EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS

Σχετικά έγγραφα
Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

PROBLEMAS DE SELECTIVIDADE: EQUILIBRIO QUÍMICO

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO. Datos Cifras significativas: 3 Gas: Volume V = 2,00 dm³. Ecuación de estado dos gases ideais

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos.

Código: 27 PAU XUÑO 2012 QUÍMICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

PAU XUÑO 2014 QUÍMICA. Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

Exercicios das PAAU clasificados por temas

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade SETEMBRO 2017

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA

PAU. Código: 27 SETEMBRO QUÍMICA Cualifficafición: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualifcarase con 2 puntos.

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

PAU XUÑO 2011 QUÍMICA OPCIÓN A

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

QUÍMICA EXERCICIOS RESOLTOS. Segundo Curso de Bacharelato. Manuela Domínguez Real

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

PAU XUÑO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos. OPCIÓN A

Procedementos operatorios de unións non soldadas

CALCULOS ELEMENTAIS EN QUIMICA. (I)

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

QUÍMICA. Cualificación: Cuestións =2 puntos cada unha; problemas: 2 puntos cada un; práctica: 2 puntos

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

Proba de Avaliación de Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017

PAU XUÑO 2013 QUÍMICA OPCIÓN A

REACCIÓNS DE TRANSFERENCIA DE PROTÓNS

CRITERIOS DE AVALIACIÓN. QUÍMICA (Cód. 27)

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

Parte científico-técnica TECNOLOXÍA [CM.PC.002]

Química P.A.U. ELECTROQUÍMICA 1 ELECTROQUÍMICA

PAU SETEMBRO 2014 OPCIÓN A

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

CÁLCULOS NUMÉRICOS ELEMENTAIS EN QUÍMICA

PAU SETEMBRO QUÍMICA Cualificación: O alumno elixirá UNHA das dúas opcións. Cada pregunta cualificarase con 2 puntos.

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS PAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPONDIDAS POLOS CORRECTORES/AS DA MATERIA) XUÑO 2011

PAU XUÑO 2016 QUÍMICA OPCIÓN A

Química 2º Bacharelato Cálculos elementais e Termoquímica 14/01/08

EQUILIBRIO QUÍMICO. 2 HI (g)

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Química prácticas (selectividad)

EQUILIBRIOS ÁCIDO-BASE

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

ENLACE QUÍMICO CUESTIÓNS ENLACE IÓNICO. 1. Considerando o elemento alcalinotérreo do terceiro perquíodo e o segundo elemento do grupo dos halóxenos.

MÓDULO 3 SEMIPRESENCIAL NATUREZA UNIDADE 2: MESTURAS E DISOLUCIÓNS 1. UNIDADE 2 Mesturas e disolucións

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

NÚMEROS REAIS. Páxina 27 REFLEXIONA E RESOLVE. O paso de Z a Q. O paso de Q a Á

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ηµεροµηνία: Τετάρτη 18 Απριλίου 2012 ΕΚΦΩΝΗΣΕΙΣ

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Volume dos corpos xeométricos

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

VALORACIÓN DOS RESULTADOS DAS ABAU DE QUÍMICA (ENQUISAS RESPOSTADAS POLOS CORRECTORES DA MATERIA) XUÑO nº alumnos presentados OPCIÓNS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

Física e Química 4º ESO

1_2.- Os números e as súas utilidades - Exercicios recomendados

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

Exercicios de Física 04. Óptica

O MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ Μ.Ε. ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΡΑΠΕΖΑ ΘΕΜΑΤΩΝ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΙΣ

Alumna/o Medida-unidades Erro absoluto. Valor medio: Erro relativo: EXPERIENCIA 2: DETERMINACION DE SUPERFICIES POR MEDIDA DIRECTA

Exercicios de Física 03b. Ondas

ΗΛΙΑΣΚΟΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ. Γενικής Παιδείας Χημεία Α Λυκείου ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ. Επιμέλεια: ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

Inecuacións. Obxectivos

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

NÚMEROS COMPLEXOS. Páxina 147 REFLEXIONA E RESOLVE. Extraer fóra da raíz. Potencias de. Como se manexa k 1? Saca fóra da raíz:

Probas de acceso a ciclos formativos de grao medio CMPM001. Proba de. Código. Matemáticas. Parte matemática. Matemáticas.

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

EXERCICIOS DE REFORZO: SISTEMAS DE ECUACIÓNS LINEAIS

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ÄÉÁÍüÇÓÇ

Química P.A.U. ENLACE QUÍMICO 1 ENLACE QUÍMICO

1.Θερμοχημεία. Η έννοια της ενθαλπίας

ΧΗΜΕΙΑ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΕΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Transcript:

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS 1. A 670 K, un recipiente de 2 dm³ contén unha mestura gasosa en equilibrio de 0,003 moles de hidróxeno, 0,003 moles de iodo e 0,024 moles de ioduro de hidróxeno, segundo a reacción: H₂(g) + I₂(g) 2 HI(g). Nestas condicións, calcula: a) O valor de K e K. b) A presión total no recipiente e as presións parciais dos gases na mestura. (P.A.U. Set. 10) Rta.: a) K = K = 64; b) p = 83,5 kpa ; p(h₂) = p(i₂) = 8,4 kpa; p(hi) = 66,8 kpa 2. Nun recipiente de 10,0 dm³ introdúcense 0,61 moles de CO₂ e 0,39 moles de H₂ quentando ata 1250. Unha vez alcanzado o equilibrio segundo a reacción: CO₂(g) + H₂(g) CO(g) + H₂O(g) analuízase a mestura de gases, atopándose 0,35 moles de CO₂. a) Calcula os moles dos demais gases no equilibrio. b) Calcula o valor de K a esa temperatura. (P.A.U. Xuño 08) Rta.: a) nₑ(co₂) = 0,35 mol; nₑ(h₂) = 0,13 mol; nₑ(co) = nₑ(h₂o) = 0,26 mol; b) K = 1,5 3. Nun recipiente de 5 dm³ introdúcense 1,0 mol de SO₂ e 1,0 mol de O₂ e quéntase a 727, producuíndose a seguinte reacción: 2 SO₂(g) + O₂(g) 2 SO₃(g). Unha vez alcanzado o equilibrio, analuízase a mestura atopando que hai 0,15 moles de SO₂. Calcula: a) Os gramos de SO₃ que se forman. b) O valor da constante de equilibrio K. (P.A.U. Set. 08) Rta.: a) m(so₃) = 68 g; b) K = 280 4. Nun recipiente de 2,0 dm³ introdúcense 0,043 moles de NOCl(g) e 0,010 moles de Cl₂(g). Péchase, quéntase ata unha temperatura de 30 e déixase que alcance o equilibrio: NOCl(g) ½ Cl₂(g) + NO(g). Calcula: a) O valor de K sabendo que no equilibrio atópanse 0,031 moles de NOCl(g). b) A presión total e as presións parciais de cada gas no equilibrio. Dato: R = 0,082 atm L K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Xuño 15) Rta.: a) K = 0,035; b) p = 74 kpa; p(nocl) = 39 kpa; p(cl₂) = 20 kpa; p(no) = 15 kpa 5. O CO₂ reacciona co H₂S a altas temperaturas segundo: CO₂(g) + H₂S(g) COS(g) + H₂O(g). Introdúcense 4,4 g de CO₂ nun recipiente de 2,55 dm³ a 337, e unha cantidade suficiente de H₂S para que, unha vez alcanzado o equilibrio, a presión total sexa de 10 atm (1013,1 kpa). Se na mestura en equilibrio hai 0,01 moles de auga, calcula: a) O número de moles de cada unha das especies no equilibrio. b) O valor de K e K a esa temperatura. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) nₑ(co₂) = 0,090 mol; nₑ(h₂s) = 0,399 mol; nₑ(cos) = 0,01 0 mol; b) K = K = 2,8 10 ³ 6. Nun matraz dun litro de capacidade introdúcense 0,387 moles de nitróxeno e 0,642 moles de hidróxeno, quéntase a 800 K e establécese o equilibrio: N₂(g) + 3 H₂(g) 2 NH₃(g) atopándose que se formaron 0,061 moles de amonuíaco. Calcula : a) A composición de mestúraa gasosa en equilibrio. b) K e K a dita temperatura. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Xuño 16) Rta.: a) n(n₂) = 0,356 mol; n(h₂) = 0,550 mol; b) K = 0,06203; K = 1,45 10 ⁵

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 2 7. Nun recipiente pechado e baleiro de 10 L de capacidade introdúcense 0,04 moles de monóxido carbono e igual cantidade de cloro gas. Cando a 525 alcánzase o equilibrio, obsérvase que reaccionou o 37,5 % do cloro inicial, segundo a reacción: CO(g) + Cl(g) COCl₂(g). Calcula : a) O valor de K e de K. b) A cantidade, en gramos, de monóxido de carbono existente cando se alcanza o equilibrio. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Set. 16) Rta.: K = 240; K = 3,66; b) m = 0,700 g CO6 8. Nun matraz de 5 dm³ introdúcese unha mestura de 0,92 moles de N₂ e 0,51 moles de O₂ e quéntase ata 2200 K, establecéndose o equilibrio: N₂(g) + O₂(g) 2 NO(g). Tendo en conta que nestas condicións reacciona o 1,09 % do nitróxeno inicial: a) Calcula a concentración molar de todos os gases no equilibrio a 2200 K. b) Calcula o valor das constantes K e K a esa temperatura. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) [N₂] = 0,182 mol/dm³; [O₂] = 0,100 mol/dm³; [NO] = 0,0040 mol/dm³; b) K = K = 8,84 10 ⁴ 9. Nun recipiente de 2 dm³ de capacidade disponse unha certa cantidade de N₂O₄(g) e quéntase o sistema ata 298,15 K. A reacción que ten lugar é: N₂O₄(g) 2 NO₂(g). Sabendo que se alcanza o equilibrio quuímico cando a presión total dentro do recipiente é 1,0 atm (101,3 kpa) e a presión parcial do N₂O₄ é 0,70 atm (70,9 kpa), calcula: a) O valor de K a 298,15 K. b) O número de moles de cada un dos gases no equilibrio. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Set. 11) Rta.: a) K = 0,13; b) n₁ = 0,025 mol NO₂; n₂ = 0,057 mol N₂O₄ 10. Á temperatura de 35 dispoñemos, nun recipiente de 310 cm³ de capacidade, dunha mestura gasosa que contén 1,660 g de N₂O₄ en equilibrio con 0,385 g de NO₂. a) Calcula a K da reacción de disociación do tetraóxido de dinitróxeno á temperatura de 35. b) A 150, o valor numérico de K é de 3,20. Cal debe ser o volume do recipiente para que estean en equilibrio 1 mol de tetraóxido e dous moles de dióxido de nitróxeno? Dato: R = 0,082 atm dm³/(k mol) (P.A.U. Xuño 07) Rta.: a) K = 0,01205; b) V = 1,25 dm³ 11. A reacción I₂(g) + H₂(g) 2 HI(g) ten, a 448, un valor da constante de equilibrio K igual a 50. A esa temperatura un recipiente pechado de 1 dm³ contén inicialmente 1,0 mol de I₂ e 1,0 mol de H₂. a) Calcula os moles de HI(g) presentes no equilibrio. b) Calcula a presión parcial de cada gas no equilibrio. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ (P.A.U. Xuño 11) Rta.: a) nₑ(hi) = 1,56 mol HI; b) p(i₂) = p(h₂) = 1,3 MPa; p(hi) = 9,3 MPa 12. Considera a seguinte reacción: Br₂(g) 2 Br(g). Cando 1,05 moles de Br₂ colócanse nun matraz de 0,980 dm³ a unha temperatura de 1873 K se disocia o 1,20 % de Br₂. Calcula a constante de equilibrio K da reacción. (P.A.U. Xuño 14) Rta.: a) K = 6,25 10 ⁴ 13. Considera o seguinte proceso en equilibrio a 686 : CO₂(g) + H₂(g) CO(g) + H₂O(g). As concentracións en equilibrio das especies son: [CO₂] = 0,086 mol/dm³; [H₂] = 0,045 mol/dm³; [CO] = 0,050 mol/dm³ e [H₂O] = 0,040 mol/dm³. a) Calcula K para a reacción a 686. b) Se se engadise CO₂ para aumentar a súa concentración a 0,50 mol/dm³, cales seruían as concentracións de todos os gases unha vez restablecido o equilibrio? (P.A.U. Set. 14) Rta.: a) K = 0,517; b) [CO₂] = 0,47; [H₂] = 0,020; [CO] = 0,075 e [H₂O] = 0,065 mol/dm³ 14. Un recipiente pechado de 1 dm³, no que se fixo previamente o baleiro, contén 1,998 g de iodo (sólido). Seguidamente, quéntase ata alcanzar a temperatura de 1200. A presión no interior do recipiente é

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 3 de 1,33 atm. Nestas condicións, todo o iodo áchase en estado gasoso e parcialmente disociado en átomos: I₂(g) 2 I(g) a) Calcula o grao de disociación do iodo molecular. b) Calcula as constantes de equilibrio K e K para a devandita reacción a 1200. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ (P.A.U. Set. 09) Rta.: a) α = 39,8 % b) K = 8,26 10 ³; K = 0,999 15. Introdúcese PCl₅ nun recipiente pechado de 1 dm³ de capacidade e quéntase a 493 K ata descompoñerse termicamente segundo a reacción: PCl₅(g) PCl₃(g) + Cl₂(g). Unha vez alcanzado o equilibrio, a presión total é de 1 atm (101,3 kpa) e o grao de disociación 0,32. Calcula: a) As concentracións das especies presentes no equilibrio e as súas presións parciais b) O valor de K e K. Dato: R = 0,082 atm dm³ K ¹ mol ¹ = 8,31 J K ¹ mol ¹ (P.A.U. Set. 13) Rta.: a) [PCl₅]ₑ = 0,01207 mol/dm³; [Cl₂]ₑ = [PCl₃]ₑ = 0,0060 mol/dm³; b) p(pcl₅) = 0,515 atm = 52,2 kpa; p(pcl₃) = p(cl₂) = 0,243 atm = 24,6 kpa; b) K = 2,82 10 ³; K = 0,114 [p en atm] 16. O COCl₂ gasoso disóciase a unha temperatura de 1000 K, segundo a seguinte reacción: COCl₂(g) CO(g) + Cl₂(g). Cando a presión de equilibrio é de 1 atm a porcentaxe de disociación de COCl₂ é do 49,2 %. Calcula: a) O valor de K b) A porcentaxe de disociación de COCl₂ cando a presión de equilibrio sexa 5 atm a 1000 K (P.A.U. Xuño 05) Rta.: a) K = 0,32; b) α = 24,5 % SOLUBILIDADE 1. O cloruro de prata é un sal pouco soluble e a súa constante de produto de solubilidade vale 1,8 10 ¹⁰. a) Escribe a ecuación quuímica do equilibrio de solubilidade deste sal e deduza a expresión para a constante do produto de solubilidade. b) Determina a máxima cantidade deste sal, expresada en gramos, que pode disolverse por decuímetro cúbico de disolución. (P.A.U. Xuño 07) Rta.: b) m = 1,92 10 ³ g AgCl /dm³ D 2. Calcula, a 25 : a) A solubilidade en mg/dm³ do AgCl en auga. b) A solubilidade en mg/dm³ do AgCl nunha disolución acuosa que ten unha concentración de ión cloruro de 0,10 mol/dm³. Dato: O produto de solubilidade do AgCl a 25 é Kₛ = 1,7 10 ¹⁰ (P.A.U. Set. 07) Rta.: a) s = 1,9 mg/dm³; b) s₂ = 2,4 10 ⁴ mg/dm³ 3. O produto de solubilidade do PbBr₂ é 8,9 10 ⁶. Determina a solubilidade molar: a) En auga pura. b) Nunha disolución de Pb(NO₃)₂ de concentración 0,20 mol/dm³ considerando que este sal está totalmente disociado. (P.A.U. Set. 14) Rta.: a) sₐ = 0,013 mol/dm³; b) s = 3,3 10 ³ mol/dm³ 4. A solubilidade do BaF₂ en auga é de 1,30 g/dm³. Calcula: a) O produto de solubilidade do sal. b) A solubilidade do BaF₂ nunha disolución acuosa de concentración 1 mol/dm³ de BaCl₂, considerando que este sal está totalmente disociado. (P.A.U. Xuño 15) Rta.: a) Kₛ = 1,63 10 ⁶; b) s₂ = 6,38 10 ⁴ mol/dm³ 5. A 25 a solubilidade do PbI₂ en auga pura é 0,7 g/l. Calcula: a) O produto de solubilidade.

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 4 b) A solubilidade do PbI₂ a esa temperatura nunha disolución de KI de concentración 0,1 mol/dm³. (P.A.U. Set. 16) Rta.: a) Kₛ = 1,40 10 ⁸; b) s₂ = 0,646 mg/dm³ 6. O produto de solubilidade, a 25, do PbI₂ é 9,6 10 ⁹. a) Calcula a solubilidade do sal. b) Calcula a solubilidade do PbI₂ nunha disolución de concentración 0,01 mol/dm³ de CaI₂, considerando que este sal atópase totalmente disociado. (P.A.U. Xuño 13) Rta.: a) s = 1,3 10 ³ mol/ dm³; b) s₂ 2,4 10 ⁵ mol / dm³ 7. O produto de solubilidade a 25 do MgF₂ é de 8,0 10 ⁸. a) Cantos gramos de MgF₂ pódense disolver en 250 cm³ de auga? b) Cantos gramos de MgF₂ disolveranse en 250 cm³ dunha disolución de concentración 0,1 mol/dm³ dun sal totalmente disociado como o Mg(NO₃)₂? (P.A.U. Set. 15) Rta.: a) mₐ = 0,04203 g; b) m = 6,96 10 ³ g 8. O produto de solubilidade do Mn(OH)₂, medido a 25, vale 4 10 ¹⁴. Calcula: a) A solubilidade en auga expresada en g/dm³ b) O ph da disolución saturada. Rta.: a) s = 1,9 10 ³ g / dm³ ; b) ph = 9,6 (P.A.U. Set. 06) 9. O produto de solubilidade do ioduro de prata é 8,3 10 ¹⁷. Calcula: a) A solubilidade do ioduro de prata expresada en g dm ³ b) A masa de ioduro de sodio que se debe engadir a 100 cm³ de disolución de concentración 0,005 mol/dm³ de nitrato de prata para iniciar a precipitación do ioduro de prata. (P.A.U. Set. 10) Rta.: a) s = 2,1 10 ⁶ g/dm³; b) m = 2,5 10 ¹³ g NaI 10. a) Sabendo que a 25 a Kₛ(BaSO₄) é 1,1 10 ¹⁰, determina a solubilidade do sal en g/dm³. b) Se 250 cm³ dunha disolución de BaCl₂ de concentración 0,0040 mol/dm³ engádense a 500 cm³ de disolución de K₂SO₄ de concentración 0,0080 mol/dm³ e supoñendo que os volumes son aditivos, indica se se formará precipitado ou non. (P.A.U. Xuño 14) Rta.: a) s = 2,4 10 ³ g/dm³; b) Si. 1,3 10 ³ 5,3 10 ³ > Kₛ 11. O produto de solubilidade do cloruro de prata vale 1,70 10 ¹⁰ a 25. Calcula: a) A solubilidade do cloruro de prata. b) Se se formará precipitado cando se engaden 100 cm³ dunha disolución de NaCl de concentración 1,00 mol/dm³ a 1,0 dm³ dunha disolución de AgNO₃ de concentración 0,01 mol/dm³. (P.A.U. Set. 09) Rta.: a) s = 1,3 10 ⁵ mol/dm³; b) Si [Ag+] [Cl ] = 8,3 10 ⁴ > Kₛ 12. O PbCO₃ é un sal moi pouco soluble na auga cunha Kₛ de 1,5 10 ¹⁵. Calcula: a) A solubilidade do sal. b) Se se mesturan 150 cm³ dunha disolución de Pb(NO₃)₂ de concentración 0,04 mol/dm³ con 50 cm³ dunha disolución de Na₂CO₃ de concentración 0,01 mol/dm³, razoa se precipitará o PbCO₃ no recipiente onde se fixo a mestura. (P.A.U. Xuño 11) Rta.: a) s = 3,9 10 ⁸ mol/dm³; b) Si 13. O sulfato de estroncio é un sal moi pouco soluble en auga. A cantidade máxima deste sal que se pode disolver en 250 cm³ de auga a 25 é de 26,0 mg. a) Calcula o valor da constante do produto de solubilidade do sal a 25. b) Indica se se formará un precipitado de sulfato de estroncio ao mesturar volumes iguais de disolucións de Na₂SO₄ de concentración 0,02 mol/dm³ e de SrCl₂ de concentración 0,01 mol/dm³,

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 5 considerando que ambos os sales están totalmente disociados. Supón os volumes aditivos. (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) Kₛ = 3,21 10 ⁷; b) Si. 14. O produto de solubilidade do cloruro de chumbo(ii) é 1,6 10 ⁵ a 298 K. a) Determina a solubilidade do cloruro de chumbo(ii) expresada en mol/dm³. b) Mestúranse 200 cm³ dunha disolución de concentración 1,0 10 ³ mol/dm³ de Pb(NO₃)₂ e 200 cm³ dunha disolución de HCl de ph = 3. Supoñendo que os volumes son aditivos indica se precipitará cloruro de chumbo(ii). (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) s = 0,016 mol/dm³; b) Non 15. Disponse dunha disolución que contén unha concentración de Cd²+ de 1,1 mg/dm³. Qérese eliminar parte do Cd²+ precipitándoo cun hidróxido, en forma de Cd(OH)₂. Calcula: a) O ph necesario para iniciar a precipitación. b) A concentración de Cd²+, en mg/dm³, cando o ph é igual a 12. K (Cd(OH)₂) = 1,2 10 ¹⁴ (P.A.U. Xuño 16) Rta.: a) ph = 9,5; b) [Cd²+] = 1,3 10 ⁵ mg/dm³ CUESTIÓNS FASE GAS 1. Escribe a expresión da constante de equilibrio (axustando antes as reaccións) para os seguintes casos: a) Fe(s) + H₂O(g) Fe₃O₄(s) + H₂(g) b) N₂(g) + H₂(g) NH₃(g) c) C(s) + O₂(g) CO₂(g) d) S(s) + H₂(g) H₂S(s) (P.A.U. Set. 04) 2. a) Escribe a expresión de K e K para cada un dos seguintes equilibrios: CO(g) + H₂O(g) CO₂(g) + H₂(g) CO(g) + 2 H₂(g) CH₃OH(g) 2 SO₂(g) + O₂(g) 2 SO₃(g) CO₂(g) + C(s) 2 CO(g) b) Indica, de maneira razoada, en que casos K coincide con K. (P.A.U. Xuño 11) 3. Para o sistema gasoso en equilibrio N₂O₃(g) NO(g) + NO₂(g), como afectaruía a adición de NO(g) ao sistema en equilibrio? Razoa a resposta. (P.A.U. Xuño 06) 4. Para a seguinte reacción en equilibrio: 2 BaO₂(s) 2 BaO(s) + O₂(g) H > 0 a) Escribe a expresión para as constantes de equilibrio K e Kₚ, asuí como a relación entre ambas. b) Razoa como afecta o equilibrio un aumento de presión a temperatura constante. (P.A.U. Set. 15) 5. a) Para o seguinte sistema en equilibrio: A(g) 2 B(g) H = +20,0 kj, xustifica que cambio experimentaruía K se se elevase a temperatura da reacción. (P.A.U. Set. 14) 6. Considerando a reacción: 2 SO₂(g) + O₂(g) 2 SO₃(g), razoa se as afirmacións son verdadeiras ou falsas. a) Un aumento da presión conduce a unha maior produción de SO₃. b) Unha vez alcanzado o equilibrio, deixan de reaccionar as moléculas de SO₂ e O₂ entre si. c) O valor de K é superior ao de K á mesma temperatura. d) A expresión da constante de equilibrio K é: K p = p 2 (SO 2 ) p(o 2 ) p 2 (SO 3 )

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 6 (P.A.U. Set. 11) 7. Considera o seguinte proceso en equilibrio: N₂F₄(g) 2 NF₂(g) H = 38,5 kj. Razoa que lle ocorre ao equilibrio se se diminúe a presión da mestura de reacción a temperatura constante. (P.A.U. Xuño 14) 8. Considera o equilibrio: N₂(g) + 3 H₂(g) 2 NH₃(g) H = -46 kj mol ¹. Razoa que lle ocorre ao equilibrio se: a) Se engade hidróxeno. b) Se aumenta a temperatura. c) Se aumenta a presión diminuuíndo o volume. d) Se extrae nitróxeno. (P.A.U. Set. 10) 9. Nunha reacción A + B AB, en fase gasosa, a constante K vale 4,3 á temperatura de 250 e ten un valor de 1,8 a 275. a) Enuncia o principio de Le Chatelier. b) Razoa se a devandita reacción é exotérmica ou endotérmica. c) En que sentido desprazarase o equilibrio ao aumentar a temperatura. (P.A.U. Xuño 04) 10. Dado o seguinte equilibrio H₂S(g) H₂(g) + S(s), indica se a concentración de sulfuro de hidróxeno aumentará, diminuirá ou non se modificará se: a) Se engade H₂(g) b) Diminúe o volume do recipiente. (P.A.U. Set. 07) 11. Se consideramos a disociación do PCl₅ dada pola ecuación: PCl₅(g) PCl₃(g) + Cl₂(g) H < 0 Indica razoadamente que lle ocorre ao equilibrio: a) Ao aumentar a presión sobre o sistema sen variar a temperatura. b) Ao diminuuír a temperatura. c) Ao engadir cloro. (P.A.U. Xuño 09) 12. Para o equilibrio: 2 SO₂(g) + O₂(g) 2 SO₃(g) H < 0; explica razoadamente: a) Cara a que lado se desprazará o equilibrio se se aumenta a temperatura? b) Como afectará á cantidade de produto obtido un aumento da concentración de osuíxeno? (P.A.U. Set. 16) 13. Para a seguinte reacción: 2 NaHCO₃(s) 2 Na₂CO₃(s) + CO₂(g) + H₂O(g) H < 0: a) Escribe a expresión para a constante de equilibrio K en función das presións parciais. b) Razoa como afecta ao equilibrio un aumento de temperatura. (P.A.U. Xuño 13) 14. Explica razoadamente o efecto sobre o equilibrio: 2 C(s) + O₂(g) 2 CO(g) H = -221 kj/mol a) Se se engade CO. b) Se se engade C. c) Se se eleva a temperatura. d) Se aumenta a presión. (P.A.U. Set. 13) SOLUBILIDADE 1. Ponse nun vaso con auga certa cantidade dun sal pouco soluble, de fórmula xeral AB₃, e non se disolve completamente. O produto de solubilidade do sal é Kₛ. a) Deduce a expresión que relaciona a concentración de A³+ co produto de solubilidade do sal. b) A continuación introdúcese no vaso unha cantidade dun sal soluble CB₂ Qe variación produce na

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 7 solubilidade do sal AB₃? 2. Xustifica se esta afirmación é correcta: b) A presenza dun ión común diminúe a solubilidade dun sal lixeiramente soluble. (P.A.U. Xuño 05) (P.A.U. Xuño 14) 3. Disponse dunha disolución saturada de cloruro de prata en auga. Indica razoadamente, que sucederuía se a esta disolución: a) Engádenselle 2 g de NaCl. b) Engádenselle 10 cm³ de auga. (P.A.U. Set. 08) 4. a) Expresa a relación que existe entre a solubilidade e o produto de solubilidade para o ioduro de chumbo(ii). b) Se se dispón dunha disolución saturada de carbonato de calcio en equilibrio co seu sólido, como se verá modificada a solubilidade do precipitado ao engadirlle carbonato de sodio? Razoa as respostas. (P.A.U. Xuño 09) 5. Como é coñecido, o ión prata precipita con ións Cl, I e CrO₄², cos seguintes datos: Kₛ(AgCl) = 1,7 10 ¹⁰; Kₛ(Ag₂CrO₄) = 1,1 10 ¹² e Kₛ(AgI) = 8,5 10 ¹⁷ a) Explica razoadamente o que sucederá se se engade unha disolución acuosa de nitrato de prata lentamente, a unha disolución acuosa que contén os tres anións á mesma concentración. b) Indica os equilibrios e as expresións da constante do produto de solubilidade para cada unha das reaccións entre o anión e o ión prata. (P.A.U. Xuño 10) LABORATORIO REACCIÓNS DE PRECIPITACIÓN 1. Para que serve un funil büchner? E un matraz kitasato? Fai un esquema de montaxe para a utilización de ambos. (P.A.U. Set. 11) 2. Mestúranse 25,0 cm³ dunha disolución de CaCl₂ de concentración 0,02 mol/dm³ e 25,0 cm³ dunha disolución de Na₂CO₃ de concentración 0,03 mol/dm³. a) Indica o precipitado que se obtén e a reacción quuímica que ten lugar. b) Describe o material e o procedemento empregado para a súa separación. (P.A.U. Set. 08) 3. Ao facer reaccionar unha disolución de cloruro de calcio e outra de carbonato de sodio, obtense un precipitado de carbonato de calcio. a) Escribe a reacción que ten lugar e indica como calcularuías a porcentaxe do rendemento da reacción. b) Indica o material e describe o procedemento a seguir no laboratorio para a obtención e separación do precipitado. (P.A.U. Xuño 15) 4. a) 2,0 g de CaCl₂ disólvense en 25 ml de auga e 3,0 g de Na₂CO₃ noutros 25 ml de auga. Seguidamente mestúranse as dúas disolucións. Escribe a reacción que ten lugar identificando o precipitado que se produce e a cantidade máxima que se poderuía obter. b) Describe a operación que empregaruías no laboratorio para separar o precipitado obtido, debuxando a montaxe e o material a empregar. (P.A.U. Set. 16)

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 8 5. Describe unha reacción de precipitación que realice no laboratorio. Debuxa o material e explica o modo de utilizalo. Escribe a reacción que ten lugar. Como calcularuías o rendemento? (P.A.U. Set. 05) 6. Mestúranse 50 cm³ de disolución de concentración 0,1 mol/dm³ de KI e 20 cm³ de disolución de concentración 0,1 mol/dm³ de Pb(NO₃)₂ obténdose 0,51 g dun precipitado de PbI₂. a) Escribe a reacción que ten lugar e indica a porcentaxe de rendemento da reacción. b) Indica o material e describe o procedemento a seguir no laboratorio para a obtención e separación do precipitado. (P.A.U. Xuño 16) Rta.: r = 55 % 7. Vertemos en dous tubos de ensaio disolucións de AgNO₃, nun, e de NaCl no outro. Ao mesturar ambas as disolucións fórmase instantaneamente un precipitado, que aos poucos, vai sedimentando no fondo do tubo. a) Escribe a reacción que ten lugar. b) Describe o procedemento, indicando o material necesario, para separar e recoller o precipitado. (P.A.U. Xuño 08, Xuño 06) Cuestións e problemas das Probas de Acceso á Universidade (P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Barbadillo Marán.