Θεραπεία της Οστεοπόρωσης Σύγχρονη προσέγγιση και κατευθύνσεις. Διαδοχικές Θεραπείες και Συνδυασµοί

Σχετικά έγγραφα
Οστεοπόρωση Βιβλιογραφική ενημέρωση

Η θέση της διακεκομμένης αντιοστεοπορωτικής αγωγής στο σχεδιασμό μακρόχρονης αγωγής.

Αιτιότητα και αναγκαιότητα των νεότερων θεραπειών στην οστεοπόρωση

gr aiavramidis.gr

Β Π Μ Hρεμία. Αναστροφή. Οστεόλυση. Οστεοπαραγωγή

Disclosures - Conflict of interest

Σπογγώδες και φλοιώδες οστό: η διαφοροποίηση του ιστού προαναγγέλλει και τη δράση της διαφοροποίησης των αντιοστεοπορωτικών φαρμάκων;

Οστεοπόρωση: έλεγχος (screening) και εξατομικευμένη θεραπεία

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΡΑΣΗΣ ΑΝΤΙΟΣΤΕΟΠΟΡΩΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΙΣΧΙΟΥ

Τα οστα αποτελούνται από το φλοιό και σπογγώδες οστό. Μεταξύ των δοκίδων του σπογγώδους οστού υπάρχει ο μυελός των οστών

ΑΝΔΡΩΝΗΣ Χ. 24/10/2016

Υποκλινικές θυρεοειδικές παθήσεις και οστεοπόρωση. Δήμητρα Ζιάννη, Ενδοκρινολόγος

<<Διαγνωστικά Προβλήματα και θεραπευτική προσέγγιση>> Σφυρόερα Κατερίνα Ρευματολόγος

«Denosumab: Η νέα θεραπευτική πρόταση στην οστεοπόρωση»

Πρακτικές οδηγίες για την παρακολούθηση της αγωγής

Η μακροχρόνια διαχείριση της θεραπευτικής αγωγής στην Οστεοπόρωση. Αλέξιος Ηλιόπουλος Ρευματολογικό Τμήμα ΝΙΜΤΣ

6/16/ *+*,*-$-,.( ).-,5 < *14- $)9 # +,.( ). *,.#*+ $ 1,",5,2, $ ' #**'9 *-.*)9 $- '*-1, -

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

παθής και δευτεροπαθής Οστεοπόρωση στον άν Στρογγυλό Τραπέζι ΕΕΕ ΠΕΕ: Οστεοπόρωση σε ειδικές ομάδες

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ 2018

Η μέχρι πρότινος θεραπευτική πρόταση: Καλσιτονίνη (Αναποτελεσματική) Διφωσφονικά (Περιορισμοί στη χρήση: Ιδιαίτερος τρόπος λήψης Οισοφαγίτιδα /Ca

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ DENOSUMAB

Νικόλαος Μπουντουβής Ενδοκρινολόγος

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΡΟΒΑΣ- ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ<Θ.ΓΑΡΟΦΑΛΙΔΗΣ> ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Αμινοσαλικυλικά στη νόσο Crohn

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

Η ανδρική οστεοπόρωση: διαγνωστικές και θεραπευτικές προκλήσεις. Παρουσίαση Περιστατικών. Μάκρας Πολυζώης Ενδοκρινολόγος 251 Γεν. Νοσοκ.

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 και οστικός μεταβολισμός

Ενδοκρινοπάθειες. Μ.Αλεβιζάκη Β.Βασιλείου Λ.Ζαπάντη Ε. Κασσή Α.Πολυμέρης Κ.Σαλτίκη Κ.Στεφανάκη

Θεραπεία οστεοπόρωσης: Σύγχρονη προσέγγιση και κατευθύνσεις Νέες κατευθύνσεις για την αντιµετώπιση της ΟΠ από κορτικοειδή

Αρχεία Βιολογικών Θεραπειών Αποτελεσματικότητα και Διατήρηση της θεραπείας

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ

gr

«Θέτοντας στόχους στη θεραπεία της Οστεοπόρωσης: H κλινική εμπειρία με το Denosumab»

Ενδείξεις θεραπευτικής αγωγής και επιλογές σε ασθενή με χρόνια θεραπεία σε στεροειδή

2014 Ξενοδοχείο. Επιστημονική Εκδήλωση ΕΛ.Ι.ΟΣ Νοεμβρίου. Η θέση των αναβολικών φαρμάκων στη θεραπεία της οστεοπόρωσης XENIA PALACE

Τι είναι οστεοπόρωση;

Αποτελεσµατικότητα και ασφάλεια της προπαφενόνης και της φλεκαϊνίδης p.os. στην ανάταξη πρόσφατης έναρξης Κολπική Μαρµαρυγή

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ Μάκρας Πολυζώης Ενδοκρινολόγος 251 Γεν. Νοσοκ. Αεροπορίας

Αντιμετώπιση του μεταστατικού καρκίνου του νεφρού

ΑΝΔΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ. Dr. Παναγιώτης Γ. Αναγνωστής. Ενδοκρινολόγος

Υποτροχαντήρια "άτυπα" κατάγματα ανεπάρκειας. Μια νέα οντότητα.

Οστεοπόρωση. Διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία. Δρ. Χρήστος Κ. Γιαννακόπουλος Ορθοπαιδικός Χειρουργός

Θεραπεία της οστεοπόρωσης: γιατί, πότε, πως και για πόσο? Φωτεινή Γ. Παπαδοπούλου Γκάσταρη Ενδοκρινολόγος

Οστεοπόρωση µετά από µεταµόσχευση

INFLIXIMAB PLUS NAPROXEN VS NAPROXEN ALONE IN PATIENTS WITH EARLY, ACTIVE AXIAL SPONDYLOARTHRITIS

ΒΙΟΧΗΜΙΚΟΙ ΔΕΙΚΤΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΤΟΥ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΕΛΕΝΗ ΒΑΦΕΙΑΔΟΥ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ

UroSwords I (ΚΥΠ) Μονοθεραπεία ή συνδυαστική φαρμακοθεραπεία; Η μονοθεραπεία είναι επαρκής. Χαράλαμπος Κ. Μαμουλάκης Λέκτορας Ουρολογίας

Διαλείπουσα χορήγηση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών και μοντελουκάστης «κατά»

Εισαγωγή. Μηχανισμός δράσης της PTH. Αντιμετωπίζοντας τους ασθενείς υψηλού κινδύνου για κάταγμα με PTH 1-84 (παραθορμόνη)

Τι νεότερο στην οστεοπόρωση. Αλέξιος Ηλιόπουλος Ρευματολογικό Τμήμα ΝΙΜΤΣ

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 και Οστικός Μεταβολισμός

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ Β ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ, Γ.Ν.ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σύγχρονη πρόληψη και αντιμετώπιση οστεοπόρωσης από κορτικοστεροειδή

Ανοσοθεραπεία: Παρουσίαση περιστατικών από την καθημερινή κλινική πρακτική. Μανόλης Δ. Κοντοπόδης Παθολόγος - Ογκολόγος Βενιζέλειο Γ. Ν.

Νικόλαος Μπουντουβής Ενδοκρινολόγος Εργαστήριο Έρευνας Παθήσεων Μυοσκελετικού Συστήματος

Η θέση της χημειοθεραπείας σε ασθενείς 3 ης ηλικίας. Θωμάς Μακατσώρης Λέκτορας Παθολογίας-Ογκολογίας Πανεπιστήμιο Πατρών

Τι μας λέει και τι δε μας λέει το ασβέστιο ορού;

Προκλινική έρευνα στο οστικό µεταβολισµό

Παγκόσµια Ηµέρα Οστεοπόρωσης (20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ)

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΔΕΙΚΤΗ TBS (ΤRABECULAR ΒONE SCORE) ΜΕ DEXA, ΣΕ ΑΙΜΟΚΑΘΑΙΡΟΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΤΕΛΙΚΟΥ ΣΤΑΔΙΟΥ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ

Αποτελεσµατικότητα και ασφάλεια της φλεκαϊνίδης p.os. στην ανάταξη πρόσφατης έναρξης Κολπικής Μαρµαρυγής

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ

Κλινικές Μελέτες στην Ελλάδα Ο δρόμος προς την αξιοπιστία από την πλευρά του ερευνητή: Εμπειρίες, προβλήματα και λύσεις. Γεώργιος Β.

Ποιότητα του οστού μετά θεραπεία με παραθορμόνη για την οστεοπόρωση

Περιφερικά Αγγεία-Σύγχρονοι προβληματισμοί

Ειδικές Εφαρμογές Ακτινολογίας (Θ)

Πρακτικά ερωτήματα στο ιατρείο οστεοπόρωσης για την ερμηνεία των μετρήσεων οστικής πυκνομετρίας

Καρκίνος ορθού Προεγχειρητική ακτινοθεραπεία. Λουίζα Βίνη Ογκολόγος Ακτινοθεραπεύτρια Τμήμα Ακτινοθεραπείας Ιατρικό Αθηνών

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤOΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΔ 2 ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΟΜΟΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΛΑΡΓΙΝΙΚΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ LY IGLAR

Η ΧΡΟΝΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΦΩΣΦΩΝΙΚΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΟΣΤΙΚΟΥ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΜΟΖΥΓΗ β-μεσογειακη ΑΝΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ

ΑΝΔΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ. σε τι διαφέρει από την μετεμηνοπαυσιακή; Γ.ΤΡΟΒΑΣ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΣ

Μπαλόνια που εκλύουν φάρμακο. Αθανάσιος Αγγελής Ά Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική Ιπποκράτειο ΓΝΑ

Καρδιαγγειακές Παθήσεις και Άσκηση: Πρόληψη και Αποκατάσταση

Ακτινολογική Διάγνωση της Οστεοπόρωσης. Κωνσταντίνος Γ. Χλαπουτάκης Ιατρός - Ακτινοδιαγνώστης

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΑΓΓΕΙΟΔΙΑΣΤΑΛΤΙΚΑ

Σακχαρώδης διαβήτης και οστεοπόρωση - Ο Δρόμος για την Θεραπεία Τρίτη, 23 Νοέμβριος :22

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

Ασθενείς. Προηγηθείσα ανεπιτυχής θεραπεία με 1 ή περισσότερα [γλυκοκορτικοειδή, ανοσοκατασταλτικά (ΑΖΑ, 6ΜΡ), anti-tnf]

ΚΕΧΑΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΑΘΗΝΑ, 28/4/11 A.M. :

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Interactions between diet-derived phytoestrogens and bone-related genes

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Καραβανάκη Κυριακή. Διαβητολογική Κλινική Β Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών 2

Κατευθυντήρια Οδηγία Νο 14 Μάρτιος 2014

Patient Compliance in Clinical Trials Συμμόρφωση των Ασθενών στις Κλινικές Μελέτες

Dept. Urology, Athens Medical School, J. Varkarakis ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΑΡΑΚΑΡΑΚΗΣ ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

gr

Dr ΣΑΡΡΗΣ Ι. - αµ. επ. καθηγ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α.

ΑΝΔΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ. Δημήτρης Καρόκης Ρευματολόγος, Πάτρα. Επιστημονικό συμπόσιο ΕΠΕΜΥ, Ναύπακτος 18/10/2014

ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΑΠΟ ΚΟΡΤΙΚΟΣΤΕΡΟΕΙΔΗ

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

gr aiavramidis.gr ΕΛΑΡΟΥ ΗΣ Σ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α. ενδοκρινολόγοι

Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 και οστεοπόρωση. Αλεξάνδρα Μπαργιώτα Επίκουρος Καθηγήτρια Παθολογίας- Ενδοκρινολόγος Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας

Η θέση των αντι-tnf παραγόντων στην αντιμετώπιση της Ψωριασικής Αρθρίτιδας. Κυριακή Μποκή Λευκάδα

40 ο Ετήσιο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

ΙΕΡΟΛΑΓOΝΙΕΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ-ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΠΟΤΕ Ο ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΓΙΑ MRI ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΓΚΑΣ ΕΠΙΚ. ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΓΝΗ

ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ & ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ. Ο. Καρδακάρη, Νοσηλεύτρια M sc,κ/δ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΓΝΙ

Transcript:

Θεραπεία της Οστεοπόρωσης Σύγχρονη προσέγγιση και κατευθύνσεις Διαδοχικές Θεραπείες και Συνδυασµοί Δρ. Συµεών Τουρνής Ενδοκρινολόγος ΕΕΠΜΣ Νοσοκοµείο ΚΑΤ

Unmet needs in osteoporosis Επιδηµιολογικό επίπεδο Η οστεοπόρωση είναι µακροχρόνια νόσος, η οποία απαιτεί µακροχρόνια αντιµετώπιση Ο επιπολασµός της νόσου αναµένεται να αυξηθεί Παραµονή αξιοσηµείωτου υπολειµµατικού καταγµατικού κινδύνου, ιδίως αναφορικά µε τα ΜΣΚ Ανάγκη σχεδιασµού µακροχρόνιου θεραπευτικού σχήµατος Επίπεδο Βασικής Έρευνας Επί του παρόντος οι παρεµβάσεις στοχεύουν κύρια στην οστική απορρόφηση- προβληµατισµοί για τη µακροχρόνια θεραπεία (BSP, Dmab) Περιορισµένη διάρκεια αναβολικών θεραπειών (teriparatide/abaloparatide) Περιορισµοί-Προβληµατισµοί για τις παρεµβάσεις µε διπλή δράση (odanacatib, romosozumab) Καµία από τις διαθέσιµες θεραπείες δεν αποκαθιστά τις δοµικές και ποιοτικές διαταραχές που χαρακτηρίζουν την οστεοπόρωση.

Μακροχρόνιο θεραπευτικό σχήµα ΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ EVIDENCE BASED AREA BSP (5 yrs) Dmab (3yrs) Zol(3yrs) TPTD (19 m) EXTENSION STUDIES OBSERVASIONAL DATA FRACTURE - BMD DATA AREA AL (10 yrs) Dmab (10yrs) Zol (9yrs) NO DATA AREA 10+ YRS ΔΙΑΔΟΧΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ BMD DATA AREA TPTD Zol/Dmab Zol /AL/Dmab TPTD Zol Dmab ΣΥΝΔΥΑΣΜΕΝΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ BMD DATA AREA TPTD + Zol/AL/Ral/HRT Dmab + TPTD NO(?) DATA AREA Dmab Zol

Drug treatment Dmab Ideal Drug AcF BF BR BSP ΔBS (m/y) = Ac.f (/y) (W.Th - E.De) (m) TPTD AcF BF BR

Teriparatide Remodeling and Modeling based bone formation Καλύτερα αποτελέσµατα επί µεγαλύτερου ρυθµού οστικής ανακατασκευής Αύξηση του remodeling space, µείωση της επιµετάλλωσης και αύξηση της ετερογένειας αυτής, αύξηση cortical porosity

Dmab vs. BSP Κύρια δράση µέσω remodeling Remodeling space, επιµετάλλωση, ετερογένεια της επιµετάλλωσης, µειώνουν την πορωτικότητα του φλοιού Διαφορές: Μηχανισµός δράσης, φαρµακοκινητική, etc Zebaze RM, et al. Bone 2014

Rational for sequential or combined therapy in osteoporosis Sequential Μακροχρόνια φύση της νόσου Απώλεια του θεραπευτικού αποτελέσµατος µε τη διακοπή της αγωγής Παραµονή υψηλού καταγµατικού κινδύνου Ανεπιθύµητες ενέργειες µακροχρόνιας αγωγής Combined Αδυναµία των διαθέσιµων θεραπειών σηµαντικής αποκατάστασης όλων των δοµικών και ποιοτικών διαταραχών Ένδειξη:? ασθενείς εξαιρετικά υψηλού κινδύνου κατάγµατος

BSP Real clinical practice TPTD TPTD+BSP Dmab BSP STOP PRIMARY COMBINATION THERAPY TPTD+BSP TPTD+Dmab TPTD Dmab TPTD TPTD + Dmab BSP Dmab STOP Dmab BSP STOP

Διακοπή Θεραπείας TPTD STOP Dmab STOP

All pts BSP pts plac pts

Bone 2017

Διακοπή αγωγής Η διακοπή της αγωγής µε TPTD συνοδεύεται από απώλεια του θεραπευτικού αποτελέσµατος. Είναι σκόπιµο να ακολουθείται από Dmab/BSP, παρέµβαση η οποία συνοδεύεται από αύξηση της BMD Η διακοπή της αγωγής µε Dmab συνοδεύεται από απώλεια του θεραπευτικού αποτελέσµατος και σε ορισµένες περιπτώσεις εµφάνιση πολλαπλών σπονδυλικών καταγµάτων. Θα πρέπει να ακολουθείται από αγωγή µε BSP. Πιθανόν η µείωση BMD να είναι µικρότερη σε ασθενείς που κατά το παρελθόν (πριν την έναρξη αγωγής µε TPTD/Dmab) είχαν λάβει BSP.

Anti-remodeling Anabolic BSP Dmab BSP BSP (AL/ZOL) TPTD Dmab Dmab BSP Dmab

BSP followed by TPTD Boonen S JCEM 2008 LS TH FN Η προηγούµενη αγωγή µε BSP συνοδεύεται από καθυστέρηση της αναβολικής απάντησης στην TPTD στην ΟΜΣΣ και παροδική µείωση της BMD στο ισχίο.

Solid lines TN patients, dotted lines ALN- pre-treated patients Η % αύξηση της BMD ήταν µεγαλύτερη σε TN Και στις δυο οµάδες αυξήθηκε το πάχος του φλοιού, ο αριθµός των οστεοδοκίδων και η πορωτικότητα του φλοιού κύρια σε ALN-pretreated.

Dmab followed by TPTD Lancet 2015

24mo 48mo tvbmd Dmab TPTD (-) TPTD Dmab - (+) Comb Dmab (+) Cort vbmd Dmab TPTD - (-) TPTD Dmab (-) Comb Dmab (+) tibia radius

tibia radius 24mo 48mo CortThickness Dmab TPTD (0) TPTD Dmab (+) Comb Dmab (+) Cort porosity Dmab TPTD - (+) TPTD Dmab - (+) Comb Dmab - - (-)

Sequential Therapy Η προηγούµενη λήψη BSP χαρακτηρίζεται από καθυστέρηση / περιορισµό στην ανταπόκριση της BMD στη TPTD ιδίως στο ισχίο και πιθανόν συνοδεύεται από µεγαλύτερη αύξηση της πορωτικότητας έναντι BSP-naïve. Η θεραπεία µε TPΤD µετά Dmab συνοδεύεται αρχικά από οστική απώλεια και αύξηση της πορωτικότητας στον περιφερικό σκελετό. Τίθεται (?) η ένδειξη επαναξιολόγησης της ακολουθούµενης τακτικής ιδίως σε ασθενείς εξαιρετικά υψηλού κινδύνου κατάγµατος

Ερµηνεία Μικρότερος αριθµός ενεργών οστικών επιφανειών Αύξηση της οστικής απορρόφησης ιδίως στο φλοιώδες ( BSP) ή rebound (Dmab) Μειωµένη αναβολική απάντηση πιθανόν και λόγω αρνητικής δράσης ανακυκλούµενου BSP στους οστεοβλάστες (ισοζύγιο παραγωγής-απορρόφησης σε επίπεδο BMU) Η αύξηση της πορωτικότητας οφείλεται: Αύξηση intracortical και endocortical remodeling Αύξηση παραγωγής νέου πληµελλώς επιµεταλλωµένου οστού Ερώτηµα Είναι παροδικά επικίνδυνο? Είναι σκόπιµο να ανασταλλεί? Μήπως όψιµα οδηγεί σε λιγότερο καλό αποτέλεσµα?

What if BSP BSP (AL/ZOL) TPTD Dmab Dmab

Προϋποθέσεις συνδυσµένων θεραπειών Σαφής γνώση µηχανισµού δράσης ελεγχόµενων φαρµάκων Πειραµατικά ή και υπολογιστικά µοντέλα αξιολόγησης συνέργειας φαρµάκων Γνώση προσαρµογών των οργάνων στόχων στις εφαρµοζόµενες µονοθεραπείες Αξιόπιστα καταληκτικά σηµεία Σύγκριση µε µονοθεραπεία ή µε προηγούµενη διπλή θεραπεία

Ανταπόκριση στη συνδυασµένη θεραπεία Σκελετική θέση (LS vs. hip vs. radius) Μέθοδος (DXA vs. QCT vs. hrpqct vs. histomorphometry) Antiresoptive [AL(d/w), ZOL, Dmab, Ral] Δοσολογία TPTD (40 µg vs. 20 µg), πλήρες µόριο PTH vs. TPTD Treatment naïve vs. Prev. treated Ενεργείς οστικές επιφάνειες Οστεοκλαστική δραστηριότητα Μικρός αριθµός ασθενών- no fracture data

LS COMB FN COMB TPTD ZOL ZOL TPTD CTX TPTD PINP TPTD COMB ZOL ZOL COMB LS: Comb vs. ZOL, Πρωϊµότερη αύξηση vs. TPTD FN: Comb=ZOL vs. TPTD

J Clin Endocrinol Metab 94: 3772 3780, 2009 PINP TPTD LS AL+TPTD AL+TPTD TPTD CTX TPTD TH AL+TPTD TPTD Μικρή υπεροχή του συνδυασµού στην BMD FN AL+TPTD AL+TPTD TPTD

J Clin Endocrinol Metab 100: 2769 2776, 2015 TPTD Daily vs. Cyclic TPTD Daily vs. Cyclic ALEN 70 mg/wk

JBMR 2016 TPTD Daily vs. Cyclic TPTD Daily vs. Cyclic ALEN 70 mg/wk

What if TPTD Dmab Dmab

JBMR 2015;30: 39 45

Lancet 2015

24mo 48mo tvbmd Dmab TPTD (-) TPTD Dmab - (+) Comb Dmab (+) Cort vbmd Dmab TPTD - (-) TPTD Dmab (-) Comb Dmab (+) tibia radius

tibia radius 24mo 48mo CortThickness Dmab TPTD (0) TPTD Dmab (+) Comb Dmab (+) Cort porosity Dmab TPTD - (+) TPTD Dmab - (+) Comb Dmab - - (-)

Combination Therapy Η χορήγηση TPTD+AL vs. TPTD σε pretreated σχετίζεται µε καλύτερη ανταπόκριση στην BMD ισχίου, περιορίζει την αύξηση της πορωτικότητας στο φλοιώδες, ενώ συνδυάζεται µε µικρότερη αναβολική απάντηση. Η χορήγηση TPTD+ZOL vs. ZOL vs. TPTD συνοδεύεται από πρωιµότερη αύξηση της BMD στο ισχίο. Η χορήγηση TPTD+Dmab vs. TPTD για 2 έτη χαρακτηρίζεται από καλύτερη ανταπόκριση στην abmd, vbmd και γεωµετρία σχεδόν σε όλες τις θέσεις.

Romo vs. Placebo for 1 yr followed by dmab 1 yr N Engl J Med. 2016 ;375:1532-1543 Romo vs. TPTD for 1 yr in previously AL treated Lancet 2017 ;390:1585-1594 Romo vs. AL for 1 yr followed by AL for 1 yr N Engl J Med. 2017 ;377:1417-1427 Placebo vs. ABAL for 18 months followed by 6 months AL Mayo Clin Proc 2017 ;92:200-210

Συµπεράσµατα Η διακοπή του Dmab θα πρέπει αν ακολουθείται από αγωγή µε BSP (oral/ iv) Η αγωγή µε TPTD θα πρέπει να ακολουθείται από αγωγή µε Dmab/ BSP Η αγωγή µε TPTD επί προηγούµενης αγωγής µε BSP και κυρίως Dmab συνοδεύεται από παροδική απώλεια στο φλοιώδες. Παρόλα αυτά η χορήγηση TPTD µετά BSP αποτελεί απόλυτα δόκιµη επιλογή σε ασθενείς υψηλού κινδύνου (αποτυχία αγωγής, νέα VF) Πιθανόν σε ασθενείς εξαιρετικά υψηλού κινδύνου Η TPTD θα πρέπει να προηγείται της αντικαταβολικής θεραπείας, ιδίως Dmab Σε προηγούµενη αγωγή µε BSP/Dmab ίσως θα ήταν δόκιµη η ταυτόχρονη αγωγή TPTD µε BSP/Dmab για τους πρώτους 6-12 µήνες (McClung 2017)

Σε ασθενείς εξαιρετικά υψηλού κινδύνου κατάγµατος TPTD BSP (AL/ZOL) Dmab BSP TPTD BSP Dmab Dmab TPTD Dmab 1. Αναγνώριση ασθενών? 2. Σχέση κόστους ωφέλους? 3. Αντικαταγµατική δράση?