Σηµασία της γενετικής και φαινοτυπικής αντοχής ο έλεγχος στην Ελλάδα



Σχετικά έγγραφα
Δίκτυα μετάδοσης αντοχής Δ. Παρασκευής

Εισαγωγή. Ο επιπολασμός της αντοχής σε NNRTIs σε μη θεραπεμένους ασθενείς κατά το διάστημα στην Ν. Ελλάδα, έχει εκτιμηθεί σε 15.

Ορισµός αντοχής. µείωση στην ανασταλτική επίδραση της θεραπείας στον ιικό πολλαπλασιασµό. θεραπείας. ιολογικής ανταπόκρισης στη θεραπεία

Μοριακά επιδημιολογικά δεδομέναβορείου Ελλάδος. Λεμονιά Σκούρα Εργαστήριο Μικροβιολογίας Πανεπιστημιακό Μικροβιολογικό Εργαστήριο ΠΓΝΘ ΑΧΕΠΑ

HIV λοίμωξη στα παιδιά: από τη θεραπεία... στην πρόληψη. Βάνα Παπαευαγγέλου ΑΤΤΙΚΟΝ 30/09/2014

Οι νεότερες θεραπευτικές επιλογές βελτιώνουν την πορεία της HIV λοίμωξης ; Μαρία Χίνη Παθολόγος Λοιμωξιολόγος Μονάδα Λοιμώξεων ΝΕΕΣ

Η σημασία τος γενετικού υπαγμού στην ανάπτςξη αντοσήρ έναντι των αντιπετποϊκών υαπμάκων

Αντοχή Ελληνικά δεδομένα. Λεμονιά Σκούρα Ιατρική Σχολή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΜΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΑΝΤΟΧΗΣ ΣΤΗΝ ΧΟΡΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΤΙΡΕΤΡΟΪΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΜΕ ΤΙ ΞΕΚΙΝΑΜΕ: ΣΧΗΜΑΤΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΑΝΤΙΡΕΤΡΟΪΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Ορισμός επιδημιολογίας

Το νέο φάρμακο της ViiV Healthcare για τον HIV με την ονομασία Tivicay * (dolutegravir) εγκρίνεται στην Ευρώπη

Αντιρετροϊκή θεραπεία στα παιδιά: Επιτυχίες και προβληματισμοί

Παρουσίαση Περιστατικού

Ρυθµός ιστολογικής εξέλιξης χρόνιας ηπατίτιδας C και ευαίσθητεςυποοµάδες ασθενών

«Οι απόψεις των ασθενών στην προτεινόμενη θεραπευτική επιλογή - μια κριτική ματιά» Ανεβάζοντας τον πήχυ στην αντιμετώπιση της HΙV λοίμωξης

Μοριακή επιδημιολογία της HIV λοίμωξης στη Ν. Ελλάδα

Φύλο: Άρρεν. Ηλικία: 19 ετών. Εθνικότητα: Έλληνας. Παράγοντες κινδύνου: MSM. Ημερομηνία διάγνωσης: 8/1991. Εργαστηριακός έλεγχος: CD4 423 cells/μl

Εργαστηριακή Διάγνωση της HIV λοίμωξης. Δρ. Μαρία Κοτσιανοπούλου Βιολόγος Υπεύθυνη Εργαστηριού Κέντρου Αναφοράς AIDS, ΕΣΔΥ

Τι νεότερο στο εργαστήριο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C ΣΤΟΝ ΟΚΑΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ ΟΚΑΝΑ

Ηπατίτιδα C: Κλινικοί στόχοι & Προτεραιότητες Φυσική ιστορία της νόσου

HIV ΛΟΙΜΩΞΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ & ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

Διαδραστική Συνεδρία Επιλέγωντας Αντιρετροϊκή αγωγή ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Μακροχρόνια εξέλιξη του λόγου CD4/CD8 σε HIV οροθετικούς υπό συνδυασμένη αντριρετροϊκή αγωγή

HIV λοίμωξη: υπάρχουν ιδιαιτερότητες και διαφορές από την υπόλοιπη Ευρώπη; Γεώργιος Πανος Αν. Καθηγητής

Boosted Protease Inhibitors: Παρόν και µέλλον στην θεραπεία της HIV-νόσου

Σύγκριση HIV-1 Οροθετικών ανάλογα με χώρα προέλευσης: Διαχρονικές τάσεις και χαρακτηριστικά

Σχήμα 1. Επιπολασμός HIV λοίμωξης ανά έτος σε άτομα ηλικίας > 15 ετών.

Δευτεροπαθης λοίμωξη από CMV στην εγκυμοσύνη. Μπορούμε να τη διαγνώσουμε;

Μικροβίωμα και μικροβιακή αντοχή

Eπιδημιολογία σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων στην Ελλάδα σήμερα Σεξουαλικές συμπεριφορές και νοσήματα: Από την εφηβεία στην ενηλικίωση

Αναστολείς Πρωτεάσης. Περικλής Παναγόπουλος Παθολόγος - Λοιμωξιολόγος

Ηπατίτιδα C και HIV λοίμωξη: Επιδημιολογία

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΡΙΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟ Ο ΓΡΙΠΗΣ

Εκρίζωση Η.pylori το Χρήστος Λιάτσος, MD, PhD, FEBGH Γαστρεντερολόγος Αν.Δντης Γαστρεντερολογικής Κλινικής 401 ΓΣΝΑ

Πρότυπα τοπικής διασποράς του γονότυπου Α του HBV σε παγκόσμια κλίμακα

HAART Strategies for Better Results of HAART

¹Γαστρεντερολογική κλινική, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής, Παθολογικός Τομέας

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΟ ΧΩΡΟ

Φυματίωση Αμφιλεγόμενα ζητήματα

ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ. Κωνσταντίνος Αρμένης Α Παθολογικό Τμήμα-Μονάδα Λοιμώξεων ΓΝΑ «Γ.ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ»

Evaluation of Hepatitis B Reactivation Among 62,920 Veterans Treated With Oral Hepatitis C Antivirals

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

Ο ρόλος της ταχείας διαγνωστικής δοκιμασίας στην πρώιμη διάγνωση και θεραπεία της HIV λοίμωξης

CC_09. R. Montejano Sanchez, Mª Luisa Montes, Ignacio Perez- Valero, Silvia Garcia-Bujalance, Jose R Arribas Hospital Universitario La Paz

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Σπήλιος Μανωλακόπουλος. Γαστρεντερολόγος Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

ΣΗΜΕΡΑ... Three postpartum antiretroviral regimens to prevent intrapartum HIV Nielsen-Saines K, Watts DH, Veloso VG, et al.

Οι νέες τεχνολογίες στο σύγχρονο κλινικό εργαστήριο- Diagnostic stewardship

Είναι δυνατή η εξάλειψη της Ηπατίτιδας C στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών στην Αθήνα?

Νόσημα: Άσθμα. Επιστημονικός Υπεύθυνος: Καθηγητής Χρήστος Λιονής UNIVERSITY OF CRETE FACULTY OF MEDICINE ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ

Τσορλίνη Χριστοφορίδου Ελένη Βακτηριολογικό Τμήμα Τμήμα Μυκοβακτηριδίου Γεν. Νοσοκομείο «Γ. Παπανικολάου» Θεσσαλονίκης

ΜΟΡΙΑΚΗ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΚΑΙ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΑΚΗΣ ΑΝΤΟΧΗΣ

Δήμητρα Καββαθά παθολόγοςλοιμωξιολόγος. Κλινικές εικόνες Διαγνωστικά προβλήματα Κατευθυντήριες οδηγίες ανά σύστημα

Η ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΣΕ ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ

pneumoniae ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

Τα νεότερα δεδομένα στην κάθετη μετάδοση της ΗIV Λοίμωξης από τη μητέρα στο παιδί

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ C ΜΕ ΤΑ ΝΕΟΤΕΡΑ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ

Εκτιμήσεις μοντέλων για την εξάλειψη της Ηπατίτιδας C έως το 2030

Οι καλύτερες δημοσιεύσεις. Μ. Αστρίτη Παθολόγος Λοιμωξιολόγος Επιμ. Α Γ.Ν.Α. Γεννηματάς

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Επίπτωση ΗCV λοίμωξης και παράγοντες κινδύνου για ορομετατροπή σε Χρήστες Ενδοφλεβίων Ναρκωτικών στην Αθήνα (Πρόγραμμα ΑΡΙΣΟΣΕΛΗ)

HPV εµβολιασµός εναντίον κονδυλωµάτων. Α.ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ Αναπληρωτής Καθηγητής Μαιευτικής & Γυναικολογίας Α Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική Α.Π.Θ.

Εβδομαδιαία Έκθεση Επιδημιολογικής Επιτήρησης της Γρίπης Eβδομάδα 1/2019 (31 Δεκεμβρίου Ιανουαρίου 2019)

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Επίδραση της αντιρετροϊκής αγωγής στη νεφρική λειτουργία. Μαρία Χίνη Παθολόγος-Λοιμωξιολόγος Μονάδα Λοιμώξεων ΝΕΕΣ

Α και Β Εργαστήρια Μικροβιολογίας Ιατρικό Τμήμα, ΑΠΘ. Άννα Παπά-Κονιδάρη Καθηγήτρια Μικροβιολογίας

Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοσκομείο «Ιπποκράτειο» 3

ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΛΟΙΜΩΞΕΩΝ

«β-μεσογειακή αναιμία: το πιο συχνό μονογονιδιακό νόσημα στη χώρα μας»

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

Ι. Βλαχογιαννάκος, Γ. Β. Παπαθεοδωρίδης, Γ.Ν. Νταλέκος, Α. Αλεξοπούλου, Χ. Τριάντος, Ε. Χολόγκιτας, Ι. Κοσκίνας

Πρωτοπαθής και δευτεροπαθής αντοχή του μυκοβακτηριδίου

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ DENOSUMAB

HPV και Καρκίνος του Λάρυγγα

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ & ΜΕΙΩΣΗ ΚΟΣΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ ΣΤΙΣ ΜΕΘ. ΟΙ ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΙΚΡΟΒΙΑΚΟΥ ΧΑΛΚΟΥ

ΧΡΟΝΙΑ ΒΑΚΤΗΡΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΤΙΤΙΔΑ: ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ;

OncoNext Liquid Monitor & Scan 15 γονίδια

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Εβδομαδιαία Έκθεση Επιδημιολογικής Επιτήρησης της Γρίπης Εβδομάδα 7/2013 (11-17 Φεβρουαρίου 2013)

Ερευνητική υπόθεση. Εισαγωγή ΜΑΘΗΜΑ 11Ο 1. ΜΑΘΗΜΑ Θεραπεία Μέρος 2 ο. Κλινικές µελέτες. Σύνδεση µε το προηγούµενο µάθηµα

ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ: ΘΕΡΑΠΕΙΑ 3

Aνοσιακή απόκριση στον εμβολιασμό έναντι της Ηπατίτιδας Β σε ασθενείς με HIV λοίμωξη. Συσχέτιση με κλινικά και δημογραφικά στοιχεία.

18 η Διεθνής Διημερίδα Ηπατίτιδας Β & C Μέρος έκτο: Οι μελέτες του ΚΕΕΛΠΝΟ Επόμενα Βήματα και Προοπτικές

Α1 ΚΑΙ Β ΣΟΤ HIV-1 ΣΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: ΕΚΣΙΜΗΗ ΣΟΠΙΚΨΝ ΔΙΚΣΤΨΝ ΚΑΙ ΦΑΡΑΚΣΗΡΙΜΟ ΣΟΤ

Το προφίλ του ασθενούς µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα έχει σηµασία κατά την επιλογή του βιολογικού παράγοντα;

Νικόλαος Σιαφάκας Λέκτορας Διαγνωστικής Ιολογίας Εργαστήριο Κλινικής Μικροβιολογίας ΠΓΝ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Η θέση των αντι-tnf παραγόντων στην αντιμετώπιση της Ψωριασικής Αρθρίτιδας. Κυριακή Μποκή Λευκάδα

ΑΘΗΝΑ 2017 ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΩΝ ΧΩΡΙΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

Πρώιμες υποτροπές και η σημασία του Sequence

Επιτήρηση της γρίπης στη Βόρειο Ελλάδα. Εθνικό Κέντρο Αναφοράς Γρίπης Β. Ελλάδος. Β Εργαστήριο Μικροβιολογίας.

Εβδομαδιαία Έκθεση Επιδημιολογικής Επιτήρησης της Γρίπης Εβδομάδα 6/2013 (4-10 Φεβρουαρίου 2013)

Θεραπευτικές εξελίξεις στις λοιμώξεις. Ε. Κωστής 2018

Επιδημιολογία HIV. Χρύσα Τσιάρα Γραφείο HIV & ΣΜΝ Κέντρο Ελέγχου & Πρόληψης Νοσημάτων

Dr. X. Baraliakos Rheumazentrum Ruhrgebiet Herne Ruhr-University Bochum Germany Ιουνίου 2011

Εβδομαδιαία Έκθεση Επιδημιολογικής Επιτήρησης της Γρίπης Εβδομάδα 5/2013 (28 Ιανουαρίου - 2 Φεβρουαρίου 2013)

Transcript:

Σηµασία της γενετικής και φαινοτυπικής αντοχής ο έλεγχος στην Ελλάδα Δ. Παρασκευής Επίκουρος Καθηγητής Επιδηµιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Θεµατολογία Κατευθυντήριες οδηγίες Αντοχή σε INIs Μελέτες in-vitro Naïve ασθενείς Aποτελέσµατα κλινικών µελετών Διασταρούµενη αντοχή σε DTG σε ασθενείς µε προϋπάρχουσα αντοχή σε INIs Δεδοµένα αντοχής σε naïve ασθενείς

Κατευθυντήριες οδηγίες

Κατευθυντήριες οδηγίες αντοχής (2011) Νέα φάρµακα (ΙΝIs, EIs) Ο έλεγχος αντοχής συστήνεται σε οροθετικούς µε αποτυχία θεραπείας µόνο όταν λαµβάνουν φάρµακα αυτών των κατηγοριών Παρόµοια συστήνεται σε HIV(+)-έγκυες και νεογνά από οροθετικές µητέρες Δεν συστήνεται πριν τη χορήγηση θεραπείας Vandamme et al, AIDS Rev. 2011

Προτεινόµενοι µεθόδοι αντοχής Οι οδηγίες συστήνουν τις γονοτυπικές µεθόδους Οι φαινοτυπικές µέθοδοι συστήνονται επιπλέον, µόνο σε περιπτώσεις πολυανθεκτικών στελεχών Οι γονοτυπικές µέθοδοι θα πρέπει να συνδυάζονται µε εκτίµηση επιπέδων αντοχής µέσω αλγόριθµων Οι φαινοτυπικές µέθοδοι θα πρέπει να χρησιµοποιούν επίπεδα κατηγοριοποίησης µε κλινική σηµασία Vandamme et al, AIDS Rev. 2011, Vandekerckhove et al, Lancet Infect Dis. 2011

Νεώτερες κατευθυντήριες οδηγίες (DHHS) O έλεγχος αντοχής σε ασθενείς που δεν έχουν λάβει θεραπεία περιλαµβάνει τις περιοχές της πρωτεάσης (PR) και αντίστροφης µεταγραφάσης (RT) Aν υπάρχoυν ενδείξεις µεταδιδόµενης αντοχής σε αναστολείς ιντεγκράσης (INIs), o έλεγχος αντοχής σε naïve ασθενείς θα πρέπει να περιλαµβανει και την κατηγορία INIs Οι µέθοδοι που συστήνονται είναι οι γονοτυπικές κατ αναλογία µε τις υπόλοιπες κατηγορίες φαρµάκων Guidelines for the Use of Antiretroviral Agents in HIV-1-Infected Adults and Adolescents

Mελέτες αντοχής ΙΝΙs σε naïve Αναδροµική µελέτη σε ασθενείς που δεν είχαν λάβει θεραπεία το διάστηµα 2000-2013 H µελέτη αφορούσε 4 κλινικές δοκιµές φάσης III (GS-99-903, GS-01-934, GS-US-292-0104, GS- US-292-0111) που πραγµατοποιήθκαν το 2000 (903), το 2003 (934) και το 2013. Στην περιοχή της ιντεγκράσης µελετήθηκαν 1.617 αλληλουχίες (Ν=1.417 για το 2013) Οι µεταλλαγές αντοχής σε INIs ήταν εξαιρετικά σπάνιες (0.06%) Βρέθηκε µόνο ένας ασθενής µε τη µεταλλαγή T66T/Ι Margot NA, Martin R, Miller MD, Callabaut C. Drug resistance mutations in treatmentnaive HIV-infected patients 2000-2013. Program and abstracts of the 2014 Conference on Retroviruses and Opportunistic Infections; March 3-6, 2014; Boston, Massachusetts. Abstract 578

Aντοχή σε INIs

Μεταλλαγές αντοχής σε INIs Κύριες μεταλλαγές Wensing et al, Τopics in Antiviral Medicine 2014

Διασταρούµενη αντοχή σε INIs (1) Mean FC IC 50 Viruses DTG RAL EVG WT 1,2 1 1 1 T66A 1,2 0.26 0.61 4.1 T66I 1,2 0.26 0.51 8.0 T66K 1,2 2.3 9.6 84 E92I 1,2 1.5 2.1 8.0 E92Q 1,2 1.6 3.5 19 E92V 1,2 1.3 1.4 8.3 G118S 1,2 1.1 1.2 4.9 F121Y 1,2 0.81 6.1 36 T124A 1,2 0.95 0.82 1.2 E138K 1,2 0.97 1 0.93 G140S 1,2 0.86 1.1 2.7 Y143C 1,2 0.95 3.2 1.5 Y143H 1,2 0.89 1.8 1.5 Mean FC IC 50 Viruses DTG RAL EVG Y143R 1,2 1.4 16 1.8 P145S 1,2 0.49 0.87 >350 Q146R 1,2 1.6 1.2 2.8 Q148H 1,2 0.97 13 7.3 Q148K 1,2 1.1 83 >1700 Q148R 1,2 1.2 47 240 I151L 1,2 3.6 8.4 29 S153F 1,2 1.6 1.3 2.8 S153Y 1,2 2.5 1.3 2.3 M154I,2 0.93 0.82 1.1 N155H 1,2 1.2 11 25 N155S 1,2 1.4 6.2 68 N155T 1,2 1.9 5.2 39 G193E 2 1.3 1.3 1.3 3 FC IC 50 < 5 5 FC IC 50 < 10 10 FC IC 50 RAL and EVG-related single mutation SDMs (site directed mutants) 1. Adapted from Kobayashi M, et al. Antimicrob Agents Chemother 2011;55:813 21 2. Adapted from Seki T, et al. CROI 2010. Abstract 555

Διασταρούµενη αντοχή σε INIs (2) Mean FC IC 50 Viruses DTG RAL EVG WT 1 1 1 T66I/L74M 0.35 2.0 14 T66I/E92Q 1.2 18 190 T66K/L74M 3.5 40 120 L74M/N155H 0.91 28 42 E92Q/N155H 2.5 >130 320 T97A/N155H 1.1 26 37 L101I/S153F 2.0 1.3 2.6 F121Y/T125K 0.98 11 34 E138A/Q148R 2.6 110 260 E138K/Q148H 0.89 17 6.7 E138K/Q148K 19 330 371 E138K/Q148R 4.0 110 460 Mean FC IC 50 Viruses DTG RAL EVG G140C/Q148R 4.9 200 485 G140S/Q148H 2.6 >130 >890 G140S/Q148K 1.5 3.7 94 G140S/Q148R 8.4 200 267 Y143H/N155H 1.7 38 16 Q148R/N155H 10 >140 390 N155H/G163K 1.4 23 35 N155H/G163R 1.1 17 35 N155H/D232N 1.4 20 36 V72I/F121Y/T125K 1.3 13 58 L101I/T124A/S153F 1.9 1.4 2.0 E138A/S147G/Q148R 1.9 27 130 V72I/F121Y/T125K/I151V 1.2 7.0 37 3 FC IC 50 < 5 5 FC IC 50 < 10 10 FC IC 50 RAL and EVG-related single mutation SDMs (site directed mutants) Adapted from Kobayashi M, et al. Antimicrob Agents Chemother 2011;55:813 21

Aντοχή σε DTG (in-vitro µελέτες) To DTG παρουσιάζει χαµηλά επίπεδα διασταυρούµενης αντοχής µε το RAL και το EVG Για την ανάπτυξη υψηλών επιπέδων αντοχής απαιτείται συνδυασµός > 2 µεταλλαγών (υψηλός γενετικός φραγµός) Tα υψηλότερα επίπεδα αντοχής σε DTG εκτιµήθηκαν παρουσία µεταλλαγών E138K/Q148K, G140S/Q148R και Q148R/N155H Λόγω των παραπάνω το DTG µπορεί να χαρακτηριστεί αναστολέας ιντεγκράσης δεύτερης γενεάς Sato A, et al. IAS 2009. Abstract WEPEA097, Seki, et al. CROI 2010. Abstract 555, Kobayashi, et al. Antimicrob Agents Chemother 2011;55:813 21

Αποτελέσματα κλινικών δοκιμών

Μελέτες σε naïve ασθενείς Μέχρι σήµερα δεν έχει παρατηρηθεί ανάπτυξη αντοχής σε DTG σε κλινικές δοκιµές σε naïve ασθενείς σε διάστηµα 96 ή 144 εβδοµάδων 1 3 Δεν παρατηρήθηκαν µεταλλαγές αντοχής σε INIs ή NRTIs µετά από 96 εβδοµάδες θεραπείας µε DTG από τη µελέτη SPRING-2 (comparator: RAL) ή µετά από 144 εβδοµάδες µελέτη SINGLE (comparator: EFV/TDF/FTC) 1-3 Στη µελέτη SPRING-2 στη θεραπεία µε RAL 1 (6%) ασθενής µε ιολογική αποτυχία ανέπτυξε αντοχή σε INIs και 4 (21%) ανέπτυξαν αντοχή σε NRTIs 1 Στη µελέτη SINGLE στην οµάδα ασθενών σε EFV/TDF/FTC, 7 ασθενείς ανέπτυξαν µεταλλαγές σε NRTIs ή NNRTIs 2,3 Στη µελέτη FLAMINGO (comparator: DRV/r), δεν παρατηρήθηκαν µεταλλαγές αντοχής σε INIs ή NRTIs µετά από 96 εβδοµάδες θεραπείας µε DTG σε ασθενείς µε ιολογική αποτυχία 4,5 Και στην οµάδα του DRV/r, δεν παρατηρήθηκε αντοχή σε PΙs ή NRTIs στους ασθενείς µε ιολογική αποτυχία 4,5 1. Raffi F, et al. Lancet Infect Dis 2013;13:927 35; 2. Walmsley S, et al. CROI 2014. Abstract 543; 3. Pappa K, et al. ICAAC 2014. Abstract H-647a; 4. Clotet B, et al. Lancet 2014;383:2222 31; 5. Molina JM, et al. HIV Drug Therapy Glasgow 2014. Abstract O153

Σύνοψη αποτελεσµάτων σε DTG σε θεραπευµένους ασθενείς Σε INI-naive ασθενείς (SAILING), παρατηρήθηκαν χαµηλότερα επίπεδα αντοχής σε INIs και στις υπόλοιπες κατηγορίες φαρµάκων στην οµάδα του DTG σε σχέση µε αυτήν του RAL 1 Σε ασθενείς µε προϋπάρχουσα αντοχή σε INIs Στη µελέτη VIKING-3, τα επίπεδα ανταπόκρισης ήταν αντιστρόφως ανάλογα µε την προϋπάρχουσα αντοχή σε DTG: Απουσία Q148, Q148+1, Q148 + 2 µεταλλαγές 2,3 Μεταλλαγές αντοχής σε INI παρατηρήθηκαν στο 56% των ασθενών µε ιολογική αποτυχία 3 Στις µελέτες VIKING-4, και VIKING-3, τα επίπεδα ιολογικής ανταπόκρισης σχετιζόταν µε την προϋπάρχουσα αντοχής στο DTG 4 Δεν παρατηρήθηκαν νέες µεταλλαγές αντοχής στο DTG 1,3 5 1. Cahn P, et al. Lancet 2013;382:700 8; 2. Castagna A, et al. J Infect Dis 2014;210:354 62 3. Vavro CL, et al. EUDRW 2014. Abstract O_10; 4. Akil B, et al. EACS 2013. Abstract PE7/3; 5. Vavro C, et al. IDRW 2013. Abstract 81

Διασταρούµενη αντοχή σε DTG σε ασθενείς µε προϋπάρχουσα αντοχή σε INIs

Fourati et al, J Antimicrobial Chemotherapy 2015

Επίπεδα διασταρούµενης αντοχής σε ασθενείς µε αποτυχία σε RAL Aσθενείς Ορoθετικοί µε ιολογική αποτυχία σε θεραπευτικά σχήµατα µε RAL (N=502). Ιολογική αποτυχία ορίστηκε ως η ανίχνευση του HIV-RNA > 50 copies/ml σε δύο συνεχόµενες µετρήσεις Αποτελέσµατα Μεταλλαγές σε INIs ανιχνεύθηκαν στο 39% (Ν=196) του πληθυσµού 14% 35% 39% Fourati et al, J Antimicrobial Chemotherapy 2015

Επίπεδα διασταρούµενης αντοχής Fourati et al, J Antimicrobial Chemotherapy 2015

Hurt et al, Clin Infect Diseases 2014

Επίπεδα διασταρούµενης αντοχής σε INΙs Hurt et al, Clin Infect Diseases 2014

Δεδοµένα αντοχής σε naïve ασθενείς

Rhee et al, PLOS Medicine 2015

Rhee et al, PLOS Medicine 2015 Χαρακτηριστικά πληθυσµού

Eπιπολασµός αντοχής σε naïve ασθενείς ανά περιοχή Rhee et al, PLOS Medicine 2015

Eπιπολασµός αντοχής σε naïve Ν>50.000 ασθενείς (287 µελέτες)

Mελέτες αντοχής σε naïve Ο επιπολασµός αντοχής σε NNRTIs παρουσίασε ετήσια αύξηση (από την έναρξη ευρείας διαθεσιµότητας της ARV): Sub Saharan Africa: 1,09 (95%CI: 1.05 1.14) Latin America/Caribbean: 1,16 (95%CI: 1.06 1.25) North America: 1,19 (95%CI: 1.12 1.26) Europe: 1,07 (95%CI: 1.01 1.13) Upper-income Asia: 1,33 (95%CI: 1.12 1.55) Για την South/South-East Asia, δεν βρέθηκε σηµαντική τάση για τον επιπολασµό αντοχής σε naïve στο χρόνο Rhee et al, PLOS Medicine 2015

Eπιπολασµός αντοχής στην Β. Αµερική Rhee et al, PLOS Medicine 2015

Eπιπολασµός αντοχής στην Ευρώπη Rhee et al, PLOS Medicine 2015

Yuang et al, JID 2015 Eπιπολασµός αντοχής

Yuang et al, JID 2015 Συσχέτιση µε HIV-RNA σε θεραπευµένους

Eπιπολασµός αντοχής στην Ν. Ελλάδα

Ασθενείς και Μέθοδοι Η αλληλουχία της πρωτεάσης (PR) και αντίστροφης µεταγραφάσης (RΤ) αποµονώθηκε από 2,499 νεοδιαγνωσθέντες οροθετικούς στην Ελλάδα κατά το χρονικό διάστηµα 1998-2013 Ο έλεγχος γονοτυπικής αντοχής έγινε µε ταυτοποίηση νουκλεοτιδικής αλληλουχίας Η εκτίµηση της αντοχής έγινε σύµφωνα µε τα κριτήρια για την επιτήρηση µεταλλαγών αντοχής σε naive ασθενείς (WHO, Bennett et al, Plos One, 2009; IAS 2013) και σύµφωνα µε την ανανεωµένη λίστα µεταλλαγών αντοχής 2014 Η πιθανότητα δικτύωσης για τους ασθενείς µε µεταδιδόµενη αντοχή εκτιµήθηκε µε φυλογενετική ανάλυση

Αποτελέσµατα - TDR Σύµφωνα µε την ανάλυση για µεταδιδόµενη αντοχή, ο επιπολασµός των SDRM ήταν 6.2% (154/2499): NNRTIs (3.5%, 88/2499) NRTIs (2.7%, 67/2499) PIs (1.4%, 35/2499)

Αποτελέσµατα Ο επιπολασµός αντοχής για οποιοδήποτε κατηγορία φαρµάκων για την περίoδο 1998-2013 ήταν 19.6% (490/2,499) Ο επιπολασµός αντοχής ανά κατηγορία φαρµάκων ήταν: NNRTIs: 15.9% (397/2,499) PIs: 4.6% (116/2,499) NRTIs: 3.2% (79/2,499)

Επιπολασµός αντοχής (%) 20,0 18,0 16,0 14,0 12,0 10,0 8,0 6,0 4,0 2,0 0,0 Επιπολασµός αντοχής NNRTIs (16.7% - 18.0%) PIs (2.2% - 4.5%) NRTIs (67% - 1.6%) p<0.01 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 Έτη

Mεταλλαγές αντοχής Πληθυσµός µε αντοχή (n=490) Συνολικός πληθυσµός (n=2,499) NNRTIs E138K (7, 1.4%) (7, 0.28%) E138A (193, 39.4%) (193, 7.72%) E138Q (73, 14.9%) (73, 2.92%) E138G (14, 0.6%) (14, 0.56%) Τοtal E138 (287, 58.6%) (287, 11.48%) K103N/S** (64, 13.1%) (64, 2.56%) V179 (41 8.4%) (41, 1.64%) NRTIs T215 (35, 7.1%) (35, 1.40%) M41L (23, 4.7%) (23, 0.92%) PΙs (κύριες µεταλλαγές) V82 (10, 2.0%) (10, 0.40%) L90 (9, 1.8%) (9, 0.36%) **Σηµαντική αυξητική τάση

14,0 Επιπολασµός αντοχής (%) 12,0 10,0 8,0 6,0 4,0 2,0 K103N 0,0 2003 2005 2007 2009 2011 2013 Years

14,0 Prevalence of resistance 12,0 10,0 8,0 6,0 4,0 E138 E138K E138A E138Q E138G 2,0 0,0 2003 2005 2007 2009 2011 2013 Years

Αποτελέσµατα H E138Q σχετίζεται µε ένα από τα 4 δίκτυα των ΧΕΝ (υπότυπος Β) Η Ε138Α σχετίζεται µε τον υπότυπο Α Στη βάση δεδοµένων σε 4,215 αλληλουχίες υπότυπου Α, ο επιπολασµός της Ε138Α σε naïve πληθυσµό ήταν µόλις 2.8% H K103N έχει υψηλότερο επιπολασµό στον υπότυπο Α και σχετίζεται κυρίως µε MSM

Greece K103N E139A Global Υπότυπος Α

Συµπεράσµατα Έως σήµερα δεν υπάρχουν ενδείξεις για µεταδιδόµενη αντοχή σε INIs Το DTG αποτελεί ένα φάρµακο νέας γενεάς στην κατηγορία INIs Οι κλινικές επειβεβαιώνουν τον υψηλό γενετικό φραγµό και τα χαµηλά επίπεδα διασταρούµενης αντοχής µε άλλα INIs Τα χαµηλά επίπεδα διασταρούµενης αντοχής επιβεβαιώνονται και εκτός κλινικών δοκιµών, σε ασθενείς µε αποτυχία σε INIs Υπάρχει αυξανόµενος επιπολασµός της αντοχής σε NNRTIs παγκοσµίως Παρόµοια ισχύει και στην Ελλάδα

Κατευθυντήριες οδηγίες τροπισµού (1) O έλεγχος τροπισµού συστήνεται: Πριν την έναρξη θεραπείας µε ανταγωνιστές συνυποδοχέων Μετά την αποτυχία θεραπείας µε τα συγκεκριµένα φάρµακα Σε οροθετικούς υπό τροποποίηση θεραπείας ανεξάρτητα από τα επίπεδα HIV-RNA Ο έλεγχος συστήνεται όταν το ΗΙV-RNA > 1000 c/ ml. Εναλλακτικά ο έλεγχος γίνεται στο HIV-DNA Ο έλεγχος τροπισµού δεν συστήνεται σε νεοδιαγνωσθένετες ασθενείς Vandekerckhove et al, Lancet Infect Dis. 2011

Κατευθυντήριες οδηγίες τροπισµού (2) Αναδροµικές µελέτες έδειξαν ότι η εκτίµηση τροπισµού είτε µέσω γονοτυπικών ή φαινοτυπικών µεθόδων προβλέπει την ανταπόκριση στη θεραπεία Δεν γίνεται σύσταση υπέρ των γονοτυπικών ή των φαινοτυπικών µεθόδων Οι γονοτυπικές µέθοδοι γενικά είναι προτιµητέες λόγω µικρότερου κόστους και χρόνου απάντησης Υπάρχουν υψηλά επίπεδα συσχέτισης των εκτιµήσεων τροπισµού από HIV-RNA και HIV- DNA Για οροθετικούς που έχουν µη ανιχνεύσιµο HIV- RNA για µεγάλο διάστηµα, το HIV DNA, µπορεί να µην ανιχνεύεται Vandekerckhove et al, Lancet Infect Dis. 2011

Πλεονεκτήµατα-µειονεκτήµατα Πλεονεκτήµατα Γονοτυπικές Ευκολία πραγµατοποίησης Μικρό κόστος Μεγαλύτερη ευαισθησία από το φαινότυπο Φαινοτυπικές Άµεση εκτίµηση αντοχής Ευκολότερη ερµηνεία αποτελεσµάτων στην κλινική πράξη Μειονεκτήµατα Γονοτυπικές Δυσκολία εκτίµησης αντοχής σε πολυθεραπευµένους ασθενείς Φαινοτυπικές Υψηλό κόστος και χρόνος που απαιτείται για απάντηση Καθορισµός κλινικών cutoff