ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΟΞΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Ειδικός Καρδιολόγος Επιμελητής Β, Γ.Ν. Κοζάνης Μαμάτσειο
Get to the point
It s 2:30 a.m. You re paged to the ED to see this guy
με συμπτώματα και σημεία ΟΚΑ και υψηλή Α.Π., με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης και α/α θώρακος με εικόνα πνευμονικής συμφόρησης. worsening of known chronic HF, and evidence of systemic/pulmonary congestion. με σοβαρή αναπνευστική δυσχέρεια με μη μουσικούς ρόγχους στους πνεύμονες, ορθόπνοια, κορεσμό Ο2<90% και α/α θώρακος με εικόνα πνευμονικής συμφόρησης Clinical and lab evidence of an ACS; ~15% of patients with an ACS have signs and symptoms of HF. Episodes of AHF are frequently assoc w/ or precipitated by arrhythmia (bradycardia, AF, VT). παρουσιάζεται με σημεία υποάρδευσης των ιστών λόγω ΟΚΑ, υπόταση (συστολική Α.Π.<90mmHg, ή πτώση της μέσης Α.Π.>30mmHg) και/ή ολιγουρία (<0,5ml/kg/h). χαρακτηρίζεται από σύνδρομο χαμηλής καρδιακής παροχής με αυξημένη κεντρική φλεβική πίεση διόγκωση ήπατος και υπόταση.
EVALUATION
Διάγνωση και αρχική εκτίμηση Η διαγνωστική προσέγγιση του ασθενή με ΟΚΑ πρέπει να είναι άμεση ώστε να τεθεί η κατάλληλη θεραπεία το ταχύτερο δυνατό. Επίσης συνυπάρχουσες επικίνδυνες για την ζωή κλινικές καταστάσεις πρέπει να αναγνωρίζονται άμεσα και να διορθώνονται. Ο αρχικός διαγνωστικός αλγόριθμος της ΟΚΑ πρέπει να βασίζεται σε λεπτομερή καταγραφή των συμπτωμάτων, συνοδευόμενη από το ατομικό-καρδιολογικό ιστορικό, και τα σημεία συμφόρησης και υποάρδευσης που προκύπτουν από την κλινική εξέταση.
Διάγνωση και αρχική εκτίμηση Η αρχική εκτίμηση συμπληρώνεται με τις παρακάτω εξετάσεις : Η Ακτινογραφία Θώρακος: Συμφόρηση των πνευμονικών φλεβών, πλευριτική συλλογή, διάμεσο ή κυψελιδικό οίδημα και καρδιομεγαλία είναι τα πιο ειδικά ευρήματα, αν και στο 20% των ασθενών η ακτινογραφία θώρακος είναι σχεδόν φυσιολογική. Επίσης αναγνωρίζονται άλλες ασθένειες στις οποίες μπορεί να οφείλονται τα συμπτώματα του ασθενή (π.χ. πνευμονία). Το ΗΚΓ σπανίως είναι φυσιολογικό στην ΟΚΑ (υψηλή αρνητική προγνωστική αξία). Η υποκείμενη αιτία της ΟΚΑ μπορεί επίσης να αναδειχτεί από το ΗΚΓ (ταχεία κολπική μαρμαρυγή, μυοκαρδιακή ισχαιμία). Ο Υπέρηχος καρδιάς πρέπει να διενεργείται άμεσα στους ασθενείς που βρίσκονται σε αιμοδυναμική αστάθεια (συγκεκριμένα σε καρδιογενές σοκ) και σε υποψία επικίνδυνης για την ζωή δομικής ή λειτουργικής βλάβης (μηχανικές επιπλοκές, οξεία βαλβιδική ανεπάρκεια, αορτικός διαχωρισμός).
Άμεση εκτίμηση ασθενούς με Οξεία Καρδιακή Ανεπάρκεια και αναγνώριση πιθανού αιτίου
Ταξινόμηση ασθενούς με Οξεία Καρδιακή Ανεπάρκεια ανάλογα με την ύπαρξη συμφόρησης και υποάρδευσης Στη συνέχεια γίνεται κλινική εκτίμηση του ασθενούς, και ταξινόμησή του ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι συμφόρηση και αν υπάρχει ή όχι υποάρδευση, και εν συνεχεία κατατάσσεται σε μία από τις τέσσερις κατηγορίες.
MANAGEMENT
Θεραπευτικός Αλγόριθμος της Οξείας Καρδιακής Ανεπάρκειας
Οξεία καρδιακή ανεπάρκεια - Μελέτες RELAX- AHF2 και TRUE-AHF Δύο πρόσφατες προοπτικές, τυχαιοποιημένες μελέτες, στις οποίες χορηγήθηκαν αγγειοδιασταλτικά ενδοφλεβίως σε ασθενείς με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, παρουσίασαν ουδέτερα αποτελέσματα. Στη μελέτη RELAX-AHF-2 χορηγήθηκε σερελαξίνη ή εικονικό φάρμακο σε 6.545 ασθενείς (κλάσμα εξώθησης 40%,ΝΥΗΑ ΙΙΙ46% και ΝΥΗΑ ΙV 11% ). Δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ της σερελαξίνης και του εικονικού φαρμάκου ως προς την καρδιαγγειακή θνητότητα (8,7% έναντι 8,9%), την επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας (6,9% έναντι 7,7%) και τη συνολική θνητότητα 11,2% έναντι 11,9%). Στη μελέτη TRUE-AHF χορηγήθηκε ουλαριτίδη ή εικονικό φάρμακο σε 2.157 ασθενείς (κλάσμα εξώθησης <40%, ΝΥΗΑ ΙΙΙ 48% και ΝΥΗΑ ΙV 14%). Δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ της ουλαριτίδης και του εικονικού φαρμάκου ως προς την καρδιαγγειακή θνητότητα (21,7% έναντι 21%) και τις επανεισαγωγές στο νοσοκομείο λόγω καρδιακής ανεπάρκειας τις πρώτες 30 ημέρες μετά την έξοδο από αυτό (7,1% έναντι 7%).
Συμπερασματικά Ο μεγάλος αριθμός των αρνητικών μελετών στην οξεία καρδιακή ανεπάρκεια, στις οποίες έρχονται να προστεθούν οι δύο προαναφερθείσες, δεν αποτελεί έκπληξη. Η οξεία καρδιακή ανεπάρκεια στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν αποτελεί αυτόνομη κλινική οντότητα, αλλά επιδείνωση προϋπάρχουσας χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας. Συνεπώς, είναι πολύ «αισιόδοξο» να πιστεύει κανείς, ότι με τις βραχείες θεραπείες που συνήθως χορηγούνται στους ασθενείς με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια θα βελτιωθεί η πρόγνωση της χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας από την οποία πάσχουν!
DISCHARGE
Κριτήρια εξόδου από το νοσοκομείο και follow-up Οι ασθενείς που προσέρχονται με οξεία καρδιακή ανεπάρκεια είναι κατάλληλοι να λάβουν εξιτήριο όταν: Έχουν αντιμετωπιστεί οι παράγοντες επιδείνωσης. Έχουν σταθεροποιηθεί αιμοδυναμικά. Είναι αποσυμφορημένοι. Επαρκώς ενυδατωμένοι. Λαμβάνουν από του στόματος κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Έχουν σταθερή νεφρική λειτουργία για τουλάχιστον 24 ώρες. Επίσης πρέπει να έχουν λάβει εξατομικευμένη εκπαίδευση για την προσωπική τους φροντίδα. Να έχει οριστεί η επόμενη ιατρική επίσκεψη, επανέλεγχος σε 7-10 ημέρες.
Συμπέρασμα Η οξεία καρδιακή ανεπάρκεια είναι σύνδρομο μείζονος βαρύτητας και θνητότητας. Αποτελεί μια από τις πρώτες αιτίες εισαγωγής στα νοσοκομεία, ενώ η θνητότητα καθώς και οι υποτροπές του συνδρόμου παραμένουν σε υψηλά επίπεδα παρά την πρόοδο της θεραπευτικής αντιμετώπισης. Οι προσπάθειες για τον περιορισμό της επίπτωσής της πρέπει να στηρίζονται σε τρείς άξονες: α) στην πρόληψη των καταστάσεων και εξάλειψη των παραγόντων που οδηγούν στην οξεία καρδιακή ανεπάρκεια. β) στην έγκαιρη και σωστή αντιμετώπιση των παθήσεων και διόρθωση των αναστρέψιμων αιτιών με στόχο τη μείωση της επίπτωσης της οξείας καρδιακής ανεπάρκειας. γ) την χρησιμοποίηση όλων των σύγχρονων φαρμάκων για τη θεραπεία της καρδιακής ανεπάρκειας και τη στενή παρακολούθηση για την έγκαιρη αντιμετώπιση των επιπλοκών.
Ευχαριστώ πολύ