ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ

Σχετικά έγγραφα
Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

ΜΑΘΗΜΑ: ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

Μεταβολική Αλκάλωση. ph >7,4 [ΗCO 3- ] > 24 meq/l

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ;

Διαταραχές της ομοιοστασίας του Καλίου σε συγκεκριμένες νοσολογικές οντότητες (αλκοολισμός, ηπατική νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, φάρμακα, λευχαιμίες)

Η σημασία του ph των ούρων και των ηλεκτρολυτών (ορού και ούρων) στη διερεύνηση των οξεοβασικών διαταραχών

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΟ/ΥΠΕΡ ΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Ο νεφρώνας είναι το πιο σημαντικο μερος των νεφρων υγρα και ηλεκτρολυτες

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Μεταβολική Αλκάλωση. Μάριος Παπασωτηρίου.

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ- Νεφρολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λαϊκό Νοσοκομείο, Αθήνα

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Στρατής Κασιμάτης Νεφρολόγος, Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο»

Διαγνωστική και Θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με Μεταβολική Οξέωση

Περιεχόμενα. 1. Εισαγωγή Εισαγωγή Σημασία των νεφρών στη ζωή Βιβλιογραφία Δομή και λειτουργία των νεφρών...

Διουρητικά και νεφροπάθειες

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης. Ντουνούση Ευαγγελία Λέκτορας Νεφρολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Στρογγυλό τραπέζι IV Ηλεκτρολυτικές διαταραχές σε διάφορες καταστάσεις

Νεφρική ρύθμιση του ισοζυγίου των κατιόντων υδρογόνου

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Μεταβολική οξέωση Μεταβολική αλκάλωση

Μικτές διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΤΤΑΝΘΡΑΚΙΚΩΝ (ΣΕ ΝΕΦΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΤΕΡΟ) Γιώργος Χ. Κουτρούμπας Επιμελητής A Νεφρολογικό Τμήμα Γ.Ν.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Εκτίμηση αερίων αίματος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Α Πανεπιστημιακή Κλινική Εντατικής Θεραπείας

Χρήση των τύπων αντιρροπήσεων των διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας

Βασικές αρχές οξεοβασικής ισορροπίας. Σπ. Μιχαήλ

αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Νεφρολογική Κλινική Α.Π.Θ. ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ. Στρατής Κασιμάτης. Νεφρολόγος, «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Οξεοβασική ισορροπία

ΔΙΑΦΟΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΥΠΕΡΧΛΩΡΑΙΜΙΚΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΟΞΕΩΣΗΣ. Μάκρω Σονικιάν Νεφρολόγος ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ ΓΝΑ

Οξεοβασική ισορροπία. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Επικουρικός Επιμελητής Α Πανεπιστημιακής Κλινικής Εντατικής Θεραπείας

Ασθενής 62 ετών διακομίσθηκε στο νοσοκομείο με σύγχιση. Γλυκόζη 580mg/dl, κρεατινίνη 0.8mg/dl, ph 6.95, HCO 3

Τι μας λέει και τι δε μας λέει το ασβέστιο ορού;

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

ΑΔΑΜΙΔΟΥ Η-Φ.

Συμβολή των ηλεκτρολυτών, της λευκωματίνης και άλλων παραμέτρων στην επίλυση οξεοβασικών προβλημάτων

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΑ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ / ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ

Οξεοβασική ισορροπία- Κλινικά παραδείγματα

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Λειτουργία νεφρικών σωληναρίων. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Ασθενής με καρδιακή ανεπάρκεια και κάλιο 6.1 meq/l υπό αγωγή με αμεα, β-αποκλειστή και επλερενόνη

Διάγνωση και θεραπεία των μικτών οξεοβασικών διαταραχών

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΟΙΑ Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ;

ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΦΡΟΛΙΘΙΑΣΗ

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ. Ε. Καλογιαννίδου Νεφρολόγος

Γράφει: Τσαπακίδης Ιωάννης, Χειρουργός Ορθοπαιδικός

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Ιωάννης Βασιλειάδης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Εντατικής Θεραπείας ΕΚΠΑ

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ Αναπληρωτής Καθηγητής Νεφρολογίας Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

Νεφρική ρύθμιση όγκου αίματος και εξωκυτταρίου υγρού. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΜΙΑ

ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΝΕΦΡΩΝ. Ερασμία Ψημένου

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Ορισμός μεταβολικής αλκάλωσης - Χλωριοευαίσθητες (παθογένεια)

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Γιώργος Χ. Κουτρούμπας

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΑΕΡΙΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΙΛΝΤΙΣΗΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΙΑΣ & ΥΠΕΡΒΑΡΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ, ΕΚΠΑ

Τεύχος 3 ο - Άρθρο 6 o

Μηχανισμοί διατήρησης της μεταβολικής αλκάλωσης

Σωληναριακή επεξεργασία σπειραματικού διηθήματος

Διαταραχές της ομοιστασίας του καλίου και του μαγνησίου σε διαβητικούς ασθενείς

Κληρονομικές αιτίες υποκαλιαιμίας

Φυσιολογία της οξεοβασικής ισορροπίας. Επίδραση του ph στις κυτταρικές λειτουργίες. Σπ. Μιχαήλ

Θεραπεία της μεταβολικής οξέωσης σε ΧΝΝ (πριν το τελικό στάδιο) με φρούτα και λαχανικά

Επιπτώσεις της αλκάλωσης στους μύες, τα νεύρα και το έντερο. Μαρία Τσιάτσιου Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Ε.Σ.Υ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Γ.Ν.

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ Ι ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 6 Η ΚΑΛΙΟ & ΜΑΓΝΗΣΙΟ

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

Διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με υποκαλιαιμία

Κεφάλαιο 8 - Διαταραχές της Οξεοβασικής Ισορροπίας

Διερεύνηση Ασθενή με Διαταραχές της Οξεοβασικής Ισορροπίας

ΜΙΚΤΕΣ ΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ. Χαράλαµπος Μηλιώνης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων

ΜΗΝΑΣΙΔΟΥ Ε.

ΠΟΙΑ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ ΩΣ ΑΝΤΙΡΡΟΠΙΣΤΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Δημήτρης Α. Λαγονίδης MD, PhD, FCCP Πνευμονολόγος-Εντατικολογος

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΝΑΤΡΙΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΟΞΙΝΟ/DEMO Ενέσιμο διάλυμα 4% και 8%

Χλωριοανθεκτικές αλκαλώσεις (παθογένεια)

Φωσφοροπενική ραχίτιδα περιγραφή περίπτωσης

ΑΡΧΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Ηλεκτρολύτες. Ν. Ζάβρας Παιδοχειρουργός

Ο αποκλεισμός του άξονα ρενίνης ως βάση της συνδυαστικής θεραπείας

ΑΡΧΕΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Αλγόριθμος για την αιτιολογική διάγνωση της υπο- υπερνατριαιμίας. Γ. Λιάμης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Διάγνωση - Διαφορική διάγνωση μεταβολικής αλκάλωσης

Ρύθµιση του ισοζυγίου Νατρίου και Νερού

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ. Θεόδωρος Κασιμάτης. Νεφρολόγος, Επιμελητής Β Νοσ. Ασκληπιείο Βούλας

ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Νικόλαος Μπουντουβής Ενδοκρινολόγος

Transcript:

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ (ΝΣΟ) ΝΣΟ τύπου Ι: αδυναμία απέκκρισης Η + στα άπω σωληνάρια (διαταραχή αντλίας Η + -ATPάσης / ΔV) ΝΣΟ τύπου IΙ: αδυναμία επαναρρόφησης HCO 3 - στα εγγύς σωληνάρια στα πλαίσια σ. Fanconi ΝΣΟ τύπου IV: υποαλδοστερονισμός

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ (ΝΣΟ) Χαρακτηρίζονται από την παρουσία υπερχλωραιμικής μεταβολικής οξέωσης με φυσιολογικό χάσμα ανιόντων Χάσμα ανιόντων : [ Να + ] - ( [ Cl - ] + [ HCO 3- ] ) = 9-14 meq/l

ΑΙΤΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΟΞΕΩΣΗΣ Φυσιολογικό χάσμα ανιόντων (υπερχλωραιμική οξέωση) Απώλεια διττανθρακικών από το γαστρεντερικό (διάρροιες, ουρητηροσιγμοειδοστομία) Απώλεια διττανθρακικών από τους νεφρούς (εγγύς σωληναριακή οξέωση - τύπου ΙΙ) Μειωμένη ικανότητα απέκκρισης ιόντων υδρογόνου (άπω σωληναριακή οξέωση - τύπου Ι) (υπορενιναιμικός υποαλδοστερονισμός - τύπου ΙV)

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΙΚΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου ΙΙ) Χαρακτηρίζεται από μειωμένη ικανότητα επαναρρόφησης διττανθρακικών στο εγγύς εσπειραμένο σωληνάριο.

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΟΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (ΤΥΠΟΥ ΙΙ) Μεμονωμένη σποραδική πρωτοπαθής, οικογενής κληρονομούμενη μετά χορήγηση αναστολέων καρβονικής ανυδράσης Γενικευμένη δυσλειτουργία του εγγύς σωληναρίου (σ. Fanconi) Δευτεροπαθής Κληρονομικά νοσήματα : Κυστίνωση, Νόσος Wilson Φάρμακα-τοξίνες:Αμινογλυκοσίδες,Ιφωσφαμίδη, Τετρακυκλίνες, Μέταλλα Άλλα αίτια : Πολλαπλό μυέλωμα, σ. Sjogren

HCO 3 - H + GFR = 180 L ημερησίως ΗCO 3- = 26 mmol/l 180 x 26 = 4700mmol HCO 3-85% H + 15% ph 5.5

ΕΓΓΥΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ HCO 3-15 mmol/l HCO 3-18 mmol/l HCO 3-26 mmol/l 60 % 15 % ph 5.5 ph 6.5 ph 7.8

ΑΥΞΗΜΕΝΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ NaHCO 3 ΣΤΟΝ ΑΠΩ ΝΕΦΡΩΝΑ ΕΓΓΥΣ ΝΣΟ ΜΕΙΩΣΗ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ ΗCO 3- ΣΤΑ ΕΓΓΥΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑ ΚΑΙ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΠΕΚΚΡΙΣΗ HCO - 3 [ΑΛΚΑΛΙΚΟ ph ΟΥΡΩΝ>6.5] ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΑΠΕΚΚΡΙΣΗΣ Κ + ΗCO 3- ΟΡΟΥ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΑΠΕΚΚΡΙΣΗ ΗCO 3- (ph ΟΥΡΩΝ<5.5)

ΚΛΙΝΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΝΣΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΣΚΕΛΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ/ΟΣΤΕΟΜΑΛΑΚΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ VITAMIN D [ 1,25(ΟΗ) 2 D 3 ] ΥΠΟΦΩΣΦΑΤΑΙΜΙΑ

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΙΚΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου ΙΙ) Διαφορική διάγνωση ph: ούρων ποικίλει Κ ορού: ή φυσιολογικό Συνυπάρχει ραχίτιδα ή οστεομαλακία Συνυπάρχει γενικευμένη διαταραχή της λειτουργίας των εγγύς εσπειραμένων σωληναρίων

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΙΚΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου ΙΙ) Διαγνωστικά εργαστηριακά ευρήματα Υπερχλωραιμική μεταβολική οξέωση Διατήρηση ικανότητας οξινοποίησης των ούρων (PH < 5.5) Αυξημένη κλασματική απέκκριση διττανθρακικών μετά από εξωγενή χορήγηση διττανθρακικών ( > 15%) Κλασματική απέκκριση HCO 3- : [HCO 3 - ] ούρων Χ κρεατ. ορού [HCO 3 - ] ορού Χ κρεατ. ούρων X 100

ΕΓΓΥΣ ΝΕΦΡΙΚΗ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ Θεραπευτική αγωγή Διττανθρακικό νάτριο ή/και κάλιο Σε παιδιά χορήγηση NaHCO 3 ώστε τα HCO 3- να ευρίσκονται σε φυσιολογικά επίπεδα Πρόληψη σκελετικών διαταραχών Χορήγηση NaHCO 3 Καλιουρία Χορήγηση συμπλ. καλίου Θειαζιδικά διουρητικά Χορήγηση θειαζιδικών διουρητικών Υπο-ογκαιμία επαναρρόφησης HCO 3- (προσοχή στο Κ + ορού) Χορήγηση βιταμίνης D και φωσφορικών

ΣΥΝΔΡΟΜΟ FANCONI Γενικευμένη δυσλειτουργία του εγγύς εσπειραμένου σωληναρίου με συνέπεια την εμφάνιση : αμινοξυουρίας γλυκοζουρίας υποφωσφαταιμίας λόγω φωσφατουρίας νεφρικής σωληναριακής οξέωσης υποκαλιαιμίας λόγω καλιουρίας υποουριχαιμίας λόγω ουρικοζουρίας ραχίτιδας / οστεομαλακίας

Φάρμακα που προκαλούν σ. Fanconi Αμινογλυκοσίδες Ιφωσφαμίδη Τετρακυκλίνες Sodium valproate Cisplatin / carboplatin Imanitib Ασπιρίνη σε μεγάλες δόσεις Tenofovir, Adefovir, cidofovir

ΚΟΙΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΒΛΑΒΗ ΤΩΝ ΕΓΓΥΣ ΕΣΠΕΙΡΑΜΕΝΩΝ ΣΩΛΗΝΑΡΙΩΝ Λεπτοσπείρωση (G. Liamis et al: Clin Nephrol 2000;53:316) Αποφρακτικός ίκτερος (E. Bairaktari et al: Hepatology 2001;33:1365-1369) Πολλαπλό μυέλωμα (εναπόθεση ελαφρών αλυσίδων στο εγγύς) Φάρμακα: Αμινογλυκοσίδες-Ασπιρίνη σε υψηλές δόσειςιφωσφαμίδη-ακετοζαλαμίδη-ληγμένες τετρακυκλίνες Σύνδρομο Sjogren-αμυλοείδωση Κληρονομικά νοσήματα: κυστίνωση

ΣΥΝΔΡΟΜΟ FANCONI Θεραπευτική αγωγή Διττανθρακικό νάτριο και κάλιο Βιταμίνη D Υποκατάσταση φωσφορικών Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου Ι) Χαρακτηρίζεται από μειωμένη απέκκριση ιόντων υδρογόνου (Η + ) στα αθροιστικά σωληνάρια, με συνέπεια την αδυναμία οξινοποίησης των ούρων (ph > 5.3)

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου Ι) Παθογένεση Διαταραχές της λειτουργίας της αντλίας Η + -ATPase (secretory defect) Αυξημένη διαβατότητα των επιθηλιακών σωληναριακών κυττάρων που οδηγεί σε παλινδρόμηση ιόντων [Η + ] από τον αυλό προς τα κύτταρα (gradient defect) Μειωμένη προσφορά ρυθμιστικών συστημάτων φωσφορικών και αμμωνίας στο σωληναριακό αυλό (buffer defect)

Άπω / αθροιστικό σωληνάριο Σχηματισμός H + εντός των κυττάρων κλίση για απέκκριση H + που συνδυάζεται με επαναρρόφηση περισσότερων HCO 3 - Μέσω αυτής της οδού, απέκκριση του 5% της ποσότητας H + που απεκκρίνεται Δημιουργία μεγάλης κλίσης [900X] και οξινοποίηση των ούρων (ph 4.5)

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΝΣΟ ΤΥΠΟΥ Ι α-εμβολιμα ή ΠΑΡΑΚΕΙΜΕΝΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΩΝ Η + ΣΩΛΗΝΑΡΙΩΝ Η + -ΑΤPase Cl - K + ΗCO - Η + 3 Η + /Κ + ΑΤPase 1. H + - ATPase ΑΠΕΚΚΡΙΣΗΣ H + ΟΞΕΩΣΗ ΜΕ ph ΟΥΡΩΝ >5.3 2. Cl - - HCO 3- (ANTAΛΛΑΚΤΗΣ) ΑΛΚΑΛΙΚΟ ph ΕΝΔΟΚΥΤΤΑΡΙA ΑΠΕΚΚΡΙΣΗΣ H + 3. BACKLEAΚ OF H + TA H + ΕΠΑΝΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟΠΛΑΣΜΑ (ΑΜΦΟΤΕΡΙΚΙΝΗ)

AITIA ΝΣΟ ΤΥΠΟΥ Ι 1. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΗ : επικρατούν σωματικός χαρακτήρας 2. ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ Π. μυέλωμα αμυλοείδωση Σύνδρομο Sjogren SLE, XE Ηπατίτιδα, Κρυοσφαιριναιμία, Θυρεοειδίτιδα, Δρεπανοκυτταρική αναιμία 3. ΦΑΡΜΑΚΑ: Αμφοτερικίνη Β, Τολουένιο, Li 4. ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΝΕΦΡΑΣΒΕΣΤΩΣΗ: Υπερπαραθυρεοειδισμός, Ιδιοπαθής υπερασβεστιουρία, Τοξίκωση από βιταμίνη D

ΝΣΟ ΤΥΠΟΥ Ι ΚΑΙ ΝΕΦΡΟΛΙΘΙΑΣΗ/ΝΕΦΡΑΣΒΕΣΤΩΣΗ ΚΙΤΡΙΚΩΝ ΣΤΑ ΟΥΡΑ ΚΑΘΙΖΗΣΗ Ca 2+ ΧΡΟΝΙΑ ΟΞΕΩΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ Ca 2+ ΑΠΟ ΤΑ ΟΣΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥΡΙΑ ΑΛΚΑΛΙΚΟ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΟ ΥΓΡΟ ΕΠΑΝΑΡΡΟΦΗΣΗΣ Ca 2+ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥΡΙΑ ph ΟΥΡΩΝ ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑΣ CaPO 4

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου Ι) Κλινικά χαρακτηριστικά Νεφρολιθίαση - Νεφρασβέστωση - ΡΗ ούρων, υπερασβεστιουρία, - μειωμένη αποβολή κιτρικών Ραχίτιδα / οστεομαλακία Υπογκαιμία (απώλεια Νa+) Mυϊκή αδυναμία (υποκαλιαιμία) Ουρολοιμώξεις Νεφρική λειτουργία ικανοποιητική, ενίοτε νεφρική ανεπάρκεια

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου Ι) Διαγνωστικά εργαστηριακά ευρήματα ph πρώτων πρωινών ούρων > 6.1 σε διαδοχικές μετρήσεις Αδυναμία μείωσης του pη ούρων χορήγηση NH 4 Cl < 5.3 μετά από ΝΗ 4 Cl : 0.1gr/kgr per.οs pη ούρων < 5.3 εντός 4 ωρών

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΝΣΟ ΤΥΠΟΥ Ι ΥΠΕΡΧΛΩΡΙΑΙΜΙΚΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΑ ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ph ΟΥΡΩΝ > 5.5 ΘΕΤΙΚΟ ΧΑ ΟΥΡΩΝ ( ΝΗ 4+ ΟΥΡΩΝ)

Χάσμα Ανιόντων Ούρων Na + Κ + Μη μετρούμενα κατιόντα = CI + Μη μετρούμενα ανιόντα UAG = (Na + + K + ) Cl - Διάκριση μεταξύ απώλειας διττανθρακικών, ως αιτίου υπερχλωραιμικής οξέωσης από το ΓΣ ή από το ουροποιητικό Δηλαδή τελικά βοηθά στην εκτίμηση των επιπέδων του [ΝΗ 4+ ] στα ούρα Αρνητικό UAG (-20 meq/l) : π.χ. διάρροια Θετικό UAG (+23 meq/l) : π.χ. άπω νεφρική σωληναριακή οξέωση

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου Ι) Διακοπή φαρμάκων Θεραπευτική αγωγή Αντιμετώπιση υποκείμενης νόσου Διττανθρακικό Νάτριο 1-3 meq / kgr ημερησίως Χορήγηση καλίου (po ή IV)

ΝΕΦΡΟΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΙV ΥΠΟΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΙΣΜΟΣ

ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΑΛΔΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΙΚΗ ΚΑΛΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΝΕΦΡΟΥΣ Η αλδοστερόνη αυξάνει την απέκκριση [K+] στα σωληναριακά κύτταρα διατηρώντας ανοικτούς τους διαύλους Na της κυτταρικής μεμβράνης προς την πλευρά του αυλού αυξάνοντας τη δραστηριότητα της Na[+]K[+] ATPase στην άλλη πλευρά της μεμβράνης

Καταστάσεις που επηρεάζουν την απέκκριση ιόντων υδρογόνου [Η + ] Αλδοστερόνη απέκκριση [Η + ] Αυξημένος όγκος εξωκυττάριου υγρού Αυξημένη πρόσληψη νατρίου Υπερκαλιαιμία Υπερπαραθυρεοειδισμός Υπερασβεστιαιμία απέκκριση [Η + ] α) παραγωγή NH 3 απέκκριση [Η + ] β) έκκριση αλδοστερόνης αποβολή [Η + ] απέκκριση [Η + ]

ΑΠΩ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΗ ΟΞΕΩΣΗ (τύπου ΙV) Aίτια Δυσλειτουργία φλοιού επινεφριδίων Υπορενιναιμικός υποαλδοστερονισμός - διαβητική νεφροπάθεια - αποφρακτική ουροπάθεια - παθήσεις διάμεσου νεφρικού ιστού Ψευδοϋποαλδοστερονισμός (δυσλειτουργία υποδοχέα αλδοστερόνης) - κληρονομείται με αυτοσωματικό επικρατούντα ή υπολειπόμενο χαρακτήρα

ΝΕΦΡΙΚΕΣ ΣΩΛΗΝΑΡΙΑΚΕΣ ΟΞΕΩΣΕΙΣ Εγγύς (ΙΙ) Άπω (Ι) Τύπου IV Ελάχιστο PH ούρων < 5.32 > 5.32 < 5.32 Διττανθρακικά πλάσματος μειωμένα μειωμένα μειωμένα Κάλιο ορού χαμηλό χαμηλό αυξημένο Γενικευμένη δυσλειτουργία συνήθης σπάνια σπάνια σωληναρίου Παραγωγή αμμωνίας φυσιολογική ποικίλλει μειωμένη Aπάντηση σε διττανθρακικά Πτωχή Καλή Καλή Νεφρασβέστωση όχι ναι όχι Οστική νόσος σπάνια συχνά όχι

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Οι νεφρικές σωληναριακές οξεώσεις και το σ. Fanconi μπορεί να έχουν σποραδικό χαρακτήρα, να μεταβιβάζονται κληρονομικά και να εμφανίζονται στα πλαίσια άλλων νοσημάτων ή καταστάσεων ΝΣΟ τύπου Ι: σ. Sjogren, αμφοτερικίνηβ, ιφωσφαμίδη ΝΣΟ τύπου ΙΙ: π.μυέλωμα ΝΣΟ τύπου ΙV: υποαλδοστερονισμός Η υπερχλωραιμική μεταβολική οξέωση η οποία οφείλεται είτε σε αδυναμία επαναρρόφησης των διττανθρακικών είτε σε μειωμένη απέκκριση ιόντων υδρογόνου αποτελεί την κύρια αιτία των κλινικών και εργαστηριακών εκδηλώσεων των καταστάσεων αυτών Η χορήγηση διττανθρακικού νατρίου και καλίου αποτελεί τη βασικότερη παράμετρο της θεραπευτικής αγωγής