1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE

Μέγεθος: px
Εμφάνιση ξεκινά από τη σελίδα:

Download "1. O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES 1.1. DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE"

Transcript

1 O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES DEFINICIÓN DE VECTOR LIBRE MATEMÁTICA II 06 Exames e Textos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atribución Compartir igual 40 Internacional Define-se un vector fixo AB do espazo tri-dimensional como unha flecha orientada, que ten orixe no ponto A e extremo no ponto B O vector fixo posúe trés características, que son: i módulo do vector: é a lonxitude da flecha e indica-se por AB ; ii direción do vector: é a recta do espazo que contén a flecha, ou calquer outra recta parelela a esta; iii sentido do vector: entende-se por tal cada unha das duas posibilidades de percorrer a recta que determina a direción do vector O vector que ten orixe e extremo coincidentes, chama-se vector nulo Este vector ten módulo cero e carece de direción e sentido Di-se que dous vectores fixos CD AB e son equipolentes : AB e CD teñen o mesmo módulo, direción e sentido Tal relación de equipoléncia indica-se da forma AB CD Define-se un vector libre [ AB ] como o conxunto de todos os vectores fixos que son equipolentes ao vector fixo AB, é dicer, o conxunto de todos os vectores fixos que, independentemente da sua posición no espazo orixe e extremo, teñen igual módulo, direción e sentido que o próprio AB Cada elemento deste conxunto que denominamos vector libre é un representante do vector libre [ Asi, AB ] dous vectores fixos equipolentes determinan o mesmo vector libre Designaremos por V ao conxunto dos vectores libres do espazo, e de agora en diante falaremos simplesmente de vectores para referir-nos aos vectores libres, agás que se especifique o contrário Para evitar particularizar un vector libre en algún dos seus u ou similar representantes, designaremos os vectores libres da forma

2 MATEMÁTICA II 06 O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES O conxunto V está dotado dunha estrutura de espazo vectorial, definindo as seguintes operacións: i Suma de vectores libres: esta operación define-se de forma gráfica, utilizando a "regra do paralelogramo" ii Produto dun escalar por un vector libre: o produto dun escalar α 0 por un vector u, define-se como outro vector que ten as seguintes características: igual direción u, o mesmo sentido que u se α> 0 e sentido contrário se α< 0 e módulo que α veces o módulo de u Se α0, o produto α u é o vector nulo, que non ten direción nen sentido, e ten módulo 0 Pode demostrar-se sen dificuldade que estas duas operacións, definidas de forma gráfica, cumpren as propriedades requeridas para conformar un espazo vectorial, chamado espazo vectorial dos vectores libres do espazo Un conxunto B formado por trés vectores non coplanares forman o que se denomina unha base do espazo V A idea de base implica duas condicións: i B é un conxunto linearmente independente; ii B é un conxunto xerador, é dicer, calquer vector do espazo V é combinación linear dos vectores de B u, u, u } é unha Polo tanto, se o conxunto B u poderá base de V, entón calquer vector obter-se como combinación linear dos seus u x u + y u + z u Os escalares vectores, ou sexa, existen x, y, z ℝ tais que u, u, u } u a respeito da base B x, y, z chaman-se coordenadas do vector

3 MATEMÁTICA II 06 É imediato demostrar que as coordenadas dun vector son únicas para cada base que se u ten como coordenadas x, y,z e tamén manexe: supoñamos que o vector B u, u, u } Isto significa que x ',y ', z ', a respeito dunha base u x u + y u + z u e tamén que u x ' u + y ' u +z ' u Se restamos ambas expresións resulta x x ' u +y y ' u + z z ' u O Pero como os vectores da base B forman un conxunto independente, a única posibilidade de obter o vector nulo a partir deles é que sexan nulos os escalares, é dicer: x x ' y y ' z z ' 0, que equivale a afirmar que xx ', y y ', zz ' A conclusión é que dada unha base e un vector libre, existe unha única forma de obter tal vector como combinación linear dos da base, é dicer, o vector ten coordenadas únicas a respeito da base escollida Isto permite-nos identificar cada vector coas suas coordenadas a respeito dunha base pré-fixada Asi, se temos unha base B e un vector u que ten por coordenadas x, y,z, diremos simplesmente que u x,y, z En particular, se os vectores da base son unitários de módulo e perpendiculares entre si ortogonais, dise que é unha base ortonormal Unha base destas características é a que usaremos habitualmente, agás que se indique o contrário, e referiremo-nos a ela como a base canónica do espazo vectorial V Esta base k }, unitários e está formada por trés vectores Ci, j, ortogonais, e representaremo-la como se indica no gráfico adxunto Expresados nunha base calquer, a suma de vectores e o produto dun vector por un escalar toman a seguinte forma: i Suma de vectores libres u x u + y u + z u e v x ' u + y ' u +z ' u, entón o vector suma será: Se u+ v x u + y u + z u +x ' u + y ' u + z ' u x + x ' u +y + y ' u +z+ z' u u x,y, z e v x ', y ', z ', entón Expresado en termos de coordenadas: se u+ v x + x ', y + y ', z+ z ' ii Produto dun escalar por un vector libre u x u + y u + z u e α ℝ, o produto resulta: Se α u α x u + y u +z u α x u +α y u +α z u u x,y, z e α ℝ, entón α u α x, α y,α z Usando coordenadas resulta: se u,, 0 e v 4,,, expresados a respeito da base B u, u, u }, obter as 4 u v Se os vectores da base B son u,, 0, u, 0, e u 0,, coordenadas do vector w a respeito desta mesma base a respeito da base canónica, obter as coordenadas do vector w Ex Dados os vectores 7 4 u v 4,, 0 4,, 4, 8,0,, 6,, A respeito da base B o vector será w Se queremos obter as coordenadas deste mesmo vector a respeito da base canónica abonda con interpretar o 7 7 w 6,, 6 u + u + u conceito de coordenadas; deste xeito temos: ,, 0 +, 0, + 0,, 6, 6, 0+,0, +0,,, 7, 6, poderá expresar-se como w Asi que o vector w respeito da base canónica 7 9 5, a respeito da base B e como w,7, a

4 MATEMÁTICA II 06 PRODUTO ESCALAR DE VECTORES LIBRES DEFINICIÓN E PROPRIEDADES u e v, define-se o produto escalar da seguinte forma: Dados dous vectores libres V V ℝ cos u, v u, v u v : u v O produto escalar posúe as seguintes propriedades: u 0 ; e ademais i Definida positiva: u V u u ² u u u ² u u u v v u ii Comutativa: u, v V u u v u α v iii Homoxénea: u, v V α ℝ α u v α iv Distributiva a respeito da suma de vectores libres: V u, v, w u v + w u v + u w v Ortogonalidade: u, v V / u, v O u v u v 0 EXPRESIÓN ANALÍTICA As propriedades descritas anteriormente permiten obter unha fórmula para o cálculo do produto escalar de dous vectores a partir das suas expresións en coordenadas a respeito dunha base de V u x u + y u + z u e v x ' u + y ' u + z ' u, ou equivalentemente Sexan os vectores u x,y, z e v x ', y ',z ', expresados na base u, u, u } v x u +y u + z u x ' u +y ' u +z ' u E usando as propriedades anteriores resulta: u xx ' u u +xy ' u u +xz ' u u +yx ' u u +yy ' u u +yz ' u u +zx ' u u +zy ' u u +zz ' u u k }, a fórmula reduce-se a No caso de que a base utilizada sexa a canónica Ci, j,, xá que os produtos, e son nulos e os produtos i i, u v xx ' +yy ' +zz ' i j i k j k j j e k k son Esta fórmula coñece-se como expresión analítica do produto escalar a respeito dunha base ortonormal, e permite desenvolver os seguintes procedimentos: u u u, se i Cálculo do módulo dun vector: xá que u u u x² +y² +z² u x, y, z, entón x, y, z, ii Normalización dun vector: se u entón u x, y,z é un vector unitário de módulo u x² +y² +z² o vector iii Cálculo do ángulo determinado por dous vectores: se u x, y, z e v x ', y ',z ' xx ' + yy ' + zz ' u, v entón cos x² + y² +z² x ' ² + y ' ² +z ' ² u iv Ortogonalidade de vectores: se u v u v 0 xx ' + yy ' +zz ' 0 4 e v son vectores non nulos,

5 MATEMÁTICA II 06 INTERPRETACIÓN XEOMÉTRICA Se denominamos p á proxeción ortogonal u sobre o vector v, resulta que: do vector p u cos u ^, v Ao multiplicar polo módulo de v obtén-se: v p u v cos u ^, v u v Logo a proxeción de u sobre v é p u v v u v Se ademais o vector v fose unitário, entón a proxeción será p Se u x, y, z son as coordenadas dun vector a respeito da base canónica Ci, j, k } e calculamos o produto escalar u por cada un dos vectores da base, de obtemos respectivamente as trés u Cada unha delas coordenadas de u representa, polo tanto, a proxeción de sobre cada un dos vectores i, j e k : x u i, y u j e z u k Ex Dados os vectores u5,, e v,0,, expresados a respeito da base canónica, obter o seu produto escalar, os seus módulos, o ángulo que forman e a proxeción de u sobre v Obter un vector unitário de igual direción que u e sentido contrário Ao estar expresados a respeito da base canónica o produto escalar é: u v 5,,, 0, Os módulos son u e v +0 + u v ^,v O ángulo será: cos u, logo é un ángulo agudo por ter coseno positivo u v u v 8 A proxeción de u sobre v é p 4 v 5 u 5,,,, O vector unitário de igual direción e sentido oposto obtén-se facendo u Ex Obter as proxecións do vector u 4,, sobre os vectores da base canónica Como a base canónica está formada por vectores unitários, as proxecións obteñen-se simplesmente multiplicando escalarmente o vector u por cada un dos vectores da base: p x 4,,,0, 0 4, p y 4,, 0,, 0 e p z 4,, 0, 0, Evidentemente obtemos as coordenadas x, y e z do próprio vector u 5

6 MATEMÁTICA II 06 PRODUTO VECTORIAL DE VECTORES LIBRES DEFINICIÓN, PROPRIEDADES E EXPRESIÓN ANALÍTICA u e v, define-se o produto vectorial da seguinte forma: Dados dous vectores libres V V V u v é un vector que ten as seguintes características:, onde u, v u v u v : u i Módulo de v u v sen u, v u v : perpendicular ao plano determinado polos vectores u e v ii Direción de u v : o sentido do vector iii Sentido de desparafusador" ou tamen da man direita u v ven indicado pola "regra do No caso de que algún dos vectores sexa o vector nulo, ou ben se os vectores forman un u v é o vector nulo conxunto linearmente dependente, entón O produto vectorial posúe as seguintes propriedades: v v u i Anti-comutativa: u, v V u α v ii Homoxénea: u, v V α ℝ α u v α u v u V u v +w u v + u w iii Distributiva a respeito da suma: u, v, w Se traballamos nunha base ortonormal e as coordenadas dos vectores son u x, y, z e u v obtén-se calculando o determinante v x ', y ',z ', entón o produto vectorial i j k u v x y z x' y ' z' INTERPRETACIÓN XEOMÉTRICA u e v determinan un Dous vectores libres paralelogramo A sua área A obterá-se como o produto da lonxitude da base b pola altura h A lonxitude da base é o módulo do vector v e a altura é o produto do módulo de u polo seno do ángulo que determinan ambos vectores, logo: Ab h u v sen u, v u v Asi, a área do paralelogramo determinado polos u e v é o módulo do produto vectorial de ambos vectores u e v será: Como consecuéncia imediata disto, a área do triángulo determinado por At b h u v Ex 4 Obter dous vectores unitários e ortogonais a u,, e v, 0,4 e a área do triángulo determinado por u e v O produto escalar u v dá por definición un vector perpendicular a ambos; logo: i j k u v 8 i 5 j 6 k 8, 5, O módulo deste vector é u v ; logo os w 8, 6, 5 e w 8, 6, A área do triángulo determinado polos vectores u e v é A u v 6 dous vectores pedidos son

7 MATEMÁTICA II 06 4 PRODUTO MISTO DE TRÉS VECTORES LIBRES 4 DEFINICIÓN, PROPRIEDADES E EXPRESIÓN ANALÍTICA O produto misto de trés vectores define-se da seguinte forma: V V V ℝ ]: u, v, w [ u, v, w u v w Esta operación posúe as propridades seguintes: V [ u, v,w ] [ v,u,w ] i Permutación de vectores: u, v, w V [ u, v,w ][ v,w, u ][ w, u, v] ii Rotación de vectores: u, v, w iii Homoxénea: V α ℝ [α ][ ][u, v,α w ]α [ v, u, w ] u, v, w u, v,w u, α v, w iv Distributiva a respeito da suma de vectores: u, u, v,w V [ u + u, v, w ][ u, v, w ]+[ u, v,w ] [ u, v, w V O ]0 o v Co-planariedade de vectores: u, v, w u, v,w u, v, w } é linearmente dependente u, v, w } é un conxunto de conxunto vectores co-planares x ' ', y ' ',z ' ', a Se os vectores teñen coordenadas u x, y, z, v x ', y ', z ' e w respeito dunha base ortonormal, entón o produto misto obtén-se como un determinante: x y z ] x ' [u, v, w y' z' x ' ' y ' ' z' ' 4 INTERPRETACIÓN XEOMÉTRICA Trés vectores non co-planares determinan un paralelepípedo O seu volume V é o produto da área A da sua base pola altura h Xá que a base da figura está determinada polos vectores v e w, a área é o módulo do produto vectorial v w A altura do paralelepípedo é a proxeción u sobre o vector v w, que é do vector u v w perpendicular á base: h v w u v w [ ] u v w u, v,w Logo o volume será: V A h v w v w u, v e w é a sexta parte do paralelepípedo, polo Ademais, o tetraedro determinado por ] u, v,w tanto o seu volume é V t [ 6 [Nota: As expresións que dan o volume han de tomar-se en valor absoluto, para obter volumes positivos] Ex 5 Estudar se os vectores u, 4,0, v 5,, calcular o seu volume u, v,w ] 5 O produto misto dos trés vectores é [ 0 que determinan un tetraedro 60 ] 0 u v,w O seu volume será V [ u, 6 6 0,, determinan un tetraedro e, en caso afirmativo, e w , e polo tanto, non son vectores coplanares, asi 7

8 MATEMÁTICA II 06 5 O ESPAZO AFIN 5 COORDENADAS DUN PONTO Entendemos por espazo afín tri-dimensional E³ o conxunto formado polos pontos, rectas e planos no espazo clásico de trés dimensións Para realizar o estudo deste espazo é necesário identificar esas figuras mediante ecuacións Con esta fin, imos dotar ao conxunto E³ dun sistema de referéncia, que consiste no seguinte: escolleremos un ponto O que será a orixe de referéncia e unha base ortonormal Ci, j, k }, tal e como foi descrita no início do tema O conxunto formado por estes catro elementos RO, i, j, k } é un sistema de referéncia ortonormal do espazo afín tri-dimensional Dado calquer ponto A de E³, podemos obter o vector OA, que ten a sua orixe en O e extremo en A Este vector chama-se vector de posición do ponto A O vector OA, contemplado como vector libre, pode expresar-se como combinación linear dos vectores i, j, k }, da forma OAx i + y j + z k Os escalares x, y e z son as coordenadas do vector OA a respeito da base C i, j, k } ; asi, diremos que x, y, z son as coordenadas do ponto A a respeito do sistema de referéncia RO, i, j, k} Conforme este modelo, dados dous pontos A e B, de coordenadas Ax 0,y 0, z0 e B x,y,z o vector AB é a diferenza entre os vectores de posición OA e OB e polo tanto AB x x 0 i + y y 0 j + z z 0 k, ou o que é o mesmo, o vector AB ten coordenadas AB x x 0, y y 0, z z 0 Ex 6 Dado o paralelogramo ABCD, no que se coñecen os vértices A,, 4, B,,0 e C,0,, obter as coordenadas do vértice D, as coordenadas do ponto médio do lado AB e as coordenadas do ponto de corte das duas diagonais Os lados BA e CD son iguais, e polo tanto tamén son iguais os vectores BA e CD Asi que as coordenadas do ponto D serán as coordenadas do seu vector de posición OD, que se pode obter vectorialmente como: OD OC+ CD OC+ BA, 0, +, 5,4,5, 7 ; logo D, 5,7 O ponto médio M do lado AB obtén-se do xeito: 5 OM OB+ BA,, 0+, 5, 4,,0 +,,,, ; polo tanto M,, 7 OG OA + AC,, 4+,,,, 4+,, 0,, O ponto de corte das diagonais será, 7 logo G 0,, 8

9 MATEMÁTICA II 06 5 ECUACIÓNS DA RECTA Unha recta r fica completamente determinada se identificamos algún ponto que pertenza a ela e a sua direción Se Ax 0, y 0, z0 r e u a,b,c é un vector que indica a direción de r, di-se que r A, u é unha determinación linear da recta r Partindo desta determinación a ecuación vectorial da recta é: OX OA+t u, ou de xeito equivalente: x, y, z x 0, y 0,z0 +t a,b,c Nesta ecuación x, y, z son as coordenadas de calquer ponto X ponto xenérico de r, x 0, y 0, z0 son as u e t é un coordenadas do ponto A, a, b,c son as coordenadas do vector director parámetro que toma valores libremente no conxunto ℝ x x 0 +ta r y y 0 +tb O desglose da ecuación vectorial dá as ecuacións paramétricas da recta: zz 0 +tc Ao resolver o parámetro t nas ecuacións paramétricas e igualar obtemos a ecuación x x 0 y y 0 z z0 contínua: r a b c Por último, se tomamos duas das igualdades que conforman a ecuación contínua, eliminamos denominadores e reducimos as expresións resultantes, pasando todo ao primeiro membro de xeito que se anule o segundo membro, aparece un sistema de duas ecuacións que se coñece co nome de ecuación xeral, implícita ou cartesiana de r x t Ex 7 Obter as ecuacións implícitas da recta r, que é paralela á recta s y t e contén ao ponto A,,0 zt A recta fica determinada por un ponto e un vector director Ao ser paralelas, r e s teñen a mesma direción e polo tanto podemos usar o vector director de s ; asi que a recta buscada é r A, us O vector us pode-se determinar de várias formas Unha delas consiste en observar os coeficientes de t nas ecuacións paramétricas de s, co que obtemos us,, Outra forma seria dar-lle dous valores a t, co que obtemos dous pontos B, C s, e o vector BC serve tamén como vector director: a recta r será: r A, us x, y,z,,0 +t,, en forma vectorial x t x y + z En forma paramétrica temos r y + t, e resolvendo t nas trés ecuacións, resulta r zt As implícitas obteñen-se eliminando denominadores: x y + z x z x+ z 0 e z y + z y z+0 x+ z 0 Reunindo ambas ecuacións resulta r y z+ 0 9

10 MATEMÁTICA II 06 xy Ex 8 Obter as ecuacións paramétricas e contínua da recta r, de ecuacións implícitas r x y z0 r xy x y 0, que é un sistema compatíbel indeterminado de rango : x y z0 x y z0 xy M* 0 ; logo podemos expresar o sistema da forma, onde o menor e x zy 0 xy x y [] Se mudamos o parámetro y por t, temos resolvendo en función do parámetro y temos: x zy z0 xt z as paramétricas: r yt E de aquí, a ecuación contínua será: r x y 0 z0 Esta ecuación merece desde logo un comentário, xá que debemos interpretar corretamente o denominador nulo A y interpretación resulta evidente se facemos x x 0z z0 ; asi que realmente estamos a falar da recta 0 r xy z0 Nota []: É completamente inecesário resolver o sistema pasando polo estudo do rango e demais, mas convén ter claro que non sempre é posíbel escoller como parámetro calquer das trés variábeis; en particular neste caso non se pode escoller como parámetro z, xá que non é libre: z0 5 ECUACIÓNS DO PLA α Un plano determina-se identificando un ponto Ax 0, y 0, z0 α e dous vectores v a,b,c e wa ', b',c' que indican duas direccións non coincidentes do plano, ou v e w tal que equivalentemente, rang v,w } é unha Di-se que α A, v,w determinación linear do plano α A ecuación vectorial do plano determinado desta forma é: ou, OX OA+t u + s w equivalentemente x, y, zx 0, y 0,z0 +t a, b,c +s a ', b ',c ' Nesta ecuación x, y, z son as α coordenadas do ponto xenérico X de, x 0, y 0, z0 son as coordenadas de A, v e w,e t e s a, b, c e a ',b ',c ' son as coordenadas dos vectores directores son parámetros que toman valores en ℝ x x 0 + ta+sa ' α y y 0 +tb+sb ' Ao desglosar a ecuación vectorial obtemos as paramétricas: zz0 +tc+sc ' 0

11 MATEMÁTICA II 06 v e w son cooutra forma de obter o plano é pensar no seguinte: os vectores AX, 0, ou tamén: } Isto implica que det AX, planares e polo tanto rang AX, v,w v,w x x 0 y y 0 z z0 a b c 0 a' b' c' Ao calcular o determinante e reducir esta expresión, obtén-se unha ecuación da forma Ax + By +Cz +D0, que é a ecuación xeral ou implícita do plano Hai ainda outra via alternativa para obter a ecuación dun plano Sexa o ponto Ax 0, y 0, z0 α e sexa n A,B, C un vector perpendicular ao plano α ; entón α A, n chama-se determinación normal do plano α Xá que calquer vector AX contido no plano há de ser perpendicular ao vector n, o produto escalar de ambos vectores debe ser nulo, polo que a ecuación do plano virá dada pola expresión seguinte: n AX A,B,C x x 0, y y 0, z z0 A x x 0 + B y y 0 +C z z0 0 Ao desenvolver esta expresión resulta unha ecuación do tipo Ax + By +Cz +D0, co que n obtemos outra via que nos proporciona de novo a ecuación xeral do plano O vector α denomina-se vector normal do plano

12 MATEMÁTICA II 06 6 POSICIÓNS RELATIVAS Neste epígrafe estudarán-se as distintas configuracións espaciais que poden adoptar entre si as rectas e os planos no espazo afín Para isto utilizarán-se as ecuacións xerais das figuras e estudará-se a compatibiladade dos sistemas de ecuacións resultantes, que equivale a estudar o rango das matrices de coeficientes e ampliada de tal sistemas 6 POSICIÓNS RELATIVAS DE DOUS PLAS Sexan os planos de ecuacións α Ax +By +Cz +D0 e β A' x +B ' y +C ' z+ D' 0, e as A B C A B C D matrices de coeficientes M e ampliada M * A' B' C ' A' B ' C ' D ' rang M rang M * COMPATIBILIDADE Compatíbel indeterminado Incompatíbel Compatíbel indeterminado Planos coincidentes GRAUS DE LIBERDADE POSICIÓN RELATIVA Planos coincidentes Planos paralelos e distintos Planos secantes Planos paralelos INTERSECIÓN Plano Recta Planos secantes No primeiro caso, os dous planos teñen ecuacións equivalentes, polo que os coeficientes A B C D de α e β son proporcionais, isto é: A' B' C ' D ' [Nota: Nesta proporción admiten-se consecuentes nulos sempre que o sexan tamén os seus respectivos antecedentes] No caso de que os planos sexan paralelos A B C D resulta: A' B' C ' D ' Chama-se feixe de planos paralelos ao conxunto de todos os planos parelelos a un plano α dado Se α Ax +By +Cz +D0, segundo a condición anterior, calquer outro plano δ paralelo a α terá unha ecuación do tipo δ Ax +By +Cz+ k 0 O α feixe de planos paralelos a é Πδ Ax + By +Cz +k 0 / k ℝ}

13 MATEMÁTICA II 06 A recta interseción de dous planos secantes ten por ecuación xeral o sistema formado Ax +By +Cz +D0 polas ecuacións dos planos α e β : Ao resolver este sistema A ' x +B ' y +C ' z+d ' 0 obteñen-se as ecuacións paramétricas da recta interseción 6 POSICIÓNS RELATIVAS DE TRÉS PLAS Sexan os γ A' ' x +B ' ' y +C ' ' z+d' ' 0 A M * A' A' ' B B' B' ' C C' C' ' rang M rang M * β A' x +B ' y +C ' z+ D' 0 A B C M A ' B ' C ' matrices A' ' B ' ' C ' ' α Ax +By +Cz +D0, planos e as e e D D' D' ' COMPATIBILIDADE Comp indeterminado Incompatíbel Comp indeterminado Incompatíbel Comp determinado GRAUS DE LIBERDADE 0 POSICIÓN RELATIVA INTERSECIÓN Planos coincidentes Plano Planos paralelos [] Feixe de planos secantes [] Recta Planos secantes dous a dous [] Triedro Ponto Notas: [] Dous dos trés planos poden ser coincidentes; [] pode acontecer que cada plano corte aos outros dous formando un prisma, ou ben que dous deles sexan paralelos e corten ao outro Planos coincidentes Planos paralelos Planos secantes dous a dous prisma Planos secantes dous a dous dous paralelos Planos secantes feixe Planos secantes triedro

14 MATEMÁTICA II 06 No caso do feixe de planos secantes, a recta interseción denomina-se eixo do feixe e obtén-se resolvendo o sistema formado por duas ecuacións principais dos planos En xeral, entende-se por feixe de planos secantes o conxunto de todos os planos que conteñen a unha determinada recta Calquer plano deste conxunto obtén-se como combinación linear das ecuacións principais do sistema, da seguinte forma: se α Ax +By +Cz +D0 e β A' x +B ' y +C ' z+ D' 0 son duas ecuacións linearmente independentes do sistema, calquer outro plano δ deste feixe de planos secantes terá ecuación δ λ Ax +By +Cz +D+μ A' x +B ' y +C ' z +D ' 0 Asi, o feixe de planos secantes é o conxunto: Σδ λ Ax +By +Cz +D+μ A' x +B ' y +C ' z+d ' 0 / λ, μ ℝ} No caso do triedro, o ponto interseción calcula-se resolvendo o sistema formado polas trés ecuacións 4

15 MATEMÁTICA II 06 6 POSICIÓNS RELATIVAS DUNHA RECTA E UN PLA A' x +B ' y +C ' z +D ' 0 Sexan o plano α Ax +By +Cz +D0 e a recta r, co que A' ' x + B' ' y + C ' ' z+d ' ' 0 A B C se forman as matrices M A ' B ' C ' A' ' B ' ' C ' ' rang M rang M * COMPATIBILIDADE Comp indeterminado Incompatíbel Comp determinado A e M * A' A' ' B B' B' ' C D C ' D' C' ' D' ' GRAUS DE LIBERDADE POSICIÓN RELATIVA INTERSECIÓN A recta está contida no plano Recta r A recta e paralelos 0 o plano son Secantes Ponto Nota: É imposíbel que o rango de M sexa inferior a dous De ser asi as duas ecuacións que determinan a recta serian equivalentes e polo tanto non determinarian unha recta Recta contida no plano Recta paralela ao plano Recta e plano secantes O ponto interseción, no caso de seren secantes, calcula-se resolvendo o sistema de trés ecuacións Outra posibilidade é introducir as ecuacións paramétricas da recta na ecuación xeral do plano e resolver a ecuación resultante no parámetro t da recta 5

16 MATEMÁTICA II POSICIÓNS RELATIVAS DE DUAS RECTAS Ax + By +Cz +D0 A' ' x+ B ' ' y +C ' ' z+d ' ' 0 Sexan r e s duas rectas e A' x +B ' y +C ' z +D ' 0 A' ' ' x + B' ' ' y +C ' ' ' z+ D' ' ' 0 A as matrices M A ' A' ' rang M rang M * C C' C' ' COMPATIBILIDADE Comp indeterminado Incompatíbel Comp determinado 4 Incompatíbel Rectas paralelas A A' e M * A' ' A' ' ' Rectas coincidentes 6 B B' B' ' GRAUS DE LIBERDADE 0 B B' B' ' B' ' ' C C' C' ' C'' ' D D' D' ' D' ' ' POSICIÓN RELATIVA Rectas coincidentes INTERSECIÓN Recta Rectas paralelas e distintas Rectas secantes cortan-se Ponto Rectas que se cruzan Rectas secantes Rectas que se cruzan

17 MATEMÁTICA II 06 7 ÁNGULOS E DISTÁNCIAS 7 ÁNGULOS Ángulo determinado por duas rectas Dadas duas rectas, define-se o ángulo determinado por ambas como o menor dos seguintes ángulos: o determinado polos vectores directores das duas rectas e o seu suplementar En calquer caso ambos ángulos teñen o mesmo coseno, en valor absoluto, polo que o ángulo buscado fica determinado polo signo positivo do coseno Asi que, se ur a, b,c e usa ',b ',c ' son os vectores directores das rectas r e s temos: aa ' + bb ' +cc ', logo o ángulo determinado polas a² + b² +c² a ' ² + b ' ² +c ' ² aa ' +bb ' +cc ' rectas r e s será θ r, sacos a² +b² +c² a ' ² +b ' ² +c ' ² cos ur, us cos r,s u s0 aa ' +bb ' +cc ' 0 i Perpendicularidade de duas rectas: r s ur ii Paralelismo de duas rectas: r s rang ur, us } os denominadores non sexan nulos a b c, sempre que a' b' c ' Ángulo determinado por dous planos Dados dous planos, define-se o ángulo determinado por ambos como o menor dos seguintes ángulos: o determinado polos vectores normais dos dous planos e o seu suplementar Utilizando o mesmo critério que no caso das rectas, se nα A, B,C e nβ A ',B ',C ' son os vectores normais dos planos α e β : AA ' + BB ' +CC ', logo o ángulo determinado polos A² +B² +C² A' ² +B ' ² +C ' ² AA ' +BB ' +CC ' planos α e β será θ α,βacos A² +B² + C² A' ² +B ' ² +C ' ² i Perpendicularidade de dous planos: α β nα nβ0 AA' + BB ' +CC ' 0 cos α,β cos nα, nβ ii Paralelismo de duas rectas: α β rang nα, nβ } os denominadores non sexan nulos A B C, sempre que A' B' C ' 7

18 MATEMÁTICA II 06 Ángulo determinado por unha recta e un plano Dados unha recta e un plano, define-se o ángulo determinado por ambos como o ángulo determinado pola recta e a sua proxeción ortogonal o plano Este ángulo é complementar do formado pola recta e a direción normal do plano, asi que se ur a,b,c é o vector director da recta e nα A, B,C o normal do plano, entón: aa+ bb+ cc, logo o ángulo determinado pola recta a² + b² +c² A² + B² +C² aa+bb+cc r e o plano α será θ r, αasen a² +b² + c² A² +B² +C² sen r, α cos ur, nα i Perpendicularidade de recta e plano: r α rang ur, nα } sempre que os denominadores non sexan nulos a b c, A B C ii Paralelismo dunha recta e un plano: r α ur nα0 aa+ bb+cc 0 7 DISTÁNCIAS Distáncia entre dous pontos A distáncia entre dous pontos A e B é o módulo do vector AB AB : d A,B Distáncia entre un ponto e un plano son un ponto e un vector normal Se A e n do plano, a distáncia dun ponto P ao plano é a proxeción do vector AP sobre o vector n, normal asi que: AP n Ax 0 +By 0 +Cz 0 +D d P, α, con n A² +B² +C² P x 0, y 0, z0 e n A,B, C 8

19 MATEMÁTICA II 06 Distáncia entre dous planos paralelos Se α e β son dous planos paralelos e Aα α, resulta é un ponto do plano d α,βd Aα,β, de forma que este caso non é senón unha aplicación do anterior Distáncia entre un ponto e unha recta A distáncia entre un ponto P e unha recta r A, u coincide coa altura do paralelogramo determinado polos vectores AP u u, asi que d P, r AP e u Nota: Hai que lembrar a interpretación xeométrica do produto vectorial Distáncia entre duas rectas paralelas Este caso reduce-se a unha aplicación do anterior, sen mais que tomar un ponto calquer dunha das rectas e calcular a distáncia entre ese ponto e a outra recta, asi que d r, sd Ar, s, onde Ar r Distáncia entre duas rectas que se cruzan Se temos as rectas r Ar, ur e s As, us, entón α Ar, ur, us é o plano que contén ao ponto Ar e ten por vectores direcionais os vectores directores de r e s, e asi Ar As, ur, us ] [ d r, s ur us Nota: Hai que lembrar a interpretación xeométrica do produto escalar como proxeción 9

20 MATEMÁTICA II 06 8 DOUS PROBLEMAS CLÁSICOS 8 SIMÉTRICO DUN PONTO Dado un ponto P e un plano α, chama-se simétrico de P a respeito do plano ao ponto P ' tal que a recta PP ' sexa perpendicular a α e que estea á mesma distáncia do plano que o ponto P : PP ' α e d P, αd P ',α Á vista da definición resulta evidente que a condición da distáncia non é suficiente para determinar o ponto P ' O problema resolvese facilmente de xeito construtivo en trés pasos: i traza-se a recta perpendicular a α e que contén ao ponto P, r P, nα, onde nα é o vector normal de α ; ii obtén-se en segundo lugar o ponto Q, interseción de α e r ; OP ' OP + PQ iii finalmente calcula-se vectorialmente o ponto P ' facendo Define-se o ponto simétrico de P a respeito dunha recta r como o ponto P ' tal que a recta PP ' sexa perpendicular a r e que estea á mesma distáncia de r que o ponto P : PP ' r e d P, r d P ', r Este problema resolve-se semellante ao anterior: de xeito α P, ur, i traza-se o plano perpendicular a r e que contén ao ponto P, onde ur é o vector director de r ; ii obtén-se o ponto Q, interseción de α e r; OP ' OP + PQ iii finalmente calcula-se vectorialmente o ponto P ' facendo 0

21 MATEMÁTICA II 06 8 PERPENDICULAR COMÚN A DUAS RECTAS Dadas duas rectas que se cruzan, chama-se perpendicular común a aquela recta p que corta a ambas perpendicularmente Se r Ar, ur e s As, us son as duas rectas, a det Ar X, ur, ur us perpendicular común p terá as ecuacións implícitas: p det As X, us, ur us Abonda con pensar que estas son as ecuacións de dous planos que conteñen ás rectas r e s respectivamente Existe outra forma de resolver o problema utilizando as expresions paramétricas das rectas Sexan P r x +ta,y +tb,z +tc e P s x +sa ', y +sb ', z +sc ' dous pontos xenéricos das rectas r e s Se estabelecemos a condición de que ambos pontos pertenzan ademais á perpendicular común, entón o vector P r P s há de ser ortogonal aos vectores ur a,b,c e usa ',b ',c ' Polo tanto as duas ecuacións implícitas da perpendicular común a r e a s virán dadas P r P s ur 0 polas expresións: p P r P s us0

22

23 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS O ESPAZO VECTORIAL DOS VECTORES LIBRES Dados os vectores u,, 5 e v 6,, 0, achar: e v ; i os módulos de u u v; ii o produto escalar u e v; iii o coseno do ángulo determinado por u sobre v e a de v sobre u; iv a proxeción ortogonal de u v o valor de m para que o vector m,, sexa ortogonal a Estudar se B do espazo V,0,, 0,,,,, } é unha base ortonormal, que ten coordenadas,, a respeito da base Calcular o módulo do vector u π B u, u, u }, sabendo que u u u e que u, u u, u u, u u u +m u + u e v u + u + u 4 Calcular o valor de m para que os vectores sexan ortogonais, sabendo que B u, u, u } é unha base do espazo V tal que u u, u, u e u u4, u u, u u e v son vectores tal que u v 5 Se u v ² 9, calcular u+ v ² 5 e u+ v u v 7, calcular v 6 Se u 9 e 7 Calcular os valores de x e y para que o vector x, y, sexa ortogonal aos vectores,,0 e,, 8 Dados os vectores u,0,0, u 0,, e u a u +b u, que relación han de satisfacer a e b para que u? 9 Achar dous vectores unitários e ortogonais a,, e,, 0 Determinar os valores de a e b, con a>0, para que os vectores va, b, b, v b,a,b e v b, b,a sexan unitários e ortogonais dous a dous Demostrar que se dous vectores teñen igual módulo, entón o vector suma e o vector diferenza son ortogonais e v Dous vectores u u e v determinado por u v ² u v 9 Calcular o ángulo son tal que Determinar o vector ou vectores unitários v a,b,c, a, b,c >0, que forman un π π ángulo de 6 radiáns co vector u,, e 4 radiáns co vector w,0,

24 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 4 Dados u,, e v,, 4, achar: i os seus módulos; ii o seu produto vectorial; u e v; iii un vector unitário ortogonal a u e v iv a área do paralelogramo determinado polos vectores 5 Dados os vectores u,0,4 e v,0, α, para que valores de α o módulo do vector u+ v u v é 4? 6 Calcular o volume do paralelepípedo determinado polos vectores u,, v,,, e w,,0 Interpretar o resultado O ESPAZO AFÍN EUCLIDIA TRI-DIMENSIONAL 7 Calcular as coordenadas do ponto A, sabendo que AB,,4 e B5,,7 8 Comprobar se son equipolentes os vectores AB e CD, con A,,, B5,4,, C,,5 e D,, En caso negativo, dar un ponto D ' de forma que CD ' sexan equipolentes AB e 9 Calcular as coordenadas do ponto médio do segmento de extremos A,, 5 e B,, 7 0 Dados os vértices A,,6 e B6,,8, que determinan o segmento AB, calcular as coordenadas dos pontos que dividen a AB en duas partes iguais e dos pontos que o dividen en trés partes iguais ABC o baricentro é G,,, o ponto médio de BC é M,4,6 e o ponto médio de AC é N,, Calcular as coordenadas dos vértices A, B e C Nun triángulo Achar a ecuación da recta que contén aos pontos A,, 4 e B8,, Estudar se o ponto C,, está alineado con A e B Estudar se os pontos A,,, B5,4, e C,, están alineados 4 Demostrar a seguinte proposición: os pontos A, A, A,, An están alineados rang A A, A A,, A An } j k, con A,0,, v,w 5 Achar a ecuación do plano α A, v i j e w 6 Estudar se os planos determinados por A,0,0, B0,,0 e C0, 0, e por A',0,0, B ' 0,6, 0 e C ' 0, 0, son paralelos xt 7 Achar a ecuación do plano que contén á recta r y + t e ao ponto A,, z t 8 Achar a ecuación do plano que contén á orixe de coordenadas e á recta de x y+ z ecuacións 9 Dados os pontos P,4, e Q7,,7, determinar a ecuación xeral do plano que é perpendicular ao segmento PQ e contén ao ponto médio deste segmento 4

25 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 0 Achar a ecuación do plano que contén ao ponto A,0,0 e é paralelo ao plano x y +4z+ 0 Achar a ecuación do plano determinado polas rectas r x s x y z y + z e Achar a ecuación da recta s que contén a A,0, e é paralela á recta r interseción dos planos α x + y + z 0 e β x y + z Achar a ecuación do plano que contén á orixe e é paralelo ás rectas x y 7 z 8 r e s x y z 4 4 Achar a ecuación do plano que contén ao ponto A,, e é paralelo ás rectas r x + y 0 e s x y 4 4x +z0 y z x+ y 0 5 Determinar o plano que contén á recta r e é paralelo á recta x y +z0 x y z+ s 4 6 Estudar se os pontos A,,, B4,7, 8, C,5, 5, D,, E,, son co-planares e 7 Que relación deben verificar os parámetros a, b e c para que os pontos A,0,, B,,0, C0,, e Da,b,c sexan co-planares? 8 Demostrar a seguinte proposición: os pontos A, A, A,, An son co-planares rang A A, A A,, A An } POSICIÓN RELATIVA DE RECTAS E PLAS 9 Determinar a posición r x y 6z + relativa do plano α x y +z e a recta 40 Determinar n e m para que os planos 6x my +4z +90 e 9x y +nzn sexan paralelos 4 Estudar a interseción dos planos x y +z0, x +y z e especificando se é vacia ou se trata dun ponto, unha recta ou outra figura 5x, x + y +z 4 Discutir, segundo o valor de k, a posición relativa dos planos x +y +z kx+y +4z x ay + za 4 Discutir a posición de x 5y +z x +y a z0 44 Discutir e interpretar xeometricamente, segundo o parámetro x y α x 5x + y +zα y 4y +z α z α, o sistema 5

26 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS x y z 45 Dada a recta r e o plano α x + y + mzn, determinar m e n x+ 5y z0 de modo que: i r e α sexan secantes; ii r e α sexan paralelos; iii r α 46 Determinar a posición relativa de r x y z e s z, y x + xz x 45z 47 Dadas as rectas r e s : y z y 4z i indicar se se cortan, son paralelas ou se cruzan; ii achar a ecuación da recta que contén á orixe e corta ás duas rectas dadas 48 Determinar a e b para que os planos α x y +z, β x y +z e γ x y az b se corten nunha recta r Achar a ecuación do plano que contén a esta recta r e ao ponto P,, 49 Dadas as rectas s x y +70 : y z0 r, que pasa polos pontos P 0,8, e Q,8,5, e i estudar a sua posición relativa e o ponto de corte, se é o caso; ii obter a ecuación da recta que contén a P e é perpendicular ao plano que contén a r ea s x+ y + zm 50 Averiguar para que valor de m a recta r se corta coa recta x y z+0 x y + z 4 s Calcular o ponto interseción de ambas, no caso de que 5 exista 5 Achar as ecuacións dos planos que pasan polo ponto A 7,,, coa condición de que as proxecións ortogonais da orixe de coordenadas sobre eses planos pertenzan á recta x, y, z0,4,+t,0,0 5 Para cada valor de a, os pontos P,, e A0,,a son simétricos a respeito dun plano Obter a ecuación deste plano e dar, en particular, o plano que corresponde ao caso a 5 Obter a ecuación dun plano que conteña á orixe de coordenadas e non teña x+ λ r pontos comúns coa recta y λ z +λ nβ, demostrar que: α β rang nα, nβ } 54 Dados os planos α Aα, n α e β Aβ, Baixo que condicións α e β serán planos coincidentes? 6

27 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 55 Dadas as rectas r Ar, ur e s As, us, demostrar: i r s rang ur, us } ; ii r e s cortan-se rang ur, us } rang ur, us, Ar As } ; iii r e s cruzan-se rang ur, us, Ar As } u n 0 56 Dada a recta r Ar, u e o plano α Aα, n, demostrar que: r α x +y z0 57 Determinar a ecuación dos vectores que son ortogonais á recta r e x y + z0 interpretar xeometricamente o resultado 4 ÁNGULOS E DISTÁNCIAS 58 Calcular o ángulo que ven determinado polas rectas r xy z s x 4y z+ Achar, se é posíbel, o plano que as contén 59 Calcular o ángulo β x +y z+0 determinado polos planos α x y z e e 60 Calcular o ángulo determinado polo plano r x y 8 y + z+80 α x + y z +7 0 e a recta 6 Calcular o ángulo determinado polo plano r x 0 y +z π x+ y z +40 e a recta 6 Dada a recta r razoadamente: x y z+ e os pontos A,,0 e B,0,, determinar i as ecuacións dos planos α e β que conteñen á recta r e aos pontos A e B, respectivamente; ii o ángulo determinado polas rectas r e AB 6 Dado o plano α x y +z 4 e o ponto A,,, calcular: i a distáncia do ponto ao plano; ii as coordenadas da proxeción ortogonal de A sobre α x λ+ μ 64 Calcular a distáncia do plano π 4x 0y +z ao plano σ y λ+μ zλ μ 65 Dados os planos α x y +z e β 4x +y 4z : i demostrar que son paralelos e calcular a distáncia entre eles; ii determinar a ecuación do plano perpendicular a ambos que contén ao ponto A, interseción do plano α e o eixo OX, e ao ponto B, interseción de β e OY 66 Achar a ecuación dun plano paralelo ao plano α x y + z8 e que diste 6 unidades do mesmo x y + z+ α x +4y e β 4x z É a solución única? 67 Determinar un ponto da recta r que equidiste dos planos 7

28 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 68 Dados A,, e r xt, y +t, zt, achar: i a ecuación do plano perpendicular a r que contén ao ponto A ; ii a interseción deste plano con r ; iii a distáncia de A a r 69 Calcular a distáncia entre as rectas r x y z z0 e s x + y 70 Atopar os pontos que pertencen á recta determinada por A,,5 e B6,5, 6 e distan 5 unidades da orixe de coordenadas 7 Dado o ponto P,, e a recta r x +y z, achar: 4 i as ecuacións da recta s que contén a P e corta perpendicularmente a r ; ii o ponto interseción das rectas r e s ; iii as coordenadas do ponto simétrico de P a respeito de r 7 Determinar a e b para que os planos α x +y z+, β x +y +az0 e γ x +y zb conteñan a unha mesma recta e achar o ponto simétrico de O0,0,0 a respeito de tal recta 7 Dado o ponto P,, e a recta r ponto simétrico de P a respeito de r x y z, calcular as coordenadas do 74 Achar a proxeción ortogonal da orixe de coordenadas sobre o plano x +y +z 4 75 Demostrar que o ponto A,, 0 non é co-planar con O0,0,0, C0,, 0 e D,, e calcular a distáncia de A ao plano determinado por O, C e D 76 Achar un plano que conteña a A0,,0 e B0,0,, e corte ao eixo OX nun ponto C, de forma que o triángulo ABC teña área 4 u² 77 Achar a ecuación do plano determinado polos pontos A,,, B,, e C,, e calcular a área do triángulo que determinan as suas intersecións cos eixos de coordenadas 78 Dado o plano x +4y + z8, se A, B e C son os seus pontos de interseción cos eixos de coordenadas OX, OY e OZ, respectivamente: i calcular a área do triángulo ABC ; ii achar as ecuacións da recta perpendicular a ese plano e que contén á orixe de coordenadas; iii calcular o volume do tetraedro determinado polo plano dado e os trés planos coordenados 79 As traxectórias de dous avións veñen dadas polas rectas x+ λ r y λ z+ λ e x λ s y λ Estudar se as traxectórias son coincidentes, secantes ou ben se se z cruzan Obter a distáncia mínima entre ambas traxectórias 8

29 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS x λ r 80 A traxectória dunha nave ven dada pola recta y +λ Estudar se a nave z+ λ atravesará o plano x + y z0 e calcular, nese caso, o ponto de contacto e a distáncia percorrida até ese ponto desde o ponto inicial P,, 5 VARIEDADES x+t xs 8 Achar a ecuación da recta p que sexa perpendicular a r y +t e r y s z+t z e que teña un ponto de interseción con ambas 8 Dados os pontos A0,,0 e B0,,9, determinar o conxunto de pontos que equidistan de A e B Que figura representa este conxunto? 8 Calcular o volume do tetraedro de vértices P,, e as intersecións do plano α x +y +z cos eixos de coordenadas Calcular o simétrico de P a respeito do plano α 84 Un raio de luz incide no plano α x + y +z, seguindo a direción da recta e é reflectido por el Estudar se o raio reflectido incide no ponto A,, e na recta s x y + z 85 Calcular o volume dun cubo, sabendo que ten unha aresta sobre a recta x+t r y 6t e outra sobre a recta s x y 8 z 6 4 z t 86 Calcular o ángulo que forman as diagonais dun cubo 87 No tetraedro ABCD coñecen-se os vértices A,0,, B0,0,0 e C0,,, x a recta que contén á aresta AD y t e o plano que contén á cara zt BCD x y + z0 Obter os seguintes elementos: i vértice D ; ii ángulo determinado pola recta AC e o plano BCD ; iii distáncia do vértice B á cara ACD ; iv volume do tetraedro 88 No paralelepípedo adxunto coñecen-se os pontos C,0, e F,,0 i Calcular as coordenadas do ponto médio da cara ABCD A,,, B0,,, C B A D ii Dar a ecuación da diagonal AG iii Dar a ecuación do plano que contén ás arestas BC e EH F G E H iv Calcular o volume do tetraedro de vértices ABCE v Calcular o ángulo determinado polas caras ABCD e CDHG vi Calcular a altura do paralelepípedo nota: a base é a cara EFGH 9

30 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 89 Dados os pontos A0,,0 e B,, e o plano π x +y + z4 : i comprobar que A e B están situados no mesmo lado do plano π ; ii determinar un ponto P do plano π, tal que a suma das distáncias de P a A e de P a B sexa mínima 90 Estudar por que un trípode sempre ten os trés pés apoiados no chan Acontece igual con unha mesa de catro patas? Por que? 9 Intrepretar xeométricamente o facto de que trés vectores no espazo tri-dimensional formen un conxunto linearmente dependente Dados os vectores u,,, u,,, v,,0 e v,8,5, demostrar que os vectores u e u son combinación linear de v e v Obter a ecuación xeral do plano que contén á orixe e aos vectores v e v, e determinar a posición relativa de u e u a respeito de tal plano 0

31 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS SOLUCIÓNS 6 i u 8 u, v iv cos ii v 7 u v 5 iii v pv u vi pu v vii m É unha base normada pero non é ortonormal, xá que os ángulos determinados por cada par de vectores non son rectos u 6 4 m 5 u v 4 6 v 8 7 x e y 8 u 4a² + 0b² 9 u,,0 e u,, a, b0 ou a, b Consiste en comprobar que o produto escalar dos vectores suma e diferenza é nulo 7 θ u, v acos 8 + v,, 4 4 ou v 4,, +4 6,, iv w± 6 4i u ii v 9 v a área é 7 6 u² iii u v 7, 4,7 5 α4 ou α0 6 O volume é nulo porque o paralelepípedo en realidade non é unha figura sólida, debido a que os trés vectores son co-planares 7 A, 6, 8 AB e CD non son equipolentes; D ' 5,4, 9 M,, 9 5,, divide AB en dous segmentos iguais; P 4, 6,0 e Q5,9,4 dividen AB en trés 0 O ponto M A,, 9, B,, e C7,6,

32 r EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS x y 4 z ; C non está alineado con A e B 6 5 Non están alineados 4 É suficiente pensar que se os pontos están alineados, os vectores que os unen teñen a mesma direción 5 α x +y + 6z7 6 Son paralelos 7 x +4y + 0z 8 Trata-se dun feixe de planos secantes xá que a orixe de coordenadas está na recta: logo o plano pedido pode ser calquer do feixe de ecuación x y + z, que tamén se pode expresar da forma π s x z +t y +z 0 s,t ℝ 9 x y +z 9 0 x y +4z 7x +4y 5z+7 0 r x y +z0 4 x 5y +4z4 5 x y +5z x z y 4 6 Non son co-planares 7 a+b +c 8 Abonda con pensar que se os pontos son co-planares, entón os vectores que os unen están contidos nun mesmo plano 9 Secantes: cortan-se en P 40 5,, 5 m e n6 4 A interseción é a recta r 5, z+ 5, z z ℝ 4 Os planos son secantes formando de triedro k dous, formando un prisma se k 5 5 E son secantes dous a 4 Os planos son secantes en forma de triedro a 5 e a ; forman un prisma a5 e determinan un feixe de planos secantes a 44 É un sistema homoxéneo polo que é compatíbel en todos os casos Ten solución única 0,0,0 para α 0, α e α 4 ; nos casos α0, α e α4, o sistema ten solución múltiple sistema compatíbel indeterminado

33 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS 45i r e α son secantes m ii r α m ; 7 9 e n 7 7 iii r α m 9 e n Son rectas que se cruzan 47 Son rectas que se cruzan; a recta secante común as rectas v 7t, t,t t ℝ r e s é 48 Ten que ser a e b4 ; o plano é x+ y z0 x t 49 As rectas cortan-se no ponto A,8,4 ; a recta é p y 8 +t z+t 5 50 Son secantes m 4 5 Os planos son π x +4y +z6 e π 4x+ 4y + z a² 0, en xeral O caso particular a ten como solución π x +y +z9 5 O plano pedido ten ecuación π x +y + a z+ 5 Os planos pedidos deben ser paralelos á recta r 54 Se os planos son paralelos, os seus vectores normais teñen a mesma direción; α e β serán coincidentes rang nα, nβ, Aα Aβ } 55 É suficiente con pensar na configuración gráfica dos vectores en cada caso 56 Idem o anterior 57 Son ortogonais a r os vectores v x,y, z que verifican a ecuación x 7y z0 ; este conxunto de vectores representa un plano que contén á orixe de coordenadas e é perpendicular á recta r 58 θ r, s0 ; o plano é α 8x 7y +z θ α,βacos θ α, r asen 6 π π r, polo tanto o ángulo é i Son os planos α x y +4z e β x y z7 ; 54 ii θ r, ABacos 77 6i d A,α 5 u 8, ii a proxeción é A', 9 9 9

34 64 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS π σ, polo que a distáncia é d π,σ 0 u 60 65i α β xá que os seus vectores normais teñen a mesma direción; ii d α,β 5 u 6 iii o plano é π x +y 66 Existen duas posibilidades: α x y +z 0 e α x y + z6 67 Existen duas posibilidades: P 98, 76, 58 e P ' 0, 04, 70 68i π x +y +z 8 ii P,, iii pola construcción anterior d A,r d A, P 5 u 69 d r, s 70 P 0, u 7 4, 5 5 e P ' 87, 7, 07 7i s +7t, +t, t t ℝ ii r s Q,, iii P ' 4 7,, 7 a e b ; O ' 7 P' ,, 7 7, 07, P,, d A,OCD u 76 Existen duas posibilidades: α 6 x +y +z6 e α 6 x +y +z6 77 A área é 4 u² 78i A área é 4 u² ii r xy 4z iii o volume é u³ 79 As traxectórias cruzan-se e a sua distáncia mínima é u 80 A nave toma contacto co plano no ponto Q0,5,5 despois de percorrer unha distáncia de 6 u 4

35 8 EXERCÍCIOS E SOLUCIÓNS p k, + k, k ℝ 8 É o plano de ecuación z 8 O volume é u³ e o simétrico é P ',, O raio reflectido non incide en A e tampouco na recta r 85 O volume é 8 u ³ 86 O ángulo é acos 0,94 87i D,, 0 ii asen 6 iii d B, ACD iv o volume é 88i P,, ii AG u u³ x + z y + iii BCHE 7 x 5 y 4 z iv o volume é u ³ v acos vi a altura é u 89i Pode-se demostrar que o signo da expresión que resulta de introducir na ecuación xeral do plano as coordenadas de calquer ponto do espazo depende do lado do plano no que está situado tal ponto; ii P, 9, Supón-se que o chan é un plano, que é a chave da cuestión u e u son combinación linear de v e v, polo que ambos están 9 Os vectores v e v : π x y +z0 no plano determinado por 5

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O? EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS Representa en R os puntos S(2, 2, 2) e T(,, ) 2 Debuxa os puntos M (, 0, 0), M 2 (0,, 0) e M (0, 0, ) e logo traza o vector OM sendo M(,, ) Cal é o vector de

Διαβάστε περισσότερα

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo. XEOMETRÍA NO ESPAZO Vectores fixos Dos puntos do espazo, A e B, determinan o vector fixo AB, sendo o punto A a orixe e o punto B o extremo, é dicir, un vector no espazo é calquera segmento orientado que

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS EXERCICIOS DE REFORZO RECTAS E PLANOS Dada a recta r z a) Determna a ecuacón mplícta do plano π que pasa polo punto P(,, ) e é perpendcular a r Calcula o punto de nterseccón de r a π b) Calcula o punto

Διαβάστε περισσότερα

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes 1.- Distancia entre dous puntos Se A e B son dous puntos do espazo, defínese a distancia entre A e B como o módulo

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO VII. RETS E PLNOS NO ESPZO.- Ecuacións da recta Unha recta r no espao queda determinada por un punto, punto base, e un vector v non nulo que se chama vector director ou direccional da recta; r, v é a determinación

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II PAU Código: 6 XUÑO 01 MATEMÁTICAS II (Responder só aos exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio 3= puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 21 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os que A ten inversa.

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) 1 MATEMÁTICAS (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos) Opción 1. Dada a matriz a) Calcula os valores do parámetro m para os

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II Código: 26 (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio 1= 3 puntos, exercicio 2= 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Punuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 punos, eercicio = 3 punos, eercicio 3 =

Διαβάστε περισσότερα

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral, Tema 3. Espazos métricos Topoloxía Xeral, 2017-18 Índice Métricas en R n Métricas no espazo de funcións Bólas e relacións métricas Definición Unha métrica nun conxunto M é unha aplicación d con valores

Διαβάστε περισσότερα

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016 Tema 1. Espazos topolóxicos Topoloxía Xeral, 2016 Topoloxía e Espazo topolóxico Índice Topoloxía e Espazo topolóxico Exemplos de topoloxías Conxuntos pechados Topoloxías definidas por conxuntos pechados:

Διαβάστε περισσότερα

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: CÁLCULO DIFERENCIAL. Deriva: a) y 7 6 + 5, b) y e, c) y e) y 7 ( 5 ), f) y ln, d) y ( 5 5 + 7) 8 n e ln, g) y, h) y n. Usando a derivada da función inversa, demostra que: a)

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2016 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 06 Código: 6 MATEMÁTICAS II (O alumno/a debe responder só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio = 3 puntos, exercicio = 3 puntos, exercicio

Διαβάστε περισσότερα

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa TRIGONOMETRIA. Calcular las razones trigonométricas de 0º, º y 60º. Para calcular las razones trigonométricas de º, nos ayudamos de un triángulo rectángulo isósceles como el de la figura. cateto opuesto

Διαβάστε περισσότερα

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II PAU XUÑO 010 MATEMÁTICAS II Código: 6 (O alumno/a deber responder só aos eercicios dunha das opcións. Puntuación máima dos eercicios de cada opción: eercicio 1= 3 puntos, eercicio = 3 puntos, eercicio

Διαβάστε περισσότερα

VI. VECTORES NO ESPAZO

VI. VECTORES NO ESPAZO VI. VECTORES NO ESPAZO.- Vectores no espazo. Operacións Sexa E o espazo de pntos ordinario o intitio da xeometría elemental. Un segmento orientado AB con orixe no pnto A e extremo no pnto B recibe o nome

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA Maemáicas II EXERCICIOS DE ÁLXEBRA PAU GALICIA a) (Xuño ) Propiedades do produo de marices (só enuncialas) b) (Xuño ) Sexan M e N M + I, onde I denoa a mariz idenidade de orde n, calcule N e M 3 Son M

Διαβάστε περισσότερα

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Procedementos operatorios de unións non soldadas Procedementos operatorios de unións non soldadas Técnicas de montaxe de instalacións Ciclo medio de montaxe e mantemento de instalacións frigoríficas 1 de 28 Técnicas de roscado Unha rosca é unha hélice

Διαβάστε περισσότερα

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II

XUÑO 2018 MATEMÁTICAS II Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso áuniversidade XUÑO 218 Código: 2 MATEMÁTICAS II (Responde só os exercicios dunha das opcións. Puntuación máxima dos exercicios de cada opción: exercicio

Διαβάστε περισσότερα

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos

VIII. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Ángulos, perpendicularidade de rectas e planos VIII. ESPZO EULÍDEO TRIDIMENSIONL: Áglos perpediclaridade de rectas e plaos.- Áglo qe forma dúas rectas O áglo de dúas rectas qe se corta se defie como o meor dos áglos qe forma o plao qe determia. O áglo

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz: NÚMEROS COMPLEXOS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE Extraer fóra da raíz Saca fóra da raíz: a) b) 00 a) b) 00 0 Potencias de Calcula as sucesivas potencias de : a) ( ) ( ) ( ) b) ( ) c) ( ) 5 a) ( ) ( ) (

Διαβάστε περισσότερα

Sistemas e Inecuacións

Sistemas e Inecuacións Sistemas e Inecuacións 1. Introdución 2. Sistemas lineais 2.1 Resolución gráfica 2.2 Resolución alxébrica 3. Método de Gauss 4. Sistemas de ecuacións non lineais 5. Inecuacións 5.1 Inecuacións de 1º e

Διαβάστε περισσότερα

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Tema: Enerxía 01/0/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Nome: 1. Unha caixa de 150 kg descende dende o repouso por un plano inclinado por acción do seu peso. Se a compoñente tanxencial do peso é de 735

Διαβάστε περισσότερα

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS Páxina REFLEXIONA E RESOLVE Cónicas abertas: parábolas e hipérboles Completa a seguinte táboa, na que a é o ángulo que forman as xeratrices co eixe, e, da cónica e b o ángulo

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a Física P.A.U. ELECTOMAGNETISMO 1 ELECTOMAGNETISMO INTODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. Calcúlase a resultante polo principio de superposición. Aplícase a 2ª lei

Διαβάστε περισσότερα

A circunferencia e o círculo

A circunferencia e o círculo 10 A circunferencia e o círculo Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar os diferentes elementos presentes na circunferencia e o círculo. Coñecer as posicións relativas de puntos, rectas e circunferencias.

Διαβάστε περισσότερα

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21

MATEMÁTICAS. PRIMEIRA PARTE (Parte Común) ), cadradas de orde tres, tales que a 21 PRIMEIRA PARTE (Parte Común) (Nesta primeira parte tódolos alumnos deben responder a tres preguntas. Unha soa pregunta de cada un dos tres bloques temáticos: Álxebra Lineal, Xeometría e Análise. A puntuación

Διαβάστε περισσότερα

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES

1. A INTEGRAL INDEFINIDA 1.1. DEFINICIÓN DE INTEGRAL INDEFINIDA 1.2. PROPRIEDADES TEMA / CÁLCULO INTEGRAL MATEMÁTICA II 07 Eames e Tetos de Matemática de Pepe Sacau ten unha licenza Creative Commons Atriución Compartir igual.0 Internacional. A INTEGRAL INDEFINIDA.. DEFINICIÓN DE INTEGRAL

Διαβάστε περισσότερα

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::... Eletromagnetismo Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística Lista -.1 - Mostrar que a seguinte medida é invariante d 3 p p 0 onde: p 0 p + m (1)

Διαβάστε περισσότερα

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Páxina 1 de 9 1. Formato da proba Formato proba constará de vinte cuestións tipo test. s cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta. Puntuación Puntuación: 0.5

Διαβάστε περισσότερα

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO

TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO TEORÍA DE XEOMETRÍA. 1º ESO 1. CORPOS XEOMÉTRICOS No noso entorno observamos continuamente obxectos de diversas formas: pelotas, botes, caixas, pirámides, etc. Todos estes obxectos son corpos xeométricos.

Διαβάστε περισσότερα

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL) L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro Condiciones de contorno. Fuerzas externas aplicadas sobre una cuerda. condición que nos describe un extremo libre en una cuerda tensa. Ecuación

Διαβάστε περισσότερα

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119

SOLUCIONES DE LAS ACTIVIDADES Págs. 101 a 119 Página 0. a) b) π 4 π x 0 4 π π / 0 π / x 0º 0 x π π. 0 rad 0 π π rad 0 4 π 0 π rad 0 π 0 π / 4. rad 4º 4 π π 0 π / rad 0º π π 0 π / rad 0º π 4. De izquierda a derecha: 4 80 π rad π / rad 0 Página 0. tg

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10 14 Hz incide, cun ángulo de incidencia de 30, sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor

Διαβάστε περισσότερα

Semellanza e trigonometría

Semellanza e trigonometría 7 Semellanza e trigonometría Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Recoñecer triángulos semellantes. Calcular distancias inaccesibles, aplicando a semellanza de triángulos. Nocións básicas de trigonometría.

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS M.H.S.. 1. Dun resorte elástico de constante k = 500 N m -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA PROBLEMAS DIOPTRIO PLANO 1. Un raio de luz de frecuencia 5 10¹⁴ Hz incide cun ángulo de incidencia de 30 sobre unha lámina de vidro de caras plano-paralelas de espesor 10

Διαβάστε περισσότερα

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro

Corpos xeométricos. Obxectivos. Antes de empezar. 1. Poliedros... páx. 4 Definición Elementos dun poliedro 9 Corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Identificar que é un poliedro. Determinar os elementos dun poliedro: Caras, arestas e vértices. Clasificar os poliedros. Especificar cando un

Διαβάστε περισσότερα

Problemas xeométricos

Problemas xeométricos Problemas xeométricos Contidos 1. Figuras planas Triángulos Paralelogramos Trapecios Trapezoides Polígonos regulares Círculos, sectores e segmentos 2. Corpos xeométricos Prismas Pirámides Troncos de pirámides

Διαβάστε περισσότερα

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene

Caderno de traballo. Proxecto EDA 2009 Descartes na aula. Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene Departamento de Matemáticas CPI A Xunqueira Fene Nome: 4º ESO Nº Páx. 1 de 36 FIGURAS SEMELLANTES 1. CONCEPTO DE SEMELLANZA Intuitivamente: Dúas figuras son SEMELLANTES se teñen a mesma forma pero distinto

Διαβάστε περισσότερα

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( )

a) Calcula m de modo que o produto escalar de a( 3, 2 ) e b( m, 5 ) sexa igual a 5. ( ) .. MATEMÁTICAS I PENDENTES (º PARTE) a) Calcula m de modo que o produto escalar de a(, ) e b( m, 5 ) sea igual a 5. b) Calcula a proección de a sobre c, sendo c,. ( ) 5 Se (, ) e y,. Calcula: a) Un vector

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico Problemas 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4,0) e B( 4,0) (en metros). Caalcula: a) o campo eléctrico en C(0,5) e en D(0,0) b) o potencial

Διαβάστε περισσότερα

Inecuacións. Obxectivos

Inecuacións. Obxectivos 5 Inecuacións Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Resolver inecuacións de primeiro e segundo grao cunha incógnita. Resolver sistemas de ecuacións cunha incógnita. Resolver de forma gráfica inecuacións

Διαβάστε περισσότερα

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel

Reflexión e refracción. Coeficientes de Fresnel Tema 5 Reflexión e refracción Coeficientes de Fresnel 51 Introdución Cando a luz incide sobre a superficie de separación de dous medios transparentes de índice de refracción diferente, unha parte entra

Διαβάστε περισσότερα

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á NÚMEROS REAIS Páxina 7 REFLEXIONA E RESOLVE O paso de Z a Q Di cales das seguintes ecuacións se poden resolver en Z e para cales é necesario o conxunto dos números racionais, Q. a) x 0 b) 7x c) x + d)

Διαβάστε περισσότερα

Volume dos corpos xeométricos

Volume dos corpos xeométricos 11 Volume dos corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Comprender o concepto de medida do volume e coñecer e manexar as unidades de medida do S.M.D. Obter e aplicar expresións para o

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS INTRODUCIÓN MÉTODO 1. En xeral: a) Debúxanse as forzas que actúan sobre o sistema. b) Calcúlase cada forza. c) Calcúlase a resultante polo principio

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8

Ámbito científico tecnolóxico. Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións. Módulo 3 Unidade didáctica 8 Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Módulo 3 Unidade didáctica 8 Ecuacións de segundo grao e sistemas de ecuacións Páxina 1 de 45 Índice 1. Programación da unidade...3

Διαβάστε περισσότερα

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos

x 2 6º- Achar a ecuación da recta que pasa polo punto medio do segmento de extremos º- Dados os puntos A(,, ), B(, 4), C( 5,, ) EXERCICIOS XEOMETRÍA Acha as coodenadas dun cuato punto D coa condición que o cuadiláteo ABCD sexa un paalelogamo º- Escibi as ecuacións paaméticas, na foma

Διαβάστε περισσότερα

Áreas de corpos xeométricos

Áreas de corpos xeométricos 9 Áreas de corpos xeométricos Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Antes de empezar 1.Área dos prismas....... páx.164 Área dos prismas Calcular a área de prismas rectos de calquera número de caras.

Διαβάστε περισσότερα

I.E.S. CADERNO Nº 6 NOME: DATA: / / Semellanza

I.E.S. CADERNO Nº 6 NOME: DATA: / / Semellanza Semellanza Contidos 1. Semellanza Figuras semellantes Teorema de Tales Triángulos semellantes 2. Triángulos rectángulos. Teoremas Teorema do cateto Teorema da altura Teorema de Pitágoras xeneralizado 3.

Διαβάστε περισσότερα

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos

1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos V. PROBABILIDADE E ESTATÍSTICA 1 Experimento aleatorio. Espazo de mostra. Sucesos 1 Experimento aleatorio. Concepto e exemplos Experimentos aleatorios son aqueles que ao repetilos nas mesmas condicións

Διαβάστε περισσότερα

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA

TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO A 1. PUNTO E RECTA TRAZADOS XEOMÉTRICOS FUNDAMENTAIS NO PLANO 1. Punto e recta 2. Lugares xeométricos 3. Ángulos 4. Trazado de paralelas e perpendiculares con escuadro e cartabón 5. Operacións elementais 6. Trazado de ángulos

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. ) Clul os posiles vlores de,, pr que triz A verifique relión (A I), sendo I triz identidde de orde e triz nul de orde. ) Cl é soluión dun siste hooéneo

Διαβάστε περισσότερα

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0,

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Os números reais CADERNO Nº NOME: DATA: / / Os números reais Contidos. Os números reais Números irracionais Números reais Aproximacións Representación gráfica Valor absoluto Intervalos. Radicais Forma exponencial Radicais

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas 5 Expresións alxébricas Obxectivos Crear expresións alxébricas a partir dun enunciado. Atopar o valor numérico dunha expresión alxébrica. Clasificar unha expresión alxébrica como monomio, binomio,... polinomio.

Διαβάστε περισσότερα

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS Química P.A.U. ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS CUESTIÓNS NÚMEROS CUÁNTICOS. a) Indique o significado dos números cuánticos

Διαβάστε περισσότερα

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109

PÁGINA 106 PÁGINA a) sen 30 = 1/2 b) cos 120 = 1/2. c) tg 135 = 1 d) cos 45 = PÁGINA 109 PÁGINA 0. La altura del árbol es de 8,5 cm.. BC m. CA 70 m. a) x b) y PÁGINA 0. tg a 0, Con calculadora: sß 0,9 t{ ««}. cos a 0, Con calculadora: st,8 { \ \ } PÁGINA 05. cos a 0,78 tg a 0,79. sen a 0,5

Διαβάστε περισσότερα

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Coalbrookdale (Gran Bretaña, 779). Van principal: 30.5 m. Contido. Tema 5. Relacións

Διαβάστε περισσότερα

Trigonometría. Obxectivos. Antes de empezar.

Trigonometría. Obxectivos. Antes de empezar. 7 Trigonometría Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Calcular as razóns trigonométricas dun ángulo. Calcular todas as razóns trigonométricas dun ángulo a partir dunha delas. Resolver triángulos rectángulos

Διαβάστε περισσότερα

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1_.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados 1. Ordena de menor a maior as seguintes fraccións: 1 6 3 5 7 4,,,,, 3 5 4 8 6 9. Efectúa as seguintes operacións e simplifica o resultado:

Διαβάστε περισσότερα

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico.

CADERNO Nº 2 NOME: DATA: / / Polinomios. Manexar as expresións alxébricas e calcular o seu valor numérico. Polinomios Contidos 1. Monomios e polinomios Expresións alxébricas Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 2. Operacións Suma e diferenza Produto Factor común 3. Identidades notables Suma

Διαβάστε περισσότερα

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento?

Lógica Proposicional. Justificación de la validez del razonamiento? Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento? os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la

Διαβάστε περισσότερα

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS. 2. Dada a ecuación lineal 2x 3y + 4z = 2, comproba que as ternas (3, 2, 2 EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS Dds s ecucións seguintes indic s que son lineis: ) + + b) + u c) + d) + Dd ecución linel + comprob que s terns ( ) e ( ) son lgunhs ds sús solucións

Διαβάστε περισσότερα

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio

Polinomios. Obxectivos. Antes de empezar. 1.Polinomios... páx. 4 Grao. Expresión en coeficientes Valor numérico dun polinomio 3 Polinomios Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Achar a expresión en coeficientes dun polinomio e operar con eles. Calcular o valor numérico dun polinomio. Recoñecer algunhas identidades notables,

Διαβάστε περισσότερα

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS

INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS INICIACIÓN AO CÁLCULO DE DERIVADAS. APLICACIÓNS Páina 0 REFLEXIONA E RESOLVE Coller un autobús en marca Na gráfica seguinte, a liña vermella representa o movemento dun autobús que arranca da parada e vai,

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Xeometría. Unidade didáctica 2. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Ámbito científico tecnolóxico. Xeometría. Unidade didáctica 2. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 3 Unidade didáctica 2 Xeometría Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da unidade

Διαβάστε περισσότερα

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación: VIBRACIÓNS E ONDAS PROBLEMAS 1. Un sistema cun resorte estirado 0,03 m sóltase en t=0 deixándoo oscilar libremente, co resultado dunha oscilación cada 0, s. Calcula: a) A velocidade do extremo libre ó

Διαβάστε περισσότερα

Sheet H d-2 3D Pythagoras - Answers

Sheet H d-2 3D Pythagoras - Answers 1. 1.4cm 1.6cm 5cm 1cm. 5cm 1cm IGCSE Higher Sheet H7-1 4-08d-1 D Pythagoras - Answers. (i) 10.8cm (ii) 9.85cm 11.5cm 4. 7.81m 19.6m 19.0m 1. 90m 40m. 10cm 11.cm. 70.7m 4. 8.6km 5. 1600m 6. 85m 7. 6cm

Διαβάστε περισσότερα

Lógica Proposicional

Lógica Proposicional Proposicional educción Natural Proposicional - 1 Justificación de la validez del razonamiento os maneras diferentes de justificar Justificar que la veracidad de las hipótesis implica la veracidad de la

Διαβάστε περισσότερα

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU XUÑO-96 CUESTION 2. opa Disponse de luz monocromática capaz de extraer electróns dun metal. A medida que medra a lonxitude de onda da luz incidente, a) os electróns emitidos

Διαβάστε περισσότερα

Resistencia de Materiais. Tema 3. Relacións de equilibrio tensional nos sólidos elásticos

Resistencia de Materiais. Tema 3. Relacións de equilibrio tensional nos sólidos elásticos Resistencia de Materiais. Tema 3. Relacións de equilibrio tensional nos sólidos elásticos ARTURO NORBERTO FONTÁN PÉREZ Fotografía. Ponte Chaotianmen (China, 2009). Van principal: 552 m. Introdución Mecánica

Διαβάστε περισσότερα

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Problemas y cuestiones de electromagnetismo Problemas y cuestiones de electromagnetismo 1.- Dúas cargas eléctricas puntuais de 2 e -2 µc cada unha están situadas respectivamente en (2,0) e en (-2,0) (en metros). Calcule: a) campo eléctrico en (0,0)

Διαβάστε περισσότερα

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS

ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS ECUACIÓNS, INECUACIÓNS E SISTEMAS Índice 1. Ecuacións de primeiro e segundo grao... 1 1.1. Ecuacións de primeiro grao... 1 1.. Ecuacións de segundo grao.... Outras ecuacións alébricas... 5.1. Ecuacións

Διαβάστε περισσότερα

Introdución ao cálculo vectorial

Introdución ao cálculo vectorial Intoducón o cálculo ectol 1 Intoducón o cálculo ectol 1. MAGNITUDES ESCALARES E VECTORIAIS. Mgntude físc é todo qulo que se pode med. Mgntudes escles son quels que están detemnds po un lo numéco epesdo

Διαβάστε περισσότερα

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson

1 La teoría de Jeans. t + (n v) = 0 (1) b) Navier-Stokes (conservación del impulso) c) Poisson 1 La teoría de Jeans El caso ás siple de evolución de fluctuaciones es el de un fluído no relativista. las ecuaciones básicas son: a conservación del núero de partículas n t + (n v = 0 (1 b Navier-Stokes

Διαβάστε περισσότερα

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior. ABAU CONVOCAT ORIA DE SET EMBRO Ano 2018 CRIT ERIOS DE AVALI ACIÓN FÍSICA (Cód. 23) Elixir e desenvolver unha das dúas opcións. As solución numéricas non acompañadas de unidades ou con unidades incorrectas...

Διαβάστε περισσότερα

Ámbito científico tecnolóxico. Números e álxebra. Unidade didáctica 1. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Ámbito científico tecnolóxico. Números e álxebra. Unidade didáctica 1. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo Unidade didáctica 1 Números e álxebra Índice 1. Introdución... 1.1 Descrición da unidade

Διαβάστε περισσότερα

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS 1.- Cando un movemento ondulatorio se atopa na súa propagación cunha fenda de dimensións pequenas comparables as da súa lonxitude de onda prodúcese: a) polarización; b)

Διαβάστε περισσότερα

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas. Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio Proba de Matemáticas Código CMPM001 Páxina 1 de 9 Parte matemática. Matemáticas 1. Formato da proba Formato A proba consta de vinte cuestións tipo test.

Διαβάστε περισσότερα

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS

TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS TEMA IV: FUNCIONES HIPERGEOMETRICAS 1. La ecuación hipergeométrica x R y α, β, γ parámetros reales. x(1 x)y + [γ (α + β + 1)x]y αβy 0 (1.1) Dividiendo en (1.1) por x(1 x) obtenemos (x 0, x 1) y + γ (α

Διαβάστε περισσότερα

FISICA 2º BAC 27/01/2007

FISICA 2º BAC 27/01/2007 POBLEMAS 1.- Un corpo de 10 g de masa desprázase cun movemento harmónico simple de 80 Hz de frecuencia e de 1 m de amplitude. Acha: a) A enerxía potencial cando a elongación é igual a 70 cm. b) O módulo

Διαβάστε περισσότερα

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema) Exame tipo A. Proba obxectiva (Valoración: 3 puntos) 1. - Un disco de 10 cm de raio xira cunha velocidade angular de 45 revolucións por minuto. A velocidade lineal dos puntos da periferia do disco será:

Διαβάστε περισσότερα

Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 1 Unidade didáctica 2 Xeometría

Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 1 Unidade didáctica 2 Xeometría Educación secundaria para persoas adultas Ámbito científico tecnolóxico Educación a distancia semipresencial Módulo 1 Unidade didáctica Xeometría Índice 1. Introdución... 3 1.1 Descrición da unidade didáctica...

Διαβάστε περισσότερα

Resorte: estudio estático e dinámico.

Resorte: estudio estático e dinámico. ESTUDIO DO RESORTE (MÉTODOS ESTÁTICO E DINÁMICO ) 1 Resorte: estudio estático e dinámico. 1. INTRODUCCIÓN TEÓRICA. (No libro).. OBXECTIVOS. (No libro). 3. MATERIAL. (No libro). 4. PROCEDEMENTO. A. MÉTODO

Διαβάστε περισσότερα

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE NOME: CALIFICACIÓN PROBLEMAS (6 puntos) 24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE 1. Dun resorte elástico de constante k= 500 Nm -1 colga unha masa puntual de 5 kg. Estando o conxunto en equilibrio, desprázase

Διαβάστε περισσότερα

f) cotg 300 ctg 60 2 d) cos 5 cos 6 Al ser un ángulo del primer cuadrante, todas las razones son positivas. Así, tenemos: tg α 3

f) cotg 300 ctg 60 2 d) cos 5 cos 6 Al ser un ángulo del primer cuadrante, todas las razones son positivas. Así, tenemos: tg α 3 .9. Calcula el valor de las siguientes razones trigonométricas reduciéndolas al primer cuadrante. a) sen 0 c) tg 0 e) sec 0 b) cos d) cosec f) cotg 00 Solucionario a) sen 0 sen 0 d) cosec sen sen b) cos

Διαβάστε περισσότερα

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar.

Números reais. Obxectivos. Antes de empezar. 1 Números reais Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Clasificar os números reais en racionais e irracionais. Aproximar números con decimais ata unha orde dada. Calcular a cota de erro dunha aproximación.

Διαβάστε περισσότερα

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos

Funcións e gráficas. Obxectivos. 1.Funcións reais páx. 4 Concepto de función Gráfico dunha función Dominio e percorrido Funcións definidas a anacos 9 Funcións e gráficas Obxectivos Nesta quincena aprenderás a: Coñecer e interpretar as funcións e as distintas formas de presentalas. Recoñecer o dominio e o percorrido dunha función. Determinar se unha

Διαβάστε περισσότερα

Física e Química 4º ESO

Física e Química 4º ESO Física e Química 4º ESO DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA Física: Temas 1 ao 6. 01/03/07 Nome: Cuestións 1. Un móbil ten unha aceleración de -2 m/s 2. Explica o que significa isto. 2. No medio dunha tormenta

Διαβάστε περισσότερα

Exercicios de Física 04. Óptica

Exercicios de Física 04. Óptica Exercicios de Física 04. Óptica Problemas 1. Unha lente converxente ten unha distancia focal de 50 cm. Calcula a posición do obxecto para que a imaxe sexa: a) real e tres veces maior que o obxecto, b)

Διαβάστε περισσότερα

Expresións alxébricas

Expresións alxébricas Expresións alxébricas Contidos 1. Expresións alxébricas Que son? Como as obtemos? Valor numérico 2. Monomios Que son? Sumar e restar Multiplicar 3. Polinomios Que son? Sumar e restar Multiplicar por un

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2 36 ELECTROTECNIA O exame consta de dez problemas, debendo o alumno elixir catro, un de cada bloque. Non é necesario elixir a mesma opción (A ou B ) de cada bloque. Todos os problemas puntúan igual, é dicir,

Διαβάστε περισσότερα

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU XUÑO-96 PROBLEMA 2. op B Dadas as cargas puntuais q 1 = 80 µc, q 2 = -80 µc y q 3 = 40 µc situadas nos puntos A (-2,0), B(2,0) y C(0,2) respectivamente (coordenadas en

Διαβάστε περισσότερα

MECÁNICA. (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas).

MECÁNICA. (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas). 37 MECÁNICA (2,5 puntos cada problema; escollerá a opción A ou B; non é necesario escoller a mesma opción en tódolos problemas). PROBLEMA 1 OPCION A.- Sabendo que o conxunto bicicleta+ciclista da figura

Διαβάστε περισσότερα

Interferencia por división da fronte

Interferencia por división da fronte Tema 9 Interferencia por división da fronte No tema anterior vimos que para lograr interferencia debemos superpoñer luz procedente dunha única fonte de luz pero que recorreu camiños diferentes. Unha forma

Διαβάστε περισσότερα

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B PAU XUÑO 2014 Código: 25 FÍSICA Puntuación máxima: Cuestións 4 puntos (1 cada cuestión, teórica ou práctica). Problemas 6 puntos (1 cada apartado). Non se valorará a simple anotación dun ítem como solución

Διαβάστε περισσότερα