GLP-1 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ

Σχετικά έγγραφα
Εντατικοποίηση της θεραπείας με ινσουλίνη: Ποιος δρόμος για ποιον ασθενή

Εμμανουήλ Μ. Πάγκαλος. τ. Δντης Παθολογικής κλινικής Ιατρικό Διαβαλκανικό κέντρο Διαβητολογικό κέντρο «Αρεταίος»

Συνδυασμοί φαρμάκων έναντι της υπεργλυκαιμίας Δόκιμοι και αδόκιμοι

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

Ιωάννης Ντούπης. Παθολόγος - Διαβητολόγος

Β. Καραμάνος. 22 ο Ετήσιο Συνέδριο ιαβητολογικής Εταιρείας Βόρειας Ελλάδας. 15 Νοεμβρίου 2008 Θεσσαλονίκη. Β. Καραμάνος

PPG4 FBG4. HbA 1c4. Διαταραχ-*της* 6κκρισης*ινσουλ:νης4. Αντ:σταση*στη*δρ>ση* της*ινσουλ:νης4. Σακχαρ&δης*διαβ-της* τ/που*24. Μικροαγγειοπ>θεια4

.aiavramidis.gr www

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΡΕΥΜΑΤOΕΙΔΗ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΣΔ 2 ΜΕ ΤΟ ΒΙΟΟΜΟΕΙΔΕΣ ΤΗΣ ΓΛΑΡΓΙΝΙΚΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ LY IGLAR

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΚΑΙΜΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΑΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2

Εξατομίκευση της θεραπείας στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα από τις νεότερες κατευθυντήριες οδηγίες

Επίδραση αντιδιαβητικών φαρμάκων στην αρτηριακή πίεση

«Θεραπευτικός αλγόριθµος ADA/EASD 2012»

Β-αναστολείς στην ανεπίπλεκτη υπέρταση: Έχουν θέση? ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD Διευθυντής ΕΣΥ Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.

Μετάταξη από τα αντιδιαβητικά δισκία σε ενέσιμες θεραπείες. Ενδοκρινολογικό τμήμα Διαβητολογικό κέντρο Δημήτρης Μαργαριτόπουλος

GLP-1R αγωνιστές: Κλινική εμπειρία, προσδοκίες και ανεκπλήρωτες ανάγκες

Συζήτηση περίπτωσης ασθενούς. Σ. Λιάτης Παθολόγος Επιμελητής Β ΕΣΥ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική & Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ «Λαϊκό»

Ντουλαγλουτιδη: Το Νεο Εβδομαδιαιο Glp-1 Αναλογο Που Προσφερει Τη Μεγαλυτερη Αποτελεσματικοτητα με απλο και ευκολο τροπο.

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

Ηλίας Ν. Μυγδάλης Συντονιστής Διευθυντής. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Η θέση του φαινομένου της ινκρετίνης στη σύγχρονη θεραπευτική του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

Ο νεότερος DPP4 αναστολέας. Φαρμακοκινητικά χαρακτηριστικά και κλινικά οφέλη

Μαριάννα Μπενρουμπή Διαβητολογικό Κέντρο Γ.Ν.Αθηνών «Πολυκλινική»

ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΜΑΚΡΟΘΡΕΠΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Σπύρος O. Μπακατσέλος MD Phd

Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΤΩΝ GLP-1 ΥΠΟΔΟΧΕΩΝ ΣΤΟΝ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΔΙΑΒΗΤΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Δρ. Χρήστος Μανές ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Παθολόγος µε εξειδίκευση στο Σακχαρώδη Διαβήτη Δ/ντής Διαβητολογικού Κέντρου Γ.Π.Ν «ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ»

Τι κάνουμε; Διαβητικός με Βασική ινσουλίνη 49 μον + Μετφορμίνη 850mgX2 +glimepiride. 3ετίας ενώ έχει FPG ~ 110mg έχει PPG ~ 260mg & HbA1c=7,9%

Εντατικοποίηση ινσουλινοθεραπείας2στον2σδ τύπου22. Δρ.2Χρίστος2Παστελλάς ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ2 2ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΣ ΛΕΜΕΣΟΣ,2ΚΥΠΡΟΣ 2013

ΔΙΑΒΗΤΗΣ και ΟΦΘΑΛΜΟΣ

Σακχαρώδης Διαβήτης: Highlights 2015

Η ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑ ΩΣ ΑΙΤΙΟ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΝΟΣΗΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΘΝΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟΝ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Θεραπευτικές εξελίξεις στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Νόσους του Εντέρου (ΙΦΝΕ)

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

ΕΝΑΡΞΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΙΚΗ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ 2 ΠΟΣΟ GOLD ΕΙΝΑΙ ΤΟ STANDARD?

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και Διαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

Εντάσσοντας και συνδυάζοντας την εβδομαδιαίως χορηγούμενη εξενατίδη στο θεραπευτικό αλγόριθμο

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2, Καρδιαγγειακές Επιπλοκές & Σύγχρονες Θεραπευτικές Προσεγγίσεις. Ο Ρόλος της Εμπαγλιφλοζίνης

Τα νέα θεραπευτικά δεδομένα στην αγωγή του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου ΙΙ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

T.Διδάγγελος, Z. Κοντονίνας, K.Τζιόμαλος, Χ.Μαργαριτίδης, I.Στεργίου, Σ. Τσοτουλίδης, E.Καρλάφτη, A. Χατζητόλιος

ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΣ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ. Γ.Ν.Θ «Παπαγεωργίου» 4;

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Η θέση της αλογλιπτίνης. Συζήτηση Περιστατικών

ινσουλίνης στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2: πότε και πως ;»

Ντουλαγλουτίδη: Το νέο εβδομαδιαίο GLP-1 ανάλογο που προσφέρει ισχυρή αποτελεσματικότητα με απλό και εύκολο τρόπο

Ινσουλινοθεραπεια στο ΣΔ τύπου 2

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ: ΑΣΘΕΝΉΣ 35 ΕΤΏΝ ΜΕ ΣΔ1 ΚΑΙ BMI 28 KG/M2 ΈΧΕΙ HBA1C 8,5% ΥΠΌ ΣΧΉΜΑ BASAL-BOLUS. ΠΟΙΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ Η ΠΕΡΑΙΤΈΡΩ ΑΝΤΙΜΕΤΏΠΙΣΗ.

«Ασθενοκεντρική προσέγγιση στη διαχείριση του Σακχαρώδη Διαβήτη

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

Ο ρόλος των ινκρετινικών ορμονών και η νέα θεραπευτική πρόταση της Exenatide στην αντιμετώπιση του ΣΔ ΙΙ

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Εβδομαδιαίες αγωγές με GLP-1 αγωνιστές Αποτελεσματικότητα και ασφάλεια

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

Ινσουλίνη lispro 200 units/ml Εξέλιξη στην εντατικοποίηση της ινσουλινοθεραπείας με σχήμα basal bolus

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Υπεργλυκαιμία λόγω χρήσης Γλυκοκορτικοειδών. Μαρινέλλα Κυριακίδου Χειμώνα Ενδοκρινολόγος 24 ο Ετήσιο Συνέδριο ΔΕΒΕ Νοέμβριος 2010

Σακχαρώδης Διαβήτης και Καρδιακή Ανεπάρκεια

Πρώτη φορά anti-tnfα θεραπεία σε ασθενή με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

Η διαχείρηση του ασθενούς με ΣΔ τύπου 2 σύμφωνα με τις οδηγίες ADA/EASD

Αντιδιαβητική αγωγή με αναστολείς DPP4. Υπάρχουν αποτελεσματικές λύσεις με νέα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και ιδιότητες;

Στόχοι γλυκαιμικής ρύθμισης - αυτοέλεγχος

Ασθενής με ΣΔτ2 και καλή γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, πρέπει να αυτοελέγχεται; OXΙ. Α. Αλαβέρας, ΝΕΕΣ

Αντιμετώπιση της υπεργλυκαιμίας στον στεφανιαίο ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη

Εξελίσσοντας τη θεραπεία του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 1 ο Μέρος. Τριαντάφυλλος Π. Διδάγγελος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Οι πλειοτροπικές δράσεις των αγωνιστών του υποδοχέα GLP-1 Tο παράδειγµα της Λιραγλουτίδης

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

Ινσουλινοθεραπεία στο ΣΔ τύπου 1

Σχήματα έναρξης ινσουλινοθεραπείας σε άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τυπου 2: οι απόψεις ειδικών γιατρών στον διαβήτη σε τρειςελληνικέςπόλεις

Η σημασία της ρύθμισης μεταβολικών παραμέτρων στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του διαβήτη: Γλυκαιμική ρύθμιση

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΕΠΕΙΣΟΔΙΩΝ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΗΣ ΥΠΟΓΛΥΚΑΙΜΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΔ2 ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΙΑΤΡΕΙΟΥ ΕΝΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

Το μέλλον της αντιδιαβητικής θεραπείας

Στόχοι γλυκαιμικής ρύθμισης - αυτοέλεγχος

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

Αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 βασισμένη στην παθοφυσιολογία

Σακχαρώδης Διαβήτης Σύγχρονες Προσεγγίσεις. Σάββατο 21 Ιανουαρίου Ξενοδοχείο Atlantica Miramare Παθολογικής Εταιρείας Κύπρου.

Συνδυασμοί φαρμάκων στην Ουρολογία

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟΣ ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ Dr ΚΥΡΟΣ ΣΙΩΜΟΣ Ειδικός Παθολόγος Διαβητολόγος Διευθυντής ΤΥΠΕΤ Θεσσαλονίκης

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

* * Δήλωση Αντικρουόμενων Συμφερόντων

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Η θέση των αναστολέων των DPP4 στην αντιµετώπιση του διαβήτη

Τα αποτελέσµατα για την καρδιαγγειακή ασφάλεια της λιραγλουτίδης: η µελέτη LEADER

Θεραπευτικοί στόχοι στο σακχαρώδη διαβήτη Τι μάθαμε από τις κλασσικές (DCCT-UKPDS) και νεότερες μελέτες (ACCORD-ADVANCE-VADT)

Η ΜΑΝΙΔΙΠΙΝΗ: ΕΝΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΜΩΥΣΗΣ ΕΛΙΣΑΦ, ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Φαρμακευτική αντιμετώπιση με ινσουλίνη. Ηλιάδης Φώτης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ Κλινική, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΚΑΡΡΑΣ Σ.

ΟΞΕΙΕΣ ΥΠΕΡΓΛΥΚΑΙΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Θεραπευτικές παρεμβάσεις με οδηγό την παθοφυσιολογία του διαβήτη σε ασθενείς που χρειάζονται ινσουλίνη. Μαριάνθη Αρχανιωτάκη

Θεραπευτικές προκλήσεις στο Σακχαρώδη Διαβήτη. τύπου 2. Αντιδιαβητική αγωγή με αναστολείς DPP4.

Ηλίας Ν. Μυγδάλης. «Σχήματα. αναλόγων έναντι σχημάτων ανθρώπινου τύπου ινσουλίνης στο σακχαρώδη διαβήτη»

Θεραπεία με βασική ινσουλίνη στην καθ ημέρα πράξη με επίκεντρο τον ασθενή. Κ.Καρατζίδου Γ.Ν.Θ.»Παπαγεωργίου»-Α Παθ.Κλινική

Group 2 Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks. Methotrexate 7.5 mg/week, increased to 15 mg/week after 4 weeks

Η σημασία της αποφυγής υπογλυκαιμιών στην καρδιαγγειακή ασφάλεια των ασθενών με διαβήτη τύπου 2

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ

Transcript:

GLP-1 ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΑΚΡΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΩΤΣΑ ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑΣ -ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΔΙΑΒΗΤΗ, ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΥ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Α ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΧΕΠΑ

Δήλωση συμφερόντων Έχω λάβει τιμητική αμοιβή για δορυφορικές ομιλίες ή/και συμβουλευτικές υπηρεσίες (τα τελευταία 2 έτη) από: 1.ΦΑΡΜΑΣΕΡΒ-LILLY 2.ΝOVO 3.SANOFI 4.MSD 5.NOVARTIS 6.ASTRAZENECA 7.Boehringer Ingelheim Ελλάς ΑΕ

Προβληματισμοί... Ειδικά χαρακτηριστικά της νέας θεραπευτικής κατηγορίας Διαφοροποίηση των αγωνιστών GLP-1 μακράς διάρκειας και η θέση τους στη θεραπεία του ΣΔ2 με βάση τα χαρακτηριστικά των ασθενών και τους νέους αλγόριθμους

Albiglutide European Medicines Agency (EMA) March 2014 U.S. Food and Drug Administration (FDA) April 2014 Αποτελείται από ένα διμερές 30 αμινοξέων του GLP-1 (95% αναλογία με το φυσικό GLP-1), ανθεκτικού στην DPP4, ενωμένο με ένα μόριο ανασυνδυασμένης ανθρώπινης λευκωματίνης t 1/2 : 4-6 μέρες Μικρότερη διεισδυτικότητα στο ΚΝΣ

Dulaglutide U.S. Food and Drug Administration (FDA) September 2014 GLP-1 ανάλογο, ανθεκτικό στην υδρόλυση από το DPP4 και ενωμένο με το Fc τμήμα της IgG4 που ελαττώνει την ανοσογονικότητά του και περιορίζει τη νεφρική του κάθαρση

Semaglutide http://www.easdvirtualmeeting.org/resources/2970

Διαφορές μεταξύ GLP-1 RAs βραχείας και μακράς δράσης Παράμετροι Βραχείας Δράσης Αγωνιστές Υποδοχέα GLP-1 Μακράς Δράσης Αγωνιστές Υποδοχέα GLP-1 ΔΡΑΣΕΙΣ Δραστικές Ουσίες Αναλόγων GLP-1 Εξενατίδη IR Λιξισενατίδη Αλμπιγλουτίδη / Ντουλαγλουτίδη Εξενατίδη LAR Λιραγλουτίδη Χρόνος Ημίσειας Ζωής 2 5 ώρες 12 ώρες Μερικές Ημέρες Γλυκόζη Νηστείας FPG Ήπια Μείωση ΙΣΧΥΡΗ ΜΕΙΩΣΗ Μεταγευματική Υπεργλυκαιμία PPG ΙΣΧΥΡΗ ΜΕΙΩΣΗ Ήπια Μείωση Έκκριση Ινσουλίνης Νηστείας Ήπια Διέγερση Έκκρισης Ισχυρή Διέγερση Έκκρισης Μεταγευματική Έκκριση Ινσουλίνης Μείωση Ήπια Διέγερση Έκκρισης Έκκριση Γλυκαγόνης Μείωση Μείωση Ρυθμός Γαστρικής Κένωσης Επιβράδυνση Χωρίς Επίδραση Αρτηριακή Πίεση Μείωση Μείωση Καρδιακή Συχνότητα Χωρίς επίδραση ή μικρή μείωση (0 2 bpm) Μέτρια Άυξηση (κατά 2 5 bpm) Μείωση Σωματικού Βάρους 1 5 kgr 2 5 kgr Συχνότητα Ναυτίας 20 50%, εξασθενεί αργά (σε διάστημα εβδομάδων ή αρκετών μηνών) 20 40% εξασθενεί σύντομα (σε διάστημα ~4 8 εβδομάδων) Meier JJ. Nat Rev Endocrinol 2012; 8: 728-42

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Αποτελεσματικότητα Διατήρηση της αποτελεσματικότητας Τρόπος χορήγησης Ανεπιθύμητες ενέργειες Θέση στο θεραπευτικό αλγόριθμο

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Αποτελεσματικότητα

Γενικός Σχεδιασμός του προγράμματος κλινικών μελετών DURATION Patients with type 2 diabetes HbA 1c, 7.1 11% Exenatide QW 2 mg Comparator agent(s) Optional exenatide once-weekly extension 24 30 weeks Primary endpoint: change in HbA 1c from baseline to endpoint Secondary endpoints: change in body weight, blood pressure, CV risk markers, and safety and tolerability from baseline to endpoint

Exenatide LAR QW: clinical trials Trial Comparator Background Subjects Publication DURATION-1 Exenatide BID Open-label Drug-naïve, mono and combo failures 295 Drucker, et al. Lancet 2008 1 DURATION-2 Sitagliptin (100 mg QD) or pioglitazone (45 mg QD) Double-blind Metformin 491 Bergenstal, et al. Lancet 2010 2 DURATION-3 Insulin glargine Open-label Metformin +/- sulphonylurea 456 Diamant, et al. Lancet 2010 3 DURATION-4 Metformin (2000 mg QD) or pioglitazone (45 mg QD) or sitagliptin (100 mg QD) Monotherapy* 820 Russell-Jones, et al. Diabetes Care 2012 4 DURATION-5 Exenatide BID Open-label Drug-naïve, mono and combo failures 252 Blevins, et al. J Clin Endocrin Metab 2011 5 DURATION-6 Liraglutide 1.8 mg Open-label Mono and combo failures 911 Buse, et al. Lancet 2013 6 *Exenatide LAR QW is not indicated as first-line monotherapy in patients uncontrolled on diet and exercise alone. These studies ran for 24, 26 or 30 weeks. 1. Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50; 2. Bergenstal RM, et al. Lancet 2010;376:431 9; 3. Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43; 4. Russell-Jones D, et al. Diabetes Care 2012;2:252 84; 5. Blevins T, et al. J Clin Endocrin Metab 2011;96:1301 10; 6. Buse JB, et al. Lancet 2013;381:117 24.

LS mean change in HbA 1c (%) DURATION clinical trials: Η εξενατίδη LAR QW έδειξε ελάττωση στην HbA 1c 1.3% 1.9% DURATION-2 DURATION-1 DURATION-5 DURATION-6 DURATION-3 Exenatide (2 mg) QW vs: Sitagliptin (100 mg QD) or pioglitazone (45 mg QD) 1 n=491 26 weeks Exenatide BID 2 n=295 30 weeks Exenatide BID 3 n=252 24 weeks Liraglutide 1.8 mg 4 n=911 26 weeks Insulin glargine #5 n=448 26 weeks Baseline (%) 0 8.6 8.5 8.5 8.3 8.3 8.5 8.4 8.5 8.4 8.3 8.3 0.5 1.0 0.9% 0.9% 1.5 1.5%* 1.2% 1.5% 1.6% 1.3% 1.5% 1.5% 1.3% 2.0 1.9% Exenatide QW Sitagliptin Pioglitazone Exenatide BID Liraglutide Insulin glargine Data for 24 30 weeks. *P<0.05 vs both; P<0.01; P<0.0001; P=0.02; P=0.017; ITT population; # Modified ITT population. LS, least squares. 1. Bergenstal RM, et al. Lancet 2010;376:431 9; 2. Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50; 3. Blevins T, et al. J Clin Endocrin Metab 2011;96:1301 10; 4. Buse JB, et al. Lancet 2013;381:117 24; 5. Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43.

LS mean change in body weight (kg) DURATION clinical trials: δευτερεύον καταληκτικό σημείο μεταβολή του σωματικού βάρους Exenatide QW is not indicated for the management of obesity, and weight change was a secondary endpoint in clinical trials Exenatide (2 mg) QW vs: DURATION-2 DURATION-1 DURATION-5 DURATION-6 DURATION-3 Sitagliptin (100 mg QD) or pioglitazone (45 mg QD) #1 Exenatide BID #2 Exenatide BID #3 Liraglutide 1.8 mg #4 Insulin glargine #5 Baseline (kg) 89 87 88 102 102 97 94 91 91 91 91 4 3 +2.8 2 +1.4 1 0 1 2 3 4 5 0.8 (n=166) 2.3* (n=160) Exenatide QW (n=165) 3.7 (n=148) Sitagliptin 2.3 (n=129) 3.6 (n=147) Pioglitazone 1.4 (n=123) 2.7* (n=461) Exenatide BID 3.6 (n=450) Liraglutide (n=222) 2.6* (n=233) Insulin glargine Data for 24 30 weeks. *P<0.05 vs each comparator; # ITT population. LS, least squares. 1. Bergenstal RM, et al. Lancet 2010;376:431 9; 2. Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50; 3. Blevins T, et al. J Clin Endocrin Metab 2011;96:1301 10; 4. Buse JB, et al. Lancet 2013;381: 117 24; 5. Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43.

Duration 4: μονοθεραπεία vs μετφορμίνη, σιταγλιπτίνη, πιογλιταζόνη

LS change in HbA 1c (%) DURATION- 3: Exenatide QW 2mg vs Insulin Glargine, sustainable reduction in HbA1C after 3 years HbA 1c reduction after 3 years 1,2 BL=8.3% BL=8.3% 0.0 26 weeks 3 years -0.5-1.0% b (n=140) -0.8% (n=147) -1.0-1.5-1.5% a (n=233) -1.3% (n=233) Exenatide QW 2mg Insulin glargine a P <.05. b P =.03. -2.0 1. Diamant et al. Lancet. 2010;375(9733):2234-2243. 2. Diamant et al. Lancet, April 4, 2014http://dx.doi.org/10.1016/S2213-8587(14)70029-4

LS mean blood glucose (mmol/l) LS mean blood glucose (mmol/l) DURATION-3: fasting and post-prandial glucose reduction with exenatide once-weekly 26 weeks Exenatide QW baseline Insulin glargine baseline 13 Exenatide QW endpoint 13 Insulin glargine endpoint 12 12 11 11 10 10 9 9 8 8 7 7 6 6 ITT sample. LS, least squares Exenatide dose, 2 mg. Insulin dose: baseline, 10 IU/day; endpoint 31 IU/day Mean daily glucose concentration at baseline: exenatide QW, 10.8 (SE 0.2); insulin glargine 10.6 (0.2) mmol/l. Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43. For Medical use only 32

LS mean (SE) weight change (kg) LS mean (SE) change in circumference (cm) DURATION-3: body weight and waist circumference reduced with exenatide once-weekly vs insulin glargine 26 weeks Change in body weight over time Change in circumference 2 2 Waist Hip 1 1.4 (0.2) kg 1 0 0 1 * * 2.6 (0.2) kg 1 2 * * * * 2 3 0 1 2 4 8 14 18 22 26 Time (wk) 3 P<0.001 P<0.001 Exenatide QW Insulin glargine ITT sample. LS, least squares Exenatide dose: 2 mg. Insulin dose: baseline, 10 IU/day; endpoint 31 IU/day. *Between-group difference P<0.05; Mean body weight at baseline: exenatide QW, 91.2 (SE 1.2); insulin glargine 90.6 (1.2) kg Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43. For Medical use only 33

Mean weight loss (kg) DURATION- 3: Exenatide QW 2mg vs Insulin Glargine, sustainable reduction of weigt loss at 3 years* Weight loss after 3 years 1,2 3.0 2.0 1.0 Randomized phase Controlled extension 2.0 kg Exenatide QW 2mg (3-year completers: N=140/223 ITT patients) Insulin glargine (3-year completers: N=147/223 ITT patients) 0-4.5 kg -1.0-2.0-2.5 kg* -3.0-4.0 0 8 18 26 36 48 60 72 84 96 108 120 132 144 156 Time (weeks) *P <.001 Significant weight loss vs insulin glargine after 26 weeks (-2.6 kg vs +1,4 kg, respectively; P< 0,05) 1 Weight loss with Exenatide QW 2mg was maintained at 3 years (-2.5 kg vs 2.0 kg, respectively) 2 * Exenatide once-weekly is not indicated for the management of obesity, and weight change was a secondary endpoint in clinical trials 1. Diamant et al. Lancet. 2010;375(9733):2234-2243. 2. Diamant et al. Lancet, April 4, 2014http://dx.doi.org/10.1016/S2213-8587(14)70029-4

Weight loss from baseline (kg) DURATION-3: associations between HbA 1c and body weight with exenatide once-weekly vs insulin glargine* 26 weeks 16 12 16% 63% 0% 5% Exenatide LAR 2mg Insulin Glargine 8 4 0-4 -8-12 -16 79% 31% -6-4 -2 0 2 4 6 Mean change in HbA 1c (%) from baseline Modified ITT population, N=448.. * Exenatide once-weekly is not indicated for the management of obesity, and weight change was a secondary endpoint in clinical trials Adapted from Diamant et al. Lancet. 2010;375(9733):2234-2243. 4% 1%

Μεταβολή στην HbA 1c (%) από το baseline DURATION-3: associations between HbA 1c and body weight with exenatide once-weekly vs insulin glargine * 84 weeks 6 4 8.8% 3.6% 4.8% 10.9% Exenatide QW 2mg Insulin Glargine 2 0-2 -4-6 59.6% 26.8% 24.5% 60.9% -30-20 -10 0 10 20 Απώλεια βάρους από το baseline (kg) From 456 patients ITT), 346 completed the extension of DURATION 3 (84 weeks). * Exenatide once-weekly is not indicated for the management of obesity, and weight change was a secondary endpoint in clinical trials Adapted from Diamant et al. Diabetes Care. 2012;35(4):683-689.

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Διατήρηση της αποτελεσματικότητας

LS mean change in HbA 1c (%) DURATION-1 open-label extension: 2% ελάττωση της HbA 1c μετά από 1 έτος 0,0 0,5 ExQW (n=120), Baseline = 8,3% Ex BID (n=121), Baseline = 8,2% ExQW (n=121), Baseline= 8,2% 1,0 1,5 * 2,0 * * * * * * * 2,0% 2,0% 2,5 0 6 10 14 18 22 26 30 33 36 40 44 48 52 Time (weeks) *p<0,05. Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50; Modified from Buse JB, et al. Diabetes Care 2010;33:1255 61.

LS mean change in HbA 1c (%) DURATION-1 open-label extension: 1,6% ελάττωση της HbA 1c μετά από 3 έτη* 10 ExQW (n=194), Baseline=8,2% 9 8 7 1,6% 6 5 Baseline Year 1 Year 2 Year 3 *Of the 295 subjects (ITT), 194 completed 3 years of treatment. LS, least squares Macconell L, et al. Diabetes Metab Syndr Obes 2013;6:31 41. Epub 2013 Jan 21.

DURATION 1: A1C και γλυκόζη νηστείας μετά από 4 έτη A1C (%) 0-1 -2-3 -1.7 0.1% Baseline Year 1 Year 2 Year 3 Year 4 % Achieving A1C Target 100 80 60 40 20 0 55% 36% <7.0% 6.5% 4-year Completers (N = 176) 0 FPG (mg/dl) -10-20 -30-40 -50-37 3 mg/dl Mean A1C 6.9% in 4-year completers at 4 years Improvements in β-cell function at 4 years: HOMA-B: 26 ± 6% HOMA-S: 13 ± 3% Baseline Year 1 Year 2 Year 3 Year 4 A1C and FPG data are LS Mean ± SE; MacConell et al. Presented at ADA, 72nd Scientific Sessions; 2012; Philadelphia, PA (1156-P)

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Τρόπος δράσης και χορήγησης

Η εβδομαδιαία εξενατίδη αναπτύχθηκε με τη χρήση μικροσφαιριδίων σταδιακής αποδέσμευσης

Exenatide (pm) Exenatide (pm) Επίπεδα εξενατίδης πλάσματος Steady-State την 6 η εβδομάδα 100 100 Exenatide 2 mg QW 80 80 60 60 100 40 20 20 90 80 70 60 50 50 0 Exposure during 1 week at steady state 29 Time (wk) 30 0 0 5 10 15 20 25 Geometric mean ± SE Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240-1250; Time (wk) 29 30

LS mean change in FPG (mmol/l) Plasma glucose (mmol/l) Η εβδομαδιαία εξενατίδη συντελεί στην βελτίωση τόσο των προγευματικών όσο και των μεταγεματικών τιμών γλυκόζης Change in fasting plasma glucose (FPG)* (N=148) Baseline 9.9 mmol/l Change in post-prandial plasma glucose following a meal tolerance test (N=27) 0.0 0.5 Change in FPG for patients taking exenatide once-weekly 15.0 Baseline glucose levels Week 14 glucose with exenatide once-weekly treatment 1.0 12.5 1.5 2.0 # # # # # # # 10.0 7.5 2.5 3.0 2.3 mmol/l 0 6 10 14 18 22 26 30 5.0 1 0 1 2 3 4 5 Time (weeks) Time (hours) LS, least squares #P<0.0001 vs baseline. *Intent-to-treat population. Meal tolerance subset of patients. Adapted from Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50.

Δ Glucagon (pg/ml) Δ FPG (mg/dl) Ελάττωση των τιμών γλυκογόνου νηστείας 0-10 5 0 Exenatide QW N=148; BL=18.3 pg/ml Exenatide BID N=147; BL=16.6 pg/ml -20-30 -40-50 * * * * * * * 0 6 10 14 18 22 26 30-5 -6 pg/ml Time (weeks) -10-15 -20 * * * * -18 pg/ml -25 0 3 6 10 14 18 22 26 30 Time (weeks) *p<0.05 Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240-1250

Μικρότερη επίδραση στη γαστρική κένωση από την εξενατίδη... Exenatide slows the rate of gastric emptying resulting in slower absorption of meal-derived glucose AUC 0-5h Cmax 0-5h E AUC 0-5h (mcg*min/ml) 2000 1500 1000 500 0 Exen QW FASTED BL Wk14 Exen QW FED BL Wk14 Exen BID FED BL Wk14 E Cmax 0-5h (mcg/ml) 14 12 10 8 6 4 2 0 Exen QW FASTED BL Wk14 Exen QW FED BL Wk14 Exen BID FED BL Wk14 Acetaminophen and a standard meal were administered at 0 min; exenatide BID was administered at -15 min. Exenatide QW (N = 26), exenatide BID (N = 24), BL = study baseline, Wk14 = week 14 of study. Data are Geometric Mean (SE). Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240-1250;

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Ανεπιθύμητες ενέργειες Υπογλυκαιμία Βάρος σώματος Συμπτώματα από το γαστρεντερικό (ναυτία, εμετοι) Καρδιαγγειακά συμβάματα Τοπικές αντιδράσεις Αλλεργικές αντιδράσεις Δημιουργία αντισωμάτων

Exenatide once-weekly: adverse reactions reported in long-term phase III controlled studies Metabolism and nutrition disorders Hypoglycaemia (with a sulphonylurea) Decreased appetite Nervous system disorders Headache Dizziness Gastrointestinal disorders Nausea Vomiting Diarrhoea Dyspepsia Abdominal pain Gastro-oesophageal reflex disease Abdominal distension General disorders and administration-site conditions Injection-site pruritis Fatigue Injection-site erythema Injection-site reaction Somnolence Frequency of adverse reaction Very common Very common Very common Very common Very common Common Common Common Common Common Common Common Common Common Common Common Exenatide QW. Summary of product characteristics. Bristol-Myers Squibb/AstraZeneca, 2013. Accessed: 1 May, 2013.

Duration-6: Ασθενείς με ναυτία Patients with Nausea (%) Exenatide QW (n = 461) 15 Liraglutide QD (n = 450) 10 5 0 0-2 2-4 4-6 6-8 Buse J, et al. Lancet. 2012; In press: doi: 10.1016/S0140-6736(12)61267-7 8-10 Time Interval (wk) 10-12 12-14 14-16 16-18 18-20 20-22 22-24 24-26 >26

Ποσοστό ασθενών που ανέφεραν ναυτία (%) Ποσοστό ασθενών που ανέφεραν ναυτία (%) H Exenatide QW είχε χαμηλότερη επίπτωση ναυτίας σε σχέση με την Exenatide BID και τη λιραγλουτίδη 1,8 mg 100 ExQW έναντι ExBID 1 100 ExQW έναντι λιραγλουτίδης 1,8 mg 2 80 ExQW (n=129) ExBID (n=123) 80 ExQW (n=461) Λιραγλουτίδη (n=450) 60 60 40 35% 40 20 14% 20 9% 20% 0 0 Το ποσοστό των ασθενών που ανέφεραν τουλάχιστον 1 επεισόδιο ναυτίας ήταν χαμηλότερο με την Exenatide QW 2mg σε σχέση με την Exenatide BID 1 και με λιραγλουτίδη 1,8 mg 2 1. Blevins T, et al. J Clin Endocrin Metab 2011;96:1301 10; 2. Buse J, et al. Lancet 2013;381:117 24.

Incidence of minor hypoglycaemia (%) Χαμηλός κίνδυνος υπογλυκαιμίας Percentage of patients with minor hypoglycaemia* (DURATION 3) 1,2 100 80 Non-SU background p<0.001 SU background p<0.009 60 40 42 20 0 3 Exenatide 2mg QW 19 20 Insulin glargine Exenatide 2mg QW *ITT analysis; Minor hypoglycaemia was defined as patients reporting symptoms consistent with hypoglycaemia and plasma glucose concentration of <3.0 mmol/l. Three patients (one exenatide 2mg qw + metformin, one on insulin glargine + metformin, and one on insulin glargine + metformin and SU) had an episode of hypoglycaemia requiring the assistance of another person, but not involving loss or severe impairment of consciousness; When Exenatide 2mg qw is added to SU therapy, a reduction in the dose of SU should be considered to reduce the risk of hypoglycaemia. 2 1. Bydureon Summary of Product Characteristics; 2. Diamant M, et al. Lancet 2010;375:2234 43. Insulin glargine

Ασφάλεια Σπάνια επεισόδια παγκρεατίτιδος. Συνιστάται διακοπή σε υποψία συμπτωμάτων οξείας παγκρεατίτιδας Δεν ενδείκνυται σε ασθενείς με σοβαρή νεφρική δυσλειτουργία. Υπογλυκαιμίες παρατηρούνται σε συνδυασμό με σουλφονυλουρίες ή ινσουλίνη Αντίδραση στο σημείο της ένεσης έχει αναφερθεί όπως και μικρή παροδική διόγκωση μεγέθους μπιζελιού που αυτουφίεται. Λιγότερο από 1% των ασθενών διέκοψαν τη θεραπεία λόγω της τοπικής αντίδρασης 1. Drucker DJ, et al. Lancet 2008;372:1240 50; 2. Exenatide QW. Summary of product characteristics. Bristol-Myers Squibb/AstraZeneca, 2013. Accessed: 1 May, 2013. Exenatide QW. Summary of product characteristics. Bristol-Myers Squibb/AstraZeneca, 2013. Accessed: 1 May, 2013. 55

Χαρακτηριστικά του φαρμάκου Θέση στο θεραπευτικό αλγόριθμο

Στρατηγική θεραπείας Προβλέποντας την επόμενη κίνηση με βάση τα χαρακτηριστικά του ασθενούς Ηλικία Διάρκεια διαβήτη-επίπεδο γλυκαιμικής ρύθμισης Συννοσηρότητα Προσδόκιμο ζωής Τρόπος ζωής Διατροφή, κινητικότητα, ωράριο εργασίας, άσκηση κλπ ADA-EASD Position Statement 2012 ΕΔΕ 2013

Εβδομαδιαία εξενατίδη Θεραπευτικές ενδείξεις Για την αντιμετώπιση του ΣΔ τύπου 2 μαζί με... Metformin Sulphonylurea Thiazolidinedione Metformin and sulphonylurea Metformin and thiazolidinedione Exenatide QW. Summary of product characteristics. AstraZeneca, 2013. Accessed: 1 May, 2013.

.. Αποφυγή υπογλυκαιμιών..

.. Αποφυγή αύξησης βάρους..

Συμπερασματικά... Η χρήση GLP-1 αγωνιστών μακράς δράσης στοχεύει σε πολλές παθογένειες ταυτόχρονα με παράπλευρα θεραπευτικά οφέλη (π.χ. βάρος, υπογλυκαιμίες) Η χρήση της εξενατίδης παρατεταμένης αποδέσμευσης σε όλους τους θεραπευτικούς συνδυασμούς έχει τουλάχιστον την ίδια αποτελεσματικότητα σε όλες τις παραμέτρους ρύθμισης του ΣΔ2 και παρόμοιες ανεπιθύμητες ενέργειες Η χορήγηση μία φορά την εβδομάδα αναμένεται να αυξήσει τη συμμόρφωση στη θεραπεία