ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ

Transcript

1 183

2 ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΩΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΗΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΑΝΔΡΩΑΣ ΜΟΝΗΣ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΕΤΟΣ ΜΔ ΤΟΜΟΣ ΙΣΤ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2011 ΤΕΥΧΟΣ 362 Περιεχόμενα ISSN Μιμηταὶ τοῦ Αγίου Γλυκερίου Ρουμανίας Η Αδελφότης τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας Αναστάσιμο Οδοιπορικὸ στὴν Αγία Γῆ Πασχαλινὴ Εορταστικὴ Εκδήλωσις Η Πανήγυρις τῆς Παναγίας Μυροβλύτισσας Αχαρνῶν Εγκαίνια τοῦ Ναοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Σόφια Χειροτονία Πρεσβυτέρου Μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Αγιο Ιεράρχη Ιωάννη Μαξίμοβιτς Ποιμαντικὴ Επίσκεψις στὴν Σουηδία Η Εορτὴ τῆς Αγίας Τριάδος στὶς Αφίδνες Εορτὴ τῶν Αγίων Πάντων Περὶ τῆς Ιερᾶς Παραδόσεως, Αγίου Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς Η Εορτὴ τοῦ Αγίου Ιεράρχου Γλυκερίου στὴν Ρουμανία Ποίων αἱ προσφοραὶ δὲν γίνονται δεκταί, Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου Εορταὶ καὶ Πανηγύρεις Η Εορτὴ τοῦ Αγίου Ισαύρου στὴν Κέρκυρα Πανηγύρεις Ναῶν στὴν Πάτρα καὶ τὰ Κύμινα «Εἶπε Γέρων» - Περὶ τῆς Εὐχῆς τοῦ Ιησοῦ Παραγωγὲς τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας: Νέοι Ψηφιακοὶ Δίσκοι (CD s) Φωτογραφία ἐξωφύλλου: «Η ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ Αβραὰμ τῆς Ζωαρχικῆς Τριάδος Φανέρωσις». Εκ τοῦ Αγιογραφείου τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας. Φωτογραφία ὀπισθοφύλλου: Τὸ σπηλαιῶδες Παρεκκλήσιο τοῦ Αγίου Βαρβάρου τοῦ Μυροβλύτου στὸ Ιερὸ Μετόχιό μας τῶν Αγίων Πάντων στὰ Σφυρέϊκα Αγρινίου (2011). ΑΓΙΟΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ Εκδίδεται τῇ εὐλογίᾳ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ωρωποῦ καὶ Φυλῆς, Πατρὸς δὲ καὶ Καθηγουμένου τῆς Ιερᾶς Μονῆς, κ. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ Ιδιοκτήτης: Ιερ? ΜονZ Αγίων Κυπριανο καq Ιουστίνης Φυλ\ς Αττικ\ς. Εκδότης-Διευθυντής: Επίσκοπος Γαρδικίου Κλήμης. Συντάσσεται π Επιτροπ\ς. Ηλεκτρονικὴ Επεξεργασία: Ιερ? ΜονZ Αγίων Κυπριανο καq Ιουστίνης. Τηλέφωνο Ι. Μονῆς: Telefax: Kyprianos@ synodinresistance.org Ιστοσελίδα στὸ Διαδίκτυο: Εκτύπωσις-Βιβλιοδεσία: «ΒΙΒΛΙΟΤΕΧΝΙΑ», Ζωοδόχου Πηγ\ς 52Α, Αθήνα, τηλ Έπιστολαὶ καὶ προαιρετικαὶ εἰσφοραὶ νὰ ἀποστέλλωνται εἰς Ι. ΜονZν Αγίου Κυπριανο, Τ. Θ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΑ.

3 Μιμηταὶ τοῦ Αγίου Γλυκερίου Ρουμανίας Επὶ τῇ ἱερᾷ αὐτοῦ Μνήμῃ, ἐκ.ἡμ. Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα κύριε Βλάσιε Αγιοι καὶ σεβαστοὶ Αρχιερεῖς Αδελφοὶ καὶ Αδελφὲς ἐν Χριστῷ Σήμερα, ὅσοι μετέχουμε στὴν ἱερὰ αὐτὴ Πανήγυρι, εἴμεθα πολὺ εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Κύριό μας καὶ Θεό μας, τὸν Πατέρα, τὸν Υἱὸ καὶ τὸ Αγιο Πνεῦμα. Καὶ εἴμεθα εὐλογημένοι, διότι ἔχουμε ἐνώπιόν μας ἕναν γνήσιο Κανόνα Πίστεως, μία γνήσια Εἰκόνα Πραότητος, ἕναν γνήσιο Διδάσκαλο Εγκρατείας. Εχουμε ἐνώπιόν μας μία γνήσια Εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἕναν γνήσιο Μιμητὴ τοῦ Χριστοῦ: τὸν νεοφανῆ Αγιο, Οσιο, Ασκητή, Απόστολο, Μάρτυρα, Ομολογητὴ καὶ Θαυματουργό, τὸν Ιεράρχη Γλυκέριο, ὁ Οποῖος μᾶς προσκαλεῖ καὶ μᾶς προτρέπει: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ». * ** Πῶς ὅμως ἔγινε Μιμητὴς Χριστοῦ ὁ νεοφανὴς Αγιος Πατέρας μας Γλυκέριος, ὥστε νὰ γίνουμε καὶ ἐμεῖς μιμηταί του; Ο Χριστὸς καὶ Σωτήρας μας, μετὰ τὸ Βάπτισμά Του στὸν Ιορδάνη, εὑρισκόμενος στὴν Ερημο, στὸ Σαραντάριο Ορος, ἀντιμετώπισε τρεῖς μεγάλους πειρασμούς: τὴν Φιλοδοξία, τὴν Φιλαργυρία καὶ τὴν Φιληδονία καὶ τοὺς ἐνίκησε καὶ τοὺς ἐξώρκισε. Αντιμετώπισε ὅμως καὶ ἕναν τέταρτο πειρασμό, πρὸ τοῦ Πάθους Του: τὸν Μαρτυρικὸ Θάνατο τὸν πειρασμὸ αὐτὸ ἐνίκησε ἐπίσης, ὅταν στὸν Κῆπο τῆς Αγωνίας παρεδόθη, ὑπετάχθη στὸ θέλημα τοῦ Οὐράνιου Πατέρα. * ** Ο Αγιος Πατέρας μας Γλυκέριος ἀντιμετώπισε ἐπίσης ἐπιτυχῶς καὶ νικηφόρως μὲ τὴν Χάρι τοῦ Κυρίου μας καὶ τὴν βοήθεια τῆς Θεοτόκου, τοὺς τέσσερις αὐτοὺς πειρασμούς. Σὲ ὅλη τὴν πολυτάραχη ζωή Του α. ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῆς Φιλοδοξίας, μέσῳ τῆς ταπεινώσεως, τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς προσευχῆς β. ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῆς Φιλαργυρίας καὶ τῆς Φιλοκτημοσύνης, μέσῳ τῆς ἐν Χριστῷ πτωχείας, τῆς ἀκτημοσύνης, τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης πρὸς τὰ πρόβατα τοῦ Χριστοῦ μας, τῆς στοργῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας γ. ἀγωνίσθηκε ἐναντίον τῆς Φιληδονίας, μέσῳ τῆς ἐν Χριστῷ ἀσκήσεως, τῆς ἐγκρατείας, τῆς λιτότητος καὶ τῆς κακοπαθείας δ. ἀγωνίσθηκε, τέλος, χάριν τῆς Ορθοδοξίας καὶ τῶν Παραδόσεών Της, ἐναντίον τοῦ Θανάτου ἀρκετὲς φορές, στὶς φυλακές, στοὺς διωγμοὺς καὶ στὴν ἀπομόνωσι, ἀφήνοντας τὸν ἑαυτό Του μὲ πλήρη ἐμπιστοσύνη στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Αγίων. * * * Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ λοιπὸν ὁ Αγιος Πατέρας μας Γλυκέριος ἔγινε Μιμητὴς Χριστοῦ καὶ μᾶς προτρέπει καὶ θὰ μᾶς προτρέπη συνεχῶς νὰ Τὸν μιμηθοῦμε

4 ἀγωνιζόμενοι ἰσοβίως ἐναντίον τῆς Φιλοδοξίας, τῆς Φιλαργυρίας, τῆς Φιληδονίας καὶ τοῦ Θανάτου χάριν τῆς Αγίας Πίστεώς μας. Οὐσιαστικὰ ὅμως, ὅλη μας ἡ ζωὴ εἶναι ἕνας ἀδιάκοπος ἀγώνας κατὰ τοῦ Θανάτου καὶ ὑπὲρ τῆς Ζωῆς κατὰ τοῦ Θανάτου τῆς πολύμορφης ἁμαρτίας, ἡ ὁποία μᾶς πολιορκεῖ πανταχόθεν, καὶ ὑπὲρ τῆς Ζωῆς, τὴν Οποία ἀντλοῦμε ἀπὸ τὴν συμμετοχή μας στὸ Πάθος καὶ στὴν Ανάστασι τοῦ Χριστοῦ μας, ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν Αχράντων Μυστηρίων, καὶ τὴν τήρησι τῶν θείων Εντολῶν. * ** Ο Χριστὸς καὶ Σωτήρας μας διεκήρυξε, ὅτι εἶναι ἡ Αλήθεια καὶ ἡ Ζωή. Ο Αγιος Πατέρας μας Γλυκέριος ἦταν ἕνας γνήσιος φορέας τῆς Αληθείας τοῦ Χριστοῦ μας, ἀλλὰ καὶ τῆς Ζωῆς τοῦ Χριστοῦ μας. Ας τὸν μιμηθοῦμε, ὅπως Εκεῖνος ἔγινε Μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ. Ας ἐπιμένουμε νὰ εἴμεθα πιστοὶ στὴν Αλήθεια τῆς Ορθοδοξίας καὶ μακρυὰ ἀπὸ τὶς Καινοτομίες, ἀλλὰ μὲ Αγάπη, Εὐσπλαγχνία, Επιείκεια καὶ Φιλαδελφία. Ας προσπαθοῦμε συνεχῶς νὰ γίνη ἡ Ζωὴ τοῦ Χριστοῦ μας, ζωὴ ἰδική μας, ἐξορκίζοντες τὴν Φιλοδοξία, τὴν Φιλαργυρία, τὴν Φιληδονία καὶ τὸν Θάνατο τῆς πολύμορφης ἁμαρτίας. Ετσι, θὰ γίνουμε γνήσιοι μιμηταὶ τοῦ Αγίου Πατέρα μας Γλυκερίου καὶ θὰ ἀποδείξουμε ὅτι εἴμεθα γνήσια τέκνα του. Τότε θὰ ζῇ ὁ Χριστὸς μέσα στὶς καρδιές μας καὶ ἐμεῖς μέσα στὸν Χριστό μας, ὥστε δι ἡμῶν νὰ δοξάζεται ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Αγιο Πνεῦμα, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Αμήν! Ο Ωρεῶν Κυπριανὸς Αναπληρωτὴς Πρόεδρος Η Αδελφότης τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας ΑΠΟ πρόσφατη (Μάϊος 2011) Σύναξι μέρους τῆς Αδελφότητος τῆς Ιερᾶς Μονῆς μας. Παρίσταντο 30 Αδελφοὶ ( Επίσκοποι, Ιερομόναχοι, Ιεροδιάκονοι, Μοναχοί), ἐπὶ συνόλου 47. Οἱ Δόκιμοι Μοναχοὶ (7 Αδελφοὶ) δὲν ἦσαν παρόντες

5 Αναστάσιμο Οδοιπορικὸ στὴν Αγία Γῆ ΓΙΑ ἄλλη μία φορά, ἡ Χάρις τοῦ Αναστάντος Κυρίου μας εὐδόκησε ὁμάδα πιστῶν μας νὰ προσκυνήσουν στὴν Αγία Γῆ. Ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, μὲ Κληρικούς, Μοναχὲς καὶ λαϊκοὺς Αδελφοὺς καὶ Αδελφὲς (σύνολο 28 προσκυνηταί), μετέβη τὴν Δευτέρα τῶν Μυροφόρων στὴν Αγία Γῆ καὶ ἐπὶ μία ἑβδομάδα εὑρίσκετο στοὺς ἱερωτέρους τόπους τῆς Πίστεώς μας. Τὸ Προσκύνημα εἶχε διοργανώσει ὁ Σύλλογος «Αγιος Φιλάρετος ὁ Ελεήμων» μὲ συνεργασία τοῦ Γραφείου Ταξιδίων «Μυστακίδης Τούρς». Τὴν πρώτη ἡμέρα τοῦ Προσκυνήματος, Δευτέρα, 26.4/ , ἔγιναν ἐπισκέψεις στὴν Ιερὰ Μονὴ Αρχαγγέλων στὴν Ιόππη, στὸν Ναὸ καὶ στὸν Τάφο τοῦ Αγίου Γεωργίου στὴν Λύδδα, στὸν Ναὸ τοῦ Αγίου Γεωργίου στὴν Ρέμλη ( Αριμαθαία), στὸν Πανάγιο Τάφο στὰ Ιεροσόλυμα καὶ διανυκτέρευσι σὲ ξενοδοχεῖο στὴν Βηθλεέμ. Τὴν Τρίτη, ἔγινε Προσκύνημα στὸν Ναὸ τοῦ Αγίου Γεωργίου Πετζαλᾶ, ὅπου καὶ ἡ θαυματουργὴ Εἰκόνα τοῦ Αγίου, στὴν Δρῦ τοῦ Μαμβρῆ καὶ στοὺς Τάφους τῶν Πατριαρχῶν στὴν Χεβρῶνα, στὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Σάββα τοῦ Ηγιασμένου στὴν ἔρημο τῆς Ιουδαίας, στὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου, στὸ Χωριὸ τῶν Ποιμένων (Μπέτ- Σαχούρ), στὸν Ναὸ τῆς Γεννήσεως στὴν Βηθλεὲμ καὶ στὸ ἐκεῖ εὑρισκόμενο Σπήλαιο τῶν Νηπίων. Τὴν Τετάρτη, τὸ Προσκύνημα περιελάμβανε τὴν Μονὴ τοῦ Προφήτη Ηλία μεταξὺ Βηθλεὲμ καὶ Ιερουσαλήμ, τὰ σεβάσματα πρὸ τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Αναστάσεως τῶν

6 Ιεροσολύμων (Ναὸς Αγίου Ιακώβου Αδελφοθέου, Μονὴ Αβραάμ, Μετόχι Γεθσημανῆ), ὡς καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ Ναοῦ ( Αποκαθήλωσις, Φρικτὸς Γοργοθᾶς, Αγιος Λογγῖνος, «Διεμερίσαντο...», Κλάπες, Καθολικὸ Αναστάσεως, Τάφος Μυροφόρου Ιωσήφ, Κουβούκλιο Παναγίου Τάφου), τὴν Μονὴ Μεγάλης Παναγίας, τὴν Μονὴ Παναγίας Σεϊδανάγιας, τὴν «Οδὸ τοῦ Μαρτυρίου», τὸ Πραιτώριο, τὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Νικοδήμου καὶ τὴν Φυλακὴ τοῦ Αποστόλου Πέτρου, τὴν Προβατικὴ Κολυμβήθρα, τὴν Μονὴ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, τὸν Τάφο τῆς Παναγίας μας στὴν Γεθσημανῆ, τὴν Ανάληψι στὸ Ορος τῶν Ελαιῶν καὶ τὴν ἑλληνικὴ Μονὴ τῆς Αναλήψεως. Τὴν Πέμπτη, τὸ Προσκύνημα συνεχίσθηκε στὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Γεωργίου τοῦ Χοζεβᾶ, στὸ πραγματικὸ σημεῖο τῆς Βαπτίσεως τοῦ Κυρίου μας στὸν Ιορδάνη ποταμὸ παρὰ τὴν Μονὴν τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ὅπου καὶ ὁ Αγιασμὸς καὶ τὸ «βάπτισμα» τῶν προσκυνητῶν, στὴν Μονὴ τοῦ Προφήτου Ελισσαίου στὴν Ιεριχώ, ὅπου καὶ ἡ Συκομορέα τοῦ Ζακχαίου, στὸ Σαραντάριον Ορος, στὸν Ναὸ τῆς Αγίας Φωτεινῆς τῆς Ισαποστόλου καὶ στὸ Φρέαρ τοῦ Ιακὼβ στὴν Νεάπολι (Σαμάρεια) καὶ στὴν Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ τῶν Αγίων Αδελφῶν τοῦ Λαζάρου Μάρθας καὶ Μαρίας ἤ τῆς Προϋπαντήσεως στὴν Βηθανία. Τὴν Παρασκευή, τὸ Προσκύνημα περιελάμβανε τὸν Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴν Ναζαρέτ, τὸν Ναὸ τοῦ Αγίου Γεωργίου στὴν Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας, τὴν Μονὴ τῆς Μεταμορφώσεως στὸ Ορος Θαβώρ, τὴν Μονὴ τῶν Αγίων Αποστόλων στὴν Τιβεριάδα, τὸν Ναὸ τῶν Αγίων Αποστόλων παρὰ τὴν Καπερναοὺμ καὶ τὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Γερασίμου τοῦ Ιορδανίτου στὴν ἔρημο τοῦ Ιορδάνου. Τὸ Σάββατο, ὡλοκληρώθηκε ἡ ἀλησμόνητος Ιεραποδημία μὲ προσκύνημα στὸν Ναὸ τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὴν Ορεινή, στὴν Μονὴ τοῦ Αγίου Συμεὼν τοῦ Θεοδόχου, στὴν Μονὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, στὴν Αγία Σιὼν ( Υπερῶον, Τάφος Προφητάνακτος Δαυΐδ, Κοίμησις Θεοτόκου), στὸ ρωσικὸ προσκύνημα τοῦ Αγίου Αλεξάνδρου Νέφσκυ στὴν Ιερουσαλὴμ καὶ πάλι στὸν Πανίερο Ναὸ τῆς Αναστάσεως. Τὴν Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, 2/ , ἡ ὁμάδα τῶν Προσκυνητῶν ἐπέστρεψε στὴν Πατρίδα μὲ τὶς καλύτερες τῶν πνευματικῶν ἀναμνήσεων. * * * Οπως ἔγραψε μία προσκυνήτρια: «Νιώθαμε ὅλοι ὅτι ἡ καρδιά μας εἶχε μείνει ἐκεῖ πίσω, στὰ Πανάγια Προσκυνήματα τῆς Αγίας Γῆς, ἀφοῦ κάθε γωνιά, κάθε πέτρα, κάθε δένδρο, τὰ πάντα, μαρτυροῦν τὴν Ζωὴ Εκείνου, τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Κάθε τι περιγράφει στιγμὲς καὶ σκηνὲς τῆς Αγίας Του Ζωῆς. Κάθε λόγος τοῦ Εὐαγγελίου μᾶς μεταφέρει ἐκεῖ κοντά Του, δίπλα Του νὰ ξαναζοῦμε μαζί Του στιγμὲς χαρᾶς, πόνου, δακρύων, ἀγωνίας, θλίψης, μοναξιᾶς, ἐλπίδας, Ανάστασης. Στρέφοντας τὰ δακρυσμένα μάτια μας πάνω ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο, ἀντικρύσαμε τὴν Εἰκόνα τῆς Αναστάσεως. Ελπίδα, Φῶς, Εἰρήνη καὶ Χαρὰ πλημμυρίζει τὴν ὕπαρξή μας...»

7 Πασχαλινὴ Εορταστικὴ Εκδήλωσις ΤΗΝ Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου, 2/ , στὸ Πνευματικό μας Κέντρο «Ο Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου» στὸν Κολωνὸ (Πατρῶν 12) Αθηνῶν, στὶς 18:30, ἔγινε, μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ἀσθενοῦντος Σεβασμ. Μητροπολίτου μας κ. Κυπριανοῦ, ἑορταστικὴ Εκδήλωσις μὲ τὴν συμμετοχὴ Ορχήστρας παραδοσιακῶν ὀργάνων καὶ τῆς Χορωδίας «Ελληνορθόδοξη Κληρονομιά», ἡ ὁποία ἐμελώδησε ἕνδεκα (11) Λαμπρο-ανοιξιάτικα δημοτικὰ τραγούδια ἀπὸ διάφορες περιοχὲς τῆς Πατρίδος μας. Οἱ παραδοσιακὲς ἐνδυμασίες τῶν παιδιῶν τῆς Χορωδίας, ὁ κατάλληλος στολισμὸς καὶ ἡ ἰδιαίτερα ἐπιτυχὴς συνοδία τῆς Ορχήστρας, δημιούργησαν ἄριστη ἐντύπωσι καὶ ἐνθουσιασμὸ στὴν κατάμεστη Αἴθουσα. Τὴν ὅλη Εκδήλωσι συμπλήρωσαν ἀπαγγελίες ποιημάτων καὶ λογοτεχνικῶν κειμένων μὲ ἐπίκαιρο περιεχόμενο. Στὴν Εορτὴ παρέστη, ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ὁ ὁποῖος καὶ ἐπιλόγησε μὲ ἀναστάσιμο χαιρετισμό. Η Πανήγυρις τῆς Παναγίας Μυροβλύτισσας στὶς Αχαρνὲς Αττικῆς ΤΗΝ Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος, 9/ , ἐπανηγύρισε τὸ Ιερὸ Προσκύνημα τῆς Παναγίας Μυροβλύτισσας στὶς Αχαρνὲς Αττικῆς. Ελειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, ἐκφωνήσας καὶ ἑόρτια Ομιλία, μετὰ τοῦ Κτίτορος καὶ Εφημερίου τοῦ Ναοῦ Αἰδεσιμ. π. Ιωάννου Λερούνη καὶ τοῦ Ιερομ. π. Ιλαρίωνος Αγοκυπριανίτου. Εψαλαν πανηγυρικὰ ἐκλεκτοὶ Ιεροψάλται. Παρέστησαν ἑκατοντάδες εὐλαβῶν, οἱ ὁποῖοι προσεκύνησαν τὴν Χάρι τοῦ ἀρχαίου θαυματουργοῦ εὐώδους Εἰκονίσματος τοῦ Ι. Προσκυνήματος

8 Εγκαίνια τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Σόφια τῆς Βουλγαρίας Τ Ο Σάββατο, ἐκ.ἡμ., τελέσθηκαν ἱεροπρεπῶς τὰ Εγκαίνια τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν Σόφια τῆς Βουλγαρίας. Ο μεγαλοπρεπὴς Ναὸς ἀνηγέρθη στὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ 90, μετὰ τὴν χειροτονία εἰς Επίσκοπο, τοῦ Σεβασμιωτάτου Τριάδιτσα κ. Φωτίου ὑπὸ τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Προέδρου τῆς Ιερᾶς ἡμῶν Συνόδου κ. Κυπριανοῦ, γιὰ τὴν κάλυψι τῶν πνευματικῶν ἀναγκῶν, ἀλλὰ καὶ τὴν ὀργάνωσι τοῦ Ποιμνίου τῶν Αντι-οικουμενιστῶν τοῦ Πατρίου Ημερολογίου στὴν Βουλγαρία. Ο ἑλληνομαθὴς Σεβασμ. Επίσκοπος Τριάδιτσα κ. Φώτιος, μὲ στέρεη θεολογικὴ καὶ φιλολογικὴ παιδεία καὶ ἀκαδημαϊκὴ σταδιοδρομία στὸ Πανεπιστήμιο τῆς Σόφιας πρὸ τῆς χειροτονίας του, ἔχει ὀργανώσει, θείᾳ συνάρσει, τὴν Επαρχία τοῦ Πατρίου Ημερολογίου στὴν χώρα του μὲ ὑποδειγματικὸ τρόπο, διαθέτει ἐκλεκτὸ Ιερατεῖο καὶ ἐργάζεται μὲ σοβαρότητα καὶ μεθοδικότητα γιὰ τὴν πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ αὔξησι τοῦ Ποιμνίου του καὶ τὴν παροχὴ τῆς καλῆς μαρτυρίας τῆς Ορθοδόξου καὶ Θεαρέστου Ενστάσεως. Γιὰ τὸ χαρμόσυνο καὶ ἱστορικὸ γεγονὸς τῶν Εγκαινίων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ στὴν Σόφια, προσεκλήθησαν ἐκπρόσωποι τῶν Αδελφῶν Εκκλησιῶν Ελλάδος, Ρουμανίας καὶ Ρωσικῆς Διασπορᾶς καὶ ὑπῆρξε πρόθυμος ἀνταπόκρισις. Απὸ τὴν χώρα μας μετέβησαν οἱ Θεοφιλ. Επίσκοποι Μεθώνης κ. Αμβρόσιος καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμης, ὡς καὶ ὁμάδα δεκάδων πιστῶν μὲ τέσσερις Κληρικούς μας ( Αρχιμ. Αθανάσιο καὶ Γλυκέριο Αγιοκυπριανίτας, Αἰδεσιμ. π. Βιτάλιο Αλμανίδη καὶ π. Νικόλαο Ματσούλια). Επίσης, ἀπὸ τὴν Αγγλία συμμετεῖχε ὁ Αρχιμ. π. Αλέξιος, Ηγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Αγίου Βασιλομάρτυρος Εδουάρδου, ἀπὸ δὲ τὶς Η.Π.Α. συμμετεῖχε ὁ Αρχιμ. π. Ακάκιος, Ηγούμενος τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Ετνα Καλιφορνίας καὶ οἱ Αἰδεσιμ. π. Δαυΐδ Κόουνι, π. Ιερώνυμος Ζουμπρίκυ καὶ π. Γεώργιος Μαυρομάτης. Απὸ τὴν Ρουμανία προσῆλθαν ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ιασίου κ. Γλυκέριος μὲ δύο Αρχιμανδρίτας καὶ ἕναν Πρεσβύτερο καὶ ἀπὸ τὴν Ρ.Ο.Ε.Δ. ὁ Επίσκοπος Βόλγκραδ καὶ Μπελγκορο-Ντιστρὼβκ κ. Γεώργιος, ὡς καὶ ἡ Γερόντισσα Αλεξάνδρα, Ηγουμένη τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίου Ιωάννου Μαξίμοβιτς παρὰ τὴν Οδησσὸ τῆς Οὐκρανίας. Τὸ ἀπόγευμα τῆς παραμονῆς ἐψάλη ὁ Εσπερινὸς καὶ ὁ Ορθρος τοῦ Σαββάτου κατὰ τὸ σλαβονικὸ τυπικό. Τὸ πρωΐ τοῦ Σαββάτου, 15/ , ἐτελέσθη ἡ Ιερὰ Ακολουθία τῶν Εγκαινίων ( ), προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου, μὲ τὴν συμμετοχὴ τῶν τεσσάρων προαναφερθέντων Αρχιερέων, τριάκοντα καὶ πλέον Πρεσβυτέρων, τεσσάρων Διακόνων καὶ πολλῶν Υποδιακόνων καὶ βοηθῶν. Συμμετεῖχε μὲ κατάνυξι μέγα πλῆθος πιστῶν καὶ

9 ἔψαλε ὁ μικτὸς Χορὸς τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ ἀπὸ τὸν Γυναικωνίτη κατὰ τὸ ἰδιάζον σλαβικὸ ἄκουσμα. Εν συνεχείᾳ καὶ μετὰ τὴν Ανάγνωσι τῶν Ωρῶν Γ καὶ ΣΤ ( ) ἐτελέσθη ἡ πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία διήρκεσε ἕως τὶς Μεγάλος ἀριθμὸς εὐλαβῶν προσῆλθε στὰ Αγια Μυστήρια, τὰ Οποῖα παρασχέθηκαν ἀπὸ δύο Αγια Ποτήρια. Ο Σεβασμ. κ. Φώτιος ἀνέγνωσε γραπτὴ Ομιλία του γιὰ τὴν περίστασι, τὴν ὁποίαν δημοσιεύουμε κατωτέρω κατὰ μετάφρασιν ἐκ τῆς διανεμηθείσης ἀγγλικῆς ἀποδόσεως. Επίσης, ὁ Σεβασμ. κ. Φώτιος ἐξέφρασε θερμὲς εὐχαριστίες στοὺς προσελθόντας στὸ ἱερὸ αὐτὸ γεγονὸς καὶ σὲ ὅσους συνέβαλαν καὶ ἐκοπίασαν στὴν προετοιμασία καὶ ὁμαλὴ διεξαγωγή του, καὶ μάλιστα στὴν φίλεργη καὶ ἱκανωτάτη Αδελφότητα τῆς Ιερᾶς Γυναικείας Μονῆς Αγίας Σκέπης τῆς Θεοτόκου τοῦ Κνιάζεβο παρὰ τὴν Σόφιαν. Μεταξὺ τῶν δώρων-εὐλογιῶν τοῦ Σεβασμ. κ. Φωτίου στοὺς ἐπισήμους προσκεκλημένους του, προσεφέρθη καὶ ὁ δεύτερος τόμος τῶν ποιμαντικῶν κειμένων του μὲ τίτλο: «Εν γραφίδι καὶ λόγῳ». Πρόκειται γιὰ ἰδιαίτερα προσεγμένη ἔκδοσι, κατὰ τὴν ἐμφάνισι καὶ τὸ περιεχόμενο, στὴν βουλγαρικὴ γλῶσσα, 260 σελίδων, μὲ 50 συνολικὰ Ομιλίες καὶ Αρθρα τοῦ Σεβασμ. Συγγραφέως τῆς περιόδου τῶν ἐτῶν 2005 καὶ Ακολούθως, παρετέθη ἑόρτια τράπεζα γιὰ τοὺς Κληρικοὺς καὶ τοὺς ἐκ μακρὰν προσελθόντας πιστούς, σὲ ἑστιατόριο πλησίον τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ. Επρόκειτο γιὰ μία θαυμαστὴ ἐμπειρία χάριτος, ἀδελφοσύνης καὶ ἑνότητος, ὑπὸ τὴν Θεομητορικὴν Σκέπην καὶ Εὐλογίαν! Ομιλία τοῦ Σεβασμ. Επισκόπου Τριάδιτσα κ. Φωτίου Επὶ τῇ Εὐκαιρίᾳ τῶν Εγκαινίων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ «Εἰ ἀληθῶς κατοικήσει ὁ Θεὸς μετὰ ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς; Εἰ ὁ οὐρανὸς καὶ ὁ οὐρανὸς τοῦ οὐρανοῦ οὐκ ἀρκέσουσί σοι, πῶς ὁ Οἶκος οὗτος, ὅν ᾠκοδόμησα ἐν τῷ ὀνόματί σου;» (Βασιλ. Γ, η 27) Θεοφιλέστατοι, Αἰδεσιμώτατοι Πατέρες, Αγαπητοὶ Αδελφοὶ καὶ Αδελφὲς ἐν Χριστῷ! Αν στὴν παλαιὰ ἐποχὴ ὁ Σολομὼν ἀνεφώνησε τοὺς λόγους τούτους μὲ ἱερὸ δέος, τότε ἐμεῖς, ὁ νέος Ισραήλ, ὀφείλουμε νὰ εὐχαριστήσουμε τὸν Δημιουργὸ καὶ Σωτῆρα μας μὲ ἀκόμη μεγαλύτερη ὀφειλετικὴ εὐλάβεια. Διότι, δι ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατεδέχθη νὰ κατοικῆ στοὺς Ναούς, οἱ ὁποῖοι ἀνεγείρονται ἀπὸ ἡμᾶς, στὸ πλήρωμα τῆς Θεότητός Του, ἀνόμοια μὲ τὴν ἐποχὴ τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁπότε ἦταν πλήρως ἀπρόσιτος ἤ, σὲ σπάνιες περιπτώσεις, ἐνεφάνιζε ὁρατὲς εἰκόνες τῆς Δόξης Του. Τί εἶναι πιὸ ἀκατανόητο εἰς ἡμᾶς; Η μεγαλωσύνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία ὑπερβαίνει ἀπείρως τὶς δυνατότητες κατανοήσεως κάθε κτιστοῦ νοός, ἤ ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀπεριόριστη συγκατάβασις τοῦ

10 Κυρίου εἰς ἡμᾶς, ἡ ὁποία πληροῖ μὲ εὐλαβικὸ δέος τὶς Αγγελικὲς Δυνάμεις; Εδῶ, στὸν Ναὸ τοῦ Ζῶντος Θεοῦ, Αὐτὸς ὁ Ιδιος ὁ Πανταχοῦ Παρών, ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του πρὸς ἡμᾶς κατοικεῖ διὰ τῆς Χάριτός Του σὰν σὲ ἰδικό Του οἶκο. Σύμφωνα μὲ τοὺς ψυχωφελεῖς λόγους τοῦ Αγίου Φιλαρέτου Μητροπολίτου Μόσχας, «ὅπως ὁλόκληρο τὸ σῶμα γεμίζει μὲ τὴν δύναμι τοῦ πνεύματος, ἔτσι ὅλα στὸν Ναὸ γεμίζουν μὲ τὴν δύναμι τοῦ Θεοῦ. Ο Θεός, ὁ Οποῖος ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ὄχι μόνον φανερώνεται ἐδῶ, ἀλλὰ προσφέρει ἐπίσης εἰς βρῶσιν τὴν θεία Σάρκα Του. Εδῶ τὸ Αγιον Πνεῦμα πνέει στὰ Μυστήρια. Η πληρότητα τῆς Θεότητος ἦταν τόσο ἄφθονη στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὥστε πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτει ἅπτεσθαι αὐτοῦ, ὅτι δύναμις παρ αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας (Λουκ. στ 19) - τὸ ἁπλὸ ἄγγιγμα τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου Του ἐθεράπευσε τὴν αἱμορροοῦσα γυναῖκα. Ομοίως, στὸν Ναὸ ἕνα ἁπλὸ ἄγγιγμα τῆς πίστεως στὴν ἱερότητα δύναται νὰ προξενήση ἀπελευθέρωσι δυνάμεως ἰαματικῆς ψυχῆς καὶ σώματος. Κάθε τι τὸ ὁρατὸ ἐπιτελούμενο ἐνταῦθα -οἱ ἱεροπραξίες, οἱ εἰκόνες, οἱ τελετές- ὁμοιάζει μὲ ἱερὸ ἱμάτιο τοῦ Χριστοῦ, ὑφασμένο ἀπὸ τὴν Εκκλησία, διαπερασμένο ἀπὸ τὴν ἀήττητη δύναμί Του καὶ προσφέρον ὠφέλειες καὶ σωτηρία σὲ ὅλους ὅσοι προσέρχονται καὶ ἐγγίζουν αὐτὸ μὲ πίστι». Αλλὰ πῶς ἐμεῖς ἀνταποκρινόμεθα στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, στὸ ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ πρὸς ἡμᾶς, στὴν ἀνεξάντλητη καλωσύνη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία κάνει κάθε Ορθόδοξο Ναὸ ἕναν θησαυρὸ οὐρανίων εὐλογιῶν, τὸν καθιστᾶ προθάλαμο τῆς εὐλογημένης αἰωνιότητος, ὅπου ὁ χρόνος καὶ ἡ αἰωνιότητα, τὸ περατὸν καὶ τὸ ἄπειρον, τὸ ἐπίγειο καὶ τὸ οὐράνιο, ὁ ἄνθρωπος καὶ ὁ Θεὸς συναντῶνται; Λοιπόν, ἄς μὴ ὁμοιάσουμε ποτὲ ὅσους λέγουν: «ἔχουμε κτίσει στὸν Θεὸ ἕναν Ναό, τὸν ἐπισκεπτόμεθα στὶς ἑορτὲς καὶ ἔτσι ἐκπληρώσαμε τὸ χρέος μας. Αποδώσαμε στὸν Θεὸ τὰ τοῦ Θεοῦ καὶ τώρα θὰ ἀποδώσουμε στὸν ἑαυτό μας τὰ τοῦ ἑαυτοῦ μας» ( Αγιος Νικόλαος Σερβίας). Ανόητοι λόγοι! Μήπως χρειάζεται ὁ Θεὸς τὸν Ναό, χρειάζεται τὴν παρουσία μας στὸν Ναό, καὶ ἐκπληρώνουμε τὸ χρέος μας στὸν Θεὸ εἰσερχόμενοι στὸν Ναό, ὥστε ἐν συνεχείᾳ νὰ δώσουμε στὸν ἑαυτό μας αὐτὰ ποὺ εἶναι ἰδικά μας, νὰ ζοῦμε δηλαδὴ ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι; Μὴ γένοιτο! Εμεῖς χρειαζόμεθα τὸν Ναό, ὄχι ὁ Θεός. Εμεῖς χρειαζόμεθα τὴν πολύτιμη δωρεά, ὄχι ὁ Δωρεοδότης. Εμεῖς χρειαζόμεθα πνεῦμα καὶ ζωή, ἐκπηγάζουσα ἀπὸ τὸν θησαυρὸ τῆς Χάριτος, ποὺ εἶναι ὁ Ναός ἐμεῖς, ὄχι ὁ Θεός! Τί ἀνάγκη θὰ ἔχη Αὐτὸς ἀπὸ τὴν χεῖρα ποὺ φτιάχνει Ναό, Αὐτὸς «γιὰ τὸν Οποῖον, σύμφωνα μὲ τὸν Αγιο Νικόλαο τῆς Σερβίας, ἕνας κόκκος ἄμμου δὲν εἶναι τόσο μικρὸς καὶ τὸ ἔναστρο σύμπαν δὲν εἶναι τόσο εὐρύχωρο»; «Οταν Τοῦ κτίζης Ναούς -συνεχίζει ὁ Αγιος- κτίζεις ἀφ ἑαυτοῦ σου μὲ τὰ ἰδικά Του μέσα... Οταν κτίζης τὸ καλύτερο γι Αὐτόν, θέτεις ἕνα παράδειγμα γιὰ τὴν ψυχή σου, δεικνύοντάς της τὶ ὀφείλει νὰ ἐγείρη ἐντὸς αὐτῆς. Οταν κτίζης γι Αὐτὸν καλύτερα παρὰ γιὰ τὸν ἑαυτό σου, θέτεις ἕνα παράδειγμα γιὰ τὴν ψυχή σου, δεικνύοντάς της ὅτι ὀφείλει ἐπίσης νὰ καθίσταται ἕνα δυνατώτερο, πιὸ ἔξοχο καὶ λαμπρὸ οἰκητήριο ἀπὸ ὅ,τι τὸ σῶμα χρειάζεται καὶ ἀπὸ τὸ σῶμα τὸ ἴδιο... Ο Κύριος ἐκχέει ἄφθονη Χάρι καὶ κατέρχεται στοὺς χειροποίητους Ναούς, γιὰ νὰ συναντηθῆ μὲ τὶς ψυχές σας». Ας βιασθοῦμε, ἀγαπητοί, νὰ συναντήσουμε τὸν Θεό, νὰ Τὸν εὐχαριστήσουμε ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ ἐγκαινιάσουμε αὐτὸ τὸν ἀξιαγάπητο Ναό, νὰ προσευχηθοῦμε στὴν Αχραντο Μητέρα τοῦ Θεοῦ, στὴν Οποίαν ὁ Ναὸς εἶναι ἀφιερωμένος -στὴν μνήμη τῆς Ζωοδόχου Κοιμήσεώς Της. Ας προσευχηθοῦμε, ὥστε Αὐτὴ νὰ καταπέμψη αἰώνιες εὐλογίες εἰς ἅπαντας,

11 Χειροτονία Πρεσβυτέρου ΤΗΝ Κυριακὴ τοῦ Τυφλοῦ, 16/ , ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς Δημήτριος Παλιάκος, ὁ ὁποῖος τὴν προτεραία εἶχε χειροτονηθῆ Διάκονος. Τὶς χειροτονίες ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, στὸν Προσκυνηματικὸ Ναὸ τῆς Ιερᾶς Μητροπολιτικῆς Μονῆς τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης Φυλῆς Αττικῆς. Παρέστη μεγάλο πλῆθος πιστῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων συγγενεῖς, γνωστοὶ καὶ οἰκεῖοι τοῦ χειροτονουμένου, οἱ ὁποῖοι ἅπαντες ἐβροντοφώνησαν τὸ «Αξιος»! Ο Θεοφιλ. Ωρεῶν κ. Κυπριανὸς ἀπηύθυνε πνευματικὲς νουθεσίες καὶ εὐχὲς στὸν νεοχειροτονηθέντα καὶ τοῦ ἐδώρισε μία Εἰκόνα τῆς Παναγίας μας. Ο π. Δημήτριος ἀνέγνωσε συγκινητικὸ Χειροτονητήριο Λόγο. Ο νέος Ιερέας μας π. Δημήτριος Παλιάκος γεννήθηκε σὲ εὐλαβῆ οἰκογένεια τὸ ἔτος 1965 στὴν Αθήνα. Παιδιόθεν συνεδέθη οἰκογενειακῶς μὲ τὴν Ιερὰ Μονὴ τῶν Αγίων Κυπριανοῦ καὶ Ιουστίνης καὶ ἐγαλουχήθη πνευματικῶς ἀπὸ τὸν Σεβασμ. Καθηγούμενο Αὐτῆς Μητροπολίτη κ. Κυπριανό. ὅσοι ὑπηρετοῦν, προσεύχονται, ἐργάζονται, προσφέρουν δωρεὲς σὲ αὐτὸ τὸν Ναό Της, νὰ καταπέμψη αἰώνιες εὐλογίες σὲ ὅλους μας. Ναί, πράγματι αἰώνιες εὐλογίες, διότι -σύμφωνα μὲ τοὺς πλήρεις οὐρανίου θεολογικῆς διαισθήσεως λόγους τοῦ Αγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ- ἡ Ιερὰ Παρθένος εἶναι «ἡ ἀρχή, ἡ πηγὴ καὶ ἡ ρίζα ἀνεκφράστων εὐλογιῶν». «Τοιουτοτρόπως, ἐφ ὅσον δι Αὐτῆς μόνον (Αὐτὸς) ἐφάνη στὴν γῆ καὶ ἔζησε μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, μᾶς ἐπεσκέφθη, ὁ ἀόρατος εἰς ἅπαντας πρὸ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ὥστε στὸν ἐρχόμενο αἰῶνα, ἄνευ τῆς μεσιτείας Της, κάθε πεφωτισμένη θεία ἀνάβασις, κάθε ἀποκάλυψις θείων μυστηρίων, κάθε εἶδος πνευματικῆς δωρεᾶς νὰ εἶναι πέραν τῆς δυνατότητος κατανοήσεως τῶν κτισμάτων». Καὶ εἴθε Αὐτὴ νὰ προσφέρη στὸν Υἱὸ καὶ Θεό μας τοὺς ἀρχαίους λόγους τοῦ Σολομῶντος, οἱ ὁποῖοι θὰ γίνουν καὶ θὰ ἀποτελέσουν τὴν εἰλικρινῆ καὶ θερμὴ προσευχή μας: «Καὶ ἐπιβλέψῃ ἐπὶ τὴν δέησίν μου, Κύριε, ὁ Θεὸς Ισραήλ, ἀκούειν τῆς δεήσεως καὶ τῆς προσευχῆς, ἧς ὁ δοῦλός σου προσεύχεται ἐνώπιόν σου, πρὸς σὲ σήμερον, τοῦ εἶναι τοὺς ὀφθαλμούς σου ἠνεῳγμένους εἰς τὸν Οἶκον τοῦτον ἡμέρας καὶ νυκτός εἰς τὸν τόπον τοῦτον, ὅν εἶπας ἔσται τὸ ὄνομά μου ἐκεῖ, τοῦ εἰσακούειν τῆς προσευχῆς, ἧς προσεύχεται ὁ δοῦλός σου εἰς τὸν τόπον τοῦτον ἡμέρας καὶ νυκτός. Καὶ εἰσακούσῃ τῆς δεήσεως τοῦ δούλου σου, καὶ τοῦ λαοῦ σου Ισραήλ, ἅ ἄν προσεύξωνται εἰς τὸν τόπον τοῦτον. Καὶ σὺ εἰσακούσῃ ἐν τῷ τόπῳ τῆς κατοικήσεώς σου ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ποιήσεις, καὶ ἵλεως ἔσῃ αὐτοῖς» (Βασιλ. Γ, κεφ. η 28-30). Αμήν

12 Μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Αγιο Ιεράρχη Ιωάννη Μαξίμοβιτς ( ) Ο Αγιος Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης καὶ ἡ Μονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο Τ Ο ἔτος 1948, κατὰ τὸν πόλεμο τῆς Παλαιστίνης, ἐκδιώχθηκε ἀπὸ τὴν ρωσικὴ Μονὴ τῆς Ορεινῆς στοὺς Αγίους Τόπους ἡ Ηγουμένη Αὐτῆς Ελισάβετ ( Αμπένοβα) μαζὶ μὲ τὴν Αδελφότητα. Η περιοχὴ περιῆλθε ὑπὸ τὸ νεοσύστατο κράτος τοῦ Ισραήλ, τὸ ὁποῖο παρέδωσε τὴν Μονὴ στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας. Εφ ὅσον οἱ ἐκδιωχθεῖσες Μοναχὲς παρέμειναν πιστὲς στὴν Ρωσικὴ Ορθόδοξη Εκκλησία τῆς Διασπορᾶς καὶ δὲν εἶχαν ἐλπίδα ἐπιστροφῆς στὴν Μονή τους, κατόπιν περιπετειώδους καὶ ἐπικινδύνου περιπλανήσεως στὴν Μέση Ανατολὴ ἐπὶ ἔτη, κατέληξαν ὡς φιλοξενούμενες στὴν ρωσικὴ Μονὴ τῆς Λέσνα στὴν Γαλλία. Ο Αγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς, ὁ ὁποῖος ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἦταν Αρχιεπίσκοπος Δυτικῆς Εὐρώπης, συνέστησε στὴν Γερόντισσα Ελισάβετ καὶ στὶς ἕξι πιστὲς ὑποτακτικές της, ὅλες παλαιστινιακῆς καταγωγῆς, νὰ προβοῦν στὴν σύστασι νέας ἰδικῆς τους Μονῆς, καὶ μάλιστα στὴν Αγγλία, ὅπου ἡ Γερόντισσα Ελισάβετ εἶχε ἀνατραφῆ. Ετσι, τὸ 1954 ἡ Αδελφότητα μεταφέρθηκε στὸ Λονδῖνο καὶ φιλοξενήθηκε ἐπὶ ἀρκετὸ διάστημα χρόνου στὴν εὐρύχωρη οἰκία μιᾶς εὐλαβοῦς ρωσίδος ἰατροῦ, ἐνῶ συστάθηκε Επιτροπὴ ὑπὸ τὴν Μεγάλη Δούκισσα Ξένια Αλεξάνδροβνα, ἀδελφὴ τοῦ Βασιλομάρτυρος Νικολάου, τελευταίου Τσάρου τῆς Ρωσίας, πρὸς συγκέντρωσιν χρημάτων καὶ ἐξεύρεσιν καταλλήλου οἰκήματος γιὰ τὴν σύστασι τῆς Μονῆς. Ο Αγιος Ιωάννης ἐπέμενε ἰδιαιτέρως σὲ τρία πράγματα: Τὸ οἴκημα, α) δὲν θὰ Μετὰ τὴν ἀποφοίτησί του ἀπὸ τὸ Λύκειο, εἰσῆλθε μὲ ἐξετάσεις στὴν Σχολὴ Τεχνικῶν Υπαξιωματικῶν Αεροπορίας ( ) καὶ ἐν συνεχείᾳ, ἐπὶ 25ετίαν, ὑπηρέτησε ὡς Αξιωματικὸς στὴν Πολεμικὴ Αεροπορία σὲ διάφορες περιοχὲς τῆς Πατρίδος μας (Τανάγρα, Λῆμνο, Αθήνα καὶ Καλαμάτα). Νυμφεύθηκε τὸ 1987 τὴν εὐλαβεστάτη Δήμητρα (Σκαράκη), Διδασκάλισσα, μετὰ τῆς ὁποίας ἀπέκτησε τρία ἄρρενα τέκνα, ἐκ τῶν ὁποίων τὰ δύο ἔχουν ἤδη ἐνηλικιωθῆ ( Αστυνόμος καὶ Σπουδαστὴς Στρατιωτικῆς Σχολῆς), ἐνῶ ὁ τρίτος εἶναι μαθητής. Ολα αὐτὰ τὰ ἔτη, μέχρι τῆς προσφάτου εὐδοκίμου ἀφυπηρετήσεώς του, διεκρίνετο γιὰ τὴν εὐσυνειδησία του στὸ καθῆκον, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὑποδειγματική του προσήλωσι στὸ ἔργο τῆς Εκκλησίας, ὅσο τοῦ τὸ ἐπέτρεπε βέβαια ἡ ἀπαιτητικὴ ἐργασία του. Τὰ τελευταῖα 15 ἔτη, κατὰ τὰ ὁποῖα ὑπηρέτησε στὴν Καλαμάτα, συμπαραστάθηκε στὸν μακαριστὸ Σεβασμ. Επίσκοπο Σύδνεϋ Χρυσόστομο ( Αλεμάγκο) -ὁ ὁποῖος διέμενε κατὰ διαστήματα ἕως ὅτου παρέμεινε μονίμως πλέον στὸ Ησυχαστήριό του στὸ Πεταλίδι Μεσσηνίας - βοηθῶν ὡς Αναγνώστης, Ψάλτης, ἀκόμη δὲ καὶ Νεωκόρος. Ο νέος Πρεσβύτερός μας εἴθε νὰ διακονήση στὶς ἀνάγκες τῆς Εκκλησίας μας θυσιαστικά, μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ, ὑπηρετῶν μὲ ἐπίγνωσι τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, ὥστε νὰ ἀξιωθῆ τῆς Οὐρανίου ἀντιμισθίας ὡς ἄξιος Οἰκονόμος τῆς Χάριτος!

13 Ο Αγιος Ιωάννης μὲ ἄλλους Κληρικοὺς καὶ τὴν Γερόντισσα Ελισάβετ στὸ προσωρινὸ κτήριο φιλοξενίας τῆς Αδελφότητος στὸ Λονδῖνο τὸ Η Ιερὰ Γυναικεία Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο. ἔπρεπε νὰ ἔχη σκαλοπάτια στὸ ἰσόγειο, γιὰ νὰ μὴ δυσκολεύωνται οἱ ἡλικιωμένοι ἐπισκέπτες καὶ προσκυνητές, β) θὰ ἔπρεπε νὰ διαθέτη κεντρικὴ θέρμανσι, διότι οἱ Μοναχὲς προήρχοντο ἀπὸ θερμὸ κλῖμα καὶ θὰ ἐκινδύνευαν νὰ ἀσθενήσουν ἄν δὲν εἶχαν καλὴ θέρμανσι, καὶ γ) θὰ ἔπρεπε νὰ διαθέτη εὐρύχωρη αὐλὴ-κῆπο, γιὰ νὰ καταφεύγουν ἐκεῖ τὰ παιδιὰ γιὰ παιγνίδι, τὰ ὁποῖα φοιτοῦσαν στὸ σχολεῖο ποὺ εἶχαν συστήσει οἱ Μοναχὲς πρὸς ἐκμάθησιν τῶν στοιχείων τῆς Ορθοδόξου Πίστεως καὶ τῆς ρωσικῆς γλώσσης. Τελικῶς, εὑρέθη τὸ κατάλληλο κτήριο τὸ ἔτος 1959 καὶ ἀγοράσθηκε μὲ τὰ συγκεντρωθέντα χρήματα καὶ τὴν βοήθεια διαφόρων προσφυγικῶν ὀργανώσεων. Στὸ ἀγορασθὲν οἴκημα, στὴν σοφίτα, εὑρέθησαν θαυμαστῶς ἕξι ἱερὲς Εἰκόνες παλαιᾶς ρωσικῆς τεχνοτροπίας, μεγάλης ἀξίας, οἱ ὁποῖες μέχρι σήμερα εἶναι τοποθετημένες στὸν Ναὸ τῆς Μονῆς, καὶ τοῦτο ἐθεωρήθη σημεῖον καὶ ἔνδειξις τῆς Θεομητορικῆς εὐλογίας γιὰ τὴν σύστασι τῆς Μονῆς. Τὸ ἑπόμενο ἔτος, 1960, ὁ Αγιος Ιωάννης ἐτέλεσε τὰ Εγκαίνια τῆς νέας Μονῆς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὸ Λονδῖνο καὶ τὰ Θυρανοίξια τοῦ διαμορφωθέντος Ναοῦ ἐντὸς Αὐτῆς. Εως δὲ τὴν μετάβασί του στὴν Δυτικὴ Αμερικὴ τὸ 1962, ὁ Αγιος ἐπισκεπτόταν τακτικὰ τὴν Ιερὰ Μονή, ὅπου λειτουργοῦσε καὶ νουθετοῦσε τὴν Αδελφότητα καταλλήλως στὴν ὁδὸ τῆς γνησίας Μοναχικῆς Παραδόσεως. Οἱ ἐναπομείνασες Αδελφές ἀπὸ ἐκείνη τὴν πρώτη Αδελφότητα, φυλάσσουν μὲ εὐλάβεια τὶς νουθεσίες καὶ ἐνθυμήσεις τοῦ Αγίου Αρχιεπισκόπου Ιωάννου, ὡς καὶ τὰ ἀρχιερατικὰ ἄμφια, τὰ ὁποῖα εἶχαν ράψει γι Αὐτόν. Μετὰ τὴν κοίμησι τῆς Γεροντίσσης Ελισάβετ ( 1999), Ηγουμένη τῆς Μονῆς ἀνέλαβε ὁ Γερόντισσα Βικεντία Μοναχή. Υπενθυμίζουμε δὲ ὅτι, ἡ Ιερὰ αὐτὴ Μονή, ὡς καὶ ἡ Ιερὰ Ανδρώα Μονὴ τοῦ Αγίου Εδουάρδου στὸ Μπρόκγουντ, ὀλίγους μῆνες πρὸ τῆς μοιραίας ἑνώσεως τῆς Εκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διαπορᾶς μετὰ τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τὸν Μάϊο τοῦ 2007, ὑπήχθησαν ἐκκλησιαστικῶς στὴν ἡμετέρα Ιερὰ Σύνοδο τῶν Ενισταμένων. Η Μονὴ στὸ Λονδῖνο ἐξακολουθεῖ νὰ συγκεντρώνη πολλοὺς εὐλαβεῖς Ορθοδόξους τοῦ Λονδίνου καὶ εὐρύτερα, διαφόρων ἐθνικοτήτων, παρέχουσα μία εὐλογημένη πνευματικὴ μαρτυρία, γιὰ τὴν σταθεροποίησι καὶ ἐπαύξησι τῆς ὁποίας τόσο συνέβαλε καὶ ἐκοπίασε ὁ σύγχρονος θαυματουργὸς Ιεράρχης Αγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς

14 Ποιμαντικὴ Επίσκεψις στὴν Σουηδία Μ Ε τὴν προστασία τῆς Θεοτόκου καὶ τὴν εὐλογία τοῦ ἀσθενοῦντος Σεβασμ. Μητροπολίτου καὶ Πατρὸς ἡμῶν κ. Κυπριανοῦ, ὁμάδα δέκα προσώπων, ὑπὸ τὸν Θεοφιλ. Επίσκοπο Ωρεῶν κ. Κυπριανό, Αναπληρωτὴ Πρόεδρο, πραγματοποίησε ἐπίσκεψι στὴν Ιεραποστολὴ τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας στὴν Σουηδία, πρὸς ὑποβοήθησιν καὶ ἀνάπτυξιν τοῦ ἔργου καὶ τῆς μαρτυρίας αὐτῆς. Ο Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸς μετὰ τῆς συνοδίας του ἀφίχθη στὴν Στοκχόλμη τὸ βράδυ τῆς Δευτέρας, 17/ , γενόμενος δεκτὸς στὸ ἀεροδρόμιο ἀπὸ τὸν Αἰδεσιμ. π. Ανδρέα Οκερστρομ καὶ τὸν Διάκονο Στέφανο Γιέρπενμπερυ, ὡς ἀντιπροσώπων τοῦ ἐπίσης σοβαρὰ ἀσθενοῦντος Θεοφιλ. Επισκόπου Μακαριουπόλεως κ. Ιωάννου καὶ ἅπαντες κατευθύνθησαν στὸν Ιερὸ Ναὸ τῶν Αγίων Κωνσταντίνου καὶ Ελένης, ὅπου καὶ τὸ Επισκοπεῖο, στὸ Βάμπεργκ, νοτιοδυτικῶς τῆς σουηδικῆς πρωτευούσης. Τὴν Τρίτη, 18/31 Μαΐου, μετὰ μία σύντομη περιήγησι στὸ ἱστορικὸ κέντρο τῆς Στοκχόλμης, πραγματοποιήθηκε στὸ Επισκοπεῖο μακρὰ καὶ γόνιμος σύσκεψις περὶ τῶν τρεχόντων θεμάτων τῆς Ιεραποστολῆς, τὰ ὁποῖα χρήζουν ἀμέσου ἀντιμετωπίσεως. Επακολούθησε Αγρυπνία ἐπὶ τῇ Αποδόσει τοῦ Πάσχα, τὴν ὁποίαν ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸς μὲ τὸν Αἰδεσιμ. π. Ανδρέα, τὸν Ιεροδιάκονο Θεοχάρη Αγιοκυπριανίτη καὶ δύο Υποδιακόνους. Τὴν Τετάρτη, 19 Μαΐου/1 Ιουνίου, ἡ ἐξ Ελλάδος ἀποστολὴ μετέβη στὴν περιοχὴ Γιαέρμπου, 270 χλμ. βορείως τοῦ Βάμπεργκ, ὅπου τὸ κτῆμα τῶν ἐνοριτῶν μας Λαυρεντίου καὶ Μαρίας. Εκεῖ, ἐτελέσθη Μικρὸς Αγιασμὸς στὸν χῶρο ὅπου ἀνεγείρεται Ναΰδριο, ὡς καὶ ἡ Ακολουθία τοῦ Εσπερινοῦ τῆς Αναλήψεως. Τὴν Πέμπτη τῆς Αναλήψεως, 20 Μαΐου/ 2 Ιουνίου, ἡ Θεία Λειτουργία ἐτελέσθη στὴν Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Φιλοθέης τῆς Αθηναίας στὸ Γρίλμπυ, ἀπὸ τὸν Αἰδεσιμ. π. Ανδρέα καὶ τὸν Διάκονο Στέφανο, παρόντων τῶν μελῶν τῆς ἑλληνικῆς ἀποστολῆς. Εν συνεχείᾳ, ἔγινε ἐπίσκεψις σὲ νοσοκομεῖο πλησιοχώρου πόλεως, ὅπου νοσηλεύεται ἡ ὑπεύθυνος τῆς Μονῆς Γερόντισσα Φιλοθέη, γιὰ τὴν παρηγορία της καὶ γιὰ συζήτησι περὶ τοῦ μέλλοντος τῆς Ιερᾶς αὐτῆς Μονῆς. Ακολούθως, σὲ προάστιο τῆς πόλεως Νορβίκεν, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν πατρικὴ οἰκία τῆς συμμετεχούσης στὴν παροῦσα ἀποστολὴ σουηδῆς Μοναχῆς Μαγδαληνῆς τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν, ὅπου καὶ συνεζητήθη μεταξὺ ἄλλων τὸ θέμα τῆς ἐγκαταστάσεως αὐτῆς, μετὰ μιᾶς ἀκόμη συμμοναστρίας, στὴν Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Φιλοθέης, προκειμένου νὰ ἐξασφαλισθῆ ἡ συνέχεια τῆς λειτουργίας της. Τὴν Παρασκευή, 21 Μαΐου/3 Ιουνίου, ἑώρταζε ὁ Ιερὸς Ναὸς τῶν Αγίων Κωνσταντίνου καὶ Ελένης ἐτελέσθη ὅμως ἁπλῆ ἱερατικὴ Θ. Λειτουργία, διότι ἀπεφασίσθη ἡ κυρία

15 Πανήγυρις νὰ μεταφερθῆ τὴν προσεχῆ Κυριακή, προκειμένου νὰ συμμετάσχουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότεροι ἐργαζόμενοι ἐνορῖτες. Εν συνεχείᾳ δέ, σὲ σύσκεψι μὲ τὸν π. Ανδρέα, ἐθίγησαν ποιμαντικὰ θέματα, ὡς καὶ ἡ προοπτικὴ ἱδρύσεως ἑνὸς Ανδρώου Ησυχαστηρίου στὴν Σουηδία. Τὸ Σάββατο, 22 Μαΐου/4 Ιουνίου, ἡ Θ. Λειτουργία ἐτελέσθη ἀπὸ τὸν Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸ στὸν Ιερὸ Ναὸ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὴν πόλι τῆς Οὐψάλης. Ελαβαν μέρος ὁ Αἰδεσιμ. π. Ανδρέας καὶ οἱ Διάκονοι Θεοχάρης καὶ Στέφανος, παρόντων συνολικὰ 25 πιστῶν. Ακολούθησε μετάβασις στὴν οἰκία τοῦ π. Ανδρέου, ὡς καὶ στὸ νοσοκομεῖο τῆς πόλεως, πρὸς ἐπίσκεψιν ἀσθενούσης πιστῆς μας. Τὸ ἀπόγευμα, στὸν Ναὸ τῶν Αγίων Κωνσταντίνου καὶ Ελένης στὸ Βάμπεργκ, ἔγιναν οἱ Ακολουθίες τοῦ ἀναστασίμου καὶ ἑορτίου Εσπερινοῦ, χοροστατοῦντος τοῦ Θεοφιλ. κ. Κυπριανοῦ, καὶ ἐν συνεχείᾳ τοῦ Αποδείπνου καὶ τῶν Χαιρετισμῶν τῶν Αγίων Κωνσταντίνου καὶ Ελένης. Τὸ πρωΐ τῆς Κυριακῆς, 23 Μαΐου/5 Ιουνίου, μετὰ τὸ Μεσονυκτικὸ καὶ τὸν Ορθρο, ποὺ ἐψάλησαν κυρίως στὰ ἑλληνικά, τελέσθηκε ἡ ἑόρτιος Θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸ καὶ τοὺς Κληρικούς, στὸ τέλος τῆς ὁποίας ἔγινε Λιτανεία πέριξ τοῦ Ναοῦ, μὲ τὴν συμμετοχὴ πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος. Ο Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸς ἐκφώνησε ἑόρτια Ομιλία, ὅπως ἄλλωστε ἔκανε καὶ στὶς λοιπὲς Θ. Λειτουργίες ποὺ ἐτέλεσε ἤ παρεστάθη. Τὸ ἀπόγευμα πραγματοποιήθηκε Ενοριακὴ Σύναξις μὲ πολυωφελῆ ἀποτελέσματα. Τὴν Δευτέρα, 24 Μαΐου/6 Ιουνίου, μετὰ μία ἀκόμη ἐπίσκεψι στὸ νοσοκομεῖο τῆς Γεροντίσσης Φιλοθέης, ἔλαβε πέρας ἡ ἀποστολὴ μὲ τὴν ἀεροπορικὴ ἐπιστροφὴ στὴν Αθήνα, μέσῳ Φραγκφούρτης. Ο Θεοφιλ. Ωρεῶν κ. Κυπριανὸς κατακλείει χαρακτηριστικὰ ὡς ἑξῆς τὸ ἐκτενὲς Χρονικὸ περὶ τῆς ποιμαντικῆς αὐτῆς ἐπισκέψεως, τὸ ὁποῖο δημοσιεύθηκε στὴν Ιστοσελίδα τῆς Ιερᾶς Συνόδου μας:

16 Η Εορτὴ τῆς Αγίας Τριάδος στὶς Αφίδνες ΤΗΝ Δευτέρα τοῦ Αγίου Πνεύματος, ἐκ.ἡμ., ἐπανηγύρισε ὁ προσκυνηματικὸς Ναὸς τῆς Αγίας Τριάδος στὸ Ιερὸ Γυναικεῖο Κοινόβιο τῶν Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν Αττικῆς. Στὴν ἑόρτιο Θεία Λειτουργία προεξῆρχε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος καὶ Πνευματικὸς τῆς Μονῆς, ὁ ὁποῖος ἐκφώνησε ἑόρτια Ομιλία, συμμετεῖχαν δὲ ὁ Σεβασμ. Επίσκοπος Νόρα κ. Μιχαὴλ ἀπὸ τὸ Κάλιαρι τῆς Σαρδινίας, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ἑπτὰ Ιερεῖς, ἕνας Ιεροδιάκονος καὶ πέντε Υποδιάκονοι. Ακολούθησε Λιτάνευσις τῆς Ιερᾶς Εἰκόνος. Παρέστη μεγάλος ἀριθμὸς προσκυνητῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἦταν καὶ ὁ Δήμαρχος Φυλῆς κ. Δημήτριος Μπουραΐμης. Παρετέθη ὑπαιθρίως ἡ καθιερωμένη ἑόρτια τράπεζα ἀγάπης, ἐνῶ παιδιὰ τῆς Χορωδίας «Ελληνορθόδοξη Κληρονομιὰ» τραγούδησαν καὶ ἀπήγγειλαν ποιήματα. Ο Αγιος Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης στὴν Γαλλία Ο Αγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς σὲ μία σπάνια φωτογραφία στὸ Παρίσι στὴν Γαλλία τὸ 1964 μὲ Γάλλους Ορθοδόξους κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ οἰκογένεια τοῦ Αἰδεσιμ. π. Μιχαὴλ ντε Καστελμπαζάκ, τὰ τέσσερα παιδιὰ τοῦ ὁποίου, δύο ἀγόρια καὶ δύο κορίτσια, εὑρίσκονται πρὸ τοῦ Αγίου. Τὸ μικρότερο ἀπὸ τὰ παιδιὰ εἶναι σήμερα Κληρικὸς στὴν Γαλλία καὶ ἡ μία ἀπὸ τὶς κόρες, ἡ μικρὴ τότε Αἰκατερίνη, εἶναι ἡ ἀπὸ τριακονταετίας Μοναχὴ Σεραφεῖμα τῆς Ιερᾶς Γυναικείας Μονῆς μας τῶν Αγίων Αγγέλων Αφιδνῶν Αττικῆς. «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν! Ηταν μία ἐπίσκεψις ποιμαντικὴ γεμάτη εὐλογία καὶ παρηγορία πνευματική. Τὸ πρόγραμμά της καὶ οἱ στόχοι της, βοηθείᾳ τῆς Θεοτόκου, λειτούργησαν οἰκοδομητικά. Η παρουσία τῶν ἐπισκεπτῶν ἐξ Ελλάδος ἐνίσχυσε τοὺς ἐν Σουηδίᾳ Αδελφούς μας καὶ ἀνανεώθηκε ὁ ζῆλος γιὰ τὴν ἐν Χριστῷ ζωή. Ελπίζουμε ὅτι θὰ συνεχισθῆ αὐτὴ ἡ τόσο οἰκοδομητικὴ ἐπικοινωνία γιὰ τὴν αὔξησι ἐν Χριστῷ τῆς Ορθοδόξου Κοινότητός μας στὴν Σουηδία»

17 Εορτὴ τῶν Αγίων Πάντων ΤΗΝ Κυριακὴ τῶν Αγίων Πάντων, 6/ , ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ἐτέλεσε τὴν ἑόρτια Θ. Λειτουργία στὸ πανηγυρίζον Μετόχιό μας στὰ Σφυρέϊκα Αγρινίου. Ελαβαν μέρος ὁ Υπεύθυνος Αὐτοῦ Αρχιμ. π. Αθανάσιος Αγιοκυπριανίτης, ὁ Αρχιμ. π. Γρηγόριος ἀπὸ τὸν Πύργο Ηλείας, ὁ Αἰδεσιμ. π. Κωνσταντῖνος Σωτηριάδης καὶ ὁ Ιεροδιάκονος Ιωσήφ. Παρέστη συμπροσευχόμενο μεγάλο πλῆθος προσκυνητῶν ἀπὸ τὴν περιοχὴ καὶ ἀπὸ ἄλλα μέρη. Τὸν Θεοφιλ. κ. Κυπριανὸ ἀκολούθησε ὁμάδα 50 προσκυνητῶν ἀπὸ τὴν Αθήνα καὶ συνεδύασαν τὴν συμμετοχή τους στὴν ἱερὰ αὐτὴ Πανήγυρι καὶ μὲ ἄλλα προσκυνήματα (Παναγία Τρυπητὴ Αἰγίου, Αγιος Ανδρέας Πατρῶν, Παναγία Ελεοῦσα Κλεισούρας, ἱερὰ Πόλις Μεσολογγίου). ΣΤΗΝ Κατερίνη ἑώρτασε ἐπίσης ὁ Ιερὸς Ναός μας τῶν Αγίων Πάντων, ὅπου ἐλειτούργησε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος μετὰ τοῦ Εφημερίου Αἰδεσιμ. π. Βιταλίου Αλμανίδη καὶ τοῦ Αἰδεσιμ. π. Ιωάννου Οἰκονόμου, παρουσίᾳ ἱκανοῦ πλήθους εὐλαβῶν πανηγυριστῶν. ΣΤΟΝ πανηγυρίζοντα Ιερὸς Ναὸ στὴν Πτολεμαΐδα τῆς Δυτ. Μακεδονίας τὴν Θ. Λειτουργία ἐτέλεσε ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης. Ελαβαν μέρος οἱ Αρχιμ. π. Γλυκέριος καὶ π. Μᾶρκος Αγιοκυπριανῖται καὶ ὁ Εφημέριος τοῦ ἑορτάζοντος Ναοῦ Αἰδεσιμ. π. Νικόλαος Ματσούλιας. Παρέστη μεγάλο πλῆθος πιστῶν ἀπὸ τὴν Πτολεμαΐδα καὶ ἀπὸ τὴν Θεσσαλονίκη. Στὸν ἑόρτιο Εσπερινὸ μάλιστα προσῆλθε καὶ ἡ Δήμαρχος Εορδαίας Κα Παρασκευὴ Βρυζίδου. Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας ἐτελέσθη Λιτανεία τῆς Εἰκόνος τῶν Αγίων Πάντων σὲ ὁδοὺς τῆς πόλεως, ἀνεπέμφθησαν δεήσεις καὶ εὐλογήθησαν οἱ Αρτοι πρὸ τοῦ Ιεροῦ Ναοῦ

18 Περὶ τῆς Ιερᾶς Παραδόσεως τῆς Εκκλησίας* Αγίου Γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς ( 1979) Η κυρία Παράδοσις τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας εἶναι ὁ ἀεὶ ζῶν Θεάνθρωπος Χριστός, ὁ πάντοτε παρὼν ἐν τῷ Θεανθρωπίνῳ σώματι τῆς Εκκλησίας ὡς κεφαλὴ καὶ ἀπαρχή του. Εἰς τὴν παράδοσιν τοῦ μυστηρίου αὐτοῦ συνίσταται τὸ Εὐαγγέλιον τῶν Αποστόλων καὶ τῶν Πατέρων. Καὶ οἱ πρῶτοι καὶ οἱ δεύτεροι οὐδὲν γνωρίζουν εἰμὴ Ιησοῦν Χριστόν, Εσταυρωμένον, Αναστάντα καὶ Αναληφθέντα. Ο Σωτὴρ Χριστὸς εἶναι τὸ περιεχόμενον τῆς παραδόσεως τῆς ἀποστολικότητος ἐν τῷ Σώματι τῆς Εκκλησίας. Διὰ τοῦτο τόσος τονισμὸς τῆς Παραδόσεως ἐν τῇ Ορθοδόξῳ Εκκλησίᾳ, ὅπως π.χ. ὅταν λέγῃ ὁ Απόστολος Παῦλος: «παρέδωκα ὑμῖν, ὅ καὶ παρέλαβον» (Α Κορ. 15, 3 πρβλ. 11, 2) ἤ ὅταν λέγῃ ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ομολογητής: «Εμὸν μὲν οὐδὲν ἐρῶ παντελῶς ὅ δὲ παρὰ τῶν Πατέρων ἐδιδάχθην, φημί» 1. Ο ἅγιος Ιωάννης ὁ Δαμασκηνὸς ἐκφράζει τὴν καθολικὴν συνείδησιν τῶν Πατέρων λέγων τὰ ἑξῆς: «Πάντα τοίνυν τὰ παραδεδομένα ἡμῖν διά τε νόμου, καὶ προφητῶν, καὶ ἀποστόλων, καὶ εὐαγγελιστῶν δεχόμεθα, καὶ γινώσκομεν, καὶ σέβομεν, οὐδὲν περαιτέρω τούτων ἐπιζητοῦντες... Ταῦτα ἡμεῖς στέρξωμεν, καὶ ἐν αὐτοῖς μείνωμεν, μὴ μεταίροντες ὅρια αἰώνια, μηδὲ ὑπερβαίνοντες τὴν θείαν Παράδοσιν» 2. Ο αὐτὸς Πατήρ, ἀπευθυνόμενος πρὸς ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους, λέγει: «Διό, ἀδελφοί, στῶμεν ἐν τῇ πέτρᾳ τῆς πίστεως, καὶ τῇ παραδόσει τῆς Εκκλησίας, μὴ μεταίροντες ὅρια, ἅ ἔθεντο οἱ ἅγιοι Πατέρες ἡμῶν μὴ διδόντες τόπον τοῖς βουλομένοις καινοτομεῖν, καὶ καταλύειν τὴν οἰκοδομὴν τῆς ἁγίας τοῦ Θεοῦ καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς Εκκλησίας. Εἰ γὰρ δοθῇ ἄδεια παντὶ βουλομένῳ, κατὰ μικρὸν ὅλον τὸ σῶμα τῆς Εκκλησίας καταλυθήσεται» 3. Η ἁγία Παράδοσις εἶναι ὅλη ἐκ τοῦ Θεανθρώπου, ὅλη διὰ τῶν ἁγίων Αποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ὅλη ἐν τῇ Εκκλησίᾳ. Οἱ ἅγιοι Πατέρες δὲν εἶναι ἄλλο, παρὰ «φύλακες τῶν Αποστολικῶν Παραδόσεων», δηλαδὴ θεηγόροι κήρυκες ἐκείνης τῆς Αληθείας, τὴν ὁποίαν οἱ Απόστολοι παρέλαβον ὑπὸ τοῦ Θεοῦ Λόγου. Διὰ τοῦτο ἡ Ορθόδοξος Εκκλησία γεραίρει τοὺς Πατέρας ὡς τὰ «πάγχρυσα στόματα τοῦ Λόγου» (Δοξαστικὸν Κυρ. τῶν Αγίων Πατέρων). Η ἀποστολικὴ διαδοχὴ ἀπὸ τὴν ἀρχὴν μέχρι τέλους ἔχει θεανθρώπινον χαρακτῆρα. Εἰς τὴν πραγματικότητα, τί εἶναι αὐτὸ τὸ ὁποῖον οἱ Απόστολοι παραδίδουν εἰς τοὺς διαδόχους των ὡς παρακαταθήκην; Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς μὲ ὅλην τὴν Θεανθρωπίνην «περιουσίαν» Του καὶ «κληρονομίαν» Του. Εὰν ἡ ἀποστολικὴ διαδοχὴ δὲν θὰ παρέδιδε τὸν Χριστὸν ὡς κεφαλὴν τῆς Εκκλησίας μὲ ὅλον τὸ Θεανθρώπινον πλήρωμά Του, θὰ ἔπαυε νὰ εἶναι ἀποστολικὴ καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν θὰ ὑπῆρχεν ἀποστολικὴ Παράδοσις, ἀποστολικὴ ἱεραρχία, ἀποστολικὴ Εκκλησία. Η ἱερὰ Παράδοσις εἶναι τὸ Ε ὐ α γ γ έ λ ι ο ν τοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποῖον δὲν εἶναι ἄλλο, παρὰ ὁ Ιδιος ὁ Θεάνθρωπος, τὸν Οποῖον ἡ χάρις καὶ ἡ δύναμις τοῦ Αγίου Πνεύματος μεταφυτεύει εἰς κάθε πιστεύουσαν ψυχὴν καὶ εἰς ὁλόκληρον τὴν Εκκλησίαν. Διότι ἀκριβῶς τὸ Αγιον Πνεῦμα, ὡς ψυχὴ τῆς Εκκλησίας, καθιστᾶ τὰ τοῦ Χριστοῦ ἰδικά μας καὶ ἡμᾶς ἐνσωματώνει εἰς τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ καὶ καθιστᾶ συσσώμους Χριστοῦ. Η ζωὴ τῶν πιστῶν εἰς τὴν Εκκλησίαν δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ κατὰ τὴν χάριν τοῦ Αγίου Πνεύματος θεανθρωποποίησις αὐτῶν, ἤτοι ἐν-χρίστωσις καὶ χριστοποίησις

19 Η Εορτὴ τοῦ Αγίου Ιεράρχου Γλυκερίου τοῦ Νέου Ομολογητοῦ στὴν Ρουμανία Γ ΙΑ τὴν συμμετοχὴ στὴν Εορτὴ τοῦ Αγίου Ιεράρχου Γλυκερίου τοῦ Νέου Ομολογητοῦ (15η Ιουνίου ἐκ.ἡμ.) μετέβησαν στὴν Ρουμανία ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Ωρεῶν κ. Κυπριανός, Αναπληρωτὴς Πρόεδρος, ὁ Θεοφιλ. Επίσκοπος Μεθώνης κ. Αμβρόσιος, ἕνας Ιερομόναχος καὶ ἕνας Μοναχὸς- Υποδιάκονος Αγιοκυπριανῖται, δύο Μοναχὲς Αγιοαγγελίτισσαι καὶ πέντε λαϊκοὶ Αδελφοὶ καὶ Αδελφές, εἰς ἔνδειξιν τιμῆς στὸν μεγάλο αὐτὸ σύγχρονο Αγιο, ἀλλὰ καὶ τῆς πνευματικῆς ἀγάπης καὶ ἑνότητος μετὰ τῶν Αδελφῶν Ρουμάνων τοῦ Πατρίου Ημερολογίου. Τὴν Παρασκευή, 11/ , ὑποδέχθηκαν τὴν ἑλληνικὴ ἀποστολὴ στὴν πόλι-λιμάνι Τούλτσεα οἱ Θεοφιλ. Επίσκοποι Γαλατσίου κ. Διονύσιος (ὑπεύθυνος τῆς περιοχῆς) καὶ Σουτσάβας κ. Σωφρόνιος. Εν συνεχείᾳ, ἐταξίδευσαν μὲ ταχύπλοα καὶ ἀφίχθησαν στὴν Ανδρώα Ιερὰ Σκήτη τοῦ Αγίου Αθανασίου τοῦ Αθωνίτου στὸ Δέλτα τοῦ Δουνάβεως, τῆς ὁποίας προΐσταται ὁ Θεοφιλ. κ. Διονύσιος. αὐτῶν. Ολη ἡ ζωὴ τῶν Χριστιανῶν εἶναι μία διαρκὴς χριστοκεντρικὴ Πεντηκοστή, διότι τὸ Αγιον Πνεῦμα διὰ τῶν μυστηρίων καὶ τῶν ἀρετῶν παραδίδει τὸν Χριστὸν ὡς Σωτῆρα εἰς ἕκαστον πιστὸν κάνοντας ἔτσι νὰ γίνῃ ὁ Χριστὸς «ἡ ζωή μας» (Κολασ. 3, 4), ἡ ζῶσα παράδοσις τῆς αἰωνίου ζωῆς μας. Ο Κύριος Ιησοῦς Χριστὸς ὡς Παράδοσις ἐν τῇ Εκκλησίᾳ παραδίδεται καὶ φανεροῦται κατὰ τὸν πληρέστερον τρόπον εἰς τὴν θείαν Εὐχαριστίαν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν ἐκδήλωσιν καὶ συνέχισιν τῆς ὅλης Θεανθρωπίνης Οἰκονομίας τοῦ Χριστοῦ δι ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν. Εἰς τὴν θείαν Εὐχαριστίαν ἐκδηλοῦται καὶ βιοῦται ἡ ἐνεργὸς καὶ πραγματικὴ παρουσία τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ Εκκλησίᾳ Του. Κατὰ τὴν ἐπαγγελίαν Του «ἰδοὺ ἐγὼ μεθ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28, 20). Η θεία Εὐχαριστία ὡς κοινωνία τοῦ Χριστοῦ καὶ δι Αὐτοῦ κοινωνία καὶ ζωὴ μετὰ τῆς Αγίας Τριάδος, εἶναι ἀκριβῶς τὸ «Σῶμα» καὶ τὸ πλήρωμα τῆς Αποστολικῆς Παραδόσεως τῆς Ορθοδόξου Εκκλησίας. Πράγματι, εἰς τὴν Αποστολικήν, Ορθόδοξον Εκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, τὴν ζῶσαν καὶ ζωοποιὸν Παράδοσιν ἀποτελοῦν ἀκριβῶς ἡ Θεία Λειτουργία μὲ ὅλην τὴν ἄλλην λατρείαν, μὲ τὰ μυστήρια τῆς Εκκλησίας καὶ τὰς ἀρετάς της. Η ἀποστολικότης λοιπὸν τῆς Εκκλησίας καὶ ἡ ἱερὰ Παράδοσίς της εἶναι ὁ Θεάνθρωπος Χριστὸς ὡς Εκκλησία καὶ ἐν τῇ Εκκλησίᾳ, ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ, ἐν τῇ Λατρείᾳ, ἐν τῇ Διδασκαλίᾳ, ἐν τῇ κεχαριτωμένῃ ζωῇ. Η Παράδοσις αὐτὴ καὶ ἡ ἀποστολικότης διαφυλάσσεται διὰ τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ὅλης εὐσεβείας, ὅπως ἀκριβῶς τὴν ὡμολογοῦσαν, ἐκήρυττον, ἐπροστάτευον καὶ διεφύλαττον οἱ Πατέρες καὶ αἱ Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι. 1. Μαξίμου Ομολογητοῦ, Επ. 15, PG 91, c. 544D. 2. Ιωάννου Δαμασκηνοῦ, Εκθ. Ορθ. Πίστεως, PG 94, c. 792Α. 3. Τοῦ αὐτοῦ, Ομ. 3, 41, PG 94, c. 1356CD. (*) Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Βελιγραδίου, Ορθόδοξος Εκκλησία καὶ Οἰκουμενισμός, Εκδοσις Ιερᾶς Μονῆς Αρχαγγέλων Τσέλιε, Βάλιεβο-Σερβία, ἄ.χ., σελ

20 Τὴν ἑπομένη, μετὰ τὴν Θ. Λειτουργία, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν παράκτια πόλι Σουλίνα καὶ συνάντησις μὲ τὸν Δήμαρχο αὐτῆς, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ Πρόεδρος τῆς ἑλληνικῆς Κοινότητος τῆς πόλεως. Η Σουλίνα κάποτε ἦταν μία ἀπὸ τὶς ἀνθοῦσες ἑλληνικὲς πόλεις τοῦ Εὐξείνου Πόντου. Επίσης, πάντοτε διὰ τοῦ ποταμοῦ μὲ ταχύπλοα σκάφη, πραγματοποιήθηκε ἐπίσκεψις στὸ Ερημιτήριο τοῦ Αγίου Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ, ὅπου διαμένει ἡσυχάζων ὁ Ασκητὴς Ιερομόναχος π. Δομετιανός ἐκεῖ δὲ παρετέθη τράπεζα ἀγάπης στοὺς ἐπισκέπτες. Τὴν Κυριακή, 13/26η Ιουνίου, ὁ Θεοφιλ. Μεθώνης ἐλειτούργησε μὲ Κληρικοὺς τῆς Ιερᾶς Μονῆς Αγίου Αθανασίου τοῦ Αθωνίτου στὸ Καθολικὸ αὐτῆς. Κατόπιν, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν Ανδρώα Μονὴ τοῦ Τιμίου Προδρόμου (Γενέθλιο) στὶς παρυφὲς τῆς πόλεως Τούλτσεα, τῆς ὁποίας προΐσταται ὁ Αρχιμ. π. Σπυρίδων. Καὶ ἡ Μονὴ αὐτή, ὅπως καὶ ἡ τοῦ Αγίου Αθανασίου, εἶναι νεόδμητος καὶ πλήρως ἀνθοῦσα. Στὴν πόλι τοῦ Γαλατσίου, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν Ιερὰ Μονὴ τῆς Αγίας Τριάδος, ἕδρα τοῦ Θεοφιλ. κ. Διονυσίου, ὅπου ἐπεφυλάχθη στὴν ἑλληνικὴ ἀποστολὴ ἐγκάρδια ὑποδοχὴ ἀπὸ πιστούς, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ οἱ προσκυνητὲς κατευθύνθηκαν στὸ Φαλτιτσένι στὴν Μολδαβία τῆς Β. Ρουμανίας. Τὴν ἑπομένη, πραγματοποιήθηκε ἐπίσκεψις στὴν Ιερὰ Μονὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς στὸ Μπρατατσέλ, ὅπου διαμένει ὁ καταβεβλημένος πλέον, ἀλλὰ πάντοτε εὐδιάθετος καὶ ἐν πνευματικῇ διαυγείᾳ καὶ ὡριμότητι διατελῶν Θεοφιλ. Επίσκοπος Νεὰμτς κ. Δημοσθένης. Εν συνεχείᾳ, ἔγινε ἐπίσκεψις στὴν Ιερὰ Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στὸ Παϊσένι, ὡς καὶ στὴν Μονὴ τῶν Αγίων Μυροφόρων. Στὴν Μονὴ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος στὴν Σλατιοάρα πραγματοποιήθηκε συνάντησις μὲ τὸν Σεβασμ. Μητροπολίτη κ. Βλάσιο πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῶν Ακολουθιῶν γιὰ τὴν Αγρυπνία τῆς Πανηγύρεως. Στὸν Εσπερινὸ καὶ τὸν Ορθρο ἔλαβαν μέρος ἅπαντες οἱ Ρουμᾶνοι Αρχιερεῖς καὶ οἱ δύο ἐξ Ελλάδος Επίσκοποι, μεγάλος ἀριθμὸς Κληρικῶν καὶ μεγάλο πλῆθος πιστῶν, ὀλιγώτερο ὅμως ἀπὸ ἄλλοτε ἐξ αἰτίας τοῦ ἰδιαίτερα βροχεροῦ καιροῦ. Τὸ Ιερὸ Λείψανο τοῦ τιμωμένου Αγίου Ιεράρχου Γλυκερίου τοῦ καὶ κτίτορος τῆς Ιερᾶς Μονῆς τῆς Σλατιοάρας ἐτέθη σὲ ὑπαίθρια προσκύνησι, πρὸς εὐλογίαν τῶν προστρεξάντων στὴν Εορτὴ καὶ Πανήγυρί του. Τὴν Τρίτη, 15/28η Ιουνίου, τελέσθηκε ὑπαιθρίως, παρὰ τὴν ἤπια βροχόπτωσι, ἡ