ΑΛΕΠΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ,ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΤΖΑΝΕΙΟ Π.Ν.Π. ΝΕΟΓΝΙΚΉ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΉ

ΑΛΕΠΗ ΧΡΥΣΟΥΛΑ,ΑΙΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΤΖΑΝΕΙΟ Π.Ν.Π. ΝΕΟΓΝΙΚΉ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΉ ΜΕΤΆΓΓΙΣΗ.

Νεογνική και παιδιατρική μετάγγιση. Η μεταγγισιοθεραπεία των νεογνών απαιτεί ειδικές γνώσεις θεμάτων που δεν αφορούν μεγαλύτερους εαλύεροςαθεείςό ασθενείς, όπως: Η μεταφορά μητρικών αντισωμάτων δια μέσου του πλακούντα. Το ανώριμο ανοσολογικό σύστημα. ο μικρός όγκος αίματος του εμβρύου και του νεογνού (85ml/kg ΣΒ στα τελειόμηνα, 100 ml/kgσβ στα πρόωρα). ρ ) Τα νεογνά δεν αντισταθμίζουν την υποογκαιμία τόσο καλά όσο οι ενήλικες.

Νεογνική και παιδιατρική μετάγγιση. Η μετάγγιση αυτής της κατηγορίας ασθενών απαιτεί ειδικές γνώσεις, επιλεγμένα παράγωγα αίματος και καλύτερες τεχνικές στις υπηρεσίες αιμοδοσίας. Η δοκιμασία συμβατότητας πρέπει να λαμβάνει υπόψη όχι μόνο την ομάδα του νεογνού αλλά και αντισώματα στον ορό της μητέρας έναντι των ομάδων αίματος του εμβρύου ή του νεογνού.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ. Η μετάγγιση παραγώγων αίματος για τα υψηλού κινδύνου νεογνά αποτελεί δυνητικό κίνδυνο για επιπλοκές με περισσότερο ρ κακή έκβαση σε σύγκριση με τους ενήλικες. Περιλαμβάνει: Λοιμώξεις μεταδιδόμενες με τη μετάγγιση ιδίως λοίμωξη από κυτταρομεγαλοιό (CMV). Βακτηριακή επιμόλυνση. Αλλοανοσοποίηση σε αντιγόνα ερυθρών, λευκών και αιμοπεταλίων. Συνδεόμενη με την μετάγγιση νόσο μοσχεύματος μ κατά ξενιστή (TAGVHD). Μεταβολικές επιπλοκές (υπερκαλιαιμία, υποθερμία).,

u4 ΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Οι πρακτικές μετάγγισης έχουν γίνει πιο συντηρητικές. Η επιβίωση συνεχίζει να αυξάνει παρά τη μείωση του αίματος που μεταγγίζεται. Τα πολύ μικρά πρόωρα είναι ακόμη πολύ πιθανό να χρειαστούν μετάγγιση.

Slide 5 u4 user; 11/4/2011

ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ Ηb ΝΕΟΓΝΟΥ Ηb ομφάλιου λώρου 16,8g/dl, εύρος 14 20g/dl. Aναιμίαμ όταν: Ηb στα τριχοειδή μικρότερη από 14g/dl. Hb στο φλεβικό αίμα μικρότερη από 13g/dl.

ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΑΝΑΙΜΙΑ Όλα τα νεογνά υπόκεινται σε μείωση της Ηb τις πρώτες εβδομάδες τις ζωής. Στα υγιή τελειόμηνα νεογνάητιμήτηςhb της σπάνια πέφτει κάτω από 9 gr/dl (εύρος 11 12 gr/dl) στην ηλικία των 10 12 εβδομάδων. Η κατάσταση ορίζεται ως «φυσιολογική αναιμία του νεογνού». Μεταξύ των προώρων όμως νεογνών αυτή η μείωση συμβαίνει νωρίτερα και είναι περισσότερο σοβαρή. Η μέση τιμή της Hb πέφτει περίπου στα 8 gr/dl στα νεογνά με βάρος γέννησης 1,0 έως 1,5 Kg και στα 7 gr/dl σε νεογνά με βάρος μικρότερο του 1 kg. Η κατάσταση ορίζεται ως «αναιμία της προωρότητας».

ΑΝΑΙΜΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΩΡΟΤΗΤΑΣ Φυσιολογικοί παράγοντες ευθύνονται για την αναιμία της προωρότητας. το πρόωρο νεογνό στερείται μεγάλου μέρους του μητρικού Fe η μεταφορά του οποίου γίνεται από την μητέρα κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης. η ανάπτυξη του νεογνού είναι πολύ γρήγορη κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής και ο νεογνικός μυελός δεν μπορεί να την παρακολουθήσει. είναι ευρέως δεκτό ότι ο χρόνος επιβίωσης των κυκλοφορούντων ερυθρών είναι βραχύτερος του χρόνου επιβίωσης των ερυθρών του ενηλίκου. τα μικρά πρόωρα νεογνά είναι συνήθως σοβαρά πάσχοντα, απαιτούν συχνές αιμοληψίες και επομένως υποφέρουν από την μεγαλύτερη, αναλογικά με το βάρος τους, απώλεια ερυθροκυττάρων. τα πρόωρα έχουν σημαντικά μειωμένα επίπεδα EPO σε απάντηση στο βαθμό της αναιμίας.

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΝΕΟΓΝΙΚΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ Αιμορραγία και Απώλεια Αίματος. Μαιευτικά συμβάματα. Δυσπλασία του πλακούντα (twin to twin transfusion) Λανθάνουσα αιμορραγία. Εσωτερική αιμορραγία. Αιμόλυση. Ελλειψη ενζύμου ερυθρών. Μεσογειακά σύνδρομα. Αντί D αλλοανοσοποίηση. η Υποπλασία μυελού. Συγγενή αίτια. Λοιμώξεις. Ιατρογενής.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΟ. Έλεγχος για ομάδα ΑΒΟ και Rh. SCREEN TEST για τυχόν ύπαρξη παθητικά μεταφερθέντος αντιερυθροκυταρικού αντισώματος μητρικής προέλευσης. Δείγμα από την πτέρνα του νεογνού είναι προτιμότερο. Εάν ο έλεγχος για αντισώματα είναι αρνητικός δεν χρειάζεται περαιτέρω έλεγχος κατά την διάρκεια της νοσηλείας και μέχρι την ηλικία των 4 μηνών. Χορηγούνται ερυθρά ρ ΑΒΟ/Rh / όμοια με το νεογνό. Δεν απαιτείται διασταύρωση.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟΓΝΟ. Εάν ο έλεγχος αντισωμάτων είναι θετικός, χορηγούνται ερυθρά συμβατά με το μητρικό αντίσωμα έως ότου αυτό δεν ανιχνεύεται πλέον, δηλαδή διασταυρώνουμε τα προς μετάγγιση ερυθρά με τον ορό της μητέρας. Όταν χρησιμοποιούνται ερυθρά ομάδας Ο για μετάγγιση σε νεογνά Α ή Β ομάδας, το παράγωγο φυγοκεντρείται πριν την χορήγηση, με σκοπό την απομάκρυνση της περίσσειας του πλάσματος που περιέχει αντι Α και αντι Β που μπορούν να προκαλέσουν αιμόλυση στο νεογνό. Κατευθυνόμενη αιμοδοσία από μέλη της οικογένειας δεν συνιστάται, λόγω του αυξημένου κινδύνου για πρόκληση νόσου μοσχεύματος εναντίον ξενιστή. Όταν χρησιμοποιηθεί μητρικό αίμα για μετάγγιση των νεογνών πρέπει να πλένεται με φυσιολογικό ορό για την απομάκρυνση του πλάσματος και να ακτινοβολείται.

Ενδείξεις μετάγγισης ερυθρών σε νεογνά ηλικίας μικρότερης των 4 μηνών. Αιματοκρίτης <20% με χαμηλό αριθμό ΔΕΚ και συμπτώματα αναιμίας (ταχυκαρδία, ταχύπνοια, ανεπαρκής πρόσληψη τροφής). Αιματοκρίτης <30% και ένα από τα παρακάτω: Σε τέντα με >35% οξυγόνο. Σε οξυγόνο με ρινικό καθετήρα. Σε συνεχή θετική τελικοεκπνευστική πίεση ή διαλείπουσα μηχανική υποστήριξη της αναπνοής με μέση πίεση αεραγωγού <6cm H2O. Σε σημαντική άπνοια ή βραδυκαρδία. Με σημαντική ταχυκαρδία ή ταχύπνοια (καρδιακός ρ ςρυθμός >80/min για 24 ώρες, αναπνοές >80/min για 24 ώρες). Με υπολειπόμενη απόκτηση βάρους (<10 gr/ημέρα σε παρακολούθηση η4 ημερών και με πρόσληψη>100kcal/kg/ημ). /

Ενδείξεις μετάγγισης ερυθρών σε νεογνά ηλικίας μικρότερης των 4 μηνών. Αιματοκρίτης <35% και ένα από τα παρακάτω: Σε τέντα με >35% οξυγόνο. Σε συνεχή θετική τελικοεκπνευστική πίεση/διαλεί πουσα μηχανική υποστήριξη της αναπνοής με μέση πίεση αεραγωγού >6 8cm H2O. Αιματοκρίτης <45% και ένα από τα παρακάτω: Σε εξωσωματική οξυγόνωση μέσω μεμβράνης. Σε συγγενή κυανωτική καρδιακή νόσο.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΕ ΠΟΛΑΠΛΟΥΣ ΔΟΤΕΣ. Για να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεση των νεογνών σε πολλαπλούς δότες οι μονάδες των ερυθρών πρέπει: Να μην πλένονται (γιατί έτσι λήγουν σε 24 ώρες) Να χρησιμοποιούνται για το ίδιο νεογνό σε όλη τη διάρκεια ζωής της μονάδας. Μικρομονάδες πρέπει να χρησιμοποιούνται όταν τα ερυθρά ακτινοβολούνται (γιατί ο χρόνος ζωής μειώνεται στις 28 ημέρες). ) Αποστειρωμένες τεχνικές σύνδεσης επιτρέπουν την ασφαλή χωρίς επιμόλυνση είσοδο σε ένα ασκό πολλές φορές.

ΑΠΟΦΥΓΗ ΕΚΘΕΣΗΣ ΣΕ ΠΟΛΑΠΛΟΥΣ ΔΟΤΕΣ.

ΜΙΚΡΟΜΟΝΆΔΕΣ (PEDIPAKS). Η ή di k έ λ ή Η χρήση των pedipaks μας επιτρέπει να ελαχιστοποιήσουμε την έκθεση του νεογνού σε πολλαπλούς δότες.

Εναλλακτικές της μετάγγισης ερυθρών μέθοδοι. Στρατηγικές περιορισμένης μετάγγισης. Καθυστερημένη η περίδεση του ομφαλίου λώρου. Η συλλογή, κατεργασία και αποθήκευση του ομφάλιου αίματος και μετάγγιση του στο πάσχον νεογνό. Θεραπεία με ερυθροποιητίνη (400U/Kg υποδόρια).

ΟΜΦΑΛΙΚΟ ΑΙΜΑ. Η συλλογή, κατεργασία και αποθήκευση του ομφάλιου αίματος και μετάγγιση του στο πάσχον νεογνό.

Θεραπεία με ερυθροποιητίνη Θεραπεία ί με ερυθροποιητίνη (400U/Kg υποδόρια) Εάν και η χορήγηση ΕΡΟ δεν προλαμβάνει τις πρώιμες μεταγγίσεις στη νεογνική ηλικία, έχει αποδειχθεί μέτρια μείωση στη συχνότητα των απώτερων μεταγγίσεων.

ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Ελάττωση της ιατρογενούς απώλειας(0,8-3,1g/kg/ημ). 8 3 καταγραφή των αιμοληψιών. Χρήση μικροδειγμάτων και μεθόδων παρά την κλίνη. διαδερμική μέτρηση Ο₂.

Θρομβοπενία στα νεογνά. Η θρομβοπενία αφορά το 30 35% 35% των νεογνών που νοσηλεύονται στις μονάδες εντατικής νοσηλείας. το 75% αυτών των νεογνών έχουν ήπια έως μέτρια θρομβοπενία με τιμές ΑΜΠ 50 150 10 9. ενώ το 25% έχουν αριθμό αιμοπεταλίων<50 10 9 /L Πολλά από αυτά τα νεογνά θεραπεύονται με μεταγγίσεις αιμοπεταλίων σε μια προσπάθεια να μειωθεί ο κίνδυνος αιμορραγίας. Ο αριθμός αιμοπεταλίων για τον οποίο ο κίνδυνος αιμορραγίας απαιτεί μετάγγιση δεν έχει ορισθεί στον νεογνικό πληθυσμό.

ΑΙΤΙΑ ΘΡΟΜΒΟΠΕΝΙΑΣ ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ. Λοιμώξεις: βακτηριακές, ιογενείς ή παρασιτικές που συμβαίνουν στην μονάδα εντατικής θεραπείας. Διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (δευτεροπαθής σε οξεία εμβρυική δυσπραγία ή σήψη). Άνοση καταστροφή αιμοπεταλίων: νεογνική αλλοάνοση θρομβοπενία, μητρική αυτοανοσία, συστηματκός ερυθηματώδης λύκος, χρήση φαρμάκων από την μητέρα. Μη άνοση καταστροφή αιμοπεταλίων: αιμαγγείωμα, εκτεταμένη θρόμβωση. Βλάβη της μεγακαρυοποίησης: χρωμοσωμικές ανωμαλίες, συγγενής λευχαιμία, καταστολή της παραγωγής αιμοπεταλίων λόγω Rh αιμολυτικής νόσου. Κληρονομικά αίτια όπως σύνδρομο Bernard Soulieur, συγγενής μεγακαρυοκυττοπενία κ.α. Θρομβοπενία της προωρότητας, η παθογένεια της οποίας έχει αποδοθεί σε βραχύτερη επιβίωση των aiμοπεταλίων και μειωμένη παραγωγή τους.

Νεογνική αλλοάνοση θρομβοπενία εμφανίζεται ως σοβαρή μεμονωμένη θρομβοπενία σε ένα κατά τα άλλα υγιές νεογνό. οφείλεται σε εμβρυομητρική ασυμβατότητα αιμοπεταλίων. προκαλείται από καταστροφή των εμβρυικών αιμοπεταλίων από μητρικό αντίσωμα (IgG) που παράγεται κατά τη διάρκεια της κύησης και είναι ειδικό κατά αιμοπεταλιακού αντιγόνου του εμβρύου πατρικής προέλευσης. παρατηρείται σε μία στις 800 1000 γεννήσεις ζώντων νεογνών.

ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ. Ανακτημένα αιμοπετάλια ενός δότη με όγκο περίπου 50 ml. Αιμοπετάλια αφαίρεσης που αποκτήθηκαν με τη χρήση αυτόματου μηχανήματος αφαίρεσης. Συνήθως απαιτείται μία μονάδα ανακτημένα αιμοπετάλια ανά 10 kg ΣΒ ή 5ml/kg. τα νεογνά μεταγγίζονται με πολλαπλάσια (aliquots) που λαμβάνονται από αιμοπετάλια αφαίρεσης και η αίτηση για μετάγγιση γίνεται σε ml και όχι σε μονάδες.

Ενδείξεις μετάγγισης ΑΜΤ στα νεογνά Προφυλακτική μετάγγιση αιμοπεταλίων ενδείκνυται σε κάθε περίπτωση όπου ο αριθμός των αιμοπεταλίων είναι <20.000 30.000 ml. Στην αλλοάνοση νεογνική θρομβοπενία επιλέγονται αιμοπετάλια αρνητικά ως προς το υπεύθυνο αντιγόνο (ή από τη μητέρα) τα οποία πλένονται, ακτινοβολούνται και επαναιωρούνται σε συμβατό ΑΒΟ με το νεογνό πλάσμα. Επί αριθμού αιμοπεταλίων 30.000 50.000/μl, μετάγγιση αιμοπεταλίων ενδείκνυται στις ακόλουθες περιπτώσεις: 1. Σε νεογνά με βάρος γέννησης 1.000 gr την 1η βδομάδα της ζωής. 2. Σε προηγηθείσα ενδοκοιλιακή/ενδοπαρεγχυματική εγκεφαλική αιμορρα γία (48 72 ώρες). 3. Επί συνύπαρξης διαταραχών των παραγόντων πήξης. 4. Επί επεμβατικών διαδικασιών. Eπί αριθμού αιμοπεταλίων 50.000 100.000/μl, μετάγγιση αιμοπεταλίων ενδείκνυται επί αιμορραγικού επεισοδίου. Επί αριθμού αιμοπεταλίων >100.000 /μl δεν συνιστάται μετάγγιση.

Απαιτήσεις συμβατότητας για παράγωγα αιμοπεταλίων. Τα νεογνά μεταγγίζονται με ΑΒΟ και Rh (D) όμοια αιμοπετάλια, όταν είναι δυνατόν. Αποφυγή χορήγησης Rh (D) θετικών ΑΜΤ σε Rh(D) αρνητικά θήλεα νεογνά. Όλα τα παράγωγα ΑΜΤ ακτινοβολούνται. Εφαρμογή της μετάγγισης εντός 30 min από τη παραλαβή του ασκού και ολοκλήρωσή της εντός 30 min. Όγκος που χορηγείται: 10ml/kg ΣΒ (μπορεί να αυξήσει το αριθμό των ΑΜΤ παροδικά κατά 50 100/10 9 σε 30 60 min).

Μεταγγίσεις πλάσματος σε νεογνά. Αιμορραγία που απειλεί τη ζωή σε ασθενή που έχει πάρει αντιπηκτικά από το στόμα. Σοβαρή ηπατική νόσος. Διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη. Αφαιμαξομετάγγιση (ανασύσταση αίματος με ερυθρά). Μαζική μετάγγιση. Αντικατάσταση ειδικού παράγοντος λόγω συγγενούς έλλειψης (παράγων ΙΙ, V, X, XI, πρωτεΐνη C, αντιθρομβίνη ΙΙΙ) όταν τα ειδικά συμπυκνώματα παραγώγων ή ανασυνδυασμένα προϊόντα δεν είναι διαθέσιμα.

Μεταγγίσεις πλάσματος σε νεογνά. Το φρέσκοκατεψυγμένο έ πλάσμα δεν ενδείκνυται για αντικατάσταση όγκου, προαγωγή της επούλωσης πληγών, ούτε σαν πρώτης γραμμής θεραπεία συγγενών ελλείψεων παραγόντων, όταν είναι διαθέσιμος αδρανοποιημένος παράγων που προέρχεται από πλάσμα ή από ανασυνδυασμό. Το FFP δεν απαιτεί λευκαφαίρεση ούτε ακτινοβολία. Δόση: 10ml/kg ΣΒ ABO συμβατό με τα ερυθρά του νεογνού πλάσμα. Σε ασθενή με συγγενή έλλειψη έως 20 ml/kg ΣΒ. Συχνός έλεγχος με PT/APTT.

Μεταγγίσεις πλάσματος. Με σκοπό τη μείωση της έκθεσης των νεογνών σε πολλούς δότες, το πλάσμα μπορεί να χωρισθεί μέσω ενός συστήματος δορυφορικών ασκών και να καταψυχθεί ως υποπολλαπλάσια (aliquots).

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Η μετάγγιση ή η αφαιμαξομετάγγιση στη μήτρα γίνεται με εμβρυ οσκόπηση και καθετηριασμό των ομφαλικών αγγείων.

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Ο σκοπός της ενδομήτριας μετάγγισης είναι να προλάβει ή να θεραπεύσει εύσε τον εμβρυικό όύδρωπα, πριν το έμβρυο γεννηθεί και να επιτρέψει στη κύηση να φθάσει σε ηλικία τέτοια που να εξασφαλίζει την επιβίωση του νεογνού.

ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΑ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ Αιμολυτική νόσος λόγω ανοσοποίησης των ερυθροκυττάρων. Αναιμία λόγω συγγενούς λοίμωξης με συχνότερη την λοίμωξη από Parvovirus. Αναιμία λόγω μετάγγισης μεταξύ διδύμων (twin to twin transfusion ). Εμβρυική αναιμία λόγω μαζικής εμβρυομητρικής αι μορραγίας (fetomaternal t ltransfusion). ) Μη άνοσες συγγενείς αιμολυτικές αναιμίες. Λιγότερο συχνά εμβρυική αιμορραγία όγκου, αδυναμία μετάγγισης λόγω απόφραξης του ομφαλίου λώρου.

Επιπλοκές ενδομήτριας μετάγγισης Ανάπτυξη επιπλέον μητρικών αντιερυθροκυτταρικών αντισωμάτων, που δημιουργούνται λόγω της σχετιζόμενης με τη μετάγγιση εμβρυομητρικής κυκλοφορίας, κυρίως μέσω τρώσης του πλακούντα. Δημιουργία αιματώματος του ομφαλίου λώρου με συνέπεια σπασμό των αρτηριών και εμβρυική βραδυκαρδία. πρόωρη ρήξη υμένων και πρόωρος τοκετός. ενδομήτρια λοίμωξη. πιθανές απώτερες επιπλοκές. Ο δέκτης της μετάγγισης έχει προσδώκιμο επιβίωσης ~80 έτη και οι μακροχρόνιες επιδράσεις της μετάγγισης στην νευρολογική ανάπτυξη των ατόμων δεν είναι γνωστές.

ΑΦΑΙΜΑΞΟΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Η αφαιμαξομετάγγιση του νεογνού είναι μία διαδικασία δ που σπάνια χρειάζεται σήμερα στη θεραπεία της αιμολυτικής νόσου του νεογνού, λόγω της χρήσης της υπεράνοσης αντι D γ σφαιρίνης και της δυνατότητας ενδομήτριας μετάγγισης του προσβεβλημένου εμβρύου. Μπορεί να αντιμετωπίσει πρώτον την σοβαρή αναιμία στη γέννηση που επιπλέκεται με καρδιακή ανεπάρκεια και δεύτερο την υπερχολερυθριναιμία. Διενεργείται με επαναλαμβανόμενες ανταλλαγές μικρού όγκου (5 10 ml/kgσβ) αίματος μέσω ενός καθετήρα στην ομφαλική φλέβα που προωθείται στην κάτω κοίλη φλέβα. Αντιμετώπιση αναιμίας: ένας όγκος αίματος αρκεί (80 100 ml/kg). Αντιμετώπιση της υπερχολερυθριναιμίας απαιτούνται 2 δύο όγκοι αίματος (160 200 ml/kg).

ΑΦΑΙΜΑΞΟΜΕΤΑΓΓΙΣΗ Τα ερυθρά πρέπει να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά. Ομάδα Ο Rh αρνητικά. Κell αρνητικά. Μικρότερα των 5 ημερών. CMV αρνητικά. Λευκαφαιρεμένα. Ηt 60%. Ακτινοβολημένα. Εντός 24 ωρών από την ακτινοβόληση.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΝΕΟΓΝΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ Οι ενδείξεις για μετάγγιση σε νεογνά >4 μηνών και παιδιά είναι όμοιες με αυτές των ενηλίκων αλλά πρέπει να λαμβάνεται υπ όψιν: 1. Διαφορές στον όγκο αίματος. 2. Διαφορές στην ικανότητα ανοχής στην απώλεια αίματος. 3. Τα ανάλογα με την ηλικία επίπεδα Ht και Hb. Η πιο συχνή ένδειξη μετάγγισης ερυθρών σε παιδιά είναι η πρόληψη ή αντιμετώπιση της ιστικής υποξίας λόγω μείωσης της μάζας ερυθρών που σχετίζεται με χειρουργικές επεμβάσεις ή αναιμία χρονίων παθήσεων ή σε αιματολογικές κακοήθειες.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΕΡΥΘΡΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ > 4 ΜΗΝΩΝ. ΠροεγχειρητικάΗb<8,0g/dl όταν δεν υπάρχει εναλλακτική θεραπεία ή μετεγχειρητικά Ηb<8,0g/dl με σημεία και συμπτώματα αναιμίας. Οξεία απώλεια 15% ή περισσότερο του όγκου του αίματος ή σημεία και συμπτώματα υπογκαιμίας που δεν απαντούν στη χορήγηση ηυγρών. Ηb<13,0g/dl και σοβαρή καρδιοπνευμονική νόσος. Hb<8,0g/dl σε ασθενείς που λαμβάνουν χήμειο ή ακτινοθεραπεία. Hb<8.0g/dl σε συμπτωματική χρόνια αναιμία που δεν αναμένουμε ανταπόκριση σε κάποια θεραπεία. Επιπλοκές δρεπανοκυτταρικής νόσου ή προεγχειρητικά. Μείζων μεσογειακή αναιμία.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΕΡΥΘΡΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΟΠΑΘΕΙΕΣ. Οι μεταγγίσεις ερυθρών έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν την ιστική υποξία και να καταστείλουν την αυξημένη ερυθροβλαστική δραστηριότητα του μυελού. προμεταγγισιακά : φαινότυπος ερυθρών και μετάγγιση με όμοια ερυθρά ά(δηλ. ταυτόσημα με τα ΑΒΟ και αντιγόνα του συστήματος Rh). τα επίπεδα Hb προμεταγγισιακά να είναι: 9,5-10,0gr/dl. εμβολιασμός μ για την ηπατίτιδα Β. παρακολούθηση επιπέδων Fe και φυλλικού οξέος.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΕΡΥΘΡΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΝΟΠΑΘΕΙΕΣ. Χορηγούμε λευκοαφαιρεμένα ερυθρά. Όγκος 10-15 ml/kg συμπυκνωμένα ερυθρά με ρυθμό 5mL/kg/h /h ανά 3-5 εβδομάδες. Ασθενείς με αντιδράσεις στη μετάγγιση ωφελούνται με τη χορήγηση η ερυθρών πλυμένων με φυσιολογικό όρο. Η υπερφόρτωση με σίδηρο είναι σοβαρή επιπλοκή για τους πολυμεταγγιζόμενους ασθενείς και η αντιμετώπιση της πρέπει να αρχίζει νωρίς στη παιδική ηλικία. Ηχορήγησηθεραπείας αποσιδήρωσης έχει αυξήση το προσδόκιμο επιβίωσης των μεσογειακών ασθενών.

ΜΕΤΑΓΓΙΣΗ ΕΡΥΘΡΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΔΡΕΠΑΝΟΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΝΟΣΟ. Μεταγγίσεις ερυθρών έχουν ένδειξη μόνο σε ειδικές περιπτώσεις. Όπως: Οξύ αναπνευστικό σύνδρομο. Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Παθολογικά ευρήματα στο διακρανιακό Doppler με σκοπό την πρόληψη ΑΕΕ. Κύηση. Γενική αναισθησία. Απλαστική κρίση. Σκοπός της μετάγγισης είναι η μείωση της συγκέντρωσης της Hb S στο 30% ήλιγότερο. Χρόνιες μεταγγίσεις οδηγούν σε αλλοανοσοποίηση και δευτεροπαθή αιμοσιδήρωση.

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ FFP. Tο φρέσκο κατεψυγμένο πλάσμα χρησιμοποιείται μόνο για να θεραπεύσει αιμορραγικά επεισόδια ή να προετοιμάσει ασθενείς για το χειρουργείο. Απαραίτητη κριτήριο η αύξηση PT και APTT>1,5 φορές του φυσιολογικού. Απόλυτες ενδείξεις χρήσης FFP. Αντικατάσταση σε έλλειψη παράγοντα πήξης. Άμεση αντιστροφή δράσης αντιπηκτικών. Οξεία διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη (ΔΕΠ). Θρομβωτική θρομβοπενική πορφύρα.

Ακτινοβολημένα παράγωγα. γ Τα παράγωγα αίματος ακτινοβολούνται με τη χορήγηση 25 50 Gy σε ειδικό θάλαμο γ ακτινοβολίας.

Ακτινοβολημένα παράγωγα. Σκοπός η πρόληψη της νόσου μοσχεύματος κατά ξενιστή. Βρέφη <6 μηνών. Σε όλες τις παιδιατρικές κακοήθειες. Ενδομήτρια μετάγγιση ή αφαιμαξομετάγγιση. μ Μετάγγιση από δότη συγγενή εξ αίματος 1ου βαθμού. Μετάγγιση HLA συμβατών αιμοπεταλίων. Μυελοκατασταλτική θεραπεία. Ασθενείς που έχουν λάβει ή είναι υποψήφιοι για μεταμόσχευση μυελού των οστών. Συγγενή σύνδρομα ανοσοανεπάρκειας.

CMV αρνητικά παράγωγα απαιτούνται: Σε CMV οροαρνητικούς ασθενείς που είναι ανοσοκατασταλμένοι και σε κίνδυνο για CMV λοίμωξη, όπως: Σε ενδομήτρια μετάγγιση. Σε νεογνά<6 μηνών. Σε υποψήφιους για μεταμόσχευση μυελού των οστών ή συμπαγούς οργάνου. Σε δέκτες μοσχεύματος μυελού των οστών ή συμπαγούς οργάνου CMV αρνητικού. Σε συγγενείς ή επίκτητες ανοσοανεπάρκειες.