Capa gasosa que rodea á Terra Retida pola forza de gravidade Debido á compresibilidade dos gases, a maioría destes están cerca da superficie

Σχετικά έγγραφα
Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

As Mareas INDICE. 1. Introducción 2. Forza das mareas 3. Por que temos dúas mareas ó día? 4. Predición de marea 5. Aviso para a navegación

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

TEMA 6. CONTAMINACIÓN ATMOSFÉRICA.

Exercicios de Física 04. Óptica

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

Ensinanzas Técnicas. Vento e xeración das ondas. José Miguel Veigas Méndez, Mario López Gallego, Rodrigo Carballo Sánchez, Gregorio Iglesias Rodríguez

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

CUESTIÓNS DE SELECTIVIDADE RELACIONADOS CO TEMA 4

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

RADIACIÓNS ÓPTICAS ARTIFICIAIS INCOHERENTES

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

PAAU (LOXSE) Setembro 2004

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

O SOL E A ENERXÍA SOLAR

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

Exercicios de Física 01. Gravitación

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

Resorte: estudio estático e dinámico.

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EQUILIBRIO QUÍMICO PROBLEMAS FASE GAS

1.- Enerxía interna! Temperatura! Calor! Dilatación! Cambios de estado! Transmisión do calor! 8

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

PAU Setembro 2010 FÍSICA

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

TEMA 5. O EQUILIBRIO QUÍMICO

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Física e Química 4º ESO

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Química P.A.U. EQUILIBRIO QUÍMICO 1 EQUILIBRIO QUÍMICO

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Exercicios de Física 03b. Ondas

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

Tema 6 Ondas Estudio cualitativo de interferencias, difracción, absorción e polarización. 6-1 Movemento ondulatorio.

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

Química 2º Bacharelato Equilibrio químico 11/02/08

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

Química P.A.U. TERMOQUÍMICA 1 TERMOQUÍMICA

ECOSISTEMAS. biotopo. Biotopo + biocenose biocenose. ecosistema

FISICA 2º BAC 27/01/2007

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

SATÉLITES TERRESTRES E AS SÚAS ÓRBITAS OBXECTIVOS

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA

O MOVEMENTO. A ACELERACIÓN 21/10/05

Exercicios de Física 03a. Vibracións

b) Segundo os datos do problema, en tres anos queda a metade de átomos, logo ese é o tempo de semidesintegración.

Exercicios de Física 02b. Magnetismo

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.

Ventiladores helicoidales murales o tubulares, versión PL equipados con hélice de plástico y versión AL equipados con hélice de aluminio.

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A

Áreas de corpos xeométricos

Uso e transformación da enerxía

Ámbito científico tecnolóxico. Movementos e forzas. Unidade didáctica 5. Módulo 3. Educación a distancia semipresencial

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Resistencia de Materiais. Tema 5. Relacións entre tensións e deformacións

PROBLEMAS DE SELECTIVIDADE: EQUILIBRIO QUÍMICO

MECÁNICA CUÁNTICA 2. ORIXES DA TEORÍA CUÁNTICA: RADIACIÓN DO CORPO NEGRO. HIPÓTESE DE PLANCK

Atlas de ondas. de Galicia

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense

RADIACTIVIDADE. PROBLEMAS

Transcript:

A atmosfera

A atmosfera Capa gasosa que rodea á Terra Retida pola forza de gravidade Debido á compresibilidade dos gases, a maioría destes están cerca da superficie O 50% están por debaixo dos 6 km O 95% están por debaixo dos 15 km

Atmosfera: homosfera e heterosfera Segundo a distribución dos gases: Capa homoxénea: homosfera. Até os 80 km Capa heteroxénea: heterosfera. Desde os 80 km de altura

Porcentaxe dos diferentes gases Gases Porcentaxe (%) Nitróxeno (N 2 ) 78 Osíxeno (O 2 ) 21 Argon (Ar) 0,93 Dióxido de carbono (CO 2 ) 0,03 Vapor de auga Po en suspensión Cantidade variable Cantidade variable

Estrutura da atmosfera

Troposfera: Gradiente térmico vertical (GVT)

O espectro solar

Composición do espectro solar Porcentaxe das diferentes fraccións do espectro solar Tipo de radiación Lonxitude de onda (µm) Porcentaxe (%) Gamma (γ), X e ultravioleta < 0,4 9 Radiación visible 0,4-0,7 41 Infravermellos, microondas e ondas de radio 0,7-3000 50

A radiación solar Constante solar = 2 cal/cm 2 min

Concepto de albedo Albedo: radiación reflectida cara ao espazo Valor medio: 32% da radiación incidente

A atmosfera como filtro protector das radiacións Absorción da radiación solar na atmosfera Tipo de radiación γ, X e UV lonxano Lonxitude de onda (µm) Lugar de absorción Gas absorbente < 0,1 Termosfera Nitróxeno UV 0,1-0,2 Termosfera Osíxeno UV curto 0,2-0,3 Estratosfera Ozono UV próximo e visible 0,3-0,7 - Non se absorbe Infravermello próximo 0,7-4 Troposfera Auga e dióxido de carbono

Mecanismos de formación e destrución natural do ozono estratosférico Formación: 1º Fotolise do O 2 pola luz UV: O 2 + UV O + O 2º Formación do O 3 : O + O 2 O 3 + calor Destrución Fotolise do O 3 : O 3 + UV O 2 + O Reacción do O 3 co osíxeno atómico: O 3 + O O 2 + O 2

A atmosfera como reguladora do clima Impide que parte da calor emitida pola Terra escape ao espazo: efecto invernadoiro A circulación xeral do aire redistribúe a enerxía solar A circulación oceánica colabora na redistribución da calor

O efecto invernadoiro

Efecto invernadoiro

Observacións sobre o efecto invernadoiro É un fenómeno natural É producido por certos gases que hai na troposfera (gases invernadoiro), especialmente auga e dióxido de carbono Fai que a temperatura media do planeta sexa duns 15º C Se non existise o efecto invernadoiro A temperatura sería duns -18º C A auga do planeta estaría en forma de xeo No existiría vida no planeta Na actualidade estámos a aumentar na atmosfera certos gases invernadoiro (especialmente CO 2 ) polo que este fenómeno se está a incrementar

Factores condicionantes da circulación atmoférica Distribución latitudinal da enerxía solar Efecto de Coriolis Presenza de masas continentais

Factores que inflúen na cantidade de radiación solar recibida Tempo de exposición Maior número de horas de sol, maior radiación solar Inclinación dos raios solares Maior inclinación dos raios, menor radiación solar

Factores que inflúen na radiación solar recibida: tempo de exposición Se a Terra xirara sobre un eixe vertical, todo o planeta tería durante todo o ano 12 horas de luz e 12 de sombra A Terra xira sobre un eixe que ten unha inclinación de 23º o que inflúe no número de horas de luz que reciben as diferentes zonas do planeta No ecuador sempre hai 12 horas de luz e 12 de sombra No resto do planeta varía segundo as estacións, sendo as variacións cada vez máis extremas a medida que nos aproximamos aos polos

Inclinación do eixe de rotación

As estacións

Factores que inflúen na radiación solar recibida: tempo de exposición Solsticio de verán Equinoccio Solsticio de inverno

As estacións

Solsticio de verán

Factores que inflúen na radiación solar recibida: ángulo de incidencia dos raios solares Nunha esfera os raios só chegan perpendiculares nun punto Se o eixe da Terra fose vertical, isto tería lugar permanentemente no ecuador Debido á inclinación do eixo isto sucede: O 21 de xuño no trópico de Cáncer (solsticio de verán) O 22 de decembro no de Capricornio (solsticio de inverno) O 21 de marzo e o 23 de setembro no ecuador (equinoccios) O resto do ano nunha latitude comprendida entre os trópicos No resto do planeta os raios chegan sempre cunha certa inclinación

Factores que inflúen na radiación solar recibida: inclinación dos raios Solsticio de verán Equinoccio Solsticio de inverno

Factores que inflúen na radiación solar recibida: inclinación dos raios A intensidade da insolación por unidade de superficie é menor a medida que aumenta a inclinación dos raios: Ao aumentar a inclinación, a mesma radiación repártase nunha superficie más ampla Ao aumentar a inclinación o recorrido da radiación a través da atmosfera é maior, polo que hai máis absorción por parte da mesma

Factores que inflúen na radiación solar recibida: ángulo de incidencia dos raios solares

Distribución latitudinal da enerxía solar A zona intertropical recibe a máxima radiación solar A medida que nos afastamos cara aos polos, a enerxía solar recibida diminúe e aumentan as diferencias estacionais As zonas polares son as que reciben menor radiación solar

O efecto de Coriolis

O efecto de Coriolis

Ilustración do Efecto de Coriolis

O efecto de Coriolis Desviación que experimenta calquera fluído como consecuencia da rotación da Terra Máxima nos polos e nula no ecuador No hemisferio norte os fluídos desvíanse á dereita No hemisferio sur cara á esquerda

Presenza de masas continentais Impedimento para o transporte da calor Frean os ventos Frean as correntes mariñas Teñen maior amplitude térmica que os océanos

Curvas de estado É a representación da temperatura en función da altura do aire estático Curvas de estado mostrando diferentes tipos de GVT. A:Gradiente teórico. B e C: dous casos de inversións térmicas

Inversións térmicas a diferentes alturas

Dinámica vertical: movementos convectivos A variación de temperatura dun gas pode acontecer: Con intercambio de calor Sen intercambio de calor: cambios adiabáticos Gradiante adiabático: variación da temperatura dunha masa de aire en movemento vertical Tipos: Gradiente adiabático seco (GAS): 1ºC/100m Gradiente adiabático húmido (GAH): 0,3-0,6ºC/100 m Curvas de evolución: representación da variación de temperatura en función da altura dunha masa de aire en movemento vertical

Curvas de evolución

Estabilidade atmosférica GAS > GVT Subsidencia do aire Altas presións ou anticiclóns Bo tempo Impide a dispersión da contaminación

Estabilidade atmosférica

Inestabilidade atmosférica GAS < GVT Ascenso do aire Baixas presións, borrascas ou ciclóns Mal tempo Favorece a dispersión da contaminación

Inestabilidade atmosférica

Movemento do aire nos anticiclóns e borrascas

Borrasca en Islandia

Dinámica atmosférica horizontal

Dinámica atmosférica horizontal

Circulación atmosférica: esquema teórico nunha Terra inmóbil

Circulación atmosférica

Circulación atmosférica teórica sen efecto de Coriolis 60º 30º 0º 30º 60º

Circulación atmosférica teórica con efecto de Coriolis 60º Ventos do leste polares Fronte polar Ventos do oeste 30º Ventos alisios 0º ZCIT Ventos alisios 30º 60º Ventos do oeste Ventos do leste polares Fronte polar

Esquema xeral dos ventos dominantes

Esquema xeral dos ventos dominantes II

Conceptos de tempo meteoróloxico e clima Tempo meteorolóxico: comportamento da atmosfera nun lugar e momento determinado Clima: conxunto de fenómenos meteorolóxicos que caracterizan unha zona nun período de tempo amplo

Parámetros climáticos Humidade atmosférica Condensación, nubes e precipitacións Presión atmosférica Ventos

Diferenza entre clima e tempo metereolóxico en Galicia Clima de Galicia: Precipitacións: abundantes > 800 mm/ano Ventos dominantes do oeste Temperaturas suaves Medias das mínimas: entre 7ºC e 13º C Medias das máximas: entre 15 ºC e 24 ºC Tempo en Vilagarcia (19/2/09) Ceos pouco nubosos. Temperatura mínima de 5º C e máxima de 16ºC. Vento frouxo e variable pola mañá, frouxo do norte pola tarde e frouxo e variable pola noite

Humidade atmosférica Concentración de vapor de auga Depende de: Proximidade de grandes masas de auga Temperatura do aire

Humidade atmosférica Punto de saturación: cantidade máxima de vapor do aire a unha determinada temperatura Punto de rosada: temperatura á que se acada o punto de saturación Expresión da humidade: Humidade absoluta: gramos de vapor/m 3 de aire Humidade relativa: % de vapor de auga que conten o aire en relación coa cantidade máxima que admite a unha temperatura determinada

Condensación Irradiación: Orballo Xeada Néboas Ascensión adiabática Chuvia Neve Sarabia

Clasificación das nubes Tipos de nubes pola súa altura e forma Familia Tipo Altura (km) Forma Precipitacións Cirros Raias ou liñas Altas Cirroestratos 6-12 Estratificadas Non precipitan Cirrocúmulos Ceo aborregado Medias Altoestratos Altocúmulos 2-6 Capa branca ou grisácea con base alisada Globulares dispostas regularmente Chuvias débiles Baixas Estratos Nimboestratos Estratocúmulos 0,5-2 Laminar Laminar escura Globulares non dispostas regularmente Chuvias ou neves Desenvolvemento vertical Cúmulos Cumulonimbos 0,5-6 Globulares Enormes nubes con cima en forma de zafra Chuvias intensas e tormentas

Nubes

Nubes: clasificación segundo a altura

Precipitacións Convectivas Orográficas Ciclónicas ou frontais: Fronte fría Fronte cálida Fronte ocluída Oclusión fría Oclusión cálida

Precipitacións convectivas

Precipitacións orográficas. Efecto foehn

Precipitacións orográficas. Efecto foehn

Efecto Foehn: Monument Valley

Tipos de frontes

Tipos de frontes II

Presión atmosférica: experimento de Torricelli A nivel do mar a columna de mercurio ten unha altura de 760 mm Unidades de presión: Bares, atmosferas e mm de Hg 1 atm = 760 mm Hg = 1013 mb

Presión atmosférica

Factores que inflúen na presión atmosferica Altitude Latitude Situación de altas ou baixas presións

Ventos Constantes como os alisios Periódicos: Estacionais como os monzóns Diarios como as brisas mariñas ou as de montaña Locais como a tramontana en Cataluña

Ventos estacionais: os monzóns

Ventos diarios: brisas mariñas

Ventos diarios: brisas de montaña

Climograma

Clima ecuatorial

Clima tropical húmido

Clima tropical seco

Clima oceánico

Clima continental

Factores condicionantes do clima Latitude Altitude Continentalidade Correntes mariñas Vexetación

Climas en España Clima mediterráneo Clima oceánico Clima continental Clima de montaña Clima das illas Canarias

Climas de España: mediterráneo

Climas de España: oceánico

Climas de España: continental

Climas de España: montaña

Climas de España: canario

Masas de aire dominantes en Europa

Exercicio 20 Altitude (m) Aire circundante (ºC) Aire ascendente (ºC) 0 20 20,0 100 19,3 19,0 200 18,0 18,0 300 16,7 17,0 400 15,4 16,0 500 14,1 15,0 600 12,8 14,0 700 11,5 13,0 800 10,2 12,0 900 8,9 11,4 1000 7,6 10,8