Νεώτερες εξελίξεις στα αυτοάνοσα νοσήματα ήπατος

Σχετικά έγγραφα
Ζάχου Καλλιόπη Παθολόγος

ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗΣ. Καλλιόπη Ζάχου. 12 Ο Πανελλήνιο Ηπατολογικό Συνέδριο. Παθολόγος Παθολογική Κλινική & Ερευνητικό Εργαστήριο Παν/μίου Θεσσαλίας

«Νεότερα δεδομένα στη διάγνωση και αντιμετώπιση της αυτοάνοσης ηπατίτιδας»

ΤΑ ΑΝΤΙ-SLA/LP ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΔΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟΥ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Ασθενής με ΙΦΝΕ και ταυτόχρονη ηπατοπάθεια: Παρουσίαση περίπτωσης

ΕΠΒΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΗΠΑΤΟΣ

Λοιμώξεις και Αυτοάνοσα Νοσήματα Καθηγητής Γεώργιος Ν. Νταλέκος

Τα Αυτοαντισώματα (NOSA)

Εξέλιξεις στα αυτοάνοσα νοσήματα του ήπατος (ΑΗ & PBC)

Η μετάβαση από τη βιοχημικά πρώιμη στην προχωρημένη Πρωτοπαθή Χολική Χολαγγειίτιδα: Προγνωστικοί παράγοντες & επιπτώσεις στην πορεία της νόσου

ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗ ΝΕΩΝ ΑΥΤΟΑΝΤΙΓΟΝΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΤΗΣ ΝΟΣΟΕΙΔΙΚΗΣ ΑΝΟΣΙΑΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΜΕ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΑΝΟΣΟΑΠΟΤΥΠΩΣΗΣ ΚΑΙ MALDI-TOF ΑΝΑΛΥΣΗΣ

Ορθολογική Επιλογή Εργαστηριακού & Παρακλινικού Ελέγχου στα Χολοστατικά Νοσήματα

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΜΗ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΡΚΙΝΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΙΦΝΕ ΓΡΙΒΑΣ Κ. ΗΛΙΑΣ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΟΛΟΓΟΣ

Συμμετοχή του ήπατος στην φλεγμονή και αυτοανοσία

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Συντονιστής: Σπήλιος Μανωλακόπουλος Ευάγγελος Χολόγγιτας και Δημήτριος Σαμωνάκης

IgG4 χολαγγειίτιδα μια νέα κλινική οντότητα. Πολυξένη Ι. Αγοραστού

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΗΠΑΤΟΣ Αγ. Αθανάσιος Μαρτίου 2012

Ηπατίτιδα C: Κλινικοί στόχοι & Προτεραιότητες Φυσική ιστορία της νόσου

ΓΕΝΕΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΙΦΝΕ. Μ. ΜΥΛΩΝΑΚΗ Γαστρεντερολόγος Τ. Επιμελήτρια Α Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας

Αυτοάνοση ηπατίτιδα & Πρωτοπαθής χολική κίρρωση: Σημασία της έγκαιρης διάγνωσης «Υγεία», Αθήνα 30 Οκτωβρίου 2015

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Συντονιστής: Σπήλιος Μανωλακόπουλος Ευάγγελος Χολόγγιτας και Δημήτριος Σαμωνάκης

Ο ρόλος της βιοψίας στην εκτίμηση της ηπατικής αρχιτεκτονικής. Η παθολογοανατομική βάση της πυλαίας υπερτάσεως.

MH ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ

ΒΑΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΗ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΓΕΝΕΤΙΚΩΝ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΣΤΟ ΓΟΝΙ Ι0 MYD88 ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΦΥΜΑΤΙΩΣΗΣ

Τα ηπατικά επίπεδα του FOXP3 mrna στη χρόνια ηπατίτιδα Β εξαρτώνται από την έκφραση των οδών Fas/FasL και PD-1/PD-L1

ΦΛΥΚΤΑΙΝΩΔΗΣ ΨΩΡΙΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ADALIMUBAB

IOΓΕΝΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΣ Βαλεντίνη Τζιούφα-Ασημακοπούλου Εργαστήριο Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής ΑΠΘ

AΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΗΠΑΤΟΣ

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ & ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Αναστασόπουλος ΝΑ 1, Καραμάνη-Πλουμπίδου ΑΒ 1, Μαλλιώρας Ι 1, Παπούδου-Μπάη Α 2, Παλιούρας Α 3, Στυλιανίδη ΜΧ 1, Γούσια Α 1,2, Γκλαντζούνης Γ 1,3

ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΕΣ

Αυτοάνοσα Νοσήματα & Διαταραχές Θυρεοειδικής Λειτουργίας

ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ ΚΑΙΝΟΤΟΜΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΑ ΙΦΝΕ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΑΣΘΕΝΩΝ

13-14/10/2017 ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

-Αναστολή της οργανικής σύνδεσης του ιωδίου που προσλαμβάνεται από το θυρεοειδή αδένα -Ανοσοκατασταλτική δράση με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής

Διλήμματα και προκλήσεις σε ασθενείς με αυτοάνοση ηπατίτιδα Νικόλαος Κ. Γατσέλης Γεώργιος Ν. Νταλέκος

Δ. Μαγγανάς Νοσοκομείο Ευαγγελισμός

13-14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 ΑΘΗΝΑ ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΟΨΙΑ ΗΠΑΤΟΣ

Διαγνωστική προσέγγιση ασθενούς με ποσοτικές διαταραχές αιμοπεταλίων- Θρομβοκυττάρωση

Αθήνα, 23-24/10/2015 ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ HLA ΑΛΛΗΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ANTI-CCP(+) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΟΥΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ (ΡΑ) ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ITP Ιδιοπαθής/ αυτοάνοση θρομβοπενική πορφύρα

Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοσκομείο «Ιπποκράτειο» 3

Διαρροϊκό σύνδρομο στον ασθενή που λαμβάνει ανοσοθεραπεία. Πώς το χειρίζομαι;

Χρόνια υπερτρανσαμινασαιμία. Ινώ Καναβάκη M.D., PhD, FMH Παιδίατρος-Παιδογαστρεντερολόγος Α Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ

Καρδιαγγειακός κίνδυνος σε ασθενείς με ΙΦΝΕ Αικατερίνη Μάντακα

Οστεοποντίνη στο υπερκείµενο των προκλητών πτυέλων σε ασθµατικούς καπνιστές: συσχετίσεις µε δείκτες φλεγµονής και αναδιαµόρφωσης των αεραγωγών

Αμινοσαλικυλικά στη νόσο Crohn

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

Κατευθυντήριες Οδηγίες της Ελληνικής Εταιρείας Μελέτης Ήπατος (ΕΕΜΗ) για τη Διάγνωση και Αντιμετώπιση της Αυτοανόσου Ηπατίτιδας

Πότε και πώς χρησιμοποιούμε βιολογικούς παράγοντες στην ΙΦΝΕ. Χρήστος Ζαβός Γαστρεντερολόγος Διδάκτωρ Α.Π.Θ.

1. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ 2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΝΟΣΟΥ

Συστηματική ανασκόπηση όλων των δημοσιευμένων περιπτώσεων χορήγησης Anakinra σε ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

ΕΠΙΠΕ Α ΛΕΠΤΙΝΗΣ ΚΑΙ Α ΙΠΟΝΕΚΤΙΝΗΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ Ι ΙΟΠΑΘΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΙΝΩΣΗ. Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Λάρισα

Ο ρόλος της δίαιτας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της NAFLD.

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Ίκτερος. Κωνσταντίνος Τριανταφύλλου Επ. Καθηγητής Γαστρεντερολογίας

Λιπώδης νόσος του ήπατος (Fatty liver disease)

ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΩΔΟΥΣ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 1 ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΕΠΕΜΥ: Καλοκαιρινό Επιστημονικό Συμπόσιο Αίθουσα 2 Κόκκινη ομάδα

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

Point of care devices: Έχουν εφαρμογή στις ΙΦΝΕ ; Μιχάλης Οικονόμου Γαστρεντερολόγος

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Μικροσκοπική Κολίτιδα Κλινικές συσχετίσεις και θεραπευτική αντιμετώπιση

ΑΤΣΟΑΝΟΗ ΠΑΓΚΡΕΑΣΙΣΙΔΑ. ηέξγηνο Γειαθίδεο Γαζηξεληεξνιόγνο

Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος: το πρότυπο των αυτόάνοσων ρευματικών νοσημάτων

ΟΞΕΙΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 Δύο διαφορετικές οντότητες;

Μεταμόσχευση Νεφρού σε ασθενείς με πρωτοπαθή νόσο Ιδιοπαθή Μεμβρανώδη Νεφροπάθεια: Συχνότητα Υποτροπής και Θεραπεία με Rituximab

The Efficacy of Rituximab Vs Cyclophosphamide for Treatment of Renal Disease in ANCA- Associated Vasculitis: The RAVE Trial

Ελκώδης Κολίτιδα: Χαρακτηριστικά της νόσου και Θεραπευτικοί στόχοι

ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΠΙΘΑΝΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ SAPHO ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΓΚΑΣ ΕΠΙΚ. ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΠΑΓΝΗ

ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΚΟΛΙΤΙΔΑ. Σταύρος Σουγιουλτζής Επίκουρος Καθηγητής Παθοφυσιολογίας - Γαστεντερολογίας

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

HIV ΛΟΙΜΩΞΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ & ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

Καθηγητής Γεώργιος N. Νταλέκος Δ/ντής Παθολογικής Κλινικής και Ερευνητικού Εργαστηρίου Παθολογικής Κλινικής Π.Θ. Ιατρική Σχολή Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η ΕΠΙ ΡΑΣΗ ΙΝΩΤΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΟΝ ΕΝΤΕΡΙΚΟ ΒΛΕΝΝΟΓΟΝΟ ΩΣ ΣΤΟΧΟΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΣΤΗ ΝΟΣΟ ΤΟΥ CROHN

ΙΔΙΟΠΑΘΗΣ ΜΗ ΚΙΡΡΩΤΙΚΗ ΠΥΛΑΙΑ ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΦΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΟΣ Α ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Γ. Ν. A. Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ

Μικροβίωμα και ήπαρ. Deutsch Melanie. Επίκουρη Καθηγήτρια Παθολογίας- Ηπατολογίας. B Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Νοσοκομείο Ιπποκράτειο Αθηνών

High mobility group 1 HMG1

ΗΠΑΤΙΤΙ Α C. Ερωτήσεις-Απαντήσεις (μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μια σωστές απαντήσεις, οι σωστές απαντήσεις είναι με bold)

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Evaluation of Hepatitis B Reactivation Among 62,920 Veterans Treated With Oral Hepatitis C Antivirals

3 ο Παγκυπριακό Συνέδριο Παθολογίας

Ενδείξεις μέτρησης εκπνεομένου NO στα παιδιά

Σύγχρονη θεραπευτική στρατηγική ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Η σημασία του προληπτικού ελέγχου για τον ΚΠΕ. Όλγα Ι Γιουλεμέ Επίκουρη Καθηγήτρια Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ Β Προπ. Παθολογική Κλινική ΓΠΝΘ ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ

Αρχική εμπειρία από την χορήγηση anakinra σε δέκα ενήλικες ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΗΜΕΡΑ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

microbiota microbiome

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

IG4 ΧΟΛΑΓΓΕΙΟΠΑΘΕΙΑ ΣΟΦΙΑ ΣΙΑΣΙΑΚΟΥ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

Transcript:

Νεώτερες εξελίξεις στα αυτοάνοσα νοσήματα ήπατος Ζάχου Καλλιόπη Παθολόγος Παθολογική Κλινική και Ομώνυμο Ερευνητικό Εργαστήριο Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Δεν έχω τίποτε να δηλώσω όσον αφορά στη σύγκρουση συμφερόντων

Αυτοάνοσα νοσήματα ήπατος Αυτοάνοση ηπατίτιδα Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα Πρωτοπαθής χολική κίρρωση

Ορισμός αυτοάνοσης ηπατίτιδας (ΑΙΗ) Η αυτοάνοση ηπατίτιδα (ΑΗ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του ήπατος που χαρακτηρίζεται από υπεργαμμασφαιριναιμία, κυκλοφορούντα αυτοαντισώματα και περιπυλαία ηπατίτιδα στην βιοψία ήπατος. Χωρίς θεραπεία: 10ετής επιβίωση 10% Murray-Lyon IM, Lancet 1973 Krawitt EL, N Engl J Med 2006 Bogdanos DP, Dalekos GN, Curr Med Chem. 2008 Czaja AJ, Expert Rev Gastroenterol Hepatol 2009

Νεώτερα δεδομένα για την ΑΙΗ Επιδημιολογία (συχνότητα, φύλο ηλικιακή κατανομή) Διάγνωση (νέα αυτοαντισώματα) Παθογένεση Θεραπεία

Η ΑΙΗ είναι σπανιότατη Η ΑΙΗ είναι νόσος των γυναικών νεαρής ηλικίας

Επιπολασμός ΑΙΗ Η ΑΙΗ είναι σχετικά σπάνια νόσος Νορβηγία Boberg et al 1998 16,9/ 100.000 πληθυσμό (όσο και η ΠΧΚ) Boberg KM, Clin Liver Dis 2002 Σουηδία Werner et al 2008 Werner M, Scand J Gastroenterol 2008 Ο εκτιμώμενος επιπολασμός από το IAHG είναι 10-20/ 100.000 πληθυσμό στην Ευρώπη και Βόρεια Αμερική ΑΙΗ 2: όχι επίσημες μελέτες/ σπανιότερη από την ΑΙΗ1 Heathcote EJ, J Gastroenterol Hepatol 2003 Manns MP, Hepatology 2006

Ηλικιακή κατανομή ΑΙΗ Η ΑΙΗ δεν είναι νόσος γυναικών νεαρής ηλικίας 205 AIH ασθενείς από ΗΠΑ Πληθυσμιακή προοπτική μελέτη 138 AIH ασθενών από τη Νέα Ζηλανδία γυναίκες 30% άνδρες Czaja et al, Hepatology 2006 Ngu et al, J Gastroenterol Hepatol 2010

Νεώτερα δεδομένα για την ΑΙΗ Επιδημιολογία (συχνότητα, φύλο ηλικιακή κατανομή) Διάγνωση (νέα αυτοαντισώματα) Παθογένεση Θεραπεία

Διάγνωση ΑΙΗ AIH-1 ANA SMA ANCA anti - ASGP-R anti - SLA/LP AIH-2 anti - LKM-1 anti - LKM-3 anti - LC1 anti - ASGP-R ΑIΗ στο APS-1: anti LM (anti-cyp1a2) Dalekos et al, Eur J Intern Med 2002 Zachou et al, J Autoimm Dis 2004 Krawitt E, N Engl J Med 2006 Bogdanos and Dalekos Curr Med Chem2008 Czaja et al Gastroenterology 2010

Αυτοαντισώματα The basic technique for the routine testing of autoantibodies relevant to AIH is IIF on a freshly removed rodent (usually rat) multi-organ substrate panel that should include kidney, liver and stomach. Α clinically significant level of positivity would start at the arbitrary dilution of 1/40. In contrast, for subjects up to the age of 18 years, any level of autoantibody reactivity in serum is infrequent, so that positivity at dilutions of 1/20 for ANA and SMA and even 1/10 for anti-lkm-1 is clinically relevant.

AIH 1: ΑΝΑ (in house rat sections) Ήπαρ 50-60% ασθενών Διερεύνηση τύπου φθορισμού των ΑΝΑ: συχνότερα ομοιογενής Νεφρός

ΑΙΗ 1: SMA VGT PATTERN rat (liver-kidney-stomach) sections (ή anti-f-actin) 60-80% ασθενών Νεφρός Στομάχι

Νεφρός Ήπαρ

Ήπαρ >50% συνύπαρξη με anti-lkm Lenzi et al Gut 1995 Muratori et al Gut 1998 Lapierre et al Gastroenterology 1999

20-30% ασθενών Ανίχνευση με RIA, ανοσοαποτύπωση, RLA, ανταγωνιστικές ELISA, WB Δείκτης σοβαρότερης πορείας της νόσου Προγνωστικός Δείκτης υποτροπής μετά stop θεραπείας o-phosphoseryl-trna: selenocysteinyl-trna synthase (SepSecS) Volkmann et al, J Autoimm 2010 Ma Y et al, Hepatology 2002 Zachou et al, J Autoimm Dis 2004 Weis et al Lancet 2000 Dalekos et al, Eur J Intern Med 2002 Manns Vogel, Hepatology 2006

Rehermann Gastroenterology 2008

α-actinin Ab titres Anti-α actinin Ab: ανεξάρτητος προγνωστικός παράγοντας ανταπόκρισης στη θεραπεία στην ΑΙΗ 1 Zachou et al, Alim Pharmacol & Ther 2012 1,2 p=0.011 1 0,8 0,6 0,4 0,2 0 Sample without treatment First sample in remission

1600 ανασυνδυασμένα ανθρώπινα αντιγόνα Anti-IL4R Zingaretti et al, Mol Cell Proteomics 2012

Screen IAIHG: IIF

Διάγνωση ΑΙΗ Διαβρωτική νέκρωση (interface hepatitis) Επικράτηση των πλασματοκυττάρων Σχηματισμός ροζεττών ηπατοκυττάρων Εμπεριπόληση

Διαγνωστικά κριτήρια Meeting report: International Autoimmune Hepatitis Group Johnson PJ, McFarlane IG, Hepatology 1993 Revised diagnostic criteria for AIH (International Autoimmune Hepatitis Group) Alvarez et al, J Hepatol 1999

Hepatology 2008 1. Αυτοαντισώματα 2. IgG 3. Ιστολογία 4. Ιογενείς ηπατίτιδες

Νεώτερα δεδομένα για την ΑΙΗ Επιδημιολογία (συχνότητα, φύλο ηλικιακή κατανομή) Διάγνωση (νέα αυτοαντισώματα) Παθογένεση Θεραπεία

Παθογένεια ΑΙΗ HLA: DRB1*0301, DRB3*0101, DRB1*0401, DRB1*0405, DRB1*404, DRB1*1301 Leu-Leu-Glu-Gln-Lys-Arg (67-72 DRβ) Συσχέτιση DRB1*0301, DRB1*0401 με βαρύτητα/έκβαση Πολυμορφισμοί γονιδίων (μη ισόρροπη γενετική σύνδεση?) C4 (C4A deletions), Vitamin D receptor TNFα, CTLA- 4/B7, Fas (HLA-DR4)

Παθογένεια ΑΙΗ Czaja & Manns, Gastroenterology 2010

2012

Παθογένεια ΑΙΗ Liberal et al, J Autoimmun 2012

Παθογένεια ΑΙΗ: Th17 Zhao et al, PLoS One 2011

Παθογένεια ΑΙΗ: ρόλος μυελού οστών pg/ml J Hepatol 2003 J Autoimmun 2005 600 500 400 300 200 100 0 AIH-1 PBC Normals Cirrhotics IL-4 IL-10 IFN-γ TNF-α TGF-β

Νεώτερα δεδομένα για την ΑΙΗ Επιδημιολογία (συχνότητα, φύλο ηλικιακή κατανομή) Διάγνωση (νέα αυτοαντισώματα) Παθογένεση Θεραπεία

Φυσιολογική επιβίωση με την εξατομικευμένη θεραπεία Kanzler et al, Z Gastroenterol 2001

Hepatology 2010

70 60 50 40 30 20 10 0 Ανταπόκριση στην κλασσική θεραπεία: νεότερες μελέτες % complete remission Muratori et al, J Hepatol 2009 partial remission no response Ενήλικες: 135/ Παιδιά: 28 Mean follow up: 4y adults children Treatment options for ΑΙΗ: α systematic review of randomized controlled trials Lamers et al, J Hepatol 2010 Από το 1950 έως το 2009 μόνο 11 RCT για τη θεραπεία στην ΑΙΗ!!!

Zachou K et al J Hepatol 2011 88% (52/59) πλήρης ανταπόκριση αρχικά. 59% πλήρη ύφεση 29% ύφεση με υποτροπές 12% μερική ύφεση 0% μη ανταπόκριση Απόσυρση κορτικοστεροειδών 79.4% σε 12 μήνες 63.3% των ασθενών σταμάτησαν τα κορτικ/δή

Manns et al, Gastroenterology 2010 Complete response (defined as serum AST and ALT within normal range and absence of steroidspecific side effects) for the intention-to treat (ITT) and per protocol (PP) populations. Μόνο 10% των ασθενών της μελέτης ήταν κιρρωτικοί

Ορισμός πρωτοπαθούς χολικής κίρρωσης (ΠΧΚ) Είναι μια χρόνια χολοστατική νόσος, που αφορά κυρίως σε γυναίκες μέσης ηλικίας, ορολογικά χαρακτηρίζεται από την παρουσία ΑΜΑ και ιστολογικά από προοδευτική καταστροφή μικρών ενδοηπατικών χοληφόρων με συνοδό πυλαία φλεγμονή (BIH) και τελικά ανάπτυξη ίνωσης & κίρρωσης Boonstra et al, J Hepatol 2012

ΠΧΚ επιδημιολογία

Διάγνωση ΠΧΚ PDC-E2 inner lipoylated domain

Διάγνωση ΠΧΚ

Διάγνωση ΠΧΚ

Αιτιοπαθογένεια ΠΧΚ Οικογενειακή συσσώρευση Υψηλή επίπτωση σε μονοζυγωτικούς διδύμους Γεω-επιδημιολογική κατανομή Τοπική συσσώρευση Παράγοντες κινδύνου Πολυμορφισμοί σχετιζόμενοι με την εμφάνιση και πρόοδο της νόσου Γενετικοί παράγοντες Περιβαντολογικοί παράγοντες Πειραματικές ενδείξεις ρόλου ξενοβιοτικών και λοιμογόνων παραγόντων

Hepatology 2005

Αιτιοπαθογένεια ΠΧΚ Οικογενειακή συσσώρευση Υψηλή επίπτωση σε μονοζυγωτικούς διδύμους Γεω-επιδημιολογική κατανομή Τοπική συσσώρευση Παράγοντες κινδύνου Πολυμορφισμοί σχετιζόμενοι με την εμφάνιση και πρόοδο της νόσου Γενετικοί παράγοντες Περιβαντολογικοί παράγοντες Πειραματικές ενδείξεις ρόλου ξενοβιοτικών και λοιμογόνων παραγόντων

Αιτιοπαθογένεια ΠΧΚ PDC-E2 epitope 2-octynoic acid-bsa 2-octynoic acid + polyinosinicpolycytidylic acid Selmi et al, Hepatology 2003 Wakabayashi et al, Hepatology 2008 Ambrosini et al, Clin Exp Immunol 2011

Αιτιοπαθογένεια ΠΧΚ Οικογενειακή συσσώρευση Υψηλή επίπτωση σε μονοζυγωτικούς διδύμους Γεω-επιδημιολογική κατανομή Τοπική συσσώρευση Παράγοντες κινδύνου Πολυμορφισμοί σχετιζόμενοι με την εμφάνιση και πρόοδο της νόσου Γενετικοί παράγοντες Περιβαντολογικοί παράγοντες Πειραματικές ενδείξεις ρόλου ξενοβιοτικών και λοιμογόνων παραγόντων

Genome wide association study in PBC HLA DQB1 rs2856683 536 ασθενείς με PBC 1536 υγιείς rs3790567 IL12RB2 IL12A rs6441286 rs574808 STAT4 rs7574865 Hirschfield NEJM 2009

ΠΧΚ: λίστα γονιδίων 2011 Gene loci Pre-GWAS 2011 HLA IL12A/SCHIP1 IL12RB2 IRF5-TNPO3 SPIB SOCS1/CLEC16A 17q12.21 MMEL1 DENND1B CTLA-4 STAT4 CD80 NFKB1 IL7R CXCR5 TNFRSF1A RAD51L1, MAP3K7IPI, PLCL2, RPS6KA4 7000 ασθενείς με ΠΧΚ Hirschfield NEJM 2009 Lui Nat Genet 2010 Hirschfield Nat Genet 2011

X monosomy in PBC FISH on peripheral blood cell nuclei of a woman with PBC Lleo et al, J Autoimm 2013 A Y chromosome loss Males Pink dye: chromosome 15 Green dye: X chromosome Invernizzi et al. Lancet 2004

Συνοπτικοί Παθογενετικοί Μηχανισμοί στην ΠΧΚ Rigopoulou & Dalekos 08; Invernizzi Lancet 04; Zachou J Autoimmun 06; Kaplan NEJM 05; Hirschfield Gastroenterology 10

Παθογενετικοί μηχανισμοί ΠΧΚ Lleo et al, Hepatology 2009 Hirschfield Gastroenterology 2010

ΠΣΧ: χρόνια χολοστατική νόσος με προοδευτική φλεγμονή, ίνωση και απόφραξη των ενδο- και/ή εξωηπατικών χοληφόρων Ορισμός πρωτοπαθούς σκληρυντικής χολαγγειίτιδας (ΠΣΧ) Οδηγεί τελικά σε κίρρωση 5 η ένδειξη LT (USA) 1 η ένδειξη LT Scandinavia Κολεκτομή κανένα όφελος στην ΠΣΧ LaRusso, Hepatology 2006

ΠΣΧ επιδημιολογία Bowlus et al, Hepatology 2010 3/2 (M/F) Μέση ηλικία 30-40 έτη Μέση επιβίωση/ χρόνος εως Ltx 10-18 έτη

Hepatology 2012 Population based study

ΠΣΧ: νόσος με πολλά πρόσωπα

ΠΣΧ Όχι κλασσική αυτοάνοση νόσος Συχνότερη σε άνδρες σε σχέση με τις γυναίκες Δεν απαντά στην κλασ-σική ανοσοκατασταλτική αγωγή Ανοσολογικά επαγώμενη νόσος Polheimer et al, Best Pract Res Clin Gastroenterol 2011

ΠΣΧ παθογένεια Φλεγμονώδης αντίδραση έναντι ιών ή μικροβίων? Αυτοάνοσοι μηχανισμοί Γενετικοί παράγοντες Χολαγγειοπάθεια

ΠΣΧ γενετικοί παράγοντες Folseraas et al, J Hepatol Aug 2012 Risk factor Crohn s dis Biliary microbiota 2001-2009 Ellinghaus et al, Hepatology 2012 G-protein-coupled R (crypt enterocytes/immune cells) Both PSC + UC Transcription F (T-cell & PDC development) Only PSC

ΠΣΧ παθογενετικά μοντέλα με βάση την κλινική συσχέτιση ΠΣΧ-ΙΦΝΕ Leaky gut hypothesis, Vierling 2006 Gut lymphocyte homing hypothesis, Grant 2002 Αποτυχία αντιβιοτικών ως θεραπεία PSC χωρίς IBD?? Gut

PSC, the arteriosclerosis of the bile duct? Fickert 2007 «Τοξική χολή» Αντίδραση χολαγγειοκυττάρων Διαταραχή έκκρισης φωσφολιπιδίων ή/και HCO3 Διασπορά χολής στα πυλαία Ενεργοποίηση ουδετεροφίλων/λεμφοκυττάρων Έκκριση κυτταροκινών Ίνωση

PSC, ανοσοπαθογένεση Aron & Bowls 2009

ΠΣΧ θεραπεία Hepatology 2010 J Hepatol 2009

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ