Φάκελος περιοχής: GR Σαμοθράκη: Όρος Φεγγάρι και παράκτια ζώνη. Παραδοτέα:

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Φάκελος περιοχής: GR1110012 Σαμοθράκη: Όρος Φεγγάρι και παράκτια ζώνη Παραδοτέα: 1. Ορνιθολογική Έκθεση 2. Σχέδιο Δράσης 3. Τυποποιημένο Δελτίο Δεδομένων Ανάδοχοι: Τ. Δημαλέξης Δ. Μπούσμπουρας Οκτώβριος 2009

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Ομάδα μελέτης: Τάσος Δημαλέξης Βιολόγος Επιστημονικός Συντονισμός, Επιτροπή Τεχνικής Παρακολούθησης Δημήτρης Μπούσμπουρας Βιολόγος Επιστημονικός Συντονισμός, Επιτροπή Τεχνικής Παρακολούθησης Θάνος Καστρίτης Ωκεανογράφος Επιστημονικός Συντονισμός, Επιτροπή Τεχνικής Παρακολούθησης Άρης Μανωλόπουλος Περιβαλλοντολόγος Συντονισμός ομάδας χαρτογράφησης και βάσης δεδομένων, Υπεύθυνος παραγωγής χαρτών οριοθέτησης, Επιτροπή Τεχνικής Παρακολούθησης Victoria Saravia Περιβαλλοντολόγος Ομάδα χαρτογράφησης, Υπεύθυνη παραγωγής χαρτών ενδιαιτημάτων, Επιτροπή Τεχνικής Παρακολούθησης Λευτέρης Σταύρακας Μηχανικός Η/Υ Υπεύθυνος συμπλήρωσης βάσης δεδομένων Natura 2000. Ρούλα Τρίγκου Δασολόγος Συμμετοχή στη συγγραφή επιμέλεια Σχεδίων Δράσης Κώστας Μαργετουσάκης Γεωγράφος Ομάδα χαρτογράφησης, Παραγωγή χαρτών εργασίας Διονυσία Μαρκοπούλου Γεωγράφος Ομάδα χαρτογράφησης, Παραγωγή χαρτών εργασίας Δανάη Πορτόλου Ζωολόγος Επεξεργασία πληθυσμιακών δεδομένων ΙΒΑ και SPA Jakob Fric Φυσικός Ομάδα χαρτογράφησης, Ορνιθολογική έρευνα πεδίου Κώστας Γαγάνης Περιβαλλοντολόγος Ομάδα χαρτογράφησης, Ορνιθολογική έρευνα πεδίου Άγγελος Ευαγγελίδης Περιβαλλοντολόγος Ορνιθολογική έρευνα πεδίου Παναγιώτης Γκιόκας Διοικητική υποστήριξη Επιστημονική και τεχνική υποστήριξη: Τομέας Διατήρησης Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας ΔΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία

ΕΡΓΟ: «Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας» ΦΑΣΗ Β: Ορνιθολογική Αξιολόγηση Περιοχών ΠΑΡΑΔΟΤΕΟ: Έκθεση ορνιθολογικής αξιολόγησης της περιοχής «GR007 Νήσος Σαμοθράκη», για το χαρακτηρισμό της ως Ζώνης Ειδικής Προστασίας. ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΙΔΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ: Μαρία Παναγιωτοπούλου ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: Τάσος Δημαλέξης Δημήτρης Μπούσμπουρας Θάνος Καστρίτης Αθήνα Οκτώβριος 2009

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Το έργο «Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας», χρηματοδοτήθηκε από το «Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον» του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Η πλήρης αναφορά στο παρόν κείμενο είναι: Παναγιωτοπούλου Μ. (2009). Έκθεση Ορνιθολογικής αξιολόγησης περιοχής «GR007 Νήσος Σαμοθράκη». Στο: Δημαλέξης, Α. Μπούσμπουρας, Δ., Καστρίτης, Θ., Μανωλόπουλος Α. και Saravia V. (Συντονιστές Έκδοσης). Τελική αναφορά προγράμματος επαναξιολόγησης 69 σημαντικών περιοχών για τα πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας. ΥΠΕΧΩΔΕ, Αθήνα. This document may be cited as follows: Panagiotopoulou M (2009). Ornithological report for the evaluation of the site «GR007 Samothraki Island». In: Dimalexis A., Bousbouras D., Kastritis T., Manolopoulos A. & Saravia V. (editors). Final project report for the evaluation of 69 Important Bird Areas as Special Protection Areas. Hellenic Ministry for the Environment, Physical Planning and Public Works, Athens. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 1

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ...3 1.1 Γενική περιγραφή περιοχής μελέτης... 3 1.2 Παλαιότερες έρευνες για την ορνιθοπανίδα της περιοχής... 5 1.3 Χαρακτηρισμένες ζώνες Διαχειριστικό καθεστώς... 5 2. ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΡΕΥΝΑΣ...6 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ...6 3.1 Συνοπτική αξιολόγηση... 6 3.2 Ανάλυση της διαδικασίας αξιολόγησης... 7 3.3 Περιγραφή κρίσιμων ενδιαιτημάτων/απειλών των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης... 9 3.4 Χάρτες κρίσιμων ενδιαιτημάτων ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης... 17 4. ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ...17 5. SUMMARY OF ORNITHOLOGICAL EVALUATION AND PROPOSED DELIMITATION...19 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ...19 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ...21 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΠΙΝΑΚΕΣ... 22 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2. ΧΑΡΤΕΣ ΟΠΤΙΚΟΥ ΔΙΣΚΟΥ (CD-ROM)... 33 ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 2

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Η παρούσα έκθεση εκπονήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας», το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον του Υπουργείου Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων. Σκοπός της έκθεσης είναι η αξιολόγηση, η οριοθέτηση και ο χαρακτηρισμός της Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά (ΣΠΠ) «GR007 Νήσος Σαμοθράκη» ως Ζώνης Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ) της ορνιθοπανίδας, σύμφωνα με το Άρθρο 4 της Οδηγίας για τα Πουλιά 79/409/ΕΟΚ. Το εργαλείο για την επίτευξη του σκοπού είναι η εφαρμογή των προδιαγραφών που παρήχθησαν στο πλαίσιο του έργου «Καθορισμός Μεθοδολογίας και σύνταξη προδιαγραφών για την αξιολόγηση περιοχών και το χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας, με πιλοτική εφαρμογή σε 10 περιοχές» (Δημαλέξης κ.α., 2004), στην ανωτέρω περιοχή με παραδοτέα τα οποία αποσκοπούν στην ολοκλήρωση της τεχνικής προετοιμασίας για το χαρακτηρισμό της περιοχής αυτής ως ΖΕΠ. 1.1 Γενική περιγραφή περιοχής μελέτης Η περιοχή μελέτης είναι η Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά «GR007 Νήσος Σαμοθράκη» σύμφωνα με την έκδοση «Important Bird Areas in Europe» (Bourdakis & Vareltzidou 2000) του BirdLife International και τον χάρτη με τα όρια της περιοχής που έχει παραχθεί από την Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία για το Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ. Η έκταση της περιοχής μελέτης σύμφωνα με το BirdLife International (Bourdakis & Vareltzidou 2000) είναι 17.000 εκτάρια. Η περιοχή περιλαμβάνει το όρος Φεγγάρι (1670 μ.) που καταλαμβάνει και το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, καθώς και την εκβολή του χειμάρρου Φονιάς (στην β. πλευρά του νησιού) και την λιμνοθάλασσα του Αγ. Αντρέα στην νοτιοδυτική πλευρά του νησιού. Τα ενδιαιτήματα της περιοχής είναι κυρίως βραχώδεις ορθοπλαγιές και σάρρες, ορεινά ρέματα, υπολειμματικά δάση βελανιδιάς και κέδρου, παραποτάμια βλάστηση από πλατάνια, δάση καστανιάς, ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 3

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας παρόχθια βλάστηση από σκλήθρα, υψηλή μακκία βλάστηση, καθώς και το παράκτιο οικοσύστημα της λ/σας. Ο Θαλασσοκόρακας είναι το είδος της ορνιθοπανίδας για το οποίο η Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά «Νήσος Σαμοθράκης» αξιολογήθηκε από το BirdLife International (Heath & Evans 2000) ότι πληροί τα κριτήρια για ένταξη στο δίκτυο των Ζωνών Ειδικής Προστασίας (πίνακας 1). Πίνακας 1. Κριτήρια ΙΒΑ 2000 Επιστημονική ονομασία Ελληνική ονομασία Πληθυσμός Phalacrocorax Θαλασσοκόρακας 110 aristotelis ζευγάρια Κριτήριο BirdLife B1i, C2 Χάρτης 1. Όρια περιοχής μελέτης (όρια Σημαντικής Περιοχής για τα Πουλιά) (Bourdakis & Vareltzidou, 2000) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 4

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 1.2 Παλαιότερες έρευνες για την ορνιθοπανίδα της περιοχής Broggi, Μ. and G. Willi. 1988. Ornithologische Beobachtungen auf Samothraki (Griechenland). Ber. bot. zool. Ges. Liecht. 17: 79-91. Holzinger, J. 1990. Schwarzende Blutenkafer (Insecta: Coleoptera: Allwculidae:Omophlus) als Nahrung von Rotfussfalke (Falco vespertinus), Eleonorenfalke (Falco eleonorae) und Weisskopfmowe (Larus cacchinans) am Phengari auf Samothraki. Okol. Vogel 12:219-220. Kattinger, Ε..1938. Erforschung des Gebiets Thasos und Samothraki. Proc. 9th lnt. Οrn. Congr. Rouen. pp: 187-198. Κατσαδωράκης, Γ. 2003. Χειμωνιάτικη επίσκεψη στη Σαμοθράκη. Οιωνός 18:16 Παναγιωτοπούλου, Μ. 2004. Βάση δεδομένων για την ορνιθοπανίδα (καθεστώς παρουσίας και προστασίας) της Σαμοθράκης. Πρόγραμμα: «Φυσικό περιβάλλον Σαμοθράκης», Δημοτική Επιχείριση Ανάπτυξης Σαμοθράκης (Δ.Ε.Α.Σ.), Δημοσυνεταιριστική Έβρου, ΥΠΕΧΩΔΕ Panayotopoulou, M. & Skartsi, D. (compiler).1999. Important Bird Areas in Greece: 7. Nissos Samothraki. In: Bourdakis S. & Vareltzidou S. (compilers). Important Bird Areas in Greece Database. Hellenic Ornithological Society, BirdLife International. (unpublished report) Καζαντζίδης, Σ. και Σ. Βαρελτζίδου (συντάκτες). 2001. Ορνιθολογικά Στοιχεία για το Τυποποιημένο Δελτίο Δεδομένων της υποψήφιας ΖΕΠ «Νήσος Σαμοθράκη»με κωδικό ΣΠΠΕ GR007. ΕΟΕ:Παραδοτέο Προγράμματος «Άμεσες ενέργειες για την προστασία έξη ειδών αρπακτικών» - ΥΠΕΧΩΔΕ, Δ/νση Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού, ΤΔΦΠ 1.3 Χαρακτηρισμένες ζώνες Διαχειριστικό καθεστώς Το μεγαλύτερο τμήμα του νησιού αποτελεί Τόπο Κοινοτικής Σημασίας με κωδικό GR1110004 «Φεγγάρι Σαμοθράκης». Στο νησί υπάρχουν επίσης δύο Καταφύγια Άγριας Ζωής: α. «Κατσαμπάς» έκτασης 470 εκτάρια (ΦΕΚ 841/Α/03-07-01 Τροποποίηση) β. «Αλωνούδια» έκτασης 630 εκτάρια (ΦΕΚ 841/Α/03-07-01 Τροποποίηση) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 5

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 2. ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΡΕΥΝΑΣ Για την έρευνα πεδίου αλλά και για τις απαιτούμενες εργασίες γραφείου εφαρμόστηκαν οι προδιαγραφές που παρήχθησαν στο πλαίσιο του έργου «Καθορισμός Μεθοδολογίας και σύνταξη προδιαγραφών για την αξιολόγηση περιοχών και το χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας, με πιλοτική εφαρμογή σε 10 περιοχές» (Δημαλέξης κ.α., 2004). Για την αξιολόγηση της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν παρατηρήσεις των τελευταίων 10 ετών, έγιναν 4 επισκέψεις μέσα στην αναπαραγωγική περίοδο 2009 ώστε να συλλεχθούν τα απαραίτητα συμπληρωματικά στοιχεία. Επιπλέον συγκεντρώθηκαν παρατηρήσεις από τους Γ. Κατσαδωράκη, Θ. Ναζηρίδη, Σ. Καζαντζίδη. Οι καταμετρήσεις πετροτριλίδων έγιναν κατά τις νυχτερινές ώρες και καταμετρήθηκαν τα άτομα που καλούσαν στις αντίστοιχες επικράτειες. Η νοτιοανατολική πλευρά του νησιού ερευνήθηκε διά θαλάσσης λόγω του ότι είναι ιδιαίτερα δύσβατη η πρόσβαση εκεί. Από τις καταγραφές και τη διαθέσιμη βιβλιογραφική πληροφορία διαμορφώθηκαν οι χάρτες με τα κρίσιμα ενδιαιτήματα και τις επικράτειες για τα είδη χαρακτηρισμού και οριοθέτησης. 3. ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ 3.1 Συνοπτική αξιολόγηση Η Σαμοθράκη αποτελεί σημαντική περιοχή σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για: α. τα θαλασσοπούλια (θαλασσοκόρακα, αρτέμη, μύχο) τόσο κατά την αναπαραγωγική περίοδο όσο και τον χειμώνα. β. αναπαραγόμενα αρπακτικά (αετογερακίνα, σπιζαετός, πετρίτης και χρυσογέρακο) γ. τον αναπαραγόμενο πληθυσμό πετροτριλίδας στις πεδινές καλλιεργούμενες ή πετρώδεις περιοχές της νότιας και της βόρειας πλευράς. δ. τους πληθυσμούς παρυδάτιων και υδρόβιων πουλιών που σταθμεύουν ή διαχειμάζουν στους υγροτόπους της νότιας πλευράς (Λ/σα Αγ. Αντρέα και ανατολικότερα) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 6

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 3.2 Ανάλυση της διαδικασίας αξιολόγησης Για την περιοχή μελέτης δημιουργήθηκε αρχικά ένας πίνακας εργασίας με όλα τα είδη που απαντούν στην περιοχή, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε για να ετοιμασθούν: α) ο πίνακας αξιολόγησης των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης και β) οι πίνακες 3.2.a-b του Τυποποιημένου Δελτίου Δεδομένων. Στον πίνακα αξιολόγησης των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης (βλ. Παράρτημα: Πίνακας Ι) σημειώθηκε ο πληθυσμός του κάθε είδους στη περιοχή μελέτης και εάν το είδος πληροί κάποιο από τα κριτήρια 1, 2, 3 και 6. Τέλος, με βάση την αξιολόγηση που παρουσιάζεται στον παραπάνω πίνακα, ετοιμάστηκε ο πίνακας 2 ο οποίος περιλαμβάνει τα είδη που πληρούν τα κριτήρια 1-6 και συνεπώς πρόκειται για τα είδη χαρακτηρισμού της περιοχής και ο πίνακας 3 που περιλαμβάνει τα είδη που πληρούν τα πληθυσμιακά όρια οριοθέτησης και αποτελούν τα είδη οριοθέτησης της περιοχής μελέτης (δηλαδή τα είδη τα ενδιαιτήματα των οποίων μπορούν να ληφθούν υπόψη για την οριοθέτησή της ως ΖΕΠ). ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 7

Πρόγραμ μα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών πρ οτεραιότητας Πίνακας 2. Είδη χαρακτηρισμού ανά κριτήριο για την περιοχή: «GR007 Νήσος Σαμοθράκη» Είδη χαρακτηρισμού A/A Πιν. Ι 14 Επιστημονική ονομασία Phalacrocorax aristotelis Θαλασσοκόρακας Ελληνική ονομασία Κριτήριο 1 Κριτήριο 2 Κριτήριο 3 Κριτήριο 4 διαχειμ. πληθ. Ε.Ε αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε Κριτήριο 5 Κριτήριο 6 85 Buteo rufinus Αετογερακίνα 93 Hieraaetus fasciatus Σπιζαετός Ισχύει * 101 Falco biarmicus Χρυσογέρακο αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 131 Burhinus oedicnemus Πετροτριλίδα Ισχύει * Ισχύει * * Η περιοχή είναι για το είδος μια από τις 5 σημαντικότερες περιοχές στην γεωγραφική περιφέρειά της και φιλοξενεί >1% του εθνικού πληθυσμού. Γεωγραφικές περιφέρειες: 1) Θράκη Μακεδονία - Θεσσαλία, 2) Ήπειρος-Δυτική Ελλάδα-Στερεά Ελλάδα-Πελοπόννησος, 3) Νησιά Αιγαίου Πίνακας 3. Είδη οριοθέτησης για την περιοχή: «GR007 Νήσος Σαμοθράκη» A/A Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Ελληνική ονομασία Κριτήριο οριοθέτησης 2 Gavia arctica Λαμπροβούτι 1% ελάχιστου διαχειμάζοντος πληθυμού 103 Falco peregrinus Πετρίτης 1% ελάχιστου αναπαραγόμενου πληθυμού 129 Himantopus himantopus Καλαμοκανάς 1% ελάχιστου αναπαραγόμενου πληθυμού 150 Calidris minuta Νανοσκαλίδρα 1% ελάχιστου διαχειμάζοντος πληθυμού 203 Sterna sadvicensis Χειμωνογλάρονο 1% ελάχιστου διαχειμάζοντος πληθυμού 234 Apus melba Βουνοσταχτάρα 1% ελάχιστου αναπαραγόμενου πληθυμού ΗΜΑ ΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 8

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 3.3 Περιγραφή κρίσιμων ενδιαιτημάτων/απειλών των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης Στο κεφάλαιο αυτό περιγράφεται συνοπτικά ο ελληνικός πληθυσμός των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης, το καθεστώς παρουσίας τους στην περιοχή μελέτης, τα κρίσιμα ενδιαιτήματά (θέσεις φωλιάσματος, τροφοληψίας και καταφυγίου) και οι απειλές τους, καθώς και τα ενδεδειγμένα μέτρα διατήρησης. Σπιζαετός Hieraaetus fasciatus Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. Ο σπιζαετός έχει μόνιμη παρουσία στο νησί και έχει καταγραφεί ένα ζευγάρι στην νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Παρ ότι πρόκειται για σχετικά κοινό είδος αρπακτικού στα νησιά του Αιγαίου, στην γεωγραφική περιφέρεια της Β. Ελλάδας δεν είναι κοινό αναπαραγόμενο είδος και γι αυτό η Σαμοθράκη κρίνεται ότι αποτελεί μία από τις 5 σημαντικότερες για το είδος περιοχές στην Β. Ελλάδα. Στην Ευρώπη υπάρχει ένας σχετικά μικρός πληθυσμός στις χώρες της δυτικής Μεσογείου (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία), στα Βαλκάνια (Ελλάδα, Αλβανία, Βουλγαρία, Κροατία) και στην Τουρκία και την Κύπρο (Birdlife International 1997). Ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του εκτιμάται σε 860-1070 ζευγάρια από τα οποία στην Ελλάδα φωλιάζουν 85-105 ζευγάρια (BirdLife International 2004). Περισσότερο από το 50% του πληθυσμού της χώρας μας αναπαράγεται στα νησιά και την Κρήτη (γεγονός που αποτελεί μια ιδιαιτερότητα της Ελλάδας σε σχέση με την Δ. Ευρώπη), ενώ το υπόλοιπο κατανέμεται στο μεγαλύτερο τμήμα της ηπειρωτικής χώρας και συγκεκριμένα στη παράκτια μεσογειακή ζώνη της ηπειρωτικής χώρας. Υπάρχουν ενδείξεις μικρής μείωσης (πιθανώς τοπικής εξαφάνισης) αλλά η κατανομή του Σπιζαετού στην Ελλάδα φαίνεται να παραμένει σταθερή εκτός της Β. και Κ. ηπειρωτικής Ελλάδας όπου μειώνεται. Οικολογία. Ο Σπιζαετός ζει σε χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου περιοχές έως τα 1500 μ. και σπανίως ψηλότερα. Απαντάται κυρίως σε θερμές βραχώδεις ορεινές περιοχές με εκτεταμένους θαμνώνες (μακί, φρύγανα), και λιγότερο συχνά σε δάση, αλλά και σε γυμνές πλαγιές χωρίς καθόλου βλάστηση. Βρίσκεται επίσης σε ενδιαιτήματα με ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 9

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας μωσαϊκό οικοτόπων όπως μη εντατικές καλλιέργειες, λόχμες δάσους και λιβάδια, αρκεί αυτά τα ενδιαιτήματα να είναι γενικώς ανοιχτά σε δομή (Birdlife International 1997). Κυνηγάει στα πιο πολλά είδη βιοτόπων, εκτός του κλειστού δάσους και της ερήμου και φωλιάζει σε απόκρημνα βράχια και σπανίως σε δέντρα. Οι επικράτειες του είναι μικρές (40-60 Km 2 ) σε σύγκριση με αυτές άλλων αετών (Cramp and Simmons 1986). Το κάθε ζευγάρι φτιάχνει περισσότερες από μία φωλιές μέσα στο όρια της επικράτειάς του ή ακόμα και στον ίδιο βράχο, που τις χρησιμοποιεί διαδοχικά. Με τα χρόνια οι φωλιές γίνονται τεράστιες σε μέγεθος και φτάνουν τα 180 εκ. σε ύψος και τα 2 μ. σε διάμετρο. Φωλιάζει σε απότομα βράχια και σπανιότερα σε δέντρα από τις αρχές Ιανουαρίου έως και τα μέσα Απριλίου, αλλά κυρίως στα μέσα Φεβρουαρίου με μέσα Μαρτίου. Τα αναπαραγόμενα πουλιά παραμένουν όλο τον χρόνο μέσα στα όρια της επικράτειάς τους, ενώ τα νεαρά και τα ανήλικα, τουλάχιστον στην ΝΔ Ευρώπη, διασπείρονται σε αρκετά μεγάλες αποστάσεις και προτιμούν χαμηλού υψομέτρου περιοχές με μεγάλη πυκνότητα τροφής, όπου συνήθως δεν υπάρχουν ενήλικα άτομα. Τρέφεται με μεσαίου μεγέθους θηλαστικά και πουλιά και σπανιότερα με ερπετά. Τα πιο συχνά θηράματά του είναι κουνέλια (κυριότερη τροφή του στα ελληνικά νησιά), πέρδικες, λαγοί, σκίουροι, τρωκτικά, περιστέρια, κορακοειδή, γλάροι, σαύρες και διάφορα άλλα ερπετά. Τα τελευταία χρόνια η μείωση της πέρδικας και του λαγού έχουν προκαλέσει αλλαγή στις τροφικές συνήθειες του σπιζαετού. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις τρέφεται και με πτώματα (Birdlife International 1997). Κυνηγά κυρίως στο έδαφος, αλλά πιάνει τη λεία του και στον αέρα. Απειλές Οι βασικότερες απειλές που αντιμετωπίζει ο Σπιζαετός κι έχουν σαν αποτέλεσμα τη συρρίκνωση τόσο του πληθυσμού του όσο και της κατανομής του, είναι: λαθροθηρία, καταστροφή βιοτόπων φωλιάσματος και τροφοληψίας (αλλαγή χρήσεων γης στο μεσογειακό αγροτικό τοπίο, λατομία, δασικοί δρόμοι κ.λ.π.) πρόσκρουση σε ηλεκτροφόρα σύρματα των νεαρών και ανήλικων ατόμων, ανθρώπινη ενόχληση, μείωση της τροφής του. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 10

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Στο νησί της Σαμοθράκης τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει το είδος σχετίζονται με το κυνήγι και τη λαθροθηρία, καθώς έχει αναφερθεί παράνομη θανάτωση σπιζαετού από κυνηγό στο παρελθόν, ενώ οι πληθυσμοί της νησιωτικής πέρδικας που αποτελεί βασικό ποσοστό της διατροφής του σπιζαετού, έχουν μειωθεί δραματικά στην Σαμοθράκη λόγω του εντατικού κυνηγιού από ντόπιους και επισκέπτες. Θαλασσοκόρακας Phalacrocorax aristotelis desmarestii Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. Ο θαλασσοκόρακας είναι είδος που αναπαράγεται στις νότιες και ανατολικές βραχώδεις ακτές της Σαμοθράκης, σε μικρούς αριθμούς που εκτιμώνται σε περίπου 10 ζευγάρια. Ωστόσο η Σαμοθράκη είναι σημαντική για τους πληθυσμούς θαλασσοκόρακα που καταμετρούνται εκεί τον χειμώνα (>130 άτομα), ή τις άλλες εποχές του χρόνου εκτός αναπαραγωγικής περιόδου (έως και 250 άτομα). Στην Ελλάδα, απαντά το υποείδος Phalacrocorax aristotelis dermarestii που είναι ενδημικό της Μεσογείου και η κατανομή του περιλαμβάνει τις χώρες της Μεσογείου και την Μαύρη Θάλασσα. Ο παγκόσμιος πληθυσμός του υποείδους έχει εκτιμηθεί σε λιγότερα από 10.000 ζευγάρια από τα οποία ο ελληνικός πληθυσμός είναι 1000-1200 ζευγάρια σε περισσότερες από 55 αποικίες στο Αιγαίο, την Κρήτη και το Ιόνιο (BirdLife International 2004). Ωστόσο λόγω της οικολογίας του (γεννά σε απρόσιτες περιοχές τον χειμώνα) οι πληθυσμοί του δεν είναι καλά μελετημένοι και οι εκτιμήσεις τους στηρίζονται σε καταμετρήσεις ενήλικων ατόμων στις αρχές καλοκαιριού όπου συγκεντρώνονται κατά θέσεις. Ο Θαλασσοκόρακας στην Ελλάδα φωλιάζει σε όλες τις νησιωτικές περιοχές σε διαφορετικές πυκνότητες ενώ οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί του βρίσκονται στο ανατολικό και βόρειο Αιγαίο και στις Σποράδες. Οικολογία Ο Θαλασσοκόρακας παρατηρείται σε παράκτιες απόκρημνες και απροσπέλαστες βραχώδεις ακτές και σε βραχονησίδες όπου φωλιάζει σχηματίζοντας χαλαρές αποικίες κυρίως σε τρύπες και βράχια (Hagemeijer & Blair 1997) αλλά και κουρνιάζει σε ομάδες εκτός αναπαραγωγικής περιόδου. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 11

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Το είδος φωλιάζει τον χειμώνα από τον Νοέμβριο έως και τον Μάρτιο ενώ τα μικρά συνήθως πετούν μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Νωρίς το καλοκαίρι, παρατηρούνται αρκετά μεγάλες συγκεντρώσεις από Θαλασσοκόρακες σε περιοχές όπου υπάρχουν πολλά ψάρια. Στην Ελλάδα δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ εκτός παράκτιας ζώνης. Είναι ψαροφάγο είδος που τρέφεται στην παράκτια ζώνη με ψάρια του βυθού. Ψαρεύει πάντα κοντά στην ακτή ή γύρω από ξέρες σε βάθος συνήθως μέχρι είκοσι μέτρα. Απειλές Η ενόχληση των αποικιών κατά την περίοδο της αναπαραγωγής (Νοέμβριος Μάρτιος) αποτελεί την σημαντικότερη απειλή για το είδος, δεδομένου ότι ορισμένες φωλιές είναι εύκολα προσβάσιμες, ιδίως αυτές που βρίσκονται σε νησίδες. Θετικό είναι όμως το γεγονός ότι η αναπαραγωγή γίνεται τον χειμώνα όταν η τουριστική κίνηση είναι μειωμένη. Επίσης η ενόχληση στις περιοχές κουρνιάσματος (μετά το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου) είναι επίσης σημαντική απειλή. Η υπεραλίευση αναφέρεται ως σημαντική αιτία μείωσης ορισμένων αποικιών λόγω μείωσης της διαθέσιμης τροφής, αλλά επίσης και λόγω του ότι σε αντίθεση με άλλα θαλασσοπούλια (όπως γλάροι και αρτέμηδες), ο θαλασσοκόρακας δεν ακολουθεί τα ψαροκάικα και να τραφεί με τα μη εμπορεύσιμα ψάρια που πετούν. Ο θαλασσοκόρακας περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του μέσα και κάτω από την επιφάνεια του νερού, γι αυτό και είναι είδος πιο ευάλωτο στην θαλάσσια ρύπανση και κυρίως στις πετρελαιοκηλίδες, σε σχέση με άλλα είδη του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Σημαντική θνησιμότητα τοπικά οφείλεται σε παγίδευση σε δίχτυα ψαράδων και σε ιχθυοπαγίδες ειδικά όταν αυτά είναι τοποθετημένα σε μικρή απόσταση από την ακτή. Αετογερακίνα Buteo rufinus Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. Στην Σαμοθράκη έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον 2 επικράτειες αετογερακίνων (στο νοτιοδυτικό τμήμα και στο βορειοανατολικό). Ο πληθυσμός της αετογερακίνας στην Ελλάδα εκτιμάται σε 200 300 ζευγάρια και η τάση του εκτιμάται ότι είναι σταθερή, ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 12

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας ενώ ο συνολικός πληθυσμό της Ευρώπης εκτιμάται σε 8.700 15.000 ζευγάρια (Birdlife International 2004). Οικολογία Είναι ένα από τα λιγότερο μελετημένα είδη αρπακτικών στην Ευρώπη. Το προτιμώμενο ενδιαίτημα της αετογερακίνας είναι οι ανοικτές ακαλλιέργητες περιοχές σε υποορεινές περιοχές με αραιή θαμνώδη βλάστηση. Φωλιάζει σε βράχια ή χωματόλοφους και περιστασιακά σε δέντρα. Η τροφή της είναι ποικίλη και αποτελείται από σαύρες, φίδια, μικρά πουλιά και μεγάλα έντομα. Ωστόσο οι λαγόγυροι και άλλα μικρά θηλαστικά αποτελούν το σημαντικότερο μέρος της διατροφής της ενώ στην Βουλγαρία τρέφεται σχεδόν αποκλειστικά με λαγόγυρους (Vatev 1987). Απειλές Η μεγαλύτερη απειλή για την αετογερακίνα είναι η διατάραξη του μοναδικού συνδυασμού ενδιαιτήματος φωλιάσματος και τροφοληψίας που απαιτεί. Κυρίως αυτό συμβαίνει όταν αποψιλώνονται μικρές συστάδες δέντρων διάσπαρτες σε ακαλλιέργητες περιοχές, και όταν οι ακαλλιέργητες περιοχές μετατρέπονται σε καλλιέργειες λόγω της επέκτασης των καλλιεργούμενων περιοχών εις βάρος των χερσολίβαδων και βοσκοτόπων στα πεδινά. Η ανθρώπινη ενόχληση μπορεί επίσης να επηρεάζει αρνητικά το είδος και να το οδηγήσει σε εγκατάλειψη της φωλιάς. Επιπλέον πρόβλημα αποτελεί η θανάτωση από δηλητηριασμένα δολώματα και παράνομο κυνήγι. Χρυσογέρακο Falco biarmicus Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. Στην Σαμοθράκη έχει καταγραφεί ένα ζευγάρι χρυσογέρακου στην νότια πλευρά του νησιού. Ο πληθυσμός του χρυσογέρακου στην Ελλάδα εκτιμάται σε 36 55 ζευγάρια και στην Ευρώπη σε 400 900 ζευγάρια (Birdlife International 2004). Οικολογία Η οικολογία του είδους δεν είναι επαρκώς γνωστή. Φωλιάζει απομονωμένο από άλλα ζευγάρια, σε απόκρημνες βραχοπλαγιές σε υψόμετρα από 50 έως και πάνω από 1000 μέτρα αλλά συνήθως σε χαμηλά υψόμετρα, σπανιότατα όμως σε παράκτια βράχια. Τυπικός του βιότοπος είναι οι ξηρές ανοικτές, λοφώδεις, υποορεινές περιοχές, οι ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 13

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας κοιλάδες με πολύ χαμηλή και αραιή βλάστηση, λιβάδια, βοσκότοποι ή περιοχές με μη αρδευόμενες καλλιέργειες. Κυνηγά σε περιοχές με αραιή βλάστηση διάσπαρτες από βράχια και αποφεύγει τις δασωμένες περιοχές (Tucker and Heath 1994). Είναι είδος μονογαμικό και η περίοδος ζευγαρώματος ξεκινά τον Δεκέμβριο- Ιανουάριο. Είναι είδος επιδημητικό και πραγματοποιεί περιορισμένες μετακινήσεις κυρίως τον χειμώνα, όταν κατεβαίνει σε χαμηλότερα υψόμετρα. Οι περιοχές τροφοληψίας του χρυσογέρακου συχνά επικαλύπτονται με αντίστοιχες άλλων αρπακτικών και νυκτόβιων ειδών όπως η κουκουβάγια, η πεπλόγλαυκα, ο γκιώνης, το κιρκινέζι, το βραχοκιρκίνεζο και άλλα. Η τροφή του εξαρτάται από την περιοχή αλλά αποτελείται κυρίως από μικρά ή μεσαίου μεγέθους πουλιά (περιστέρια, κορακοειδή όπως καρακάξες, κουρούνες, ψαρόνια) που ζυγίζουν κατά μέσο όρο 100 150 γραμμάρια. Επίσης κυνηγά ερπετά, έντομα και σπανιότερα μικρά θηλαστικά (νυχτερίδες, τρωκτικά κ.λ.π). Απειλές Ο πληθυσμός του είδους μειώνεται στην Ευρώπη ήδη από την δεκαετία του 50 και αυτό οφείλεται κυρίως στις παρακάτω αιτίες: παράνομο κυνήγι αλλαγή του κύριου ενδιαιτήματός του που προκαλείται από την εντατικοποίηση των καλλιεργειών και την μετατροπή άγονων ή ξηρικών εκτάσεων σε αρόσιμες εντατικές καλλιέργειες, τα εκτενή προγράμματα αναδάσωσης στεπικών και ξηρικών ηπειρωτικών περιοχών, αλλά επίσης και από αστικοποίηση και ανάπτυξη υποδομών παράνομη συλλογή αυγών και νεοσσών ανθρώπινη ενόχληση στους τόπους αναπαραγωγής θανάτωση λόγω σύγκρουσης με δίκτυα μεταφοράς ρεύματος, απειλή που τοπικά μπορεί να είναι πολύ υψηλή Πετρίτης Falco peregrinus Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 14

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Στην Σαμοθράκη έχουν παρατηρηθεί ότι φωλιάζουν δύο ζευγάρια πετρίτη. Ο πληθυσμός του είδους στην Ελλάδα εκτιμάται σε 200 500 ζευγάρια, ενώ ο συνολικός πληθυσμός του είδους στην Ευρώπη υπολογίζεται σε 12.000 25.000 ζευγάρια (Birdlife International 2004). Οικολογία. Φωλιάζει σε κατακόρυφα βράχια τα οποία μπορεί να είναι και παράκτια. Τρέφεται κυρίως με αγριοπερίστερα Columba livia, αλλά ανάλογα με την διαθεσιμότητα μπορεί να τραφεί με μία πολύ μεγάλη γκάμα άλλων ειδών πουλιών. Απειλές. Η μεγάλη μείωση των πληθυσμών του πετρίτη παγκοσμίως προήλθε από την βιοσυσσώρευση τοξικών ουσιών μέσω της τροφικής αλυσίδας. Οι κυριότερες τοξικές ουσίες ήταν οργανοχλωριομένες ενώσεις που περιέχονται στα γεωργικά φάρμακα. Ο περιορισμός της χρήσης τους είχε θετικά αποτελέσματα έτσι ώστε τώρα να ανακάμπτουν οι πληθυσμοί του πετρίτη σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο παραμένουν οι κίνδυνοι για τα πουλιά που ζουν σε παράκτιες περιοχές, καθώς η βιοσυσσώρευση προέρχεται πια από θαλάσσιους ρυπαντές (όπως τα PCB s). Μία ακόμη απειλή που αντιμετωπίζει το είδος είναι η σκόπιμη θανάτωσή του από ερασιτέχνες που ασχολούνται με την εκτροφή περιστεριών, αλλά και από όσους τοποθετούν δηλητηριασμένα δολώματα. Πετροτριλίδα Burhinus oedicnemus Καθεστώς παρουσίας - πληθυσμός. Η πετροτριλίδα είναι πολύ κοινό αναπαραγόμενο είδος των πεδινών καλλιεργούμενων ή βοσκόμενων περιοχών στην νότια αλλά και στην βόρεια πλευρά της Σαμοθράκης με εκτιμώμενο πληθυσμό περισσότερα από 30 ζευγάρια. Στην Ελλάδα ο συνολικός πληθυσμός της πετροτριλίδας έχει εκτιμηθεί σε 300 500 ζευγάρια, ενώ ο ευρωπαϊκός πληθυσμός του είδους εκτιμάται συνολικά σε 46.000 78.000 ζευγάρια (Birdlife International 2004). Οικολογία. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 15

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Είναι είδος που προτιμά ανοικτές χέρσες εκτάσεις και γεννά σε γυμνό έδαφος ή σε έδαφος με ελάχιστη βλάστηση. Έχει επίσης προσαρμοστεί να γεννά και σε καλλιεργούμενες εκτάσεις, αλλά μόνον όταν η βλάστηση είναι πολύ χαμηλή ή αραιή κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Κατά την ανοιξιάτικη και φθινοπωρινή μεταναστευτική περίοδο συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες για κούρνιασμα, στις θέσεις στάθμευσης. Τρέφονται κυρίως την νύχτα με ασπόνδυλα και ελάχιστα μικρά σπονδυλωτά. Απειλές. Η κυριότερη απειλή που αντιμετωπίζει το είδος σε όλο το εύρος της εξάπλωσής του είναι η μείωση και υποβάθμιση του ενδιαιτήματός του, λόγω της εντατικοποίησης της γεωργίας ή της εγκατάλειψης των βοσκόμενων εκτάσεων. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 16

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 3.4 Χάρτες κρίσιμων ενδιαιτημάτων ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης Στον επισυναπτόμενο χάρτη 2 παρουσιάζονται τα κρίσιμα ενδιαιτήματα των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης. Ο χάρτης 2 διαμορφώθηκε από τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από την εργασία πεδίου ενώ συμπληρωματικά χρησιμοποιήθηκαν αξιόπιστα δεδομένα από βιβλιογραφικές πηγές. Όσον αφορά τα αρπακτικά τα οποία ενδιαιτούνται στην περιοχή σημειώθηκαν οι επικράτειές τους οι οποίες περιλαμβάνουν τόσο την περιοχή τροφοληψίας όσο και τις περιοχές φωλιάσματος και κουρνιάσματος. Η εκτίμηση των επικρατειών έγινε με βάση της καταγραφές στην ύπαιθρο αλλά και την υπάρχουσα βιβλιογραφία για τα συγκεκριμένα είδη και τις απαιτήσεις τους. Τα κρίσιμα ενδιαιτήματα για τα υπόλοιπα είδη σχετίζονται με την πυκνότητα των πληθυσμών τους κατά της καταγραφές. 4. ΠΡΟΤΑΣΗ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ Στον επισυναπτόμενο χάρτη 3 (κλίμακας 1:100.000) παρουσιάζονται: α) η προτεινόμενη οριοθέτηση της περιοχής μελέτης ως ΖΕΠ και β) τα υφιστάμενα όρια ΤΚΣ και ΖΕΠ πλησίον ή εντός της περιοχής μελέτης. Από την προτεινόμενη οριοθέτηση εξαιρούνται οι οικισμοί που βρίσκονται εντός της περιοχής με βάση τα νόμιμα όρια τους. Η προτεινόμενη οριοθέτηση της ΖΕΠ είναι διευρυμένη σχετικά με τα παλαιότερα όρια της ΣΠΠΕ. Η νέα αυτή οριοθέτηση προτείνεται για να συμπεριλάβει: τις πεδινές περιοχές του νησιού όπου φωλιάζει η πετροτριλίδα το σύνολο των υγροτόπων στην νότια πλευρά του νησιού όπου παρατηρούνται σημαντικές συγκεντρώσεις υδρόβιων και παρυδάτιων πουλιών κατά την μετανάστευση και τη διαχείμαση. τις ακτές (συμπεριλαμβανομένου και του λιμένα Σαμοθράκης) όπου παρατηρούνται σημαντικές συγκεντρώσεις θαλασσοπουλιών (κυρίως θαλασσοκόρακα) κατά τον χειμώνα. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 17

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Επιπλέον έχει καταβληθεί προσπάθεια ώστε να εξαιρεθούν οι πεδινές περιοχές του νησιού όπου υπάρχει η τάση να εγκαθίστανται υποδομές εξυπηρέτησης του νησιού όπως αποθήκες, δεξαμενές κ.λ.π. Επομένως, η προτεινόμενη ΖΕΠ περιλαμβάνει μέρος του νησιού της Σαμοθράκης, καθώς και μέρος της παράκτιας ζώνης του. Ξεκινώντας βόρεια από το Ακρωτήρι Πύργος, βορειοανατολικά της Παλαιόπολης, συνεχίζει νότια προς το εσωτερικό του νησιού, ανατολικά του δρόμου Παλαιόπολης- Σαμοθράκης περικλείοντας τις περιοχές Βασιλικός, Αλωνίτσα και την κορυφή του Αγίου Γεωργίου. Στην συνέχεια περνάει ανατολικά της πόλης της Σαμοθράκη και καταλήγει στην εκκλησιά Άγιος Γεώργιος. Από εκεί, συνεχίζει νοτιοδυτικά προς τα Αλώνια, περνάει νότια των Αλωνιών, διασχίζει το ρέμα Πολυπούδι, ακολουθεί έως ένα σημείο το δρόμο προς Καμαριώτισσα και μετά συνεχίζει βορειοδυτικά στο δρόμο που καταλήγει στον Όρμο της Καμαριώτισσης. Στην συνέχεια κατευθύνεται βορειοανατολικά, παράλληλα με την ακτογραμμή και φτάνει νοτιοδυτικά του ρέματος Κατσαμβάς. Από εκεί εκτείνεται βορειοδυτικά 1 ναυτικό μίλι μέσα στην θάλασσα και στη συνέχεια νοτιοδυτικά μέχρι το ύψος της άκρης του Ακρωτηρίου περιλαμβάνοντας τον Όρμο Καμμαριώτισσας. Στην συνέχεια, εισέρχεται πάλι στο εσωτερικό του νησιού προς την εκκλησία Άγιος Ανδρέας και ακολουθεί την ακτογραμμή μέχρι την Κοιτάδα. Από την Κοιτάδα, κατευθύνεται βορειοδυτικά μέχρι το ποτάμι Ξηροπόταμο και συνεχίζει βόρεια παράλληλα με το ποτάμι μέχρι το χωριό Ξηροπόταμος. Στην συνεχεία, κατευθύνεται νοτιοανατολικά, συναντά τον Προφήτη Ηλία και συνεχίζει νότια μέχρι τον Μακρύγιαλο. Από το Μακρύγιαλο, εκτείνεται ένα ναυτικό μίλι νότια στην θάλασσα και συνεχίζει παράκτια περιλαμβάνοντας το Μεγάλο Ακρωτήρι, το Ακρωτήρι Κήπος και καταλήγει βόρεια στο Ακρωτήρι Φονιάς όπου συναντά το ρέμα Φονιάς. Στη συνέχεια, ακολουθεί την ακτογραμμή προς τα δυτικά μέχρι την Παλαιόπολη, περικλείοντας το Φεγγάρι Όρος. ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 18

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας 5. SUMMARY OF ORNITHOLOGICAL EVALUATION AND PROPOSED DELIMITATION The study area has 17.000 ha. and includes the main part of Mt. Fengari (1670 m.) above the altitude of 300 m., the valley and estuary of Fonias torrent as well as the rocky coasts at the south-eastern part of the island. The area qualifies for designation as a Special Protection Area because it holds: a) one breeding pair of Lanner falcon and two breeding pairs of Rough-legged buzzard (C2 criteria) b) a wintering population of more than 120 shags (C2 criteria) c) a breeding pair of Bonneli s eagle, two breeding pairs of peregrine falcon and more than 30 pairs of stone curlews (C6 criteria) Therefore, the new proposed SPA encompasses the originally designated IBA and it has been extended to include all the marshes and wetlands at the south side (delineation species: black-winged stilt and little stint), the port and adjacent coastal area (delineation species: black-throated diver and sandwich tern) as well as a major part of the lowland cultivated areas which are the main breeding grounds of the stone curlew. 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Aguilar, Juan Salvador & Fernández Gustavo, (Compilers) 1999. Species Action Plan for the Mediterranean Shag Phalacrocorax aristotelis desmarestii in Europe. Prepared by BirdLife International o behalf of the European Commission. BirdLife International, 2004. Birds in Europe: population estimates, trends and conservation status. Cambridge U.K. Birdlife International (Birdlife Conservation Series:12). BirdLife International, 1997. European Union Species Action Plan for Bonelli s Eagle (Hieraaetus fasciatus) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 19

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Bourdakis S. & Vareltzidou, S. 2000. Greece pp 261-333. In Heath, M. F. and Evans, M. I., eds. 2000. Important Bird Areas in Europe: Priority sites for conservation. 2: Southern Europe. Cambridge, UK: BirdLife International. BirdLife Conservation Series No. 8, p. 791. Broggi, Μ. and G. Willi. 1988. Ornithologische Beobachtungen auf Samothraki (Griechenland). Ber. bot. zool. Ges. Liecht. 17: 79-91. Δημαλέξης Α., E. Μπουρδάκης και Έλενα Χατζηχαραλάμπους. 2004. Προδιαγραφές οριοθέτησης Ζωνών Ειδικής Προστασίας. ΥΠΕΧΩΔΕ, Αθήνα και Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων (ΕΚΒΥ), Θέρμη. 117 σελ. + i παράρτημα. Handrinos G. and T. Akriotis, 1997. The birds of Greece. Christofer Helm (Publishers) Ltd., London. Holzinger, J. 1990. Schwarzende Blutenkafer (Insecta: Coleoptera: Allwculidae:Omophlus) als Nahrung von Rotfussfalke (Falco vespertinus), Eleonorenfalke (Falco eleonorae) und Weisskopfmowe (Larus cacchinans) am Phengari auf Samothraki. Okol. Vogel 12:219-220. Gustin M., G. Palumbo, & A. Corso (Compilers), 1999. International Species Action Plan Lanner Falcon Falco biarmicus Kattinger, Ε..1938. Erforschung des Gebiets Thasos und Samothraki. Proc. 9th lnt. Οrn. Congr. Rouen. pp: 187-198. Κατσαδωράκης, Γ. 2003. Χειμωνιάτικη επίσκεψη στη Σαμοθράκη. Οιωνός 18:16 Παναγιωτοπούλου, Μ. 2004. Βάση δεδομένων για την ορνιθοπανίδα (καθεστώς παρουσίας και προστασίας) της Σαμοθράκης. Πρόγραμμα: «Φυσικό περιβάλλον Σαμοθράκης», Δημοτική Επιχείριση Ανάπτυξης Σαμοθράκης (Δ.Ε.Α.Σ.), Δημοσυνεταιριστική Έβρου, ΥΠΕΧΩΔΕ Tucker, G.M. and Heath, M.F., 1994. Birds in Europe: their conservation status. Cambridge, U.K.: Birdlife International (Birdlife Conservation Series no.3). ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 20

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ANNEXES ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 21

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1: ΠΙΝΑΚΕΣ Πίνακας Ι. Αξιολόγηση των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 22

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας Πίνακας Ι. Αξιολόγηση των ειδών χαρακτηρισμού και οριοθέτησης για την περιοχή «GR007 Νήσος Σαμοθράκη» AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) 2 Gavia arctica 10-20 140 10.000 83 Υ 1 4 Tachybaptus ruficollis F 990 3.400 720 Υ 15 5 Podiceps cristatus >200 3.000 10.000 2.400 Υ 8 8 6 Podiceps grisegena 320 1.000 44 Υ 8 Podiceps nigricollis F 530 2.800 700 Υ 1 9 Calonectris diomedea >120 2.600 Θ 50 50 10 Puffinus yelkouan P P >280 20/60 ind 120 950 Θ 13 40 11 Hydrobates pelagicus 1.300 350 Θ 1 1 13 Phalacrocorax carbo >50 3.100 1.450 4.200 Υ 43 14 15 Phalacrocorax aristotelis Phalacrocorax pygmeus Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 10 >130 250 460 300 30 Υ 10 10 15 14 400 350 Υ 8 8 345 16 Pelecanus onocrotalus 2-3 1 270 1 Υ 3 3 1 17 Pelecanus crispus 1-2 5-8 10/30 ind 5 30 9 Υ 12 12 9 18 Botaurus stellaris 79 900 Υ 1 1 19 Ixobrychus minutus 2-3 94 2.200 Υ 6 6 20 Nycticorax nycticorax P 230 1.200 Υ 15 15 21 Ardeolla ralloides >40 22 600 Υ 5 5 24 Egretta garzetta 12-20 390 580 Υ 21 21 100 25 Casmerodius albus P P 25 470 Υ 1 1 13 26 Ardea cinerea 10-20 >20 2.100 2.200 860 Υ 6 27 Ardea purpurea 78 2.200 Υ 1 1 Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 23

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) 28 Ciconia nigra 2-3 42 250 Υ Π 1 1 29 Ciconia ciconia >130 1.000 4.000 Υ Π 22 22 30 Plegadis falcinellus 70 6 530 Υ 1 1 31 Platalea leucorodia P 34 120 Υ 2 2 3 32 Phoenicopterus ruber >90 410 2.900 660 Υ 58 33 Cygnus olor >20 2-10 860 450 2.600 Υ 1 37 Anser albifrons 620 Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) 5300 / 250 Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 11.000 Υ 33 38 Anser erythropus 15 ind 110 1 Υ 1 39 Anser anser 1.200 250/ 850 3.900 Υ 1 41 Branta ruficollis regular presence 880 23 Υ 23 42 Tadorna ferruginea 1 1 200 2 Υ 1 1 2 43 Tadorna tadorna 1-2 420 750 1.800 Υ 1 44 Anas penelope 3.000 3.000 17.000 Υ 500 45 Anas strepera 600 1.100 900 Υ 1 46 Anas crecca 9.200 10.600 7.300 Υ 47 Anas platyrhynchos P 33.000 20.000 37.000 Υ 1 48 Anas acuta P 3.200 10.000 1.200 Υ 49 Anas querquedula 3.900 20.000 Υ 0 51 Anas clypeata 1.700 4.500 2.000 Υ 53 Netta rufina 270 320 840 Υ 0 54 Aythya ferina 2.100 10.000 7.900 Υ 0 55 Aythya nyroca 20/60 ind 9 530 2 Υ 1 1 56 Aythya fuligula 7.300 7.000 12.000 Υ 57 Aythya marila 1.800 1.500 1.200 Υ 1 61 Melanitta fusca 850 10.000 / 1.400 Υ ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 24

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) 15 Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 62 Bucephala clangula 4.900 750 3.100 Υ 63 Mergelus albellus 13 350 110 Υ 1 64 Mergus serrator 590 500 890 Υ 3 65 Mergus merganser 470 1 1.500 Υ 1 66 Oxyura leucocephala regular presence 3 75 7 Υ 3 67 Pernis apivorus non br F 1.100 Α 10 69 Milvus migrans F 300 Α 1 1 71 Haliaeetus albicilla 15 35 Α 1 1 72 Gypaetus barbatus 1 Α 1 1 73 Neophron percnopterus regular presence 16 Α 1 1 74 Gyps fulvus 180 Α 2 2 75 Aegypius monachus 5/15 ind 14 Α 1 1 76 Circaetus gallicus F 54 Α 3 3 77 Circus aeruginosus F F 290 Α 1 1 78 Circus cyaneus 110 Α 79 Circus macrourus R 15 ind Α 80 Circus pygargus 94 Α 1 1 83 Accipiter brevipes non br 2-3 10 Α 10 84 Buteo buteo 4-5 2-30 3-5 7.100 Α 30 85 Buteo rufinus 2 2 Α 2 2 87 Aquila pomarina 70 Α 1 1 88 Aquila clanga 6 ind 1 Α 89 Aquila nipalensis 50 Α ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 25

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) 90 Aquila heliaca 2/ 6 ind 1 Α 0 0 91 Aquila chrysaetos 41 Α 1 1 92 Hieraaetus pennatus P 27 Α 1 1 93 Hieraaetus fasciatus 1 9 Α 1 1 94 Pandion haliaetus 53 Α 95 Falco naumanni P 20/60 ind 180 Α 26 26 97 Falco vespertinus F 30 ind 9 Α 98 Falco columbarius 76 Α 1 100 Falco eleonorae A 140 Α 124 124 101 Falco biarmicus 1 1 Α 1 1 102 Falco cherrug regular presence Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) 2 Α 103 Falco peregrinus 1-2 74 Α 2 2 105 Bonasa bonasia 4.700 1 1 107 Tetrao urogallus 3.000 2 2 109 Alectoris graeca 200 70 70 113 Coturnix coturnix P P 28.000 20 116 Porzana porzana 84 10.000 Υ 0 0 117 Porzana parva P 170 10.000 Υ 1 1 119 Crex crex R 20/60 ind 1.100 Υ 122 Fulica atra 13.000 20.000 25.000 Υ 20 127 Otis tarda 30 ind 25.000 ind 128 Haematopus ostralegus 3.000 10.200 8.400 Υ 1 129 Himantopus himantopus 10 200 340 Υ 10 10 130 Recurvirostra avosetta 1-2 F 300 470 410 Υ 3 3 20 Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 1 ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 26

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) 131 Burhinus oedicnemus >30 390 380 Υ 7 7 133 Glareola pratincola 55 240 Υ 6 6 135 Charadrius dubius C C 1.100 2.400 Υ 30 136 Charadrius hiaticula 1.200 730 620 Υ 1 137 Charadrius alexandrinus 3-5 110 410 Υ 10 10 17 138 Charadrius leschenaultii 10 Υ 142 Pluvialis apricaria 1.300 8.000 8.200 Υ 5 143 Pluvialis squatarola F 21 2.500 1.200 Υ 5 144 Hoplopterus spinosus 1 1.000 Υ 1 1 147 Vanellus vanellus 17.000 20.000 28.000 Υ 1 148 Calidris canutus 150 3.400 4.700 Υ 1 149 Calidris alba 250 Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) 1400 / 1.200 Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) 470 Υ 150 Calidris minuta >150 F 460 2.000 91 Υ 8 151 Calidris temminckii 850 600 1 Υ 154 Calidris ferruginea 7.400 1 Υ 156 Calidris alpina F 3.000 13.300 13.000 Υ 157 Limicola falcinellus 92 630 Υ 158 Philomachus pugnax C 510 Υ 1 159 Lymnocryptes minimus 180 120 Υ 1 160 Gallinago gallinago 9.300 20.000 3.100 Υ 163 Scolopax rusticola 18.000 20.000 4.900 Υ 0 164 Limosa limosa 30 ind 990 1.300 640 Υ 165 Limosa lapponica 1 1.200 1.200 Υ 1 166 Numenius phaeopus 1.600 2.300 Υ Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 27

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Ελλάδας 167 Numenius tenuirostris Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) regular presence (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) 1 Υ 168 Numenius arquata R 2.200 42.000 4.200 Υ 169 Tringa erythropus 190 1.000 14 Υ 1 170 Tringa totanus P 2.800 3.400 1.800 Υ 4 171 Tringa stagnatilis P 120 370 Υ 172 Tringa nebularia P 750 3.100 26 Υ 1 174 Tringa ochropus 3.300 14.500 37 Υ 5 175 Tringa glareola C 2.500 20.000 Υ 177 Actitis hypoleucos C 7.200 16 Υ 1 179 Arenaria interpres P P 340 1.000 800 Υ 1 187 Larus melanocephalus P 75 8.400 Υ 7 7 10 189 Larus minutus P 120 1.000 Υ 1 190 Larus ridibundus C 23.000 15.000 32.000 Υ 191 Larus genei 55 1.800 Υ 1 1 17 192 Larus audouinii F 20/60 ind 180 580 Υ 7 7 2 193 Larus canus 23 5.900 10.000 9.100 Υ 194 Larus fuscus 3.000 1.900 1.300 Υ 1 200 Gelochelidon nilotica R 38 270 Υ 2 2 201 Sterna caspia P 15 65 Υ 203 Sterna sadvicensis 10-20 550 590 Υ 1 1 10 204 Sterna hirundo F 2.360 1.900 Υ 13 13 207 Sterna albifrons 170 960 Υ 15 15 208 Chlidonias hybridus P 79 1.000 Υ 1 1 209 Chlidonias niger 130 4.000 Υ 1 1 210 Chlidonias leucopterus 740 20.000 Υ Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία 28

Πρόγραμμα επαναξιολόγησης 69 Σημαντικών Περιοχών για τα Πουλιά για τον χαρακτηρισμό τους ως Ζωνών Ειδικής Προστασίας της ορνιθοπανίδας. Σύνταξη σχεδίων δράσης για την προστασία των ειδών προτεραιότητας AA Πιν. Ι Επιστημονική ονομασία Καθεστώς παρουσίας στην περιοχή μελέτης παγκος. απειλ. ειδ. αναπαραγ. πληθ. Ε.Ε 1% flyway Ε.Ε. 25 αναπαρ. πληθ. Ευρώπης 1% flyway Ευρώπης 20.000 άτ. υδροβια ή 10.000 ζ. Θαλασσοπ. 5.000 πελαργ 3.000 αρπακτ 3.000 γεραν 500.000 στρ. 5 σημ. περ γεωγ περ. >1% εθ. πλ ή >0,1 βιογ. πληθ αναπ. πληθ. Ελλάδας Res (p) Br (p) Win Stage Κριτ. 1 (C1) (αναπαραγ ωγή) (μετανάστ.) (διαχείμαση) Κριτ. 3 (C3) (αναπαραγωγή) 214 Columba oenas 4.800 10 215 Columba palumbus 90.000 50 217 Streptopelia turtur C A 35.000 100 220 Clamator glandarius 580 1 223 Otus scops C 2.100 50 224 Bubo bubo 91 2 2 229 Asio flammeus 52 0 0 231 Caprimulgus europaeus F 1.900 100 100 232 Apus apus 69.000 500 >10 234 Apus melba 1.400 10 0 237 Alcedo atthis 1-2 390 5 5 240 Merops apiaster R C 4.800 20 241 Coracias garrulus 10 48 2 2 243 Jynx torquilla 5.800 1 244 Picus canus 350 1 1 246 Dryocopus martius 1.300 10 10 248 Dendrocopos syriacus 300 100 100 249 Dendrocopos medius 780 100 100 250 Dendrocopos leucotos 77 5 5 252 Picoides tridactylus 260 1 1 254 258 Melanocorypha calandra Calandrella brachydactyla Κριτ. 3 (C3) (μετανάστ.) Κριτ. 3 (C3) Κριτ. 4 (C4) Κριτ. 5 (C5) Κριτ. 6 (C6) 10.000 Σ 30 30 Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 22.000 Σ 200 200 260 Lullula arborea C 8.600 Σ 50 50 261 Alauda arvensis >20 400.000 Σ 20 ΗΜΑΛΕΞΗΣ ΜΠΟΥΣΜΠΟΥΡΑΣ Κοινοπραξία Ελλάδας Κριτήριο οριοθέτησης (delimitation criterion) 29