/11 1. ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ

Transcript

1 PLATELIA Toxo IgG 1 Πλακέτα ΠΟΣΟΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ IgG ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΙΤΟΥ TOXOPLASMA GONDII ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΟΡΟ Ή ΠΛΑΣΜΑ ΜΕ ΑΝΟΣΟΕΝΖΥΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ /11 1. ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΗΣΗ Η εξέταση Platelia Toxo IgG είναι μια έμμεση ανοσοενζυμική ανάλυση ELISA για τον ποσοτικό προσδιορισμό αντισωμάτων IgG έναντι του παρασίτου Toxoplasma gondii στον ανθρώπινο ορό ή πλάσμα. 2. ΚΛΙΝΙΚΗ ΑΞΙΑ Το παράσιτο T. gondii είναι ένα πρωτόζωο που προκαλεί λοιμώξεις σε πολλά είδη θηλαστικών και πτηνών. Η τοξοπλάσμωση, μια λοίμωξη που απαντάται συχνά σε ανθρώπους και ζώα, είναι συνήθως ασυμπτωματική. Η συχνότητα εμφάνισης της λοίμωξης αυτής στον πληθυσμό, που καθορίστηκε με ορολογικές εξετάσεις, ενδέχεται να διαφέρει ανάλογα με τη χώρα προέλευσης και την ηλικία. Η τοξοπλάσμωση κατά τη διάρκεια της κύησης θεωρείται υπεύθυνη για σοβαρές συγγενείς ανωμαλίες (πιο συγκεκριμένα, διαταραχή εγκεφαλικών λειτουργιών) και ορισμένες φορές για θνησιγένεια. Η παρουσία του αντισώματος Toxo IgG στις γυναίκες πριν από τη σύλληψη διασφαλίζει την προστασία του εμβρύου έναντι ενδεχόμενης τοξοπλάσμωσης κατά τη διάρκεια της κύησης. Τα άτομα που πάσχουν από το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοποιητικής Ανεπάρκειας (AIDS) ή αντιμετωπίζουν άλλες καταστάσεις ανοσοκαταστολής παρουσιάζουν συχνά προδιάθεση για σοβαρή τοξοπλάσμωση. Οι λοιμώξεις αυτές οφείλονται κυρίως στην επανενεργοποίηση των κύστεων του παρασίτου T. gondii που προϋπήρχαν της λοίμωξης HIV. Η ειδική διάγνωση της λοίμωξης από T. gondii μπορεί να είναι περίπλοκη και η απομόνωση του παρασίτου είναι σπάνια. Η ορολογική επιβεβαίωση του αντισώματος T. gondii αποτελεί ένδειξη της έκθεσης στο παράσιτο και είναι ευρέως αποδεκτή ως μέσο καθορισμού της ανοσολογικής κατάστασης και της ευαισθησίας στη λοίμωξη. Η ανίχνευση διαφόρων ισοτύπων καθιστά δυνατή είτε τη χρονολόγηση του παρασίτου T. gondii και τη χορήγηση της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής σε περίπτωση πρόσφατης λοίμωξης, είτε τη σύσταση μέτρων προφύλαξης, όπως: οδηγίες υγιεινής διατροφής σε εγκύους, χημειοπροφύλαξη σε άτομα με ανοσοκαταστολή. 3. ΑΡΧΗ Η εξέταση Platelia Toxo IgG είναι μια εξέταση για την ανίχνευση και την τιτλοποίηση αντισωμάτων IgG έναντι του παρασίτου Toxoplasma gondii στον ανθρώπινο ορό ή πλάσμα με χρήση μιας έμμεσης ανοσοενζυμικής ανάλυσης ELISA. Για την επικάλυψη της μικροπλάκας, χρησιμοποιείται αντιγόνο T. gondii. Ως συζεύκτης χρησιμοποιείται ένα μονόκλωνο αντίσωμα επισημασμένο με υπεροξειδάση, το οποίο είναι ειδικό για ανθρώπινες γ-αλυσίδες (anti-igg). Η εξέταση περιλαμβάνει τα παρακάτω βήματα: Βήμα 1 Τα δείγματα των ασθενών και οι βαθμονομητές αραιώνονται σε αναλογία 1/21 και, στη συνέχεια, κατανέμονται στα μικροβυθίσματα της μικροπλάκας. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου επώασης μίας ώρας στους 37 C, τα αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii, που υπάρχουν στο δείγμα, δεσμεύονται στο αντιγόνο T. gondii με το οποίο έχουν επικαλυφθεί τα μικροβυθίσματα της μικροπλάκας. Μετά την επώαση, τα αδέσμευτα, μη ειδικά αντισώματα και άλλες πρωτεΐνες ορού απομακρύνονται με πλύσεις. 1

2 Βήμα 2 Ο συζεύκτης (μονόκλωνο αντίσωμα επισημασμένο με υπεροξειδάση, ειδικό για ανθρώπινες γ- αλυσίδες) προστίθεται στα μικροβυθίσματα της μικροπλάκας. Κατά τη διάρκεια αυτού του σταδίου επώασης μίας ώρας στους 37 C, το επισημασμένο αντίσωμα δεσμεύεται στο IgG ορού που καθηλώνεται από το αντιγόνο T. gondii. Ο αδέσμευτος συζεύκτης απομακρύνεται με πλύσεις στο τέλος της επώασης. Βήμα 3 Η παρουσία ανοσοσυμπλεγμάτων (αντιγόνο T. gondii, αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii, συζεύκτης anti-igg) καταδεικνύεται από την προσθήκη σε κάθε μικροβύθισμα ενός ενζυματικού διαλύματος ανάπτυξης. Βήμα 4 Μετά την επώαση σε θερμοκρασία δωματίου ( C), η ενζυμική αντίδραση διακόπτεται με την προσθήκη ενός διαλύματος θειικού οξέος 1N. Η ένδειξη οπτικής πυκνότητας, που λαμβάνεται με φασματοφωτόμετρο ρυθμισμένο σε μήκος κύματος 450/620 nm, είναι ανάλογη της ποσότητας των αντισωμάτων IgG έναντι του παρασίτου T. gondii που υπάρχουν στο δείγμα και μετατρέπεται σε IU/ml με τη χρήση πρότυπης καμπύλης, που έχει βαθμονομηθεί με βάση το Διεθνές Πρότυπο TOX- M του οργανισμού WHO. 4. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΪΟΝ Τα αντιδραστήρια παρέχονται σε επαρκή ποσότητα για την εκτέλεση 96 εξετάσεων. Όλα τα αντιδραστήρια προορίζονται αποκλειστικά για διαγνωστική χρήση in vitro. Ετικέτα Φύση των αντιδραστηρίων Παρουσίαση R1 Μικροπλάκα Μικροπλάκα: (Έτοιμο για χρήση): 1 12 ταινίες με 8 αποσπώμενα μικροβυθίσματα, επικαλυμμένα με αδρανοποιημένο αντιγόνο T. gondii R2 Συμπυκνωμένο Συμπυκνωμένο διάλυμα πλύσης (20X): 1 x 70 ml διάλυμα πλύσης Ρυθμιστικό διάλυμα TRIS-NaCl (ph 7,4), 2% (20X) Tween 20 Συντηρητικό: 0,04% ProClin 300 R3 Βαθμονομητής 0 Βαθμονομητής 0: 1 x 0,75 ml Ανθρώπινος ορός, αρνητικός για αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii και αρνητικός για αντιγόνα HBs, anti-hiv1, anti-hiv2 και anti-hcv Συντηρητικό: 0,098% ProClin 300 R4a Βαθμονομητής 6 Βαθμονομητής 6 IU/ml: 1 x 0,75 ml Ανθρώπινος ορός, θετικός για αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii και αρνητικός για αντιγόνα HBs, anti-hiv1, anti-hiv2 και anti-hcv Συντηρητικό: 0,098% ProClin 300 R4b Βαθμονομητής 60 Βαθμονομητής 60 IU/ml: Ανθρώπινος ορός, θετικός για αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii και αρνητικός για αντιγόνα HBs, anti-hiv1, anti-hiv2 και anti-hcv Συντηρητικό: 0,098%ProClin x 0,75 ml 2

3 R4c R6 Ετικέτα Φύση των αντιδραστηρίων Παρουσίαση Βαθμονομητής Βαθμονομητής 240 IU/ml: 1 x 0,75 ml 240 Ανθρώπινος ορός, θετικός για αντισώματα IgG έναντι του παρασίτου T. gondii και αρνητικός για αντιγόνα HBs, anti-hiv1, anti-hiv2 και anti-hcv Συζεύκτης (51X) Συντηρητικό: 0,098%ProClin 300 Συζεύκτης (51X): Μονόκλωνα αντισώματα ποντικού σε ανθρώπινες γ- αλυσίδες, συνδεδεμένα σε υπεροξειδάση ραφανίδας Συντηρητικό: 0,159% ProClin 300 R7 Αραιωτικό Αραιωτικό για δείγματα και συζεύκτη (έτοιμο για χρήση): Διάλυμα Tris-NaCl (ph 7,7), γλυκερόλη, 0,1% Tween 20, ερυθρό της φαινόλης Συντηρητικό: 0,148% ProClin 300 R9 Χρωμογόνο TMB Χρωμογόνο (έτοιμο για χρήση): τετραμεθυλοβενζιδίνη (< 0,1%), H 2 O 2 (<1%) R10 Διάλυμα αναστολής Διάλυμα αναστολής (έτοιμο για χρήση): Διάλυμα θειικού οξέος 1 N 1 x 0,7 ml 1 x 100 ml 1 x 28 ml 1 x 28 ml Για τις συνθήκες αποθήκευσης και την ημερομηνία λήξης, ανατρέξτε στις ενδείξεις που αναγράφονται στη συσκευασία. 5. ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ Η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων εξαρτάται από τη σωστή εφαρμογή της ακόλουθης ορθής εργαστηριακής πρακτικής: Μη χρησιμοποιείτε αντιδραστήρια που έχουν λήξει. Μην αναμιγνύετε και μη συνδυάζετε σε μια συγκεκριμένη ανάλυση αντιδραστήρια από διαφορετικές παρτίδες. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Για το διάλυμα πλύσης (R2, στοιχεία ετικέτας: 20x, πράσινου χρώματος), χρωμογόνο (R9, στοιχεία ετικέτας: TMB, γαλαζοπράσινου χρώματος) και το διάλυμα αναστολής (R10, στοιχεία ετικέτας: 1N, κόκκινου χρώματος) μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διαφορετικές παρτίδες από εκείνες που περιλαμβάνονται στο κιτ, με την προϋπόθεση ότι αυτά τα αντιδραστήρια είναι απολύτως ισοδύναμα και ότι θα χρησιμοποιηθεί η ίδια παρτίδα σε μια συγκεκριμένη ανάλυση. ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Δεν επιτρέπεται η χρήση αραιωτικού (R7) από παρτίδες που δεν παρέχονται με το κιτ. Επίσης, δεν επιτρέπεται η χρήση του αραιωτικού (R7) που παρέχεται με τα κιτ της εξέτασης Platelia Toxo IgM (Αρ. αναφ ). ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Επιπλέον, το διάλυμα πλύσης (R2, στοιχεία ετικέτας: 20x, πράσινου χρώματος) μπορεί να αναμιχθεί με τα υπόλοιπα 2 διαλύματα πλύσης που συμπεριλαμβάνονται σε διάφορα κιτ αντιδραστηρίων της Bio-Rad (R2, στοιχεία ετικέτας: 10x, μπλε χρώματος ή 10x, πορτοκαλί χρώματος), μετά από κατάλληλη ανασύσταση και με την προϋπόθεση ότι θα χρησιμοποιηθεί μόνο ένα μίγμα σε μια συγκεκριμένη ανάλυση. Πριν από τη χρήση, περιμένετε 30 λεπτά, ώστε τα αντιδραστήρια να αποκτήσουν θερμοκρασία δωματίου ( C). Ανασυστήστε προσεκτικά ή αραιώστε τα αντιδραστήρια αποφεύγοντας τυχόν μόλυνση. Μην εκτελείτε την εξέταση παρουσία δραστικών αερίων (οξέων, αλκαλίων, αλδεϋδών) ή σκόνης που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ενζυμική δραστηριότητα του συζεύκτη. 3

4 Χρησιμοποιείτε υλικά από γυαλί που έχουν πλυθεί και ξεπλυθεί σχολαστικά με απιονισμένο νερό ή κατά προτίμηση υλικά μίας χρήσης. Η πλύση της μικροπλάκας αποτελεί ιδιαίτερα σημαντικό στάδιο σε αυτήν τη διαδικασία: τηρείτε το συνιστώμενο αριθμό κύκλων πλύσης και βεβαιωθείτε ότι όλα τα μικροβυθίσματα είναι πλήρως γεμάτα και, στη συνέχεια, άδεια. Οι εσφαλμένες πλύσεις ενδέχεται να οδηγήσουν σε ανακριβή αποτελέσματα. Μην αφήνετε τη μικροπλάκα να στεγνώσει στο διάστημα από το τέλος των πλύσεων και μέχρι την κατανομή των αντιδραστηρίων. Μη χρησιμοποιείτε ποτέ το ίδιο δοχείο για την κατανομή του συζεύκτη και του διαλύματος ανάπτυξης. Η ενζυμική αντίδραση είναι εξαιρετικά ευαίσθητη σε μέταλλα ή μεταλλικά ιόντα. Επομένως, κανένα μεταλλικό στοιχείο δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή με τα διάφορα διαλύματα που περιέχουν συζεύκτη ή χρωμογόνο. Το διάλυμα χρωμογόνου (R9) θα πρέπει να είναι άχρωμο. Η εμφάνιση μπλε χρώματος δηλώνει ότι το αντιδραστήριο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πρέπει να αντικατασταθεί. Για κάθε δείγμα χρησιμοποιείτε νέο ακροφύσιο πιπέτας. Ελέγχετε αν οι πιπέτες και ο υπόλοιπος εξοπλισμός λειτουργούν σωστά και με ακρίβεια. Οδηγίες για την υγιεινή και την ασφάλεια Το υλικό ανθρώπινης προέλευσης που χρησιμοποιήθηκε στην προετοιμασία αντιδραστηρίων εξετάστηκε και βρέθηκε αρνητικό στην παρουσία αντιγόνου επιφανείας της ηπατίτιδας Β (HBs Ag), αντισωμάτων κατά του ιού της ηπατίτιδας C (anti-hcv) και του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (anti-hiv1 και anti HIV2). Καθώς καμία μέθοδος δεν μπορεί να εγγυηθεί απολύτως την απουσία μολυσματικών παραγόντων, πρέπει να χειρίζεστε τα αντιδραστήρια ανθρώπινης προέλευσης και τα δείγματα ασθενή ως εν δυνάμει μολυσματικά: Οποιοδήποτε υλικό, συμπεριλαμβανομένων των διαλυμάτων πλύσης, που έρχεται σε άμεση επαφή με δείγματα και αντιδραστήρια που περιέχουν υλικά ανθρώπινης προέλευσης, θα πρέπει να θεωρείται εν δυνάμει μολυσματικό. Χρησιμοποιείτε γάντια μίας χρήσης κατά το χειρισμό δειγμάτων και αντιδραστηρίων. Μην αναρροφάτε με πιπέτα από το στόμα. Αποφεύγετε τη διαρροή δειγμάτων ή διαλυμάτων που περιέχουν μολυσματικά υλικά. Τυχόν κηλίδες πρέπει να καθαρίζονται με λευκαντικό αραιωμένο κατά 10%. Στην περίπτωση κηλίδων οξέος, οι κηλίδες πρέπει αρχικά να εξουδετερωθούν με διττανθρακικό νάτριο και, στη συνέχεια, να καθαριστούν με λευκαντικό αραιωμένο κατά 10% και να σκουπιστούν με απορροφητικό χαρτί. Το υλικό που χρησιμοποιήθηκε για τον καθαρισμό πρέπει να απορρίπτεται σε δοχείο για μολυσμένα απορρίμματα. Τα δείγματα ασθενών, τα αντιδραστήρια που περιέχουν υλικά ανθρώπινης προέλευσης, καθώς και τα μολυσμένα υλικά και προϊόντα θα πρέπει να απορρίπτονται μετά την απολύμανση αποκλειστικά: - με εμβάπτιση σε λευκαντικό τελικής συγκέντρωσης 5% υποχλωριώδους νατρίου εντός 30 λεπτών, - ή με αποστείρωση σε αυτόκαυστο στους 121 C για τουλάχιστον 2 ώρες. ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην τοποθετείτε στο αυτόκαυστο διαλύματα που περιέχουν υποχλωριώδες νάτριο Αποφεύγετε τυχόν επαφή του δέρματος και του βλεννογόνου με τα αντιδραστήρια, συμπεριλαμβανομένων όσων δεν θεωρούνται επικίνδυνα. Ο χειρισμός και η απόρριψη χημικών ουσιών και βιολογικών απορριμμάτων πρέπει να εκτελείται σύμφωνα με την ορθή εργαστηριακή πρακτική. Για συστάσεις αναφορικά με τους κινδύνους και τις προφυλάξεις που σχετίζονται με κάποια χημικά συστατικά αυτού του κιτ εξέτασης, ανατρέξτε στα εικονογραφήματα που αναφέρονται στις ετικέτες και στις πληροφορίες που παρέχονται στο τέλος των οδηγιών χρήσης. Το Δελτίο Δεδομένων Ασφαλείας διατίθεται στη διεύθυνση 4

5 6. ΔΕΙΓΜΑΤΑ 1. Ο ορός και το πλάσμα (EDTA, ηπαρίνη ή κιτρικό οξύ) είναι οι συνιστώμενοι τύποι δείγματος. 2. Τηρείτε τις παρακάτω συστάσεις για το χειρισμό, την επεξεργασία και την αποθήκευση δειγμάτων αίματος: Συλλέγετε όλα τα δείγματα αίματος τηρώντας τις συνήθεις προφυλάξεις για φλεβοκέντηση. Για τον ορό, περιμένετε μέχρι τα δείγματα να πήξουν πλήρως πριν από τη φυγοκέντρηση. Διατηρείτε τα σωληνάρια κλειστά διαρκώς. Μετά τη φυγοκέντρηση, διαχωρίζετε τον ορό ή το πλάσμα από το πήγμα ή τα ερυθρά αιμοσφαίρια σε αεροστεγώς σφραγισμένο σωληνάριο αποθήκευσης. Τα δείγματα μπορούν να αποθηκευτούν στους +2-8 C, εάν η εξέταση πραγματοποιηθεί εντός 7 ημερών. Εάν η εξέταση δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί εντός 7 ημερών ή τα δείγματα πρόκειται να αποσταλούν, καταψύξτε τα στους -20 C ή σε χαμηλότερη θερμοκρασία. Μη χρησιμοποιείτε δείγματα που έχουν αποψυχθεί περισσότερες από 5 φορές. Τα δείγματα που έχουν καταψυχθεί πρόσφατα θα πρέπει να αναμιγνύονται καλά (Vortex) μετά την απόψυξή τους και πριν από την εξέταση. 3. Τα δείγματα που περιέχουν 90 g/l λευκωματίνης ή 100 mg/l μη συζευγμένης χολερυθρίνης, τα λιπαιμικά δείγματα που περιέχουν 36 g/l τριελαΐνης (τριγλυκεριδίων) και τα αιμολυμένα δείγματα που περιέχουν έως και 10 g/l αιμοσφαιρίνης δεν επηρεάζουν τα αποτελέσματα. 4. Μη θερμαίνετε τα δείγματα. 7. ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΝΑΛΥΣΗΣ 7.1 Απαιτούμενα υλικά που δεν παρέχονται Αναδευτήρας τύπου Vortex. Συσκευή ανάγνωσης μικροπλάκας με φίλτρα 450 και 620 nm (*). Επωαστής μικροπλάκας με θερμοστατική ρύθμιση στους 37 ± 1 C (*). Αυτόματη, ημιαυτόματη ή χειροκίνητη συσκευή πλύσης μικροπλάκας (*). Αποστειρωμένο, αποσταγμένο ή απιονισμένο νερό. Γάντια μίας χρήσης. Γυαλιά ασφαλείας. Απορροφητικό χαρτί. Αυτόματες ή ημιαυτόματες, ρυθμιζόμενες ή σταθερές πιπέτες ή πολυ-πιπέτες για τη μέτρηση και τη διοχέτευση 10 µl έως 1000 µl και 1 ml, 2 ml και 10 ml. Βαθμονομημένοι κύλινδροι χωρητικότητας 25 ml, 50 ml, 100 ml και 1000 ml. Υποχλωριώδες νάτριο (λευκαντικό) και διττανθρακικό νάτριο. Δοχείο για βιολογικά επικίνδυνα απόβλητα. Σωληνάρια μίας χρήσης. (*) Για αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με το συνιστώμενο εξοπλισμό, επικοινωνήστε με το τμήμα τεχνικής υποστήριξης. 7.2 Ανασύσταση αντιδραστηρίων R1: Αφήστε τη μικροπλάκα για 30 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου ( C) πριν ανοίξετε τη σακούλα. Αφαιρέστε το δίσκο μεταφοράς, τοποθετήστε αμέσως τις μη χρησιμοποιημένες ταινίες στη σακούλα και βεβαιωθείτε ότι υπάρχει αποξηραντικό υλικό. Σφραγίστε ξανά προσεκτικά τη σακούλα και αποθηκεύστε την στους +2-8 C. R2: Αραιώστε το διάλυμα πλύσης R2 με αποσταγμένο νερό σε αναλογία 1/20: για παράδειγμα, 50 ml R2 και 950 ml αποσταγμένου νερού, για να δημιουργηθεί το έτοιμο για χρήση διάλυμα πλύσης. Προετοιμάστε 350 ml αραιωμένου διαλύματος πλύσης για μία πλάκα 12 ταινιών, εάν η πλύση εκτελείται χειροκίνητα. R3, R4a, R4b, R4c: Αραιώστε σε αναλογία 1/21 με αραιωτικό (R7) (παράδειγμα: 300 µl R µl βαθμονομητή). R6+R7: Ο συζεύκτης (R6) είναι συμπυκνωμένος 51x και πρέπει να ομογενοποιηθεί πριν από τη χρήση. Αραιώστε με αραιωτικό (R7) σε αναλογία 1/51. Για μία πλάκα, αναμίξτε 0,5 ml συζεύκτη (R6) σε 25 ml αραιωτικού (R7). Διαιρέστε αυτούς τους όγκους με το 10, για να λάβετε τον όγκο που απαιτείται για μία ταινία. 5

6 7.3 Αποθήκευση και εγκυρότητα ανοικτών και/ή ανασυσταμένων αντιδραστηρίων Το κιτ πρέπει να αποθηκεύεται στους +2-8 C. Όταν το κιτ αποθηκεύεται στους +2-8 C πριν από το άνοιγμα, κάθε συστατικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί έως την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στην εξωτερική ετικέτα του κιτ. R1: Μετά το άνοιγμα, οι ταινίες παραμένουν σταθερές έως και για 8 εβδομάδες, εάν αποθηκευτούν στους +2-8 C στην ίδια προσεκτικά κλεισμένη σακούλα (ελέγξτε αν υπάρχει αποξηραντικό υλικό). R2: Μετά την αραίωση, το διάλυμα πλύσης μπορεί να διατηρηθεί για 2 εβδομάδες στους C. Μετά το άνοιγμα, εάν το συμπυκνωμένο διάλυμα πλύσης αποθηκευτεί στους C και δεν παρατηρηθεί μόλυνση, παραμένει σταθερό μέχρι την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στην ετικέτα. R3, R4a, R4b, R4c, R6, R7: Μετά το άνοιγμα και εάν δεν παρατηρηθεί μόλυνση, τα αντιδραστήρια που είναι αποθηκευμένα στους +2-8 C παραμένουν σταθερά έως και για 8 εβδομάδες. R6+R7: Μετά την αραίωση, το διάλυμα συζεύκτη εργασίας παραμένει σταθερό για 8 ώρες σε θερμοκρασία δωματίου ( C) ή 2 εβδομάδες στους +2-8 C. R9: Μετά το άνοιγμα και εάν δεν παρατηρηθεί μόλυνση, το αντιδραστήριο που είναι αποθηκευμένο στους +2-8 C παραμένει σταθερό έως και για 8 εβδομάδες. R10: Μετά από το άνοιγμα και εάν δεν παρατηρηθεί μόλυνση, το αντιδραστήριο που είναι αποθηκευμένο στους +2-8 C παραμένει σταθερό μέχρι την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στην ετικέτα. 7.4 Διαδικασία Τηρείτε αυστηρά τη διαδικασία ανάλυσης και την ορθή εργαστηριακή πρακτική. Πριν από τη χρήση, αφήστε τα αντιδραστήρια να αποκτήσουν θερμοκρασία δωματίου ( C). Εάν χρησιμοποιείτε εύθραυστα μικροβυθίσματα απαιτείται ειδική προσοχή κατά το χειρισμό. Χρησιμοποιείτε όλους τους βαθμονομητές με κάθε ανάλυση, ώστε να διασφαλιστεί η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων της ανάλυσης. 1. Καθορίστε προσεκτικά το διάγραμμα κατανομής και ταυτοποίησης για βαθμονομητές και δείγματα ασθενών. 2. Προετοιμάστε το αραιωμένο διάλυμα πλύσης (R2) [Ανατρέξτε στην ενότητα 7.2]. 3. Αφαιρέστε το δίσκο μεταφοράς και τις ταινίες (R1) από το προστατευτικό σακουλάκι [Ανατρέξτε στην ενότητα 7.2]. 4. Σε κατάλληλα επισημασμένα σωληνάρια, αραιώστε τους βαθμονομητές R3, R4a, R4b, και R4c και τα δείγματα ασθενών (S1, S2 ) με αραιωτικό (R7) σε αναλογία 1/21: 300 µl αραιωτικού (R7) και 15 µl δείγματος [Ανατρέξτε στην ενότητα 7.2]. Στροβιλίστε τα αραιωμένα δείγματα. 5. Ακολουθώντας αυστηρά την παρακάτω σειρά, διοχετεύστε σε κάθε μικροβύθισμα 200µl αραιωμένων βαθμονομητών και δειγμάτων ασθενών: A R3 S5 S13 B R4a S6 C R4b S7 D R4c S8 E S1 S9 F S2 S10 G S3 S11 H S4 S12 6. Καλύψτε τη μικροπλάκα με ένα αυτοκόλλητο σφραγιστικό πλάκας και, στη συνέχεια, πιέστε σταθερά την πλάκα, ώστε να διασφαλιστεί στεγανή σφράγιση. Επωάστε τη μικροπλάκα αμέσως σε υδατόλουτρο που ελέγχεται από θερμοστάτη ή σε ξηρό επωαστή για 1 ώρα 5 λεπτά στους 37 C 1 C. 6

7 7. Πριν από την ολοκλήρωση της πρώτης περιόδου επώασης, προετοιμάστε το διάλυμα συζεύκτη εργασίας (R6+R7) [Ανατρέξτε στην ενότητα 7.2]. 8. Στο τέλος της πρώτης περιόδου επώασης, αφαιρέστε το αυτοκόλλητο σφραγιστικό πλάκας. Αναρροφήστε το περιεχόμενο όλων των μικροβυθισμάτων σε ένα δοχείο για βιολογικά επικίνδυνα απόβλητα (που περιέχει υποχλωριώδες νάτριο). Πλύνετε τη μικροπλάκα 4 φορές με 350 µl διαλύματος πλύσης (R2). Αναστρέψτε τη μικροπλάκα και σκουπίστε απαλά με απορροφητικό χαρτί, για να αφαιρεθεί το υπολειπόμενο υγρό. 9. Διοχετεύστε αμέσως 200 µl διαλύματος συζεύκτη εργασίας (R6+R7) σε όλα τα μικροβυθίσματα. Το διάλυμα πρέπει να αναδεύεται απαλά πριν από τη χρήση. 10. Καλύψτε τη μικροπλάκα με ένα αυτοκόλλητο σφραγιστικό πλάκας και, στη συνέχεια, πιέστε σταθερά την πλάκα, ώστε να διασφαλιστεί στεγανή σφράγιση. Επωάστε τη μικροπλάκα αμέσως σε υδατόλουτρο που ελέγχεται από θερμοστάτη ή σε ξηρό επωαστή για 1 ώρα 5 λεπτά στους 37 C 1 C. 11. Στο τέλος της δεύτερης περιόδου επώασης, αφαιρέστε το αυτοκόλλητο σφραγιστικό πλάκας. Αναρροφήστε το περιεχόμενο όλων των μικροβυθισμάτων σε ένα δοχείο για βιολογικά επικίνδυνα απόβλητα (που περιέχει υποχλωριώδες νάτριο). Πλύνετε τη μικροπλάκα 4 φορές με 350 µl διαλύματος πλύσης (R2). Αναστρέψτε τη μικροπλάκα και σκουπίστε απαλά με απορροφητικό χαρτί, για να αφαιρεθεί το υπολειπόμενο υγρό. 12. Διοχετεύστε γρήγορα 200 µl διαλύματος χρωμογόνου (R9) σε κάθε μικροβύθισμα και μακριά από το φως. H αντίδραση θα πρέπει να πραγματοποιηθεί σε σκοτεινό μέρος για 30 ± 5 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου ( C). Μη χρησιμοποιείτε αυτοκόλλητο σφραγιστικό πλάκας κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης περιόδου επώασης. 13. Διακόψτε την ενζυμική αντίδραση προσθέτοντας 100 µl διαλύματος αναστολής (R10) σε κάθε μικροβύθισμα. Η κατανομή θα πρέπει να εκτελεστεί με την ίδια σειρά και συχνότητα όπως για το διάλυμα ανάπτυξης. 14. Σκουπίστε προσεκτικά το κάτω μέρος της πλάκας. Διαβάστε την τιμή οπτικής πυκνότητας στα 450/620 nm χρησιμοποιώντας μια συσκευή ανάγνωσης πλάκας εντός 30 λεπτών από τη διακοπή της αντίδρασης. Οι ταινίες πρέπει να φυλάσσονται πάντα μακριά από το φως πριν από την ανάγνωση. 15. Πριν από την αναφορά των αποτελεσμάτων, ελέγξτε την αντιστοιχία μεταξύ της ένδειξης και του διαγράμματος κατανομής της πλάκας και των δειγμάτων. 8 ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ 8.1 Καθορισμός της πρότυπης καμπύλης Η παρουσία και η ποσότητα αντισωμάτων IgG έναντι του παρασίτου T. gondii στο δείγμα εξέτασης καθορίζεται με σύγκριση της οπτικής πυκνότητας (OD) του δείγματος εξέτασης με ένα πρότυπο εύρος τιμών. Η ανάλυση Platelia Toxo IgG έχει προτυποποιηθεί με βάση το Διεθνές Πρότυπο TOX-M του WHO. Ωστόσο, ενδέχεται να παρατηρηθούν ορισμένες ανακολουθίες σε τίτλους του ίδιου ορού, όταν χρησιμοποιούνται διαφορετικές ορολογικές τεχνικές για την εξέταση. Η ανακολουθία αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι το T. gondii, που χρησιμοποιείται στις διάφορες τεχνικές, περιέχει μεταβλητές αναλογίες διαλυτού αντιγόνου μεμβράνης. Σχεδιάστε την πρότυπη καμπύλη [OD = συνάρτηση ((IU/ml)], σημειώνοντας τις ενδείξεις OD των βαθμονομητών R3, R4a, R4b και R4c στον κάθετο άξονα (Υ) και, στη συνέχεια, την αντίστοιχη συγκέντρωση σε IU/ml στον οριζόντιο άξονα (Χ). Για κάθε δείγμα υπό εξέταση, υπολογίστε τον τίτλο αντισωμάτων IgG anti-t. gondii, καθορίζοντας από την πρότυπη καμπύλη που έχετε σχεδιάσει την αντίστοιχη συγκέντρωση της μετρηθείσας τιμής OD. Σημείωση: Εάν η ένδειξη OD ενός δείγματος εξέτασης που έχει αραιωθεί σε αναλογία 1/21 είναι > OD R4c, θα πρέπει να αραιώσετε το δείγμα σε αναλογία 1/210 με αραιωτικό R7 και να επαναλάβετε την ανάλυση. Στη συνέχεια, πρέπει να πολλαπλασιάσετε τις σχετικές τιμές IU/ml με ένα συντελεστή 10. 7

8 8.2 Ποιοτικός έλεγχος Συμπεριλάβετε όλους τους βαθμονομητές για κάθε μικροπλάκα και για κάθε ανάλυση και αναλύστε τα αποτελέσματα που έχουν ληφθεί. Για να θεωρηθεί έγκυρη η ανάλυση, θα πρέπει να πληρούνται τα εξής κριτήρια: Τιμές οπτικής πυκνότητας: OD R4a 0,200 OD R4b 0,400 Λόγοι οπτικής πυκνότητας: OD R4a / OD R3 5,00 OD R4b / OD R4a 2,20 OD R4c / OD R4b 1,15 Εάν αυτά τα κριτήρια ποιοτικού ελέγχου δεν πληρούνται, η ανάλυση θα πρέπει να επαναληφθεί. 8.3 Ερμηνεία αποτελεσμάτων Τίτλος αντισωμάτων anti-t. gondii (Διεθνείς μονάδες/ml) Τίτλος < 6 IU/ml Αποτέλεσμα Αρνητικό 6 IU/ml Τίτλος < 9 IU/ml Διφορούμενο Τίτλος 9 IU/ml Θετικό Ερμηνεία Ένα αρνητικό ή διφορούμενο αποτέλεσμα αποτελεί ένδειξη απουσίας επίκτητης ανοσίας, ωστόσο δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πρόσφατης λοίμωξης. Εάν υπάρχει υποψία για πρόσφατη λοίμωξη του ασθενή, θα πρέπει πραγματοποιηθεί ανάλυση δεύτερου δείγματος μετά από περίπου δύο εβδομάδες. Ένα θετικό αποτέλεσμα αποτελεί συνήθως ένδειξη παρελθούσας λοίμωξης. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πρόσφατης λοίμωξης, ειδικά εάν υπάρχουν αντισώματα IgM anti-t gondii. Σε συγκεντρώσεις άνω των 200 IU/ml, μπορεί να παρατηρηθεί υψηλότερη διακύμανση των τίτλων. 8.4 Οδηγός αντιμετώπισης προβλημάτων Η μη επαλήθευση ή επανάληψη των αντιδράσεων συχνά οφείλεται σε: Ανεπαρκή πλύση της μικροπλάκας. Μόλυνση αρνητικών δειγμάτων από ορό ή πλάσμα με υψηλό τίτλο αντισωμάτων. Μόλυνση του διαλύματος ανάπτυξης από χημικούς οξειδωτικούς παράγοντες (λευκαντικό, μεταλλικά ιόντα...). Μόλυνση του διαλύματος αναστολής. 9 ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟΔΟΣΗΣ Tα χαρακτηριστικά απόδοσης της εξέτασης Platelia Toxo IgG έχουν αξιολογηθεί σε 2 τοποθεσίες, χρησιμοποιώντας συνολικά 1310 δείγματα από έγκυες γυναίκες και δότες αίματος. Στην πρώτη τοποθεσία, διεξήχθη συγκριτική μελέτη χρησιμοποιώντας την εξέταση Platelia Toxo IgG TMB (72741) με χειροκίνητη ανάλυση. Στη δεύτερη τοποθεσία, η απόδοση της εξέτασης Platelia Toxo IgG αξιολογήθηκε σε σχέση με την εξέταση Platelia Toxo IgG TMB (72741) σε αυτόματη συσκευή ανοσοενζυμικής ανάλυσης (EIA) μικροπλάκας. Επιπλέον, οι επιδόσεις του Platelia Toxo IgG εκτιμήθηκαν χρησιμοποιώντας 47 δείγματα αίματος ομφάλιου λώρου. 8

9 9.1 Συχνότητα εμφάνισης Ο προσδιορισμός της συχνότητας εμφάνισης των αντισωμάτων IgG anti-toxoplasma gondii με χρήση της εξέτασης Platelia Toxo IgG διεξήχθη χρησιμοποιώντας έναν πίνακα 538 δειγμάτων που προέρχονταν κυρίως από έγκυες γυναίκες από την περιοχή του Παρισιού (Γαλλία), οι οποίες βρίσκονταν υπό παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της κύησης. 128 δείγματα ήταν θετικά για αντισώματα IgG anti-toxoplasma. Με την ανάλυση Platelia Toxo IgG η συχνότητα εμφάνισης καθορίστηκε στο 23,8% (128/538). 9.2 Συγκριτική μελέτη (Τοποθεσία 1) Η απόδοση της εξέτασης Platelia Toxo IgG αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας έναν πίνακα 745 δειγμάτων που ομαδοποιήθηκαν ως εξής: 606 οροί από δότες αίματος 139 οροί από έγκυες γυναίκες Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τα αποτελέσματα που λήφθηκαν από την εξέταση Platelia Toxo IgG TMB (72741), η οποία χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος αναφοράς. Platelia Toxo IgG TMB (72741) Διφορούμε Αρνητικό Θετικό Σύνολο νο* Αρνητικό Platelia Toxo IgG (72840) Διφορούμενο* Θετικό Σύνολο Συνολική συμφωνία: 743/ ,0% [IC 95% = 99,5% - 100,0%] Σχετική ειδικότητα: 365/ ,0% [IC 95% = 99,0% - 100,0%] Σχετική ευαισθησία: 378/ ,0% [IC 95% = 99,0% - 100,0%] * Τα διφορούμενα δείγματα δεν λήφθηκαν υπόψη για τον υπολογισμό της ευαισθησίας, της ειδικότητας και της συμφωνίας. [IC95%] = διάστημα εμπιστοσύνης 95% 9.3 Χαρακτηριστικά απόδοσης (Τοποθεσία 2) Διεξήχθη μια προοπτική μελέτη σε 538 δείγματα που προέρχονταν κυρίως από έγκυες γυναίκες, οι οποίες βρίσκονταν υπό παρακολούθηση κατά τη διάρκεια της κύησης και εξετάστηκαν σε τυπικές εργαστηριακές συνθήκες. Τα δείγματα αυτά εξετάστηκαν παράλληλα με τις αναλύσεις Platelia Toxo IgG και Platelia Toxo IgG TMB (72741). Επιπλέον, όλα τα δείγματα από άγνωστους ασθενείς στη βάση δεδομένων του εργαστηρίου με τίτλο κάτω από 100 IU/ml ελέγχθηκαν με μια δεύτερη μέθοδο: Ευαίσθητη συγκόλληση (Αντιγόνα εργαστηρίου: T. gondii, στέλεχος RH) για ορούς με τίτλο > 10 UI/ml. Έμμεσος ανοσοφθορισμός (Αντιγόνα εργαστηρίου: T. gondii, στέλεχος RH) για ορούς με τίτλο μεταξύ 3 και 10 UI/ml. 9

10 Τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν με τα αποτελέσματα που λήφθηκαν από την εξέταση Platelia Toxo IgG TMB (72741), η οποία χρησιμοποιήθηκε ως μέθοδος αναφοράς. Platelia Toxo IgG TMB (72741) Διφορούμε Αρνητικό Θετικό Σύνολο νο* Αρνητικό Platelia Toxo IgG (72840) Διφορούμενο* Θετικό Σύνολο Συνολική συμφωνία: 517/524 98,7% [IC 95% = 97,3% - 99,5%] Σχετική ειδικότητα: 406/413 98,3% [IC 95% = 96,5% - 99,3%] Σχετική ευαισθησία: 111/ ,0% [IC 95% = 96,8% - 100,0%] * Τα διφορούμενα δείγματα δεν λήφθηκαν υπόψη για τον υπολογισμό της ευαισθησίας, της ειδικότητας και της συμφωνίας. [IC95%] = διάστημα εμπιστοσύνης 95% Τα 7 δείγματα που βρέθηκαν θετικά και με ανακόλουθα αποτελέσματα χρησιμοποιώντας την ανάλυση Platelia Toxo IgG επιβεβαιώθηκαν ως θετικά με τις συμπληρωματικές μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στο εργαστήριο (ευαίσθητη συγκόλληση και έμμεσος ανοσοφθορισμός). Επιπλέον, με τις αναλύσεις Platelia Toxo IgG (72840) και Platelia Toxo IgG TMB (72741) εξετάστηκαν 9 πίνακες ορομετατροπής, με 3 δείγματα ο καθένας. Σε κάθε πίνακα, το πρώτο δείγμα ήταν αρνητικό για αντισώματα anti-toxoplasma gondii IgG και IgM. Στους 8 από τους 9 πίνακες ορομετατροπής τα αποτελέσματα και των δυο αναλύσεων ήταν παρεμφερή. Σε έναν πίνακα ορομετατροπής, ο 2 ος ορός βρέθηκε θετικός με την ανάλυση Platelia Toxo IgG και διφορούμενος με την ανάλυση Platelia Toxo IgG TMB. 9.4 Επιδόσεις σε δείγματα αίματος ομφάλιου λώρου 47 δείγματα αίματος ομφάλιου λώρου εξετάστηκαν χρησιμοποιώντας το πρωτόκολλο που έχει αναφερθεί στην ενότητα 7.4 (αραίωση δείγματος 1:21): 22 δείγματα επιβεβαιωμένων εκ γενετής τοξοπλάσμωσης 18 δείγματα προγενέστερης λοίμωξης μητρικής τοξοπλάσμωσης 7 δείγματα χωρίς λοίμωξη Τα εκ γενετής και προγενέστερης λοίμωξης δείγματα βρέθηκαν θετικά με το αντιδραστήριο Platelia Toxo IgG (72840), καθώς επίσης τα προγενέστερης λοίμωξης δείγματα βρέθηκαν αρνητικά με το αντιδραστήριο Platelia Toxo IgM (72841).Τα 7 δείγματα χωρίς λοίμωξη επιβεβαιώθηκαν ως αρνητικά. Platelia Toxo IgG (72840) Platelia Toxo IgM (72841) Θετικό Αμφίβολο Αρνητικό Θετικό Αμφίβολο Αρνητικό Εκ γενετής τοξοπλάσμωση (n=22) Προγενέστερης λοίμωξης μητρική τοξοπλάσμωση (n=18) Αρνητικά (n=7)

11 9.5 Διασταυρούμενη αντιδραστικότητα Ένας πίνακας 197 δειγμάτων, στα οποία περιλαμβάνονταν 159 θετικά δείγματα για ερυθρά, CMV, EBV, HSV, VZV, παρωτίτιδα, ιλαρά και HIV καθώς και 38 θετικά δείγματα για ρευματοειδή παράγοντα, αυτοαντισώματα και ετερόφιλα αντισώματα, υποβλήθηκε σε εξέταση με τις αναλύσεις Platelia Toxo IgG (72840) και Platelia Toxo IgG TMB (72741). Με την ανάλυση Platelia Toxo IgG βρέθηκαν 141 αρνητικά δείγματα, 55 θετικά και 1 διφορούμενο. Όλα τα θετικά δείγματα βρέθηκαν επίσης θετικά με την ανάλυση Platelia Toxo IgG TMB. 9.6 Ακρίβεια Ακρίβεια εντός της ανάλυσης (επαναληψιμότητα): Για να αξιολογηθεί η επαναληψιμότητα εντός της ανάλυσης, εξετάστηκαν ένα αρνητικό και τρία θετικά δείγματα 32 φορές κατά τη διάρκεια της ίδιας ανάλυσης. Για κάθε δείγμα καθορίστηκε η συγκέντρωση (IU/ml). Η μέση συγκέντρωση (IU/ml), η τυπική απόκλιση (SD) και ο συντελεστής μεταβλητότητας (%CV) για κάθε δείγμα αναφέρονται στον παρακάτω πίνακα: Ακρίβεια εντός της ανάλυσης (επαναληψιμότητα) N=32 Αρνητικό δείγμα Θετικό δείγμα Θετικό δείγμα χαμηλής Θετικό δείγμα υψηλής συγκέντρωσης συγκέντρωσης Συγκέντρωση (IU/ml) Μέση τιμή 0,15 16,0 39,8 167,5 SD 0,01 2,3 2,7 23,1 %CV 7,2% 14,4% 6,9% 13,8% Ακρίβεια μεταξύ των αναλύσεων (αναπαραγωγιμότητα): Για να αξιολογηθεί η αναπαραγωγιμότητα μεταξύ των αναλύσεων, τα τέσσερα δείγματα (ένα αρνητικό και τρία θετικά) εξετάστηκαν εις διπλούν σε δύο αναλύσεις την ημέρα για περίοδο 20 ημερών. Για κάθε δείγμα καθορίστηκε η συγκέντρωση (IU/ml). Η μέση συγκέντρωση (IU/ml), η τυπική απόκλιση (SD) και ο συντελεστής μεταβλητότητας (%CV) για κάθε δείγμα αναφέρονται στον παρακάτω πίνακα: Ακρίβεια μεταξύ των αναλύσεων (αναπαραγωγιμότητα) N=80 Θετικό δείγμα Θετικό δείγμα Αρνητικό δείγμα χαμηλής Θετικό δείγμα υψηλής συγκέντρωσης συγκέντρωσης Συγκέντρωση (IU/ml) Μέση τιμή 0,15 15,2 41,7 166,5 SD 0,05 2,4 4,2 21,0 %CV 32,6% 15,5% 10,1% 12,6% 9.7 Ακρίβεια και γραμμικότητα Για να αξιολογηθεί η ακρίβεια της βαθμονόμησης, εξετάστηκαν διάφορες αραιώσεις του Διεθνούς Προτύπου TOX-M του ΠΟΥ. Τα αποτελέσματα που προέκυψαν κατέδειξαν ότι η ανάλυση Platelia TOXO IgG έχει βαθμονομηθεί με ακρίβεια για τιμές έως 30 IU/ml με βάση το Διεθνές Πρότυπο TOX-M του ΠΟΥ. Για τιμές άνω των 30 IU/ml, τα αποτελέσματα που προέκυψαν υποτιμήθηκαν σε ποσοστό περίπου 25 έως 50%. Το εύρος της ανάλυσης Platelia Toxo IgG καθορίστηκε μεταξύ 7 και 200 UI/ml χρησιμοποιώντας διαδοχικές αραιώσεις σε 5 θετικά δείγματα. 11

12 10 ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ Η διάγνωση της λοίμωξης από το παράσιτο T. gondii θα πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά σε ένα συνδυασμό κλινικών και βιολογικών στοιχείων. Το αποτέλεσμα μίας μόνο εξέτασης τιτλοποίησης αντισωμάτων IgG anti-t. gondii δεν αποτελεί επαρκή απόδειξη για τη διάγνωση πρόσφατης λοίμωξης από το παράσιτο Toxoplasma gondii. Η διάγνωση πρόσφατης λοίμωξης μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο βάσει ολοκληρωμένων πληροφοριών ασθενή, συμπεριλαμβανομένων κλινικών και βιολογικών στοιχείων (σημαντική αύξηση αντισωμάτων IgG anti-t. gondii σε 2 δείγματα ορού ασθενή που έχουν συλλεχθεί σε διάστημα 3 εβδομάδων και έχουν εξεταστεί στην ίδια ανάλυση, παρουσία αντισωμάτων IgM anti-t. gondii σε σημαντικά επίπεδα, εμφάνιση χαμηλής ισχύος σύνδεσης αντιγόνου-αντισώματος IgG anti-t. gondii). Η παρουσία αντισωμάτων IgM anti-t. gondii δεν αποτελεί επαρκή απόδειξη για την επιβεβαίωση πρόσφατης λοίμωξης, καθώς τα αντισώματα IgM ενδέχεται να παραμείνουν αρκετούς μήνες ή και χρόνια μετά τη λοίμωξη. Σε περίπτωση ανίχνευσης αντισωμάτων IgM, θα πρέπει να εκτελείται ποσοτικός προσδιορισμός των αντισωμάτων IgG anti-t. gondii, καθώς και συμπληρωματική εξέταση της εξέλιξης των αντισωμάτων anti-t. gondii τουλάχιστον σε ένα δεύτερο δείγμα ορού που θα συλλεχθεί τρεις εβδομάδες αργότερα. Εάν η εξέταση του δείγματος πραγματοποιηθεί υπερβολικά νωρίς κατά τη διάρκεια πρόσφατης πρωτογενούς λοίμωξης, ενδέχεται να μην υπάρχουν ακόμη αντισώματα IgM anti-t. gondii. Εάν υπάρχει υποψία αντισωμάτων, θα πρέπει να ληφθεί ένα δεύτερο δείγμα 3 εβδομάδες περίπου μετά την πρώτη ανάλυση και να επαναληφθεί η εξέταση για αντισώματα IgM. 11 ΠΟΙΟΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΗ Όλα τα παρασκευασμένα αντιδραστήρια προετοιμάζονται σύμφωνα με το σύστημα ποιότητας που διαθέτουμε, από την παραλαβή των πρώτων υλών έως την εμπορευματοποίηση του τελικού προϊόντος. Κάθε παρτίδα υποβάλλεται σε αξιολόγηση ποιοτικού ελέγχου και διατίθεται στην αγορά μόνο εφόσον διασφαλιστεί ότι συμμορφώνεται με τα προκαθορισμένα κριτήρια αποδοχής. Τα αρχεία που σχετίζονται με την παραγωγή και τους ελέγχους κάθε μεμονωμένης παρτίδας φυλάσσονται εντός των εγκαταστάσεων της Bio-Rad. 12 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. ANDERSON S.E. and REMINGTON J.S. : The diagnosis of toxoplasmosis. Southern Med. J. 1975; 68, DECOSTER A., DARCY F., CARON A., VINATIER D., HOUZE DE L AULNOIS D., VITTU G., NIEL G., HEYER F., LECOLIER B., DELCROIX M., MONNIER J.C., DUHAMEL M. and CAPRON A. : Anti-P30 IgA antibodies as prenatal markers of congenital Toxoplasma infection. 1992; 87, JENUM P.A., STRAY-PEDERSEN B., MELBY K.K., KAPPERUD G., WHITELAW A., ESKILD A. and ENG J. : Incidence of Toxoplasma gondii infection in pregnant women in Norway and pregnancy outcome forinfected women. J. Clin.Microbiol. 1998; 36, JENUM P.A. and STRAY-PEDERSEN B. : Development of specific immunoglobulins G, M, and A following Toxo-plasma gondii infection in pregnant women in Norway and pregnancy outcome for infected women. J. Clin. Microbiol. 1998; 36, JENUM P.A., STRAY-PEDERSEN B. and GUNDERSEN A.G. : Improved Diagnosis of primary Toxoplasma gondii infection in early pregnancy by determination of anti-toxoplasma immunoglobulin G avidity. J. Clin. Microbiol ; 35, LECOLIER B. and PUCHEU : Usefulness of IgG avidity analysis for the diagnosis of toxoplasmosis. Path. Biol. 1993; 42, REMINGTON J.S. and DESMONTS G. : Toxoplasmosis in infectious disease of the fetus and newborn infant. JS Remington and JO Klein, eds. WB Saunders Co., Philadelphia 1976;

13 8. SULHANIAN A., NUGUES C., GARIN J.F., PELLOUX H., LONGUET P., SLIZEWICZ B. and DEROUIN F. : Serodiagnosis of toxoplasmosis in patients with acquired or reactivating toxoplasmosis and analysis of the specific IgA antibody response by ELISA, agglutination and immunoblotting. Immunol. Infect. Dis. 1993; 3, WILSON M., REMINGTON J.S., CLAVET C., VARNEY G., PRESS C., WARE D. and the FDA TOXOPLASMOSIS AD HOC WORKING group : Evaluation of six commercial kits for detection of human immunoglobulin M. Antibodies to Toxoplasma gondii. J. Clin. Microbiol. 1997; 35, WONG S.Y. and REMINGTON J.S. : Biology of Toxoplasma gondii. AIDS 1993; 7,

14 14

15 Bio-Rad 3, boulevard Raymond Poincare Marnes-la-Coquette - France Tel. : +33 (0) /11 Fax : +33 (0)