Ta Jewr mata Alexander kai Markov thc JewrÐac Kìmbwn

Σχετικά έγγραφα
x 2 + y 2 + z 2 = R 2.

6 Συνεκτικοί τοπολογικοί χώροι

Κόμβοι, Κοτσίδες και Στατιστική Μηχανική

ή κανονικός ( regular ), αν για κάθε x και κάθε κλειστό αντιπαραδείγματα με τα οποία αποδεικνύεται ότι οι αντίστροφες συνεπαγωγές δεν ισχύουν.

Δώδεκα Αποδείξεις του. Θεμελιώδους Θεωρήματος της Άλγεβρας

Όταν δεν υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης γράφουμε συνήθως ο τοπολογικός χώρος X και χρησιμοποιούμε την σύντμηση τ.χ. (= τοπολογικός χώρος).

2 Πεπερασμένα ευθέα αθροίσματα και προβολές σε χώρους με νόρμα. με νόρμα, με τις ακόλουθες νόρμες οι οποίες ορίζονται μέσω των νορμών των X και Y.

Παρουσίαση: Μπουζνεάν Σιμόνα-Μιχαέλα Σχολή: ΣΕΜΦΕ Διδάσκουσα: Λαμπροπούλου Σοφία

ΘΕΩΡΙΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Μια παράσταση που περιέχει πράξεις με μεταβλητές (γράμματα) και αριθμούς καλείται αλγεβρική, όπως για παράδειγμα η : 2x+3y-8

Έχοντας υπόψιν το Λήμμα του Urysohn, είναι φυσικό να θέσουμε το ακόλουθο ερώτημα: Αν

( AB) + ( BC) = ( AC).

1.2 Συντεταγμένες στο Επίπεδο

f(x) = και στην συνέχεια

Ας ξεκινήσουμε υπενθυμίζοντας τον ορισμό της συνέχειας σε μετρικούς χώρους. διατυπώνεται και με τον ακόλουθο τρόπο: για κάθε σφαίρα

2 Πεπερασμένα ευθέα αθροίσματα και προβολές σε χώρους με νόρμα. με νόρμα, με τις ακόλουθες νόρμες οι οποίες ορίζονται μέσω των νορμών των X και Y.

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

Να υπολογίζουμε τους τριγωνομετρικούς αριθμούς οξείας γωνίας. Τη γωνία σε κανονική θέση και τους τριγωνομετρικούς αριθμούς γωνίας σε κανονική θέση.

f x 0 για κάθε x και f 1

Σηµειώσεις στη Θεωρία Κόµβων ιαµαντής Ιωάννης

από t 1 (x) = A 1 x A 1 b.

Je rhma John L mma Dvoretzky-Rogers

1 m z. 1 mz. 1 mz M 1, 2 M 1

Συναρτήσεις Θεωρία Ορισμοί - Παρατηρήσεις

4 Ασθενείς τοπολογίες σε χώρους με νόρμα. 4.1 θεωρήματα Mazur, Alaoglou, Goldstine.

Β ΛΥΚΕΙΟΥ. ΕΥΘΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΚΛΟΣ (εχθροί ή φίλοι;) c πάνω στην οποία κινείται το σημείο Μ. M x, y. x 2λ 1 και. 3 λ Υπάρχει λ ώστε.

Συνεκτικά σύνολα. R είναι συνεκτικά σύνολα.

u v 4 w G 2 G 1 u v w x y z 4

Κεφάλαιο 2: Διανυσματικός λογισμός συστήματα αναφοράς

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΜΑΖΑΣ ΘΕΣΗΣ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΑΖΑΣ ΡΟΠΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ ΣΩΜΑΤΩΝ

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΦΥΣΙΚΗΣ Α ΛΥΚΕΙΟΥ

Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ LAPLACE

ΜΙΓΑΔΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ : ΑΥΓΕΡΙΝΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ

Θεώρημα Βolzano. Κατηγορία 1 η Δίνεται η συνάρτηση:

1. Τετραγωνικές μορφές. x y 0. 0x y 0 1α 1β 2α 2β 3. 0x + y 0

Μαθηματικά Θετικής και Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Γ Λυκείου ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΘΕΩΡΙΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. Η διαίρεση καλείται Ευκλείδεια και είναι τέλεια όταν το υπόλοιπο είναι μηδέν.

ΔΕΙΓΜΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ - ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ

Το Πολυώνυμο Alexander

Να επιλύουμε και να διερευνούμε γραμμικά συστήματα. Να ορίζουμε την έννοια του συμβιβαστού και ομογενούς συστήματος.

i=1 i=1 i=1 (x i 1, x i +1) (x 1 1, x k +1),

ΑΝΑΛΥΣΗ 2. Μ. Παπαδημητράκης.

Υπολογιστικά & Διακριτά Μαθηματικά

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Πρότυπα. x y x z για κάθε x, y, R με την ιδιότητα 1R. x για κάθε x R, iii) υπάρχει στοιχείο 1 R. ii) ( x y) z x ( y z)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. Από προηγούμενες τάξεις γνωρίζουμε ότι το τετράγωνο οποιουδήποτε πραγματικού αριθμού

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. f (x) =, x 0, (1), x. lim f (x) = lim = +. x

β) Από τον νόμο του Νεύτωνα για την μεταφορική κίνηση του κέντρου μάζας έχουμε: Επομένως το κέντρο μάζας αποκτάει αρνητική επιτάχυνση σταθερού μέτρου

EukleÐdeiec emfuteôseic: ˆnw frˆgmata

< και δεδομένου ότι η f είναι γνησίως μονότονη, συμπεραίνουμε ότι

Βασικές Γνώσεις Μαθηματικών Α - Β Λυκείου

Κ X κυρτό σύνολο. Ένα σημείο x Κ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 2013

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2017

Να αποδείξετε ότι αυτή η τοποθέτηση των ακεραίων είναι δυνατή αν και μόνο αν οι ευθείες δεν είναι όλες παράλληλες.

6. Κάμψη. Κώστας Γαλιώτης, καθηγητής Τμήμα Χημικών Μηχανικών

Μορφές αποδείξεων Υπάρχουν πολλά είδη αποδείξεων. Εδώ θα δούμε τα πιο κοινά: Εξαντλητική μέθοδος ή μέθοδος επισκόπησης. Οταν το πρόβλημα έχει πεπερασμ

Διάλεξη 13: D Σχήμα 13.2: Ενδεικτική αναπαράσταση δίσκου D που ορίζει ο στην εμβάπτιση Γ. Σχήμα 13.3: Σχηματική επεξήγηση περιπτώσεων πο

OΡΙΟ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Συνεκτικά σύνολα. R είναι συνεκτικά σύνολα.

R ισούται με το μήκος του. ( πρβλ. την ιστορική σημείωση 3.27 στο τέλος

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΙΓΑΔΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΛΥΜΕΝΕΣ & ΑΛΥΤΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. Επιμέλεια: Γ. Π. Βαξεβάνης (Γ. Π. Β.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΛΓΕΒΡΑ

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ΙΙ

f(t) = (1 t)a + tb. f(n) =

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΤΟ ΔΙΩΝΥΜΙΚΟ ΘΕΩΡΗΜΑ

ΑΛΓΕΒΡΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ. 8. Πότε το γινόμενο δύο ή περισσοτέρων αριθμών παραγόντων είναι ίσο με το μηδέν ;

9.9 Ανεξαρτησία του επικαμπυλίου ολοκληρώματος από την καμπύλη ολοκληρώσεως. Συνάρτηση δυναμικού

ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΙ- ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΦΥΛΛΑΔΙΟ 1/ Στον Ευκλείδειο χώρο ορίζουμε τις νόρμες: 0 2 xx, που ισχύει.

H mèjodoc Sturm. Mˆjhma AkoloujÐec Sturm

ΓΕΩΔΑΙΣΙΑΚΕΣ ΚΑΜΠΥΛΕΣ ΣΕ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ CLAIRAUT

Πανεπιστήμιο Στερεάς Ελλάδας Τμήμα Πληροφορικής ΘΕΩΡΙΑ ΓΡΑΦΩΝ

A. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΜΙΓΑΔΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΛΥΜΕΝΕΣ & ΑΛΥΤΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

V. Διαφορικός Λογισμός. math-gr

ΑΛΓΕΒΡΑ B ΛΥΚΕΙΟΥ. Γενικής Παιδείας ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΛΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ΙΙ

1 Η εναλλάσσουσα ομάδα

I. ΜΙΓΑΔΙΚΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ. math-gr

A. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

Διάλεξη 3: D Σχήμα 3.2: Ενδεικτική αναπαράσταση δίσκου D που ορίζει ο στην εμβάπτιση Γ. Σχήμα 3.3: Σχηματική επεξήγηση περιπτώσεων που απορ

Αλγόριθμοι για αυτόματα

8.1 Διαγωνοποίηση πίνακα

ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ 2017

Μελέτη και γραφική παράσταση συνάρτησης

I.3 ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ-ΚΥΡΤΟΤΗΤΑ

Η Θεωρία στα Μαθηματικά κατεύθυνσης της Γ Λυκείου

II.6 ΙΣΟΣΤΑΘΜΙΚΕΣ. 1. Γραφήματα-Επιφάνειες: z= 2. Γραμμική προσέγγιση-εφαπτόμενο επίπεδο. 3. Ισοσταθμικές: f(x, y) = c

με μ,ν ακέραιους και ν 0 και δημιουργήθηκε το σύνολο Q ( ρητοί). Το σύνολο Ζ επεκτάθηκε με την προσθήκη αριθμών της τύπου

Θεωρία Υπολογισμού και Πολυπλοκότητα Κανονικές Γλώσσες (2)

ΟΙ πιο πάνω έννοιες εκφράζουν όπως λέμε τη μονοτονία της συνάρτησης.

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Θετικής & Τεχνολογικής Κατεύθυνσης Β ΜΕΡΟΣ (ΑΝΑΛΥΣΗ) ΚΕΦ 1 ο : Όριο Συνέχεια Συνάρτησης

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 12) ΕΡΓΑΣΙΑ 1 η Ημερομηνία Αποστολής στον Φοιτητή: 17 Οκτωβρίου 2011

Το πολυώνυμο Alexander

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΙ- ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ ΦΥΛΛΑΔΙΟ 1/2012

,, δηλαδή στο σημείο αυτό παρουσιάζει τη μέγιστη τιμή της αν α < 0 2α 4α και την ελάχιστη τιμή της αν α > 0. β Στο διάστημα,

Μεθοδική Επανα λήψή. Επιμέλεια Κων/νος Παπασταματίου. Θεωρία - Λεξιλόγιο Βασικές Μεθοδολογίες. Φροντιστήριο Μ.Ε. «ΑΙΧΜΗ» Κ.

Transcript:

Ta Jewr mata Alexander kai Markov thc JewrÐac Kìmbwn Πατεράκης Αντώνης Αθήνα, Ιούλιος 2008

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Ενας κόμβος (knot) K είναι η εικόνα ενός ομοιομορφισμού h του κύκλου S 1 στο χώρο R 3 ή στη σφαίρα S 3.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Ενας κόμβος (knot) K είναι η εικόνα ενός ομοιομορφισμού h του κύκλου S 1 στο χώρο R 3 ή στη σφαίρα S 3. Η έννοια του κόμβου γενικεύεται ως εξής:

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Ενας κόμβος (knot) K είναι η εικόνα ενός ομοιομορφισμού h του κύκλου S 1 στο χώρο R 3 ή στη σφαίρα S 3. Η έννοια του κόμβου γενικεύεται ως εξής: Ενας κρίκος (link) L με n συνιστώσες είναι η ομοιομορφική εικόνα από n αντίγραφα του κύκλου S 1 στον R 3 ή στην S 3.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Ενας κόμβος (knot) K είναι η εικόνα ενός ομοιομορφισμού h του κύκλου S 1 στο χώρο R 3 ή στη σφαίρα S 3. Η έννοια του κόμβου γενικεύεται ως εξής: Ενας κρίκος (link) L με n συνιστώσες είναι η ομοιομορφική εικόνα από n αντίγραφα του κύκλου S 1 στον R 3 ή στην S 3. Αν σε ένα κόμβο ή κρίκο επιλέξουμε μια κατεύθυνση με την οποία θα κινούμαστε πάνω του, τότε καλείται προσανατολισμένος.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Δύο κόμβοι K 1, K 2 λέγονται ισοτοπικοί, συμβολίζουμε K 1 K 2, όταν υπάρχει (προσανατολισμένος) ομοιομορφισμός του χώρου, h : (S 3, K 1 ) (S 3, K 2 ), τέτοιος ώστε h(k 1 ) = K 2. Δηλαδή από τον ένα κόμβο να μπορούμε να καταλήξουμε στον άλλο με μία συνεχή ελαστική κίνηση στο χώρο.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Τους κόμβους τους μελετάμε μέσω των διαγραμμάτων τους. Διάγραμμα ενός κόμβου είναι μια προβολή του στο επίπεδο, η οποία περιέχει πεπερασμένο πλήθος διπλών σημείων (διασταυρώσεις), με την επιπλέον πληροφορία πάνω ή κάτω.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Τους κόμβους τους μελετάμε μέσω των διαγραμμάτων τους. Διάγραμμα ενός κόμβου είναι μια προβολή του στο επίπεδο, η οποία περιέχει πεπερασμένο πλήθος διπλών σημείων (διασταυρώσεις), με την επιπλέον πληροφορία πάνω ή κάτω. Ενα διάγραμμα επίσης δεν περιέχει παθολογίες του τύπου: i) σημεία επαφής ii) πτυχώσεις ή iii) τριπλά σημεία

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Πρόταση 1. Κάθε κόμβος έχει τουλάχιστον ένα διάγραμμα, δηλαδή κάθε προβολή μπορεί να μετατραπεί σε διάγραμμα.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Πρόταση 1. Κάθε κόμβος έχει τουλάχιστον ένα διάγραμμα, δηλαδή κάθε προβολή μπορεί να μετατραπεί σε διάγραμμα. Απόδειξη Γύρω από κάθε σημείο επαφής ή πτύχωση ή τριπλό σημείο γράφουμε δίσκο με ακτίνα ε i που να μην τέμνεται με το υπόλοιπο διάγραμμα. Θέτουμε ε το μικρότερο ε i και δ την ελάχιστη απόσταση μεταξύ δυο σημείων του κόμβου. Για ϱ = min{ε, δ} διαταράσσουμε την ακτίνα από το μάτι μας κατά κ < ϱ γύρω από κάθε παθολογικό σημείο. Δεδομένου ότι τα παθολογικά σημεία είναι πεπερασμένα, καταλήγουμε σε κανονική προβολή.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Πρόταση 1. Κάθε κόμβος έχει τουλάχιστον ένα διάγραμμα, δηλαδή κάθε προβολή μπορεί να μετατραπεί σε διάγραμμα. Απόδειξη Γύρω από κάθε σημείο επαφής ή πτύχωση ή τριπλό σημείο γράφουμε δίσκο με ακτίνα ε i που να μην τέμνεται με το υπόλοιπο διάγραμμα. Θέτουμε ε το μικρότερο ε i και δ την ελάχιστη απόσταση μεταξύ δυο σημείων του κόμβου. Για ϱ = min{ε, δ} διαταράσσουμε την ακτίνα από το μάτι μας κατά κ < ϱ γύρω από κάθε παθολογικό σημείο. Δεδομένου ότι τα παθολογικά σημεία είναι πεπερασμένα, καταλήγουμε σε κανονική προβολή. Αυτό που μας επιτρέπει να μελετάμε την ισοτοπία στο επίπεδο αντί για το χώρο είναι το ακόλουθο θεώρημα.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Θεώρημα Reidemeister. Δύο κόμβοι K 1, K 2 είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν οποιαδήποτε δύο διαγράμματά τους D(K 2 ), D(K 2 ) διαφέρουν κατά ισοτοπία επιπέδου (R0) και πεπερασμένο αριθμό κινήσεων Reidemeister, RI, RII, RIII :

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Θεώρημα Reidemeister. Δύο κόμβοι K 1, K 2 είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν οποιαδήποτε δύο διαγράμματά τους D(K 2 ), D(K 2 ) διαφέρουν κατά ισοτοπία επιπέδου (R0) και πεπερασμένο αριθμό κινήσεων Reidemeister, RI, RII, RIII :

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Απόδειξη Μία κίνηση Δ είναι μία κίνηση ισοτοπίας ενός τμήματος ενός κόμβου κατά μήκος ενός τριγώνου στο χώρο, η επιφάνεια του οποίου δεν τέμνει τον κόμβο.

Eisagwgikèc 'Ennoiec Kìmboi Απόδειξη Μία κίνηση Δ είναι μία κίνηση ισοτοπίας ενός τμήματος ενός κόμβου κατά μήκος ενός τριγώνου στο χώρο, η επιφάνεια του οποίου δεν τέμνει τον κόμβο. Θεωρούμε τους κόμβους κατα τμήματα γραμμικούς. Κάθε ισοτοπία στο χώρο παράγεται από κινήσεις Δ. Εξετάζουμε όλες τις δυνατές περιπτώσεις κινήσεων Δ στο χώρο.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Κάποια άλλα τοπολογικά αντικείμενα συναφή με τους κόμβους είναι οι κοτσίδες.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Κάποια άλλα τοπολογικά αντικείμενα συναφή με τους κόμβους είναι οι κοτσίδες. Μια κοτσίδα με n κλωστές είναι μια ομοιομορφική εικόνα n τόξων στο εσωτερικό του [0, 1] ε [0, 1], όπου ε > 0, τέτοια ώστε το σύνορο της εικόνας να είναι n αριθμημένα σημεία του I ε {1} και n αντίστοιχα σημεία του I ε {0}. Επιπλέον, δεν έχει τοπικά μέγιστα ή ελάχιστα, άρα έχει έναν φυσικό προσανατολισμό από πάνω προς τα κάτω.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Κάποια άλλα τοπολογικά αντικείμενα συναφή με τους κόμβους είναι οι κοτσίδες. Μια κοτσίδα με n κλωστές είναι μια ομοιομορφική εικόνα n τόξων στο εσωτερικό του [0, 1] ε [0, 1], όπου ε > 0, τέτοια ώστε το σύνορο της εικόνας να είναι n αριθμημένα σημεία του I ε {1} και n αντίστοιχα σημεία του I ε {0}. Επιπλέον, δεν έχει τοπικά μέγιστα ή ελάχιστα, άρα έχει έναν φυσικό προσανατολισμό από πάνω προς τα κάτω.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Κάποια άλλα τοπολογικά αντικείμενα συναφή με τους κόμβους είναι οι κοτσίδες. Μια κοτσίδα με n κλωστές είναι μια ομοιομορφική εικόνα n τόξων στο εσωτερικό του [0, 1] ε [0, 1], όπου ε > 0, τέτοια ώστε το σύνορο της εικόνας να είναι n αριθμημένα σημεία του I ε {1} και n αντίστοιχα σημεία του I ε {0}. Επιπλέον, δεν έχει τοπικά μέγιστα ή ελάχιστα, άρα έχει έναν φυσικό προσανατολισμό από πάνω προς τα κάτω. Το κλείσιμο ˆb μιας κοτσίδας b είναι η ένωση με απλά τόξα των αντίστοιχων αριθμημένων σημείων.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Άξονας μιας κλειστής κοτσίδας είναι μια ευθεία στο χώρο ως προς την οποία όλες οι κλωστές της στρέφονται με την ίδια φορά.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Άξονας μιας κλειστής κοτσίδας είναι μια ευθεία στο χώρο ως προς την οποία όλες οι κλωστές της στρέφονται με την ίδια φορά. Μια κλειστή κοτσίδα είναι ένας προσαντολισμένος κόμβος ή κρίκος.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Άξονας μιας κλειστής κοτσίδας είναι μια ευθεία στο χώρο ως προς την οποία όλες οι κλωστές της στρέφονται με την ίδια φορά. Μια κλειστή κοτσίδα είναι ένας προσαντολισμένος κόμβος ή κρίκος. Οπως για κόμβους, έτσι και για κοτσίδες επιτρέπονται κάποιες ισοτοπίες. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται η RI γιατί περιέχει μέγιστα και ελάχιστα. Επιτρέπονται όμως οι RII και RIII.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Άξονας μιας κλειστής κοτσίδας είναι μια ευθεία στο χώρο ως προς την οποία όλες οι κλωστές της στρέφονται με την ίδια φορά. Μια κλειστή κοτσίδα είναι ένας προσαντολισμένος κόμβος ή κρίκος. Οπως για κόμβους, έτσι και για κοτσίδες επιτρέπονται κάποιες ισοτοπίες. Σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται η RI γιατί περιέχει μέγιστα και ελάχιστα. Επιτρέπονται όμως οι RII και RIII. Η βασική ισοτοπία για τις κοτσίδες είναι η RIII.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Συμβολίζουμε το σύνολο των (κλάσεων ισοτοπίας) κοτσίδων με n κλωστές ως B n. Στο B n ορίζουμε την πράξη γινόμενο μέσω της συγκόλλησης κοτσίδων.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Συμβολίζουμε το σύνολο των (κλάσεων ισοτοπίας) κοτσίδων με n κλωστές ως B n. Στο B n ορίζουμε την πράξη γινόμενο μέσω της συγκόλλησης κοτσίδων. Θεώρημα. Η (B n, ) αποτελεί ομάδα.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Συμβολίζουμε το σύνολο των (κλάσεων ισοτοπίας) κοτσίδων με n κλωστές ως B n. Στο B n ορίζουμε την πράξη γινόμενο μέσω της συγκόλλησης κοτσίδων. Θεώρημα. Η (B n, ) αποτελεί ομάδα. Απόδειξη Προσεταιριστική ιδιότητα:

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Ουδέτερο στοιχείο:

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Ουδέτερο στοιχείο: Αντίστροφο στοιχείο:

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Πρόταση 2.Κάθε κοτσίδα μπορεί να ισοτοπηθεί σε γινόμενο από οριζόντιες λωρίδες, έτσι ώστε η κάθε μία να περιέχει μόνο μία διασταύρωση.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Πρόταση 2.Κάθε κοτσίδα μπορεί να ισοτοπηθεί σε γινόμενο από οριζόντιες λωρίδες, έτσι ώστε η κάθε μία να περιέχει μόνο μία διασταύρωση. Απόδειξη Για τρεις γειτονικές κλωστές ισχύει λόγω μονοτονίας.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Πρόταση 2.Κάθε κοτσίδα μπορεί να ισοτοπηθεί σε γινόμενο από οριζόντιες λωρίδες, έτσι ώστε η κάθε μία να περιέχει μόνο μία διασταύρωση. Απόδειξη Για τρεις γειτονικές κλωστές ισχύει λόγω μονοτονίας. Για μη γειτονικές κλωστές χαμηλώνουμε ή ανεβάζουμε με ισοτοπία επιπέδου

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Πρόταση 2.Κάθε κοτσίδα μπορεί να ισοτοπηθεί σε γινόμενο από οριζόντιες λωρίδες, έτσι ώστε η κάθε μία να περιέχει μόνο μία διασταύρωση. Απόδειξη Για τρεις γειτονικές κλωστές ισχύει λόγω μονοτονίας. Για μη γειτονικές κλωστές χαμηλώνουμε ή ανεβάζουμε με ισοτοπία επιπέδου Χωρίς βλάβη, εμφανίζονται μόνο δύο διασταυρώσεις στο ίδιο ύψος (με επαγωγή στον αριθμό ζευγών).

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Ορίζουμε την στοιχειώδη κοτσίδα σ i έτσι ώστε η i κλωστή να περνάει κάτω από την i + 1 κλωστή και οι υπόλοιπες να παραμένουν σταθερές. Αντίστοιχα ορίζεται η σ 1 i.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Ορίζουμε την στοιχειώδη κοτσίδα σ i έτσι ώστε η i κλωστή να περνάει κάτω από την i + 1 κλωστή και οι υπόλοιπες να παραμένουν σταθερές. Αντίστοιχα ορίζεται η σ 1 i. Κάθε κοτσίδα στη B n περιγράφεται ως γινόμενο στοιχειωδών κοτσίδων με μία διασταύρωση και αποτελεί μια λέξη των στοιχειωδών κοτσίδων σ i. Η κοτσίδα που ακολουθεί γράφεται ως σ 1 σ 2 σ 1 1.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Ορίζουμε την στοιχειώδη κοτσίδα σ i έτσι ώστε η i κλωστή να περνάει κάτω από την i + 1 κλωστή και οι υπόλοιπες να παραμένουν σταθερές. Αντίστοιχα ορίζεται η σ 1 i. Κάθε κοτσίδα στη B n περιγράφεται ως γινόμενο στοιχειωδών κοτσίδων με μία διασταύρωση και αποτελεί μια λέξη των στοιχειωδών κοτσίδων σ i. Η κοτσίδα που ακολουθεί γράφεται ως σ 1 σ 2 σ 1 1. Από την Πρόταση 2 τα σ i και σ 1 i είναι γεννήτορες της ομάδας B n.

Eisagwgikèc 'Ennoiec KotsÐdec Αποδεικνύεται (Chow) ότι η RIII για κοτσίδες μαζί με τις ισοτοπίες επιπέδου λόγω της Πρότασης 2, ορίζουν μια παράσταση της ομάδας B n. σ1,..., σ B n = n 1 σ i σ j = σ j σ i, i j > 1. σ i σ i+1 σ i = σ i+1 σ i σ i+1

To Je rhma Alexander (Θεώρημα Alexander, 1923) Κάθε προσανατολισμένος κόμβος ή κρίκος μπορεί να ισοτοπηθεί σε μιά κλειστή κοτσίδα.

To Je rhma Alexander (Θεώρημα Alexander, 1923) Κάθε προσανατολισμένος κόμβος ή κρίκος μπορεί να ισοτοπηθεί σε μιά κλειστή κοτσίδα. Η σημαντικότητα του Θεωρήματος Alexander έγκειται στο γεγονός ότι κάθε κόμβος μπορεί να κωδικοποιηθεί από την αλγεβρική λέξη μιας κοτσίδας.

To Je rhma Alexander (Θεώρημα Alexander, 1923) Κάθε προσανατολισμένος κόμβος ή κρίκος μπορεί να ισοτοπηθεί σε μιά κλειστή κοτσίδα. Η σημαντικότητα του Θεωρήματος Alexander έγκειται στο γεγονός ότι κάθε κόμβος μπορεί να κωδικοποιηθεί από την αλγεβρική λέξη μιας κοτσίδας. Το Θεώρημα Alexander έχει αποδειχθεί από τους: J.W. Alexander (1923) J.S. Birman (1976) H.R. Morton (1986) S. Yamada (1987) P. Vogel (1990) Σ. Λαμπροπούλου (1990)

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Alexander Προβάλλουμε τον κόμβο ή κρίκο στο επίπεδο. Ορίζουμε σημείο L ως προβολή του άξονα της τελικής κοτσίδας στο επίπεδο, ένα σημείο P που διατρέχει το διάγραμμα και μία θετική φορά περιστροφής του ακτινικού διανύσματος LP. Κρατάμε τα τμήματα στα οποία το LP κινείται με θετική φορά. Εστω σ ένα τμήμα στο οποίο το LP κινείται με αρνητική φορά. Υποδιαιρούμε, αν χρειαστεί το σ σε υποτμήματα σ i ώστε κάθε σ i να περιέχει μία διασταύρωση. Αν A, B τα άκρα του σ i, τότε υπάρχει σημείο C τ.ώ. το τρίγωνο ABC να περιέχει το L. Αντικαθιστούμε το σ i με τα BC και CA που περνάνε και τα δύο πάνω ή και τα δύο κάτω από το υπόλοιπο διάγραμμα αντίστοιχα με τη διασταύρωση του σ i. (Κίνηση Δ).

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Alexander Η παραπάνω διαδικασία επαναλαμβάνεται για όλα τα αρνητικά υποτμήματα σ i και το αποτέλεσμα είναι μια κλειστή κοτσίδα. Για παράδειγμα, στο ακόλουθο διάγραμμα, μέσω της διαδικασίας που περιγράψαμε, ισοτοπούμε το αρνητικό τμήμα 22* και έπειτα το αρνητικό 11*.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Ο κρίκος ˆβ L β καλείται πλήρες κλείσιμο μιας κοτσίδας β, όπου L β μια απλή κλειστή καμπύλη που αποτελεί τον άξονα του κλεισίματος ˆβ.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Ο κρίκος ˆβ L β καλείται πλήρες κλείσιμο μιας κοτσίδας β, όπου L β μια απλή κλειστή καμπύλη που αποτελεί τον άξονα του κλεισίματος ˆβ. Εστω K L προσανατολισμένος κρίκος με L τετριμμένο. Το K L καλείται braided αν υπάρχει κοτσίδα β τ.ώ. το K L να είναι ισοτοπικό με το ˆβ L β, όπου η ισοτοπία θα αντιστοιχεί το L στο L β.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Ο κρίκος ˆβ L β καλείται πλήρες κλείσιμο μιας κοτσίδας β, όπου L β μια απλή κλειστή καμπύλη που αποτελεί τον άξονα του κλεισίματος ˆβ. Εστω K L προσανατολισμένος κρίκος με L τετριμμένο. Το K L καλείται braided αν υπάρχει κοτσίδα β τ.ώ. το K L να είναι ισοτοπικό με το ˆβ L β, όπου η ισοτοπία θα αντιστοιχεί το L στο L β. Threading καλείται η διαδικασία κατά την οποία για ένα διάγραμμα προσανατολισμένου κρίκου K βρίσκουμε μια απλή κλειστή καμπύλη L, έτσι ώστε ο κρίκος K L να είναι braided.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Σημειώνουμε στο διάγραμμα ενός κόμβου K τα σημεία αρχής (s i ) και τέλους (f i ) των τόξων που δεν περνούν κάτω από άλλα τόξα του διαγράμματος (overpasses). Σχεδιάζουμε καμπύλη L που να διαχωρίζει τα s i από τα f i και να διασταυρώνεται εγκάρσια με τον K. Ακολουθώντας τον προσανατολισμό του K αλλάζουμε τις περιοχές στις διασταυρώσεις με την L ώστε ο K να περνάει: pˆnw apì thn L ìtan erqìmaste sth diastaôrwsh apì thn perioq twn s i, kˆtw apì thn L ìtan erqìmaste sth diastaôrwsh apì thn perioq twn f i.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Θεώρημα Morton. Από οποιοδήποτε threading σε ένα διάγραμμα K προκύπτει ένας κρίκος braided.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Θεώρημα Morton. Από οποιοδήποτε threading σε ένα διάγραμμα K προκύπτει ένας κρίκος braided. Απόδειξη Ισιώνουμε την καμπύλη L με ισοτοπία του επιπέδου P στο οποίο βρίσκεται, ώστε να αφήνει από τη μία πλευρά τα s i και από την άλλη τα f i. Προβάλουμε τα overpasses του K από το P στα ημιεπίπεδα θ = ɛ και θ = π + ɛ και ομοίως τα underpasses στα ημιεπίπεδα θ = ɛ και θ = π ɛ.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ Morton Τα overpasses και underpasses συνδέονται με κατακόρυφα τόξα που περνάνε από τα s i και f i. Εκτός από τα σημεία όπου το K τέμνει τον άξονα L, η πολική συντεταγμένη αυξάνει μονότονα, εφόσον είναι σταθερή στα ημιεπίπεδα και αύξουσα στα κατακόρυφα τόξα. Για τα σημεία τομής με τον L κάνουμε τα εξής: Ta tm mata pou pernoôn apì thn pleurˆ twn S proc ta F, ta isotopoôme ste na pernoôn pˆnw kai se apìstash r apì ton L. Ta tm mata pou pernoôn apì thn pleurˆ twn F proc ta S, ta isotopoôme ste na pernoôn kˆtw kai se apìstash r apì ton L. Με τον L ως άξονα η K αυξάνει μονότονα ως προς την πολική συντεταγμένη. Αυτό μας εξασφαλίζει ότι το K L είναι braided.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Ο άξονας της κοτσίδας είναι μια ευθεία οριζόντια παράλληλη στο επίπεδο της κοτσίδας. Σημαδεύοντας τα τοπικά ακρότατα, υποδιαιρούμε το διάγραμμα σε τόξα με φορά: jetik gia autˆ pou èqoun forˆ proc ta kˆtw (down-arcs) arnhtik gia autˆ pou èqoun forˆ proc ta pˆnw (up-arcs) Θέλουμε να φτάσουμε σε κοτσίδα με φορά από πάνω προς τα κάτω. Συνεπώς, κρατάμε τα down-arcs και απαλείφουμε τα up-arcs. Αρχικά, τα υποδιαιρούμε σε άνω ( o ), κάτω ( u ) και ελεύθερα ( f ) υποτόξα.

To Je rhma Alexander Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Απαλείφουμε τα υποτόξα ως εξής: Κόβουμε σε ένα σημείο τους και τραβάμε τα δύο ελέυθερα άκρα, το άνω προς τα πάνω και το κάτω προς τα κάτω, αλλά και τα δύο πάνω από το υπόλοιπο διάγραμμα, αν η σήμανση του υποτόξου είναι o ή f ή κάτω από το υπόλοιπο διάγραμμα, αν η σήμανση είναι u ή f. Το αποτέλεσμα της διαδικασίας είναι μια ανοικτή κοτσίδα με αριθμό κλωστών όσα τα υποτόξα που απαλείφθηκαν.

To Je rhma Markov (Θεώρημα Markov, Weinberg, 1936) Δύο προσανατολισμένοι κόμβοι (ή κρίκοι) είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν οποιεσδήποτε δύο αντίστοιχες κοτσίδες τους είναι ισοδύναμες μέσω σχέσεων στις ομάδες B n και μέσω των κινήσεων: (i) Συζυγία σε κάθε B n : α σ 1 i ασ i (ii) Κίνηση Markov : B n α ασ n ±1 B n+1

To Je rhma Markov (Θεώρημα Markov, Weinberg, 1936) Δύο προσανατολισμένοι κόμβοι (ή κρίκοι) είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν οποιεσδήποτε δύο αντίστοιχες κοτσίδες τους είναι ισοδύναμες μέσω σχέσεων στις ομάδες B n και μέσω των κινήσεων: (i) Συζυγία σε κάθε B n : α σ 1 i ασ i (ii) Κίνηση Markov : B n α ασ n ±1 B n+1 Το Θεώρημα Markov επιτρέπει την κατασκευή αναλλοίωτων ισοτοπίας κόμβων, χρησιμοποιώντας τις ομάδες των κοτσίδων και αλγεβρικά εργαλεία.

To Je rhma Markov (Θεώρημα Markov, Weinberg, 1936) Δύο προσανατολισμένοι κόμβοι (ή κρίκοι) είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν οποιεσδήποτε δύο αντίστοιχες κοτσίδες τους είναι ισοδύναμες μέσω σχέσεων στις ομάδες B n και μέσω των κινήσεων: (i) Συζυγία σε κάθε B n : α σ 1 i ασ i (ii) Κίνηση Markov : B n α ασ n ±1 B n+1 Το Θεώρημα Markov επιτρέπει την κατασκευή αναλλοίωτων ισοτοπίας κόμβων, χρησιμοποιώντας τις ομάδες των κοτσίδων και αλγεβρικά εργαλεία. Η πρώτη αναλλοίωτη κατασκευάστηκε από τον V.F.R. Jones (1984), κάνοντας χρήση του Θεωρήματος Markov. Για αυτή του την εργασία τιμήθηκε με το βραβείο Fields.

To Je rhma Markov Το Θεώρημα Markov έχει αποδειχθεί από τους: A.A. Markov - N. Weinberg (1936) J.S. Birman (1976) H.R. Morton (1986) Σ. Λαμπροπούλου -C.P. Rourke (1997) P. Traczyk (1998) J.S. Birman - W.W. Menasco (2001) Ο λόγος που εμφανίστηκαν τόσες αποδείξεις, είναι γιατί μετά την κατασκευή των αναλλοίωτων από τον Jones, οι μαθηματικοί ξανακέρδισαν το ενδιαφέρον τους για τη Θεωρία Κόμβων.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke (Η κίνηση L) Σε μια κοτσίδα, κόβουμε σε ένα σημείο της και τραβάμε τα ελεύθερα άκρα, το άνω προς τα πάνω και το κάτω προς τα κάτω αλλά και τα δύο είτε πάνω είτε κάτω από την υπόλοιπη κοτσίδα, δημιουργώντας ένα νέο ζεύγος κλωστών. Η κοτσίδα που προκύπτει μετά την εφαρμογή μιας κίνησης L, έχει κλείσιμο ισοτοπικό με την αρχική. Η κίνηση L με μικρή ισοτοπία μπορεί να πάρει την ακόλουθη μορφή:

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Εστω QP up-arc στο οποίο εφαρμόζεται κίνηση L. Το ορθογώνιο τρίγωνο πάνω στο οποίο ολισθαίνει η καινούρια κάτω κλωστή, καλείται τρίγωνο ολίσθησης. Λέμε ότι το τρίγωνο ολίσθησης είναι τύπου over ή under σύμφωνα με τη σήμανση του up-arc. Δύο τρίγωνα ολίσθησης λέγονται γειτονικά αν βρίσκονται στο ίδιο τόξο και έχουν μία κοινή κορυφή.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Για την απόδειξη του Θεωρήματος Markov αποδεικνύεται το παρακάτω ισοδύναμο. (Θεώρημα Markov μίας κίνησης) Δύο κόμβοι είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν δύο οποιεσδήποτε κοτσίδες τους διαφέρουν κατά κινήσεις L.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Για την απόδειξη του Θεωρήματος Markov αποδεικνύεται το παρακάτω ισοδύναμο. (Θεώρημα Markov μίας κίνησης) Δύο κόμβοι είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν δύο οποιεσδήποτε κοτσίδες τους διαφέρουν κατά κινήσεις L. (Λήμμα) Η ισοδυναμία στο n i=1 B n που επάγεται από το Θεώρημα Markov είναι η ίδια με αυτή που επάγεται από το Θεώρημα Markov μίας κίνησης.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Για την απόδειξη του Θεωρήματος Markov αποδεικνύεται το παρακάτω ισοδύναμο. (Θεώρημα Markov μίας κίνησης) Δύο κόμβοι είναι ισοτοπικοί αν και μόνο αν δύο οποιεσδήποτε κοτσίδες τους διαφέρουν κατά κινήσεις L. (Λήμμα) Η ισοδυναμία στο n i=1 B n που επάγεται από το Θεώρημα Markov είναι η ίδια με αυτή που επάγεται από το Θεώρημα Markov μίας κίνησης. Για την απόδειξη του λήμματος θα δειχθούν τα εξής: ( ) Η κίνηση L μπορεί να παραχθεί από συζυγία κοτσίδων και μια κίνηση Markov. ( ) Οι κινήσεις συζυγία και κίνηση Markov του Θεωρήματος Markov μπορούν να παραχθούν από κινήσεις L.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke ( ) Αλλά από συζυγία έχουμε: α 1 α 2 α 2 α 1, διότι α 1 α 2 α 2 (α 1 α 2 )α 1 2

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke ( ) Για την συζυγία έχουμε: Η κίνηση Markov είναι μια ειδική περίπτωση κίνησης L:

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Για την απόδειξη του Θεωρήματος Markov μίας κίνησης θα πρέπει να δείξουμε τα εξής: α) Διαφορετικές επιλογές στο braiding ενός διαγράμματος δίνουν L-ισοδύναμες κοτσίδες (στατικό μέρος). Αν προσθέσουμε σε ένα up-arc α ένα σημείο υποδιαίρεσης P και ονομάσουμε τα δύο καινούρια up-arcs α 1 και α 2 (με τη σήμανση του α), οι τελικές κοτσίδες είναι L-ισοδύναμες. Από την απαλοιφή ενός ελεύθερου up-arc στο διάγραμμα, για το οποίο έχουμε την επιλογή σήμανσης o ή u, προκύπτουν L-ισοδύναμες κοτσίδες ανεξάρτητα από τη σήμανση που θα επιλέξουμε. β) Κινήσεις Reidemeister στο διάγραμμα επάγουν L-ισοδύναμες κοτσίδες (κινητικό μέρος).

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke Συνθήκη τριγώνων : Σε ένα διάγραμμα κόμβου μη γειτονικά τρίγωνα επιτρέπεται να τέμνονται μόνο αν είναι αντίθετου τύπου. Η συνθήκη τριγώνων μπορεί να ικανοποιείται πάντα. Στην περίπτωση που παραβιάζεται, υποδιαιρούμε το ένα τόξο σε μικρότερα υποτόξα, μέχρι τα μικρότερα τρίγωνα ολίσθησης που δημιουργούνται να μην την παραβιάζουν.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke α) Στατικό μέρος. Διαφορετικές επιλογές στο braiding. Προσθήκη σημείου υποδιαίρεσης.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke α) Στατικό μέρος. Διαφορετικές επιλογές στο braiding. Προσθήκη σημείου υποδιαίρεσης. Ανεξαρτησία επιλογής σήμανσης o ή u.

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke β) Κινητικό μέρος. RI

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke β) Κινητικό μέρος. RI RII

To Je rhma Markov Apìdeixh katˆ LampropoÔlou Rourke β) Κινητικό μέρος. RI RII RIII

To Je rhma Markov Η απόδειξη του Θεωρήματος Markov εξαρτάται από το braiding. Ετσι για την απόδειξη του: η J.S. Birman (1976) χρησιμοποίησε τον αλγόριθμο του Alexander, ο H.R. Morton (1986) χρησιμοποίησε τον δικό του αλγόριθμο threading για μετατροπή διαγραμμάτων σε κοτσίδες, ο P. Traczyk (1998) χρησιμοποίησε τον αλγόριθμο του P.Vogel για τη μετατροπή των διαγραμμάτων σε γραφήματα, και οι J.S. Birman - W.W. Menasco (2001) χρησιμοποίησαν τις ιδέες του D. Bennequin (1982).

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!