Galerkin ( ) ( ) συνοριακές συνθήκες L * u ku p x u dx ( ) Για κάθε αποδεκτή συνάρτηση L L L

Σχετικά έγγραφα
κινηµατική καταστατική = k θ ισορροπία στροφικό ελατήριο

4. ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕ ΜΟΝΟ ΙΑΣΤΑΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. φ για την εφαρµογή της µεθόδου Galerkin δεν

x=l ηλαδή η ενέργεια είναι µία συνάρτηση της συνάρτησης . Στα µαθηµατικά, η συνάρτηση µίας συνάρτησης ονοµάζεται συναρτησιακό (functional).

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΥΟ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ

3. ΥΝΑΜΙΚΗ ΡΟΜΠΟΤΙΚΩΝ ΒΡΑΧΙΟΝΩΝ

12. ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ "ΑΣΤΑΘΟΥΣ" ΜΟΡΦΗΣ ΚΑΙ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

ΣΧΟΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Κεφάλαιο 1 Βασικές αρχές µελέτης των κατασκευών 1

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

Μόρφωση πεπερασμένων στοιχείων

ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

4. Παραγώγιση πεπερασμένων διαφορών Σειρά Taylor Πολυωνυμική παρεμβολή

ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ Ι Φεβρουάριος 2013

Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Α Κ Α Ι Σ Τ Ρ Α Τ Ι Ω Τ Ι Κ Α Γ Ε Γ Ο Ν Ο Τ Α

και συνοριακές συνθήκες στο x = 0 και το x = L. Η ασθενής µορφή του προβλήµατος προκύπτει µε ολοκλήρωση κατά παράγοντες της κάτωθι ισοδύναµης µορφής

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

Κεφάλαιο 4 ιανυσµατικοί Χώροι

Κεφάλαιο 6. Εισαγωγή στη µέθοδο πεπερασµένων όγκων επίλυση ελλειπτικών και παραβολικών διαφορικών εξισώσεων

Α Ρ Ι Θ Μ Ο Σ : 6.913

Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 20. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ

4. Παραγώγιση πεπερασμένων διαφορών Σειρά Taylor Πολυωνυμική παρεμβολή

Διανύσµατα στο επίπεδο

11. Εισαγωγή στις Μεθόδους Πεπερασμένων Στοιχείων

Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 21. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ

Κεφάλαιο 0: Εισαγωγή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ. H ( Ω ). Αυτό επιβάλλει τη χρήση C πεπερασμένων. C ( Ω )). Άλλες προσεγγίσεις που αποφεύγουν τη χρήση C πεπερασμένων

( ) ( ) ( ) Ασκήσεις στην ελαστική γραµµή. Γενικές Εξισώσεις. Εφαρµογές. 1. Η γέφυρα. ΤΜ ΙΙΙ Ασκήσεις : Ι. Βαρδουλάκης & Ι. Στεφάνου, Οκτώβριος

Επίλυση Προβληµάτων Αρχικών / Συνοριακών Τιµών Μεταδόσεως Θερµότητας

Η µέθοδος των πεπερασµένων στοιχείων. Βασικές έννοιες.

Κεφάλαιο 4 Διανυσματικοί Χώροι

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΜΟΥ

Δυναμική Μηχανών I. Επανάληψη: Κινηματική και Δυναμική

Κεφάλαιο 4 Διανυσματικοί Χώροι

5.1 Προβλήματα επίπεδης έντασης και επίπεδης παραμόρφωσης

10. Εισαγωγή στις Μεθόδους Πεπερασμένων Στοιχείων (ΜΠΣ)

Η έννοια του συναρτησιακού (functional).

Κεφ. 6Α: Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις - προβλήματα δύο οριακών τιμών

ιαφορικές Εξισώσεις 1

QR είναι ˆx τότε x ˆx. 10 ρ. Ποιά είναι η τιµή του ρ και γιατί (σύντοµη εξήγηση). P = [X. 0, X,..., X. (n 1), X. n] a(n + 1 : 1 : 1)

Αριθμητική Ανάλυση και Εφαρμογές

ΜΕΜ251 Αριθμητική Ανάλυση

lnx ln x ln l x 1. = (0,1) (1,7].

Κλασικη ιαφορικη Γεωµετρια

ΛΥΣΕΙΣ 6. a2 x 2 y 2. = y

Κεφ. 6: Επίλυση ελλειπτικών διαφορικών εξισώσεων με πεπερασμένες διαφορές προβλήματα οριακών τιμών

ΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΣΤΙΣ ΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΕΣ ΤΑΛΑΝΤΩΣΕΙΣ

Μαθηµατικός Λογισµός ΙΙ

Σύµβολα. Ελληνικοί χαρακτήρες. γ σταθερά δυναµικής χαλάρωσης

() 1 = 17 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ LEGENDRE Ορισµοί

Kεφάλαιο 4. Συστήµατα διαφορικών εξισώσεων.

Ευκλείδειοι Χώροι. Ορίζουµε ως R n, όπου n N, το σύνολο όλων διατεταµένων n -άδων πραγµατικών αριθµών ( x

Κεφάλαιο 2. Μέθοδος πεπερασµένων διαφορών προβλήµατα οριακών τιµών µε Σ Ε

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΤΗ ΝΑΥΠΗΓΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

Δυναμική Μηχανών I. Επανάληψη: Μαθηματικά

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

15 εκεµβρίου εκεµβρίου / 64

Αριθµητική Ολοκλήρωση

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ. Εστω f πραγµατική συνάρτηση, της οποίας είναι γνωστές µόνον οι τιµές f(x i ) σε n+1 σηµεία xi

x y z xy yz zx, να αποδείξετε ότι x=y=z.

Kεφάλαιο 4. Συστήµατα διαφορικών εξισώσεων

Εισαγωγή στην Τοπολογία

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ ιδάσκων : Ε. Στεφανόπουλος 12 ιουνιου 2017

Κεφ. 7: Επίλυση ελλειπτικών διαφορικών εξισώσεων με πεπερασμένες διαφορές

ΑΣΚΗΣΗ 9 - ΧΩΡΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗΣ ΜΑΡΙΑ Ε. ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΚΗ ΑΛΙΚΗ Δ. ΜΟΥΡΑΝΤΟΒΑ

Δυναμική Μηχανών I. H Μέθοδος των Πεπερασμένων Στοιχείων

υναµική Μηχανών Ι Ακαδηµαϊκό έτος : Ε. Μ. Π. Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών - Εργαστήριο υναµικής και Κατασκευών ΥΝΑΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΩΝ Ι - 17.

= λ. u t = u xx UT = U T T T = U U. Οσον αφορά τη χρονική εξίσωση έχουμε. T + λt =0 T (t) =e λt. ενώ για τη χωρική

Κεφάλαιο 1: Προβλήµατα τύπου Sturm-Liouville

Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο Σχολή Πολιτικών Μηχανικών. Πολυβάθμια Συστήματα. Ε.Ι. Σαπουντζάκης. Καθηγητής ΕΜΠ. Δυναμική Ανάλυση Ραβδωτών Φορέων

Αθ.Κεχαγιας. v Λογισµος Συναρτησεων Πολλων Μεταβλητων και ιανυσµατικων Συναρτησεων. Σηµειωσεις : Θ. Κεχαγιας.

H = H 0 + V (0) n + Ψ (1) n + E (2) (3) >... Σε πρώτη προσέγγιση µπορούµε να δεχτούµε ότι. n και E n E n

website:

6. ΙΑΦΟΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΡΟΗΣ

Μαθηματική προσομοίωση φυσικών φαινομένων

Δυναµική των Ροµποτικών Βραχιόνων. Κ. Κυριακόπουλος

Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Τµήµα Α ( Αρτιοι) : Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Τµήµα Β (Περιττοί) : Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης. 25 Μαΐου 2010 ΕΚΠΑ

Πρόλογος Οι συγγραφείς... 18

2x 2 y. f(y) = f(x, y) = (xy, x + y)

cos t dt = 0. t cos t 2 dt = 1 8 f(x, y, z) = (2xyz, x 2 z, x 2 y) (2xyz) = (x2 z) (x 2 z) = (x2 y) 1 u du =

5/3/2010. A. Στη δηµιουργία του στερεοσκοπικού µοντέλουέ B. Στη συσχέτισή του µε το γεωδαιτικό σύστηµα

ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ. Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 6

Φωτογραμμετρία ΙΙ Προσανατολισμοί φωτογραμμετρικώνεικόνων (Υπενθύμιση βασικών εννοιών- Αλγοριθμική προσέγγιση)

Βέλτιστος Έλεγχος μέσω Λογισμού των. Μεταβολών ( )

ΑΝΑΛΥΣΗ ΦΟΡΕΩΝ ΜΕ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Κεφάλαιο 4: Στοιχεία της εκδοχής hp της ΜΠΣ στις 2- διαστάσεις

ΤΟΠΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΠΕΠΕΡΑΣΜΕΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ

ΜΕΤΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΥΨΗΛΩΝ ΤΑΣΕΩΝ

Τίτλος Μαθήματος: Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι

Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις προβλήματα οριακών τιμών

Διαφορικές Εξισώσεις.

KΕΦΑΛΑΙΟ 8 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟ ΟΙ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΣΥΝΗΘΩΝ. Το τυπικό πρόβληµα αρχικών τιµών που θα µας απασχολήσει, είναι το ακόλουθο:

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΥΔΡΑΥΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ. Διάλεξη 2: Περιγραφή αριθμητικών μεθόδων

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ Β ΤΑΞΗΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2002

Θα ξέρεις τι λέγεται γραμμική εξίσωση με δύο αγνώστους. Λέγεται κάθε εξίσωση της μορφής αχ +βψ =γ. Θα ξέρεις τι είναι το σύστημα εξισώσεων

Παραδείγματα (1 ο σετ) Διανυσματικοί Χώροι

Αριθμητική Ανάλυση και Εφαρμογές

Μέθοδος Πεπερασµένων Στοιχείων. Το πρόβληµα

Φωτογραμμετρία II Ψηφιακή εικόνα. Ανδρέας Γεωργόπουλος Καθηγητής Ε.Μ.Π.

Transcript:

Galrkn ( ) Ε Αu ku= p x u ( 0) = 0 συνοριακές συνθήκες u ( L) = q L ( S ) Για κάθε αποδεκτή συνάρτηση u * ( x ) 0 L ( ΕΑ + ( )) u ( 0) = 0 u ( L) = ql * u ku p x u dx ( W ) Για κάθε αποδεκτή συνάρτηση u * ( x) ( ) ( ) Ε Α uu dx+ kuu dx p x u dx ΕΑ q u L = 0 ( W ) L L L * * * * 0 0 0 L

Galrkn Θεωρώ ( ) φ ( ) *( ) * και u x a φ ( x) u x a x = = ώστε L ( )( * ) ( )( * ) jφ j φ jφ j φ ( * ) * p a φ dx Q a φ( L) ΕΑ a a dx+ k a a dx 0 0 L = 0 * a Kj aj F = j= = 0 όπου L K = ΕΑ φφ dx + k φφ dx j 0 j 0 j L ( ) φ φ ( ) F = p x dx+ EAq L 0 L L

( ) ΕΑu ku= p x u ( 0) = 0 συνοριακές συνθήκες u ( L) = q L 0 x L x=0 x=l 0 j-2 j- j j+ j+2 x φ j (x) j-2 j- j j+ j+2 x

φ (x) φ 2 (x) φ 3 (x) φ j (x) φ + (x) x=0 x=l 2 3 4 j + x

Τοπικό σύστηµα συντεταγµένων x=0 x=l 0 j-2 j- j j+ j+2 x A h = x Β -x A B x, ξ x=x Α ξ = x=x Β ξ = x h 2 ( ξ ) = x + ( + ξ ) A

Μορφή συναρτήσεων στο στοιχείο φ A φ B A B x, ξ h = x Β -x A φa ξ φj x ξ ξ 2 ( ) = ( ) = ( ) = ( ) φb ξ φj+ x 2 ξ ξ 2 ( ) = ( ) = ( ) = ( + )

ΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΠΙΚΟΥ ΜΗΤΡΩΟΥ ΑΚΑΜΨΙΑΣ x K 2 2 j = ΕΑ φφ dx x j + k φφ dx j x x A B A ΕΑ kh ΕΑ kh + + h 3 h 6 B ΕΑ + h kh 6 ΕΑ + h kh 3

2 2 22 K K K K A B A B

F F 2 A B

Γενική διαδικασία Χωρίζουµε τοχωρίο σε Ντµήµατα (στοιχεία) µε κόµβους 0,,2,,Ν+, όπου ο πρώτος κόµβος είναι στο x = 0 και ο τελευταίος στο x = L Ορίζουµε τιςγραµµικές συναρτήσεις ("στέγες") σε κάθε στοιχείο Σε κάθε στοιχείο υπολογίζω τα K j F «Φυτεύω» τα τοπικά µητρώα, στο συνολικό "µητρώο ακαµψίας" και το "µητρώο φόρτισης". Λύνω το σύστηµα [ K ] u= F Για κάθε στοιχείο η λύση και η παράγωγός της είναι ( ) = φ( ) + φ + ( ) + u ( x) = φ ( x) u + φ + ( x) u + u x xu xu

ΣΥΝΟΡΙΑΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ Αρχικό πρόβληµα ( ) ΕΑu ku= p x u ( 0) = 0 συνοριακές συνθήκες u ( L) = q L ιακριτοποιηµένο πρόβληµα Kjaj = F [ Κ] a = j= F Φυσική συνοριακή συνθήκη όπου L K = ΕΑ φφ dx + k φφ dx j 0 j 0 j L ( ) φ φ ( ) F = p x dx+ EAq L 0 L L

Βασικές συνοριακές συνθήκες Ας υποθέσουµε ότι έχουµε βασική ΣΣ στο κόµβοj. u j = u 0 j K K2 K4 K u F K K K K u F 2 22 24 2 2 2 = K j K j2 K jj K j uj Fj K K2 Kj K u F Το θέτω ίσο µε 0 M u j Το θέτω ίσο µε ένα µεγάλο αριθµό M

Βασικές συνοριακές συνθήκες Η εξίσωση j γίνεται: K u +... + Μ u +... + K u = Μ u 0 j j j j και επειδή: Μ >> έχω K j ΜΕΘΟ ΟΣ ΠΟΙΝΗΣ (pnalty mthod) Μ u Μ u u = u 0 0 j j j j

Πεπερασµένα στοιχεία ανωτέρου βαθµού φ (x) φ 2 (x) φ 3 (x) φ j (x) φ (x) x=0 x 2 3 4 j x=l

Πεπερασµένα στοιχεία ανωτέρου βαθµού Μονοδιάστατο στοιχείο µε τρεις κόµβους ξ ξ ξ 2 ( ) ( 2 = + ) 2 ( ) = ξ ξ 3 Ν (ξ) Ν 3 (ξ) Ν 2 (ξ) 2 ξ ξ ξ 2 2 ( ) = ( + ) 3 2 Η άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο είναι: 3 ( ξ ) ( ξ ) u u = ξ = - ξ = 0 ξ = Ο µετασχηµατισµός 3 ( ξ) ( ξ) x x = x ξ

Φύτεµα στο καθολικό µητρώο ακαµψίας K K K K K K K K K 2 3 2 22 23 3 32 33 A B C A B C

Προβλήµατα 2 ου βαθµού δύο διαστάσεων (, ) 2 u= f x y στο Ω u= u 0 στο Β u = n u qs στο Β q Β=Β Β u u q q Β Β = Β Ω Ασθενής µορφή ( 2 u ) Ω + f wdω= 0 w = 0 στο Βu

Συµµετρική ασθενής µορφή θεωρώντας u w dω= q wdβ+ f wdω ( )( ) S Ω Β Ω q u = * αφ( x, y) w a φ( x, y) = καταλήγω στο διακριτό πρόβληµα [ K ] a= F K ( φ )( φ ) = dω j j Ω F f φ d q φ d = Ω+ Β S Ω Β q

Το διακριτοποιηµένο πρόβληµα γράφεταιωςεξής όπου [ K ] α = F [ K] = Τ ΒΒdΩ Ω F Ν Ν = Τ fd Ω+ Τ qs d Β Ω Β q και Ν = [ φ φ φ ] 2 φ, x φ2, x φ, x Β = φ, y φ2, y φ, y

Συναρτησιακό Π ( u) = ( u) ( u) dω f udω qsudβ 2 Απαιτώντας Ω Ω Β ( u) ( u) d f ud q ud 0 δπ= δ Ω δ Ω S δ Β= όπου Ω Ω Β δ u = 0 στο Βu q q Καταλήγουµε σταεξής: (, ) 2 u= f x y Ω στο = n u qs στο Β q

ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ 0 t κινηµατική ε = + = 2 ( u ) ( ), u, sym u, j j j j Β Ω νόµος υλικού σ = D ε j jkl kl ισορροπία σ + = Συνοριακές συνθήκες j, j b 0 Τελικές διαφορικές εξισώσεις u = u στο Βu 0 ( ) D u + b = 0 jkl k, l, j στο Ω σ n = t στο Βq 0 j j

ΕΠΙΠΕ Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ κινηµατική ε x u υ = ε γ y = xy x y u = + y υ x νόµος υλικού και ισορροπία σ x Cxx Cxy ε x σ = C C ε y yx yy y τ xy Ε = 2 σ τ x xy + + b x = 0 x y ( + ν ) γ xy τ xy x σ y + + b y = 0 y σ =Dε Cxx Cxy 0 Cyx Cyy 0 0 0 E 2( + ν )

ΕΠΙΠΕ Η ΕΛΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Ασθενής µορφή (αρχή των δυνατών έργων) Τ Τ * * 0 * ε σdω= u t dβ+ u bdω Ω Β Ω q Τ Όπου οι δυνατές µετατοπίσεις παραµορφώσεις: ε * x u = x * ε * y * υ = y γ * xy u = + y υ x * * και u = υ = 0 * * στο Β u

Galrkn u = φ ( x, y) α u * φ (, ) * x y α = ( x, y) ( xy, ) υ φ β = Το διακριτοποιηµένο πρόβληµα όπου [ K ] α = F * * = υ φ β και Ν [ K] φ = Τ Β DΒ dω Ω 0 φ 0 2 = 0 φ 0 φ 2 = Τ d Ω+ Τ 0 F Ν b Ν t d Β Β φ Ω, x 2, x = 0 φ, y 0 φ2, y Β 0 φ 0 φ φ φ φ, y, x 2, y 2, x q

Συναρτήσεις στέγης (πυραµίδας) σε 2 διαστάσεις y φ ( xy, ) x Θεωρήστε το πρόβληµα πεδίου 2 = [ K] (, ) u f x y = Τ ΒΒdΩ Ω

φ ( xy, ) nod φ ( xy, )

Μόνον 4 στήλες του [Β] είναι µη µηδενικές. 0 φx, 0 φjx, 0 φkx, 0 φlx, 0 Β = 0 φy, 0 φjy, 0 φky, 0 φly, 0 Γράφοντας l k Β φx, φjx, φkx, φlx, = φy, φjy, φky, φ ly, j Το µητρώο ακαµψίας του στοιχείου είναι διάστασης 4 4 K = T Β Β dω Ω Και «φυτεύεται» στην κατάλληλη θέση του συνολικού µητρώου ακαµψίας

Θεωρήστε το πρόβληµα επίπεδης ελαστικότητας σ τ x xy + + b x = 0 x y [ K ] = Τ Β DΒ dω Ω τ xy σ y + + b y = 0 x y j µόνον 8 στήλες του [Β] είναι µη µηδενικές. l k Β φ 0 φ 0 φ 0 φ 0 x, jx, kx, lx, = 0 φy, 0 φjy, 0 φky, 0 φly, Γράφοντας φy, φx, φjy, φjx, φky, φkx, φly, φ Lx, Β K = T Β Β dω Ω φ 0 φ 0 φ 0 φ 0 x, jx, kx, lx, = 0 φy, 0 φjy, 0 φky, 0 φly, φ φ φ φ φ φ φ φ y, x, jy, jx, ky, kx, ly, lx, το µητρώο ακαµψίας του στοιχείου είναι διάστασης 8 8 και «φυτεύεται» στην κατάλληλη θέση του συνολικού µητρώου ακαµψίας

y l k Τοπικό σύστηµα συντεταγµένων η j - ξ x - Οι συναρτήσεις Galrkn στοτοπικόσύστηµα γράφονται ξ η ξ η 4 2 ( ξ, η) = ( + ξ)( η) 4 3 ( ξ, η) = ( + ξ)( + η) 4 4 ( ξ, η) = ( ξ)( + η) 4 (, ) = ( )( ) Η άγνωστη συνάρτηση (προσεγγιστική): 4 = ( ξη, ) ( ξη, ) u u Ο µετασχηµατισµός γράφεται: 4 = 4 = ( ξη, ) ( ξη, ) x x ( ξη, ) ( ξη, ) y y

Ο πίνακας των µερικών παραγώγων [ F ] x x ξ η = y y ξ η Ιακωβιανή Για να είναι ο µετασχηµατισµός - και επί, ( xy, ) ( ξ, n) θα πρέπει [ F] J= dt > 0 ξ x = [ F ] T η y x T ξ = [ F ] y η (, ) Ω= (, ) = ( ξ, η) g x y d g x y dxdy g J dξ dη Ω Ω

Τετρακοµβικό επίπεδο στοιχείο

Τετρακοµβικό επίπεδο στοιχείο

ΙΣΟΠΑΡΑΜΕΤΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Έστω ένα στοιχείο και αντίστοιχος µετασχηµατισµός x ξ ( ) ( ) x ξ όπου j= j j ( ξ) ξ x j είναι κάποιες συναρτήσεις. δηλαδή x ξ ( xy, ) ( ξ, η ) ( xyz,, ) ( ξ, ηζ, ) ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΩ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΙΝΕΤΑΙ ΑΠΌ ΤΟ ΤΥΠΟ: ( ) ( ) u ξ ξ u j j= j τότε το στοιχείο είναι ισοπαραµετρικό. ( ξ) ηλαδή, χρησιµοποιώ τις ίδιες συναρτήσεις γιαναεκφράσωτηνγεωµετρία και την συνάρτηση x u

Σε µονοδιάστατα προβλήµατα j= ( ξ) ( ξ) x x j= ( ξ) ( ξ) j j j u u j Σε διδιάστατα προβλήµατα πεδίου Γεωµετρία στοιχείου Άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο x x = y ξ ξ = η u ( ξ, η ) Γεωµετρία στοιχείου x,, x ( ξη) ( ξη) = ( ξη, ) ( ξη, ) y y = Άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο u,, u ( ξη) ( ξη) =

Σε διδιάστατα προβλήµατα ελαστικότητας x x = y ξ ξ = η (, ) (, ) u ξ η u = υ ξη Γεωµετρία στοιχείου Άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο x,, x ( ξη) ( ξη) = ( ξη) ( ξη) = y,, y u,, u ( ξη) ( ξη) υ ( ξη, ) (, ) = = ξηυ

Σε τρισδιάστατα προβλήµατα πεδίου x x = y z ξ = η ζ ξ u ( ξ, η, ζ ) Γεωµετρία στοιχείου x,,,, x ( ξηζ) ( ξηζ) = y,,,, y ( ξηζ) ( ξηζ) = Άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο u,,,, u ( ξηζ) ( ξηζ) = z,,,, z ( ξηζ) ( ξηζ) =

Σε τρισδιάστατα προβλήµατα ελαστικότητας x ξ u x = y u = υ ξ = η z ζ w Γεωµετρία στοιχείου Άγνωστη συνάρτηση στο στοιχείο x,,,, x ( ξηζ) ( ξηζ) ( ξηζ) ( ξηζ) = y,,,, y ( ξηζ) ( ξηζ) = z,,,, z ( ξηζ) ( ξηζ) = u,,,, u = = (,, ) (,, ) υ ξηζ ξηζ υ w,,,, w ( ξηζ) ( ξηζ) =

Ιακωβιανή ορίζουσα x ξ dx dξ x x x ξ η = ξ y y ξ η x x x ξ η ζ x y y y = ξ ξ η ζ z z z ξ η ζ x J = dt ξ DIM DIM = DIM = 2 DIM = 3 DIM

Πολυώνυµα Lagrang Ορισµός: l j ( ξ ) = ( ξ ξ ) ( ) ( )( ) ξ ξ2 ξ ξ j ξ ξ j+ ( ξ ξ) ( ξ ) ( ) ( )( ) ( ) j ξ ξ j ξ2 ξ j ξ j ξ j ξ j+ ξ j ξ Ισχύει: l αν = j ( ξ) δj = 0 αν ι j j Θεωρώ, σε µονοδιάστατα στοιχεία j( ξ ) = lj ( ξ ) ξ = - ξ= j-2 j- j j+ j+2 Ν x

Σε διδιάστατα στοιχεία θεωρώ ξ, η = l ξ l η ( ) ( ) ( ) j k η ξ Σε τρισδιάστατα στοιχεία θεωρώ ξ, ηζ, = l ξ l η l ζ ( ) ( ) ( ) ( ) j k m ζ η ξ

Εννεα-κοµβικό επίπεδο στοιχείο

Εννεα-κοµβικό επίπεδο στοιχείο Συναρτήσεις Galrkn Ακραίος κόµβος Κεντρικός κόµβος Μεσαίος κόµβος πλευράς

ΤΡΙΓΩΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ Ξεκινώ από το 4-κοµβικό στοιχείο Σύµπτωση του κόµβου 3 και του κόµβου 4

ΤΡΙΓΩΝΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ( ξ η ) 3, ( ξ η ), Συναρτήσεις Galrkn ( ξ η ) 2, φ ( x A, y )

ΕΠΙΠΕ Α ΣΤΟΙΧΕΙΑ Srndpty lmnts Lagrangan lmnts Trangular lmnts

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ BDB T dω Ω b t T ( )? db F ξ d ξ = a B Ολοκλήρωση κατά Gauss b T dω Ω ιαλέγω σηµεία ξ ξ2 και συντ. βάρους 2 b a,,..., ξn a, a,..., an ( ξ) ξ ( ξ ) ( ξ ) ( ξ ) F d = af + a2f 2 +... + a F + R n n n

Βασικός πίνακας ολοκλήρωσης κατά Gauss ξ a

Ολοκλήρωση σε δύο διαστάσεις n (, ) (, ) F ξη dξ dη = α F ξ η dη = = (, ) F(, ) n n n n = α α F ξ η = α ξ η j j j j = j= = j= Ολοκλήρωση σε τρεις διαστάσεις ( ξηζ,, ) F dξdηdζ= = = n n n = j= κ = n n n = j= κ = α α α F α ( ξ, η, ζκ) j κ j F ( ξ, η, ζκ ) jk j

Σχήµατα ολοκλήρωσης Gauss 2 2 και 3 3 σε επίπεδα στοιχεία 2 2 3 3

4 3 2 4 8 7 5 3 6 2 4 3 4 7 3 8 6 2 5 2