ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ RUVETTUS PRETIOSUS (COCCO 1829) ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ DISTRIBUTION OF RUVETTUS PRETIOSUS (COCCO 1829) IN THE EASTERN MEDITERRANEAN

Transcript

1 9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας Πρακτικά, Τόμος ΙΙ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ RUVETTUS PRETIOSUS (COCCO 1829) ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ Βασιλακόπουλος Π. 1, 2, Τζανάτος Ε. 1, Τσερπές Γ. 1 1 Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων, Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, paris@her.hcmr.gr, tzanatos@her.hcmr.gr, gtserpes@her.hcmr.gr 2 Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Κρήτης Περίληψη Το Ruvettus pretiosus αποτελεί παράπλευρο αλίευμα στα παρασυρόμενα παραγάδια αφρού που στοχεύουν ξιφία και τοννοειδή. Στην παρούσα εργασία μελετήθηκε η κατανομή του είδους στην ανατολική Μεσόγειο βάσει αλιευτικών δεδομένων με τη χρήση Γενικευμένων Προσθετικών Μοντέλων (GAMs). Ως εξαρτημένη μεταβλητή χρησιμοποιήθηκε η παραγωγή ανά μονάδα αλιευτικής προσπάθειας, ενώ ως ανεξάρτητες μεταβλητές χρησιμοποιήθηκαν το έτος, η περιοχή και ο μήνας αλιείας. Έγινε έλεγχος ξεχωριστά για την πιθανότητα σύλληψης (δεδομένα παρουσίας/απουσίας) και για την αφθονία στα ταξίδια όπου αλιευόταν το είδος. Από τα δύο επιμέρους μοντέλα υπολογίστηκε η τυποποιημένη (standardized) τιμή της αφθονίας. Βρέθηκε στατιστικά σημαντική επίδραση και των τριών ανεξάρτητων μεταβλητών τόσο στην πιθανότητα παρουσίας, όσο και στην αφθονία με δεδομένη παρουσία. Δεν παρατηρήθηκε σαφής τάση μεταβολής της τυποποιημένης τιμής αφθονίας με την πάροδο των ετών, ενώ υψηλότερες τιμές παρατηρήθηκαν στα Δωδεκάνησα και κατά τους μήνες Μάιο Ιούνιο. Αυτά τα ευρήματα φαίνεται να σχετίζονται με τον αναπαραγωγικό κύκλο και τις θερμοκρασιακές και βαθυμετρικές προτιμήσεις του είδους. Λέξεις κλειδιά: γενικευμένα προσθετικά μοντέλα, ξιφοπαράγαδο, παράπλευρο αλίευμα, αφθονία. DISTRIBUTION OF RUVETTUS PRETIOSUS (COCCO 1829) IN THE EASTERN MEDITERRANEAN Vassilakopoulos P. 1,2, Tzanatos E. 1, Tserpes G. 1 1 Institute for Marine Biological Resources, Hellenic Centre for Marine Research, paris@her.hcmr.gr, tzanatos@her.hcmr. gr, gtserpes@her.hcmr.gr 2 Department of Biology, University of Crete Abstract Ruvettus pretiosus is a by-catch of the drifting surface longlines targeting swordfish and tunas. The distribution of the species in the eastern Mediterranean was studied based on fisheries data using Generalized Additive Models (GAMs). The dependent variable used was catch per unit of effort, while the independent variables used were: year, area and month. A separate test was carried out regarding the probability of capture (presence/absence data) and the abundance in the trips that the species was caught. The standardized abundance estimate was calculated from the combination of these models. The results indicated a statistical significant effect of all three variables on both the probability of capture and the abundance for given presence. No clear annual trend of standardized abundance was observed, while the highest values were estimated for Dodecanese and during the months May June. These findings are possibly related to the reproductive pattern and the temperature and bathymetric preferences of the species. Keywords: general additive models, swordfish longline, by-catch, abundance. 1. Εισαγωγή Το Ruvettus pretiosus (Cocco 1829) (Perciformes, Gempylidae), φραγκοσυκιά, μυρσίνη ή βάτος (oilfish), είναι ένα βενθοπελαγικό είδος που μπορεί να ξεπεράσει σε μήκος τα 2m και σε βάρος τα 60kg, αλλά που συνηθέστερα εμφανίζεται σε μήκη έως 1,5m (Nakamura & Parin, 1993). Παρουσιάζει μια ευρεία γεωγραφική εξάπλωση σε τροπικές και εύκρατες θάλασσες σε βάθη από 100 έως περισσότερα από 1000m, προτιμώντας βάθη m (Nakamura & Parin, 1993, Pakhorukov & -789-

2 9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume ΙΙ Boltachev, 2001). Κατά τη διάρκεια της ημέρας τα άτομα του είδους εμφανίζονται κοντά στο βυθό σε επίπεδες κυρίως περιοχές, ενώ τη νύχτα μέρος του πληθυσμού εκτελεί κατακόρυφες μεταναστεύσεις στην επιπελαγική ζώνη σε αναζήτηση τροφής (Pakhorukov & Boltachev, 2001). Το είδος τρέφεται με ψάρια, κεφαλόποδα και καρκινοειδή (Nakamura & Parin, 1993). Οι τροφικές προτιμήσεις και η νυχτερινή παρουσία του στην επιπελαγική ζώνη το καθιστούν παράπλευρο αλίευμα στα επιπελαγικά παραγάδια που στοχεύουν τοννοειδή και ξιφίες σε πολλές περιοχές του κόσμου (Nakamura & Parin, 1993). Στην ανατολική Μεσόγειο αποτελεί το δεύτερο σημαντικότερο αλίευμα των επιπελαγικών παραγαδιών τόσο σε βάρος όσο και σε αριθμό μετά τον ξιφία (Peristeraki et al., 2007). Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε το πρότυπο κατανομής του είδους στην ανατολική Μεσόγειο σε σχέση με χωρικές και χρονικές μεταβλητές, χρησιμοποιώντας αλιευτικά δεδομένα. 2. Υλικά και Mέθοδοι Στην παρούσα εργασία χρησιμοποιήθηκε μια χρονοσειρά δεδομένων που αφορούσε στην αλιευτική προσπάθεια των κύριων ελληνικών αλιευτικών στόλων που χρησιμοποιούν επιπελαγικά παραγάδια στην ανατολική Μεσόγειο και στις συλλήψεις R. pretiosus από αυτούς. Τα δεδομένα (βάρος και αριθμός ατόμων R. pretiosus, τοποθεσία αλιείας, αλιευτική προσπάθεια) συλλέχθηκαν εν πλω ή κατά την εκφόρτωση σε επιλεγμένα ελληνικά λιμάνια στα πλαίσια ερευνητικών προγραμμάτων του ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. για την παρακολούθηση της αλιείας του ξιφία. Η χρονοσειρά δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε αφορούσε σε αλιευτικά ταξίδια που έγιναν στις αλιευτικές περιόδους Οι παρατηρήσεις για κάθε αλιευτική περίοδο αφορούσαν και στους οκτώ μήνες (Φεβρουάριος-Σεπτέμβριος) κατά τους οποίους επιτρέπεται η αλιεία του ξιφία. Ως δείκτης αφθονίας του R. pretiosus χρησιμοποιήθηκε η «παραγωγή ανα μονάδα αλιευτικής προσπάθειας» (Catch per Unit Effort CPUE) η οποία εκφράστηκε σε Kg/1000αγκίστρια. Πραγματοποιήθηκε ανάλυση με Γενικευμένα Προσθετικά Μοντέλα (Generalized Additive Models-GAMs). Ως εξαρτημένη μεταβλητή θεωρήθηκε η CPUE, ενώ ως ανεξάρτητες μεταβλητές χρησιμοποιήθηκαν το έτος, ο μήνας και η περιοχή αλιείας. Διακρίθηκαν τέσσερις κύριες περιοχές αλιείας: το Κρητικό Πέλαγος, οι Κυκλάδες, τα Δωδεκάνησα και η θάλασσα της Λεβαντίνης (Εικ. 1). Τα GAMs είναι μη παραμετρικές γενικεύσεις της πολλαπλής γραμμικής παλινδρόμησης, λιγότερο περιοριστικά σε υποθέσεις όσον αφορά στην επικρατούσα κατανομή των δεδομένων (Hastie & Tibshirani 1990). Έτσι, μπορούν να περιγραφούν μη γραμμικές σχέσεις μεταξύ μιας εξαρτημένης μεταβλητής και πολλαπλών μεταβλητών πρόβλεψης (predictor variables) στα πλαίσια του ίδιου μοντέλου. Η χρονοσειρά δεδομένων που αναλύθηκε συμπεριελάμβανε 1614 αλιευτικά ταξίδια. Σε 941 απο αυτά δεν παρατηρήθηκε αλίευση ατόμων R. pretiosus, ενώ παρατηρήθηκε αλίευση στα υπόλοιπα 673. Λόγω της υψηλής συχνότητας μηδενικών τιμών (αλιευτικά ταξίδια χωρίς συλλήψεις R. pretiosus) στο σύνολο των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ένα μοντέλο τύπου Delta-X-error. Τα μοντέλα αυτού του τύπου επιτρέπουν την ανεξάρτητη εξέταση του ερωτήματος εάν η εξαρτημένη μεταβλητή είναι μηδέν ή όχι, από την ερώτηση σχετικά με τις αναμενόμενες τιμές της εξαρτημένης μεταβλητής στην περίπτωση που είναι μη μηδενικές (Vignaux, 1996). Όσον αφορά στο πρώτο κομμάτι της ανάλυσης, που πραγματοποιήθηκε για το σύνολο των αλιευτικών ταξιδιών για κάθε αλιευτική εξόρμηση χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα παρουσίας απουσίας (1 ή 0), αποδίδοντας την τιμή 0 σε ταξίδια όπου δεν αλιεύθηκαν άτομα R. pretiosus (CPUE=0) και την τιμή 1 στην αντίθετη περίπτωση. Οι μετρήσεις θεωρήθηκε ότι ακολουθούν μια δυωνυμική κατανομή, όπου η αναμενόμενη πιθανότητα είναι γραμμική συνάρτηση των μεταβλητών πρόβλεψης. Η συνάρτηση logit χρησιμοποιήθηκε για να συνδέσει τη γραμμική συνιστώσα και το σφάλμα δυωνυμικού τύπου. Με αυτό τον τρόπο υπολογίστηκε η πιθανότητα ύπαρξης R. pretiosus ανάμεσα -790-

3 9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας Πρακτικά, Τόμος ΙΙ στα αλιεύματα, σε συνάρτηση με τις μεταβλητές πρόβλεψης. Καθώς τα δεδομένα έχουν τις τιμές 0/1, η απόκλιση ακολουθεί μια κατανομή χ 2, οπότε έγινε έλεγχος χ 2 για τη στατιστική σημαντικότητα των μεταβλητών πρόβλεψης (Ye et al., 2001). Η επιλογή της πιο κατάλληλης συνάρτησης σύνδεσης (link function) και κατανομής σφαλμάτων για την ανάλυση των αλιευτικών ταξιδιών με μη μηδενικές CPUE έγινε με βάση τα διαγράμματα υπολειπόμενων τιμών (residual plots). Τελικά χρησιμοποιήθηκε ένα γάμμα-μοντέλο (gamma model) σε συνδυασμό με μια λογαριθμική συνάρτηση σύνδεσης. Με αυτό τον τρόπο υπολογίστηκε η αναμενόμενη τιμή της CPUE για το R. pretiosus σε συνάρτηση με τις μεταβλητές πρόβλεψης στα ταξίδια όπου πραγματοποιήθηκαν συλλήψεις του είδους. Αφού εξήχθησαν οι προσαρμοσμένες τιμές της πιθανότητας (P) ύπαρξης μη μηδενικής CPUE και της αναμενόμενης τιμής της CPUE (μ) στην περίπτωση που CPUE>0, τελικά η τυποποιημένη (standardized) τιμή της CPUE δόθηκε από το γινόμενο P*μ (Ye et al., 2001) και υπολογίστηκε για τους διάφορους συνδυασμούς των μεταβλητών πρόβλεψης. 3. Αποτελέσματα Ο έλεγχος χ 2 για τη στατιστική σημαντικότητα των μεταβλητών πρόβλεψης στην παρουσία/ απουσία ατόμων R. pretiosus ανάμεσα στα αλιεύματα, έδειξε ότι και οι τρεις μεταβλητές (έτος, περιοχή αλιείας, μήνας) είχαν στατιστικά σημαντική επίδραση (Πίν. 1). Η επίδραση των εξετασθέντων μεταβλητών στην πιθανότητα παρουσίας R. pretiosus στα αλιεύματα, συνοψίζεται ως εξής: (α) Παρατηρούνται ετήσιες διακυμάνσεις στην πιθανότητα σύλληψης ατόμων R. pretiosus χωρίς να διακρίνεται κάποια σαφής τάση αύξησης ή μείωσης με την πάροδο των ετών, (β) Στην περιοχή του Κρητικού Πελάγους εμφανίζεται η μικρότερη πιθανότητα αλίευσης ατόμων του είδους, ενώ στη θάλασσα της Λεβαντίνης η μεγαλύτερη, (γ) Η πιθανότητα σύλληψης αυξάνεται από το Φεβρουάριο προς τον Απρίλιο, παρουσιάζει μέγιστο κατά το διάστημα Απριλίου Ιουνίου, για να παρουσιάσει πτωτική τάση στη συνέχεια. Εικ. 1: Οι τοποθεσίες προέλευσης των δειγμάτων R. pretiosus. Α: Κρητικό Πέλαγος, Β: Κυκλάδες, C: Δωδεκάνησα, D: Θάλασσα Λεβαντίνης. Ο έλεγχος ANOVA για τη στατιστική σημαντικότητα των μεταβλητών πρόβλεψης στη διαμόρφωση της CPUE (για τα ταξίδια που CPUE>0), έδειξε ότι και οι τρεις μεταβλητές (έτος, περιοχή αλιείας, μήνας) είχαν στατιστικά σημαντική επίδραση (Πίν. 2). Η επίδραση των διαφόρων επιπέδων κάθε μιας μεταβλητής πρόβλεψης στο μέγεθος της CPUE -791-

4 9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume ΙΙ του R. pretiosus (στα ταξίδια που CPUE>0) συνοψίζονται ως εξής: (α) Παρατηρείται μια τάση μείωσης της τιμής CPUE κατά την τελευταία τριετία ( ), (β) Στην περιοχή του Κρητικού Πελάγους εμφανίζεται η μεγαλύτερη CPUE ενώ η μικρότερη στη θάλασσα της Λεβαντίνης, (γ) Η CPUE αυξάνεται από το Φεβρουάριο προς τον Απρίλιο, παρουσιάζει μέγιστο κατά το διάστημα Μαΐου Ιουνίου, και παρουσιάζει πτωτική τάση στη συνέχεια. Από το συνδυασμό των αποτελεσμάτων των δύο προηγούμενων αναλύσεων, υπολογίστηκε τελικά η τυποποιημένη τιμή CPUE για τα διάφορα επίπεδα των μεταβλητών πρόβλεψης. Παρακάτω (Εικ. 2) παρουσιάζονται οι τυποποιημένες τιμές της CPUE για τα διάφορα επίπεδα των μεταβλητών πρόβλεψης. Τα αποτελέσματα αυτά συνοψίζονται ως εξής: (α) Παρουσιάζονται αυξομειώσεις στην τυποποιημένη τιμή της CPUE τα τελευταία εννέα χρόνια χωρίς να υπάρχει κάποια σαφής τάση αύξησης ή μείωσης με την πάροδο των ετών, (β) Η μεγαλύτερη τιμή της CPUE εμφανίζεται στην περιοχή των Δωδεκανήσων, (γ) Η CPUE αυξάνεται από το Φεβρουάριο προς τον Απρίλιο, εμφανίζει κορύφωση κατά το διάστημα Μαΐου Ιουνίου και μειώνεται κατά το διάστημα Ιουλίου Σεπτεμβρίου. Πίνακας 1: Ανάλυση διασποράς του GAM που χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση των δεδομένων παρουσίας/απουσίας. Β.Ε.: Βαθμοί ελευθερίας. Μεταβλητές Β.Ε. Εξηγούμενη απόκλιση (%) χ 2 p Έτος 8 6,74 155,4 <0,001 Περιοχή 3 7,06 119,3 <0,001 Μήνας 2,53 0,8 19,56 <0,001 Πίνακας 2: Ανάλυση διασποράς του GAM που χρησιμοποιήθηκε για την ανάλυση των θετικών τιμών CPUE. Β.Ε.: Βαθμοί ελυθερίας. Μεταβλητές Β.Ε. Εξηγούμενη απόκλιση (%) F p Έτος 8 5,9 7,209 <0,001 Περιοχή 3 6,1 18,225 <0,001 Μήνας 3,695 2,6 5,04 <0, Συμπεράσματα - Συζήτηση Η στατιστικά σημαντική επίδραση των τριών μεταβλητών (έτος, περιοχή και μήνας αλιείας) τόσο στην πιθανότητα σύλληψης ατόμων R. pretiosus όσο και στις ποσότητες που συλλαμβάνονται στα αλιευτικά ταξίδια όπου το R. pretiosus εμφανίζεται ανάμεσα στα αλιεύματα φανερώνει εξάρτηση του προτύπου κατανομής του είδους από χωρικές και χρονικές παραμέτρους. Όσον αφορά στην επίδραση της μεταβλητής «έτος» δε διακρίνεται κάποια σαφής τάση στην πιθανότητα σύλληψης ατόμων R. pretiosus και στο CPUE στα ταξίδια που εμφανίζονται ως αλίευμα. Ομοίως, η τυποποιημένη CPUE παρουσιάζει αυξομειώσεις δείχνοντας ότι το απόθεμα του R. pretiosus στην ανατολική Μεσόγειο τα τελευταία εννέα χρόνια δεν παρουσιάζει κάποια εμφανή τάση αύξησης ή μείωσης (Εικ. 2). Στην περιοχή του Κρητικού Πελάγους εμφανίζεται η μικρότερη πιθανότητα αλίευσης ατόμων R. pretiosus αλλά ταυτόχρονα η μεγαλύτερη CPUE στα αλιευτικά ταξίδια όπου το είδος παρουσιάζεται ως αλίευμα, παρέχοντας ενδείξεις συγκεντρωτικής κατανομής του είδους. Αντίθετη τάση εμφανίζεται στη θάλασσα της Λεβαντίνης, όπου παρουσιάζεται μεγαλύτερη πιθανότητα αλιείας ατόμων R. pretiosus, τα οποία όμως εμφανίζουν μια σχετικά τυχαία κατανομή. Συνδυάζοντας τα μοντέλα, οι μεγαλύτερες τιμές τυποποιημένης CPUE εμφανίζονται στην περιοχή των Δωδεκανήσων (Εικ. 2)

5 9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας Πρακτικά, Τόμος ΙΙ Οι διαφορές στην κατανομή των ατόμων του είδους στις περιοχές αλιείας που εξετάστηκαν πιθανότατα συνδέονται με τα διαφορετικά ωκεανογραφικά χαρακτηριστικά των περιοχών αυτών. Το R. pretiosus είναι γενικά ένα θερμόφιλο είδος (Bettoso & Dulcic, 1999) που προτιμά κυρίως περιοχές με βάθη m (Nakamura & Parin, 1993; Pakhorukov & Boltachev, 2001). Αυτά τα χαρακτηριστικά δικαιολογούν την εκτίμηση μεγαλύτερης αφθονίας του είδους στην περιοχή των Δωδεκανήσων που συνδυάζει θερμότερα νερά και πιο κατάλληλα για το είδος βάθη σε σχέση με τα βαθύτερα νερά του Κρητικού και της Λεβαντίνης και τα λιγότερο θερμά νερά των Κυκλάδων (Marullo et al., 1999). Η παρουσία του R. pretiosus στην επιπελαγική ζώνη παρουσιάζει επίσης μια εποχιακή τάση (Εικ. 2). Η αυξημένη παρουσία του R. pretiosus στα αλιεύματα των επιπελαγικών παραγαδιών κατα τα τέλη Άνοιξης - αρχές Καλοκαιριού πιθανόν να οφείλεται σε αύξηση του αριθμού των ατόμων που εκτελούν νυχτερινές κατακόρυφες τροφικές μετακινήσεις (Pakhorukov & Boltachev, 2001). Το διάστημα αυτό, συμπίπτει με την περίοδο της λεκιθογένεσης στα θηλυκά άτομα και της σπερμιογένεσης στα αρσενικά (Βασιλακόπουλος 2008), οπότε οι τροφικές ανάγκες των ατόμων του είδους αναμένεται να είναι μεγαλύτερες (Izquierdo et al., 2001). Άλλωστε, η αύξηση της θερμοκρασίας και της παραγωγικότητας στην επιπελαγική ζώνη κατά τους εαρινούς και θερινούς μήνες πιθανόν σχετίζεται με αύξηση της αφθονίας επιπελαγικής λείας όπως μικρά πελαγικά ψάρια, λεία που προτιμά το R. pretiosus κατά τη θήρευση στην επιπελαγική ζώνη (Pakhorukov & Boltachev, 2001). Απο την άλλη, η μείωση που παρατηρείται στην πιθανότητα σύλληψης, στην αφθονία του είδους και τελικά στην τυποποιημένη τιμή της CPUE κατα τους τελευταίους μήνες του καλοκαιριού και τον Σεπτέμβριο (Εικ. 2), είναι πιθανό να συνδέεται με αναπαραγωγικούς παράγοντες. Η αναπαραγωγική περίοδος του είδους φαίνεται πως είναι το διάστημα Ιουλίου Αυγούστου (Βασιλακόπουλος, 2008), οπότε τα άτομα ενδεχομένως να προτιμούν να μένουν περισσότερο στη βενθοπελαγική ζώνη για να αναπαραχθούν μειώνοντας τις ενεργοβόρες μετακινήσεις τους στην επιπελαγική ζωνη, κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε άλλα είδη της οικογένειας με παρόμοια οικολογία (Lorenzo & Pajuelo, 1999; Griffiths, 2002). CPUE (Kg/1000 αγκίστρια) Έτος CPUE (Kg/1000 αγκίστρια) A B C D Περιοχή CPUE (Kg/1000 αγκίστρια) Μήνας Εικ. 2: Τυποποιημένη τιμή της CPUE με 95% διαστήματα εμπιστοσύνης ανά έτος (αριστερά), ανά περιοχή αλιείας (κέντρο - Α: Κρητικό, Β: Κυκλάδες, C: Δωδεκάνησα, D: Λεβαντίνη) και ανά μήνα (δεξιά). Οι Tserpes et al. (2006), μελετώντας την κατανομή του R. pretiosus στην ανατολική Μεσόγειο, παρατήρησαν επίσης ετήσιες αυξομειώσεις της πιθανότητας αλίευσης ατόμων του είδους προσδιορίζοντας το διάστημα Μαΐου Ιουνίου ως περίοδο κορύφωσης της πιθανότητας αυτής. Μια άλλη μελέτη του προτύπου κατανομής του R. pretiosus στην ανατολική Μεσόγειο, αναφέρει αύξηση της πιθανότητας σύλληψης και της σχετικής αφθονίας των ατόμων του είδους με την πάροδο των ετών και εκτιμά διαφορετικό πρότυπο μηνιαίων διακυμάνσεών της σε σχέση με την -793-

6 9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume ΙΙ παρούσα εργασία (Δαμαλάς & Μεγαλοφώνου, 2007). Πιθανόν οι διαφορές οφείλονται στο γεγονός ότι η προαναφερθείσα εργασία περιλαμβάνει περιορισμένο αριθμό παρατηρήσεων από περιοχές έντονης αλιευτικής δραστηριότητας, όπως το ΝΑ Αιγαίο και η Λεβαντίνη, σε αντίθεση με την παρούσα εργασία. Για την ολοκληρωμένη περιγραφή της κατανομής του R. pretiosus σε συνάρτηση με χωροχρονικές μεταβλητές αλλά και βιολογικές παραμέτρους είναι απαραίτητη εκτενέστερη μελέτη σε ευρύτερες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου και συνδυασμός στοιχείων τόσο απο επιπελαγικά όσο και απο βενθικά παραγάδια. 5. Ευχαριστίες Η μελέτη αυτή πραγματοποιήθηκε με οικονομική υποστήριξη απο το Ίδρυμα «Προποντίς». Ευχαριστούμε τους καπετάνιους και τα πληρώματα των αλιευτικών σκαφών που συνεργάστηκαν για τη συλλογή των δεδομένων. 6. Βιβλιογραφικές Αναφορές Bettoso, N. & Dulcic, J., First record of the oilfish Ruvettus pretiosus (Pisces: Gempylidae) in the northern Adriatic Sea. Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom, 79 (6): Griffiths, M.H., Life history of south african snoek, Thyrsites atun (Pisces: Gempylidae): A pelagic predator of the Benguela ecosystem. Fishery Bulletin, 100 (4): Hastie, T.J. & Tibshirani, R.J., Generalized Additive Models. Chapman and Hall, London: 335 p. Izquierdo, M.S., Ferna ndez-palacios, H. & Tacon, A.G.J., Effect of broodstock nutrition on reproductive performance of fish. Aquaculture, 197 (1-4): Lorenzo, J. M. & Pajuelo, J. G., Biology of a deep benthopelagic fish, roudi escolar Promethichthys prometheus (Gempylidae), off the Canary islands. Fishery Bulletin, 97 (1): Marullo, S., Santoleri, R., Malanotte-Rizzoli, P. & Bergamasco, A., The sea surface temperature field in the eastern Mediterranean from advanced very high resolution radiometer (AVHRR) data: Part I. seasonal variability. Journal of Marine Systems, 20 (1-4): Nakamura, I. & Parin, N.V., FAO species catalogue. Vol. 15. Snake mackerels and cutlassfishes of the world (families Gempylidae and Trichiuridae). FAO Fisheries Synopsis, 125 (15): 136 p. Pakhorukov, N.P. & Boltachev A.R., On the distribution and behavior of the oilfish Ruvettus pretiosus (Gempylidae) over seamounts. Journal of Ichthyology, 41 (9): Peristeraki, N., Kypraios, N., Lazarakis, G. & Tserpes, G., By catches and discards of the greek swordfish fisheries. Collective Volume Of Scientific Papers ICCAT, 106. Tserpes, G., Tatamanidis, G. & Peristeraki, P., Oilfish and shark by-catches of the Greek swordfish fishery in the E. Mediterranean: A preliminary analysis applied to presence-absence data. Collective Volume of Scientific Papers IC- CAT, 59 (3): Vignaux, M., Analysis of spatial structure in fish distribution using commercial catch and effort data from the New Zealand hoki fishery. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Science, 53: Ye Y., Hisaini M.A. & Baz A.A., Use of Generalized Linear Models to analyze catch rates having zero values: the Kuwait driftnet fishery. Fisheries Research 53: Βασιλακόπουλος, Π., Στοιχεία βιολογίας και κατανομής του είδους Ruvettus pretiosus (Cocco 1829) στην ανατολική Μεσόγειο. Μεταπτυχιακή Διατριβή. Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ηράκλειο: Δαμαλάς, Δ. & Μεγαλοφώνου, Π., Συλλήψεις του Ruvettus pretiosus (Cocco 1829) στα ξιφοπαράγαδα της ανατολικής Μεσογείου και η συσχέτιση τους με χωρικές, χρονικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους. Πρακτικά 13ου Πανελληνίου Συνεδρίου Ιχθυολόγων, Μυτιλήνη: