ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 65 ΧΡΟΝΩΝ.

Transcript

1 ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΜΕ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΓΛΥΚΟΖΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΣΕ ΑΝΔΡΕΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 65 ΧΡΟΝΩΝ. Αστέριος Μπάτος 1,Ξανθίππη Τσεκµεκίδου 2, Κων/νος Καλέσης 3,Σπυρίδων Καρράς 2, Κυριάκος Καζάκος 4, Παναγιώτης Τσακλής 5, Καλλιόπη Κώτσα 2 1 ΚΥ Διαβατών Θεσσαλονίκης Διαβητολογικό Ιατρείο. 2 Τµήµα Ενδοκρινολογίας-Διαβητολογικό Κέντρο.Α' Παθολογική Κλινική, ΠΓΝ ΑΧΕΠΑ 3 Ειδ/νος ιατρός Ν. ΑΧΕΠΑ 4 Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυµα Θεσσαλονίκης (Α.Τ.Ε.Ι.Θ.), Τµήµα Νοσηλευτικής 5 Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυµα Θεσσαλονίκης (Α.Τ.Ε.Ι.Θ.), Τµήµα Φυσικοθεραπείας

2 Ο ΣΔ είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή (De Fronzo 2009) Από αρκετούς ερευνητές, έχει γίνει προσπάθεια να συσχετιστούν τα επίπεδα γεννητικών ορμονών με την παρουσία ΣΔ. Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και διαταραγμένων επιπέδων ανδρογόνων, στις γυναίκες. Για τα επίπεδα ανδρογόνων και τη συσχέτιση τους με την παρουσία ΣΔ τύπου ΙΙ, σε ανδρικό πληθυσμό, έχουν γίνει αρκετές έρευνες. Τα αποτελέσματα όμως είναι διφορούμενα. Οι περισσότερες έρευνες έδειξαν συσχέτιση( Haffner et al. 1996, Stellato et al.2000, Oh JY et al. 2002, Laaksonen et al. 2004), ενώ μερικές έρευνες όχι. ( Birkekand KI et al. 1993, Abate N et al. 2002).

3 ΣΗΜΕΙΑ ΚΛΕΙΔΙΑ Μείωση των επιπέδων ανδρογόνων με το πέρασμα του χρόνου,στους άνδρες. Οι ηλικιωμένοι άνδρες, εμφανίζουν διαφορετική σύσταση του ανθρώπινου σώματος και κατανομή του λίπους,σε σχέση με νεότερους άνδρες. Στη συσχέτιση χαμηλών επιπέδων τεστοστερόνης με το ΣΔ τύπου 2,φαίνεται πως η αντίσταση στην ινσουλίνη,και η παχυσαρκία είναι οι δύο κύριοι παράγοντες που συμμετέχουν σε αυτή τη συσχέτιση.

4 ΣΔ2 ΚΑΙ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ Ένα σημαντικό ποσοστό ανδρών ασθενών με ΣΔ τύπου 2 εμφανίζουν χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης,σε σχέση με υγιείς νέους άνδρες. Συμβαίνει όμως και το αντίστροφο. Οι άνδρες με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης εμφανίζουν συχνότερα ΣΔ2. (Odds Raro 2,7 ). Η τεστοστερόνη προωθώντας τη μυογένεση αλλά και τη λιπόλυση συμβάλλει στη μείωση της αντίστασης.

5 ΣΚΟΠΟΣ Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι: Η αναζήτηση διαφορών στα επίπεδα τεστοστερόνης,σε άνδρες ασθενείς µε ΣΔ ΙΙ και προδιαβήτη σε σχέση µε φυσιολογικό πληθυσµό. Η συσχέτιση επιπέδων τεστοστερόνης, µε την παρουσία καθώς και την εξέλιξη της νόσου. Θα γίνει προσπάθεια συσχέτισης : Γλυκαιµικής ρύθµισης σε ασθενείς µε ΣΔΙΙ, µε τα επίπεδα ανδρογόνων. Μεταβολικών παραµέτρων (σάκχαρο, ΗΒΑ1c,λιπίδια), µε τα επίπεδα τεστοστερόνης σε µη διαβητικά άτοµα (µε προδιαβήτη ή φυσιολογικά) χρησιµοποιώντας στατιστικά εργαλεία.

6 ΥΛΙΚΟ- ΜΕΘΟΔΟΣ Πρόκειται για µια αναδροµική µελέτη συσχέτισης (correlational study)χρησιµοποιώντας οµάδα ελέγχου. Η παρούσα έρευνα πραγµατοποιήθηκε σε άνδρες ηλικίας µεγαλύτερης των 65 ετών. Έγινε χρήση των αρχείων του Διαβητολογικού ιατρείου της Α Παθολογικής Κλινικής του Νοσοκοµείου ΑΧΕΠΑ,του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Η συλλογή των στοιχείων έγινε από τις 1/1/2015 ως 31/12/2015. Τα άτοµα που συµµετείχαν στην έρευνα, επιλέχτηκαν ώστε να χωριστούν σε 3 οµάδες: οµάδα ελέγχου (control group), συµµετείχαν 44 άτοµα οµάδα του Προδιαβήτη 67 άτοµα οµάδα του ΣΔ2 50 άτοµα Χρησιµοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS 23.0 (IBM SPSS Statistics Version 23.0).

7 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΩΝ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΟΜΑΔΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ Descriptive Statistics N Minimum Maximum Mean Std. Deviation Ηλικία 44 65,00 90,00 75,8182 5,49534 Υ ψος 44 1,60 1,87 1,7027,06697 Βάρος 44 68,00 109,00 86, ,89168 BMI 44 22,20 38,16 29,8238 4,00886 Περιφέρεια Μέσης 41 77,00 121,00 105,8780 9,34397 HBA1C 44 4,70 5,60 5,3932,22350 Γλυκόζη 38 77,00 117,00 94,5263 9,37719 Ινσουλίνη 43,89 24,20 9,7140 5,51870 HOMA_IR 44,00 5,40 1,9502 1,53033 Χοληστερόλη ,00 297,00 183, ,15711 LDL 36 47,00 216,00 109, ,88808 HDL 36 29,00 84,00 54, ,78426 Τριγλυκερίδια 36 48,00 178,00 103, ,94544 VIT_D 43 10,20 32,40 20,0381 5,33352 Τεστοστερόνη 43 23,49 744,58 428, ,73170 FSH 40,45 75,94 12, ,66513 LH 43,07 35,13 7,7967 6,98868 PRL 28 4,16 12,30 6,8029 1,80489 Valid N (listwise) 16

8 ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ HOMA-IR, ΤΗΣ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ. Correlations TESTO VIT_D HOMA_IR TESTO Pearson Correlation 1,156 -,406 * Sig. (2-tailed),458,040 N VIT_D Pearson Correlation, ,238 Sig. (2-tailed),458,251 N HOMA_IR Pearson Correlation -,406 * -,238 1 Sig. (2-tailed),040,251 N *. Correlation is significant at the 0.05 level (2-tailed). Spearman's rho TESTO Correlation Coefficient VIT_D HOMA_IR Correlations TESTO VIT_D HOMA_IR 1,000,097 -,399 * Sig. (2-tailed).,646,043 N Correlation Coefficient,097 1,000 -,188 Sig. (2-tailed),646.,367 N Correlation Coefficient *. Correlation is significant at the 0.05 level (2-tailed). -,399 * -,188 1,000 Sig. (2-tailed),043,367. N

9 Από τους παραπάνω πίνακες προκύπτει πως υπάρχει αρνητική ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της HOMA_IR και της τεστοστερόνης και η συσχέτιση αυτή είναι στατιστικά σημαντική σε επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας p<0,05.

10 ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ. Descriptive Statistics N Minimum Maximum Mean Std. Deviation Ηλικία 50 62,00 94,00 72,9400 7,33849 Βάρος 50 60,00 115,00 89, ,27656 Ύψος 50 1,50 1,88 1,7108,06800 BMI 50 22,68 38,64 30,5345 3,97638 Περιφέρεια Μέσης 48 90,00 127,00 108,4792 9,92523 Ηλικία Διάγνωσης 50 33,00 92,00 62, ,96519 Διάρκεια Διαβήτη 50,00 34,00 10,1800 9,58036 HBA1C 50 5,60 9,40 6,9520 1,02763 Γλυκόζη 44 91,00 282,00 143, ,60517 Ινσουλίνη ,83 9,539 Χοληστερόλη ,00 367,00 183, ,84314 LDL 46 16,00 245,00 104, ,24525 HDL 47 27,00 82,00 49, ,88265 Τριγλυκερίδια 45 38,00 584,00 145, ,76649 VITD 48 8,20 32,80 17,9531 5,02626 Τεστοστερόνη 47 63,97 703,87 328, ,23174 FSH ,16 17,950 LH 48,85 66,08 10, ,28441 PRL 15 1,77 19,75 8,0833 5,05348 HOMA_IR 44,00 31,55 5,5730 5,54053 Valid N (listwise) 10

11 ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΔ, ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΗ HBA1C Valid HBA1C Συχνότητα Ποσοστό <7% 30 60,0 7-8% 11 22,0 >8% 9 18,0 Total ,0 ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ HOMA-IR,ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΣΔ HOMA_IR TESTO Spearman's rho HOMA_IR TESTO Correlations HOMA_IR TESTO Pearson Correlation 1 -,163 Sig. (2-tailed),303 N Pearson Correlation -,163 1 Sig. (2-tailed),303 N Correlations Correlation Coefficient HOMA_IR TESTO 1,000 -,132 Sig. (2-tailed).,403 N Correlation Coefficient -,132 1,000 Sig. (2-tailed),403. N Από τους παραπάνω πίνακες προκύπτει πως δεν υπάρχει στατιστικά σηµαντική συσχέτιση µεταξύ της τεστοστερόνης και της HOMA-IR σε επίπεδο στατιστικής σηµαντικότητας p<0,05.

12 ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ. Descriptive Statistics N Minimum Maximum Mean Std. Deviation Ηλικία 67 60,00 94,00 74,7313 7,09798 Ύψος 67 1,55 1,86 1,7021,07237 Βάρος 67 58,00 120,00 85, ,98091 BMI 67 21,67 41,52 29,3836 3,78693 Περιφέρεια Μέσης 66 75,00 138,00 105, ,25641 HBA1C 67 5,70 6,60 5,9149,21480 Γλυκόζη 57 86,00 153,00 106, ,94269 Ινσουλίνη 63 1,34 623,00 31, ,60172 Χοληστερίνη ,00 285,00 195, ,29977 LDL 56 45,00 191,00 120, ,00067 HDL 56 26,00 71,00 50, ,12584 TGS 56 36,00 263,00 120, ,54750 VIT_D 66 7,70 43,90 21,0864 7,45039 Τεστοστερόνη , ,33 409, ,23339 FSH 58 3,06 86,47 14, ,23985 LH 65,44 46,77 8,7125 8,58501 PRL 43 2,94 24,78 7,7870 4,40100 Valid N (listwise) 25

13 ΣΥΣΧΕΤΙΣΕΙΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ, ΟΜΑΔΑΣ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗ Spearman 's rho TESTO BMI ΠΕΡΙΜ.ΜΕΣΗ Σ GLU INS HOMA HDL TESTO Correlation Coefficient Sig. (2- tailed) N 1,000 -,326 ** -,377 ** -,339 * -,389 ** -,302 *,362 **,009,003,013,002,016,

14 Παρατηρήθηκε αρνητική συσχέτιση των επιπέδων τεστοστερόνης µε τα επίπεδα των : Γλυκόζη νηστείας P<o,o5 HOMA-IR Και αρνητική συσχέτιση των επιπέδων τεστοστερόνης µε : ΒΜΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΕΣΗΣ P<o,o1 ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ Παρατηρήθηκε θετική συσχέτιση των επιπέδων τεστοστερόνης µε τα επίπεδα της HDL (p<0,01). Η µεγαλύτερη συσχέτιση βρέθηκε ανάµεσα στην τεστοστερόνη και ινσουλίνη (r -0,389 ** ).

15 ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ,ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ Spearm TESTO Correla an's rho tion Coeffic ient Sig. (2- tailed) TEST O ΒΑΡΟ Σ Correlations ΠΕΡΙ Μ.ΜΕ HbA1 BMI ΣΗΣ c GLU INS HOM A HDL FSH 1,000 -,195 * -,242 ** -,265 ** -,244 ** -,264 ** -,330 ** -,337 **,250 ** -,212 *.,016,003,001,002,001,000,000,004,014 N **. Correlation is significant at the 0.01 level (2-tailed). *. Correlation is significant at the 0.05 level (2-tailed). Παρατηρήθηκε αρνητική συσχέτιση των επιπέδων τεστοστερόνης µε τα επίπεδα των : ΒΑΡΟΣ (p< 0,05) ΒΜΙ (p<0,01) ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΕΣΗΣ (p<0,01) HBA1c (p<0,01) ΓΛΥΚΟΖΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ (p<0,01) ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ (p<0,01) HOMA (p<0,01) FSH (p< 0,05) Και θετική συσχέτιση επιπέδων τεστοστερόνης µε την HDL (p<0,01). Η µεγαλύτερη συσχέτιση βρέθηκε ανάµεσα στην τεστοστερόνη και ΗΟΜΑ-IR (-,337 **, p<0,001).

16 ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΓΚΡΟΥΠ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ (ΑNOVA TEST) ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΗΣ ( ANALYSIS OF VARIANCE). Όπως φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα, υπάρχει στατιστικά σηµαντική διαφορά µεταξύ των τριών γκρουπ όσο αφορά τα επίπεδα τεστοστερόνης καθώς sig.2-tailed<0,05. N Mean Descriptives TESTO Std. Deviation Std. Error 95% Confidence Interval for Mean Lower Bound Upper Bound Minimum Maximum CONTROL , , , , , ,49 744,58 IGT , , , , , , ,33 DM , , , , , ,97 703,87 Total , , , , , , ,33 ANOVA TESTO Sum of Squares Df Mean Square F Sig. Between Groups , ,597 4,892,009 Within Groups , ,030 Total ,

17 Από τους παραπάνω πίνακες προκύπτει πως υπάρχει στατιστικά σηµαντική διαφορά µεταξύ των διαβητικών και των µη διαβητικών όσο αφορά τα επίπεδο τεστοστερόνης. Ειδικότερα, οι µη διαβητικοί παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης έναντι των διαβητικών.

18 Nonparametric Correlations Correlations ΟΜΑΔΑ ΣΔ και IGT Spearma n's rho TESTO Corre lation Coeffi cient TEST O ΗΛΙΚΙΑ ΒΑΡΟΣ HbA1c GLU INS 1,000 -,071 -,172 -,224 * -, 203 * -, 323 * * HOM A -, 292 * * T G -, 100 PR L -, 26 3 FSH -, 19 8 ΔΙΑΡΚΕΙ Α LH,257 -,024 Sig. (2- tailed ).,462,073,019,049,001,002,332, 05 0, 05 5,081,804 N Παρατηρήθηκε αρνητική συσχέτιση των επιπέδων τεστοστερόνης µε τα επίπεδα των : Γλυκόζη νηστείας P<o,o5 HBA1c Ινσουλίνη νηστείας P<o,o1 HOMA-IR. Η µεγαλύτερη συσχέτιση βρέθηκε ανάµεσα στην τεστοστερόνη και ινσουλίνη (-,323 ** ).

19 Τα επίπεδα ανδρογόνων είναι σηµαντικά µειωµένα σε άνδρες ηλικίας µεγαλύτερης των 65 ετών µε ΣΔ2, σε σχέση µε ίδιας ηλικίας µη διαβητικό ανδρικό πληθυσµό. Τα επίπεδα τεστοστερόνης έχουν στατιστικά σηµαντική συσχέτιση µε την αντίσταση στην ινσουλίνη, τη γλυκαιµική ρύθµιση και την HDL χοληστερόλη, σε µη διαβητικούς άνδρες της ίδιας ηλικιακής οµάδας. Τα ελαττωµένα επίπεδα τεστοστερόνης µπορεί να προδιαθέτουν σε ανάπτυξη αντίστασης στη δράση της ινσουλίνης και εφόσον υπάρχει και ανάλογο γενετικό υπόστρωµα, στην εµφάνιση ΣΔ.

20 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ- ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΗΜΕΙΑ ΚΛΕΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΣΔ 2 και τεστοστερόνη Διαβάθµιση στην πτώση τεστοστερόνης Κεντρική παχυσαρκία Αντίσταση στην ινσουλίνη Γλυκαιµική ρύθµιση Λιπίδια

21 ΗΛΙΚΙΑ Από τη έρευνα προέκυψε ότι τα επίπεδα ολικής τεστοστερόνης είναι στα κατώτερα όρια των φυσιολογικών τιµών στο σύνολο του εξεταζόµενου πληθυσµού. ΗΛΙΚΙΑ Τεστοστερόνη Μέση µεταβολή -4ng/dl/έτος. (Harman et al.2001 )

22 Τα επίπεδα της LH παραµένουν σταθερά ή αυξηµένα, ενώ τα επίπεδα της FSH, αυξάνονται σε σχέση µε νεότερους άνδρες. Πρόκειται συνεπώς για µια πρωτοπαθή ορχική ανεπάρκεια. Τα κύτταρα του Leydig,µε την πάροδο του χρόνου, σταδιακά εµφανίζουν : ελαττωµένη δραστικότητα στεροειδογενετικών ενζύµων και ελαττωµένο αριθµό LH υποδοχέων(zirkin&chen,2000).

23 ΣΔ 2 και τεστοστερόνη ΣΔ2 ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ Mean TOTAL 389,9914 ng/dl CONTROL 428,2688 IGT 409,8402 DM 328,3657 Υπάρχει διαβάθµιση στη µείωση των επιπέδων τεστοστερόνης από την οµάδα ελέγχου, στην οµάδα του προδιαβήτη και στην οµάδα του ΣΔ. Η πτώση ξεκινάει ήδη από τους άνδρες µε προδιαβήτη και κλιµακώνεται στους άνδρες µε ΣΔ2.

24 Φαίνεται πως ο ΣΔ 2 επιταχύνει την πτώση των επιπέδων τεστοστερόνης, που επέρχεται µε την αύξηση της ηλικίας στους άνδρες.

25 ΑΙΤΙΑ ΧΑΜΗΛΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΣΤΟ ΣΔ2 1. Αναστολή της παραγωγής τεστοστερόνης από τα κύτταρα του Leydig, µέσω της δράσης της λεπτίνης που παράγεται από το λιπώδη ιστό. 2. Αυξηµένη παραγωγή προφλεγµονωδών κυτοκινών,όπως TNF-α, ιντερλευκίνη 1 και ιντερλευκίνη 6, από το λιπώδη ιστό,που συσχετίζονται άµεσα µε την αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης. 3. Αυξηµένα επίπεδα οιστρογόνων, λόγω αυξηµένης περιφερικής µετατροπής της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη (µέσω της αυξηµένης δραστικότητας του ενζύµου αρωµατάση ) 4. Διαταραχή στον άξονα υποθάλαµος υπόφυση γονάδες, και στην κατά ώσεις έκκριση γοναδοτροπινών. (Lordelo et al.2007 )

26 ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ : 1. Μυϊκή μάζα( ΑΛΜΣ) 2. Ενδολοικιακό λίπος προκαλούμενη από κατεχολαμίνες λιπόλυση λιποπρωτεϊνική λιπάση LPL,στον ενδοκοιλιακό λιπώδη ιστό, αύξηση πρόσληψης τριγλυκεριδίων από τους ενδοκοιλιακούς ιστούς). ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

27 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ Στο σύνολο του πληθυσµού,βρέθηκε αυξηµένη επίπτωση παχυσαρκίας και αντίστασης στη δράση της ινσουλίνης. Στο σύνολο του πληθυσµού ο Μ.Ο. ανευρέθηκε : 1. ΒΜΙ 29,86 kg/m 2, 2. περιφέρειας µέσης 106,72 εκατοστά του µέτρου, 3. ινσουλίνη νηστείας 20,35 µui/ml και 4. HOMA-IR 5,27. Συνεπώς οι ηλικιωµένοι άνδρες εµφανίζουν µεγαλύτερη επίπτωση παχυσαρκίας,και ειδικά κεντρικής παχυσαρκίας και αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης.

28 ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ Από τη µελέτη προέκυψε αρνητική συσχέτιση επιπέδων τεστοστερόνης µε δείκτες παχυσαρκίας,όπως το βάρος (p<0,05),βμι (p<0,01) και η περιφέρεια µέσης (p<0,01), στο σύνολο του πληθυσµού. Αντίστοιχη συσχέτιση, προέκυψε για την οµάδα του προδιαβήτη.

29 Από τη µελέτη προέκυψε,στην οµάδα του προδιαβήτη,αρνητική συσχέτιση επιπέδων τεστοστερόνης µε : 1. ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ 2. ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ Και θετική συσχέτιση µε την HDL ΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΗ

30 Η συσχέτιση επιπέδων τεστοστερόνης με τη γλυκαιμική ρύθμιση, αλλά και το λιπιδαιμικό προφίλ, εμφανίζεται στην ομάδα του προδιαβήτη και όχι στην ομάδα ελέγχου, υποδεικνύοντας ότι τα επίπεδα τεστοστερόνης επηρεάζουν ή επηρεάζονται από τη διαταραχή του μεταβολισμού των υδατανθράκων και τη διαταραγμένη ανοχή της γλυκόζης.

31 ΕΠΙΛΟΓΟΣ 1. ΗΛΙΚΙΑ (καθοριστικός παράγοντας) 2. ΣΔ 2 επιταχύνει τη µείωση των ανδρογόνων 3. Διαβάθµιση στη µείωση, ανάµεσα σε: ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΡΟΔΙΑΒΗΤΗΣ ΣΔ2 4. Κεντρική παχυσαρκία 5. Αντίσταση στην ινσουλίνη IGT- ΤΕΣΤΟΣΤΕΡΟΝΗ 6. Γλυκαιµική ρύθµιση 7. Λιπίδια

32 Φαίνεται πως ο ΣΔ 2 επιταχύνει την πτώση των επιπέδων τεστοστερόνης, που επέρχεται µε την αύξηση της ηλικίας στους άνδρες. Στο ΣΔ2 η τεστοστερόνη συσχετίζεται µε : 1.Κεντρική παχυσαρκία 2.Αντίσταση στην ινσουλίνη 3.Γλυκαιµική ρύθµιση 4.Λιπίδια

33 Αµερικάνικη Κοινωνία Ενδοκρινολόγων 2010 Clinical Practice Guideline of Endocrine Society Συστήνει µέτρηση των πρωινών επιπέδων ολικής τεστοστερόνης ορού, σε ασθενείς µε ΣΔ2,που εµφανίζουν σεξουαλική δυσλειτουργία, ανεξήγητη απώλεια σωµατικού βάρους, αδυναµία ή κινητική διαταραχή. ( Bhasin et al.2010)

34 ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.