ΟΔΗΓΙΕΣ
Το Κ2:Broad Peak είναι μια επέκταση του παιχνιδιού Κ2, η οποία παρέχει δύο νέα σενάρια, εμπνευσμένα από ιστορικά επιτεύγματα Πολωνών ορειβατών. Το 1984 ο Κrzysztof Wielicki έγινε ο πρώτος άνθρωπος στην ιστορία που έφτασε στα 8000 μέτρα με αλπικού τύπου ανάβαση. Χωρίς τέντα και με ελαφρύ φορτίο, άφησε τη βάση του και επέστρεψε μετά από 21 και μισή ώρες έχοντας επιτύχει να φτάσει στην κορυφή. Το σενάριο Αγώνας προς την Κορυφή αναπαριστά το επίτευγμά γου αυτό, και η πορεία στο ταμπλό βασίζεται στη διαδρομή που ακολούθησε ο Wielicki. Την ίδια χρονιά, ο Wojciech Kurtyka και ο Jerzy Kukuczka διέσχισαν όλο τον ορεινό όγκο της κορυφογραμμής στα 8000 μέτρα για πρώτη φορά στην ιστορία. Έφτασαν σε τρεις κορυφές στις 15, 16 και 17 Ιουλίου του 1984, αντίστοιχα. Το σενάριο Διάσχιση της Κορυφογραμμής αναπαριστάνει την αποστολή αυτή. Το βασικό παιχνίδι Κ2 απαιτείται για να παιχθεί η επέκταση αυτή. ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Αγώνας προς την Κορυφή Ένα ταμπλό διπλής όψεως Διάσχιση της Κορυφογραμμής 30 δείκτες πόντων νίκης για την άφιξη σε κάθε κορυφή (10 για την κάθε μια) 12 δείκτες φωλιάς στο χιόνι 20 δείκτες κορυφογραμμής (2 για κάθε ορειβάτη) Κορυφή Ι: 2 δείκτες αξίας 3 πόντων, 3 αξίας 2 πόντων, και 5 αξίας 1 πόντου. Κορυφή ΙΙ: 3 δείκτες αξίας 2 πόντων, 7 αξίας 1 πόντου Κορυφή ΙΙΙ: 10 δείκτες αξίας 1 πόντου. Πριν το πρώτο παιχνίδι αφαιρέστε προσεκτικά τα κομμάτια.
ΣΕΝΑΡΙΟ 1: ΑΓΩΝΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Η προετοιμασία είναι ίδια με του βασικού παιχνιδιού, με τις παρακάτω εξαιρέσεις: Τοποθετήστε το ταμπλό με τον παρακάτω σχέδιο, στο κέντρο του τραπεζιού. Ένα πλακίδιο πρέπει να αφαιρεθεί από το επιλεγμένο σετ πλακιδίων καιρού: Αν επιλεχθεί το καλοκαίρι, αφαιρείται το πλακίδιο που φαίνεται στην εικόνα στα δεξιά, ενώ για τον χειμώνα αφαιρείται ένα κλειστό τυχαίο πλακίδιο. Μόνο 5 πλακίδια καιρού χρησιμοποιούνται στο σενάριο αυτό. Ανακατέψτε και ανοίξτε τα πλακίδια καιρού όπως και στο βασικό Κ2. Οι δείκτες φωλιάς στο χιόνι τοποθετούνται κοντά στο ταμπλό. Κάθε παίκτης παίρνει τα κομμάτια του χρώματός του, με τα παρακάτω να μην χρησιμοποιούνται για το σενάριο αυτό: η κάρτα προσαρμογής αξίας 3, μια κάρτα με προσαρμογή 2, μια κάρτα με κίνηση 1 και η κάρτα διάσωσης, οι δύο σκηνές. ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Το παιχνίδι παίζεται όπως το βασικό Κ2 με τις παρακάτω μετατροπές. Φωλιές στο χιόνι Οι ορειβάτες δεν έχουν σκηνές για καταφύγιο, αλλά μπορούν να φτιάξουν φωλιές στο χιόνι. Το κόστος για την κατασκευή μιας φωλιάς είναι: 1 πόντος κίνησης κάτω από τα 700 μέτρα. 2 πόντοι κίνησης πάνω από τα 7000 μέτρα. Το κόστος μετακίνησης στη θέση δεν επηρεάζει το κόστος κατασκευής φωλιάς.
Όταν ένας ορειβάτης κατασκευάσει μια φωλιά, τοποθετήστε τον δείκτη ανοιχτό (ορειβάτης με φτυάρι) στη θέση αυτή. Μια φωλιά στο χιόνι δίνει 1 πόντο προσαρμογής στον ορειβάτη που βρίσκεται εκεί (όπως και η σκηνή στο Κ2). Οποιοσδήποτε ορειβάτης μπορεί να μπει σε μια μη κατειλημμένη φωλιά, αν και μπορεί να υπάρχει μόνο ένας ορειβάτης σε κάθε φωλιά. Οι φωλιές αντέχουν μόνο δύο μέρες. Όταν ο δείκτης καιρού προχωρήσει στην επόμενη μέρα: Αφαιρέστε όλες τις κλειστές φωλιές από το παιχνίδι. Γυρίστε όλες τις ανοιχτές φωλιές στην πίσω τους μεριά. Ένας ορειβάτης μπορεί να ανοίξει ξανά μια φωλιά στο γύρο του, ξοδεύοντας το ίδιο κόστος όσο και για την κατασκευή της. Η επισκευασμένη φωλιά γυρίζει και πάλι στην ανοιχτή μεριά της. Οι φωλιές παραμένουν στη θέση τους μέχρι να εξαφανιστούν όσο περνάει ο χρόνος. Σε κάθε θέση μπορεί να υπάρχει οποιοσδήποτε αριθμός φωλιών. ΑΤΟΜΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ Οι ατομικοί κανόνες είναι ίδιοι με το βασικό Κ2, με μια διαφορά. Όταν παίζετε με χειμωνιάτικο καιρό, ξεσκαρτάρετε το πλακίδιο που φαίνεται στο σχέδιο παρακάτω. Συγκρίνετε τους πόντους σας με τον δίπλα πίνακα για να βρείτε το επίπεδό σας. ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ ΙΜΑΛΑΪΩΝ ΑΛΠΙΝΙΣΤΗΣ ΠΕΖΟΠΟΡΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΑΣ
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Το παιχνίδι τελειώνει όπως και το βασικό Κ2. Μην ξεχνάτε ότι ο Αγώνας προς την Κορυφή διαρκεί 3 λιγότερους γύρους από το Κ2 και ο νικητής καθορίζεται με τον ίδιο τρόπο. ΣΕΝΑΡΙΟ 2: ΔΙΑΣΧΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΗΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ Η προετοιμασία είναι ίδια με του βασικού παιχνιδιού, με τις παρακάτω εξαιρέσεις: Τοποθετήστε το ταμπλό με τον παρακάτω σχέδιο, στο κέντρο του τραπεζιού. Κάθε παίκτης παίρνει τα κομμάτια του χρώματός του, αλλά αφήνει μια σκηνή του εκτός παιχνιδιού. Τοποθετείστε σε κάθε μία από τις τρείς κορυφές (με λατινικούς αριθμούς) τους αντίστοιχους δείκτες πόντων, ανάλογα με τον αριθμό των παικτών, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα και με τον δείκτη μεγαλύτερης αξίας στην κορυφή της στοίβας. Στο παιχνίδι 5 παικτών, χρησιμοποιούνται όλοι οι δείκτες. Τοποθετήστε τους 2 δείκτες διάσχισης του κάθε ορειβάτη δίπλα στο ταμπλό.
ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Το παιχνίδι παίζεται όπως και το βασικό Κ2, με τις παρακάτω μετατροπές. Σκηνές Κάθε παίκτης έχει μόνο μια σκηνή. Στην αρχή του παιχνιδιού, ο κάθε παίκτης επιλέγει μια σκηνή και την κρατάει στο ταμπλό του, ενώ η άλλη βγαίνει από το παιχνίδι. Οι κανόνες στησίματος της σκηνής είναι ίδιοι με του Κ2, με τη διαφορά ότι μόνο ο ένας ορειβάτης έχει διαθέσιμη σκηνή. Ωστόσο, αφού μια σκηνή στηθεί, οποιοσδήποτε από τους δύο ορειβάτες του παίκτη μπορεί να ξοδέψει 1 πόντο κίνησης για να την μαζέψει και να τη μεταφέρει πιο μακριά. Ο παίκτης τοποθετεί τη σκηνή στο ταμπλό του πάνω στο σχέδιο του ορειβάτη που τη μάζεψε. Ο ορειβάτης αυτός μπορεί να την ξαναστήσει ακολουθώντας τους κανόνες στη- σίματος του βασικού Κ2. Η σκηνή μπορεί να στηθεί και να μαζευτεί όσες φορές επιθυμεί ο παίκτης. Αν, όμως, ο ορειβάτης που την κουβαλάει πεθάνει, η σκηνή χάνεται. Διάσχιση Όταν αφήνει τον καταυλισμό βάσης, κάθε ορειβάτης έχει την επιλογή να ανέβει προς τα αριστερά κι έπειτα να κάνει διάσχιση προς τα δεξιά, ή να ανέβει προς τα δεξιά και αντίστοιχα να κάνει διάσχιση προς τα αριστερά Όταν ένας παίκτης φτάνει σε μια θέση διάσχισης (θέσεις σημειωμένες με σύμβολο ορειβάτη) παίρνει έναν δείκτη διάσχισης για τον ορειβάτη του και το τέλος της διάσχισης. Παράδειγμα: Ο πρώτος κίτρινος ορειβάτης μετακινείται μέσω της πρώτης θέσης διάσχισης στην αριστερή μεριά του ταμπλό. Ο κίτρινος παίκτης παίρνει τον δείκτη διάσχισης με το σύμβολο του ορειβάτη του και τον τοποθετεί στο ταμπλό του. Αν ένας ορειβάτης έχει και τους δύο δείκτες διάσχισης στο τέλος του παιχνιδιού, κερδίζει 2 πόντους επιπλέον για κάθε δείκτη πόντων στην κατοχή του (ανεξάρτητα με την αξία των δεικτών). Παράδειγμα: Ο πρώτος κίτρινος ορειβάτης στο τέλος του παιχνιδιού έχει και τους δύο δείκτες διάσχισης και 2 πόντους από τους δείκτες 2 κορυφών. Κερδίζει 4 επιπλέον πόντους.
Πόντοι για τις κορυφές Μόλις κάποιος ορειβάτης φτάσει σε μια κορυφή, ο παίκτης παίρνει τον πρώτο δείκτη της κορυφής και τον τοποθετεί στον δείκτη διάσχισης του αντίστοιχου ορειβάτη. Κάθε ορειβάτης μπορεί να πάρει μόνο 1 δείκτη από κάθε κορυφή. Συνεπώς, κάθε ορειβάτης έχει διαφορετικό σετ πόντων για την κατάκτηση των κορυφών. Σημείωση: Στη βόρεια μεριά (αριστερή μεριά του ταμπλό) υπάρχουν 2 θέσεις που μπορεί κάποιος να αποκτήσει δείκτες διάσχισης. ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ Το παιχνίδι τελειώνει όπως το βασικό Κ2. Σκοράρισμα Κάθε παίκτης προσθέτει τους πόντους που έχουν κερδίσει οι ορειβάτες του. Κάθε ορειβάτης κερδίζει: Μέχρι 10 πόντους για το μεγαλύτερο υψόμετρο στο οποίο έχει φτάσει (όπως το βασικό Κ2). Πόντους για όλους τους δείκτες πόντων (από τις κορυφές) έχει συλλέξει. 2 πόντους για κάθε δείκτη πόντων αν έχει στο τέλος και τους δύο δείκτες διάσχισης. Οι ορειβάτες που έχουν πεθάνει κερδίζουν μόνο 1 πόντο, όπως και στο βασικό Κ2 και οι δείκτες πόντων και διάσχισής τους χάνονται. Στην περίπτωση ισοβαθμίας, νικητής είναι ο παίκτης του οποίου ο ορειβάτης έφτασε πρώτος στην κορυφή (Ι). Κανόνες: Adam Folko Kaluza Εικονογράφηση και σχεδιασμός: Jarek Nocon Κανόνες: Maciej Teleglow Δοκιμαστικά: Pawel Gorczynski Μετάφραση / Ενσωμάτωση στα Ελληνικά: Νίκος Χριστάκης για την Re M
Μια μέρα στη ζωή - 14 Ιουλίου 1984. Η ιστορία του Krzysztof Wielicki στην αποστολή της Κορυφής. Κοίταζα ανήσυχα το ρολόι μου, ήταν ήδη μεσάνυχτα. Μια μικρή σκηνή στο παγόβουνο Godwin Austin στη βάση της Κορυφογραμμής (8051μ.). Καλοκαίρι, 14 Ιουλίου 1984. Πανσέληνος, παγωνιά. Ώρα να ξεκινήσω. Τριγύρω τρομακτική ησυχία, με σκέφτεται κανείς τώρα; Ξέρω ότι υπάρχει κόσμος στο βουνό. Ο Janusz, o Walek και ο Rysiek είναι εκεί πάνω, και οι Ελβετοί και οι Αυστριακοί, οπότε δεν θα είναι τόσο άσχημα. Χαιρετώ το Norwid: Χαιρετώ ότι αγαπώ / μια αδελφική χειραψία μας φέρνει κοντά / το ένα χέρι δίνει χώρο / το άλλο χρόνο. Τίποτα δεν θα με σταματήσει, ότι κι αν συμβεί! Μια βδομάδα μετά έφτασα στα 7300 μέτρα. Ο κόσμος το συζητάει, ο Stefan Schafter (με την παρότρυνση της Wanda) και ο Peter Habeler το έχουν ήδη προσπαθήσει, χωρίς επιτυχία, οπότε είναι δική μου σειρά. Δόξα το Θεό! Η αντανάκλαση του σεληνόφωτος δείχνει ξεκάθαρα το δρόμο για τον καταυλισμό C1, όπου δεν σταματάω ούτε στιγμή. Τα πόδια μου έχουν παγώσει. Σταματώ στον C2 (6400 μ.), είναι ήδη 4 το πρωί, δεν μπορώ να προχωρήσω παραπέρα, δεν νοιώθω τα δάχτυλά μου. Μπαίνω στη σκηνή, βγάζω τα παπούτσια μου και βάζω λίγη θερμαντική και την τσαγιέρα στη φωτιά. Πρέπει να μην ξεχάσω να πιώ πολλά υγρά! Έχει ήδη ξημερώσει, αλλά στη δυτική πλαγιά τα πάντα βρίσκονται στη σκιά. Φτάνω στον τρίτο καταυλισμό (7200 μ) πριν τον ήλιο, στις 8 πμ. Ακόμη δεν μπορώ να νοιώσω τα δάχτυλά μου, αλλά αποφασίζω να μείνω εκεί για λίγο. Τα παιδιά δεν άφησαν τη θερμάστρα, προφανώς την πήραν μαζί τους στην κορυφή. Έτσι δανείζομαι μία από τους Ελβετούς (χαίρομαι που βρίσκεται κάποιος εδώ!). Απλώνω και πάλι αλοιφή στα πόδια μου... πως είμαι σίγουρος ότι αυτό θα βοηθήσει; Και έχει ήδη φτάσει 10:00. Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα τις πρώτες αχτίδες του ήλιου! Ένα άνοιγμα λίγο πιο πάνω με χιόνι να στριφογυρίζει φαίνεται κοντά, αν και στην πραγματικότητα βρίσκεται στα 800 μέτρα. Μερικές πρόσφατες πατημασιές έχουν ήδη καλυφθεί από χιόνι, αλλά δεν είναι τόσο άσχημα... στα μισά συναντώ τον Hanns Schell (ποιός αναγνωρίζει το όνομα αυτό πια;), που μου είπε ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει: είμαι πολύ μεγάλος πια, δεν μπορώ να φτάσω στα 8000 μέτρα. Σκέφτομαι ότι κάποια μέρα θα είμαι κι εγώ στην ηλικία του και θα συναντήσω έναν νεότερο ορειβάτη να τρέχει σαν άλογο προς την κορυφή; Τότε βλέπω τους Ιταλούς Gianni και Tulio να κατεβαίνουν σιγά σιγά επιστρέφοντας από την βουνοκορφή. Μετά από 4 ώρες μοναχικής ανάβασης, βρίσκομαι σε ένα κενό όπου πρέπει να χρησιμοποιήσεις σχοινί. Μπαίνω σε ένα στενό πέρασμα και αμέσως ο παγωμένος αέρας από τα βόρεια με χτυπάει στο πρόσωπο, και τον νοιώθω μέχρι τα κόκκαλά μου. Τα παιδιά άφησαν τη θερμάστρα σε μια φωλιά στο χιόνι. Θα την χρησιμοποιήσω για να ζεστάνω νερό, αλλά δεν έχω αρκετό χρόνο μιας και είναι ήδη 2 το απόγευμα και έχω αρκετό δρόμο ακόμη για την κορυφή. Δεν θαυμάζω τη θέα, αλλά ξεκινάω τη διαδρομή μου μέσα από πάγους, περάσματα και πυκνό χιόνι, όλο και πιο ψηλά. Βλέπω κάποιον σε μια κορυφή να μου κουνάει το χέρι του. Σκέφτομαι, ωραία, έχω φτάσει στην κορυφή. Επιταχύνω και μετά από λίγο χρόνο, φτάνω στον Hans Zebrowski, που με χαιρετάει, αλλά αντί για χειραψία νίκης, μου δείχνει την κορυφή να στέκει ακόμη πιο μακριά. Κατάρα, και ήμουν τόσο ενθουσιασμένος. Κι έτσι ήταν, αφού στα ανατολικά βλέπω ένα ύψωμα και πάνω του... τους τρείς μας φίλους να επιστρέφουν από τη βουνοκορφή. Μια γρήγορη χειραψία και ξεκινάω να κατευθύνομαι γρήγορα προς την κορυφή. Ναι, είναι εδώ, η ανταμοιβή είναι το φανταστικό τοπίο του Karakorum, ένα Ελβετικό μενταγιόν μέσα στο χιόνι, αφημένο από τον Hans. Ελέγχω την ώρα, είναι 4 το απόγευμα. Μερικές φωτογραφίες με την Pentax μου και έφυγα! Είμαι ο τελευταίος, όλοι οι άλλοι προηγούνται, η χαρά μου μου δίνει φτερά, τρέχω προς το κενό, ξερνώντας τσάι και ηλεκτρολύτες στη διαδρομή. Μπλιαχ! Οι φίλοι μου ήδη έχουν ξεκινήσει να φτιάχνουν τσάι, και χρειάζομαι αρκετό για να μην πάθω αφυδάτωση! Κοιτάζω στην κορυφή στο Κέντρο (8016 μ.). Περίπου 60 μέτρα πάνω από τα κεφάλια μας ένα παγωμένο τσεκούρι. Το χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι άνθρωποι που έφτασαν στην κορυφή το 1975. Αυτή ήταν η τελευταία θέση του συνοδοιπόρου μου Bogdan Nowaczyk που παραμένει εδώ για πάντα στην άβυσσο της δυτικής πλευράς. Μια αναλαμπή της στιγμής, τόση ιστορία ίσω μας, όλοι οι βράχοι και οι Tatras και οι Dolomites, και τόσα ακόμη μπροστά μας! Ήρθα εδώ για να σε χαιρετήσω! 9 χρόνια μετά! Η ιστορία της επιστροφής στη βάση, είναι μια μάχη με τη ζαλάδα και το χρόνο, ήθελα να επιστρέψω πριν τα μεσάνυχτα, και τα κατάφερα. Βρισκόμουν σε έκσταση. Στη σκηνή κατέρρευσα στον υπνόσακο χωρίς να βγάλω τα παπούτσια μου. Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι τα κατάφερα. Ξεκίνησα στις 00:20 και επέστρεψα στις 22:30. Μόνο 22 ώρες, όχι κι άσχημα! Παρά την κούραση δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Η Ανια, η κόρη μου, τη βλέπω μπροστά μου, τι θα γινόταν αν κάτι συνέβαινε; Την επόμενη μέρα που ο Kurt Diemberger και η Julie Tullis μου έδωσαν το χέρι και ένοιωσα απέραντη χαρά. Krzysztof Wielicki Janusz - Januzz Majer, Walek - Walenty Fiut, Rysiek - Ryszard Pawlowski, Wanda - Wanda Rutkiewicz, Gianni - Gianni Calgagno (πέθανε στην Αλάσκα), Tulio - Tulio Vidoni (πέθανε στις Άλπεις).