ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ

Transcript

1 ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ

2 ΑΛΛΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ιατρικά: Εισαγωγή στην Ομοιοπαθητική Ιατρική Ομοιοπαθητική Διάγνωση και Θεραπεία Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία, 7 τόμοι Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Καταγωγή και Αιτίες της Ασθένειας Ομοιοπαθητική Ιατρική και Μιασματική Θεωρία Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών Κλινικές Περιπτώσεις Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Χίλιες και Μία Ιατρικές Πλάνες Ιδιοσυγκρασίες: Οι βαθύτερες αιτίες της Πλάνης και της Ασθένειας Τα Βιοχημικά Άλατα του Σούσλερ Η Ιστορία της Εξέλιξης της Ομοιπαθητικής Σκέψης Φιλοσοφικά: Ολιστική Φιλοσοφία Συμπαντικοί Νόμοι Δομή και Λειτουργία Ανθρώπου και Σύμπαντος Σεξουαλικότητα, Συντροφική Σχέση και Οικογένεια Σεξ, Έρωτας και Αγάπη: Οδηγός για Εφήβους και Γονείς Η Λειτουργία της Σκέψης Συναισθήματα Συμπεριφορά Συζητώντας με τον Ερμή Από το Δρόμο του Εγώ στο Δρόμο των Άλλων Χίλιες και Μία Κοινωνικές Πλάνες Λογοτεχνικά: Την Αλήθεια ψάχνω Γλάρε Ταξιδιώτη Ανθρώπου Οδύσσεια Ναυαγοί στον Παράδεισο Πονεμένες Ψυχές στο Νησί της Ελπίδας Τα Παράλογα

3 ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Άθως Όθωνος γεννήθηκε στην πόλη Πάφο της Κύπρου το 1959 και σπούδασε στην Αθήνα, στην Ιατρική Σχολή. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ομοιοπαθητική Ιατρική την οποία εξασκεί από το Είναι ιδρυτικό μέλος, υπεύθυνος εκπαίδευσης και πρόεδρος της «Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας». Η Ακαδημία είναι μία μη κερδοσκοπική, ιατρική, επιστημονική εταιρεία, μέλος της Παγκόσμιας και της Ευρωπαϊκής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας και πιστοποιημένο εκπαιδευτικό κέντρο. Από νεαρή ηλικία, το πάθος του για τη γνώση τον οδήγησε στη μελέτη διαφόρων φιλοσοφικών, θρησκευτικών, πολιτικών και επιστημονικών Ιδεολογικών Συστημάτων. Σταδιακά, έπαψε να θεωρεί τον εαυτό του υποστηρικτή οποιουδήποτε Ιδεολογικού Συστήματος. Επέλεξε να γίνει εραστής της Κοινής Αλήθειας που τα διατρέχει, αφήνοντας κατά μέρος τις επιφανειακές τους διαφορές. Αυτή η Κοινή Αλήθεια τον οδήγησε στη διατύπωση της Ολιστικής Φιλοσοφίας η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και στους Συμπαντικούς Νόμους. Το πάθος του για την Ιατρική, τον οδήγησε, αντίστοιχα, στη μελέτη διαφόρων Θεραπευτικών Συστημάτων, επικεντρωνόμενος, για άλλη μια φορά, στην Κοινή τους Αλήθεια και στη συνεργασία μεταξύ γιατρών όλων των Θεραπευτικών Συστημάτων. Καρπός αυτής της μελέτης υπήρξε η διατύπωση της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής η οποία στηρίζεται στον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης.

4 Έχει συγγράψει δεκάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και λογοτεχνικά βιβλία, αρκετά των οποίων μετέφρασε στην Αγγλική γλώσσα. Πιστεύει στην προσφορά της γνώσης και γι αυτό κοινοποιεί όλες τις βιντεοσκοπημένες του διαλέξεις στην ιστοσελίδα του. Επί σειρά ετών, διδάσκει αφιλοκερδώς την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική τόσο στα μαθήματα της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας όσο και στην Αγγλική γλώσσα στα πλαίσια των θεσμών International E-Learning Project και Athens Four Season s School. Τα τελευταία χρόνια, χαίρεται τις μεγάλες του αγάπες: τις κόρες του, τη Φιλοσοφία, την Ιατρική, τη διδασκαλία, τη συγγραφή βιβλίων και το οικολογικό του κτήμα στο Μαραθώνα. Πρόεδρος της Ομοιοπαθητικής Ακαδημίας Μέλος της Εκπαιδευτικής Υποεπιτροπής της Ευρωπαικής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH) Mέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) Mέλος του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών Κέας 42, Αθήνα, Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: athosothonos@gmail.com

5 ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ HOMEOPATHIC ACADEMY Επιστημονική μη Κερδοσκοπική Ιατρική Εταιρεία Κλασσική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Accredited Teaching Center of the ECH Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μια μη κερδοσκοπική, επιστημονική, ιατρική εταιρεία. Ιδρύθηκε το 2013 (Αριθμός Πρωτοδικείου: 2380/2013) και μέλη της είναι γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι και φαρμακοποιοί. Σκοπός της είναι η προώθηση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στον ιατρικό κόσμο και στο κοινό, στην Ελλάδα και διεθνώς. Αρχές Λειτουργίας της είναι η επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής από γιατρούς, ο σεβασμός των απόψεων όλων των επιστημόνων, η ολιστική θεραπευτική αντίληψη και η συνεργασία των γιατρών όλων των θεραπευτικών συστημάτων. Η Ομοιοπαθητική Ακαδημία είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής Εταιρείας (LMHI) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ομοιοπαθητική (ECH). Το Εκπαιδευτικό Κέντρο της είναι πιστοποιημένο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Ομοιοπαθητική η οποία χορηγεί στους αποφοίτους της Ακαδη-

6 μίας (γιατρούς, οδοντιάτρους, κτηνιάτρους) το Ευρωπαϊκό Δίπλωμα Ομοιοπαθητικής μετά από δωρεάν τριετή εκπαίδευση. Η Ακαδημία έχει ιδρύσει την μη κερδοσκοπική, ηλεκτρονική Τράπεζα Πληροφοριών Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, η οποία παρέχει ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση στους επιστήμονες και στο κοινό. Επίσης, έχει ανεβάσει πλούσιο ενημερωτικό υλικό στην ιστοσελίδα της (βιβλία, άρθρα, βίντεο, μαθήματα) για τη δωρεάν και ελεύθερη ενημέρωση των γιατρών και του κοινού. Η Ακαδημία προωθεί την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική, μια μέθοδο που σέβεται τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους και γι αυτό είναι ταυτόχρονα επιστημονική και αποτελεσματική. Εργάζεται για την πλήρη ένταξη της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Κέας 42, Αθήνα Τηλ/Fax: Ιστοσελίδα: homeoacademy.gr

7 Άθως Όθωνος - Ιατρός ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΞΕΩΝ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΣΕΙΡΑ ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

8 Αναζητήστε τα βιβλία του συγγραφέα στην ιστοσελίδα Σειρά: ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ Συγγραφέας: Άθως Όθωνος Τίτλος Πρωτοτύπου: Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών Επιμέλεια: Άθως Όθωνος Πρώτη Έκδοση: Άθως Όθωνος ISBN: Κέας 42, Αθήνα Τηλ Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ή αναπαραγωγή (ολική/μερική/περιληπτική/κατά παράφραση) του περιεχομένου του βιβλίου με οποιονδήποτε τρόπο χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια του εκδότη (Ν. 2121/1993).

9 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Πιστεύω ότι η ιατρική γνώση θα πρέπει να κοινοποιείται και στο κοινό, όπως, άλλωστε, αυτό γίνεται σήμερα με την ευρύτατη ενημέρωση για θέματα υγείας από βιβλία, τηλεοπτικά μέσα, διαδίκτυο, κλπ. Θα πρέπει, όμως, να επισημάνω ότι η χορήγηση ομοιοπαθητικών φαρμάκων συνιστά ιατρική διάγνωση και θεραπεία και είναι ιατρική πράξη με νομική ευθύνη, είτε αφορά χορήγηση στον εαυτό μας είτε σε άλλον. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να εξασκείται όχι μόνον από ιατρό, απόφοιτο πανεπιστημιακής Ιατρικής Σχολής αλλά από ομοιοπαθητικό γιατρό κατάλληλα εκπαιδευμένο. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είναι βότανα, βιταμίνες ή συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να στερούνται υλικών παρενεργειών, αλλά επειδή είναι ενεργειακά φάρμακα, αν δεν χορηγηθούν με βάση αυστηρούς επιστημονικούς κανόνες μπορεί να προκαλέσουν ενεργειακό μπέρδεμα στον ασθενή. Η απλή ανάγνωση, ακόμη και όλων των ιατρικών μου βιβλίων ή και άλλων ιατρικών ομοιοπαθητικών βιβλίων χωρίς πανεπιστημιακή ιατρική παιδεία, και πολύ περισσότερο, χωρίς επαρκή ομοιοπαθητική κλινική εμπειρία, δεν καθιστά τον αναγνώστη ικανό για ιατρική πράξη ούτε στον εαυτό του αλλά ούτε και σε άλλους. Προειδοποιώ, λοιπόν, τον αναγνώστη ότι σε έναν τόσο σοβαρό τομέα όπως η υγεία και η ζωή, δεν επιτρέπονται πειρα-

10 ματισμοί και ότι θα πρέπει για οποιοδήποτε θέμα υγείας του, αν επιθυμεί ομοιοπαθητική αντιμετώπιση, να απευθύνεται σε ομοιοπαθητικό γιατρό. Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: Ο Άνθρωπος, βάσει της Ολιστικής Σκέψης, είναι ένα πολύ-επίπεδο ον. Σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα όχι μόνο να σκέφτεται αλλά και να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Η επικρατούσα Μηχανιστική και Υλιστική Σκέψη, θεωρεί την Επιστήμη σαν κάτι αντίθετο από τη Φιλοσοφία/Θρησκεία. Αντίθετα, η Ολιστική Σκέψη θεωρεί ότι ένας οπαδός μιας φιλοσοφίας/θρησκείας δικαιούται να προβληματίζεται επιστημονικά και ένας επιστήμονας δικαιούται να φιλοσοφεί ή να στοχάζεται για το Θεό, τη δημιουργία του Σύμπαντος ή για ηθικά θέματα. Σήμερα, πάρα πολλοί επιστήμονες, και ιδιαίτερα αστροφυσικοί, με αφορμή τις παρατηρήσεις τους στο επιστημονικό τους πεδίο, προβαίνουν σε επεκτάσεις και στο φιλοσοφικό/θρησκευτικό πεδίο, προτείνοντας Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση, πχ. της Δημιουργίας του Σύμπαντος ή για την ύπαρξη του Θεού ή για την ύπαρξη άλλων Κόσμων. Κάτι τέτοιο, θεωρείται, συνήθως, από τον περισσότερο κόσμο, ως φυσικό να συμβαίνει. Και, μάλιστα, θεωρούμε ότι αυτό δεν μειώνει το επιστημονικό τους κύρος, ούτε και επηρεάζει την επιστημονικότητα του τομέα τους. Αντίστοιχα, και στον τομέα της Ιατρικής Επιστήμης, κάθε γιατρός επιστήμονας, καθημερινά στην κλινική του πράξη, έρχεται αντιμέτωπος με το φαινόμενο της ζωής και του θανάτου, με βρέφη που γεννιούνται τυφλά, ανάπηρα,

11 καθυστερημένα. Με ανθρώπους που ζουν την πλέον ανθυγιεινή ζωή και όμως δεν αρρωσταίνουν ιδιαίτερα και με ανθρώπους που προσέχουν τα πάντα και όμως αρρωσταίνουν βαριά. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο ο επιστήμονας γιατρός, αν είναι ανοιχτό μυαλό, να προβληματίζεται και να φιλοσοφεί. Να κάνει επεκτάσεις, δηλαδή, Λειτουργικές Υποθέσεις για να εξηγήσει την καταγωγή της Ασθένειας ως φαινόμενο ή για να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα όπως «Τι είναι ο Άνθρωπος και ποιος είναι ο σκοπός ύπαρξης του;» Αυτό δεν μειώνει κατ ελάχιστο, το επιστημονικό του κύρος, εάν και εφόσον, βέβαια, δεν είναι φανατικός οπαδός ενός φιλοσοφικού ή θρησκευτικού συστήματος σε τέτοιο βαθμό ώστε να παραβιάζει την επιστημονική μεθοδολογία στην άσκηση της Ιατρικής του Επιστήμης. Ούτε, αυτό, σημαίνει, βέβαια, ότι η επιστήμη του είναι κάποιας μορφής φιλοσοφία/θρησκεία. Ο συγγραφέας, παρότι μελέτησε πλείστα όσα φιλοσοφικά και θρησκευτικά συστήματα δεν ταυτίζεται με κανένα από αυτά. Επιμένει να είναι εραστής της Κοινής Αλήθειας που υπάρχει σε αυτά. Γι αυτό και συχνά αναφέρεται σε απόψεις και ρήσεις από πολλά και διαφορετικά φιλοσοφικά ή θρησκευτικά συστήματα, ακριβώς για να προβάλει αυτή την Κοινή Αλήθεια. Αλλά αυτό δεν επηρεάζει την επιστημονική άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής από μέρους του. Αν ο συγγραφέας υιοθετεί τον Ολιστικό Τρόπο Σκέψης και τους Συμπαντικούς Νόμους στην ομοιοπαθητική θεωρία και

12 πράξη, το κάνει γιατί θεωρεί ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η επιστημονικότητα της. Άλλωστε, η Ομοιοπαθητική σαν Θεραπευτικό Σύστημα είναι, από τη φύση της, ολιστική. Πέραν τούτου, όταν ο συγγραφέας εκφράζει τις προσωπικές του Λειτουργικές Υποθέσεις για την εξήγηση της προέλευσης της Ασθένειας στο ανθρώπινο είδος αυτό δεν σημαίνει ότι αυτά είναι απόψεις της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής. Όταν ένας καρδιολόγος υιοθετεί τη Χριστιανική ή την Πλατωνική άποψη όταν φιλοσοφεί, αυτό δεν σημαίνει ότι η Καρδιολογία είναι Χριστιανισμός ή Πλατωνισμός. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι φιλοσοφικές απόψεις του ομοιοπαθητικού γιατρού δεν χαρακτηρίζουν τον επιστημονικό του τομέα, δηλαδή το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Ο συγγραφέας πιστεύει στη ρήση «Όποιος ελεύθερα συλλογιέται, συλλογιέται καλά!» Και ότι όσο πιο σφαιρικά και ολιστικά, βλέπει κανείς τα πράγματα, χωρίς φανατισμούς και προκαταλήψεις, τόσο πιο κοντά στην Αλήθεια είναι. Ο Πλούταρχος αναφέρει: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό. Έπεσε στη Γη κι έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος θνητός βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι έχει βρει όλη την Αλήθεια!»

13 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 15 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ...5 ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ...11 Σχετικά με την άσκηση της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής: Σχετικά με το δικαίωμα του επιστήμονα να φιλοσοφεί: ΠΡΟΛΟΓΟΣ Πρώτης Έκδοσης...25 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Δεύτερης Έκδοσης...32 Η ομοιοπαθητική μου διαδρομή και πως έφτασα στο βιβλίο αυτό...32 Χαμένος στον Ωκεανό της Γνώσης και σε αναζήτηση μιας νέας πορείας...33 Επιστροφή στους Κλασσικούς αλλά με μια νέα οπτική γωνία: Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Ένα συνταρακτικό συμπέρασμα: Οι περισσότερες καταχωρήσεις στην Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία δεν είναι ομοιο-παθητικά φάρμακα!...36 Προς μια νέα Χρόνια Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Προς μια Νέα Οξεία Materia Medica και προς ένα Νέο Repertory Οξέων Ασθενειών ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΝΟΣΟΣ, ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ Ορισμός της Υγείας και της Ασθένειας Διαφορά Ασθένειας και Νόσου Χρόνια και Οξεία Νόσος, Χρόνια και Οξεία Ασθένεια Επιπτώσεις στη θεραπεία λόγω της αντίληψης της Νόσου ή της αντίληψης της Ασθένειας Τι είναι οι Ιδιοσυγκρασίες... 55

14 16 Άθως Όθωνος ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2 ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ Σχέση Εικόνων Απόδειξης με Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες Εικόνα Απόδειξης, Φυσική Ασθένεια, Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση, Ιδιοσυγκρασία, Ομοιοπαθητικό Φάρμακο Εμβάθυνση στο Νόμο της Ομοιότητας Ιεράρχηση των Συμπτωμάτων σε Οξεία Ασθένεια βάσει του Νόμου της Ιεραρχίας Ιεράρχηση των Χαρακτηριστικών σε Χρόνια Ασθένεια βάσει του Νόμου της Ιεραρχίας Νοσολογική «Ομοιοπαθητική» Διάγνωση Διάγνωση βάσει της Οξείας Ασθένειας Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση Η «ευλογία» και η «κατάρα» του Ρεπέρτορι! ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΜΙΑΣΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΑΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ ΟΞΕΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση σε Οξείες Ασθένειες Η θέση του Ρεπερτοράιζινγκ στην Ομοιοπαθητική Διάγνωση Πότε μπορεί να γίνει τηλεφωνική διάγνωση και θεραπεία Επιλογή των Βασικών Συμπτωμάτων και Νόμος της Ιεραρχίας Ιεραρχούμε, ιεραρχούμε, ιεραρχούμε! Η «ευλογία» και «κατάρα» του Ρεπέρτορι! Η Μιασματική Συνιστώσα στις Οξείες Ασθένειες Λόγοι για ένα τροποποιημένο Ρεπέρτορι του Κεντ... 97

15 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών Νόμος της Ιεραρχίας και Ρεπέρτορι Η πρακτική κλινική αξία των ρουμπρικών-συμπτωμάτων Ομαδοποίηση συγγενών ρουμπρικών και ιεράρχηση των ομάδων Πως φτιάχτηκε το Ρεπέρτορι για Οξείες Ασθένειες Πως φτιάχνουμε μια Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Φαρμακολογία, ειδικά για Οξείες Ασθένειες Βήματα για μια Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση στις Οξείες Ασθένειες Διαφορική Διάγνωση Δυσκολίες της Οξείας Συνταγογράφησης Παράλληλη Ομοιοπαθητική και Αλλοπαθητική Αγωγή ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4 ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΟΥ REPERTORY ΤΟΥ ΚΕΝΤ ΓΙΑ ΟΞΕΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ VERTIGO VERTIGO HEAD PAIN HEAD EYE - VISION INFLAMMATION EYES EYE DISCHARGES TEARS PAIN EYE STYES CHALAZION EAR - HEARING PAIN EAR...147

16 18 Άθως Όθωνος 4.10 EAR DISCHARGES MOUTH, TEETH MOUTH GUMS TONGUE PALATE ULCERS APTHAE BLEEDING BLEEDING GUMS OFFENSIVE ODOR SALIVA SALIVATION TASTE PAIN TEETH TEETH, OTHER SYMPTOMS STOMACH, ABDOMEN, RECTUM, STOOL PAIN STOMACH VOMITING PAIN ABDOMEN PAIN HYPOCHONDRIA PAIN HYPOGASTRIUM PAIN ILIOCECAL REGION PAIN LIVER PAIN REGION OF UMBILICUS PAIN UMBILICUS CONSTIPATION DIARHEA HAEMORRHOIDS URINARY SYSTEM...180

17 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών PAIN URETHRA PAIN BLADDER PAIN KIDNEYS GENITALIA LEUCORRHEA MENSES SUPPRESSED from PAIN UTERUS LOCHIA ABORTION PREGNANCY LABOR OTHER NOSE, THROAT, LARYNX, RESPIRATION COUGH, EXPECTORATION, CHEST, FEVER CORYZA OBSTRUCTION NOSE PAIN THROAT HOARSENESS COUGH EXPECTORATION ASTHMATIC RESPIRATION FEVER HAY FEVER BACK, EXTREMITIES PAIN CERVICAL REGION PAIN DORSAL REGION PAIN LUMBAR REGION (BACK) SCIATICA PAIN JOINTS PAIN SHOULDER...211

18 20 Άθως Όθωνος 4.64 PAIN ELBOW PAIN WRIST PAIN HAND PAIN FINGERS PAIN HIP PAIN KNEE PAIN ANKLE PAIN FOOT SLEEP SLEEPLESSNESS SKIN ERUPTIONS IN GENERAL ITCHING ECZEMA ACNE STINGS OF INSECTS URTICARIA PSORIASIS HERPETIC ERUPTIONS BOILS ERYSIPELAS CHICKEN POX MEASLES SCARLATINA SCABIES ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5 ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ MATERIA MEDICA ΤΟΥ ΚΕΝΤ ΓΙΑ ΟΞΕΙΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ACONITUM...235

19 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών AESCULUS ALLIUM CEPA ALOE ALUMINA APIS ARGENTUM METALLICUM ARTZENTUM NITRICUM ARNICA ARSENICUM ARUM TRIPHYLLUM AURUM METALLICUM BELLADONNA BERBERIS BORAX BRYONIA CADMIUM SULPHURICUM CALCAREA CARBONICA CANNABIS INDICA CANNABIS SATIVA CANTHARIS CARBO VEGETABILIS CAULOPHYLLUM CAUSTICUM CHAMOMILLA CHELIDONIUM CHINA (Cinchona) CIMICIFUGA (ACTAE RACEMOSA) COCCULUS COFFEA CRUDA COLCHICUM...281

20 22 Άθως Όθωνος 32. COLOCYNTHIS CONIUM DROSERA DULCAMARA EUPHRASIA FERRUM METALLICUM GELSEMIUM GLONOINUM GRAPHITES GUAIACUM HEPAR SULPHUR IPECACUANHA KALI BICHROMICUM KALI CARBONICUM KALI IODATUM KALMIA KREOSOTUM LACHESIS LEDUM LYCOPODIUM MANGANUM MERCURY (Vivus, Solubilis) MURIATIC ACID NATRUM MURIATICUM NATRUM SULPHURICUM NITRIC ACID NUX VOMICA OPIUM PAEONIA PHOSPHOR...329

21 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών PHOSPHORIC ACID PODOPHYLLUM PSORINUM PULSATILLA RHODODENDRON RHUS TOXICODENDRON RUMEX SABADILLA SABINA SAMBUCUS SANGUINARIA SARSAPARILLA SECALE SEPIA SILICA SPIGELIA SPONGIA STAPHISAGRIA SULPHUR TABACUM TEREBINTHINA TEUCRUM URTICA URENS VALERIAN VERATRUM ALBUM WYETHIA ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ...375

22 24 Άθως Όθωνος

23 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 25 ΠΡΟΛΟΓΟΣ Πρώτης Έκδοσης Ο μεγαλύτερος σεβασμός στην Παράδοση μιας Επιστήμης δεν είναι παρά ο σεβασμός όσων συμφωνούν με τους Συμπαντικούς Νόμους και επιβεβαιώνονται από την καθημερινή ζωή. Επιπλέον, η αναίρεση όσων αντιτίθενται με τα πιο πάνω, όσο «κλασσικά» και «επιστημονικά» και αν θεωρούνται και παρά το γεγονός ότι μπορεί να υποστηρίζονται από «δασκάλους» ή «αυθεντίες». Κάθε Επιστήμη ξεκινάει από κάποιον πρωτοπόρο «εισηγητή» του θέματος. Εισηγητής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής υπήρξε ο Σαμουήλ Χάνεμαν (Samuel Hahnemann) πριν από 250 χρόνια. Σπούδασε την Ιατρική της Εποχής του και ανέβηκε στο ψηλό σκαλοπάτι του να είναι καθηγητής της Ιατρικής και διάσημος κλινικός γιατρός. Αλλά αυτή η Παράδοση της Ιατρικής της εποχής του δεν του επέτρεψε να βοηθήσει την άρρωστη κόρη του. Η πίστη του στην Παράδοση κλονίστηκε. Όντας τίμιος με τη Συνείδηση του, αποφάσισε να αναθεωρήσει την Παράδοση και να στηριχτεί σε νόμους και στον επιστημονικό πειραματισμό. Μέχρι τότε η Φαρμακολογία στηριζόταν είτε σε αναφορές χωρίς πειραματισμό από παλαιότερους γιατρούς-αυθεντίες είτε στα συμπτώματα ατόμων που δηλητηριάστηκαν, δηλαδή σε τοξικολογικές αναφορές. Ο Χάνεμαν υιοθέτησε για πρώτη φορά στην Ιατρική Επιστήμη, το μέχρι και σήμερα αναγνωρισμένο, Διπλό Τυφλό Πείραμα (Double Blind Trial). Το εφάρμοσε στην Απόδειξη των Φαρμακολογικών Ιδιοτήτων μιας φυτι-

24 26 Άθως Όθωνος κής ή ορυκτής ουσίας στον υγιή Ανθρώπινο Οργανισμό. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε «Απόδειξη» (Proving). Τα ευρήματα από τις Αποδείξεις συγκρότησαν την πρώτη Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία. Αρχικά και για 20 ολόκληρα χρόνια, ο Χάνεμαν συνταγογραφούσε κάθε φορά το φάρμακο εκείνο - που προερχόταν από τη Δυναμοποίηση της αυτούσιας ουσίας - του οποίου η εικόνα στις Αποδείξεις-Τεχνητή Ασθένεια ήταν όμοια με την εικόνα της Οξείας Νόσου-Φυσικής Ασθένειας του ασθενούς του. Δημιούργησε, πλέον, μια νέα Ιατρική Παράδοση, ένα νέο Θεραπευτικό Σύστημα, την Ομοιοπαθητική Ιατρική. Μετά από 20 χρόνια αναγκάστηκε να αναθεωρήσει την αρχική Παράδοση και να δημιουργήσει μια νέα, την οποία όμως δεν κατάφερε να ολοκληρώσει σαν σύστημα. Έθεσε μόνο τις θεωρητικές βάσεις, μιλώντας για Χρόνιες Νόσους, Χρόνιες Προδιαθέσεις και Μιάσματα. Μετά από μια περίπου εκατονταετία ύπαρξης της Ομοιοπαθητικής, ένας Αμερικανός γιατρός, ο Κεντ (James Tyler Kent), ήδη επιτυχημένος αλλοπαθητικός γιατρός της εποχής του, βρέθηκε στην αδυναμία να θεραπεύσει την πάσχουσα γυναίκα του. Με δυσπιστία και περιφρόνηση, δέχτηκε τη βοήθεια ενός ομοιοπαθητικού γιατρού. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα τον εντυπωσίασε. Μελέτησε τη νέα Ιατρική Παράδοση και έγινε τελικά καθηγητής της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής και επιτυχημένος ομοιοπαθητικός γιατρός. Και πάλι, η ίδια η ζωή, η κλινική πράξη, τον ώθησε να αναθεωρήσει την αρχική Ομοιοπαθητική Παράδοση του Χάνεμαν.

25 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 27 Άρχισε να συνταγογραφεί με βάση τα ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά της Χρόνιας Ασθένειας-Κλινικής Υγείας και όχι με βάση τα ιδιοσυγκρασιακά συμπτώματα της Οξείας Ασθένειας. Στην Ομοιοπαθητική του Φαρμακολογία. για πρώτη φορά. βρίσκουμε τα πρώτα ψήγματα μιας ιδιοσυγκρασιακής περιγραφής των φαρμάκων σε κατάσταση Κλινικής Υγείας. Ήταν. Επίσης. ο πρώτος που υιοθέτησε τη χρήση των υψηλών δυναμοποιήσεων. Ο ίδιος χαρακτήρισε. Επανειλημμένα, το Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα ως «Ιατρική της Εμπειρίας», σε αντίθεση με το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα που ήταν, κατά τη γνώμη του, η «Ιατρική των Νόμων». Πέραν τούτου, παρότι ήταν ο ίδιος μια καθιερωμένη αυθεντία της εποχής του, δήλωσε ξεκάθαρα, ότι «Δεν υπάρχουν αυθεντίες στην Επιστήμη! Μόνο Νόμοι!» Στην πορεία, επιφανείς ομοιοπαθητικοί γιατροί όπως οι Λατινοαμερικάνοι Πασκέρο και ο Ορτέκα, ανέπτυξαν περαιτέρω τη Μιασματική Θεωρία και πρότειναν τη μιασματική ανάλυση των σωματικών και ψυχικών συμπτωμάτων. Γνώρισα την Αλλοπαθητική Ιατρική Παράδοση στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ταυτόχρονα, από το τέλος του τρίτου έτους της Ιατρικής Σχολής άρχισα να γνωρίζω και την Ομοιοπαθητική Παράδοση. Πήρα το πτυχίο μου το 1985 και έκτοτε εξασκώ, κατά κύριο λόγο, το Ομοιοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. Στα πρώτα δέκα χρόνια της ομοιοπαθητικής ιατρικής μου πράξης ακολούθησα την Παράδοση της Κλασσικής Ομοιοπαθητικής, όπως την είχα διδαχθεί. Βασικές της αρχές είναι το να στηρίζεται κανείς στη συνολική ιδιοσυγκρασιακή εικόνα σε κατάσταση Χρόνιας Ασθένειας-Κλινικής Υγείας και όχι στο να κάνει Ρεπερ-

26 28 Άθως Όθωνος τοράιζινγκ (διάγνωση με τη βοήθεια του Λεξικού Συμπτωμάτων) για τη Χρόνια Ασθένεια. Επίσης, στο να βοηθιέται στη διάγνωση του από τα μιασματικά χαρακτηριστικά του ασθενούς. Μέχρι τότε, στα 36 μου χρόνια, είχα ήδη σταδιακά γνωριστεί με διάφορες κοσμοθεωρίες, φιλοσοφίες και πνευματικούς δρόμους προσπαθώντας να βρω την Αλήθεια. Πέρασα από την αθεΐα και την Κομμουνιστική Ιδεολογία στον Εσωτερικό Χριστιανισμό, στη Φροϋδική Ψυχανάλυση, στην Οργόνη του Ράιχ, στη Θεωρία Γιν-Γιανγκ του Βελονισμού και στην Ανατολική Φιλοσοφία. Κάθε φορά ενθουσιαζόμουνα με το νέο και απέρριπτα το παλιό. Στα 36 μου χρόνια, έγινε κάτι καθοριστικό για τη ζωή μου. Η ίδια η ζωή, μου έδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο, πρώτον ότι θα πρέπει να ξεχωρίζω τους ανθρώπους που διατείνονται ότι υπηρετούν μια Επιστήμη ή έναν Πνευματικό Δρόμο από την ίδια την Επιστήμη και τον Πνευματικό Δρόμο. Δεύτερον, ότι όλες οι Επιστήμες και οι Πνευματικοί Δρόμοι δεν είναι παρά ένα κομμάτι της Αλήθειας και όχι ολόκληρη η Αλήθεια. Πρόκειται για την ιστορία με τον Καθρέφτη του Πλούταρχου: «Η Αλήθεια ήταν ένας καθρέφτης στον Ουρανό (Κόσμος της Μοναδικότητας). Έπεσε στη Γη (Κόσμος της Ποικιλομορφίας) και έγινε χίλια κομμάτια. Από τότε, όποιος άνθρωπος βρει ένα κομμάτι του καθρέφτη, νομίζει ότι βρήκε όλη την Αλήθεια!» Έκτοτε γνωρίστηκα και με πολλά άλλα κομμάτια της Αλήθειας όπως η Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, η φιλοσοφία του Ερμή του Τρισμέγιστου, η Ανθρωποσοφία του Ρούντολφ Στάϊνερ, η

27 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 29 Οικολογία, η φιλοσοφία του Ζεν και πολλά άλλα. Αλλά, πλέον, δεν ταυτίζομαι με καμία θρησκεία, φιλοσοφία ή πνευματικό δρόμο, χωρίς όμως και να τις απορρίπτω. Επικεντρώνομαι στην Κοινή Αλήθεια που διατρέχει όλα αυτά τα Ιδεολογικά Συστήματα τα οποία δεν είναι παρά «μισές αλήθειες». Αυτό ήταν φυσικό να επηρεάσει και την επιστημονική και ιατρική μου πράξη. Όλες οι αλήθειες από τις πνευματικές μου αναζητήσεις έπρεπε να δεθούν αρμονικά με την Αλλοπαθητική και Ομοιοπαθητική ιατρική μου γνώση. Η Ολιστική Σκέψη, όπως την ανέπτυξα σταδιακά, δεν μου επέτρεπε να βλέπω ξεχωριστά την Επιστήμη από τη Θρησκεία και τη Φιλοσοφία, την Ασθένεια ξεχωριστά από την Ηθική και το Θεό, τη θεραπεία ξεχωριστά από τη δράση σύμφωνα με τους Συμπαντικούς Νόμους, το ατομικό ξεχωριστά από το κοινωνικό, τον Άνθρωπο ξεχωριστά από τη Φύση και το Σύμπαν, κοκ. Απογοητευμένος από τις διάφορες «Σχολές» της Ομοιοπαθητικής και τους διάφορους επιτήδειους «Δασκάλους» προχώρησα στο να δω τα πράγματα, εξ αρχής, όσον αφορά την Ιατρική και την Ομοιοπαθητική, υπερβαίνοντας την Ιατρική και Ομοιοπαθητική Παράδοση, και κατά το δυνατόν τη δική μου υποκειμενικότητα. Προσπάθησα να στηριχτώ στην Ολιστική Σκέψη, στη σφαιρική γνώση από διάφορους τομείς (θρησκευτικούς, φιλοσοφικούς, επιστημονικούς, κ.α.), στους Συμπαντικούς Νόμους και βέβαια στον ατομικό μου ηθικό τρόπο ζωής. Γιατί, αν μη τι άλλο, συνειδητοποίησα ότι βάσει του Συμπαντικού Νόμου της Αλήθειας-Ιεραρχίας, το «ποσόν» της Αλήθειας στο οποίο έχουμε πρό-

28 30 Άθως Όθωνος σβαση σε οποιονδήποτε τομέα, είναι ευθέως ανάλογο του ψυχικού-ηθικού επιπέδου ανάπτυξης μας σαν άτομα και του αντίστοιχου τρόπου ζωής. Καρπός αυτής της διαδρομής είναι σήμερα η Ολιστική Φιλοσοφία στο ευρύτερο πεδίο και η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική στο πεδίο της Ιατρικής Επιστήμης. Η δεύτερη, μάλιστα, δεν είναι παρά η «εξειδικευμένη» εφαρμογή της Ολιστικής Φιλοσοφίας στον τομέα της Ιατρικής. Οι καινοτομίες και ιδιαιτερότητες των πιο πάνω αναπτύσσονται στα διάφορα ιατρικά, φιλοσοφικά αλλά ακόμη και στα λογοτεχνικά μου βιβλία. Το συγκεκριμένο, ανά χείρας, βιβλίο αφορά την εφαρμογή της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής στις Οξείες Ασθένειες. Κρίνω, όμως, απαραίτητο για να έχει κανείς μια ολιστική εικόνα, να διαβάσει πρώτα το βιβλίο «Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική» που αναφέρεται στην εφαρμογή της ίδιας μεθόδου στις Χρόνιες Ασθένειες. Είναι σημαντικό να τονίσω, ότι όπως κάθε Ιδεολογικό Σύστημα δεν είναι παρά ένα κομμάτι της Αλήθειας, έτσι και κάθε ξεχωριστό φιλοσοφικό βιβλίο μου δεν είναι παρά ένα κομμάτι της Ολιστικής Φιλοσοφίας και κάθε ιατρικό βιβλίο μου δεν είναι παρά ένα κομμάτι της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Ομοιοπαθητικής. Το σύνολο της Αλήθειας είναι κάτι πολύ παραπάνω από το άθροισμα των επιμέρους αληθειών. Σε αυτό το «κάτι παραπάνω», όσον αφορά τη Γνώση, κεντρικό ρόλο παίζει η ηθική προσωπικότητα του ερευνητή της Αλήθειας και η σχέση του με

29 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 31 τους Συμπαντικούς Νόμους και το Θεό/Σύμπαν, όπως θέλετε πείτε το, καθώς, βέβαια, και ο καθημερινός του τρόπος ζωής. Θεωρία και Πράξη, αρμονικά δεμένη στο Όλον!

30 32 Άθως Όθωνος ΠΡΟΛΟΓΟΣ Δεύτερης Έκδοσης Η ομοιοπαθητική μου διαδρομή και πως έφτασα στο βιβλίο αυτό To κάθε τι που γεννιέται σήμερα έχει να κάνει με τη διαδρομή του, μέχρι σήμερα. Και αυτή η διαδρομή είναι μια Αιτιολογική Αλυσίδα, όμοια με την Αιτιολογική Αλυσίδα της Ασθένειας, δηλαδή μια σειρά διαδοχικών αιτιών και αποτελεσμάτων όπου το τωρινό αποτέλεσμα γίνεται αιτία για το επόμενο αποτέλεσμα, κοκ. Το βιβλίο αυτό δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση από αυτό το Συμπαντικό Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος. Δεν είναι παρά ο καρπός των μέχρι τώρα δράσεων μου. Ας δούμε αυτές τις δράσεις, αυτή την ιστορική πορεία αυτού του βιβλίου, για να καταλάβουμε πως δημιουργήθηκε. Όπως και άλλοι συνάδελφοι, εκπαιδεύτηκα στην Ομοιοπαθητική από ένα φορέα που ενώ αρχικά υποσχέθηκε πληθωρική πρόσβαση στη γνώση, στην πορεία αυτό δεν έγινε. Αυτό είναι μέχρι και σήμερα ένα συχνό φαινόμενο και έχει να κάνει κυρίως με δύο πράγματα. Οι Σχολές Ομοιοπαθητικής είτε δεν έχουν πληθώρα γνώσης είτε παρέχουν λειψή γνώση γιατί αυτό δημιουργεί εξαρτημένους γιατρούς που έχουν την ανάγκη του Συστήματος και του «Δασκάλου» του Συστήματος. Έτσι, λοιπόν, ξεκίνησα με μια λειψή γνώση όσον αφορά τις Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες αλλά και μια σχεδόν ανύπαρκτη γνώση όσον

31 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 33 αφορά το Ρεπερτοράιζινγκ (Repertorising), δηλαδή τη συνταγογράφηση σε οξέα περιστατικά. Αλλά, κάθε τι φαινομενικά «αρνητικό», μπορεί, ανάλογα με το πώς θα το χειριστούμε, να αποβεί ακόμα πιο αρνητικό ή να αποβεί, τελικά, πολύ θετικό. Χαμένος στον Ωκεανό της Γνώσης και σε αναζήτηση μιας νέας πορείας Μετά από αρκετά χρόνια ακολούθησα τη δική μου ανεξάρτητη πορεία τόσο στην επιμόρφωση μου όσο και στην κλινική πράξη. Προσέγγισα άλλες Σχολές Ομοιοπαθητικής και προσπάθησα να πάρω ότι είχαν να μου δώσουν. Ήμουνα, όμως, πλέον, και λόγω της προηγούμενης γνώσης αλλά και λόγω της ήδη πολύχρονης εμπειρίας μου, αρκετά πιο κριτικός στο τι θα υιοθετούσα από αυτά που διδασκόμουν. Πέραν τούτου, είχα ήδη μια αρνητική εμπειρία του διαστρεβλωμένου συστήματος «Δάσκαλος-Μαθητές» και μια έντονη και πλούσια φιλοσοφική ωριμότητα. Διαπίστωσα, ότι ενώ σε κάποιες Σχολές υπήρχε πράγματι πολλή θεωρητική αναφορά στα Μιάσματα, στην Κλασσική Ομοιοπαθητική και στους Ομοιοπαθητικούς Νόμους, όμως, στην κλινική πράξη όλα αυτά δεν εφαρμόζονταν. Η διάγνωση περιοριζόταν στο Repertorising ή στο Key-Note Prescribing ή στη Νοσολογική Διάγνωση ακόμα και για τα Χρόνια Περιστατικά. Εκτός αυτού, είχε ήδη αρχίσει και η διάδοση και προώθηση από διάφορους «Δασκάλους» των Computer Expert Systems που απέχουν παρασάγγας από την Κλασσική Ομοιοπαθητική. Για να μην αναφερθώ βέβαια και στη Σύνθετη «Ομοιοπαθητική» με τη χορήγηση ταυτόχρονα πολλών ομοιοπαθητικών φαρμά-

32 34 Άθως Όθωνος κων που παραβιάζει όλους τους νόμους της Ομοιοπαθητικής! Προβληματίστηκα έντονα! Βλέποντας τον λανθασμένο ή αυθαίρετο τρόπο εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής ήμουνα πολύ δύσπιστος στο να δεχθώ την τάδε περιγραφή του τάδε «φαρμάκου» μέσα από τις πολλές και αντικρουόμενες περιγραφές από τους δασκάλους των διαφόρων Σχολών Ομοιοπαθητικής. Και πολύ πιο δύσπιστος στο να δεχθώ αυθαίρετους ή «μηχανικούς» τρόπους λήψης ιστορικού. Έπρεπε να βρω μια λύση αξιόπιστη και λειτουργική. Ε π ι σ τ ρ ο φ ή σ τ ο υ ς Κ λ α σ σ ι κ ο ύ ς α λ λ ά μ ε μ ι α ν έ α ο π τ ι κ ή γωνία: Η Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Ο μόνος τρόπος, όπως μου φάνηκε τότε, ήταν να ανατρέξω στις πηγές. Στον Χάνεμαν και στο πλούσιο υλικό των Αποδείξεων, δηλαδή στις Κλασσικές Materia Medica των Hahnemann, Herring, Clarke, Allen και Boericke. Αλλά αυτές οι πηγές, δεν ήταν παρά μια παράθεση ενός πολύ πλούσιου αξιόπιστου πληροφοριακού υλικού, αλλά ασύνδετου και χαώδους. Μελετώντας τον Κεντ, και ιδιαίτερα τη Φαρμακολογία του, διαπίστωσα με χαρά, ότι σε κάποια λίγα πολύχρηστα φάρμακα είχε καταφέρει να ιεραρχήσει όλο αυτό το υλικό προτάσσοντας τα ψυχικά συμπτώματα καθώς και τα γενικά σωματικά συμπτώματα (generals). Επιπλέον, σε κάποιες λίγες περιπτώσεις, είχε καταφέρει να προσεγγίσει το essence, την «κεντρική ιδέα» δηλαδή, την «ουσία» της Ιδιοσυγκρασιακής Εικόνας. Γύρω από αυτό το essence περιστρεφόταν και δομείτο όλο το υπόλοιπο φαινομενικό «χάος» των ρουμπρικών και υπο-ρουμπρικών του Repertory

33 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 35 και της Materia Medica. Με τη βοήθεια της κλινικής μου εμπειρίας, της γενικότερης φιλοσοφικής μου εμβάθυνσης και των Συμπαντικών Νόμων, κατάφερα σταδιακά να ταυτοποιήσω το essence των περισσότερων πολύχρηστων Ιδιοσυγκρασιών Εικόνων. Έτσι, συγκρότησα τη δική μου Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία που αποτελείτο, πλέον, μόνο από ότι είχα επιβεβαιώσει στην κλινική πράξη δεκαετιών. Σε αυτό με βοήθησε και η μελέτη των Μιασμάτων με την αρχική προσέγγιση του Pascero και του Ortega αλλά και με την οπτική γωνία της Θεωρίας Γιν-Γιανγκ του Βελονισμού. Παράλληλα, ανέπτυξα και την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση με τον ιδιαίτερο τρόπο λήψης ιστορικού που έδινε απόλυτη υπεροχή στα ψυχικά και στα γενικά χαρακτηριστικά σε κατάσταση Κλινικής Υγείας-Χρόνιας Ασθένειας και όχι στα συμπτώματα σε κατάσταση Οξείας Ασθένειας. Η κλινική εμπειρία με βοήθησε να κατασταλάξω και στη χρήση των Υψηλών Δυναμοποιήσεων καθώς και στην εφαρμογή των Συμπαντικών Νόμων στη Θεραπευτική Πράξη. Όλη αυτή η πρωτότυπη διερεύνηση, είχε μεν δώσει πλούσιους καρπούς και πολλά βιβλία όσον αφορά τη Χρόνια Συνταγογράφηση αλλά είχα μείνει πίσω στα συνήθη τετριμμένα του συνήθους Repertorising όσον αφορά την Οξεία Συνταγογράφηση. Κάποια στιγμή, έπρεπε να βρω ένα νέο τρόπο προσέγγισης του θέματος, που να είναι ταυτόχρονα όσο γίνεται πιο απλός αλλά και όσο γίνεται πιο αποτελεσματικός. Δεν ήθελα να εξαρτώμαι από ένα κομπιούτερ για να συνταγογραφήσω, αλλά ούτε και από ένα χαώδες Repertory με μια μηχανική μέθοδο επεξεργασίας των πληροφοριών.

34 36 Άθως Όθωνος Και πάλι ανέτρεξα στις πηγές. Στον Χάνεμαν και στον Κεντ. Ο Χάνεμαν, ποτέ δεν χρησιμοποίησε κανένα Repertory γιατί δεν είχε ποτέ σκεφτεί κάτι τέτοιο. Στηριζόταν στη Materia Medica του και στις Αποδείξεις. Ο Κεντ, για πολλά χρόνια, στηριζόταν μόνο στις υπάρχουσες Materia Medica και σταδιακά και στη δική του. Πολύ αργότερα, από τις πολύχρονες σημειώσεις του και από την πίεση των μαθητών του, δημιούργησε το πρώτο Repertory. Αλλά, ακόμη και τότε, το χρησιμοποιούσε μόνο σαν υπενθυμητικό εργαλείο ώστε να ανατρέξει τελικά στη Materia Medica η οποία έπαιζε τον πλέον σημαντικό ρόλο στο να επιλέξει το όμοιο φάρμακο. Δυστυχώς, με τα χρόνια το Repertory και η μέθοδος διάγνωσης Repertorising απέκτησαν κυρίαρχο ρόλο όχι μόνο στις Οξείες Ασθένειες αλλά και στις Χρόνιες. Ένα συνταρακτικό συμπέρασμα: Οι περισσότερες καταχωρήσεις στην Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία δεν είναι ομοιο-παθητικά φάρμακα! Η πρώτη επιτυχής προσπάθεια διάλυσης του «χάους» του Repertory και των Materia Medica ήταν η σταδιακή συνειδητοποίηση ότι άλλο πράγμα η Τοξικολογική Εικόνα/Τεχνητή Ασθένεια/ Απόδειξη μιας ουσίας, άλλο πράγμα η Κλινική Εικόνα μιας Φυσικής Ασθένειας/Ιδιοσυγκρασιακή Επίδραση και άλλο πράγμα το Ομοιοπαθητικό Φάρμακο. Παρόλα αυτά, μέχρι και σήμερα η πλειοψηφία των ομοιοπαθητικών γιατρών ταυτίζει, πχ, την Τοξικολογική Εικόνα του Σούλφουρ με την Κλινική Εικόνα της επίδρασης της Ιδιοσυγκρασίας Σούλφουρ σε ένα άτομο και με το ομοιοπαθητικό φάρμακο Σούλφουρ. Αλλά αυτό είναι λάθος! Γιατί τα πιο πάνω είναι τρείς διαφορετικές και ξεχωριστές καταστάσεις. Παρότι φέρουν το ίδιο όνομα (Σούλφουρ), το πρώτο

35 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 37 είναι μια Τεχνητή Ασθένεια που προκλήθηκε σε πειραματικές συνθήκες σε υγιείς ανθρώπους, το δεύτερο είναι μια Φυσική Ασθένεια που προκλήθηκε από την επίδραση μιας Ιδιοσυγκρασίας (εξωτερική αιθερική αρνητική ενέργεια) σε έναν υγιή άνθρωπο και το τρίτο είναι ένα αιθερικό ενεργειακό Ομοιοπαθητικό Φάρμακο παρασκευασμένο από τον Άνθρωπο. Παρότι είναι τρία διαφορετικά πράγματα, στην κλινική πράξη δεν υπάρχει πρόβλημα όταν και όποτε η Τοξικολογική Εικόνα (Απόδειξη), πχ, του Σούλφουρ είναι πλήρως όμοια με την φυσικά υπάρχουσα Κλινική Εικόνα που προκαλεί η επίδραση της Ιδιοσυγκρασίας Σούλφουρ στον άνθρωπο. Σε αυτή την περίπτωση το αιθερικό ομοιοπαθητικό φάρμακο Σούλφουρ είναι το «simillimum» (πλήρως όμοιο) και γι αυτό αναιρεί την αρνητική αιθερική δράση της αντίστοιχης Ιδιοσυγκρασίας Σούλφουρ. Επομένως, έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά ομοιο-παθητικό φάρμακο και γι αυτό και έχει βαθύ θεραπευτικό αποτέλεσμα. Τι γίνεται όμως με τις χιλιάδες Τοξικολογικές Εικόνες των Αποδείξεων, δηλαδή με τις χιλιάδες Τεχνητές Ασθένειες που υπάρχουν στις Materia Medica; Αντιστοιχούν όλες, πράγματι, σε φυσικά υπάρχουσες Κλινικές Εικόνες Φυσικής Ασθένειας ή είναι μόνο «εργαστηριακές» πειραματικές καταστάσεις; Γιατί η ίδια η ζωή και οι Συμπαντικοί Νόμοι έχουν δείξει ότι βάσει του Νόμου της Ενότητας και Ποικιλομορφίας και βάσει του Νόμου της Μετατροπής της Ποσότητας σε Ποιότητα, στο Σύμπαν όλα τα ποσοτικά μεγέθη δεν αντιστοιχούν σε ποιοτικά μεγέθη. Πχ, όλα τα εκατομμύρια χημικών ενώσεων αντιστοιχούν μόνο σε 400 Στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα των Στοιχείων. Από τα

36 38 Άθως Όθωνος οποία τα 200 είναι ασταθή και εργαστηριακά και πρακτικά δεν απαντώνται σε φυσική κατάσταση. Από τα υπόλοιπα 200, μόνον περίπου 40, είναι τα φυσικά υπάρχοντα σε αφθονία στη φύση και τα οποία συνιστούν τη βάση για τη μεγάλη πλειοψηφία των χημικών ενώσεων, δηλαδή ο Άνθρακας, το Οξυγόνο, το Υδρογόνο, το Κάλιο, το Νάτριο, το Ασβέστιο, το Άζωτο, κλπ. Το ίδιο ισχύει και για το φαινομενικά άπειρο φάσμα των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών, το οποίο, όμως, παίρνει ποιοτική ύπαρξη μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος σαν ακτίνες Χ, α, β, γ, ορατό φως, κλπ. Μήπως και η Ασθένεια, όντας μια πρωταρχικά ενεργειακή διαταραχή κατά τον Χάνεμαν, δηλαδή μια πρωταρχική διαταραχή του Αιθερικού Σώματος του Ανθρώπου, υπακούει στους ίδιους νόμους; Μήπως, δηλαδή, ενώ φαινομενικά υπάρχουν άπειρες μορφές Ενεργειακής Διαταραχής -Ασθένειας, στην πράξη, στη ζωή, στη Φύση, υπάρχουν μόνο συγκεκριμένες λίγες ξεχωριστές και ιδιαίτερες μορφές τις οποίες παίρνει η Αιθερική Διαταραχή; Αυτά αναρωτήθηκα, και με τη βοήθεια της κλινικής πράξης και των Συμπαντικών Νόμων, κατέληξα σε εκπληκτικά συμπεράσματα που ανέτρεπαν δεδομένα 250 χρόνων εφαρμογής της Ομοιοπαθητικής. Κατέληξα, δηλαδή, στο συμπέρασμα ότι από τις μερικές χιλιάδες Εικόνες Αποδείξεων - Τοξικολογικών Εικόνων Τεχνητής Ασθένειας που περιλαμβάνονται στις Materia Medica μόνο μερικές δεκάδες είναι πραγματικά όμοιες με τις μερικές δεκάδες φυσικά υπάρχουσες Κλινικές Εικόνες Χρόνιας Ασθένειας - Χρόνιες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις - Αιθερικές Διαταραχές.

37 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 39 Άρα, μόνο αυτές οι μερικές δεκάδες θα έπρεπε να παρασκευάζονται και να θεωρούνται ως Χρόνια Ιδιοσυγκρασιακά Ομοιο-παθητικά Φάρμακα βάσει του Νόμου των Ομοίων. Και κατ επέκταση, μόνο αυτές θα έπρεπε να περιλαμβάνονται στις Materia Medica Ομοιοπαθητικές Φαρμακολογίες, ενώ οι υπόλοιπες θα έπρεπε να περιλαμβάνονται σε βιβλία που θα ονομάζονται «Εικόνες Αποδείξεων». Προς μια νέα Χρόνια Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία Αυτό το πρώτο συμπέρασμα πραγματικά με λύτρωσε θεωρητικά και κλινικά. Για χρόνια προσπαθούσα αγωνιωδώς να εντοπίσω ιδιαίτερη χαρακτηριστική ψυχική εικόνα σε κατάσταση Οξείας Ασθένειας και πολύ περισσότερο σε κατάσταση Κλινικής Υγείας σε Εικόνες Αποδείξεων ουσιών που δεν θεωρούντο πολύχρηστα ομοιοπαθητικά φάρμακα. Όμως, στην Εικόνα της Απόδειξης τους, δεν είχαν χαρακτηριστικά και έντονα συμπτώματα ούτε από όλα τα οργανικά συστήματα όπως τα πολύχρηστα φάρμακα ούτε και είχαν χαρακτηριστική ιδιαίτερη ψυχική εικόνα. Το να διαβάζει κανείς απλώς σκόρπιες γενικές πληροφορίες για irritability, anxiety, difficult concentration και stupor αυτό δεν λέει τίποτα απολύτως. Στην αρχή δεχόμουνα τις αιτιάσεις του Κεντ που έλεγε ότι δεν ανακαλύφθηκε ακόμη η πλήρης εικόνα του «φαρμάκου» διότι δεν έγιναν ακόμη πολλές «Αποδείξεις» και πολλές κλινικές παρατηρήσεις. Στην πορεία, όμως, συνειδητοποίησα ότι το πρόβλημα ήταν φυσικό, ήταν συστημικό. Απλά, άλλο πράγμα η Τεχνητή Ασθένεια του εργαστηρίου των Αποδείξεων και άλλο

38 40 Άθως Όθωνος πράγμα οι φυσικά υπάρχουσες Φυσικές Ασθένειες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις - Αιθερικές Διαταραχές. Κατέληξα επομένως να ταυτοποιήσω μόνο μερικές δεκάδες φυσικά υπάρχουσες Χρόνιες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες που ήταν πλήρως όμοιες με τις Εικόνες των Αποδείξεων. Οι επιδράσεις των Χρόνιων Ιδιοσυγκρασιών στον Άνθρωπο μπορούσαν να θεραπευτούν με επιτυχία από εκείνα τα αντίστοιχα όμοια ενεργειακά φάρμακα τα οποία παρασκευάζονται από την αρχική ουσία που χρησιμοποιήθηκε στις Αποδείξεις. Αυτό σημαίνει ότι μόνο αυτά έχουν το δικαίωμα από την κλινική πράξη να ονομάζονται Χρόνια Ιδιοσυγκρασιακά Ομοιο-παθητικά Φάρμακα. Αυτό είναι ένα συνταρακτικό συμπέρασμα που μπορεί να ταρακουνήσει τα θεμέλια της Σύγχρονης Ομοιοπαθητικής, αλλά μετά από τον αρχικό «σεισμό», το αποτέλεσμα θα είναι μια Νέα Ομοιοπαθητική Ιατρική, πιο επιστημονική, πιο εύκολη και με βαθύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα ακόμα και στις Χρόνιες Ασθένειες. Αυτή τη νέα Ομοιοπαθητική έχω ονομάσει Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική. Αφορά όλους τους τομείς θεωρίας και κλινικής πράξης και περιγράφεται εκτενώς στα δεκάδες ιατρικά μου βιβλία, καθώς και στις εκατοντάδες βιντεοσκοπημένων μαθημάτων για γιατρούς. Προς μια Νέα Οξεία Materia Medica και προς ένα Νέο Repertory Οξέων Ασθενειών Τι συνέβαινε όμως με τις Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Εικόνες; Με τα Οξέα Ομοιοπαθητικά Φάρμακα; Πόσες Εικόνες Αποδείξεων - Τοξικολογικές Εικόνες - Τεχνητές Οξείες Ασθένειες

39 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 41 αντιστοιχούσαν σε φυσικά υπάρχουσες Οξείες Ασθένειες - Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις και άρα σε Οξέα Ιδιοσυγκρασιακά Ομοιο-παθητικά Φάρμακα; Ένας μόνο τρόπος υπήρχε για να το διαπιστώσει κανείς. Να συνδυάσει τις πληροφορίες των Αποδείξεων με την κλινική εμπειρία. Η κλινική εμπειρία, άλλωστε, δεν είναι παρά η «Λυδία Λίθος» κάθε θεωρίας και κάθε υπόθεσης. Ναι, ωραία η θεωρία, αλλά με ποιο τρόπο θα γινόταν αυτό; Με ποια μεθοδολογία; Και πάλι δεν ήθελα να στηριχτώ άκριτα στην πεπατημένη οδό. Υπάρχουν εκατοντάδες ομοιοπαθητικά βιβλία που είτε αναμασούν την υπάρχουσα γνώση για τις Οξείες Ασθένειες είτε περιέχουν αυθαίρετες γνώμες. Πέραν τούτου, όλα αυτά τα βιβλία έχουν μέσα τους, σαν κύριο κορμό όλες εκείνες τις χιλιάδες Εικόνες Αποδείξεων που δεν αντιστοιχούν σε φυσικά υπάρχουσες Οξείες Ασθένειες Οξείες Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις και άρα κακώς θεωρούνται ως Οξέα Ομοιοπαθητικά Φάρμακα. Και πάλι, έπρεπε να ανατρέξω σε αξιόπιστους «κλασσικούς» όπως ο Κεντ αλλά φιλτράροντας τις πληροφορίες, τις απόψεις και την κλινική εμπειρία με το φίλτρο των Συμπαντικών και Ομοιοπαθητικών Νόμων και με το φίλτρο της δικής μου κλινικής εμπειρίας. Καρπός αυτών των αναζητήσεων ήταν η πρώτη έκδοση του βιβλίου «Ομοιοπαθητική Θεραπεία Οξέων Ασθενειών, Τόμος Α» πριν από μερικά χρόνια. Το βιβλίο αυτό ήταν ουσιαστικά η συνέχεια του βιβλίου «Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική Φαρμακολογία». Το τελευταίο αφορούσε τον τομέα των Χρόνιων Ασθενειών

40 42 Άθως Όθωνος ενώ το πρώτο τον τομέα των Οξέων Ασθενειών. Η «Ομοιοπαθητική Θεραπεία Οξέων Ασθενειών, Τόμος Α» περιλάμβανε κάποια θεμελιώδη θεωρητικά θέματα όπως τη διαφορά Νόσου και Ασθένειας, την έννοια της Ιδιοσυγκρασίας, τη διαφορά Οξείας και Χρόνιας Ασθένειας, τη διάκριση των Εικόνων Αποδείξεων από τις Ιδιοσυγκρασιακές Επιδράσεις - Φυσική Ασθένεια και τη διαφορά Repertorising και Key Note Prescribing από την Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Διάγνωση. Επιπλέον, γινόταν παράθεση του τρόπου με τον οποίο μπορούσαν να εφαρμοστούν οι αρχές της Κλασσικής Μιασματικής Ιδιοσυγκρασιακής Διάγνωσης στη Συνταγογράφηση για Οξείες Ασθένειες. Ο τρόπος αυτός απαιτούσε τη δημιουργία ενός Υπενθυμητικού όπως ονομάστηκε τότε Repertory και μιας Υπενθυμητικής Materia Medica που αφορούσαν Οξείες Ασθένειες και στηριζόντουσαν στα αντίστοιχα βιβλία του Κεντ. Το βιβλίο αυτό περιλάμβανε επίσης την εφαρμογή αυτών των αρχών όσον αφορά την προσέγγιση Οξέων Ασθενειών όπως Κρυολογήματα, Ουρολοιμώξεις, Οσφυαλγία, Διάρροια, Πονοκέφαλοι και Ίλιγγος. Πέρασαν μερικά χρόνια από την πρώτη έκδοση και ήδη υπήρξε μια πρώτη κλινική εφαρμογή και εμπειρία βασισμένη στο βιβλίο αυτό. Αλλά υπήρχαν πολύ περισσότερα Οξέα Περιστατικά που έπρεπε να αναλυθούν με τον ίδιο τρόπο. Υπήρχαν επίσης οι μαθητές μου που πίεζαν προς την κατεύθυνση της ολοκλήρωσης ενός τέτοιου εγχειρήματος για όλα τα συνήθη οξέα περιστατικά. Αυτό, όμως, απαιτούσε ατελείωτες ώρες θεωρητικής δουλειάς για να χτενίσει κανείς κυριολεκτικά όλο το Repertory και όλη τη Materia Medica του Κεντ αφαιρώντας, συμπυκνώνοντας, μελετώντας, συγκρίνοντας, κλπ.

41 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 43 Τελικά, έγινε όλη αυτή η δουλειά και παρατίθεται σε αυτό το νέο βιβλίο. Το βιβλίο αυτό είναι προτεινόμενο «εργαλείο δουλειάς». Μένει να δοκιμαστεί στην κλινική πράξη από το συγγραφέα για πολλά χρόνια αλλά και από άλλους συναδέλφους για να αποδείξει τη θεραπευτική τους αξία. Ο χρόνος θα δείξει πόσο χρήσιμο και αξιόπιστο είναι. Εγώ ταλαιπωρήθηκα όσο και χάρηκα γράφοντας το και το παραδίδω σε όλους με χαρά και ανακούφιση! Αθήνα, Ιανουάριος 2014

42 44 Άθως Όθωνος

43 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 45 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 ΝΟΣΟΣ, ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΙΔΙΟΣΥΓΚΡΑΣΙΕΣ 1.1 Ορισμός της Υγείας και της Ασθένειας 1.2 Διαφορά Ασθένειας και Νόσου 1.3 Χρόνια και Οξεία Νόσος, Χρόνια και Οξεία Ασθένεια 1.4 Επιπτώσεις στη θεραπεία λόγω της αντίληψης της Νόσου ή της αντίληψης της Ασθένειας 1.5 Τι είναι οι Ιδιοσυγκρασίες 1.1 Ορισμός της Υγείας και της Ασθένειας Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι απαραίτητο το να ακολουθούμε τους Συμπαντικούς Νόμους, και κατ επέκταση τους Ομοιοπαθητικούς Νόμους, σε όλους τους τομείς εφαρμογής της. Αλλιώς, οποιαδήποτε Επιστήμη, παύει να είναι επιστημονική. Και, βέβαια, αυτό ισχύει και για τη διάγνωση και θεραπεία των Οξέων Ασθενειών. Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε σύμφωνοι με το Νόμο του Όλου και το Νόμο της Ιεραρχίας θα πρέπει, πριν εξετάσουμε τη θεραπεία των Οξέων Ασθενειών, να ορίσουμε τι είναι Ασθένεια και τι Υγεία, ποια η διαφορά Οξείας Ασθένειας και Χρόνιας Ασθένειας και ποια η διαφορά Ασθένειας και Νόσου.

44 46 Άθως Όθωνος Όλα αυτά έχουν συζητηθεί διεξοδικά στο βιβλίο «Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική» καθώς και στα υπόλοιπα βιβλία. Γι αυτό και θα αναφερθώ επιγραμματικά στον ορισμό των όρων πριν εξειδικεύσουμε στις ιδιαιτερότητες της θεραπευτικής αντιμετώπισης των Οξέων Ασθενειών. Βάσει του Συμπαντικού Νόμου της Ενότητας και Ποικιλομορφίας, στον Κόσμο της Δυαδικότητας που ζούμε, Υγεία και Ασθένεια δεν μπορούν να εξεταστούν ξεχωριστά για τον ίδιο λόγο που δεν μπορείς να εξετάσεις τη μέρα χωρίς τη νύχτα και αντίστροφα. Κι αυτό γιατί η νύχτα είναι η απουσία της μέρας - δηλαδή του φωτός του ήλιου - και η Ασθένεια δεν είναι παρά η απουσία της Υγείας, η απουσία της ισορροπίας. Η Υγεία είναι το πρωταρχικό μέρος του δίπολου και η Ασθένεια το δευτερεύον. Ασθένεια, επομένως στην Ομοιοπαθητική, είναι η απουσία Υγείας, η απουσία ισορροπίας. Υγεία, δε, είναι η κατάσταση ισορροπίας του ατόμου με τον εαυτό του, με τον Υλικό Κόσμο, τον Αιθερικό Κόσμο, τον Ψυχικό Κόσμο, με τους άλλους ανθρώπους καθώς και με τους Συμπαντικούς Νόμους και το Θεό/ Σύμπαν (όπως και να θέλει να το πει κάποιος), μέσω της ορθής χρήσης της ελεύθερης του βούλησης, ώστε να εκπληρώσει τη φυσική του αποστολή. Ένα οποιοδήποτε άτομο, περνάει σε κατάσταση Ασθένειας όταν κάνει λανθασμένη χρήση της ελεύθερης του βούλησης σε διάφορα επίπεδα, με αποτέλεσμα να μην εκπληρώνει τη φυσική του αποστολή σαν Άνθρωπος. Όπως ήδη διαπιστώνει εύκολα, κάποιος, ο ομοιοπαθητικός και ολιστικός ορισμός της Υγείας-Ασθένειας, αφορά όλα τα επίπεδα ύπαρξης του Ανθρώπου και του Σύμπαντος. Αυτό αμέ-

45 Διάγνωση και Θεραπεία Οξέων Ασθενειών 47 σως-αμέσως μας δίνει και τη διαφορά αντίληψης του ίδιου θέματος από το επικρατές Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα. 1.2 Διαφορά Ασθένειας και Νόσου Το Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα επικεντρώνεται στην έννοια της Ασθένειας παρά στην έννοια της Υγείας και πολύ περισσότερο στην έννοια της Νόσου παρά στην έννοια της Ασθένειας. Νόσος, στην Αλλοπαθητική, σημαίνει ένα σύμπτωμα ή ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων από ένα ή περισσότερα όργανα ή οργανικά συστήματα που συνιστούν συγκεκριμένη κλινική εικόνα. Αυτή η κλινική εικόνα συμπληρώνεται με παθολογοανατομικά και ιστολογικά ευρήματα, εργαστηριακές και παρακλινικές εξετάσεις. Όπως ήδη έχουμε αναλύσει διεξοδικά στο βιβλίο «Κλασσική Μιασματική Ιδιοσυγκρασιακή Ομοιοπαθητική», η Νόσος δεν έχει φυσικά δοσμένη υπόσταση. Δεν είναι παρά ένα ανομοιογενές συνονθύλευμα από Προκλητικούς Παράγοντες Ασθενειών, Παθογενετικούς Μηχανισμούς, Συμπτώματα και Σημεία, παθολογοανατομικά Ευρήματα και Εργαστηριακά Ευρήματα. Η ίδια ανομοιογένεια, ως είναι φυσικό, παρατηρείται και στη θεραπευτική αντιμετώπιση κάθε Νόσου. Τελικά, όμως, συνήθως, ως θεραπεία προτείνεται κατά κύριο λόγο η καταστολή των συμπτωμάτων ή της νόσου σαν σύνολο. Σε αντίθεση με τα πιο πάνω, η Ομοιοπαθητική και Ολιστική Ιατρική, προτάσσει την έννοια της Ασθένειας που αφορά το άτομο - και μάλιστα το συγκεκριμένο άτομο - και όχι τη γενική παθολογία. Κι αυτό, γιατί αυτό που ασθενεί ή υγιαίνει είναι το

46 48 Άθως Όθωνος άτομο και μάλιστα υπό την καθοριστική επίδραση της φυσικά δοσμένης κατάστασης των Αιθερικών Μιασματικών και Ιδιοσυγκρασιακών Αρνητικών Επιδράσεων. Η Νόσος αναφέρεται στη μεμονωμένη σωματική παθολογία και μάλιστα στην κοινή συνισταμένη παθολογία όλων των ατόμων ενώ η Ασθένεια αφορά την εξατομικευμένη μιασματική και ιδιοσυγκρασιακή ψυχοσωματική παθολογία του ατόμου σαν όλον. Γι αυτό και υπάρχει η γενική κατάσταση Ασθένειας σε ένα άτομο, δηλαδή η έλλειψη σθένους σαν όλον, ενώ υπάρχουν πάρα πολλές μεμονωμένες Νόσοι που μπορεί να αφορούν το ίδιο άτομο. Ένα άτομο λοιπόν ασθενεί σαν σύνολο έστω και αν πάσχει από συγκεκριμένες τοπικές νόσους όπως γαστρίτιδα, άσθμα, έκζεμα και κρίσεις πανικού. 1.3 Χρόνια και Οξεία Νόσος, Χρόνια και Οξεία Ασθένεια Στο Αλλοπαθητικό Θεραπευτικό Σύστημα οι Νόσοι χωρίζονται σε Χρόνιες και Οξείες. Οξεία Νόσος θεωρείται οποιαδήποτε απότομη και έντονη, συνήθως, κλινική εικόνα με βραχεία διάρκεια που μπορεί να είναι είτε υποτροπή μιας Χρόνιας Νόσου είτε άσχετη με αυτήν. Χρόνια Νόσος θεωρείται αυτή που έχει σταδιακή έναρξη, χρόνια διαδρομή με υποτροπές (Οξεία Νόσος) και δύσκολα εξαλείφεται συνοδεύοντας συνήθως το άτομο για χρόνια ή εφ όρου ζωής. Στην Ομοιοπαθητική δεχόμαστε συμβατικά τους πιο πάνω ορισμούς για λόγους συνεννόησης με τους αλλοπαθητικούς συναδέλφους. Αλλά θεωρούμε ότι μια τέτοια ταξινόμηση της ανθρώπινης παθολογίας δεν είναι φυσική. Γι αυτό και όχι