Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Σχετικά έγγραφα
Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

Ασθενής 55 ετών με υπέρταση και τυχαία ανεύρεση μικροϊσχαιμικών αλλοιώσεων σε MRI εγκεφάλου

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Παρουσίαση ενδιαφέροντος κλινικού περιστατικού Στεφανιαία Νόσος και δυσλιπιδαιμία

Παραρτημα III Μεταβολες στις περιληψεις των χαρακτηριστικων του προϊοντος και στα φυλλα οδηγιων χρησης

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

gr

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Η ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Κατευθυντήριες οδηγίες για τις δυσλιπιδαιμίες: Διάγνωση και αντιμετώπιση

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΥΨΗΛΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΜΕΙΚΤΗ ΑΘΗΡΟΓΟΝΟ

ιονύσιος Τσαντίλας 1, Απόστολος Ι. Χαζητόλιος 2, Κωνσταντίνος Τζιόμαλος 2, Τριαντάφυλλος ιδάγγελος 2, ημήτριος Παπαδημητρίου 3, ημήτριος Καραμήτσος 2

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Σύσταση 16: Επίπεδο Τεκμηρίωσης: I Βαθμός Σύστασης: A Σύσταση 17: Επίπεδο Τεκμηρίωσης: II Βαθμός Σύστασης: A Σύσταση 18:

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

Νεότερες Κλινικές Μελέτες στη Λιπιδιολογία IMPROVE-IT. Καρακώστας Γεώργιος Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής, Γ.Ν. Κιλκίς

Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

20 ο ΕΑΡΙΝΟ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ. β-αποκλειστές: Χαράλαμπος Βλαχόπουλος Λέκτορας, Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιπποκράτειο ΓΝΑ

OLD HOUSE DETAIL IOANNINA

Νέες κατευθυντήριες οδηγίες για την θεραπεία της χοληστερόλης: Οριοθετήσεις και επισημάνσεις

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

Ο ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση

HDL-χοληστερόλη παραμένει ακόμα θεραπευτικός στόχος; Δημήτριος Β. Κιόρτσης Ενδοκρινολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Αρκούν οι αλλαγές του τρόπου ζωής να αλλάξουν την καρδιαγγειακή νόσο Συμβάλει η άσκηση Ποια? και Πόσο?

ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗΣ 30mg, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Αυξημένες τιμές Lp(a) ή ουρικού οξέος. Τι πρακτικά σημαίνουν για τον ασθενή και το γιατρό του

Κώστας Τσιούφης Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μίου Αθηνών

Υπολιπιδαιµική # αγωγή σε ασθενείς µε Χρόνια Νεφρική Νόσο;

Επίτευξη Θεραπευτικών Στόχων της Δυσλιπιδαιμίας-Ο ρόλος του Evolocumab

Κατευθυντήριες οδηγίες της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των Δυσλιπιδαιμιών

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ(ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ(

19 η Αθηροσκλήρωσης. Επιστηµονική ιηµερίδα. Μαΐου Υπολιπιδαιµικά φάρµακα και ποιότητα ζωής. Ξενοδοχείο Porto Carras, Χαλκιδική

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Παρουσίαση κλινικών περιστατικών με οδηγίες για τη βέλτιστη θεραπευτική τους αντιμετώπιση

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ hs-crp ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΟΠΟΝΙΝΗΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Νεότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών. Μπιλιανού Ελένη Καρδιολόγος Τζάνειο Ν.Πειραιά

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ENDORSED BY. European Atherosclerosis Society. International Atherosclerosis Society ΔΙΟΙΚΗΤΙΚO ΣΥΜΒΟYΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑΙΡΕIΑΣ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ

Κορίτσι 8 ετών με LDL-χοληστερόλη 150mg/dL

Κατευθυντήριες οδηγίες της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης για τη διάγνωση και αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών

ΟΞΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ

Μεταβολισµός λιπιδίων υσλιποπρωτειναιµίες

ΟΙΚΟΓΕΝΗΣ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

ΜΙΚΤΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ: ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΟΣΗ ΣΤΑΤΙΝΗΣ Ή ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΔΟΣΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΝΙΚΟΤΙΝΙΚΟ ΟΞΥ Ή ΦΑΙΝΟΦΙΜΠΡΑΤΗ;

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

Υπολιπιδαιμικά φάρμακα στην τρίτη ηλικία. Μάνος Παξιμαδάκης Καρδιολόγος

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2019 ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΡΟΥΜΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ Νοσηλεύτρια CPN, MSc Α Παιδιατρικής κλινικής ΑΠΘ

Αναστολείς της PCSK9. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΑΡ ΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝ ΥΝΟΥ

ΟΡΟΘΕΤΙΚΟΣ HIV ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΕ ΟΕΜ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟ QT ΤΣΕΛΕΓΚΙΔΗ ΜΑΡΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΔΙΚΕΥΟΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ Γ.Ν ΔΡΑΜΑΣ

Γράφει: Ευθυμία Πετράτου, Ειδική Παθολόγος, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαταραχής Λιπιδίων, Ιατρικού Π. Φαλήρου

GUIDELINES: ΛΙΠΙΔΙΑ. Ευάγγελος Λυμπερόπουλος. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας Πρακτικά ζητήματα

Η ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗ 30mg ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

2003: : % 12-15%

Κατανοώντας τον σηµαντικό ρόλο της LDLc στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συµβαµάτων Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

ΟΞΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ ΜΕΤΑ απο ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΥΠΕΡΤΑΣΗ & ΣΔ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ. Κ. Καρατζίδου Α Παθ. Κλινική ΓΝΘ «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

ΕΠI ΡΑΣΗ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΓΟΝΙ ΙΟΥ SLCO1B1 ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΟΑΤΡ1Β1 ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΙΠΙ ΑΙΜΙΚΗ ΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΝΩΝ

ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟΣ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, MD ΕΙΔΙΚΟΣ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟΣ Επικ.ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ Β ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΓΝ ΒΟΛΟΥ «ΑΧΙΛΛΟΠΟΥΛΕΙΟΝ»

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Αναφορά CONSENSUS SYMPOSIUM

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Δείκτες φλεγμονής και ενεργοποίησης των Τ-λεμφοκυττάρων σε ασθενείς με διαβητική νεφροπάθεια

Ο ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗΣ Ε.

Δυσανεξια στις στατίνες. Ποιες οι εναλλακτικές λύσεις

Κατανάλωση καφέ και 10-ετης επίπτωση του Διαβήτη ( ): μελέτη ΑΤΤΙΚΗ

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ

Transcript:

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Χρόνια νεφρική νόσος : ορισμός και επιδημιολογία Χρόνια νεφρική νόσος : εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης <60 ml/min/1,73m 2 ή παρακλινικές ενδείξεις νεφρικής βλάβης για 3 μήνες Εξίσωση MDRD egfr (ml/min/1,73m 2 ) = 186 x κρεατινίνη ορού (mg/dl) -1,154 x ηλικία -0,203 x 0,742 (στις γυναίκες) To 13,1% των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν χρόνια νεφρική νόσο Το 0,1% των ενηλίκων στις ΗΠΑ υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση JAMA 2007;298:2038-47

Χρόνια νεφρική νόσος : επιδημιολογία JAMA 2007;298:2038-47

Χρόνια νεφρική νόσος : φυσική ιστορία Μελέτη σε 11.278 ασθενείς με egfr 30-60 ml/min/1,73m 2 (στάδιο 3) και 777 ασθενείς με egfr 15-30 ml/min/1,73m 2 (στάδιο 4) Μετά από 5 έτη παρακολούθησης, 24,3% των ασθενών σταδίου 3 είχαν πεθάνει ενώ μόνο 1,3% είχαν ενταχθεί σε αιμοκάθαρση Αντίστοιχα, στους ασθενείς σταδίου 4, μετά από 5 έτη παρακολούθησης, 45,7% των ασθενών είχαν πεθάνει ενώ 19,9% είχαν ενταχθεί σε αιμοκάθαρση Arch Intern Med 2004;164:659-63

Χρόνια νεφρική νόσος και καρδιαγγειακός κίνδυνος (I) 1.120.295 άτομα 2,8 έτη μέση διάρκεια παρακολούθησης N Engl J Med 2004;351:1296-305

Χρόνια νεφρική νόσος και καρδιαγγειακός κίνδυνος (II) Μετα-ανάλυση 21 μελετών στο γενικό πληθυσμό (n=1.234.182) 7,9 έτη παρακολούθησης Lancet 2010;375: 2073-81

Χρόνια νεφρική νόσος και καρδιαγγειακός κίνδυνος (ΙΙΙ) Μελέτη στο γενικό πληθυσμό στον Καναδά (n = 1.268.029) 4 έτη παρακολούθησης Lancet 2012;380:807-14

Δυσλιπιδαιμία στη χρόνια νεφρική νόσο Αυξημένα τριγλυκερίδια Χαμηλά επίπεδα HDL Συνιστάται έλεγχος του λιπιδαιμικού προφίλ (oλική χοληστερόλη, LDL, HDL, τριγλυκερίδια) σε όλους τους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο Eur Heart J 2011;32:1769-818

Στόχοι της υπολιπιδαιμικής αγωγής (I) Σε όλους τους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο σταδίου 3-5, εκτός αν τα τριγλυκερίδια είναι > 440-500 mg/dl, ο στόχος της υπολιπιδαιμικής αγωγής είναι η LDL-C και το φάρμακο εκλογής είναι οι στατίνες Ο στόχος της LDL-C είναι < 70 mg/dl Σε ασθενείς με LDL-C > 70 mg/dl, συνιστάται άμεση έναρξη χορήγησης στατίνης σε συνδυασμό με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα Για την επίτευξη του στόχου της LDL-C συνιστάται χορήγηση της μέγιστης ανεκτής και ασφαλούς δόσης ισχυρής στατίνης Eur Heart J 2011;32:1769-818

Στόχοι της υπολιπιδαιμικής αγωγής (II) Αν μετά την επίτευξη του στόχου της LDL με χορήγηση στατίνης τα τριγλυκερίδια είναι > 200 mg/dl, δευτερεύων στόχος της υπολιπιδαιμικής αγωγής είναι η non-hdl χοληστερόλη και μοναδική επιλογή είναι η προσθήκη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων non-hdl χοληστερόλη = ολική χοληστερόλη HDL-C Στόχος non-hdl = στόχος LDL + 30 mg/dl = 100 mg/dl Μοναδική εξαίρεση στα παραπάνω αποτελούν ασθενείς με τριγλυκερίδια > 440-500 mg/dl, όπου στόχος είναι η ελάττωση των τριγλυκεριδίων για την αποτροπή οξείας παγκρεατίτιδας και φάρμακο εκλογής είναι η γεμφιβροζίλη σε προσαρμοσμένη δόση με ή χωρίς ωμέγα-3 λιπαρά οξέα Eur Heart J 2011;32:1769-818

Επίδραση των στατινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (Ι) Μελέτη TNT (n=10.001 ασθενείς με στεφανιαία νόσο) 3.107 ασθενείς είχαν egfr < 60 ml/min/1,73m 2 Ατορβαστατίνη 10 mg ή 80 mg Μέση διάρκεια παρακολούθησης: 5 έτη J Am Coll Cardiol 2008;51:1448-54

Επίδραση των στατινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (ΙΙ) Μελέτη JUPITER (n=17.802 ασθενείς χωρίς καρδιαγγειακή νόσο) 3.267 ασθενείς είχαν egfr < 60 ml/min/1,73m 2 Ροσουβαστατίνη 20 mg ή placebo CKD : HR 0.55 (0.38-0.82) ARR : 0.97 (rosuvastatin : 1.08 vs. placebo : 1.95) No CKD : HR 0.57 (0.45-0.72) ARR : 0.52 (rosuvastatin 0.69 vs. placebo 1.21) Μέση διάρκεια παρακολούθησης: 1,9 έτη J Am Coll Cardiol 2010;55:1266-73

Επίδραση των στατινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (ΙΙΙ) Μετα-ανάλυση 26 τυχαιοποιημένων μελετών με χορήγηση στατίνης (n = 169.138) 6.066 ασθενείς με egfr < 60 ml/min/1,73m 2 Lancet 2010;376:1670-81

Επίδραση των στατινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου (Ι) Μελέτη 4D n = 1.255 αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη LDL-C : 127 mg/dl Ατορβαστατίνη 20 mg ή placebo για 4 έτη HR 0.92 (0.77-1.10) p = 0.37 N Engl J Med 2005;353:238-48

Επίδραση των στατινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου (ΙΙ) Μελέτη AURORA n = 2.776 αιμοκαθαιρόμενοι ασθενείς LDL-C : 100 mg/dl Ροσουβαστατίνη 10 mg ή placebo για 3,8 έτη N Engl J Med 2009;360:1395-407

Ασφάλεια των στατινών στη χρόνια νεφρική νόσο Η ατορβαστατίνη και η φλουβαστατίνη έχουν την μικρότερη νεφρική απέκκριση μεταξύ των στατινών (< 2% και 6% αντίστοιχα) J Am Coll Cardiol 2008;51:2375-84 Μέγιστη δόση στατινών ανάλογα με το στάδιο της χρόνιας νεφρικής νόσου : egfr 30-60 egfr < 30 ml/min/1,73m 2 ml/min/1,73m 2 Ατορβαστατίνη 80 80 Ροσουβαστατίνη 20 10 Σιμβαστατίνη 40 20 Am J Kidney Dis 2012;60:850-86

Η δυσλιπιδαιμία ως παράγοντας κινδύνου για εμφάνιση χρόνιας νεφρικής νόσου Στο γενικό πληθυσμό, τα αυξημένα επίπεδα ολικής χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων και τα χαμηλά επίπεδα HDL χοληστερόλης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας νεφρικής νόσου Kidney Int 2000;58:293-301 J Am Soc Nephrol 2003;14:2084-91 JAMA 2004;291:844-50

Επίδραση των στατινών στη νεφρική λειτουργία (Ι) Μελέτη GREACE (n=1.600 ασθενείς με στεφανιαία νόσο και κρεατινίνη ορού < 1,3 mg/dl) Ατορβαστατίνη ή συνήθης φροντίδα Μέση διάρκεια παρακολούθησης: 3 έτη J Clin Pathol 2004;57:728-34

Επίδραση των στατινών στη νεφρική λειτουργία (ΙI) Μελέτη TNT (n=10.001 ασθενείς με στεφανιαία νόσο) Ατορβαστατίνη 10 mg ή 80 mg Μέση διάρκεια παρακολούθησης: 5 έτη Clin J Am Soc Nephrol 2007;2:1131-9

Επίδραση των στατινών στη νεφρική λειτουργία (ΙΙΙ) Σε μετα-ανάλυση 27 τυχαιοποιημένων μελετών (n=39.704), η χορήγηση στατίνης ελάττωσε την έκπτωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης κατά 1,22 ml/min ανά έτος (76% του συνολικού ρυθμού ελάττωσης) Επίσης, η χορήγηση στατίνης ελάττωσε την απέκκριση λευκωματίνης κατά 20 mg/24ωρο και την απέκκριση πρωτεΐνης κατά 370 mg/24ωρο J Am Soc Nephrol 2006;17:2006-16

Επιλογές σε ασθενείς που δεν επιτυγχάνουν τον στόχο της LDL-C με τη μέγιστη ανεκτή δόση ισχυρής στατίνης Προσθήκη εζετιμίμπης 10 mg 1x1 : ελάττωση της LDL-C κατά 24% αμελητέα επίδραση σε HDL-C και TG Προσθήκη κολεσεβελάμης 625 mg 3x2 ή 6x1 : ελάττωση της LDL-C κατά 10-16% αύξηση HDL-C κατά 3-7% αύξηση TG κατά 5-23% Am J Cardiol 2009;103:369-74 Vasc Health Risk Manag 2007;3:733-42

Επίδραση του συνδυασμού στατίνης/εζετιμίμπης στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (Ι) Μελέτη SHARP n = 9.270 ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο (κρεατινίνη > 1,7 mg/dl στους άνδρες και > 1,5 mg/dl στις γυναίκες) Σιμβαστατίνη 20 mg + εζετιμίμπη 10 mg ή placebo για 4,9 έτη Lancet 2011;377:2181-92

Επίδραση του συνδυασμού στατίνης/εζετιμίμπης στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο(ιι) Μελέτη SHARP n = 3.023 υπό αιμοκάθαρση Lancet 2011;377:2181-92

Επίδραση των ρητινών στα καρδιαγγειακά συμβάματα σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο Στην Lipid Research Clinics Coronary Primary Prevention Trial (n = 3.806 άνδρες με υπερχοληστερολαιμία και χωρίς καρδιαγγειακή νόσο), η χορήγηση χολεστυραμίνης για 7,4 έτη ελάττωσε το θάνατο από στεφανιαία νόσο και το μη θανατηφόρο έμφραγμα μυοκαρδίου κατά 19% σε σύγκριση με το placebo Δεν αναλύθηκε η επίδραση της χολεστυραμίνης στους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο JAMA 1984;251:351-64

Ασφάλεια Η εζετιμίμπη μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα στάδια της χρόνιας νεφρικής νόσου Η κολεσεβελάμη μπορεί να χορηγηθεί σε όλα τα στάδια της χρόνιας νεφρικής νόσου αλλά αντενδείκνυται σε ασθενείς με τριγλυκερίδια > 400 mg/dl και πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με τριγλυκερίδια > 200 mg/dl Am J Kidney Dis 2012;60:850-86

Μετά την επίτευξη του στόχου της LDL Αν μετά την επίτευξη του στόχου της LDL με χορήγηση στατίνης τα τριγλυκερίδια είναι > 200 mg/dl, δευτερεύων στόχος της υπολιπιδαιμικής αγωγής είναι η non-hdl χοληστερόλη non-hdl χοληστερόλη = ολική χοληστερόλη HDL-C Στόχος non-hdl = στόχος LDL + 30 mg/dl = 100 mg/dl Η μόνη διαθέσιμη επιλογή για την επίτευξη του στόχου της non- HDL στους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο είναι η προσθήκη στη στατίνη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων Eur Heart J 2011;32:1769-818

Ασφάλεια φιβράτης και ωμέγα-3 λιπαρών οξέων Ο συνδυασμός στατίνης-γεμφιβροζίλης συνοδεύεται από αυξημένο κίνδυνο ραβδομυόλυσης και πρέπει να αποφεύγεται Eur Heart J 2011;32:1769-818 Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, η φενοφιβράτη αντενδείκνυται σε ασθενείς με egfr < 50 ml/min/1,73m 2 ενώ το National Kidney Foundation των ΗΠΑ συνιστά μείωση της δόσης της φενοφιβράτης σε ασθενείς με egfr 30-60 ml/min/1,73m 2 Eur Heart J 2011;32:1769-818 Am J Kidney Dis 2012;60:850-86 Αντίθετα, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα μπορούν να χορηγηθούν σε όλα τα στάδια της χρόνιας νεφρικής νόσου Clin J Am Soc Nephrol 2006;1:780-6 JAMA 2012;307:1809-16

Προσθήκη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (Ι) Μελέτη JELIS n = 18.645 ασθενείς με υπερχοληστερολαιμία (19,6% με καρδιαγγειακή νόσο) LDL-C : 182 mg/dl HDL-C : 58 mg/dl TG : 150 mg/dl Εικοσιπεντανοϊκό οξύ 1800 mg/μέρα και στατίνη ή μόνο στατίνη για 4,6 έτη Lancet 2007;369:1090-8

Προσθήκη ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (ΙΙ) Σε μια μικρή μελέτη σε 206 ασθενείς με καρδιαγγειακή νόσο που υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση, η χορήγηση ω-3 λιπαρών οξέων (2 g/μέρα) για 2 έτη δεν ελάττωσε τα καρδιαγγειακά συμβάματα σε σύγκριση με το placebo Clin J Am Soc Nephrol 2006;1:780-6 Σε μια πιο πρόσφατη μελέτη σε 201 ασθενείς που υποβάλλονταν σε αιμοκάθαρση, η χορήγηση ω-3 λιπαρών οξέων (4 g/μέρα) για 1 έτος ελάττωσε τα καρδιαγγειακά συμβάματα σε σύγκριση με το placebo JAMA 2012;307:1809-16

Ασθενείς με τριγλυκερίδια > 440-500 mg/dl Στόχος η ελάττωση των τριγλυκεριδίων για την ελάττωση του κινδύνου εμφάνισης οξείας παγκρεατίτιδας Απώλεια βάρους, αποχή από το αλκοόλ, ελαττωμένη πρόσληψη υδατανθράκων και ιδιαίτερα μονο- και δισακχαριτών, βελτιστοποίηση γλυκαιμικού ελέγχου (ινσουλίνη) Φάρμακο εκλογής : γεμφιβροζίλη με ή χωρίς ω-3 λιπαρά οξέα (2-4 g/d) egfr 30-60 egfr 15-30 egfr < 15 ml/min/1,73m 2 ml/min/1,73m 2 ml/min/1,73m 2 EAS 600 mg x1 600 mg x1 όχι NKF 600 mg x2 600 mg x1 600 mg x1

Επίτευξη στόχων στη χρόνια νεφρική νόσο 57,1% των ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο λάμβαναν υπολιπιδαιμική αγωγή Ο στόχος της LDL-C είχε επιτευχθεί στο 41,8% των ασθενών Στους ασθενείς με διαβήτη, ο στόχος της υπέρτασης, LDL-C και HbA 1c είχε επιτευχθεί στο 7,5% των ασθενών Arch Intern Med 2006;166:1884-91

Συμπεράσματα Στους ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο, εκτός αν τα τριγλυκερίδια ορού είναι > 450-500 mg/dl, ο στόχος της υπολιπιδαιμικής αγωγής είναι επίπεδα LDL-C < 70 mg/dl και το φάρμακο εκλογής είναι οι στατίνες Αν δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος της LDL-C με μονοθεραπεία με την μέγιστη ανεκτή δόση ισχυρής στατίνης, προτιμάται η προσθήκη εζετιμίμπης Μετά την επίτευξη του στόχου της LDL-C με στατίνη, αν τα τριγλυκερίδια είναι > 200 mg/dl, δευτερεύων στόχος είναι η non-hdl χοληστερόλη < 100 mg/dl και μοναδική επιλογή είναι η προσθήκη ω-3 λιπαρών οξέων