ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ 2013-2014 ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ MRI Ποδοκνημικής (ΠΔΚ) Δρ Κ.Κοκκίνης Διευθυντής ΕΣΥ Γ.Ν.Α. «ΚΑΤ»
Διερεύνηση κακώσεων ΠΔΚ με MRI Οι κακώσεις της ΠΔΚ είναι συχνές και αφορούν το 10% του συνόλου των κακώσεων που αντιμετωπίζονται στα Τ.Ε.Π. και το 15% από όλες τις αθλητικές κακώσεις. Η άμεση και ακριβής διάγνωση είναι καθοριστικής σημασίας για την αντιμετώπιση των κακώσεων αυτών, οι οποίες επηρεάζουν τις καθημερινές δραστηριότητες των ασθενών, ιδιαίτερα εάν πρόκειται για αθλητές.
Διερεύνηση κακώσεων ΠΔΚ με MRI Συχνότερες κακώσεις Κακώσεις συνδέσμων Άλλες σχετιζόμενες καταστάσεις Παθήσεις τενόντων Σύνδρομο πρόσκρουσης Σύνδρομο ταρσιαίου κόλπου Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα Οστικές κακώσεις
Διαγνωστική προσέγγιση Λήψη ιστορικού Κλινική εξέταση Ακτινογραφίες-στατικοκινητικός έλεγχος Υπερηχογράφημα Τενοντογραφία Αρθρογραφία Αξονική Τομογραφία Μαγνητική Τομογραφία Μαγνητική Αρθρογραφία
Ακτινογραφίες
Πρωτόκολλο για τη χρήση ακτινογραφιών Ottawa Ankle Rules Ευαισθησία σε έκταση 6 εκ. κατά το έξω ή έσω σφυρό ή αδυναμία φόρτισης και βάδισης μετά την κάκωση
Ενδείξεις διενέργειας MRI στη διερεύνηση συνδεσμικών κακώσεων της ΠΔΚ ΟΞΕΙΑ ΦΑΣΗ (3 εβδομάδες) 1. Αθλητές (χειρουργική αποκατάσταση) 2. Σοβαρές κακώσεις (βαριά διαστρέμματα) ΧΡΟΝΙΑ ΦΑΣΗ (μετά 7 εβδομάδες) 1. Επιβεβαίωση συνδεσμικής ρήξης 2. Αποκλεισμός άλλης παθολογίας-επιπλοκών
Μαγνητική Τομογραφία Πλεονεκτήματα Ανάδειξη της παθολογίας σε πρώιμη φάση στα οστά και τα μαλακά μόρια, με εξαιρετική διακριτική ικανότητα στην απεικόνιση των μαλακών μορίων Απουσία ιονίζουσας ακτινοβολίας Δυνατότητα πολυεπίπεδης απεικόνισης
Μαγνητική Τομογραφία Τεχνική Ο ασθενής σε ύπτια θέση με μικρή πελματιαία κάμψη Χρήση επιφανειακού πηνίου άκρων Λοξές εγκάρσιες, στεφανιαίες & οβελιαίες τομές Τ1W και Τ2W 3 χιλ. τεχνικής SE, TSE κλπ. Παθολογία οστικού μυελού Fat sat PD, STIR Παθολογία χόνδρου 2D ή 3D GE MR αρθρογραφία
Μαγνητική Τομογραφία Τεχνική
Μαγνητική Τομογραφία Τεχνική
MRI Ποδοκνημικής Συνδεσμικές κακώσεις
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία συνδέσμων Έξω πλάγιος σύνδεσμος 1. Πρόσθιος αστραγαλοπερονιαίος 2. Πτερνοπερονιαίος 3. Οπίσθιος αστραγαλοπερονιαίος Έσω πλάγιος σύνδεσμος ή δελτοειδής 1. Κνημοσκαφοειδής 2. Κνημοπτερνοσκαφοειδής }Επιπολής 3. Κνημοπτερνικός 4. Πρόσθιος αστραγαλοκνημιαίος } 5. Οπίσθιος αστραγαλοκνημιαίος Εν τω βάθει Κάτω κνημοπερονιαία συνδέσμωση 1. Πρόσθιος κνημοπερονιαίος 2. Μεσόστεος 3. Οπίσθιος κνημοπερονιαίος 4. Εγκάρσιος
ΕΞΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
ΕΣΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
ΠΡΟΣΘΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΟΠΙΣΘΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία συνδέσμων Οι σύνδεσμοι απεικονίζονται σαν γραμμοειδείς χαμηλού μαγνητικού σήματος δομές που συνδέουν τα οστά και περιβάλλονται από λίπος. Παρουσία λίπους μεταξύ των ινών του συνδέσμου προκαλεί ανομοιογένεια, η οποία όμως δεν πρέπει να εκλαμβάνεται σαν ρήξη. Εγκάρσιες και στεφανιαίες τομές χρησιμοποιούνται για την ανάδειξη των περισσότερων συνδέσμων.
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία συνδέσμων ΠΡ. ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΠΡ.ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΟΠ. ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΠΤΕΡΝΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΟΠ.ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία συνδέσμων ΟΠ. ΚΝΗΜΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΟΠ. ΑΣΤΡΑΓΑΛΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΠΤΕΡΝΟΠΕΡΟΝΙΑΙΟΣ ΔΕΛΤΟΕΙΔΗΣ
MRI Ποδοκνημικής Συνδεσμικές κακώσεις Η συχνότερη συνδεσμική κάκωση (διάστρεμμα) εντοπίζεται στον έξω πλάγιο (85%). Μηχανισμός κάκωσης: πελματιαία κάμψη, προσαγωγή και υπτιασμός. Συχνότερα προσβάλλεται ο πρόσθιος αστραγαλοπερονιαίος, ακολουθεί ο πτερνοπερονιαίος, ενώ σπάνια σε σημαντικές κακώσεις ρήγνυται ο οπίσθιος αστραγαλοπερονιαίος.
MRI Ποδοκνημικής Συνδεσμικές κακώσεις Ακολουθεί με 10% η κνημοπερονιαία συνδέσμωση, σοβαρότερη κάκωση που απαιτεί μεγαλύτερο χρόνο αποθεραπείας. Μηχανισμός κάκωσης: έξω στροφή ή ραχιαία κάμψη και υπτιασμός ή πρηνισμός. Τέλος με ποσοστό 5% ακολουθεί ο έσω πλάγιος σύνδεσμος. Μηχανισμός κάκωσης: ραχιαία κάμψη, απαγωγή και πρηνισμός. 10 έως 40% των διαστρεμμάτων υποτροπιάζουν ή μεταπίπτουν σε φάση χρονιότητας με συμπτώματα πόνου και αστάθειας.
Ρήξη έξω πλαγίου - Πελματιαία κάμψη, προσαγωγή και υπτιασμός
Ρήξη έξω πλαγίου-ταξινόμηση Λειτουργική ταξινόμηση 1ο στάδιο 2ο στάδιο 3ο στάδιο πόνος + ++ ++ αστάθεια _ + ++ Ανατομική ταξινόμηση κάκωση συνδέσμων Μερική ρήξη ΠΑΠ Πλήρης ρήξη ΠΑΠ Μερική ρήξη ΠΠ Πλήρης ρήξη ΠΑΠ και ΠΠ Ρήξη ΟΑΠ
Ευρήματα στη Μαγνητική Τομογραφία Οξεία φάση Διάστρεμμα Μερική ρήξη Πάχυνση, ασαφοποίηση, κυματοειδής μορφολογία συνδέσμου Ανομοιογένεια σήματος ( T2), λόγω οιδήματος, αιμορραγίας Διάστρεμμα - Πλήρης ρήξη Διακοπή συνέχειας συνδέσμου Υγρό στην περιοχή του ελλείμματος Αποκόλληση συνδέσμου & αλλαγή διεύθυνσης Συνοδά ευρήματα Οίδημα, αιμάτωμα, αρθρική συλλογή, ρήξη αρθρικού θυλάκου, οστεοχόνδρινες κακώσεις, οστικές θλάσεις, κακώσεις τενόντων.
Ευρήματα στη Μαγνητική Τομογραφία Χρόνια φάση Απουσία συνδέσμου Λέπτυνση και επιμήκυνση συνδέσμου Πάχυνση-ίνωση συνδέσμου
Ρήξη έξω πλαγίου Μερική ρήξη του ΠΑΠ στην πρόσφυση του στον αστράγαλο και την περόνη
Ρήξη έξω πλαγίου Πλήρης ρήξη του ΠΑΠ στην πρόσφυση του στον αστράγαλο-ρήξη του αρθρικού θυλάκου
Ρήξη έξω πλαγίου Μερική και πλήρης ρήξη του ΠΠ
Ρήξη έξω πλαγίου Πλήρης ρήξη του ΠΑΠ και μερική ρήξη του ΟΑΠ αποσπαστικό # περόνης
Ρήξη έξω πλαγίου Χρόνια ρήξη του ΠΑΠ
Ρήξη έξω πλαγίου Χρόνια ρήξη του ΠΑΠ στην πρόσφυση του στον αστράγαλο με Μαγνητική Αρθρογραφία
Ανατομικές παραλλαγές του ΠΑΠ
Ρήξη κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης Έξω στροφή ή ραχιαία κάμψη και υπτιασμός ή πρηνισμός
Ρήξη κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης Ρήξη του πρόσθιου και ρήξη του οπίσθιου κνημοπερονιαίου συνδέσμου
Ρήξη κνημοπερονιαίας συνδέσμωσης Ρήξη του πρόσθιου κνημοπερονιαίου και μεσόστεου συνδέσμων (Μαγνητική Αρθρογραφία)
Ρήξη έσω πλαγίου Ραχιαία κάμψη, απαγωγή και πρηνισμός
Ρήξη έσω πλαγίου
MRI Ποδοκνημικής Συνδεσμικές κακώσεις Η ακρίβεια της Μαγνητικής Τομογραφίας στην ανίχνευση των κακώσεων του έξω πλαγίου συνδέσμου παρουσιάζει απόκλιση στις διάφορες μελέτες. Η μεγαλύτερη ακρίβεια στην οξεία ρήξη του έξω πλαγίου είναι 94.4% με 3D fast τεχνική. Η Μαγνητική Αρθρογραφία παρουσιάζει μεγαλύτερη ακρίβεια στις χρόνιες ρήξεις του αστραγαλοπερονιαίου και πτερνοπερονιαίου συνδέσμου (100% και 82% αντίστοιχα) συγκριτικά με τη Μαγνητική Τομογραφία (59%).
MRI Ποδοκνημικής Κακώσεις τενόντων
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία τενόντων Προσθίως Ομάδα εκτεινόντων 1. Πρόσθιος κνημιαίος 2. Μακρός εκτείνων το μεγάλο δάκτυλο 3. Μακρός εκτείνων τους δακτύλους 4. Τρίτος περονιαίος Περονιαία ομάδα 1. Μακρός περονιαίος 2. Βραχύς περονιαίος 3. Τέταρτος περονιαίος Οπισθίως Επιπολής 1. Αχίλλειος ( Δικέφαλος γαστροκνήμιος, υποκνημίδιος, μακρός πελματικός) Εν τω βάθει 1. Οπίσθιος κνημιαίος 2. Μακρός καμπτήρας των δακτύλων 3. Μακρός καμπτήρας του μεγάλου δακτύλου
ΕΞΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΠΡΟΣΘΙΟΙ ΤΕΝΟΝΤΕΣ Α. Ομάδα εκτεινόντων Β. Περονιαία ομάδα
ΕΣΩ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΟΠΙΣΘΙΟΙ ΤΕΝΟΝΤΕΣ Α. Επιπολής Β. Εν τω βάθει
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία τενόντων Οι τένοντες παρουσιάζουν ομοιογενές χαμηλό μαγνητικό σήμα σε όλες τις ακολουθίες. Στις ακολουθίες Τ2 απεικονίζεται με υψηλό σήμα η αυξημένη συγκέντρωση ύδατος σε παθολογικές καταστάσεις. Όμως μικρή ποσότητα υγρού στα τενόντια έλυτρα είναι φυσιολογική, ιδίως στον τένοντα του μακρού καμπτήρα του μεγάλου δακτύλου, ο οποίος επικοινωνεί με την άρθρωση. Το φαινόμενο της μαγικής γωνίας αφορά υψηλό σήμα στους τένοντες σε Τ1 και PD εικόνες, όταν σχηματίζουν γωνία 55º ως προς τον άξονα του μαγνητικού πεδίου και δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως ρήξη.
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία τενόντων Οι εγκάρσιες τομές είναι οι πλέον κατάλληλες για την ανάδειξη της μορφολογίας και της παθολογίας των τενόντων. Οι οβελιαίες τομές χρησιμοποιούνται κυρίως για την αξιολόγηση του Αχίλλειου τένοντα, ενώ οι στεφανιαίες τομές δεν συνεισφέρουν ουσιωδώς.
MRI Ποδοκνημικής Ανατομία τενόντων
MRI Ποδοκνημικής Κακώσεις τενόντων 1. Τενοντοπάθεια (εκφυλιστικής αιτιολογίας) 2. Περιτενοντοπάθεια 3. Τενοντοελυτρίτιδα 4. Παγίδευση 5. Ρήξη 6. Μετάθεση τένοντα
MRI Ποδοκνημικής Κακώσεις τενόντων Ευρήματα στη Μαγνητική Τομογραφία Στην τενοντοπάθεια ο τένοντας εμφανίζει ατρακτοειδή διόγκωση και το μαγνητικό σήμα επηρεάζεται κυρίως στις εικόνες Τ1 και PD. Στην περιτενοντοπάθεια και τενοντοελυτρίτιδα παρατηρείται συλλογή υγρού, πάχυνση του ελύτρου και ανάπτυξη ουλών. Ο τένοντας παγιδεύεται σε περίπτωση που αναπτύσσεται γύρω του ινώδης ιστός και μπορεί να υποστεί ρήξη και η Μαγνητική Τομογραφία είναι χρήσιμη για τη μελέτη της μερικής ή πλήρους ρήξης και της μετάθεσης του τένοντα.
Κακώσεις Αχίλλειου τένοντα Ο Αχίλλειος είναι ο μεγαλύτερος τένοντας Δέχεται 6-10 φορές το φορτίο του σώματος στο τρέξιμο Δεν περιβάλλεται από έλυτρο αλλά από παρατένοντα Προσθίως του Αχίλλειου τένοντα βρίσκεται ο οπισθοπτερνιαίος θύλακος και οπισθίως ο θύλακος του Αχίλλειου τένοντα Στη μεσότητα του είναι υποαγγειούμενος προδιαθέτοντας σε κακώσεις Μηχανισμός κάκωσης: Βίαιη διάταση συνήθως σε άτομα μη προσαρμοσμένα αθλητικά
Κακώσεις Αχίλλειου τένοντα Μη καταφυτικές 1. Περιτενοντοπάθεια 2. Τενοντοπάθεια 3. Ρήξη Καταφυτικές Καταφυτική τενοντοπάθεια Ο Αχίλλειος τένοντας στερείται ελύτρου
Περιτενοντοπάθεια και τενοντοπάθεια Αχίλλειου τένοντα
Ρήξη Αχίλλειου τένοντα I II III
Καταφυτική τενοντοπάθεια Αχίλλειου τένοντα Σύνδρομο Haglund
Κακώσεις οπίσθιου κνημιαίου τένοντα (ΟΚΤ) Η οξεία ή χρόνια δυσλειτουργία του ΟΚΤ περιλαμβάνει όλο το φάσμα των παθολογικών καταστάσεων των τενόντων. Μηχανισμός κάκωσης: Η οξεία ρήξη οφείλεται συνήθως σε απευθείας πλήξη ή σε στροφική κάκωση και εντοπίζεται συνήθως στην κατάφυση του τένοντα στο σκαφοειδές. Η χρόνια ρήξη εντοπίζεται οπισθίως του έσω σφυρού και παρατηρείται συνήθως σε γυναίκες μέσης ηλικίας με συνοδό πλατυποδία.
Περιτενοντοπάθεια & τενοντοπάθεια ΟΚΤ Φαινόμενο μαγικής γωνίας στους περονιαίους τένοντες
Ρήξη ΟΚΤ Χρόνια (μερική) Οξεία (πλήρης)
Μετάθεση ΟΚΤ κ.φ. λόγω ρήξης του λακιδωτού συνδέσμου
Κακώσεις του μακρού καμπτήρα του μεγάλου δακτύλου τένοντα (ΜΚΜΔΤ) Η πορεία του τένοντα και η επαναλαμβανόμενη προστριβή μεταξύ του έξω και έσω φύματος της οπίσθιας επιφάνειας του αστραγάλου τον κάνει επιρρεπή σε κακώσεις. Μηχανισμός κάκωσης: Ραχιαία έκταση (συχνότερα σε γυμναστές, χορευτές). Λόγω της φυσιολογικής επικοινωνίας του ελύτρου του τένοντα με την ποδοκνημική, συλλογή υγρού στο έλυτρο αξιολογείται εφόσον δεν υπάρχει ενδαρθρική συλλογή.
Τενοντοελυτρίτιδα ΜΚΜΔΤ χωρίς συλλογή υγρού στην άρθρωση
Τενοντοελυτρίτιδα ΜΚΜΔΤ Τρίγωνο οστό
Κακώσεις περονιαίων τενόντων Είναι συχνές και περιλαμβάνουν όλο το φάσμα των παθολογικών καταστάσεων των τενόντων. Μηχανισμός κάκωσης: Βίαιη σύσπαση των τενόντων σε ραχιαία κάμψη ή έξω στροφή. Η ρήξη ή χαλάρωση του άνω καθεκτικού περονιαίου συνδέσμου, η αστάθεια της ΠΔΚ και τα κατάγματα της πτέρνας προδιαθέτουν σε ρήξη, μετάθεση ή παγίδευση των τενόντων.
Ρήξη μακρού περονιαίου τένοντα
Μετάθεση μακρού περονιαίου τένοντα μετά κάκωση του άνω καθεκτικού περονιαίου συνδέσμου
Σύνδρομο πρόσκρουσης Επώδυνη κατάσταση οφειλόμενη σε προστριβή των αρθρικών ιστών (οστών και μαλακών μορίων), λόγω βιομηχανικών αλλαγών στην άρθρωση. Οι κύριες αιτίες του συνδρόμου είναι οι κακώσεις της ΠΔΚ, συνήθως διαστρέμματα. Η Μαγνητική Τομογραφία και Αρθρογραφία είναι μέθοδος εκλογής για την ανάδειξη της παθολογίας των ιστών που ευθύνονται για το σύνδρομο πρόσκρουσης και τον αποκλεισμό άλλων αιτίων χρόνιου πόνου.
Σύνδρομο πρόσκρουσης Για ανατομικούς και κλινικούς λόγους η πρόσκρουση ταξινομείται σε: πρόσθια προσθιοπλάγια πρόσθια έσω οπίσθια οπισθοπλάγια οπίσθια έσω ΠΡΟΣΘΙΑ ΕΣΩ 9 ΟΠΙΣΘΙΑ ΕΣΩ 12 ΠΡΟΣΘΙΑ ΟΠΙΣΘΙΑ 6 ΠΡΟΣΘΙΟ ΠΛΑΓΙΑ 3 ΟΠΙΣΘΟ ΠΛΑΓΙΑ
Πρόσθια πρόσκρουση Συχνό αίτιο χρόνιου πόνου της ΠΔΚ, ιδίως σε αθλητές-ποδοσφαιριστές. Μηχανισμός κάκωσης: Μετά επανειλημμένες κακώσεις σε ραχιαία κάμψη δημιουργούνται οστεόφυτα από την πρόσθια αρθρική επιφάνεια της κνήμης ή και του αστραγάλου, με πάχυνση του αρθρικού υμένα και παγίδευση των μαλακών μορίων.
Σπανιότερη. Προσθιοπλάγια πρόσκρουση Μηχανισμός κάκωσης: Συχνές μικροκακώσεις υπτιασμού και πελματιαίας κάμψης μπορεί να οδηγήσουν σε χρόνια κάκωση του ΠΑΠ, υπερτροφία και ίνωση του αρθρικού υμένα ή και υπερτροφία του επικουρικού πρόσθιου κνημοπερονιαίου συνδέσμου (Basset). Η Μαγνητική Αρθρογραφία υπερέχει της Μαγνητικής Τομογραφίας.
Προσθιοπλάγια πρόσκρουση Υπερτροφικός επικουρικός πρόσθιος κνημοπερονιαίος σύνδεσμος Μαγνητική Αρθρογραφία
Προσθιοπλάγια πρόσκρουση Πάχυνση ΠΑΠ, ανάπτυξη ουλώδους ιστού, οστεόφυτο περόνης
Μηχανισμός κάκωσης: Συμπίεση του οπίσθιου αστραγάλου και των μαλακών μορίων μεταξύ της οπίσθιας κνήμης και του κυρτώματος της πτέρνας κατά την πελματιαία κάμψη. Οπίσθια πρόσκρουση
Οπίσθια πρόσκρουση Ευρήματα στη Μαγνητική Τομογραφία: οστικές ανατομικές παραλλαγές, όπως το τρίγωνο οστό οστικό οίδημα οπίσθια θυλακίτιδα πάχυνση των συνδέσμων της περιοχής και παρουσία του οπίσθιου μεσοσφύριου συνδέσμου τενοντοελυτρίτιδα του μακρού καμπτήρα του μεγάλου δακτύλου τένοντα
Οπίσθια πρόσκρουση Παρουσία τρίγωνου οστού, οιδήματος και οπίσθιας θυλακίτιδας
Σύνδρομο ταρσιαίου κόλπου Ο ταρσιαίος κόλπος ευρίσκεται μεταξύ αστραγάλου και πτέρνας (αύλακες των οστών). Περιέχει τον αυχενικό (1) και μεσόστεο αστραγαλοπτερνιαίο (2) σύνδεσμο, εν τω βάθει ρίζες του σταυρωτού συνδέσμου, νευραγγειακές δομές και λίπος.
Σύνδρομο ταρσιαίου κόλπου Το σύνδρομο του ταρσιαίου κόλπου οφείλεται σε κάκωση ή φλεγμονή του αρθρικού του κολπώματος με ή χωρίς ρήξη των συνδέσμων. Μηχανισμός κάκωσης: Παρατηρείται μετά κάκωση υπτιασμού σε συνδυασμό συνήθως με ρήξη του έξω πλαγίου συνδέσμου, αλλά μπορεί να σχετίζεται και με ρευματολογικά νοσήματα ή ανωμαλίες βιομηχανικής όπως πλατυποδία. Προκαλεί αστάθεια στην άρθρωση και πόνο στην έξω επιφάνεια του ποδιού.
Σύνδρομο ταρσιαίου κόλπου Στη Μαγνητική Τομογραφία παρατηρείται εξάλειψη του λίπους και πιθανή ρήξη των συνδέσμων και σε προχωρημένες περιπτώσεις οστεοαρθριτικές αλλοιώσεις.
Σύνδρομο ταρσιαίου κόλπου μετά από βαρύ διάστρεμμα
Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα Ο ταρσιαίος σωλήνας είναι ένας ινο-οστέινος σωλήνας, μεταξύ του λακιδωτού συνδέσμου και της έσω επιφάνειας του αστραγάλου και της πτέρνας και περιέχει το οπίσθιο κνημιαίο νεύρο με τους κλάδους του, τον οπίσθιο κνημιαίο και τους καμπτήρες των δακτύλων τένοντες και τα οπίσθια κνημιαία αγγεία. Το σύνδρομο του ταρσιαίου σωλήνα αφορά την παγίδευση του οπίσθιου κνημιαίου νεύρου ή των κλάδων του. Χαρακτηρίζεται από άλγος και παραισθησία στο πέλμα και την έσω επιφάνεια του ποδιού.
Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα Aίτια του συνδρόμου του ταρσιαίου σωλήνα 1. Οστικές δυσμορφίες 2. Κιρσοί 3. Tενοντοελυτρίτιδες 4. Όγκοι 5. Καταστάσεις μιμούμενες όγκους 6. Επικουρικοί ή υπερτροφικοί μύες 7. Υπερτροφία του αρθρικού υμένα Η Μαγνητική Τομογραφία αναδεικνύει με ακρίβεια την παθολογία του ταρσιαίου σωλήνα, καθοδηγώντας στην επιλογή της καταλληλότερης θεραπείας.
Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα Κύστη γαγγλίου
Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα Επικουρικός μυς μακρού καμπτήρα των δακτύλων
Οστικές κακώσεις Θλάση Κάταγμα κόπωσης Κάταγμα Οστεοχόνδρινο κάταγμα Οστεονέκρωση Παροδικό οστικό μυελικό οίδημα
Οστική θλάση Μικροκατάγματα των δοκίδων του σπογγώδους με παρουσία οιδήματος ή αιμορραγίας στον οστικό μυελό. Υποχωρεί μέσα σε 8-12 εβδομάδες. Η απλή ακτινογραφία είναι συνήθως αρνητική.
Συχνότερα στο 2ο μετατάρσιο, την πτέρνα, το σκαφοειδές και τον αστράγαλο. Ακανόνιστη γραμμή χαμηλού μαγνητικού σήματος, περιβαλλόμενη από υπεραιμία και οίδημα. Ακολουθεί η περιοστική ανάπτυξη πώρου. Κάταγμα κόπωσης
Οστεοχόνδρινο κάταγμα Μετατραυματικός μερικός ή ολικός διαχωρισμός οστεοχόνδρινου τεμαχίου με ή χωρίς συνοδό οστεονέκρωση. Συνήθης εντόπιση ο θόλος του αστραγάλου. Η Μαγνητική Τομογραφία οριοθετεί με ακρίβεια το μέγεθος και την έκταση της βλάβης. Ταξινόμηση κατά Berndt και Harty σε 4 στάδια.
Στάδιο Ι Στάδιο ΙΙ Στάδιο ΙΙΙ Στάδιο IV
Οστεονέκρωση Τυπική εντόπιση στον αστράγαλο μετά από κάταγμα του αυχένα του οστού και αγγειακή βλάβη στο επίπεδο του ταρσιαίου κόλπου. Οστεονέκρωση στο σκαφοειδές στα παιδιά (νόσος Kohler) και σε ενήλικες (σύνδρομο Mueller-Weiss).
Ανατομικές παραλλαγές και «παγίδες» Ανατομικές παραλλαγές συνδέσμων (περισσότερες ζώνες, επικουρικοί σύνδεσμοι) Ανατομικές παραλλαγές μυών-τενόντων (επικουρικοί) Φυσιολογική ποσότητα υγρού στα έλυτρα των τενόντων και στην άρθρωση Σησαμοειδή οστάρια Ανομοιογένεια μαγνητικού σήματος συνδέσμων Φαινόμενο μαγικής γωνίας Ψευδή ελεύθερα σωμάτια
Η Μαγνητική Τομογραφία αποτελεί μέθοδο εκλογής στη διερεύνηση των κακώσεων της ποδοκνημικής επιτρέποντας την λεπτομερή αξιολόγηση της παθολογίας των μαλακών μορίων αλλά και την πρώιμη ανάδειξη των οστικών αλλοιώσεων. Ιδιαίτερη εξοικείωση απαιτείται ως προς τη φυσιoλογική ανατομική και τις τεχνικές εξέτασης, απαιτείται γνώση των ανατομικών παραλλαγών και «παγίδων», ενώ δεν πρέπει να παραλείπεται η σημασία της συνεργασίας με τον κλινικό γιατρό.
Σας ευχαριστώ πολύ