ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ "Ψηφιακά Συστήματα & Υπηρεσίες" ΤΜΗΜΑ ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ: Ηλεκτρονική Μάθηση Μάθημα: «Εκπαιδευτικός Σχεδιασμός» Διδάσκουσα: Φίλλιπς Νίκη Φοιτήτρια: Παπαϊωάννου Αργυρώ Α.Μ.: ΜΕ 1525 Εξάμηνο: 1 ο Αθήνα Χειμερινό Εξάμηνο 2015 1
ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΙΚΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ (20 λεπτών) ΟΝΟΜΑ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ: Αργυρώ Παπαϊωάννου Τίτλος Μικροδιδασκαλίας: Συναισθήματα(Χαρά-Λύπη-Θυμός-Φόβος). Σε ποιους απευθύνεται: Σε παιδιά νηπιαγωγείου. Εκπαιδευτικοί στόχοι Μικροδιδασκαλίας: Σε επίπεδο Γνώσεων: 1.Να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα της χαράς, της λύπης, του θυμού και του φόβου. Σε επίπεδο Ικανοτήτων: 2. Να ερμηνεύουν τις εκφράσεις προσώπου και τις στάσεις σώματος στα αντίστοιχα συναισθήματα. Θέματα που εξετάζονται στη Διάρκεια κάθε Εκπαιδευτικές Τεχνικές για Εποπτικά Μέσα για Μικροδιδασκαλία θέματος κάθε θέμα κάθε θέμα (σε λεπτά) o Εισαγωγή-Σύνδεση με προηγούμενο μάθημα (Στο προηγούμενο μάθημα είχε πραγματοποιηθεί ανάγνωση του βιβλίου: «Η 1 Εισήγηση Συναισθηματικούλα»). Σε αυτό το μάθημα θα μιλήσουμε για 4 από τα συναισθήματα που ένιωσε η Συναισθηματικούλα! Πάμε να τα δούμε μέσα από τις εικόνες! 2
Διερευνητικές ερωτήσεις- Οπτική παρατήρηση- o Διερεύνηση συναισθημάτων: Περιγραφή εικόνων από τα o 4 εικόνες, Χαρά,Λύπη,Θυμός,Φόβος 6 παιδιά καθεμία Με βάση την έκφραση του Ενδεικτικές ερωτήσεις: αντιπροσωπεύει προσώπου και τη στάση του -Τι βλέπετε στην εικόνα; ένα από τα 4 σώματος. (Έχουν προηγηθεί -Πώς είναι η έκφραση του συναισθήματα. μαθήματα για το σώμα: «Γνωριμία προσώπου και η στάση του με το σώμα μας», τα παιδιά σώματος του; γνωρίζουν ήδη την έννοια: στάση -Πώς πιστεύετε ότι νιώθει; σώματος.) -Γιατί νομίζετε πως νιώθει έτσι; Τι λέτε να του συνέβη; Εργασία σε ομάδες o Διάκριση συναισθημάτων και Χωρισμός παιδιών σε 4 o 4 Χαρτόνια ανάπτυξη κινητικότητας. 4 ομάδες. Δίνεται σε κάθε ομάδα o Εικόνες με τα 4 μια εικόνα που συναισθήματα αντιπροσωπεύει ένα o Blue-tack συγκεκριμένο συναίσθημα και o Μουσική αποτελεί το όνομα της ομάδας του!(π.χ. Εικόνα με φοβισμένο πρόσωπο-ομάδα Φόβος). Στον τοίχο είναι κολλημένες εικόνες που αντιπροσωπεύουν συναισθήματα. Σκοπός είναι κάθε ομάδα που ακούσει το όνομά της και με τη συνοδεία της μουσικής να μαζέψει τις εικόνες που αντιστοιχούν στην ομάδα της για όσο χρόνο παίζει η μουσική. Επίσης, δίνεται blue-tack και ένα χαρτόνι, όπου κάθε ομάδα κολλάει τις εικόνες που μάζεψε. 3
Συζήτηση o Έλεγχος-αντιστοίχιση 7 Θα συζητήσουμε με τα παιδιά o Κολλάζ εικόνων με συναισθήματα. ως προς το που αντιστοιχούν o Εικόνες που όσες εικόνες βρίσκονται βρίσκονται στον ακόμη στον τοίχο είτε γιατί τοίχο δεν πρόλαβαν να τις μαζέψουν τα παιδιά είτε γιατί θεώρησαν ότι δεν αντιστοιχούν στην ομάδα τους. Έτσι, τα παιδιά θα πουν σε ποια ομάδα ανήκει κάθε εικόνα και για ποιο λόγο το πιστεύουν αυτό και ένα μέλος από τη συγκεκριμένη ομάδα (στην οποία αντιστοιχεί η εικόνα), θα σηκωθεί για να τη βάλει στο κολλάζ της. Εργασία σε ομάδες Τα παιδιά παρουσιάζουν το κολλάζ τους ομαδικά και οι υπόλοιποι μαθητές ελέγχουν αν όλες οι εικόνες του κολλάζ βρίσκονται στη σωστή ομάδα! Με την παρουσίαση του κολλάζ κάθε συναισθήματος, κάθε ομάδα παίρνει και μια ανάλογη στάση σώματος και έκφραση προσώπου. 4
o Σύνδεση με το επόμενο μάθημα (Στο επόμενο μάθημα θα δούμε πως εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, πως όλα είναι φυσιολογικά να τα αισθανόμαστε, δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα, όμως υπάρχουν τρόποι έκφρασης που είναι κατάλληλοι και κάποιοι που δεν είναι κατάλληλοι για να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας) o Διερεύνηση ως προς τι άρεσε και τι όχι στα παιδιά από τη δραστηριότητα που ολοκληρώσαμε 2 Εισήγηση Συζήτηση ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΣ: H ανατροφοδότηση που έλαβα με έκανε να σκεφτώ κι εγώ περισσότερο πάνω στη δράση μου. Αναθεωρώντας λοιπόν, στο σημείο που υπήρξε η αντιπαράθεση ως προς το που αντιστοιχεί η εικόνα του πίνακα: «Κραυγή», θα μπορούσα να δώσω περισσότερο χρόνο στα παιδιά να οδηγηθούν στη λύση. Ίσως να τους θύμιζα ότι είχαμε αναλύσει τον συγκεκριμένο πίνακα στο παρελθόν και να τους κατεύθυνα, ρωτώντας τα αν θυμούνται τον τίτλο, τι ακριβώς κάνει το εικονιζόμενο πρόσωπο, αν είναι πιο πιθανό να φωνάξουν όταν φοβηθούν ή όταν λυπηθούν ( γιατί οι δυο επιλογές των παιδιών ήταν ο φόβος και η λύπη) και να οδηγούνταν τα ίδια τα παιδιά σε μια κοινή επιλογή-λύση. Επίσης, θα άλλαζα τον τρόπο που ζήτησα από τις ομάδες να παρουσιάσουν τα κολλάζ τους. Πιο συγκεκριμένα, θα ρωτούσα: «Ποια ομάδα είναι έτοιμη ώστε να παρουσιάσει το κολλάζ της;». Με τον τρόπο αυτό, οι ομάδες θα ένιωθαν άνετα και με τυχαία σειρά, χωρίς να την έχω καθορίσει εγώ, κάθε ομάδα που ένιωθε έτοιμη, θα παρουσίαζε το κολλάζ της. Τέλος, αν πάλι μου είχε μείνει χρόνος μετά την τελευταία δραστηριότητα και την σύνδεση με το επόμενο μάθημα, θα μπορούσα να τον αξιοποιήσω και να δράσω ευέλικτα. Ίσως να ρωτούσα τα παιδιά πως τους φάνηκε η δραστηριότητα, τι τους άρεσε περισσότερο και τι δεν τους άρεσε. 5