Προςεγγίςεισ που διαταράςςουν τθν πορεία τθσ πρωτεϊνοςφνκεςθσ μποροφν να προςφζρουν είτε ποιοτικζσ είτε ποςοτικζσ μεταβολζσ ςτθν ζκφραςθ του mrna. Αντεπιδράςεισ με τθ λειτουργία του τrna του trna ι γενικϊν πρωτεϊνικϊν παραγόντων είναι πολφ πικανόν να προκαλοφν επιδράςεισ ςτθν γενικι πρωτεϊνοςφνκεςθ.
Ζνασ κοινόσ τφποσ μεταλλάξεων ςτο γενετικό υλικό που προκαλεί γενετικζσ ανωμαλίεσ μπορεί να απενεργοποιεί τθν γονιδιακι λειτουργία απλά προωκϊντασ πρόωρθ λιξθ τθσ μετάφραςθσ. Μεταλλάξεισ χωρίσ νόθμα που βρίςκονται ςτθν κωδικοποιοφςα περιοχι του mrna υποςτρϊματοσ οδθγοφν ςτθν παραγωγι είτε ατελοφσ πολυπεπτιδίου, είτε ςυνδζονται με τθν αποςτακεροποίθςθ του mrna. Πολλζσ τζτοιεσ μεταλλάξεισ εμφανίηονται ςε κλθρονομικζσ αςκζνειεσ μεταξφ των οποίων περιλαμβάνονται θ κυςτικι ίνωςθ, θ μυϊκι δυςτροφία Duchenne, θ αιμοφιλία, οι δυςμορφίεσ δζρματοσ και διάφορεσ μορφζσ καρκίνου.
Μια κεραπευτικι προςζγγιςθ για να αντιμετωπίςουμε τζτοιεσ γενετικζσ μεταλλάξεισ είναι να αναπτυχκοφν φάρμακα που προωκοφν τθν ανάγνωςθ, αγνοϊντασ τισ μεταλλάξεισ και ζτςι να εξαςφαλιςτεί θ παραγωγι τθσ πλιρουσ μφθςθσ πρωτεΐνθσ.
Η ανακάλυψθ των ριβοδιακοπτϊν κακϊσ και ότι το trna είναι πρωταρχικόσ ςτόχοσ για πολλά αντιβιοτικά, διαμόρφωςαν τθν αντίλθψθ για τθν δυνατότθτα ρφκμιςθσ τθσ γονιδιακισ ζκφραςθσ ςτοχεφοντασ τα RNA με μικρά μόρια. Καταςκευαςμζνοι ριβοδιακόπτεσ που αντεπίδραςαν με τθν 5 μθ μεταφραηόμενθ περιοχι (5 UTR) ενόσ μθνφματοσ RNA ζδειξαν ότι μποροφν να χρθςιμοποιθκοφν για να ρυκμίςουν τθν γονιδιακι ζκφραςθ. Αυτά τα πειράματα αναδεικνφουν τθ δυνατότθτα απευκείασ ρφκμιςθσ τθσ mrna μετάφραςθσ χρθςιμοποιϊντασ μικρά μόρια.
Δείχκθκε επίςθσ ότι αν χρθςιμοποιθκοφν μικρά μόρια ςυνδζτεσ που ζχουν ςτόχουσ καταςκευαςμζνουσ ριβοδιακόπτεσ μποροφν να αναςτείλουν τθν ςτρατολόγθςθ του ριβοςϊματοσ κατά τθν φάςθ τθσ ζναρξθσ. Ουςίεσ με γνωςτι ενεργότθτα δζςμευςθσ ςτο RNA χρθςιμοποιοφνται για παράδειγμα, για να αναςτείλουν επιλεκτικά τθν ζκφραςθ τθσ κυμιδιλικισ ςυνκετάςθσ.
Προφανϊσ θ ανάμικτθ δράςθ που προξενοφν πολλζσ ουςίεσ που δεςμεφονται ςτο RNA κατά τθν δζςμευςθ (π.χ αμινογλυκοςίδεσ και intercalators) με τθν ςτερεοδομικι μεταβλθτότθτα του RNA, ζχουν κάνει τθν διερεφνθςθ τθσ επίδραςθσ των μικρϊν ουςιϊν ςτο RNA δφςκολο ςτόχο. Μια προςζγγιςθ να ξεπεραςτοφν τζτοια προβλιματα είναι να ςτακεροποιιςουμε τθν ςτερεοδομι του RNA χρθςιμοποιϊντασ χθμικοφσ επαγωγείσ του διαμεριςμοφ (Chemically induced dimerization) (CID).
Μια άλλθ μεκοδολογία που χρθςιμοποιείται ςτον μεταφραςτικό ζλεγχο προκειμζνου να τροποποιθκεί θ ενεργότθτα διαφόρων πρωτεϊνικϊν παραγόντων και να προκλθκοφν φυςιολογικζσ μεταβολζσ, είναι θ χριςθ μικρϊν μορίων τα οποία δεςμεφουν ταυτοχρόνωσ δφο πρωτεΐνεσ. Δφο είναι τα κφρια πλεονεκτιματα αυτισ τθσ προςζγγιςθσ. Το ζνα είναι θ δυνατότθτα προςζγγιςθσ απομακρυςμζνων πρωτεϊνϊν και το άλλο είναι θ ςτακερότθτα, μια και ςυχνά το τριμερζσ είναι πολφ πιο ςτακερό από το μονομερζσ.
Το αντιβιοτικό thiostrepton μπορεί να δρα ωσ διπολικό μόριο όταν λειτουργεί ωσ αναςτολζασ τθσ μετάφραςθσ. Κατά τθν διάρκεια τθσ μετάφραςθσ, δθμιουργείται επαφι μεταξφ τθσ αμινοτελικισ περιοχισ τθσ ριβοςωμικισ πρωτεΐνθσ L11 και του παράγοντα επιμικυνςθσ EF-G κακϊσ επίςθσ και με τουσ παράγοντεσ απελευκζρωςθσ. Το triostrepton πιςτεφεται ότι παρεμβαίνει ςε αυτζσ τισ αντεπιδράςεισ δεςμευόμενο ςτθ 50S υπομονάδα ςτθ κζςθ δζςμευςθσ τθσ ριβοςωμικισ πρωτεΐνθσ L11 και διαςυνδζεται με το ριβοςωμικό RNA.
IRES ζχουν ευρεκεί ςε ζνα αρικμό άλλων μεταγράφων μεταξφ των οποίων περιλαμβάνονται. Στθν 5 αμινολεβουλινικι ςυνκετάςθ. Στθν μιτοχονδριακι ακονιτάςθ ςτα κθλαςτικά. Στθν β-υπομονάδα τθσ θλεκτρικισ αφυδρογονάςθσ που απομονϊνεται από δροςόφιλα. Στθν πρόδρομθ πρωτεΐνθ του β-αμυλοειδοφσ ςτο Alzheimer.
Τελευταία ζχει προςδιοριςτεί ζνα φυςικό προϊόν Yohimbine που είναι ικανό να δεςμεφεται ςτο IRE τθσ φερριτίνθσ. Η Yohimbine παρεμποδίηει τισ IRP (Iron Regulatory Proteins) να δεςμεφονται ςτο IRE και ζτςι προκαλείται μια αφξθςθ ςτθν μετάφραςθ του mrna τθσ φερριτίνθσ.
Αντίκετα το φάρμακο φαινςερίνθ αναςτζλλει τθν παραγωγι του β-αμυλοειδοφσ ελαττϊνοντασ τθν μετάφραςθ τθσ προδρόμου πρωτεΐνθσ του β-αμυλοειδοφσ ςε κυτταροκαλλιζργειεσ. Αυτό φαίνεται να εξαςφαλίηεται δια μζςω αντεπιδράςεων ςτθν S-UTR και ρφκμιςθσ των αντεπιδράςεων IRP-IRE.
Αυτά τα παραδείγματα που αναφζρκθκαν φαίνεται να φωτίηουν τθν δυνατότθτα ρφκμιςθσ τθσ μετάφραςθσ του mrna μζςω των εξειδικευμζνων αντεπιδράςεων μεταξφ RNA και πρωτεϊνϊν.
Η απορρφκμιςθ τθσ ολικισ μετάφραςθσ και τθσ επιλεκτικισ μετάφραςθσ mrna κεωρείται ωσ ςθμαντικι αιτιολογία τθσ δθμιουργίασ καρκίνου. Η αντιμετϊπιςθ τθσ οξείασ λεμφοβλαςτικισ λευχαιμίασ με L αςπαραγινάςθ, φωτίηει πωσ οι αναςτολείσ τθσ πρωτεϊνοςφνκεςθσ μποροφν να χρθςιμοποιθκοφν ςτθν χθμειοκεραπευτικι προςζγγιςθ ςτθν κλινικι.
Είναι γνωςτό ότι μεταςχθματιςμζνα κφτταρα αιματοποίθςθσ είναι ςυχνά ανίκανα να ςυνκζςουν επαρκείσ ποςότθτεσ αςπαραγίνθσ μζςω του μεταβολιςμοφ τουσ και χρειάηονται να ειςαγάγουν αςπαραγίνθ από τον ορό. Ελαττϊνοντασ τθν δεξαμενι τθσ αςπαραγίνθσ ςτον ορό μζςω τθσ χοριγθςθσ L αςπαραγινάςθσ οδθγεί ςε αναςτολι τθσ πρωτεϊνοςφνκεςθσ ςτα λευχαιμικά κφτταρα που ακολουκείται από κυτταρικό κάνατο. Αυτι θ προςζγγιςθ είναι εκείνθ που χρθςιμοποιείται ςιμερα ςτθν κλινικι για τθν αντιμετϊπιςθ τθσ οξείασ λεμφοβλαςτικισ λευχαιμίασ.
Η ςτρατολόγθςθ των ριβοςωμάτων ςτο mrna ρυκμίηεται ςε υψθλό βακμό από ζξω αλλά και από ενδοκυτταρικοφσ παράγοντεσ μεταξφ των οποίων the m TOR (mammalian target of rapamycin) δρόμοσ τθσ κινάςθσ. Αν και ο δρόμοσ mtor ζχει δειχκεί ότι ρυκμίηει ζνα μεγάλο αρικμό κυτταρικϊν πορειϊν θ πλζον καλά χαρακτθριςμζνθ λειτουργία ςτα κθλαςτικά είναι θ ρφκμιςθ τθσ ζναρξθσ τθσ μετάφραςθσ.
Αυτό κατορκϊνεται επθρεάηοντασ μζςω τθσ 4Ε-BP τθν διακεςιμότθτα του ευκαρυωτικοφ παράγοντα 4E (eif-4ε) ϊςτε να ςυμμετάςχει ςτθν δθμιουργία του ςυμπλζγματοσ eif-4f. Φωςφοριλίωςθ του 4Ε BP1 μζςω τθσ ενεργοποίθςθσ του mtor επιτρζπει ςτον eif-4ε να ςυμμετζχει ςτθν δθμιουργία του eif-4f ςφμπλεγμα που επιτρζπει τθ διζγερςθ τθσ πρωτεϊνοςφνκεςθσ. Αντίςτροφα αποφωςφοριλίωςθ του 4Ε BP1 οδθγεί ςε μία αυξθμζνθ απομάκρυνςθ του eif-4e από τον eif-4g που ζχει ωσ ςυνζπεια τθν ελάττωςθ τθσ ταχφτθτασ τθσ ζναρξθσ.
Η mtor ενεργότθτα αυξάνεται ςε πολλοφσ ανκρϊπινουσ καρκίνουσ ςαν ςυνζπεια μεταλλάξεων ςτον προτεινόμενο upstream αρνθτικό ρυκμιςτι PTEN. Ενεργοποίθςθ τθσ p 110 καταλυτικισ υπομονάδοσ τθσ 3 κινάςθσ τθσ φωςφοϊνοςιτόλθσ (P13Κ) ι ενεργοποίθςθ του Akt γονιδίου. Επιπρόςκετα ενεργοποίθςθ διαφόρων αναπτυξιακϊν παραγόντων μπορεί επίςθσ να οδθγιςει ςε μεγάλθ ενεργοποίθςθ αυτοφ του ςθματοδοτικοφ δρόμου. Μεταξφ αυτϊν περιλαμβάνονται θ οικογζνεια των ErbB, των υποδοχζων τθσ ινςουλίνθσ, των υποδοχζων των αναπτυξιακϊν παραγόντων που μοιάηουν με ινςουλίνθ των υποδοχζων των οιςτρογόνων των ογκογονιδίων των Ras.
Πολλζσ μοντζρνεσ κεραπευτικζσ πορείεσ εςτιάηονται ςτθν αναςτολι του P13Κ/Akt ςθματοδοτικοφ δρόμου ςτον καρκίνο.
Αναςτολι του ςθματοδοτικοφ κφκλου TOR δια μζςου rapamicyn φαίνεται να επθρεάηει τθν μετάφραςθ ειδικϊν τάξεων μθνυμάτων όπου περιλαμβάνονται μετάγραφα, τα οποία εμπλζκονται ςτον κυτταρικό κφκλο και ρυκμιςτζσ τθσ απόπτωςθσ. Όμωσ Ουςίεσ που μεταβάλλουν τθν ςτρατολόγθςθ των ριβοςωμάτων κατά τθν φάςθ τθσ ζναρξθσ μπορεί να είναι πιο ειδικοί από τθν rapamicyn μια και ζτςι εξαςφαλίηεται να αποφεφγεται θ διάςπαςθ άλλων κυτταρικϊν πορειϊν που είναι υπό τον ζλεγχο τθσ TOR.
Από όλουσ τουσ παράγοντεσ ζναρξθσ ο eif-4e είναι εκείνοσ που εμπλζκεται περιςςότερο ςτον καρκίνο. Ο eif-4e είναι θ υπομονάδα του eif-4f που είναι υπεφκυνθ για τθν δζςμευςθ του ςυμπλζγματοσ ςτθν δομι του καλφμματοσ ςτο mrna (m7gpppn) όπου Ν μπορεί να είναι το κάκε νουκλεοτίδιο.
Το ςφμπλεγμα eif-4f ςυνίςταται από τον eif-4α το DEAD-box, τθσ RNA ελικάςθσ μζςω του οποίου γίνεται ξεδίπλωμα τθσ δευτεροταγοφσ δομισ του mrna ϊςτε να διευκολφνεται θ πρόςβαςθ του 43S ριβοςωμικοφ ςυμπλζγματοσ ζναρξθσ ςτο mrna υπόςτρωμα και από μια πρωτεΐνθ ικρίωμα (eif-4gi ι eif-4gii) που κωδικοποιείται από δφο διαφορετικά γονίδια τα οποία διευκολφνουν τθν δζςμευςθ του mrna ςτο 43S ςφμπλεγμα ζναρξθσ δια μζςου αντεπιδράςεων με τον eif-3 (που βρίςκεται επάνω ςτο 43S ριβόςωμα).
Πρζπει όμωσ να ςθμειωκεί ότι εκτόσ των παραπάνω μορίων που εμπλζκονται ςτθν διαδικαςία τθσ ζναρξθσ και των οποίων θ δομι και λειτουργία ζχει λεπτομερϊσ περιγραφεί, ζχουν περιγραφεί και μια ςειρά μικρά μόρια που λειτουργοφν ωσ αναςτολείσ τθσ μετάφραςθσ και που μζχρι τϊρα δεν ζχει κατορκωκεί να μελετθκοφν ςε κλινικά μοντζλα.
Τα ανάλογα του καλφμματοσ (π.χ m7gdp) είναι αποτελεςματικά ςτθν αναςτολι τθσ εκ του καλφμματοσ εξαρτϊμενθσ ςτρατολόγθςθσ ριβοςωμάτων αλλά δεν μποροφν να χρθςιμοποιθκοφν in vivo μια και αυτά δεν μποροφν να διαπεράςουν τθν κυτταρικι μεμβράνθ.
Τελευταία δφο αναςτολείσ τθσ μετάφραςθσ οι οποίοι επθρεάηουν τθν ενεργότθτα τθσ eif-4a υπομονάδασ ζχουν προςδιοριςτεί και χαρακτθριςτεί. Πατεαμίνθ είναι ζνα καλάςςιο φυςικό προϊόν, το οποίο διεγείρει διάφορεσ ενεργότθτεσ ςυνδεδεμζνεσ με τον eif-4a, οι οποίεσ περιλαμβάνουν τθν εκ του RNA εξαρτϊμενθ υδρόλυςθ του ATP, τθν δζςμευςθ ATP και RNA κακϊσ και τθν ενεργότθτα τθσ ελικάςθσ. Η πατεαμίνθ φαίνεται να εξαςφαλίηει μία ςτερεοδομι ςτον eif-4a, με υψθλι ςυγγζνεια για το RNA. Πϊσ θ διζγερςθ τθσ ενεργότθτασ του eif-4a καταλιγει ςε αναςτολι τθσ πρωτεϊνοςφνκεςθσ, δεν είναι ξεκάκαρο.
Ο LOW και οι ςυνεργάτεσ του το 2005 ανζπτυξαν ζνα μοντζλο ςφμφωνα με το οποίο θ πατεαμίνθ λειτουργεί ωσ δίπολο μόριο και επάγει τον ςχθματιςμό διμεροφσ μεταξφ του eif-4a και του eif-4β.
Τα αντιμικροβιακά φάρμακα είναι τα καλφτερα παραδείγματα μικρϊν μορίων που αναςτζλλουν τθ μετάφραςθ. Οι υψθλισ διακριτικισ ανάλυςθσ κρυςταλλικζσ δομζσ των αντιβιοτικϊν που δεςμεφονται ςτο προκαρυωτικό ριβόςωμα ςε ςυνδυαςμό με εκτεταμζνεσ βιοχθμικζσ μελζτεσ ζχουν διευκρινίςει πολλζσ λεπτομζρειεσ όςον αφορά τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα φάρμακα δρουν.
Αυτά τα παραδείγματα μασ δίδουν επίςθσ ςθμαντικζσ πλθροφορίεσ για το πϊσ οι αντιδράςεισ μικρϊν μορίων με το RNA μποροφν να διαταράξουν μοριακζσ αντεπιδράςεισ που είναι υπεφκυνεσ για τθν ριβοςωμικι λειτουργία.
H 30S υπομονάδα φιλοξενεί το κζντρο αποκωδικοποίθςθσ τθσ πλθροφορίασ που ελζγχει τθν μεταφραςτικι πιςτότθτα. Φάρμακα με αποδεδειγμζνθ κλινικι ςθμαςία ςτοχεφουν ςε αυτι τθν υπομονάδα είτε επθρεάηουν τθν Α κζςθ όπου γίνεται θ πρόςδεςθ του t-rna ( τετρακυκλίνεσ αμινογλυκοςίδεσ ) είτε επθρεάηουν τθν ριβοςωμικι κινθτικότθτα (ςπεκτινομυκίνθ, υγρομυκίνθ Β ) είτε προκαλοφν εςφαλμζνθ αποκωδικοποίθςθ ( ςτρεπτομυκίνθ, παρομυςίνθ).
Οι τετρακυκλίνεσ και τα αμινογλυκοςίδια επθρεάηουν τθν κατάλθψθ τθσ Α κζςθσ με πολλοφσ και διαφορετικοφσ τρόπουσ. Οι κρυςταλλικζσ δομζσ ριβοςϊματοσ ςτο οποίο ζχουν δεςμευτεί τετρακυκλίνεσ, ζχουν παραςκευαςτεί με τθν 30S υπομονάδα του Thermus Thermophilus. Ζχουν εντοπιςτεί δφο κζςεισ δζςμευςθσ. Η κζςθ που υφίςταται τθν μεγαλφτερθ κατάλθψθ βρίςκεται πάνω από τθν A κζςθ δζςμευςθσ του t-rna και επιςυμβαίνουν αντεπιδράςεισ μεταξφ των τετρακυκλινϊν και των RNA τμθμάτων του 16S rrna. Αυτι θ διαπίςτωςθ είναι ςφμφωνθ με τον τρόπο δράςθσ των τετρακυκλινϊν που παρεμποδίηουν τθ δζςμευςθ του aa -trna.
Τα αμινογλυκοςίδια δεςμεφονται ςτθν 30S ριβοςωμικι υπομονάδα και ςτοχεφουν τθν αποκωδικοποιοφςα RNA αγκφλθ. Κρυςταλλογραφικζσ μελζτεσ τθσ ςτρεπτομυκίνθσ παρονομυκίνθ και υγρομυκίνθσ Β, που είχαν δεςμευτεί ςτθν 30S υπομονάδα, ζδωςαν μια ςειρά πλθροφορίεσ για τον τρόπο με τον οποίο δρα αυτι θ τάξθ αντιβιοτικϊν, κατά τθν πρωτεϊνοςφνκεςθ.
Ζχουν βρεκεί ότι θ παρονομυκίνθ δεςμεφεται κοντά ςτο κζντρο αποκωδικοποίθςθσ και προξενεί επαναπροςανατολιςμό δφο βάςεων τθσ Α1492 και τθσ Α1493 οι οποίεσ δθμιουργοφν αντεπιδράςεισ ςτθν Α κζςθ δζςμευςθσ του trna. Αυτό μεταβάλλει τθν ςυγγζνεια των διαφόρων trnas για τθν Α κζςθ που οδθγεί ςε μία αφξθςθ τθσ ταχφτθτασ των ςφαλμάτων κατά τθν διάρκεια τθσ μετάφραςθσ.
Η υγρομυκίνθ Β επίςθσ αντεπιδρά με τθν RNA βάςθ του H44 κοντά ςτο κζντρο αποκωδικοποίθςθσ και εμφανίηεται να περιορίηει τθν κίνθςθ του H44 κατά τθν διάρκεια τθσ μετακίνθςθσ καταλιγοντασ ςε μία ςυςςϊρευςθ του trna ςτθν Α κζςθ. Αυτζσ οι δομικζσ πλθροφορίεσ βοικθςαν να ςχεδιαςτεί ζνασ ςυνδζτθσ ο οποίοσ ςτοχεφει το κζντρο αποκωδικοποίθςθσ ςτθν 30S. Ζτςι δθμιουργικθκε το γλυκοςίδιο τθσ αηαπάνθσ το οποίο αναςτζλλει τθν μετάφραςθ και παρεμποδίηει τθν ανάπτυξθ του μικροβίου.
Η ςπεκτινομυκίνθ αναςτζλλει τθν από το EF-G καταλυόμενθ μετακίνθςθ του πεπτιδυλο-trna από τθν Α κζςθ ςτθν P κζςθ δεςμευόμενθ ςτθν μικρι ζλικα του ενόσ άκρου τθσ Η34 και δθμιουργϊντασ διάφορεσ επαφζσ με νουκλεοτίδια εντόσ αυτισ τθσ περιοχισ. Η αναςτολι τθσ μετάφραςθσ πιςτεφεται ότι είναι ςυνζπεια τθσ παρεμπόδιςθσ των ςτερεοδομικϊν αλλαγϊν ςτο Η34 που απαιτοφνται κατά τθν μετακίνθςθ.
H 50S ριβοςωμικι υπομονάδα φιλοξενεί το κζντρο τθσ πεπτιδυλο-τρανςφεράςθσ και το κανάλι εξόδου τθσ πεπτιδικισ αλυςίδασ, περιοχζσ οι οποίεσ είναι ςτόχοι από διάφορα αντιβιοτικά. Χλωραμφαινικόλθ είναι ζνα αντιβιοτικό που αναςτζλλει τθν ενεργότθτα τθσ πεπτιδυλο-τρανςφεράςθσ.
Αρχικζσ δομικζσ μελζτεσ με τθν 50S υπομονάδα από το ευβακτιριο Deinococcus radiodurans, ζδειξαν ότι θ χλωραμφαινικόλθ αντεπιδρά με νουκλεοτίδια ςτθν περιοχι τθσ πεπτιδυλο-τρανςφεράςθσ. Κρφςταλλοι όμωσ που δθμιουργικθκαν με το αρχαιοβακτιριο Haloarcula marismortui ζδειξαν ότι θ χλωραμφαινικόλθ τοποκετείται ςτθν υδρόφοβθ χαράδρα ςτθν είςοδο του καναλιοφ, εξόδου τθσ πεπτιδικισ αλυςίδασ, τοποκετϊντασ τθν κζςθ δζςμευςθσ μακριά από τθν κζςθ τθσ πεπτιδυλοτρανςφεράςθσ.
Η πουριςτανόλθ είναι ζνα άλλο φυςικό προϊόν που αναςτζλλει τθν ζναρξθ τθσ μετάφραςθσ, διακόπτει τισ ικανότθτεσ δζςμευςθσ ςτο RNA του ελεφκερου eif-4a που βρίςκεται ςτο ςφμπλεγμα eif-4f. Αν και θ πουριςτανόλθ και θ πατεαμίνθ ζχουν προθγοφμενα δειχτεί ωσ κυτταροτοξικά, παραμζνει να προςδιοριςτεί εάν παρουςιάηουν διαφορετικι ςυμπεριφορά ςτα μεταςχθματιςμζνα ςε ςχζςθ με τα μθ μεταςχθματιςμζνα κφτταρα.