Θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια στα αυτοάνοσα νοσήματα Δέσποινα Αδαμίδου Αθήνα 2015
Ατζέντα Ορισμός TMA - Ταξινόμηση Επίπτωση στα αυτοάνοσα νοσήματα Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί Διαφορική διάγνωση - Αλληλοεπικαλύψεις Κλινική πορεία Θεραπευτικές προσεγγίσεις και εναλλακτικές
Ορισμός TMA Κλινικός μικροαγειοπαθητική αιμολυτική αναιμία (MAHA), θρομβοπενία και βλάβη τελικών οργάνων (π.χ εγκέφαλος, νεφροί) Παθολογοανατομικός αγγειακή βλάβη με προεξάρχοντα θρομβώσεις σε αρτηριόλια και τριχοειδή, ενδοθηλιακή και τοιχωματική βλάβη
Ταξινόμηση ΤΜΑ Copelovitch, 2008
Ταξινόμηση ΤΜΑ
Ταξινόμηση ΤΜΑ Primary Thrombotic Microangiopathy (TMA) Syndromes George JN, Nester CM. N Engl J Med 2014
Ταξινόμηση ΤΜΑ Pathological Features of the Nine Primary Thrombotic Microangiopathy (TMA) Syndromes George JN, Nester CM. N Engl J Med 2014
Ταξινόμηση ΤΜΑ Common Disorders Associated with Microangiopathic Hemolytic Anemia and Thrombocytopenia George JN, Nester CM. N Engl J Med 2014
Επίπτωση TMA στα αυτοάνοσα νοσήματα 3,7/10 6 στο γενικό πληθυσμό ανά έτος 1-6% των ασθενών με νοσήματα συνδετικού ιστού Vaidya, 2001 Copelovitch, 2008
Επίπτωση TMA στα αυτοάνοσα νοσήματα Ειδικότερα για την TTP στα νοσήματα συνδετικού ιστού 1,14% ΣΕΛ 2,25% σκλήρυνση 5,66% αγγειίτιδα 3,03% μυοσίτιδα 1,54% σ.sjogren 1,52% Sato, 2006 Επιδημιολογική συσχέτιση TTP και ΣΕΛ Νεκροτομικά ευρήματα 34/151 (23%) που αποδόθηκαν σε TTP είχαν ιστοπαθολογικά ευρήματα συμβατά με ΣΕΛ (Levine, 1964) 28% των βιοψιών ασθενών με ΣΕΛ είχαν νεκροτομικά ευρήματα συμβατά με TTP (Devinsky, 1988) Terell, 2005
Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί Ενδοθηλιακή βλάβη εξαιτίας αγγειίτιδας, ανοσοσυμπλεγμάτων, αυτοαντισωμάτων, αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων Υψηλά επίπεδα vwf και σχετική ανεπάρκεια ADAMTS13 Non-inhibitory αντισώματα έναντι της ADAMTS13 Διαταραχές αιμοπεταλίων (ενεργοποίηση αιμοπεταλίων, ελάττωση προστακυκλίνης λόγω ενδοθηλιακής βλάβης) Διαταραχές αιμόστασης-ινωδόλυσης Διαταραχές ενεργοποίησης συμπληρώματος Ανατομικές αγγειακές βλάβες, αύξηση shear stress Porta, 1999,2005 Copelovitch, 2008 Copo, 2009 Lansigan, 2011 Riedl, 2014
Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί Porta, 1999 Copo, 2009 Chalico, 2014
Παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί Copo, 2009 Riedl, 2014
Διαφορική διάγνωση - Αλληλοεπικάλυψη
Διαφορική διάγνωση - Αλληλοεπικάλυψη George, 2007 Lansigan, 2011
Διαφορική διάγνωση - Αλληλοεπικάλυψη TTP και ΣΕΛ μπορεί να συνυπάρχουν στον ίδιο ασθενή Ο ΣΕΛ μπορεί να προκαλέσει MAHA (συνήθως λόγω νεφρίτιδας με σημαντική πρωτεϊνουρία) δίχως TTP Επιλογή ή και συνδυασμός κατάλληλης θεραπείας άμεσα
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες Matsuyama, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες Matsuyama, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες Matsuyama, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες Sato, 2006
ADAMTS13 200 150 ADAMTS13 50 48 0 female sex male
ADAMTS13 ADAMTS13 vwf vwf ADAMTS13 200 συσχέτιση ADAMTS-vWF Ag 2 θρόμβωση όχι 200 300 ναι 150 150 92 100 200 19 77 100 37 50 p<0,05 100 50 0 0 100 200 300 vwf 0 p<0,001 0 ασθενείς group ομάδα ελέγχου mps group blood donors
ADAMTS13
ADAMTS13
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Jiang,2014
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Κακή πρόγνωση Συνύπαρξη νευρολογικής σημειολογίας-νεφρικής βλάβης Λοίμωξη TMA νεφρικής βιοψίας Jiang, 2014
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Letchumanan, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Chalico, 2014
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Chalico, 2014
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Kwok, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και ΣΕΛ Kwok, 2009
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και μικτή νόσος συνδετικού ιστού Filho, 2011
TMA και αυτοάνοσα νοσήματα Κλινικές μελέτες TTP και συστηματική σκλήρυνση Manadan, 2004
Θεραπευτικές προοπτικές Timeline of the Key Events in the History of TMA George JN, Nester CM. N Engl J Med 2014
Θεραπευτικές προοπτικές Riedl, 2014
Συμπεράσματα Συχνότητα Έξαρση του νοσήματος ή συνύπαρξη με πρωτογενή σύνδρομα TMA Διάγνωση Απαιτείται υψηλός βαθμός υποψίας λόγω της συχνής αλληλοεπικάλυψης των συμπτωμάτων και ευρημάτων Παθοφυσιολογία Ενδοθηλιακή βλάβη - Πολυπαραγοντικής αρχής Πιθανός ρόλος της ADAMTS13 τόσο στην παθογένεια αλλά κυρίως ως δείκτη ενεργότητας της υποκείμενης νόσου Ρόλος του συμπληρώματος Θεραπεία Εντατικοποίηση αντιμετώπισης υποκείμενου νοσήματος Αντιμετώπιση πρωτογενούς συνδρόμου (π.χ πλασμαφαίρεση) Εναλλακτικές- στοχευμένες προσεγγίσεις (π.χ αντι C5 ) Πρόγνωση Θνητότητα 20-60%