ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΕΠΛ 231 ΔΟΜΕΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 1 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ: 22/02/10

Σχετικά έγγραφα
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ 1 ΛΥΣΕΙΣ Ανάλυση Πολυπλοκότητας

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ 1 ΛΥΣΕΙΣ Ανάλυση Πολυπλοκότητας

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ

Διακριτά Μαθηματικά [Rosen, κεφ. 3] Γιάννης Εμίρης Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών, ΕΚΠΑ Οκτώβριος 2018

1 Ανάλυση αλγορίθµων. 2 Συµβολισµοί O, Ω και Θ. 3 Αναδροµικές εξισώσεις

Μαθηµατικά για Πληροφορική

Δομές Δεδομένων και Αλγόριθμοι

Διακριτά Μαθηματικά. Γιάννης Εμίρης. Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Οκτώβριος

Πολυπλοκότητα Αλγορίθµων

Ορισµός. Εστω συναρτήσεις: f : N R και g : N R. η f(n) είναι fi( g(n) ) αν υπάρχουν σταθερές C 1, C 2 και n 0, τέτοιες ώστε:

Κατ οίκον Εργασία 1 Σκελετοί Λύσεων

Ενότητα 1: Εισαγωγή Ασκήσεις και Λύσεις

1o Φροντιστήριο ΗΥ240

ρυθιμός αύξησης συναρτήσεων

Εισαγωγή στην Ανάλυση Αλγορίθμων (2-3)

Εισαγωγή στην Ανάλυση Αλγορίθμων

Ασυμπτωτικός Συμβολισμός

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ

οµές εδοµένων 3 ο Εξάµηνο Τµήµα Πανεπιστήµιο Πληροφορικής Ιωαννίνων ΟΜΕΣ Ε ΟΜΕΝΩΝ

Υπολογιστική Πολυπλοκότητα

Αλγόριθµοι και Πολυπλοκότητα

Αλγόριθµοι και Πολυπλοκότητα

Τηλ , Fax: , URL:

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ

ΕΠΛ 232 Αλγόριθµοι και Πολυπλοκότητα 2-1

Αλγόριθµοι και Πολυπλοκότητα

Ασκήσεις (2) Άσκηση 1

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

Ανω Φράγµα στην Τάξη των Συναρτήσεων. Ρυθµός Αύξησης (Τάξη) των Συναρτήσεων. Παράδειγµα (1/2) O( g(n) ) είναι σύνολο συναρτήσεων:

Erkki Mäkinen ja Timo Poranen Algoritmit

Δομές Δεδομένων & Αλγόριθμοι

Ασυμπτωτικός Συμβολισμός

Ασυμπτωτικός Συμβολισμός

Δομές Δεδομένων (Data Structures)

ΗΥ240: οµές εδοµένων. ιδάσκουσα: Παναγιώτα Φατούρου ΗΥ240 - Παναγιώτα Φατούρου 2

ΗΥ240: οµές εδοµένων

Δομές Δεδομένων Ενότητα 2

Κατ οίκον Εργασία 1 Σκελετοί Λύσεων

Ασυμπτωτικός Συμβολισμός

Σ Υ Ν Α Ρ Τ Η Σ Ε Ι Σ

Παραδείγµατα. Τάξη των Συναρτήσεων (1) Παράδειγµα (2) Να δειχθεί ότι 7n 2 = O(n 3 ). Ορέστης Τελέλης

Κεφάλαιο 2 Ανάλυση Αλγορίθμων

ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ. Ενότητα 2: Ανάλυση Αλγορίθμων. Ιωάννης Μανωλόπουλος, Καθηγητής Αναστάσιος Γούναρης, Επίκουρος Καθηγητής Τμήμα Πληροφορικής ΑΠΘ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΜΗΜΑ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 3

ιακριτά Μαθηµατικά Ασκήσεις Φροντιστηρίου

4.4 ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ & ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΟΝΤΑΙ

Αρχή Εγκλεισµού-Αποκλεισµού (3 σύνολα) Αρχή Εκλεισµού-Αποκλεισµού Η Τάξη των Συναρτήσεων. Εφαρµογές. Παράδειγµα 1.

Ορθότητα Χωρική αποδοτικότητα. Βελτιστότητα. Θεωρητική ανάλυση Εμπειρική ανάλυση. Αλγόριθμοι - Τμήμα Πληροφορικής ΑΠΘ -4ο εξάμηνο 1

Ενότητα 1 Εισαγωγή. ΗΥ240: Δοµές Δεδοµένων. Διδάσκουσα: Παναγιώτα Φατούρου

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ. Δομές δεδομένων. Ενότητα 1η: Εισαγωγή Παναγιώτα Φατούρου Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών

Δομές Δεδομένων. Δημήτρης Μιχαήλ. Εισαγωγή. Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεματικής Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο

ΜΑΘΗΜΑ ΜΟΝΟΤΟΝΕΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ. Αντίστροφη συνάρτηση. ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ Συνάρτηση 1-1. Θεωρία Σχόλια Μέθοδοι Ασκήσεις

ΜΑΘΗΜΑ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ Θ.Μ.Τ

Κεφάλαιο 2. Βασικά στοιχεία ανάλυσης αλγορίθμων. Χρησιμοποιήθηκε υλικό από τις αγγλικές διαφάνειες του Kevin Wayne.

6.2 ΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Αλγόριθμοι και πολυπλοκότητα Ανάλυση αλγορίθμων

ÖÑÏÍÔÉÓÔÇÑÉÁ ÓÕÍÏËÏ ËÁÌÉÁ. ( i) ( ) ( ) ( ) ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ( ) ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑ Α ΘΕΜΑ Β ΘΕΜΑ Γ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΕΠΑ.Λ.

5.1. ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2017 Α ΦΑΣΗ

ÏÑÏÓÇÌÏ ÇÑÁÊËÅÉÏ ( )( ) ( )( ) Γ' ΤΑΞΗ ΓΕΝ.ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. ΘΕΜΑ 1 ο. ΘΕΜΑ 2 ο. w w + 1= + 1. α= α.

Κεφάλαιο 2. Βασικά στοιχεία ανάλυσης αλγορίθµων. Χρησιµοποιήθηκε υλικό από τις αγγλικές διαφάνειες του Kevin Wayne.

Κριτήριο Παρεμβολής. και. άρα από το παραπάνω κριτήριο παρεµβολής το l im f ( x) (x 1) 2 f (x) 2x (x 1) 2 2x (x 1) 2 f (x) 2x + (x 1) 2

ίκτυα Ταξινόµησης (CLR κεφάλαιο 28)

Γ ΤΑΞΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΠΑΛ (ΟΜΑ Α Β )

Μάθηµα Θεωρίας Αριθµών Ε.Μ.Ε

Στοιχεία Αλγορίθµων και Πολυπλοκότητας

( ) ΕΚΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ. Σηµείωση. 2. Παραδοχή α = Ιδιότητες x. αβ = α = α ( ) x. α β. α : α = α = α

Διάλεξη 5: Κάτω Φράγμα για Αλγόριθμους Εκλογής Προέδρου. ΕΠΛ 432: Κατανεμημένοι Αλγόριθμοι

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Θεωρία υπολογισµών

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ & ΕΠΑ.Λ. Β 16 ΜΑΪΟΥ 2011 ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Θεωρητικό Υπόβαθρο. Περιεχόμενα Κεφαλαίου

Βασικές Δομές Δεδομένων

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2013 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

σωροί ταξινόμηση σωρού οόροςheap σωρός (heap) συστοιχία Α για έναν σωρό μια δομή δεδομένων που πχ.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2017 Β ΦΑΣΗ Γ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ: ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ / ΣΠΟΥ ΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Ασκησεις - Φυλλαδιο 3

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΔΟΜΕΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ. Αρχές Ανάλυσης Αλγορίθµων Κεφάλαιο 2. Ε. Μαρκάκης Επικ. Καθηγητής

3 Ρυθμός αύξησης συναρτήσεων

Κριτήριο παρεµβολής Βοηθητική συνάρτηση. R R τέτοια, ώστε να ισχύει. f(x) x. lim. ii) x 0. lim f (x) = 0. x 0. lim. ( x + x + 4) = 4. x 0.

ÖÑÏÍÔÉÓÔÇÑÉÏ ÏÑÏÓÇÌÏ

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ 2008

Βασικές οµές εδοµένων

Ανάλυση Αλγορίθµων. Σύντοµη επανάληψη (ΕΠΛ 035).

ταξινόμηση σωρού Παύλος Εφραιμίδης Δομές Δεδομένων και

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5ο: ΕΚΘΕΤΙΚΗ-ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΑΛΓΕΒΡΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

1. Δύο συναρτήσεις f,g είναι ίσες μόνο όταν έχουν ίδιο πεδίο ορισμού και ίδιο τύπο. Η πρόταση είναι Λάθος. Αντιπαράδειγμα:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ. Δομές Δεδομένων. Ιωάννης Γ. Τόλλης Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 3

Ευχαριστίες. Β. Ζησιμόπουλος

5.3 ΛΟΓΑΡΙΘΜΙΚΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ 2017 Β ΦΑΣΗ ÅÐÉËÏÃÇ

ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Γ' ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Προτεινοµενες Ασκησεις - Φυλλαδιο 9

Το σύνολο Z των Ακεραίων : Z = {... 2, 1, 0, 1, 2, 3,... } Να σηµειώσουµε ότι οι φυσικοί αριθµοί είναι και ακέραιοι.

Διδάσκων: Καθηγητής Νικόλαος Μαρμαρίδης, Καθηγητής Ιωάννης Μπεληγιάννης

ΠΟΛΥΩΝΥΜΙΚΕΣ - ΡΗΤΕΣ ΑΝΙΣΩΣΕΙΣ P x = x+ 2 4 x x 3x x x x 3x

ΛΥΣΕΙΣ ΑΣΚΗΣΕΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ο. 2= p=q 2 p =2q

Transcript:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΚΥΠΡΟΥ ΕΠΛ231 ΔΟΜΕΣΔΕΔΟΜΕΝΩΝΚΑΙΑΛΓΟΡΙΘΜΟΙ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝΕΡΓΑΣΙΑ1 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΠΑΡΑΔΟΣΗΣ:22/02/10 1.Νααποφασίσετεποιεςαπότιςπιοκάτωπροτάσειςείναιαληθείςαποδεικνύοντας τιςαπαντήσειςσας. (i)αν και,τότε (ii)f(n) O(g(n))ανκαιμόνοανg(n)=Ω(f(n)) (iii)aνf(n) Θ(g(n))τότε ) (ιω)ανf(n) Θ(g(n))τότε 2.Ναλύσετετιςπιοκάτωαναδρομικέςεξισώσειςμετημέθοδοτης αντικατάστασης: α)τ(n)=2t(n/2)+,τ(1)=1 β)t(n)=3t(n/2)+nlgn,τ(1)=1 3.Ναδείξετεμετημέθοδοτηςεπαγωγήςότι: α)οχρόνοςεκτέλεσηςτηςαναδρομικήςεξίσωσηςτ(n)=t(n/2)+1είναιτηςτάξεως O(nlgn) β)οχρόνοςεκτέλεσηςτηςαναδρομικήςεξίσωσηςτ(n)=3t(n/4)+ είναιτης τάξεωςo( ) 4.ΔείξετετηνυλοποίησητουΑΤΔουρά(μεέναάκρο)χρησιμοποιώνταςόμωςδύο στοίβεςακαιβ.οιστοίβεςείναιυλοποιημένεςμεδυναμικήχορήγησημνήμηςκαι σαςείναιδιαθέσιμεςοιβασικέςπράξειςτηςστοίβας:makeempty,isempty, Pop,Push,Top. ΔείξετετηνυλοποίησητωνβασικώνπράξεωντηςουράςQ:MakeEmptyQueue(), IsEmptyQueue(),EnQueue(),DeQueue(),Τop()χρησιμοποιώνταςτιςβασικέςπράξεις τηςστοίβας.

5. Προτεινόμενεςλύσεις Άσκηση1 (i) T1(n) Ω(f(n)) και T2(n) Ω(g(n)) (από τον ορισµό της τάξης Ω) υπάρχουν σταθερές c1 >0, c2>0, n1 και n2, τέτοιες ώστε T1(n) c1 f(n) για κάθε n n1 (1) και T2(n) c2 g(n) για κάθε n n2 (2) (από (1)) T1(n) T2(n) c1 f(n) T2(n) για κάθε n n1 (από (2)) T1(n) T2(n) c1 f(n) c2 g(n) για κάθε n n2 υπάρχουν σταθερές c>0 και n0, τέτοιες ώστε T1(n) T2(n) c f(n) g(n) για µε c= c1 c2 και n0 = max(n1, n2) (από τον ορισµό της τάξης Ω) T1(n) T2(n) Ω(f(n) g(n)). (ii) Η πρόταση είναι ορθή. f O(g) υπάρχουν σταθερές n0 και c >0 τέτοιες ώστε f(n) c g(n), για κάθε n n0 υπάρχουν σταθερές n0 και c τέτοιες ώστε g(n) (1/c) f(n), για κάθε n n0

υπάρχουν σταθερές n0 και c = 1/c >0 τέτοιες ώστε g(n) c f(n), για κάθε n n0 g(n) Ω (f (n)). (iii) Η πρόταση είναι ορθή. Αφού f(n) =Θ(g(n)), τότε f (n) =O (g(n)) και f (n) = Ω (g(n)). Άρα υπάρχουν n1, n2, και c1>0, c2 >0 τέτοια ώστε f(n) c1 g(n), για κάθε n n1 (1) και f(n) c2 g(n), για κάθε n n2. (2) Θέτουµε c1 = c1 και c2 = c2 Τότε επειδή τα µέλη της (1) είναι µη αρνητικά f(n) (c1 g(n)) = c1 g(n) = c1 g(n), για κάθε n n1 Όµοια, από την (2) έχουµε f(n) (c2 g(n)) = c2 g(n) = c2 g(n), για κάθε n n2. Εποµένως f(n)2 = O(g(n)²) και f(n) ² = Ω(g(n) ²) και άρα f(n) ² = Θ(g(n) ²). (iv) Η πρόταση είναι λανθασµένη όπως φαίνεται στο πιο κάτω αντιπαράδειγµα. Για f(n) = 2n και g(n) = n έχουµε ότι f(n) =Θ(g(n)), αλλά 2 / 2 =2 / 2 = 2 n Θ(1).

Άσκηση 2 2α) T (n) = 2T (n/2) + n 3, T (1) = 1 = 2(2T (n/4) + (n/2) 3 ) + n 3 = 2 2 (T (n/2 2 ) + (n/2 2 ) 3 ) + n 3 = 2 2 (2T (n/2 3 ) + (n/2 2 ) 3 ) + (n/2 2 ) 3 + n 3 =... = 2 k T (n/2 k ) + n 3 n k=0 1/2 k lim n k=0 1/2 k = 2 Θέτω n = 2 k, k = lgn = n.t (1) + n 3.2 => T (n)ϵo(n 3 ) 2β) T (n) = 3T (n/2) + nlgn, T (1) = 1 T (n) = 3(3T (n/2) + n/2lg(n/2)) + nlgn = 3 2 T (n/4) + 3(n/2)lg(n/2) + nlgn = 3 2 (3T (n/2 3 ) + n/2 2 lg(n/2 2 )) + 3n/2lg(n/2) + nlgn =... = 3 k.t ( n ) + 3n n 1 2 k k=0.lg( n ) 2 k 2 k = 3 k.t ( n ) + 3n n 1 2 k k=0.(lgn lg2 k ) 2 k Θέτω n = 2 k, k = lgn = 3 lgn T (1) + 3n.2(lgn 1) = 3 lgn + 6n.(lgn) 3n

=> T (n)ϵo(nlgn) Άσκηση 3 3α) T (n) = T (n/2) + 1, T (1) = 1 Απόδειξη ότι είναι της τάξεως Ο(nlgn) με τη μέθοδο της επαγωγής. T (n) c.nlgn T (n) = T (n/2) + 1 Επαγωγική Υπόθεση: Η συνθήκη T (n) = T (n/2) + 1 c.nlgn ισχύει για τιμές n < k. Πρέπει να αποδείξω ότι ισχύει για n = k: T (k) = T (k/2) + 1 c.klgk Από την επαγωγική υπόθεση και αφού το k/2 είναι μικρότερο του k: T (k) = c(k/2)lg(k/2) + 1 + 1 c(k/2)lg(k/2) + 2 = (c/2)klgk clg2 + 2 = cklgk 2(c 2) ck.nlgk => Για τιμές του c 2 ισχύει ότι T (n)ϵo(nlgn).

3β) T (n) = 3T (n/4) + n 2 Απόδειξη ότι είναι της τάξεως O(n 2 ) με τη μέθοδο της επαγωγής. Δηλαδή, υπάρχουν c, m τέτοια ώστε T (n) cn 2 n > m Επαγωγική Υπόθεση: Η συνθήκη T (n) = 3T (n/4) + n 2 c.n 2 ισχύει για τιμές n < k. Πρέπει να αποδείξω ότι ισχύει για n = k : T (k) = 3T (k/4) + k 2 c.k 2 Από την επαγωγική υπόθεση και αφού το k/4 είναι μικρότερο του k: T (k) = 3T (k/4) + n 2 3c k2 16 + k2 = ck 2 13c k2 16 + k2 ck 2 (13c k2 16 k2 ) ck 2 Για να ισχύει η τελευταία ανίσωση πρέπει 13c k2 16 k2 > 0 => Για τιμές του c > 16/13 ισχύει ότι T (n)ϵo(n 2

Άσκηση4 ΘεωρούμεότιοιδυοστοίβεςΑκαιΒείναιυλοποιημένεςμαζίμετιςβασικέςτους πράξεις.οιβασικέςπράξειςτηςουράςμεέναάκροχρησιμοποιώνταςδυο στοίβεςμπορούνναγίνουνμετιςπιοκάτωμεθόδους: MakeEmptyQueue(){ MakeEmpty(A); MakeEmpty(B); Q >size=0; { IsEmptyQueue(){ ifq >size==0 return1; elsereturn0; } EnQueue(typex){ Push(x,A); } //ΣτηνDequeueμεταφέρουμεταστοιχείααπότηστοίβαΑστηστοίβαΒ, αφαιρούμετοστοιχείοστηκορυφήτηςστοίβαςβ(πουείναιτοπρώτοπου εισήχθηάρακαιαυτόπουπρέπεινααφαιρεθεί)καιστησυνέχεια επαναφέρουμεταστοιχείαστηστοίβααγιαναείναιέτοιμηγιαεπόμενη εισαγωγή. Dequeue(){ while(!isempty(a)){ Push(Pop(A),B); } Pop(B); while(!isempty(b)){ Push(Pop(B),A); } Top(){ while(!isempty(a)){ Push(Pop(A),B); } typex=top(b); while(!isempty(b)){ Push(Pop(B),A); returnx;}

Άσκηση5 Α.Οισυνθήκεςείναιανεξάρτητες.Αρχίζουμεαπόμέσαπροςταέξω: ΕσωτερικόςΒρόχος:Τ1= n +1 ΜεσαίοςΒρόχος:T2=2n( n +1) ΕξωτερικόςΒρόχος:T3=(lgn+4)2n( n +1) O(n 3 / 2 lgn) Β.Οχρόνοςεκτέλεσηςτηςδιαδικασίαςδίνεταιαπότοπιοκάτωάθροισμα