Έχουμε 300 Συνολικά με τις μονάδες Εξωτερικοί Ασθενείς Παρείχαμε φροντίδα υγείας συνολικά σε 434.605 περιστατικά Νοσηλευθέντες 17990 Τ.Ε.Ι.: 81219 47259 Ασθενείςπου Προσήλθαν στο ΤΕΠ 5397 Επείγουσες Εισαγωγές Αριθμός χειρουργικών Επεμβάσεων 5813 4676 ΕΚΑΒ Διακομιδές Προς το K.Γ.Ν.Ν.Ι Απασχολούμε 860 προσωπικό 252 Γιατροί 429 Νοσηλευτικό προσωπικό 68 Παραϊατρικό Επιστημονικό Μη Ιατρικό 111 Διοικητικό Τεχνικό - Λοιπό Patients arrived
Ποιο το σημερινό Ελληνικό νοσοκομείο; Ποιος ο ρόλος που καλείται να παίξει το ΤΕΠ στο σημερινό αλλά και αυριανό σύστημα; Ποια η προετοιμασία; Ποιες οι δυνατότητες;
Βασικό κλινικό τμήμα ενός νοσοκομείου και της συνολικής εμπειρίας ασθενών Βασικός συντελεστής της δημόσιας εικόνας του Νοσοκομείου Βασικός συντελεστής στα οικονομικά αποτελέσματα ενός νοσοκομείου Η παραλαβή, διαλογή, σταθεροποίηση, παροχή επείγουσας ιατρικής και διάγνωσης σε ασθενείς (τόσο επείγοντα όσο και λιγότερο επείγοντα) είτε παρουσιάζονται αυθόρμητα είτε έχουν παραπεμφθεί με όποιον τρόπο. Η δυναμική συμμετοχή σε αντιμετώπιση μαζικών καταστροφών (φυσικών, ΧΒΡΠ) ως μέρη του ευρύτερου περιφερειακού σχεδιασμού Εκπαίδευση Έρευνα
Κέντρο διαχείρισης κρίσεων με πολλαπλές αρμοδιότητες: Αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών, Διάγνωση, σταθεροποίηση ασθενών, προώθηση σε άλλα τμήματα, Λειτουργία χειρουργείων και μονάδας βραχείας νοσηλείας, Επικοινωνία με προνοσοκομειακές διοικητικές υπηρεσίες, Δυνατότητα υποδοχής μεγάλου αριθμού ασθενών (μαζικές καταστροφές) ή ειδικών περιστατικών (θύματα βιολογικών-χημικών όπλων, ακτινοβολίας) Πρέπει απαραίτητα να διαθέτει: Χώρο διαλογής ασθενών, Εξωτερικά ιατρεία, Θάλαμο παρακολούθησης βραχείας νοσηλείας, Θάλαμο αναζωογόνησης.
Ταχεία και εύκολη πρόσβαση πεζών και ιδιωτικών οχημάτων και οχημάτων του ΕΚΑΒ Γρήγορη διακίνηση (εύκολος προσανατολισμός) Εύρυθμη και αυτάρκη λειτουργία Εύκολη πρόσβαση στα εργαστήρια, χειρουργεία και μονάδες εντατικής Θεραπείας
ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Αφορά την Είσοδο με την υποδοχή, τη Διαλογή (triage) περιστατικών και την αναμονή ασθενών και συνοδών ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΟΜΕΑΣ : Περιλαμβάνει χώρους που σχετίζονται με την Εξέταση- Διάγνωση (αντιμετώπιση) ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Εδώ εντάσσονται χώροι που εξυπηρετούν στη Θεραπεία- Αντιμετώπιση και Νοσηλεία
ΤΕΤΑΡΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Σε αυτόν υπάγονται χώροι που καλύπτουν τις ανάγκες όλου του προσωπικού που εμπλέκεται στην λειτουργία των Επειγόντων ΠΕΜΠΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Σε αυτόν υπάγονται όλοι οι λοιποί χώροι του ΤΕΠ ΕΚΤΟΣ ΤΟΜΕΑΣ: Αφορά τους βοηθητικούς χώρους, που επιτρέπουν την αυτόνομη και αποτελεσματική λειτουργία του ΤΕΠ
Προκειμένου να υπολογιστεί το εμβαδόν ενός Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, έχει χρησιμοποιηθεί περισσότερο κατά το παρελθόν ένας γενικός δείκτης ο οποίος ορίζει ότι απαιτούνται τουλάχιστον 1000 τ.μ. για προσέλευση 100 ασθενών σε καθημερινή βάση
Πριν κατασκευαστεί ένα νέο ΤΕΠ ή πριν επεκταθεί κάποιο ήδη υπάρχον είναι σημαντικό να υπολογίζονται τα κατωτέρω: 1) Υπάρχουσα στελέχωση του νοσοκομείου 2)Ύπαρξη ειδικών μονάδων (π.χ. ΜΕΘ, ΜΑΦ) 3)Προγραμματισμός προσλήψεων προσωπικού 4)Προφίλ του πληθυσμού τον οποίο εξυπηρετεί το ΤΕΠ: -Μέγεθος πληθυσμού -Ηλικιακή σύνθεση -Επιδημιολογικό προφίλ: αυξημένη επίπτωση συγκεκριμένων νοσημάτων π.χ. άσθμα 5)Αν υπάρχουν ή όχι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) στον έξω-νοσοκομειακό τομέα της περιοχής 6)Παράγοντες εξωτερικού περιβάλλοντος, όπως ρύπανση
Η σήμανση σε ένα Πρότυπο ΤΕΠ πρέπει να είναι πλήρης, σαφής και κατατοπιστική για τους ασθενείς και τους συνοδούς και να βασίζεται στη σύγχρονη νοσοκομειακή ορολογία Σκοπός της σήμανσης είναι η διατήρηση του προσανατολισμού του κοινού και η διευκόλυνση για γρήγορη προσπέλαση στους ζητούμενους χώρους όλες τις ώρες (ημέρα και νύκτα)
Ένα ΤΕΠ προκειμένου να είναι καλά σχεδιασμένο αλλά και λειτουργικό θα πρέπει να έχει ξεχωριστή είσοδο για τους ασθενείς σε φορεία και ξεχωριστή για τους περιπατητικούς και γενικά για τους πεζούς
Στο χώρο υποδοχής-αναμονής του ΤΕΠ θα πρέπει να καταφθάνει κάθε ασθενής άμεσα και γρήγορα, κινούμενος σε ευθεία γραμμή και χωρίς να χάνει τον προσανατολισμό του Βασικά χαρακτηριστικά των χώρων αναμονής είναι τα εξής: θα πρέπει να είναι ικανού επιπέδου(τουλάχιστον 30 τ.μ. ανά 100 ασθενείς σε μέρα εφημερίας), να διαθέτουν άφθονα καθίσματα και να συνοδεύονται από όλες τις απαραίτητες διευκολύνσεις
Σε κάθε ΤΕΠ υφίστανται οργανωτικά τρεις Βασικές Υπηρεσίες, οι οποίες είναι οι εξής: 1.Ιατρική υπηρεσία 2.Νοσηλευτική υπηρεσία 3.Διοικητική υπηρεσία Οι ανωτέρω Υπηρεσίες υπάγονται απευθείας στο Διοικητή / Γενικό Διευθυντή του νοσοκομείου και κάθε Υπηρεσία έχει τη δική της ιεραρχική διάρθρωση και στελέχωση
Το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών, στελεχώνονται με τις εξής κύριες κατηγορίες προσωπικού: Ιατρικό προσωπικό Νοσηλευτικό προσωπικό Διοικητικό προσωπικό Βοηθητικό υγειονομικό προσωπικό Yποστηρικτικό προσωπικό Βοηθητικό προσωπικό
Διαδικασία προσδιορισμού προτεραιότητας της εισαγωγής των ασθενών στα Τ.Ε.Π., βάσει της βαρύτητας της κατάστασής τους Σημαντικός ο αριθμός των ασθενών και οι δυνατότητες των Τ.Ε.Π. Βασικό προηγμένο triage. Μοντέλο S.T.A.R.T. (simple triage and rapid treatment): - ήδη νεκροί, αδυναμία βοήθειας, - ανάγκη άμεσης εισαγωγής, κατάσταση απειλητική για τη ζωή, αδυναμία επιβίωσης χωρίς άμεση αντιμετώπιση, - δυνατότητα καθυστέρησης ορισμένων ωρών, σοβαρή κατάσταση που θα απαιτήσει εισαγωγή στο Νοσοκομείο, - ασθενείς γενικά περιπατητικοί, κατάσταση που δεν απειλεί τη ζωή.
Οι βασικοί στόχοι που επιδιώκονται μέσω των συστημάτων διαλογής είναι: 1. Η γρήγορη αντιμετώπιση των ασθενών με επείγουσες και απειλητικές για τη ζωή καταστάσεις 2. Η άμεση κατάταξη των περιστατικών σε μία κατηγορία της κλίμακας διαλογής, κατά την άφιξή τους στο ΤΕΠ 3. Η επιλογή του καταλληλότερου τρόπου αντιμετώπισης κάθε ασθενή του ΤΕΠ, ανάλογα με το βαθμό προτεραιότητα 4. Η εξυπηρέτηση του μεγάλου αριθμού ασθενών που συνωστίζονται στα ΤΕΠ και η αποσυμφόρηση τους 5. Η πληροφόρηση των ασθενών και συνοδών σχετικά με τις διαθέσιμες υπηρεσίες και τους χρόνους αναμονής
Airway: Εξασφάλιση αεραγωγού ανάγκη ενδοτραχειακής διασωλήνωσης, τοποθέτηση στοματοφαρυγγικού αεραγωγού, χειρισμός ανάσπασης κάτω γνάθου (προσοχή σε τραύματα του αυχένα) Breathing: κίνδυνος αναπνευστικής ανακοπής σε <10 αναπνοές, συνεχής παρακολούθηση σε >20, εκτίμηση αναπνευστικής προσπάθειας, έλεγχος για συριγμό, ρόγχο, εφαρμογή οξυμετρίας, χορήγηση υψηλής συγκέντρωσης Ο 2 Circulation: μέτρηση καρδιακής συχνότητας Α.Π., ένταση σφυγμού, εκτίμηση περιφερικής αγγείωσης (χείλη-νύχια) Disability-Exposure: κλίμακα Γλασκώβης, μέγεθος κόρης οφθαλμού αντίδραση στο φως, μέτρηση σακχάρου αίματος, ερύθημα, τραύμα, υποθερμία.
Από ασθενή ή συνοδούς (προσπάθεια διερεύνησης ακρίβειας γνώσεων συνοδού) Οξύ ή χρόνιο πρόβλημα υγείας έχει αναζητήσει στο παρελθόν ο ασθενής ιατρική βοήθεια για το ίδιο πρόβλημα; Ποια συμπτώματα ακριβώς αναφέρονται, πότε πρωτοεμφανίσθηκαν, πώς εξελίχθηκαν Άλλα χρόνια προβλήματα υγείας που πιθανώς σχετίζονται με το παρόν πρόβλημα Οικογενειακό ιστορικό Εκτίμηση συνολικής εικόνας ασθενή αξιολόγηση προσπάθειας απόκρυψης στοιχείων
Διασφάλιση αεραγωγού: τραχειοσωλήνες, λαρυγγοσκόπια, ambu-μάσκες, συσκευή βρογχοαναρρόφησης, στοματοφαρυγγικοί αεραγωγοί Μέτρηση Α.Π., Η.Κ.Γ., παλμική οξυμετρία Εξοπλισμός φλεβοκέντησης-καθετηριασμού, αποκάλυψης αγγείου Δυνατότητα διάνοιξης, παροχέτευσης, συρραφής θώρακα Δυνατότητα υπερηχογραφικής απεικόνισης, περιτοναϊκών πλύσεων
Ιατρικό προσωπικό (χειρουργοί-παθολόγοι-αναισθησιολόγοι), νοσηλευτικό προσωπικό, χειριστής ακτ/κού, τραυματιοφορείς, βοηθοί θαλάμου, προσωπικό ασφάλειας Επικεφαλής ομάδας: - επιβλέπει και συντονίζει τις κινήσεις μελών της ομάδας, - θέτει προτεραιότητες ελέγχου-αντιμετώπισης, - παραγγέλλει, παραλαμβάνει και εκτιμά τις διαγνωστικές εξετάσεις, - επιβλέπει τη χορήγηση υγρών, αίματος και την ακινητοποίηση της σπονδυλικής στήλης, - συμβουλεύεται άλλους επαγγελματίες υγείας, - ενημερώνει τους συγγενείς του ασθενή, - αποφασίζει για την περαιτέρω κατεύθυνση του ασθενή
Η ΜΒΝ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι ενός σύγχρονου ΤΕΠ ενώ ο κύριος σκοπός ύπαρξής της είναι η ολιγόωρη παρακολούθηση και νοσηλεία ασθενών. Δε νοσηλεύονται πάνω από 24 ώρες, ενώ η μέση διάρκεια νοσηλείας εκτιμάται στις 10-12 ώρες Η δυναμικότητα (αριθμός κλινών) της ΜΒΝ καθορίζεται ανάλογα με το λειτουργικό μέγεθος του ΤΕΠ
Έκθεση σε αερογενείς λοιμώξεις: χρήση μάσκας, απομόνωση ασθενή Έκθεση σε αιματογενείς λοιμώξεις: χρήση γαντιών, προσοχή σε αιχμηρά αντικείμενα Το αποτέλεσμα της έκθεσης εξαρτάται από: - τον τύπο έκθεσης, - την κατάσταση του ασθενή, - την ανοσία του προσωπικού, - τη λήψη έγκαιρων και αποτελεσματικών μέτρων Έκθεση σε βία: ψυχιατρικοί ασθενείς, σύνδρομο στέρησης, άνοια, υπερκαπνία, υπογλυκαιμία - κλήση σε βοήθεια, χρήση ελάχιστης δυνατής βίας, - διαφύλαξη ασφάλειας προσωπικού και ασθενών, - φυσικός περιορισμός, χορήγηση φαρμακευτικής καταστολής
Το όφελος του ασθενούς αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για τη λήψη αποφάσεων πάνω σε ηθικά ζητήματα στο ΤΕΠ. Κύριο μέλημα αποτελεί : η διαφύλαξη της αξιοπρέπειας του η κάλυψη των αναγκών του η διαφύλαξη του ιατρικού απορρήτου η πλήρη και ορθή πληροφόρηση του και η λήψη συναίνεσης για θεραπεία Όλα τα παραπάνω όμως πρέπει να εξασφαλίζονται χωρίς να προσβάλλονται και τα δικαιώματα των επαγγελματιών του ΤΕΠ, τα οποία είναι εξίσου σημαντικά
Ο ρόλος του ΤΕΠ Ανάγκη για αυτοτέλεια-ναι Ικανότητα για αυτοτέλεια-οχι
Οικονομική κρίση Αύξηση Ασθενών Έλλειψη Εξειδίκευσης Έλλειψη Κατάλληλων Χώρων Ελλείψεις σε Αναγκαίους Πόρους Μη αυτοτέλεια στα Επείγοντα-Προβλήματα στην Πληροφορική και Χωροταξική Διασύνδεση τμημάτων Δύσκολος Περιφερειακός Συντονισμός
Gary Little, medical director at the George Washington University Hospital-Οικονομική Βιωσιμότητα εξαρτάται από δύο παραμέτρους 1. Τοποθεσία 2. Το μίγμα των πληρωτώνπελατών Στα μάτια του Νοσοκομείου το ΤΕΠ είναι ένα δίκοπο μαχαίρι από οικονομικής πλευράς. Ενώ αποτελεί μια από τις βασικότερες πηγές ασθενών (οι πληρωμές των οποίων θα καλύψουν μεγάλο μέρος των οικονομικών αναγκών), η ανάγκη για στελέχωση, εξοπλισμό, και χώρο (ακόμη και όταν η χρήση του ΤΕΠ περιορίζεται) αθροίζονται σε μεγάλα ΣΤΑΘΕΡΑ κόστη.
Βασικός Δίαυλος Επικοινωνίας με την Κοινότητα Κάτω από συνθήκες, φέρνει σημαντικό έσοδο στο νοσοκομείο. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια υπολόγισαν ότι το να κλείσει ένα νοσοκομείο το ΤΕΠ θα οδηγούσε σε μείωση τουλάχιστον κατά ένα τρίτο των εισαγωγών του και άρα των εσόδων του. Εργαλείο για Περιφερειακή Κυριαρχία ενός Νοσοκομείου Μη Προβλέψιμο και άρα δύσκολα διαχειρίσιμο Πολύ Απαιτητικό αλλά Αναγκαίο
Διαφοροποίηση των ΤΕΠ ανάλογα με το Νοσοκομείο Περιφερειακός Συντονισμός εντός ολοκληρωμένων συστημάτων υγείας Χωροταξική Βελτίωση ΤΕΠ Εκπαίδευση Εξειδικευμένου Προσωπικού Βελτίωση Εσωτερικού Συντονισμού με άλλα τμήματα του Νοσοκομείου
ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία Περιφερειακά Συστήματα και αυτόνομα συστήματα Σύγκλιση προβλημάτων Η διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε το βασικό κύτταρο αντιμετώπισης τέτοιων προβλημάτων, τα ΤΕΠ
Στελέχωση (Νοσηλευτικό, Ιατρικό, Εφημερίες) Διαθέσιμα κρεβάτια (κλίνες νοσηλείας, ΜΕΘ, ΜΑΦ) Ροές Ασθενών (Αύξηση στην Ροή Ασθενών, Πιο Άρρωστοι Ασθενείς) Χρηματο-ροές (Αυξημένοι αριθμοί ανασφάλιστων, περιορισμένη ρευστότητα από πλευράς πληρωτών) Χωροταξικό Περιορισμένος Εσωτερικός Συντονισμός Καθυστέρηση στην Διεκπεραίωση περιστατικών (Καθυστερήσεις σε μεταφορές σε κλίνες νοσηλείες, καθυστερήσεις σε εργαστηριακά και διαγνωστικά αποτελέσματα, καθυστερήσεις στην διοικητική διεκπεραίωση περιστατικών) Έλλειψη Διοικητικής Επάρκειας και Πληροφορικής Αστική ευθύνη
To date, however, international emergency medicine lacks common descriptors that can encompass the wide variety of emergency care systems in different countries. The frequent use of general, system-wide indicators (e.g. the status of emergency medicine as a medical specialty or the presence of emergency medicine training programs) does not account for the diverse methods that contribute to the delivery of emergency care both within and between countries We propose such an alternative methodology, in which studies would examine emergency department-specific characteristics to inventory the various methods by which emergency care is delivered. Such characteristics include: emergency department location, layout, time period open to patients, and patient type served. This approach embraces the diversity of emergency care as well as the variety of individual emergency departments that deliver it, while still allowing for the aggregation of broad similarities that might help characterize a system of emergency care. Characterizing emergency departments to improve understanding of emergency care systems Anne P Steptoe, Blanka Corel, Ashley F Sullivan and Carlos A Camargo * International Journal of Emergency Medicine 2011, 4:42 doi:10.1186/1865-1380-4-42
Στοιχεία Απογραφής και Πληθυσμιακές Τάσεις Καθημερινές Ροές προς τα ΤΕΠ με μάξιμουμ αριθμό ασθενών Ποσοστώσεις Ασθενών ανά Κατηγορία Διαλογής Δείκτες Εισαγωγών και Διακομιδών σε αναλογία με τα περιστατικά που προσέρχονται Χρόνοι Ανταπόκρισης Εργαστηρίων και Απεικονιστικών Τμημάτων Μέσος Χρόνος Παραμονής στα ΤΕΠ και ανάλυση αυτού Ανάλυση του μίγματος ασθενών Άλλες πληροφορίες σε σχέση με τον πιθανό ειδικό ρόλο του συγκεκριμένου ΤΕΠ σε περιφερειακό επίπεδο
Αν τα οικονομικά της επείγουσας ιατρικής και του τραύματος μας οδηγήσουν στο να κάνουμε περισσότερα με λιγότερα δηλαδή να πετύχουμε μέσω περιφερειοποίησης οικονομίες κλίμακας. Στην Ελλάδα έχουμε ένα πρωτόλειο περιφερειακό σύστημα χωρίς όμως να το αναγνωρίζουμε ως τέτοιο.
Ροή Πληροφορίας Ικανοποίηση Ασθενών Κοινωνική Υποστήριξη Μείωση Διαθέσιμων Υπηρεσιών σε κάποια Νοσοκομεία Θέματα Βιο-ιατρικής Ηθικής Ανάγκη για Διαχείριση ποιότητας ενός Συστήματος αντί ενός Νοσοκομείου (Κάθετη ή Πληροφοριακή Διασύνδεση ΤΕΠ) Πιθανά Θέματα Εκπαίδευσης Οικονομικές Προκλήσεις γα κάποια νοσοκομεία (π.χ. αν διαρραγεί η σχέση μαιευτικού-νεογνολογικού) Θέματα Δημόσιας Εικόνας κάποιων Νοσοκομείων Πολιτικές προεκτάσεις SOURCE: Kizer (2009).
FIGURE 2F: HIGH LEVEL VIEW OF PATIENT FLOW Source: Iridium Consulting. Η δημιουργία του μπλοκαρίσματος στην πρόσβαση (access block)
ΠΕΝΤΕ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ στις ΗΠΑ την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ από Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας προς αντιμετώπιση μιας «εθνικής κρίσης» στο δικό τους λεξιλόγιο Πλούσια βιβλιογραφία για την διοίκηση των ΤΕΠ και της επείγουσας ιατρικής
1995 2000 2008 % change 1995-2008 Number of visits in thousands Emergency departments 96,545 108,017 123,761 28% Physician offices 697,082 823,542 955,969 37% Hospital outpatient departments 67,232 83,289 109,889 63% Number of visits per 100 persons Emergency departments 37 40 42 14% Physician offices 271 304 315 16% Hospital outpatient departments 26 31 36 38% Source: CDC/NCHS, National Ambulatory Medical Care Survey and National Hospital Ambulatory Medical Care Survey, 2010
Number of visits in thousands Immediate/ Emergent Urgent Semiurgent Nonurgent Unknown Percent distribution of visits All visits 123,761 16% 39% 21% 8% 16% Expected Source of Payment Private insurance 51,887 17 41 21 6 15 Medicaid/SCHIP 29,701 14 40 22 10 15 Medicare 22,827 25 41 14 6 14 Uninsured 19,094 12 34 24 12 19 Worker s compensation 1,561 8 32 37 8 13 Other 5,706 17 43 22 8 11 Unknown 7,492 11 33 19 7 30 Triage status is based on the following classification: Immediate/emergent Patient should be seen immediately or within 15 minutes Urgent Patient should be seen within 15-60 minutes Semiurgent Patient should be seen within 61-120 minutes Nonurgent Patient should be seen between 121 minutes and 24 hours Unknown No mention of immediacy in the medical record; hospital does not perform triage; or the patient was dead on arrival. Source: CDC/NCHS. National Hospital Ambulatory Medical Care Survey: 2008 Emergency Department Summary Tables (Table 7)
Table 3 Urgent/Nonurgent Status of Emergency Department Visits by Payer, 1999-2000 Classified as Emergent/Urgent Classified as Semi-Urgent or Nonurgent Percent Unknown/No Triage All ED Visits 47.3% 26.9% 25.8% Private Insurance 46.8 26.5 26.7 Medicare 56.9 18.4 24.7 Medicaid/SCHIP 43.2 30.8 26.0 Self-Pay, No Charge (Uninsured) 44.2 31.3 24.5 Notes: Estimates for 1999-2000 reflect a two-year average. Emergent/urgent visits are defined as those where patients were triaged as requiring care within 60 minutes of arrival. Semi-urgent/nonurgent visits are defined as those where patients were triaged as requiring care within one to 24 hours of arrival. Source: National Hospital Ambulatory Medical Care Survey, Emergency Department Summary for 1997-2000, U.S. Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Health Statistics
Τα στοιχεία από τις ΗΠΑ δείχνουν μια σχετική εξοικονόμηση Το κόστος των ΤΕΠ στις ΗΠΑ το 2008 ήταν $47.3 δισ. Και αναλογούσε σε 4% των συνολικών δαπανών υγείας σύμφωνα με το Medical Expenditure Panel Survey. Οι δαπάνες των ΤΕΠ διπλασιάστηκαν μεταξύ 2000 και 2008 ακόμη και αν υπολογίσει κανείς τον πληθωρισμό και αυξάνονται με μεγαλύτερους ρυθμούς από τις υπόλοιπες δαπάνες υγείας. Το GAO (ΓΛΚ) σε μια αναφορά του με τίτλο, Hospital Emergency Departments: Health Center Strategies That May Help Reduce Their Use, αναφέρει ότι το 2008 το μέσο κόστος επίσκεψης σε ΤΕΠ για μη επείγοντα περιστατικά ήταν $792, ενώ για ένα μέσο περιστατικό (επείγοντα και μη επείγοντα) ήταν $1,265. Το δε κόστος σε ένα ιατρείο ή σε ένα κέντρο υγείας υπολογίστηκε στα $156. Άλλες έρευνες όμως δίνουν την διαφορά μεταξύ της μη επείγουσας επίσκεψης σε ένα ΤΕΠ σε σύγκριση με ένα ιατρείο στο τριπλάσιο και όχι στο επταπλάσιο σχεδόν που έδωσε το ΓΛΚ.
Table 2 Trends in Ambulatory Care Use by Insurance Type, 1996-97 to 2000-01 Change in Number of Visits, 1996-97 to 2000-01 Private Insurance Medicare Medicaid Self-Pay, No Charge (Uninsured) Physician Office Visits 29.0% 9.6% -12.5% -36.9% Hospital Outpatient Visits 31.0 25.8-8.1-1.4 Hospital ED Visits 24.3 10.0 0.0 10.3 ED Visits as a Proportion of All Ambulatory Care Visits 1996-97 7.9% 7.8% 15.9% 17.0% 2000-01 7.6 7.7 17.5 25.2 Note: Estimates are based on two-year averages for 1996-97 and 2000-01. Sources: Data on physician office visits are from the National Ambulatory Medical Care Survey, 1996-2001 Summaries. Data on hospital outpatient department visits are from the National Hospital Ambulatory Medical Care Survey: 1996-2001 Outpatient Department Summaries. Data on hospital emergency department visits are from the National Hospital Ambulatory Medical Care Survey: 1996-2001 Emergency Department Summaries. U.S. Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Health Statistics
Η Πλειοψηφία των Νοσοκομείων ανέφερε ότι λειτουργούσε το ΤΕΠ είτε στα όρια χωρητικότητας είτε ξεπερνώντας τα. Η αντίληψη αυτή οδηγούσε σε μεγαλύτερους χρόνους παραμονής στο ΤΕΠ, αλλά δεν σχετίζονταν στατιστικά με τον αριθμό ασθενών που έφευγαν από τα ΤΕΠ χωρίς να εξεταστούν Το φαινόμενο εκτροπής ασθενοφόρων παρουσιάζεται σε όλα τα νοσοκομεία αν και σε διαφορετικό βαθμό τόσο μεταξύ νοσοκομείων όσο ακόμη και στο ίδιο νοσοκομείο αλλά σε διαφορετική χρονική περίοδο. Προβληματισμός για την πρόβλεψη ζήτησης ακόμη και για την ίδια ημέρα Η εκτροπή ασθενοφόρων οφειλόταν στις ακόλουθες παραμέτρους -Έλλειψη κλινών εντατικής -Υπερβολική Ζήτηση -Ελλείψεις Προσωπικού -Κλείσιμο Άλλων ΤΕΠ
Περισσότερα κενά στις εκπαιδευμένες νοσηλεύτριες (RN) στα ΤΕΠ από ότι στο υπόλοιπο νοσοκομείο Τα μεγαλύτερα κενά σε εκπαιδευμένες νοσηλεύτριες οδηγούσαν σε μεγαλύτερη συχνότητα εκτροπής ασθενοφόρων Η μέση πληρότητα τα μεσάνυχτα δεν είναι επαρκής δείκτης για να ανταποκριθεί στις διακυμάνσεις πληρότητας που εμφάνισαν τα ΤΕΠ ανά ημέρα και ανά ώρα της ημέρας. Λειτουργικές βελτιώσεις και περιφερειακή συνεργασία μπορούν να βοηθήσουν αλλά στις ΗΠΑ απαιτήθηκε επέκταση και των ΤΕΠ και των ΜΕΘ (περισσότερους χώρους, κλίνες, προσωπικό) Πάνω από 25% των ΤΕΠ επεκτάθηκαν στις ΗΠΑ από το 2006 μέχρι το 2008 και ένα πρόσθετο 28% δήλωνε το 2008 ότι είχε σχέδια επέκτασης εντός των επόμενων δύο ετών. Τα Νοσοκομεία σε μεγάλες πληθυσμιακά περιοχές ήταν σημαντικά πιο πιθανόν να επεκτείνουν τα ΤΕΠ τους. Παράλληλα, τα νοσοκομεία επεκτάθηκαν συνολικά για να αντιμετωπίσουν και την έξοδο από τα ΤΕΠ, φτιάχνοντας περισσότερες κλίνες και περισσότερες ΜΕΘ
Australasian College for Emergency Medicine GUIDELINES ON EMERGENCY DEPARTMENT DESIGN Έρευνα σε σχέση με τον σχεδιασμό, τον εξοπλισμό και την στελέχωση πάνω από 60 ΤΕΠ και ανάλυση μελλοντικών αναγκών
Καθώς τα ΤΕΠ έχουν μεγάλο αριθμό ασθενών, διαφοροποιημένο μίγμα ασθενών, μεγάλο αριθμό προσωπικού, ο σχεδιασμός του είναι κρίσιμος και πρέπει να υπολογίζει και μελλοντικές τάσεις. Οι προτάσεις για τους διάφορους χώρους εκφράζονται σε σχέση με το παραγόμενο έργο. Ο γενικός κανόνας είναι ότι ο συνδυασμός του αριθμού των περιστατικών, των διαφορετικών τύπων των περιστατικών και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα (μέσος χρόνος αναμονής και αποφυγή μπλοκαρίσματος στην πρόσβαση) είναι αυτό που ορίζει τους απαιτούμενους χώρους. Τέλος το υπολογιζόμενο παραγόμενο έργο δίνει κατά αναλογία και το προσωπικό και ορίζει τους σχετικούς χώρους που θα απαιτηθούν. Τεράστια Διαφορά με την Ελλάδα στον τρόπο σκέψης
Το συνολικό μέγεθος πρέπει να είναι (εξαιρουμένων των απεικονιστικών και της περιοχής παρακολούθησης) μίνιμουμ 50m 2 /1000 περιστατικά σε ετήσια βάση ή 145m 2 /1000 ετήσιες εισαγωγές. Ένα λειτουργικό αυτοτελές ΤΕΠ απαιτεί γύρω στα 700m 2 ώστε να ελαχιστοποιήσει το μπλοκάρισμα. Ο συνολικός αριθμός χώρων περίθαλψης θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 1/1100 ετήσιες προσελεύσεις ή 1/400 ετήσιες εισαγωγές (όποιο είναι μεγαλύτερο). Ο Αριθμός χώρων ανάνηψης δεν θα πρέπει να είναι μικρότερος από 1/15,000 ετήσιες προσελεύσεις ή 1/5,000 ετήσιες εισαγωγές και τουλάχιστον οι μισές θα πρέπει να έχουν συσκευές παρακολούθησης (physiological monitoring).
Όπως και οι Αυστραλοί και οι Αμερικανοί, και οι Καναδοί συλλέξανε τις αναγκαίες πληροφορίες, τις ανάλυσαν και μετά περπάτησαν σε αλλαγές. Ενδεικτικά: Canadian Institute for Health Information (2005), "Understanding Emergency Department Wait Times", http://secure.cihi.ca/cihiweb/products/wait times e.pdf (2010-12-10) David W. Warren, MD; Anna Jarvis, MD; Louise LeBlanc, RN; Jocelyn Gravel, MD; and the CTAS National Working Group (NWG), Revisions to the Canadian Triage and Acuity Scale Paediatric Guidelines (PaedCTAS), Canadian Association of Emergency Physicians (CAEP), May 2008, http://www.cjemonline.ca/sites/default/files/cjem Vol 10, No 3, p224.pdf (Accessed: December, 2010)
LOS or the median amount of time spent in the ED by Canadian Triage and Assessment Scale CTAS I CTAS III CTAS V Time From Registration/Triage to Physician Assessment Time From Physician Assessment to Discharge (Canadian Institute for Health Information, 2004) Αποτελέσματα από μεγάλους χρόνους αναμονής στα ΤΕΠ Υπερφόρτωση Ιατρονοσηλευτικού προσωπικού Προβλήματα στην έγκαιρη πρόσβαση Αύξηση αριθμών επιπλοκών Παράγοντες που Οδηγούν στις Καθυστερήσεις Λειτουργικοί Αρχιτεκτονικοί-Χωροταξικοί Μέγεθος Προβλήματος Το 2004 ο πιο συνήθης χρόνος παραμονής στα ΤΕΠ ήταν πάνω από 2 ώρες Η σχέση χρόνου αναμονής με τον χρόνο προσέλευσης χειροτέρευε Η σχέση χρόνου αναμονής με την σοβαρότητα των περιστατικών χειροτέρευε
Εθνικοί Στόχοι CTAS I Αναζωογόνηση: Άμεση ανταπόκριση(98%) CTAS II Emergent: 15 λεπτά ( 95%) CTAS III Urgent: 30 λεπτά (90%) CTAS IV Less-Urgent: 60 λεπτά (85%) CTAS V Non-Urgent: 120 λεπτά (80%) (David etal., 2010) Επίτευξη Οικονομιών Ταχύτητας Μείωση του Χρόνου Παραμονής στο ΤΕΠ Ανάλυση Διαδικασιών- Βελτίωση Αυτών Εξάλειψη σπατάλης χρόνου και χρήματος Ανάλυση Χωροταξίας
Στοιχεία που συλλέχθηκαν Στοιχεία Απογραφής και Πληθυσμιακές Τάσεις Ροές ασθενών και Ανάλυση τους Χρόνοι Ανταπόκρισης Εργαστηρίων και Απεικονιστικών Τμημάτων Μέσος Χρόνος Παραμονής στα ΤΕΠ και ανάλυση αυτού Ανάλυση του μίγματος ασθενών Κριτήρια Αλλαγών στις Λειτουργικές Διαδικασίες Χρόνος Αναμονής Ασθενο-κεντρικό Περιβάλλον Waiting time Προδιαγραφές Χώρων Ικανοποίηση προσωπικού Χρόνοι Διεκπεραίωσης Ασφάλεια
Η χωροταξία των ΤΕΠ δεν επέτρεπε την λειτουργική τους διασύνδεση με βοηθητικά τμήματα όπως το απεικονιστικό, το φαρμακείο και άλλα 10% ενσωμάτωσαν διαγνωστικό εξοπλισμό στο ΤΕΠ 12% δημιούργησαν άμεση σύνδεση με το απεικονιστικό τμήμα 79% απέκτησαν πρόσβαση μέσω μόνο ενός διαδρόμου με το απεικονιστικό 2% ενσωμάτωσαν ένα φαρμακείο στο ΤΕΠ Το πιο κρίσιμο μέγεθος ήταν ότι οι Καναδοί άλλαξαν τον εσωτερικό τρόπο συντονισμού των Νοσοκομειακών ΤΕΠ με τα άλλα τμήματα σε μια συλλογιστική
Μέτρηση-Ανάγκη για Νούμερα Στελέχωση- Έλλειψη Εξειδικευμένων Ιατρών και Εξειδικευμένων Νοσηλευτριών Χωροταξία- Διαφοροποίηση των Νοσοκομείων και ανάπτυξη ενός δικτύου ΤΕΠ με διακριτό ρόλο εντός του Νοσοκομείου Χωροταξία (2)- Δημιουργία κατάλληλων χώρων βάσει προδιαγραφών και διασύνδεση κρίσιμων τμημάτων με το ΤΕΠ Διαθεσιμότητα Κλινών- Πρέπει να αυξηθούν οι διαθέσιμες κλίνες, όχι με προσθήκη νέων αλλά με καλύτερη χρήση των υπαρχόντων δηλαδή με μείωση του ΜΧΝ των νοσοκομείων, διαφοροποίηση πρωτοκόλλων προς ημερήσια νοσηλεία, έλεγχο τους από τα νοσοκομεία και όχι από την εκάστοτε κλινική, με ροή από το αυτοτελές ΤΕΠ, μετακίνηση ασθενών τελικού σταδίου σε ειδικές μονάδες. Προσθήκη κρεβατιών ΜΕΘ κα ΜΑΦ Αλλαγή συστήματος εφημεριών Πληροφορική Διασύνδεση των τμημάτων του Νοσοκομείου με το ΤΕΠ Ανασχεδιασμός των Διαδικασιών Εισαγωγής στο Νοσοκομείο Εύρεση Πηγών Χρηματοδότησης Επείγουσας Ιατρικής-ΤΕΠ