Ακμή. Χρόνια πολυπαραγοντική και πολυμορφική φλεγμονώδης δερματοπάθεια της τριχοσμηγματικής μονάδας.



Σχετικά έγγραφα
Επιδημιολογικές τάσεις ακμής. Σταμάτης Γρηγορίου Δερματολόγος Αφροδισιολόγος

Επιδημιολογικές τάσεις στην ακμή. Σταμάτης Γρηγορίου Δερματολόγος Αφροδισιολόγος

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Ακμή Επιδημιολογία Παθογένεια Σι νεώτερο; Ευστάθιος Ράλλης Δερματολογικό Σμήμα 417 ΝΙΜΣ

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Η Επιδημιολογία της Καρδιαγγειακής Νόσου στην Ελλάδα, από το 1950

Διατροφή και σχέση με Ακμή: Μύθοι και Αλήθεια. Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος Θεσσαλονίκη

Συνοσηρότητες στην Ψωρίαση. Μαρίτα Κοσμαδάκη Δερματολόγος

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ. Μεταβολικό Σύνδρομο. Νεδελκοπούλου Ναταλία Τριανταφύλλου Παναγιώτα

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή εργασία. Εφηβεία και χρήση αλκοόλ. Νάνσυ Σταματοπούλου

Greek Leadership Diabetes Forum 11-April 2014

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Δ. Κοντογιώργη, δερματολόγος- αφροδισιολόγος

με το Διαβητικό πόδι Μ, ΠαπαντωνίουΣ,Εξιάρα Δ,Γουλή Σκούτας Δ,Καραγιάννη Ε,Ρογκότη Ο,Παππά Τ,Δούκας, Λ,Σακαλή Κ,Μανές

Παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του Παγκρέατος. Στέργιος Δελακίδης Γαστρεντερολόγος

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή διατριβή Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΩΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ. Πτυχιακή διατριβή

ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΕΣ

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

Η Παιδική Παχυσαρκία στην Κύπρο. Σάββας Χρ Σάββα MD, PhD Ερευνητικό και Εκπαιδευτικό Ινστιτούτο Υγεία του Παιδιού

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Α. ΡΑΛΛΗΣ ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΙΑΣ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

Ο ρόλος του γλυκαιμικού δείκτη και γλυκαιμικού φορτίου στον έλεγχο του σωματικού βάρους και στην πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη.

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

«Κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες που επηρεάζουν την παχυσαρκία στην προσχολική ηλικία»

Μεσογειακή Διατροφή Τι γνωρίζουμε για αυτή;

ΑΛΛΑΓΗ ΤΡΟΠΟΥ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Σακχαρώδης διαβήτης και μητρικός θηλασμός


ΠΕΡΙΛΗΨΗ. Εισαγωγή. Σκοπός

HPV εµβολιασµός εναντίον κονδυλωµάτων. Α.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Αναπληρωτής Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας Α Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Α.Π.Θ.

ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ

ΑΚΜΗ στην ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ. ΑΛΙΝ ΤΑΝΤΡΟΣ Δερματολόγος Αφροδισιολόγος

Η σημασία της ποσότητας και της ποιότητας των υδατανθράκων στη δίαιτα του σακχαρώδη διαβήτη

Καραλέξη Μαρία, Θωμόπουλος Θωμάς, Πετρίδου Ελένη Εργαστήριο Υγιεινής, Επιδημιολογίας και Ιατρικής Στατιστικής, ΕΚΠΑ

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ+ΚΑΡΚΙΝΟΥ+ΠΝΕΥΜΟΝΑ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή εργασία ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΖΩΗΣ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ.

Αδραμερινά Άλκηστις Ειδικευόμενη Ιατρός Παιδιατρικής Κλινικής ΓΝ Δράμας

Χατζηκωνσταντίνου Θωμάς, ειδικευόμενος Παθολογίας Παθολογική κλινική Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης (ΨΝΘ)

Κάπνισμα, Αγγειοπάθεια, Διαβητικό πόδι. Σχέσεις συνύπαρξης στην καθημερινότητα των ατόμων με ΣΔ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή εργασία

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΕ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΜΕ ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑ

Οστεοποντίνη στο υπερκείµενο των προκλητών πτυέλων σε ασθµατικούς καπνιστές: συσχετίσεις µε δείκτες φλεγµονής και αναδιαµόρφωσης των αεραγωγών

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή Εργασία

Διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση ασθενών της τέταρτης ηλικίας

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΗΤΡΙΚΟΣ ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Ιπποκράτης, Περί διαίτης το πρώτον.

ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΑΟΡΤΗΣ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

ΕΠΟΧΗ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1 ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ

Υπέρταση και Διατροφή

Ψυχοκοινωνικοί βλαπτικοί παράγοντες του εργασιακού περιβάλλοντος. Γ. Ραχιώτης Ειδικός ιατρός εργασίας Λέκτορας Επιδημιολογίας ΠΘ

Γεώργιος Α. Ανδρουτσόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Μαιευτικής - Γυναικολογίας Πανεπιστημίου Πατρών. Πυελική μάζα

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΠΛΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΟ-ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (DIABESITY) Α. Γαλλή-Τσινοπούλου

ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ. Τι ονοµάζουµε συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο: Γιατί χρειαζόµαστε ειδικά µοντέλα υπολογισµού:

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ. Πτυχιακή εργασία

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

Θ. Λάππα 1, Α. Τσαγκάρη 1, Μ. Σταματοπούλου 1, Ν. Καραλιά 1, Δ. Στεφανή 2,, Κ. Κυρέ 2, Α. Δρόσος 2, Ι. Κυριαζής 3

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή Εργασία. Κόπωση και ποιότητα ζωής ασθενών με καρκίνο.

ΣΚΟΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΡΔΙΟΠΑΘΕΙΕΣ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Διακοπή Καπνίσματος. Ευρωπαϊκές Κατευθυντήριες Οδηγίες για Ομάδες Υψηλού Κινδύνου (TOB.g) Βάσω Ευαγγελοπούλου, MD, PhD Πνευμονολόγος Εντατικολόγος

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Διατροφή και σχέση με Ακμή: Μύθοι και Αλήθεια Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος Θεσσαλονίκη

H ΣΧΕΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΜΕ ΠΡΟ-ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Μελάνωμα: Πληθυσμιακός έλεγχος και δευτερογενής πρόληψη

Η σημασία του προληπτικού ελέγχου για τον ΚΠΕ. Όλγα Ι Γιουλεμέ Επίκουρη Καθηγήτρια Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ Β Προπ. Παθολογική Κλινική ΓΠΝΘ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

AΠΙΝΙΔΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

þÿ ɺÁ Ä ÅÂ, ±»Î¼ Neapolis University þÿ Á̳Á±¼¼± ¼Ìù±Â ¹ º à Â, Ç» Ÿ¹º ½ ¼¹ºÎ½ À¹ÃÄ ¼Î½ º±¹ ¹ º à  þÿ ±½µÀ¹ÃÄ ¼¹ µ À»¹Â Æ Å

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Antoniou, Antonis. Neapolis University. þÿ ±½µÀ¹ÃÄ ¼¹ µ À»¹Â Æ Å

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

Χ. Παπαδόπουλος, Α. Φωτογλίδης, Κ. Τριανταφύλλου, Κ. Μπαλτούμας, Ε. Σαμπάνη, Γ. Κοτσιούρος, Ε. Κασιμάτης, Π. Κυριάκου, Ν. Φραγκάκης, Β.

Βιταμίνη D και υστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος

Η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα/ Συµπεράσµατα συνεδρίου

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 Δύο διαφορετικές οντότητες;

Μαρία Καράντζα- Χαρώνη, MD, FAAP Διευθύντρια Ενδοκρινολογικής Κλινικής- Ιατρείου Ελέγχου Βάρους «Παίδων Μητέρα»

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

Το συχνότερο χρόνιο νόσημα της παιδικής ηλικίας.

προϊόντων του Δρ Κωσταρέλλη Βασιλική Λέκτορας Χαροκοπείου Πανεπιστημίου

M.D.Maria A. Kardasi

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ: Θεωρία και Πράξη

Στασιμότητα αύξησης Προσέγγιση όταν ο έλεγχος πρώτης γραμμής είναι αρνητικός

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Ο. Καρδακάρη, Νοσηλεύτρια M sc,κ/δ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΓΝΙ

Σύγκριση Λιποκινών μεταξύ παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με παχυσαρκία και φυσιολογικό δείκτη μάζας σώματος

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ ΣΤΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΟΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΙ ΙΚΟΤΗΤΕΣ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ. Πτυχιακή Εργασία

Πτυχιακή Εργασία Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΤΗΘΑΓΧΗ

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΛΕΠΟΥΣΑ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΚΥΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΤΑΜΑΝΑ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΜΕΛΕΤΗ

The effect of dornase alfa on ventilation inhomogeneity in patients with cystic fibrosis

ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΚΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΙΦΝΙΔΙΟΥ ΒΡΕΦΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Transcript:

Ακμή Χρόνια πολυπαραγοντική και πολυμορφική φλεγμονώδης δερματοπάθεια της τριχοσμηγματικής μονάδας. Βλάβες : Μη φλεγμονώδεις (ανοιχτοί και κλειστοί φαγέσωρες) Φλεγμονώδεις (βλατίδες, φλύκταινες και όζοι) Άλλες εκδηλώσεις (σμηγματόρροια, ουλές)

Επιδημιολογία Συχνότητα Σοβαρότητα Νοσηρότητα Οικονομικές συνέπειες Γεωγραφική κατανομή Εξέλιξη νόσου

Πόσο συχνή είναι η ακμή Σχεδόν καθολική στην ηλικία 15-17 ετών. 15-20% των νέων έχουν μέτρια έως βαριά ακμή. 85% των ασθενών με ακμή στις Η.Π.Α. ήταν 12-24 ετών. Η βαρύτητα της νόσου σχετίζεται με την εφηβική ωρίμανση (50% των αγοριών 10-11 ετών είχαν περισσότερους από 10 φαγέσωρες). 1 Η σοβαρότητα της νόσου αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. 1 Η κοινή ακμή αποτελεί μία από από τις 3 συχνότερες δερματοπάθειες σε Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Η.Π.Α. 1.Lucky AW, Biro FM, Huster GA et al. Acne vulgaris in early adolescent boys: correlations with pubertal maturation and age. Arch Dermatol 1991; 127:210 16.

Πόσο διαρκεί η ακμή Χρόνια πάθηση της εφηβείας Προεφηβική ακμή (ηλικία εμφάνισης 6-8 ετών) -πρόωρη εφηβείααυξημένα επίπεδα DHEA-s ). 1 Ενήλικος ακμή:επίμονη (continue acne)και όψιμη (late onset acne). Βραδύτερη και δυσκολότερη ανταπόκριση στις συνήθεις θεραπείες. Συχνότερη σε γυναίκες. 2 20-29 ετών 64% 30-39 ετών 43% 2000 ασθενείς 40-49 ετών είχαν ορατή ακμή σε ποσοστά 5% των γυναικών και 3% των αντρών. 3 1.Lucky AW, Biro FM, Simbart LA et al. Predictors of severity of acne vulgaris in young adolescent girls: results of a five-year longitudinal study. J Pediatr 1997; 130:30 9 2.Schafer T, Nienhaus A, Vieluf D et al. Epidemiology of acne in the general population: the risk of smoking. Br J Dermatol 2001;145:100 4. 3.Cunliffe WJ, Gould DJ. Prevalence of facial acne vulgaris in late adolescence and in adults. BMJ Case Rep 1979; 1:1109 10.

Ακμή και ποιότητα ζωής Η ακμή μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής, την αυτεκτίμηση και την διάθεση αύξηση κινδύνου για άγχος, κατάθλιψη και ιδέες αυτοκτονίας. 1 Γυναίκες:χειρότερο σκορ D.L.Q.I. (συσχέτιση με την μεγαλύτερη διάρκεια της νόσου στις γυναίκες).συχνότερα άγχος και κατάθλιψη. «Πορτρέτο άψογου προσώπου». Άντρες: 3 φορές αυξημένες ιδέες αυτοκτονίας σε αυτούς με σοβαρή ακμή vs μέτρια ακμή. 2 Η ποιότητα ζωής δεν σχετίζεται πάντα με την βαρύτητα της νόσου. 1.Dunn LK, O Neill JL, Feldman SR. Acne in adolescents: quality of life, self-esteem, mood, and psychological disorders. Dermatol Online J 2011; 17:1. 2.Halvorsen JA, Stern RS, Dalgard F et al. Suicidal ideation, mental health problems, and social impairment are increased in adolescents with acne: a population-based study. J Invest Dermatol 2011;131:363 70.

Κοινωνικο-οικονομική επίδραση Συχνότερη σε χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο. 1 Συχνότερη στις αγροτικές περιοχές. 1 Συχνότερη σε υψηλές κοινωνικοοικονομικές τάξεις. 2 Οι ασθενείς με ακμή έχουν υψηλότερα ποσοστά ανεργίας. 3 Στις Η.Π.Α. ξοδεύονται πάνω από 3δις $ ετησίως για θεραπεία και μειωμένη παραγωγικότητα. Στην Γερμανία το γενικό κόστος της ακμής είναι μεγαλύτερο από 400 εκατ. ευρώ ετησίως. Αρνητική επίδραση στην σχολική επίδοση. 1Haider A, Mandani M, Shaw JC et al. Socioeconomic status influences care of patients with acne in Ontario, Canada. J Am Acad Dermatol 2006; 54:331 5. 2.Al-Saeed WY, Al-Dawood KM, Bukhari IA, Bahnassy AA. Risk factors and co-morbidity of skin disorders among female schoolchildren in Eastern Saudi Arabia. Invest Clin 2007; 48:199 212. 3.Cunliffe WJ. Acne and unemployment. Br J Dermatol 1986;115:386.

Γενετικοί παράγοντες Οι παράγοντες κινδύνου και τα γονίδια που σχετίζονται με την πρόγνωση της ακμής παραμένουν ασαφείς. Εμφάνιση νωρίτερα και πιο σοβαρή σε θετικό οικογενειακό ιστορικό. 78% κληρονομικότητα σε 1 ου βαθμού συγγενείς. 1 Γενετικά προκαθορισμένη σε δίδυμα. 2 1.Wei B, Pang Y, Qu L et al. The epidemiology of adolescent acne in North East China. J Eur Acad Dermatol Venereol 2010; 24:953 7. 2.Evans DM, Kirk KM, Nyholt DR et al. Teenage acne is influenced by genetic factors. Br J Dermatol 2005; 152:579 81.

Συχνότητα σε διαφορετικές φυλές 1908 7,5% καυκάσιοι και 4,6% μαύροι 1914 παρόμοια αναλογία 2010 παρόμοια αποτελέσματα. 1 Μελέτη 2214 ασθενών (Mestizo, Ινδιάνοι και λευκοί) 12-18 ετών, στο Περού, δείχνει ότι οι Ινδιάνοι έχουν την χαμηλότερη συχνότητα 27,97%, ενώ οι λευκοί την υψηλότερη 44,47%. 2 Μελέτη 2895 ασθενών δείχνει υψηλότερη συχνότητα σε Αφρο-αμερικάνους και Ισπανόφωνους, συγκριτικά με καυκάσιους, Ασιάτες και Ινδιάνους. 3 Η πιο κοινή δερματοπάθεια τόσο σε μαύρους όσο και σε λευκούς ασθενείς, χωρίς σημαντική διαφορά στην συχνότητα εμφάνισης μεταξύ τους. 4 1.Cheng CE, Irwin B, Mauriello D et al. Self-reported acne severity,treatment, and belief patterns across multiple racial and ethnic groups in adolescent students. Pediatr Dermatol 2010; 27:446 52. 2. Freyre EA, Rebaza RM, Sami DA, Lozada CP. The prevalence of facial acne in Peruvian adolescents and its relation to their ethnicity. J Adolesc Health 1998; 22:480 4. 3.Perkins AC, Cheng CE, Hillebrand GG et al. Comparison of the epidemiology of acne vulgaris among Caucasian, Asian, Continental Indian and African American women. J Eur Acad Dermatol Venereol 2011; 25:1054 60. 4.Callender VD. Acne in ethnic skin: special considerations for therapy. Dermatol Ther 2004; 17:184 95.

Παθοφυσιολογία σε διαφορετικές φυλές Διαφορετική παθοφυσιολογία στις φυλές? Αυξημένη συχνότητα του P. Acnes σε μαύρους ασθενείς. 1 Η παραγωγή σμήγματος αυξάνει στην εφηβεία και η εφηβεία ξεκινά νωρίτερα στους μαύρους. 2 1.Warrier AG, Kligman AM, Harper RA et al. A comparison of black and white skin using non-invasive methods. J Soc Cosmet Chem 1996; 47:229 40. 2.Lucky AW, Biro FM, Huster GA et al. Acne vulgaris in early adolescent boys: correlations with pubertal maturation and age. Arch Dermatol 1991; 127:210 16.

Ειδικά προβλήματα που σχετίζονται με τις φυλές Μεταφλεγμονώδης υπερμελάγχρωση και υπερμελαγχρωματικές κηλίδες συχνότερα σε σκουρότερα δέρματα (Fitzpatrick III-VI). 1 Χηλοειδή σπανιότερα, αλλά πιο σοβαρή επιπλοκή σε σκουρότερα δέρματα. Οζoκυστική ακμή- συχνότερη σε καυκάσιους και ισπανόφωνους. 2 Ακμή από καλλυντικά αφρο-αμερικάνοι. 1.Morrone A, Franco G, Valenzano M et al. Clinical features of acne vulgaris in 444 patients with ethnic skin. J Dermatol 2011; 38:405 8. 2.Callender VD. Acne in ethnic skin: special considerations for therapy. Dermatol Ther 2004; 17:184 95.

Δίαιτα Παθολογική ανοχή γλυκόζης και τροποποιημένος μεταβολισμός υδατανθράκων. Συστηματική ανασκόπηση 7 μελετών κατέληξε ότι δεν υπάρχει σαφής απόδειξη ότι κάποιο διατροφικό συστατικό αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της ακμής. 1 Ιώδιο, βιταμίνη Α, αντιοξειδωτικά, ω-3 λιπαρά και φυτικές ίνες. Ψευδάργυρος. 2 Προστατευτικός ρόλος της μεσογειακής δίαιτας στην παθογένεια της ακμής. 3 1.Magin P, Pond D, Smith W et al. A systematic review of the evidence for myths and misconceptions in acne management: diet, face-washing and sunlight. Fam Pract 2005; 22:62 70. 2.Bowe WP, Joshi SS, Shalita AR. Diet and acne. J Am Acad Dermatol 2010; 63:124 41. 3.Skroza N, Tolino E, Semyonov L, Proietti I, Bernardini N, Nicolucci F, La Viola G, Del Prete G, Saulle R, Potenza C, La Torre G. Mediterranean diet and familial dysmetabolism as factors influencing the development of acne. Scand J Public Health. 2012 Jul;40(5):466-74. doi: 10.1177/1403494812454235. Epub 2012 Jul 24.

Γλυκαιμικός δείκτης (G.I.) G.I. ποσοτικοποιεί την δράση των υδατανθράκων στα επίπεδα γλυκόζης. Γλυκαιμική φόρτιση λειτουργία του γλυκαιμικού δείκτη και ανάλογη του μεγέθους των υδατανθράκων. Απουσία ακμής σε γηγενείς σε Παπούα και Παραγουάη υπόθεση πως η υψηλή γλυκαιμική φόρτιση της «Δυτικής» δίαιτας μπορεί να παίζει ρόλο στην ακμή. 1 Βιοχημική μελέτη : χωρίς σημαντικές διαφορές στα επίπεδα γλυκόζης, λεπτίνης, G.I. ή γλυκαιμικής φόρτισης. 2 Μελέτη 43 αρρένων (μέτρηση αριθμού βλαβών και βαρύτητα, κάθε μήνα για 12 εβδ.) ο συνολικός αριθμός των βλαβών ελαττώθηκε περισσότερο σε αυτούς με χαμηλή γλυκαιμική φόρτιση. 3 1.Cordain L, Lindeberg S, Hurtado M et al. Acne vulgaris: a disease of Western civilization. Arch Dermatol 2002; 138:1584 90. 2.Kaymak Y, Adisen E, Ilter N et al. Dietary glycemic index and glucose, insulin, insulin-like growth factor-i, insulin-like growthfactor binding protein 3, and leptin levels in patients with acne. J Am Acad Dermatol 2007; 57:819 23. 3.Smith RN, Mann NJ, Braue A et al. A low-glycemic-load diet improves symptoms in acne vulgaris patients: a randomized controlled trial. Am J Clin Nutr 2007; 86:107 15.

Γαλακτοκομικά προϊόντα Robinsosn κατέγραψε 1925 ασθενείς. 1 2005 ερωτηματολόγιο σε 47.000 θήλεις θετική συσχέτιση ιστορικού ακμής και αποβουτυρωμένου γάλατος. 2 3ετής μελέτη, 6000 κορίτσια 9-15 ετών, - θετική συσχέτιση στην συχνότητα της ακμής και την κατανάλωση πλήρους, αποβουτυρωμένου και με χαμηλά λιπαρά γάλατος. Καμία συσχέτιση με άλλες τροφές. 3 1.Robinson H. The acne problem. South Med J 1949; 42:1050 60. 2.Adebamowo CA, Spiegelman D, Danby FW et al. High school dietary dairy intake and teenage acne. J Am Acad Dermatol 2005; 52:207 14. 3.Adebamowo CA, Spiegelman D, Berkey CS et al. Milk consumption and acne in adolescent girls. Dermatol Online J 2006; 12:1.

Σοκολάτα Πεποίθηση ότι η σοκολάτα προκαλεί αναζωπύρωση της ακμής??? 1975 (65 άρρενες φυλακισμένοι) καμία επίδραση. 1 2011(10 ασθενείς) σημαντική αύξηση των βλαβών μετά από κατανάλωση σοκολάτας. 2 Η σοκολάτα επιδεινώνει ή όχι την ακμή??? 1.Fulton JE Jr, Plewig G, Kligman AM. Effect of chocolate on acne vulgaris. JAMA 1969; 210:2071 4. 2.Berman B, Caperton C, Viera M et al. Exacerbation of facial acne vulgaris after consuming pure chocolate. J Am Acad Dermatol 2011; 64 (2 Suppl. 1):AB6 (abstr.).

Ηλιακή ακτινοβολία Δεν υπάρχουν πειστικές ενδείξεις εάν βελτιώνει την ακμή. 1 Οφέλη της φωτοδυναμικής θεραπείας. 2 Προσοχή στην έκθεση στον ήλιο!!! 1.Magin P, Pond D, Smith W et al. A systematic review of the evidence for myths and misconceptions in acne management: diet, face-washing and sunlight. Fam Pract 2005; 22:62 70. 2.Hamilton FL, Car J, Lyons C et al. Laser and other light therapies for the treatment of acne vulgaris: systematic review. Br J Dermatol 2009; 160:1273 85

Υγιεινή Κοινή η αντίληψη ότι η χαμηλή υγιεινή αναπτύσσει ή επιδεινώνει την ακμή. 2005- ανεπαρκείς αποδείξεις για την επίδραση του πλυσίματος. 1 (120ασθενών) λιγότερες φλεγμονώδεις βλάβες με χρήση όξινων σαπουνιών vs αλακαλικά. 2 Φαρμακευτικά σαπούνια υπόθεση πως βελτιώνουν. Στατιστικά σημαντική βελτίωση στο πλύσιμο 2 φορές /ημέρα και όχι επιδείνωση σε 4 φορές/ ημέρα vs 1 φορά την ημέρα. 3 Ιδρώτας δεν υπάρχει σχέση μεταξύ έντονης εφίδρωσης από άσκηση και ακμής ράχης. 1.Magin P, Pond D, Smith W et al. A systematic review of the evidence for myths and misconceptions in acne management: diet, face-washing and sunlight. Fam Pract 2005; 22:62 70. 2.Korting HC, Ponce-Poschl E, Klovekorn W et al. The influence of the regular use of a soap or an acidic syndet bar on pre-acne. Infection 1995; 23:89 93. 3.Choi JM, Lew VK, Kimball AB. A single-blinded, randomized, controlled clinical trial evaluating the effect of face washing on acne vulgaris. Pediatr Dermatol 2006; 23:421 7.

Κάπνισμα Επίπτωση : αμφιλεγώμενη 1993 υπόθεση για αντιφλεγμονώδη δράση ενός συστατικού των τσιγάρων. 1 2001 (896 νεαρά άτομα)στατιστικά σημαντική συσχέτιση στην συχνότητα της ακμής και τον αριθμό των τσιγάρων/ημ. 2 1983-2003 (27.083 στρατιώτες) μικρότερη συχνότητα ακμής σε ενεργούς καπνιστές και δοσοεξαρτώμενη αντιστρόφως ανάλογη σχέση μεταξύ σοβαρής ακμής και κατανάλωσης τσιγάρων 21/ημ. 3 ΠΡΟΣΟΧΗ : ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ 1.Mills CM, Peters TJ, Finlay AY. Does smoking influence acne? Clin Exp Dermatol 1993; 18:100 1. 2.Schafer T, Nienhaus A, Vieluf D et al. Epidemiology of acne in the general population: the risk of smoking. Br J Dermatol 2001; 145:100 4. 3.Klaz I, Kochba I, Shohat T et al. Severe acne vulgaris and tobacco smoking in young men. J Invest Dermatol 2006; 126: 1749 52

Παχυσαρκία 3000 ασθενείς 6-11 3τών οι ασθενείς με ακμή είχαν λίγο υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος BMI (19,5νs 18,2). 1 Λιγότερη ακμή σε παχύσαρκους ασθενείς με PCOS σε σχέση με μη παχύσαρκους ασθενείς με PCOS. 2 1.Tsai MC, Chen W, Cheng Y et al. Higher body mass index is a significant risk factor for acne formation in schoolchildren. Eur J Dermatol 2006; 16:251 3. 2.Chuan SS, Chang RJ. Polycystic ovary syndrome and acne. Skin Therapy Lett 2010; 15:1 4.

Άγχος Ο μεγαλύτερος εκλυτικός παράγοντας για επιδείνωση. Αύξηση άγχους και στρεσσογόνες καταστάσεις επιδεινώνουν την ακμή. 1 Άγχος τοπική έκφραση νευροπεπτιδίων (ίσως να εμπλέκονται στην παθογένεια). Άγχος και ψυχολογικά προβλήματα ως αποτέλεσμα της ακμής. πείραγμα σχετίζεται με την επούλωση και όχι με την βαρύτητα της νόσου. 1.Halvorsen JA, Dalgard F, Thoresen M et al. Is the association between acne and mental distress influenced by diet? Results from a cross-sectional population study among 3775 late adolescents in Oslo, Norway. BMC Public Health 2009; 9:340.

Άγχος "There is no single disease which causes more psychic trauma and more maladjustment between parents and children, more general insecurity and feelings of inferiority and greater sums of psychic assessment than does acne vulgaris. Sulzberger, 1948.

Φλεγμονή Ο ρόλος του P. acnes ασαφής 1896 1 η φορά ανιχνεύτηκε σε ακνεïκές βλάβες. Δευτερογενής άποικος -ίδιος πληθυσμός με τις ομάδες ελέγχου. Εικασία πως συμμετέχει απευθείας στην παθογένεια της ακμής, χωρίς επιβεβαιωμένο μηχανισμό. Αντιβιοτικά αντιμικροβιακή αλλά και αντιφλεγμονώδη δράση. 1 Μήπως το P. acnes δεν είναι αθώος παρατηρητής?? 1.Ozolins M, Eady AE, Avery AJ et al. Comparison of five antimicrobial regimens for treatment of mild to moderate inflammatory facial acne vulgaris in the community: randomised controlled trial. Lancet 2004; 364:2188 95.

Συμπεράσματα Η επιδημιολογία : Περιγράφει την επιβάρυνση από την νόσο (συχνότητα, επίπτωση, ποικιλία, ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, την κοινωνική τάξη, την φυλή και την γεωγραφική κατανομή) Προσδιορίζει ειδικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση και την εξέλιξη της νόσου κατάλληλα προληπτικά μέτρα και θεραπείες οφέλη του πληθυσμού για τη υγεία και μείωση των δαπανών.

Even in an aging society acne will at least if the society still continues to reproduce prevail. B. Ranzy Acne treatment in the field. J Eur Acad Dermatol Venereol 2013;27(Suppl.2):1-5`