ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ (YEAR IN REVIEW) Ρευματοειδής Αρθρίτιδα. Χάρης Παπαγόρας Ρευματολόγος Επίκουρος Καθηγητής Ρευματολογίας Τμήμα Ιατρικής ΔΠΘ

Σχετικά έγγραφα
Αρχεία Βιολογικών Θεραπειών Αποτελεσματικότητα και Διατήρηση της θεραπείας

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

2 Ο Περιστατικό: Ασθενής με ταχέως εξελισσόμενη νόσος

Σύγχρονη θεραπευτική στρατηγική ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Το προφίλ του ασθενούς µε ρευµατοειδή αρθρίτιδα έχει σηµασία κατά την επιλογή του βιολογικού παράγοντα;

H μετρολογία της αρθρίτιδας στην καθημερινή κλινική πράξη στο νοσοκομειακό και το ιδιωτικό ιατρείο: Τι, πως και γιατί;

Βιολογικοί Παράγοντες. Ασφάλεια

Περιορισμός κορτικοστεροειδών στην κροταφική αρτηρίιτιδα Είναι εφικτός?

«Ασθενής με πρώιμη ΡΑ» Μαρία Ευσταθίου

Τα DMARDs στην εποχή των βιολογικών θεραπειών: Το παράδειγμα της λεφλουνομίδης. Κωνσταντίνος Γεωργανάς. Ρευματολόγος

Ρευματοειδής αρθρίτιδα: ολοκληρωμένη θεραπευτική προσέγγιση

Η θέση των αντι-tnf παραγόντων στην αντιμετώπιση της Ψωριασικής Αρθρίτιδας. Κυριακή Μποκή Λευκάδα

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΨΩΡΙΑΣΙΚΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

ΜΟΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ: ΜΙΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ Εισαγωγή ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΙΟΥ ΠΑΝ/ΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Π.Γ.Ν.

Mακροχρόνια δεδομένα ασφάλειας των βιολογικών παραγόντων

Βιολογικοί παράγοντες στη Ρευµατολογία. Κυριακή Μποκή

ΜΕΘΟΤΡΕΞΑΤΗ Σε ποιες δόσεις είναι αποτελεσματική και ασφαλής

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ & ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ ΗΜΕΡΑ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ

INFLIXIMAB PLUS NAPROXEN VS NAPROXEN ALONE IN PATIENTS WITH EARLY, ACTIVE AXIAL SPONDYLOARTHRITIS

4 Ο Περιστατικό: Ασθενής με προβλήματα λειτουργικότητας

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ ΕΠ.ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ

Ασθενής με προβλήματα στη συμμόρφωση. Μαρία Ευσταθίου

Ανοσογονικότητα βιολογικών παραγόντων. Νικόλαος Ζερβός Ρευματολόγος 251 ΓΝΑ

Dr. X. Baraliakos Rheumazentrum Ruhrgebiet Herne Ruhr-University Bochum Germany Ιουνίου 2011

Αρχεία Καταγραφών Registries: Tι μάθαμε; Ποια η σημασία τους;

Η φαρµακοκινητική και φαρµακοδυναµική του Rituximab. Αθηνά Θεοδωρίδου Ρευµατολόγος

Τι άλλαξε στη εξέλιξη της ρευματοειδούς αρθρίτιδας την τελευταία 10ετία με την εισαγωγή των βιολογικών παραγόντων

Μηχανισμοί πρόκλησης λοιμώξεων

Group 2 Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks. Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks

Θεραπευτικοί αλγόριθμοι: ερευνητικό ή/και κλινικό εργαλείο στην απόφαση για την έναρξη των βιολογικών θεραπειών;

ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙ- ΤΝF ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ REGISTRIES

Αρχεία Καταγραφών - Registries: Tι μάθαμε; Ποια η σημασία τους;

ΜΕΤΡΟΛΟΓΙΑ Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Δρ. Γκίκας Καηζιθής Διεσθσνηής Ρεσμαηολογικής Κλινικής Νασηικού Νοζοκομείοσ Αθηνών Τπεύθσνος Ιαηρικής Eκπαίδεσζης

ΕΠΕΜΥ: Καλοκαιρινό Επιστημονικό Συμπόσιο Αίθουσα 2 Κόκκινη ομάδα

Tocilizumab: Ταχεία ή και µακροχρόνια σταθερή δράση - Έχουν κλινική σηµασία;

«Anti-TNF ή non anti-tnf βιολογικός παράγοντας μετά την πρώτη αποτυχία;» Λόγος -Αντίλογος

Αποτυχίες εναλλαγές κενά

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

ΙΕΡΟΛΑΓOΝΙΕΣ ΑΡΘΡΩΣΕΙΣ-ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΠΟΤΕ Ο ΚΛΙΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΓΙΑ MRI ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΓΚΑΣ ΕΠΙΚ. ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΣ ΡΕΥΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΓΝΗ

The Efficacy of Rituximab Vs Cyclophosphamide for Treatment of Renal Disease in ANCA- Associated Vasculitis: The RAVE Trial

Τα βιο-ομοειδή: Οφέλη από τη χρήση για το σύστημα υγείας και τους ασθενείς

Ρευματοειδής αρθρίτιδα. Μαρία Γ. Τεκτονίδου Επίκουρος Καθηγήτρια Ρευματολογίας Α Παθολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Αθηνών

ΔΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ στη θεραπεία της Ψωρίασης. Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος, MD, PhD Θεσσαλονίκη

Πρώιµη έναρξη βιολογικής θεραπείας στις σπονδυλαρθρίτιδες. Γιάννης Ελ. Πάκας Ρευµατολόγος

Πολυκεντρική Μελέτη Καταγραφής Ασθενών µε Ρευµατοειδή Αρθρίτιδα στον Ελληνικό Χώρο

Δείκτης μάζας σώματος στα χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα:

Αρθρίτιδα στη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου Ζητήματα και διλήμματα. Χάρης Παπαγόρας Επίκουρος Καθηγητής Ρευματολογίας Τμήμα Ιατρικής ΔΠΘ

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ Ρευματοειδής αρθρίτιδα

HIV ΛΟΙΜΩΞΗ: ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΑ & ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ

Ηπατίτιδα C: Κλινικοί στόχοι & Προτεραιότητες Φυσική ιστορία της νόσου

Δεδομένα ασφάλειας του certolizumab pegol από τα αρχεία της UCB

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

Προενταξιακός ασθενής - Επιλογή μεθόδου κάθαρσης

Διαπανεπιστημιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στη Ρευματολογία

Δημήτρης Καρόκης Ρευματολόγος ΕΠΕΜΥ, Λευκάδα 22/6/2012

Εξελίξεις στην παθογένεια των Σπονδυλαρθριτίδων

ΑΚΑΛΤΠΣΕ ΘΕΡΑΠΕΤΣΙΚΕ ΑΝΑΓΚΕ ΣΘ ΡΕΤΜΑΣΟΕΙΔΘ ΑΡΘΡΙΣΙΔΑ- ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΕΤΡΩΠΑΙΚΑ REGISTRIES ΝΙΚΟΛΑΟ ΚΟΤΓΚΑ, ΡΕΤΜΑΣΟΛΟΓΟ ΠΑΓΝΘ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ HLA ΑΛΛΗΛΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ANTI-CCP(+) ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΟΥΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ (ΡΑ) ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΕΚΒΑΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ANCA(+) ΑΓΓΕΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΠΡΟΣΒΟΛΗ: ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ RITUXIMAB

Επιταχυνόμενη αθηρωμάτωση σε ασθενείς με αυτοάνοσα ρευματικά νοσήματα

Ν. Τζανάκησ Αναπληρωτήσ Καθηγητήσ Ιατρική Σχολή, Πανεπιςτήμιο Κρήτησ

Οστεοαρθρίτιδα την 3 η χιλιετία. Διευθυντής Ε.Σ.Υ. Ρευματολογική Κλινική - Γ.Ν.Α. «Γιώργος Γεννηματάς»

Χ. Παπαγόρασ Ρευματολόγοσ Επιςτημονικό υμπόςιο ΕΠΕΜΤ Καλαμάτα, 23 Μαΐου 2015

ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΛΟΜΩΞΕΙΣ

Patient Compliance in Clinical Trials Συμμόρφωση των Ασθενών στις Κλινικές Μελέτες

Νεανική ιδιοπαθής αρθρίτιδα: Απλή και χρηστική αρχική προσέγγιση για τον ρευματολόγο των ενηλίκων. Μαρία Τραχανά

ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΚΙΝΟΣ

Biosimilars. Κατώτερα? Ανώτερα? Ανοσογονικό(τερα)?

Διαλείπουσα χορήγηση εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών και μοντελουκάστης «κατά»

ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΕΣ

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΕΣ Η ΑΥΤΟΦΛΕΓΜΟΝΩ ΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

ΦΛΥΚΤΑΙΝΩΔΗΣ ΨΩΡΙΑΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ADALIMUBAB

Επιδημιολογία. Είδη υπό-μελέτη πληθυσμών. Ο ορισμός του υπό-μελέτη πληθυσμού ΜΕΤΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

Πρότυπα περίθαλψης (ΠΠ) για ανθρώπους με ρευματοειδή αρθρίτιδα

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Βιολογικές θεραπείες μαθήματα από το παρελθόν και μελλοντικές προσδοκίες αναμενόμενες θεραπείες

Συστηματικά κορτικοστεροειδή και ανοσοκατασταλτικά. Dr Σέρασλη Ευαγγελία Β Πνευμονολογική Κλινική ΓΝ<Γ.Παπανικολάου>

Ενδείξεις θεραπευτικής αγωγής και επιλογές σε ασθενή με χρόνια θεραπεία σε στεροειδή

Συμμαχία για την υγεία - Άσκηση

ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΜΕ ΜΟΝΤΕΛΑ ΑΝΑΛΟΓΙΚΏΝ ΚΙΝΔΥΝΩΝ COX

Βηματοδότηση Η Αχίλλειος πτέρνα της TAVI

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

Αγγειΐτιδες μεγάλων αγγείων Απεικόνιση και Διάγνωση

Inflectra vs Remicade. Αλζξιοσ Ηλιόπουλοσ Ρευματολογικό Σμιμα ΝΙΜΣ

Όλγα Γιουλεμέ Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Γαστρεντερολoγίας Α.Π.Θ. Β Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΓΝΘ Ιπποκράτειo

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η παραμονή στην θεραπεία στις φλεγμονώδεις αρθρίτιδες. Δημήτρης Τσερώνης Ρευματολόγος

Αντιπηκτική αγωγή και χημειοπροφύλαξη στις ουρολογικές επεμβάσεις ΚΟΡΙΤΣΙΑΔΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Γ.Ν.Ε.ΘΡΙΑΣΙΟ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΟΡΟΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΠΟΝΔΥΛΑΡΘΡΟΠΑΘΕΙΑ. Χατζημιχαηλίδου Σοφία

Επιδημιολογία αιτιών θανάτου ςε δφο Καποδιςτριακοφσ δήμουσ του Ν. Πιερίασ (πληθυςμιακή μελζτη 20ετίασ )

Asymptomatic hyperckemia During Infliximab Therapy in Patients With Inflammatory Bowel Disease

Οικογενειακός προγραμματισμός στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Κ. Μποκή Ρόδος

RoACTEMRA: Σπειρ ζημανηικοί λόγοι για να ηο επιλέξυ υρ ππώηηρ γπαμμήρ θεπαπεία

Η ΨΗΦΙΑΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ: ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ. Φλώρα Λεπτουργίδου, PhD Clinical Manager

ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ

Διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση ασθενών της τέταρτης ηλικίας

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

ΕΡΕ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ Αξονική Σπονδυλαρθρίτιδα

Transcript:

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ (YEAR IN REVIEW) Ρευματοειδής Αρθρίτιδα Χάρης Παπαγόρας Ρευματολόγος Επίκουρος Καθηγητής Ρευματολογίας Τμήμα Ιατρικής ΔΠΘ Βόλος, 1 Ιουνίου 2018

Δήλωση συμφερόντων Δεν υπάρχει κάποια σύγκρουση συμφερόντων για αυτήν την ομιλία Εκπαιδευτικές-ερευνητικές-συμβουλευτικές επιχορηγήσεις την τελευταία διετία: MSD, Roche, Abbvie, Novartis, Genesis, UCB

N= 602 ασθενείς που πληρούσαν (κατά την είσοδο) τα κριτήρια ACR/EULAR 2010 Περίοδος ένταξης 1990-1994

Επιβίωση Arthritis Rheumatol. 2017 Aug;69(8):1566-1575

Λειτουργικότητα Arthritis Rheumatol. 2017 Aug;69(8):1566-1575

Δεδομένα από ΠΟΥ και τη βάση δεδομένων του ΟΗΕ για τις προοπτικές του πληθυσμού

Θνησιμότητα από ΡΑ Συνολική μεταβολή της θνησιμότητας (προσαρμοσμένη για την ηλικία) από ΡΑ μεταξύ 1987 και 2011 στις 31 χώρες: -48,2% Ελλάδα: +14,2% Arthritis Rheumatol. 2017 Aug;69(8):1560-1565

Ετήσια θνησιμότητα από ΡΑ (προσαρμοσμένη ως προς την ηλικία) ανά εκατομμύριο πληθυσμού (1987-2011) Arthritis Rheumatol. 2017 Aug;69(8):1560-1565

Ann Rheum Dis. 2018 Jan;77(1):85-91.

Παράγοντες κινδύνου Ann Rheum Dis. 2018 Jan;77(1):85-91.

Ann Rheum Dis. 2018 Jan;77(1):85-91.

, p<0.05 vs FDR

FDR FDR Arthritis Rheumatol. 2017 Jun;69(6):1165-1175

Sputum anti-ccp and NETs in FDR No significant associations between sputum IgA or IgG anti-ccp levels and NET levels were found in RA patients Arthritis Rheumatol. 2017 Jun;69(6):1165-1175

Η φλεγμονή του πνεύμονα (και άλλων βλεννογόνων;) πυροδοτεί ΝΕΤωση και παραγωγή IgA ACPA Γενετική προδιάθεση ΑΠΚ Καπνός, άλλα εισπνεόμενα ερεθιστικά Ενεργοποιημένο Τ κύτταρο Φλεγμονή πνεύμονα Β κύτταρο PADI Κιτρουλινοποίηση ACPA Κιτρουλλινωμένες πρωτεΐνες εαυτού Η εναλλαγή σε IgG ACPA αναγκαίο βήμα προς την κλινική ΡΑ; Adapted from Catrina AE, et al. Nat Rev Rheumatol. 2014;10(11):645-653; Hajishengallis G. Nature Rev Immunol. 2015;15(1):30-44.

Κριτήρια ACR/EULAR 2010 για ΡΑ: Joint involvement refers to any swollen or tender joint on examination, which may be confirmed by imaging evidence of synovitis Ann Rheum Dis. 2018 Apr 20

MRI χεριών & ποδιών Αν στις μετρήσεις των αρθρώσεων για τα κριτήρια προστεθούν και οι προσβεβλημένες μόνο βάσει του MRI (Gold standard: DMARD initiation) Ευαισθησία: 62% 67% Ειδικότητα: 90 % 84% Boer AC et al. Ann Rheum Dis. 2018 Apr 20

Ann Rheum Dis. 2018 Apr;77(4):515-522

Διακοπή βιολογικού Ann Rheum Dis. 2018 Apr;77(4):515-522

Μείωση βιολογικού Ann Rheum Dis. 2018 Apr;77(4):515-522

Αποκλιμάκωση θεραπείας, όταν ΡΑ σε ύφεση ή LDA Βιολογικός csdmard Βιολογικός csdmard Βιολογικός csdmard Ύφεση/LDA

Διακοπή ΜΤΧ με συνέχιση TCZ σε ασθενείς με LDA Η διπλά τυφλή τυχαιοποιημένη μελέτη COMP-ACT Arthritis Rheumatol. 2018 Mar 25

Μέση μεταβολή DAS28 W24 W40 TCZ monotx 0.46 (95% CI 0.22, 0.70) TCZ+MTX 0.14 (95% CI 0.11, 0.39) Adjusted difference between the groups: 0.318 (95% CI 0.045, 0.592) Diff 13.6 ( 24.0, 3.3) Arthritis Rheumatol. 2018 Mar 25

Επίπτωση AEs per 100 patient-years TCZ + MTX : 308.1 [95% CI 273.0, 346.4] TCZ mono : 238.0 [95% CI 207.6, 271.6] Επίπτωση SAEs per 100 patient-years TCZ + MTX: 14.35 [7.64, 24.55)] TCZ mono : 8.65 [3.74, 17.05] Arthritis Rheumatol. 2018 Mar 25

Διάγνωση ΡΑ 2004-2016 679 ασθενείς με RA-ILD 11722 ασθενείς με ΡΑ αντίστοιχης χρονολογίας γέννησης, φύλου και ηλικίας διάγνωσης της ΡΑ Επιπολασμός RA-ILD: 2.2% επί της RA 34% των περιπτώσεων RA-ILD διαγνώστηκαν ±1 έτος από τη διάγνωση της RA Ann Rheum Dis. 2017 Oct;76(10):1700-1706

Θνητότητα RA-ILD vs RA x2-10 φορές Stratified analysis showed that HRR for death was higher in patients who were diagnosed with RA prior to ILD Ann Rheum Dis. 2017 Oct;76(10):1700-1706

19 282 ασθενείς με 46 771p-y παρακολούθησης Έκβαση: λοίμωξη που οδήγησε σε εισαγωγή σε Νοσοκομείο, θεραπεία με iv αντιβιοτικά ή θάνατο Ann Rheum Dis. 2018 Jun;77(6):905-910

Προσαρμοσμένος σχετικός κίνδυνος ανά βιολογικό φάρμακο Adjustment for age, gender, DAS25-ESR, HAQ, disease duration, smoking, seropositivity, polypharmacy and baseline steroid usage Ann Rheum Dis. 2018 Jun;77(6):905-910

Επίπτωση σοβαρών λοιμώξεων ανά σύστημα The 30-day mortality following SI was 10.4% (95% CI 9.2% to 11.6%) Ann Rheum Dis. 2018 Jun;77(6):905-910

CORRONA Registry Κατηγορία Ν Διάμεση παρακολούθηση (έτη) Ύφεση 3355 2.4 LDA 3912 2.5 MHDA 5062 1.7 Αdjusted for age, sex, and prednisone dose The goal of attaining the lowest possible RA disease activity may lead to reduced risk for serious infections

Σοβαρές λοιμώξεις σε τέκνα γυναικών με ΡΑ που είχαν λάβει TNFi Κατηγορία Ν Επίπτωση ΣΛ/100p-y Non-RA 14596 2.4 (2.1, 2.7) RAnonTNFi RApreconcept ion TNFi RApregnancy TNFi RA- 3 rd trimester TNFi 2476 2.5 (1.9, 3.3) 133 1.9 (0.5, 7.6) 380 4.2 (2.4, 7.4) 156 4.2 (1.8, 10.2) Unadjusted and adjusted odds ratios for the risk of serious infections comparing different exposure categories in PAROUS Comparison Unadjusted OR (95% CI) Adjusted* OR (95% CI) TNFi pregnancy vs non-ra 1.7 (0.9, 3.0) 1.7 (0.8, 3.7) TNFi preconception vs 0.8 (0.2, 3.2) 0.9 (0.2, 3.9) non-ra offspring TNFi pregnancy vs unexposed RA 1.6 (0.9, 3.1) 1.4 (0.7, 2.8) offspring TNFi 3rd trimester vs unex-posed RA offspring 1.6 (0.6, 4.2) 1.4 (0.5, 3.6) *Adjusted for maternal age, pre-gestational diabetes, gestational diabetes, preterm birth, and medications Vinet E et al. Arthritis Rheumatol. 2018 May 17

AIR ARTIS ATTRA BIOBADASER BSRBR-RA DANBIO GISEA ORA RABBIT RATIO REGATE Reuma. pt Μετά προτύπωση για την ηλικία ΡΑ Γ. Πληθυσμός Ν. Hodgkin 9.5% 10.1% B-NHL 83.8% 82.6% T-NHL 6.8% 7.3% Ann Rheum Dis. 2017 Dec;76(12):2025-2030

6,194 ασθενείς 19,406 p-y

Arthritis Care Res (Hoboken). 2018 May;70(5):685-694

Ann Rheum Dis. 2018 Apr;77(4):510-514

Ann Rheum Dis. 2018 Apr;77(4):510-514

86806 ασθενείς που είχαν αποτύχει σε 1 βιολογικό Ακολούθως έλαβαν TCZ mono (N=771), TCZ combo (N=1773), TNFi mono (N=1404), ή TNFi combo (N=4660) Εκβάσεις: επιβίωση βιολογικού, CDAI Ann Rheum Dis. 2018 May 5

Επιβίωση TCZ (mono ή combo) vs TNFi (mono ή combo) Ann Rheum Dis. 2018 May 5

Αποτελεσματικότητα (mono ή combo) vs TNFi (mono ή combo) Ann Rheum Dis. 2018 May 5

Εβδομάδα 0 To f a c i t i n i b m o n o 24 52 1146 ασθενείς 1 : 1 : 1 To f a c i t i n i b + M T X A d a l i m u m a b + M T X ACR50 Lancet 2017; 390: 457 68

Non-inferiority Lancet 2017; 390: 457 68

Lancet 2017; 390: 457 68

Συμπεράσματα Η θεραπεία της ΡΑ τις τελευταίες 10ετίες έχει βελτιώσει τις εκβάσεις των ασθενών, αλλά υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης Όσο χαμηλότερη η ενεργότητα της ΡΑ, τόσο μικρότερη η επίπτωση σοβαρών λοιμώξεων Η μείωση της δοσολογίας του βιολογικού φαίνεται ότι διατηρεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα καλύτερα από την πλήρη διακοπή του Το tofacitinib φαίνεται ότι έχει μεγαλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα, όταν συνδυάζεται με ΜΤΧ, οπότε είναι συγκρίσιμο με το συνδυασμό Adalimumab+ ΜΤΧ

Ευχαριστώ