Πιθανότητες και Αρχές Στατιστικής (5η Διάλεξη) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής Τμήμα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής, Πανεπιστήμιο Πατρών Ακαδημαϊκό Ετος

Σχετικά έγγραφα
Περιεχόμενα 5ης Διάλεξης 1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, αναπληρωτής καθηγητής 5

P (A B) = P (AB) P (B) P (A B) = P (A) P (A B) = P (A) P (B)

6ο Μάθημα Πιθανότητες

pdf: X = 0, 1 - p = q E(X) = 1 p + 0 (1 p) = p V ar(x) = E[(X µ) 2 ] = (1 p) 2 p + (0 p) 2 (1 p) = p (1 p) [1 p + p] = p (1 p) = p q

pdf: X = 0, 1 - p = q E(X) = 1 p + 0 (1 p) = p V ar(x) = E[(X µ) 2 ] = (1 p) 2 p + (0 p) 2 (1 p) = p (1 p) [1 p + p] = p (1 p) = p q

pdf: X U(a, b) 0, x < a 1 b a, a x b 0, x > b

E [X ν ] = E [X (X 1) (X ν + 1)]

Περιεχόμενα 2ης Διάλεξης 1 Σύνοψη προηγούμενου μαθήματος 2 Αξιωματικός ορισμός και απαρίθμηση 3 Διατάξεις - Συνδυασμοί 4 Παραδείγματα υπολογισμού πιθα

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ I Παντελής Δημήτριος Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών

X = = 81 9 = 9

x P (x) c P (x) = c P (x), x S : x c

Λύσεις 4ης Ομάδας Ασκήσεων

3. ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΚΑΤΑΝΟΜΩΝ

Περιεχόμενα. Ιδιότητες του cov(x, Y) Ιδιότητες των εκτιμητών Παράδειγμα. 1 Συσχέτιση Μεταβλητών. 2 Εκτιμητές και κατάλοιπα

Θεωρία Πιθανοτήτων & Στατιστική

Χρησιμότητα ανισοτήτων - οριακών θεωρημάτων

Περιεχόμενα 3ης Διάλεξης 1 Σύνοψη Προηγούμενου Μαθήματος 2 Δεσμευμένη Πιθανότητα 3 Bayes Theorem 4 Στοχαστική Ανεξαρτησία 5 Αμοιβαία (ή πλήρης) Ανεξαρ

cov(x, Y ) = E[(X E[X]) (Y E[Y ])] cov(x, Y ) = E[X Y ] E[X] E[Y ]

Περιεχόμενα 3ης Διάλεξης 1 Σύνοψη Προηγούμενου Μαθήματος 2 Δεσμευμένη Πιθανότητα 3 Bayes Theorem 4 Στοχαστική Ανεξαρτησία 5 Αμοιβαία (ή πλήρης) Ανεξαρ

P(Ο Χρήστος κερδίζει) = 1 P(Ο Χρήστος χάνει) = 1 P(X > Y ) = 1 2. P(Ο Χρήστος νικά σε 7 από τους 10 αγώνες) = 7

xp X (x) = k 3 10 = k 3 10 = 8 3

Εισαγωγή Ορισμός Frequency moments

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ

Τυχαία μεταβλητή είναι μία συνάρτηση ή ένας κανόνας που αντιστοιχίζει ένα αριθμό σε κάθε αποτέλεσμα ενός πειράματος.

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ 1o Τμήμα (Α - Κ): Αμφιθέατρο 4, Νέα Κτίρια ΣΗΜΜΥ Θεωρία Πιθανοτήτων & Στοχαστικές Ανελίξεις - 2

Θεωρία Πιθανοτήτων, εαρινό εξάμηνο Λύσεις του όγδοου φυλλαδίου ασκήσεων.

f(y) dy = b a dy = b a x f(x) dx = b a dx = x 2 = b2 a 2 2(b a) b a dx = = (a2 + ab + b 2 )(b a) 3(b a)

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Κεφάλαιο 7. Τυχαίες Μεταβλητές και Διακριτές Κατανομές Πιθανοτήτων

Var(X 1 + X 2 ) = σ 2 X 1. E(Y ) = np (3) xf X (x) xp(x = x) (x 1 + x 2 )f X1 X 2. x 1 f X1 X 2. (x 1, x 2 ) + x 2 f X1 X 2. (x 1, x 2 ) + x 1,x 2

X i = Y = X 1 + X X N.

ΟΙΚΟΝΟΜΕΤΡΙΑ. Παπάνα Αγγελική

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΤΜΗΜΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ Εξετάσεις στο μάθημα ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ Ι

Σημερινό μάθημα: Εκτιμήτριες συναρτήσεις και σημειακή εκτίμηση παραμέτρων Στατιστική συμπερασματολογία (ή εκτιμητική ): εξαγωγή συμπερασμάτων για το σ

Θεωρία Πιθανοτήτων & Στατιστική

Μαθηματικά Πληροφορικής Πιθανοτικά Εργαλεία. Υποπροσθετικότητα. Η Πιθανοτική Μέθοδος (The Probabilistic Method)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

ΗΥ-217-ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ-ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΕΞΑΜΗΝΟ 2016 ΔΙΔΑΣΚΩΝ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΚΑΛΙΔΗΣ

Στατιστική είναι το σύνολο των μεθόδων και θεωριών που εφαρμόζονται σε αριθμητικά δεδομένα προκειμένου να ληφθεί κάποια απόφαση σε συνθήκες

Υπολογιστικά & Διακριτά Μαθηματικά

Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων-Κατεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας Εφαρμοσμένη Στατιστική Μάθημα 4 ο :Τυχαίες μεταβλητές Διδάσκουσα: Κοντογιάννη Αριστούλα

Σημερινό μάθημα: Εκτιμήτριες συναρτήσεις, σημειακή εκτίμηση παραμέτρων και γραμμική παλινδρόμηση Στατιστική συμπερασματολογία (ή εκτιμητική ): εξαγωγή

ΤΥΧΑΙΕΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ. Έννοια Ορισμοί Τρόπος υπολογισμού Kατανομή πιθανότητας Ασκήσεις

12xy(1 x)dx = 12y. = 12 y. = 12 y( ) = 12 y 1 6 = 2y. x 6x(1 x)dx = 6. dx = 6 3 x4

HMY 795: Αναγνώριση Προτύπων. Διάλεξη 2

Τυχαία μεταβλητή (τ.μ.)

Μέρος ΙΙ. Τυχαίες Μεταβλητές

ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΕΣ Ή ΥΠΟ ΣΥΝΘΗΚΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

Λύσεις 2ης Ομάδας Ασκήσεων

= 14 = 34 = Συνδυαστική Ανάλυση

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ I Παντελής Δημήτριος Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

ΠΟΣΟΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ στη Ναυτιλία και τις Μεταφορές

ΘΕΜΑ 3 Το ύψος κύματος (σε μέτρα) σε μία συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή είναι τυχαία μεταβλητή X με συνάρτηση πυκνότητας πιθανότητας

Αναπλ. Καθηγήτρια, Ελένη Κανδηλώρου. Αθήνα Σημειώσεις. Εκτίμηση των Παραμέτρων β 0 & β 1. Απλό γραμμικό υπόδειγμα: (1)

ΤΙΤΛΟΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ: ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Πιθανότητες - Κατανομές ΟΝΟΜΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ: ΦΡ. ΚΟΥΤΕΛΙΕΡΗΣ ΤΜΗΜΑ: Τμήμα Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών

Κανονική Κατανομή. Κώστας Γλυκός ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ. Ασκήσεις για ΑΕΙ και ΤΕΙ. Kglykos.gr. σε Κανονική Κατανομή. τεχνικές. 73 άλυτες ασκήσεις.

Κεφάλαιο 7 Τυχαίες Μεταβλητές και Διακριτές Κατανομές Πιθανοτήτων

Εισαγωγή Η Θεωρία Πιθανοτήτων παίζει μεγάλο ρόλο στη μοντελοποίηση και μελέτη συστημάτων των οποίων δεν μπορούμε να προβλέψουμε ή να παρατηρήσουμε την

Χρονικές σειρές 2 Ο μάθημα: Εισαγωγή στις χρονοσειρές

Τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής. Θεωρία Πιθανοτήτων. Δρ. Αγγελίδης Π. Βασίλειος

Τυχαίες μεταβλητές και μέση τιμή

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ. Κεφάλαιο 7. Τυχαίες Μεταβλητές και Διακριτές Κατανομές Πιθανοτήτων

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Τυχαίοι γράφοι Η διάμετρος του G(n, 2 ln n/n) Ioannis Giotis

2. Στοιχεία Πολυδιάστατων Κατανοµών

HMY 795: Αναγνώριση Προτύπων

Διάλεξη 5: Τυχαία Μεταβλητή Κατανομές Πιθανότητας

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ (Συνέχεια)

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ (Συνέχεια)

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

HMY 429: Εισαγωγή στην Επεξεργασία Ψηφιακών. Χρόνου (Ι)

3 ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ. ο δειγματικός χώρος του πειράματος θα είναι το σύνολο: Ω = ω, ω,..., ω }.

Στοχαστικές Μέθοδοι στους Υδατικούς Πόρους Τυχαίες μεταβλητές, στοχαστικές ανελίξεις και χρονοσειρές

Κατανομή συνάρτησης τυχαίας μεταβλητής Y=g(X) Πιθανότητες & Στατιστική 2017 Τμήμα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής, Παν. Ιωαννίνων Δ13 ( 1 )

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΤΜΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ ( ) ΟΜΑΔΑ Α ( 40% )

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

Στατιστική Ι-Θεωρητικές Κατανομές Ι

27-Ιαν-2009 ΗΜΥ (ι) Βασική στατιστική (ιι) Μετατροπές: αναλογικό-σεψηφιακό και ψηφιακό-σε-αναλογικό

Τ Ε Ι Ιονίων Νήσων Τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και την Οικονομία. Υπεύθυνος: Δρ. Κολιός Σταύρος

Τυχαία Διανύσματα και Ανεξαρτησία

Α ΕΝΟΤΗΤΑ. Πιθανότητες. Α.1 (1.1 παρ/φος σχολικού βιβλίου) Α.2 (1.2 παρ/φος σχολικού βιβλίου) Δειγματικός χώρος - Ενδεχόμενα. Η έννοια της πιθανότητας

ΤΜΗΜΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ Π

ΘΕΩΡΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ Ι (ΝΠΣ) ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ Ι (ΠΠΣ) Φεβρουάριος 2010

ΠΑΛΙΝ ΡΟΜΗΣΗ..Π.Μ.Σ. Μαθηµατικά των Υπολογιστών και των Αποφάσεων. Πάτρα, 27 Ιανουαρίου 2011

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ

2. Η πιθανότητα της αριθμήσιμης ένωσης ξένων μεταξύ τους ενδεχομένων είναι το άθροισμα των πιθανοτήτων των ενδεχομένων.

Στατιστική Συμπερασματολογία

c(2x + y)dxdy = 1 c 10x )dx = 1 210c = 1 c = x + y 1 (2xy + y2 2x + y dx == yx = 1 (32 + 4y) (2x + y)dxdy = 23 28

Μάθημα 3 ο a. Τυχαία Μεταβλητή-Έννοιες και Ορισμοί

Στατιστική Ι. Μέτρα Διασποράς (measures of dispersion) Δρ. Δημήτρης Σωτηρόπουλος

Ορισμός κανονικής τ.μ.

Πανεπιστήµιο Κρήτης - Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. ΗΥ-217: Πιθανότητες-Χειµερινό Εξάµηνο ιδάσκων : Π. Τσακαλίδης

Περιεχόμενα της Ενότητας. Συνεχείς Τυχαίες Μεταβλητές. Συνεχείς Κατανομές Πιθανότητας. Συνεχείς Κατανομές Πιθανότητας.

1.1 ΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΑ

Απλή Γραμμική Παλινδρόμηση και Συσχέτιση 19/5/2017

Δειγματικές Κατανομές

2. Η πιθανότητα της αριθμήσιμης ένωσης ξένων μεταξύ τους ενδεχομένων είναι το άθροισμα των πιθανοτήτων των ενδεχομένων.

Επισκόπηση ύλης Πιθανοτήτων Μέρος ΙΙ. M. Kούτρας

Transcript:

Πιθανότητες και Αρχές Στατιστικής (5η Διάλεξη) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής Τμήμα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής, Πανεπιστήμιο Πατρών Ακαδημαϊκό Ετος 2018-2019 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 1 / 30

Περιεχόμενα 5ης Διάλεξης 1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 2 / 30

1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 3 / 30

1. Ανισότητα Markov Θεώρημα Χ μη αρνητική t > 0 } : Pr{X t } E(X) t Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 4 / 30

1. Ανισότητα Markov Θεώρημα Χ μη αρνητική t > 0 } : Pr{X t } E(X) t Φυσική σημασία t = 2 µ P r{x 2 µ} µ 2 µ = 1 2 t = 3 µ P r{x 3 µ} 1 3 Γενικά: P r{x t µ} 1 t Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 4 / 30

1. Ανισότητα Markov - Απόδειξη E(X) = x P r{x = x} x P r{x = x} x x t t P r{x = x} = t P r{x = x} = t P r{x t} x t x t Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 5 / 30

1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 6 / 30

2. Διασπορά - Ορισμός Ορισμός διασποράς (variance) [ V ar(x) = E (X µ) 2] = x (x µ) 2 P r{x = x} όπου µ = E(X) σ = V ar(x) (τυπική απόκλιση) Φυσική σημασία: μέτρο αποκλίσεων από τη μέση τιμή (μέση τιμή τετραγώνου αποκλίσεων από τη μέση τιμή - πιθανοτικά ζυγισμένο άθροισμα αυτών των αποκλίσεων) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 7 / 30

2. Variance - Ιδιότητες Ιδιότητες 1) V ar(x) = E(X 2 ) E 2 (X) 2) Αν X, Y ανεξάρτητες V ar(x + Y ) = V ar(x) + V ar(y ) (προσθετικότητα) 3) V ar(c X) = c 2 V ar(x) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 8 / 30

2. Variance - Ιδιότητες Απόδειξη 1) [ V ar(x) = E (X µ) 2] = E [ X 2 2 µ X + µ 2] = = E(X 2 ) 2 µ E(X)+E(µ 2 ) = E(X 2 ) 2 µ 2 +µ 2 = E(X 2 ) µ 2 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 9 / 30

2. Variance - Ιδιότητες Απόδειξη 2) V ar(x + Y ) = E [ (X + Y ) 2] E 2 (X + Y ) = E [ X 2 + 2 X Y + Y 2] [E(X) + E(Y )] 2 = E(X 2 )+2 E(X Y )+E(Y 2 ) E 2 (X) 2 E(X) E(Y ) E 2 (Y ) = (λόγω ανεξαρτησίας ισχύει: E(X Y ) = E(X) E(Y )) = E(X 2 ) E 2 (X) + E(Y 2 ) E 2 (Y ) = = V ar(x) + V ar(y ) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 10 / 30

3. Συνδιασπορά - Ορισμός Ορισμός συνδιασποράς (covariance) Καλούμε συνδιασπορά (covariance) δύο τυχαίων μεταβλητών X, Y την: Cov(X, Y ) = E[(X E(X)) (Y E(Y ))] Βασική ιδιότητα: Είναι Cov(X, Y ) = E[XY E(X)Y E(Y )X + E(X)E(Y )] = = E(XY ) E(X)E(Y ) E(Y )E(X) + E(X)E(Y ) Άρα Cov(X,Y) = E(XY) - E(X)E(Y) Φυσική σημασία: Αν X,Y ανεξάρτητες E(XY ) = E(X)E(Y ) Cov(X, Y ) = 0 Δηλαδή η συνδιασπορά είναι μέτρο της εξάρτησης δύο τ.μ. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 11 / 30

3. Συνδιασπορά - Παρατήρηση Παρατήρηση: Το αντίστροφο δεν ισχύει! δηλαδή η συνδιασπορά μπορεί να είναι 0 ακόμα και όταν οι τυχαίες μεταβλητές είναι εξαρτημένες. πχ. P r{x = 0} = P r{x = 1} = P r{x = 1} = 1 3 { 0, αν X 0 και έστω Y = 1, αν X = 0 Οπότε προφανώς X Y = 0, οπότε E(XY ) = 0. Αλλά E(X) = 0 1 3 + 1 1 3 1 1 3 = 0 και E(Y ) = 0 P r{x 0} + 1 P r{x = 0} = 1 3 Άρα Cov(X, Y ) = E(XY ) E(X)E(Y ) = 0 ενώ οι X και Y είναι προφανώς εξαρτημένες. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 12 / 30

3. Συνδιασπορά - Ιδιότητες Ιδιότητες (ι) Cov(X, Y ) = Cov(Y, X) (ιι) Cov(X, X) = V ar(x) ( n ) n (ιιι) V ar X i = i=1 i=1 V ar(x i ) + i Cov(X i, X j ) j i Απόδειξη της (ιι): Cov(X, X) = E(X X) E(X)E(X) = = E(X 2 ) E 2 (X) = = V ar(x) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 13 / 30

1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 14 / 30

4. Ανισότητα Chebyshev Θεώρημα P r{ X µ t} V ar(x) t 2 Φυσική σημασία: V ar(x) P r{ X µ t} μικρές αποκλίσεις, υψηλή συγκέντρωση γύρω από τη μέση τιμή π.χ. P r{ X µ 2 σ} σ2 4 σ 2 = 1 4 P r{ X µ 2 σ} 0.75 (δηλαδή οποιαδήποτε τ.μ. συγκεντρώνεται ± 2 τυπικές αποκλίσεις γύρω από τη μέση τιμή με πιθανότητα 0.75). Επίσης: P r{ X µ 3 σ} σ2 9 σ 2 = 1 9 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 15 / 30

4. Ανισότητα Chebyshev [ Απόδειξη: V ar(x) = E (X µ) 2] = x (x µ) 2 f(x) (x µ) 2 P r {X = x} t 2 P r {X = x} x µ t x µ t = t 2 P r {X = x} = t 2 P r { X µ t} x µ t Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 16 / 30

4. Ανισότητα Chebyshev - Παράδειγμα Ενα παράδειγμα όπου η Chebyshev δίνει ακριβές αποτέλεσμα 1 k, 2 k 1 2 X = k, 2 k 2 0, 1 1 k 2 1 µ = k 2 k 2 k 1 2 k 2 + 0 = 0 V ar(x) = (k 0) 2 1 2 k 2 +( k 0)2 1 2 k 2 +(0 0)2 = 1 2 + 1 2 = 1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 17 / 30

4. Ανισότητα Chebyshev - Παράδειγμα (Συνέχεια) Από την Chebyshev έχω: P r{ X k} = P r{ X µ k} V ar(x) k 2 = 1 k 2 Από την pdf έχω: P r{ X k} = P r{x k} + P r{x k} = P r{x = k} + P r{x = k} = 1 2 k 2 + 1 2 k 2 = 1 k 2 δηλαδη το άνω φράγμα είναι ακριβές. Αλλά πολλές φορές τα άνω φράγματα της Chebyshev δεν είναι πολύ ακριβή μελετάμε υψηλότερες ροπές Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 18 / 30

1 Ανισότητα Markov 2 Διασπορά 3 Συνδιασπορά 4 Ανισότητα Chebyshev 5 Παραδείγματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 19 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Είναι E(X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Είναι E(X 2 ) = 1 2 1 6 + 22 1 6 + 32 1 6 + 42 1 6 + 52 1 6 + 62 1 6 = 91 6 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Είναι E(X 2 ) = 1 2 1 6 + 22 1 6 + 32 1 6 + 42 1 6 + 52 1 6 + 62 1 6 = 91 6 Άρα V ar(x) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Είναι E(X 2 ) = 1 2 1 6 + 22 1 6 + 32 1 6 + 42 1 6 + 52 1 6 + 62 1 6 = 91 6 Άρα V ar(x) = E(X 2 ) E 2 (X) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 1 Να υπολογιστεί η διασπορά κατά την ρίψη ενός ζαριού Λύση: Εστω Χ η τ.μ. των αποτελεσμάτων του ζαριού. Είναι E(X) = 1 1 6 + 21 6 + + 61 6 = (1 + 2 + + 6)1 6 = 21 6 = 7 2 Είναι E(X 2 ) = 1 2 1 6 + 1 22 6 + 1 32 6 + 1 42 6 + 1 52 6 + 1 62 6 = 91 6 Άρα V ar(x) = E(X 2 ) E 2 (X) = 91 ( ) 7 2 6 = 35 2 12 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 20 / 30

5. Παράδειγμα 2 Να δείξετε την ανισότητα του Boole χρησιμοποιώντας μέσες τιμές δεικνυουσών μεταβλητών. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 21 / 30

5. Παράδειγμα 2 Να δείξετε την ανισότητα του Boole χρησιμοποιώντας μέσες τιμές δεικνυουσών μεταβλητών. Απόδειξη: Εστω γεγονότα A 1, A 2,..., A n. Θέλουμε να δείξουμε ότι: n P r{ n i=1a i } P r{a i } i=1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 21 / 30

5. Παράδειγμα 2 Να δείξετε την ανισότητα του Boole χρησιμοποιώντας μέσες τιμές δεικνυουσών μεταβλητών. Απόδειξη: Εστω γεγονότα A 1, A 2,..., A n. Θέλουμε να δείξουμε ότι: n P r{ n i=1a i } P r{a i } i=1 Εστω τ.μ. X 1, X 2,..., X n που δείχνουν αν συνέβη ή όχι κάθε ένα από τα A i, δηλαδή: { 1, αν συνέβη το Ai X i = 0, διαφορετικά Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 21 / 30

5. Παράδειγμα 2 Να δείξετε την ανισότητα του Boole χρησιμοποιώντας μέσες τιμές δεικνυουσών μεταβλητών. Απόδειξη: Εστω γεγονότα A 1, A 2,..., A n. Θέλουμε να δείξουμε ότι: n P r{ n i=1a i } P r{a i } i=1 Εστω τ.μ. X 1, X 2,..., X n που δείχνουν αν συνέβη ή όχι κάθε ένα από τα A i, δηλαδή: { 1, αν συνέβη το Ai X i = 0, διαφορετικά n Εστω X = X i οπότε η X μετράει τον αριθμό των γεγονότων i=1 που πραγματοποιήθηκαν. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 21 / 30

5. Παράδειγμα 2 - Συνέχεια Εστω Y = { 1, αν X 1 0, διαφορετικά δηλαδή η Y δείχνει αν πραγματοποιήθηκε ή όχι τουλάχιστον ένα γεγονός. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 22 / 30

5. Παράδειγμα 2 - Συνέχεια Εστω Y = { 1, αν X 1 0, διαφορετικά δηλαδή η Y δείχνει αν πραγματοποιήθηκε ή όχι τουλάχιστον ένα γεγονός. Προφανώς X Y Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 22 / 30

5. Παράδειγμα 2 - Συνέχεια Εστω Y = { 1, αν X 1 0, διαφορετικά δηλαδή η Y δείχνει αν πραγματοποιήθηκε ή όχι τουλάχιστον ένα γεγονός. Προφανώς X Y Άρα E(X) E(Y ) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 22 / 30

5. Παράδειγμα 2 - Συνέχεια Εστω Y = { 1, αν X 1 0, διαφορετικά δηλαδή η Y δείχνει αν πραγματοποιήθηκε ή όχι τουλάχιστον ένα γεγονός. Προφανώς X Y Άρα E(X) E(Y ) ( n ) Αλλά E(X) = E X i = i=1 n E(X i ) = i=1 n 1 P r{a i } i=1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 22 / 30

5. Παράδειγμα 2 - Συνέχεια Εστω Y = { 1, αν X 1 0, διαφορετικά δηλαδή η Y δείχνει αν πραγματοποιήθηκε ή όχι τουλάχιστον ένα γεγονός. Προφανώς X Y Άρα E(X) E(Y ) ( n ) Αλλά E(X) = E X i = i=1 n E(X i ) = i=1 n 1 P r{a i } i=1 και E(Y ) = 1 P r{x 1} = P r{x 1} = P r{ n i=1a i } Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 22 / 30

5. Παράδειγμα 3 Μία γραμματέας βάζει τυχαία n επιστολές σε n φακέλους. Ποιά είναι η μέση τιμή του αριθμού των επιστολών που μπαίνουν στο σωστό φάκελο; Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 23 / 30

5. Παράδειγμα 3 Μία γραμματέας βάζει τυχαία n επιστολές σε n φακέλους. Ποιά είναι η μέση τιμή του αριθμού των επιστολών που μπαίνουν στο σωστό φάκελο; Λύση: Εστω δεικνύουσες τ.μ. X i (i = 1, 2,..., n) : { 1, αν η επιστολή i μπαίνει στο σωστό φάκελο X i = 0, διαφορετικά Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 23 / 30

5. Παράδειγμα 3 Μία γραμματέας βάζει τυχαία n επιστολές σε n φακέλους. Ποιά είναι η μέση τιμή του αριθμού των επιστολών που μπαίνουν στο σωστό φάκελο; Λύση: Εστω δεικνύουσες τ.μ. X i (i = 1, 2,..., n) : { 1, αν η επιστολή i μπαίνει στο σωστό φάκελο X i = 0, διαφορετικά Άρα X = n X i είναι ο αριθμός των επιστολών σε σωστό φάκελο. i=1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 23 / 30

5. Παράδειγμα 3 Μία γραμματέας βάζει τυχαία n επιστολές σε n φακέλους. Ποιά είναι η μέση τιμή του αριθμού των επιστολών που μπαίνουν στο σωστό φάκελο; Λύση: Εστω δεικνύουσες τ.μ. X i (i = 1, 2,..., n) : { 1, αν η επιστολή i μπαίνει στο σωστό φάκελο X i = 0, διαφορετικά Άρα X = n X i είναι ο αριθμός των επιστολών σε σωστό φάκελο. i=1 Είναι E(X i ) = 1 P r{επιστολή i σε σωστό φάκελο} = (n 1)! = = 1 n! n Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 23 / 30

5. Παράδειγμα 3 Μία γραμματέας βάζει τυχαία n επιστολές σε n φακέλους. Ποιά είναι η μέση τιμή του αριθμού των επιστολών που μπαίνουν στο σωστό φάκελο; Λύση: Εστω δεικνύουσες τ.μ. X i (i = 1, 2,..., n) : { 1, αν η επιστολή i μπαίνει στο σωστό φάκελο X i = 0, διαφορετικά Άρα X = n X i είναι ο αριθμός των επιστολών σε σωστό φάκελο. i=1 Είναι E(X i ) = 1 P r{επιστολή i σε σωστό φάκελο} = (n 1)! = = 1 n! n Άρα E(X) = E ( n i=1 X i) = n i=1 E(X i) = n i=1 1 n = n 1 n = 1 Άρα κατα μέση τιμή 1 επιστολή θα μπει σε σωστό φάκελο. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 23 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Είναι X = n X i, όπου X i = i=1 { 1, με πιθανότητα p = 1 n 0, με πιθανότητα 1 p Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Είναι X = n X i, όπου X i = i=1 { 1, με πιθανότητα p = 1 n 0, με πιθανότητα 1 p Είναι V ar(x i ) = E(X 2 i ) E 2 (X i ) = 1 2 p + 0 2 (1 p) p 2 = = p p 2 = p(1 p) = 1 n n 1 n Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Είναι X = n X i, όπου X i = i=1 { 1, με πιθανότητα p = 1 n 0, με πιθανότητα 1 p Είναι V ar(x i ) = E(X 2 i ) E 2 (X i ) = 1 2 p + 0 2 (1 p) p 2 = = p p 2 = p(1 p) = 1 n n 1 n Επίσης Cov(X i, X j ) = E(X i X j ) E(X i )E(X j ) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Είναι X = n X i, όπου X i = i=1 { 1, με πιθανότητα p = 1 n 0, με πιθανότητα 1 p Είναι V ar(x i ) = E(X 2 i ) E 2 (X i ) = 1 2 p + 0 2 (1 p) p 2 = = p p 2 = p(1 p) = 1 n n 1 n Επίσης Cov(X i, X j ) = E(X i X j ) E(X i )E(X j ) Αλλά E(X i X j ) = 1 P r{x i = 1 X j = 1} = = P r{x i = 1}P r{x j = 1 X i = 1} = 1 n 1 n 1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 Να βρεθεί η διασπορά στο παράδειγμα 3 Λύση: Είναι X = n X i, όπου X i = i=1 { 1, με πιθανότητα p = 1 n 0, με πιθανότητα 1 p Είναι V ar(x i ) = E(X 2 i ) E 2 (X i ) = 1 2 p + 0 2 (1 p) p 2 = = p p 2 = p(1 p) = 1 n n 1 n Επίσης Cov(X i, X j ) = E(X i X j ) E(X i )E(X j ) Αλλά E(X i X j ) = 1 P r{x i = 1 X j = 1} = = P r{x i = 1}P r{x j = 1 X i = 1} = 1 n 1 ( ) n 1 1 1 2 Άρα Cov(X i, X j ) = n(n 1) 1 = n n 2 (n 1) Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 24 / 30

5. Παράδειγμα 4 - Συνέχεια Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 25 / 30

5. Παράδειγμα 4 - Συνέχεια Οπότε από τη σχέση n n V ar( X i ) = i=1 i=1 V ar(x i ) + i Cov(X i, X j ) j i Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 25 / 30

5. Παράδειγμα 4 - Συνέχεια Οπότε από τη σχέση n n V ar( X i ) = Cov(X i, X j ) i=1 i=1 V ar(x i ) + i Προκύπτει ότι V ar(x) = n n 1 1 n 2 + n(n 1) n 2 (n 1) = n 1 n + 1 n = 1 j i Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 25 / 30

5. Παράδειγμα 5 (the weak law of large numbers) Εστω X 1, X 2,... μία ακολουθία ανεξάρτητων τ.μ. με την ίδια κατανομή και ίδια πεπερασμένη μέση τιμή E(X i ) = µ και διασπορά V ar(x { i ) = σ 2. Τότε, ɛ > 0 :} X 1 + + X n P r µ n ɛ 0 καθώς n Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 26 / 30

5. Παράδειγμα 5 (the weak law of large numbers) Εστω X 1, X 2,... μία ακολουθία ανεξάρτητων τ.μ. με την ίδια κατανομή και ίδια πεπερασμένη μέση τιμή E(X i ) = µ και διασπορά V ar(x { i ) = σ 2. Τότε, ɛ > 0 :} X 1 + + X n P r µ n ɛ 0 καθώς n Απόδειξη: Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 26 / 30

5. Παράδειγμα 5 (the weak law of large numbers) Εστω X 1, X 2,... μία ακολουθία ανεξάρτητων τ.μ. με την ίδια κατανομή και ίδια πεπερασμένη μέση τιμή E(X i ) = µ και διασπορά V ar(x { i ) = σ 2. Τότε, ɛ > 0 :} X 1 + + X n P r µ n ɛ 0 καθώς n Απόδειξη: ( ) X1 + + X n Είναι E = 1 n n n E(X i ) = 1 n n µ = µ i=1 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 26 / 30

5. Παράδειγμα 5 (the weak law of large numbers) Εστω X 1, X 2,... μία ακολουθία ανεξάρτητων τ.μ. με την ίδια κατανομή και ίδια πεπερασμένη μέση τιμή E(X i ) = µ και διασπορά V ar(x { i ) = σ 2. Τότε, ɛ > 0 :} X 1 + + X n P r µ n ɛ 0 καθώς n Απόδειξη: ( ) X1 + + X n Είναι E = 1 n n και (λόγω ανεξαρτησίας): ( ) X1 + + X n V ar = 1 n n 2 n i=1 n E(X i ) = 1 n n µ = µ i=1 V ar(x i ) = 1 n 2 n σ2 = σ2 n Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 26 / 30

5. Παράδειγμα 5 (the weak law of large numbers) Εστω X 1, X 2,... μία ακολουθία ανεξάρτητων τ.μ. με την ίδια κατανομή και ίδια πεπερασμένη μέση τιμή E(X i ) = µ και διασπορά V ar(x { i ) = σ 2. Τότε, ɛ > 0 :} X 1 + + X n P r µ n ɛ 0 καθώς n Απόδειξη: ( ) X1 + + X n Είναι E = 1 n n n E(X i ) = 1 n n µ = µ i=1 και (λόγω ανεξαρτησίας): ( ) X1 + + X n V ar = 1 n n n 2 i=1 { } X 1 + + X n Άρα: P r µ n ɛ V ar(x i ) = 1 n 2 n σ2 = σ2 n σ 2 n ɛ 2 0 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 26 / 30

Φυσική σημασία Φυσική σημασία: Ο αριθμητικός μέσος όρος μιας ακολουθίας n ανεξάρτητων τυχαίων μεταβλητών με ίδια κατανομή και μέση τιμή συγκεντρώνεται ισχυρά γύρω από αυτή τη μέση τιμή, καθώς το n μεγαλώνει και τείνει στο άπειρο. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 27 / 30

Φυσική σημασία Φυσική σημασία: Ο αριθμητικός μέσος όρος μιας ακολουθίας n ανεξάρτητων τυχαίων μεταβλητών με ίδια κατανομή και μέση τιμή συγκεντρώνεται ισχυρά γύρω από αυτή τη μέση τιμή, καθώς το n μεγαλώνει και τείνει στο άπειρο. π.χ. αν { ρίξω n φορές ένα νόμισμα και 1, αν αποτέλεσμα κεφαλή X i = 0, αν αποτέλεσμα γράμματα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 27 / 30

Φυσική σημασία Φυσική σημασία: Ο αριθμητικός μέσος όρος μιας ακολουθίας n ανεξάρτητων τυχαίων μεταβλητών με ίδια κατανομή και μέση τιμή συγκεντρώνεται ισχυρά γύρω από αυτή τη μέση τιμή, καθώς το n μεγαλώνει και τείνει στο άπειρο. π.χ. αν { ρίξω n φορές ένα νόμισμα και 1, αν αποτέλεσμα κεφαλή X i = 0, αν αποτέλεσμα γράμματα τότε E(X i ) = 1 1 2 + 0 1 2 = 1 2 = µ και επομένως: Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 27 / 30

Φυσική σημασία Φυσική σημασία: Ο αριθμητικός μέσος όρος μιας ακολουθίας n ανεξάρτητων τυχαίων μεταβλητών με ίδια κατανομή και μέση τιμή συγκεντρώνεται ισχυρά γύρω από αυτή τη μέση τιμή, καθώς το n μεγαλώνει και τείνει στο άπειρο. π.χ. αν { ρίξω n φορές ένα νόμισμα και 1, αν αποτέλεσμα κεφαλή X i = 0, αν αποτέλεσμα γράμματα τότε { E(X i ) = 1 1 2 + 0 1 2 = 1 2 = µ και επομένως: X 1 + + X n P r 1 } n 2 ɛ 0 καθώς n δηλαδή ο αριθμός των αποτελεσμάτων κεφαλή σε n επαναλήψεις συγκεντρώνεται πολύ κοντά στο n 2 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 27 / 30

Φυσική σημασία Φυσική σημασία: Ο αριθμητικός μέσος όρος μιας ακολουθίας n ανεξάρτητων τυχαίων μεταβλητών με ίδια κατανομή και μέση τιμή συγκεντρώνεται ισχυρά γύρω από αυτή τη μέση τιμή, καθώς το n μεγαλώνει και τείνει στο άπειρο. π.χ. αν { ρίξω n φορές ένα νόμισμα και 1, αν αποτέλεσμα κεφαλή X i = 0, αν αποτέλεσμα γράμματα τότε { E(X i ) = 1 1 2 + 0 1 2 = 1 2 = µ και επομένως: X 1 + + X n P r 1 } n 2 ɛ 0 καθώς n δηλαδή ο αριθμός των αποτελεσμάτων κεφαλή σε n επαναλήψεις συγκεντρώνεται πολύ κοντά στο n 2 Παρατήρηση: Ωστόσο, σε κάθε ρίψη η πιθανότητα για κεφαλή είναι πάντα 1 2 ανεξαρτήτως της ιστορίας! π.χ. P r{ κεφαλή κεφαλή στις 100 τελευταίες ρίψεις} = 1 2 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 27 / 30

Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Ενας ισχυρότερος νόμος: Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Με πιθανότητα 1, X 1 + + X n n µ καθώς n Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 28 / 30

Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Ενας ισχυρότερος νόμος: Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Με πιθανότητα 1, X 1 + + X n µ καθώς n n Φυσική σημασία: Σε ανεξάρτητες επαναλήψεις ενός πειράματος, έστω { 1, αν το γεγονός Ε συμβαίνει στην ι-οστή επανάληψη X i = 0, διαφορετικά Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 28 / 30

Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Ενας ισχυρότερος νόμος: Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Με πιθανότητα 1, X 1 + + X n µ καθώς n n Φυσική σημασία: Σε ανεξάρτητες επαναλήψεις ενός πειράματος, έστω { 1, αν το γεγονός Ε συμβαίνει στην ι-οστή επανάληψη X i = 0, διαφορετικά και έστω P (E) η πιθανότητα να συμβεί το E. Προφανώς E(X i ) = P (E), άρα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 28 / 30

Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Ενας ισχυρότερος νόμος: Ο ισχυρός νόμος των μεγάλων αριθμών Με πιθανότητα 1, X 1 + + X n µ καθώς n n Φυσική σημασία: Σε ανεξάρτητες επαναλήψεις ενός πειράματος, έστω { 1, αν το γεγονός Ε συμβαίνει στην ι-οστή επανάληψη X i = 0, διαφορετικά και έστω P (E) η πιθανότητα να συμβεί το E. Προφανώς E(X i ) = P (E), άρα #πραγματοποιήσεων του E P (E) με πιθανότητα 1 καθώς ο #επαναλήψεων αριθμός των επαναλήψεων τείνει στο άπειρο. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 28 / 30

Η Διαφορά των δύο νόμων Η Διαφορά των δύο νόμων: Ο ασθενής νόμος λέει ότι για οποιοδήποτε μεγάλο n, ο μέσος όρος των αποτελεσμάτων των πρώτων n επαναλήψεων θα είναι κοντά στη μέση τιμή µ. Δεν εξασφαλίζει όμως ότι για περισσότερες του n επαναλήψεις οι αποκλίσεις θα παραμένουν μικρές, δηλαδή μεγάλες αποκλίσεις μπορεί να εμφανιστούν άπειρες φορές (αν και σε αραιά διαστήματα) Ισχυρός νόμος: μεγάλες αποκλίσεις μόνο σε πεπερασμένο αριθμό επαναλήψεων, με πιθανότητα 1. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 29 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2E(X 1 X 2 ) + 2E(X 1 )E(X 2 ) = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2E(X 1 X 2 ) + 2E(X 1 )E(X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2Cov(X 1, X 2 ) = 10 + 12 2( 3) = 28 Άρα Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2E(X 1 X 2 ) + 2E(X 1 )E(X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2Cov(X 1, X 2 ) = 10 + 12 2( 3) = 28 Άρα P r{ X 1 X 2 > 15} = Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2E(X 1 X 2 ) + 2E(X 1 )E(X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2Cov(X 1, X 2 ) = 10 + 12 2( 3) = 28 Άρα P r{ X 1 X 2 > 15} = P r{ X 1 X 2 0 > 15} Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30

5. Παράδειγμα 6 Εστω E(X 1 ) = 75, E(X 2 ) = 75, V ar(x 1 ) = 10, V ar(x 2 ) = 12 και Cov(X 1, X 2 ) = 3. Βρείτε άνω φράγμα για την P r{ X 1 X 2 > 15}. Λύση: Είναι E(X 1 X 2 ) = E(X 1 ) E(X 2 ) = 75 75 = 0 και V ar(x 1 X 2 ) = V ar[x 1 + ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + V ar[( 1)X 2 ] + i j Cov[X 1, ( 1)X 2 ] = = V ar(x 1 ) + ( 1) 2 V ar(x 2 ) + Cov(X 1, X 2 ) + Cov( X 2, X 1 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2Cov(X 1, X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) + 2E(X 1 ( X 2 )) 2E(X 1 )E( X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2E(X 1 X 2 ) + 2E(X 1 )E(X 2 ) = = V ar(x 1 ) + V ar(x 2 ) 2Cov(X 1, X 2 ) = 10 + 12 2( 3) = 28 Άρα P r{ X 1 X 2 > 15} = P r{ X 1 X 2 0 > 15} V ar(x 1 X 2 ) = 28 15 2 225 Σωτήρης Νικολετσέας, καθηγητής 30 / 30