ΤΟ ΘΗΛΩΔΕΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΟΣ ΧΡΉΣΙΜΟΙ ΠΑΡΆΜΕΤΡΟΙ - ΘΕΡΑΠΕΙΑ*

Σχετικά έγγραφα
ΑΝΑΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ (ΑΚΘ)

Εντοπίζεται συνήθως τυχαία διότι δεν εκδηλώνεται με πόνο. Εξαίρεση αποτελούν κάποιες πολύ σπάνιες προχωρημένες περιπτώσεις.

.aiavramidis.gr www

Καρκίνος του θυρεοειδή αδένα τι πρέπει να γνωρίζετε

Τί είναι ο θυρεοειδής αδένας;

Καρκίνος ορθού Προεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Λουίζα Βίνη Ογκολόγος Ακτινοθεραπεύτρια Τμήμα Ακτινοθεραπείας Ιατρικό Αθηνών

Χειρουργική αντιμετώπιση μη μικροκυτταρικού Ca πνεύμονα. Μαδέσης Αθανάσιος Επιμελητής Α Καρδιοθωρακοχειρουργικής

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ Θ. ΝΑΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ Α ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Παθήσεις θυρεοειδούς αδένα: Ο Ρόλος της Υπερηχογραφίας

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΕΝ ΟΜΗΤΡΙΟΥ

PET/CT versus DWI-MRI στην ογκολογία του θώρακος. Ευθυμιάδου Ρωξάνη Τμήμα Αξονικής, Μαγνητικής Τομογραφίας & PET-CT ΔΘΚΑ «Υγεία»

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΙΑΤΡΕΙΟ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΜΑΣΤΟΥ: ΟΙ 1000 ΠΡΩΤΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΚΟΥ Γ MD, ΚΑΠΙΡΗΣ Σ MD, ΚΟΛΟΒΕΛΩΝΗΣ Γ MD, ΜΑΛΛΙΔΗΣ Ε MD,

Πρώιμος καρκίνος μαστού. Σπύρος Μηλιαράς MD, MRCS(Glasg), AFRCS(Edin) Αναπλ. Καθηγητής Χειρουργικής ΑΠΘ Α Χειρουργική Κλινική ΑΠΘ, ΠΓΝΘ Παπαγεωργίου

7η ΗΜΕΡΙΔΑ. Θέμα: Χειρουργικές Παθήσεις Ενδοκρινικών Αδένων.

Πού χρησιμεύουν Οι θυρεοειδικές ορμόνες?

Δεκαπεντάλεπτη προετοιμασία του φοιτητή, για την παρακολούθηση του μαθήματος του καρκίνου του προστάτη.

Edinburgh dataset; unsupervised hierarchical

Προληπτική Μαστογραφία Ανακαλύπτοντας το DCIS. Ιωάννης Θ. Νατσιόπουλος Ειδικός Χειρουργός Μαστού

Νεφρός. Ουρογεννητικό Σύστημα στον Άνδρα. . Ουρητήρας Κύστη. Σπερματοδόχος Κύστη. Ουρήθρα. Προστάτης Όρχις

Γαστρεντερο-Παγκρεατικά Νευροενδοκρινή Νεοπλάσματα grade 3 (GEP NEN G3) Νεότερα Παθολογοανατομικά Δεδομένα

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ 3 ης ΗΛΙΚΙΑΣ

18. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΥ

Οι σκοποί της Εταιρείας μας είναι επιστημονικοί και κοινωνικοί και αφορούν στην:

Α ΜΑΙΕΥΤΙΚΗ & ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΟΓΚΟΛΟΓΙΑΣ Γ.Ν.Α. «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» ΝΟΣΟΣ PAGET ΑΙΔΟΙΟΥ

ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Aννα Αγγελούση Ακαδημαϊκή Υπότροφος Ενδοκρινολογικό τμήμα, ΕΚΠΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΚΟ ΟΖΟ ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ: ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Πρέπει όλοι οι ασθενείς με Ν2 νόσο να υποβάλλονται σε χειρουργική θεραπεία?

Επίδραση αναιμίας, λευκοκυττάρωσης και θρομβοκυττάρωσης στην επιβίωση ασθενών μετά από εκτομή καρκίνου του πνεύμονα

Πρωτόκολλο εξατομίκευσης της χειρουργικής θεραπείας στον καρκίνου του οισοφάγου

ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΝΟΣΟΥ

ΕΚΤΟΜΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΟΥ ΠΑΡΕΓΧΥΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΗ ΧΗΜΕΙΟ-ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Χριστόφορος Ν. Φορούλης Επίκουρος Καθηγητής Θωρακοχειρουργικής Α.Π.Θ.

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Ο. Καρδακάρη, Νοσηλεύτρια M sc,κ/δ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΓΝΙ

Ενδείξεις μερικής ορχεκτομής, πότε και σε ποιους ασθενείς

ΣΕ ΥΠΕΡΗΛΙΚΕΣ Χειρουργική Κλινική, Γ.Ν. Γιαννιτσών Καπουτζής Κ., Τσακίρης Γ., Μιχαλοπούλου Ε., Σμυρλής Χ., Παυλόπουλος Χ., Καρασακαλίδης Α.

BEST OF URO ONCOLOGY Penile Testicular Cancer 2016 ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ ΟΥΡΟΛΟΓΟΣ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Γ.Ν.Α. Γ.

ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ

¹ Ά Προπαιδευτική Χειρουργική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ.Ν.Α. Ιπποκράτειο ²Μονάδα Μικροχειρουργικής, Νοσοκομείο Κ.Α.Τ Αθηνών

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ-ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ-ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ- ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Θυρεοειδικά νοσήματα. Ζ. Μούσλεχ Ενδοκρινολόγος Διδάκτωρ Ιατρικής ΑΠΘ Διευθυντής Πολυιατρείου ΕΟΠΥΥ Ανάληψης Θεσσαλονίκη

21. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Κατευθυντήριες οδηγίες της EAU για τον ουροθηλιακό καρκίνο ανώτερης αποχετευτικής μοίρας ουροποιητικού

Eαρινή Διημερίδα Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Ενδοκρινών Αδένων (ΕΕΧΕΑ) 8-9 Μαρτίου 2014, Αθήνα, Ξενοδοχείο Χίλτον, Αίθουσα Εσπερίδες

Τι θα προτείνατε σε έναν υγιή 71-χρονο με ένα ενδοφυτικό νεφρικό όγκο 5 cm; Ριζική νεφρεκτομή

Προεγχειρητική εκτίμηση της λειτουργικής ικανότητας των πνευμόνων. Ιωάννης Στανόπουλος Πνευμονολόγος Εντατικολόγος Επίκουρος Καθηγητής ΑΠΘ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ (PATHOLOGY) Πρόδρομος Χυτίρογλου Εργαστήριο Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής Tμήματος Ιατρικής Α.Π.Θ.

Η ΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΝΤΙΝΗΣ (OPN) ΣΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Ενδείξεις μεταστασιεκτομής στον καρκίνο του νεφρού. Σεραφετινίδης Εφραίμ Επιμελητής Α Ουρολογική Κλινική Ασκληπιείο Βούλας Δντης: Αν. Καθ. Δ.

Στατιστική ανάλυση ασθενών με Cα θυρεοειδούς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με Ι-131. Μελέτη περίπτωσης του Θεαγενείου.

Διλήμματα στον προστατικό καρκίνο. Γεράσιμος Αλιβιζάτος Διευθυντής Γ Ουρολογικής Κλινικής Νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ

Γεώργιος Α. Ανδρουτσόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας Πανεπιστημίου Πατρών. Πυελική μάζα

Χειρουργικές Παθήσεις Θυρεοειδούς Αδένα

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ Πίεση νωτιαίου µυελού Σύνδροµο άνω κοίλης. Δέσποινα Μισαηλίδου Ακτινοθεραπεύτρια Ογκολόγος Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο

Δρ. Μπάμπης Φ. Γιαννουλόπουλος. Μαιευτήρας - Γυναικολόγος Χειρουργός Μαστού. Γαία Μαιευτική-Γυναικολογική

Indications for HIPEC in HPB Cancer: if any.

Υπολογιστές ογκολογικού κινδύνου: Καρκίνος Νεφρού - Ουροδόχου Κύστης

HORTHLE CELL ΑΔΕΝΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚ ΙΝΩΜΑΤΑ ΘΥΡ ΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΟ Σ *

Προγνωστικοί βιοδείκτες στην παιδική λευχαιμία

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΑ

Ιδιαιτερότητες χειρουργικής αντιμετώπισης ΝΕΤ εντέρου

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Νίκος Μπαλταγιάννης. Θωρακοχειρουργική Κλινική. Ε.Α.Ν. Πειραιά "ΜΕΤΑΞΑ "

ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΕ ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΧΩΡΗΜΕΝΟ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Λεμφαδενεκτομή στον Καρκίνο Ωοθηκών Που βρισκόμαστε σήμερα? Γεώργιος Κ. Βοργιάς, MD, PhD Διευθυντής Γυναικολογική Κλινική ΕΑΝΠ Μεταξά


ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΕΝΤΡΟ. Με ειδίκευση στο γυναικείο µαστό

ΠΛΟΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ DNA ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΑΤΙΚΗΣ ΚΥΤΑΡΡΟΜΕΤΡΙΑΣ ΜΕ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ.

Δ. Μαγγανάς Νοσοκομείο Ευαγγελισμός

Θεραπεία των Παθήσεων του Παχέος Εντέρου

ΚΑΡΚΙΝΟ του ΠΡΟΣΤΑΤΗ. Πως να προλάβετε τον ΔΙΑΓΝΩΣΗ Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΣΩΖΕΙ ΖΩΕΣ. Επιστημονική Επιμέλεια Ελληνική Ουρολογική Εταιρία

ΟΞΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΜΕΤΑ απο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

Πρόγραμμα Ογκολογίας Ουροποιογεννητικού GenitoUrinary Oncology

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ

ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

Στην περισσότερο επιτυχημένη αντιμετώπιση του καρκίνου έχει συμβάλλει σημαντικά η ανακά-λυψη και εφαρμογή των καρκινι-κών δεικτών.

Ο διαφοροποιημένος καρκίνος του θυρεοειδή σε παιδιά και εφήβους: θεραπευτικοί χειρισμοί

Τ 1 G 3. Επαρκής TUR ή re-tur;

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΜΕΛΑΝΩΜΑ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ ΟΡΩΝ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ

Χειρουργική αντιμετώπιση του καρκίνου του πνεύμονα. Θεμιστοκλής χαμογεωργάκης Λέκτορας θωρακοχειρουργικής ΠΓΝ Αττικόν

Η θέση της χημειοθεραπείας σε ασθενείς 3 ης ηλικίας. Θωμάς Μακατσώρης Λέκτορας Παθολογίας-Ογκολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών

Συνέντευξη με τον κο Παναγιώτη Βαμβακά, Γενικό Χειρουργό, Εξειδικευμένος στον τομέα της χειρουργικής του θυρεοειδούς

Ευτέρπη Κ. ΔΕΜΙΡΗ Αναπλ. Καθηγήτρια Πλαστικής Χειρουργικής Α.Π.Θ. Κλινική Πλαστικής Χειρουργικής Α.Π.Θ. Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης

Επιδημιολογία καρκίνου του πνεύμονα Ενότητα 1: Ογκολογία Πνεύμονα. Κυριάκος Καρκούλιας, Επίκουρος Καθηγητής Σχολή Επιστημών Υγείας Τμήμα Ιατρικής

17. ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΜΗΤΡΑΣ

Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος: το πρότυπο των αυτόάνοσων ρευματικών νοσημάτων

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ+ΚΑΡΚΙΝΟΥ+ΠΝΕΥΜΟΝΑ

ΣΗΜΑΙΑΚΗΣ Γ.

Γράφει: Χρίστος Κουνούδης, Χειρουργός

ακτινοθεραπεία & καρκίνος παγκρέατος παρόν & μέλλον Ιωάννης Γεωργακόπουλος Ακτινοθεραπευτής Ογκολόγος

ΑΛΙΧΑΝΙΔΟΥ Ε.

Διαχείριση της βιοχημικής υποτροπής στον καρκίνο του προστάτη

Αναστασόπουλος ΝΑ 1, Καραμάνη-Πλουμπίδου ΑΒ 1, Μαλλιώρας Ι 1, Παπούδου-Μπάη Α 2, Παλιούρας Α 3, Στυλιανίδη ΜΧ 1, Γούσια Α 1,2, Γκλαντζούνης Γ 1,3

Ριζική προστατεκτομή

Χαράλαμπος Κ Σταθόπουλος. Ογκολογικό Τμήμα - ιευθυντής ΕΣΥ

Γράφει: Αλίκη Τσερκέζογλου, Γυναικολόγος Ογκολόγος, Τέως Συντονίστρια Διευθύντρια Νοσοκομείου «Ο Άγιος Σάββας», Συνεργάτις Ευρωκλινική Αθηνών

Μεταστατικός καρκίνος του ήπατος εκ του παχέος εντέρου και του ορθού

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή εργασία ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ

Transcript:

ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ Τόμος 1ος, Τεύχος 4, 1993, σελ. 228-233 ΤΟ ΘΗΛΩΔΕΣ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΤΟΥ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΥΣ ΑΔΕΝΟΣ ΧΡΉΣΙΜΟΙ ΠΑΡΆΜΕΤΡΟΙ - ΘΕΡΑΠΕΙΑ* ΜΟΣΧΙΔΗΣ Α., ΝΑΟΥΜ Μ., ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ Β., ΚΑΡΒΟΥΝΗ Ε., ΑΓΓΕΛΙΔΗΣ Σ., ΧΑΜΟΥΡΤΖΙΑΔΗΣ Γ. Χειρουργική Κλινική Β' Γεν. ΝΟΣ. ΙΚΑ Θεσ/νικης "ΠΑΝΑΓΙΑ" Δ/ντης: Γ. Χαμουρτζιάδης Περ{ληψη: Με σκοπό vα αξιολογηθούv οι κλιvικές, διαγvωστικές και ιστοπαθολογικές παράμετροι και vα εκτιμηθεί η θεραπεία, αvαλύθηκαv και μελετήθηκαv 39 ασθεvείς που αvτιμετωπίσθηκαv στηv Κλινική μας για θηλώδες καρκίvωμα ΘΑ στηv περίοδο 1981-92, σε σύvολο 1230 Θ/Ε (3%). 13 ήταv άvδρες και 26 γυvαίκες (αvαλο γία 1 :2) με μέση ηλικία τα 42 χρόvια. Η ΤΝΜ σταδιοποίηση ήταv: 25/39 pt2pno και 6/39 ptlpno (occult), 8/39 pt3pnj. Έγιvε ολική Θ/Ε σε 12/39, Σχεδόv ολική Θ/Ε σε 18/39, Λοβεκτομή - Ισθμεκτομή σε 9/39, Συμπληρωματική Λοβεκτομή σε 2/39. Συμπεράσματα: 1. Αύξηση εμφάvισης Ca ΘΑ κατά 1% στη 2η εξαετία. 2. Συνύπαρξη κυρίως με ψυχρό όζο (70%). 3. Συχvότερη εμφάvιση στη 4η και 5η δεκαετία της ζωής. 4. Η ολική και η σχεδόv ολική Θ/Ε αποτέλεσε τηv εγχείρηση εκλογής. ΕΙΣΑΓΩΓΉ Το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοει δούς αποτελεί τον πιο συχνά εμφανιζόμενο ιστολογικό τύπο καρκίνου του αδένος αυτού. 1 2 Με δεδομένο ότι το ποσοστό εμφάνισης καρκίνου του θυρεοειδούς είναι 1 % των νεοπλασμάτων του ανθρώπινου σώματος, θα ήταν ενδιαφέρον να μελετηθεί, από το υπάρχον υλικό της Κλινικής μας, η βιολqγική συμπεριφορά και η φυσική εξέλιξη του θηλώδους καρκινώματος, όπως επίσης και να επανεκτιμηθούν οι προγνωστικοί παράγοντες και οι τρόποι θεραπείας αυτού. ΣΚΟΠΟΣ - Υ ΛΙΚΟ - ΜΕΘΟΔΟΙ Με σκοπό να ερευνηθεί η φυσική εξέλιξη της νόσου και η θεραπεία αυτής, α ναλύθηκαν και επανεκτιμήθηκαν το φύλο, η ηλικία, το ποσοστό εμφάνισης, το στάδιο της νόσου και το είδος της χειρουργικής θεραπείας σε 39 ασθενείς που χειρουργήθηκαν για θηλώδες ca θυρεοειδούς, σε σύνολο 1230 θυρεοειδεκτομών που έγιναν τη 12ετία 1981-92, ποσοστό 3%. Οι 13 ήταν άνδρες και οι 26 γυναί- *Ανακοινώθηκε στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Χειρουργ ι~ής Ενδοκρινών Αδένων, Αλε ξανδρούπολη 15-17 Οκτωβρίου 1993

m ~ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗ ΦΑΣΜΑΤΟΣ ΑΚΡΑΙΩΝ ΗΛΙΚΙΩΝ ΑΣθΕΝΩΝ ΜΕ θηλωδεσ Ca θ.α. ΑΝΑ ΕΤΟΣ 90 80 1 70 60 50 (") (") Ν ch 1 40 Ν Ν,:..:_ 1 30 (").,... m σ ιι: ϊ;) ιg -< - 1 ~ 20 σ ~ 10 c ι:= 11:: 5.... _Q..../ I,/. ~Ι 1 - Ι/.'-1,..,...,... ι 1..... Ι~ :... ~ / 1 i. :. 1 1 / - --- ---. ο ~ s1 '82 '83 '84 as '86 '87 as ag 90 91 92 ετη \J' ζj 8 -~ t:::

230 Το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένος. Χρήσιμοι παράμετροι - θεραπεία 25.. ΚΑΤΑΝΟΜΙΙ θιιλωδουσ Ci\ θ.α. ΑΝΛ ΛΕΚΛΕΤΙΛ ΗΛΙΚΙΛΣ 20 15. 10 12 10 Do ο. 8 5 10 20 30 40 50 60 70 Πίνακας 2 κες (1 :2), παρόμοια σχέση που παρατηρείται και σε άλλες παθήσεις του θυρεοε ιδούς αδένα. 4 Η ηλικία των ασθενών κυμάνθηκε από 24 μέχρι 71 χρόνια, με 8 ασθενείς κάτω από 30 χρόνια (Πίνακας 1). Παρατηρήθηκε επίσης αυξημένη συχνότητα μετά την 4η και Sη δεκαετία της ζωής. (Πίναξ 2). Όσον αφορά στην ετήσια διακύμανση ασθενών με θυλώδες ca θυ ρεοειδούς, διαπιστώνεται μια αύξηση 1 % κατά τη δεύτερη εξαετία και συγκεκριμένα από 11/386 ποσοστό 2,8% σε 28/ 844 ποσοστό 3,8%. Η διάγνωση βασίσθηκε στην κλινική εξέταση, τον εργαστηριακό έλεγχο ορμονών, το σπινθηρογράφημα με 1131 και σε ορισμένες περιπτώσεις το υπερηχογράφη μα, ενώ σε 10 από τις 519 συνολικά βιοψίες μ ε λεπτή βελόνη υπήρχε αποτέλεσμα που έθετε τη διάγνωση. Σπινθηρογραφικά το θηλώδες ca θυρεοειδούς παρουσιαζόταν σαν μονήρης ψυχρός όζος στο 30% των περιπτώσεών μας, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό σαν μονήρης ή πολυοζώδης βρογχοκήλη. Σε μια ασθενή συνηπήρχε το θηλώδες ca με υπερθυρεοειδισμό. Οι ασθενείς αντιμετωπίσθηκαν κυρίως με ολική 12/39 ή σχεδόν ολική θυρε- Πίνακας 3 ΕΙΔΟΣ ΕΓΧΕΙΡΗΣΕΩΣ Ολική Θυρεοειδεκτομή Σχεδόν Ολική Θυρεοειδεκτομή Λοβεκτομή - Ισθμεκτομή Συμπληρωματική Λοβεκτομή 12/39 18/39 7/39 2/39

Ιατρική Παιδεία 1993, 1: 228-233 231 ΠΙΝΑΚΑΣ4 ΣΤ ΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ* n=39 ΘΗΛΩΔΩΝ CaΘ.A. n= 6/39 ptlpno n=25/39 pt2pno n= 8/39 pt3pn1 * Σύστημα ΤΝΜ (UICC) οειδεκτομή 18/39. (Πίνακας 3) Μετά την τ ελική βιοψία έγινε σταδιοποίηση κατά το σύστημα ΤΝΜ της UICC του 1987. (Πίνακας 4). Διαπιστώθηκε εξωθυρεοειδική επέκταση του νεοπλάσματος σε 6 ασθενείς, ποσοστό 15,4%, που πλησιάζει τα ποσοστά των μ εγάλων σειρών, όπως της Mayo Clinic των ΗΠΑ, όπου σε 1500 ασθενείς με θηλώδες ca, υλικό 40 χρόνων, υπήρχε εξωθυρ εοε ιδική επέκταση στο 14% των α σθενών.4 Τέλος υπήρχε αμφοτερόπλευρη βλάβη σε 9 ασθενείς, ποσοστό 23%. Η μετεγχειρητική πορεία ήταν ομαλή και ο μέσος όρος ημερών νοσηλείας ήταν 4,8 ημέρες. ΣΥΖΉΤΗΣΗ Είναι γνωστό ότι ο καρκίνος του θυρεοειδούς εκτός από το χαμηλό ποσοστό ε μφάνισής του (1 %), παρουσιάζει βραδεία εξέλιξη και γενικά η πρόγνωση του είναι καλή. Από την άλλη μεριά το θηλώδες ca του θυρεοειδούς που αποτελεί το 50-80% των καλώς διαφοροποιημένων καρκίνων του αδένα, ενώ στη δική μας σειρά το 50%. Πα ρατηρείται δύο φορές συχνότερα στις γυναίκες καθώς και σε νέους κάτω των 40 χρόνων, 4 ενώ στη δ ική μας σειρά στη 4η και 5η δεκαετία. Η ηλικία αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγονταs,6, 7 και μαζί με το στάδιο της νόσου8 και το φύλο βοηθούν στην ο μαδοποίηση των ασθενών αυξημένου προγνωστικού κινδύνου. Ήδη, από το 1979 ο Byar et al 6 κατέταξαν τους ασθενείς σε ο μάδες αυξημένου κινδύνου βάσει ενός συστήματος βαθμολογίας (Scroting System) και διαπίστωσαν ότι το φύλο και ο ιστολογικ ός τύπος δεν επηρεάζουν την επιβίωση σε α ντ ίθεση με τη μεγάλη ηλικία, την τ οπική επέκταση και τις μακρυνές μεταστάσεις που επηρεάζουν αρνητικά την επιβίωση. Παρόμοια συστήματα προτάθηκαν και από την UICC (περιλαμβάνει και την παρουσία ή όχι διηθημένων λεμφαδένων) όπου η θνητότης αυξάνει στα στάδια ΠΙ καιιv. Η κα θι έρω ση των παραπάνω συστημάτων βαθμολογίας βοηθά στην επ ιλογή της πλέον κατάλληλης θεραπείας ανάλογα με την προγνωστική βαρύτητα του α σθενούς και μειώνει τον αριθμό των ανεξέλεγκτων χειρουργικών επεμβάσεων για καρκίνους καλής προγνώσεως, ενώ από την άλλη μεριά αποφεύγεται η λανθα σμένη θεραπεία γ ια όγκους που εξ ' αρχής παρουσιάζονται σαν κακής πρόγνωσης. 2,9 Στην Κλινική μας αντιμετωπίσθηκαν με ολική ή με σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή σε ποσοστό 75% με βάση την κλινικοεργαστηριακή προεγχειρητική εκτίμηση καθώς και τα εγχε ιρητικά ευρήματα. Δεν παρατηρήθηκε σημαντική υπεροχή της μιας ή της άλλης επέμβασης σε ό,τι αφορά την επιβίωση και τα ποσοστά τοπικής υποτροπής.!ο Πάντως, η ολική θυρεοειδεκτομή, όταν εκτελείται σωστά, μπορεί να θέωρηθεί η πιο λογική - όχι όμως κατ '

232 Το θηλώδες καρκίνωμα του θυρεοειδούς αδένος. Χρήσιμοι παράμετροι - θεραπεία ανάγκη και η ιδανικότερη θεραπεία για ασθενείς υψηλού προγνωστικού κινδύνου.11 Η χειρουργική θεραπεία συμπληρώνεται με τη χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου (J131) με σκοπό την καταστροφή τυχόν υ ΣΥΜΠΕΡΆΣΜΑΤΑ 1. Η διαφαινόμενη αύξηση κατά 1% πολειπόμενου αδένα και μείωση της νοσηρότητας. των θηλωδών καρκινωμάτων, αν κα ι μικρή σε ποσοστό, είναι σημαντική προκειμένου για καρκίνο θυρεοειδούς. Επειδή πρόκειται για καρκίνο βραδείας εξέλιξης, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον, να παρακολουθήσει κανείς τη διακύμανση εμφάνισής του τουλάχιστον στα επόμενα 20 με 30 χρόνια, ώστε να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα. 2. Η συχνότερη εμφάνιση είναι στην ηλικία της 4ης και 5ης δεκαετίας. 3. Η βελτίωση των αναίμακτων διαγνωστικών μεθόδων, η ευα ισθησία και η συνεχώς βελτιούμενη γνώση του αντικειμένου από ολοένα και περισσότερους γιατρ ούς, οδηγεί στη διάγνωση μεγαλύτερου αριθμού ασθενών με θηλώδες καρκίνωμα σε πρώιμα στάδια. Έτσι επιτυγχάνεται η καλύτερη πρόγνωση και επιλογή ασθενών χαμηλού ή υψηλού κινδύνου, στους οποίους εφαρμόζεται η πλέον ενδεδειγμένη θεραπεία, που εμείς πιστεύουμε ότι είναι η ολική ή και η σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή. PAPILLARY CARCINOMA OF ΤΗΕ THYROID: USEFUL Ρ ARAMETERS AND THERAPY Moshidis Α., Naoum Μ., Petrovits V., Karvouni Ε., Angelidis S., Hamourtziadis G. In an attempt to reestimate the bίologίcal behaviour and the natural history ο[ papillary thyroid carcinoma as well as to review the prognostic factors and the modalities οι treatment in the Iast 12 years (1981-92), we studied and analysed: sex, age, the Irequency and staging and the type of surgical treatment in n=39 patients. \Ve conclude that there is an increasing number of new carcinomas in the Jast six years, mainly in the 4th and 5th decade of Ji[e, most ογ them with an extrathyroid extension. Total or near total thyreoidectomy are the operations of choice. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Hedinger C, Wίllίams ED, Sobίn LH: Histological typing of the thyroid tumors. Ιη the International classification of tumors W.H.O. New York, Springer Verlag, 2nd ed. Νο 11, 1988.. 2. Maz:zaferi EL: Papillary thyroid carcinoma: Factors influencing prognosis arid current therapy. Semin Oncol 14:315, 1987. 3. Kapur ΜΜ, Sarda ΑΚ, Bal S and Sood 5: Carcinoma of the thyroid: Differential behaviour ίπ solitary and multinodular tumors. Br 1 Surg: 73, Νον, 898-895, 1986. 4. Ian D Hay: Papillary thyroid carcinoma. Endocr and Metabol CL of Ν. America. Sept:

Ι ατρική Παιδεία 1993, 1: 228-233 233 545-576, 1990. 5. Cady Β, Sedgwick CE, et al: Risk factors, analysis in differentiated thyroid cancer. Cancer; 43:810-20, 1979. 6. Byar DP, Green SB, Dor Ρ, et al: Α prognostic index for thyroid carcinoma. Α sιudy of EORTC, Thyroid Cancer Cooperative Group. Br J Cancer; 15:1033-41, 1979. 7. Tubiana Μ, Schlumberger Μ, eι al:: Long term results and prognostic factors in patients with differential thyroid carcinoma. Cancer; 55:794-804, 1985. 8. Fourquet Α, Asselain Β, Joly 1: Cancer de Ιa thyroide. Analyse multi-dimensionelle des facteurs prognostiques. Ann Endoc; 44: 121-26, 1983. 9. M azzaferi EL: Papillary and follicular thyroid carcinoma: Α selective approach to diagnosis and treatment. An Rev Med; 32:73, 1981. 10. Cady Β, Rossi R: Απ expanded view ογ risk group definition in differantiated thyroid carcinoma. Surgery; 104:947, 1988. 11. Grant CS, H ay ID, Gough JR, et al: Local recurrence in papillary thyroid carcinoma: Is extent of surgical resection important? Surgery: 104:954, 1988.