Οι κλίµακες της Βυζαντινής Mουσικής, κατά την Μουσική Επιτροπή του 1881



Σχετικά έγγραφα
2. ΤΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ SYNTHESIS ΣΤΗΝ ΑΠΟ ΟΣΗ ΤΩΝ ΙΑΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ

Θεωρητική Εργασία. «Κλιτόν: Μια Ιστορική και Μουσικολογική Μελέτη»

«Η διαίρεση του τόνου»

Κατάλογος τῶν Συγκερασµῶν ὅλων τῶν Βυζαντινῶν ιατονικῶν Κλιµάκων µέχρι καὶ σὲ 1200 µουσικὰ διαστήµατα (κόµµατα)

ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΟΣ. Κεντήµατα ανάβαση 1 φωνής διάρκεια 1 χρόνου. Κέντηµα ανάβαση 2 φωνών διάρκεια 1 χρόνου πνεύµα

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

Εξεταστέα ύλη κατατακτηρίων εξετάσεων Τάξη: Β Γυµνασίου

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12ο. œ œ œ œ œ œ œ œ ΙΑΣΤΗΜΑΤΑ. ιάστηµα λέγεται η απόσταση µεταξύ δύο φθόγγων. Η 1η νότα λέγεται ΒΑΣΗ και η 2η ΚΟΡΥΦΗ.

Κουρδίσµατα (περίληψη)

ΑΠΟ ΤΟΥΣ : Γιάννης Πετσουλας-Μπαλής Στεφανία Ολέκο Χριστίνα Χρήστου Βασιλική Χρυσάφη

Μουσικές Νότες και Κλίμακες Κλίμακες και Ηχοχρώματα (συγκερασμός) Η Πυθαγόρεια Κλίμακα Ισο συγκερασμένη Κλίμακα Ανορθόδοξες Κλίμακες

Επεξεργασία Ηχου και Μουσικής (ΤΗΛ313) Φροντιστήριο

ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΙΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΜΟΝΙΑΣ

Εξεταστέα ύλη κατατακτηρίων εξετάσεων Τάξη: Γ Γυµνασίου

Μουσικοθεωρητικό σύστημα - Αρμονική

Eν φωναίς και οργάνοις ΒασΙλησ Θ. ΓρατσοΥνασ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΣΗΜΕΙΟΓΡΑΦΙΑΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ. ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΟΝΟΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Ίσον ΠΡΟΣΘΕΤΙΚΟΙ ΧΡΟΝΙΚΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9ο. Ενώ µεταξύ του ΜΙ και του ΦΑ. Η διαφορά αυτή υπάρχει γιατί η απόσταση µερικών φθόγγων από άλλων είναι διαφορετική.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Γνωριμία με την ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ 1 ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΘΕΩΡΙΑ 5. 1 ος ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ: ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ 7 Προσδοκώμενα αποτελέσματα 8

ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΚΑΤΆ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΑΡΙΣΤΟΞΕΝΕΙΑ ΣΧΟΛΗ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΑ ΣΧΟΛΗ

Μουσική Πληροφορική. Δ. Πολίτης, Τμήμα Πληροφορικής ΑΠΘ, 2015

ΣΚΟΠΟΙ Η αισθητοποίηση του φαινοµένου του ηχητικού συντονισµού Η κατανόηση της αρχής λειτουργίας των πνευστών οργάνων ΥΛΙΚΑ-ΟΡΓΑΝΑ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΚΑΡΠΑΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

Τα διαστήματα της Βυζαντινής Μουσικής μέσα από το πρόγραμμα ByzPlayer

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΑΜΒΑΚΗΣ ΒΑΣΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟ ΑΣΚΗΣΕΩΝ

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Πειραματική μελέτη λεπτών σφαιρικών φακών

Επεξεργασία Ηχου και Μουσικής (ΤΗΛ313) Φροντιστήριο

α) Πως ερµηνεύεται η φράση: «µε γωνιακές συχνότητες που διαφέρουν πολύ λίγο»; γ) Να βρεθούν η γωνιακή συχνότητα ω, η συχνότητα f και η περίοδος Τ των

Μουσική και Μαθηματικά

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Δόμηση Χροών: Άλλο Θεωρία και άλλο πράξη

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά. Μαθηµατική επαγωγή. 11 Επαγωγή

Παρατηρήσεις περί Διδακτικής της ψαλτικής, οργανολογίας και θεωρίας διαστημάτων στο Παναρμόνιον του Κ. Ψάχου

Mathematics and its Applications, 5th

Είμ ένα μικρό παιδάκι Έχω κόκκινο μαλλάκι Μπλε βουλάτο φουστανάκι. Με λένε Ζωζώ Και βρίσκομαι εδώ Μουσική να σας μάθω Στο βιβλίο να γράφω Που είν

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13ο. µείζονες κλίµακες

Τρομπέτα. β) Είδη τρομπέτας. 1) Μικρή τρομπέτα ( piccolo) σε φα, μι ύφεση και ρε. Ειδική περίπτωση αποτελεί η τρομπέτα του Μπάχ ( σε ρε).

Νέες τεχνικές υποδιαίρεσης της 8ας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4ο. φθόγοι - νότες Φθόγγος ή νότα ονοµάζεται ο ήχος που παράγει είτε η φωνή του ανθρώπου είτε ένα µουσικό όργανο. œ œ œ œ.

Κλινική χρήση των ήχων

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά. Παράδειγµα άµεσης απόδειξης. Μέθοδοι αποδείξεως για προτάσεις της µορφής εάν-τότε Αποδείξεις


Ο Ήχος. Υπεύθυνος Καθηγητής: Παζούλης Παναγιώτης

Τετράδια κιθάρας Θεωρία της μουσικής. Τετράδια κιθάρας. Μείζονες κλίμακες (με υφέσεις και διέσεις) Επιμέλεια: Ευγένιος Αστέρις

26 Ιανουαρίου 2019 ΜΟΝΑΔΕΣ: ΛΥΚΕΙΟ:... ΟΜΑΔΑ ΜΑΘΗΤΩΝ:

3. Η µερική παράγωγος

Πτυχιακή εργασία: Υοιτήτρια: Καραΐσκου Φρύσα. Τπεύθυνος καθηγητής: κούλιος Μάρκος

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ Ι ΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ Ι

Χρηματοοικονομική Διοίκηση

Γ ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ Α Β )

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Μελέτη και εικονική διαμόρφωση ακουστικής σε αίθουσα διδασκαλίας

Η γραφική απεικόνιση µιας κατανοµής συχνότητας µπορεί να γίνει µε δύο τρόπους, µε ιστόγραµµα και µε πολυγωνική γραµµή.

Το σύνολο Z των Ακεραίων : Z = {... 2, 1, 0, 1, 2, 3,... } Να σηµειώσουµε ότι οι φυσικοί αριθµοί είναι και ακέραιοι.

ΚΟΙΝΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ «ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ»

Ασφαλιστικά Μαθηµατικά Συνοπτικές σηµειώσεις

3. Οριακά θεωρήµατα. Κεντρικό Οριακό Θεώρηµα (Κ.Ο.Θ.)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15ο. σηµεία συντοµεύσεων

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά

ΛΥΚΕΙΟ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΠΡΟΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2013

ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ Α. ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ- ΜΕΙΖΟΝΑ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΟΥ ΝΤΟ ΑΣΚΗΣΗ ΠΡΩΤΗ Ονομ/πώνυμο:

ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΟΝΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΒΙΒΛΙΑ

ΜΟΥΣΙΚΗ & ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ FIBONACCI

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΡΑΦΗΣ. Η συγχορδία ΝΤΟ µείζων. Ευθεία κατάσταση α αναστροφή β αναστροφή. Απόστολος Σιόντας

Πληροφορίες: Α. Εμμανουήλ Θεσσαλονίκη,

Σκοπός του βιβλίου «Η Θεωρία της Σύγχρονης Μουσικής» είναι να μεταδοθεί η γνώση του αντικειμένου με τον πιο απλό, άμεσο και κατανοητό τρόπο.

Μαθηµατικά για Πληροφορική

ΠΔ 363/1996: Τμήματα Πανεπ.Μακεδονίας Οικονομικών-Κοινωνικών Επιστημών (169880)

Περιεχόµενα ΕΠΛ 422: στα Συστήµατα Πολυµέσων. Βιβλιογραφία. ειγµατοληψία. ηµιουργία ψηφιακής µορφής πληροφορίας στα Συστήµατα Πολυµέσων

ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΝΑΠΤΥΓΜΑΤΟΣ FOURIER ΜΕ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ

1 Υποθέσεις και Θεωρήµατα

e 5t (sin 5t)u(t)e st dt e st dt e 5t e j5t e st dt s j5 j10 (s + 5 j5)(s j5)

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ. Άρτια και περιττή συνάρτηση. Παράδειγµα: Η f ( x) Παράδειγµα: Η. x R και. Αλγεβρα Β Λυκείου Πετσιάς Φ.- Κάτσιος.

Μουσική και Μαθηματικά!!!

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2008 ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΩΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΩΝ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14ο ΕΛΑΣΣΟΝΕΣ ΚΛΙΜΑΚΕΣ. Η ελάσσονα κλίµακα ανήκει στην ίδια οικογένεια µε τις µείζονες γιατί έχει τον ίδιο οπλισµό µε αυτές.

Ορια Συναρτησεων - Ορισµοι

Θεόδωρου Π. Ματθαίου, συγγραφέα

Ο Παλμογράφος στη Διδασκαλία της Τριγωνομετρίας. Εφαρμογές της Τριγωνομετρίας σε πραγματικά προβλήματα και ενδιαφέρουσες επεκτάσεις

& percussion. Boomwhackers. Π ο τ έ έ ν α κ ρ ο υ σ τ ό δ ε ν ε ί χ ε τ έ τ ο ι ε ς δ υ ν α τ ό τ η τ ε ς

ΑΣΚΗΣΗ 3 : Βολή. όνοµα άσκηση 3 1

Μάθηµα Θεωρίας Αριθµών Ε.Μ.Ε

ΤΑΞΗ Α - ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΩΡΙΑΣ (ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ)

ΣΕΙΡΕΣ TAYLOR. Στην Ενότητα αυτή θα ασχοληθούµε µε την προσέγγιση συναρτήσεων µέσω πολυωνύµων. Πολυώνυµο είναι κάθε συνάρτηση της µορφής:

µηδενικό πολυώνυµο; Τι ονοµάζουµε βαθµό του πολυωνύµου; Πότε δύο πολυώνυµα είναι ίσα;

Παλαιότερες ασκήσεις

Ορισµός. Παρατηρήσεις. Σχόλιο

Θεώρηµα: Z ( Απόδειξη: Περ. #1: Περ. #2: *1, *2: αποδεικνύονται εύκολα, διερευνώντας τις περιπτώσεις ο k να είναι άρτιος ή περιττός

11 Το ολοκλήρωµα Riemann

1.4 Λύσεις αντιστρόφων προβλημάτων.

Γραµµική Αλγεβρα Ι. Ενότητα: Εισαγωγικές Εννοιες. Ευάγγελος Ράπτης. Τµήµα Μαθηµατικών

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΩΝ

Σύγχρονη αρμονία. Εισαγωγή

Προσδιορισµός της φασµατικής ισχύος ενός σήµατος

Σύνθετη Άσκηση για Απώλειες και ιασπορά

HY118- ιακριτά Μαθηµατικά. Θεωρία γράφων / γραφήµατα. Τι έχουµε δει µέχρι τώρα. Υπογράφηµα Γράφοι

ΣΧΕ ΙΟ ΕΠΙΣΤΡΕΠΤΕΟ Αθήνα,16 Ιανουαρίου 2013

πρόγραμμα Έτος στο νπ Είδος στο νέο

Transcript:

Οι κλίµακες της Βυζαντινής Mουσικής, κατά την Μουσική Επιτροπή του 1881 του Παναγιώτη. Παπαδηµητρίου panayiotis@analogion.net, α έκδοση: 4 Οκτωβρίου 2005 Το Οικουµενικό Πατριαρχείο στα 1881 συγκρότησε Μουσική Επιτροπή «ίνα ερευνήση τα κατά την ηµετέραν µουσικήν». Η Μουσική Επιτροπή µεταξύ άλλων δούλεψε για να καταρτίσει τις κλίµακες της Βυζαντινής Μουσικής επειδή «η εισβολή και επικράτησις του ευρωπαϊκού µέλους, και των ευρωπαϊκών µουσικών οργάνων, µάλιστα των εµπνευστών και ιδίως του κλειδοκυµβάλου, επαπειλεί δια της ενεργείας επί της ηµετέρας µουσικής να εξαφανίση τέλεον την ουσίαν του µέλους, τον µείζονα τόνον να συγχύση µετά του ελάσσονος, τον ελάχιστον µετά του ηµιτονίου και να εξαλείψη το εκ της διαφοράς των διαστηµάτων τούτων προερχόµενον θέλγητρον της µονοφώνου µουσικής». Η µέθοδος που ακολούθησε η Επιτροπή για την κατάρτιση των κλιµάκων ήταν καθαρά πειραµατική. ηλαδή έπαιζαν επί οργάνων (µε µετατιθέµενους δεσµούς) διάφορα «εκκλησιαστικά ή εθνικά µέλη», και οι ακροατές, που ήσαν επαγγελµατίες µουσικοί, εξέφραζαν την γνώµη τους και εάν η απόδοση τύγχανε της εγκρίσεως των µουσικών, γινόταν σύγκριση των φθόγγων του υπ όψιν οργάνου «δι οµοφωνίας» προς τους φθόγγους του µονοχόρδου και σηµειώνονταν τα αντίστοιχα µήκη της χορδής σε περίπτωση που η απόδοση δεν εγκρινόταν, την απέρριπταν ως «εσφαλµένη και νόθο». Έτσι λοιπόν καθόρισαν τις εξής κλίµακες για τα διάφορα γένη της Βυζαντινής Μουσικής (παρατίθενται οι τέσσερις κυριότερες σε µορφή λόγων µηκών γειτονικών χορδών): α. διατονικό γένος. Νη - 9/8 - Πα - 800/729 - Βου - 27/25 - Γα - 9/8 - ι - 9/8 - Κε - 800/729 - Ζω - 27/25 - Νη β. χρωµατικό γένος (µαλακό). Νη - 27/25 - Πα - 2500/2187 - Βου - 27/25 - Γα - 9/8 - ι - 27/25 - Κε - 2500/2187 - Ζω - 27/25 - Νη γ. χρωµατικό γένος (σκληρό). Πα - 256/243 - Βου - 243/200 - Γα - 25/24 - ι - 9/8 - Κε - 256/243 - Ζω - 243/200 - Νη - 25/24 - Πα δ. εναρµόνιο γένος. Γα - 9/8 - ι - 9/8 - Κε - 256/243 - Ζω - 9/8 - Νη - 9/8 - Πα - 9/8 - Βου - 256/243 - Γα. Για να βρείτε την συχνότητα κάποιου φθόγγου στις παραπάνω κλίµακες, πρέπει πρώτα να θέσετε έναν φθόγγο της κλίµακας σε µια συχνότητα. Π.χ. στην κλίµακα α, αν θέσουµε Νη = 256Hz, και θέλουµε να βρούµε την συχνότητα π.χ. του Κε κάνουµε τους εξής απλούς υπολογισµούς: συχνότητα Κε = συχνότητα Νη x 9/8 x 800/729 x 27/25 x 9/8 x 9/8 = 432Hz.

Η Μουσική Επιτροπή κατόπιν, «προέβη εις την σύγκρασιν κατά προσέγγισιν των διαστηµάτων του διαγράµµατος [των παραπάνω κλιµάκων], επιβαλλοµένην πάντοτε εις την κατασκευήν των οργάνων χάριν της ευχρηστίας, ουχί οδηγουµένη υπό της προηγηθείσης θεωρίας, αλλ υπό της οξύτητος της ακοής των µελών αυτής». Και µετά από πολλές δοκιµές -όπως αναφέρει στο τευχίδιό της- βρήκε ότι η διαίρεση του διαστήµατος διαπασών σε 36 ακουστικά ίσα διαστήµατα [ακέραια κόµµατα] «εκφέρει τα ηµέτερα άσµατα µετά προσεγγίσεως δυναµένης να ευχαριστήση τον µάλλον µεµψίµοιρον ιεροψάλτην». Έτσι λοιπόν οι παραπάνω κλίµακες, προσεγγίζονται -κατά την Επιτροπή- από τις ακόλουθες συγκερασµένες κλίµακες αντίστοιχα: α1. διατονικό γένος. Νη - 6 - Πα - 5 - Βου - 4 - Γα - 6 - ι - 6 - Κε - 5 - Ζω - 4 - Νη β1. χρωµατικό γένος (µαλακό). Νη - 4 - Πα - 7 - Βου - 4 - Γα - 6 - ι - 4 - Κε - 7 - Ζω - 4 - Νη γ1. χρωµατικό γένος (σκληρό). Πα - 3 - Βου - 10 - Γα - 2 - ι - 6 - Κε - 3 - Ζω - 10 - Νη - 2 - Πα δ1. εναρµόνιο γένος. Γα - 6 - ι - 6 - Κε - 3 - Ζω - 6 - Νη - 6 - Πα - 6 - Βου - 3 - Γα, οι οποίες κλίµακες έχουν άθροισµα κοµµάτων 36. Αν πολλαπλασιαστούν όλα τα κόµµατα των κλιµάκων µε τον αριθµό 2, προκύπτουν οι ισοδύναµες συγκερασµένες κλίµακες µε άθροισµα κοµµάτων 72, που τις αναφέρουν σχεδόν όλα τα θεωρητικά βιβλία βυζαντινής µουσικής (είναι επίσης γεγονός ότι αρκετά θεωρητικά βιβλία δεν αναφέρουν επίσης και τις (µη συγκερασµένες) κλίµακες α-δ απο τις οποίες προήλθαν οι συγκερασµένες, αλλά διαφορετικές!): α2. διατονικό γένος. Νη - 12 - Πα - 10 - Βου - 8 - Γα - 12 - ι - 12 - Κε - 10 - Ζω - 8 - Νη β2. χρωµατικό γένος (µαλακό). Νη - 8 - Πα - 14 - Βου - 8 - Γα - 12 - ι - 8 - Κε - 14 - Ζω - 8 - Νη γ2. χρωµατικό γένος (σκληρό).

Πα - 6 - Βου - 20 - Γα - 4 - ι - 12 - Κε - 6 - Ζω - 20 - Νη - 4 - Πα δ2. εναρµόνιο γένος. Γα - 12 - ι - 12 - Κε - 6 - Ζω - 12 - Νη - 12 - Πα - 12 - Βου - 6 - Γα. Για να βρείτε την συχνότητα κάποιου φθόγγου στις συγκερασµένες κλίµακες, ακολουθείται η παρακάτω διαδικασία. Π.χ. στην κλίµακα α2, αν θέσουµε Νη = 256Hz, και θέλουµε να βρούµε την συχνότητα π.χ. του Κε κάνουµε τους εξής απλούς υπολογισµούς (θέτοντας το ν ίσο µε το άθροισµα των κοµµάτων της κλίµακας, εν προκειµένω ν=72): συχνότητα Κε = συχνότητα Νη x 2^((12+10+8+12+12)/ν) = 430.5390Hz, η οποία συχνότητα, όπως παρατηρούµε, διαφέρει από αυτή της κλίµακας α (ο συγκερασµός σε ακέραια κόµµατα είναι εκ των πραγµάτων προσεγγιστικός). Για να προχωρήσουµε περισσότερο, και να κάνουµε περισσότερο κατανοητές τις παραπάνω κλίµακες, θα συγκεράσουµε µε άθροισµα κοµµάτων 1200 (τα γνωστά σέντς) τις κλίµακες α-δ, σύµφωνα µε την µέθοδό µας συγκερασµού δές βιβλιογραφία, ώστε να είναι πιο προσιτές στους κατέχοντες την Ευρωπαϊκή µουσική. α3. διατονικό γένος. Νη - 204 - Πα - 161 - Βου - 133 - Γα - 204 - ι - 204 - Κε - 161 - Ζω - 133 - Νη β3. χρωµατικό γένος (µαλακό). Νη - 133 - Πα - 232 - Βου - 133 - Γα - 204 - ι - 133 - Κε - 232 - Ζω - 133 - Νη γ3. χρωµατικό γένος (σκληρό). Πα - 90 - Βου - 337 - Γα - 71 - ι - 204 - Κε - 90 - Ζω - 337 - Νη - 71 - Πα δ3. εναρµόνιο γένος. Γα - 204 - ι - 204 - Κε - 90 - Ζω - 204 - Νη - 204 - Πα - 204 - Βου - 90 - Γα. Να θυµίσουµε ότι το κάθε ηµιτόνιο της Ευρωπαϊκής µουσικής αντιστοιχεί σε 100 σεντς. Ο συγκερασµός των κλιµάκων α-δ, σε 1200 ακέραια κόµµατα δίνει µεγαλύτερη ακρίβεια από τον συγκερασµό σε 36/72 ακέραια κόµµατα, αλλά για περισσότερες πληροφορίες και για όλους τους συγκερασµούς µέχρι 1200 κόµµατα, παραπέµπεσθε στο άρθρο µας περί µεθόδου συγκερασµού (δείτε βιβλιογραφία).

Τέλος, θα δώσουµε και τον συγκερασµό των κλιµάκων α-δ σε 12 κόµµατα (που τώρα κόµµατα = ευρωπαϊκά ηµιτόνια), τις οποίες συγκερασµένες κλίµακες παίζει π.χ. το πιάνο: α4. διατονικό γένος. Νη - 2 - Πα - 2 - Βου - 1 - Γα - 2 - ι - 2 - Κε - 2 - Ζω - 1 - Νη β4. χρωµατικό γένος (µαλακό). Νη - 1 - Πα - 3 - Βου - 1 - Γα - 2 - ι - 1 - Κε - 3 - Ζω - 1 - Νη γ4. χρωµατικό γένος (σκληρό). Πα - 1 - Βου - 3 - Γα - 1 - ι - 2 - Κε - 1 - Ζω - 3 - Νη - 1 - Πα δ4. εναρµόνιο γένος. Γα - 2 - ι - 2 - Κε - 1 - Ζω - 2 - Νη - 2 - Πα - 2 - Βου - 1 - Γα. Κλίµακες µε µικρότερο αριθµό κοµµάτων έχουν εν γένει µικρότερη ακρίβεια συγκερασµού, αλλά όχι κατά κανόνα, όπως αποδεικνύουµε στο σχετικό µας άρθρο για τον συγκερασµό. Στις κλίµακες α4-δ4 παρατηρούµε το εξής παράδοξο: το πιάνο (ο συγκερασµός σε 12 κόµµατα) δεν µπορεί να ξεχωρίσει, στα διαστήµατα, το διατονικό γένος από το εναρµόνιο, και το µαλακό χρωµατικό από το σκληρό χρωµατικό! Ο λόγος είναι, η µικρότερη ακρίβεια συγκερασµού λόγω του µικρού αριθµού συνολικού κοµµάτων της κλίµακας (12 εν προκειµένω). Αυτό το τονίζουµε, διότι δυστυχώς υπάρχουν σήµερα δάσκαλοι που διδάσκουν «Βυζαντινή Μουσική» µε το πιάνο ή χρησιµοποιώντας την χρωµατική φυσαρµόνικα. Να κλείσουµε αυτό το σύντοµο άρθρο µας, λέγοντας ότι αρκετοί θεωρητικοί της Βυζαντινής Μουσικής, δεν συµφωνούν καθ ολοκληρίαν µε τις κλίµακες της Επιτροπής (σηµειωτέον ότι και η Επιτροπή δεν συµφώνησε µε την εργασία του Χρυσάνθου, ενός εκ των «τριών διδασκάλων», στις κλίµακες), και οι ενδιαφερόµενοι παρακαλούνται να ανατρέξουν στην παρακάτω βιβλιογραφία -και στις επιµέρους αναφορές- µέρος της οποίας χρησιµοποιήσαµε για το παρόν σύντοµο άρθρο. Βιβλιογραφία: 1. Μουσική Επιτροπή του Οικ. Πατρ. (1881), Στοιχειώδης διδασκαλία της Εκκλησιαστικής Μουσικής - εκπονηθείσα επί τη βάσει του ψαλτηρίου, Κωνσταντινούπολις 1888 (ανατύπ. εκδ. Κουλτούρα). 2. Παναγιώτης. Παπαδηµητρίου, Κλίµακες [ http://music.analogion.net/klimakes/ ]. 3.. Γ. Παναγιωτόπουλου, Θεωρία και Πράξις της Βυζαντινής Εκκλησιαστικής Μουσικής, 1997, έκδ. "ΣΩΤΗΡ".

4. Μιχαήλ Α. Χατζηαθανασίου, Αι Βάσεις της Βυζαντινής Μουσικής, Κωνσταντινούπολη 1948. 5. Ιωάννης. Σπυράκης, ΣΥΝΤΟΜΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ [ http://www.byzantine-musics.com/brieftheory.htm ]. 6. Νίκου Κυπουργού, Μερικές παρατηρήσεις πάνω στα βασικά διαστήµατα της Ελληνικής και ανατολικής µουσικής, περιοδ. Μουσικολογία, τ. 2, Μάϊος 1985, σσ. 83-93. 7. Χρόνης Θ. Μωυσιάδης και Χαράλαµπος Χ. Σπυρίδης, Εφαρµοσµένα Μαθηµατικά στην Επιστήµη της Μουσικής, εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1994.