U.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA
|
|
- Άκανθα Αποστολίδης
- 6 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 U.D. 7: INTRODUCIÓN E FUNDAMENTOS DA HIDRÁULICA 1
2 1. INTRODUCIÓN A palabra "hidráulica" procede do vocablo grego "hydor" que significa auga, sen embargo, hoxe atribúeselle o significado de transmisión de forzas e movementos por medio de líquidos. Na maioría dos casos estes líquidos son aceites minerais ou sintéticos, auga ou emulsións aceite-auga. O campo da hidromecánica (mecánica de fluídos) divídese en: Hidrostática: estuda a mecánica dos fluídos en repouso, un exemplo e a transmisión das forzas na hidráulica. Hidrodinámica: estuda a mecánica dos fluídos en movemento, por exemplo a transformación da enerxía cinética nunha turbina. A transformación da enerxía nunha instalación hidráulica é a seguinte: E. eléct rica E. mecánica Mot or Bomba E. hidráulica Elementos de regulación e dist ribución E. hidráulica E. mecánica Element os de t raballo Ademais da hidráulica existen outros posibilidades de transmisión de enerxía, por exemplo a mecánica (engrenaxes, cadeas, correas, eixes, etc.), a eléctrica, a electrónica ou a pneumática. Cada un destes sistemas ten o seu campo de acción definido pero en algúns casos pódense elixir entre varias posibilidades. As principais razóns para elixir a hidráulica son as seguintes: Pode transmitir grandes forzas e momentos de xiro con elementos de reducido tamaño. As forzas adáptanse automaticamente ás necesidades. Pódense iniciar os movementos, tanto lineais como xiratorios a plena carga. Permite unha graduación continua e simple da velocidade, do momento ou da forza. Protección eficaz contra sobrecargas. Útil tanto para movementos rápidos controlados como para movementos de precisión extremadamente lentos. Posibilidade de acumulación mediante gases. 2
3 Por outra banda ofrece algunhas desvantaxes como son: Contaminación por fugas e perigo de incendio. Sensibilidade á sucidade. Perigo ocasionado por altas presións (chorros cortantes). Sensible á temperatura por cambios de viscosidade. En comparación con outros sistemas de transmisión de enerxía, estas son algunhas das características: Electricidade Fugas Hidráulica Pneumática Contaminación e perda de enerxía Só perda de enerxía Influenzas do entorno Perigo de explosión en determinados entornos, relativamente sensible á temperatura Sensible a oscilacións de temperatura, perigo de incendio en caso de fugas Non produce explosións, pouco sensible a cambios de temperatura. Acumulación de enerxía Difícil, só mediante baterías en cantidades reducidas En cantidades reducidas mediante gases. fácil Transporte de enerxía Sen límites pero con perdas Ata 100 m con velocidade do caudal de 2-6 m/s, velocidade da sinal ata 1000 m/s Ata 1000 m con velocidade do caudal de m/s, velocidade da sinal m/s Custos da enerxía Baixos (0,25) Altos (1) Moi altos (2,5) Movemento rotativo Sinxelo e de gran rendemento Sinxelo, par de xiro elevado, velocidade de xiro baixa Sinxelo, baixo rendemento, velocidades altas. Movemento lineal Difícil e custoso, pequenas forzas, regulación difícil Sinxelo, forzas elevadas, fácil regulación da velocidade Sinxelo, forzas pequenas, velocidade variable coa carga Exactitude de posicionamento Moi boa, ata 1 micra Moi boa, ata 1 micra Con cargas constantes ata 0,1 mm Estabilidade Boa si se empregan conexións mecánicas Boa xa que o aceite apenas se Mala xa que o aire comprime comprímese facilmente Forzas Non resiste sobrecargas. Poden obterse forzas considerables Resistente a sobrecargas, forzas moi elevadas, ata 3000 kn Resistente a sobrecargas, forzas reducidas, ata 30 kn A hidráulica ten aplicacións nos sectores máis diversos, estes son alguns exemplos: Hidráulica industrial: máquinas de inxección, prensas, industria pesada (metalurxia), hidráulica aplicada á máquina-ferramenta. En construcións fluviais e marítimas: accionamento de comportas e pontes, en esclusas e presas, turbinas, etc. Hidráulica móbil: maquinaria de obras públicas e agrícola. Industria espacial e aeronáutica: accionamento de antenas, trens de aterraxe, timóns, etc. En barcos: accionamento de timóns, grúas, comportas, etc. 3
4 2. FUNDAMENTOS FÍSICOS DA HIDRÁULICA 2.1.PRESIÓN Os fluídos hidráulicos poden estar sometidos a dous tipos de presión: presión hidrostática e presión creada por unha forza exterior. a) Presión hidrostática: é a presión que xurde nun líquido como consecuencia da sua masa e da sua altura. Esta presión non se ten en conta nos sistemas hidráulicos xa que é moi pequena en comparación coa presión de traballo que se utiliza normalmente, si pode ser tida en conta en sistemas con grandes diferenzas de nivel. ps = h*g*d ps = presión hidrostática (Pa) h = altura da columna de líquido (m) d = densidade do líquido (kg/m3) g = gravidade (9,81 m/s2) b) Presión xerada por unha forza exterior: dita presión depende da magnitude de dita forza e da superficie sobre a que esta se aplica. F = p*a <---> p = F/A F = forza aplicada (N) A = superficie (m2) p = presión (Pa) Medición da presion: Existen dous tipos de medición, a absoluta e a relativa. Na primeira o punto cero da escala corresponde co bacío total e na segunda, o punto cero correspondese coa presión atmosférica. A unidade de medida de presión, segundo o sistema métrico é o Pascal (Pa), que é equivalente á presión xerada por unha forza de 1 Newton cando esta se aplica sobre unha superficie de 1 m2. 1Pa = 1N/m2 4
5 Como esta unidade é moi pequena en relación coas presións de traballo dos sistemas hiráulicos emprégase o Bar, equivalente a 10 5 pascales. 1Bar = 105 Pa Tamén se poden empregar outras unidades de medida como o kp/cm 2, a atmosfera (atm), a altura de columna de auga, altura de columna de mercurio ou segundo o sistema inglés a libra / polgada cadrada (psi). A continuación móstrase unha táboa coas distintas unidades de medida de presión e a súa equivalencia entre elas PROPAGACIÓN DA PRESIÓN Se unha forza F1 actúa sobre unha superficie A 1 dun fluído contido nun recipiente pechado, fórmase unha presión p que se estende a todos os puntos do fluído (lei de Pascal) A presión producida pola forza externa transmítese por igual a todos os puntos do recipiente, polo tanto todos os puntos do mesmo están sometidos á mesma presión, sempre que non teñamos en conta a presión hidrostática (xerada polo peso do propio líquido) 5
6 2.3.MULTIPLICACIÓN DE FORZAS Xa que a presión é a mesma en todos os puntos dun sistema pechado, independentemente da forma do recipiente, variando a superficie sobre a que actúa dita presión podemos variar a forza obtida. Para calcular a presión recorrese ás seguintes ecuacións Se o sistema se encontra en equilibrio dáse a condición que P 1 = P2 e polo tanto 2.4.MULTIPLICACIÓN DE DISTANCIAS Se recurrindo ao principio descrito anteriormente se desexa elevar unha carga F 2 un traxecto s2 é necesario que o émbolo 1 desprace unha cantidade de fluído suficiente para que o émbolo 2 recorra a distancia s 2 O volume desprazado calculase do seguinte xeito 6
7 Como o volume desprazado é o mesmo V 1 = V2 En conclusión, a carreira do émbolo é inversamente proporcional á sua superficie. 2.5.MULTIPLICACIÓN DE PRESIÓNS A presión p1 do fluído exerce unha forza F 1 sobre a superficie A1, dita forza é transmitida mediante o vástago ao émbolo pequeno, que actúa sobre a superficie A 2 producindo unha presión p2 no fluído. Como a superficie do émbolo A 2 é menor que a do A 1, a presión p2 terá que ser superior a presión p1. Como as forzas F1 e F2 son iguais conclúese que 2.6.CAUDAL VOLUMÉTRICO O caudal volumétrico defínese como o volume de fluído que pasa a través dun conduto por unidade de tempo. Q = V/t Q = caudal (m3/s) V = volume (m3) t = tempo (s) 2.7.ECUACIÓN DE CONTINUIDADE Se na fórmula do caudal volumétrico substituímos V = A*s obtemos que Q = A*s/t, tendo en conta que s/t = v concluímos que Q = A*v ; A = Q/v ; v = Q/A O que quere dicir que a velocidade dun fluído depende do caudal que pasa por ese conduto e da sección do mesmo. 7
8 O caudal volumétrico dun líquido que flúe por un conduto de sección variable é igual en calquera parte do conduto, o que significa que nos segmentos de menor sección a velocidade é maior. 2.8.TIPOS DE CAUDAL O caudal pode ser laminar ou turbulento. So o caudal é laminar o líquido flúe no tubo en capas cilíndricas concéntricas e ordenadas. As capas interiores flúen a velocidades maiores que as capas exteriores debido a que estas teñen un maior rozamento coas paredes do tubo. A partir de determinada velocidade (velocidade crítica) as partículas do líquido xa non avanzan en capas ordenadas xa que flúen no centro do tubo e desvíanse lateralmente formando remuíños (caudal turbulento) e provocando un gran desprendemento de temperatura e polo tanto unha gran perda de enerxía. O coeficiente de Reynolds (Re) permite calcular o tipo de caudal que flúe nun tubo liso. Este coeficiente está en función dos seguintes parámetros: - Velocidade do fluxo v(m/s) - O diámetro do tubo d (m) - A viscosidade cinemática ν (m2/s). A viscosidade, segundo o sistema métrico mídese en m2/s, aínda que a unidade máis empregada e o Stoke (St) e o Centistoke (cst). A equivalencia entre elas é a seguinte: 8
9 1St = 10-4 m2/s 1cSt = 10-6 m2/s Segundo o número de Reynolds o fluxo é laminar cando Re<2300 e é turbulento cando Re> O valor Re = 2300 denomínase coeficiente crítico de Reynolds (Re crit). Si hai un estrangulamento no circuíto e se pasa de un réxime laminar a un réxime turbulento este mantense ata que o número de Reynolds descenda ata 1/2 do Re crit. A velocidade á que se alcanza o Re crit denomínase velocidade crítica e esta non é un valor fixo xa que depende da viscosidade do fluído e do diámetro do tubo. É importante que nos circuítos hidráulicos non se supere o valor de velocidade crítica para evitar que se entre en réxime turbulento xa que esto supón unha gran perda de enerxía. Na práctica soen aplicarse os seguintes valores empíricos de v crit: Tubos de impulsión: Ata 50 bar de presión de traballo: 4,0 m/s. Ata 100 bar de presión de traballo: 4,5 m/s. Ata 150 bar de presión de traballo: 5,0 m/s. 9
10 Ata 200 bar de presión de traballo: 5,5 m/s. Tubos de aspiración: 1,5 m/s. Tubos de retorno: 2,0 m/s 2.9.FRICCIÓN, CALOR E PERDAS DE PRESIÓN En todos os elementos e condutos dun sistema hidráulico polos que circula o líquido existe fricción. Esta fricción prodúcese tanto entre o fluído e as paredes do conduto (fricción exterior) como entre as distintas capas do fluído (fricción interna). A fricción provoca un quentamento do fluído e dos elementos do sistema hidráulico. Este quentamento ten como consecuencia unha perda de enerxía. A magnitude destas perdas de presión depende das resistencias internas do sistema hidráulico e estas están en función de: Velocidade do fluxo (superficie da sección, caudal volumétrico) Tipo de caudal (laminar ou turbulento). Tipo e cantidade de diámetros reducidos e estrangulamentos. Viscosidade do aceite. Lonxitude dos tubos e cambios de dirección nos mesmos. Características do acabado superficial dos tubos. A pesar de que son varios os factores que interveñen nas perdas de presión, o que afecta en maior medida é a velocidade xa que a resistencia interna aumenta en proporción ao cadrado da velocidade. 10
11 A fricción entre as capas do líquido e a adherencia coas paredes dos tubos provocan unha resistencia que pode medirse ou calcularse, obtendo un resultado expresado en perdas de presión. λ = coeficiente de fricción no tubo: λ = 75/Re para tubo flexible. λ = 64/Re para tubo ríxido. Nas curvas, pezas en "T", bifurcacións, válvulas, etc prodúcese unha considerable perda de presión. Estas resistencias débense principalmente á xeometría dos elementos e ao valor do caudal. Estas perdas de presión son cuantificadas mediante un coeficiente xeométrico ξ determinado mediante ensaios para os elementos máis frecuentes. Este coeficiente depende ademais do número de Reynolds polo que se inclúe na fórmula un 11
12 factor de corrección, b, en relación co coeficiente de Reynolds ENERXÍA E POTENCIA O contido enerxético dun sistema hidráulico está composto de varias enerxías parciais. Segundo a lei de mantemento da enerxía, a enerxía total dun líquido que flúe é sempre constante a menos que se agregue ou se consuma enerxía externamente en forma de traballo. A enerxía total é a suma das seguintes enerxías parciais: Enerxía potencial: é a que posúe un corpo que está elevado a unha determinada altura h. Wpot = F*l F = m*g h=l Wpot = m*g*h O traballo mídese en N*m 1N*m = 1Joule Enerxía de presión É a enerxía que libera un líquido sometido a presión ao descomprimirse. No caso dos aceites hidráulicos esta enerxía é moi pequena xa que o coeficiente de compresibilidade é moi baixo. Wp = F*l F = p*a Wp = p*a*l Wp = p* V Enerxía cinética É a enerxía que posúe un corpo que se move a unha velocidade determinada. Depende da velocidade do fluxo e da masa do mesmo. Wc = 1/2 m*v2 12
13 Enerxía térmica É a enerxía que se necesita para que un corpo, ou neste caso un líquido adquira unha temperatura determinada. Nos sistemas hidráulicos parte da enerxía é transformada en enerxía térmica debido á fricción. Parte desta enerxía térmica é disipada cara ao exterior polo que se reduce a enerxía total do sistema. Wt = p*v A potencia está definida como o traballo ou enerxía consumida por unidade de tempo. A potencia hidráulica está determinada pola presión e o caudal volumétrico. P = p*q P = potencia (W) = (Nm/s) p = presión (Pa) Q = caudal (m3/s) A potencia de entrada non é igual que a de saída debido a que en todos os sistemas existen perdas de enerxía. A relación entre a potencia de entrada e a de saída denomínase rendemento ou eficiencia (η) Rendemento = potencia de saída / potencia de entrada Na práctica diferenciase entre a perda de potencia volumétrica provocada polas fugas e a perda de potencia hidráulica e mecánica orixinada pola fricción. En consecuencia aplicase a seguinte clasificación do grao de rendemento: Grao de rendemento volumétrico ( ηvol) deriva das perdas provocadas por fugas internas e externas nas bombas, motores e válvulas. Grao de rendemento hidráulico e mecánico ( ηhm) derivado das perdas provocadas por fricción nas bombas, motores, cilindros, conducións e válvulas. As perdas totais que se producen durante a transformación da potencia nas bombas, motores e cilindros exprésanse mediante o grao de rendemento total ( ηtot) ηtot = ηvol* ηhm A relación aproximada entre a potencia absorbida e a producida, nun sistema hidráulico é similar á que se mostra no seguinte esquema: 13
14 14
15 2.11. CAVITACIÓN A cavitación é a eliminación de pequenas partículas na superficie dos elementos que constitúen os circuítos hidráulicos, principalmente nas bombas e válvulas. Esta prodúcese nos perfiles agudos dos elementos e débese a picos locais de presión e a rápidos e fortes aumentos de temperatura. Se nun segmento de estrangulamento aumenta a velocidade do fluído aumenta a súa enerxía cinética e redúcese a súa enerxía de presión. Deste xeito pode chegar a provocarse unha depresión. A partir dunha depresión de -0,3 bar fórmanse burbullas do aire contido no aceite. Se a continuación volve a subir bruscamente a presión o aceite invade repentinamente o volume ocupado polo aire, provocando a rotura das burbullas e prodúcese a cavitación, orixinada polas seguintes razóns: Picos de presión: no lugar no que aumenta o diámetro despréndense pequenas partículas da parede, provocando fatiga no material. Combustión espontánea da mezcla de aceite e aire (efecto Diesel): Ao romperse as burbullas, o aceite invádeas de xeito instantáneo. Debido a elevada presión e con temperaturas moi altas pode producirse a combustión espontánea da mezcla de aceite e aire, de xeito similar ao que se leva a cabo nos motores diesel. O aire encontrase disolto nos aceites hidráulicos en cantidades pequenas pero en determinadas circunstancias pode penetrar a través de estrangulamentos non estancos ou mesmo pode ser aspirado a través da bomba se o aceite contén burbullas. Esto prodúcese cando as tubarias de descarga dentro do depósito non 15
16 están correctamente colocadas ou cando o depósito é demasiado pequeno e o líquido está pouco repousado COMPRESIBILIDADE DOS FLUÍDOS Os fluídos empregados nas instalacións hidráulicas son compresibles en maior ou menor medida. Nas instalacións que funcionan a pequena ou mediana presión e que aloxan pequenos volumes de líquido non ten moita importancia, pero si nas instalacións moi voluminosas e que traballan a presións elevadas. O coeficiente de compresibilidade calcúlase en función da variación de volume con respecto ao volume inicial e do incremento de presión. ß = ( V/V0)/ p O coeficiente de compresibilidade dalgúns líquidos, a presión atmosférica, é o seguinte: Auga 0, Aceite mineral 0, Solución glicol/auga 0, Emulsión aceite/auga (50%) 0, Líquidos sintéticos (ésteres fosfóricos) 0, Para compensar os efectos da compresibilidade dos fluídos, no momento de realizar os cálculos de deseño da bomba incrementase a capacidade desta entre un 5% e 10%, servindo tamén para compensar posibles fugas ao longo do circuíto. Cando se descomprime bruscamente unha masa líquida liberase unha enerxía que se traduce en vibracións de maior ou menor medida dependendo do volume de fluído e da presión á que estaba sometido. A este fenómeno denomínase "golpe de ariete". O golpe de ariete redúcese ou elimínase facendo unha descompresión gradual mediante elementos de regulación ou mediante acumuladores. 16
17 2.13. VISCOSIDADE A viscosidade é a resistencia que ofrecen as moléculas dun fluído a deslizarse sobre outras, é dicir, e a resistencia dun líquido a fluír. Hai que distinguir dúas clases de viscosidade: Viscosidade absoluta ou dinámica: A unidade de medida é o poise e equivale a forza requirida para mover unha superficie plana dun centímetro cadrado nun segundo cando as superficies están separadas por unha capa de líquido de un centímetro de espesor. 1 Poise = 1dina*segundo / cm2 = kp*s / m2 Viscosidade relativa ou cinemática: É o tempo necesario para que unha cantidade fixa de fluído pase a través dun tubo capilar pola forza da gravidade. A unidade de medida do SI é o m 2/s, aínda que se emprega máis a uindade do sistema CGS, chamada Stoke (St). Tamén se emprega o centistoke (cst). 1 Stoke = 1cm2/s = 0,0001 m2/s A relación entre a viscosidade absoluta e a cinemática depende da densidade. 1 poise = 1stoke * densidade ; A viscosidade cinemática da auga a 20º C é igual a 0,01 St = 1cSt. Tanto a viscosidade absoluta como a relativa son difíciles de medir, polo que nas aplicacións industriais existen outras unidades de viscosidade que se denominan convencionais ou empíricas. Algunhas destas magnitudes son: Grado Engler (ºE) empregado en Europa. Consiste en comparar o tempo de vaciado de 200 cm3 dun determinado fluído a unha temperatura dada a través dun burato de 2,8 mm de diámetro co mesmo volume de auga a 20ºC e nas mesmas condicións. Mídese a 20ºC (ºE/20ºC), 50ºC (ºE/50ºC) ou 100ºC (ºE/100ºC) Segundos Redwood (''R), empregado en Inglaterra. A medición realízase a 70, 100, 140 e 200 ºF e contabilízase o tempo que tarda en pasar 50 cm 3 de líquido a través do viscosímetro. Segundos Saybolt (''S), empregado en EEUU. A medición realízase a 100, 130 e 210 ºF e contabilízase o tempo que tarda en pasar 60 cm 3 de fluído a través do viscosímetro. 17
18 No seguinte gráfico móstrase a equivalencia entre as distintas escalas de viscosidade: 18
Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Διαβάστε περισσότεραProcedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
Διαβάστε περισσότεραTema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Διαβάστε περισσότεραFísica e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραU.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS
U.D. 3: ACTUADORES NEUMÁTICOS INDICE 1. Actuadores lineais 1.1. Cilindro de simple efecto 1.2. Cilindro de dobre efecto 1.3. Características principais 1.4. Construción dun cilindro 1.5. Criterios de selección
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Διαβάστε περισσότεραTema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Διαβάστε περισσότεραExame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)
Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:
Διαβάστε περισσότεραln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Διαβάστε περισσότεραVentiladores helicoidales murales o tubulares, versión PL equipados con hélice de plástico y versión AL equipados con hélice de aluminio.
HCH HCT HCH HCT Ventiladores helicoidales murales o tubulares, de gran robustez Ventiladores helicoidales murales o tubulares, versión PL equipados con hélice de plástico y versión AL equipados con hélice
Διαβάστε περισσότεραResistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións
Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Διαβάστε περισσότεραU.D. 1: PRINCIPIOS FÍSICOS DA PNEUMÁTICA, TRATAMENTO E DISTRIBUCIÓN DO AIRE COMPRIMIDO
U.D. 1: PRINCIPIOS FÍSICOS DA PNEUMÁTICA, TRATAMENTO E DISTRIBUCIÓN DO AIRE COMPRIMIDO INDICE 1. Introdución 2. O sistema pneumático básico 3. Principios físicos da pneumática 4. Humidade do aire 5. Presión
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 FÍSICA
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica) Problemas 6 puntos (1 cada apartado) Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραEJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS
EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)
Διαβάστε περισσότεραINTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 013 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραHidrostática. Iván López Moreira, Rodrigo Carballo Sánchez, Alberte Castro Ponte. Hidráulica I. Grao en Enxeñaría Civil
Hidráulica I 2 Hidrostática Iván López Moreira, Rodrigo Carballo Sánchez, Alberte Castro Ponte Departamento de Enxeñaría Agroforestal Escola Politécnica Superior Grao en Enxeñaría Civil VICERREITORÍA DE
Διαβάστε περισσότερα1.- Enerxía interna! Temperatura! Calor! Dilatación! Cambios de estado! Transmisión do calor! 8
1.- Enerxía interna! 2 2.- Temperatura! 2 2.1.- Termómetros! 2 3.- Calor! 4 3.1.- Calor específico! 4 3.2.- Equilibrio térmico! 4 4.- Dilatación! 5 4.1.- Dilatación de sólidos! 5 4.2.- Dilatación de líquidos!
Διαβάστε περισσότεραIX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Διαβάστε περισσότεραPrácticas de Laboratorio de Mecánica de Fluídos
Prácticas de Laboratorio de Mecánica de Fluídos Concepción Paz Penín Eduardo Suárez Porto Miguel Concheiro Castiñeira Marcos Conde Fontenla Universidade de Vigo Servizo de Publicacións 2018 MANUAIS DA
Διαβάστε περισσότεραPAU Setembro 2010 FÍSICA
PAU Setembro 010 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραFísica A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Διαβάστε περισσότεραXEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
ABAU Código: 25 MODELO DE EXAME FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA
NRXÍA, TRABALLO POTNCIA NRXÍA Pódese definir enerxía coo a capacidade que ten un corpo para realizar transforacións nel eso ou noutros corpos. A unidade de enerxía no SI é o Joule (J) pero é frecuente
Διαβάστε περισσότεραA proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 01. Gravitación
Exercicios de Física 01. Gravitación Problemas 1. A lúa ten unha masa aproximada de 6,7 10 22 kg e o seu raio é de 1,6 10 6 m. Achar: a) A distancia que recorrerá en 5 s un corpo que cae libremente na
Διαβάστε περισσότεραMétodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)
L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación
Διαβάστε περισσότεραResorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
Διαβάστε περισσότεραAno 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
Διαβάστε περισσότεραELECTROTECNIA. BLOQUE 3: MEDIDAS NOS CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS (Elixir A ou B)
36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A o B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan do mesmo xeito,
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2012 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραA circunferencia e o círculo
10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.
Διαβάστε περισσότεραFÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).
22 Elixir e desenrolar unha das dúas opcións propostas. FÍSICA Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Non se valorará a simple
Διαβάστε περισσότεραFísica e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:
DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 2012 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραTema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2
Tema 8. CIRCUÍTOS ELÉCTRICOS DE CORRENTE CONTINUA Índice 1. O CIRCUÍTO ELÉCTRICO...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.1 Concepto de corrente eléctrica...2 1.2 Características dun circuíto de corrente
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραSistemas e Inecuacións
Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Xuño 2002
PAAU (LOXSE) Xuño 00 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica).
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
Διαβάστε περισσότεραa) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:
VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó
Διαβάστε περισσότεραELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2
36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,
Διαβάστε περισσότεραTRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Διαβάστε περισσότερα24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE
NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Διαβάστε περισσότεραProba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018
Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade Código: 23 XUÑO 2018 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado).
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραPAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A
PAU Xuño 20 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραQuímica P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir
Διαβάστε περισσότεραPROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso
PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso 2017-2018 Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 FÍSICA
PAU XUÑO 2011 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραb) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.
FÍSICA MODERNA FÍSICA NUCLEAR. PROBLEMAS 1. Un detector de radioactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos min -1. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a)
Διαβάστε περισσότεραÁmbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4. Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA
Ámbito Científico - Tecnolóxico ESA MÓDULO 4 Unidade Didáctica 5 USO E TRANSFORMACIÓN DA ENERXÍA Índice da Unidade: 1 -Enerxía...3 1.1.Formas da enerxía...3 1.2.Fontes da enerxía...4 1.3.Unidades da enerxía...7
Διαβάστε περισσότεραEducación secundaria a distancia para persoas adultas. Natureza
Educación secundaria a distancia para persoas adultas 4B Natureza Máquinas e produtos 4B NATUREZA MÁQUINAS E PRODUTOS Autor do Módulo 4B: Máquinas e produtos José Hermógenes Cobas Gamallo Coordinación
Διαβάστε περισσότεραFISICA 2º BAC 27/01/2007
POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Διαβάστε περισσότεραUso e transformación da enerxía
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 4 Unidade didáctica 5 Uso e transformación da enerxía Páxina 1 de 50 Índice 1. Introdución...3
Διαβάστε περισσότεραMECÁNICA. = 1 m/s, calcular a velocidade angular da roda, e a velocidade do punto B.
37 MEÁNI (,5 puntos cada problema; escollerá a opción ou ; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas). PRLEM 1 PIÓN.- alcular a tensión das cordas,, e da figura, sabendo que o peso do
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO
Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,
Διαβάστε περισσότεραFísica P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
Διαβάστε περισσότερα1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson
1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes
Διαβάστε περισσότεραO MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05
O MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05 1. Considerando a seguintes gráfica posición-tempo, indicar a. En qué casos a velocidade é constante. b. Quén se está a mover no sentido positivo c. En qué casos hai
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2009
PAAU (LOXSE) Setembro 2009 Código: 22 FÍSICA Elixir e desenvolver un problema e/ou cuestión de cada un dos bloques. O bloque de prácticas só ten unha opción. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos ( cada
Διαβάστε περισσότεραPAAU (LOXSE) Setembro 2004
PAAU (LOXSE) Setembro 004 Código: FÍSICA Elixir e desenvolver unha das dúas opcións propostas. Puntuación máxima: Problemas 6 puntos (1,5 cada apartado). Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou
Διαβάστε περισσότεραVolume dos corpos xeométricos
11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o
Διαβάστε περισσότεραESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Διαβάστε περισσότεραMATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.
Διαβάστε περισσότεραIndución electromagnética
Indución electromagnética 1 Indución electromagnética 1. EXPERIECIA DE FARADAY E HERY. A experiencia de Oersted (1820) demostrou que unha corrente eléctrica crea ao seu redor un campo magnético. Como consecuencia
Διαβάστε περισσότεραVII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO
VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación
Διαβάστε περισσότεραExercicios de Física 03b. Ondas
Exercicios de Física 03b. Ondas Problemas 1. Unha onda unidimensional propágase segundo a ecuación: y = 2 cos 2π (t/4 x/1,6) onde as distancias se miden en metros e o tempo en segundos. Determina: a) A
Διαβάστε περισσότεραÁmbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 5 Movementos e forzas Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da
Διαβάστε περισσότεραTema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.
Tema 6 Ondas 6-1 Movemento ondulatorio. Clases de ondas 6- Ondas harmónicas. Ecuación de ondas unidimensional 6-3 Enerxía e intensidade das ondas harmónicas 6-4 Principio de Huygens: reflexión e refracción
Διαβάστε περισσότεραMECÁNICA. (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas).
37 MECÁNICA (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas). PROBLEMA 1 OPCION A.- Sabendo que o conxunto bicicleta+ciclista da figura
Διαβάστε περισσότεραLUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS
LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo
Διαβάστε περισσότεραProbas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física
Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior Proba de Física Código CSPEB03 1. Formato da proba A proba consta de cinco problemas e nove cuestións, distribuídas así: Problema 1: dúas cuestións.
Διαβάστε περισσότεραCLAVE DE AFORRA NA AFORRO EMPRESA
CLAVE DE AFORRO AFORRA NA EMPRESA 01 02 03 04 05 06 07 INTRODUCCIÓN FACTOR DE POTENCIA PÉRDAS DE CONDUCTORE AFORRO EN MÁQUINAS ELÉCTRICAS FORNOS ELÉCTRICOS EQUIPOS DE REFRIXERACIÓN RECOMENDACIÓNS XERAIS
Διαβάστε περισσότεραPAU XUÑO 2010 FÍSICA
PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;
Διαβάστε περισσότεραProblemas y cuestiones de electromagnetismo
Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)
Διαβάστε περισσότεραA onda posterior influe na onda frontal
Xullo Xermade A onda posterior influe na onda frontal Onda de presión cando o cono vai hacia atras Onda de presión cando o cono vai hacia diante λ = v/f λ f = v/λ Caixa doméstica Caixa profesional
Διαβάστε περισσότεραLógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?
Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento? os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 10 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 17-18 http://ciug.gal/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) PROBLEMA. Xuño 2017. Un astronauta está no interior
Διαβάστε περισσότεραRADIACTIVIDADE. PROBLEMAS
RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS 1. Un detector de radiactividade mide unha velocidade de desintegración de 15 núcleos/minuto. Sabemos que o tempo de semidesintegración é de 0 min. Calcula: a) A constante de
Διαβάστε περισσότεραPAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como
Διαβάστε περισσότεραTEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO
TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO 1. Para a reacción: N (g) + 3 H (g) NH 3 (g), a constante de equilibrio, K c, a certa temperatura, é,38 10 3. Calcula a constante de equilibrio, á mesma temperatura, para as
Διαβάστε περισσότεραCódigo: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Código: 25 XUÑO 204 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
Διαβάστε περισσότεραÁmbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 8 Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións Páxina 1 de 45 Índice 1. Programación da unidade...3
Διαβάστε περισσότεραEXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO
Física Exercicios de Selectividade Páxina 1 / 8 EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO 15-16 http://ciug.cesga.es/exames.php TEMA 1. GRAVITACIÓN. 1) CUESTIÓN.- Un satélite artificial de masa m que
Διαβάστε περισσότερα1. Formato da proba [CS.PE.B02]
Páxina 1 de 9 [CS.PE.02] 1. Formato da proba Formato A proba consta de vinte cuestións, distribuídas deste xeito: Problema 1: tres cuestións tipo test. Problema 2: tres cuestións tipo test. Problema 3:
Διαβάστε περισσότεραAs Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación
As Mareas INDICE 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación Introducción A marea é a variación do nivel da superficie libre
Διαβάστε περισσότερα