(Bjorntorp, et. al., 1972; Lohman, et. al., 1978)



Σχετικά έγγραφα
Κωνσταντίνος Νιάκαρης

ΟΜΑΔΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΜΕΤΡΙΚΑ - ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ. Διάλεξη 6 η. Βασίλειος Σπ. Τράνακας MSc Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Καθ. Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ ΜΚ 913

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΚΕ 0918 «Βιοχημική Αξιολόγηση Αθλητών»

Διαλειμματικό ή συνεχόμενο τρέξιμο για τη βελτίωση της απόδοσης στην αντοχή;

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. 7η Διάλεξη: «Καμπύλη γαλακτικού οξέος»

Μελέτη του γαλακτικού για τον σχεδιασμό της προπόνησης αντοχής

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕ

Ανάπτυξη της αντοχής στη χιονοδρομία

Η. Ζαχαρόγιαννης, Επίκουρος καθηγητής ΤΕΦΑΑ, Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών ΚΑΡΔΙΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΝΤΟΧΗ & ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ (ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ)

Αντοχή. Γρίβας Γεράσιμος

Η ΑΝΤΟΧΗ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΜΗΤΡΟΤΑΣΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ UEFA B

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

ΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΟΡΜΟΝΗ, ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΜΙΜΗΤΙΚΟΣ ΑΥΞΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ-Ι ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑ Της ΠΡΟΠΟΝΗΣΗΣ & Προπονητικοί Κύκλοι. Βασίλης Κρομμύδας

αναερόβιων συστημάτων απελευθέρωσης ενέργειας.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ & ΟΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ. ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ. Διάλεξη 4 η. Βασίλειος Σπ. Τράνακας MSc Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Καθ. Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ (555)

ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΘΛΗΤΩΝ ΜΚ 913

ΕΠΕΑΕΚ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ Τ.Ε.Φ.Α.Α.ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ

Στυλιανή Ανή Χρόνη, Ph.D. Λέκτορας ΤΕΦΑΑ, ΠΘ, Τρίκαλα

Ορισμός Αντοχής. Αντοχή είναι η ικανότητα του οργανισμού: να αντιστέκεται στην κόπωση. να αποκαθίσταται γρήγορα μετά την κόπωση

Τίτλος 5ης Διάλεξης ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. Εισήγηση: Χατζηνικολάου Α.,Επίκουρος Καθηγητής

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ. Θανάσης Ζ. Τζιαμούρτας, Ph.D.

Πώς να μην χάσετε στην θάλασσα ότι με κόπο κερδίσατε στην πισίνα: συμπληρώματα διατροφής και άλλα «κόλπα» Γιώργος Σακκάς PhD

ΟΡΜΟΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΘΛΗΣΗ

ΟΡΟΛΟΣΤΗΣΑΣΚΗΣΗΣΣΤΟ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΣΥΝ ΡΟΜΟ, ΣΤΑ ΛΙΠΙ ΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕΪΝΕΣ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΚΕ 0918 «Βιοχημική Αξιολόγηση Αθλητών»

Ανθρω οµετρικά χαρακτηριστικά και αράµετροι φυσικών ικανοτήτων σε Έλληνες αθλητές του αλ ικού σκι υψηλού ε ι έδου

Μεταβολισμός του γλυκογόνου. Μεταβολισμός των υδατανθράκων κατά την άσκηση. Από που προέρχεται το μυϊκό και ηπατικό γλυκογόνο;

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ: ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ. 1min, 2min, 4min, 10min

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΡ ΙΟΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ. ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Τ.Ε.Φ.Α.Α.,.Π.Θ.

Άσκηση στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Εργαστήριο Νο 2. Περιεχόµενα Εργαστηρίου Νο 2. Αξιολόγηση της αερόβιας και αναερόβιας ικανότητας

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Αργύρης Τουμπέκης Επίκουρος Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΣΕΦΑΑ

ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΕΡΟΒΙΑ ΑΣΚΗΣΗ (ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΕΜΦΑΣΗ ΣΤΟ AEROBIC) Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ

ΑΝΑΕΡΟΒΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΑΛΑΚΤΙΚΟ ΟΞΥ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ ΑΝΑΕΡΟΒΙΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

1. Η αναπνευστική λειτουργία. 2. Η κεντρική λειτουργία. 3. Η περιφερική λειτουργία. 4. Ο μυϊκός μεταβολισμός

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΓΩΝΙΣΜΑΤΩΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

Ανάπτυξη της αντοχής στο ποδόσφαιρο. Σπύρος Κέλλης Καθηγητής προπονητικής ΤΕΦΑΑ-ΑΠΘ

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ. Τί είναι η εργομετρία;

Αργύρης Τουμπέκης Επίκουρος Καθηγητής Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΣΕΦΑΑ

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΑΝΤΟΧΗ

«Καρδιοαναπνευστική δοκιμασία Κοπώσεως»

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΔΡΟΜΩΝ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ. 400, 800, 1500, 3000m

Η θέση του γαλακτικού στον ασκησιακό μεταβολισμό

ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ. Βασίλης Γιωργαλλάς Καθηγητής Φυσικής Αγωγής

ΠΩΣ ΕΠΙΔΡΑ Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

ΚΥΤΟΚΙΝΕΣ, ΜΥΟΚΙΝΕΣ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ Χαρά Κ. Δελή, PhD

Φυσιολογία της Άσκησης

Παρακολούθηση & Αξιολόγηση Κολυμβητών

ΤΜΗΜΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ BCPT 101- Φυσική Αγωγή Ι Μάθηµα 1. Μεταφορά ενέργειας κατά τη διάρκεια της άσκησης

ΕΠΕΑΕΚ ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ Τ.Ε.Φ.Α.Α.ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ

Διαβήτης 2 και Άσκηση

Αξιολόγηση φυσιολογικών χαρακτηριστικών στο σύγχρονο ποδόσφαιρο

Η απώλεια του καλίου μειώνει την διεγερσιμότητα των μυϊκών κυττάρων (μυϊκή κόπωση

και εφηβική ηλικία Πήδουλας Γεώργιος M.sc Γυμναστής Φυσικής κατάστασης ποδοσφαίρου

Συντάχθηκε απο τον/την Παναγιώτης Θεoδωρόπουλος Δευτέρα, 31 Αύγουστος :22 - Τελευταία Ενημέρωση Παρασκευή, 13 Ιούνιος :48

Χαρακτηριστικά των σκελετικών μυών που συμβάλλουν στην παραγωγή Ισχύος και Δύναμης

Συστήµατα ενέργειας για την άσκηση

Φυσιολογία της Άσκησης - Θεραπευτική Άσκηση

(Β. Κλεισούρας, 2004)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΚΕ 0918 «Βιοχημική Αξιολόγηση Αθλητών» 10η Διάλεξη: «Άσκηση και λιπίδια»

1 -Μέγιστη Επανάληψη (1-ΜΕ) Ηλίας Σµήλιος, Ph.D. Βελτίωση ή ιατήρηση της Φυσικής Κατάστασης. Φυσική Κατάσταση

Μεταβολισμός και διατροφή στα αγωνίσματα του κλασικού αθλητισμού

Φυσιολογία της Άσκησης

ΣΕΓΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ & ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΟΙ ΖΩΝΕΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΗΜΙΑΝΤΟΧΗΣ - ΑΝΤΟΧΗΣ

Φυσιολογικές Μεταβολικές επιδράσεις της σωµατικής άσκησης

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. ΚΕ 0918 «Βιοχημική Αξιολόγηση Αθλητών»

Κινησιοθεραπεία: Ασκήσεις ενδυνάμωσης ΙΕΚ ΡΕΘΥΜΝΟΥ: ΒΟΗΘΟΣ ΦΥΣΙΚΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ Γεωργία Α. Λιουδάκη, M.Sc., NDT, PT

Καρδιαγγειακές Παθήσεις και Άσκηση: Πρόληψη και Αποκατάσταση

Φυσιολογία της Άσκησης Εισαγωγή. Παναγιώτης Κανέλλος Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, PhD Υπότροφος ΤΕΙ Κρήτης

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ. Μέτρηση - Αξιολόγηση - Δοκιμασία 29. Προϋποθέσεις εργομέτρησης 93. Μέτρηση καρδιαγγειακής απόκρισης στην άσκηση 109

Υδατάνθρακες. Απλοί. Σύνθετοι. Φυτικές ίνες

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗN ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΛΑΣΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΔΡΟΜΟΙ

ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΕΣ. Ελένη Αυλωνίτου, Ph.D. Διδάκτωρ Εργοφυσιολόγος Εθνικό Κέντρο Aθλητικών Ερευνών

Ποιες είναι οι σημαντικότερες παράμετροι της φυσικής κατάστασης για τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή; Πώς και πόσο μπορούν να βελτιωθούν;

Μέθοδοι Προπόνησης Ι: Προπόνηση Αντοχής

Εφαρμοσμένη Αθλητική Εργοφυσιολογία

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

Άσκηση, υγεία και χρόνιες παθήσεις

Βασιλική Μάνου Λέκτορας Τ.Ε.Φ.Α.Α.-Α.Π.Θ.

Φυσιολογία της Άσκησης

Εισαγωγή. Άπνοια, Υποξική Προπόνηση και Αθλητική Απόδοση με έμφαση στην Κολύμβηση

«Escape: Μια εκπαιδευτική Αθλητική Πρόκληση για την

Άσκηση και Σακχαρώδης Διαβήτης

ΦΑΤΟΥΡΟΣ Γ. ΙΩΑΝΝΗΣ, Ph.D. Created with Print2PDF. To remove this line, buy a license at:

ΑΣΚΗΣΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΠΑΙ ΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ

gr ΜΟΥΓΙΟΣ Β.

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ. Διάλεξη 5 η. Βασίλειος Σπ. Τράνακας MSc Διαιτολόγος - Διατροφολόγος Καθ. Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού

Φυσιολογία της Άσκησης

Η συμβολή της άσκησης στην πρόληψη των καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου ΚΑΥΚΙΑ ΘΕΟΔΩΡΑ

ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΑ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΔΡ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ Γ. ΖΙΩΓΑΣ ΕΡΓΟΦΥΣΙΟΛΟΓΟΣ, SPORTSCLINIC ΠΥΛΑΙΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ T

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΒΙΟΧΗΜΕΙΑ ΔΙΑΛΕΞΗ 6

Transcript:

ΕΘΝΙΚΟ & ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ & ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΟΜΕΑΣ ΑΘΛΗΤΙΑΤΡΙΚΗΣ & ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ Υποστήριξη Μεταπτυχιακής Διατριβής (MSc) Νιάκαρης Σ. Κων/νος

Θ Ε Μ Α Τ Η Σ Μ Ε Λ Ε Τ Η Σ Εκτίμηση της Ομοιοστατικής Δυναμικής της Γλυκόζης - Δράσης Ινσουλίνης Αθλητών δρόμων Αντοχής και Ταχύτητας

Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Σ Η τακτική σωματική άσκηση και προπόνηση βελτιώνει τη Δράση της Ινσουλίνης και αυξάνει τη Διάθεση της Γλυκόζης από το αίμα προς τους ιστούς κατά την ηρεμία. (Bjorntorp, et. al., 1972; Lohman, et. al., 1978)

Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Σ Οι Αθλητές εμφανίζουν ιδιαίτερα αυξημένη τη διευκολυνόμενη από την ινσουλίνη διάχυση της γλυκόζης από το αίμα προς τους ιστούς. (Mikines, et. al., 1989; Vestergaard, et. al., 1994; Vukovich, et. al., 1996)

Α Ν Α Σ Κ Ο Π Η Σ Η Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α Σ ❶ Βελτίωση της μεταφοράς της γλυκόζης. ΑΕΡΟΒΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΜΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Holmang, 1992; Houmard, et. al., 1993, 1995; Hardin, et. al., 1995; Etgen, et. al., 1997) ❷ Αύξηση του μη οξειδωτικού μεταβολισμού της γλυκόζης (σύνθεση γλυκογόνου). (Coderre et. al., 1995; Ebeling et. al., 1993; Miller, 1994) ❸ Βελτίωση του μεταβολισμού του λίπους. (Bjorntorp, et. al., 1972; Poehlman, et. al., 1994; Tremblay, et. al., 1992; Klein, et. al., 1994) ❹ Μείωση του σωματικού λίπους. (Schwartz, et. al., 1991; Craig, et. al., 1989; Treuth, et al., 1994) ❺ Αύξηση της μυϊκής μάζας. (Miller, et, al., 1984; Yki-Jarvinen & Koivisto, 1983)

Ο Ρ Ι Σ Μ Ο Σ Τ Ο Υ Π Ρ Ο Β Λ Η Μ Α Τ Ο Σ Απελευθέρωση Ινσουλίνης, ανταποκρισιμότητα των β-κυττάρων του παγκρέατος στη γλυκόζη Περιφερική Αντίσταση έναντι της εισόδου της γλυκόζης στους ιστούς- στόχος (μύες, λίπος, ήπαρ) DeFronzo, et. al., 1979; Bergman, et. al., 1981

Ο Ρ Ι Σ Μ Ο Σ Τ Ο Υ Π Ρ Ο Β Λ Η Μ Α Τ Ο Σ Απελευθέρωση Ινσουλίνης Ερέθισμα Φορτίο Γλυκόζης, Γλυκόζη Αίματος Απόκριση Εκκρινόμενη Ινσουλίνη Περιφερική Αντίσταση Ινσουλινοεξαρτόμενοι και μη παράγοντες Ρυθμός Διάθεσης Γλυκοζης Cederholm, & Wibell, 1985

Ο Ρ Ι Σ Μ Ο Σ Τ Ο Υ Π Ρ Ο Β Λ Η Μ Α Τ Ο Σ Εκτίμηση της Δυναμικής του Ομοιοστατικού Μηχανισμού της Γλυκόζης μέσω της Απελευθερούμενης Ινσουλίνης και της Περιφερικής Αντίστασης σε Αθλητές που επιδίδονται κυρίως σε Αερόβιου και Αναερόβιου τύπου προπόνηση χωρίς τη διαταραχή της σχέσης ανατροφοδότησης Γλυκόζης-Ινσουλίνης.

Σ Κ Ο Π Ο Σ Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο λήψης ποσότητας γλυκόζης από το στόμα (OGTT 75gr),, εξέταση της επίδρασης των προσαρμογών της αερόβιας προπόνησης αθλητών δρόμων αντοχής και αναερόβιας προπόνησης αθλητών δρόμων ταχύτητας του κλασικού αθλητισμού στη δυναμική του ομοιοστατικού μηχανισμού της γλυκόζης (απελευθέρωση ινσουλίνης, περιφερική αντίσταση).

Ε Ρ Ε Υ Ν Η Τ Ι Κ Ο Ε Ρ Ω Τ Η Μ Α Υπάρχει διαφορά στην Ανταποκρισιμότητα των β-κυττάρων του παγκρέατος στη γλυκόζη και στην Έκκριση-Απελευθέρωση ινσουλίνης μεταξύ των αθλητών με τον αερόβιο και αναερόβιο τύπο προπόνησης κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας OGTT 75gr.

Ε Ρ Ε Υ Ν Η Τ Ι Κ Ο Ε Ρ Ω Τ Η Μ Α Υπάρχει διαφορά στην Ευαισθησία της Ινσουλίνης (Περιφερική Αντίσταση) μεταξύ των αθλητών με τον αερόβιο και αναερόβιο τύπο προπόνησης κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας OGTT 75gr.

Ε Ρ Ε Υ Ν Η Τ Ι Κ Ο Ε Ρ Ω Τ Η Μ Α Ποιος ο ρόλος του ποσού της Μυϊκής Μάζας και του Σωματικού Λίπους στη δυναμική του ομοιοστατικού μηχανισμού της γλυκόζης.

Υ Π Ο Θ Ε Σ Η Οι αθλητές αντοχής σε σύγκριση με τους αθλητές δρόμων ταχύτητας θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη ευαισθησία στην ινσουλίνη και κατά συνέπεια σημαντικά μικρότερη σχετική περιφερική αντίσταση ανά κιλό σωματικού βάρους.

Μ Ε Θ Ο Δ Ο Λ Ο Γ Ι Α

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ Εκτίμηση της Σωματικής Σύστασης Προσδιορισμός των Φυσικών Ικανοτήτων-Εργομετρήσεις Δοκιμασία Ανοχής Γλυκόζης (OGTT 75gr)

Δ ο κ ι μ α ζ ό μ ε ν ο ι Πειραματικές Ομάδες 8 Αθλητές Δρόμων Αντοχής του Κλασικού Αθλητισμού 8 Αθλητές Δρόμων Ταχύτητας του Κλασικού Αθλητισμού Ομάδα Ελέγχου 7 Αγύμναστοι ή με περιορισμένη Φυσική Δραστηριότητα

Προφίλ των Δοκιμαζόμενων Μέτρηση Αθλητές Αθλητές Ομάδα n Αντοχής Ταχύτητας Ελέγχου Ηλικία (χρ.) 24±3,16 23,75±1,67 23±1 23 Χρόνια Προπ. 7,63±3,66 7,25±3,06 -- 16 100μ. (") -- 10,64±0,22 -- 4 110μ. (") -- 14,00 -- 1 200μ. (") -- 21,71±0,32 -- 5 400μ. (") -- 47,64±1,68 -- 2 Μήκος (μ.) -- 7,64 -- 1 5000μ. (') 15,2±0,84 -- -- 8 10000μ. (') 30,51±1,23 -- -- 6

Σ ω μ α τ ι κ ή Σ ύ σ τ α σ η Τ ε χ ν ι κ ή Μ έ τ ρ η σ η ς Π α ρ ά μ ε τ ρ ο ι Απορροφησιομετρία Ακτίνων-Χ Διπλής Ενέργειας (DXA) Άλιπη Σωματική Μάζα (χωρίς τα οστά) Λιπώδης Ιστός Οστικός Ιστός

Προσδιορισμός των Φυσικών Ικανοτήτων - Ε ρ γ ο μ ε τ ρ ή σ ε ι ς - Μ έ θ ο δ ο ς Ανοιχτό Κύκλωμα Εργοσπιρομέτρησης Π α ρ ά μ ε τ ρ ο ι VO2 max Αναερόβιο Αναπνευστικό Κατώφλι Ε ρ γ ό μ ε τ ρ ο Δαπεδοεργόμετρο Αναερόβια Δοκιμασία Wingate (30 ) Παραγόμενη μηχανική ισχύς Δείκτης κόπωσης Γαλακτικό Οξύ Κυκλοεργόμετρο

Δοκιμασία Ανοχής Γλυκόζης (OGTT 75gr) Μ έ θ ο δ ο ς Λήψη Γλυκόζης από το στόμα Συχνότητα Αιματοληψιών Ώρα 1ης αιματοληψίας 75g γλυκόζης, διαλυμένη σε 400ml H2O 0, 30, 60, 90 & 120 11,09 ± 1,18 π.μ

Π ρ ο ϋ π ο θ έ σ ε ι ς Δοκιμασία Ανοχής Γλυκόζης (OGTT 75gr) Δίαιτα 4ρων ημερών Αποχή από Προπόνηση Νηστεία 250-300 g/d Υδατάνθρακες 51,8 ± 9,84 ώρες 12,24 ± 1,53 ώρες

Δοκιμασία Ανοχής Γλυκόζης (OGTT 75gr) Π α ρ ά μ ε τ ρ ο ι Ινσουλινογενετικός δείκτης Απελευθέρωση Ινσουλίνης (ΔAUCI / ΔAUCG) (AUCI, ΔAUCI) Απελευθέρωση Ινσουλίνης Ινσουλίνη Πλάσματος Περιοδική Απελευθέρωση (Mean-I) Ινσουλίνης (delay) (ΔAUCI 0-30, 30-120)

Δοκιμασία Ανοχής Γλυκόζης (OGTT 75gr) Π α ρ ά μ ε τ ρ ο ι Ρυθμός Διάθεσης- Μεταβολισμός της Γλυκόζης (M, Mbw) Περιφερική Αντίσταση Σχετική Περιφερική Αντίσταση (rel-r, rel-rbw) Συνολική Αντίσταση στην Ινσουλίνη (Tot-I-R)

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ (OGTT75kg) AUCG, ΔAUCG (mmol h L-1) & AUCI, ΔAUCI (mu h L-1) (ολοκληρώματα) υπολογίσθηκαν με τον Κανόνα του Τραπεζοειδούς. Μ (mg/min) = φορτίο γλυκόζης / 120 + (0ώρα-2ώρες συγκέντρωσης γλυκόζης) x 180 x (0,19 x σωματικό βάρος / 120)» 180 = παράγοντας rel-r (min mg-1 x 10³) = 1 / M» 0,19 x σωματικό βάρος = χώρος κατανομής της γλυκόζης» 120 = διάρκεια της δοκιμασίας OGTT σε λεπτά Mean-I (mu) = AUCI / 2 * χώρος κατανομής του πλάσματος» Χώρος κατανομής του πλάσματος = HCT * σωματικό βάρος» AUCI / 2 = μέση συγκέντρωση ινσουλίνης στον ορό Tot-I-R (mu/mg kg) = mean-i / M

Σ Τ Α Τ Ι Σ Τ Ι Κ Η Α Ν Α Λ Υ Σ Η Ανάλυση Διασποράς επαναλαμβανόμενων μετρήσεων (One-Way ANOVA) Μετά-ANOVA συγκρίσεις (έλεγχος Scheffe) Συντελεστής συσχέτισης Pearson (r) Δίπλευρος έλεγχος t (Paired-Samples T test)

Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Σ Μ Α Τ Α Σ Ω Μ Α Τ Ι Κ Η Σ Υ Σ Τ Α Σ Η Ε Ρ Γ Ο Μ Ε Τ Ρ Η Σ Ε Ι Σ

Σωματική Σύσταση 70 60 50 Σ.ΛΙΠΟΣ: Ε/Α*, Ε/Τ*, Α/Τ ns ΑΣΜ: Ε/Α ns, Ε/Τ*, Α/Τ* ΟΣΤΑ: Ε/Α ns, Ε/Τ ns, Α/Τ* (p<0,001) ΑΣΜ.. Κιλά (kg) 40 30 ΑΣΜ.. ΑΣΜ.. 20 10 0 ΟΣΤΑ.. ΟΣΤΑ.. ΟΣΤΑ.. ΣΛ ΣΛ ΣΛ Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) Σ.Λ, Σωματικό Λίπος ΑΣΜ, Άλιπη Σωματική Μάζα

Δοκιμασία VO2max 100 80 PVO2: Ε/Α*, Ε/Τ ns, Α/Τ* (p<0,001) AΚ%: Ε/Α* (p<0,001) AΚ%: Ε/Τ* (p<0,04) AΚ%: Α/Τ* (P<0,02) 100 80 Α.A.Κ PVO2 (ml/kg/min) 60 PVO2 Α.A.Κ Α.A.Κ 60 A.Α.Κ (%) 40 PVO2 40 PVO2 20 Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) 20 PVO2, Κορυφαία Πρόσληψη Ο2 Α.Α.Κ., Αναερόβιο Αναπνευστικό Κατώφλι

Αναερόβια Δοκιμασία Wingate 16 14 PP: E/A ns, E/T*, A/T* (p<0,001) MP: E/A* (p<0,02) MP: E/T* (p<0,001) MP: A/T ns (p>0,05) PP (Watts/Kg) 12 10 PP PP PP MP (Watts/Kg) 8 6 MP. MP. MP. Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) PP, Μέγιστη Σχετική Ισχύ MP, Μέση Σχετική Ισχύ 80 70 60 ΔΚ (%): Ε/Α*, Ε/Τ ns, Α/Τ* (p<0,001) Γ.ΟΞΥ: Ε/Α* (p<0,007) Γ.ΟΞΥ: Ε/Τ ns (p>0,05) Γ.ΟΞΥ: Α/Τ* (p<0,003) 80 70 60 ΔΚ (%) 50 40 30 Δ.Κ. Δ.Κ. Δ.Κ. 50 40 30 Γ.Ο (mmol/l) 20 20 Δ.Κ, Δείκτης Κόπωσης Γ.Ο, Γαλακτικό Οξύ 10 Γ.Ο Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) Γ.Ο Γ.Ο 10

Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Σ Μ Α Τ Α Δ Ο Κ Ι Μ Α Σ Ι Α Α Ν Ο Χ Η Σ Γ Λ Υ Κ Ο Ζ Η Σ (OGTT 75g)

7,5 Καμπύλη Γλυκόζης ΓΛΥΚΟΖΗ (mmol / L) 7,0 6,5 6,0 5,5 5,0 4,5 4,0 Αντοχής Ταχύτητας.. Ελέγχου 3,5 3,0 0' 30' 60' 90' 120' Χρόνος Λήψης Αίματος 110 Αντοχής 90 Ταχύτητας.. Ελέγχου Καμπύλη Ινσουλίνης ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ (mu/ L) 70 50 30 10-10 0' 30' 60' 90' 120' Χρόνος Λήψης Αίματος

Συγκέντρωση Γλυκόζης (AUCG), Απελευθέρωση Ινσουλίνης (AUCI) 160 160 AUCG (mmol h/l) 140 120 100 80 60 AUCG: Ε/Α ns, Ε/Τ ns, Α/Τ ns AUCI: Ε/Α* (p<0,042) AUCI: Ε/Τ* (p<0,02) AUCI: Α/Τ ns (p>0,05) AUCI 140 120 100 80 60 AUCI (mu h/l) 40 40 20 AUCI AUCI 20 0 AUCG AUCG AUCG Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) 0 AUCG, Συγκέντρωση Γλυκόζης-ολικό Ολοκλήρωμα AUCI, Απελευθέρωση Ινσουλίνης-ολικό Ολοκλήρωμα

Ινσουλινογενετικός Δείκτης (ΔAUCI / ΔAUCG) 240 200 DAUCI / DAUCG: ns (p>0,382)... ΔAUCI / ΔAUCG (mu/mmol) 160 120 80 40 0-40 Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) ΔAUCI & ΔAUCG, Ολοκληρώματα της Καμπύλης Ινσουλίνης και Γλυκόζης, αντίστοιχα, μετά τη λήψη Γλυκόζης

Ινσουλίνη στο Πλάσμα (Mean-I) 300 250 Mean-I: Ε/Α* (p<0,006), Ε/Τ* (p<0,024) 200 Mean-I (Mu) 150 100 Mean-I 50 Mean-I Mean-I 0 Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) Mean-I, Μέση ποσότητα Ινσουλίνης στο Πλάσμα

30'-120') (muh/l) Απελευθέρωση Ινσουλίνης (ΔAUCI 0-30, 30-120 120 ) ΔAUCI (0'-30', 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 ΔAUCI 0'-30' ns (p>0,05) ΔAUCI 30'-120': Ε/Α* (p<0,032), Ε/Τ* (p<0,009) 0'-30' 30'-120' 0'-30' 30'-120' 0'-30' 30'-120' Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) ΔAUCI (0-30 ), Απελευθέρωση Ινσουλίνης στη περίοδο 0 έως 30 (delay) ΔAUCI (30-120 ), Απελευθέρωση Ινσουλίνης στη περίοδο 30 έως 120 (delay)

Ρυθμός ΔιάθεσηςΔιάθεσης-Μεταβολισμός της Γλυκόζης στους Ιστούς (M) 12 12 800 M, Απόλυτος Ρυθμός 10 M: Ε/Α* (p<0,002) M: Ε/Ττης ns Γλυκόζης (p>0,05) Διάθεσης M: Α/Τ* (p<0,001) 10 700 M (mg/min) ΦΓ (gr/kg) 8 8 600 Mbw 6 4 2 0 6 Mbw 500 4 400 1,23±0,05.. Αντοχής ΦΓ. 300 Αντοχής 0,96±0,09.. Ταχύτητας ΦΓ. (Α) Ταχύτητας (Τ) 1,01±0,12.. Ελέγχου ΦΓ. Ελέγχου (Ε) Mbw, Σχετικός Ρυθμός Διάθεσης της Γλυκόζης Φ.Γ, Φορτίο χορηγηθείσας Γλυκόζης ανά κιλό σωματικού βάρους 2 0 Mbw (mg/min/kg) Mbw

Σχετική Περιφερική Αντίσταση (rel-r), Συνολική Αντίσταση στην Ινσουλίνη (Tot-I-R) rel-r ((min/mg) x 1000) 2,2 2,0 1,8 1,6 1,4 1,2 1,0 0,8 0,6 0,4 0,2 rel-r Tot-I-R. rel-r rel-r: ns (p>0,143) Tot-I-R: Ε/Α* (p<0,005) Tot-I-R: Ε/Τ* (p<0,014) Tot-I-R: Α/Τ ns (p>0,852) Tot-I-R. rel-r Tot-I-R. 2,2 2,0 1,8 1,6 1,4 1,2 1,0 0,8 0,6 0,4 0,2 Tot-I-R (mu/mg.min) 0,0 Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) 0,0 Rel-R, Απόλυτη Σχετική Περιφερική Αντίσταση Tot-I-R, Συνολική Αντίσταση των Ιστών στην Ινσουλίνη

Σχετική Περιφερική Αντίσταση ανά κιλό Σωματικού Βάρους (rel-rbw bw) 0,145 0,135 rel-rbw: Ε/Α* (p<0,004) rel-rbw: Ε/Τ ns (p>0,142) rel-rbw: Α/Τ* (p<0,003) rel-rbw (min/mg/kg) 0,125 0,115 0,105 0,095 0,085 Αντοχής (Α) Ταχύτητας (Τ) Ελέγχου (Ε) Rel-Rbw, Σχετική Περιφερική Αντίσταση ανά κιλό Σωματικού Βάρους

Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η

ΑΠ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ω Σ Η Ι Ν Σ Ο Υ Λ Ι Ν Η Σ Ινσουλινογενετικός δείκτης (ΔAUCI / ΔAUCG) ΑΘΛΗΤΕΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ Seltzer, et. al., 1967

ΑΠ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ω Σ Η Ι Ν Σ Ο Υ Λ Ι Ν Η Σ Απελευθέρωση Ινσουλίνης (AUCI, ΔAUCI) ΑΘΛΗΤΕΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΑΠ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ω Σ Η Ι Ν Σ Ο Υ Λ Ι Ν Η Σ Περιοδική Απελευθέρωση Ινσουλίνης (delay) (ΔAUCI 0-30, 30-120) ΑΘΛΗΤΕΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ Cederholm, & Wibell, 1985

ΑΠ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ω Σ Η Ι Ν Σ Ο Υ Λ Ι Ν Η Σ Ινσουλίνη Πλάσματος (Mean-I) ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Η ομοιοστατική διευθέτηση του χορηγούμενου φορτίου γλυκόζης ήταν σχεδόν όμοια, επαρκής και φυσιολογική για όλους τους δοκιμαζόμενους (AUCG, ΔAUCG), όμως...

Οι δοκιμαζόμενοι της Ομάδας Ελέγχου εμφάνισαν μεγαλύτερα επίπεδα Ινσουλίνης σε σχέση με τους Αθλητές. Ανάλογα με το σωματικό βάρος, οι Αθλητές Αντοχής εμφάνισαν λιγότερα επίπεδα Ινσουλίνης στο πλάσμα σε σχέση με τους Αθλητές Ταχύτητας.

Θεωρήθηκε ότι τα μεγαλύτερα επίπεδα Απελευθερούμενης Ινσουλίνης είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης Αντίστασης των ιστών-στόχος στόχος έναντι στην Ινσουλίνη. Karam, et. al., 1966; Radinowitz, et. al., 1962

Περιφερική Αντίσταση Διεγερτική Ικανότητα της Ινσουλίνης στα κύτταρα των ιστών-στόχος (Gottesman, et. al., 1983) Μαζική επίδραση της Γλυκόζης στις κυτταρικές μεμβράνες των ιστών-στόχος (Best, et. al., 1981) Όμοια μαζική επίδραση Γλυκόζης Προσδιοριζόμενες τιμές Γλυκόζης AUCG, ΔAUCG

Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ι Κ Η Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Η Ρυθμός Διάθεσης- Μεταβολισμός της Γλυκόζης (M, Mbw) ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΤΟΧΗΣ M Mbw ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ Yki-Jarvinen, & Koivisto, 1983

Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ι Κ Η Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Η Σχετική Περιφερική Αντίσταση (rel-r, rel-rbw) ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΤΟΧΗΣ rel-r rel-rbw ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Π Ε Ρ Ι Φ Ε Ρ Ι Κ Η Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Η Συνολική Αντίσταση στην Ινσουλίνη (Tot-I-R) Tot-I-R ΑΘΛΗΤΕΣ ΑΝΤΟΧΗΣ ΑΘΛΗΤΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ

Οι Αθλητές εμφάνισαν χαμηλότερη Αντίσταση των Ιστών στην Ινσουλίνη Μεγαλύτερη Ευαισθησία των Ιστών-στόχος στόχος των Αθλητών στην Ινσουλίνη

Η χαμηλότερη απελευθερούμενη Ινσουλίνη στους Αθλητές οφείλεται στη μεγαλύτερη ευαισθησία των ιστών-στόχος στόχος αυτών στην Ινσουλίνη

r p Σ υ σ χ ε τ ί σ ε ι ς rel-rbw ΑΣΜ ΣΛ PVO2 AAK PP/kg MP/kg ΓΟ 0,69* <0,001 0,61* <0,003-0,75* <0,001-0,43* <0,044 0,40 =0,62-0,23 =0,28 0,55* <0,007 Simoneau, & Kelly, 1997

r p Σ υ σ χ ε τ ί σ ε ι ς Tot-I-R ΑΣΜ ΣΛ PVO2 AAK PP/kg MP/kg ΓΟ - 0,12 =0,58 0,69* <0,001-0,52* <0,013-0,47* <0,024-0,21 =0,33-0,57* <0,005 0,31 =0,14

Η αύξηση της VO2max και του ΑΑΚ, καθώς και η μείωση του Σωματικού Λίπους (ΣΛ) έχουν τη θετικότερη επίδραση στη βελτίωση της Ευαισθησίας της Ινσουλίνης, σε σχέση με την ποσότητα της Μυϊκής Μάζας (ΑΣΜ) και το μέγεθος της Μυϊκής Δύναμης και Ισχύος (PP/kg). DeFronzo, et. al., 1981; Lillioja, et. al., 1987; Goodyear, et. al., 1990

Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Η Ομοιοστατική Δυναμική της Γλυκόζης, σχετιζόμενης κυρίως με τη Δράση της Ινσουλίνης, εμφανίζεται σημαντικά βελτιωμένη στους Αθλητές Αντοχής και Ταχύτητας. Ο Αερόβιος Τύπος Προπόνησης συμβάλλει τα μέγιστα στη βελτίωση της της Δράσης της Ινσουλίνης.

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω