Δρ. Κωνσταντίνος Πόταρης ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Γ.Ν.Ν.Θ.Α. Η ΣΩΤΗΡΙΑ

Δρ. Κωνσταντίνος Πόταρης ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ Γ.Ν.Ν.Θ.Α. Η ΣΩΤΗΡΙΑ

ΣΠΑΝΙΟΣ στην αρχή του 20ου αιώνα ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ στα μέσα του 20ου αιώνα ΠΡΩΤΗ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ στις αρχές του 21ου αιώνα ΠΡΟΓΝΩΣΗ παραμένει φτωχή

Το 90% των περιπτώσεων Ca πνεύμονος είναι ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ Ένας ΚΑΠΝΙΣΤΗΣ έχει 20 30 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο ΔΙΑΚΟΠΗ του ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ μειώνει τον κίνδυνο μετά από 7 έτη Το 50% του Ca πνεύμονος συμβαίνει σε πρώην ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΙ παράγοντες αυξάνουν κατά 2,5 φορές τον κίνδυνο (χωρίς τον παράγοντα κάπνισμα)

ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ: ΑΝΔΡΕΣ: Τέλη 1990 >46 ανά 100.000 στις Η.Π.Α-Καναδά-Ρωσία-Ευρώπη 25-46 ανά 100.000 στην Αργεντινή-Κίνα-Νορβηγία <25 ανά 100.000 στην Σουηδία-Αφρική-Ασία ΓΥΝΑΙΚΕΣ: - Μέχρι το 1990 συχνότητα εμφάνισης και θνητότητα πολύ μικρότερη σε σχέση με τους άνδρες - Ακολούθησε μια δραματική αύξηση έως και 200 % (Η.Π.Α.- Καναδάς- Δανία- Ολλανδία)

I. ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ (~ 20%) II. ΜΗ ΜΙΚΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΣ

1. ΠΛΑΚΩΔΕΣ (συνήθως κεντρικός όγκος) 2. ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ (συνήθως περιφερικός όγκος) 3. ΜΕΓΑΛΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ (συχνά αδιαφοροποίητο) 4. ΣΠΑΝΙΟΙ ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ: α. ΑΔΕΝΟΠΛΑΚΩΔΕΣ β. ΒΛΕΝΝΟΕΠΙΔΕΡΜΟΕΙΔΕΣ γ. ΑΔΕΝΟΚΥΣΤΙΚΟ

ΠΛΑΚΩΔΕΣ: - Ο συχνότερος τύπος στους άνδρες μέχρι το 1980 - Διατηρεί ακόμη την 1 η θέση στην Ευρώπη ΑΔΕΝΟΚΑΡΚΙΝΩΜΑ: - Μετά το 1990 είναι ο πιο συχνός τύπος σε άνδρες και γυναίκες στις Η.Π.Α.

1. ΚΑΠΝΙΣΜΑ 2. ΜΟΛΥΝΣΗ της Ατμόσφαιρας 3. ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΙ Παράγοντες (Γενετική προδιάθεση) 4. ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ έκθεση σε: Αρσενικό - Χρώμιο - Ραδόνιο - Χλωρομεθυλαιθέρες - Εισπνεόμενες μουστάρδες του αζώτου - Νικέλιο - Πολυκυκλικοί υδρογονάνθρακες 5. ΕΝΟΧΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΕΠΙΣΗΣ: -Έλλειψη βιταμίνης Α -Χρόνιες πνευμονοπάθειες -Ενασχόληση με πτηνά -Εισπνοή ατμών από μαγειρικό λάδι

ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΟΝΑ: Έχουν καταγραφεί 55 καρκινογόνες ουσίες στον εισπνεόμενο καπνό των τσιγάρων που συνδέονται με την ανάπτυξη καρκίνου του πνεύμονος Χρειάζονται περίπου 15 50 χρόνια από την έναρξη του καπνίσματος ΑΥΞΑΝΟΥΝ τον κίνδυνο: i. Pack Years ii. Περιεκτικότητα του τσιγάρου σε πίσσα iii. Ηλικία έναρξης του καπνίσματος *Το 1/3 των θανάτων σε ανθρώπους ηλικίας 35-69 ετών στις Η. Π. Α. οφείλονται στον καρκίνο του πνεύμονα

-Παραμένει φτωχή -Η συνολική 5ετής επιβίωση 13 19 %

-ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΣ Τύπος -ΣΤΑΔΙΟ της Νόσου -ΕΙΔΟΣ της Θεραπείας (παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιβίωση των ασθενών)

ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ τα ΦΙΛΤΡΑ (μετά το 1950): Δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα μικρότερα σωματίδια του καπνού που φθάνουν στην περιφέρεια Οι ΕΙΣΠΝΟΕΣ είναι μεγαλύτερες και βαθύτερες ώστε να αντισταθμιστεί η χαμηλή συγκέντρωση Νικοτίνης Τα ελαφρά τσιγάρα περιέχουν μεγαλύτερη ποσότητα Νιτρικών

- ΠΡΩΪΜΗ διάγνωση στο 20 % - ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΙ το 10 %

ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ 1. Απλή Ακτινογραφία θώρακος: 2-3 φορές το χρόνο ή ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΚΗ πτυέλων και Ακτινογραφία θώρακος 2. CT θώρακος: Υπερτερεί της απλής Ακτινογραφίας και έχει: -μεγαλύτερη ευαισθησία -ψηφιακή ανάλυση -υψηλή ευκρίνεια 3. ΚΥΤΤΑΡΟΜΟΡΦΟΛΟΓΙΑ: μπορεί να υποδείξει προκαρκινικές αλλοιώσεις πολλά χρόνια πριν 4. ΜΟΡΙΑΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ: Ανευπλοϊδία Απώλεια αλληλόμορφων Αστάθεια πολυμορφισμού Μεταλλάξεις του Kras, EGFR -Ανώμαλη μεθυλίωση του DNA (ΒΑΣΙΣΘΗΚΑΝ στα ΔΕΔΟΜΕΝΑ ότι: Η ανάπτυξη του καρκίνου του πνεύμονα είναι ΣΤΑΔΙΑΚΗ και απαιτεί χρόνια περνώντας από ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑ ΜΕΤΑΠΛΑΣΙΑ ΔΥΣΠΛΑΣΙΑ (άτυπα κύτταρα) ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ in Situ)

ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ 1. Απλή Ακτινογραφία Θώρακος 2. Αξονική Τομογραφία Υψηλής ευκρίνειας με σκιαγραφικό (θώρακας-κοιλιά-εγκέφαλος) 3. Scanning οστών 4. MRI (επιλεκτικά εγκέφαλο) 5. PET-CT scan

Υπερτερεί σαφώς της απλής ακτινογραφίας 3D ανασύσταση Virtual Bronchoscopy Κατευθυνόμενη βιοψία με βελόνη Διαγνωστική ευαισθησία 95 %

Πολύ σημαντικό εργαλείο για τη ΔΙΑΓΝΩΣΗ και ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ Η πρόσληψη FDG (5- fluorodeoxy glucose) εκτός από τα καρκινικά κύτταρα είναι αυξημένη και σε ΦΛΕΓΜΟΝΕΣ: Φυματίωση - Ιστοπλάσμωση - Ρευματοειδής αρθρίτιδα ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ευαισθησία: 95 % σε όγκους με διάμετρο > 3cm αλλά ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ σημαντικά σε όγκους < 1cm Μικρή ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ σε ΚΑΡΚΙΝΟΕΙΔΗ, ΒΡΟΓΧΙΟΛΟΚΥΨΕΛΙΔΙΚΑ Σε ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ εάν δεν υπάρχει καλή ρύθμιση του Σακχάρου η πρόσληψη από τα καρκινικά κύτταρα είναι ΜΕΙΩΜΕΝΗ

-Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ γίνεται με ημιποσοτική μέθοδο και τιμές SUV (Standard Uptake Value) -Βλάβες με ΤΙΜΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ > 2,5 θεωρούνται κακοήθεις

PET scan

-Είναι η πλέον ουσιαστική εξέταση για τη ΔΙΑΓΝΩΣΗ και ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ του NSCLC: -ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ -ΒΙΟΨΙΑ -ΚΥΤΤΑΡΟΛΟΓΙΚΗ -ΔΙΑΒΡΟΓΧΙΚΗ βιοψία με βελόνη -Διαγνωστική ευαισθησία 88 % (εύρος 67 97 %) σε ορατές βλάβες -Σε περιφερικούς όγκους < 50 %

Σε ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΣΙΜΟ NSCLC η ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ και ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ γίνεται ΔΙΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΑ και τεκμηριώνεται στο παθολογοανατομικό παρασκεύασμα Ο ΘΩΡΑΚΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ πρέπει : I. Να έχει βαθειά γνώση ανατομίας των λεμφαδενικών ομάδων και των λεμφικών οδών παροχέτευσης II. Να κάνει πλήρη λεμφαδενικό καθαρισμό Αυτά καθορίζουν την ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ και την πρόγνωση των ασθενών

Οφείλονται: 1. Τοπική ανάπτυξη 2. Επέκταση σε ενδοθωρακικά όργανα 3. Απομακρυσμένες μεταστάσεις 4. Μη ειδικές συστηματικές επιδράσεις 5. Παρανεοπλασματικά σύνδρομα

-ΒΗΧΑΣ (συνήθης ξηρός) είναι το πιο συχνό -ΑΙΜΟΠΤΥΣΗ (σπάνια είναι σοβαρή) -ΔΥΣΠΝΟΙΑ -Αίσθημα ΔΥΣΦΟΡΙΑΣ -ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ σε απόφραξη βρόγχου -Να οφείλονται σε όγκους PANCOAST -Σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας -Διήθηση του θωρακικού τοιχώματος -Διήθηση του παλίνδρομου λαρυγγικού νεύρου -Διήθηση του φρενικού νεύρου -Προσβολή του υπεζωκότα -Πλευριτική συλλογή: - Καρκινωματώδης - Μη καρκινωματώδης - Χυλοθώρακας - Περικαρδίτιδα - Οισοφάγος: Διήθηση, απόφραξη, βρογχο-οισοφαγικό συρίγγιο

Εμφανίζονται στο 20% των ασθενών και οφείλονται πιθανώς στην έκλυση ΚΥΤΟΚΙΝΩΝ: -ανορεξία -απώλεια βάρους -κακουχία

-Οφείλονται σε: i. Μηχανισμούς έκτοπης παραγωγής πεπτιδίων με ορμονική δραστηριότητα ii. Ανοσολογικούς μηχανισμούς iii. Άγνωστους μηχανισμούς *Μερικές φορές ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΟΥΝ την εμφάνιση ή την ΥΠΟΤΡΟΠΗ της νόσου: 1. Έκτοπο σύνδρομο Cushing 2. Σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης αντιδιουρητικής ορμόνης (Na - στέρηση υγρών) 3. Υπερασβεστιαιμία 4. Καρκινοειδές σύνδρομο 5. Διάφορα Νευρολογικά σύνδρομα

-ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ -ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ -ΟΣΤΑ -ΗΠΑΡ -ΕΠΙΝΕΦΡΙΔΙΑ -ΝΕΦΡΑ -ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΟΣ ΣΩΛΗΝΑΣ -ΔΕΡΜΑ -Αιματογενώς -Λεμφογενώς -Κατά συνέχεια ιστού

1. Όλοι οι ασθενείς που οδηγούνται στο χειρουργείο πρέπει να έχουν: -Ακτινογραφία θώρακος -CT θώρακος, άνω κοιλίας και εγκεφάλου -Σπινθηρογράφημα οστών (ή PET-scan και MRI εγκεφάλου) 2. Προεγχειρητική διαγνωστική παρακέντηση με λεπτή βελόνη (ΔΕΝ είναι απαραίτητη ειδικά αν ο ασθενής μπορεί να υποστεί την επέμβαση και ιδίως αν ΔΕΝ υπάρχει εμφανής ΒΛΑΒΗ σε προηγούμενες ακτινογραφίες) 3. Ασθενείς με μεσοθωρακικούς λεμφαδένες διαμέτρου >1cm κατά τον μικρό άξονά τους στην CT θώρακος πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να υποβάλλονται σε μεσοθωρακοσκόπιση - μεσοθωρακοτομή ή παρακέντηση με λεπτή βελόνη πριν το χειρουργείο

Βαριάς αιμόπτυσης Ενδοπνευμονικού αποστήματος Εμπυήματος

1. Βρογχοσκόπιση (βιοψία-κυτταρολογική) 2. C.T. θώρακος υψηλής ευκρίνειας με σκιαγραφικό 3. C.T. άνω κοιλίας 4. C.T. Εγκεφάλου 5. Scanning οστών 6. PET-CT scan

ΣΤΑΔΙΟ Ια

G Histopathological Grading Gx Grade of differentiation cannot be assessed G1 Well differentiated G2 Moderately differentiated (a = 2cm, b = >2cm 3 m) G3 Poorly differentiated G4 Undifferentiated Stage grouping Occult carcinoma Tx N0 M0 Stage O Tis N0 M0 Stage IA T1a,b N0 M0 Stage IB T2a N0 M0 Stage IIA T2b N0 M0 T1a,b N1 M0 T2a N1 M0 Stage IIB T2b N1 M0 T3 N0 M0 Stage IIIA T1a,b, T2a,b N2 M0 T3 N1, N2 M0 T4 N0, N1 M0 Stage IIIB T4 N2 M0 Any T N3 M0 Stage IV Any T Any N M1

1. Αέρια αίματος (τιμές CO 2 >46 θεωρούνται απαγορευτικές) 2. Απλή σπιρομέτρηση και καμπύλη ροής-όγκου προ και μετά βρογχοδιαστολή 3. Στατικοί όγκοι και χωρητικότητα 4. Διαχυτική ικανότητα (DLCO ή TLCO) 5. Μετεγχειρητική FEV1 με σπινθηρογράφημα αιματώσεως (σε πιθανή πνευμονεκτομή)

Εάν η FEV1 >2,2 L ο ασθενής μπορεί να ανεχθεί οποιαδήποτε εκτομή, ακόμα και πνευμονεκτομή Εάν η FEV1 >1,5 L μπορεί να υποβληθεί σε λοβεκτομή Εάν η FEV1 <1,5 L χρήζει περαιτέρω ελέγχου πριν αποκλειστεί το χειρουργείο Πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το μη λειτουργικό τμήμα του παρεγχύματος

Η καλύτερη θεραπεία του βρογχογενούς καρκίνου του πνεύμονα (μη μικροκυτταρικού) είναι η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ και προσφέρει το μόνο πραγματικό ενδεχόμενο θεραπείας American Society of Clinical Oncology ΔΥΣΤΥΧΩΣ: Κατά την διάγνωση μόνο το ½ των ασθενών έχει εντοπισμένη νόσο και μόνο το 1/4 οδηγείται στο χειρουργείο

Απόλυτη ένδειξη για ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Είναι η μόνη περίπτωση που μπορούμε να μιλήσουμε για ΘΕΡΑΠΕΙΑ από τη νόσο Πενταετής επιβίωση: Στάδιο Ι >70% Στάδιο ΙΙ <50%

Αφαίρεση του όγκου σε υγιή ΜΑΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ και ΜΙΚΡΟΣΚΟΠΙΚΑ όρια Το ελεύθερο χείλος χειρουργικού κολοβώματος να απέχει τουλάχιστον 1cm από τον όγκο Πλήρης λεμφαδενικός καθαρισμός

-Βήχας -Αιμόπτυση -Απώλεια βάρους -Παρανεοπλασματικά σύνδρομα -Βράγχος φωνής -Ακρόαση -Ψηλάφηση: υπερκλειδίων βόθρων και τραχήλου

-Επισκόπηση -Βιοψίες -Κυτταρολογική -Διαβρογχική βιοψία

-ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΑ: Γενική αίματος -ΣΠΙΡΟΜΕΤΡΗΣΗ -ΑΕΡΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ Βιοχημικός έλεγχος ΡΤ αρττ - ΙΝR -ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ Αυστραλιανό αντιγόνο

Διακοπή καπνίσματος Φυσικοθεραπεία-TRIFLO Βρογχοδιαστολή-υγραντήρας Αντιβιοτικά 24h προ του χειρουργείου? Διασταύρωση για 2-3 μονάδες αίμα Εξέταση του ασθενούς από τον αναισθησιολόγο Ενημέρωση του ασθενούς και των συγγενών του

1. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ 2. ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ 3. ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ 4. ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ 5. ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ Στόχευση των παραγόντων ανάπτυξης του όγκου και των υποδοχέων τους με σκοπό να μειωθεί η αγγειογένεση του όγκου

ΣΤΑΔΙΑ Ι και ΙΙ: Θεραπεία εκλογής ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟ ΙΙΙα: -Χημειοθεραπεία -Ακτινοθεραπεία -Συνδυασμός -Χειρουργική θεραπεία σε επιλεγμένους ασθενείς μόνη ή σε συνδυασμό με προεγχειρητική ΧΜΘ ή και ΑΚΘ

1. Καρδιο-αναπνευστικές εφεδρείες 2. Γενική κατάσταση 3. Ηλικία του ασθενούς

1. ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ 2. ΝΕΩΤΕΡΕΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ: a. VATS b. ΡΟΜΠΟΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

Διενέργεια οπισθοπλάγιας θωρακοτομής δια του 5ου μεσοπλευρίου διαστήματος, το μήκος της τομής κυμαίνεται από 15 25 εκ. Διατομή μυών : πλατύς ραχιαίος, πρόσθιος οδοντωτός? Διατομή των μεσοπλευρίων μυών Τοποθέτηση διαστολέων και σταδιακή διάνοιξη των μεσοπλευρίων διαστημάτων σε πλάτος περίπου 10 15 εκ. Σύγκλειση με περιπλευρικά ράμματα μεταξύ 5 ης και 6 ης πλευράς με αποτέλεσμα την κατάργηση της κινητικότητας του ΜΣΔ

Μεγάλο χειρουργικό τραύμα Κάκωση ιστών (δέρμα, μύες, νεύρα, πλευρές) Διάρκεια επέμβασης (2 4 ώρες) Χρόνος μετεγχειρητικής νοσηλείας (7 ημέρες) Απώλεια αίματος ανάγκη μεταγγίσεων Πόνος (μετεγχειρητικός και χρόνιος) Αναλγητικά Επιπλοκές από αναπνευστικό (ατελεκτασίες, πνευμονίες) Επιπλοκές από γαστρεντερικό (ειλεός, γαστρίτιδες, δυσκοιλιότητα) Αισθητικό αποτέλεσμα

Μικρή πρόσθια τομή μήκους 4 8 εκ Συμπληρωματικά 2 3 τομές 2 εκ για την εισαγωγή των θωρακοσκοπικών εργαλείων Διάρκεια επέμβασης 1,5 με 2,5 ώρες Χρόνος νοσηλείας 2 3 ημέρες Ελάχιστη απώλεια αίματος Πολύ λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος Χαμηλό ποσοστό μετεγχειρητικών επιπλοκών από το αναπνευστικό και το γαστρεντερικό σύστημα Καλό αισθητικό αποτέλεσμα

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ: Απαραίτητη η δυνατότητα τοποθέτησης τραχειοσωλήνα διπλού αυλού Αναπνευστική επάρκεια σε συνθήκες αερισμού ενός πνεύμονα Δυσκολία εφαρμογής σε κεντρικούς όγκους και σε περιπτώσεις γενικευμένων συμφύσεων Αυξημένο κόστος (συρραπτικά αγγείων κλπ)?

-ΛΟΒΕΚΤΟΜΗ -Ανατομική ΤΜΗΜΑΤΕΚΤΟΜΗ -ΣΦΗΝΟΕΙΔΗΣ ΕΚΤΟΜΗ λεμφαδενικός καθαρισμός -SLEEVE λοβεκτομή

Από το ΘΩΡΑΚΑ: Διαφυγή αέρα Αιμορραγία Υπολειπόμενος χώρος Ατελεκτασία Πνευμονία Εμπύημα Πνευμονική εμβολή Αναπνευστική ανεπάρκεια

Από την ΚΟΙΛΙΑ: Δυσκοιλιότης Ειλεός Γαστρορραγία Διάτρηση: στομάχου-εντέρου Παγκρεατίτις ΑΚΡΑ: Θρομβοφλεβίτις-Εμβολή ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ: Α.Ε.Ε.

1 η Μ.Τ.Χ. ημέρα: Κινητοποίηση Ακτινογραφία θώρακος Αέρια αίματος Εργαστηριακός έλεγχος Διακοπή ορρών Υδρική δίαιτα Αφαίρεση Foley Φυσικοθεραπεία

Σφηνοειδής εκτομή 1% Λοβεκτομή 2-3% Πνευμονεκτομή 4-6%

Συνεργασία με ογκολόγο και ακτινοθεραπευτή Μία εβδομάδα από την έξοδο ακτινογραφία θώρακος Ένα μήνα μετά ακτινογραφία θώρακος Τρεις μήνες μετά ακτινογραφία θώρακος Στους 6 μήνες CT Θώρακος Καρκινικοί δείκτες

ΠΡΟΛΗΨΗ ΠΡΩΙΜΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ