Probabilidade. Obxectivos. Antes de empezar
|
|
- Κασσιέπεια Κασιδιάρης
- 7 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 12 Probabilidade Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir os experimentos aleatorios dos que non o son. Achar o espazo da mostra e distintos sucesos dun experimento aleatorio. Realizar operacións con sucesos. Determinar si dous sucesos son compatibles ou incompatibles. Calcular a probabilidade dun suceso mediante a regra de Laplace. Calcular probabilidades mediante a experimentación. Coñecer e aplicar as propiedades da probabilidade. Antes de empezar 1.Experimentos aleatorios... páx. 4 Espazo da mostra e sucesos Técnicas de reconto Operacións con sucesos Propiedades 2.Probabilidade... páx. 7 Probabilidade dun suceso Regra de Laplace Propiedades da probabilidade Probabilidade experimental Simulación Exercicios para practicar Para saber máis Resumen Autoavaliación Actividades para enviar ao titor MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 1
2 2 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
3 Antes de empezar "No fondo a teoría da probabilidade é só sentido común expresado con números". Pierre Simón de Laplace Investiga xogando Tíranse dous dados, a ficha cuxo número coincide coa suma dos resultados avanza un lugar. Todas teñen a mesma probabilidade de gañar?, por cal apostarías?, tira os dados e compróbao. A palabra azar procede do árabe al zhar, nome co que se designaban os dados pola flor de azahar que levaban nas súas caras. MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 3
4 1. Experimentos aleatorios Espazo da mostra e sucesos Un experimento aleatorio é aquel que antes de realizalo non se pode predicir o resultado que se vai a obter. En caso contrario dise determinista. Aínda que nun experimento aleatorio non saibamos o que ocorrerá ao realizar unha "proba", si que coñecemos de antemán todos os seus posibles resultados. O espazo da mostra é o conxunto de todos os resultados posibles dun experimento aleatorio. Adoitase designar coa letra E. Cada un destes posibles resultados chámase suceso elemental. Chamaremos suceso a calquera subconxunto do espazo da mostra. O mesmo espazo da mostra é un suceso chamado suceso seguro e o conxunto baleiro, Ø, é o suceso imposible. Técnicas de reconto Ø: símbolo co que se designa o conxunto baleiro, o que non ten ningún elemento. En moitas ocasións un experimento aleatorio está formado pola sucesión de outros máis sinxelos, dise composto, é o caso de "tirar dous dados", "lanzar dúas ou máis moedas", "extraer varias cartas dunha baralla",... Nestes casos para obter o espazo da mostra pódese utilizar algunha destas técnicas: Construír unha táboa de dobre entrada, se se combinan dous experimentos simples. Facer un diagrama de árbore, máis útil se se combinan dous ou máis experimentos simples. Observa que se o primeiro experimento ten m resultados distintos e o segundo n, o número de resultados para a combinación de ambos experimentos é m n. No experimento aleatorio de tirar un dado cúbico hai 6 posibles resultados: No experimento aleatorio de lanzar dous moedas hai 4 posibles resultados: TÁBOA de dobre entrada Experimento: Tirar dous dados Diagrama de ÁRBORE Experimento: Lanzar tres moedas 2 2 2=8 resultados 6 6=36 resultados Chamamos permutacións de n elementos (P n ) ás distintas formas de ordenar eses n elementos. Coñecer o seu número é útil para realizar determinados problemas de reconto. Vexamos como se calcula cun exemplo no que queremos ordenar n bólas de distintas cores: 1 bóla so se pode ordenar de 1 maneira. P 1 = 1 2 bólas pódense ordenar de 2 maneiras. P 2 = 2 1 = 2 3 bólas, hai 6 formas de ordenalas. A 1ª P 3 = = 6 posición pódese ocupar de 3 maneiras, en cada caso a 2ª de 2 e a 3ª de 1. 4 bólas poderanse ordenar de 4 6 = 24 formas e P 4 = = 24 seguindo con este razoamento n bólas pódense ordenar de P n = n (n-1) (n-2) Este produto escríbese de forma máis simplificada n! e dise factorial de n. 4 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
5 Experimento aleatorio: Extraer unha bóla e anotar o número. Operacións con sucesos Dados dous sucesos A e B dun espazo da mostra E, chamaremos: Suceso contrario de A ao que ocorre cando non ocorre A, o indicaremos A. Fórmano os sucesos elementais que non están en A. A= saír menor que 6 B= saír par A={1, 2, 3, 4, 5} A ={2, 4, 6} B={2, 4, 6, 8, 10} B ={1, 2, 3} A B={1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 10} A B={2,4} Suceso unión de A e B, A B, é o que ocorre cando ocorre A o B, polo menos un dos dous. Fórmase xuntando os sucesos elementais de A e B. Suceso intersección de A e B, A B ao suceso que ocorre cando ocorren A e B á vez. Fórmase cos sucesos elementais comúns. Cando a intersección de dous sucesos é o suceso imposible, é dicir, que non poden ocorrer simultaneamente, dise que ambos son incompatibles. A e B incompatibles se A B=Ø C= saír cadrado perfecto D= saír nº primo A e B incompatibles Atención: Non hai que confundir os sucesos contrarios e os sucesos incompatibles; un suceso e o seu contrario sempre son incompatibles, non poden ocorrer á vez, pero dous sucesos incompatibles non teñen por que ser contrarios. Propiedades das operacións con sucesos A B A unión e a intersección de sucesos e o suceso contrario cumpren as seguintes propiedades: A unión dun suceso e o seu contrario é o suceso seguro; a intersección é o suceso imposible. O contrario de A é A A A = E A A = Ø O contrario da unión é a intersección dos contrarios. A B A B A ={6, 7, 8, 9, 10} B ={1, 3, 5, 7, 9} A B = {7, 9} = A B A B = {1, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10} = A B ( A B) = A B O contrario da intersección é a unión dos contrarios. ( A B) = A B MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 5
6 EXERCICIOS resoltos 1. Indica cales dos seguintes experimentos son aleatorios e en caso afirmativo acha o espazo da mostra: a) Extraer unha carta dunha baralla española e anotar o pau. b) Pesar un litro de aceite. c) Medir a hipotenusa dun triángulo rectángulo coñecidos os catetos. d) Elixir sen mirar unha ficha de dominó. e) Pescudar o resultado dun partido de fútbol antes de que se xogue. f) Sacar unha bóla dunha bolsa con 4 bólas vermellas. g) Sacar unha bóla dunha bolsa con 1 bóla vermella, 1 verde, 1 azul e 1 branca. h) Lanzar ao aire unha moeda e observar o tempo que tarda en chegar ao chan. SOLUCIÓN: Son aleatorios, posto que non podemos coñecer de antemán o resultado, os seguintes: a) Espazo da mostra: E={OUROS, COPAS, ESPADAS, BASTOS} d) O espazo da mostra está formado por cada unha das 28 fichas que compoñen o dominó. e) Espazo da mostra: E={1, X, 2} g) Espazo da mostra: E={VERMELLA, VERDE, BRANCA, AZUL} 2. Calcula as posibilidades mediante un diagrama de árbore: a) Nun equipo de fútbol - sala dispoñen para xogar de pantalóns brancos ou negros, e de camisetas vermellas, azuis ou verdes. De cantas maneiras se poden vestir para un partido? a) b) Tírase unha moeda e un dado, cales son os resultados posibles? c) Tírase unha moeda, se sae cara sácase unha bóla da urna A que contén unha bóla vermella, unha azul e unha verde; e se sae cruz sácase da urna B na que hai unha bóla vermella, unha azul, unha branca e unha negra. Escribe os posibles resultados. b) d) Marta e María xogan un campionato de parchís, vence a primeira que gañe dúas partidas seguidas ou tres alternas. De cantas maneiras se pode desenvolver o xogo? d) c) 6 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
7 EXERCICIOS resoltos 3. Considera o experimento aleatorio de extraer unha carta da baralla. Expresa con unións e interseccións de A e de B, ou co contrario, os seguintes sucesos: a) A= saír figura B= saír bastos Que saía figura ou sexa de bastos = A B b) A= saír un rei B= saír copas Saír copas pero que non sexa rei = A B c) A= saír un as B= saír ouros Que non saía un as nin de ouros = A B d) A= saír un rei B= saír espadas Saír o rei de espadas = A B 4. Extráense dúas cartas da baralla e mírase o pau. Indica cal, a, b ou c, é o suceso contrario a S? S = As dúas son de ouros a) Ningunha é de ouros b) Polo menos unha é de ouros c) Polo menos unha non é de ouros S = Ningunha é de copas a) As dúas son de copas b) Polo menos unha é de copas c) Polo menos unha non é de copas No primeiro caso a solución é a opción c, o contrario de que as dúas sexan de ouros que polo menos unha non o sexa. No segundo, b é a opción correcta. 2. Probabilidade Probabilidade dun suceso Ao tirar un dado moitas veces, as frecuencias relativas de cada cara estabilízanse en torno a 1/6. O gráfico mostra as frecuencias relativas de cada resultado obtido ao tirar dous dados e elexir o nº maior, ao repetir o experimento moitas veces. A probabilidade dun suceso, S, indica o grao de posibilidade de que ocorra dito suceso. Exprésase mediante un número comprendido entre 0 e 1, e escríbese P(S). Se P(S) está próximo a 0 o suceso é pouco probable e será máis probable canto máis se aproxime a 1, que é a probabilidade do suceso seguro, P(E)=1. Cando se repite un experimento aleatorio moitas veces, a frecuencia relativa coa que aparece un suceso tende a estabilizarse cara un valor fixo, a medida que aumenta o número de probas realizadas. Este resultado, coñecido como lei dos grandes números, lévanos a definir a probabilidade dun suceso como o número cara ao que tende a frecuencia relativa ao repetir o experimento moitas veces. MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 7
8 A regra de Laplace Cando dous sucesos teñen a mesma probabilidade de ocorrer ao realizar un experimento aleatorio dinse equiprobables. Se nun espazo da mostra todos os sucesos elementais son equiprobables, o experimento dise regular e a probabilidade dun suceso calquera A, pódese calcular mediante a Regra de Laplace, segundo a cal basta contar, e facer o cociente entre o nº de sucesos elementais que compoñen A e o nº de sucesos elementais do espazo da mostra. Adoitase enunciar así: nº casos favorables P(A)= nº casos posibles No experimento de lanzar tres moedas, hai 8 casos posibles: A= saír tres caras Casos favorables: 1 P(A)= 8 1 B= saír dúas caras Casos favorables: 3 P(B)= 8 3 C= polo menos unha cara Casos favorables: 7 P(C)= 8 7 EXEMPLO: Nunha urna hai 10 bólas numeradas do 1 ol 10, extráese unha ao chou. Casos posibles: 10 Cal é a probabilidade de que sexa un nº par? Casos favorables: 5 5 P(nº par)= = 0, 5 10 Cal é a probabilidade de que sexa un nº maior que 6? Casos favorables: 4 4 P(nº maior que 6)= = 0, 4 10 Tíranse dous dados e elíxese o maior dos números obtidos. Hai 36 casos posibles. P(1)= 36 1 P(4)= 36 7 P(2)= 36 3 P(5)= 36 9 P(3)= P(6)= 36 Propiedades da probabilidade Ao asignar probabilidades mediante a regra de Laplace ou utilizando a frecuencia relativa podes comprobar que se cumpre: 0 P(A) 1. A probabilidade dun suceso é un número comprendido entre 0 e 1. P(E)=1, P(Ø)=0. A probabilidade do suceso seguro é 1 e a do suceso imposible 0. A probabilidade da unión de dous sucesos incompatibles é P(AUB)=P(A)+P(B). Ademais, destas propiedades dedúcense estoutras que resultan moi útiles para calcular probabilidades: P( A )=1 P(A) P(A B)=P(A) + P(B) P(A B) P(A)=0,4 P(B)=0,2 P(A B)=0,6 A= Sacar un nº menor que 5 B= Sacar un nº múltiplo de 5 A e B son incompatibles P(A B)=P(A)+P(B) A= Sacar un nº menor que 5 B= Sacar un nºpar A e B son compatibles P(A)=0,4 P(B)=0,5 P(A B)=0.2 P(A B)=0,7 P(A B)=P(A)+P(B)-P(A B) A= Sacar un nº menor que 5 P(A)=0,4 P( A )=0,6 A A = A A =E P( A )=1 P(A) 8 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
9 Moeda trucada P(C)=0,6 P(X)=0,4 Dado cargado p(6)=0,5 Probabilidade experimental A lei de Laplace permítenos calcular a probabilidade de sucesos regulares, pero se a experiencia é irregular descoñecemos a probabilidade de cada un dos casos, entón é preciso recorrer á experimentación. A probabilidade experimental é a probabilidade asignada a un suceso mediante o cálculo da frecuencia relativa do mesmo ao repetir o experimento moitas veces. Canto maior é o número de probas realizadas máis se aproxima o valor obtido ao valor descoñecido da probabilidade teórica. O número de probas a realizar dependerá do experimento e do nº dos seus posibles resultados. Observa os exemplos da esquerda. Unha moeda está trucada de maneira que a probabilidade de saír cara non é a mesma que a de saír cruz, para pescudar estas probabilidades lanzouse moitas veces obtendo os resultados da táboa. Á vista destes asignaremos a saír cara a probabilidade 0,6 e a saír cruz 0,4. Un dado está cargado de forma que a probabilidade dunha das súas caras é cinco veces a das demais. De que cara se trata?. Cal é a súa probabilidade?. Ao repetir o lanzamento moitas veces obsérvase que a cara cargada é a do nº 6, a súa probabilidade é 0,5 e a do resto das caras 0,1. Simulación de experimentos En moitas ocasións realizar un experimento aleatorio un número elevado de veces non resulta fácil, entón recorremos á simulación. Simular un experimento aleatorio consiste en substituílo por outro máis sinxelo e capaz de reproducir os mesmos resultados. As calculadoras científicas dispoñen da tecla RAND, RAN# ou RANDOM que, ao activala, xera un número ao chou comprendido entre 0 e 1, chamado número aleatorio. Estes números resultan de gran utilidade na simulación de experimentos. Para simular o lanzamento dun dado coa calculadora utilizando estes números: Na túa calculadora preme sobre a tecla rand, ran# ou random, multiplica por 6 (nº de resultados) o número que aparece, colle a parte enteira e súmalle 1, xa que os resultados van de 1 a 6. ent(0, )+1=2 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 9
10 EXERCICIOS resoltos 5. A ruleta é un coñecido xogo dos casinos. Consiste nunha roda equilibrada, dividida en 37 cadriños numerados do 0 ao 36. O 0 é de cor verde e cando sae gaña a banca. Hai diferentes tipos de apostas, a un número só, a par, a impar, a vermello, a negro, a passe (nº>18), a falte (nº<18), a unha columna, Calcula as seguintes probabilidades: a) P(17)= b) P( impar )= c) P( 2ª columna )= 37 e) P( impar e falte )= 37 9 d) P( par e vermello )= f) P( vermello )= Na última avaliación, na miña clase as Matemáticas aprobounas o 67%, o Inglés o 63% e o 38% aprobou as dúas materias. Elixido un estudante da clase ao chou, calcula a probabilidade de que: a) Aprobara algunha das dúas b) Non aprobara ningunha das dúas c) Aprobara só as Matemáticas d) Aprobara só unha das dúas M Facer un diagrama facilita moito a resolución do problema. I 8 P(M)=0,67 P(I)=0,63 P(M I)=0,38 a) Algunha das dúas é o suceso unión, P(MUI) = P(M)+P(I) P(M I) = 0,67+0,63 0,38 = 0,92 b) Non aprobar ningunha é o suceso contrario a aprobar algunha das dúas (polo menos unha). P(algunha das dúas) = 1 0,92 = 0,08 c) P( só M ) = P( M I ) = 0,67 0,38 = 0,29 d) P( só M ou só I ) = 0,29 + 0,25 = 0,54 (ó 0,92 0,38) 7. Ao tirar unha chincheta pode caer coa punta cara arriba ou cara abaixo. Para pescudar a probabilidade de cada un destes sucesos, realizouse o experimento moitas veces obtendo os resultados dados na táboa. Á vista deles, que probabilidade asignarías ao suceso caer coa punta cara abaixo? Nº de tiradas Punta cara arriba Na táboa obsérvase que a frecuencia relativa do suceso caer coa punta cara arriba tende a 0,67. Caer coa punta cara abaixo é o suceso contrario, pódese considerar P( punta cara abaixo ) = 1 0,67 = 0,33 Carreira con dados P(2)= 1/36 P(3)= 2/36 P(4)= 3/36 P(5)= 4/36 P(6)= 5/36 P(7)= 6/36 P(8)= 5/36 P(9)= 4/36 P(10)= 3/36 P(11)= 2/36 P(12)= 1/36 Comproba que a ficha con máis probabilidade de gañar é a nº 7 10 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
11 Para practicar 1. Escollemos unha ficha de dominó ao chou, a) Describe os sucesos: A= sacar unha ficha dobre B= sacar unha ficha cuxos números sumen 5 ou múltiplo de 5 b) Escribe A B e A B 2. Escribe o espazo da mostra do experimento resultante de tirar 3 moedas. Considera os sucesos: A= Saír unha cara B= Saír polo menos unha cara Escribe A B, A B e o suceso contrario de B. 3. Nunha urna hai 15 bólas numeradas do 1 ao 15, extráese unha de elas; considera os sucesos: A= Sacar un nº par B= Sacar un múltiplo de 4 Escribe A B e A B. 4. Lanzamos un dado dodecaédrico e anotamos o nº da cara superior. Describe os sucesos: A= Sacar un nº par B= Sacar un nº maior que 5 Escribe A B, A B e A B 8. Lanzamos dous dados e fixámonos na menor das puntuacións. Calcula a probabilidade de que sexa un Encima da mesa temos as cartas dunha baralla que aparecen abaixo, sacamos outra carta e fixámonos no seu número, calcula a probabilidade de que a suma dos números das tres cartas sexa Extraemos unha ficha de dominó, calcula a probabilidade de que a suma dos puntos sexa menor que Cun 1, un 2 e un 3, formamos todos os números posibles de 3 cifras. Escollemos un ao chou, que probabilidade hai de que acabe en 3? 12. Ao xirar a ruleta da figura, calcula a probabilidade de que saia vermello e maior que Nunha caixa hai 5 bólas vermellas, 4 verdes e 3 azules. Extráese unha bóla e anótase a cor, calcula a probabilidade de que sexa verde. 6. Escóllese ao chou un nº entre os primeiros 50 naturais (a partir do 1). Calcula a probabilidade dos sucesos: A= saír un nº maior que 4 e menor que 17. B= Saír un cadrado perfecto 7. Dunha baralla española extráese unha carta, calcula a probabilidade dos sucesos: A= Saír bastos B= Non saír nin bastos nin as 13. A probabilidade dun suceso é 0,21, calcula a do suceso contrario. 14. A probabilidade dun suceso A é P(A)=0,55, a de outro suceso B é P(B)=0,45 e a da intersección de ambos é P(A B)=0,20. Calcula a probabilidade de A B. MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 11
12 15. Considera dous sucesos A e B dun experimento aleatorio. Se P(A)=0,37; P(A B)=0,79 e P(A B)=0,06; calcula a P( B ). 16. Un dado está trucado de maneira que a probabilidade de sacar un nº par é 0,67; ademais P(1)=P(3)=P(5). Calcula a probabilidade de sacar un Nunha urna hai bólas brancas e negras. María di: A probabilidade de sacar unha bóla branca é 5/26 Serxio di: A probabilidade de sacar unha bóla negra é 11/13 a) Poden ser correctas ambas afirmacións? b) Se María ten razón, cal é a probabilidade de sacar bóla negra? 18. Nun restaurante ofrecen un menú que consta de primeiro prato a escoller entre ensalada, pasta ou legumes; un segundo prato a escoller entre carne ou peixe; e sobremesa a escoller entre froita o xeado. Ana escolle o seu menú ao chou, calcula a probabilidade de que coma: a) Ensalada, carne e froita. b) Pasta e peixe. Suxestión: Fai un diagrama de árbore 19. Levo no peto 2 moedas de 50 céntimos, dúas de 20 céntimos e dúas de 10 céntimos. Tamén levo un burato polo que me caen dúas e pérdoas. Calcula a probabilidade de perder: a) 1 euro b) Menos de 40 céntimos. c) Máis de 50 céntimos. Suxestión:Fai unha táboa de dobre entrada 21. A unha reunión asisten 32 homes e 48 mulleres. A metade dos homes e a cuarta parte das mulleres teñen 40 anos ou máis. Elixida unha persoa ao chou calcula a probabilidade de que: a) sexa muller e menor de 40 anos b) sexa menor de 40 anos. Suxestión: Completa a táboa 40 o máis <40 HOME 32 MULLER Perdín algunhas cartas dunha baralla. Se entre as que me quedan saco unha ao chou, a probabilidade de que sexa de copas é 0,20, de que sexa un rei é 0,13 e de que sexa un rei ou de copas é 0,30. Está o rei de copas entre as cartas que me quedan?. Suxestión: Calcula a probabilidade da intersección 23. A un humidal chegan todos os anos bandadas de grúas no seu camiño a zonas cálidas. Para observar cantas hai, capturouse e anelouse unha mostra de 40 grúas. Posteriormente obsérvanse 50 das que 3 levan anel, cantas grúas estimaremos que hai?. Suxestión: A probabilidade de que unha grúa estea anelada será a mesma en todas as mostras, e calculámola a partir da frecuencia relativa. 24. Suponse que a probabilidade de acertar ao tirar un dardo en calquera punto da diana é a mesma. Calcula a probabilidade de acertar na zona de cor verde. 20. Nun instituto o 66% dos estudantes son afeccionados ao fútbol e o 42% ao baloncesto. Hai un 27% que son afeccionados a ambos deportes. Calcula a probabilidade de que elixido un estudante ao chou non sexa afeccionado ao fútbol nin ao baloncesto. 12 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
13 Para saber máis Probabilidade e xenética As leis de Mendel Gregor Mendel ( ), foi un monxe e naturalista nacido en Heizendorf (actual Hencice, República Checa). A través dos seus traballos, que levou a cabo con distintas variedades da planta do chícharo, foi o primeiro en describir las leis que rexen a herdanza xenética. Para elo aplica a probabilidade como describe na súa obra "A Matemática da herdanza". Ao cruzar dúas liñas puras, distintas para algún carácter, o 100% dos descendentes son iguais entre si e iguais ao parental dominante. (1ª Lei de Mendel) Mendel combinou chícharos de distinta cor (amarelo e verde) e distinta textura (lisos e rugosos). Na 3ª xeración: P(amarelo liso)= 16 9 P(amarelo rugoso)= 16 3 P(verde liso)= 16 3 P(verde rugoso)= 16 1 Probabilidade condicionada Dependentes ou independentes? En ocasións a probabilidade dun suceso varía se se calcula coa condición de que ocorreu outro anteriormente. Imaxina que xogando á ruleta sabemos que non saíu o 0, podemos considerar entón que P(par)=1/2. Se ademais sabemos que saíu vermello nº de pares e vermellos 8 P(par sabendo que é vermello)= = nº pares 18 Con esta condición a probabilidade de par xa non é ½, os sucesos par e vermello son DEPENDENTES. Pero si sabemos que saíu passe nº resultados pares e passe P(par sabendo que é passe)= nº resultados pares = 9 18 A probabilidade de par segue sendo ½, non cambiou, os sucesos par e passe son INDEPENDENTES. MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 13
14 Lembra o máis importante Espazo da mostra e sucesos Experimento aleatorio, o que no se pode predicir o resultado. Espazo da mostra conxunto de todos os resultados posibles. Un diagrama de árbore facilita a construción do espazo da mostra en experimentos compostos. Chamaremos suceso a calquera subconxunto do espazo da mostra. Sucesos incompatibles se non se poden realizar á vez. 1º: m resultados 2º: n resultados Total: m n resultados Operacións con sucesos Suceso unión de A e B, A B, é o que ocorre cando ocorre A ou B, algún dos dous. Suceso intersección de A e B, A B, suceso que ocorre cando ocorren A e B á vez. Suceso contrario de A ao que ocorre cando non ocorre A, indicarémolo A. A B A B A B A B A B A B Calcular probabilidades En experimentos regulares, cando os sucesos elementais son equiprobables, coa Regra de Laplace P(A)= nº casos favorables nº casos posibles Se o experimento non é regular recórrese á experimentación, tomando a probabilidade de A como a súa frecuencia relativa ao repetir o experimento moitas veces. Propiedades da probabilidade 0 P(A) 1. P(E)=1, P(Ø)=0. P( A )=1-P(A) Probabilidade da unión A e B incompatibles: P(AUB)=P(A)+P(B) A e B compatibles: P(AUB)=P(A)+P(B)-P(A B) 14 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
15 Autoavaliación 1. Escribimos cada unha das letras da palabra ALEATORIO nun papel e sacamos unha ao chou. Escribe o suceso saír vogal. 2. Escribe o suceso contrario do calculado no exercicio anterior. 3. Nunha bolsa hai 100 bólas numeradas do 0 ao 99. Extráese unha ao chou, calcula a probabilidade de que nas súas cifras estea o Nunha bolsa hai 2 bólas vermellas, 4 bólas verdes e 4 azules. Sácase unha bóla ao chou, calcula a probabilidade de que NON sexa verde. 5. Calcula a probabilidade de vermello na ruleta da figura. 6. Sácase unha carta dunha baralla de 40, calcula a probabilidade de que sexa de OUROS ou un AS. 7. Se A e B son dous sucesos tales que P(A)=0,64, P(B)=0,36 e P(A B)=0,12. Calcula P(A B). aproban suspenden Grupo A 15 6 Grupo B Os resultados dun exame realizado por dous grupos de 3º ESO móstranse na táboa adxunta. Seleccionado un estudante ao chou calcula a probabilidade de que sexa do grupo B e aprobe. 9. Un dado cúbico está trucado de xeito que a probabilidade de sacar un catro é catro veces a probabilidade de calquera das outras caras. Calcula a probabilidade de obter un catro. 10. Lánzanse unha moeda e un dado, calcula a probabilidade de que saía CARA e nº PAR. MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO 15
16 Solucións dos exercicios para practicar 1. A={00,11,22,33,44,55,66} B={05,14,23,55} A B={00,05,11,14,22,23,44,55,66} A B={55} 2. A={cxx,xcx,xxc} B={ccc,ccx,cxc,xcc,cxx,xcx,xxc} A B=A A B=B B ={xxx} 3. A B={2,4,6,8,10,12} A B={4,8,12} 4. A B={8,12} A B ={4} A B ={1,2,3,5} 5. P(verde)=4/12=1/3 6. P(A)=12/50=0,24 P(B)=7/50 7. P(A)=1/4 P(B)=27/40 8. P(3)=7/36 9. Debe saír un 6, como xa hai un: P=3/ En 16 das 28 fichas, P=16/28=0, Hai 6 casos posibles, P=2/6=1/3 12. P=0,3 13. P( A )=1 0,21=0, P(A B)=0,55+0,45 0,20=0, P( B )=1 P(B)=1 0,39=0, P(impar)=0,33 P(1)=P(3)=p(5)=0, a) Non poden ser certas ambas xa que son sucesos contrarios e 5/26+11/13 1 b) P( negra )=21/ Hai 12 posibles menús a) P(A)=1/12 b) P(B)=1/6 19. a) P(1)=4/36=1/9 b) P(menos de 0,40)=12/36=1/3 c) P( máis de 0,50 )=20/36=5/9 20. P( A B )=1-P(A B)=1 0,81=0, Asisten 80 persoas a) P(muller e menor de 40)=12/80=0,15 b) P(menor de 40)=28/80=0, P(R C)=P(R)+P(C) P(R C)=0,03 A probabilidade de sacar o Rei de Copas non é 0, logo si que está. 23. P(grúa con anel)=4/50=0,08 nº estimado = 40/0, Superficie da diana= π (4r) 2 =16πr 2 Superficie verde= π (3r) 2 - π (2r) 2 =5πr 2 P=5/16 Solucións AUTOAVALIACIÓN 1. {A, E, I, O} 2. {L, T, R} 3. 19/ /10 = 0,6 5. 4/12 = 1/ / , /50 = 0,3 9. 4/ /12 = 0,25 16 MATEMÁTICAS Orientadas ás Ensinanzas Académicas 3º ESO
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de
1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos
V. PROBABILIDADE E ESTATÍSTICA 1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos 1 Experimento aleatorio. Concepto e exemplos Experimentos aleatorios son aqueles que ao repetilos nas mesmas condicións
Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,
Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores
EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS
EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto
Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA
Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735
Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016
Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:
XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.
XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
A circunferencia e o círculo
10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.
EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA
Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M
Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio
3 Polinomios Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Achar a expresión en coeficientes dun polinomio e operar con eles. Calcular o valor numérico dun polinomio. Recoñecer algunhas identidades notables,
Procedementos operatorios de unións non soldadas
Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice
Expresións alxébricas
5 Expresións alxébricas Obxectivos Crear expresións alxébricas a partir dun enunciado. Atopar o valor numérico dunha expresión alxébrica. Clasificar unha expresión alxébrica como monomio, binomio,... polinomio.
Áreas de corpos xeométricos
9 Áreas de corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Antes de empezar 1.Área dos prismas....... páx.164 Área dos prismas Calcular a área de prismas rectos de calquera número de caras.
CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.
Polinomios Contidos 1. Monomios e polinomios Expresións alxébricas Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 2. Operacións Suma e diferenza Produto Factor común 3. Identidades notables Suma
Expresións alxébricas
Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes
IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase
Educación secundaria para persoas adultas. Ámbito científico tecnolóxico. Módulo 4 Unidade didáctica 4. Estatística e probabilidade.
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 4 Unidade didáctica 4 Estatística e probabilidade Páxina 1 de 37 Índice 1. Programación da unidade...3 1.1 Encadramento da
Inecuacións. Obxectivos
5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións
ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)
Volume dos corpos xeométricos
11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o
Obxectivos. polinomios. Valor. por diferenza. Factor común. ao cadrado. Suma. Resumo. titor. numérico. seu grao. Polinomios. Sacar factor. común.
Polinomios Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Manexar as expresiónss alxébricas e calcular o seu valor numérico. Recoñecer os polinomios e o seu grao. Sumar, restar e multiplicar polinomios. Sacar
NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:
NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (
A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.
Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5
a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )
.. MATEMÁTICAS I PENDENTES (º PARTE) a) Calcula m de modo que o produto escalar de a(, ) e b( m, 5 ) sea igual a 5. b) Calcula a proección de a sobre c, sendo c,. ( ) 5 Se (, ) e y,. Calcula: a) Un vector
PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =
Semellanza e trigonometría
7 Semellanza e trigonometría Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Recoñecer triángulos semellantes. Calcular distancias inaccesibles, aplicando a semellanza de triángulos. Nocións básicas de trigonometría.
CADERNO Nº 11 NOME: DATA: / / Estatística. Representar e interpretar gráficos estatísticos, e saber cando é conveniente utilizar cada tipo.
Estatística Contidos 1. Facer estatística Necesidade Poboación e mostra Variables 2. Reconto e gráficos Reconto de datos Gráficos Agrupación de datos en intervalos 3. Medidas de centralización e posición
Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro
9 Corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar que é un poliedro. Determinar os elementos dun poliedro: Caras, arestas e vértices. Clasificar os poliedros. Especificar cando un
Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a
Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei
Problemas xeométricos
Problemas xeométricos Contidos 1. Figuras planas Triángulos Paralelogramos Trapecios Trapezoides Polígonos regulares Círculos, sectores e segmentos 2. Corpos xeométricos Prismas Pirámides Troncos de pirámides
Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos
9 Funcións e gráficas Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Coñecer e interpretar as funcións e as distintas formas de presentalas. Recoñecer o dominio e o percorrido dunha función. Determinar se unha
NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á
NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)
Trigonometría. Obxectivos. Antes de empezar.
7 Trigonometría Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Calcular as razóns trigonométricas dun ángulo. Calcular todas as razóns trigonométricas dun ángulo a partir dunha delas. Resolver triángulos rectángulos
MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.
TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO
TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO 1. CORPOS XEOMÉTRICOS No noso entorno observamos continuamente obxectos de diversas formas: pelotas, botes, caixas, pirámides, etc. Todos estes obxectos son corpos xeométricos.
CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais
CADERNO Nº NOME: DATA: / / Os números reais Contidos. Os números reais Números irracionais Números reais Aproximacións Representación gráfica Valor absoluto Intervalos. Radicais Forma exponencial Radicais
VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO
VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación
Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.
1 Números reais Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Clasificar os números reais en racionais e irracionais. Aproximar números con decimais ata unha orde dada. Calcular a cota de erro dunha aproximación.
Resorte: estudio estático e dinámico.
ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO
PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II
PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio
1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados
1_.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1. Ordena de menor a maior as seguintes fraccións: 1 6 3 5 7 4,,,,, 3 5 4 8 6 9. Efectúa as seguintes operacións e simplifica o resultado:
Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.
Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio Proba de Matemáticas Código CMPM001 Páxina 1 de 9 Parte matemática. Matemáticas 1. Formato da proba Formato A proba consta de vinte cuestións tipo test.
Funcións e gráficas. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Funcións páx. 4 Concepto Táboas e gráficas Dominio e percorrido
9 Funcións e gráficas Obxectivos Nesta quinceer na aprenderás a: Coñecer e interpretar as funcións e as distintas formas de presentalas. Recoñecer ou dominio e ou percorrido dunha función. Determinar se
I.E.S. CADERNO Nº 6 NOME: DATA: / / Semellanza
Semellanza Contidos 1. Semellanza Figuras semellantes Teorema de Tales Triángulos semellantes 2. Triángulos rectángulos. Teoremas Teorema do cateto Teorema da altura Teorema de Pitágoras xeneralizado 3.
TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa
TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto
Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene
Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene Nome: 4º ESO Nº Páx. 1 de 36 FIGURAS SEMELLANTES 1. CONCEPTO DE SEMELLANZA Intuitivamente: Dúas figuras son SEMELLANTES se teñen a mesma forma pero distinto
Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 8 Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións Páxina 1 de 45 Índice 1. Programación da unidade...3
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II
PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio
Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.
ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...
ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS
Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES
Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES PROBLEMAS ÁCIDO/BASE DÉBIL 1. Unha disolución de amonuíaco de concentración 0,01 mol/dm³ está ionizada nun 4,2 %. a) Escribe a reacción de disociación e calcula
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS
Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio
Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:
DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Problemas Física e química 4º ESO As forzas 01/12/09 Nome: [6 Ptos.] 1. Sobre un corpo actúan tres forzas: unha de intensidade 20 N cara o norte, outra de 40 N cara o nordeste
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS
EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo
Estatística. Obxectivos
1 Estatística Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir os conceptos de poboación e mostra. Diferenciar os tres tipos de variables estatísticas. Facer recontos e gráficos. Calcular e interpretar
XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II
Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso áuniversidade XUÑO 218 Código: 2 MATEMÁTICAS II (Responde só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio
Ámbito científico tecnolóxico. Estatística. Unidade didáctica 4. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 4 Estatística Índice 1.1 Descrición da unidade didáctica... 3 1.
Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico
1 Introdución á análise numérica. Erros no cálculo numérico Carmen Rodríguez Iglesias Departamento de Matemática Aplicada Facultade de Matemáticas Universidade de Santiago de Compostela, 2013 Esta obra
Sistemas e Inecuacións
Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e
Estatística. Obxectivos
11 Estatística Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir os conceptos de poboación e mostra. Diferenciar os tres tipos de variables estatísticas. Facer recontos e gráficos. Calcular e interpretar
PAAU (LOXSE) XUÑO 2005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS
PAAU (LOXSE) XUÑO 005 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CC. SOCIAIS Código: 61 O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS 1. A luz do Sol tarda 5 10² s en chegar á Terra e 2,6 10³ s en chegar a Xúpiter. a) O período de Xúpiter orbitando arredor do Sol. b) A velocidade orbital
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico
Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10
1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE
O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE MATEMÁTICA II 06 Exames e Textos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atribución Compartir igual 40 Internacional
MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS
61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos Puntuación máxima de cada un dos exercicios: Álxebra 3 puntos; Análise 3,5 puntos;
MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21
PRIMEIRA PARTE (Parte Común) (Nesta primeira parte tódolos alumnos deben responder a tres preguntas. Unha soa pregunta de cada un dos tres bloques temáticos: Álxebra Lineal, Xeometría e Análise. A puntuación
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2
EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS Dds s ecucións seguintes indic s que son lineis: ) + + b) + u c) + d) + Dd ecución linel + comprob que s terns ( ) e ( ) son lgunhs ds sús solucións
PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109
PÁGINA 0. La altura del árbol es de 8,5 cm.. BC m. CA 70 m. a) x b) y PÁGINA 0. tg a 0, Con calculadora: sß 0,9 t{ ««}. cos a 0, Con calculadora: st,8 { \ \ } PÁGINA 05. cos a 0,78 tg a 0,79. sen a 0,5
MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)
1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os
INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA
INTEACCIÓNS GAVITATOIA E ELECTOSTÁTICA AS LEIS DE KEPLE O astrónomo e matemático Johannes Kepler (1571 1630) enunciou tres leis que describen o movemento planetario a partir do estudo dunha gran cantidade
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN
Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN PROBLEMAS SATÉLITES 1. O período de rotación da Terra arredor del Sol é un año e o radio da órbita é 1,5 10 11 m. Se Xúpiter ten un período de aproximadamente 12
Obxectivos. Resumo. titor. corpos xeométricos. Calcular as. súas áreas volumes. Terra. deles.
8 Corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Distinguir as clases de corpos xeométricos. Construíloss a partir do seu desenvolvemento plano. Calcular as súas áreas e volumes. Localizar
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA
Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor
PAU XUÑO 2010 FÍSICA
PAU XUÑO 1 Cóigo: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 caa cuestión, teórica ou practica) Problemas 6 puntos (1 caa apartao) Non se valorará a simple anotación un ítem como solución ás cuestións;
TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA
TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO 1. Punto e recta 2. Lugares xeométricos 3. Ángulos 4. Trazado de paralelas e perpendiculares con escuadro e cartabón 5. Operacións elementais 6. Trazado de ángulos
VI. VECTORES NO ESPAZO
VI. VECTORES NO ESPAZO.- Vectores no espazo. Operacións Sexa E o espazo de pntos ordinario o intitio da xeometría elemental. Un segmento orientado AB con orixe no pnto A e extremo no pnto B recibe o nome
Mostraxe Inferencia estatística
Mostraxe Inferencia estatística A mostraxe e a inferencia estatística utilízase para coñecer as características dunha poboación a partir dun grupo pequeno de elementos da mesma e para coñecer os erros
Ámbito científico tecnolóxico. Números e álxebra. Unidade didáctica 1. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial
Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo Unidade didáctica 1 Números e álxebra Índice 1. Introdución... 1.1 Descrición da unidade
ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS
ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS Índice 1. Ecuacións de primeiro e segundo grao... 1 1.1. Ecuacións de primeiro grao... 1 1.. Ecuacións de segundo grao.... Outras ecuacións alébricas... 5.1. Ecuacións
1. Formato da proba [CM.PM.001.Z]
[CM.PM.00.Z]. Formato da proba Formato! A proba consta de vinte cuestións tipo test.! As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas das que soamente unha é correcta. Puntuación! Puntuación: 0,50
Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)
L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación
LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS
LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm 3 contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e
PAU XUÑO 2014 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II
PAU XUÑO 2014 Código: 36 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS II (O alumno/a debe responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1 = 3 puntos,
MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS
61 MATEMÁTICAS APLICADAS ÁS CIENCIAS SOCIAIS O alumno debe resolver só un exercicio de cada un dos tres bloques temáticos. BLOQUE DE ÁLXEBRA (Puntuación máxima 3 puntos) Un autobús transporta en certa
ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2
36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,
Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...
Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)
Física e Química 4º ESO
Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta
Interferencia por división da fronte
Tema 9 Interferencia por división da fronte No tema anterior vimos que para lograr interferencia debemos superpoñer luz procedente dunha única fonte de luz pero que recorreu camiños diferentes. Unha forma
MECÁNICA. (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas).
37 MECÁNICA (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas). PROBLEMA 1 OPCION A.- Sabendo que o conxunto bicicleta+ciclista da figura
Investigacións a partir da lectura do libro Los Diez Magníficos
Investigacións a partir da lectura do libro Los Diez Magníficos En que consiste o traballo que debes realizar?: Nas seguintes follas podes observar que, para cada capítulo do libro de lectura, se suxiren
VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos
VIII. ESPZO EULÍDEO TRIDIMENSIONL: Áglos perpediclaridade de rectas e plaos.- Áglo qe forma dúas rectas O áglo de dúas rectas qe se corta se defie como o meor dos áglos qe forma o plao qe determia. O áglo
PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B
PAU Xuño 00 Código: 5 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos ( cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos ( cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución
INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS
INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS Páina 0 REFLEXIONA E RESOLVE Coller un autobús en marca Na gráfica seguinte, a liña vermella representa o movemento dun autobús que arranca da parada e vai,
Profesor: Guillermo F. Cloos Física e química 1º Bacharelato Estrutura atómica 2 1
As leis ponderais e volumétricas, estudadas no anterior tema, analizadas á luz da teoría atómica que hoxe manexamos resultan ser unha consecuencia lóxica da mesma, pero non debemos esquecer que historicamente
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA
Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA PROBLEMAS TERMOQUÍMICA 1. O nafaleno (C₁₀H₈) é un composto aromático sólido que se vende para combater a traza. A combustión completa deste composto para producir
PAU MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS
PAU 2011-2012 MATEMÁTICAS II APLICADAS ÁS CCSS Circular informativa curso 2011-2012 Como directora do Grupo de Traballo de Matemáticas Aplicadas ás Ciencias Sociais e no nome de todo o grupo, póñome en