ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 253

Transcript

1 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ Kεφάλαιο Έκτο Η ΕΛΛΑ Α ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΤΟ ΓΟΥ Ι (1909) ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΚΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ (1913)

2 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 254 Eνότητα27 Ô Î ÓËÌ ÛÙÔ Ô (1909) 1893 ÙÒ Â ÛË 1897 ÏÏËÓÔÙÔ ÚÎÈÎfi applefiïâìô 1909 (15 ÁÔ ÛÙÔ ) ÓËÌ ÛÙÔ Ô 1910 O µâóè ÏÔ appleúˆı appleô ÚÁfi ΠPIN TΩPA META 1 π ƒ ªª Τα αίτια του κινήµατος στο Γουδί Σοβαρά οικονοµικά προβλήµατα που εντάθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα λόγω της οικονοµικής ύφεσης που υπήρξε διεθνώς. Αδυναµία της πολιτικής ηγεσίας να διαχειριστεί αποτελεσµατικά τις εθνικές διεκδικήσεις (πόλεµος του 1897) και αδράνεια µπροστά στις εξελίξεις Πολιτική αστάθεια (κυβερνήσεις σύντοµης θητείας διαδέχονταν η µία την άλλη). ιάχυτη η δυσαρέσκεια στην ελληνική κοινωνία. Ευθύνες της µοναρχίας: συνεχείς παρεµβάσεις στις ένοπλες δυνάµεις ευθύνες του ύπατου αρµοστή της Κρήτης πρίγκιπα Γεώργιου για τη ρήξη µε τον Βενιζέλο και το κίνηµα του Θέρισου (1905). Η ίδρυση του Στρατιωτικού Συνδέσµου, η στάση της πολιτικής ηγεσίας απέναντί του και η εκδήλωση του κινήµατος στο Γουδί Ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος ιδρύθηκε τον Μάιο του 1909 από κατώτερους αξιωµατικούς που δυσφορούσαν για τα φαινόµενα ευνοιοκρατίας 1 στο στρατό και για την κακή κατάσταση των ενόπλων δυνάµεων. Αρχηγός ορίστηκε ο συνταγµατάρχης Νικόλαος Ζορµπάς. Η πολιτική ηγεσία επιδίωξε αρχικά διαπραγµατεύσεις µαζί του, έπειτα 1 Ευνοιοκρατία είναι η προώθηση και επικράτηση κάποιων ατόµων σε σηµαντικές θέσεις της δηµόσιας ζωής όχι χάρη στις ικανότητές τους, αλλά εξαιτίας της εύνοιας που απολαµβάνουν από κάποια ισχυρά πρόσωπα. Το φαινόµενο αυτό ήταν ιδιαίτερα έντονο την εποχή αυτή στον στρατό, όπου διάφορα στελέχη αναβαθµίζονταν σε ανώτερες θέσεις επειδή ήταν αγαπητά στη βασιλική οικογένεια κι όχι επειδή ήταν πραγµατικά άξια.

3 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 255 ENOTHTA όµως προσπάθησε να συλλάβει την η- γεσία του (12 Αυγούστου 1909). Στις 15 Αυγούστου 1909 ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος προχώρησε σε κίνηµα µε κέντρο το στρατόπεδο στο Γουδί. Παραϊστορικά: Το τοπωνύµιο Γουδή οφείλει την ονοµασία του στην ιστορική οικογένεια των Γουδήδων από τις Σπέτσες, η οποία είχε µεγάλη συνεισφορά στον αγώνα της Ελλάδας το Σε αναγνώριση της προσφοράς τους, η πατρίδα τούς αντάµειψε µε την παραχώρηση της έκτασης που φέρει το όνοµά τους. Με την πάροδο των ετών, η λέξη «Γουδή» παρεφθάρη σε «Γουδί», λέξη που παραπέµπει στο οµώνυµο σκεύος φαγητού. Ωστόσο, ήδη έχει αρχίσει η αλλαγή της γραφής από «Γουδί» σε «Γουδή» στους δρόµους και στους οδικούς άξονες. Τα αιτήµατα του Στρατιωτικού Συνδέσµου Βασικό αίτηµα: Αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάµεων, κυρίως µέσω της αποµάκρυνσης από το στράτευµα του διαδόχου Κωνσταντίνου και των άλλων γιων του βασιλιά. Άλλα γενικότερα αιτήµατα αφορούσαν µεταρρυθµίσεις στη διοίκηση του κράτους στην οικονοµία στη δικαιοσύνη στην εκπαίδευση Πώς αντιµετωπίστηκε το κίνηµα από την πολιτική ηγεσία και από την ελληνική κοινωνία Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να δεχτεί τους όρους του κινήµατος και ικανοποίησε αµέσως το αίτηµα για αποµάκρυνση των πριγκίπων από το στρατό. H ελληνική κοινωνία ανταποκρίθηκε θετικά: προκλήθηκε έκρηξη λαϊκών αιτηµάτων που συνοψίζονταν στο αίτηµα της «Ανόρθωσης» του κράτους. Στις 14 Σεπτεµβρίου 1909 πραγµατοποιήθηκε εντυπωσιακό συλλαλητήριο στην Αθήνα, οργανωµένο από τον Στρατιωτικό Σύνδεσµο και τις επαγγελµατικές οργανώσεις. Πρόσκληση του Στρατιωτικού Συνδέσµου προς τον Βενιζέλο Μετά την εκδήλωση του κινήµατος, η κυβέρνηση Μαυροµιχάλη ανέλαβε να υλοποιήσει τις επιδιώξεις του Συνδέσµου. Επειδή όµως δεν προέκυψε ουσιαστικό αποτέλεσµα (υπήρχε αµοιβαία καχυποψία και από τις δύο πλευρές), η ηγεσία του Συνδέσµου κάλεσε στην Αθήνα τον Ελευθέριο Βενιζέλο, πολιτικό που είχε διακριθεί στην Κρήτη, στους αγώνες για την ένωση του νησιού µε την Ελλάδα. I O K E Φ A Λ A 6

4 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY 2 XPONO O IO Τελευταία δεκαετία 19ου - αρχές 20ού αι. Σοβαρά οικονοµικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήµατα στην Ελλάδα 1893 Πτώχευση στην Ελλάδα 1897 Ελληνοτουρκικός πόλεµος 1898 Επιβολή ιεθνούς Οικονοµικού Ελέγχου 1905 Κίνηµα του Θέρισου 1909 Ίδρυση του Στρατιωτικού Συνδέσµου (Mάιος) Η κυβέρνηση Ράλλη προσπάθησε να συλλάβει την ηγεσία του Στρατιωτικού Συνδέσµου (12 Aυγούστου). Εκδήλωση του κινήµατος στο Γουδί (15 Aυγούστου). Συλλαλητήριο των επαγγελµατικών σωµατείων στην Αθήνα (14 Σεπτεµβρίου). 3 A ANTH EI TI EPøTH EI TOY XO IKOY BIB IOY 1. Να σχολιάσετε σε σύντοµο κείµενο την εικόνα 1: Ποια µορφή δεσπόζει; Ποιες άλλες µορφές εικονίζονται; Ποιους συµβολισµούς µπορείτε να εντοπίσετε; Οι µορφές Η λαϊκή αυτή εικόνα παρουσιάζει µε τρόπο συµβολικό την επικράτηση του κινήµατος στο Γουδί. Η γυναικεία µορφή που δεσπόζει στο κέντρο µε ύφος νικητή είναι η Ελλάδα. Κρατά στο δεξί της χέρι ένα σπαθί και πατά ένα µεγάλο φίδι, πάνω στο οποίο αναγράφεται η λέξη «συναλλαγή». Αριστερά της εικονίζεται ο στρατός, ο οποίος ήταν αυτός που προετοίµασε το κίνηµα και πρωτοστάτησε στην εκδήλωσή του. εξιά της φαίνεται ο ελληνικός λαός να επευφηµεί µέσα σε ατµόσφαιρα ενθουσιασµού. Οι συµβολισµοί Βασικός συµβολισµός της εικόνας είναι το εξοντωµένο από το σπαθί της Ελλάδας τέρας. Με τη συγκεκριµένη σκηνή συµβολίζεται η νίκη του κινήµατος εναντίον της παλαιοκοµµατικής συναλλαγής, δηλαδή εναντίον των πολιτικών δυνάµεων που ηγεµόνευαν µέχρι τότε και που είχαν αποδειχθεί ανίκανες να διαχειριστούν αποτελεσµατικά τα έντονα προβλήµατα, οικονοµικά, εθνικά, κοινωνικά, τα οποία ταλαιπωρούσαν τη χώρα. Με τον όρο «συναλλαγή» αποδίδονται τα φαινόµενα πολιτικής αλλά και γενικότερης διαφθοράς, τα οποία ήταν πολύ συχνά την περίοδο αυτή. Έντονα συµβολική είναι και η σηµαία που κρατά η Ελλάδα. Πάνω της αναγράφεται η λέξη «Αναγέννηση», η ηµεροµηνία του κινήµατος (15 Αυγούστου 1909) και τα συνθήµατα «Ζήτω ο στρατός» και «Ζήτω ο λαός». Ο όρος «Αναγέννηση» φανερώνει τις προσδοκίες εκείνων που πρωτοστάτησαν στο

5 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 257 ENOTHTA κίνηµα αλλά και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για «ανόρθωση», δηλαδή για ανασυγκρότηση της οικονοµικής, κοινωνικής και πολιτικής πραγ- µατικότητας στην Ελλάδα. Με τα δύο συνθήµατα υποδηλώνεται ότι το κίνηµα υποστηριζόταν µε ενθουσιασµό τόσο από τις δυνάµεις του στρατού ό- σο και από το µεγαλύτερο µέρος του ελληνικού λαού. 2. Να µελετήσετε και να σχολιάσετε την εικόνα 2. Πώς ερµηνεύετε τη θετική στάση του λαού της Aθήνας απέναντι στο κίνηµα του 1909; Το κείµενο είναι απόσπασµα από άρθρο της εφηµερίδας Χρόνος, η οποία υποστήριζε τις κινήσεις του Στρατιωτικού Συνδέσµου. ηµοσιεύτηκε στο φύλλο της 15ης Σεπτεµβρίου 1909, την επόµενη δηλαδή ηµέρα του συλλαλητηρίου που οργανώθηκε από το Σύνδεσµο και τις επαγγελµατικές οργανώσεις, και αποτελεί πρωτογενή πηγή για τα γεγονότα του κινήµατος και για την υποστήριξη που είχε αυτό από ευρύτερα τµήµατα της ελληνικής κοινωνίας. Σύµφωνα µε το άρθρο, οι διαδηλωτές, που ήταν περισσότεροι από εβδοµήντα χιλιάδες πολίτες κάθε τάξης και ηλικίας, είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο του Πολυγώνου 2 στις 2 µ.µ. Πριν ξεκινήσουν από το Πεδίο του Άρεως για τα ανάκτορα, ο Πρόεδρος των Συντεχνιών Παπαφώτης διάβασε σε όλους το ψήφισµα του συλλαλητηρίου. Σε αυτό εκφραζόταν η στήριξη την οποία παρείχαν οι λαϊκές τάξεις προς την εξέγερση του Συνδέσµου και δηλωνόταν η απαίτηση προς την Κυβέρνηση για διαµόρφωση νοµοθετικού συστήµατος που θα καταδίκαζε τα φαινόµενα συναλλαγής και θα οδηγούσε στη γενικότερη ανασυγκρότηση της χώρας. Η εικόνα 2 παρουσιάζει το συλλαλητήριο που οργανώθηκε στην Αθήνα στις 14 Σεπτεµβρίου 1909 από τον Στρατιωτικό Σύνδεσµο και τα επαγγελµατικά σωµατεία της πρωτεύουσας. Στο κέντρο του κάτω µέρους της εικόνας εικονίζεται ο πρόεδρος των συντεχνιών Παπαφώτης. Με τη διαδήλωση, που, όπως φαίνεται, ήταν µαζικότατη, εκφράστηκε η υποστήριξη του λαού της Αθήνας προς το κίνηµα στο Γουδί. Χιλιάδες πολίτες, άντρες και γυναίκες, έχουν συγκεντρωθεί έξω από τα ανάκτορα, ενώ ο βασιλιάς διακρίνεται στον εξώστη να µιλά στο συγκεντρωµένο πλήθος. Η αγανάκτηση των Ελλήνων για τα φαινόµενα διαφθοράς στον πολιτικό και στρατιωτικό χώρο και για την ανικανότητα των πολιτικών δυνάµεων να αντιµετωπίσουν τα σοβαρά οικονοµικά, κοινωνικά και εθνικά ζητήµατα του τόπου ήταν διάχυτη. Ωστόσο, κανένα κόµµα µέχρι εκείνη τη στιγµή δεν είχε καταφέρει να εκφράσει αυτή τη δυσαρέσκεια και να προωθήσει τις απαραίτητες για την ελληνική κοινωνία µεταρρυθµίσεις. Το κύρος των πολιτικών µειωνόταν διαρκώς. Κυρίαρχο φαινόµενο ήταν η κρίση εµπιστοσύνης των κοινωνικών στρωµάτων προς όλα ανεξαιρέτως τα κόµµατα. Εποµένως, η αγανάκτηση του ελληνικού λαού δεν ήταν δυνατό να εκφραστεί µέσω της υπερψήφισης κάποιου κόµµατος. Αντίθετα, το κίνηµα του Στρατιωτικού Συνδέσµου, διατυπώνοντας εκτός από τα στρατιωτικά και κάποια γενικότερα αιτήµατα που αφορούσαν µεταρρυθµίσεις σε όλους σχεδόν τους τοµείς (διοίκηση, οικονοµία, δικαιοσύνη, εκπαίδευση), έδωσε τη δυνατότητα στον I O K E Φ A Λ A 6 2 Πολύγωνο: περιοχή της Αθήνας στην Άνω Kυψέλη, πίσω από το Πεδίο του Άρεως.

6 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY ελληνικό λαό να εκφράσει και εκείνος τα αιτήµατά του και τη διάθεσή του για γενική ανασυγκρότηση της χώρας. 4 XO IA MO EIKONøN KAI APA EMATøN Για την εικόνα 1, βλέπε απάντηση στην ερώτηση 1 του σχολικού βιβλίου. Για την εικόνα 2, βλέπε απάντηση στην ερώτηση 2 του σχολικού βιβλίου. Παράθεµα 1: «Ορισµένα από τα αιτήµατα του Στρατιωτικού Συνδέσµου» Το κείµενο είναι απόσπασµα από την προκήρυξη του Στρατιωτικού Συνδέσµου την ηµέρα του κινήµατος στο Γουδί και αποτελεί πρωτογενή ιστορική πηγή για τις αξιώσεις του κινήµατος. Όπως γνωρίζουµε, βασικό αίτηµα του Συνδέσµου ήταν η αποµάκρυνση των πριγκίπων από το στρατό και η αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάµεων. Ο Σύνδεσµος όµως διατύπωνε και κάποια γενικότερα αιτήµατα που αφορούσαν µεταρρυθµίσεις στη διοίκηση του κράτους, την οικονοµία, τη δικαιοσύνη και την εκπαίδευση. Στο συγκεκριµένο απόσπασµα µπορούµε να εντοπίσουµε τα εξής: Θρησκεία: Ο Σύνδεσµος τονίζει την ανάγκη να σταθεί στο ύψος του ιερού προορισµού της. Η επισήµανση αυτή αποτελεί έµµεση αναφορά στα «Ευαγγελικά», στις οχλοκρατικές εκδηλώσεις θρησκευτικού φανατισµού που είχαν σηµειωθεί εναντίον των δηµοτικιστών το Νοέµβριο του ιοίκηση: Τα επίθετα «χρηστή» και «έντιµος» υποδηλώνουν την αναγκαιότητα εξάλειψης φαινοµένων διαφθοράς και αναξιοκρατίας, τα οποία ήταν κυρίαρχα µέχρι τότε στο χώρο της δηµόσιας διοίκησης. ικαιοσύνη: Απαιτείται ταχύτητα στη διαδικασία απονοµής της, αµεροληψία στις δικαστικές αποφάσεις και ίση µεταχείριση των πολιτών, από όποια τάξη κι αν προέρχονται. Με το αίτηµα αυτό ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος καταδικάζει έµµεσα την ιδιαίτερη µεταχείριση την οποία είχαν από τη δικαιοσύνη οι ευνοούµενοι της βασιλικής οικογένειας και της πολιτικής ηγεσίας του τόπου. Εκπαίδευση: Απαραίτητη κρίνεται η αναδιοργάνωσή της, ώστε να αποβάλει τον καθαρά θεωρητικό χαρακτήρα που είχε ως τότε και να αποκτήσει µια πιο πρακτική κατεύθυνση. Έτσι θα καταστεί ικανή να προετοιµάσει άξιους επαγγελµατίες, τους οποίους είχε ανάγκη ο τόπος για να οδηγηθεί στην ανάπτυξη. Οικονοµία: Η οικονοµική ανόρθωση είναι ένα από τα βασικά αιτήµατα του κινήµατος. Πρωταρχικής σηµασίας θεωρείται ο περιορισµός των φόρων, τους οποίους από τη µια ο ελληνικός λαός πλήρωνε κάνοντας αιµατηρές οικονοµίες, από την άλλη η διοίκηση κατασπαταλούσε αλόγιστα για τη διατήρηση περιττών και ανώφελων υπηρεσιών. Με την αναφορά αυτή ο Σύνδεσµος επιδιώκει να καταγγείλει την κατάσταση που επικρατούσε στον δηµόσιο τοµέα: εξαιτίας των πελατειακών σχέσεων που είχαν αναπτυχθεί µεταξύ των βουλευτών των κοµµάτων και των ψηφοφόρων, η διοικητική µηχανή του κράτους είχε φορτωθεί µε περιττές υπηρεσίες και µε υπαλλή-

7 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 259 ENOTHTA λους που δεν πρόσφεραν τίποτα ουσιαστικό και που απλώς αντάλλασσαν την ψήφο τους µε µία θέση στο δηµόσιο 3. Η εξάλειψη αυτών των φαινοµένων ήταν βασική προϋπόθεση για τη βελτίωση της οικονοµίας. Μέσω της οικονοµικής αυτής προόδου θα ήταν δυνατή η αύξηση των δαπανών για το στρατό και το ναυτικό και η αισθητή βελτίωση της εικόνας των ενόπλων δυνάµεων της χώρας σε σύντοµο χρονικό διάστηµα. Για το παράθεµα 2, βλέπε απάντηση στην ερώτηση 2 του σχολικού βιβλίου. 5 TOIXEIA IA THN KATANOH H TOY MA HMATO H κρίση εντάθηκε: Τα προβλήµατα της εθνικής οικονοµίας κορυφώθηκαν το 1908 λόγω της αδυναµίας διάθεσης των αγροτικών προϊόντων και της κακής συγκοµιδής. Τα ασθενέστερα στρώµατα, εκτός από τη µείωση των εµβασµάτων, είχαν να αντιµετωπίσουν και την επιβολή νέων φόρων, µέτρο που επέλεξε η κυβέρνηση για την αντιµετώπιση της οικονοµικής ύφεσης. Η οικονοµική δυσπραγία έθιξε όλους τους µισθωτούς αλλά και τους αξιωµατικούς, τους οποίους τους απασχολούσαν ιδιαίτερα τα ζητή- µατα µισθοδοσίας και επαγγελµατικής τους κατάρτισης. Έτσι, οι τελευταίοι ήταν οι πλέον δυσαρεστηµένοι όχι µόνο για λόγους εθνικούς αλλά και για λόγους επαγγελµατικούς και κοινωνικούς. ιεθνής οικονοµική ύφεση: Πρόκειται για µια βαθιά οικονοµική κρίση που εκδηλώθηκε στις χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ και κορυφώθηκε την περίοδο Στα τέλη του 19ου αιώνα είχε σηµειωθεί στις χώρες αυτές µια σηµαντική πρόοδος στην οικονοµία µε κύριο χαρακτηριστικό την πρωτοφανή ανάπτυξη της βαριάς βιοµηχανίας: µέσα σε λίγα χρόνια η παγκόσµια παραγωγή γαιάνθρακα αυξήθηκε κατά 65% περίπου, η παραγωγή χυτοσιδήρου κατά 70%, ενώ η παραγωγή ατσαλιού τριπλασιάστηκε. Οι πιο ισχυρές χώρες (Αγγλία, ΗΠΑ, Γερµανία, Γαλλία, Ρωσία) επιδόθηκαν στην κατασκευή γιγάντιων σιδηροδροµικών γραµµών, στην ανάπτυξη της βιοµηχανίας, στην ανάπτυξη του εµπορίου και στη διεύρυνση της παγκόσµιας αγοράς. Όλα αυτά προκάλεσαν την ίδρυση καινούριων επιχειρήσεων και εταιρειών οι οποίες, µαζί µε τις ήδη υπάρχουσες, επιδόθηκαν σε ένα ξέφρενο κυνήγι του κέρδους και σε µία συνεχή προσπάθεια επικράτησής τους στον οικονοµικό ανταγωνισµό σε βάρος των υπολοίπων. Το αποτέλεσµα αυτής της άναρχης και απότοµης οικονοµικής ανάπτυξης ήταν η ξαφνική χρεοκοπία πολλών επιχειρήσεων. Πρώτα στην Ευρώπη (το 1900) κι έπειτα στις ΗΠΑ (1901), οι µετοχές των πιο µεγάλων βιοµηχανικών µονοπωλίων άρχισαν να κατρακυλούν καταστροφικά και αµέσως µετά να περιορίζεται η παραγωγή σε πολλούς αποφασιστικούς κλάδους της βιοµηχανίας. Η κρίση έπληξε τις µεσαίες I O K E Φ A Λ A 6 3 Για περισσότερα στοιχεία σχετικά µε τις πελατειακές σχέσεις στο δηµόσιο τοµέα, βλέπε ενότητα 28 στα Στοιχεία για την κατανόηση του µαθήµατος το σχόλιο: «[Tο Σύνταγµα του 1911] θέσπιζε τη µονιµότητα των δηµοσίων υπαλλήλων».

8 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY κυρίως βιοµηχανικές και άλλες επιχειρήσεις, οι οποίες οδηγήθηκαν στην καταστροφή. Αντίθετα, τα µονοπώλια, που ήταν οι πιο ισχυρές επιχειρήσεις από οικονοµική και τεχνική άποψη, όχι µόνο διασώθηκαν αλλά βγήκαν από την κρίση ενισχυµένα. Εµβάσµατα Ελλήνων µεταναστών: Πρόκειται για τα χρηµατικά ποσά που έστελναν στις οικογένειές τους στην Ελλάδα Έλληνες που είχαν µεταναστεύσει στο εξωτερικό (κυρίως στην Αίγυπτο και στην Αµερική). Χάρη σε αυτά τα ποσά πολλές οικογένειες κατάφεραν να ξεφύγουν από τις ληστρικές διαθέσεις των τοκογλύφων 4 της εποχής και να ορθοποδήσουν οικονοµικά. Ωστόσο, στις αρχές του 20ού αι. τα εµβάσµατα περιορίστηκαν λόγω της διεθνούς οικονοµικής ύφεσης και πολλές οικογένειες αντι- µετώπισαν έντονο οικονοµικό πρόβληµα. Κυβερνήσεις σύντοµης θητείας διαδέχονταν η µία την άλλη: Κατά τη χρονική περίοδο συγκροτήθηκαν 13 κυβερνήσεις, οι οποίες είχαν σύντοµη θητεία λόγω της πολιτικής αστάθειας που επικρατούσε και των παρεµβάσεων του βασιλιά Γεωργίου Α. Στις κυβερνήσεις αυτές εναλλάσσονταν ως πρωθυπουργοί ο Θεόδωρος ηλιγιάννης, ο ηµήτριος Ράλλης, ο Αλέξανδρος Ζαΐµης και ο Γεώργιος Θεοτόκης. Μειωνόταν διαρκώς το κύρος των πολιτικών και της µοναρχίας: Μεγάλες ευθύνες είχε ο ίδιος ο βασιλιάς Γεώργιος Α, ο οποίος παραβίαζε συστη- µατικά την αρχή της δεδηλωµένης. Μετά την ήττα του 1897, διόρισε πρωθυπουργό τον Α. Ζαΐµη, αρχηγό µικρού κόµµατος, αντί να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές µετά την παραίτηση του αρχηγού της πλειοψηφίας Θ. ηλιγιάννη. Το 1901, µετά την παραίτηση του αρχηγού της πλειοψηφίας Γ. Θεοτόκη, διόρισε πολιτική κυβέρνηση από τη µειοψηφία. Η εµπλοκή του στέµµατος στην πολιτική ζωή ήταν ιδιαίτερα έντονη και δηµιουργούσε δυσαρέσκεια και αντιδράσεις. Από την άλλη, οι πολιτικές ηγεσίες των κοµµάτων δεν καταδίκαζαν τις αντιδηµοκρατικές αυτές ενέργειες. Το αποτέλεσµα ήταν να εκδηλωθεί κρίση εµπιστοσύνης του ελληνικού λαού και προς τα κόµµατα και προς τη µοναρχία. Οι θέσεις που κατείχαν µέσα στο στρατό ο διάδοχος Κωνσταντίνος και οι άλλοι γιοι του βασιλιά: Σύµφωνα µε τον νόµο του 1887, ο Κωνσταντίνος (πρωτότοκος γιος του βασιλιά Γεωργίου Α ) ήταν υποστράτηγος του πεζικού, ο Γεώργιος αντιπλοίαρχος και διοικητής της υποβρυχίου Αµύνης και ο Νικόλαος λοχαγός του πυροβολικού. Στις παραµονές του ελληνοτουρκικού πολέµου (1897) ο Κωνσταντίνος προβιβάστηκε σε Αρχιστράτηγο. Στον πόλεµο αυτό, ωστόσο, φάνηκε η αδυναµία και η ανικανότητα του ίδιου αλλά και των άλλων πριγκίπων να ανταποκριθούν στην κρι- 4 Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αι. ήταν έντονο το φαινόµενο της τοκογλυφίας: φτωχοί πολίτες, κυρίως αγρότες, λόγω οικονοµικής δυσπραγίας, δανείζονταν χρήµατα από δανειστές µε όρους τοκογλυφίας (µε επιτόκιο 25-30%) βάζοντας υποθήκη την περιουσία τους. Το αποτέλεσµα ήταν πολλοί από αυτούς να χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία λόγω της αδυναµίας τους να ξεπληρώσουν τους δυσβάσταχτους

9 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 261 ENOTHTA σιµότητα της κατάστασης και οι σοβαρές τους ευθύνες για την ταπεινωτική ήττα του ελληνικού στρατού (µετά τις πρώτες επιθέσεις των Τούρκων είχε επικρατήσει µεγάλη σύγχυση στις τάξεις του ελληνικού στρατού, µε αποτέλεσµα την αδικαιολόγητη υποχώρησή του και την ανενόχλητη προέλαση των Τούρκων µέχρι έξω από τη Λαµία). Τα γεγονότα αυτά αλλά και η µεροληψία που έδειχναν οι πρίγκιπες στην επαγγελµατική εξέλιξη κάποιων αξιωµατικών είχαν προκαλέσει έντονη δυσαρέσκεια στον ελληνικό στρατό. (Για περισσότερα στοιχεία για τον Κωνσταντίνο, βλέπε ενότητα 28 και ενότητα 32 Στοιχεία για την κατανόηση του µαθήµατος) Η στάση του ύπατου αρµοστή Kρήτης πρίγκιπα Γεωργίου: Βλέπε ενότητα 21. Παραϊστορικά Ανάµεσα στους βασικούς ευνοούµενους που είχε συγκεντρώσει γύρω του ο διάδοχος Κων/νος στο στρατό ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς, ο µετέπειτα δικτάτορας. Ο Μεταξάς ήταν απόλυτα αφοσιωµένος στον βασιλιά Γεώργιο Α και στη υναστεία γενικότερα. Στο ηµερολόγιό του γράφει για τον βασιλιά Γεώργιο Α : «Υπήρξε στιγµή µόνον στιγµή καθ ην εµίσησα την Πατρίδα µου, αλλά ουδεµία τοιαύτη υ- πήρξε διά τον Βασιλέα µου», και σε άλλο σηµείο: «Μου είναι αδιάφορο εάν ο Βασιλεύς είναι καλός ή κακός, επιβλαβής ή ω- φέλιµος. εν εξετάζω αν αι πράξεις του προξενούν καλόν ή κακόν εις το Έθνος. Τον ακολουθώ τυφλώς εις ό,τι θέλει». Στρατιωτικός Σύνδεσµος: Για τη δηµιουργία και τους λόγους σύστασης του Στρατιωτικού Συνδέσµου µάς δίνει πληροφορίες ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος. Ο πρώτος πυρήνας της οργάνωσης του Συνδέσµου είχε συγκεντρωθεί στο σπίτι του, τον Οκτώβριο του 1908, και αποτελούνταν αποκλειστικά από ανθυπολοχαγούς. Θέµα της συγκέντρωσης ήταν η αντιµετώπιση της κακής κατάστασης των στρατιωτικών πραγµάτων. Στην επόµενη συνάντηση, στην οποία έλαβαν µέρος περισσότεροι, συντάχτηκε το πρώτο πρωτόκολλο του «Στρατιωτικού Συνδέσµου των κατώτερων αξιωµατικών ξηράς και θαλάσσης». ηµοσιογραφικό όργανο του Συνδέσµου ήταν η εφηµερίδα Χρόνος. Πρώτος στόχος ήταν η παραίτηση της κυβέρνησης Θεοτόκη. Πράγµατι, υπό την πίεση του Συνδέσµου, ο Θεοτόκης παραιτήθηκε στις 4 Ιουλίου 1909 και δόθηκε εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης στον αντίπαλο του Θεοτόκη, τον. Ράλλη. Στις 8 Αυγούστου ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος ζήτησε από τη νέα κυβέρνηση την εφαρµογή προγράµµατος στρατιωτικών µεταρρυθµίσεων που θα υπαγόρευε ο ίδιος. Ωστόσο, η κυβέρνηση Ράλλη ήταν ιδιαίτερα προσκολληµένη στα ανάκτορα και δεν ήταν διατεθειµένη να προωθήσει βασικά σηµεία του προγράµµατος του Συνδέσµου, µεταξύ των οποίων ήταν και η αποµάκρυνση των πριγκίπων από τον στρατό. Στις 12 Αυγούστου µάλιστα διέταξε να φυλακιστούν αρκετοί αξιωµατικοί του Συνδέσµου. Συνελήφθησαν δύο. Οι διαπραγµατεύσεις µεταξύ πρωθυπουργού και Συνδέσµου διακόπηκαν. Ο δεύτερος, µε αρχηγό τον Νικόλαο Ζορµπά, προχώρησε στο στρατιωτικό κίνηµα στο Γουδί. I O K E Φ A Λ A 6

10 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY Κίνηµα στο Γουδί: Μετά την αδυναµία συνεννόησης του Στρατιωτικού Συνδέσµου µε την κυβέρνηση Ράλλη, ο Σύνδεσµος αποφάσισε να κηρύξει επανάσταση. Ο Ζορµπάς έδωσε διαταγή το βράδυ της 14ης Αυγούστου να συγκεντρωθεί ο στρατός στους στρατώνες στο Γουδί. Εκεί, στους πρόποδες του Υµηττού, παρατάχτηκαν περίπου 400 αξιωµατικοί και οπλίτες, καθώς και µερικοί χωροφύλακες και πολίτες, και απείλησαν να καταλάβουν την Αθήνα αν η κυβέρνηση δεν έκανε δεκτά τα αιτήµατά τους. Παράλληλα, ο Σύνδεσµος είχε στείλει στις εφηµερίδες το πρόγραµµά του, το οποίο δηµοσιεύτηκε στα φύλλα της 15ης Αυγούστου. Η κυβέρνηση Ράλλη και τα ανάκτορα αιφνιδιάστηκαν, καθώς δεν είχαν προβλέψει µια τόσο ακραία ενέργεια από τους στρατιωτικούς. Ο Ράλλης παραιτήθηκε. Ο βασιλιάς έδωσε εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης στον Κυριακούλη Μαυροµιχάλη, ο οποίος δεσµεύτηκε απέναντι στο Σύνδεσµο ότι θα προωθούσε το πρόγραµµά του. Η κυβέρνηση Μαυροµιχάλη προώθησε αρκετούς νέους νόµους, ωστόσο το έργο της δεν ικανοποίησε το Σύνδεσµο, ο οποίος στη συνέχεια κάλεσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο να αναλάβει την ηγεσία της χώρας.

11 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 263 Eνότητα28 O Ï ı ÚÈÔ µâóè ÏÔ appleúˆı appleô ÚÁfi : Ë ÂÓÈ ÂÏÈÎ appleôïèùèî ÙË appleâúèfi Ô (15 ÁÔ ÛÙÔ ) appleôïèùèî Û ÌÌÂÙÔ ÓËÌ ÛÙÔ Ô ÙÔ µâóè ÏÔ Î Ù ÙËÓ ÙË ÏÏ ÛÙÔ appleúòùë appleúˆı appleô ÚÁ µ ÏÎ ÓÈÎÔ appleôï ÌÔ ÙÔ ΠPIN TΩPA META 1 π ƒ ªª Η άνοδος του κόµµατος του Βενιζέλου (Κόµµα των Φιλελευθέρων) στην εξουσία το 1910 Μετά το κίνηµα του 1909 ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος πρότεινε την πρωθυπουργία στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος αρνήθηκε. ιαφώνησε επίσης µε την κατάργηση της µοναρχίας. Ακολούθησε συµφωνία Συνδέσµου, βασιλιά, παλαιών κοµµάτων και Βενιζέλου: να γίνουν εκλογές για ανάδειξη Αναθεωρητικής και όχι Συντακτικής Βουλής. Μετά από δύο εκλογικές αναµετρήσεις (Αύγουστος και Νοέµβριος 1910) τις εκλογές κέρδισε το Κόµµα των Φιλελευθέρων (κόµµα του Βενιζέλου). I O K E Φ A Λ A 6 Το Σύνταγµα του 1911 που ψηφίστηκε από την Αναθεωρητική Βουλή Βασικές µεταρρυθµίσεις του Συντάγµατος: Προστάτευε αποτελεσµατικότερα τις ατοµικές ελευθερίες. Eπέτρεπε στο κράτος να αφαιρεί από ιδιοκτήτες µεγάλες εκτάσεις γης µε αποζηµίωση, για να µοιραστούν στους ακτήµονες 1. Θέσπιζε τη µονιµότητα των δηµοσίων υπαλλήλων. Aπαγόρευε να εκλέγονται βουλευτές οι στρατιωτικοί και οι δηµόσιοι υπάλληλοι. Kαθιέρωνε την υποχρεωτική, δωρεάν εκπαίδευση. Στην προώθηση των µεταρρυθµίσεων συνέβαλε αποφασιστικά η ριζοσπαστική κοινοβουλευτική οµάδα των Κοινωνιολόγων µε επικεφαλής τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. 1 ακτήµονας: ο γεωργός που δεν έχει στην ιδιοκτησία του καλλιεργήσιµη γη και επιβιώνει καλλιεργώντας τα κτήµατα άλλων ιδιοκτητών γης.

12 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY Οι ενέργειες του Βενιζέλου για την αναδιοργάνωση του στρατού Απέκτησε επιρροή στο στράτευµα και επιδίωξε την αξιοποίηση όλων των αξιωµατικών. Επανέφερε στην ηγεσία του στρατού τον διάδοχο Κωνσταντίνο προκαλώντας αντιδράσεις ανάµεσα στους βενιζελικούς. Πώς µπορούν να ερµηνευτούν οι πολιτικές πρωτοβουλίες του Βενιζέλου Σύµφωνα µε την εκτίµηση του Βενιζέλου, η Ελλάδα σύντοµα θα έπαιρνε µέρος σε πόλεµο για να πετύχει τους εθνικούς της στόχους. Υπό αυτό το πρίσµα ερµηνεύονται: η συµβιβαστική του στάση απέναντι στη µοναρχία, τα µέτρα υπέρ των ασθενέστερων στρωµάτων, η στρατιωτική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι εκλογές Μαρτίου 1912 και το αποτέλεσµα Θριάµβευσε το κόµµα των Φιλελευθέρων. Μεγάλο µέρος της ελληνικής κοινωνίας θεωρούσε τον Βενιζέλο ικανό να επιλύσει µεγάλα κοινωνικά και εθνικά ζητήµατα. Eκλέχθηκε µεγάλος αριθµός νέων βουλευτών. 2 XPONO O IO 1910 ύο εκλογικές αναµετρήσεις. Mετά τη δεύτερη την πλειοψηφία στη Bουλή κέρδισε το κόµµα των Φιλελευθέρων (Aύγουστος και Nοέµβριος) 1911 Θεσπίστηκε το Σύνταγµα του 1911, που αποτελούσε αναθεώρηση του Συντάγµατος του 1964 σε µη θεµελιώδεις διατάξεις του 1912 Εκλογές Θρίαµβος του κόµµατος των Φιλελευθέρων (Mάρτιος) 3 A ANTH H THN EPøTH H TOY XO IKOY BIB IOY Να µελετήσετε την πηγή. Ποια άποψη υποστηρίζει ο Ελ. Βενιζέλος; Πώς αντιµετωπίζει το αίτηµα για σύγκληση Συντακτικής Βουλής; Ποιο θεωρεί ότι πρέπει να είναι το εύρος των µεταρρυθµίσεων; Το κείµενο είναι απόσπασµα από την πρώτη οµιλία του Βενιζέλου στον αθηναϊκό λαό αµέσως µετά τις εκλογές Αυγούστου Ο Βενιζέλος υποστηρίζει την ανάγκη ανασυγκρότησης του στρατού και σύγκλησης Αναθεωρητικής Βουλής. Πολλοί, ωστόσο, από τους οπαδούς του εκφράζουν ανοιχτά τη διαφωνία τους στον αναθεωρητικό χαρακτήρα της βουλής και ζητούν σύγκληση Συντακτικής Βουλής, η οποία θα προχωρούσε σε ψήφιση νέου συντάγµατος και στην κατάργηση της βασιλείας. Ο Βενιζέλος εναντιώνεται

13 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 265 ENOTHTA στο αίτηµα αυτό και µένει σταθερός στην άποψή του για µη ανατροπή του πολιτεύµατος. Τονίζει την ανάγκη µεταρρυθµίσεων. Όσον αφορά το εύρος αυτών των µεταρρυθµίσεων, θεωρεί ότι θα πρέπει να έχουν εκτεταµένο χαρακτήρα, να επεκτείνονται δηλαδή σε όλους τους τοµείς του πολιτικού και κοινωνικού βίου, χωρίς όµως να θίγουν το πολίτευ- µα και τις εξουσίες του βασιλιά. Ο Βενιζέλος επιµένει ότι απαίτηση της κοινής γνώµης είναι η τροποποίηση από την Αναθεωρητική Βουλή σηµαντικών διατάξεων του συντάγµατος, όχι όµως διατάξεων που αφορούν τη µορφή του πολιτεύµατος και τον θεσµό της βασιλείας. 4 XO IA MO EIKONøN KAI APA EMATøN Εικόνα: Eλευθέριος Bενιζέλος Βλέπουµε τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Kρητικό πολιτικό που είχε διακριθεί στον αγώνα για την ένωση της Κρήτης µε την Ελλάδα και που αργότερα κλήθηκε από τον Στρατιωτικό Σύνδεσµο να αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας. Το Νοέµβριο του 1910 κέρδισε τις εκλογές ως αρχηγός του κόµµατος των Φιλελευθέρων. Κατά την περίοδο της πρώτης διακυβέρνησής του προώθησε σηµαντικές µεταρρυθµίσεις που συνέβαλαν στον εκσυγχρονισµό της χώρας και δηµιούργησαν προοπτικές επίλυσης των µεγάλων κοινωνικών και εθνικών ζητηµάτων του τόπου. Στις εκλογές Μαρτίου 1912 ήταν και πάλι νικητής, µάλιστα µεγάλο ποσοστό ψήφων. (Για περισσότερα στοιχεία για τη ζωή του Βενιζέλου βλέπε ενότητα...) 5 TOIXEIA IA THN KATANOH H TOY MA HMATO Ελευθέριος Βενιζέλος: Βλέπε ενότητα 21. I O K E Φ A Λ A 6 Μετά το κίνηµα του 1909, ο Σύνδεσµος κάλεσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο στην Αθήνα και του πρότεινε την πρωθυπουργία: Ο Στρατιωτικός Σύνδεσµος δεν είχε πρόθεση να επιβάλει στρατιωτική δικτατορία 2. Επιδίωκε την προώθηση των αιτηµάτων του µέσω της Βουλής. Απέβλεπε λοιπόν στο σχηµατισµό µιας κυβέρνησης η οποία θα εφάρµοζε στην πράξη το µεταρρυθµιστικό του πρόγραµµα. Επειδή όµως ο Σύνδεσµος εκτίµησε ότι η κυβέρνηση Μαυροµιχάλη απέτυχε να ανταποκριθεί απόλυτα στις απαιτήσεις και τις αξιώσεις του κινήµατος, κάλεσε τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Η προτίµηση προς το πρόσωπο του Βενιζέλου στηρίχτηκε στα εξής δεδοµένα: Ο Βενιζέλος είχε διακριθεί στους εθνικούς και πολιτικούς αγώνες στην Κρήτη και ήταν ένα πρόσωπο που τόνωνε το εθνικό αίσθηµα των Ελλήνων, σε µια εποχή που τα εθνικά ζητήµατα (Κρητικό, Μακεδονικό) απασχολούσαν έντονα το ελληνικό κράτος. 2 Στρατιωτική δικτατορία: είναι η ανατροπή της δηµοκρατικά εκλεγµένης κυβέρνησης και η κατάργηση του ισχύοντος συντάγµατος από µια µερίδα στρατιωτικών, οι οποίοι παίρνουν την εξουσία κηρύσσοντας στρατιωτικό νόµο (δηλαδή όλες οι κρατικές εξουσίες ελέγχονται από το στρατό). Η λέξη «δικτατορία» προκύπτει από τον όρο «δικτάτορας», που ήταν αξίωµα στη ρωµαϊκή πολιτεία. Επρόκειτο για έναν εκλεγµένο από τους δύο υπάτους άρχοντα που, σε περιόδους που η πολιτεία βρισκόταν σε κρίσιµη κατάσταση, αναλάµβανε για έξι µήνες όλες τις εξουσίες.

14 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY Οι αξιωµατικοί του Στρατιωτικού Συνδέσµου αντιλαµβάνονταν ότι δε διέθεταν την ανάλογη πείρα για να διαχειριστούν το πλήθος των πολιτικών ζητηµάτων που είχαν ανακύψει. Είχαν ανάγκη από έναν πολιτικό που να διαθέτει πολιτική εµπειρία και δυναµισµό. Η πλειοψηφία των αξιωµατικών του Συνδέσµου θεωρούσε ότι ο πολιτικός ηγέτης που θα αναλάµβανε να υλοποιήσει τα αιτήµατά τους δε θα έπρεπε να προέρχεται από τα παλαιά κόµµατα. Υπέδειξαν λοιπόν το Βενιζέλο που δεν είχε διστάσει να συγκρουστεί µε τον πρίγκιπα Γεώργιο στην Κρήτη και που ικανοποιούσε τα αντιδυναστικά αισθήµατα πολλών από τους οπαδούς του κινήµατος (η συγκεκριµένη µερίδα οπαδών βέβαια απογοητεύτηκε όταν στη συνέχεια ο Βενιζέλος αρνήθηκε να θέσει πολιτειακό ζήτηµα, δηλαδή ζήτηµα αλλαγής του πολιτεύµατος και κατάργησης της βασιλείας, και επιπλέον επανέφερε στην ηγεσία του στρατού τον διάδοχο Κωνσταντίνο). Εκλογικές αναµετρήσεις της περιόδου Παραϊστορικά Αναφέρεται ότι, όταν ο Ζορµπάς, ο αρχηγός του Στρατιωτικού Συνδέσµου, έµαθε για την επαναφορά των µελών της βασιλικής οικογένειας στη διοίκηση του στρατεύµατος, απευθύνθηκε προς τον Βενιζέλο µε τα εξής λόγια: «Εάν τους επαναφέρετε, θερµαίνετε εις τους κόλπους σας έχιδνας [δηλ. φίδια]... Φοβούµαι µήπως µίαν η- µέραν δαγκάσουν όχι µόνον υµάς, αλλά και τα ζωτικότερα συµφέροντα της χώρας αυτής». Εκλογές 8ης Αυγούστου 1910: Στις εκλογές αυτές συµµετείχαν πολλοί ανεξάρτητοι βουλευτές οι οποίοι ήταν φορείς των αιτηµάτων που είχαν διατυπωθεί στο πλαίσιο του κινήµατος στο Γουδί. Το εκλογικό αποτέλεσµα φανέρωνε τη διάθεση του εκλογικού σώµατος για εµφάνιση νέων πολιτικών προσώπων. Τα παλαιά κόµµατα βέβαια κέρδισαν τις περισσότερες έδρες στη Βουλή: 200 σε σύνολο 362. Για πρώτη φορά όµως στην κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι συγκέντρωσαν έδρες που πλησίαζαν σε αριθµό αυτές των οργανωµένων κοµ- µάτων (162 έδρες). Μεταξύ τους εκλέχτηκε και ο Βενιζέλος στην περιφέρεια Αττικο-Βοιωτίας (συγκέντρωσε ψήφους σε σύνολο ). Έτσι σχηµατίστηκε η Α Αναθεωρητική Βουλή µε πρωθυπουργό τον Στέφανο ραγούµη, ο οποίος προερχόταν από τα παλαιά κόµµατα. Ό- µως στο Kοινοβούλιο επικρατούσε αναβρασµός, καθώς πολλοί από τους ανεξάρτητους βουλευτές ζητούσαν να κηρυχθεί η Εθνοσυνέλευση Συντακτική (επιδίωκαν δηλαδή την ψήφιση νέου συντάγµατος το οποίο θα καταργούσε τη βασιλεία). Ο ραγούµης αδυνατούσε να χειριστεί την κατάσταση και παραιτήθηκε. Τότε ο βασιλιάς Γεώργιος, αντιλαµβανόµενος ότι ο Βενιζέλος δε θα έθιγε τo θεσµό της βασιλείας και βλέποντας ότι είχε µεγάλο ρεύµα ως πολιτικός, του έδωσε εντολή σχηµατισµού κυβέρνησης. Επειδή όµως ο Βενιζέλος αντιµετώπισε προβλήµατα µε την εξασφάλιση ψήφου εµπιστοσύνης, σε συνεννόηση µε τον βασιλιά Γεώργιο Α, προχώρησε σε διάλυση της Βουλής και προκήρυξη νέων εκλογών.

15 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 267 ENOTHTA Εκλογές 28ης Νοεµβρίου 1910: Τα παλαιά κόµµατα καταδίκασαν τη βίαιη διάλυση της Βουλής από τον βασιλιά και αποφάσισαν να µη συµµετάσχουν στις εκλογές. Έτσι, η βενιζελική παράταξη (Κόµµα των Φιλελευθέρων) κέρδισε τη συντριπτική πλειοψηφία των εδρών: 307 σε σύνολο 362. Στις εκλογές εξελέγησαν και 7 υποψήφιοι από τη ριζοσπαστική οµάδα των Κοινωνιολόγων, οι οποίοι στήριξαν στη συγκεκριµένη περίπτωση το Βενιζέλο. Πάντως, παρά την αποχή των παλαιών κοµµάτων, το σύνολο των ψήφων που ρίχτηκαν στις κάλπες ήταν µόλις 8% χαµηλότερο από τον αριθµό των ψήφων κατά τις προηγούµενες εκλογές. Κατά συνέπεια, το αποτέλεσµα στη Βουλή φανέρωνε τις πραγµατικές διαθέσεις του εκλογικού σώµατος, που ήταν κυρίως η απόρριψη και καταδίκη των παλαιών κοµµάτων. Εκλογές 12ης Μαρτίου 1912: Το Κόµµα των Φιλελευθέρων κέρδισε τις 146 από τις 181 έδρες της Βουλής. Το αποτέλεσµα φανέρωνε τις ελπίδες που είχαν γεννηθεί στο εκλογικό σώµα ότι η κυβέρνηση Βενιζέλου θα έλυνε τα µεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήµατα του τόπου. Αναθεωρητική Βουλή: Πρόκειται για τη Βουλή η οποία καλείται να αναθεωρήσει µη θεµελιώδεις διατάξεις του Συντάγµατος (διατάξεις δηλαδή που δεν αφορούν τη µορφή του πολιτεύµατος). Τέτοια ήταν η Βουλή που προέκυψε µετά τις εκλογές Αυγούστου 1910 (Α Αναθεωρητική) αλλά και µετά τις εκλογές Νοεµβρίου 1910 (Β Αναθεωρητική). Η Β Αναθεωρητική, µε πρωθυπουργό τον Βενιζέλο, ψήφισε 53 τροποποιήσεις µη θεµελιωδών διατάξεων του συντάγµατος και 337 νέους νόµους. Συντακτική Βουλή: Πρόκειται για τη Βουλή που καλείται να αλλάξει τον καταστατικό χάρτη µιας χώρας, δηλαδή να ψηφίσει σύνταγµα. Συντακτικές ήταν οι Εθνοσυνελεύσεις του και του Η πρώτη ψήφισε το Σύνταγµα του 1844, µε το οποίο θεσπιζόταν το πολίτευµα της συνταγµατικής µοναρχίας, και η δεύτερη ψήφισε το Σύνταγµα του 1864, µε το οποίο καθιερωνόταν το πολίτευµα της βασιλευόµενης δηµοκρατίας. I O K E Φ A Λ A 6 Κόµµα των Φιλελευθέρων: Ιδρύθηκε στις 22 Αυγούστου 1910 και είχε αρχηγό τον Eλ. Βενιζέλο. Ο ίδιος ο Βενιζέλος, όταν έβγαλε τον πρώτο του λόγο προς τους οπαδούς του, στις 5 Σεπτεµβρίου, στην Πλατεία Συντάγ- µατος, εκτός των άλλων, µίλησε για τη δηµιουργία ενός κόµµατος αρχών 3. Βασικές επιδιώξεις του κόµµατος ήταν η προώθηση µεταρρυθ- µίσεων που θα οδηγούσαν στον εκσυγχρονισµό του κρατικού µηχανισµού και στην οικονοµική ανάπτυξη του τόπου, καθώς και στην κατάλληλη στρατιωτική προετοιµασία της χώρας για την πραγµατοποίηση των εθνικών διεκδικήσεων. Το κόµµα αντιπροσώπευε κυρίως τα συµφέροντα της ανερχόµενης αστικής τάξης. Ωστόσο, η ισχυρή προσωπικότητα του αρχηγού του Βενιζέλου, ο οποίος είχε τα πάντα υπό τον έλεγχό του, 3 Το κόµµα αρχών, σε αντίθεση προς τα προσωπικά κόµµατα, τα οποία στηρίζονται στην προσωπικότητα του ηγέτη τους, βασίζει τη λειτουργία του στην καθιέρωση σταθερών προγραµµατικών αρχών και στη συµµετοχή πλατύτερων λαϊκών µαζών στον κοµµατικό οργανισµό.

16 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY εµπόδισε την εξέλιξή του σε πραγµατικό κόµµα αρχών. Σύνταγµα του 1911: Ψηφίστηκε από την Αναθεωρητική Βουλή που προέκυψε µετά τις εκλογές Νοεµβρίου 1910 (Β Αναθεωρητική). Το σύνταγµα αυτό αποτελούσε αναθεώρηση µη θεµελιωδών διατάξεων του Συντάγµατος του Το πολίτευµα παρέµενε βασιλευόµενη δηµοκρατία. Ο µονάρχης διατηρούσε τις ίδιες εξουσίες που είχε και µε το Σύνταγµα του Οι συνταγµατικές ρυθµίσεις που έγιναν συνέβαλαν στην τόνωση του φιλελεύθερου-δηµοκρατικού χαρακτήρα του πολιτεύµατος και στον εκσυγχρονισµό της κρατικής µηχανής. [Το Σύνταγµα του 1911] επέτρεπε στο κράτος να αφαιρεί από τους ιδιοκτήτες τους µε αποζηµίωση µεγάλες εκτάσεις γης για να µοιραστούν σε ακτήµονες: Με άρθρο του Συντάγµατος του 1911 επιτρέπονταν οι απαλλοτριώσεις, δηλαδή η εξαγορά από το κράτος, σύµφωνα µε ορισµένη αποζηµίωση, της ακίνητης περιουσίας κάποιων, προκειµένου να εξυπηρετηθεί το κοινωνικό συµφέρον (αποκατάσταση ακτηµόνων). Στην προκειµένη περίπτωση, οι απαλλοτριώσεις αφορούσαν κυρίως τα τσιφλίκια της Θεσσαλίας, τα οποία ανήκαν σε λίγους µεγαλογαιοκτήµονες (τσιφλικάδες), ενώ το πλήθος των αγροτών που τα καλλιεργούσαν έµεναν ακτή- µονες και ζούσαν κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες. [Το Σύνταγµα του 1911] θέσπιζε τη µονιµότητα των δηµοσίων υπαλλήλων: Πριν από αυτή τη ρύθµιση οι δηµόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν µόνιµοι. Ο διορισµός τους επίσης ήταν υπόθεση κάποιου βουλευτή ή κόµµατος, που αναλάµβανε να εξασφαλίσει δηµοσιοϋπαλληλικές θέσεις µε αντάλλαγµα την ψήφο των ενδιαφεροµένων. Η διατήρηση της θέσης αυτής εξαρτιόταν από την επανεκλογή του βουλευτή ή του κόµµατος στο οποίο αυτός ανήκε. Οι δηµόσιοι υπάλληλοι λοιπόν, για να παραµένουν στις θέσεις τους, ανέπτυσσαν πελατειακές θέσεις µε τους βουλευτές και τα αντίστοιχα κόµµατα. Αποτέλεσµα αυτής της κατάστασης ήταν, από τη µια, να κυριαρχούν στον δηµόσιο τοµέα φαινόµενα συναλλαγής και αναξιοκρατίας και, από την άλλη, να έχει υπερφορτωθεί η διοικητική µηχανή του κράτους µε υπαλλήλους ανάξιους και αργόµισθους. Οµάδα των Κοινωνιολόγων (Κοινωνιολογική Eταιρεία): Οµάδα µε σοσιαλιστικές ιδέες που την αποτελούσαν διανοούµενοι της εποχής, οι λεγόµενοι Κοινωνιολόγοι, µε αρχηγό τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου. Επιζητούσαν άµεσες οικονοµικές, κοινωνικές και πολιτικές µεταρρυθµίσεις. Επιδίωκαν ισότητα ευκαιριών για όλα τα µέλη της κοινωνίας και διανοµή των αγαθών ανάλογα µε τις ανάγκες του καθενός. Στα µέσα του 1910 ίδρυσαν το Λαϊκό Kόµµα, το οποίο στις εκλογές Νοεµβρίου 1910 κέρδισε 7 έδρες. Το κόµµα είχε ιδιαίτερα έντονη παρουσία στις συζητήσεις της Β Αναθεωρητικής Βουλής (αυτής που προέκυψε από τις εκλογές Νοεµβρίου 1910) και αγωνίστηκε για την προώθηση των ρυθµίσεων που ευνοούσαν τους αγρότες και τους εργάτες.

17 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 269 Eνότητα29 OÈ µ ÏÎ ÓÈÎÔ applefiïâìôè ( ) ª ΠÔÓÈÎfi ÁÒÓ µ ÏÎ ÓÈÎÔ applefiïâìôè ÁÎfi- ÛÌÈÔ applefiïâìô ΠPIN TΩPA META 1 π ƒ ªª Τα αίτια Οι Νεότουρκοι, µετά την επικράτησή τους, ξεκίνησαν διώξεις σε βάρος των αλλοεθνών πληθυσµών. Τα εθνικά αισθήµατα των άλλων βαλκανικών λαών αναζωπυρώθηκαν οι λαοί αυτοί (Έλληνες, Bούλγαροι, Σέρβοι) άρχισαν να επιδιώκουν την ενσωµάτωση στο κράτος τους των εδαφών της Οθωµανικής αυτοκρατορίας στα οποία κατοικούσαν οι οµοεθνείς τους. Oι ανταγωνισµοί µεταξύ των υνάµεων αποκάλυπταν τις αδυναµίες της Οθωµανικής αυτοκρατορίας: Γερµανία: είχε διεισδύσει οικονοµικά στην Οθωµανική αυτοκρατορία. Ιταλία: επιτέθηκε στη Λιβύη (οθµανκή κτήση), το Σεπτέµβριο του 1911, και κατέλαβε τα υπό οθωµανική διοίκηση ωδεκάνησα (Μάιος 1912). Αυστροουγγαρία: προχώρησε, το 1908, σε προσάρτηση της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης. Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία: πλήττονταν τα συµφέροντά τους. I O K E Φ A Λ A 6 Προς τη σύγκρουση Oι βαλκανικές συµµαχίες Ο Βενιζέλος αρχικά δεν αντιδρούσε έντονα στην πολιτική των Νεοτούρκων, θεωρώντας ότι η Ελλάδα δεν ήταν ακόµη έτοιµη για πόλεµο. Στη συνέχεια, την άνοιξη του 1911, βλέποντας πιθανή µια πολεµική σύγκρουση, ακολούθησε την τακτική της βαλκανικής συνεννόησης. Την άνοιξη του 1912 η Σερβία, η Βουλγαρία, η Ελλάδα και το Μαυροβούνιο υπέγραψαν συνθήκες συµµαχίας.

18 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY Α Βαλκανικός πόλεµος (Οκτώβριος Μάιος 1913) Η αφορµή του πολέµου Η άρνηση του Σουλτάνου να συζητήσει τα αιτήµατα που έθεσαν οι βαλκανικοί σύµµαχοι (τον Οκτώβριο 1912) για σεβασµό της αυτονοµίας των εθνοτήτων που ζούσαν στην Οθωµανική αυτοκρατορία και για µεταρρυθ- µίσεις προς όφελός τους. Τα στρατιωτικά γεγονότα Οι κινήσεις των βαλκανικών δυνάµεων: Ο ελληνικός στρατός, µε αρχιστράτηγο τον διάδοχο Κωνσταντίνο, προέλασε στη Μακεδονία. Τα σερβικά στρατεύµατα κατέλαβαν τα Σκόπια, το Μοναστήρι 1 και το υρράχιο (στη σηµερινή Αλβανία). Οι βουλγαρικές δυνάµεις έφτασαν κοντά στην Κωνσταντινούπολη, κατέλαβαν τη υτική Θράκη και την Ανατολική Μακεδονία και κατευθύνθηκαν προς τη Θεσσαλονίκη. Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων: Ο Βενιζέλος διέταξε τον διάδοχο Κωνσταντίνο να κινηθεί προς τη Θεσσαλονίκη, για να µην καταληφθεί η πόλη από τις βουλγαρικές δυνάµεις. Αν και ο Κωνσταντίνος έφερε αντιρρήσεις, στις 26 Οκτωβρίου 1912 ο ελληνικός στρατός έµπαινε στην πόλη. Λίγες µέρες αργότερα έφτασε και ο βασιλιάς Γεώργιος. Στη συνέχεια καταλήφθηκαν τα Ιωάννινα (22 Φεβρουαρίου 1913) και εξασφαλίστηκε ο έλεγχος ολόκληρης της Ηπείρου. Οι επιτυχίες του ελληνικού στόλου: Με επικεφαλής τον ναύαρχο Κουντουριώτη ο ελληνικός στόλος κατέλαβε τα νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου (Θάσος, Σαµοθράκη, Λέσβος, Χίος, Λήµνος, Τένεδος, Ίµβρος, Σάµος, Ικαρία) και ανάγκασε τον τουρκικό στόλο να κλειστεί στα Στενά. Η συνθήκη του Λονδίνου (17 Μαΐου 1913) O A Bαλκανικός πόλεµος έληξε µε την υπογρφή της συνθήκης του Λονδίνου, σύµφωνα µε την οποία: Η Οθωµανική αυτοκρατορία εγκατέλειψε σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά-βαλκανικά εδάφη της. Οι υνάµεις θα καθόριζαν το µέλλον των νησιών του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου, της χερσονήσου του Αγίου Όρους και το καθεστώς της Αλβανίας 2. Τα ωδεκάνησα παρέµεναν υπό ιταλική κατοχή και διοίκηση. 1 Oι περιοχές αυτές ανήκουν σήµερα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική ηµοκρατία της Μακεδονίας(ΠΓΠ M). 2 Ήδη είχε ξεσπάσει επανάσταση των Αλβανών µε αίτηµα την ανεξαρτησία την άνοιξη του 1912.

19 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 271 ENOTHTA Η δολοφονία του βασιλιά Γεώργιου ολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Υποστηρίχτηκε (δεν έχει όµως αποδειχθεί) ότι ήταν έργο της Γερµανίας, που ήθελε την άνοδο στο θρόνο του γερµανόφιλου διαδόχου Κωνσταντίνου, ο οποίος λίγο αργότερα ανακηρύχτηκε βασιλιάς. Ο Β Bαλκανικός πόλεµος (Iούνιος-Iούλιος 1913) Πώς ξεκίνησε: Η συνθήκη του Λονδίνου άφησε πολλές εκκρεµότητες, κυρίως όσον αφορά τη Μακεδονία. Τα εδάφη της Μακεδονίας ελέγχονταν από τον ελληνικό στρατό, αλλά µέρος αυτών διεκδικούσαν τόσο η Βουλγαρία όσο και η Σερβία. H Ελλάδα και η Σερβία, βλέποντας ότι η Βουλγαρία πρόβαλλε υπερβολικές απαιτήσεις, συµµάχησαν. Στα µέσα Ιουνίου 1913 ο βουλγαρικός στρατός επιτέθηκε ταυτόχρονα εναντίον των ελληνικών και των σερβικών θέσεων έτσι ξεκίνησε ο Β Βαλκανικός πόλεµος. Στρατιωτικές εξελίξεις Ο ελληνικός στρατός κατέλαβε την Ανατολική Μακεδονία και τη υτική Θράκη ως την Αλεξανδρούπολη. Οι Σέρβοι σηµείωσαν επιτυχίες στη υτική Μακεδονία. Οι Ρουµάνοι εισέβαλαν στη Βουλγαρία (έφτασαν 30 χιλιόµετρα έξω από τη Σόφια). Οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αδριανούπολη στην Aνατολική Θράκη. I O K E Φ A Λ A 6 2 XPONO O IO 1908 Η Αυστρία προσάρτησε τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη (οθωµανική επαρχία) 1911 Η Ιταλία επιτέθηκε εναντίον της Λιβύης, που ήταν οθωµανική κτήση (Σεπτέµβριος) 1912 Η Ιταλία κατέλαβε τα υπό οθωµανική διοίκηση ωδεκάνησα (Mάιος). Άνοιξη 1912 Υπογράφτηκαν συνθήκες συµµαχίας ανάµεσα στη Σερβία, τη Βουλγαρία την Ελλάδα και το Μαυροβούνιο Ξέσπασε επανάσταση στην Αλβανία µε αίτηµα την ανεξαρτησία. Οκτώβριος Μάιος 1913 Α Βαλκανικός πόλεµος 1912 Κατάληψη της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό (26 Oκτωβρίου) 1913 Κατάληψη των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό (22 Φεβρουαρίου). ολοφονία του βασιλιά Γεωργίου Α (Μάρτιος)

20 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY 1913 Yπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου (17 Μαΐου) Β Βαλκανικός πόλεµος (Iούνιος-Iούλιος) Ο βουλγαρικός στρατός επιτέθηκε εναντίον των ελληνικών και των σερβικών θέσεων (µέσα Iουνίου) 3 A ANTH EI TI EPøTH EI TOY XO IKOY BIB IOY 1. Πώς ερµηνεύετε το γεγονός ότι τα βαλκανικά κράτη ανάµεσα στα οποία υπήρχαν αρκετές και σηµαντικές αντιθέσεις στράφηκαν όλα µαζί εναντίον της Οθωµανικής αυτοκρατορίας; Τα βαλκανικά κράτη είχαν εκδηλώσει έντονο ανταγωνισµό µεταξύ τους στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του 20ού, στην προσπάθειά τους να αποκτήσουν τον έλεγχο της Μακεδονίας, που ήταν τότε τµήµα της Οθωµανικής αυτοκρατορίας. Όπως γνωρίζουµε, ο ανταγωνισµός αυτός είχε οδηγήσει Έλληνες και Βούλγαρους σε ένοπλη σύγκρουση, που είναι γνωστή ως Μακεδονικός Αγώνας. Παρ όλα αυτά, Ελλάδα, Βουλγαρία, Σερβία και Μαυροβούνιο συµµάχησαν το 1912 και τόλµησαν να στραφούν εναντίον της Οθω- µανικής αυτοκρατορίας. Η στάση τους µπορεί να ερµηνευτεί ως εξής: Και τα τέσσερα κράτη διεκδικούσαν, µε βάση τις δικές του εθνικές επιδιώξεις το καθένα, την ενσωµάτωση εδαφών της Μακεδονίας. Βασική προϋπόθεση για να θέσουν τις διεκδικήσεις τους ήταν η κατάλυση της οθωµανικής κυριαρχίας στην περιοχή. Μετά την επικράτηση του κινήµατος των Νεοτούρκων εντάθηκαν οι διώξεις σε βάρος των αλλοεθνών πληθυσµών. Η πολιτική αυτή αναζωπύρωσε τα εθνικά αισθήµατα των βαλκανικών κρατών και τα οδήγησε στην επιλογή να κινηθούν για την απελευθέρωση των οµοεθνών τους και την ενσωµάτωση των εδαφών στα οποία αυτοί κατοικούσαν. Tαυτόχρονα, η Οθωµανική αυτοκρατορία βρισκόταν σε κατάσταση αδυναµίας. Το γεγονός αυτό προσπαθούσαν να το εκµεταλλευτούν οι υνά- µεις και να αποκοµίσουν οφέλη. Έτσι, η Γερµανία είχε διεισδύσει οικονο- µικά σε αυτήν, η Ιταλία επιτέθηκε στη Λιβύη (οθωµανική κτήση) (Σεπτέµβρις 1911) και κατέλαβε τα υπό οθωµανική διοίκηση ωδεκάνησα (Μάιος 1912), η Αυστρία προχώρησε, το 1908, σε προσάρτηση της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης, που ήταν οθωµανική επαρχία, ενώ οι άλλες υνάµεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία) έβλεπαν τα συµφέροντά τους να πλήττονται και σκόπευαν, και αυτές να δράσουν µε ανάλογο τρόπο. Τα βαλκανικά κράτη λοιπόν θεώρησαν ότι οι συνθήκες ήταν ιδιαίτερα κατάλληλες για να ξεκινήσουν µια πολεµική αναµέτρηση µε την Οθωµανική αυτοκρατορία. Το καθένα από τα βαλκανικά κράτη δε θα µπορούσε µόνο του να διανοηθεί µια τέτοια στρατιωτική αναµέτρηση. Όµως η ένωση των δυνάµεών τους ενάντια στον κοινό εχθρό δηµιουργούσε πολλές ελπίδες για νίκη. 2. Ποιους λόγους επικαλέστηκε ο Γεώργιος (πηγή 1) προκειµένου να αιτιολογήσει την προσφυγή της Ελλάδας σε πόλεµο εναντίον της Οθωµανικής αυτοκρατορίας;

21 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 273 ENOTHTA Ο βασικός λόγος τον οποίο επικαλέστηκε ο Γεώργιος στο διάγγελµά του για να υποστηρίξει την κήρυξη πολέµου εναντίον της Οθωµανικής αυτοκρατορίας ήταν η προστασία των δικαιωµάτων των «υπόδουλων αδελφών», των ελληνικών δηλαδή πληθυσµών που ζούσαν στα εδάφη της Οθωµανικής αυτοκρατορίας και των οποίων τα εθνικά δικαιώµατα καταπατούνταν, κυρίως µετά την επικράτηση των Νεοτούρκων. Ο βασιλιάς τόνιζε ότι η απόφαση για πόλεµο προέκυψε µετά την αποτυχία που είχαν οι ειρηνικές προσπάθειες των βαλκανικών κρατών. Όπως γνωρίζουµε, οι βαλκανικοί σύµµαχοι είχαν απαιτήσει από τον σουλτάνο να σέβεται την αυτονοµία των εθνοτήτων που ζούσαν στην αυτοκρατορία του και να προχωρήσει σε µεταρρυθµίσεις προς όφελός τους εκείνος όµως είχε κρατήσει αδιάλλακτη στάση. εν υπήρχε εποµένως άλλη λύση από την προσφυγή στον πόλεµο. Άλλοι λόγοι που οδήγησαν προς τη λύση του πολέµου προέκυψαν από τις συνθήκες συµµαχίας που υπογράφτηκαν ανάµεσα στη Σερβία, τη Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο και την Ελλάδα. Ο Γεώργιος υπενθύµισε ότι οι συνθήκες αυτές ενέπνεαν στις συγκεκριµένες χώρες κοινές επιδιώξεις και επέβαλλαν κοινές υποχρεώσεις («εµπνεοµένων υπό των αυτών αισθηµάτων και συνδεοµένων διά κοινών υποχρεώσεων»). Εποµένως, η Ελλάδα δεν προχώρησε µόνη της, και σε αυτή την πολεµική προσπάθεια αλλά µαζί µε τους συµµάχους της και µάλιστα «πάνοπλη», όπως τη χαρακτήρισε ο ίδιος ο Γεώργιος, δηλαδή άριστα προετοιµασµένη σε στρατιωτικό επίπεδο. Οι συνθήκες δε θα µπορούσαν να είναι πιο κατάλληλες προκειµένου η χώρα να διεκδικήσει τα δίκαια και τις ελευθερίες των χριστιανικών λαών της Οθωµανικής αυτοκρατορίας και να προκαλέσει πολεµική αναµέτρηση για την υπεράσπισή τους. 3. Να µελετήσετε και να σχολιάσετε την πηγή 2. Πρόκειται για έµµεση πηγή (το παράθεµα είναι απόσπασµα από ιστορική µελέτη των ηµερών µας) που αναδεικνύει τον καθοριστικό ρόλο του Βενιζέλου στις επιτυχίες που είχε η Ελλάδα στους Βαλκανικούς πολέµους. Ο ιστορικός Γιανουλόπουλος διατυπώνει την άποψη ότι η ελληνική επιτυχία ήταν αποτέλεσµα κυρίως της σταθερής πολιτικής πορείας που είχε χαράξει ο Βενιζέλος και των επιδέξιων διπλωµατικών του χειρισµών. Ωστόσο, στις προσπάθειες που κατέλαβε ο πρωθυπουργός προκειµένου να στρέψει τη χώρα στη σωστή κατεύθυνση σε µια τόσο κρίσιµη περίοδο βρέθηκε αντιµέτωπος µε τον διάδοχο Κωνσταντίνο και όσους τον υποστήριζαν. Ο ιστορικός, αναφερόµενος στον Κωνσταντίνο, τον παρουσιάζει επικεφαλής του «στρατιωτικού κόµµατος» και του µιλιταριστικού 3 αντικοινοβουλευτικού πνεύµατος. Σχολιάζει έτσι µια κατάσταση που είχε διαµορφωθεί στον στρατό, σύµφωνα µε την οποία ο ίδιος ο διάδοχος, έχοντας όντως µεγάλη επιρροή, είχε συσπειρώσει γύρω του έναν κύκλο στρατιωτικών που θεωρούσαν ως πηγή εξουσίας του τόπου τον στρατό και τον αρχηγό του στρατού, I O K E Φ A Λ A 6 3 Mιλιταρισµός είναι η στρατοκρατία, δηλαδή η κυριαρχία του στρατού στις εκδηλώσεις της πολιτικής και κοινωνικής ζωής ενός κράτους, η οποία έχει ως αποτέλεσµα την επικράτηση αυταρχικής στρατιωτικής νοοτροπίας και πνεύµατος τυφλής υπακοής και πειθαρχίας.

22 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ IΣTOPIA Γ ΓYMNAΣIOY δηλαδή τον Κωνσταντίνο. Ο συγκεκριµένος κύκλος οπαδών αµφισβητούσε το κύρος της εκλεγµένης από τον λαό κυβέρνησης, δηλαδή της κυβέρνησης Βενιζέλου, έφερνε αντιρρήσεις και εµπόδια στο έργο της και ήταν γενικότερα εχθρικός απέναντι στο κοινοβουλευτικό πολίτευµα. Οι υποστηρικτές, βέβαια, του Κωνσταντίνου δεν περιορίζονταν στις τάξεις του στρατού. Αποτελούσαν έναν ευρύτερο κύκλο, τον οποίο ο συγγραφέας ονοµάζει εθνικιστική αντιπολίτευση, εννοώντας ότι επρόκειτο για υποστηρικτές της µοναρχίας, των οποίων τα εθνικά αισθήµατα έφταναν στα όρια του ακραίου εθνικισµού 4. Οι ισχυρισµοί του συγγραφέα στο συγκεκριµένο απόσπασµα δεν απέχουν πολύ από την πραγµατικότητα. Οι εύστοχες επιλογές της κυβέρνησης Βενιζέλου στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέµων επιβεβαιώνονται σε µεγάλο βαθµό κυρίως από τις στρατιωτικές της επιτυχίες αλλά και από τα γενικότερα αποτελέσµατα των πολέµων, τα οποία ήταν θετικά για την Ελλάδα. Ήταν επίσης γεγονός ότι ο Κωνσταντίνος συνήθιζε να δηµιουργεί προβλή- µατα στον Βενιζέλο µε τη στάση του. Από την ιστορική αφήγηση γνωρίζουµε ότι οι δύο άντρες διαφώνησαν σχετικά µε την κατάληψη της Θεσσαλονίκης, διαφωνία που θα µπορούσε να αποδειχθεί µοιραία για τις διεκδικήσεις της Ελλάδας στη Μακεδονία. Όλα αυτά βέβαια δηµιουργούν έντονο προβληµατισµό για τις εξελίξεις στο µέλλον και µας κάνουν να αναλογιστούµε σε ποιο βαθµό η επιλογή του Βενιζέλου να επαναφέρει τον διάδοχο στην ηγεσία του στρατού ήταν ενδεδειγµένη. Ας µην ξεχνάµε ότι το βασικότερο αίτηµα του κινήµατος στο Γουδί ήταν η αποµάκρυνση από τον στρατό του διαδόχου και των άλλων γιων του βασιλιά και η κατάργηση της ευνοιοκρατίας και άλλων αρνητικών φαινοµένων, τα οποία πήγαζαν από την παρουσία των πριγκίπων. 4 XO IA MO EIKONøN KAI APA EMATøN Εικόνα 1: «Ελληνικό ιππικό κατά τους Βαλκανικούς πολέµους» Η φωτογραφία αποτελεί πρωτογενή πηγή για τις στρατιωτικές κινήσεις των Ελλήνων στη διάρκεια των Βαλκανικών πολέµων. Σε αυτή διακρίνονται Έλληνες ιππείς στη µάχη της Άρνισσας (κωµόπολη στο νοµό Πέλλης, δυτικά της Έδεσσας, στις όχθες της λίµνης Βεγορίτιδας), η οποία δόθηκε στις 3 και 4 Νοεµβρίου 1912, λίγες µέρες δηλαδή µετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης. Με την κατάληψη της Θεσσαλονίκης ο ελληνικός στρατός είχε πετύχει τον βασικό του στόχο στο µέτωπο της Μακεδονίας. Εποµένως, αυτό που προείχε στη συνέχεια ήταν η εκκαθάριση της γύρω περιοχής από τα τουρκικά τµήµατα και η ασφάλιση των πλευρών του ελληνικού στρατού από τα δυτικά. Έτσι, κεντρικό τµήµα στρατιάς του ελληνικού στρατού, το οποίο περιείχε κι ένα σύνταγµα ιππικού, στράφηκε προς τη δυτική Μακεδονία. Η µάχη της Άρνισσας, από την οποία βλέπουµε το στιγµιότυπο, κατέληξε σε υποχώρηση των Τούρκων. 4 Eθνικισµός είναι η απόλυτη και µε πάθος προσήλωση των ατόµων στο έθνος τους, η οποία φτάνει ως την περιφρόνηση και την εχθρότητα προς τα άλλα έθνη.

23 ISTORIA KEFALAIO 6 20/7/ :41 ÂÏ 275 ENOTHTA Εικόνα 2: Β. Χατζής, «Η ναυµαχία της Έλλης», 3 εκεµβρίου 1912 Ο πίνακας του Β. Χατζή απεικονίζει τουρκικά θωρηκτά µέσα σε καπνούς που προκάλεσαν τα πυρά των ελληνικών πλοίων. Το στιγµιότυπο είναι από τη «ναυµαχία της Έλλης», που δόθηκε στις 3 εκεµβρίου του 1912 και ήταν η πρώτη µεγάλη νίκη του ελληνικού στόλου εναντίον του τουρκικού στη διάρκεια του Α Βαλκανικού πολέµου (για περισσότερες πληροφορίες σχετικά µε τη ναυµαχία, βλέπε στα Στοιχεία για την κατανόηση του µαθήµατος). 5 TOIXEIA IA THN KATANOH H TOY MA HMATO Η Γερµανία είχε διεισδύσει οικονοµικά στην Οθωµανική αυτοκρατορία: Από τα τέλη του 19ου αιώνα η Γερµανία αναδεικνύεται σε ισχυρή δύναµη της Ευρώπης, η οποία στις αρχές του 20ού αιώνα ανταγωνίζεται τις δύο ισχυρές αποικιοκρατικές ευρωπαϊκές δυνάµεις, την Αγγλία και τη Γαλλία. Βασικός της στόχος γίνεται η οικονοµική και πολιτική της διείσδυση στην Ανατολή, και κυρίως στην Οθωµανική αυτοκρατορία, όπου θα µπορούσε να εξασφαλίσει πρώτες ύλες και καύσιµα (πετρέλαιο) για την ανάπτυξη της βιοµηχανίας της αλλά και νέες αγορές για να προωθήσει τα προϊόντα της (η πολιτική αυτή ονοµάστηκε «πορεία προς Ανατολάς»). Σταδιακά η Γερµανία κατάφερε να αποσπάσει την Οθωµανική αυτοκρατορία από την επιρροή της Αγγλίας και της Γαλλίας και να τη θέσει υπό τη δική της επιρροή. Ενδεικτικό είναι ότι, όταν θα ξεσπάσει ο Α Παγκόσµιος πόλε- µος (1914), η Οθωµανική αυτοκρατορία θα τεθεί από την αρχή στο πλευρό της Γερµανίας. Η Ιταλία [...] επιτέθηκε, τον Σεπτέµβριο εναντίον της Λιβύης: Η Ιταλία έβλεπε αρνητικά και µε ανταγωνιστικό πνεύµα την ολοένα και µεγαλύτερη διείσδυση της Γερµανίας στην Οθωµανική αυτοκρατορία και επιδίωξε να προωθήσει κι αυτή τα συµφέροντά της στην Aνατολική Μεσόγειο µε τρόπο επεκτατικό. Έτσι, το Σεπτέµβριο του 1911 κήρυξε τον πόλεµο στην Οθω- µανική αυτοκρατορία µε αφορµή την κακή µεταχείριση των Ιταλών εµπόρων στην Τριπολίτιδα (πόλη της Λιβύης). Στόχος της ήταν να εξασφαλίσει τον έλεγχο της Λιβύης που ήταν τουρκική κτήση. Επειδή όµως αντιµετώπισε την άκαµπτη αντίσταση των τουρκικών δυνάµεων, αποφάσισε να µεταφέρει τις πολεµικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Πρώτα βοµβάρδισε τα αρδανέλια κι έπειτα κατέλαβε τα ωδεκάνησα (οι κάτοικοι των νησιών είδαν τους Ιταλούς ως απελευθερωτές από την οθωµανική κατοχή). Τον Οκτώβριο του 1912 υπογράφτηκε συνθήκη ειρήνης ανάµεσα στην Ιταλία και την Οθωµανική αυτοκρατορία, σύµφωνα µε την οποία οι Ιταλοί κατοχύρωναν την κυριαρχία τους στη Λιβύη, όφειλαν όµως να αποσυρθούν από τα ωδεκάνησα. Ωστόσο, η Ιταλία δεν αποσύρθηκε από τα νησιά παρά µόνο µετά το τέλος του Β Παγκοσµίου πολέµου (το 1947). Ο ιταλοτουρκικός πόλεµος αποδυνάµωσε το oθωµανικό κράτος και διαµόρφωσε ευνοϊκές συνθήκες για τη συσπείρωση των βαλκανικών χωρών εναντίον του. I O K E Φ A Λ A 6