ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ (ALD) Νικόλαος Χ. Γραμματικός Γαστρεντερολόγος επιμελητής Α ΕΣΥ Β Προπ. Παθολογική Κλινική, ΓΠΝΘ Ιπποκράτειο

Σχετικά έγγραφα
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ «Άντρας 36 ετών με έκδηλη ηπατομεγαλία και

Πρακτική προσέγγιση ασθενή με αλκοολική ηπατοπάθεια. Κωνσταντίνος Μιμίδης Γαστρεντερολόγος Αν. Καθηγητής Παθολογίας Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟ

ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ. Καλαμπόκης Γεώργιος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Παθολογική Κλινική ΠΓΝΙ

Ηπατίτιδα C και Σακχαρώδης διαβήτης. Όλγα Ι. Γιουλεμέ Γαστρεντερολόγος, Λέκτορας Α.Π.Θ. Α Προπ. Παθολογική Κλινική ΑΧΕΠΑ

ΟΞΕΙΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑΣ ΗΠΑΤΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ-ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Αναστασόπουλος ΝΑ 1, Καραμάνη-Πλουμπίδου ΑΒ 1, Μαλλιώρας Ι 1, Παπούδου-Μπάη Α 2, Παλιούρας Α 3, Στυλιανίδη ΜΧ 1, Γούσια Α 1,2, Γκλαντζούνης Γ 1,3

Αλκοολική Νόσος του Ήπατος

Ο ρόλος της δίαιτας στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της NAFLD.

Πρακτική προσέγγιση ασθενών με ασκίτη

Πού οφείλεται η νόσος και ποιοι παράγοντες την πυροδοτούν:

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟ. Σ. Π. ΝΤΟΥΡΑΚΗΣ Καθηγητής Παθολογίας Β Παν/κή Παθολογική Κλινική Ιπποκράτειο ΠΓΝΑ

Παρουσίαση Περιστατικού. Πολυξένη Ι. Αγοραστού

Λιπώδης νόσος του ήπατος (Fatty liver disease)

Χρόνια νοσήματα του ήπατος και υπολιπιδαιμική θεραπεία

Μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΟΨΙΑ ΗΠΑΤΟΣ

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ

ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΕΠΙΚΑΛΥΨΗΣ. Καλλιόπη Ζάχου. 12 Ο Πανελλήνιο Ηπατολογικό Συνέδριο. Παθολόγος Παθολογική Κλινική & Ερευνητικό Εργαστήριο Παν/μίου Θεσσαλίας

ΣΥΝΟΣΗΡΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΧΑΠ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΟΥ ΑΝΝΑ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΕΝΤΑΤΙΚΟΛΟΓΟΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΡΙΑ Α ΓΕΝ.ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

συκώτι (ήπαρ) στομάχι χοληδόχος κύστη πάγκρεας δωδεκαδάκτυλο έντερο

ΜΗ ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΛΙΠΩΔΗΣ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Θεραπεία χρόνιας ιογενούς Ηπατίτιδας. Ηπατικές και εξωηπατικές ωφέλειες από τη θεραπεία της χρόνιας Ηπατίτιδας C

IgG4 χολαγγειίτιδα μια νέα κλινική οντότητα. Πολυξένη Ι. Αγοραστού

Σπήλιος Μανωλακόπουλος. Γαστρεντερολόγος Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ

Η ΚΛΙΝΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΗ-ΑΛΚΟΟΛΙΚΗΣ ΣΤΕΑΤΟΗΠΑΤΙΤΙ ΑΣ

Αμινοσαλικυλικά στη νόσο Crohn

Ηπατίτιδα C: Κλινικοί στόχοι & Προτεραιότητες Φυσική ιστορία της νόσου

Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακευτική Ηπατοτοξικότητα: Νεότερα δεδομένα

ΠΡΟΛΗΨΗ ΥΠΟΤΡΟΠΩΝ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑΣ ΚΙΡΣΩΝ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ

¹Γαστρεντερολογική κλινική, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Σχολή Επιστημών Υγείας, Τμήμα Ιατρικής, Παθολογικός Τομέας

13-14/10/2017 ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

Η μετάβαση από τη βιοχημικά πρώιμη στην προχωρημένη Πρωτοπαθή Χολική Χολαγγειίτιδα: Προγνωστικοί παράγοντες & επιπτώσεις στην πορεία της νόσου

IOΓΕΝΗΣ ΗΠΑΤΙΤΙΣ Βαλεντίνη Τζιούφα-Ασημακοπούλου Εργαστήριο Γενικής Παθολογίας και Παθολογικής Ανατομικής ΑΠΘ

Ιωάννα Χρανιώτη 1, Νικόλαος Κατζηλάκης 2, Δημήτριος Σαμωνάκης 2, Γρηγόριος Χλουβεράκης 1, Ιωάννης Μουζάς 1, 2, Ευτυχία Στειακάκη 1, 2

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ Ο ΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΝΤΙ-ΙΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΓΡΙΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΙΟ Α/Η1Ν1 ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΤΕΝΩΝ ΕΠΑΦΩΝ ΤΟΥΣ

Association Between Portosystemic Shunts and Increased. Simón-Talero M, Roccarina D, Martínez J, Lampichler K, Baiges A, Low G,

Βοηθά η θεραπεία στην ιδιοπαθή πνευμονική ίνωση;

13-14 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2017 ΑΘΗΝΑ ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΣΤΗ ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΘ

Χριστίνα Βουρλάκου. Παθολογοανατομικό Τμήμα ΓΝΑ Ο Ευαγγελισμός

ΚΥΣΤΑΤΙΝΗ C ΟΡΟΥ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΟΞΕΙΑΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΒΛΑΒΗΣ ( Acute kidney injury )

Χρόνια υπερτρανσαμινασαιμία. Ινώ Καναβάκη M.D., PhD, FMH Παιδίατρος-Παιδογαστρεντερολόγος Α Παιδιατρική Κλινική ΕΚΠΑ

Φώτιος Ν. Κοθώνας Γαστρεντερολόγος

ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ (ΗΚΚ)

Σακχαρώδης Διαβήτης και Μη Αλκοολική Στεατοηπατίτιδα -Παθογένεια και Αντιμετώπιση-

ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΩΔΗΣ ΔΙΗΘΗΣΗ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΜΕΝΗΣ ΦΕΡΡΙΤΙΝΗΣ ΠΛΑΣΜΑΤΟΣ

Διατροφικές διαταραχές σε ασθενείς με νοσήματα ήπατος-χοληφόρων. Ιωάννης Βλαχογιαννάκος

Ασθενής με ηπατική ίνωση λόγω NAFLD/NASH και διαβήτη. Υπάρχει κοινή θεραπεία;

Π.ΠΑΣΧΟΣ, Ε.ΜΠΕΚΙΑΡΗ, Ε.ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, Μ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗ, Α. ΤΣΑΠΑΣ, Κ. ΠΑΛΕΤΑΣ

κλινική και εργαστηριακή προσέγγιση των νοσημάτων του Τ. Ράλλης Καθηγητής Παθολογίας Ζώων Συντροφιάς, Τμήμα Κτηνιατρικής, ΑΠΘ

ΠΑΓΚΌΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΝΕΦΡΟΥ 2017 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Αρχική εμπειρία από την χορήγηση anakinra σε δέκα ενήλικες ασθενείς με ανθεκτική ιδιοπαθή υποτροπιάζουσα περικαρδίτιδα

Κανένα για αυτήν την παρουσίαση. Εκπαιδευτικές-ερευνητικές-συμβουλευτικές επιχορηγήσεις την τελευταία διετία: Abbvie,Novartis, MSD, Angelini,

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Αναστάσιος Ρούσσος. Επιστημονικός συνεργάτης Α Γαστρεντερολογική Κλινική ΓΝΑ «Ο Ευαγγελισμός»

Χρόνια ηπατίτιδα C. Συζήτηση ασθενών με χρόνιες ιογενείς ηπατίτιδες: διαγνωστικά & θεραπευτικά διλήμματα

Development and Validation of a Scoring System That Includes. Corrected QT Interval for Risk Analysis of Patients With Cirrhosis and

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗΣ ΝΕΦΡΟΥ ΣΕ (+) ΛΗΠΤΕΣ

Αθήνα, 23-24/10/2015 ΗΜΕΡΑ ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΗΤΗΣ

«Επιπολασμός της υπερκαλιαιμίας σε ασθενείς με και χωρίς σακχαρώδη διαβήτη ανάλογα με το επίπεδο της νεφρικής λειτουργίας»

ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΗΠΑΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ. Σ. Π. ΝΤΟΥΡΑΚΗΣ Καθηγητής Παθολογίας

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

«Πρόληψη υποτροπών και επιπλοκών της κοιλιοκάκης» 12 η Εκπαιδευτική Διημερίδα της ΕΠΕΓΕ Αθήνα 2014

ΤΑ ΑΝΤΙ-SLA/LP ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΔΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΗ ΜΟΡΦΗ ΑΥΤΟΑΝΟΣΟΥ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ, ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ Ή ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΠΡΟΓΝΩΣΗ

Ασθενής με ΙΦΝΕ και ταυτόχρονη ηπατοπάθεια: Παρουσίαση περίπτωσης

Παράρτημα ΙII. Τροποποιήσεις στις σχετικές παραγράφους της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και του φύλλου οδηγιών

ΧΡΟΝΙΑ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ/ΝΕΦΡΟΠΑΘΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΙΑ ΝΕΦΡΙΚΩΝ ΜΟΣΧΕΥΜΑΤΩΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ

ΓΑΣΤΡΟ-ΟΙΣΟΦΑΓΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΙΚΗ ΝΟΣΟΣ Η ΜΙΖΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ

Κορίτσι 20 ετών προσήλθε εξαιτίας εκούσιας λήψης 20 tb παρακεταμόλης (10γρ.) και 30 tb βαλεριάνας Aναφέρεται ταυτόχρονη λήψη αλκοόλ Λήψη ουσιών δύο

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Ο ΕΠΙΠΟΛΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β12 ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΦΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΛΗΨΗΣ ΜΕΤΦΟΡΜΙΝΗΣ Ε.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΜΑΪΟΥ 2014

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Προφανής κλινική διάγνωση: Ισχαιμικό έμφρακτο αριστερής Μέσης Εγκεφαλικής Αρτηρίας

Ο ρόλος της βιοψίας στην εκτίμηση της ηπατικής αρχιτεκτονικής. Η παθολογοανατομική βάση της πυλαίας υπερτάσεως.

Νικόλαος Γ.Πατσουράκος Επιμελητής Καρδιολόγος - Εντατικολόγος Υπεύθυνος Μονάδας Εμφραγμάτων Τζάνειο Γενικό Νοσοκομείο Πειραιά

Παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του Παγκρέατος. Στέργιος Δελακίδης Γαστρεντερολόγος

Ο σακχαρώδης διαβήτης ( ΣΔ ) είναι το κλινικό σύνδρομο που οφείλεται. είτε σε έλλειψη ινσουλίνης λόγω μείωσης η παύσης παραγωγής (σακχαρώδης

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΤΥΧΙΑΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Ενημερώσου... γιατί. η ΗΠΑΤIΤΙΔΑ μπορεί να μη σου δώσει ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΗΠΑΤΟΣ. Αθήνα, Μάϊος 2008

ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ. Νικολούδη Μαρία. Ειδικ. Παθολόγος, Γ.Ν.Θ.Π. «Η Παμμακάριστος»

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Η διατροφική αξιολόγηση του ασθενούς με αντιρροπούμενη και μη αντιρροπούμενη κίρρωση. Αλεξάνδρα Γεωργίου Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, MSc

Αντιμετώπιση κλινικών προβλημάτων σε κιρρωτικούς ασθενείς με. Οξεία Νεφρική Βλάβη. Εκπαιδευτική Διημερίδα Ε.Ε.Μ.Η. Θεσσαλονίκη, Μαΐου 2016

Οξεία ηπατική ανεπάρκεια σε ασθενή με κατάχρηση αιθυλικής αλκοόλης

Ηθέσητωναντι-TNF παραγόντων στην θεραπεία της περιεδρικής νόσου Crohn. Χρηστίδου Αγγελική Γαστρεντερολόγος ΓΝΑ ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ

Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος: το πρότυπο των αυτόάνοσων ρευματικών νοσημάτων

ΟΔΗΓΙΕΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ

AΣΘΜΑ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΣΘΜΑΤΟΣ & ΚΥΗΣΗΣ

ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΗΣΗ ΘΡΕΠΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 18: ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Θεραπευτική αντιμετώπιση της οξείας κρίσης άσθματος. Μίνα Γκάγκα Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών

Ενδείξεις μέτρησης εκπνεομένου NO στα παιδιά

Κίρρωση ήπατος. μεταμόσχευση ήπατος

Διαγνωστικά και θεραπευτικά διλήμματα ασθενών με χρόνια ηπατίτιδα Β Β. Παπαδημητρόπουλος

Dr ΣΑΡΡΗΣ Ι. - αµ. επ. καθηγ. ΑΒΡΑΜΙ ΗΣ Α. ενδοκρινολόγοι. gr

Transcript:

ΑΛΚΟΟΛΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ (ALD) Νικόλαος Χ. Γραμματικός Γαστρεντερολόγος επιμελητής Α ΕΣΥ Β Προπ. Παθολογική Κλινική, ΓΠΝΘ Ιπποκράτειο

Αιθανόλη - Αιθυλική Αλκοόλη ή Οινόπνευμα CH 3 -CH 2 -OH Al Cuhl (καλλωπιστική σκόνη αντιμονίου αλλά και το προϊόν απόσταξης) Αλκοολική ζύμωση σακχάρων ή από το αιθυλένιο παρουσία οξέος

Αλκοολισμός Η ποιο δύσκολη εξάρτηση Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (Ε.Κ.ΤΕ.Π.Ν.).) 200.000 Έλληνες πάσχουν από εξάρτηση από το αλκοόλ. 5.000 περίπου υπολογίζονται οι θάνατοι ετησίως, από αιτίες που σχετίζονται με την υπερβολική κατανάλωσή του.

To φάσμα της ALD Ιστολογικά στάδια Λιπώδες Ηπαρ ή απλή Στεάτωση Αλκοολική Ηπατίτις Χρόνια ηπατίτις με Ινωση ή Κίρρωση κάποιες ή όλες μπορεί να συνυπάρχουν την ίδια χρονική στιγμή

Ασφαλής κατανάλωση Αλκοόλ Ανδρες : 21 units/w ή 21χ8=168 g Γυναίκες : 14 units/w ή 14χ8=112 g 1 unit : 8 g ethanol Ασθενείς με ΑΗ καταναλώνουν >100g/d (συνήθως 150-200g/d) 200g/d για >10 έτη Hepatology 1996;23:1025-1029 1029

1 ποτό 1 ποτήρι Μπύρας 360 ml 1 ποτήρι Κρασσί 120 ml 1 ποτήρι Ουϊσκι 45 ml

Η περιεκτικότητα σε Αλκοόλ

ΦΑΡΜΑΚΑ / ΤΟΞΙΝΕΣ ΑΛΚΟΟΛ ΙΟΙ ΗΠΑΤΙΤΙΔΑΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΔΙΑΒΗΤΗΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ ΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΦΥΛΟ, ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ Reuben A, Curr Opinion Gastroenterol 2008

Natural history of ALD Steatosis 10-30% Cirrhosis over 10-13years 13years Alcooholic hepatitis 35-50% 50% Cirrhosis over 10-13years 13years

Αλκοολική Ηπατίτις ΑΗ Ορισμός Τό κλινικό σύνδρομο * ικτέρου και ηπατικής ανεπάρκειας,το οποίο συμβαίνει γενικώς μετά δεκαετίες κατάχρησης Αλκοόλ (μέση ημερήσια κατανάλωση 100g) Όχι σπάνια,ο ασθενής μπορεί να έχει διακόψει το Αλκοόλ εβδομάδες πρίν την εκδήλωση του συνδρόμου Ηλικία : 40-60 έτη Φύλο : συχνότερα Ανδρ. Επιδημιολογία Συχνότητα : ~ 20% σε 1604 ασθ.με Αλκοολισμό (liver biopsy) Ηepatology 1997;25;108-111 111

Αλκοολική Ηπατίτις-ΑΗ Ήπια σοβαρή βλάβη απειλητική για τη ζωή Εκδηλώνεται οξέως οξεία ρήξη αντιρρόπησης-σε σε υπόστρωμα χρόνιας ηπατικής βλάβης 10-35% των νοσηλευόμενων ασθενών με αλκοολική ηπατοπάθεια έχουν ιστολογική εικόνα ΑΗ εξέλιξη μετά αποχή από Αλκοόλ 27% ομαλοποίηση 18% κίρρωση 53% παραμονήαη 40% σοβαρής ΑH πεθαίνει σε 6 μήνες Am J Gastroenterol 1971;56:515 525 Mol Aspects Med 1988;10:97 105 Gastroenterology 1972;63:1026 1035 NEJM 2009;360:2758 2769

AH Κλινική Εικόνα Ικτερος Ικτερος ( πρωτεύων σημείο η ταχύτητα έναρξης) Πυρετός Ασκίτης Απώλεια μυικής μάζας (των εγγύς του κορμού ) Ηπαρ διογκωμένο, ευαίσθητο Εγκεφαλοπάθεια (σοβαρήσοβαρή ΑΗ) ΝEJM2009;360:2758 2769

Αλκοολική Ηπατίτιδα Τρεις παγίδες 1. Λανθασμένη διάγνωση -Οξεία Χολοκυστίτις (εγχείρηση), Χολλαγγειίτις (αντιβίωση) -Κατάχρηση Αλκοόλ + θεραπευτικές δόσεις Παρακεταμόλης, εκλαμβάνεται ως σοβαρή ΑΗ- Κορτιζόνη αντί NAC 2. Υπερδιάγνωση - Χρόνια Ηπατική Ανεπάρκεια από Αλκοόλ, βαφτίζεται ως ΑΗ χορηγείται κορτιζόνη 3. Υποδιάγνωση - ΑΗ εκλαμβάνεται ως Ηπατική Ανεπάρκεια από Αλκοόλ

AH- Eργαστηριακά ευρήματα Ενισχύουν τη διάγνωση σε ασθενή με κατάχρηση Αλκοόλ και Ασκίτη AST 2X ULN, < 300 IU/Ml AST/ALT > 2 INR,WBC, Neutophills Tbill > 5 mg/dl scr : κακός προγνωστικός δείκτης( HRS) Δ.Δ Οξεία ή Χρόνια ιογενής ηπατίτις Οξεία χολλαγγειίτις Φαρμακευτική ηπατίτις Κεραυνοβόλος Wilson s s Disease Οξεία AIH Πυογενή αποστήματα HCC

AH- Eργαστηριακά Απεικονιστικά ευρήματα Ελεγχος ασκ.υγρού για SBP, γενική ούρων, Α/α θώρακος US : για αποκλεισμό χοληδοχολιθίασης HCC πυογόνων αποστημάτων Doppler US : ταχύτητα ροής και διάμετρος της ηπατικής αρτηρίας

H Παθογένεια της ΑΗ

H Παθογένεια της ΑΗ

ΑΗ- Ιστολογικά ευρήματα Στεάτωση Αεροσφαιροειδής εκφύλιση(ballooning degeneration) Αφρώδης κυτταροπλασματική εκφύλιση(foamy degeneration) Mallory s s bodies (άμορφα ηωσινοφιλικά σωματίδια) Ενδοκολποειδική ίνωση Περιφλεβική, περιπυλαία ίνωση, Κίρρωση Οξεία υαλοειδής νέκρωση Μegamitochondria (ηπιώτερη μορφή ΑΗ) Sem Liver Dis 1986;6:221 232

Sem Liver Dis 1986:6;221 232 Ιστολογικά χαρακτηριστικά ΑΗ

ΗΔιάγνωσητηςΑΗείναικλινική H βιοψία ήπατος δεν είναι απαραίτητη Η βιοψία ήπατος επιβεβαίωσε τη διάγνωση της ΑΗ στο 70-80% ασθενών με πιθανολογούμενη κλινική διάγνωση ΑΗ Gastroenterology Clin Biol 1992;16:A231

Πρόγνωση - Προγνωστικοί Δείκτες Στην ΟΑΗ

Οξεία Αλκοολική Ηπατίτις Χωρίς θεραπευτική παρέμβαση θνητότητα από 65% έως και 95% στα περιστατικά που επιπλέκονται με νεφρική ανεπάρκεια. Hardison W N Engl J Med 1966

Components of Scoring System Used to Assess Prognosis in Alcoholic Hepatitis

Prognostic Scoring Systems Used for Patients with Alcoholic Hepatitis Poor prognosis if score 32 Poor prognosis if score >18 Poor prognosis if score >8 www.lillemodel.com [ age,albumin (day 0 ), bilirubin(day 0), bilirubin change (day 7), renal insufficiency,pt(inr) ] Hepatology 2010;51(1):307 328

Maddrey Discriminative Factor DF = 4.6 x (prothrombin time-control time [in seconds]) + serum bilirubin mg/dl Maddrey WC et al. Gastroenterology 1978 DF 32 όφελος από στεροειδή Mathurin P. J Hepatol 2002

Model End-Stage Liver Disease (MELD) MELD = 3.8[Ln serum bilirubin (mg/dl)] + 11.2[Ln INR] + 9.6[Ln serum creatinine (mg/dl)] + 6.4 Ln = λογάριθμος Ασθενείς με ΟΑΗ με MELD score >11, ή παρουσία ασκίτη και χολερυθρίνης >8 mg/dl χρήζουν άμεσης θεραπευτικής παρέμβασης προκειμένου να μειωθεί η θνητότητα. Sheth M. Gastroenterol 2002

AH :ΜELD score στην πρόγνωση θνητότητας στη διάρκεια νοσηλείας Journal of Hepatology 42 (2005) 700 706

Forrest EH. J Hepatol 2004 Forrest EH. Gut. 2005 Forrest EH. Gut. 2007 GAHS 9, χειρότερη πρόγνωση και όφελος από στεροειδή

Aλκοολική Ηπατίτις -σύσταση- Ασθενείς με υψηλή κλινική υποψία ΑΗ, πρέπει να αξιολογούνται για τη σοβαρότητα της κατάστασης με MDF και να επαναξιολογούνται στη διάρκεια της νοσηλείας με διαδοχικούς υπολογισμούς του MELD score

Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατοπάθειας-ALD Θεραπεία ανάλογα με το στάδιο της ηπατικής νόσου Ειδικοί θεραπευτικοί στόχοι στην ΑΗ Αντιμετώπιση της δυσλειτουργίας άλλων οργάνων Α. Αποχή από Αλκοόλ B. Φαρμακευτική υποστήριξη της αποχής, για το σύνδρομο στέρησης (χλωροδιαζεποξίδη, διαζεπάμη). Γ. Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας (ΑΗ) Δ. Αντιμετώπιση επιπλοκών της Κίρρωσης

Γ. Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας Γ 1 Nutrition therapy- θεραπείες διατροφής Γ 2 Στεροειδή Γ 3 Anticytokine therapy Γ 4 Θεραπείες συνδυασμού Γ 5 Άλλες θεραπείες

Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας

Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας

Γ. Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας Γ 1 Κοινό εύρημα: έλλειψη Βιταμινών και μεταλλικών ιχνοστοιχείων Γ 1 Nutrition therapy- θεραπείες διατροφής Vit A,D, B1 (Thiamine), B6 ( Πυριδοξίνη) φυλλικό οξύ, Ζn Σε 363 ασθ. με ΑΗ :100% έλλειμα Πρωτεϊνών ± θερμίδων Am J Med 1984;76:211-222 222 Η κακή θρεπτική κατάσταση σχετίζεται με βαρύτητα της νόσου και εξέλιξη Mortality rate σε 30 ασθ. : 3,3% σε όσους πέτυχαν +ve ισοζύγιο Ν 2 58% σε όσους παρέμειναν με ve ισοζύγιο Ν 2 J Hepatol 1985;1:141 155 Clin Nutr 2006;25: 285 294

Σημασία Της Θρεπτικής Υποστήριξης Θρεπτική υποστήριξη βελτιώνει το Child-Pugh score και μειώνει την θνητότητα των νοσηλευομένων ασθενών με ΑΗ (12 versus 47%) Cabre E.Gastroenterology 1990 Οι ασθενείς με ΑΗ που λαμβάνουν διαιτητικά συμπληρώματα έχουν μειωμένη συχνότητα νοσηλειών λόγω σημαντικά λιγότερων σοβαρών λοιμώξεων. Hisch S. JPEN 1993

Ημερήσιες Θρεπτικές Ανάγκες Ασθενών Με ΑΗ. Πρωτεΐνη = 1.0-1.5 1.5 gr / kg ΣΒ. Πρωτεϊνικά σκευάσματα με BCAA* χρειάζονται μόνο οι ασθενείς που δεν διατηρούν το ισοζύγιο του Ν χωρίς την εμφάνιση ηπατικής εγκεφαλοπάθειας. Θερμίδες= = 1.2-1.4 1.4 x REE (το λιγότερο 30 kcal/kg kg ΣΒ) μοιρασμένες 50-55% 55% σε υδατάνθρακες (κατά προτίμηση πολυσακχαρίτες), 30-35% 35% σε λίπη (κατά προτίμηση πολυακόρεστα). BCAA* = branched chain amino acids, αμινοξέα διακλαδισμένης αλύσου (βαλίνη λευκίνη, ισολευκίνη)

Γ. Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας Γ. Τα στεροειδή Τα δεδομένα από 15 τυχαιοποιημένες μελέτες για την χρήση των κορτικοειδών και 3 RCT(Mendenhall.Carithers,Ramon Carithers,Ramon ) σε ασθενείς με MDF 32 έδειξαν: 1. Στις 28 ημ. Οι ασθενείς που πήραν Κορτιζόνη είχαν καλύτερη επιβίωση από εκείνους που πήραν Placebo (84.6±( 3.4% vs 65.1±4.8%, p=0.001) 2. Στις 28 ημ. ανεξάρτητοι παράγοντες σχετιζόμενοι με την επιβίωση ήταν ηθεραπείαμεκορτιζόνη, η Ηλικία και η Κρεατινίνη 3. Η θεραπεία με Κορτιζόνη οδηγεί σε ταχεία βελτίωση της ηπατικής λειτουργίας, η οποίααρχίζειμετά7 αρχίζει 7 ημέρες J Hepatology 2002;36:480 487

M Κουλεντάκη. Ημερίδα για το Αλκόλ 2008

Γ. Θεραπεία της Αλκοολικής Ηπατίτιδας Γ 2 Στεροειδή Θεραπευτικό όφελος μόνο σε ασθενείς με σοβαρή ΑΗ δηλαδή MDF score 32 ή/και Ηπατική Εγκεφαλοπάθεια short- term survival(28 days) : steroids 84,6% vs placebo 65% p=0.001 MDF score < 32 spontaneous short- term survival(28 days): 90% Aliment Pharmacol Ther 2008;27:1167-1178 1178 J Hepatol 2002;36:480-44872 4487

Η δόση και η διάρκεια χορήγησης στεροειδών στην σοβαρή ΑΗ MDF 32 ή /και Εγκεφαλοπάθεια Prednizolone 40 mg/ημ ή 32mg methylprednisolone iv/ημ χ 4 εβδ. σταδιακή μείωση ή διακοπή σε 2-4 εβδ. ACG, AGA, AASLD guidelines

Περιορισμοί στη χρήση Κορτιζόνης όταν συνυπάρχουν επιπλοκές ή άλλες παρενέργειες της αλκοόλης Οξεία Παγκρεατίτιδα Αιμορραγία πεπτικού Νεφρική ανεπάρκεια Ενεργός λοίμωξη MDF score 54

238 pts. M Κουλεντάκη. Ημερίδα για το Αλκόλ 2008

Μathurin P. Hepatology 2003 M Κουλεντάκη. Ημερίδα για το Αλκόλ 2008

M Κουλεντάκη. Ημερίδα για το Αλκόλ 2008

Lille Model : 6 months survival in patients treated with steroids Hepatology 2007;45:1348 1354 85±2.5% 25±3,8%

40% των ασθενών με ΟΑΗ (DF>32, Lille model score>0.45) δεν απαντούν στα στεροειδή.

Anticytokine therapy Πεντοξυφιλίνη ΡΤΧ: Αναστολέας της σύνθεσης του TNF

49 pts PTX 52 pts placebo. M Κουλεντάκη. Ημερίδα για το Αλκόλ 2008

Πεντοξυφιλίνη Η επίπτωση του ΗΝΣ < στην ομάδα που ελάμβανε Πεντοξυφιλίνη 12% vs 42% p<0.001 Akriviadis E. Gastroenterology 2000

29pts 121pts. 36 non-responders 2008 (48:465-470)

29pts 58pts 31±8.6% vs 35.5±6.3%

Non-Responders σε στεροειδή χωρίς ECBL ή μεlille model score >0.45 Συνέχεια στεροειδών ή placebo μετά την 7 η ημέρα Αλλαγή σε ΡΤΧ την 7 η ημέρα ή ΙΔΙΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗ 25%

Prednisolone or Pentoxifylline for Alcoholic Hepatitis ΜarkR. Thursz, M.D., Paul Richardson, M.D., Michael Allison et al N Engl J Med 2015;372:1619-28. 65 κέντρα,, 1103 ασθενείς με σοβαρή βαρύτητα νόσου ΑΗ(δείκτης Maddrey>32) CONCLUSIONS: Pentoxifylline did not improve survival in patients with alcoholic hepatitis. Prednisolone was associated with a reduction in 28-day mortality that did not reach significance and with no improvement in outcomes at 90 days or 1 year.

Prednisolone or Pentoxifylline for Alcoholic Hepatitis MarkR. Thursz, M.D., Paul Richardson, M.D., Michael Allison et al N Engl J Med 2015;372:1619-28. 65 κέντρα,, 1103 ασθενείς με σοβαρή βαρύτητα νόσου ΑΗ(δείκτης Maddrey>32) Συμπέρασμα: Η χορήγηση πρεδνιζολόνης σε αντίθεση με την PTX, φαίνεται να προσδίδει κάποιο βραχυπρόθεσμο όφελος επιβίωσης σε σοβαρή ΑΗ. Ωστόσο κανένα δε δύναται να βελτιώσει την προγνωστική έκβαση της νόσου πέραν του ενός έτους.

Χωρίς Επιβεβαιωμένο Αποτέλεσμα Κολχικίνη S-adenosylmethionine Silymarin Πενικιλλαμίνη (ΟΑΗ) Γλουκαγόνο (ΟΑΗ) Αναβολικά στεροειδή, oxandrolone (ΟΑΗ)

Ηepatology January 2010

ACG, AGA, AASLD Guidelines Για Την Μακροχρόνια Αντιμετώπιση Της ΑΗ ΑΠΟΧΗ από την χρήση αιθανόλης. Καλή θρέψη. Αντιμετώπιση των επιπλοκών της κιρρώσεως. Οι ασθενείς στα τελικά στάδια ΑΗ θα πρέπει να λαμβάνονται υπ όψιν για μεταμόσχευση.

Επιλογή ασθενούς με Αλκοολική Κίρρωση για OLTx Μετά 6 μήνες αποχής CTP score > 11 Grade C Hepatology 2005

OLTx στην σοβαρή Οξεία Αλκοολική Ηπατίτιδα που δεν απαντάει στα κορτικοστεροειδή Lille score 0.45 Ισχύει ο κανόνας της 6μηνης αποχής? (κοινωνικό αίσθημα περί δωρεάς οργάνων) self induced disease

ΗΕπιβίωσημεταOLTx για Αλκοολική Ηπατική Νόσο Gut 2007

Συμπερασματικά Όλοι οι ασθενείς με ΟΑΗ πρέπει να λαμβάνουν: Eντατική θρεπτική υποστήριξη. Προφύλαξη για σύνδρομο στέρησης με χλωροδιαζεποξίδη ή διαζεπάμη. Θεραπεία για τις τυχόν επιπλοκές της κίρρωσης. Σε όσους έχουν DF>32 (ή( MELD>11 ή GAHS>9) ή ηπατική εγκεφαλοπάθεια να χορηγούνται στεροειδή. Η PTX αποτελεί εναλλακτική θεραπευτική λύση. Να γίνεται έγκαιρη ανίχνευση αυτών που δεν απαντούν στα στεροειδή (ECBL, Lille model). Κατά περίπτωση παραπομπή σε ειδικά κέντρα.

Ευχαριστώ για την προσοχή σας