ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΙΙ - ΕΑΡΙΝΟ ΟΔΗΓΟΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ Σύγγραμμα: Rubin E., Βασική Παθολογική Ανατομική Ύλη: Τόμος Ι: Κεφάλαιo 13 Τόμος ΙΙ: Κεφάλαια 14-19, 21, 24-29 SOS: Συνήθως τα θέματα κατανέμονται ως εξής: 2-3 θέματα από πεπτικό ήπαρ πάγκρεας 1 από το νεφρό 1 από τα αναπαραγωγικά 1 από το μαστό 1 από το ενδοκρινικό και 1 από όλα τα υπόλοιπα (κεφ 24 29) SOS ενότητες από τα κεφάλαια 24 ως και 29 θεωρούνται: 24: Ψωρίαση, ΣΕΛ, Βασικοκυτταρικό & Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα 25: Σύνδρομο Sjogren 26: Οστεοχόνδρωμα, Οστεομυελίτιδα, Οστεοπόρωση, Οστεομαλακία και Ραχίτιδα, Ρευματοειδής Αρθρίτιδα και Ουρική Αρθρίτιδα 27: --- 28: Εκφυλιστικές παθήσεις (Super SOS) 29: --- Μέθοδος εξέτασης: 50 θέματα πολλαπλής επιλογής και 5 ερωτήσεις ανάπτυξης. Δύο από αυτές έχουν τη μορφή κλινικών θεμάτων, ζητείται δηλαδή από τους φοιτητές να κάνουν διάγνωση. Τα θέματα λίγο πολύ επαναλαμβάνονται. Απαιτείται, όμως καλή γνώση του συνόλου της ύλης. Διάρκεια εξέτασης: 2 ώρες Πρόοδος: Για κανένα λόγο μην τη χάσετε!! Παλαιότερα Θέματα Iούνιος 1997 1. Οδηγά σημεία πρόγνωσης Ca μαστού. 2. Χρόνια επιμένουσα ηπατίτιδα και ιστολογικά ευρήματα. 3. Ενδομητρίωση ωοθηκών. 4. Επιδημιολογία και συμπτωματολογία Ca παγκρέατος. 5. Επιπλοκές ελκώδους κολίτιδας και νόσου του Crohn. 6. Προκαρκινωματώδεις αλλοιώσεις βλεννογόνου στομάχου. 7. Το αρχέγονο γαστρικό καρκίνωμα είναι διηθιτικό ή ενδοεπιθηλιακό. 8. Διαφορά μεταξύ υψηλής και χαμηλής κακοήθειας των μη Hodgkin λεμφωμάτων. 9. Παράγοντες που λαμβάνονται υπόψιν για την πρόγνωση του θηλώδους και μυελώδους Ca του θυρεοειδούς.
10. α)ορισμοί διάμεσης νεφρίτιδας και υδρονέφρωσης. β)κατάταξη διάμεσων νεφρίτιδων ανάλογα με το αίτιο που τις προκαλεί. Σεπτέμβριος 1997 (Α Ομάδα) 1. Ιστολογικά και παθολογικά ευρήματα οξείας παγκρεατίτιδας. 2. Αιτιοπαθογένεια καρκίνου μαστού. 3. Τι γνωρίζετε για τη λευκοπλακία. 4. Προγνωστικοί δείκτες χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας. 5. Τύποι νόσου Hodgkin-Περιγραφή οζώδους σκλήρυνσης. 6. Τι γνωρίζετε για την γιγαντοκυτταρική αρθρίτιδα. 7. Επιθηλιακή δυσπλασία στην ελκώδη κολίτιδα. 8. Πολύποδες παχέος εντέρου και πώς αντιμετωπίζονται. 9. Παρανεοπλασματικά σύνδρομα. 10. Τι γνωρίζετε για τα οξυτενή κονδυλώματα. Σεπτέμβριος 1997 (Β Ομάδα) 1. Σύνδρομο Sjοgren.(σιελογόνοι αδένες) 2. Βρογχικό άσθμα.(ιστολογικά χαρακτηριστικά) 3. Ιστολογικές μορφές της θυρεοειδίτιδας Hashimoto. 4. Μακροσκοπικοί τύποι καρκίνου παχέος εντέρου.(μορφολογικοί χαρακτήρες) 5. Συστηματικές επιλογές νόσου του Crohn. 6. Αδενομύωση μήτρας. 7. Τι γνωρίζετε για το βασικοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος. 8. Προγνωστικοί δείκτες καρκίνου μαστού. 9. Παράπλευρη κυκλοφορία πυλαίας υπέρτασης. 10. Ιστολογικά γνωρίσματα οξείας πυελονεφρίτιδας. Ιούνιος 1998 1. Ιστολογικοί τύποι νόσου Hodgkin. Οζώδης σκλήρυνση. 2. Αναφέρατε δύο ιστολογικούς τύπους μηνιγγιωμάτων. 3. Τι είναι οισοφάγος Barrett και ποιες οι επιπλοκές του. 4. Επιπλοκές έλκους στομάχου. 5. Βαθμοί διαφοροποίησης Ca ουροδόχου κύστης. 6. Επιπλοκές εμφράγματος μυοκαρδίου. 7. Εντόπιση και πρόγνωση σε Ca πνεύμονα α) μικροκυτταρικό, β) επιδερμοειδές, γ) βρογχοκυψελιδικό 8. Αλκοολική ηπατίτιδα. 9. Οξεία νεφρική απόρριψη. 10. Διηθητικό Ca τραχήλου μήτρας α)μακροσκοπική τύποι και επέκταση, β) Πού δίνει μεταστάσεις; Σεπτέμβριος 1998 1. Εκκολπώματα οισοφάγου. 2. Που επεκτείνετε ο Ca τραχήλου της μήτρας; 3. Πνευμονικό οίδημα. 4. Αίτια και μακροσκοπικά ευρήματα οξείας έμφραξης της μεσεντερίου αρτηρίας. 5. Προγνωστικοί δείκτες αδενοκαρκινώματος νεφρού. 6. Ιστολογικά χαρακτηριστικά χρόνιας ενεργού ηπατίτιδας. 7. Τοξοπλασματική λεμφαδενίτιδα. 8. Νόσος Paget θηλής μαστού. 9. Παθογενετική αιτία συνδρόμου Cushing.
10. Ποια η βιολογική συμπεριφορά των παρακάτω: α) Αδένωμα μαστού, β)πολύμορφο αδένωμα παρωτίδας, γ) Αμελοβλάστωμα γνάθου, δ) Ινσουλίνωμα. Ιούνιος 1999 1. Επιθηλιακή δυσπλασία στομάχου. 2. Φυματιώδης λεμφαδενίτις. 3. Οικογενής πολυποδίαση παχέος εντέρου. 4. Παρανεοπλασματικό σύνδρομο στο αδενοκαρκίνωμα. 5. Προγνωστικοί παράγοντες μελανώματος. 6. Ινοκυστικές αλλοιώσεις μαστού. Κλινική εμφάνιση και σχέση με καρκίνωμα μαστού. 7. Βρογχοπνευμονία. Μακροσκοπική και μικροσκοπική εικόνα. 8. Προδιαθεσικοί και αιτιολογικοί παράγοντες. α) Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα, β) Καρκίνωμα παγκρέατος. 9.Ιδιοπαθής οπισθοπεριτοναϊκή ίνωση. 10. Βλεννώδεις όγκοι ωοθηκών. Σεπτέμβριος 1999 1. Ατελεκτασία πνεύμονα. Ορισμός, βασικοί παθολογικοί τύποι. 2. Οικογενής πολυποδίαση παχέος εντέρου. 3. Μηχανισμοί ανάπτυξης κίρρωσης. 4. Μεταλοιμώδης σπειραματονεφρίτιδα. Αλλοιώσεις στο κοινό μικροσκόπιο. 5. Νόσος Paget της θηλής του μαστού. 6. Ιστολογικοί εικόνα οζώδους υπερπλασίας του προστάτη. 7. Βλεννώδεις όγκοι ωοθήκης. Ιστολογία, μακροσκοπική εικόνα και πρόγνωση. 8. Νόσος Hodgkin. Ποιοι ιστολογικοί τύποι υπάρχουν και τι επέκταση έχουν τη στιγμή της διάγνωσης. 9. Υποξεία θυρεοειδίτις de Quervain. 10. Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος. Ιούνιος 2000 1. Αιτία θανάτου εμφράγματος. 2. Κροταφική και γιγαντοκυτταρική αρτηριΐτιδα. 3. Μεσοθηλίωμα υπεζωκότα. 4. α) Επιπλοκές πεπτικού έλκους, β)πολύποδες παχέος εντέρου. 5. α) Αρχόμενος γαστρικός καρκίνος, β) Ειλεός. 6. Επιπλοκές κίρρωσης 7. Στάδια-αλλοιώσεις οξείας ιογενούς ηπατίτιδας. 8. Προδιαθεσικοί παράγοντες και ιστολογική ταξινόμηση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος. 9. Νεφροί. Νόσος ελαχίστων αλλοιώσεων. 10. Ινομύωμα μήτρας. Σεπτέμβριος 2000 1. Βλεννώδεις όγκοι ωοθηκών. 2. Παθολογοανατομικές παράμετροι που έχουν σημασία για την πρόγνωση του διηθητικού καρκίνου του μαστού. 3. Ιστολογική ταξινόμηση νόσου Hodgkin. 4. Ιστολογικές μορφές της θυρεοειδίτιδας Hashimoto. 5. Υπερκεράτωση. 6. Στάδια σχηματισμού μελανοκυτταρικού σπίλου. 7. Πριόνια
8. Κλινικά και παθολογικά ευρήματα κακοήθους μελανώματος. 9. Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος. 10. Οριζόντια και κάθετη φάση ανάπτυξης κακοήθων μελανωμάτων. Δεκέμβριος 2001 1. Μακροσκοπικά και ιστολογικά ευρήματα στη υδρονέφρωση 2. Ερυθρόφαιοι γιγαντοκυτταρικοί όγκοι.αίτια, μορφολογία 3. Σάρκωμα Κaposi 4. Τι είναι τα παραγαγγλιώματα. Εντόπιση, ιστολογία, έκκριση και συμπεριφορά 5. Οξεία παγκρεατίτιδα. Μακροσκοπική εικόνα, επιπλοκές 6. Ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία τραχήλου μήτρας.(cin) 7. Εντερική μετάπλαση γαστρικού βλεννογόνου. Ιστολογική εικόνα, εντόπιση, προδιαθεσικοί παράγοντες, σημασία 8. Ιστολογική διαφοροδιάγνωση α. Οστεοσάρκωμα-Χονδροσάρκωμα β. Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα-χολαγγειοκαρκίνωμα 9. Βασικά αίτια συνδρόμου Cushing. Αντιστοιχίστε σε κάθε αίτιο τα ευρήματα στα επινεφρίδια 10. Πως επηρεάζει ο ιστολογικός υπότυπος την πρόγνωση στους εξής όγκους α. Θυλακιοκυτταρικό καρκίνωμα θυρεοειδούς, β. Διηθητικό πορογενές καρκίνωμα μαστού, γ. Κοινό επιθηλιακό καρκίνωμα ωοθήκης Νοέμβριος 2002 1. Χρόνια πυελονεφρίτιδα 2. Σμηγματορροϊκή κεράτωση 3. In situ καρκίνωμα του μαστού: τύποι, ιστολογία και κλινική σημασία 4. Υπερπλασία Ενδομητρίου: Ταξινόμηση και κλινική σημασία 5. Οι συχνότεροι όγκοι του νευροενδοκρινικού στον ενήλικα α. στο θυρεοειδή και β. στα επινεφρίδια. Τι εκκρίνουν; Αναπτύξτε την ιστολογία του όγκου του θυρεοειδή. Σε ποιο σύνδρομο συνυπάρχουν. 6. Ασθενής μετά από θεραπεία για σηψαιμία παρουσιάζει πυρετό, λευκοκυττάρωση, και έντονες υδαρείς κενώσεις. Ποία η πιο πιθανή διάγνωση; Τι θα δείξει ο ενδοσκοπικός έ- λεγχος και τι η βιοψία; 7. Καρκίνωμα εκ πλακωδών κυττάρων της στοματικής κοιλότητας. Συχνότερες εντοπίσεις. Προδιαθεσικοί παράγοντες. Που μεθίσταται. 8. Ήπαρ δίκην μοσχοκάρυδου 9. Χρόνια χολοκυστίτιδα. Ιστολογική και κλινική εικόνα. 10. Ιστολογικός βαθμός κακοήθειας καρκίνου του προστάτη και πως αυτός σχετίζεται με την πρόγνωση. Νοέμβριος 2002 (πτυχιακή) 1. Προγνωστικοί παράγοντες μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα. 2. Ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις στο τοίχωμα της αρτηρίας που έχει αρτηριοσκλήρυνση. 3. Ποιος τύπος καρκινώματος της επιδερμίδας έχει την καλύτερη πρόγνωση και περιγράψτε την κλινική και ιστολογική του εικόνα (Βασικοκυτταρικό καρκίνωμα) 4. Κλινικό πρόβλημα -- Γυναίκα 2 εβδομάδες μετά ιογενή λοίμωξη, εμφανίζει επώδυνη διόγκωση του θυρεοειδούς, με έντονο πόνο, αύξηση της ΤΚΕ. Ποια η πιθανότερη διάγνωση - Περιγράψτε την ιστολογική εικόνα αυτής της πάθησης και ποιος ο ρόλος της FNA στην συγκεκριμένη πάθηση (Θυρεοειδίτιδα De Quervain ) 5. Φλεγμονές του πλακούντα -ταξινόμηση και ιστολογική εικόνα. 6. Ρευματοειδής αρθρίτιδα ποιες οι ιστολογικές αλλοιώσεις των αρθρώσεων.
7. Μορφές άτυπης υπερπλασίας του προστάτη αδένα. 8. Ταξινομήστε την νόσο του Hodgkin και περιγράψτε τον ιστολογικό εκείνο υποτύπο, που έχει την καλύτερη πρόγνωση. 9. Αδενοκαρκίνωμα του νεφρού. Μακροσκοπική εικόνα, πού δίνει μεταστάσεις, παρανεοπλασματικό σύνδρομο και σταδιοποίηση. 10. Κλινικό πρόβλημα - Άνδρας 45 ετών εμφανίζει, διάρροιες, απώλεια σωματικού βάρους, πολυαρθρίτιδα, οιδήματα άκρων, υπερμελάγχρωση δέρματος. Ποια η πιθανότερη διάγνωση και περιγράψτε τα ιστολογικά ευρήματα στην βιοψία ειλεού ) --> (Νόσος Whipple) Δεκέμβριος 2003 (πτυχιακή) 1. Εξελικτικά στάδια ελκώδους κολίτιδας. 2. Ιστολογική εικόνα χολόστασης στο ήπαρ 2. nόσος Graves. Κλινικά σημεία και παθολογοανατομική εικόνα. 4. Μυελοειδές καρκίνωμα μαστού. 5. Οδοί διασποράς αδενοκαρκινώματος προστάτου και πλακώδους καρκινώματος πέους. 6. Αδενοκαρκίνωμα νεφρού 7. Παθολογοανατομική εικόνα Alzheimer. 8. Λευκοπλακία γλώσσας 9. Κλινικό πρόβλημα γυναικολογικής θεματολογίας με απάντηση την προεκλαì ψία. 10. Αναφέρατε σωστή διάγνωση: Σωμάτια Mallory, Σωμάτια Michaelis Guttman. Οκτώβριος 2003 (πτυχιακή) 1. Ca παχέος εντέρου 2. Σκληρυντική αδένωση μαστού 3. Ιστιοκυττάρωση 4. Προγνωστικοι δείκτες ενεργού ηπατίτιδας 5. Μετεμφραγματικό μυοκάρδιο εξελικτική εικόνα 6. Ιστοπαθολογικές αλλοιώσεις όρχεως σε στειρότητα 7. Έκτοπος κύηση 8. Βιοψία λεπτής βελόνας 9. Μεσοθηλίωμα υπεζωκότα 10. Κλινικό πρόβλήμα Ιούλιος 2003 1. Θηλώδες καρκίνωμα θυρεοειδούς (Ήθελε να πεις ότι είναι το πιο συχνό) 2. CIN 3. Χρόνια παγκρεατίτιδα 4. Κλινικό: όγκος παρωτίδας 5. Κλινικό: Πρωτοπαθής χολική κίρρωση 6. Πολύμορφο γλοιοβλάστωμα 7. Paget θηλής μαστού 8. Πολυκυστική νόσος νεφρού του ενηλίκου 9. Οισοφαγίτιδα από παλλινδρόμηση 10. Μελανοκυτταρικοί σπίλοι τύποι Ιούλιος 2004 1. Νόσος Paget οστών(+ακτινολογικά ευρήματα) 2. Ποιος είναι ο συχνότερος καλοήθης όγκος του μαστου(ινοαδένωμα) και περιγραφή(+τι θα δούμε στην κυτταρολογική εξέταση)
3. Ca παγκρέατος 4. Ηπατοκυτταρικό Ca 5. Διαφορές: λειομυοσάρκωμα-λειομύωμα 6. Κρυψορχία 7. HPV - τι προκαλεί, εκτός τραχήλου μήτρας, και περιγραφή βλαβών 8. Συνδρομο Cushing(κλινικό πρόβλημα) 9. Σπειραματονεφρίτιδα (κλινικό πρόβλημα) 10. Αντιστοίχιση παθολογοανατομικών αλλοιώσεων στο στόμαχο (δυσπλασία, εντερική μετάπλαση, κα) με την σωστή αντιμετώπιση (εκτομή βλάβης, παρακολούθηση, γαστρεκτομη, κα) Ιανουάριος 2004 (πτυχιακή) 1. α) Αναφέρατε, ανά διαδοχικό βήμα, τις γονιδιακές αλλοιώσεις της κακοήθους εξαλλαγής του επιθηλίου του παχέος εντέρου στα σποραδικά κρούσματα καρκίνου του παχέος εντέρου. β) Σταδιοποίηση του καρκίνου του παχέος εντέρου 2. Πρωτοπαθής σκληρυντική χολαγγειίτιδα : κλινική και παθ/αν εικόνα 3. Αδενοκαρκίνωμα νεφρού (νεφροκυτταρικό καρκίνωμα) : παράγοντες κινδύνου (ονομαστικώς), κλινική εικόνα, παθ/αν ευρήματα 4. Κλινική και παθ/αν εικόνα σαλπιγγίτιδας 5. Καρκίνωμα ουροδόχου κύστης από το μεταβατικό επιθήλιο : ανατομικές εντοπίσεις, ιστολογική περιγραφή βαθμών διαφοροποίησης, θέσεις μετασταστικής διασποράς, αιτίες θανάτου καρκινοπαθών 6. Γυναίκα 32 ετών με ιστορικό γριππώδους συνδρομής παρουσιάζει από 2μήνου άισθημα κόπωσης, ταχυκαρδίες και πυρέτιο. Εργαστηριακώς ανιχνεύεται αυξημένη ΤΚΕ κι ελαττωμένη TSH. Κλινικώς, φηλαφάται επώδυνος θυρεοειδής αδένας με οζώδη διαμόρφωση στον δεξιό λοβό,. Ποια η πιθανότερη θυρεοειδοπάθεια της ασθενούς; Περιγράψτε την αντίστοιχη παθ/αν εικόνα... (Ντεκερβέν) 7. Άνδρας 32 ετών με καταρράκτη και μετωπιαία φαλάκρα, παραπονείται για δυσκολία στην απελεύθερωση της άκρας χειρός του μετά από χειραψία, Ο ασθενής εμφανίζει δυσαρθρία, ένρινη φωνή, πτώση και αδυναμία σύγλισης των βλεφάρων, πρόπτωση κάτω γνάθου, "λαιμό κύκνου", δυσφαγία, δυσκοιλιότητα, ατροφία όρχεων, νοητικη ανεπάρκεια και έντονη υπνηλία. Όταν ο ασθενής βρίσκεται σε ανάπαυση κτά την πλήξη των μυών του θέναρος δημιουργείται παρατεταμένη σύσπαση και κοίλανση στο σημείο της πλήξης, παραμένουσα για αρκετά δευτερόλεπτα, Ακτινολογικώς, αποκαλύπτεται μετωπιαία υπερόστωση και διάταση του κοιλιακού συστήματος του εγκεφάλου. Ηλεκτροκαρδιογραφικώς διαπιστώνονται ανωμαλίες. Από τον υπόλοιπο εργαστηριακό έλεγχο, η IgG του πλάσματος είναι μειωμένη, η απέκκριση κρεατινίνης στα ούρα είναι αισθητά ελαττωμένη και η δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη παθολογική. Στα πλαίσια της τεκμηρίωσης της διάγνωσης, τι βιοψία θα ζητήσετε να γίνει στον εν λόγω ασθενή και ποια τα ευρήματα της που δυνητικώς αντιστοιχούν στην πλέον αναμενόμενη κλινική διάγνωση;... (μυοτονική δυστροφία) 8. Κερατοακάνθωμα δέρματος 9. Αναφέρατε την οντότητα στη διάγνωση της οποίας προσανατολίζει το καθένα από τα παρακάτω παθ/αν ευρήματα α) σωμάτιο Lewy στη μέλαινα ουσία του εγκεφάλου, β)σπεραματικά λόβια σαν μπάλες κανονιού σε νεφρική βιοψία, γ)σωμάτια Alison Ghormley σε αρθρικό υμένα, δ)σωμάτια Mallory σε βιοψία ήπατος, ε)όγκος κόλπου σε θήλυ νήπιο 3 ετών μ μακροσκοπική εικόνα σαν τσαμπί από σταφύλι. 10. Αναλύσατε την πρόγνωση του ασθενούς με καρκίνο του μαστού αξιολογώντας μία προς μία τις παθ/αν παραμέτρους της συνημμένης ιστολογικής έκθεσης
Οκτώβριος 2004 1. Επιλέξατε ποια (ή ποιες) από τις παρακάτω οντότητες δεν διαθέτει καθόλου δυναμικό εξέλιξης σε κακοήθεια και περιγράψτε την παθολογοανατομική της εικόνα : α) οισοφάγος Barret β) ινώδης δυσπλασία οστών γ) υπερπλασία του ενδομητρίου δ) εστιακή οζώδης υπερπλασία ήπατος ε) αδενωματώδης πολύποδας στομάχου. 2. Ποιος ο συχνότερος κακοήθης όγκος της χοληδόχου κύστης; Περιγράψτε την παθολογοανατομική του εικόνα, τη μεταστατική του διασπορά και την επιβίωση των ασθενών. 3. Κοπέλα 20 ετών προσέρχεται για διερεύνηση στειρότητας με ιστορικό αμηνόρροιας από 6μήνου και ανώμαλη αιμορραγία από τη μήτρα. Από την ηλικία της εφηβείας η α- σθενής αναφέρει αύξηση του σωματικού βάρους και παρουσία εμμήνου ρύσεως σε ακανόνιστα χρονικά διαστήματα, τα οποία προοδευτικώς γίνονταν όλο και αραιότερα. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται μέτρια υπερτρίχωση συνοδευόμενη από ακμή και λιπαρότητα δέρματος. Ορολογικώς, ανευρίσκονται αυξημένα ανδρογονα,υψηλή οιστρόνη, υψηλή βασική τιμή LΗ, φυσιολογική FSH ενώ, μετά από διέγερση με LRΗ,η LH, σε αντίθεση με την FSΗ, παρουσιάζει μεγάλη αύξηση. Ποια μη νεοπλασματική νόσος του γεννητικοy συστήματος ευθύνεται πιθανότερα για την παραπάνω εικόνα; Περιγράψτε τα αντίστοιχα παθολόγοανατομικά χαρακτηριστικά. 4. Πώς γίνεται η ιστολογική διαβάθμιση της κακοήθειας στο αδενοκαρκίνωμα του Προστάτη αδένα Πώς επηρεάζει ο βαθμός κακοήθειας την πρόγνωση του καρκινοπαθούς; 5. Έλκος δωδεκαδάκτυλου: κλινική εικόνα, παθολογοανατομικά ευρήματα 6. Καρκίνωμα των πλακωδών κυττάρου της επιδερμίδας (Ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα δέρματος) : α)παράγοντες που καθορίζουν το μεταστατικό δυναμικό, β) θεραπευτική α- ντιμετώπιση της πρωτοπαθούς εστίας. 7. Παθολογοανατομική εικόνα αρθρικούς μένα, στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. 8. Παχύσαρκος άνδρας 26 ετών. χρόνιος χρήστης ηρωίνης ενδοφλεβίως είχε προσέλθει με γενικευμένο οίδημα, το οποίο είχε ξεκινήσει από τα βλέφαρα, το πρόσωπο και τα σφυρά με μεγαλύτερη ένταση τις πρωινές ώρες. Είχαν ανεαρεθεί υπέρταση, χοληστερόλη ορού 320mg/100ml, λιπιδουρία, μικροσκοπική αιματουρία, βαριά μη εκλεκτική πρωτεϊνουρία και μειωμένη σπειραματική διήθηση. Είχε ληφθεί για πρώτη φορά νεφρική βιοψία. Στο μικροσκόπιο φθορισμού, στην περιοχή φλοιώδους-μυελώδους συμβολής σε λίγα σπειράματα και κατά τόπους είχαν ανιχνευθεί η ανοσοσφαιρίνη IgM και το κλάσμα του συμπληρώματος C3 με ανώμαλα κοκκιώδη κατανομή σε πάσχουσες ουλώδεις περιοχές του μεσαγγείου ή περιοχές υαλίνωσης. Τα υπόλοιπα σπειράματα είχαν εμφανίσει αρνητική χρώση φθορισμού. Ο ασθενής δεν ανταποκρίθηκε στα κορτικοστεροειδή και οδηγήθηκε εντός βετίας σε νεφρική νόσο τελικού σταδίου οπότε και υπεβλήθηκε σε μεταμόσχευση νεφρού. Λίγες ώρες μετά από τη μεταμόσχευση εκδηλώνει βαριά πρωτέινουρία. Ποια η πιθανότερη ιστολογική διάγνωση στην αρχική νεφρική βιοψία; Περιγράψτε τα αντίστοιχα ευρήματα στο κοινό (φωτο)μικροσκόπιο. 9. Περιγράψτε το παθολόγο ανατομικό υπόστρωμα της μη τοξικής βρογχοκήλης. 10. Αναφέρατε το συχνότερο τύπο διηθητικού (κακοηθους)νεοπλασματος που αναπτύσσεται:α) στη σκωληκοειόή απόφυση β) στα μαλακά μόρια στους ώριμους ενήλικες γ) στον θυρεοειδή αδένα δ) στο μαστό ε)στην ωοθήκη στ) στον όρχι ζ) στο δέρμα η) στο ήπαρ θ) στους ελάσσονες σιελογόνους αδένες και ι) οτα μαλακά μόρια των παιδιών -νεαρών ε- νηλίκων. Μάιος 2005 (πτυχιακή) 1. Επιπλοκές πυλαίας υπέρτασης 2. Αιμορροΐδες : ορισμός και παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά 3. Περιγράψτε το παθολογοανατομικό υπόστρωμα της υπερτασικής αμφιβληστροειδοπάθειας 4. Ενδοεπιθηλιακά (in situ) πλακώδη καρκινώματα του πέους
5. Ορίσατε τις παρακάτω οντότητες: σύνδρομο Sheehan, ΜΕΝ-1, ΜΕΝ-2Β, Conn Waterhouse - Friderichsen 6.Ποια η δεύτερη σε συχνότητα ιστολογική μορφή διηθητικού καρκίνου του μαστού; Πώς εκδηλώνεται κλινικά, ποια η μικροσκοπική της εικόνα και ποια η πρόγνωσή της; 7.Σε ένα κακόηθες μελάνωμα δέρματος πώς υπολογίζονται το πάχος και το επίπεδο διήθησής του; Ποια η προγνωστική αξία των 2 παραπάνω παραμέτρων; 8.Άντρας με ιστορικό τραυματισμού σε τροχαίο στη θέση του οδηγού ενώ για ένα μήνα ήταν ελεύθερος ενοχλημάτων, προσέρχεται με αίσθημα βάρους στο επιγάστριο. Ακολουθεί πόνος, έμετος, δυσπεπτικές διαταραχές και εγκαθίσταται ίκτερος. Ψηλαφητικά διαπιστώνεται μόρφωμα ομαλό και περιγεγραμμένο στο αριστερό υποχόνδριο το οποίο είναι καθηλωμένο και δεν ακολουθεί τις αναπνευστικές κινήσεις. Μετά από παρακλινικές εξετάσεις που περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα, CT και ERCP γίνεται χειρουργική αποκατάσταση. Ποια μη νεοπλασματική οντότητα πιθανότερα δικαιολογει τα ανωτέρω και ποια η παθολογοανατομική της υφή; Ιούνιος 2005 1. Παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά ισχαιμικής κολίτιδας. 2. Περιγράψτε την κλινική και παθολογοανατομική εικόνα του συνηθέστερου όγκου της γεννητικής οδού θήλεος. 3. Νεφραγγειακή υπέρταση: ορισμός, παθολογοανατομικό υπόστρωμα. 4. Ξεχωρίστε αν κάποια από τις παρακάτω οντότητες σαφώς διαθέτει δυναμικό εξέλιξης σε κακοήθεια και περιγράψτε την παθολογοανατομική εικόνα της αντίστοιχης κακοήθειας: α)υπερπλαστικός πολύποδας στομάχου, β)αδένωμα ήπατος, γ)γυναικομαστία, δ)πλήρης υδατιδώδης μύλη κύηση, ε)αποκρινής μετάπλαση στα πλαίσια ινοκυστικών αλλοιώσεων μαστού. 5. Ακροχορδονώδες καρκίνωμα:ανατομικές εντοπίσεις, παθολογοανατομική εικόνα, κλινική εξέλιξη, θεραπεία. 6. Άνδρας 45, αναφέρει από 6μήνου πρωινούς πονοκεφάλους, ζάλη, τρέμουλο, εφιδρώσεις και ταχυκαρδία. Η εικόνα βελτιώνεται μετά το πρόγευμα. Η σύζυγος αναφέρει ευερεθιστότητα και διαταραχή προσωπικότητας. Εργαστηριακά σάκχαρο 35 mg% και ινσουλίνη 8μU/ml.Ποια η πιθανότερη ιστολογική διάγνωση, ποια τα πιθανά απεικονιστικά ευρήματα και ποια η γενική ταξινόμηση τέτοιων αλλοιώσεων; 7. Άνδρας 60, εμφανίζει προοδευτικώς διαταραχή της πρόσφατης μνήμης, άγχος και μεταβολή συμπεριφοράς. Συν τω χρόνω προστίθενται αφασία και απραξία. Ποια εκφυλιστική πάθηση του ΚΝΣ δικαιολογεί τα παραπάνω συμπτώματα,ποια τα κύρια ιστολογικά ευρήματα και πόσο ειδικά είναι αυτά; 8. Περιγράψτε την ιστολογική εικόνα εκείνου του κακοήθους διηθητικού όγκου της επιδερμίδας με το χαμηλότερο μεταστατικό δυναμικό. 9. Πυογόνο κοκκίωμα στοματικής κοιλότητας. 10. Χρόνια προστατίτιδα: αιτιοπαθογένεση, συμπτώματα, μικροσκοπικά ευρήματα. Οκτώβριος 2005 1. Άνδρας 58 ετών, ενώ βρισκόταν στην ανάρρωση από έμφραγμα μυοκαρδίου, εμφάνισε έντονο βύθιο κοιλιακό άλγος για πάνω από 6 ώρες. Πόνος αρχικά περιομφαλικά, μετά σε όλη την κοιλιά. ΗΚΓ πλήρης αρρυθμία. Ακολούθησαν αιματηρές διαρροϊκές κενώσεις, αιματέμεση, μικρού βαθμού μετεωρισμός. Βρέθηκε λευκοκυττάρωση. Εμφάνισε σανιδώδη κοιλία, αφυδάτωση, καταπληξία οπότε χειρουργείο. Ποια η πιθανότερη διάγνωση; Περιγράψτε τα αντίστοιχα παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά στο εγχειρητικό παρασκεύασμα του εντέρου 2. Ιστολογικές αλλοιώσεις: α) στο νεφρό επί νεφροπάθειας από αναλγητικά, β) στο ήπαρ λόγω τοξικότητας από παρακεταμόλη.
3. Τι γνωρίζετε για τη νόσο Paget της θηλής του μαστού και τι για το συνηθέστερο καλόηθες νεόπλασμα του μαστού 4. Ενδομητρική υπερπλασία: παθολογοανατομική εικόνα, εξέλιξη 5. Αναφέρατε αίτια ουρητηρικής απόφραξης (υδρο-ουρητήρας) 6. Καρκίνωμα παγκρέατος: μοριακή γενετική, θέσεις ανάπτυξης στο πάγκρεας και μακροσκοπικοί χαρακτήρες, ονομαστική αναφορά επιπλοκών 7. Ρινικοί πολύποδες 8. Σωματοτρόπο αδένωμα υπόφυσης: παθολογοανατομική και κλινική εικόνα 9. Περιγράψτε τα μικροσκοπικά ευρήματα στη νόσο Alzheimer 10. Άνδρας 60 ετών με συμπαγή μελαγχρωματική λεπιδώδη βλατίδα στο δέρμα της ράχης. Τα λέπια απομακρύνονται εύκολα. Αλλοίωση στρογγυλό σχήμα, σαφή όρια και α- νώμαλη επιφάνεια με ρωγμες. Διάμετρος 14χιλ. ύψος 3χιλ. Όχι αιμορραγία, πόνος, κνησμός. Με βάση τις εικόνες (δίνει 1 φωτογραφία του δέρματος και 2 από μικροσκόπιο) βάλτε διάγνωση και περιγράψτε τα μικροσκοπικά χαρακτηριστικά Ιανουάριος 2006 (πτυχιακή) 1. Ονομαστική αναφορά συγγενών ανωμαλιών παχέος εντέρου, λεπτού εντέρου, στομάχου και παγκρέατος. 2. Παθολογοανατομική εικόνα ήπατος επί αποφράξεως των εξωηπατικών χοληφόρων (δευτεροπαθούς χολικής κίρρωσης). 3. Ποια η συνηθέστερη πρωτοπαθής σπειραματονεφρίτιδα, ποια η ιστολογική της εικόνα και ποια τα ευρήματα του ανοσοφθορισμού; 4. Ποιο είναι το συχνότερο κακόηθες νεόπλασμα του κόλπου; Αναφέρατε την ηλικιακή του κατανομή, την πρόδρομη -αλλοίωση του και το προσδόκιμο επιβίωσης των αντίστοιχων γυναικών. 5. Μεταπλαστικές ουροθηλιακές αλλοιώσεις. 6. Ποιοι είναι οι δύο κυριότεροι ιστολογικοί τύποι διηθητικού καρκινώματος του μαστού; Ποιοι οι σημαντικότεροι προγνωστικοί παράγοντες στο διηθητικό καρκίνωμα του μαστού; 7. Περιγράψτε το σύνδρομο κοινής ανάπτυξης νευροενδοκρινικών όγκων σε θυρεοειδή και επινεφρίδιο. Ποια η βιολογική συμπεριφορά και τα εκκριτικά προϊόντα στους όγκους αυτούς; 8. Προγνωστικοί παράγοντες στο κακόηθες μελάνωμα δέρματος καθέτου φάσης ανάπτυξης. 9. Ανδρας 35 ετών με ιστορικό νεφρολιθίασης και διαταραχών της όρασης, παραπονείται για κοιλιακό πόνο, σοβαρή διάρροια και στεατόρροια. Κατά τη γαστροσκόπηση ανακαλύπτονται έλκη τόσο στο βολβό του 12δακτύλου όσο και στη νήστιδα. Στις ακτινολογικές εξετάσεις του ανώτερου πεπτικού αναδεικνύονται μεγάλες πτυχώσεις του βλεννογόνου του στομάχου και πεπαχυσμένες πτυχές του δωδεκαδακτύλου. Ο ασθενής τέθηκε σε αγωγή με ομεπραζόλη και προγραμματίσθηκε για ερευνητική λαπαροτομία. Ποια νεοπλασματική οντότητα μπορεί να συσχετισθεί πιθανότερα με τα παραπάνω; Περιγράψτε το παθολογοανατομικό της υπόστρωμα. Ποια όργανα πρέπει επιπλέον να ελεγχθούν στον εν λόγω ασθενή; 10. Αρρεν νήπιο 5 ετών με αναφερόμενη πτώση από αυτοκίνητο εξετάσθηκε με ακτινογραφία κρανίου και, λόγω απουσίας καταγμάτων, έφυγε από τα εξωτερικά ιατρεία. Μετά 10 ημέρες εμφάνισε δυσκολία στη βάδιση. Κατά την παιδιατρική εξέταση διαγνώσθηκε μέση ωτίτιδα και το νήπιο ξεκίνησε αντιβιοτική αγωγή. Η δυσκολία στη βάδιση επιδεινώθηκε και, μετά μια εβδομάδα, επισκέφθηκε ορθοπεδικό ο οποίος, ακτινογραφικώς, διαπίστωσε περιοστική αντίδραση ως επί κατάγματος στο κάτω πέρας του μηριαίου οστού οπότε και τοποθέτησε γυψονάρθηκα που αφαιρέθηκε μετά 6 εβδομάδες. Τότε το κάταγμα είχε πορωθεί, οπότε επετράπη η ελεύθερη βάδιση. Όλα φαίνονταν να εξελίσσονται ομαλά μέχρι που 2 μήνες μετά εμφανίσθηκε μια «μάζα» μαλακών μορίων στην εξωτερι-
κή πλευρά του κάτω πέρατος του μηριαίου η οποία δεν εμπόδιζε τη βάδιση του νηπίου. Το νήπιο αισθανόταν καλά. Λόγω ακτινοδιαύγασης στην περιοχή του κάτω πέρατος του μηριαίου το νήπιο παραπέμφθηκε σε ορθοπεδικό ο οποίος ανακάλυψε, στον ακτινολογικό έλεγχο, μια διόγκωση των μαλακών μορίων στην πλαγιο-οπίσθια περιοχή του κάτω πέρατος του μηριαίου, ώριμο περιοστικό οστό και ακτινοδιαύγαση στη μετάφυση του κάτω πέρατος του μηριαίου που φαινόταν να εκτείνεται κάτω από το συζευκτικό χόνδρο ή ίσως και διαμέσου αυτού. Η μαγνητική τομογραφία (MRI scan) ανέδειξε συλλογή υγρού στο κάτω πέρας του μηριαίου η οποία μέσω οπίσθιας διάτρησης επικοινωνούσε με τα μαλακά μόρια. Διενεργήθηκε ανοικτή βιοψία και απεστάλη σαν ιστοτεμάχια προς παθολογοανατομική εξέταση. Στο χειρουργείο διαπιστώθηκε κοιλότητα που επεκτεινόταν. Πράγματι από τη μετάφυση και σε τμήμα της επίφυσης του οστού. Η μετεγχειρητική α- γωγή περιελάμβανε ενδοφλέβια αντιβίωση για 6 εβδομάδες και στενή ακτινογραφική παρακολούθηση για διαπίστωση πιθανής διακοπής της οστικής ανάπτυξης. Ποια η πιθανότερη διάγνωση; Περιγράψτε την παθολογοανατομική της εικόνα. Μάιος 2005 (πτυχιακή) 1. Γυναίκα 22 ετών με οζώδες ερύθημα, απώλεια βάρους, ανορεξία και αδυναμία εμφανίζει κωλικοειδή κοιλιακά άλγη, διαλείπουσα διάρροια με βλεννοαιματηρά κόπρανα με πύον. Στον εργαστηριακό έλεγχο, ο αιματοκρίτης είναι 23,3% και η αλβουμίνη είναι 2gr/dl. Λόγω μη βελτίωσης μετά από 8 ημέρες θεραπεία με στεροειδή, η ασθενής μπαίνει σε ολική παρεντερική διατροφή, υφίσταται διαδοχικά ορθοσκόπηση, κολονοσκόπηση, λαμβάνονται βιοψίες και, σε κάποια μεταγενέστερη φάση, δέχεται να υποστεί ολική κολεκτομή. Ιστολογικες εικόνες από το εγχειρητικό παρασκεύασμα της ασθενούς παρατίθενται όπισθεν. Ποια η βάσει αυτών διάγνωση; Αναλύσατε τα κύρια διαφοροδιαγνωστικά παθολογοανατομικά χαρακτηριστικά της εν λόγω νόσου. [ΑΠ.ελκώδης κολίτιδα] 2. Περιγράψτε την παθολογοανατομική εικόνα του ήπατος στην κληρονομική (πρωτοπαθή) αιμοχρωμάτωση. Αναφέρατε τις επιπλοκές της νόσου στα διάφορα προσβαλλόμενα όργανα. 3. Παρατηρήστε τις όπισθεν ιστολογικές εικόνες από μεταστατικώς διηθημένους λεμφαδένες δύο διαφορετικών ασθενών. Η πρώτη εικόνα αντιστοιχεί σε οπισθοπεριτοναϊκό λεμφαδένα από άντρα 55ετών, καπνιστή, ο οποίος εμφάνιζε πυρετό, ερυθροκυττάρωση, μικροσκοπική αιματουρία και οποισθοπεριτοναϊκη λεμφαδενοπάθεια. Η δεύτερη αντιστοιχεί σε ψηλαφητό τραχηλικό λεμφαδένα σε μία κατά τα άλλα ασυμπτωματική γυναίκα 35ετών. Περιγράψτε τα μορφολογικά ευρήματα για κάθε περίπτωση και, βάσει αυτών, υποδείξτε σε ποια όργανα πρέπει να αναζητηθεί η πρωτοπαθής εστία της κάθε μετάστασης. (Ca νεφρού, Ca θυρεοειδούς) 4. Ονομαστική αναφορά όγκων από βλαστικά κύτταρα του όρχεως και μακροσκοπική περιγραφή του κάθε τύπου τέτοιου όγκου. 5. Αντιστοιχίσατε το κάθε ένα από τα παρακάτω κυτταρολογικά ευρήματα σε κολποτραχηλικά επιχρίσματα κατά Παπανικολάου, στην καταλληλότερη σύσταση για την κάθε α- σθενή. Ευρήματα i. Άτυπα πλακώδη κύτταρα ακαθορίστου σημασίας(asc-us)σε μετεì - μηνοπαυσιακή γυναίκα. ii. Αρνητικό για κακοήθεια. Εικόνα κολπίτιδας-μετρίου βαθμού τραχηλίτιδας. iii.άτυπα πλακώδη κύτταρα που δεν μπορούν να αποκλείσουν υψηλόβαθμη πλακώδη ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση (ASC-H)(CIN2-3) iv.άτυπα ενδομητρικά κύτταρα. v.χαμηλόβαθμη πλακώδης ενδοεπιθηλιακή αλλοίωση(lsil-cin1) σε μετεμμηνοπαυσιακή γυναίκα. Συστάσεις Α. Κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή Β. Λήψη ενδομητρικού υλικού για ιστολογική εξέταση Γ. Κολποσκοπική εκτίμηση Δ. Επανάληψη του κυτταρολογικού ελέγχου μετά 6 και 12 μήνες ή έλεγχος του γονιδιώματος του ΗΡV σε 12 μήνες. Ε. Χορήγηση οι-
στρογόνων ενδοκολπικώς και,μετά 1εβδομάδα από το πέρας της αγωγής,επανάληψη του κυτταρολογικού ελέγχου. Δικαιολογείστε την κάθε απάντηση σας. 6. Ιστολογικοί(μορφολογικοί)παράγοντες που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκινώματος στο μαστό. 7. Παθολογοανατομική εικόνα θυλακιώδους αδενώματος του θυρεοειδούς αδένα. 8. Περιγράψτε τα ιστολογικά ευρήματα σε ένα δυσπλαστικό μελανοκυτταρικό σπίλο και στην κάθε φάση ανάπτυξης ενός(κακοήθους)μελανώματος. 9. Υδροκέφαλος. Ορισμός, αναφορά παθογενετικών καταγοριών, περιγραφή παθολογοανατομικής εικόνας. 10. Οξεία παγκρεατίτιδα. Παθογενετικοί παράγοντες(ονομαστικώς), παθολογοανατομική εικόνα, επιπλοκές. Ιούνιος 2006 1. Τραχειοοισοφαγικά συρίγγια: ορισμός, περιγραφή ανατομικών τύπων, ονομαστική αναφορά συχνών συνυπαρχουσών ανωμαλιών. 2. Προσδιορίσατε αδρά τη συνιστώς Τ του συστήματος ΤΝΜ (Τ1-Τ2-Τ3 ή Τ4) κατά την παθολογοανατομική σταδιοποίηση της καθεμίας από τις παρακάτω κακοήθεις νεοπλασίες σε επίπεδο πρωτοπαθούς εστίας. Α) Ουροθηλιακό καρκίνωμα ουροδόχου κύστης που διηθεί το παρέγχυμα του προστάτη αδένα. Β) Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα με διήθηση μείζονος κλάδου της πυλαίας φλέβας και διήθηση του τοιχώματος της χοληδόχου κύστεως, χωρίς διάτρηση του περισπλάγχνιου πετάλου του περιτοναίου. Γ) Καρκίνωμα παχέος εντέρου που διηθεί τον υποβλεννογόνιο χιτώνα του εντερικού τοιχώματος. Δ) Διηθητικό καρκίνωμα μαστού μεγαλύτερης διαμέτρου 1,7cm. Ε) Μικτός μη σεμινωματώδης όγκος όρχεως με διήθηση του σπερματικού τόνου, χωρίς αγγειακή διήθηση. Στ) Μικτός μη σεμινωματώδης όγκος όρχεως επεκτεινόμενος διαμέσου του ινώδους χιτώνα στον ίδιο ελυτροειδή χιτώνα του όρχεως. Ζ) Καρκίνωμα παγκρέατος μεγαλύτερης διαμέτρου 17cm, περιοριζόμενο στο πάγκρεας. Η) Κακόηθες μελάνωμα δέρματος πάχους 0,8mm, ανατομικού επιπέδου διήθησης κατά Clark III. Θ) Αδενοκαρκίνωμα προστάτη αδένα αναπτυσσόμενο σε λιγότερο από το ήμισυ του ενός λοβού του αδένα, χωρίς εξωπροστατική επέκταση. Ι) Αμφοτερόπλευρο καρκίνωμα ωοθηκών, με θετικό για κακοήθεια περιτοναϊκό έκπλυμα, χωρίς επέκταση στην πύελο. 3. Γράψτε τον ορισμό της χρόνιας πυελονεφρίτιδας. Περιγράψτε την ιστολογική εικόνα των ουλών της μη αποφρακτικής χρόνιας πυελονεφρίτιδας. 4. Παρατηρήσατε τις όπισθεν παθολογοανατομικές εικόνες που προέρχονται από χειρουργηθείσα ορχική διόγκωση σε βρέφος 20 μηνών. Απεικονιστικώς, είχε αναδειχθεί σαφώς αφοριζόμενη μάζα με ηχογενείς εστίες και ποικίλου βαθμού σκίαση. Τυποποιήσατε τον όγκο και περιγράψτε την παθολογοανατομική του εικόνα. Πώς καθορίζεται γενικότερα η πρόγνωση των ορχικών νεοπλασμάτων του εν λόγω ιστολογικού τύπου; 5. Συγκριτικές διαφορές πλήρους και μερικής υδατιδώδους μύλης κυήσεως. 6. Περιγράψτε τις μη υπερπλαστικές ινοκυστικές αλλοιώσεις του μαστού. Συνεπάγονται οι εν λόγω αλλοιώσεις αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διηθητικού καρκίνου του μαστού; 7. Φαιοχρωμοκύτωμα: Κλινική συμπτωματολογία, εκκριτικά προϊόντα, βιολογική συμπεριφορά. Σε ποιο σύνδρομο συμμετέχει; 8. Παρατηρήσατε τις όπισθεν μικροσκοπικές εικόνες που προέρχονται από βιοψία στην παρυφή μονήρους δερματικής ερυθηματώδους, επηρμένης, σαφώς αφοριζόμενης πλάκας στον αγκώνα άνδρα 19 ετών. η πλάκα έχει διάμετρο 4,5cm, είναι σαφώς αφοριζόμενη και καλύπτεται από παχιά αργυρόχρωμα λέπια, κατά την αποκόλληση των οποίων εμφανίζονται αιμορραγικές εστίες μεγέθους κεφαλής καρφίτσας. Οι τελευταίες στιγματίζουν την υποκείμενη στιλπνή ερυθηματώδη επιφάνεια. Ονομάσατε τη διάγνωση και αναλύσατε την ιστολογική της εικόνα.
9. Περιγράψτε τα συμπτώματα που προκαλούνται μετά από αγγειακή απόφραξη στην εγκεφαλική κυκλοφορία ανάλογα με την ανατομική κατανομή της απόφραξης. 10. Παθολογοανατομική εικόνα καρκινώματος της χοληδόχου κύστεως. Σεπτέμβριος 2006 1. Άνδρας 50 ετών, αλκοολικός, καπνιστής, παραπονείται ότι κατά την κατάποση αισθάνεται τον βλώμο να καθηλώνεται οπισθοστερνικά. Βιοψία βλεννογόνου 5cm πάνω από τον κάτω οισοφαγικό σφιγκτήρα με ερυθρόφαιες νησίδες και βελούδινη εμφάνιση. Διάγνωση και ιστολογικά ευρήματα. 2. Ρινοφαρυγγικό καρκίνωμα. 3. Μικροσκοπικές αλλοιώσεις στην οξεία-διάμεση σωληναριακή νεφρίτιδα λόγω υπερευαισθησίας σε φάρμακα. 4. Βαθμοί ενδοθηλιακής νεοπλασίας τραχήλου μήτρας. 5. Εικόνες-Βιοψίες μαστού. Η μια τυχαίο εύρημα, η δεύτερη από άλλη γυναίκα που ανιχνεύθηκαν αποτιτανώσεις χωρίς ψηλαφητό μόρφωμα. Ταυτοποίηση των αλλοιώσεων. Στη μια συστήθηκες στενή παρακολούθηση και μαστογραφία άμφω. Ποια από τις δύο επιβάλλει τον εν λόγω χειρισμό; Δικαιολογείστε. 6. Αιτίες Cushing, Addison, επινεφριδιακής κρίσης. 7. Προγνωστικοί παράγοντες στο κακόηθες μελάνωμα. 8. Alzheimer 9. Ονομαστική αναφορά των συγγενών ανωμαλιών ουρητήρα - πυέλου - νεφρού. 10. Επιλέξατε μία μόνο απάντηση σε κάθε μία από τις ακόλουθες δέκα ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής που άπτονται της ιστοπαθολογίας του ήπατος (Σημειώσατε τις απαντήσεις στην κόλλα σας μαζί με εκείνες των άλλων θεμάτων). I. Τα χολαγγειόλια αποτελούν χαρακτηριστικά σημεία ενδοηπατικής χολόστασης α) στη σκληρυντική χολαγγειίτιδα β) στο αναπτυσσόμενο χολαγγειοκαρκίνωμα γ) στην κύηση δ) σε κανένα από τα παραπάνω II. Η εκφύλιση των ηπατοκυττάρων δίκην «πτερού πουλιού» χαρακτηρίζει α) τη μακροχρόνια χολόσταση β) την αλκοολική ηπατίτιδα γ) την κληρονομική αιμοχρωμάτωση δ) τη γαλακτοζαιμία III. Η αλκοολική ηπατίτιδα χαρακτηρίζεται από: α) ίνωση δίκην «κρομμύου» γύρω από τους χοληφόρους πόρους β) σωμάτια Mallory γ) εναπόθεση κολλαγόνου γύρω από τα τελικά ηπατικά φλέβια δ) το β και το γ IV. Υψηλή επίπτωση ηπατοκυτταρικού καρκινώματος σχετίζεται με υπόστρωμα α) χρόνιας τυροσιναιμίας β) ηπατίτιδας Β και C γ) το α και το β δ) εστιακής οζώδους υ- περπλασίας του ήπατος V. Ποιο από τα παρακάτω δεν παρατηρείται γενικά στη νεογνική ηπατίτιδα; α) εξωμυελική αιμοποίηση β) διόγκωση των ηπατοκυττάρων δίκην μπαλονιών γ) παρουσία οξύφιλων σωματίων δ) χολαγγειιτιδικά αποστήματα VI. Η ανεπάρκεια α1 αντιθρυψίνης χαρακτηρίζεται από: α) μικρoφυσαλιδώδη λιπώδη εκφύλιση, χωρίς ηπατοκυτταρική νέκρωση ή φλεγμονή β) ασθενώς ηωσινοφιλικά, ΡΑS-θετικά κυτταροπλασματικά σταγονίδια στα ηπατοκύτταρα γ) κεντρολοβιώδη νέκρωση δ) διήθηση του ηπατικού λοβίου από πολυμορφοπύρηνα VII. Η παρουσία επιθηλιοειδών κοκκιωμάτων στα πυλαία διαστήματα είναι συχνό εύρημα στην πρωτοπαθή χολική κίρρωση α) σταδίου Ι β) σταδίου ΙΙ γ) σταδίου ΙΙΙ δ) σε κανένα από τα παραπάνω VIII. Τι από τα παρακάτω δεν ισχύει για τη νόσο του Wilson; α) Η νόσος του Wilson συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης πρωτοπαθούς ηπατοκυτταρικού καρκινώματος β) Στον εγκέφαλο παρατηρείται υπερπλασία των αστροκυττάρων στο κέλυφος του φακοειδούς πυρήνα γ) Εμφανίζεται ο δακτύλιος Kayser-
Fleischer στον κερατοειδή χιτώνα του οφθαλμού δ) Η κίρρωση της νόσου είναι δυνατόν να εμφανισθεί ταχέως ακόμα και κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας IX. Μεγαλοφυσαλιδώδης λιπώδης εκφύλιση του ήπατος δεν σχετίζεται με: α) χρόνια κατανάλωση αλκοόλ β) τις τοξίνες ορισμένων μανιταριών γ) το σύνδρομο Reye δ) τη μεθοτρεξάτη X. Η παραγωγή χολής, όταν απαντά στα κύτταρα ενός κακοήθους όγκου του ήπατος, συνηγορεί υπέρ: α) μεταστατικού καρκινώματος β) ηπατοκυτταρικού καρκινώματος γ) χολαγγειοκαρκινώματος δ) αγγειοσαρκώματος Ιούλιος 2007 1. Μεταστατική διασπορά του καρκίνου του μαστού. 2. Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα: συσχέτιση με την ηπατίτιαδα C, μακροσκοπική εικόνα. Ποιος ο ευμενέστερος ιστολογικός υπότυπος του ηπατοκυτταρικού καρκινώματος και ποια η μικροσκοπική εικόνα αυτού του υποτύπου; Ονομάσατε τις συνηθέστερες μεταστατικές εστίες τουηπατοκυτταρικού καρκινώματος και τις αιτίες θανάτου των ασθενών με ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα. 3. Μακροσκοπικά παθολογοανατομικά ευρήματα στην οξεία και στην χρόνια παγκρεατίτιδα. 4. Άνδρας 55 ετών, αμέσως μετά από ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού κατά το μήνα Φεβρουάριο, προσέρχεται με αρθραλγίες στα γόνατα και τους αστραγάλους, κωλικοειδές κοιλιακό άλγος και δερματικό εξάνθημα στις κνήμες και στους γλουτούς α- ποτελούμενο από ψηλαφητές βλάβες ερυθροϊώδους χρώματος που δεν εξαφανίζοτναι μετά από πίεση. Η βιοψία δέρματος αποκαλύπτει λευκοκυτταροκλαστικού τύπου αγγειίτιδα. Τρεις μήνες μετά, ο ασθενής εμφανίζει μακροσκοπική αιματουρία και εισάγεται για έλεγχο. Εντός 15ημέρου εμφανίζεται πρωτεϊνουρία 2γρ./24ωρο, αναπτύσσεται υπέρταση και προοδευτικώς εγκαθίσταται ολιγουρία με κάθαρση κρεατινίνης <30ml/min και τιμή κρεατινίνης ορού 2,5mg/dl. Η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι αυξημένη, ενώ τα ΑNCA είναι αρνητικά. Διενεργείται νεφρική βιοψία και, μετά την ιστολογική απάντηση, ο ασθενής αντιμετωπίζεται με κορτικοστεροειδή και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Ποια η πιθανότερη ιστολογική διάγνωση; Περιγράψτε τις μορφολογικές αλλοιώσεις των σπειραμάτων στις εικόνες 4Α και Β από τη διενεργηθείσα νεφρική βιοψία και την παθογένεια τους στον συγκεκριμένο άρρωστο. Οι χαρακτηριστικές για τη νόσο σπειραματικές εναποθέσεις που διακρίνονται με ανοσοφθορισμό στην εικόνα 4Γ, σε ποιον δείκτη πιθανότερα αντιστοιχούν; 5. Παρατηρήσατε τις δύο τριάδες ιστολογικών εικόνων (5Α-Γ και 5Δ-ΣΤ) που προέρχονται από βιοψίες βαθέων αλλοιώσεων του γαστρικού βλεννογόνου σε δύο διαφορετικούς ασθενείς με δυσπεψία. Ο ένας ασθενής εμφανίζει στη γαστροσκόπηση μια μονήρη αλλοίωση μ.δ. 1,8εκ., σε απόσταση 1εκ. από τον πυλωρό, με ομαλά όρια, ελαφρώς επηρμένα χείλη, λευκόφαιο, λείο και σκληρό πυθμένα με θρομβωμένα αγγεία. Μετά τα αποτελέμσατα της βιοψίας, ο ασθενής λαμβάνει για 10 εβδομάδες έναν ανταγωνιστή Η2- υποδοχέων, διακόπτει το κάπνισμα και παίρνει τρία γεύματα την ημέρα. Ο άλλος ασθενής εμφανίζει επιγαστρικό πόνο, ανορεξία, απώλεια βάρους και σιδηροπενική αναιμία. Ενδοσκοπικώς, ο εν λόγω ασθενής εμφανίζει μια λιγότερο βαθειά αλλοίωση, μ.δ. 6εκ., στον θόλο του στομάχου, με ασαφή όρια, ανώμαλο πυθμένα και τον παρακείμενο της αλλοίωσης βλεννογόνο σκληρό, υπεγερμένο, με οζώδη εμφάνιση. Με ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα απεικονίζονται επιχώριοι λεμφαδένες, στρογγυλοί, σαφώς οριοθετημένοι και υποηχητικοί. Μετά την ιστολογική απάντηση της βιοψίας ο ασθενής προγραμματίζεται για ολική γαστρεκτομή και χημειοθεραπεία. Αντιστοιχήσατε τη σωστή τριάδα ιστολογικών εικόνων (τριάδα Α: 5Α-Γ, τριάδα Β: 5Δ-ΣΤ) στον καθένα από τους δύο ασθενείς,
θέσατε τις δύο αντίστοιχες διαγνώσεις και αναλύσατε τα μικροσκοπικά ευρήματα της κάθε μιας. Οκτώβριος 2007 1. Νεφραγγειακή υπέρταση: ορισμός, επιδημιολογικά στοιχεία, αίτια, παθολογοανατομικά ευρήματα. 2. Φαιχρωμοκύτωμα επινεφριδίου: ιστολογική εμφάνιση, κλινική εικόνα, βιολογική συμπεριφορά. 3. Αναλύσατε τους παθογενετικούς μηχανισμούς της ψωρίασης. 4. Παρατηρήσατε τις όπισθεν ιστολογικές εικόνες 4Α-Γ από βιοψία όγκου μετωποκροταφικής περιοχής του εγκεφάλου σε άνδρα 55 ετών που εμφάνισε σπασμούς στα αριστερά άκρα και αύξηση των αντανακλαστικών. Μετά την ιστολογική διάγνωση, ο όγκος αντιμετωπίσθηκε με ακτινοθεραπεία και 6 μήνες μετά την αρχική διάγνωση ο ασθενής κατέληξε μετά από επιληπτική κρίση. Τυποποιήσατε το νεόπλασμα και αναλύσατε τα ιστολογικά του χαρακτηριστικά. Ποια τα πιθανά μακροσκοπικά ευρήματα στον εγκέφαλο κατά τη νεκροτομή του εν λόγω ατόμου; 5. Σε γυναίκα με δυσμηνόρροια και δυσπαρεύνεια που διερευνάται για στειρότητα αφαιρείται σοκολατοειδής κύστη ωοθήκης μ.δ. 3,5εκ. απόπου και οι όπισθεν ιστολογικές εικόνες 5Α και 5Β. Θέσατε την διάγνωση και αναλύσατε τα μικροσκοπικά της ευρήματα. Νοέμβριος 2007 1. Επιθηλιακοί πολύποδες στομάχου: ταξινόμηση (ονομαστικά), συνοδές καταστάσεις, κίνδυνος κακοήθους εξαλλαγής. 2. Περιγράψτε την παθολογοανατομική εικόντα της μη αποφρακτικής χρόνιας πυελονεφρίτιδας. 3. Σε άνδρα ασθενή 55 ετών που διευρενάται για ανώδυνη αιματουρία, κυστεοσκοπικώς αναγνωρίζονται ερυθρές πλάκες με 'βελούδινη' υφή. Λαμβάνονται βιοψίες απ' όπου και η όπισθεν ιστολογική εικόνα. Ο άρρωστος έχει ιστορικό θηλώδους ουροθηλιακού καρκινώματος ενδιάμεσου βαθμού κακοήθειας με αρχόμενη διήθηση του συνδετικού υποστρώματος του τοιχώματος της ουροδόχου κύστης. Ποια η τωρινή διάγνωση; Αναλύσατε τη μικροσκοπική της εικόνα. Ποια η πρόγνωση του ασθενούς; 4. Αμνιοχοριονίτιδα: ορισμός, αιτιοπαθογένεση, παθολογοανατομική εικόνα, κίνδυνοι για το έμβρυο και τη μητέρα. 5. Περιγράψτε τις υπερπλαστικές αλλοιώσεις που μπορεί να αναπτυχθούν στο έδαφος ινοκυστικής νόσου του μαστού. Ποια η σημασία τους; 6. Αυτοάνοση θυρεοειδοπάθεια: με ποιες βασικές μορφές εμφανίζεται και ποιες οι αντίστοιχες ιστολογικές εικόνες; 7. Κνίδωση και αγγειοοίδημα: ορισμός, κλινικοϊστολογική εικόνα. 8. Παρατηρήσατε τις όπισθεν μικροσκοπικές εικόνες από εξαιρεθέντα πρωτοπαγή όγκο του υποβλεννογόνου της υπερώας σε άνδρα 58 ετών. Μετεγχειρητικά, παρατηρήθηκαν τοπικές υποτροπές και μετά 10 χρόνια, διαπιστώθηκε μεταστατική διασπορά του όγκου από την οποία και κατέληξε ο ασθενής. Ποια η πιθανότερη διάγνωση του όγκου; Αναλύσατε την ιστολογική του εικόνα. 9. Καταρράκτης του οφθαλμού: ορισμός, αίτια (ονομαστικά), προοδευτικές παθολογοανατομικές αλλοιώσεις και αντίστοιχες επιπλοκές. 10. Απαντήσατε με μια μόνο απάντηση σε κάθε μια από τις επόμενες 10 ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής που άπτονται της παθολογοανατομίας του ήπατος. 1.ποιο το συχνότερο κακόηθες νεόπλασμα του ήπατος; α.ηπατοκυτταρικό β.χολαγγειοκαρκίνωμα γ.μεταστατικό δ.αγγειοσάρκωμα
2.ποια ιστολογική αλλοίωση δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της χρόνιας ηπατίτιδας; α.η πυλαία φλεγμονή β.οι σευρρέουσες ηπατοκυτταρικές νεκρώσεις γ.οι διαβρωτικές νεκρώσεις δ.η ίνωση 3.ποιο είναι το κ οινό χαρακτηριστικό της πρωτοπαθούς χολικής κίρρωσης και της σκληρυντικής χολαγγειίτιδας; α.η προοδευτική καταστροφή χοληφόρων πόρων β.η χρόνια χολόσταση γ.η εξέλιξη σε κίρρωση δ.όλα τα παραπάνω 4.η πρωτοπαθής χολική κίρρωση είναι α.χρόνια χολοστατική νόσος β.χρόνια καταστροφική χολαγγειίτιδα γ.αυτοάνοσο νόσημα δ.όλα τα παραπάνω 5.ποια ηπατίτιδα δεν μεταπίπτει σε χρονιότητα α.α β.β γ.c δ.η αυτοάνοση 6.τι δεν αποτελεί επιπλοκή της πυλαίας υπέρτασης; α.σύνδρομο Budd-Chiari β.ασκίτης γ.κιρσορραγία δ.υπερσπληνισμός 7.ποια ιστολογική αλλοίωση δεν αποτελεί χαρακτηριστικό της αλκοολικής ηπατίτιδας; α.τα σωμάτια Mallory β.η στεάτωση γ.οι διαβρωτικές νεκρώσεις δ.η κεντρολοβιακή ίνωση 8.ιστολογικά χαρακτηριστικά της χολόστασης είναι: α.η παρουσία χολοχρωστικών στα χοληφόρα τριχοειδή β.η παρουσία χολοχρωστικών στα ηπατικά κύτταρα γ.τα χολικά έì - φρακτα δ.όλα τα παραπάνω 9.ποια πάθηση δεν εξελίσσεται σε κίρρωση; α.χρόνια ηπατίτιδα β.αλκοολική νόσος γ.καταπληξία δ.αιμοχρωμάτωση 10.ποιο είναι το χαρακτηριστικό εύρημα στο ήπαρ επί συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας; α.κεντρολοβιακή ισχαιμική νέκρωση β.κεντρολοβιακή διάταση των κολποειδών και η αντίστοιχη ατροφία των ηπατικών δοκίδων γ.λιπώδης εκφύλιση δ.αναγεννητικοί όζοι. Μάρτιος 2008 (πτυχιακή) 1. Παρατηρήσατε τις όπισθεν μικροσκοπικές εικόνες από προβάλλουσα μάζα μεγαλύτερης διαμέτρου 1,8 εκ. της ορθοσιγμοειδικής περιοχής σε γυναίκα 58 ετών με αιματηρές διάρροιες. Η αλλοίωση είχε ευρεία βάση, όψη κουνουπιδιού και αφαιρέθηκε ολόκληρη κολοσκοπικώς. Βάσει των ανωτέρω, τυποποιήσατε και υποτυποποιήσατε ιστολογικά την αλλοίωση και αναλύσατε τα παθολογοανατομικά της χαρακτηριστικά. Η ενδοσκοπική πλήρης εξαίρεση της συγκεκριμένης μάζας επί υγιών ιστών είναι επαρκής θεραπευτικά; 2. Αιτιοπαθογένεση και ιστολογικά χαρακτηριστικά: α) της πελίωσης του ήπατος β) του ήπατος δίκην μοσχοκαρύου 3. IgA νεφροπάθεια: Σε ποιες χώρες έχει υψηλή συχνότητα; Ποια είναι η κλινική και η ι- στολογική της εικόνα; 4. Άνδρας 62 ετών προσέρχεται με από 3 ημερών επώδυνη μονόπλευρη διόγκωση του οσχέου. Ψηλαφητικώς, ο σύστοιχος όρχις εμφανίζει μέτρια ευαισθησία και υπερηχογραφικώς είναι διάχυτα υπόηχος. Διενεργείται ορχεκτομή απ όπου και οι όπισθεν ιστολογικές εικόνες. Ποια η μικροσκοπική διάγνωση; Με δεδομένη αυτή τη διάγνωση ήταν απαραίτητη η ορχεκτομή; 5. Ιστολογική εικόνα και πρόγνωση του φυλλοειδούς όγκου του μαστού. 6. Θυλακιώδες θυρεοειδικό καρκίνωμα: Παθολογοανατομική εικόνα, διαφορική διάγνωση από αδένωμα, πρόγνωση, μεταστάσεις. 7. Παθογένεια των δερματικών βλαβών στο συστηματικό ερυθηματώδη λύκο. 8. Τι ορίζεται ως οστεομυελίτιδα; Ποιο είναι το συνηθέστερο παθογόνο αίτιο; Με ποιους τρόπους ο υπεύθυνος μικροοργανισμός προσβάλλει το οστούν και ποιες βλάβες είναι δυνατόν να προκληθούν; 9. Μακροσκοπικά ευρήματα στην οξεία και χρόνια παγκρεατίτιδα. 10. Επιλέξατε μία μόνο σωστή απάντηση σε κάθε μία από τις παρακάτω δέκα ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής που άπτονται τις ιστοπαθολογίας του γεννητικού συστήματος του θήλεος:
1. Η μικροσκοπική ανεύρεση επιθηλιακών κυττάρων από το κατώτερο γεννητικό σύστημα του θήλεος είτε με μπαλονοειδή εκφύλιση είτε με πολλούς μεγάλους πυρήνες με ηωσινόφιλα έγκλειστα συνηγορεί υπέρ λοίμωξης από: α) μολυσματική τέρμινθο β) ιό του απλού έρπητα τύπου 2 γ) ιό του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) δ) trichomonas vaginalis 2. Στις επιπλοκές της πυελικής φλεγμονώδους νόσου ΔΕΝ περιλαμβάνεται η: α) περιτονίτιδα β) στειρότητα γ) εντερική απόφραξη δ) κολπική αδένωση 3. Τι από τα παρακάτω ΔΕΝ ισχύει για το ακροχορδονώδες καρκίνωμα του αιδοίου; α) Η ακτινοθεραπεία αποτελεί τη θεραπεία εκλογής β) Συνήθως απομονώνεται ο HPV γ) Είναι μεγάλη ανθοκραμβοειδής μάζα δ) Διηθεί τοπικά, αλλά συνήθως δε μεθίσταται 4. Καρκίνος πάνω σε έναν ενδοτραχηλικό πολύποδα αναπτύσσεται: α) Ποτέ β) Σπάνια γ) Συχνά δ) Πάντοτε 5. Το μικροδιηθητικό εκ πλακώδους επιθηλίου καρκίνωμα του τραχήλου της μήτρας διηθεί κάτω από τη βασική μεμβρ. σε βάθος λιγότερο από: α)1mm β)3mm γ)8mm δ)15mm 6. Στη χρόνια ενδομητρίτιδα, στο ενδομήτριο χαρακτηριστικά ανευρίσκονται: α) Λεμφοκύτταρα β) Πλασματοκύτταρα γ) Μακροφάγα δ) Πολυμορφοπύρηνα λευκοκύτταρα 7. Η ενδομητρίωση προσβάλλει συχνότερα: α) Τους μητρικούς ωοθηκικούς συνδέσμους β) Το δουγλάσσειο χώρο γ) Τις ωοθήκες δ) Το ορθοκολπικό διάφραγμα 8. Ποιο από τα παρακάτω ΔΕΝ αποτελεί ιστολογικό τύπο ενδομητρικού καρκινώματος: α) Το ακροχορδονώδες β) Το ορώδες γ) Το εκκριτικό δ) Το διαυγοκυτταρικό 9. Ποιος από τους παρακάτω ωοθηκικούς όγκους ΔΕΝ προέρχεται από τα βλαστικά κύτταρα της ωοθήκης: α) Το δυσγερμίνωμα β) Ο όγκος Brenner γ) Το εμβρυϊκό καρκίνωμα δ) Ο όγκος του λεκιθικού ασκού 10. Τι από τα παρακάτω ΔΕΝ ισχύει για τους οριακούς ωοθηκικούς όγκους; α) Διαθέτουν συνήθως θηλώδεις προσεκβολές όπως τα κυσταδενώματα β) Είναι συνήθως αμφοτερόπλευρα σε σχέση με τους άλλους επιθηλιακούς ωοθηκικούς όγκους γ) Ακόμη κι αν έχουν εξαπλωθεί στην πύελο ή στην κοιλία, το 80% των ασθενών επιβιώνουν μετά από 5 έτη δ) Ομοιάζουν με τους κακοήθεις επιθηλιακούς όγκους των ωοθηκών ως προς τη διήθηση του στρώματος, σε επίπεδο πρωτοπαθούς εστίας.