ΔΙΑΛΕΞΗ 11 η ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ & ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

ΔΙΑΛΕΞΗ 11 η ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ & ΤΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

Σαν ιδιώτης επενδυτής έχετε το δικαίωμα να επενδύσετε σε ελληνικές και ξένες μετοχές. Η αγορά μετοχών δεν είναι δύσκολη διαδικασία. Για να αγοράσετε μετοχές θα πρέπει να συνεργαστείτε με κάποιο μεσίτη (broker) o οποίος θα εκτελεί για εσάς τις εντολές σας για αγορά και πώληση μετοχών. Τέτοιοι brokers είναι οι τράπεζες και οι δανειοδοτημένες από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς χρηματιστηριακές εταιρίες. Εάν θέλετε να επενδύσετε σε μετοχές μέσω τράπεζας θα πρέπει να ανοίξετε χαρτοφυλάκιο. Αυτομάτως δεν είστε ιδιώτης πελάτης αλλά πλέον είστε επενδυτής. Αυτό σημαίνει πως έχετε πλήρη γνώση των κινδύνων που απορρέουν από τις συναλλαγές σας και σε καμία περίπτωση δεν μπορείτε να παραπονεθείτε ότι είχατε ζημιές από τις επενδύσεις σας. Αφού ανοίξετε χαρτοφυλάκιο μπορείτε μπορείτε να προβείτε στις αγορές σας (αρχικά) και στις πωλήσεις σας (αργότερα). Θα πρέπει να γνωρίζετε πως η εφορία έχει πλήρη πρόσβαση στην περιουσιακή σας κατάσταση, μπορεί δηλαδή να βρει εάν έχετε και πόσες μετοχές έχετε. Όταν στο μέλλον δημιουργηθεί το περιουσιολόγιο θα πρέπει να συμπεριλάβετε τους τίτλους αυτούς στη δήλωσή σας. Όποια κέρδη προκύπτουν από την αγοροπωλησία μετοχών και από τυχόν μερίσματα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στην ετήσια δήλωση εισοδήματος σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις φορολογίας εισοδήματος (οι οποίες στην Ελλάδα αλλάζουν κάθε χρόνο, για να μην πούμε κάθε μέρα). Παρόμοια είναι η διαδικασία αν χρησιμοποιήσετε χρηματιστηριακή εταιρία για τις συναλλαγές σας. Κάθε φορά που αγοράζετε κάποια μετοχή η τράπεζα κρατάει προμήθεια για τη συναλλαγή η οποία συνήθως είναι ποσοστό επί του ποσού αγοράς. Υπάρχει και ελάχιστη χρέωση ανά συναλλαγή η οποία συνήθως είναι 4-5 (στις περισσότερες τράπεζες).

Θεωρία Χαρτοφυλακίου Ένα από τα κυριότερα προβλήματα της χρηματοοικονομικής είναι η αξιολόγηση αποφάσεων επενδύσεων σε συνθήκες κινδύνου και αβεβαιότητας. Ο όρος χαρτοφυλάκιο αναφέρεται στο σύνολο των περιουσιακών στοιχείων, είτε πραγματικών είτε χρηματοοικονομικών. Για την επίτευξη του στόχου ενός ορθολογικού επενδυτή θα πρέπει να μειωθεί ο κίνδυνος του χαρτοφυλακίου χωρίς να μειωθεί η απόδοση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου, δηλαδή την επενδυτική στρατηγική κατά την οποία συγκεντρώνουμε μια ποικιλία χρεογράφων (ή περιουσιακών στοιχείων) στο χαρτοφυλάκιο, με διαφορετικές αποδόσεις, διαφορετικές συσχετίσεις μεταξύ των αποδόσεων τους και διαφορετικά επίπεδα κινδύνου, με αντικειμενικό στόχο να μειωθεί ο συνολικός κίνδυνος του χαρτοφυλακίου χωρίς να μειωθεί η απόδοση.

Χρεόγραφο Στα χρηματοοικονομικά, χρεόγραφο είναι ένα επενδυτικό διαπραγματεύσιμο προϊόν που εκδίδεται από μια κυβέρνηση, μια εταιρεία ή κάποιο άλλο οργανισμό και αποτελεί αποδεικτικό χρέους ή δικαίωμα σε διανεμόμενα κέρδη. Στα χρεόγραφα περιλαμβάνονται τα εξής: ομολογίες, ομόλογα τραπεζών έντοκα γραμμάτια του Ελληνικού Δημοσίου μερίδια αμοιβαίων κεφαλαίων προθεσμιακά συμβόλαια (forwards), συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης (futures) συμβόλαια δικαιωμάτων προαίρεσης παραστατικά απόκτησης μετοχών (warrants) μετοχές και άλλα προϊόντα που μπορούν να διαπραγματεύονται στη χρηματοπιστωτική αγορά.

Παραστατικά Απόκτησης Μετοχών (Warrants) Παραστατικά απόκτησης μετοχών είναι ουσιαστικά δικαίωματα αλλά όχι υποχρεώσεις του κατόχου τους, να αγοράσει μετοχές σε προκαθορισμένη τιμή και οποτεδήποτε θέλει μέχρι ένα προκαθορισμένο μελλοντικό χρονικό σημείο (λήξη). Είναι δηλαδή παρόμοια με τα δικαιώματα αγοράς. Η βασική διαφορά τους είναι ότι τα δικαιώματα call εκδίδονται από ιδιώτες ενώ τα warrants εκδίδονται από εταιρείες, συνήθως σε συνδυασμό με ένα ομολογιακό δάνειο, για να κάνουν το δάνειο πιο ελκυστικό.

OMOΛΟΓΟ Ένα ομόλογο είναι ένα χρεόγραφο, για το οποίο ο εκδότης έχει την υποχρέωση να καταβάλει, στη λήξη της σύμβασης, την ονομαστική αξία αυτού και στην περίπτωση των ομολόγων με κουπόνι, σε τακτά προκαθορισμένα διαστήματα ποσό χρημάτων/τόκους (το κουπόνι). Βασικά περί ομολόγων Εκδότης: Είναι ο χρηµατοοικονοµικός οργανισµός (τράπεζα, εταιρεία, κράτος) ο οποίος δανείζεται κεφάλαια από τους επενδυτές µε την έκδοση του οµολόγου: (µπορεί να είναι η κυβέρνηση ή μια εταιρεία). Τοκοµερίδιο (κουπόνι): Οι περιοδικές πληρωμές τόκου που καταβάλλονται στον κάτοχο του οµολόγου. Απόδοση (Yield): Το καθαρό κέρδος από την αγορά των οµολόγων, το οποίο βασίζεται στην τιµή αγοράς και τον τόκο που θα αποκομίζει μέσω των κουπονιών ο επενδυτής. Απόδοση στη λήξη (yield to maturity): Η απόδοση που αποφέρει ένα οµόλογο από την ηµεροµηνία αγοράς έως την ηµεροµηνία λήξης του. Απόδοση κατά την ηµεροµηνία εξαγοράς (yield to call): Η απόδοση που αποφέρει ένα οµόλογο από την ηµεροµηνία αγοράς µέχρι την ηµεροµηνία εξαγοράς του από τον εκδότη του.

Έντοκα Γραμμάτια Δημοσίου (Treasury bills) Έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου είναι κρατικά βραχυπρόθεσμα γραμμάτια (χρεόγραφα) με εκδότη το Δημόσιο και διάρκεια 3, 6 ή 12 μήνες στην Ελλάδα. Είναι τα χρεόγραφα με τον μικρότερο κίνδυνο σε σχέση με όλα τα άλλα προϊόντα στις χρηματαγορές και κεφαλαιαγορές, επειδή είναι κρατικά χρεόγραφα και άρα έχουν μικρή έως μηδενική πιθανότητα πτώχευσης ή μη εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεων του εκδότη. Αμοιβαίο Κεφάλαιο Αμοιβαίο Κεφάλαιο (Α/Κ) είναι ένα χαρτοφυλάκιο Αξιών με διασπορά, εγγεγραμμένο ως μια ανοιχτού τύπου εταιρεία επενδύσεων, το οποίο πουλά μερίδια στο ευρύτερο κοινό σε μια συγκεκριμένη τιμή και τα επαναγοράζει την στιγμή που αυτό απαιτηθεί, στην πραγματική λογιστική τους αξία. ο Αμοιβαίο κεφάλαιο έχει ένα διαχειριστή κεφαλαίων που είναι υπεύθυνος για την επένδυση των χρημάτων σε συγκεκριμένα χρεόγραφα (συνήθως μετοχές ή ομόλογα). Επενδύοντας σε ένα Α/Κ, ουσιαστικά ο επενδυτής αγοράζει μερίδια του Α/Κ και γίνεται μεριδιούχος. Έτσι, με την τοποθέτηση των χρημάτων του σε Α/Κ κάθε επενδυτής εκχωρεί το δικαίωμα στην ομάδα διαχείρισης του Α/Κ να επενδύσει εκ μέρους του κατά το δοκούν και εφόσον ικανοποιούνται οι όροι επίτευξης της μέγιστης δυνατής απόδοσης για τον κίνδυνο που διατρέχει η επένδυση

Προθεσμιακό Συμβόλαιο (Forward contract) Προθεσμιακό συμβόλαιο (forward contract) είναι μία σημερινή συμφωνία και υποχρέωση για μία αγοραπωλησία σε προκαθορισμένη μελλοντική χρονική στιγμή (maturity) και σε προκαθορισμένη τιμή (delivery price). Η συμφωνία κλείνεται συνήθως μεταξύ χρηματοπιστωτικών οργανισμών, ή μεταξύ χρηματοπιστωτικών οργανισμών και των πελατών τους. Παράδειγμα: Σημερινή συμφωνία αγοράς 2.000.000 σε ισοτιμία 1,4 / σε 9 μήνες από τώρα, ή σημερινή συμφωνία πώλησης 1.000.000 βαρελιών πετρελαίου σε τιμή 23 $ το βαρέλι σε 12 μήνες από τώρα. Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης Τα Συμβόλαια Μελλοντικής Εκπλήρωσης (ΣΜΕ) είναι απρόσωπες συμφωνίες μεταξύ δύο συμβαλλομένων για αγορά ή πώληση μιας συγκεκριμένης ποσότητας ενός υποκείμενου τίτλου (underlying instrument) σε συγκεκριμένη μελλοντική ημερομηνία (maturity) και σε προκαθορισμένη τιμή (delivery price) που έχει συμφωνηθεί κατά την αγοραπωλησία. Οι κυριότερες κατηγορίες Συμβολαίων Μελλοντικής Εκπλήρωσης ανάλογα με την θέση του υποκείμενου τίτλου είναι: Bonds Futures (ΣΜΕ με υποκείμενο τίτλο τα ομόλογα). Currency Futures (ΣΜΕ με υποκείμενο τίτλο μια συναλλαγματική ισοτιμία). Index Futures / Interest Rate Futures (ΣΜΕ με υποκείμενο τίτλο ένα χρηματιστηριακό ή χρηματοοικονομικό δείκτη). Commodity Futures (ΣΜΕ με υποκείμενο τίτλο ένα εμπορεύσιμο αγαθό).

Απόδοση & Κίνδυνος Χαρτοφυλακίου Οι επενδυτής θα έχει περισσότερες από μία μετοχές, δηλαδή ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών Η αναμενόμενη απόδοση ενός χαρτοφυλακίου μετοχών είναι ένας σταθμισμένος μέσος όρος των αποδόσεων των μετοχών που συμπεριλαμβάνονται Η στάθμιση είναι ανάλογη του ποσοστού του κεφαλαίου που έχουμε επενδύσει στην μετοχή

Οι μετοχές σε ένα χαρτοφυλάκιο έχουν κάποια συνδιακύμανση ή συσχέτιση Η συσχέτιση μετρά τον βαθμό στον οποίο οι αποδόσεις κάποιων μετοχών κινούνται μαζί Π.χ. Εάν κάθε φορά που η μετοχή Χ ανεβαίνει κατά 1% η μετοχή Ψ ανεβαίνει κατά 1,8%, τότε λέμε ότι οι μετοχές αυτές έχουν θετική συσχέτιση Εάν κάθε φορά που η μετοχή Χ ανεβαίνει κατά 1% η μετοχή Ω πέφτει κατά 1,5%, τότε λέμε ότι οι μετοχές αυτές έχουν αρνητική συσχέτιση Κίνδυνος Χαρτοφυλακίου μετοχών: από δύο πηγές (1) από την αβεβαιότητα σχετικά με τις διακυμάνσεις των αποδόσεων της κάθε μετοχής (2) από την αβεβαιότητα σχετικά με τις συνδιακυμάνσεις (ή συσχετίσεις) των αποδόσεων όλων των μετοχών που έχουμε στο χαρτοφυλάκιο

Αποτίμηση Μετοχών Βασικές Έννοιες Τα καθαρά κέρδη μιας εταιρίας μπορεί να διανεμηθούν στους μετόχους υπό μορφή μερισμάτων ή να παρακρατηθούν για αυτοχρηματοδότηση της. Αν το ποσοστό των διανεμόμενων κερδών είναι το 40% των κερδών, το ποσοστό των παρακρατηθέντων κερδών θα είναι 1- ποσοστό των διανεμόμενων κερδών, ήτοι εδώ 1-0,40 = 0,60 ή 60% των κερδών. Αν η εταιρία επενδύσει σωστά τα παρακρατηθέντα κέρδη της, θα ανέβει η τιμή της μετοχής της με αποτέλεσμα οι μέτοχοι της να πραγματοποιήσουν κέρδη κεφαλαίου. 18

Τα συστατικά στοιχεία της συνολικής απόδοσης Ως απόδοση εισοδήματος (yield) θεωρούνται οι περιοδικές ταμειακές εισροές τις οποίες λαμβάνει ένας επενδυτής από μια επένδυση που έχει πραγματοποιήσει. Πιο συγκεκριμένα στην περίπτωση των μετοχών ο επενδυτής εισπράττει τα μερίσματα ενώ στην περίπτωση των ομολογιών ο επενδυτής εισπράττει τα τοκομερίδια. Οι αποδόσεις αυτές συνήθως εκφράζονται ως ένα ποσοστό της τρέχουσας χρηματιστηριακής τιμής ενός αξιόγραφου. Ως κέρδη ή ζημίες του επενδυόμενου κεφαλαίου (capital gain or capital loss) θεωρούνται τα κέρδη ή ζημίες που λαμβάνει ένας επενδυτής από την μεταβολή της τιμής ενός αξιόγραφου. Έτσι για παράδειγμα εάν μια μετοχή αγοραστεί στα 5 Ευρώ και πουληθεί στα 7 Ευρώ, η διαφορά των δύο τιμών, δηλαδή τα 2 Ευρώ, αποτελούν τα κεφαλαιακά κέρδη. 19

Κίνδυνος Ως κίνδυνο θα μπορούσαμε να ορίσουμε την πιθανότητα το πραγματικό αποτέλεσμα από μια επένδυση να διαφέρει από το αναμενόμενο. Όλοι οι επενδυτές ανησυχούν για την περίπτωση εκείνη κατά την οποία το πραγματικό αποτέλεσμα μιας επένδυσης θα είναι μικρότερο από το αναμενόμενο. Γενικά όσο περισσότερα είναι τα πιθανά αποτελέσματα από μια επένδυση τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος τον οποίο αυτή ενέχει. Εάν δεν υπάρχει διασπορά των πιθανών αποτελεσμάτων μιας επένδυσης γύρω από το αναμενόμενο, δεν υπάρχει και κίνδυνος. Επομένως ο κίνδυνος μιας επένδυσης ορίζεται ως ο βαθμός μεταβολής (μεταβλητότητα) των πιθανών αποδόσεων γύρω από την αναμενόμενη απόδοση. 20

ΠΗΓΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΠΙΤΟΚΙΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΓΟΡΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ 21

ΑΓΟΡΕΣ ΧΡΗΜΑΤΟΣ & ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ Αγορά Χρήματος Αναφέρεται στους οργανισμούς και τις διαδικασίες σε βραχυπρόθεσμα χρεόγραφα (<έτους): Έντοκα Γραμμάτια, Ευρωδολάρια κλπ Αγορά Κεφαλαίου Αναφέρεται στους οργανισμούς και τις διαδικασίες σε μακροπρόθεσμα χρεόγραφα (>έτους) Περιλαμβάνουν κυρίως μετοχές, ομολογίες και έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο αθέτησης από τα χρεόγραφα της αγοράς χρήματος. Διακρίνονται σε αξιόγραφα μεταβλητού και σταθερού εισοδήματος. Αξιόγραφα μεταβλητού εισοδήματος: Κοινές μετοχές, Προνομιούχες μετοχές Αξιόγραφα σταθερού εισοδήματος: Ομολογίες 22

Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων (CAPM) Ένα σπουδαίο πρόβλημα της σύγχρονης χρηματοοικονομικής είναι η ποσοτικοποίηση της σχέσης ανάμεσα στον κίνδυνο και αναμενόμενης απόδοσης ενός αξιογράφου. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 τρειςοικονομολόγοι, ο William Sharpe (1964), ο Jack Lintner (1965) και ο Mossin (1966) έθεσαν τις βάσεις για την δημιουργία του μοντέλου αποτίμησης περιουσιακών κεφαλαίων (capital asset pricing model), που είναι παγκοσμίως γνωστό ως CAPM. Το υπόδειγμα CAPM (capital asset pricing model) έχει καταξιωθεί στη σύγχρονη εφαρμοσμένη χρηματοοικονομική ως ένα ιδιαίτερα ευέλικτο, και εύχρηστο υπόδειγμα για την εκτίμηση της σχέσης που διέπει την απόδοση και τον συνεπαγόμενο κίνδυνο που χαρακτηρίζει ένα υποκείμενο κεφαλαιακό στοιχείο (asset) και κατ επέκταση την αποτίμηση της αξίας του στοιχείου αυτού (valuation). Το υπόδειγμα βασίζεται στη θεμελιώδη αρχή ότι τόσο οι ιδιώτες όσο και οι θεσμικοί επενδυτές πρέπει να διαμορφώνουν ένα επαρκώς διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο για να επιτύχουν περιορισμό του επενδυτικού κινδύνου. Στην απλή μορφή του CAPM, η απόδοση μιας μετοχής i εκφράζεται ως: Ε(Ri)= Rf + βι [Ε(Rm)- Rf]

Η σημασία των παραπάνω μεταβλητών είναι: Ε(Ri): Αναμενόμενη απόδοση της μετοχής i Rf: Είναι το χωρίς κίνδυνο επιτόκιο της αγοράς (π.χ κρατικών ομολόγων) βi: Αντιπροσωπεύει την τιμή που έχει ο μη διαφοροποιήσιμος (συστηματικός) κίνδυνος της μετοχής i που διακρατείται στα πλαίσια ενός χαρτοφυλακίου, ορίζεται από το CAPM, και είναι η κλίση της γραμμής παλινδρόμησης της αναμενόμενης απόδοσης. Ε(Rm): Είναι η αναμενόμενη απόδοση του χαρτοφυλακίου της αγοράς που περιέχει όλα τα περιουσιακά στοιχεία που υπάρχουν στην οικονομία. Ο συντελεστής β μετρά τη σχετική μεταβλητότητα στην αναμενόμενη απόδοση της υποκείμενης μετοχής ως την συνδιακύμανση (covariance) μεταξύ της απόδοσης της μετοχής και της απόδοσης της χρηματιστηριακής αγοράς σε σχέση με τη διακύμανση (variance) της απόδοσης της χρηματιστηριακής αγοράς. Συγκεκριμένα, ο συντελεστής β ορίζεται ως: Συντελεστής β = Covariance (i stock return, stock market return) / Variance (stock market return)

Τι δείχνει το CAPM; Περιγράφει τη σχέση μεταξύ του κινδύνου και της αναμενόμενης απόδοσης και χρησιμεύει κύρια σαν μοντέλο για την τιμολόγηση των ομολόγων ή των μετοχών που φέρουν κίνδυνο. Το CAPM παρέχει την ένδειξη ότι η αναμενόμενη απόδοση ενός ομολόγου (ή ενός χαρτοφυλακίου ομολόγων) ή μιας μετοχής, είναι ίση με την τιμή ενός ελεύθερου κινδύνου ομολόγου ή μετοχής πλέον του risk premium (επιβάρυνση πέραν της ονομαστικής τιμής λόγω του κινδύνου) πολλαπλασιαζόμενου με το συστηματικό κίνδυνο του περιουσιακού στοιχείου. Πιο απλά, σύμφωνα με το πρότυπο αυτό, η απόδοση που επιδιώκει ένας επενδυτής είναι ίση με το ποσοστό των επενδυμένων χρημάτων χωρίς κίνδυνο πρασαυξημένο με ένα επί πλέον ποσό σαν ασφάλιστρο κινδύνου. Ουσιαστικά τo CAPM δείχνει τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να γίνει η αποτίμηση ενός συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου μιας επιχείρησης λαμβανομένων υπόψη των γενικότερων αποδόσεων που ισχύουν στην αγορά στην οποία δραστηριοποιείται η επιχείρηση.

Υπόδειγμα Αποτίμησης Κεφαλαιακών Περιουσιακών Στοιχείων (Capital Market Asset Pricing Model CAPM) Σύμφωνα με το CAPM η προσδοκώμενη απόδοση ενός χρεογράφου που φέρει κίνδυνο είναι ίση με το επιτόκιο μηδενικού κινδύνου συν ένα ασφάλιστρο κινδύνου, οποίος είναι χαρακτηριστικός για το συγκεκριμένο χρεόγραφο. Το ασφάλιστρο αυτό του κινδύνου καθορίζεται από τον συστηματικό κίνδυνο του χρεογράφου βi και από το ασφάλιστρο κινδύνου της αγοράς [ E(rM) rmk] E(ri) = rmk + βi [ E(rM) rmk] Όπου E(ri) = αναμενόμενη απόδοση του χρεογράφου i rmk = η απόδοση του ελεύθερου από κίνδυνο χρεογράφου E(rM) = αναμενόμενη απόδοση του χαρτοφυλακίου αγοράς βi = συντελεστής κινδύνου του χρεογράφου i

Για το χαρτοφυλάκιο αγοράς το β είναι ίσο με 1. β >1: επιθετικές μετοχές. Αναμένεται ότι θα αποφέρουν υψηλές αποδόσεις όταν οι αγορά χαρακτηρίζεται από συνεχή άνοδο των τιμών. Σε περίοδο πτώσης τιμών, οι μετοχές με β >1 θα έχουν αποδόσεις σημαντικά μικρότερες από αυτές του χαρτοφυλακίου αγοράς. β < 1: αμυντικές μετοχές. Αποφέρουν μικρότερες αποδόσεις, σε σχέση με αυτές του χαρτοφυλακίου της αγοράς, σε κατάσταση συνεχούς ανόδου του επιπέδου των τιμών, αλλά έχουν μικρότερες ζημίες σε καταστάσεις συνεχούς πτώσης των τιμών. β = 1. Ίδια συμπεριφορά με αυτή του χαρτοφυλακίου αγοράς.

Βασικές υποθέσεις του CAPM Οι βασικές υποθέσεις κάτω από τις οποίες ισχύει το Υπόδειγμα Αποτίμησης Περιουσιακών Στοιχείων είναι οι ακόλουθες: 1. Οι επενδυτές επιχειρούν να μεγιστοποιήσουν τη χρησιμότητα τους (ορθολογικοί) και θα επιλέξουν μεταξύ χαρτοφυλακίων, με κριτήρια τον κίνδυνο και την αναμενόμενη απόδοση. 2. Όλοι οι επενδυτές μπορούν να δανείζουν και να δανείζονται χωρίς περιορισμούς κεφάλαια στο επιτόκιο χωρίς κίνδυνο της αγοράς (rfr). 3. Όλοι οι επενδυτές έχουν τις ίδιες εκτιμήσεις για τις αναμενόμενες αποδόσεις, διακυμάνσεις και συνδιακυμάνσεις μεταξύ των αποδόσεων των μετοχών. Άρα υπάρχει ομοιογένεια στις προσδοκίες τους. 4. Δεν υπάρχει κόστος συναλλαγών, τα χρεόγραφα είναι πλήρως και άμεσα ρευστοποιήσιμα και τα περιουσιακά στοιχεία είναι πλήρως διαιρετά. 5. Δεν υπάρχει φορολογία. 6. Οι τιμές δίνονται εξωγενώς σε όλους και κανείς ατομικά ή σε ομάδες δεν μπορεί να τις επηρεάσει. 7. Οι ποσότητες των περιουσιακών στοιχείων είναι προσδιορισμένες. 8. Ο πληθωρισμός θεωρείται μηδενικός, τα επιτόκια και οι κεφαλαιαγορές βρίσκονται σε ισορροπία. Βάσει των ανωτέρω προϋποθέσεων προκύπτει ότι η αγορά είναι τέλεια και δεν υπάρχουν εμπόδια στις επενδύσεις. Συνεπώς έχουμε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον με ένα κεντρικό σημείο ισορροπίας από το οποίο μετράμε τις αποκλίσεις.