Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων: Η σημασία της στη Ρευματολογία

Σχετικά έγγραφα
Ο σχηματισμός των αντισωμάτων κατά των βιολογικών παραγόντων σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα των φαρμάκων αυτών στο αίμα;

Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων. Νικόλαος Ζερβός Ρευματολόγος 251 ΓΝΑ

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΕΣ Η ΑΥΤΟΦΛΕΓΜΟΝΩ ΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

Το προφίλ του ασθενούς µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα έχει σηµασία κατά την επιλογή του βιολογικού παράγοντα;

Η θέση των αντι-tnf παραγόντων στην αντιμετώπιση της Ψωριασικής Αρθρίτιδας. Κυριακή Μποκή Λευκάδα

2 Ο Περιστατικό: Ασθενής με ταχέως εξελισσόμενη νόσος

Σύγχρονη θεραπευτική στρατηγική ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Αρχεία Βιολογικών Θεραπειών Αποτελεσματικότητα και Διατήρηση της θεραπείας

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Θεραπευτικοί αλγόριθμοι: ερευνητικό ή/και κλινικό εργαλείο στην απόφαση για την έναρξη των βιολογικών θεραπειών;

Biosimilars. Κατώτερα? Ανώτερα? Ανοσογονικό(τερα)?

: ASDAS : BASDAI

Ασθενής με προβλήματα στη συμμόρφωση. Μαρία Ευσταθίου

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΨΩΡΙΑΣΙΚΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ (ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ)

: : DAS28 TKE : ACR/EULAR... 14

Αρχεία Καταγραφών Registries: Tι μάθαμε; Ποια η σημασία τους;

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΑΞΟΝΙΚΗΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΟΥΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

Βιολογικοί παράγοντες στη Ρευµατολογία. Κυριακή Μποκή

Αποτυχίες εναλλαγές κενά

Τα DMARDs στην εποχή των βιολογικών θεραπειών: Το παράδειγμα της λεφλουνομίδης. Κωνσταντίνος Γεωργανάς. Ρευματολόγος

ΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ: ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ Εισαγωγή ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΠΑΝ/ΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Π.Γ.Ν.

4 Ο Περιστατικό: Ασθενής με προβλήματα λειτουργικότητας

Group 2 Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks. Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks

1) ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ.ΜΤΧ+ «Βιολογικοί»(οφέλη) vs ΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ με. 2) ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ «Βιολογικών»-οφέλη συγχορήγησης

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ Αξονική Σπονδυλαρθρίτιδα

ΠΑΝΤΕΛΗΣ Σ. ΚΑΡΑΤΖΑΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ

Tocilizumab: Ταχεία ή και µακροχρόνια σταθερή δράση - Έχουν κλινική σηµασία;

H μετρολογία της αρθρίτιδας στην καθημερινή κλινική πράξη στο νοσοκομειακό και το ιδιωτικό ιατρείο: Τι, πως και γιατί;

ΠΑΝΑΓΙΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΤ 1

Πρώιµη έναρξη βιολογικής θεραπείας στις σπονδυλαρθρίτιδες. Γιάννης Ελ. Πάκας Ρευµατολόγος

ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ στη θεραπεία της Ψωρίασης. Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος, MD, PhD Θεσσαλονίκη

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

Πότε και πώς χρησιμοποιούμε βιολογικούς παράγοντες στην ΙΦΝΕ. Χρήστος Ζαβός Γαστρεντερολόγος Διδάκτωρ Α.Π.Θ.

Ανοςογονικότθτα και άλλα κλινικά προβλιματα των βιο-ομοειδών παραγόντων;

«Ασθενής με πρώιμη ΡΑ» Μαρία Ευσταθίου

Δείκτης μάζας σώματος στα χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα:

ΜΕΘΟΤΡΕΞΑΤΗ Σε ποιες δόσεις είναι αποτελεσματική και ασφαλής

ΑΚΑΛΤΠΣΕ ΘΕΡΑΠΕΤΣΙΚΕ ΑΝΑΓΚΕ ΣΘ ΡΕΤΜΑΣΟΕΙΔΘ ΑΡΘΡΙΣΙΔΑ- ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΕΤΡΩΠΑΙΚΑ REGISTRIES ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΟΤΓΚΑ, ΡΕΤΜΑΣΟΛΟΓΟ ΠΑΓΝΘ

Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στη Ρευματολογία

ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ- ΤΝF ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ REGISTRIES

Τι άλλαξε στη εξέλιξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας την τελευταία 10ετία με την εισαγωγή των βιολογικών παραγόντων

Βιολογικοί Παράγοντες. Ασφάλεια

Βιολογικές θεραπείες μαθήματα από το παρελθόν και μελλοντικές προσδοκίες αναμενόμενες θεραπείες

Μπορεί να συνδυαστεί η μακροχρόνια αποτελεσματικότητα με την ασφάλεια;

ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΕΣ

Dr. X. Baraliakos Rheumazentrum Ruhrgebiet Herne Ruhr-University Bochum Germany Ιουνίου 2011

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑ. Χατζημιχαηλίδου Σοφία

Η παραμονή στην θεραπεία στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Δημήτρης Τσερώνης Ρευματολόγος

ΑΝΘΕΚΤΙΚΗ ΣΤΑ DMARDs ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΤΣΑΤΣΑΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΟΣ

«Μονοθεραπεία με βιολογικό παράγοντα: μια θεραπευτική δυνατότητα» Δεδομένα μονοθεραπείας Tocilizumab. gp130

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

ΜΕΤΡΟΛΟΓΙΑ Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Δρ. Γκίκας Καηζιθής Διεσθσνηής Ρεσμαηολογικής Κλινικής Νασηικού Νοζοκομείοσ Αθηνών Τπεύθσνος Ιαηρικής Eκπαίδεσζης

«Πρωτόκολλα συνταγογράφησης: από τη θεωρία στην πράξη» Παναγιώτης Τρόντζας Ρευματολόγος Αντιπρόεδρος Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας (ΕΡΕ)

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

Ankylosing Spondylitis AS. NSAIDs. NSAIDs 100% B27 NSAID ~ 90% FDA EMA

Αρθρίτιδα στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου Ζητήματα και διλήμματα. Χάρης Παπαγόρας Επίκουρος Καθηγητής Ρευματολογίας Τμήμα Ιατρικής ΔΠΘ

Αρχεία Καταγραφών - Registries: Tι μάθαμε; Ποια η σημασία τους;

Οικονομική Αξιολόγηση παραγόντων anti TNF σε ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα στην Ελλάδα

Τα βιο-ομοειδή: Οφέλη από τη χρήση για το σύστημα υγείας και τους ασθενείς

«Anti-TNF ή non anti-tnf βιολογικός παράγοντας μετά την πρώτη αποτυχία;» Λόγος -Αντίλογος

Φάρμακα και μετεγχειρητικές επιπλοκές. Αντώνης Γκλαβάς Ειδικευόμενος Γεν. Χειρουργικής Αρεταίειο Νοσοκομείο Αθηνών

Ασθενής με νόσο του Crohn που χειρουργείται λόγω αποτυχίας της βιολογικής θεραπείας και υποτροπιάζει μετεγχειρητικά

Ηθέσητωναντι-TNF παραγόντων στην θεραπεία της περιεδρικής νόσου Crohn. Χρηστίδου Αγγελική Γαστρεντερολόγος ΓΝΑ ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ

Μηχανισμοί πρόκλησης λοιμώξεων

Οικογενειακός προγραμματισμός στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Κ. Μποκή Ρόδος

Πόσο ασφαλής είναι η χρήση των βιολογικών παραγόντων στην πρωτοβάθμια περίθαλψη; Π. Ε. Γεωργίου Ρευματολόγος

Πολυκεντρική Μελέτη Καταγραφής Ασθενών µε Ρευµατοειδή Αρθρίτιδα στον Ελληνικό Χώρο

Αποτελεσματικότητα βιολογικών παραγόντων. Γιάννης Πάκας Ρευματολόγος

Κυριακή Μποκή Λάρνακα

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ ΕΠ.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ

Αλέξανδρος Α. Δρόσος Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ANCA(+) ΑΓΓΕΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ RITUXIMAB

Ταχύτητα Δράσης των βιολογικών παραγόντων. Γκίκας Κατσιυής MD, PhD, RhMSUS Διεσθσντής Ρεσματολογικής Κλινικής Ναστικού Νοσοκομείοσ Αθηνών

Σα δεδομένα ηυν κλινικών μελεηών ηος Golimumab ζηη πεςμαηοειδή απθπίηιδα και ηιρ ζπονδςλοαπθπίηιδερ

Συστηματικά κορτικοστεροειδή και ανοσοκατασταλτικά. Dr Σέρασλη Ευαγγελία Β Πνευμονολογική Κλινική ΓΝ<Γ.Παπανικολάου>

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ (YEAR IN REVIEW) Ρευματοειδής Αρθρίτιδα. Χάρης Παπαγόρας Ρευματολόγος Επίκουρος Καθηγητής Ρευματολογίας Τμήμα Ιατρικής ΔΠΘ

Παλιοί και νέοι anti TNF-a Βιολογικοί παράγοντες. Κώστας Σουφλέρης Γαστρεντερολόγος Επιμελητής Α Γαστρεντερολογική Κλινική Α.Ν.Θ.

Mακροχρόνια δεδομένα ασφάλειας των βιολογικών παραγόντων

Ανοςογονικότθτα των βιολογικϊν παραγόντων:

Tocilizumab: Η Νέα Θεραπευτική Προσέγγιση στην Αντιμετώπιση της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΗΜΕΡΑ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

Εμφάνιση ρευματολογικών εκδηλώσεων σε ασθενή υπό βιολογική θεραπεία: Πώς το χειρίζομαι;

Point of care devices: Έχουν εφαρμογή στις ΙΦΝΕ ; Μιχάλης Οικονόμου Γαστρεντερολόγος

ΑΝΤΙ-DFS70 ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ: ΝΕΟΣ ΒΙΟΔΕΙΚΤΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΩΝ ΡΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

ΦΛΥΚΤΑΙΝΩΔΗΣ ΨΩΡΙΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ADALIMUBAB

The Efficacy of Rituximab Vs Cyclophosphamide for Treatment of Renal Disease in ANCA- Associated Vasculitis: The RAVE Trial

Ζητήματα συμμόρφωσης στη θεραπευτικη αγωγη

Συστηματική ανασκόπηση όλων των δημοσιευμένων περιπτώσεων χορήγησης Anakinra σε ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

Ελκώδης Κολίτιδα: Χαρακτηριστικά της νόσου και Θεραπευτικοί στόχοι

Χρήση βιολογικών παραγόντων στη Γαστρεντερολογία

DMARDs. Tί συστήνουν οι κατευθυντήριες οδηγίες; Χρήστος Γκαμαλούτσος Ρευματολόγος

Εντατικοποίηςη Θεραπείασ με anti-tnfα ςτην ΡΑ

Διαφορές στη θεραπευτική στρατηγική μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων

ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΙΦΝΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Transcript:

Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων: Η σημασία της στη Ρευματολογία Ομιλητές : Α. Κανδύλη Γ. Καμπάκης Προεδρείο: Κ. Γεωργανάς

Ανοσογονικότητα Εισαγωγή Ανοσογονικότητα είναι η ικανότητα μιας ουσίας να επάγει ανοσολογική απόκριση (χυμική ή/και κυτταρική) Το ανοσολογικό σύστημα είναι ικανό να ανιχνεύει μικρές διαφορές στη δομή των ιδίων και των ξένων αντιγόνων Όπως κάθε ξένη πρωτεΐνη, τα βιολογικά φάρμακα μπορούν να ενεργοποιήσουν την παραγωγή αντισωμάτων και τους μηχανισμούς της κυτταρικής ανοσίας Nechansky A, Expert Opin Drug Discov 2010;5(11):1067-79 Schellekens H, et al. Clin Ther 2002;24:1720-1740 http://www.ema.europa.eu

Δομή Ανοσοσφαιρίνης G Fab Fab V: variable CDR, complementarity determining region (or HVR, hypervariable region) (x3) Framework regions D: diversity J: joining C: constant Fc H: heavy chain (x2) L: light chain (x2) Fab: antigen-binding fragment (x2) Fc: crystallizable fragment (x1)

Πιθανές ανοσογόνες περιοχές στους αναστολείς TNF Ποντικίσιοι επίτοποι FR (πλαισίου) Ποντικίσιοι επίτοποι CDR Ανθρώπινοι ιδιότοποι Ανθρώπινοι αλλότοποι Infliximab Περιοχή σύνδεσης ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΤΙΚΑ Infliximab Certolizumab Μη ανθρώπινη γλυκοζυλίωση Adalimumab Golimumab Νεοεπίτοποι σε συσσωματώματα φαρμάκου ΜΗ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΤΙΚΑ Σταθερές περιοχές IgG Infliximab Certolizumab Etanercept Adalimumab Golimumab Etanercept Infliximab Etanercept Adalimumab Golimumab Infliximab Certolizumab Etanercept Adalimumab Golimumab TNF

1 η ερώτηση Ποια είναι η συχνότητα εμφάνισης αντισωμάτων κατά των βιολογικών παραγόντων και από τι επηρεάζεται;

Μοριακή δομή των anti-tnf και πιθανές περιοχές ανοσογονικότητας Jani M, et al. Rheumatology 2014;53:213-22

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ ΒΠ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ SmPC Etanercept: 1 2 9.7% Infliximab: 2 3.3 28% Adalimumab: 3 0.6 25.6% Golimumab: 4 3 8% Certolizumab pegol: 5 4,4-11,7% Abatacept: 6 4,8-5,5% Tocilizumab: 7 1.6% Rituximab: 8 12,7% HACA Anakinra: 9 3% Ustekinumab : 10 8% 1. Enbrel EU SmPC; 2. Remicade EU SmPC; 3. Humira EU SmPC; 4. Simponi EU SmPC. 5. Cimzia SmPC; 6. Orencia EU SmPC. 7. Acemtra EU SmPC; 8. MabThera EU SmPC.; 9. Anakinra EU SmPC; 10. Ustekinumab EU SmPC

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΥΣ anti- TNF ETN ADA IFX CZP GLM RA 0-5,6% 10-50% 12-28% 5-8,1% 0-7% AS 0% 18-29% 31% Nd 1,4-4,1% PsA 0% 15% 18% Nd 4,6-4,9% SpA Nd 15-26% Nd Nd Nd Adapted from Vincent FB, et al. Ann Rheum Dis 2013;72:165 178.

Ανοσογονικότητα Τύποι αντισωμάτων κατά του φαρμάκου Φάρμακο (anti-tnf αντίσωμα) Human Fc g 1 Murine Fv TNF TNF Μη-εξουδετερωτικά αντισώματα (δεν παρεμποδίζουν τη σύνδεση του φαρμάκου με τον ΤNF) Μπορούν να δημιουργήσουν ανοσοσυμπλέγματα τα οποία 1. Απομακρύνονται γρήγορα μειώνοντας τη βιοδιαθεσιμότητα του φαρμάκου 2. Μπορούν να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, π.χ. Αντιδράσεις κατά την έγχυση Human Fc g 1 Murine Fv TNF TNF Εξουδετερωτικά αντισώματα (παρεμποδίζουν τη σύνδεση του φαρμάκου με τον ΤNF) 1. Άμεση παρεμπόδιση της δράσης του φαρμάκου 2. Δημιουργία ανοσοσυμπλεγμάτων Human Fc g 1 Murine Fv TNF TNF

ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΤΙΚΑ ADAds Εξουδετερωτικά ADAbs που ανιχνεύθηκαν/αναφέρθηκαν NAI* OXI Abatacept 1 Etanercept 4 Adalimumab 2,3 Certolizumab pegol 4 Golimumab 4 Infliximab 3,5 Tocilizumab 6 *It is not clear whether ADAbs to rituximab are neutralising in nature ADAbs, anti-drug antibodies 1. Orencia EU SmPC; 2. Van Schouwenburg PA, et al. Ann Rheum Dis 2012;72:104 109; 3. Lallemand C, et al. J Immunol Methods. 2011;373:229 239; 4. Vincent FB, et al. Ann Rheum Dis 2013;72:165 178; 5. Pascual-Salcedo D, et al. Rheumatology 2011;50:1445 1452; 6. Acemtra EU SmPC.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (προοπτική μελέτη κοορτής για το ADA) Εμφάνιση αντισωμάτων στο χρόνο (%) Μέθοδος: RIA Τα 2/3 σχηματίζονται στις 28 εβδομάδες, η δημιουργία τους συνεχίζεται με βραδύτερο ρυθμό στη συνέχεια Bartelds GM, et al. JAMA 2011;305:1460 1468.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ (μελέτη ACQUIRE για το scaba) Patients (%) N= 1/153 139/1365 Μέθοδος: ηλεκτροχημειοφωταύγεια Genovese MC, et al. Arthritis Rheum 2012;64(10Suppl):462.

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ Ανίχνευση των αντισωμάτων: - το είδος της μεθόδου - η χρονική στιγμή της αιμοληψίας - η διάρκεια της θεραπείας Ατομικά χαρακτηριστικά: - ανοσοανοχή - γενετική προδιάθεση - άγνωστοι παράγοντες Σχετιζόμενοι με το φάρμακο: - προσμίξεις κατά την παρασκευή - στερεοχημικές ιδιότητες - παρουσία μη ανθρώπινων αλληλουχιών - ικανότητα σύνδεσης με το στόχο - επίτοποι των Τ κυττάρων Σχετιζόμενοι με τη θεραπεία: - δοσολογία και συχνότητα χορήγησης - τρόπος χορήγησης - συγχορήγηση ανοσοτροποποιητικών φαρμάκων Jani M, et al. Rheumatology 2014;53:213-22

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ADAbs ENANTI ΒΠ Παρουσία του φαρμάκου στον ορό Σύνδεση του φαρμάκου με τα αντισώματα Αναλογία φαρμάκου / αντισώματος μεταβάλλεται ανάλογα με τη χρονική απόσταση της μέτρησης από την έγχυση Παρουσία ρευματοειδούς παράγοντα μπορεί να παρεμβαίνει στη ακρίβεια της μέτρησης-κυρίως σε παλαιότερες ELISA και σταθερής φάσης RIA, όχι σε υγρής φάσης RIA Jani M, et al. Rheumatology 2014;53:213-22

ΚΥΡΙΟΤΕΡΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗΣ ADAbs ΕΝΑΝΤΙ ΒΠ Two site (bridging) ELISA Πλεονεκτήματα Εύχρηστη Ευαίσθητη Μειονεκτήματα Δεν ανιχνεύει IgG4 abs Συχνά ψευδώς θετικά Θετικότητα σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει ΒΠ Antigen Binding Test (RIA) Πλεονεκτήματα Ευαίσθητη Χωρίς ψευδώς θετικά Μειονεκτήματα Ραδιενέργεια Η παρουσία αντισωμάτων πρέπει πάντα να αξιολογείται σε συνδυασμό με τα επίπεδα του φαρμάκου στον ορό! Sethu S et al. Arch Immunol Ther Exper (Warsz) 2012;60:331-44

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Τα ADAbs δεν εμφανίζονται σε όλους τους ασθενείς υπό ΒΠ: - σε διαφορετικές μελέτες χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι μέτρησης - το «κατώφλι» ποικίλλει κάνοντας επισφαλή τη σύγκριση των μελετών - η εισαγωγή στη θεραπεία των βιοϊσοδύναμων, πιθανώς περισσότερο ανοσογονικών παραγόντων, καθιστά απαραίτητο τον ποιοτικό έλεγχο και την τυποποίηση των μεθόδων ανίχνευσης (ABIRISK 2012) - υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα ρευματικά νοσήματα - λόγω γενετικής προδιάθεσης (π.χ. ποικιλομορφία στο γονίδιο της IL-10) - αυξημένη ενεργότητα της νόσου πιθανώς συνδέεται με παραγωγή αντισωμάτων

2 η ερώτηση Ο σχηματισμός των αντισωμάτων κατά των βιολογικών παραγόντων σχετίζεται με μειωμένα επίπεδα των φαρμάκων αυτών στο αίμα;

3 η ερώτηση Η μειωμένη συγκέντρωση του βιολογικού παράγοντα σχετίζεται με μειωμένη αποτελεσματικότητα της θεραπείας;

4 η ερώτηση Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας ή όχι αντισωμάτων κατά των βιολογικών παραγόντων και της κλινικής ανταπόκρισης;

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (ETN) Σε 5ετή, πολυκεντρική, ανοικτή επέκταση μελέτης του ETN, με χορήγηση 25 mg biw ως μονοθεραπεία σε 549 ασθενείς με ΡΑ, που δε λάμβαναν DMARDs: - το ETN ήταν αποτελεσματικό και καλώς ανεκτό - ADAbs ανιχνεύθηκαν σε <5% των ασθενών, όλα ήταν παροδικά και όχι εξουδετερωτικά - δεν επηρέασαν το DAS28 Klareskog L, et al. Clin Exp Rheumatol 2011;29:238 247. Σε 5ετή, πολυκεντρική, ανοικτή επέκταση μελέτης του ETN, με χορήγηση 50 mg/w ως μονοθεραπεία σε 222 ασθενείς με ενεργό ΡΑ, για 24 εβδομάδες: - το ETN ήταν αποτελεσματικό και καλώς ανεκτό -ADAbs ανιχνεύθηκαν σε 12 ασθενείς(από 214), σε 9 ήταν παροδικά και σε κανένα εξουδετερωτικά Dore R, et al. Clin Exp Rheumatol 2007;25:40 46.

ADAb to IFX (AU/mL) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (IFX) Επίπεδα ADAb στον ορό ασθενών με ΡΑ με ανταπόκριση (R) * και χωρίς ανταπόκριση (non-r) στο IFX 20000 16000 non-r p=0.054 R 10000 8000 non-r p=0.018 R ^ 83 10000 8000 non-r p=0.003 R 12000 8000 4000 0 ^ 83 6 months ^ 34 ^ 19 17 ^ 26 ^ 35 ^ 41 6000 4000 2000 0 1 year ^ 26 ^ 79 ^ 64 6000 4000 2000 0 ^ 66 ^ 66 ^ 66 >4 years *Good and moderate by EULAR criteria (n=38 at 6 months, n=27 at 1 year and n=39 at >4 years) By EULAR criteria (n=11 at 6 months, n=4 at 1 year and n=8 at >4 years) ADAbs to IFX were detected by a two-site (bridging) ELISA Η συγκέντρωση των ADAb στον ορό ήταν μεγαλύτερη στους non-r vs στους R σε 6 μήνες (208 AU/mL vs. 0 AU/mL, p=0.054), 1 έτος (60 AU/mL vs. 0 AU/mL, p=0.018) και >4 έτη (791 AU/mL vs. 0 AU/mL p=0.003), αντίστοιχα ADAb, antidrug antibody; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; EULAR, European League Against Rheumatism; IFX, infliximab; non-r, non-responding; R, responding; RA, rheumatoid arthritis Pascual-Salcedo D, et al. Rheumatology 2011;50:1445 1452.

Άριθμός ασθενών ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (IFX) Παρουσία ή απουσία ανιχνεύσιμων ADAbs σε σχέση με την ανταπόκριση στη θεραπεία* με IFX 30 25 20 Μη Ανταπόκριση Ανταπόκριση 15 10 5 0 ADAb- ADAb+ *According to EULAR response criteria Ασθενείς χωρίς ανιχνεύσιμα ADAbs είχαν όντως σε σημαντικό βαθμό ανταπόκριση (69%) σε σχέση με όσους εμφάνισαν ADAbs (36%) (p=0.04) ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody-negative; ADAb+, anti-drug antibody-positive; EULAR, European league against rheumatism; IFX, infliximab; RA, rheumatoid arthritis Wolbink GJ, et al. Arthritis Rheum 2006;54:711 715.

Patients (%) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (IFX) Σχέση μεταξύ παρουσίας ADAbs και EULAR απάντησης ADAb+ ADAb- 6 μήνες 1 έτος >4έτη 100 100 100 80 8 21 4 80 14 9 1 80 16 17 3 60 60 60 40 40 40 20 0 1 Good 8 Moderate 7 No response 20 0 Good 4 Moderate 3 No response 20 0 2 Good 4 Moderate 5 No response Good: DAS28 decrease >1.2 with an attained DAS28 <3.2. Moderate: DAS28 decrease 1.2 and 0.6 with an attained DAS28 3.2 and 5.1. No response: DAS28 decrease <0.6 with an attained DAS28 >5.1 Serum IFX levels were determined by a sandwich ELISA; ADAbs were detected by a two-site (bridging) ELISA. Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ ύπαρξης ADAb και EULAR απάντησης σε 6 μήνες, 1 έτος και >4 έτη ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody-negative; ADAb+, anti-drug antibody-positive; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; DAS28, disease activity score in 28 joints; EULAR, European League Against Rheumatism; IFX, infliximab; RA, rheumatoid arthritis Pascual-Salcedo D, et al. Rheumatology 2011;50:1445 1452.

Patients (%) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (ADA) EULAR απάντηση σε σχέση με ADAbs 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 No ADAbs (n=100) Low ADAbs (n=10) High ADAbs (n=11) Good-responder Moderate-responder Non-responder Trough serum ADA concentrations were measured by ELISA; RIA was used to measure ADAbs Ασθενείς με ADAbs έχουν μικρότερη ανταπόκριση στη θεραπεία σε σημαντικό βαθμό[mean ΔDAS28 0.65 (SD 1.35)], σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς ADAbs [mean ΔDAS28 1.70 (SD 1.35) (p=0.001)] Ασθενείς χωρίς EULAR ανταπόκριση είχαν ADAbs σε σημαντικό βαθμό σε σχέση με ασθενείς με καλή ανταπόκριση (p=0.006) ADA, adalimumab, ADAbs, anti-drug antibodies; DAS28, disease activity score in 28 joints; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; EULAR, European League Against Rheumatism; RA, rheumatoid arthritis; RIA, radioimmunoassay; SD, standard deviation. Bartelds GM, et al. Ann Rheum Dis 2007;66:921 926.

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (ADA) Παρατεταμένη ελάχιστη ενεργότητα νόσου και ύφεση σε ασθενείς με ή χωρίς ADAb Sustained minimal disease activity (DAS28 <3.2) by ADAb presence Sustained minimal disease activity (DAS28 <3.2) by ADAb concentration Sustained remission (DAS28 <2.6) by ADAb presence ADAb- ADAb- ADAb+ ADAb titre 13 100 AU/mL ADAb titre >100 AU/mL ADAb- ADAb+ ADAb- ADAb+ ADAb- ADAb titre 13 100 AU/mL ADAb titre >100 AU/mL ADAb- ADAb+ Trough serum adalimumab concentrations were measured by ELISA; RIA was used to measure ADAbs Ασθενείς με ADAbs ήταν λιγότερο πιθανό να επιτύχουν παρατεταμένη ελάχιστη ενεργότητα νόσου (p<0.001) και παρατεταμένη ύφεση (p<0.001) σε σχέση με ασθενείς χωρίς ADAbs Μόνο 4% των ασθενών με ADAb πέτυχαν ύφεση σε 152 εβδομάδες ADA, adalimumab, ADAb, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody negative; ADAb+, anti-drug antibody positive;das28, disease activity score in 28 joints; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; RA, rheumatoid arthritis; RIA, radioimmunoassay Bartelds GM, et al. JAMA 2011;305:1460 1468.

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (ABA) Εξετάσθηκαν 3985 ασθενείς που λάμβαναν το φάρμακο έως 8 έτη 6,3% εμφάνισαν ADAabs - οι τίτλοι ήταν χαμηλοί και δεν αυξήθηκαν κατά τη θεραπεία - στο 2,4% παρέμειναν - σε παράλειψη δόσεων ήταν 3,8% για 1 και 4,6% για >2 δόσεις Δεν υπήρχε συσχέτιση με την αποτελεσματικότητα (κατά ACR20) Weinblatt ME, et al. Ann Rheum Dis 2012;71(Suppl3):377.

Patients (%) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (ETN vs ADA) Μη επικαλυπτόμενα ποσοστά ανταπόκρισης σε ασθενείς με ETN και με ADA 407 naïve ασθενείς μελετήθηκαν για 3 έτη 100 90 80 ETN ADAb- ADAb+ 0 10 20 203 έλαβαν ETN και 204 ADA Ελέγχθηκε η κλινική ανταπόκριση το ελάχιστο για 12 συνεχόμενους μήνες 70 30 DAS28< 2.6, DAS28<3.2, ύφεση ACR/EULAR 60 40 50 40 30 20 50 60 70 80 Η παρουσία ή η απουσία ADAb σε ασθενείς υπό ADA επηρέαζε σημαντικά την απάντηση Το ADA φαίνεται να είναι λιγότερο δραστικό σε ασθενείς με ADAbs vs όσων δεν είχαν 10 0 SDAI MDA but not SDAI LDA but not MDA No good long-term outcome 90 100 Κανένας από τους ασθενείς με ETN δεν ανέπτυξε ADAbs στη διάρκεια της μελέτης SOS: η μελέτη δε σχεδιάστηκε ως «head to head» Serum drugs levels were determined by ELISA; ADAbs were detected by RIA ADA, adalimumab; ADAb, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody-negative, anti-drug antibody-positive ; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; ETN, etanercept; LDA, low disease activity; MDA, minimal disease activity; RA, rheumatoid arthritis; RIA, radioimmunoassay; SDAI, simple disease activity index Krieckaert CL, et al. Arthritis Rheum 2012;64:3850 3855.

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ (IFX vs ADA) Ασθενείς από 6 Ε.Ι. στη Δανία, υπό θεραπεία με ADA ή IFX και σε ύφεση (DAS28-CRP<2.6) μελετήθηκαν και μετρήθηκαν ADAbs 14% των ασθενών σε ύφεση ανέπτυξαν ADAbs υπό θεραπεία Abs, antibodies; ADA, adalimumab; ADAb, anti-drug antibodies; CRP, C-reactive protein; DAS28, disease activity score; IFX, infliximab; RA, rheumatoid arthritis; TNFi, tumour necrosis factor inhibitor Eng C, et al. Ann Rheum Dis 2013;72(Suppls3):230.

Clinical activity (ASDAS) SpA/AS (IFX) Clinical improvement (ΔASDAS) p=ns Συσχέτιση μεταξύ ενεργότητας νόσου και εμφάνισης ADAb Συσχέτιση μεταξύ ενεργότητας νόσου και παρουσίας/απουσίας των ADAb p=0.029 p=0.098 p=0.038 p=0.024 p=0.022 p=0.042 n=94 (50 AS, 12 undifferentiated SpA, 22 PsA and 10 SpA associated with IBD) Serum IFX levels were measured by a sandwich ELISA; ADAbs were measured by two-site (bridging) ELISA Η πλειοψηφία των ADAbs σχηματίστηκαν 6 μήνες από την έναρξη της θεραπείας, αλλά μπορεί και αργότερα Καθ 'όλη τη διάρκεια της θεραπείας, οι ασθενείς με ADAbs είχαν μειωμένη κλινική βελτίωση ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody negative; ADAb+, anti-drug antibody positive; ASDAS, AS disease activity score; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; IBD, infammatory bowel disease; IFX, infliximab; PsA, psoriatic arthritis; SpA, spondyloarthritis Plasencia C, et al. Ann Rheum Dis 2012;71:1955 1960.

Patients (%) SpA/AS (ADA) Συσχέτιση μεταξύ παρουσίας ADAb και απάντησης στη θεραπεία στις 26 εβδομάδες 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 Responder (n=18) Non-responder (n=17) ADAb+ ADAb- Serum ADA levels were measured by ELISA; AAA were measured by a validated antigen-binding test ADAb+ ασθενείς αποτέλεσαν το 53% των χωρίς ανταπόκριση σε σχέση με το 11% των ασθενών με ανταπόκριση (p=0.012) AAA, antibodies to adalimumab; ADA, adalimumab; ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody negative; ADAb+, anti-drug antibody positive; AS; ankylosing spondylitis de Vries MK, et al. Ann Rheum Dis 2009; 68:1787 1788.

DAS28 PsA (ADA) DAS28 DAS28 συνολικά DAS28 σε 3 συγκεκριμένους ασθενείς με ADAb 7.0 6.5 6.0 ADAb (n=19) ADAb+ (n=3) 7.0 6.5 6.0 5.5 5.5 5.0 5.0 4.5 4.5 4.0 4.0 3.5 3.5 3.0 3.0 2.5 2.5 2.0 Baseline 3 months 12 months 2.0 Baseline 3 months 12 months n=22. After 3 months, three patients had low concentrations of ADAb (<100 AE/mL), two of those developed high concentrations (>100 AE/mL) at 12 months (in the third patient the antibodies had disappeared at 12 months). A fourth patient demonstrated a low concentration of antibodies at 12 months.trough serum ADA levels were determined by ELISA; ADAbs were detected by RIA Ασθενείς με ADAb έχουν χειρότερη ανταπόκριση στη θεραπεία Η καλή ανταπόκριση μπορεί να χαθεί εξαιτίας της δημιουργίας ADAb ADA, adalimumab; ADAbs, anti-drug antibodies; DAS, disease activity score; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; PsA, psoriatic arthritis; RIA, radioimmunoassay van Kuijk AW, et al. Ann Rheum Dis 2010;69:624 625.

PsA (ADA) DAS28 score σε 12 μήνες Η παρουσία ADAbs συνδέεται με μειωμένη κλινική ανταπόκριση στη θεραπεία ADA, adalimumab; ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody negative; ADAb+, anti-drug antibody positive; DAS, disease activity score; PsA, psoriatic arthritis van Kuijk AWR, et al. Ann Rheum Dis 2010;69:624 625.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Παρόλα τα προηγούμενα δεδομένα η αποτυχία της θεραπείας στα anti-tnf είναι κλινική Υπάρχουν ασθενείς χωρίς ανταπόκριση, που δεν έχουν αναπτύξει ADAbs Η συνήθης πρακτική στην πρωτοπαθή αποτυχία είναι η αλλαγή σε άλλο anti-tnf (δεν είναι συνήθης κλινική πρακτική η ανίχνευση των ADAbs) Στη δευτεροπαθή αποτυχία αυξάνεται η δόση του φαρμάκου ή γίνεται αλλαγή σε άλλο anti-tnf ή σε ΒΠ με άλλο μηχανισμό δράσης (δεν είναι συνήθης κλινική πρακτική η ανίχνευση των ADAbs)

5 η ερώτηση Τα αντισώματα κατά των βιολογικών παραγόντων σχετίζονται με τη διακοπή των θεραπειών;

6 η ερώτηση Πως επηρεάζεται η ανοσογονικότητα των βιολογικών παραγόντων από την αύξηση της δόσης των βιολογικών και από τη συγχορήγηση ΜΤΧ ή άλλων DMARDS;

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΔΟΣΗΣ IFX ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ADAbs Patients (%) Ποσοστό των ασθενών που χρειάζονται αύξηση δόσης ανάλογα με την ύπαρξη ή όχι ADAb 35 33.3 30 25 ADAb+ ADAb- 20 15 14.3 10 5 0 Η παρουσία ADAbs συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα να χρειαστούν πιο συχνές εγχύσεις ADAbs, anti-drug antibodies; ADAb-, anti-drug antibody negative; ADAb+, anti-drug antibody positive; IFX, infliximab Plasencia C, et al. Ann Rheum Dis 2012;71:1955 1960.

ADAb (%) ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΔΟΣΗΣ IFX ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ADAbs Συγκέντρωση των ADAbs (% bound cpm) στον ορό πριν από την 4 έγχυση (μετά 3 μήνες) 60 p=0.0005 50 40 30 20 10 Αυξημένη συγκέντρωση ADAb οδηγεί σε σταδιακή αύξηση της δόσης εξαιτίας μικρής κλινικής ανταπόκρισης Η παρουσία ADAbs σε 3 μήνες μπορεί να σημαίνει αύξηση της δόσης στο μέλλον 0 Standard therapy Dose increase within 18 months ADAbs, anti-drug antibodies; RA, rheumatoid arthritis Bendtzen K, et al. Arthritis Rheum 2006;54:3782 3789.

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΡΑ (IFX) Maini et al. (Arthritis Rheum, 1998) : η πρώτη μελέτη με συγχορήγηση MTX - βρέθηκε ότι σε δόση >7.5 mg/w ελάττωνε τα ADAbs για κάθε δόση IFX (53% σε 10% για 1mg/kg, 21% σε 7% για 3mg/kg και από 7% σε 0% για 10 mg/kg) - ακόμα και σε χαμηλές δόσεις συνέβαλλε στην κλινική ανταπόκριση (>60% σε 16.5 εβδ., p=0.006, 50% σε 12 εβδ., p=0.002) Bendtzen et al. (Arthritis Rheum, 2006): - σε 6 μήνες χαμηλότερα επίπεδα ADAbs (11% vs 5%, p=0.037) - η χορήγηση άλλων DMARDs (SSZ, AZA, CS, HCQ, CP) δεν επηρέασε τα επίπεδα των ADAbs Pascual-Salcedo et al. (Rheumatology, 2011): - παρατηρήθηκε αυξημένη παραμονή στη θεραπεία (8.89 vs 4.15 έτη, p=0.015) - τα ADAbs μειώθηκαν σε σχετικά μικρότερο βαθμό (p=0.073) Jani M, et al. Rheumatology 2014;53:213-22

Patients (%) DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΡΑ (ADA) Ποσοστό των ασθενών με RA που αναπτύσσουν ADAbs σύμφωνα με τη δόση MTX στη έναρξη της θεραπείας 60 50 40 30 20 No MTX (0 mg/week, n=70) Low-dose MTX (5 10 mg/week, n=40) Intermediate-dose MTX (12.5 20 mg/week, n=54) 10 0 0 14 28 42 56 70 84 98 112 126 140 154 High-dose MTX ( 22.5 mg/week, n=108) Time (weeks) Η MTX ελαττώνει την παραγωγή ADAb με δοσοεξαρτώμενο τρόπο 50% των ασθενών σε μονοθεραπεία με ADA αναπτύσσει ADAb ADA, adalimumab; ADAbs, anti-drug antibodies; MTX, methotrexate Krieckaert CL, et al. Ann Rheum Dis 2012;71:1914 1915.

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΡΑ (ADA) Trough serum adalimumab concentrations were measured by ELISA; radio immunoassay was used to measure ADAbs to ADA 1 Η μέση δόση στη έναρξη της MTX σε ασθενείς με και χωρίς ADAb ήταν 18.0 και 25.0 mg/week, αντίστοιχα Σημαντική διαφορά σε ασθενείς με και χωρίς ADAb σε χορήγηση MTX (P<0.001) και ανάλογα της δόσης της MTX (P=0.005) Ασθενείς που αργότερα ανέπτυξαν ADAb: Λιγότερο συχνά λάμβαναν MTX στην έναρξη Λάμβαναν MTX σε χαμηλότερη δόση στη έναρξη ADA, adalimumab; ADAbs, anti-drug antibodies; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; MTX, methotrexate Bartelds GM, et al. JAMA 2011;305:1460 1468.

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΡΑ Golimumab: μικρός αριθμός μελετών παρατηρήθηκε ελάττωση των ADAbs σε συνθεραπεία με MTX (13,5% vs 1,9%) Certolizumab pegol: δεν υπάρχουν σαφή δεδομένα από τις μελέτες Keystone EC et al. Ann Rheum Dis 2009;68:789-96 TCZ: σε μελέτη 52 εβδομάδων δεν υπήρξε διαφορά στην ανάπτυξη ADAbs σε ασθενείς που έλαβαν MTX (10/272 vs 11/271) Dougados M, et al. Arthritis Rheum 2012;64(10Suppl):2550. Dougados M, et al. Ann Rheum Dis 2012;71(Suppl3):185.

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ SpA (IFX) ADAb αναπτύσσονται πιο συχνά σε ασθενείς που δε λαμβάνουν MTX (p=0.011) Η εμφάνιση ADAbs καθυστέρησε σε ασθενείς που λάμβαναν MTX 70.83 εβδομάδες σε ασθενείς υπό IFX + MTX 36.50 εβδομάδες σε ασθενείς υπό IFX Τα μέγιστα επίπεδα του IFX είναι υψηλότερα σε ασθενείς που λαμβάνουν και MTX (p=0.147) ADAbs, anti-drug antibodies; IFX, infliximab; MTX, methotrexate; SpA, spondyloarthritis Plasencia C, et al. Ann Rheum Dis 2012;71:1955 1960.

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ PsA Drug survival Παραμονή στη θεραπεία σε σχέση με τη συνχορήγηση DMARDs για όλους τους ασθενείς υπό anti-tnf αγωγή* από τη NOR-DMARD registry No co-medication MTX co-medication *Including etanercept, infliximab and adalimumab Μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας με ένα ΒΠ στην ομάδα που λάμβανε MTX, στατιστικά σημαντική σε 1 (p=0.001) και 2 (p=0.02) έτη και οριακά σημαντική στα 3 έτη (p=0.07) MTX, methotrexate; NOR-DMARD, Norwegian disease-modifying anti-rheumatic drug register; PsA, psoriatic arthritis; TNF, tumour necrosis factor Fagerli KM, et al. Ann Rheum Dis 2013 [epub ahead of print].

DMARDs KAI ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗ SpA Golimumab: - στη μελέτη GO-RAISE σε ασθενείς με AS σε 6 μήνες: ADAbs 4,9% vs 0% με MTX - στη μελέτη GO-REVEAL σε ασθενείς με PsΑ: σε 6 μήνες 4,6% vs 0% με MTX σε 12 μήνες 4,9% ( 19 ασθενείς) vs 1/19 με MTX Kavanaugh A et al. Arthritis Rheum 2012;64:2504-17 Imman RD et al. Arthritis Rheum 2008;58:3402-12

MTX ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΓΟΝΙΚΟΤΗΤΑ Ο ακριβής μηχανισμός με τον οποίο η MTX επηρεάζει την φαρμακοκινητική των ΒΠ δεν είναι πλήρως κατανοητός Υπάρχουν δεδομένα ότι: - προλαμβάνει τη δημιουργία των εξουδετερωτικών ADAbs - επεμβαίνει στην κάθαρση των ΒΠ διαμέσου της έκφρασης των FcY υποδοχέων των μονοκυττάρων τροποποίηση της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μονοκλωνικών αντισωμάτων και των FcY υποδοχέων Bunescu A, et al. J Rheumatol 2004;31:2347-2355; Joseph A. Clin Exp Immunol 152:138 146; Mould DR & Green B. BioDrugs 2010;24:23 39; Tabrizi MA, et al. Drug Discov Today 2006;11:81 88 Swierkot J, et al. Pharmacol Rep 2006;58:473 492 45

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η εντατικοποίηση της χορήγησης του IFX δίνει αντικρουόμενα κλινικά αποτελέσματα Σε κάποιες μελέτες υπάρχει σημαντική ανταπόκριση και ελάττωση των ADAbs ενώ σε άλλες όχι Σε ασθενείς υπό ADA η αύξηση της δόσης, ενώ εξαφάνισε τα ADAbs, δεν οδήγησε σε χαμηλή ενεργότητα νόσου Η ΜΤΧ μειώνει την ανοσογονικότητα στη ΡΑ, νόσο Crohn s και στη ΣΠ Η χορήγηση της κατάλληλης δόσης ΜΤΧ σε ασθενείς με ΡΑ μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της θεραπείας με anti-tnf Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για την καθιέρωση της ΜΤΧ στην ΑΣ και ΨΑ Η ΑΖΑ έχει βρεθεί να μειώνει τα ADAbs στη νόσο Crohn s αλλά όχι στις ρευματικές παθήσεις. Δεν υπάρχουν μελέτες για τα άλλα DMARDs και τα κορτικοειδή

7 η ερώτηση Τα αντισώματα κατά των βιολογικών παραγόντων σχετίζονται με την εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών;

ADAbs ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (IFX) Maximum ADAb levels (AU/mL) Max επίπεδα Ab σε ασθενείς με ADAb που εμφάνισαν ή δεν εμφάνισαν αντιδράσεις σχετιζόμενες με την έγχυση 100000 80000 p=0.041 60000 40000 20000 0 No Yes Infusion-related reactions Serum infliximab levels were determined by a sandwich ELISA; ADAbs were detected by a two-site (bridging) ELISA Τα ADAbs συνδέονται με αντιδράσεις κατά την έγχυση του IFX 10.5% των ασθενών, όλοι με ADAbs, εμφανίζουν αντιδράσεις κατά τη έγχυση Ab, antibody; ADAbs, anti-drug antibodies; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; IFX, infliximab; RA, rheumatoid arthritis Pascual-Salcedo D, et al. Rheumatology 2011;50:1445 1452.

ADAbs ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (ADA) Incidence/1000 person years *Thromboembolic events included: myocardial infarction, cerebrovascular accident, transient ischemic attack, peripheral arterial thrombosis, and small-vessel occlusion Serum ADA levels were determined by ELISA; ADAbs were detected by RIA Παρουσιάζεται αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης θρομβοεμβολικών επεισοδίων σε ADAb+ ασθενείς σε σύγκριση με ADAbασθενείς, η οποία όμως δεν είναι στατιστικά σημαντική (HR 3.8 [95% CI 0.9 15.3], p=0.064) σε μονοπαραγοντική ανάλυση 1 Μετά από διόρθωση για τις άλλες μεταβλητές (διάρκεια παρακολούθησης, ηλικία, BMI, ΤΚΕ και προηγηθέντα θρομβοεμβολικά συμβάματα), η τάση γίνεται σημαντική (HR 7.6 [95% CI 1.3 45.1], p=0.025) 1 Σύμφωνα με SmPC, δεν υπάρχει καμία εμφανής συσχέτιση μεταξύ της παρουσίας των ADAbs και εμφάνισης των ανεπιθύμητων ενεργειών ADA, adalimumab; ADAb, anti-drug antibodies; ADAb+, anti-drug antibody-positive; ADAb-, anti-drug antibody-negative; BMI, body mass index; CI, confidence interval; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; ESR, erythrocyte sedimentation rate; HR, hazard ratio; RIA, radioimmunoassay 1. Korswagen LA, et al. Arthritis Rheum 2011;63:877 883. 2. Humira EU SmPC.

ADAbs ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (ABA) Εξετάσθηκαν 3985 ασθενείς που λάμβαναν το φάρμακο έως 8 έτη 6,3% εμφάνισαν ADAabs Σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες εξαιτίας του φαρμάκου (αναφυλακτική αντίδραση κατά την έγχυση, αντιδράσεις υπερευαισθησίας) αναφέρθηκαν σε 32/252 (12.7%) ασθενείς, που εμφάνισαν ADAbs Weinblatt ME, et al. Ann Rheum Dis 2012;71(Suppl3):377..

ADAbs ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ (IFX) Maximum ADAb titre (AU/mL) Max επίπεδα Ab σε ασθενείς με ADAb που εμφάνισαν ή δεν εμφάνισαν αντιδράσεις σχετιζόμενες με την έγχυση (n=94) 100000 80000 p=0.028 60000 40000 20000 0 No Yes Infusion related-reactions Serum infliximab levels were determined by a sandwich ELISA; ADAbs were detected by a two-site (bridging) ELISA Τα ADAbs σχετίζονται με αντιδράσεις κατά την έγχυση 72.7 % των ασθενών που εμφάνισαν αντίδραση κατά την έγχυση είχαν αυξημένα ADAbs ADAbs, anti-drug antibodies; ELISA, enzyme-linked immunosorbent assay; IFX, infliximab; SpA, spondyloarthritis Plasencia C, et al. Ann Rheum Dis 2012;71:1955 1960.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Αντιδράσεις υπερευαισθησίας έχουν τεκμηριωθεί σε οροθετικούς ασθενείς υπό IFX Η αύξηση της δόσης, η χορήγηση σε πιο μικρά διαστήματα του IFX και η συγχορήγηση ΜΤΧ μειώνουν τις ανεπιθύμητες ενέργειες Πιθανολογείται συσχέτιση μεγαλύτερης επίπτωσης φλεβικών και αρτηριακών θρομβώσεων σε οροθετικούς ασθενείς υπό ADA Δεν έχει βρεθεί συσχέτιση ανεπιθύμητων ενεργειών και οροθετικότητας στους άλλους anti-tnf

8 η ερώτηση Ποια είναι η κλινική σημασία της ανοσογονικότητας; Υπάρχουν πιθανές συνέπειες για τη χάραξη της θεραπευτικής στρατηγικής;