Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα



Σχετικά έγγραφα
Τι είναι ο νευροπαθητικός πόνος; 1,2

«Αντιμετώπιση επώδυνης διαβητικής νευροπάθειας "

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΠΩΔΥΝΗΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΝΕΥΡΟΠΑΘΕΙΑΣ. Δρ. Δημήτρης Δημητρίου Παθολόγος Διαβητολόγος Λεμεσός

Νεότερες παρεµβάσεις στην πρόληψη και θεραπεία του διαβητικού ποδιού

Άλλες κατηγορίες αντιϋπερτασικών φαρμάκων. Μανώλης Σ Καλλίστρατος,MD,PhD,FESC,EHS

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

.aiavramidis.gr www

Κανένα για αυτήν την παρουσίαση. Εκπαιδευτικές-ερευνητικές-συμβουλευτικές επιχορηγήσεις την τελευταία διετία: Abbvie,Novartis, MSD, Angelini,

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Παράρτημα ΙΙ. Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την τροποποίηση των όρων της άδειας κυκλοφορίας

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Κατερίνα Τυλιγάδα Επίκουρη Καθηγήτρια Φαρµακολογίας ΚΤ Αντικαταθλιπτικά

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

Έλεγχος για μικροαγγειοπαθητικές επιπλοκές: Πότε και πώς

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Ο. Καρδακάρη, Νοσηλεύτρια M sc,κ/δ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΓΝΙ

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ. Λειτουργία των νεφρών. Συμπτώματα της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

ιονύσιος Τσαντίλας 1, Απόστολος Ι. Χαζητόλιος 2, Κωνσταντίνος Τζιόμαλος 2, Τριαντάφυλλος ιδάγγελος 2, ημήτριος Παπαδημητρίου 3, ημήτριος Καραμήτσος 2

Πηγή: Πρόγραμμα ΥΔΡΙΑ (MIS ) 5/10/2015

Αμέσως δρώντα αγγειοδιασταλτικά, α-αποκλειστές, νιτρώδη: πού, πότε, πώς

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

NeuroBloc Αλλαντική τοξίνη τύπου Β ενέσιμο διάλυμα U/ml

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις στις σχετικές παραγράφους της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του φύλλου οδηγιών χρήσης

Μέτρηση του κνημοβραχιόνιου δείκτη, ΤcPO 2, δακτυλικών πιέσεων. Ιωάννα Ελευθεριάδου Επιστημονικός Συνεργάτης Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Λαϊκό

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Θεραπευτική διαχείριση μέτριας-σοβαρής κατάθλιψης

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

Παράρτημα ΙII. Τροποποιήσεις στις σχετικές παραγράφους της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του φύλλου οδηγιών

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Ποιος ήταν ο σκοπός αυτής της μελέτης; Γιατί απαιτήθηκε η μελέτη; Ποια φάρμακα μελετήθηκαν; BI

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ Ο ΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΡΙΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΙΟ Α/Η1Ν1 ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΟΥΣ

Φροντίδα ενήλικα με Σακχαρώδη Διαβήτη στο νοσοκομείο και στο σπίτι

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Παράρτημα ΙΙΙ Τροποποιήσεις στις σχετικές παραγράφους της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του φύλλου οδηγιών χρήσης

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ

Diabetes_ protect our future.mp4

Ψυχολογία ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια στο Γενικό Νοσοκομείο

Κάπνισμα, Αγγειοπάθεια, Διαβητικό πόδι. Σχέσεις συνύπαρξης στην καθημερινότητα των ατόμων με ΣΔ

Αγωγή με γλυκοκορτικοειδή: σχήμα διακοπής για την αποφυγή επινεφριδικής ανεπάρκειας. Γεώργιος Ν. Κουκούλης Ενδοκρινολόγος

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Τερζή Κατερίνα ΔΤΗΝ ΑΝΘ ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ

Ο ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗΣ Ε.

Αντιυπερτασικά & σεξ. Σοκολάκης Ιωάννης, MD, MSc Ειδικευόμενος Β Ουρολογικής Κλινικής ΑΠΘ, ΓΝΘ «Παπαγεωργίου»

Σημαιοφορίδης Π. Βασίλειος Επιμ. Ουρολογικής Κλινικής Γ.Ν.Θ. Ιπποκράτειο

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΝΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

ΑΠΟΦΡΑΚΤΙΚΗ ΥΠΝΙΚΗ ΑΠΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ. Νικολέτα Καρτάλη Β Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ

με το Διαβητικό πόδι Μ, ΠαπαντωνίουΣ,Εξιάρα Δ,Γουλή Σκούτας Δ,Καραγιάννη Ε,Ρογκότη Ο,Παππά Τ,Δούκας, Λ,Σακαλή Κ,Μανές

Σ. Τσοτουλίδης, Ζ. Κοντονίνας, Μ. Μπούλμπου, Χ. Μαργαριτίδης, Ι. Κελεγκούρης, Κ. Τζιόμαλος, Τ. Διδάγγελος.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΝΕΥΡΟΠΑΘΗΤΙΚΟ ΠΟΝΟ

Σε τι αναφέρεται αυτή η μελέτη; Γιατί ήταν απαραίτητη αυτή η μελέτη; Ποια φάρμακα μελετήθηκαν; BI

Η ΓΛΥΚΟΖΥΛΙΩΜΕΝΗ ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ ΩΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΙΡΟΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΠΙΟΥΧΑ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΟΣ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΟΠΙΟΥΧΑ ΑΝΑΛΓΗΤΙΚΑ

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤOΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΔ 2 ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΟΜΟΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΛΑΡΓΙΝΙΚΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ LY IGLAR

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Επιληψια. Χρονια ιατρικη κατασταση που προκαλειται από αιφνιδιες αλλαγες στην ηλεκτρικη εκφορτιση του εγκεφαλου του γενικου πληθυσμου

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

Σακχαρώδης Διαβήτης. Ένας σύγχρονος ύπουλος εχθρός

Διατροφικές Διαταραχές. Κεφάλαια 7 8

Η νόσος του Parkinson δεν είναι µόνο κινητική διαταραχή. Έχει υπολογισθεί ότι µέχρι και 50% των ασθενών µε νόσο Πάρκινσον, µπορεί να βιώσουν κάποια

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις στις σχετικές παραγράφους των πληροφοριών προϊόντος

Σακχαρώδης διαβήτης και οστεοπόρωση - Ο Δρόμος για την Θεραπεία Τρίτη, 23 Νοέμβριος :22

Εκτίµηση της συµµόρφωσης στην αγωγή µε βισοπρολόλη σε ασθενείς µε ήπια ή µέτρια αρτηριακή υπέρταση στον ελληνικό πληθυσµό (µελέτη CONCORDANCE)

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΥΟ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

Επιλογή 1 ου αντιϋπερτασικού

6ο Διαβητολογικό. Συνέδριο. 20 έως 22 Νοεμβρίου Σακχαρώδης Διαβήτης Γνώση βασισμένη στην ένδειξη. Κάνουμε το σωστό; Πάτρα.

14 ο Βορειοελλαδικό Καρδιολογικό Συνέδριο

Το Xarelto είναι φάρμακο που περιέχει τη δραστική ουσία ριβαροξαβάνη. Διατίθεται σε μορφή δισκίων (2,5, 10, 15 και 20 mg).

Παράρτημα I. Επιστημονικά πορίσματα και λόγοι για την τροποποίηση των όρων των αδειών κυκλοφορίας

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Ε Ν Η Μ Ε Ρ Ω Σ Ο Υ. νεφρά

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Greek Leadership Diabetes Forum 11-April 2014

Διαβάστε προσεκτικά ολόκληρο το φύλλο οδηγιών χρήσης προτού αρχίσετε να παίρνετε αυτό το φάρμακο.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΙΣΧΑΙΜΙΚΩΝ ΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ

20 ο ΕΑΡΙΝΟ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ. β-αποκλειστές: Χαράλαμπος Βλαχόπουλος Λέκτορας, Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιπποκράτειο ΓΝΑ

Levin E.M The Diabetic Foot 3 rd edition ιαβητολογικό Κέντρο Τζανείου Γ.Ν. Πειραιά

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΙΒΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΣΥΝΕΧΟΥΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΥΠΟ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ

Η χρησιμότητα του αυτοελέγχου στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Εμμ. Δ. Μπελιώτης

H επίδραση της αερόβιας άσκησης στα επίπεδα απελίνης και γκρελίνης ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη τυπου 2

Ivabradine. Σημείο δέσμευσης. DiFrancesco D. Curr Med Res Opin. 2005;7:

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

Ηλικιωμένοι στην Κοινότητα και το Ίδρυμα - στον Αστικό Ιστό και την Ύπαιθρο Συννοσηρότητα

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις των σχετικών παραγράφων της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και των φύλλων οδηγιών χρήσης

ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΗ CINAPEN (Citalopram)

Βασιλική Ψάρρα, MSc Επιμελήτρια Β Ψυχιατρικής Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΔ2 ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΠΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΕΑ

Transcript:

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1942 «Νεότερα δεδομένα στην αντιμετώπιση της επώδυνης διαβητικής νευροπάθειας» Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα 24 ο Ετήσιο συνέδριο ΔΕΒΕ Παρασκευή 26-11-2010 Θεσσαλονίκη

Επιπλοκές του σακχαρώδους διαβήτη Η διαβητική νευροπάθεια (ΔΝ) αποτελεί μία από τις κυριότερες επιπλοκές του (ΣΔ) με προσβολή τόσο του περιφερικού όσο και του αυτόνομου νευρικού συστήματος

Ο όρος διαβητική νευροπάθεια αναφέρεται σε μία ομάδα νευροπαθητικών συνδρόμων με μεγάλη ετερογένεια, συχνά επικαλυπτομένων που συνοδεύουν το σακχαρώδη διαβήτη.

Κλινικές μορφές νευροπάθειας 1. Διάχυτη πολλαπλή νευροπάθεια* Συμμετρική αισθητικοκινητική νευροπάθεια Νευροπάθεια του αυτόνομου νευρικού συστήματος 2. Μονονευροπάθειες* Μηριαία νευροπάθεια Θωρακοκοιλιακή νευροπάθεια Ριζίτιδες Παραλύσεις κρανιακών νεύρων 3. Νευροπάθειες από πίεση** Συνδρομο καρπιαίου σωλήνα Πίεση ωλένιου νευρου Πίεση του εν τω βάθει περονιαίου νεύρου (πτώση άκρου πόδα) * Τα σύνδρομα της επώδυνης νευροπάθειας μπορεί να συνυπάρχουν με τις κατηγορίες αυτές. ** Οι νευροπάθειες από πίεση είναι μη ειδικές, αλλά πιο συχνές στα διαβητικά άτομα

Επώδυνη νευροπάθεια Εμφανίζεται σε άτομα με ή χωρίς περιφερική νευροπάθεια. Είναι πιο συχνή σε άνδρες και επέρχεται οποτεδήποτε στην πορεία του διαβήτη

Πόνος σε αμφότερα τα κάτω άκρα Καυστικό χαρακτήρα Αϋπνία Κατάθλιψη Μεγάλη απώλεια βάρους

Ο Νευροπαθητικός Πόνος είναι μια Συχνή Επιπλοκή του Διαβήτη Το 30 60% των ασθενών με διαβήτη αναπτύσσουν μακροχρόνιες επιπλοκές της περιφερικής διαβητικής νευροπάθειας και μέχρι 10 20% αυτών παρουσιάζουν πόνο 1 3 Ο κίνδυνος αυξάνει όσο αυξάνει η διάρκεια του διαβήτη και με μη ικανοποιητικό έλεγχο της γλυκόζης 4 Ο περιφερικός διαβητικός νευροπαθητικός πόνος (ΠΔΝΠ) διαταράσσει τη λειτουργία των ασθενών και την ποιότητα ζωής τους 4 Η ποιότητα ζωής και το επίπεδο καθημερινής λειτουργίας των ασθενών μειώνονται περαιτέρω όσο αυξάνει η σοβαρότητα της νόσου 4,5 1. Clark CM, et al. N Engl J Med. 1995;332:1210 1217; 2. Boulton AJM, et al. Diabetes Care. 2004;27:1458 1486; 3. Eastman RC. Neuropathy in Diabetes. In: Diabetes Data Group, eds. Diabetes in America, 2 nd ed. NIH Publication: Washington, DC;1995:339 348. 4. Argoff CE, et al. Mayo Clin Proc. 2006; 81(4):S3 11; 5. Sullivan SD, et al. Pharmacoeconomics. 2002;20:1079 1089.

Prevalence of pain and association with quality of life, depression and glycaemic control in patients with diabetes Μέτριος έως σοβαρός πόνος καταγράφηκε στο 57,8% των διαβητικών ασθενών Bair και συν. Diabet Med 2010, 27:578-584

Οι ασθενείς με περιφερικό νευροπαθητικό πόνο εμφανίζουν σημαντικά συνοδά συμπτώματα Δυσκολία στον ύπνο Μειωμένη ενέργεια Υπνηλία Δυσκολίες συγκέντρωσης Κατάθλιψη Άγχος Μειωμένη όρεξη 0 10 20 30 40 50 60 70 % ασθενών με μέτριες έως πολύ σοβαρές ενοχλήσεις (n=126) Meyer-Rosberg et al. Eur J Pain. 2001;5:379-389

Μηχανισμοί νευροπαθητικού πόνου στο σακχαρώδη διαβήτη Περιφερικοί μηχανισμοί Βλάβες στις μικρές ίνες Αλλοιώσεις της δομής και λειτουργίας των νευραξόνων Αλλαγές στα κανάλια καλίου Βλάβες του τύπου της μικροαγγειοπάθειας με συνοδό υποξία Κεντρικοί μηχανισμοί Κεντρική ευαισθητοποίηση Αναδιοργάνωση της δομής Προσβολή του νωτιαίου μυελού και δυσλειτουργία του θαλάμου Kapur D. Diabetes Metab Res Rev 2003, 19:9-25, Sptuce et al. Diabet Med 2003, 20:88-89, Suzuki et al. Neurology 2000, 54:1932-1937

Ψυχολογική υποστήριξη Έλεγχος του διαβήτη Κοινά αναλγητικά

Αναλγητικά Η αναλγητική αγωγή θα πρέπει να αρχίσει με κοινά αναλγητικά, όπως είναι η παρακεταμόλη, σε τακτική βάση Spruce et al Diabet Med 2003, 20:88-89 Boulton Curr Opin Endocrinol Diabetes Obes 2007, 14:141-145

Αντικαταθλιπτικά στο νευροπαθητικό πόνο Τα αντικαταθλιπτικά χρησιμοποιούνται περισσότερο από τριάντα χρόνια για την αντιμετώπιση του νευροπαθητικού πόνου

Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά (TCAs) Τα TCAs έχουν μελετηθεί καλύτερα και έχουν χρησιμοποιηθεί περισσότερο για την ανακούφιση όλων των μορφών του νευροπαθητικού πόνου

TCAs: Παρενέργειες Ξηροστομία,διπλωπία, Γνωσιακές διαταραχές Δυσκοιλιότητα, κατακράτηση ούρων Καταστολή, αύξηση βάρους Ορθοστατική υπόταση Διαταραχές καρδιακής αγωγιμότητας Μείωση του κατώφλιου σπασμών σε επιληπτικούς ασθενείς Πρόκληση σπασμών σε μή επιληπτικούς ασθενείς (σποραδικά)

TCAs: Αντενδείξεις Διαταραχές καρδιακής αγωγιμότητας Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Οξύ έμφραγμα μυοκαρδίου Γλαύκωμα κλειστής γωνίας Υπερτροφία προστάτη

Εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης της σεροτονίνης ή και της νοραδρεναλίνης Βελτίωση των εκδηλώσεων κατάθλιψης και άγχους. Θετική επίδραση στον ουδό του πόνου.

Η Σεροτονίνη και η Νορεπινεφρίνη Παίζουν Σημαντικό Ρόλο στον Πόνο Ο νευροπαθητικός πόνος συσχετίζεται με αυξημένη διέγερση και μειωμένη αναστολή των ανιουσών οδών πόνου Οι κατιούσες οδοί ρυθμίζουν τα ανιόντα σήματα Οι NE και 5-HT αποτελούν τους κύριους νευροδιαβιβαστές στις κατιούσες ανασταλτικές οδούς πόνου Η αύξηση της διαθεσιμότητας των NE και 5-HT μπορεί να προάγει την αναστολή του πόνου κεντρικά 5-HT NE 1. Figure adapted from: Fields HL και Basbaum AI. Central nervous system mechanisms of pain modulation. In: Wall PD και Melzack R, eds. Textbook of Pain, 4th ed. Churchill Livingstone: London, UK;1999,310.

Βενλαφαξίνη Η αποτελεσματικότητα της βενλαφαξίνης στη διαβητική επώδυνη νεuροπάθεια βρέθηκε παρόμοια με εκείνη της ιμιπραμίνης (τρικυκλικό αντικαταθλιπτικό) 1 Στη δοσολογία 150 και 225 mg την ημέρα βελτίωσε σημαντικά το νευροπαθητικό πόνο. Η βελτίωση ήταν πιο σημαντική στη δοσολογία των 225mg 2 1 Sindrup et al Neurology 2993, 60:1284-1289 2 Rowbotham et al Pain 2004, 110:697-706

Βενλαφαξίνη στη διαβητική νευροπάθεια Ερευνητής Τύπος Μελέτης Σχεδιασμός Αποτελέσματα Davis JL, SmithRL et al a. Case report b. Open Trial a. 75 mgr/day b. 37.5 75 mgr/day (n = 10) Kiayias JA et al Open Trial 37.5 mgr BID (n = 8) Lithner F Case Report 75 225 mgr/day (Βενλαφαξίνη XR) Yilmaz ME et al Case Report Ως 75 mgr/day (Βενλαφαξίνη XR) Kunz NR et al Randomized Double Blind Placebo Controlled Parallel Group Fixed - Dose Trial Βενλαφαξίνη XR n = 81: 75 mgr/day n = 82: 150 225 mgr/day n = 81: Placebo 95% ανακούφιση (5 ημ) 75 100 % >> (3 14 ημ) Δραματική ανακούφιση (2 8 ημ) Βελτίωση VAS & λειτουργικότητας Πλήρης ανακούφιση πόνου Βενλαφαξίνη XR 150 225 mgr/day καλύτερη ανακούφιση πόνου

Venlafaxine versus Imipramine in painful polyneuropathy A randomized, controlled trial Sindrup SH, Bach FW, Madsen C et al, Neurology 2003

120 100 80 60 40 20 0 Placebo Βενλαφαξίνη Ιμιπραμίνη 0 1 2 3 4 Εβδομάδα Θεραπείας Sindrup SH, Bach FW, Madsen C et al, Neurology 2003

Βενλαφαξίνη Ανεπιθύμητες ενέργειες Ανορεξία Δυσπεψία Ναυτία Έμετος Μυαλγία Υπνηλία Εφιδρώσεις Σεξ. Ανικανότητα Παραρρινοκoλπίτιδα Placebo Venlafaxine XR 75 mgr/day 3 7 5 1 9 10 5 22 10 0 6 5 0 5 6 1 14 15 4 5 10 0 6 5 3 3 7 Venlafaxine XR 125-250 mgr/day CINP Congress, Brussells, 2000

Ντουλοξετίνη Η ντουλοξετίνη είναι το μοναδικό φάρμακο στην κατηγορία αυτή που έχει ένδειξη από τις εποπτικές αρχές για το διαβητικό περιφερικό νευροπαθητικό άλγος

Ντουλοξετίνη Η αποτελεσματικότητα της ντουλοξετίνης σαν μονοθεραπεία στο νευροπαθητικό πόνο τεκμηριώθηκε από καλά σχεδιασμένες μελέτες Η ντουλοξετίνη σε δόσεις των 60mg άπαξ ημερησίως και 60mg δύο φορές την ημέρα μείωσε σημαντικά το άλγος σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. Η επίδραση αυτή σε μερικούς ασθενείς ήταν εμφανής από την πρώτη εβδομάδα Η διακοπή του φαρμάκου λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν μικρότερη του 20%

Κλινικές Δοκιμές με την Ντουλοξετίνη στο ΔΠΝΠ που Έχουν Ολοκληρωθεί Μελέτη Ομάδες θεραπείας Διάρκεια (εβδομάδες) N Goldstein et al 1 Wernicke et al 2 Raskin et al 3 20, 60, 120 mg/ημέρα έναντι εικ. φαρμάκου 60 and 120 mg/ημέρα έναντι εικ. φαρμάκου 60 and 120 mg/ημέρα έναντι εικ. φαρμάκου 12 457 12 334 12 348 Μελέτη πρόληψης υποτροπών 4 60 mg/ημέρα 8 + 26 115 Μελέτη ασφαλείας, ανοικτής επισήμανσης 1 έτους, παράτασης των παραπάνω μελετών 5 Μελέτη ασφαλείας ανοικτής επισήμανσης 6 μηνών 6 120 mg έναντι θεραπείας ρουτίνας 60 mg BID vs 120 mg QD 52 867 28 449 1. Goldstein DJ, et al. Pain. 2005;116:109 118; 2. Wernicke JF, et al. Neurology. 2006;67:1411 1420; 3. Raskin J, et al. Pain Med. 2005;6:346 356; 4. Data on file, Eli Lilly; 5. Poster: Raskin J, et al. 25 th American Pain Society (APS) Annual Scientific Meeting; San Antonio, TX; May 3 6, 2006; 6. Raskin J, et al. Pain Med. 2006;7:373 385.

Η Ντουλοξετίνη Μειώνει την Μέση Σοβαρότητα του Πόνου 24ώρου σε Άτομα με ΠΔΝΠ Βελτίωση Μέση Μεταβολή στην 24ωρη Μέση Βαθμολογία Σοβαρότητας Πόνου 0.0-0.5-1.0-1.5-2.0-2.5-3.0-3.5 Αθροιστικά δεδομένα από 3 μελέτες * * * * * * * * * * 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 * * * * * * * * * Εβδομάδες Μείωση περίπου 2 βαθμών ή κατά 30% αντιστοιχεί σε κλινικά σημαντική διαφορά (η μέση βαθμολογία έναρξης ήταν 5.83) * * * * * 13 Εικ. φάρμακο (n=330) Ντουλοξετίνη 20 mg QD (n=111) Ντουλοξετίνη 60 mg QD (n=334) Ντουλοξετίνη 60 mg BID (n=333) * p 0.05 έναντι Εικ. φαρμάκου MMRM Poster: Raskin J, et al. 25th American Pain Society (APS) Annual Scientific Meeting; San Antonio, TX; May 3 6, 2006.

Η Ναυτία με την Ντουλοξετίνη είναι Συχνή, αλλά είναι Βραχυχρόνια και Κυρίως Ήπια ή Μέτρια Αθροιστικά δεδομένα από 3 μελέτες Σοβαρότητα της προκύπτουσας από τη Θεραπεία Ναυτίας με την Ντουλοξετίνη 60 mg QD Ήπια 13% Μέτρια 9% Σοβαρή 2% Καθόλου 76% Από το σύνολο των ασθενών με ΠΔΝΠ που αναφέρουν ναυτία, το 92% την ανέφεραν ως ήπια έως μέτρια Η ναυτία παρατηρήθηκε κυρίως κατά την διάρκεια της πρώτης εβδομάδας της θεραπείας και υποχώρησε ταχέως με τη συνέχιση της θεραπείας (διάμεση διάρκεια 5 ημέρες) Poster: Robinson M, et al. Presented at: 8th International Conference on the Mechanisms και Treatment of Neuropathic Pain (ICMTNP); San Francisco, CA; Nov 5, 2005.

Η Ντουλοξετίνη Προκαλεί Ελάχιστη Μακροχρόνια Μεταβολή του Βάρους σε Άτομα με ΠΔΝΠ Αθροιστικά Δεδομένα από τρεις μελέτες 52 εβδομάδων Μέση Μεταβολή του Βάρους (kg) 2 1,5 1 0,5 0 0,51 0,31 Θεραπεία Ρουτίνας (n=260) Ντουλοξετίνη 60 mg BID (n=546) Poster: Raskin J, et al. 25 th American Pain Society (APS) Annual Scientific Meeting; San Antonio, TX; May 3 6, 2006.

Ντουλοξετίνη Οι Ziegler και συν κατέγραψαν την επίδραση της ντουλοξετίνης στη διαβητική επώδυνη νευροπάθεια και παρατήρησαν ότι ήταν περισσότερο αποτελεσματική στην υποομάδα που υπέφερε από εντονότερο πόνο Diabetes Care 2007,30:664-669

Ντουλοξετίνη Η ντουλοξετίνη έχει ενοχοποιηθεί για μέτριου βαθμού αύξηση του σακχάρου αίματος νηστείας και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (μη στατιστικά σημαντικές αλλαγές) 1 Οι αλλαγές αυτές όμως δεν επηρεάζουν τη σημαντική βελτίωση του πόνου στους διαβητικούς ασθενείς με επώδυνη νευροπάθεια 2 1 Hardy και συν Diabetes Care 2007, 30:21-26 2 Boulton και συν Curr Opin Endocrinol Diabetes Ovbes 2007, 14:141-145

Επιπτώσεις στα Επίπεδα Γλυκόζης Νηστείας και στην Αιμοσφαιρίνη A 1c Μέση Μεταβολή (mmol/l) Αθροιστικά δεδομένα από τρεις μελέτες 52 εβδομάδων 1 0,006 0,5 0-0,5-0,64 * 0,67 Μέση Μεταβολή 0,004 0,002 0,002 ** 0,005-1 Γλυκόζη Νηστείας 0 Αιμοσφαιρίνη A 1c Θεραπεία Ρουτίνας (n=559) Θεραπεία Ρουτίνας (n=265) Ντουλοξετίνη 60 mg BID (n=269) Ντουλοξετίνη 60 mg BID (n=548) Οι μεταβολές δεν είναι κλινικά σημαντικές * p 0.001 έναντι θεραπείας ρουτίνας ** p<0.001 έναντι θεραπείας ρουτίνας Poster: Raskin J, et al. 25 th American Pain Society (APS) Annual Scientific Meeting; San Antonio, TX; May 3 6, 2006.

Αντιεπιλιπτικά φάρμακα Τα αντιεπιλιπτικά φάρμακα έχουν χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των συνδρόμων με χρόνιο πόνο για περισσότερο από 50 χρόνια Sindrup και συν Pain 1999, 83:389-400 Ross Neurology 2000, 55:S41-46 Backonja Neurology 2002, 59:S14-17

Γκαμπαπεντίνη 1. Από χημικής πλευράς, συγγενεύει με το νευρομεταβιβαστή GABA (γαμα-αμινοβουτυρικό οξύ) 2. Έχει δυνατότητα να διαπερνά τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό 3. Αρκετά σημαντικός αριθμος μελετών έδειξε σημαντική αποτελεσματικότητα σε ασθενείς με επώδυνη διαβητική νευροπάθεια 4. Μέγιστη ημερήσια δόση 1200mg διαιρεμένη σε τρεις δόσεις Jann και συν J Neurol 1997, 244 (Suppl 3):S142-146 Backonja και συν JAMA 1998, 280:1831-1836

Πρεγκαμπαλίνη 1. Έχει παρόμοιο φαρμακολογικό προφίλ με τη γκαμπαπεντίνη, αλλά παρουσιάζει μεγαλύτερη αναλγητική δράση, λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες και καλύτερη ευελιξία στο δοσολογικό σχήμα 2. Ο ακριβής μηχανισμός δράσης της δεν είναι σαφής. Είναι δομικό ανάλογο του GABA, αν και δεν αλληλεπιδρά με τους GABA - A και B υποδοχείς ούτε επηρεάζει την επαναπρόσληψη του GABA Casellini, Vinik Endocr Pract 2007, 13:550-566 Bryans και συν Med Res Rev 1999, 19:149-177

Πρεγκαμπαλίνη: φυσικοχημικές ιδιότητες Pregabalin S-(+)-3-isobutylGABA + H 3 N O - (S) O Αμινοξύ Διέρχεται απ ευθείας τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό Μη ενεργό στους υποδοχείς GABA Silverman et al. J Med Chem. 1991;34:2295-2298

Μηχανισμοί δράσης της πρεγκαμπαλίνης Ρυθμίζει τους υπερδιεγερμένους νευρώνες ως εξής: - Δεσμεύεται με τους προσυναπτικούς νευρώνες στην α 2 δ-υπομονάδα των εξαρτώμενων από τη διαφορά δυναμικού διαύλων ασβεστίου. - Ρυθμίζει την εισροή ασβεστίου στις προσυναπτικές απολήξεις. - Μειώνει την υπερβολική απελευθέρωση διεγερτικών νευροδιαβιβαστών (πχ. γλουταμινικού, νοραδρεναλίνης, ουσίας Ρ). Αποτελέσματα των μηχανισμών αυτών είναι η αναλγητική, αντιεπιληπτική και αγχολυτική δράση της πρεγκαμπαλίνης.

Η πρεγκαμπαλίνη ρυθμίζει την δραστηριότητα υπερδιεγερμένων νευρώνων Υπερδιεγερμένος νευρώνας Διαμόρφωση του υπερδιεγερμένου νευρώνα με πρεγκαμπαλίνη ασβέστιο *Does not affect Ca ++ influx in normal neurons

Επίσημες Ενδείξεις Ενδείκνυται για τη θεραπεία του περιφερικού και κεντρικού νευροπαθητικού πόνου σε ενήλικες. Ενδείκνυται ως συμπληρωματική θεραπεία σε ενήλικες με εστιακές επιληπτικές κρίσεις με ή χωρίς δευτερογενή γενίκευση. Ενδείκνυται για τη θεραπεία της Διαταραχής Γενικευμένου Άγχους (ΔΓΑ) στους ενήλικες

Η πρεγκαμπαλίνη είναι αποτελεσματική στη ΔΠΝ: Ταχεία μείωση του πόνου 10 Placebo (n=97) Μέση βαθμολογία πόνου 8 6 4 2 *P<0,001 έναντι placebo * * * * Πρεγκαμπαλίνη 75 mg/ημ. (n=77) Πρεγκαμπαλίνη 300 mg/ημ. (n=81) Πρεγκαμπαλίνη 600 mg/ημ. (n=82) * * * * * * * 0 0 1 2 3 4 5 6 Εβδομάδα ΤΣ Lesser et al. Neurology. 2004;63(11):2104-10

Η πρεγκαμπαλίνη στη ΔΠΝ: Ταχεία βελτίωση στη διαταραχή του ύπνου 10 Placebo (n=97) Μέση βαθμολογία διατάραξης ύπνουπόνου 8 6 4 2 *P<0,001 έναντι placebo * * * * Πρεγκαμπαλίνη 75 mg/ημ. (n=77) Πρεγκαμπαλίνη 300 mg/ημ. (n=81) Πρεγκαμπαλίνη 600 mg/ημ. (n=82) * * * * * * * * 0 0 1 2 3 4 5 6 Εβδομάδα ΤΣ Lesser et al. Neurology. 2004;63(11):2104-10

Η πρεγκαμπαλίνη είναι αποτελεσματική στη ΔΠΝ: Ταχεία μείωση του πόνου Μέση βαθμολόγηση πόνου 10 8 6 4 2 0 Placebo (n=70) Πρεγκαμπαλίνη 300 mg/ημ. (n=76) *** *** *** *** *** *** ** ** **P<0,01, ***P<0,001 έναντι placebo 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Εβδομάδα *** Rosenstock et al. Pain.2004;110:628-38

Η πρεγκαμπαλίνη στη ΔΠΝ: Ταχεία βελτίωση στη διαταραχή του ύπνου Μέση βαθμολόγηση διατάραξης ύπνου 10 8 6 4 2 0 Placebo (n=70) Πρεγκαμπαλίνη 300 mg/ημ. (n=76) **P<0,01, ***P<0,001 έναντι placebo *** *** *** *** *** *** ** ** 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Εβδομάδα *** Rosenstock et al. Pain.2004;110:628-38

Αποτελεσματική ανακούφιση από τον πόνο στη ΔΠΝ 0 Δόση πρεγκαμπαλίνης (mg/ημ.) Placebo (n=467) 150 (n=175) 300 (n=265) 600 (n=427) Μέση μεταβολή από Την έναρξη -1-2 -3 ** *** *** -4-5 **P<0,01, ***P<0,001 έναντι placebo Αρχική μέση βαθμολογία πόνου ~ 6,5 Συγκεντρωτικά, ασθενείς με ΔΠΝ από 6 μελέτες

Σημαντική βελτίωση στην διάθεση Μέση μεταβολή στη HADS 21 18 15 12 9 6 3 HADS Anxiety Υποκλίμακα Έναρξη Τελικό * P<0.05 vs. placebo * Μέση μεταβολή στη HADS 21 18 15 12 9 6 3 HADS Depression Υποκλίμακα Έναρξη Τελικό 0 Placebo (n=65) Pregabalin (n=69) 0 Placebo (n=65) Pregabalin (n=69)

Σημαντική μείωση του πόνου και σε μακροχρόνιες μελέτες Μελέτη ευέλικτης δόσης ανοικτής επέκτασης πρεγκαμπαλίνη 150-600 mg 70 Mean SF-MPQ pain VAS score 60 50 40 30 20 10 0 3 6 9 12 15 18 21 24 Μήνες θεραπείας *Ασθενείς που έλαβαν θεραπεία για 2 χρόνια (n=251).

Μελέτη ευέλικτης δόσης ΔΠΝ/ΜΝ: Ταχεία και διαρκής βελτίωση του πόνου Μέση μεταβολή στη βαθμολογία πόνου 0-1 -2-3 -4 Placebo (n=62) Πρεγκαμπαλίνη 150-600 mg/ημ. (n=139) Πρεγκαμπαλίνη 600 mg/ημ. (n=128) 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Η μέση αρχική βαθμολογία πόνου ήταν 6,7 Freynhagen et al. Pain. 2005: Εβδομάδα *P<0,05 150-600 mg/ημ. *P<0,05 600 mg/ημ. έναντι placebo

Μελέτη ευέλικτης δόσης ΔΠΝ/ΜΝ: Ταχεία και σημαντική μείωση στη σχετιζόμενη με τον πόνο διατάραξη του ύπνου Μέση βαθμολογία διατάραξης του ύπνου 10 8 6 4 2 0 Placebo (n=62) Πρεγκαμπαλίνη 150-600 mg/ημ. (n=139) Πρεγκαμπαλίνη 600 mg/ημ. (n=128) *P<0,05 150-600 mg/ημ., *P<0,05 600 mg/ημ. έναντι placebo 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 ***P<0,001 και για τις 2 δόσεις ΤΣ Εβδομάδα Freynhagen et al. Pain. 2005:

Πρεγκαμπαλίνη στους ηλικιωμένους Η πρεγκαμπαλίνη έχει μελετηθεί διεξοδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς Μέση ηλικία σε 10 μελέτες = 64 έτη (εύρος 21 έως 100 έτη) Σε μελέτες ΜΝ, μέση ηλικία 72 έτη 22% του συνόλου των ασθενών ήταν ηλικίας 75 ετών Η αποτελεσματικότητα στους ηλικιωμένους ήταν παρόμοια με εκείνη στους νεότερους ασθενείς Η πρεγκαμπαλίνη ήταν εξίσου καλά ανεκτή σε νεότερους και μεγαλύτερους ασθενείς Δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης εκτός αν υπάρχει εξασθένηση της νεφρικής λειτουργίας

Συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες σε μελέτες του νευροπαθητικού πόνου (% των ασθενών) Placebo (n=764) Δόση πρεγκαμπαλίνης (mg/ημ.) 150 (n=427) 300 (n=509) 600 (n=459) Όλες οι δόσεις πρεγκαμπαλίνης συγκεντρωμένες Επίπτωση (n=1556) Διακοπή (n=1556) Ζάλη 6,4 13,3 25,5 29,6 21,7* 3,1 Υπνηλία 3,8 9,8 15,9 17,6 13,8* 2,6 Περιφερικό οίδημα 1,8 5,2 12,0 13,5 9,5* 0,8 Λοίμωξη 4,8 6,6 7,1 3,9 6,2 0,1 Ξηροστομία 1,8 4,7 5,3 8,1 5,9* 0,3 *P<0,05 όλες οι δόσεις πρεγκαμπαλίνης έναντι placebo Όσες εμφανίζονται σε 5% των ασθενών που έλαβαν θεραπεία με πρεγκαμπαλίνη και με υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης με την πρεγκαμπαλίνη απ ό,τι με το placebo

Πρεγκαμπαλίνη Αποτελεσματική δόση έναρξης: Αύξηση δόσης μετά μία εβδομάδα: Μετά μία εβδομάδα: 2x75mg /ημέρα 2x150mg /ημέρα 2x300mg /ημέρα Λαμβάνεται με ή χωρίς τροφή.

Ανοχή και ασφάλεια: Περίληψη Η πρεγκαμπαλίνη είναι γενικά καλά ανεκτή Χαμηλά ποσοστά διακοπής (10,8% με πρεγκαμπαλίνη έναντι 5,0% με placebo) Καλά ανεκτή από τους ηλικιωμένους ασθενείς Οι περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι ήπιες ή μέτριες Δοσοεξαρτώμενες Οι συχνότερες ανεπιθύμητες ενέργειες επηρεάζουν το ΚΝΣ Ζάλη και υπνηλία Συνήθως παροδικές

Ειδικοί Πληθυσμοί Δεν απαιτείται ρύθμιση της δόσης σε άτομα με βεβαρημένη ηπατική λειτουργία Η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα σε παιδιατρικούς ασθενείς < 12 ετών και σε εφήβους δεν έχει τεκμηριωθεί Σε ηλικιωμένους ασθενείς μπορεί να απαιτηθεί μείωση της δόσης εξαιτίας της μειωμένης νεφρικής λειτουργίας Σύμφωνα με την ισχύουσα κλινική πρακτική, εάν η πρεγκαμπαλίνη πρέπει να διακοπεί, συνιστάται αυτό να γίνει σταδιακά κατά την διάρκεια τουλάχιστον 1 εβδομάδας.

ΝΝΤ = Αριθμός ασθενών που πρέπει να πάρει το φάρμακο για να επιτευχθεί ανακούφιση από τον πόνο Πρεγκαμπαλίνη = ΝΝΤ = 3,24 Guttierrez et al. J Pain Sympt Manage 2007

Θεραπεία διαβητικής επώδυνης νευροπάθειας Το πρόβλημα είναι δύσκολο και επηρεάζει την ποιότητα ζωής του ατόμου που πάσχει Η επιλογή των διάφορων φαρμάκων θα πρέπει να εξατομικεύεται λαμβάνοντας υπόψη την αποτελεσματικότητα και τις ανεπιθύμητες ενέργειες Στον αλγόριθμο της θεραπευτικής αντιμετώπισης την πρώτη θέση κατέχουν η ψυχολογική υποστήριξη και ο άριστος μεταβολικός έλεγχος Αρκετές φορές θα χρειαστεί να γίνει θεραπεία συνδυασμού