Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Σχετικά έγγραφα
Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

Νέα θεραπευτική προσέγγιση: Από το the lower the better στο Lowest is best

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Διαβητική δυσλιπιδαιμία: νεότερα δεδομένα

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

Ασθενής 55 ετών με υπέρταση και τυχαία ανεύρεση μικροϊσχαιμικών αλλοιώσεων σε MRI εγκεφάλου

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Παραρτημα III Μεταβολες στις περιληψεις των χαρακτηριστικων του προϊοντος και στα φυλλα οδηγιων χρησης

Παρουσίαση ενδιαφέροντος κλινικού περιστατικού Στεφανιαία Νόσος και δυσλιπιδαιμία

Ο ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΔΕ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ Η ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΟΞΥ ΙΣΧΑΙΜΙΚΟ ΑΓΓΕΙΑΚΟ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση δυσλιπιδαιμιών

Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των αναστολέων της πρωτεΐνης PCSK9: πότε και σε ποιους ασθενείς

Πρόληψη στα καρδιαγγειακά νοσήματα

Γράφει: Ευθυμία Πετράτου, Ειδική Παθολόγος, Υπεύθυνη Ιατρείου Διαταραχής Λιπιδίων, Ιατρικού Π. Φαλήρου

gr

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ. Υπό την Αιγίδα:

TIMI SCORE ΣΕ NSTEMI, ΗΜΕΡΕΣ ΝΟΣΗΛΕΙΑΣ, ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΗ

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

Επίτευξη Θεραπευτικών Στόχων της Δυσλιπιδαιμίας-Ο ρόλος του Evolocumab

ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΑΣ 2019 ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ. ΡΟΥΜΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ Νοσηλεύτρια CPN, MSc Α Παιδιατρικής κλινικής ΑΠΘ

Νέες κατευθυντήριες οδηγίες για την θεραπεία της χοληστερόλης: Οριοθετήσεις και επισημάνσεις

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Θετική επίδραση της ιβαμπραδίνης στη συμπαθητική υπερδραστηριότητα και την αρτηριακή σκληρότητα σε υπερτασικούς ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο

Επιπολασμός παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακή νοσηρότητα μεταξύ των κατοίκων κλειστού αγροτικού νησιωτικού πληθυσμού

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ ΣΕ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΑΣΘΕΝΕΙΣ.

Αρκούν οι αλλαγές του τρόπου ζωής να αλλάξουν την καρδιαγγειακή νόσο Συμβάλει η άσκηση Ποια? και Πόσο?

Νεότερες Κλινικές Μελέτες στη Λιπιδιολογία IMPROVE-IT. Καρακώστας Γεώργιος Διευθυντής Καρδιολογικής Κλινικής, Γ.Ν. Κιλκίς

Αντιμετώπιση ασθενούς με στεφανιαία και περιφερική αγγειακή νόσο

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Η επίδραση των ανταγωνιστών αλδοστερόνης στους παχύσαρκους υπερτασικούς

Ο ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2 ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΥΞΗΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΕΡΥΘΡΟΚΥΤΤΑΡΙΚΩΝ ΜΙΚΡΟΣΩΜΑΤΙΔΙΩΝ

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Υπολιπιδαιμικά φάρμακα στην τρίτη ηλικία. Μάνος Παξιμαδάκης Καρδιολόγος

Μονάδα Λιπιδίων Α Καρδιολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Ιπποκράτειο Νοσοκομείο

Η γενόσημη κλοπιδογρέλη στην δευτερογενή πρόληψη ισχαιμικών αγγειακών συμβαμάτων. Ελληνική πολυκεντρική κλινική μελέτη.

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΟΙΚΟΓΕΝΗΣ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Καρδιολογική Εταιρεία Κύπρου

Κατευθυντήριες οδηγίες για τις δυσλιπιδαιμίες: Διάγνωση και αντιμετώπιση

Dyslipidemia: Updated Guidelines Διαχείριση

εξουδετερώσει πλήρως;

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΚΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

Κώστας Τσιούφης Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Παν/μίου Αθηνών

Ηπειρος Προτάσεις για πιλοτικό πρόγραµµα πρόληψης και αντιµετώπισης των καρδιαγγειακών νοσηµάτων

ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

ΕΠI ΡΑΣΗ ΠΟΛΥΜΟΡΦΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΓΟΝΙ ΙΟΥ SLCO1B1 ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΟΡΕΑ ΟΡΓΑΝΙΚΩΝ ΑΝΙΟΝΤΩΝ ΟΑΤΡ1Β1 ΣΤΗΝ ΥΠΟΛΙΠΙ ΑΙΜΙΚΗ ΡΑΣΗ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΝΩΝ

ιονύσιος Τσαντίλας 1, Απόστολος Ι. Χαζητόλιος 2, Κωνσταντίνος Τζιόμαλος 2, Τριαντάφυλλος ιδάγγελος 2, ημήτριος Παπαδημητρίου 3, ημήτριος Καραμήτσος 2

Καρδιολογικός ασθενής και Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ)

ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ Ι

ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ:

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ Σύσταση 16: Επίπεδο Τεκμηρίωσης: I Βαθμός Σύστασης: A Σύσταση 17: Επίπεδο Τεκμηρίωσης: II Βαθμός Σύστασης: A Σύσταση 18:

Α' Καρδιολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Πανεπιστηµίου Αθηνών. Τµήµα Επιστήµης Διαιτολογίας Διατροφής, Χαροκόπειο Πανεπιστήµιο

Αντιαιμοπεταλιακή αγωγή στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Μιχαήλ Δούμας Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Ευάγγελος Π. Δημακάκος Παθολόγος Αγγειολόγος MD, PhD, EDA/VM, MLD/CDT

ΚΕΝΤΡΟ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Σακχαρώδης Διαβήτης. Είναι η πιο συχνή μεταβολική νόσος στον άνθρωπο. Γανωτάκης Εμμανουήλ Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης

ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Αναστολείς της PCSK9. ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΡΑΛΛΙΔΗΣ, FESC Αναπληρωτής Καθηγητής Καρδιολογίας Β ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

Υγεία και Άσκηση Ειδικών Πληθυσμών ΜΚ0958

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Κατανοώντας τον σηµαντικό ρόλο της LDLc στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συµβαµάτων Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

MESODA. Διαβητολογικό Κέντρο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά «Τζάνειο»

Διαδραστικό Πρόγραμμα. ΠΡΟγραμμα διαδραστικής καταγραφής της διαχείρισης του καρδιαγγειακού κινδύνου

Η διαχείριση της δυσλιπιδαιμίας στον υπερτασικό ασθενή και ο θεμέλιος ρόλος της στον καρδιαγγειακό κίνδυνο

ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ. ρ Κων/νος ημητρακόπουλος Επιμελητής Α ΕΣΥ Β Παθολογική Κλινική Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΣΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑΣ ΝΟΣΟΥ. Γαργάνη Κωνσταντίνα: ΤΕ Νοσηλεύτρια Σ/Μ ΓΝΘ Παπανικολάου

2003: : % 12-15%

Γραμματεία Συνεδρίου:

ΝΕΟΔΙΑΓΝΩΣΘΕΙΣ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΤΥΠΟΥ 2. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΒΛΑΒΗ

MID-RANGE EJECTION FRACTION. Αικατερίνη Αυγεροπούλου Διευθύντρια Ε.Σ.Υ Καρδιολογικό Τμήμα, Γ.Ν.Α Ιπποκράτειο

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ENDORSED BY. European Atherosclerosis Society. International Atherosclerosis Society ΔΙΟΙΚΗΤΙΚO ΣΥΜΒΟYΛΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚHΣ ΕΤΑΙΡΕIΑΣ ΑΘΗΡΟΣΚΛΗΡΩΣΗΣ

Kαρδιαγγειακά Nοσήματα και Ðαράγοντες Kινδύνου

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΣΤΗ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ

Π. Σταφυλάς, Π. Σαραφίδης, Σ. Γουσόπουλος, Π. Γεωργιανός, Ο. Σαμόγλου, Α.Κανάκη, Λ. Χατζηϊωαννίδης, Χ. Καλίτσης, Π. Ζεμπεκάκης, Α. Λαζαρίδης.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Κατευθυντήριες οδηγίες και ενημέρωση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης Γ. ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Γ.Ν.Α. <<ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ>> ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2.

ΟΞΥ ΕΜΦΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΜΥΟΚΑΡΔΙΟΥ

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΎΠΟΥ 2.

Σακχαρώδης Διαβήτης. Ένας σύγχρονος ύπουλος εχθρός

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟ ή ΚΑΡΔΙΟΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

«ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ»

Αθήνα Ιανουάριος 2019 Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών,

Αθήνα Νοέμβριος 2018 Αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι του Ελληνικού Οργανισμού Εγκεφαλικών,

Transcript:

Στατίνες στην πρωτογενή πρόληψη Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Πρόληψη καρδιαγγειακών νοσημάτων Πρωτογενής πρόληψη : το σύνολο των παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ελάττωση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακού συμβάματος σε ασθενείς χωρίς γνωστή καρδιαγγειακή νόσο Δευτερογενής πρόληψη : το σύνολο των παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ελάττωση του κινδύνου εμφάνισης νέου καρδιαγγειακού συμβάματος σε ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο : Στεφανιαία νόσος Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο Περιφερική αρτηριακή νόσος

Καρδιαγγειακά νοσήματα : 1η αιτία θανάτου

LDL-C : μείζων παράγοντας καρδιαγγειακού κινδύνου Μετα-ανάλυση 61 προοπτικών μελετών παρατήρησης σε υγιείς ενήλικες (n=892.237) Lancet 2007;370:1829-39

Οφέλη από την ελάττωση της LDL-C με στατίνη Μετα-ανάλυση 26 μελετών με στατίνες σε 169.138 ασθενείς Για κάθε ελάττωση της LDL-C κατά 39 mg/dl, οι στατίνες ελάττωσαν : τη θνησιμότητα από στεφανιαία νόσο κατά 20% (p<0,0001) τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κατά 16% (p<0,0001) την ολική θνησιμότητα κατά 10% (p<0,0001) Lancet 2010;376:1670-81 Αναμενόμενη ελάττωση της LDL σε ασθενή με LDL 140 mg/dl : με σιμβαστατίνη 20 mg ή ατορβαστατίνη 10 mg 49 mg/dl με ροσουβαστατίνη 10 mg 66 mg/dl Am J Cardiol 2010;105:69-76

Στόχος LDL-C στη δευτερογενή πρόληψη Σε ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο (στεφανιαία νόσος, ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, περιφερική αρτηριακή νόσος), ο στόχος της LDL-C είναι < 70 mg/dl Για την επίτευξη του στόχου, συνιστάται η χορήγηση μονοθεραπείας με την μέγιστη ανεκτή δόση ισχυρής στατίνης Σε ασθενείς με LDL-C > 70 mg/dl, συνιστάται άμεση έναρξη χορήγησης στατίνης, σε συνδυασμό με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα

Η σημασία της πρωτογενούς πρόληψης Το 50% των ανδρών και το 64% των γυναικών που θα αποβιώσει αιφνιδίως λόγω στεφανιαίας νόσου δεν είχε προηγουμένως συμπτώματα ενδεικτικά στεφανιαίας νόσου Περίπου το 40% των ασθενών με έμφραγμα μυοκαρδίου θα καταλήξει πριν φτάσει στο νοσοκομείο Το 9,4% των ασθενών που εισάγονται στο νοσοκομείο με έμφραγμα θα αποβιώσει εντός του νοσοκομείου Το 10% των ασθενών με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο θα καταλήξει εντός 30 ημερών και το 25% θα εξαρτάται από άλλους για τις καθημερινές δραστηριότητές του

Σακχαρώδης διαβήτης και καρδιαγγειακός κίνδυνος Μελέτη παρατήρησης σε 1.059 διαβητικούς ασθενείς και 1.373 μη διαβητικούς ασθενείς 7 έτη παρακολούθησης 18 έτη παρακολούθησης N Engl J Med 1998;339:229-34 Diabetes Care 2005;28:2901-7

Οφέλη των στατινών στον σακχαρώδη διαβήτη Μετα-ανάλυση 14 μελετών με στατίνες σε 18.686 διαβητικούς ασθενείς Για κάθε ελάττωση της LDL-C κατά 39 mg/dl, οι στατίνες ελάττωσαν τα θανατηφόρα ή μη εμφράγματα κατά 22% (p < 0,0001) τα αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια κατά 21% (p = 0,0002) την καρδιαγγειακή θνητότητα κατά 13% (p = 0,008) την ολική θνητότητα κατά 9% (p = 0,02) Lancet 2008;371:117-25

Χρόνια νεφρική νόσος : ορισμός και επιδημιολογία Χρόνια νεφρική νόσος : εκτιμώμενος ρυθμός σπειραματικής διήθησης <60 ml/min/1,73m 2 ή παρακλινικές ενδείξεις νεφρικής βλάβης για 3 μήνες Εξίσωση MDRD egfr (ml/min/1,73m 2 ) = 186 x κρεατινίνη ορού (mg/dl) -1,154 x ηλικία -0,203 x 0,742 (στις γυναίκες) Άνδρες > 50 ετών με κρεατινίνη 1,3 mg/dl και γυναίκες > 50 ετών με κρεατινίνη 1,1 mg/dl έχουν χρόνια νεφρική νόσο To 13,1% των ενηλίκων στις ΗΠΑ έχουν χρόνια νεφρική νόσο JAMA 2007;298:2038-47

Χρόνια νεφρική νόσος και καρδιαγγειακός κίνδυνος Μελέτη στο γενικό πληθυσμό στον Καναδά (n = 1.268.029) 4 έτη παρακολούθησης Lancet 2012;380:807-14

Οφέλη των στατινών στη χρόνια νεφρική νόσο (Ι) Μελέτη JUPITER (n=17.802 ασθενείς χωρίς καρδιαγγειακή νόσο) CKD : HR 0.55 (0.38-0.82) ARR : 0.97 (rosuvastatin : 1.08 vs. placebo : 1.95) No CKD : HR 0.57 (0.45-0.72) ARR : 0.52 (rosuvastatin 0.69 vs. placebo 1.21) 3.267 ασθενείς είχαν egfr < 60 ml/min/1,73m 2 Ροσουβαστατίνη 20 mg ή placebo Μέση διάρκεια παρακολούθησης: 1,9 έτη J Am Coll Cardiol 2010;55:1266-73

Οφέλη των στατινών στη χρόνια νεφρική νόσο (ΙΙ) Μετα-ανάλυση 26 τυχαιοποιημένων μελετών με χορήγηση στατίνης (n = 169.138) 6.066 ασθενείς με egfr < 60 ml/min/1,73m 2 Lancet 2010;376:1670-81

Ασθενείς με ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία 1:200-1:500 στο γενικό πληθυσμό Στόχος LDL-C < 100 mg/dl Άτομα με LDL-C > 190 mg/dl έχουν αυξημένη πιθανότητα να πάσχουν από ετερόζυγη οικογενή υπερχοληστερολαιμία ανεξαρτήτως από την παρουσία οικογενειακού ιστορικού πρώιμης καρδιαγγειακής νόσου Eur Heart J 2011;32:1769-818

Συνολικός καρδιαγγειακός κίνδυνος Σε ασθενείς χωρίς εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο, σακχαρώδη διαβήτη ή χρόνια νεφρική νόσο, ο στόχος της LDL-C εξαρτάται από τον συνολικό καρδιαγγειακό κίνδυνο Συνιστάται ο υπολογισμός του συνολικού καρδιαγγειακού κινδύνου με το SCORE Το SCORE παρέχει το 10ετή κίνδυνο θανάτου από καρδιαγγειακή νόσο λαμβάνοντας υπόψη τα εξής : Ηλικία Φύλο Ολική χοληστερόλη Συστολική αρτηριακή πίεση Κάπνισμα (ναι/όχι)

Hellenic J Cardiol 2007;48:55-63

SCORE Ασθενείς με θετικό οικογενειακό ιστορικό (πρώτη εμφάνιση στεφανιαίας νόσου σε άνδρα συγγενή πρώτου βαθμού < 55 ετών ή σε γυναίκα συγγενή πρώτου βαθμού < 65 ετών) έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπολογιζόμενο με το SCORE (x 2 στους άνδρες και x 1,7 στις γυναίκες) Ασθενείς με παχυσαρκία, μειωμένη σωματική δραστηριότητα, αυξημένα τριγλυκερίδια ή χαμηλή HDL έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από τον υπολογιζόμενο με το SCORE Ασθενείς με υψηλή HDL έχουν μικρότερο κίνδυνο από τον υπολογιζόμενο με το SCORE

Οφέλη των στατινών στην πρωτογενή πρόληψη Μετα-ανάλυση 26 μελετών με χορήγηση στατίνης n = 169.138 Lancet 2010;376:1670-81

Οφέλη των στατινών στην πρωτογενή πρόληψη Μετα-ανάλυση 27 μελετών με χορήγηση στατίνης n = 134.537 Lancet 2012;380:581-90

Οφέλη της ελάττωσης της LDL-C σε νεαρή ηλικία Μετα-ανάλυση 32 μελετών συσχέτισης 9 πολυμορφισμών σε 6 γονίδια που σχετίζονται με χαμηλότερα επίπεδα LDL-C με τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακής νόσου (n = 312.321) J Am Coll Cardiol 2012;60:2631-9

Κατευθυντήριες οδηγίες Ασθενείς πολύ υψηλού κινδύνου : εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσος, σακχαρώδης διαβήτης, χρόνια νεφρική νόσος και άτομα με SCORE 10% Στόχος LDL-C < 70 mg/dl Ασθενείς υψηλού κινδύνου : πολύ υψηλά επίπεδα μεμονωμένου παράγοντα κινδύνου και άτομα με SCORE 5-9% Στόχος LDL-C < 100 mg/dl Ασθενείς μέτριου κινδύνου : άτομα με SCORE 1-4% Στόχος LDL-C < 115 mg/dl Σε άτομα υψηλού και πολύ υψηλού κινδύνου, συνιστάται άμεση έναρξη στατίνης παράλληλα με υγιεινοδιαιτητικά μέτρα Για την επίτευξη του στόχου, συνιστάται η χορήγηση μονοθεραπείας με την μέγιστη ανεκτή δόση ισχυρής στατίνης

Ασφάλεια υψηλών δόσεων στατινών PROVE-IT (n=4.162) TNT (n=10.001) SPARCL (n=4.731) SATURN (n=1.039) Αύξηση SGPT > 3 ULN Αύξηση CPK > 10 ULN Ατορβαστατίνη 80 mg 3,3% NR Πραβαστατίνη 40 mg 1,1% NR Ατορβαστατίνη 80 mg 1,2% 0 Ατορβαστατίνη 10 mg 0,2% 0 Ατορβαστατίνη 80 mg 2,2% 0,1% Placebo 0,5% 0 Ατορβαστατίνη 80 mg 2,1% 0,6% Ροσουβαστατίνη 40 mg 0,7% 0,1%

Στατίνες και νεοεμφανιζόμενος διαβήτης Μετα-ανάλυση 13 τυχαιοποιημένων μελετών με χορήγηση στατίνης (n = 91.140) Η χορήγηση στατίνης αύξησε τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη κατά 9% Από τους 255 ασθενείς που θα λάβουν στατίνη για 4 χρόνια, ένας θα εμφανίσει διαβήτη Για κάθε 1 περίπτωση νεοεμφανιζόμενου διαβήτη, οι στατίνες προλαμβάνουν 5 θανατηφόρα ή μη εμφράγματα και 5 αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια ή επεμβάσεις αορτοστεφανιαίας παράκαμψης Lancet 2010;375:735-42

Συμπεράσματα Η χορήγηση στατινών ελαττώνει τα καρδιαγγειακά συμβάματα εξίσου σε ασθενείς με εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο και στην πρωτογενή πρόληψη Πολλοί ασθενείς χωρίς εγκατεστημένη καρδιαγγειακή νόσο (με σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια νεφρική νόσο ή πολλαπλούς παράγοντες κινδύνου) έχουν τον ίδιο καρδιαγγειακό κίνδυνο με τους ασθενείς με στεφανιαία νόσο και πρέπει επομένως να αντιμετωπίζονται εξίσου επιθετικά Συνεπώς, ο συνολικός καρδιαγγειακός κίνδυνος και όχι μόνο η παρουσία ή μη καρδιαγγειακής νόσου πρέπει να καθορίζει τους θεραπευτικούς στόχους της υπολιπιδαιμικής αγωγής