Eτος 22 ο, Iο λιος 2003, ρ. 259

Transcript

1

2 Iδρυτ ς - διοκτήτης, εκδ της - διευθυντ ς HM. I. ΛAMΠPOY Kυδαθηναίων 29, Πλάκα, Aθήνα. Tηλέφωνα: , , Tηλεοµοι τυπος: IA IKTYO («Internet»): Hλεκτρονικ λληλογραφία: davlos@davlos.gr T Γραφε α το λειτουργο ν πρωιν ς ρες καθηµεριν (κα Σά ατο). Παραγωγή: PRESS LINE Mάγερ 11, Aθήνα, τηλ.: Tιµ ντιτ που: y 5. 12µηνη συνδροµή: y 47. Oργανισµ ν κ.λπ.: y 70,50. Φοιτητ ν: y 38. Eξωτερικο : 80 δολλ. HΠA. H συνδροµ κατα άλλεται κατ τ ν γγραφή. H συνδροµ νανεώνεται α τοµάτως µετ τ λήξη το 12µήνου. ιακοπ τ ς συνδροµ ς γίνεται µ νον κατ πιν τηλεφωνήµατος το νδιαφεροµένου. IAºHMI EI EN HMO IEYONTAI. T χειρ γραφα δ ν πιστρέφονται. Oλες ο συνεργασίες κα τ ταχυδροµικ µ άσµατα στ διε θυνση: HM. I. ΛAMΠPOY, Π στ Pεστ ντ , Π. Φάληρο. Παρακαλο νται ο συνδροµητ ς πο λλάζουν διε θυνση, ν τ γνωστοποιο ν στ περιοδικ. Aπαγορε εται ν λ ω ν µέρει ναδηµοσίευση ναµετάδοση καθ ο ονδήποτε τρ πον δηµοσιευµάτων το «αυλο» χωρ ς τ γραπτ δεια το κδ τη. Mηνια ο Περιοδικ Πρωτοποριακ ς Eρευνας Eτος 22 ο, Iο λιος 2003, ρ. 259 EK OTIKO HMEIøMA O Xριστιανισµ ς, τ Pωµαϊκ ξίφος κα ο «τ µαχοκς» E I O H E I TO øn ANA Nø TøN ν µπορο ν ν δο ν τ ν παγίδα EPEYNE Σκέψεις στ να το Πυθίου Aπ λλωνος H θρησκευτικοπολιτικ ποιν τ ς διαπ µπευσης T στορικ τ ς πρωτοεµφάνισης τ ν Aσσασίνων Aρά ων Aποδείξεις τ ς πρωτοτυπίας τ ς «Θεογονίας» ναντι τ ν Aσιατικ ν πικ ν ποιηµάτων E σαγ µενα λίθινα ργαλε α τ ν! T συλλα ογράµµατα κα ο Kαραγκο νηδες T ξεπο ληµα τ ν Aρχείων το E κοσιένα Xριστιανικ ς σκητισµ ς «Letter» Eπεµ άσεις τ ς Eκκλησίας στ ν Eλληνικ Παιδεία O «Aράπης» το E κοσιένα Mι ποψη γι τ νοµα «Γραικ ς» ENIKH KPITIKH AIΣIMA KAI A HPITA H λευθερία τ ν θρησκευτικ ν πεποιθήσεων O KAΛAΘOΣ TΩN AXPHΣTΩN O AΛΛOΣ ΛOΓOΣ H KINHΣIΣ TΩN I EΩN E ONOTA Aνα ιώνει χριστανικ ς νθελληνισµ ς O «ταµπέλλες» E κ νες κα καντήλια στ ερ το Aσκληπιο YNENTEY H Aλέξανδρος Aσωνίτης O χει τ ν ε θ νη τ ν κειµένων πο δηµοσιε ει στ ς σελίδες του. Γι τ ς δραστηρι τητες, δηµοσιε σεις, διατυπώσεις θέσεων κ.λπ. κτ ς «αυλο» π πρ σωπα πο γράφουν γραψαν στ Περιοδικ δ ν ε θ νεται.

3 O XPI TIANI MO, TO PøMA KO IºO µ νος α τ ς, µέχρι τ στιγµ τ ς ίαιης, άρ αρης κα πολυαίµακτης κχριστιανίσεώς του, παρ γε λα τ περεθνικ κα περχρονικ στοιχε α το Παγκ σµιου Πολιτισµο (Λογική, Eπιστ µες, Θεωρία, Mαθηµατικά, Eρευνα, Θέατρο, Aθλητισµ, ηµο- O Eλληνισµ ς, κρατία, Eλεγχο, Aπ δειξη κ.λπ., κ.λπ.) π τ στιγµ τ ς κχριστιανίσεώς του δ ν παρήγαγε πι τίποτε πολ τως, πο ν ποτελέσ η διαχρονικ κα περτοπικ στοιχε ο το νεώτερου Παγκ σµιου Πολιτισµο. H Iστορία µ ς παρέχει πληµµυρίδα γεγον των, στοιχείων, δεδοµένων κ.λπ., τ πο α ποτέλεσαν τ «διαδικασία» δι τ ς ποίας Xριστιανισµ ς συστηµατικά, µεθοδικά, δίστακτα, µ τ ς παγορε σεις του, το ς διωγµο ς του, τ ν τροµοκρατία, τ ν κατασυκοφάντηση, τ ν ξαφάνιση τ ν πνευµατικ ν, καλλιτεχνικ ν κα λικ ν πιτευγµάτων το Eλληνισµο κατώρθωσε µετ π νθελληνικ δράση πολλ ν α ώνων ν πιτ χ η τ ν πολιτισµικ στείρωση το Eλληνισµο λλ κα τ ν λλοίωση, στρέ λωση, ν θευση το λληνικο τρ που ντιλήψεως τ ς Zω ς κα το K σµου, σ αθµ πο Eλληνισµ ς σ ν πολιτισµικ µέγεθος δολοφονήθηκε στορικά, γενοκτονήθηκε κα παψε ν πάρχ η. Kα µαζί του παψε ν πάρχ η πολιτισµένη νθρωπ τητα γι τουλάχιστον χρ νια. H σηµεριν πραγµατικ τητα σα τως µ ς προσφέρει πειρία γεγον των, λ γων κα ουλήσεων τ ν κπροσώπων το Xριστιανισµο, πο ποκαλ πτουν τι τ θανάσιµο µ σος του κατ το να ιώνοντος λληνικο τρ που σκέπτεσθαι κα ζ ν παραµένει κα σήµερα ναλλοίωτο, λοζώντανο, ξ σου δίστακτο µ τ µ σος κείνων πο π α νες ζο σαν κα δρο σαν µ νο γι ν διώκουν κα κατατρέχουν,τι λληνικ. H Eπιστήµη παρελκ εται κα νοθε εται, Λογικ λιθο ολε ται ς χθρ ς τ ς χριστιανικ ς Πίστεως, Παιδεία δογµατοκρατε ται, Eλευθερία το λέγειν κα το φρονε ν χαρακτηρίζεται θε α, ρευνα το Eλληνικο Πολιτισµο απτίζεται ε δωλολατρία, κριτικ τ ν χριστιανικ ν γκληµάτων κατ τ ς νθρωπ τητας συκοφαντε ται ς ψυχικ διαταραχή, καταγγελία τ ς σιατικ ς θεοκρατίας (γέννηµα τ ς ποίας ε ναι Xριστιανισµ ς) µπαίνει κάτω π τ ν πιγραφ «ντισηµιτισµ ς» κ.λπ., κ.λπ. T φαιν µενα α τ ε ναι παγκ σµια (µ διαφορετικ ς ν τ ν φήλιο κφάνσεις κατ τ πους κα πολιτισµο ς), πως παγκ σµια (µ τ ν ννοια το τ τε γνωστο K σµου) ταν κα πρώτη χριστιανικ πίθεση κατ το Πολιτισµο κα τ ς νθρωπ τητας. *** θ σχοληθο µε µ νο µ τ ν περίπτωση τ ς «Eκκλησίας τ ς Eλλάδος»: Kα µ νον πίσηµη α τ νοµασία το γχώριου χριστιανισµο µπεριέχει µέσα της µι ραδυφλεγ µ α µεγίστης σχ ος. Eδ Ποι ς «Eλλάδος» ε ναι Eκκλησία α τή, τ ς ποίας προκάθηται κ. Xριστ δουλος; ι τι Eλλάδα θεοκρατο µενη, δογµατοκρατο µενη, σιωνο-

4 KAI OI AMEPIKANIKOI «TOMAXOK» κρατο µενη- σιατοκρατο µενη, χθρικ πρ ς τ ν λευθερία το ρευν ν κα το φρονε ν δ ν π ρξε ποτ κα πουθενά. O δ δεολογικ ς χαλκε σεις περ «λληνικο Bυζαντίου» κα «Eλληνοχριστιανισµο» χουν µία µ νο παρκτ στορικ κα κοσµοθεωρητικ σχέση µ τ ν ληθιν δεολογικ Eλλάδα, πως µ ς τ ν παρουσιάζει ληθιν Iστορία: τ σχέση τ ς ρνησης, τ ς στρέ λωσης κα τ ς δίωξης τ ς Eλλάδος. Ως π τε «Eκκλησία τ ς Eλλάδος» θ συγκροτ πίσηµες «Συνοδικ ς Eπιτροπ ς Mελέτης (;!) τ ς Aρχαιολατρίας»; Ως π τε θ χαρακτηρίζ η «α ρετικο ς» κα «ε δωλολάτρες» σους ρευνο ν τ ν Eλληνικ Πολιτισµ ; Ως π τε θ κηρ σσ η «σχιζοφρενε ς» κα «ψυχονευρωτικο ς» σηµερινο ς Eλληνες πο δηµιουργο ν τ ν σ γχρονο Eλληνικ Πολιτισµ κα µάλιστα κορυφ ς πως Mίκης Θεοδωράκης (, τ. 256); Ως π τε θ να ιών η µ δηµοσιε µατά της τ ν µισελληνικ σκοταδισµ τ ν Πατέρων της κα ν τει 2003 θ παρακιν, πως κε νοι, ν ε σ άλουν ο πιστοί της στ στάδια τ ς Oλυµπιάδος το 2004, που θ διεξάγωνται «ε δωλολατρικο γ νες» κα που «ποµπε ει ιά ολος»; Ως π τε θ θά η τ λείψανα το λαµπρο λληνικο παρελθ ντος κάτω π το ς ναο ς της; Ως π τε µ κουτοπ νηρες µεθ δους θ ποδ εται τ ρ λο το «σωτήρα κα γγυητ το Eλληνισµο», σα - σα γι ν παρελκ η, στρε λών η, φαλκιδε η κα τελικ ς ν µαταιών η κάθε προσπάθεια φ πνισης κα διαφωτισµο στ ν τ πο πο γεννήθηκε τ Φ ς, τ Φ ς πο δια τ σ ησε κα τ ντικατέστησε µ τ Σκ τος το Mεσαίωνα κα τ ς Pωµιοσ νης; *** X ωρ ς λλα λ για κα σχοινοιενε ς «ναλ σεις» θ σηµειώσουµε δ τ πρ δηλο, τ πασιφανές, τ ο ν κα στορικ κραυγάζον: Γι τ ν «Eκκλησία τ ς Eλλάδος» ξηµέρωσε «Hµέρα τ ς Kρίσεώς» της. Σήµερα κρίνεται, ν θ πι ιώσ η α τοκαθαρο µενη θ α τοκτονήσ η α τοπυρπολο µενη. O γγλοσαξονικο «τ µαχοκς» τ ν κ.κ. Mπο ς κα Mπλα ρ (κα τ ς σιατικ ς παράνοιας, πο κρ εται πίσω π α το ς) δ ν ξαναγίνονται πι ρωµαϊκ ξίφη το Kωνσταντίνου, το Θεοδοσίου κα το Iουστινιανο, γι ν γάλουν τ ν Xριστιανισµ π τ ν περιθωριακ κατάσταση, στ ν ποία ρισκ ταν στο ς τρισήµισυ πρώτους α νες τ ς Iστορίας του. ι τι πλο στατα ο «τ µαχοκς» δ ν ε ναι δηµιουργήµατα τ ς χριστιανικ ς Bί λου, λλ τ ς Eλληνικ ς Eρευνας, τ ς Eλληνικ ς Λογικ ς, τ ς Eλληνικ ς Eπιστήµης, τ ν Eλληνικ ν Mαθηµατικ ν. Oποιος στραφ σήµερα ναντίον τους, ναντίον τ ν Oλυµπιάδων, µ µία λέξη ναντίον ποιου λληνικο (κάτι πο καναν ο προαναφερθέντες Pωµα οι ε εργέτες το Xριστιανισµο ), θ µείν η µ τ Bί λο, δηλαδ θ καταστ νίκανος ν χ η «τ µαχοκς» θ καταστ νίκανος ν ξανα γάλ η τ ν Xριστιανισµ π τ νέο περιθώρι του..i.λ.

5 E I O H E I TO øn ANA Nø TøN H πίθεση τ ς Θεοκρατίας κατ τ ς καθηγήτριας M. Tζάνη K ριε διευθυντά, Στ τε χος Aπριλίου το «αυλο», πο ος µεταξ λλων συµ άλλει θαρραλέα στ ν πανελλήνιση α το το ταλαιπωρηµένου τ που, διά ασα τ ν πιστολ τ ν ποία στειλε ρχιµανδρίτης κα ργανικ ς εροκήρυκας τ ς Mητροπ λεως Πατρ ν κ. K. Kωστ πουλος στ ν καθηγήτρια το Πανεπιστηµίου Aθην ν Mαρία Tζάνη. T γεγον ς τι ν λ γ ω κυρία ε ναι καθηγήτρια Πανεπιστηµίου φανερώνει τι ε ναι κτ ς πάσης λογικ ς ν τ ν ποκαλ ν λ γ ω κληρικ ς «γράµ- µατη» κα «ψυχικ σθεν». Aθρησκη έ αια ε ναι, φο πηγ τ ς θρησκευτικ ς πίστης ( λων τ ν θρησκει ν) ε ναι γνοια κα χριστιανισµ ς ρχεται σ ντίθεση µ τ ν λ γο κα τ πιχείρηµα. Σ τελευταία νάλυση κ. Tζάνη λ γ ω τ ς θέσεώς της πολαµ άνει τ ν σε ασµ τ ν νθρώπων τ ς προ- δου κα τ ς γνώσεως. Eνας ρχιµανδρίτης µως ποι- ς ε ναι; Eνας συνεχιστ ς τ ς υζαντιν ς θεοκρατίας, πο ος πληρώνεται π τ χρήµατα τ ν φορολογουµένων Eλλήνων, κα χι π τ σοδα τ ς κκλησιαστικ ς περιουσίας, γι ν διδάξ η τ ν Παλαι κα τ ν Kαιν ιαθήκη, ποία καµµία σχέση δ ν χει µ τ προ λήµατα τ πο α ντιµετωπίζουν ο νθρωποι το µ χθου µέσα σ µία κοινωνία νισ τητος κα κµετάλλευσης τ ν δυνάτων π το ς σχυρο ς το χρήµατος κα τ ς κοµπίνας. Eποµένως θε ς του θ πρεπε ε ναι να κράτος τ πο ο λειτουργε µ άση τ ν κοινωνικ δικαιοσ νη, κα θρησκεία του συνείδηση. Πρ σφατο παράδειγ- µα, µέσα στ τ σα λλα, ε ναι τ ργοστάσιο πο µεταναστε ει στ ν Bουλγαρία, γι ν α ξήσ η τ κέρδη του κα φήνει 500 ο κογένειεες πο ρίσκονται σ π γνωση στ ν δρ µο. Ποι ς θ ποκαταστήσ η τ ν ξιοπρέπεια α τ ν τ ν νθρώπων, τ ν ποία ξιοπρέπεια καταρρακώνει πείνα, τ ν ποία σ ντοµα θ ντιµετωπίσουν; Mήπως ο προσευχές, τ «κ ριε λέησον» κα ο θαυµατουργ ς ε κ νες; A το πο στέλνουν πιστολ ς µ ψευδώνυµο στ ν κυρία Tζάνη κα τ ν φο ερίζουν, δ ν ε ναι δυνατ ν ν θεωρηθο ν νάρετοι νθρωποι λλ µ νο ρκισµένοι σκοταδιστές, ο πο οι µ χαρ θ τ ν καιγαν EN M OPOYN NA OYN THN A I A K ριε διευθυντά, Παρ τ ς ντιξο τητες, παρ τ ν π λεµο πο σο κάνουν, συνεχίζεις πέραν τ ς ε κοσαετίας, τ ν σκληρ ν σου γ να. Θ θελα κα προσπαθ ν φαν ξιος µιµητής σου. Xρησι- µοποι τ ν λλην τροπο θνικ κατ τ «Φίλε ία...». Στ ν προσανατολισµ α τ ν, λα ν φορµ ν π τ ν νάγνωσιν το 256 τ. το «αυλο», θέλω ν τοποθετηθ στ ς κατηγορίες ναντίον το M. Θεοδωράκη κα τ ς M. Tζάνη κ µέρους το καθηγητο το Πανεπιστηµίου Aθην ν κ. E. Θεοδώρου, µέσ ω το πισήµου ργάνου τ ς Eκκλησίας τ ς Eλλάδος κα τ ν κρυπτοµένων πίσω π α τ ν. O κ. Θεοδώρου, κ. Mεταλλην ς, κ. Παρασκευα δης λλ κα κ. Mπαµπινιώτης µοιάζουν µ παιδιά, πο π γαθ ν προαίρεσιν «γαλουχήθηκαν» π το ς σκοταδιστ ς σ µ ριµη λικία (παιδι θεν), χωρ ς ν καταλά ουν τ ν παγίδα κα ν σήµερα οο ν τ ρχαιολογικ ε ρήµατα, «κε νοι γρ ν γ ρασαν» κα ξακολουθο ν χωρ ς ρευνα προ ληµατισµ, a priori, ν ναµασο ν τ τετριµµένα. Mετ π δ ο χιλιάδες τη καµµία λλαγή, καµ- µία ναθεώρησις τ ν πεποιθήσεων τ ν νθρώπων τ ς κατηγορίας α τ ς. Iσως κα λ γ ω το πέρατος τ ς καριέρας των ο κατονοµασθέντες νωτέρω δ ν χουν δυνάµεις ν πολεµήσουν τ σκοταδιστικ πνευµατικ κατεστηµένο. Aφο καταχώνιασαν τ ν Eλληνικ ν Σκέψιν, θ δεχ µουν τ ν ρ λο τ ς Eκκλησίας στ ν ξυπηρέτησιν το νθρώπου χι µ ε χολ για, λλ µ

6 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος στ ν πυρά, ν θρησκεία ε χε τ ν δ ναµη, πως τ ν ποχ το Mεσαίωνος, πρ ς δ ξαν το Kυρίου! Aς ρκεσθ λοιπ ν κ. Kωστ πουλος στ ν νετη δια ίωση πο το ξασφαλίζει θέση το εροκήρυκος, κηρ ττοντας τ ν λ γο το Πανάγαθου Θεο του, πο ος, καίτοι παντοδ ναµος, πως κηρ σσει, δ ν χει πέµ η ποτέ, γι ν κατακεραυνώσ η το ς παιτίους τ ν πολέµων, στο ς ποίους χάνουν τ ν ζωή τους τ σοι νθρωποι. Γιατί µως; Mετ τιµ ς I. Γρηγορέας Πειραι ς E νοµία - ίκη - E ρήνη - Aγάπη K ριε διευθυντά, Kατ διαστήµατα ο ταγοί µας κστοµίζουν διάφορες λέξεις, πως ε ρήνη, γάπη, γεία, ε τυχία κα σ ν ν µ ν συµ αίν η τίποτε, πιστρέφουν στ ς δουλειές τους. Eκθαµ ωµένο τ χα νο πλ θος π τ ς ε ηχες λέξεις τ ς ρεσκείας του, πλ ς τ ς παπαγαλίζει. Oµως πίσω π τ ς λέξεις, σ πίπεδο δεολογικ, θρησκευτικ, κρατικ, συλλογικ κα τοµικ κρ εται διατήρηση πέκταση τ ς κατάκτησης, το πλο του, τ ς ξουσίας. Kατ ρχ ν «E ρήνη» δ ν ε ναι µοναχοκ ρη. E χε κα δ ο δελφές, τ ς πο ες «δολοφ νησεν». T µία τ λέγανε «ίκη», ποία συγκρατο σε το ς νθρώπους στ κοινά τους συµφέροντα, κα τ ν λλη τ λέγανε «E νοµία», ποία πέ λεπε τ σωστ διανοµ τ ν γαθ ν ναλ γως τ ς συµµετοχ ς («ποδιδ ναι κάστ ω τ δια», κατ τ ν Aριστοτέλη). Oσο γι τ ν ε χ τ ς γάπης κα τ ντίθετ της, τ ν «γωϊσµ», α τ ς ο λέξεις ε ναι ταυτ σηµες: H ρήση «σ ώζων αυτ ν σωθήτω» ποτελε τ θρίαµ ο το ντιανθρώπου. H ραιοχριστιανικ γάπη δ ν χει σχέση µ τ ν λληνική, τ ς ποίας τ πραγµατικ νο- µα ε ναι «Φιλία». H λληνικ γάπη διαφορε γι τ «τοµάρι» κα τ ν ψυχ το φορέα της. Στ χος της ε ναι χι «πλησίον», λλ πι µακριν ς, α τ ς πο πρ κειται ν λθ η. O Σωκράτης χωρ ς ν προσδοκ «νάσταση» θυσίασε τ ζωή του, µ νο κα µ νο γι ν διατηρηθ νθρώπινη ξιοπρέπεια πάνω στ γ. Aντίθετα Iησο ς θυσιάστηκε π γάπη πρ ς α το ς πο θ τ ν γαπήσουν. O π λοιποι ς π νε στ «π ρ τ ξώτερον» θυσιάστηκε µάλιστα κ το σφαλο ς, φο κ τ ν προτέρων γνώριζε τι θ ναστηθ... Γι ν πάρξ η ε ρήνη, γάπη, γεία κα ε τυχία, πρέπει ν ναστηθο ν ο δολοφονηµένες δελφ ς τ ς ε ρήνης. H «ίκη» κα «E νοµία». Mετ τιµ ς ιοµήδης Kρονίδης K ργια ράµας σθεναρ ν λικ ν ποστήριξιν κα νευ ρατσισµο : ( πορος, πτωχ ς). Aλλωστε,τι γράφη στ ι λία το Bουδισµο, τ ς Π.., τ ς K.., στ Kοράνιον ε ναι κακέκτυπα κα στε λ ντίγραφα τ ς Eλληνικ ς Σκέψεως. O Eλληνες ποτ δ ν ε παν τι π τ γάλµατα τρεχαν δάκρυα α µα. T π.x. Oρφε ς δίδασκε γι να θε. E χαν δώδεκα θεο ς κα ο χριστιανο χουν χίλιες Παναγίες. ν ε ναι ε δωλολατρία, ταν µάλιστα τ ς περιφέρουν ς θαυµατουργ ς κα ε σπράττουν π τ γαθ ποίµνιον κθειαζοµένου π τ ν Xριστ ; «Mακάριοι ο πτωχο ( γαθο ) τ πνε µατι». Nα στ ν κκλησία, ταν φ ν ς δρ νθρωπιστικ ς, πως γράφω παραπάνω κα φ τέρου, φο διαγράψ η λα τ νθελληνικ ποστήµατα πο εξυπηρετο ν τ ν σιωνισµ, ρίζοντας το ς Eλληνες κα τ ν φιλοσοφίαν των ς µωρίαν. H παρακλητικ, τ τριώδιο, Π.. κ µη κα K.. χουν νθελληνικ στοιχε α κα πρέπει α τ ν ντικατασταθο ν µ λλην φρονα λ για, «περ κα δίκαιον». ι τι µερικο µνοι παινο ν α το ς πο γκρεµίζουν ρχαίους ναο ς, πρ ξις πο κρίνεται κ µη κα π τ ν λανθάνουσα πολιτεία ς κακο ργηµα, διαιτέρως ε δεχθές κα µως δ ν κινε ται δικαιοσ νη, «γι τ ν φ ο τ ν Iουδαίων». Γιατ ν κωφε η Eκκλησία, Πολιτεία; O µνοι τ ς Eκκλησίας δ ν πρέπει ν παροτρ νουν το ς φελε ς ν καταστρέφουν «θνικο ς ναο ς». O τε ν γίνωνται γιοι ο φονιάδες τ ν Eλλήνων K ριλλος, Mερκο ριος, Aγιος Kων/νος, Nίκων Mετανοε τε κ.. Στ τέλος θ γιοποιήσουν κα τ ν Mπο ς, φο ξυπηρετε τ συµφέροντα το Iσρα λ κα δ θεν λευθερώνει το ς Iρακινο ς. Aν θελε, χωρ ς ν σκοτώσ η κα µολ ν η µ ραδιενέργεια τ ν

7 16898 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 Π ς λέπει τ «Θρησκευτικ» µι µαθήτρια Λυκείου K ριε διευθυντά, E µαι µαθήτρια τ ς A Λυκείου κα ναγνώστρια το περιοδικο σας δ κα τρία χρ νια. Σ ς γράφω, γιατ νιώθω τ ν νάγκη ν δηµοσιοποιήσω τ ν πλ ση γκεφάλου πο δεχ µουν κα συνεχίζω ν δέχω- µαι τουλάχιστον δ ο φορ ς τ ν δοµάδα στ σχολε ο, κατ τ µάθηµα τ ν «Θρησκευτικ ν». Πρ τ π λα θεωρ π ς τ ι λία τ ν «Θρησκευτικ ν» πρέπει ν τιτλοφορηθο ν µ τ ν νοµασία «E ραιοχριστιανολογία», δι τι φρον τι α τ ς τίτλος ντικατοπτρίζει πραγµατικ τ περιεχ µεν τους. Πιστε ω πίσης π ς πευθ νονται µ λλον σ E ραι πουλα παρ σ Eλλην πουλα, δι τι ναφέρονται συνεχ ς στ ν κκλησία κα τ ν ραιοθρησκευτικ µυθολογία. Προσπαθο ν ν καλ ψουν µµεσα τ ν κοινωνικ κα φυλετικ νισ τητα πο πάρχει στ χ ρο τ ς κκλησίας κα ν µ ς µυήσουν στ χριστιανοσ νη κα τ ν ρθοδοξία. Eχουµε καταντήσει τ παιδάκια το δηµοτικο ν µαθαίνουν τ ν ραϊκ µυθολογία, π.χ. τ διάσωση το N ε π τ ν κατακλυσµ κα ν µ γνωρίζουν τ ευκαλίωνα κα τ ν Π ρρα. Προ άλλουν τ µα ρο ράσο το µοναχο, πο συµ ολίζει «νεκρ ς δι τ ν κ σµο», ς τ πέρτατο Oρθ δοξο Iδε δες κα χι τ πρ τυπο το καλο κα γαθο. O ναχρονιστικ ς ντιλήψεις τ ς κκλησίας φαίνεται π ς δ ν συµ αδίζουν µ τ ς ντιλήψεις µ ν τ ν νέων, λλ ο δικές µας ταιριάζουν περισσ τερο µ τ ς ρχαιοελληνικές. E ναι ξ µωρο τ ν πρώτη σχολικ ρα ν διδασκώµαστε ρχα α λληνικ κα ρχαία λληνικ στορία, ταν τ δε τερη δεχώµαστε πλ ση γκεφάλου δι τ ν «Θρησκευτικ ν». M τιµ Mαρία Bογιατζ Kα άλα H παράνοια τ ν νθρώπων: Mία λλη ξήγηση K ριε διευθυντά, ιά ασα τ ρθρο το φυσικο κ. Γ. Kου άτη περ τ ς ξέλιξης το νθρώπινου γκεφάλου στ περιοδικ σας (τ. 257, σ ), τ πο ο µ αλε σ σκέψεις. H µετά αση π τ σπ νδυλα στ σπονδυλωτά, π τ µφί ια κα τ ρπετ στ θηλαστικ κα π α τ στ ν νθρωπο γινε µέσα σ κατοντάδες κατοµµ ρια χρ νια. O νθρωπολ γοι λένε τι τ µέγεθος το νθρώπινου γκεφάλου φείλεται στ ν α ξη- µαχο πληθυσµ, µ κοµµάντος ς πιανε τ ν Σαντάµ. Xωρ ς ν χυθ σταγ ν α µατος. Γι τ ν κ. E. Θεοδώρου σχ ει τ «µ κρίνετε να µ κριθ τε...». Aν κοιτάξ η ψηλά, θ δ τι ε ναι νας σήµαντος θνητ ς, πως ε µαστε λοι µας. Π ς µπορε ν κρίν η νας α τοευνουχισµένος νθρωπος ναν M. Θεοδωράκη κα µία M. Tζάνη, πο δείχνουν τ ν δρ µο τ ς πνευµατικ ς λευθερίας κα µάλιστα τ ν λληνικ ; E ναι θέλητα πι νι τ ν σιωνιστ ν, πο χουν σ ν χθρο τ ς Eλλάδος τρ πους ν χρηστε ουν το ς µάχιµους νδρες ε τε µετατρέποντάς τους σ καλογήρους, εχω άδες πο δ ν κρατο ν πλα κα δ ν κάνουν µεταγγίσεις α µατος, π τε προσ άλλουν τ ν νθρωπο, χωρ ς µετάγγιση κάποιοι πεθαίνουν κα λλοι δ ν κρατο ν πλα, ρα ξολοθρε ουν µ α τ ς τ ς µεθ δους τ ν ριθµ τ ν Eλλήνων. Kαταστρέφουν µ τ ν θρησκευτικ ν ζ λον τ µνηµε α της στορίας µας συνεχίζοντας «τ ς δαφος φέρειν» το γίου τους Θεοδοσίου. ιευκρινίζω τι κατ µ σιωνιστ ς ε ναι συνώνυµο τ ν ξουσιαστ ν, πο δρο ν πολλάκις ρήµην το λαο το Iσραήλ... O κ ριος Θεοδώρου κα ο λοιπο καλ θ ε ναι ν δο ν κα τ ν λλην ψιν το νοµίσµατος. Φθάνει ν προ ληµατισθο ν, κτ ς ν, κατ τ ν Πα λον, «ξέστραπτε νο ς α τ ν, µετ µίαν κα δευτέραν νουθεσίαν...». Kα θρησκεία, προσηλωµένη στ ραϊκ συµφέροντα, µοιάζει µ ξενοµανία. H θέση το κ. Mπαµπινιώτη, πως παρουσιάζεται στ «Λεξικ» του, δείχνει πίσης ξενοµανία π ρ τ ν Σηµιτ ν. Aντ παντήσεως ναφέρω περικοπ π τ ι λίο «H πρωτοελληνικ µητέρα τ ν γλωσσ ν...», το ειµνήστου Mητροπολίτου Παραµυθι ς Aθηναγ ρα, πο στάθη σωστ ς κληρικ ς. Γράφει στ ν σελ. 16 κα 17: «Hµε ς ο Eλληνες χοµεν πλείστας ρετ ς δι ν π µακρ ν α ώνων νεδείχθηµεν ο διδάσκαλοι κα

8 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος ση το γκεφάλου το πιθήκου ( ν ς ε δους, πο πρ ν π 5 κατοµµ ρια χρ νια ποσχίστηκε π τ λλα ε δη τ ν πιθήκων κα κατάληξε στ σηµεριν νθρωπο, τ ν homo sapiens). O νευρο-φυσιολογο-ανατ µοι Papez κα Maclean «µπακλα αδοποιήσανε» τ ν γκέφαλο, το άλανε στρώµατα. O Aµερικανο χουνε πράγµατι ναπτ ξει τ ν πιστήµη, λλ ε ναι κα παραδοξολ γοι. H λογικ µ ς λέει τι φο λοι ο νθρωποι χουµε τ ν ρπετικ γκέφαλο κα τ ν παλαιοθηλαστικ, θ πρεπε ν µαστε λοι γκληµατίες, Xίτλερ, Στάλιν, Kαλιγο λες, Mπο ς, Σαντάµ, Aµ ν κ.λπ., κ.λπ. Ξεχάσανε ο νευρο-φυσιολογο-ανατ µοι τι χουµε νστικτα (τ ς α τοσυντήρησης κα τ ς διατήρησης το ε δους), πειδ ε µαστε ζ α ξελιγµένα, κα τι πιθετικ τητα τ ν ποία συνδυάζουν µ τ ν ρπετικ γκέφαλο κα τ νστικτα δ ν ε ναι καθολικ φαιν µενο στ νθρώπινο ε δος. Yπάρχει µ ν σ ρκετο ς νθρώπους κα σ διάφορους αθµο ς, µως ο περισσ τεροι νθρωποι ε µαστε µερα ζ α κα δ ν ε ναι σωστ ποψη τι «νθρωπος ε ναι πρ ς νθρωπο λ κος» (Hobbs). Eκε νοι πο χουνε κακ νστικτα κα πάθη ( πιθετικ τητα, µίση, φθ νους κ.λπ.) ε ναι θ µατα κακ ς γωγ ς, µεσης κα µµεσης. H πληστία τ ν νθρώπων το χρήµατος, ο φιλοδοξίες τ ν πολιτικ ν κα το ερατείου κα κατακτητικ κα καταστροφικ µανία τ ν νθρώπων το πολέµου ε ναι ποτέλεσµα συµπλεγµάτων κατωτερ τητας, πο προέρχονται ε τε π κακ φυσικ κατάσταση ε τε π κακ γωγή. O Aµερικανο ρευνητές µας δηλαδ γνοήσανε λ κληρες πιστ µες τ ν ψυχολογία, τ ν ψυχανάλυση, τ ν τοµικ ψυχολογία το Aντλερ, τ ν παιδαγωγική. O νθρωπος κα τ ζ α, ταν τ πάρ ης π µικρ κα τ τρέφ ης καλ κα τ γαπ ς, µερε ουνε κα ε ναι κίνδυνα. T χει δείξει κι τηλε- ραση αινες, λεοπαρδάλεις, λιοντάρια ζο νε µαζ µ τ ν νθρωπο µερα σ ν τ σκυλιά. M τιµ Γεώργιος Tαµ άκης Φιλ λογος, Φιλιατρ Mεσσηνίας O φαρισαϊσµ ς κα Oλυµπιάδα το 2004 Aγαπητ «αυλέ», Kατ πρ τον θ θελα ν σο π συγχαρητήρια γι τ ν πέροχη δουλει πο κάνετε ν πανελληνίσετε α τ ν τ ν δ σµοιρο τ πο. Σ ς γράφω γιατ συµ- αίνουν πολλ πο µ ξοργίζουν, πως α τ φωτογραφία το κ. Xριστοδο λου, πο δηλώνει τ συµ- µετοχή του ς θελοντ τ ν Oλυµπιακ ν γώνων το 2004! O καταστροφε ς κα ο σφαγε ς το Eλληνισµο τ ν νισχ ουν. O κ λουθοι το Bησιγ τθου Aλαρίχου, ο «µελανοχίτωνες», ο νθρωποι το «Πί- ποδηγέται τ ς νθρωπ τητος λλ χοµεν τυχ ς κα λαττώµατά τινα δικο ντα τ ν µεγάλην ε φυ αν κα ντίληψιν µ ν ν ξ α τ ν ε ναι ε πιστία, θεράπευτος µ ν φέλεια κα πιµον ν θαυµάζωµεν π ν,τι ξένον κα θνε ον, κα ν πιστε ωµεν ς θέσφατον,τι ο ξένοι µ ς ε πουν κα µ ς διδάξουν, µ θελήσαντες ποτ ν ργαθ µεν α τοτελ ς λληνικ ς, ρυµουλκο µενοι τελ ς πάντοτε κα λέποντες τ πράγµατα δι λλοτρίων δι πτρων. T παράπονον το το διετ πωσαν σαφέστατα ο ρχα οι γράφοντες: Eλληνες δ ρα ε σ δεινο τ περ ρια ν θα µατι τίθεσθαι µείζονι, τ ο κε α δι το το κατάντησε ν πιστε σω- µε τι ο δ ν δηµιο ργησαν ο Eλληνες, λλ τι π τ ν ξένων παρέλα ον κα γλ σσαν κα πολιτισµ ν κα θεο ς κα τ πάντα πίστευσαν το ς φιλέλληνας δ θεν ερε ς τ ν A γυπτίων διηγουµένους κουτοπονήρως ε ς α το ς µ θους, ς σήµερον τι τυχ ς πιστε ουσι το ς φιλέλληνας σοφο ς ε ρωπαίους κα λοιπο ς, π τοκοι, τ ς µεγαλυτέρας α θεντίας διδάσκοντες τι λληνικ γλ σσα ε ναι π τοκος τ ς Σανσκριτικ ς, Σηµιτικ ς τα της κείνης τ ς γλώσης, αθµηδ ν διαµορφωθε σα κα τελειοποιηθε σα. Aλλ το το δ ν ε ναι ληθές. T µ νον ληθ ς κα έ αιον ε ναι τι Aρχιγένεθλος γλ σσα ε ναι Eλληνική, Πρωτοελληνική α τη ε ναι α ων ιος ρίζα, θάνατος κορµ ς, παραφυάδες το ποίου ε ναι π σαι α λλαι γλ σσα τ ν ρχαίων λα ν». Mετ τιµ ς N. Zωγραφάκης Γ θειο

9 16900 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 στευσον, ε δ µ σ φονε σω». Oπως λέει κα «µέγας» γιος Bασίλειος, στ ν Oλυµπία παρελα νουν ο δαίµονες κα χει κα τ ν πορία π ς στ ν Oλυµπία ο νθρωποι προχωρο ν µ τάξη, ν στ ς κκλησίες τους γίνεται χά ρα τ ν Iουδαίων. O κ. Xριστ δουλος πρέπει ν διαθέτ η µεγάλη ποκρισία καθ ς κα µεγάλο θράσος, πως κα µητροπολίτης Hλείας, πο ταν τ ν κάλεσαν ν πά η στ ν Oλυµπία γι µία κδήλωση, ε χε πε τι δ ν πάει σ «ε δωλολατρικ» µέρη. E γε λοιπ ν στ ν θελοντ θλητή, «πατριώτη» κα «ρω- µι» πο γαπάει τ ν ρχα ο Eλληνικ πολιτισµ. O θ τες τώρα πι γαπο ν τ θ µατά τους κα ρχιεπίσκοπος νστερνίζεται τ ς δέες τ ν «µυσαρ ν», «λητήριων» Eλλήνων, ν θέλετε, α το ς πο χουν τ ν ρρώστεια, τ ν «λληνικ µανία», πως λέµε τυπη πνευµονία. Tώρα µένει ν πά η κα σ ρχα ο«καταραµένο» θέατρο ν παρακολουθήσ η ρχαία τραγ ωδία. Σ ς ε χοµαι ν κάνετε τ σα τε χη, σα χρειάζεται γι ν ξυπνήσουν α τ τ «ποίµνια», ο «ρωµιοί». Σ ς σωκλείω πίσης τ φωτογραφία το κ. Xριστοδο λου, ν «κατατάσσεται» θελοντ ς τ ς «Aθήνας 2004». M τιµ Nικ λαος Kαψαλίδης Kα άλα T µνηµε ο τ ς µάχης τ ν Λε κτρων K ριε διευθυντά, T τρ παιο τ στησαν ο Θη α οι στ Λε κτρα µέσως µετ τ ν στορικ µάχη τ 371 π.x., που πέρτερες κα καλ ργανωµένες δυνάµεις τ ς Σπάρτης πέκυψαν µπροστ στ µεγαλοφυ α το Eπαµεινώνδα, µ τ γνωστ λοξ φάλαγγα κα τ ς νέες µεθ δους λιγµ ν, τ ν µυντικοεπιθετικ µάχη. H ναστήλωση το τροπαίου γινε τ 1957 στ διο κρι ς µέρος, µ τ δια ασικ λικά: κτ λίθινες σπίδες κα κοµµάτια π λίθινο διάζωµα, τρίγλυφα κα µετ πες ( λ. φωτογραφία ναντι σελίδας). Πρ κειται γι να µνηµε ο πο ριοθετε π τ 371 π.x. µέχρι τ B Παγκ σµιο π λεµο µι µεγάλη χρονικ περίοδο, µέσα στ ν ποία ο ννοιες Στρατηγικ κα Tακτικ φθασαν στ κατακ ρυφο. T λοξ φάλαγγα µ διάφορες παραλλαγ ς φάρµοσαν: Φίλιππος, Mέγας Aλέξανδρος, Aννί ας, Mέγας Nαπολέων κα λλοι. Eκατοµµ ρια πισκέπτες π λο τ ν κ σµο θαυµάζουν τ µνη- µε ο το Bατερλ στ Bέλγιο. Ση- µαντικ ταν νίκη τ ν συµµάχων τ τε µως νίκη τ ν Θη αίων στ Λε κτρα χει τέτοια σηµασία, τέτοια ποιοτικ λλαγ στ ν πολεµικ τέχνη πέφερε, πο στοιχε α της κολουθο νται µέχρι κα σήµερα. Aνάλυση τ ς µάχης τ ν Λε κτρων γίνεται σ λες τ ς στρατιωτικ ς καδη- µίες το σ γχρονου κ σµου. E ναι καιρ ς πλέον ν προ ληθ κα ν ξιοποιηθ χ ρος το τροπαίου ν γίν η να µνη- µε ο ντάξιο τ ς µεγάλης σηµασίας του ν γίν η π λος λξεως γι χιλιάδες τουρίστες κα γι µαθητ ς π λες τ ς στρατιωτικ ς καδηµίες, γι ν µελετήσουν π κοντ κα ν ιώσουν νοερ τ µεγαλε ο τ ν Eλλήνων κα τ ν πολεµικ τέχνη τους. Eρευνώντας τ ν Eπαµεινώνδα ρίσκουµε σχεδ ν λες τ ς µέχρι σήµερα παραδεκτ ς ρχ ς το πολέµου, τ ς άσεις ν ς NATO τ ς ποχ ς του ( Aµυντικ Συµφωνία Π λεων), τ ς άσεις γι το- µικ δικαιώµατα, χειρισµο α χµαλώτων πολέµου κ.λπ. H Nοµαρχία Bοιωτίας προώθησε τ θέµα στ ν Oργανισµ Πολιτιστικ ς Aνάπτυξης. Πέρασαν τ χρ νια κα τ µ νο πο γινε ε ναι χάραξη κα σφαλτ στρωση το δρ µου πο συνδέει τ Λε κτρα µ τ ν Eλλοπία - µ ραινα. Mετ τιµ ς Nικ λαος N κας Yποπτέραρχος..

10 ελφοί. Kάθε φορ πο πισκέπτοµαι τ ν χ ρο, τ τέµενος, νοιώθω τ ν δια α σθηση. Oτι µετέχω στ πέρµετρο κα στ µέτρο συγχρ νως, στ Tιτανικ κα στ Aνθρώπινο. Kα τώρα λέπω ν στριφογυρίζουν µίχλη, ο ράχοι, τ σ ννεφα, τ γ ρω ουν «σπερ σάρµα» 1 κα δίπλα µου λιά, δάφνη, κάτω µου τ θρο µι, τ πλακ στρωτο. Kι ν ο ελφο δ ν ε ναι τ µαθηµατικ «µέσον γαίας» (παρ λο πο ο εροφωτογραφίες 2 µ κέντρο α τ ε κονίζουν σχεδ ν Σχ. 1. O ελφο ς τ κέντρο τ ς τ µεγίστη ξηρά) σίγουρα ε ναι κοµ ικ ση- Γ ς. (Xάρτης - εροφωτογραφία.) µε ο δυνάµεων 3 Tελλουρικ ν < tellus < ρα=γ, πο κτινάσσονται στ ν έρα. (Kίνα = yin < γιήνη.) ελφοί θέατρο κα να ς το Aπ λλωνος. Στ άθος ρειν ς γκος τ ν Φαιδριάδων κα κοιλάδα το Πλειστο. O A TA IEPA. Σκαρφαλωµένος στ τέµενος το Aπ λλωνα, στ ράχια τ ς Kασταλίας πηγ ς, λέπω τ ν π µακρο κά- µπο τ ν κάµπο π που λθαν ο ερ συλοι λεηλάτες. Kα χι µία, λλ δ ο φορές, ο Πέρσες 4 τ 480 π.x. κα ο Γαλάτες 5 τ 179 π.x. Kα τ ς δ ο φορ ς Φο ος < φ ς + φ - ος «καθάρισε» µ νος του µ «πλα τ ερά», χι µ νο πωθώντας το ς ε σ ολε ς, λλ κατατροπώνοντάς τους. Aς δο µε τ κείµενα: 1 Hρ δ. 8.35: O άρ αροι (Πέρσες) κινήθησαν πρ ς τ ν δελφικ ερ τ πο, γι ν τ ν συλήσουν ν δ ο κάτοικοι ( ελφο ) τροµαγµένοι θέλησαν ν κρ ψουν τ ερά, θε ς δήλωσε (π ς;) τι ε ναι καν ς ν α τοπροστατευθ. Eτσι φυγαν ο ελφο πλ ν 60 µ ρχηγ τ ν «προφήτην Aκήρατον», πο ε δε πρ το ναο «πλα ρ προκείµενα» π τ ( π γειο) το ναο, πο δ ν πιτρέπεται ν γγίζωνται π κα-

11 16902 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 Σχ. 2. N ξ µ χειρο οµ ίδα κα Φο - ος µ «φλογο λο». νένα... Kα τ τε συνέ ησαν νεξήγητα γεγον τα, πως ταν φάνησαν α τοκίνητες πολεµικ ς µηχαν ς ( ρήια α τ µατα)... Kι ταν φθασαν ο Πέρσες στ ν να τ ς Προνήης Aθην ς ( π στ. 650 µ.): «κ µ ν το ο ρανο κεραυνο νέπιπτον, π δ το Παρνασο περραγε σαι δ ο κορυφαί». Eπεφταν µ φο ερ πάταγο κα σκοτώθηκαν πάµπολλοι, «κ δ το Προνήης νηο ο κα λαλαγµ ς». Kα λλα λεπαν «θε α» κα δ ο πλ τες τεράστιοι φάνησαν κα λεγαν τι σαν ο ρωες Φ λακος(!) κα A τ νους = σκέπτεται µ νος του (robot). Tί λοιπ ν; Yπ ρχε ροµποτικ πιστήµη; Mυθολ γος Hρ δοτος; Kα Παυσανίας; 2 «Φωκικ» 23: Στο ς αρ άρους (Γαλάτες) ντετάχθησαν ο Eλληνες στο ς ελφο ς, λλ κα Aπ λλων στειλε σήµατα ταχέως κα φανερώτατα. Γιατ λη γ σείετο ιαίως λη τ ν µέρα 6 κα πεφταν κεραυνο µ ροντ ς συνεχ ς 7...T δ ριπτ µενα λήµατα π τ ν ο ραν δ ν κατέκαιαν να (µ νο Γαλάτη) κε πο σκαγαν, λλ κα πολλο ς πλησίον κα τ πλα τους! T τε φάνηκαν κα τ «φάσµατα» τ ν 4 ρώων φυλάκων» (πάλι). A τ τ ν µέρα τ ν κτα χειρ τερα. Γιατ πεσε π τοµα παγωνι (ρίγος) κα χι νι, ν τεράστιες πέτρες ξεκ λλησαν π τ ν Παρνασ κα λ κληροι ράχοι, τριάντα κα πλέον µαζί. T λλο ράδυ πεσε «φ ος Πανικ ς»! Eκτ ς λοιπ ν π τ α τ µατα πλα µ τηλεχειριστήρια Παυσανίας ναφέρει περ λη- µάτων πολυθάνατων. Eπ πλέον µφανίζονται ρωες «πλ ται» (= σιδηρ φρακτοι, τάνκς;) κα τ ν κτα ξαπολ εται «ψ χος» (= χηµικ ς π λεµος;) µ λοκλήρωση τ ς καταστροφ ς µ «φ ον Πανικ ν» (= σειρ νες;). Aρκετο ρευνητ ς σχολήθηκαν µ α τ ν τ ν πολεµικ τεχνολογία πο περιγράφουν ο Hρ δοτος, Παυσανίας, Oµηρος κ.. O ρωτήσεις µως παραµένουν ναπάντητες: πο κρ - ονταν τ «προηγµένα» α τ πλα; Π ς µειναν, πολείµµατα ποίου προκατακλυσµιαίου πολιτισµο ; Γιατί δ ν χρησιµοποιο ντο στο ς πολέµους; Kα ταν λθαν τέλος ο Bισιγ τθοι - «χριστιανοί», γιατί σιώπησαν; Iσως ο διοι ο ερε ς κατέστρεψαν µαζ µ τ ν να κα τ «ρ πλα». Tελείωσε Eλλάς, ρχίζει Mεσαίων. OI NAOI ETANE; Aγνωστον πάντως νας πέταξε! ια άζουµε στ ν Παυσανία, «Φωκικ» 5: «(E παν) τι κατεσκευάσθη τ Mαντε ο π Yπερ ορέους ξ ν Παγασ ς κα Aγυιε ς... ρχαι τατος να ς το Aπ λλωνα συναρµολογήθηκε π κλάδους δάφνης Tεµπ ν π µορφ ν καλ ης (1). O δε τερος γινε π µέλισσες συνθέτοντας κηρ ν κα πτερά, πεστάλη δ (πεµφθ ναι) στο ς Yπερ ορέους π το Aπ λλωνος. O τρίτος να ς κατεσκευάσθη κ χαλκο... ν πείθοµαι ( Παυσ.) τι ταν ργο (τέχνη) το Hφαίστου τι π ρχαν στ ετώµατα χρυσ ς τραγουδίστριες(!)... α τ ς να ς κατέπεσε σ χάσµα κα λυωσε π τ π ρ! O τέταρτος κ λίθου» [ π τέλους] ( κάη τ 548 π.x.). Tί συνέ η µ το ς τρε ς ναο ς κα τί σηµαίνει «να ς» - «νεώς»; 1 O ρχαι τατος «να ς» κατασκευάσθηκε π Yπερ. ορέους < π ρ + ρια, δηλ. πέραν το ρκτικο κ κλου ( στρατ σφαιρας;). Eκε πήγαινε Aπ λλων το ς χειµερινο ς µ νες, ντικαθιστάµενος π τ ν ι νυσο. Ποιοί σαν; Πάντως τ ν µατα τ ν κατασκευαστ ν δηλώνουν τ ν δι τητά τους: Παγασ ς = Πήγασος = φτερωτ ς < πηγν ω, Aγυιε ς = µεταφορε ς < γυι = δρ µος / τροχιά. H µορφ το «ναο» ταν «καλ η» θάλαµ(ισκ)ος(!) κα καλ πτετο π «κλάδους δάφνης τ ς ν το ς Tέµπεσι» (σηµ. δ ν π ρχε λλο ;) < κλάω/δάπτω/τέµνω = φ λλα µετάλλου π.χ. τιτανίου;

12 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος O δε τερος γινε π «µέλισσες» (= ργατικο τεχν τες) π «κηρ» κα «πτερ» γι ποστολή: «Aπ λλων» [τυχα ο ο διαστη- µικ ς ποστολ ς Apollo;] στο ς «Yπερ ορέους» (= διάστηµα;). [Σηµ. O G. Graben ναφέρει: «στ ν ν. Aπ λλωνος Eρέτριας ρέθηκαν 2 ο κοδο- µήµατα πο ναπαριστο ν το ς ελφικο ς ναο ς (Σχ. 2α). α. αφνικ καλ α ψιδωτ (τρο λλος) µ τοίχους π κλαδι σ ξ λινους πασσάλους κα. Kέρινος δεκαγωνικ ς σ ν κηρήθρα µ πτερ» (= κιονοστοιχία π ραυλοι;) O τρίτος «να ς» γινε µεταλλικ ς («χάλκινος»). O Παυσανίας ποκρ ει τεχνηέντως τι κρωτήριο ε ναι ργον Hφαίστου (= ψηλ τεχνολογία, ρα Iλιάδα 7 ) κα τι ε χε ξι χρυσ ς τραγουδίστριες (= µεγάφωνα) στ στέγη. Tέλος χάθηκε σ χάσµα κα λυωσε. 2 Tί σηµαίνει «να ς»; Oλα τ λεξικ τυ- µολογο ν: < ναίω = κατοικία Θεο. E ναι σίγουρο τι ο Eλληνες δ ν θεωρο σαν το ς θεο ς σωµατοποιηµένους, στε ν κατοικο ν σ κτ σµα. Aντιθέτως το ς θεωρο σαν δυνάµεις προγ νους πολιτισµο ς ξίες («Eλλ. Θρησκεία»,, τ. 244). Προτείνω: να ς = νη ς < νε ς < νέω = πηγαίνω / ρχοµαι πορεία ς κα νέω = πλέω/ρέω + τρέχω να ς [= πτητικ µηχανή; π.χ. Aργ = ταχε α]. Aς ξετάσουµε κα τ π µέρους στοιχε α το «ναο» α. Kίων < κίω = πορε οµαι/φε γω [= προωθητήρ]. Eπίσης «κίων» = µετέωρον ( Hρακλείδ.) πλ α. Πτερ ν = πέριξ το ναο συστοιχία κι νων < πέτοµαι [= κτ ξευσις µ προωθητικ ς µηχανές;]. γ. Aέτωµα < α ετ ς < ττω = σσω = κινο µαι ρµητικά. δ. Aκρωτήριον = πτάµενες µορφ ς στ ς 3 γωνίες το ετώµατος [= ρυθµιστικο π ραυλοι;] (Σχ. 3). ε. Σηκ ς ε ναι τ κτίσµα ναο φυλάκιον < σάττω = φορτώνω [= θαλαµίσκος] (Φωτ. 1). στ. Kρηπ ς = άσις ναο «κρατέω» = ποστηρίζω [= ξέδρα πογειώσεως;]. καλ η κλάδοι Σχ. 2α. Παράσταση ρχαϊκ ν να ν. Σχ. 3. Φωτ. 1. Πρ στυλος να ς. O δε τερος ελφικ ς; Oλα τ στοιχε α πονοο ν τι «να ς» ε ναι νάµνηση κτοξευ µενου πτάµενου χήµατος π τ ν ποχ προκατακλυσµιαίου πολιτισµο. Σχ. 4. H Λητ διωκοµένη π A O øn ENANTION Y øno. O Aπ λλων σκ τωσε στο ς ελφο ς τ ν Π θωνα. Παυσανίας, «Φωκ.» το Π θωνος. 5.5: «ρχαι τατα τ µαντε ο ταν τ ς Γ ς τοξευθε ς (Π θων) π το Aπ. σάπισε, γι α τ κα π λις ( ελφο ) νοµάσθησαν Πυθ (τ σάπισµα τ λεγαν π θεσθαι ) κατ το ς ποιητ ς φονευθε ς το δράκων, φ λακας το µαντείου Γ ς» (Σχ. 4). O δ Σοφοκλ ς («Iφ. ν Tα ρ.» 1245): «κε τ χθ νιο µαντε ο φ λαγε ποικιλ νωτος (= παρδαλ ς) δράκων τ ς γ ς. πελώριον τέρας... τ ν σκ τωσες, Φο ε» Oµηρος: «φοινήεντα δράκοντα πέλωρον». O

13 16904 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 Π θων κα δράκων ε ναι λοιπ ν να κα τ α τ. Tί µως; O Π θων <π θεσθαι = σαπίζει/καταστρέφει/κατάπτωση νοητικ π ον κα δράκων < δράττοµαι = ρπάζω ε ναι καταστροφ το homo sapiens: «παιδίσκην τιν χουσαν πνε µα π θωνος» (= λιθία): Iωσ φ Γενέσιος 33B (Σχ. 5+6). Aλλ κα Πίθων = πίθηκος/ λάξ (Σχ. 7). Aντιθέτως φις, µον ς, το Aσκληπιο (Φωτ. 3) συνήθως διπλ ς (διπλ λιξ κηρυκείου) (Σχ. 8) κα Mινωικ θε τ ν δ ο φιδι ν (Φωτ. 4) ε ναι θεραπευτής, ελτιώνει τ διάνοια. O µ θος (= πανάρχαια νάµνηση) το φ νου/κάθαρσης το Π θωνος π τ ν Aπ λλωνα θεωρ τι δηλο τ ν µετάλλαξη το DNA το homo sapiens λ γ ω καταστροφ ς ιοχη- Σχ. 5. Aλωάδης - ράκων. µικ ς, πυρηνικ ς ψυχοπνευµατικ ς. Aποτέλεσµα µφάνιση τ ν Nεαντερταλικ ν τ πων (Π θων). Mετ π νελέητη σ γκρουσή τους µ το ς ναποµείναντες homo sapiens ( Aπ λλων) πέρχεται καταστροφή τους (κάθαρση). T να αθµισµένο DNA κφράζεται µ τ ν φι (διπλ λιξ) το Eρµο - Aσκληπιο - Aπ λλωνος ητρο. H λληνικ τέχνη δραµατικ ναµιµνήσκει / προειδοποιε προ άλλοντας τέρατα σχυρ λλ µαχητ (Mέδουσα, Σφίγξ κ..) µ µάχες θε ν ναντίον φρικτ ν ντων, δίως «σπειροειδ ν» (µ µία σπε ρα Π θωνες) (Φωτ. 5) µ «νθρώπους» µ π δια φιοειδ (Σχ ). Kα Mιχα λ Aγγελος, µέτοχος τ ς λληνικ ς γνώσης π τ π γεια το Bατικανο, ζωγραφίζει (Φωτ. 6) τ ν «Πτώση» το Aνθρώπου π τ ν δράκοντα ( χι «φις» τ ς Παλ. ιαθήκης) µ µορφ γυναίκας µ «π δια» διπλ λικα (DNA). Eπίσης στ ν «K λασή» Φωτ. 5. Mάχη θεο κα τέρατος Aπ λλων κα Π θων. (Συλλογ Στ. Nιάρχου.) του (Φωτ. 7) δείχνει τ ν Aνθρωπο ν κατατρώγεται π Π θωνα κα δράκοντα, σπου ν µετα ληθ σ ζ ω µορφο Nεάντερταλ. O Eλληνες παρουσίαζαν τ ν φιν ς γαθ ν/ πίκουρον ( ντιστροφ στ ν Π.. σ πονηρ ν διά ολον) τοι ξελιγµένο DNA φορέα τ ς N ησης - Λ γου. O Aναξαγ ρας ταυτίζει τ ν νο µ τ ν «δίνον»! [Σηµ. H άση τ ς ζω ς, τ DNA (di.oxy.rivo.nucleic acid) σχήµατος διπλ ς λικος προφέρεται Di.N.A. < ωρ. INA = δίνη λικος. Tυχα ο;]. TI E TI «A O øn»; Γι ς το ι ς κα τ ς Λητο ς («θε ς» δευτέρας γενε ς) γενν ται / φανερώνεται στ λο < δηλ ω. O Kαλλίµαχος στ ν 4ο µνο στ «λο» 8 γράφει: «φετος πελάγεσσιν ΠINAΞ πέπλεες... νοµα παλαι ν Aστερίη(!)»... ρίζωσες στ Mαντική Eπίγνωση Π ρ A γα ο. O Aπ λλων κφράζει 4 τέχνες: Mουσική, Mαντική, Iατρικ κα Tοξικ ( µ νη «λέθρια», φο τ Iατρική Πνε µα Aήρ Mουσική Ψυχή Yδωρ έλη του φέρουν «νο σον κακ ν» («Iλι ς» A15) κα Tοξική Σ µα Γ «λοιµ ν» (A67) [Πίναξ].

14 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος Σχ. 7. kaνθρωπος κα= δρ κος. Φωτ. 4. Mινωικi θε8 τ?ν δ-ο [φεων. Φωτ. 6. O «δι 0ολος» τοo Mιχαiλ Aγγ λου Uς γυνi - δρ κων (διπλsς) Σχ. 8. Kηρ-κειον EρµοO. Φωτ. 3. AσκληπιSς. Σχ. 6. H «Mο*ρα» 5ναντ ον «Γ γαντα». ( AπM τmν BωµM τ ς Περγ µου. Φωτ. 7. O$ δι 0ολοι - π-θωνες τοo Mιχαiλ Aγγ λου.

15 16906 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 Tί σηµαίνει «Aπ λλων»; O Πλάτων τυµολογε < πλο ς («Kρατ.» 405. Προτείνω: Aπ λλων Aπέλλων < Fέλλω Fελλ ς = περιδινο µενος < Fω = πνέω Fελ ω = λίσσω. Aρα Aπ λλων = δ ναµις νοητικ λισσ µενη ( ελτιωτική), ντίθετη πρ ς π σα µετάλλαξη. M σ γχρονους ρους: DNA περιέχοντα Λ γον = Eµφρων Aνθρωπος (h.s.), ντίθετος πρ ς τ ν παρακµιακ Nεάντερταλ ( ως τη). T πώνυµα το Aπ λλωνα πάµπολλα, γνωστά µας 200. Λ.χ. Aγν ς, Aκέσιος, Παιών, Eπικο ριος, Θεραπνα ος, Φο ος. Oλα δείχνουν τ ν ε εργετικ επίδραση π τ ς πνευµατικ ς γείας. T συµπλήρωµα το Aπ λλωνος ε ναι ι νυσος (ποιητ. ιώνυσος <δίω + νο σος = ποδιώχνω ν σους δίω + µ σος = µίασµα πως Aλεξίκακος Aπ λλων). H Tέχνη µορφοποιε τ ν µ ν Aπ λλωνα ς «είζωο» = πάντα νέο ν µ πνευµατικ σφρ γος (Σχ. 9), τ ν δ ι νυσο ς νδρ γυνο ναδίδοντα λαρ ψυχικ διάθεση (Σχ. 10). Σ γγε ο φαίνονται (Σχ. 11) A.+. ν δίνουν τ χέρια µπρ ς στ ν ελφικ µφαλ. O µ θος µιλε γι τ τήσιο ταξίδι το A. στο ς Yπερ ορείους το ς (3) χειµερινο ς µ νες κα τ ν ντικατάστασή του στ ν να π τ ν. T ιονυσιακ πνε µα συµπληρώνει τ Aπολλώνιο. Tί σηµαίνει; O A. κφράζει τ ν Nο, τ ν ντίληψη δ. τ ν Ψυχισµ, τ συναίσθηµα, τ ν ε δαιµονία. T δ ο Σχ. 9. Aπ λλων µ φιν. Σχ. 10. ι νυσος. ναπ σπαστα µετέχουν στ Σ µα κα στ ν Eπίγνωση, Σοφία (Πίναξ 1). «O Aνθρωπος ε ναι νιαία ντ της, µεγαλειώδης σ νθεσις το Παν.τ ς». 9 Aπ λλων κα ι νυσος δ ν ελτιώνουν µ νο λλ κα διορθώνουν τ ς «παρεκτροπ ς» το DNA, πο προκαλο ν τ ς κφυλιστικ ς ν σους, πως µαλάκυνση ( γνωσία, νοια), νευρώσεις/ψυχώσεις, µ θεραπεία: κάθαρση - νακο φιση - ψυχαγωγία - α τογνωσία. 11α Σχ. 11. Aπ λλων + ι νυσος. Σχ. 12. O NAO TOY A O øno Γι το ς 4 ρχικο ς ναο ς µιλήσαµε. Mετ τ ν πυρκαϊ το 548 π.x. κτίσθη νέος πο κατεστράφη π σεισµ τ 373 π.x. O κτος κα τελευτα ος περατώθη τ 320 π.x. µ «ερ χρήµατα» τ ν Aµφικτυ νων (Σχ. 12). O νας αρ ς, τελευτα ος νάλαφρος δωρικ ς. Λ γ ω το κεκλιµένου δάφους κατασκευάσθησαν δ ο ναληµµατικο το χοι νας φέρει τ ν τια κιονοστοιχία (πτερ ν) (Σχ. 13) κα λλος στηρίζει τ ν α λ (terrasse) 5 µ. χα- µηλ τερα, πενδεδυµένος µ πολυγωνικ ς πέτρες, που κα στο Aθηναίων. O να ς διαστάσεων 21,8x58 µ. µ 6x15 κίονες, χει µακρ στενο σηκ 12,7x27,3 σ ν πρ δοµο κα πισθ δοµο. O σηκ ς περιέργως δ ν χει ξεχωριστ δυτο.

16 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος Σχ. 12. Eκτος να ς ( Aνατολικ ψις). α Σχ. 13. O να ς, τ ναλήµµατα κα στο Aθηναίων. Πο ταν τ δυτον; Πο σπηλι το ρχικο µαντείου τ ς Γαίας; Yπ ρξε κτίσµα µέσα στ δυτο; E χε π γειο µ πηγ να ς; Πο τάφος το ιον σου, Oµφαλ ς, Tρίπους; Πο ος λ γος τ ς αρ τατης κι ωτοειδο ς θεµελιώσεως; O καθ. Gruben 10 µ τ λµη διαπιστώνει: «Στ α σχρ ς λεηλατηµένα συντρίµµια δ ν ταυτοποιήθη τ δυτον. Eνα νοιγµα στ θεµέλια πονοε Iερ ν Γαίας... Bρέθηκαν δεξαµεν ς νερο κα πηγή, λλ ο τε χνος π σ µ ολα»... «O E. Hansen πι ε αίωσε «νοιγµα στ στέγη». Aφο ο νασκαφ ς δ ν πέδωσαν τ ναµεν µενα, 11 προτείνουµε µία π θεση: H καταστροφ το ναο π το ς ερε ς του ε ναι ( ς ε παµε) πιθανώτατη γι α τ δ ν πέµεινε τίποτα π τ δυτο. H Γαλλικ Aρχαιολ. Eταιρεία ρ κε σ άθος 2,6 µ. δάπεδο π «ράχο» κροκαλοπαγ. Mήπως ε ναι τεχνητ ς, δηλ. µπετ ν, πως τ πέθυρο το «Θησαυρο Aτρέως»; 12 Iσως τσι καλ φθησαν τ «σια» σ µ ολα, Πηγ κα τ «ρ πλα». Oσο γι τ «αρει» θεµελίωση, ε ναι περ ολικ κ µα κα γι ντι- µετώπιση σχυρ ν σεισµ ν. Iσως ξηγε ται λ γ ω παρξης πογείου καταφυγίου. Γιατί; (Σχ. 15). O O Y øniko TOIXO. Σχ. 14. Eκτος να ς το Aπ λλωνα π.x. Kάτοψη. Aδυτον. ( Aναπαράστασις.) γ Aς ξετάσουµε τ ν ναληµµατικ το χο. Kατασκευάσθηκε µετ τ 548 π.x. κα χει µ κος 84 µ. κα ψος 6 µ. Aποτελε ται π λίθους µικρ ν σχετικ ς διαστάσεων (0,8 x 0,8 x 0,6 µ. µέσες διαστ.), κανονίστου σχήµατος (κα κα- µπ λες), µ π λυτη φαρµογ (στο ς ρµο ς δ ν χωράει ξυράφι!). 11α Παρ λη τ ν τελει τητα τ ς κατασκευ ς (Φωτ. 8) ε ναι χρ ποµίµηση τ ν Kυκλωπείων Tειχ ν (Mυκ νες, Tίρυνς κ..), πο ποτελο νται π µπλ κ λίθινα π µπετ ν, 50 φορ ς µεγαλ τερα! O πολυγωνικ ς το χος ε ναι σαφ ς πένδυση σ προϋπάρχοντα το χο, σως δ καλ πτει π λειµµα κυκλώπειου τείχους ( π νοια παρξης στ σχέδια τοµ ν) (Σχ. 16).

17 16908 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 H ME A H OPEIA. MH &ση τ(ν πρωτοπ-ρα.ρευνα το Θ. Mανιk13 /νακλυψα δ ο #ξονες καθ'τους µεταξ των Aχερουσ α - 5λος κα1 Bσσαι - Π*λιο, πο" τ'µνονται στο"ς ελφο"ς (X ρτης 1). T-τε δhν µπ-ρεσα νb )ξηγ*σω τ1ς ε,θε ες α,τ'ς, cπλ8ς )θα µαζα τ(ν /π-λυτη /κρ &εια χσχ. 15. T8 5ρε πια τοo ναοo κα= `πsγειο Fδυτο. ραξ*ς των (σφλµα 200 µ.!). LH )ξ*γηση εlρ'θη «τυχα α» στ1ς «E,µεν δες» το ANσχ λου (στ. 9), σh Oνα /ποκαλυπτικ κε µενο, <που 4στορε ται τ ταξ δι το Aπ-λλωνος ( 5λος - Aθ5ναι - ελφο ): «Φο% ος... λιπsν δ: λ µνην ηλ αν... κ λσας π 8κτ"ς ναυπ ρους τ"ς Παλλ δος, ς τ*νδε γα%αν Wλθε Παρνασσο& θ yδρας. Π µπουσι δ α τ9ν κα σε ζουσιν µ γα κελευθοποιο πα%δες Hφα στου, χθ να 8ν*µερον τιθ ντες Sµερωµ νην». E?ναι Oνα κοιν ταξιδκι µh πλοιριο κα1 πεζοπορ α, <πως µεταφρζουν <λοι ο4 φιλ-λογοι; Πο οι ο4 «πα δες LHφα Φωτ. 8. Tµ µα τοo πολυγωνικοo το χου. στου», τ = «λ µνη», = δh «χθsν /ν*µερος» ε?ναι cπλ8ς «/δι&ατο.δαφος»; Kα1 τ-τε ε?ναι τυχα α = /πολ του /κρι&ε ας ε,θε α 5λος - Aκρ-πολις - Eλευσ1ς - κορυφ( LEλικ8νος - ελφο ; Tυχα ες κα1 ο4 #λλες 3 κ θετες πορε ες; πολυγωνικ κυκλmπεια το9χος paς /ποκρυπτογραφ*σουµε τ κε µενο µh γνaσεις/δεδοµ'να iν ς τεχνολογικο πολιτισµο : LO «Aπ-λλων» )γκαταλε πει τ ν (/ερο).λιµ'να τ5ς *λου κατευθυν-µενος (µh πτητικ( µηχαν*;) πνω /π τ1ς /κτhς κα1 τ5ς Παλλδος (τ ν να-) λθε στ(ν περιοχ( α,τ( το Παρνασο κα1 «)γκατεστθη» (= προσεγειaθη;). Kα1 α,τ ν τ ν (/π)'στειλαν τιµητικ8ς ο4 «LHφαιστ δες» (τεχνικο1 lψηλ5ς τεχνολογ ας), πο" &ρ5καν ν'ους τρ-πους κ νησης, δαµζοντας τ διστηµα-/'ρα. LH πορε α συνεχ ζεται. Στ(ν «DAλκηστη» το E,ριπ δη Aπ-λλων /ποχωρε /π τb /νκτορα το Aδµ*του (τ ;), /φο δο λεψε )κε Oνα.τος Tς θνητ-ς, γιb νb καθαρθc5 /π τ µ ασµα το φ-σχ. 16. Tοµ:. νου τ8ν KυκλAπων (e Π θωνος). [Σηµ.: LO DAδµητος νυµφε εται τ(ν DAλκηστη /π τ(ν IωλκS, κ-ρη το Πελ α < Π*λιον, <που τ «#ντρον» (Πανεπιστ*µιο) το Kεντα ρου (τ ;) Xε ρωνος, <που σπο δασαν ρωες ( Aσκληπι ς) κα1 wδιος Aπ-λλων]. LH DAλκ. δ'χεται νb πεθνcη /ντ1 το Aδµ*του. Kα1 = τρ τη πορε α. LO Aπ-λλων &ε&αιο τ ν Θνατο, <τι LHρακλ5ς «{α γυνα%κα τ*νδε σ ξαιρ*σεται» (=

18 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος Xάρτης 1. H «πορεία» το Aπ λλωνος: λος - ελφο - Πήλιον - Aχέρων - ελφο - Bάσσαι.

19 16910 ΑΥΛΟΣ/259, Iο λιος 2003 θ σο τ ν πάρ η ιαίως): «Aλκ.» 69 κα «Φοί ου πα ς... Aϊδα π λας δµαθέντας νίστη» (=κα νεκρο ς νασταίνει): 125. Γι τ ν τέταρτη πορεία δ ν µπ ρεσα ν ρ ναφορά. Oµως ο κοδ µηση ναο το Aπ λλωνος στ ς Bάσσες, στ γριο τοπίο το ερο ρκαδικο Λυκαίου ρους < λ κη = φ ς ( µφανίζεται π τ «πουθενά») 14 δ ν γινε τυχα α. Aλλωστε ο ελφο κα ο Aρκ δες ξεκινο σαν τ τος π τ ν αριν σηµερία, µέρα πο πιστρέφει ( φε γει) Yπερ ρειος Aπ λλων. Συνοψίζουµε τ ν «τετρακτ ν» πορεία το Aπ.: 1. Γενν ται (δηλο ται) στ λο κα πορε εται π ε θείας (Xάρτης 1) περνώντας κρι ς πάνω π τ ν Aκρ πολη, τ Tελεστήριο Eλευσίνας (µυστήρια), τ ν κορυφ το Eλικ νος κα τ Aλσος Mουσ ν (Mουσαγέτης) κα φθάνει στο ς ελφο ς < δέελον φάος 15 = φώτιση, που σκοτώνει τ ν Π θωνα (Nεάντερταλ Eαυτ ς). 2. Oδε ει πρ ς κάθαρσιν καθέτως πρ ς Iωλκ ( άση ποστολ ν π.χ. Aργονα ται) κα Πήλιον < πάλλω = περιδινέω, που Γν σις. 3. Eπιστροφ κα συνέχιση τ ς πορείας «λος - ελφο» ως τ ν Aχερουσία - Nεκροµαντε ον. Σκοπ ς; H κατανίκηση γήρατος/θανάτου = ειζω α». 4. Eπιστρέφων στο ς ελφο ς, κατευθυν µενος καθέτως κα π τ ς ε θείας ελφ ν - Πηλίου, φθάνει (µέσ ω Aροανίων) στ ς Bάσσες < αθ φαράγγι («νδον σκάπτε»). Eπιστροφ ριζοντίως ( π ση πρ ς Aνατολ ς π το Παραλλήλου ) στ λο! H πορεία χαράχθηκε σ εροφωτογραφία 2 κα µ θαυµαστ κρί εια λοποιήθηκε µ κατασκευ να ν/κ µ ων ( πως το Oµφαλο ) (Σχ. 11). Συµ ολικ µεγάλη Πορεία το Aπ λλωνα (περιδινο µενον DNA - περιπλάνηση) ε ναι τ συγκλονιστικ ταξίδι το Aνθρώπου πρ ς τ ν νέλιξη/δι ρθωση, πορεία τ ς Eπίγνωσης. Aπ τ «Γέννηση» (= νησυχία) περν σ Aγωγ ( Aθ ναι), M ρφωση ( Eλευσίς), Tέχνη ( Eλικ ν) κα τέλος Aντίληψη/καταστροφ / Eγ / Bελτίωση ( ελφοί). Eπειτα Παιδεία (Πήλιο), Γνώση συµπαντικ ν δυνάµεων (Θάνατος = Aχέρων) κα Eπίγνωση (Bάσσαι), Eπιστροφ ( νωση Πνε µατος - ψυχ ς στ ν Λ γο) στ «λο» γι νέο ξεκίνηµα ενάως: «Π ρ είζ ωον» Hράκλ.)....Kα ρχονται σκέψεις κα λλες σκέψεις, ο παντήσεις φέρνουν ρωτήσεις. Aπ τοµα ο σκέψεις σταµατο ν, φε γει Aπ λλων κα νοιώθεις τ ι νυσο ν σο γνέφ η χαµογελώντας, ν µίχλη νε αίνει γκαλιάζοντας τ πάντα. H ε δαιµονία, σ νθεση, Λ γος «γν θι...». Bι λιογραφία 1. K. Kαρµιράντζος, «Kοσµικ µ ρφωµα Σάρµα»,, τ K. Kαρµιράντζος, «Xάρτες - εροφωτογραφίες»,, τ «Φ νγκ Σο ι», κδ. Π ρινος K σµος + κδ. KOAN. 4. Hρ δοτος, «Iστορίη» Παυσανίας, «Eλλάδος Περιήγησις», «Φωκικ» N. Aσπιώτης, «Aγνωστη Πολεµ. Tεχνολογία»,, τ I. Λάζαρης, «Tεχνολογία Θε ν»,, τ «Oρφικά», κδ. Hλίου. 9. A. Tσακαλι ς, «Aειζω α ( O δρ µος)». 10. G.Gruben, «Iερ τ ς Aρχ. Eλλ.», κδ. Kαρδαµίτσα. 11. Guilles, «Delphes (Temple)+Terrasse». 12. K. Kαρµιράντζος, «Yπέρθυρο Θ. Aτρέως»,, τ Θ. Mανι ς, «Aγνωστα µεγαλουργήµατα Eλλήνων». 14. K. Kαρµιράντζος, «Eπικ. Aπ λλων»,, τ K. Θανασουλ πουλος, «ελφοί»,, τ Kωστ ς Kαρµιράντζος Aρχιτέκτων EMΠ

20 AI IMA KAI A HPITA Aντίλογος µέσ ω το ε σαγγελέα Στ µίµητο συνέδριο κατ τ ς «ρχαιολατρίας» κα τ ν Oλυ- µπιακ ν Aγώνων, πο πραγµατοποίησαν στ Θεσσαλονίκη τ ν Mάιο γιορε τες καλ γεροι, πατεντ τοι ρωµιοσυνιστ ς κα λλα πολιθώµατα το Mεσαίωνα, πιστρατε θηκε κα κάποιος συνταγµατολ γος, πως τ ν παρουσίασαν, πο φιέρωσε λ κληρη τ ν «ε σήγησή» του, διάρκειας σχεδ ν µι ς ρας, ποκλειστικ στ ν «αυλ», ζητώντας τ ν α τεπάγγελτη δίωξή µας π τ ν ε σαγγελέα. ιερωτ ται κανείς, σ ποιά ποχή ζο ν ο «πνευµατικο» α το ταγο τ ς Pω- µιοσ νης, ταν τ «πνε µα» τους δ ν χη ν ντιτάξ η στ ς χιλιάδες ρευνες, θε- µελιωµένες µ πληµµυρίδα στοιχείων, δεδοµένων, ποδείξεων, κειµένων, τεκ- µηρίων κα πειστηρίων, πο παρουσίασε στ 22 χρ νια τ ς διαφωτιστικ ς προσπάθειάς του στ ς σελίδες του, παρ µ νο το ς δικαστικο ς διωγ- µο ς. Kα να µ ν Iεραρχία τ ς Eκκλησίας, στο ς κ λπους τ ς ποίας φαίνεται τι πάρχουν κα νθρωποι µ µυαλ, πίσηµα πέσχε π τ ν νεπανάληπτη α τ σ ναξη το Σκοταδισµο, λλ συµπεριφορ το παραθρησκευτικο «κροατηρίου», πο συναγελαζ ταν π τρε ς µέρες στ «συνέδριο», θ - µιζε πολ το ς «φαι φέροντας» φανατικο ς, πο πίεζαν το ς διάφορους Θεοδ σιους τ ς κοσµικ ς ξουσίας ν κδίδουν το ς ν µους κα τ διατάγµατα, µ τ πο α ξαφάνισαν τ ν Eπιστήµη, τ ν Eρευνα κα τ ν Πολιτισµ, γκαθιδρ οντας τ ν Mεσαίωνα, ν ταυτ χρονα λώνιζαν τ ν χώρα δολοφονώντας φιλοσ φους κα πιστήµονες κα ε σ άλλοντας στ στάδια, γι ν διώξουν π κε τ ν ιά ολο, πο ος «π µπευε» στ ς Oλυµπιάδες, σ µφωνα µ το ς τ τε πνευµατικο ς τους ταγο ς το ς Πατέρες τ ς Eκκλησίας. ν θ ρεθ ραγε κάποιος ν «σκουντήξ η» α το ς το ς υθισµένους στ ς µεσαιωνικ ς νειρώξεις τους φονταµενταλιστές, µπ ς κα ξυπνήσουν κα δο ν, τι τυχ ν νέες ε σ ολ ς στο ς γ νες τ ς «Aθήνας 2004» λλ κα τυχ ν φαρ- µογ ν µων κα διαταγµάτων θεοδοσιαν ς δικαιικ ς φιλοσοφίας σήµερα, ε ναι γι α το ς συντοµώτερος δρ µος πρ ς τ ν κρηµν κα τ στορικ τους τέλος, που τρέχοντας κατευθ νονται µ τ ς «δραστηρι τητές» τους α τές;.i.λ. Iρ κ κα ηµοκρατία T π σο «ηµοκρατία» ε ναι ληθιν κα ξυπηρετε τ ς κάστοτε ξουσίες στ νοµα το «κυρίαρχου» λαο, τ λέπουµε κα στ ν περίπτωση το Iράκ. Eκε θέλουν ν πι άλουν τ ν ηµοκρατία σ ναν λα, πο φ ση του κάθε λλο παρ µπορε ν δεχθ ναν τέτοιον τρ πο συµπεριφορ ς κα µαδικ ς ζω ς. Φυσικ ο δ λως το ς νδιαφέρει ν θ πετ χουν ν τ ν κυ ερνήσουν µ δηµοκρατικ ς διαδικασίες: πλ θέλουν µ τ παραµ θι α τ ν το ς ξουσιάζουν πι ποτελεσµατικά. (A τ τ «πείραµα» προφαν ς θέλουν ν πραγµατοποιήσουν κα στ ν Tουρκία.) I.M. H Παιδεία; Kανένα πρ ληµα O κ. Γ. Mπαµπινιώτης ξελέγη κα πάλι πρ τανις το Πανεπιστηµίου