ΕΥΣΤΑΘΕΙΑ ΙΑΤΟΙΧΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ. Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica

Σχετικά έγγραφα
Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica

Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica

1. Εισαγωγή στο Sage.

Κεφάλαιο 5ο: Επίλυση εξισώσεων και συστηµάτων

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #3: ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Μισδανίτης

Προγραμματισμός και Χρήση Ηλεκτρονικών Υπολογιστών - Βασικά Εργαλεία Λογισμικού

_Toc ΑΘΡΟΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ MATHEMATICA ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΟ MATHEMATICA. 3


ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς.

f x και τέσσερα ζευγάρια σημείων

Ομάδα Γ. Ο υπολογιστής ως επιστημονικό εργαλείο

Επικ. Καθ. Ν. Καραµπετάκης, Τµήµα. Τµήµα Μαθηµατικών, Α.Π.Θ. Λίστες και πίνακες

Ομάδα Γ. Ο υπολογιστής ως επιστημονικό εργαλείο

ΕΝΟΤΗΤΑ 1: ΟΡΙΣΜΟΣ ΠΕΔΙΟ ΟΡΙΣΜΟΥ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΒΑΣΙΚΩΝ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ ΛΥΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Α

4.1 Πράξεις με Πολυωνυμικές Εκφράσεις... 66

Παρουσίαση του Mathematica

Εισαγωγή στο Mathematica

όπου είναι γνήσια. ρητή συνάρτηση (δηλαδή ο βαθµός του πολυωνύµου υ ( x)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΡΟΛΟΓΟΣ... 1

- 1 2π. - z2 2. ii = True

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς. Ολοκληρώματα.

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς. Ολοκληρώματα.

Εισαγωγή στο Πρόγραμμα Maxima

Διαφορικός λογισµός. y(x + Δx) y(x) dy dx = lim Δy

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

13 Μέθοδοι υπολογισµού ολοκληρωµάτων Riemann

Εισαγωγή στην Αριθμητική Ανάλυση

Πρώτη επαφή με το μαθηματικό πακέτο Mathematica

Αριθµητική Ανάλυση. Ενότητα 5 Προσέγγιση Συναρτήσεων. Ν. Μ. Μισυρλής. Τµήµα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών,

Ομάδα Γ. Ο υπολογιστής ως επιστημονικό εργαλείο Εργασία Παραγωγίζοντας και ολοκληρώνοντας

Ομάδα Γ. Ο υπολογιστής ως επιστημονικό εργαλείο

Ανάλυση υναµικής ιεργασιών

Ομάδα Γ. Ο υπολογιστής ως επιστημονικό εργαλείο. ε την COMPUTATION MEETS KNOWLEDGE

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ

Από την Άλγεβρα των Υπολογισµών στα Υπολογιστικά Συστήµατα Άλγεβρας.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ. x A αντιστοιχίζεται (συσχετίζεται) με ένα μόνο. = ονομάζεται εξίσωση της

website:

Γ. Ν. Π Α Π Α Δ Α Κ Η Σ Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Ο Σ ( M S C ) ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΛΥΜΕΝΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Σπουδές στις Φυσικές Επιστήμες

Η έννοια του συναρτησιακού (functional).

Κεφάλαιο 5. Το Συμπτωτικό Πολυώνυμο

ΤΟΜΟΣ Α : Συμβολικός Προγραμματισμός

88x Ø 0, y Ø 0<, 8x Ø 0, y Ø 32<, 8x Ø 12, y Ø 8<, 8x Ø 28, y Ø 0<<

Κεφάλαιο 1: Προβλήµατα τύπου Sturm-Liouville

Α. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ LAPLACE

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 Ο 3.2 Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η. (Σ) όπου α, β, α, β, είναι οι

10 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ

Σηµειώσεις. Eφαρµοσµένα Μαθηµατικά Ι. Nικόλαος Aτρέας

:= x 2 + c 1 H1 - xl x 2 + c 2 H1- xl 2 x 3 17 c 1 c c 2 c c c 2 : 1 Ø 2 Ø 111 >>

Βασικά στοιχεία στο Matlab

ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Ι Ι ΑΣΚΩΝ : ρ. Χρήστος Βοζίκης

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο: ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 3: ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΗ [Κεφάλαιο 2.1: Πρόβλημα εφαπτομένης του σχολικού βιβλίου]. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΘΕΜΑ Β

4.1 Το αόριστο ολοκλήρωµα - Βασικά ολοκληρώ-

Δηλαδή η ρητή συνάρτηση είναι πηλίκο δύο ακέραιων πολυωνύμων. Επομένως, το ζητούμενο ολοκλήρωμα είναι της μορφής

Εισαγωγή στις Ελλειπτικές Καµπύλες

Κλασικη ιαφορικη Γεωµετρια

β) Αν επιπλέον το υπόλοιπο της διαίρεσης είναι υ(x) = - 3x + 5, τότε να βρείτε το Δ(x). (Απ. α) 5 ος β) Δ(x) = x 5 5x 4 + 6x 3 + 4x 2 11x + 5)

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ - ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ. Εισαγωγικές εξετάσεις για το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα - Μέρος 2ο

( ) = inf { (, Ρ) : Ρ διαµέριση του [, ]}

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Εισαγωγή στο SAGE. Νίκος Νοδαράκης. 31 Οκτωβρίου 2010

Αριθµητική Ολοκλήρωση

Αριθμητική Ανάλυση και Εφαρμογές

ΛΧ1004 Μαθηματικά για Οικονομολόγους

Εργαστήριο 4. Άóêçóç 1. Άóêçóç 2. Χημικοί. Plot Sec x, x, 2 π, 2π. p1 Plot Abs 1 Abs x, x, 3, 3. 1 In[3]:= f x_ : 2 π. p2 Plot f x, x, 3,

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1ο: ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑ 3: ΟΡΙΑ - ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗΣ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. ΠΡΟΛΟΓΟΣ... vii ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ... ix ΓΕΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ... xv. Κεφάλαιο 1 ΓΕΝΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ

Υπολογισµός τριπλών ολοκληρωµάτων µε διαδοχική ολοκλήρωση

τα βιβλία των επιτυχιών

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ, 5 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΣΕΩΝ. Κεφ. 1: Εισαγωγή (διάρκεια: 0.5 εβδομάδες)

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ. ΜΕΡΟΣ 1ο ΑΛΓΕΒΡΑ


Μαθηματικά. Β'Γυμνασίου. Μαρίνος Παπαδόπουλος

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ ιδάσκων : Ε. Στεφανόπουλος 12 ιουνιου 2017

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ΙΙ Πρόοδος Ι. Λυχναρόπουλος

Μαθηµατικοί Υπολογισµοί στην R

Εμβαδά. 1) Με βάση το παρακάτω διάγραμμα όπου το εμβαδόν των περιοχών είναι Α1=8 και Α2=2, να. 2) Να εκφράσετε το εμβαδόν του γραμμοσκιασμένου

Κεφάλαιο 6 Παράγωγος

Άσκηση. (i)(α) Να αποδειχθεί ότι η ƒ αντιστρέφεται και να βρεθεί το σύνολο τιμών της. (β) Να βρεθεί ο πραγματικός αριθμός a, τέτοιος ώστε να ισχύει

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΛΓΕΒΡΑΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ

Κυκλώματα, Σήματα και Συστήματα

7 ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΣΗΜΑΤΑ & ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

x=l ηλαδή η ενέργεια είναι µία συνάρτηση της συνάρτησης . Στα µαθηµατικά, η συνάρτηση µίας συνάρτησης ονοµάζεται συναρτησιακό (functional).

Κεφ. 5: Ολοκλήρωση. 5.1 Εισαγωγή

5269: Υπολογιστικές Μέθοδοι για Μηχανικούς. ρ ρμ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΑΣΟΛΟΓΙΑΣ

ΜΕΜ251 Αριθμητική Ανάλυση

Ομάδα Δ. Λύνοντασ Προβλήματα Φυςικήσ με τον υπολογιςτή

Γρήγορη Εκκίνηση. Όταν ξεκινήσετε το GeoGebra, εμφανίζεται το παρακάτω παράθυρο:

Α. Η γραφική παράσταση της συνάρτησης 2. f(x) = α x 2 + β x + γ, α 0. f (x) x. Παράδειγμα. Περιοδικό ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ Β Ε.Μ.Ε.

ΦΥΣ-151. Ηλεκτρονικοί Υπολογιστές Ι (FORTRAN 77) (Άνοιξη 2004)

Επίλυση Γραµµικών Συστηµάτων

Μαθηματικά και Φυσική με Υπολογιστές

Καθορισµός και διαχείριση διδακτέας ύλης των θετικών µαθηµάτων της Α Ηµερησίου Γενικού Λυκείου για το σχολικό έτος

Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )

f (x) dx = f (x) + c a f (x) f (x) cos 2 (f (x)) f (x) dx = tan(f (x)) + c 1 sin 2 (f (x)) f (x) dx = cot(f (x)) + c e f (x) f (x) dx = e f (x) + c

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΜΙΝΗΣ Μαθηματικός Επιμορφ. Β

Παραδείγματα διπλών oλοκληρωμάτων Γ. Λυχναρόπουλος

Συνέχεια συνάρτησης Σελ 17. Η απόδειξη ύπαρξης ρίζας εξίσωσης (τουλάχιστον μία) σε

Transcript:

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑ ΙΑΤΟΙΧΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica ρ. Νίκος Θεµελής Νοέµβριος 009 Σκοπός των σηµειώσεων είναι η παροχή βασικών γνώσεων για την χρήση του λογισµικού Mathematica µε την βοήθεια απλών παραδειγµάτων. Ουσιαστικά πρόκειται για µια εισαγωγή σε κάποιες από τις δυνατότητες που προσφέρει το λογισµικό σε περιοχές που ενδιαφέρουν ένα µηχανικό. Πρέπει να σηµειωθεί ότι οι εντολές παρουσιάζονται στα παραδείγµατα στην σχετικά πιο απλή µορφή τους, ωστόσο υπάρχουν διάφορες επιλογές για την καθεµία από αυτές που σχετίζονται είτε µε την εµφάνιση των αποτελεσµάτων είτε µε τους υπολογισµούς και για αυτό ο αναγνώστης ενθαρρύνεται να χρησιµοποιήσει την βοήθεια που προσφέρει το λογισµικό για περεταίρω εµβάθυνση. Το Mathematica είναι ένα προγραµµατιστικό πακέτο µε πολλές δυνατότητες σε σχεδόν όλους τους τοµείς των µαθηµατικών (Άλγεβρα, Θεωρία συνόλων, Ανάλυση, ιαφορικές Εξισώσεις, Στατιστική κτλ). Η υπολογιστική µηχανή του Mathematica είναι ο πυρήνας (kernel), ενώ η σύνδεση µεταξύ του χρήστη και του πυρήνα γίνεται µέσω του front end (περιβάλλον εργασίας) και του Mathematica notebook. Η Mathematica είναι µια συµβολική γλώσσα µε την οποία µπορούν να εκτελεστούν υπολογισµοί χωρίς να γίνουν αριθµητικές πράξεις. Εισαγωγή στο Mathematica Το Mathematica µπορεί να χρησιµοποιηθεί και ως απλή αριθµοµηχανή: + Παρδ. Σηµειώνεται ότι µε έντονους χαρακτήρες δηλώνονται τα δεδοµένα που εισάγει ο χρήστης (input), ενώ µε τα δεδοµένα εξόδου (output) µε κανονικούς χαρακτήρες. Οι εντολές δίνονται

πάντα µε το πρώτο γράµµα κεφαλαίο, ενώ χρησιµοποιούνται αγκύλες για το όρισµα συναρτήσεων. Το Mathematica υπολογίζει ακριβώς την έκφραση, που δίνεται, ενώ µπορεί να δώσει µια προσέγγιση µε όση ακρίβεια δεκαδικών ψηφίων απαιτείται. Sqrt@D Παρδ. N@%D N@Sqrt@D, 0D.6.606 Στο παρακάτω παράδειγµα ορίζονται µεταβλητές, όπου µπορούµε ανά πάσα στιγµή να δούµε το όρισµα τους ή και να τις διαγράψουµε. Παρδ. a ; b ; c a ê b d Sqrt@x^ yd?d Clear@dD x y Global`d d x y Ορισµός συνάρτησης Παρδ. f@x_d : x ^ ê; x 0 f@x_d : x ^ ê; x < 0 f@d f@ D 9 Πολλές φορές θέλουµε να υπολογίσουµε µια έκφραση χωρίς να καθορίσουµε γενικότερα µια τιµή σε µια µεταβλητή της. - -

Παρδ. x^ x + ê. x?x Global`x Μπορούµε επίσης να αναπτύξουµε σε όρους ή να απλοποιήσουµε εκφράσεις µε τις εντολές Expand[expr] και Simplify[expr] αντίστοιχα. Παρδ. 6 Expand@Hx + yl ^D x + x y + xy + y Factor@%D Hx + yl Together@x + êhx L + x^ êhx L ^D 6 + x x + 60 x x + x H + xl H + xl Υπολογισµός αθροισµάτων και γινοµένων Παρδ. 7 Sum@i^, 8i,,0<D 6 Product@ i, 8i,,6,0.<D 7.986 0 7 ηµιουργία λιστών και πινάκων. Παρδ.8 "Ex.8" f@x_d : x ^ + x + Array@f, 0, 0D 8,, 7,,,,, 7, 7, 9< m Table@ k, 8k,,7,<D m@@dd 8, 6, 0, < - -

Table@i ê j, 8i,,<, 8j,,<D êê MatrixForm Εισαγωγή στο Mathematica Γραφικές παραστάσεις σε -διαστάσεις Παρδ. 9 Plot@x^, 8x,, <D 8 6 - - - : Needs@"PlotLegends`"D Plot@8x, x, x Sin@xD<, 8x, 6 π, 6 π<, PlotStyle 8Dashing@80.0<D, Dashing@80.0<D<, PlotLegend 8x, x, Sin@xD<D 0 ] x -x - -0-0 - -0 - sinhxl - -

x@t_d : Cos@tD Cos@00 td Sin@tD; y@t_d : Sin@tD Sin@00 td ParametricPlot@8x@tD, y@td<, 8t, 0, π<, AspectRatio 0.D ] -.0-0. 0..0 - - - ContourPlot@x^ + y^ 6 x y, 8x,, <, 8y, 6, 6<D 6 0 - - -6 - - 0 DensityPlot@x^ + y^, 8x, 0, 0<, 8y, 0, 0<D - -

Γραφικές παραστάσεις σε -διαστάσεις Ο αριθµός των σηµείων που χρησιµοποιούνται επηρεάζει σε κάποιες περιπτώσεις την ποιότητα της γραφ. παράστασης. Παρδ. 0 g@x_, y_d : x ^ y ^ Exp@ Hx ^+ y ^LD PlotD@g@x, yd, 8x,, <, 8y,, <D PlotD@g@x, yd, 8x,, <, 8y,, <, PlotPoints 00D - 6 -

Επίλυση εξισώσεων Αλγεβρικές εξισώσεις Η γενική µορφή της εντολής είναι: Solve[equations, variables] Παρδ. Solve@ x 7, xd ::x 9 >> s Solve@ x 7, xd; sol s@@,, DD 9 Οι εξισώσεις στο Mathematica παριστάνονται από διπλό ίσον, δηλαδή Στο παρακάτω παράδειγµα επιλύεται ένα σύστηµα αλγεβρικών εξισώσεων και στην συνέχεια οι λύσεις χρησιµοποιούνται για τον υπολογισµό µιας έκφρασης. Παρδ. sol Solve@8x^ + y, x + y <, 8x, y<d x^ + y^ ê. sol 88y, x <, 8y, x << :, 90 > Άθροισµα ριζών µια εξίσωσης sol Solve@x^ 6 x^ + 6 x^ x 0, xd sol@@,, DD sol@@,, DD Sum@sol@@k,, DD, 8k,, <D ::x >, :x + >, :x 7 >, :x + 7 >> + 6 Αριθµητική επίλυση αλγεβρικών εξισώσεων, χρησιµοποιώντας την εντολή NSolve: Παρδ. NSolve@x^ + x^ + x^ + x^ + x + 0, xd 88x.86<, 8x 0.09.068 <, 8x 0.09 +.068 <, 8x 0.69 0.888 <, 8x 0.69 + 0.888 << - 7 -

Μη αλγεβρικές εξισώσεις Στην περίπτωση µη αλγεβρικών εξισώσεων, χρησιµοποιείται η εντολή FindRoot, όπου µια αρχική τιµή εκκίνησης πρέπει να δηλωθεί. Επειδή µπορεί να υπάρχουν περισσότερες από µία λύσεις είναι χρήσιµες οι αντίστοιχες γραφικές παραστάσεις έτσι ώστε να υπάρχει µια καλύτερη εικόνα του προβλήµατος. Επίλυση της εξίσωσης sin x x Παρδ. Plot@8Sin@xD, x^ <, 8x, π, π<d FindRoot@Sin@xD x^, 8x, <D FindRoot@Sin@xD x^, 8x, <D 8 6 - - - 8x.096< 8x 0.667< Στην περίπτωση που υπάρχουν µιγαδικές λύσεις, θα πρέπει σαν αρχική τιµή να δοθεί αντίστοιχα ένας µιγαδικός αριθµός. Παρδ. 6 FindRoot@x^ + x + 0, 8x, 0<D FindRoot::jsing : Encountered a singular Jacobian at the point 8x< 8-0.<. Try perturbing the initial pointhsl. à 8x 0.< FindRoot@x^ + x + 0, 8x, I<D 8x 0. + 0.8660 < - 8 -

Υπολογισµός ορίου, παραγώγου, ελάχιστης τιµής και ολοκληρώµατος Παρδ. 7 Limit@H xl^tan@x π ê D, x D Limit@Abs@xDêx, x 0, Direction D Limit@Abs@xDêx, x 0, Direction D êπ Παράγωγοι διαφόρων τάξεων Παρδ. 8 f@x_d : x ^ x ^ + x ^; D@f@xD, xd D@f@xD, 8x, <D f'@d 0 x 6x + x + 7 x 9 Μερικές παράγωγοι συνάρτησεων πολλών µεταβλητών Παρδ. 9 p@x_, y_d : Exp@y D Sin@xD D@p@x, yd, x, yd D@p@x, yd, 8x, <D y Cos@xD y Sin@xD Τοπικό ελάχιστο και µέγιστο µιας συνάρτησης Σε αυτήν την περίπτωση χρειάζεται µια αρχική τιµή κοντά στο σηµείο που θέλουµε να υπολογίσουµε το τοπικό ελάχιστο/µέγιστο. - 9 -

Παρδ. 0 c@x_d : x + Sin@ xd Plot@c@xD, 8x,, <D FindMinimum@c@xD, 8x,.<D FindMinimum@c@xD, 8x, 0.<D FindMaximum@c@xD, 8x, 0.<D 0 - - - - -0 8.67, 8x.966<< 8.86, 8x 0.698<< 8.86, 8x 0.698<< Υπολογισµοί ολοκληρωµάτων (αναλυτικά και αριθµητικά) Παρδ. IntegrateB x^ x^, xf x^ x^ x H + xl x I x + x M x In[8]: F@n_D : Sin@xD^n x Table@8n, F@nD êê Together<, 8n, 0, 0<D êê TableForm Out[9]//TableForm 0 x Cos@xD Hx Sin@ xdl H 9 Cos@xD + Cos@ xdl H x 8 Sin@ xd + Sin@ xdl H 0 Cos@xD + Cos@ xd Cos@ xdl 0 6 H60 x Sin@ xd + 9Sin@ xd Sin@6 xdl 9 Cos@xD+ Cos@xD 9 Cos@xD+Cos@7xD 7 0 80 x 67 Sin@xD+68 Sin@xD Sin@6xD+Sin@8xD 8 07 9 690 Cos@xD+880 Cos@xD 68 Cos@xD+0 Cos@7xD Cos@9xD 9 80 60 0 x 00 Sin@xD+600 Sin@xD 0 Sin@6xD+ Sin@8xD Sin@0 xd 0 0 0-0 -

Παρδ. Integrate@ Exp@ Hx ^ + y^ld, 8x,, <, 8y,, <D NIntegrate@ Exp@ Hx ^ + y^ld, 8x,, <, 8y,, <D π HErf@D Erf@DL HErf@D Erf@DL 0.00077899 Στο παρακάτω παράδειγµα θα υπολογιστεί η επιφάνεια που περικλείεται ανάµεσα σε µια παραβολή και σε µια ευθεία. Παρδ. h@x_d : x ^ x + ; h@x_d : x + ; Plot@8h@xD, h@xd<, 8x,, <D points Solve@h@xD h@xd, xd a points@@,, DD; b points@@,, DD; b h@xd h@xd y x a Integrate@, 8x, a, b<, 8y, h@xd, h@xd<d - ::x J N>, :x J + N>> 6 6 - -

Επίλυση κανονικών διαφορικών εξισώσεων Αναλυτική επίλυση Η µορφή της εντολής για την επίλυση µιας διαφορικής εξίσωσης µιας συνάρτησης y µε ανεξάρτητη µεταβλητή x είναι: DSolve[equation, y[x],x] Παρδ. DSolve@y''@xD y'@xd + y@xd 0, y@xd, xd ::y@xd xê C@D CosB x F + xê C@D SinB x F>> Αν ορίσουµε και αρχικές συνθήκες και στην συνέχεια χαράξουµε την γραφική παράσταση: Παρδ. sol DSolve@8y'@xD x + y@xd, y@0d <, y@xd, xd Plot@y@xDê. sol, 8x,, <D 88y@xD + x x<< 0 0 0 - - - Στο ακόλουθο παράδειγµα παράγονται γραφικές παραστάσεις της λύσης για διάφορες αρχικές συνοριακές συνθήκες. - -

Παρδ. 6 Εισαγωγή στο Mathematica s DSolve@y'@xD Cos@xD y@xd, y@xd, xd; sol s@@,, DD toplot Table@sol ê. C@D i, 8i,, <D; Plot@Evaluate@toplotD, 8x, 0, π<, PlotRange AllD Sin@xD C@D 0 6 8 0 - -0 Αριθµητική επίλυση κανονικών διαφορικών εξισώσεων: Η γενική µορφή της αντίστοιχης εντολής είναι: NDSolve[equations, y, {x,xmin,xmax}] Παρδ. 7 eq y''@td Hy'@tDL^ + y@td 0; sol NDSolve@8eq, y@0d, y'@0d 0<, y@td, 8t, 0,0<D Plot@Evaluate@y@tD ê. sold, 8t, 0, 0<D 88y@tD InterpolatingFunction@880., 0.<<, <>D@tD<<.0 0.8 0.6 0. 0. 0 0 0 0 0 - -

In[7]: sol7 sol@@,, DD Table@8t, sol7<, 8t, 0, 0, <D êê TableForm Out[7] InterpolatingFunction@880., 0.<<, <>D@tD Out[8]//TableForm 0. 0.78 0.0078708 0.60 0.007606 0.0 6 0.99780 7 0. 8 0.06 9 0.6777 0 0.088 Παρδ. 8 a ; b 0.; c ; eqa x'@td y@td; eqb y'@td H0 b y@td c x@tdl ê a; sol6 NDSolve@8eqA, eqb, x@0d 0, y@0d 0<, 8x, y<, 8t, 0,00<D ParametricPlot@8x@tD, y@td< ê. sol6, 8t, 0, 00<, PlotRange All, AxesLabel 8"x@tD", "x'@td"<d 88x InterpolatingFunction@880., 00.<<, <>D, y InterpolatingFunction@880., 00.<<, <>D<< x'@td 6 8 x@td - - Παρεµβολή µιας καµπύλης σε ζεύγη σηµείων Σε αυτό το παράδειγµα θα υπολογιστούν οι συντελεστές ενός πολυωνύµου που παρεµβάλει µια λίστα σηµείων. Η µέθοδος που χρησιµοποιείται είναι των ελαχίστων τετραγώνων. - -

Παρδ. 9 Εισαγωγή στο Mathematica "Ex.9" A ReadList@"c:êGZ.dat", Number, RecordLists TrueD; g ListPlot@A, PlotLabel "Points", PlotStyle Hue@0.0DD GZ Fit@A, 8ϕ, ϕ^, ϕ^, ϕ^7, ϕ^9, ϕ^<, ϕd g Plot@GZ, 8ϕ, 0, 68 ê 7.<, PlotLabel "Fitted Curve"D g Show@g, g, PlotLabel "Points and Fitted curve"d Ex.9 0.8 Points 0.6 0. 0. 0. 0. 0.6 0.8.0..9868 ϕ 0.078967 ϕ.7 ϕ +.8 ϕ 7 6.908 ϕ 9 +.98 ϕ 0.8 Fitted Curve 0.6 0. 0. 0. 0. 0.6 0.8.0. 0.8 Points and Fitted curve 0.6 0. 0. 0. 0. 0.6 0.8.0. - -

«υναµικός» υπολογισµός παραδείγµατα Μια δυνατότητα του Mathematica 6.0 είναι ο «δυναµικός» υπολογισµός διάφορων εκφράσεων (π.χ. ολοκλήρωµα ή µια γραφική παράσταση) όταν µεταβάλλεται µια παράµετρος του προβλήµατος. Το πλεονέκτηµα είναι ότι αλλάζοντας την παράµετρο από το παράθυρο ελέγχου γίνεται απευθείας ο υπολογισµός της έκφρασης. Παρδ. 0 Manipulate@Integrate@ êhx^ n + L, xd, 8n,,, <D n ArcTanB x F n ArcTanB +ê x F + LogA + ê xe LogA + ê x ê x E 6 ê Παρδ. Manipulate@Plot@ x a x^, 8x,., <D, 8a,, <D a - 0 0 - - -0-0 - 6 -

a 0.6.0 0. - - -0. -.0 Παρδ. ManipulateBPlotBx ax, 8x,, <F, 8a,, <F a - 0 8 6 - - - 7 -

a 0.6..0 0. - - Παρδ. Manipulate@DSolve@ y'@xd + Hy@xDL^ b 0, y@xd, xd, 8b,,6,<D b 99y@xD xê C@D b ::y@xd x C@D >, :y@xd x C@D >> b ::y@xd ê Hx >, C@DL ê :y@xd ê Hx >, C@DL ê :y@xd ê ê >, :y@xd >> Hx C@DLê Hx C@DLê - 8 -