5η Γραπτή Εργασία. = -k 2 (7) Άσκηση 1. (2 µονάδες)
|
|
- Αττις Γιαννακόπουλος
- 8 χρόνια πριν
- Προβολές:
Transcript
1 5η Γραπτή Εργασία Νικόλαος Μανάρας (Α.Μ ) Άσκηση 1. (2 µονάδες) Μελέτη του προβλήµατος της ταλάντωσης ενός κυκλικού τυµπάνου ακτίνας α: u tt = c 2 Iu ρρ ρ -1 u ρ M, 0<ρ<α, t>0 H1L uhρ, 0L = fhρl u t Hρ, 0L = ghρl uhα, tl = 0 0<ρ<α 0<ρ<α t 0 H2L HL H4L όπου: f(ρ) = 1 - ρ 2, g(ρ) =1 και α = c = 1. Επίσης θεωρώ li m u(r,t)=<, t 0 (5) rø0 Αναζητούµε λύσεις της χωριζοµένης µορφής u(r,t) = R(r) T(t). (6) Αντικαθιστώντας αυτήν στην κυµατική εξίσωση και για λόγους περιοδικότητας παίρνουµε: R''H1êrL R' = 1 T'' R c 2 T = -k 2 (7) όπου k µια θετική σταθερά. Έτσι παίρνουµε τις εξισώσεις: rr'' R' k 2 rr = 0 (8) T'' k 2 c 2 T = 0 (9) Οι λύσεις της Τ(t) δίνονται από: Clear@"Global` "D; c = 1; DSolveAT''@tDk 2 c 2 T@tD 0, T@tD, te 88THtLØc 2 sinhk tlc 1 coshk tl<< Στην συνέχεια αρκεί να βρούµε τη λύση R(r) από το ακόλουθο Sturm - Liouville σύστηµα: rr'' R' k 2 rr = 0 (10) R(1)=0, li m R(r) < (11) rø0 DSolveArR''@rDR'@rDk 2 rr@rd 0, R@rD, re 88RHrLØc 1 J 0 Hk rlc 2 Y 0 Hk rl<<
2 2 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb Η (10) είναι συνάρτηση Bessel µηδενικής τάξης, η λύση της οποίας δίδεται από τον τύπο: R(r) = CJ 0 (kr) DY 0 (kr) (12) όπου J 0 και Y 0 είναι συναρτήσεις Bessel πρώτου και δευτέρου τύπου αντίστοιχα και τάξης µηδέν. Από την (10) παίρνουµε D=0,άφου Y 0 (kr) ö- για rø0. Οπότε: R(r) = CJ 0 (kr). Κι επειδή R(1)=0 παίρνουµε J 0 (k)=1. Έτσι η λύση του προβλήµατος είναι η: u(r,t) = J 0 (kr) HA n coshk n t) B n sinhk n t)) (1) Κι επειδή η Bessel είναι γραµµική και οµογενής µε την αρχή της υπέρθεσης παίρνουµε: u n (r,t) = Σ J0 Hk n r) HA n coshk n t) B n sinhk n t)) (14) η=1 Αν παραγωγίσουµε ως προς t την παραπάνω θα πάρουµε: Clear@"Global` "D; H ορίζουµε ως α η να είναι ο νιοστός όρος της µηδενικής τάξης της συνάρτησης Bessel J 0 HxL. L a n_ := a n = BesselJZero@0, nd H ορίζουµε τις σταθερές R και c L c = 1; R = 1; H και των συναρτήσεων fhrl, ghrl και k n L f@r_d := 1 r 2 g@r_d := 1 k n_ := k n = NB a n R F H Ο τύπος για τους συντελεστές Α η και Β η L A n_ := A n = B n_ := B n = 2 R 2 BesselJ@1, a n D 2 NIntegrate@r f@rd BesselJ@0, k n rd, 8r, 0, R<D 2 c R a n BesselJ@1, a n D 2 NIntegrate@r g@rd BesselJ@0, k n rd, 8r, 0, R<D Table@8n, A n, B n, k n <, 8n, 1, 10<D êê TableForm uaproax@r_, t_d = HA n Cos@ck n tdb n Sin@ck n tdlbesselj@0, k n rd n=1 J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H8.657 rlh sinh8.657 tl cosh8.657 tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H rlh sinh tl cosh tll J 0 H0.646 rlh sinh0.646 tl cosh0.646 tll
3 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb graphs = Table@ ParametricPlotD@8 r Cos@thetaD, r Sin@thetaD, uaproax@r, td<, 8r, 0, R<, 8theta, Pi, Pi<, Boxed False, PlotRange , 1.25<, BoxRatios 81, 1, 1< D, 8t, 0, 1.5, 1.5ê20<D; howtoshow = Partition@graphs, D H Show@GraphicsArray@howtoshowDD L ListAnimate@graphsD
4 4 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb
5 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 5
6 6 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb
7 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 7 FindMinimum@ uaproax@0, td, 8t, 1.5<D , 8-Ht Ø.0186L<< Άσκηση 2. (1 µονάδα) Θα χρησιµοποιήσουµε το (r,θ,φ) για να παραστήσουµε τις σφαιρικές συντεταγµένες του σηµείου (x,y,z). x=rcosφsinθ y=rsinφsinθ z=rcosθ Clear@"Global` "D; r@theta_d := Abs@LegendreP@n, Cos@thetaDDD lobes = Table@ ParametricPlotD@8r@thetaD Cos@phiD Sin@thetaD, r@thetad Sin@phiD Sin@thetaD, r@thetad Cos@thetaD<, 8theta, 0, Pi<, 8phi, 0, 2Pi<, ImageSize 820, 240<D, H ImageSize 8640,480<D, ΑΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΞΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΙΚΩΝ L 8n, 0, 4, 1<D
8 8 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb :,,
9 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 9,, > x< ê. xd 0, xd, 8n, 1, 4<D, 1D, Axes False, Frame TrueD
10 10 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb Παρατηρώ ότι ο αριθµός των ριζών των πολυωνύµων Legendre P n είναι ίδιος µε τον αριθµό των λοβών των συναρτήσεων Pn(cosθ) Άσκηση. (2 µονάδες) Μελέτη του προβλήµατος Dirichlet στο εσωτερικό σφαίρας ακτίνας α=1 2 uhr,θl=0 0<r<α, 0<θ<π uhα,θl= fhθl Ñ (1) όπου f(θ) = cosθ, 0<θ<πê2 0, πê2<θ<π Η εξίσωση του Laplace σε σφαιρικές συντεταγµένες γράφεται στη µορφή 2 u 2 u 1 2 r cosθ ÿ u 1 ÿ 2 u = 0 () r 2 r r r 2 θ 2 r 2 sinθ θ r 2 sin 2 θ φ 2 Λόγω αζιµουθιακής ανεξαρτησίας της λύσης στο σύνορο, έχουµε ότι η λύση θα είναι ανεξάρτητη από τη γωνία φ, δηλαδή θα είναι u(r,θ), άρα η παραπάνω σχέση γίνεται 2 u 2 u 1 2 r cosθ ÿ u = 0 (4) r 2 r r r 2 θ 2 r 2 sinθ θ 1 r 2 r (r2 u r ) 1 r 2 1 sinθ (2) θ (sinθ u θ ) = 0 (5) Επιχειρούµε το χωρισµό των µεταβλητών u(r,θ) = R(r) Θ(θ) (6) και η (5) γράφεται 1 R R (r2 ) 1 r r Θsinθ θ (sinθ Θ θ ) =0 (7) Χωρίζοντας τις µεταβλητές r και θ στην εξίσωση (7) παίρνουµε R (r2 ) - v R = 0 (8) r r 1 sinθ θ (sinθ Θ θ ) v Θ =0 (9) όπου v η σταθερά χωρισµού. Η ακτινική εξίσωση (8) είναι τύπου Euler και γίνεται 2 rÿ R r r2 ÿ 2 R r 2 - vr = 0 ó r2 R'' 2r R' -vr = 0 (10) Clear@"Global` "D; DSolveAr 2 v R@rD 0, R@rD, re 1 ::RHrLØc 1 r ÂJ- -4 v-1 ÂN 2 c 2 r 1 2 ÂJ -4 v-1 ÂN >>
11 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 11 Συνεπώς οι λύσεις της (10) είναι R n (r) = Η εξίσωση της γωνίας ύψους (9) γράφεται r n r -Hn1L ö R n(r)= a n r n b n r -Hn1L (11) Θ'' cosθ Θ' n(n1) Θ = 0 (12) sinθ όπου n(n1) = v προκειµένου η λύση να είναι πεπερασµένη. Cos@θD 88ΘHθLØc 1 P n HcosHθLLc 2 Q n HcosHθLL<< Sin@θD Hn1L Θ@θD 0, Θ@θD, θf ΉΘHθL = c n P n HcosHθLLd n Q n HcosHθLL (1) Επειδή θέλουµε η λύση Θ να είναι πεπερασµένη για θ=0 ή θ=π παίρνουµε d n =0, δηλαδή Θ(θ)= c n P n (cosθ), (14) όπου P n πολυώνυµα Legendre. Ακόµη για λύσεις µε καλή συµπεριφορά στην αρχή των αξόνων στην (11) παίρνουµε b n =0 οπότε R n (r)= a n r n (15) Το ανάπτυγµα της λύσης εποµένως θα είναι u(r,θ) = Σ An r n P n (cosθ) (16) n=0 Από την (2) και την (16) έχουµε Α η = 2η1 2 Ÿ 0 π fhθl Pn HcosθL sinθ θ H Ορίζουµε την συνοριακή συνάρτηση fhθl L f@θ_d := Which@0 < θ < Pi ê2, Cos@θD, Pi ê2 < θ < Pi, 0D H Ο τύπος για τους συντελεστές Α η L A n_ := A n = 2n1 NIntegrate@f@θD LegendreP@n, Cos@θDD Sin@θD, 8θ, 0, Pi<D 2 H Η προσεγγιστική λύση L u@r_, θ_d = Sum@A n r n LegendreP@n, Cos@θDD, 8n, 0, 9<D 0. r 9 I cos 9 HθL cos 7 HθL cos 5 HθL-4620 cos HθL15 coshθlm r 8 I645 cos 8 HθL cos 6 HθL690 cos 4 HθL-1260 cos 2 HθL5M 0. r 7 I429 cos 7 HθL-69 cos 5 HθL15 cos HθL-5 coshθlm r 6 I21 cos 6 HθL-15 cos 4 HθL105 cos 2 HθL-5M 0. r 5 I6 cos 5 HθL-70 cos HθL15 coshθlm r 4 I5 cos 4 HθL-0 cos 2 HθLM 0. r I5 cos HθL- coshθlm r 2 I cos 2 HθL-1M0.5 r coshθl0.25 data = Table@u@i, θd, 8i, 1ê4, ê4, 1ê4<, 8θ, 0, Pi, Piê4<D; d = TableForm@data, TableHeadings 88"uH1ê4,θL", "uh1ê2,θl", "uhê4,θl"<, 8"0", "πê4", "πê2", "πê4", "π"<<, TableSpacing 82, 5<D 0 πê4 πê2 πê4 π uh1ê4,θl uh1ê2,θl uhê4,θl Grid@Prepend@data, 8"0", "πê4", "πê2", "πê4", "π"<d, Background 888Blue, Pink, Yellow, Orange, Green, Red<<<, Frame All, Spacings 84,.9< D 0 πê4 πê2 πê4 π
12 12 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb θd, 8θ, 0, Pi<, 8φ, 0, 2 Pi<, Exclusions 8θ 0, θ Piê4, θ Pi ê2, θ Piê4, θ Pi<, Mesh All, ColorFunction "BlueGreenYellow"D, 8r, 0, 1, 1.01<D : > Άσκηση 4. (2 µονάδες) Πρόβληµα αποκατάστασης θερµικής ισορροπίας σε τοίχο όπου οι πλευρές του έχουν σταθερή θερµοκρασία Μαθηµατική διατύπωση του προβλήµατος: Η εξίσωση: u t u xx =0, 0< x <, t > 0 (1) Οι Συνοριακές Συνθήκες: u(0,t) = -100 (2) u(,t) = -1 () Η Αρχική Συνθήκη: u(x,0)=2x-1, 0 <x < (4) Παρατηρώ ότι δεν εξαρτάται από τον χρόνο, αλλά µόνο το χώρο, άρα ασυµπτωτικά δεν πρέπει να επηρεάζεται απ' το χρόνο, δηλαδή: t Ø v (x, t) = k( x) και t khxl = 0. οπότε k xx Hx, tl = 0 kh0l= -100 khl = -1 ó k( x) = x -100 Clear@"Global` "D; s1 = k@0d == 100; s2 = k@d == 1; DSolve@8k''@xD 0, s1, s2<, k@xd, xd 88kHxLØ x-100<<
13 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 1 Οπότε u(x,t) = v(x,t) k(x) µε αντικατάσταση στο αρχικό πρόβληµα έχουµε v t v xx - k xx = 0 vh0, tl kh0l = -100 ó vh, tl khl = -1 vhx, 0L khxl = 2 x-1 k@x_d := x 100 g@x_d := 2x 1 k@xd 4 v t Hx, tl = v xx Hx, tl H5L vh0, tl = 0 vh, tl = 0 vhx, 0L = 2 x-1 - khxl = ghxl Με τη µέθοδο χωρισµού των µεταβλητών αναζητούµε λύση του προβλήµατος (5)-(8) στη µορφή v(x,t)=x(x)t(t) (9) και αντικαθιστώντας στην (5) παίρνουµε: 4ΧΤ =X Τ ñ Χ = 4Τ =-λ, λ>0 (10) Χ Τ διότι η χρονική εξίσωση Τ =-4λΤ θα έχει λύση το φθίνον εκθετικό T(t)= e -λt 4. (11) DSolve@4T'@tDλT@tD 0, T@tD, td ::THtLØc 1 - tλ 4 >> Ως προς τη χωρική συνάρτηση Χ(x), η (5) δίνει: Χ λχ = 0 (12) Επειδή λ>0, Έστω λ=n 2,τότε λαµβάνοντας υπόψη και την ΣΣ (6) έχουµε: DSolveA9X''@xDn 2 X@xD 0, X@0D 0 =, X@xD, xe 88XHxLØc 2 sinhn xl<< µε ιδιολύσεις: Χ n (x) = B n sinnx (1) Από τη Σ.Σ.2 u(,t) = 0 ñ sinn = 0 ñ n = kπ ñ n= kπ, k=1,2,..., (οπότε λ= k2 π 2 9 ) Άρα Χ n (x) = B n sin( nπx ) (14) Οπότε παίρνουµε τις χωριζοµένες λύσεις: v(x,t) = c n e - n2π2 t 6 sin( nπx ) (15) Για να ικανοποιήσουµε την Α.Σ. (8) v(x,0)=g(x) παίρνουµε µε υπέρθεση τη λύση v(x,t) = Σ cn e - n2 π 2 t 6 sin( nπx ) (16) n=1 και επειδή v(x,0)=g(x) cn sini nπx v(x,0)= Σ ) = g(x) (17) n=1 θα αναπτύξουµε τη συνάρτηση g(x) σε ηµιτονική σειρά Fourier αn sini nπx Είναι g(x) = Σ ) (18) n=1 όπου α n = 2 Ÿ nπx 0 ghxl sini N x,n>0 (19) Και λόγω ορθογωνιότητας του συνόλου 9 sini nπx M= n=1 TrigId = 8Cos@Pin_D H 1L n, Sin@Pin_D 0<; η (17) έπεται ότι cn = a n c n_ := 2 IntegrateBg@xDSinBn π x F, 8x, 0, <F c n ê. TrigId - 6H2πH-1Ln n-πnl π 2 n 2 H6L H7L H8L
14 14 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb c1 = Table@c n, 8n, 1, 20<D ListPlot@c1D c 0 : 210 π, 9 π, 70 π, 9 2π, 42 π, 1 π, 0 π, 9 4π, 70 π, 9 5π, π, 1 2π, 210 1π, 9 7π, 14 π, 9 8π, π, 1 π, π, 9 10π > v@x_, t_d := ModuleB8term1, res<, term1 = c1 TableBExpB n2 Pi 2 t n Pi x F SinB F, 8n, 1, 20<F; 6 v@ x, td res = Apply@Plus, term1d; Return@resDF 210 -π2 t 6 sini π x M π 1 -π2 t sinh2π xl π π2 t 9-64π2 t 6 sinj 11πx 11π 9 sinj 16πx 8π 9 -π2 t 9 sinj 2πx N N π 0-49π2 t 6 sinj 7πx N π π 2 t 70-4 sinhπ xl 9-4π2 t π 1-4π2 t sinh4π xl 2π N π2 t 17π u@x_, t_d := v@x, tdk@xd 6 sinj 17πx 9-16π2 t 9 sinj 8πx N N 4π π2 t 1π 9 sinj 4πx 2π 6 sinj 1πx 1-9π2 t sinh6π xl π N 42-25π2 t 6 sinj 5πx N 9π 2 t 70-4 sinhπ xl 9-25π2 t π N 9-49π2 t 7π π2 t 19π π 9 sinj 14πx 6 sinj 19πx N 9 sinj 10πx 5π N 25π 2 t 14-4 sinh5π xl π N 9-100π2 t 10π 9 sinj 20πx N
15 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 15 ToPlot = Table@u@x, td, 8t, 0, 0.5, 0.5 ê20<d; mystyle = Table@GrayLevel@iD, 8i, 0, 0.5, 0.5 ê 20<D; Plot@Evaluate@ToPlotD, 8x, 0, <, PlotRange All, PlotStyle mystyled H Παρακάτω βλέπουµε πως κατανέµεται η θερµοκρασία µε το πέρασµα του χρόνου L DensityPlot@u@x, td, 8x, 0, <, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction Hue, PlotPoints 0, Mesh 10D Και η λύση του ΠΑΣΤ (1)-(4) είναι η σειρά u(x,t) = Σ cn e - n2 π 2 t 6 sin( nπx ) x -100, µε c n=1 n= - 6H2πH-1Ln n-πnl π 2 n 2 Για θεωρητικά άπειρο χρόνο οπότε και θα επέλθει η κατάσταση θερµικής ισορροπίας η θερµοκρασία του τοίχου θα είναι σταθερή και ίση µε τη µέση τιµή της αρχικής θερµοκρασιακής κατανοµής, δηλαδή θα είναι ίση µε x-100. Πράγµατι: Limit@u@x, td, t InfinityD x-100
16 16 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb ü Β' τρόπος "D; H ορίζουµε τις σταθερές L c = 1 4 ; p = ; T0 = 100; T1 = 1; H και την συνάρτηση fhxl της αρχικής συνθήκης L f@x_d := 2x 1 H Η λύση khxl της σταθερής κατάστασης L k@x_d := T0 T1 T0 x p λ n_ := nπ 2 H Οι συντελεστές L c n_ := 2 p NIntegrateBHf@xD k@xdlsinbnπx F, 8x, 0, p<f p H Η προσεγγιστική λύση L 20 uapprox@x_, t_d := k@xd c n SinB nπx p FExp@ λ n tcd n=1 Table@8n, c n <, 8n, 1, 20<D êê TableForm H Παρατηρούµε ότι καθώς το t, uhx,tl khxl L Limit@uapprox@x, td, t D. x-100.
17 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 17 ToPlot = Table@uapprox@x, td, 8t, 0, 0.5, 0.5 ê20<d; mystyle = Table@GrayLevel@iD, 8i, 0, 0.5, 0.5 ê 20<D; Plot@Evaluate@ToPlotD, 8x, 0, <, PlotRange All, PlotStyle mystyled H Παρακάτω βλέπουµε πως κατανέµεται η θερµοκρασία µε το πέρασµα του χρόνου L DensityPlot@uapprox@x, td, 8x, 0, <, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction Hue, PlotPoints 0, Mesh 10D
18 18 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb Άσκηση 5. (1 µονάδα) Η εξίσωση: u t = u xx, 0< x <π, t > 0 (1) Οι Συνοριακές Συνθήκες: u x (0,t) = 0 (2) u x (π,t) = 0 () Η Αρχική Συνθήκη: u(x,0) = x 2, 0 <x < π (4) Οι Συνοριακές Συνθήκες 2, εξασφαλίζουν µηδενική ροή θερµότητας λόγω µόνωσης στις επιφάνειες. Αναζητούµε τις λύσεις της χωριζοµένης µορφής: u(x,t)=x(x)t(t) (5) και αντικαθιστώντας στην (1) παίρνουµε: ΧΤ =X Τ και διαιρώντας µε u(x,t)=x(x)t(t) Χ =-λ, λ>0 Χ Τ (6) Από όπου παίρνουµε τελικά τις Τ λτ = 0 (7) µε ιδιολύσεις: T(t)= e -λt. (8) Clear@"Global` "D; DSolve@T'@tDλT@tD 0, T@tD, td 99THtLØc 1 -tλ == Ως προς τη χωρική συνάρτηση Χ(x), η (6) δίνει: Χ λχ = 0 (11) Χ'(0) = 0 και Χ (π) = 0 (12) Επειδή λ>0, Έστω λ=k 2, έχουµε: DSolveA9X''@xDk 2 X@xD 0, X'@0D 0 =, X@xD, xe 88XHxLØc 1 coshk xl<< Και για Χ (π)=0 παίρνουµε: c 1 sin(kπ)=0 ó sin(kπ) =0 ó kπ = nπ ó k = n, n=0,1,2... Τελικά : Χ n (x) = cos(nx), λ n = n 2, n=0,1,2,... Οπότε η γενική λύση που ικανοποιεί τις Σ.Σ µε υπέρθεση είναι : u(x,t) = Σ cn e -λ n t cos(nx) = Σ cn e -n2 t cos(nx) n=0 n=0 (1) Για να ικανοποιήσουµε την Α.Σ. (4) uhx, 0L= x 2 παίρνουµε: u(x,0) = Σ cn e -n2 t cos(nx) t=0 = Σ cn cos(nx) = x 2 n=0 n=0 (14) θα αναπτύξουµε τη συνάρτηση σε συνηµιτονική σειρά Fourier Pi c 0 = 1 Pi x 2 x; 0 TrigId = 8Cos@Pi n_d H 1L^n, Sin@Pi n_d 0 <; c n_ = 2 Pi 0 Pi x 2 Cos@n xd x; c n = c n ê. TrigId; Print@"µε c 0 = ", c 0, " και c n = ", c n D µε c 0 = π2 και c n = 4H-1Ln n 2 Και η λύση του προβλήµατος (1)-(4) θα είναι τελικά η σειρά u(x,t) = π2 Σ cn e -n2 t cos(nx), µε c n = 4H-1Ln n=1 n 2
19 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 19 c1 = Table@c n, 8n, 1, 20<D ListPlot@c1D :-4, 1, - 4 9, 1 4, , 1 9, , 1 16, , 1 25, , 1 6, , 1 49, , 1 64, , 1 81, , > d n_ := 4 H 1Ln n 2 u@x_, t_, N_D := c 0 SumAd n Cos@nxDExpA n 2 te, 8n, 1, N<E u@x, t, 20DH Η λύση χρησιµοποιώντας τους 20 πρώτους όρους L -4 -t coshxl -4 t cosh2 xl t cosh xl t cosh4 xl t cosh7 xl t cosh12 xl t cosh17 xl t cosh8 xl t cosh1 xl t cosh18 xl t cosh9 xl t cosh14 xl t cosh19 xl t cosh5 xl t cosh6 xl t cosh10 xl t cosh15 xl t cosh11 xl t cosh20 xl π t cosh16 xl- ContourPlot@u@x, t, 20D, 8x, 0, Pi<, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction "DarkRainbow"D
20 20 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb t, 20D, 8x, 0, Pi<, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction Hue, PlotPoints 0, Mesh 10 D T1 = Table@u@x, t, 20D, 8t, 0, 0.5, 0.5 ê20<d; Plot@Evaluate@T1D, 8x, 0, Pi<D
21 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 21 ü Β' τρόπος "D; H ορίζουµε τις σταθερές L c = 1; p = Pi; H και την συνάρτηση fhxl της αρχικής συνθήκης L f@x_d := x 2 λ n_ := n 2 H Οι συντελεστές L c 0 = 1 Pi 0 Pi f@xd x; c n_ := 2 p NIntegrateBf@xDCosBnπx F, 8x, 0, p<f p H Η προσεγγιστική λύση L 20 uapprox@x_, t_d := c 0 c n CosB nπx p FExp@ λ n td n=1 Table@8n, c n <, 8n, 1, 20<D êê TableForm
22 22 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb ToPlot = Table@uapprox@x, td, 8t, 0, 0.5, 0.5 ê20<d; mystyle = Table@GrayLevel@iD, 8i, 0, 0.5, 0.5 ê 20<D; Plot@Evaluate@ToPlotD, 8x, 0, Pi<, PlotStyle mystyled H Παρακάτω βλέπουµε πως κατανέµεται η θερµοκρασία µε το πέρασµα του χρόνου L DensityPlot@uapprox@x, td, 8x, 0, Pi<, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction Hue, PlotPoints 0, Mesh 10D
23 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 2 ContourPlot@uapprox@x, td, 8x, 0, Pi<, 8t, 0, 0.5<, ColorFunction "DarkRainbow"D Άσκηση 6. (2 µονάδες) Θα λύσουµε το παρακάτω ΠΑΣΤ u t (x,t) = u xx (x,t), - < x <, t>0 (1) u(x,0) = f(x) (2) 100 x < 1 όπου f(x) = 0 διαφορετικά Εφαρµόζουµε µετασχηµατισµό Fourier στο ΠΑΣΤ (1), (2) και έχουµε F{u(x,t)}(λ,t) = ū (λ,t) = 1 2π Ÿ - e iλx uhxl x F 8u xx (x,t)}(λ,t) = -λ 2 ū (λ,t) - F 8u t (x,t)}(λ,t) = u t (λ,t). Τότε η (1) γίνεται - (λ,t) λ 2 ū (λ,t) = 0, - < x <, t>0 (4) u t η αρχική συνθήκη (2) γίνεται ū(λ,0) = f - (λ) (5) Η Σ Ε έχει γενική λύση: Clear@"Global` "D; DSolveA t u@λ, tdλ 2 u@λ, td 0, u@λ, td, te 99u@λ, tdøc 1 -tλ2 == (5) ïū (λ,t) = f - (λ) tλ2 Αντιστρέφουµε τον µετασχηµατισµό Είναι u(x,t) = F -1 8 ū (λ,t)} = F -1 { f - (λ) e -λ2 t } (x,t) = Είναι f - (λ) = F{f(x)} και
24 24 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb Θα είναι δηλαδή : e -λ2 t = F { e- x 2 4 t 2 t Από το θεώρηµα της συνέλιξης για το µετασχηµατισµό Fourier έχουµε u(x,t) = f(x) * e - x2 4 t 2 t = 1 2π } Ÿ - fhx- ylÿ e - Clear@"Global` "D; f@x_d := If@ 1 < x < 1, 100, 0D u@x_, t_d = y 2 4 t 2 t y = 1 2 tπ Ÿ - fhx- ylÿ e - y2 J1í J2 Pi t NN Integrate@f@x yd Exp@ y^2êh4 tld, 8y,, <, Assumptions t > 0D 4 t y -50 erf x-1 2 t - erf x1 2 t o1 = 1ì K2 π t O Integrate@100 ^H y^2êh4 tll, 8y, 1, 1<, Assumptions t > 0D 100 erf 1 2 t Plot@o1, 8t, 0, 100<D H Μερικά γραφήµατα της λύσης L graphs = Table@ Plot@u@x, td, 8x, 6, 6<, PlotRange 80, 101<, Ticks > 88 2, 2<, 80, 105<<D, 8t, 0.1, 10, 0.5<D; HowToShow = Partition@graphs, 4D; Show@GraphicsArray@HowToShowDD
25 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 25 td, 8x, 6, 6<, Ticks AutomaticD, 8t, 0.1, 15<D t Εποµένως η λύση της εξίσωσης της θερµότητας για τµηµατικά σταθερή αρχική συνθήκη: 1 temp@x_, t_d := WithB:η = >, HErf@Hx1LηD Erf@Hx 1LηDLê2F 2 t Ένας έλεγχος ότι η λύση ικανοποιεί την εξίσωση της θερµότητας D@temp@x, td, td == D@temp@x, td, x, xd êê Simplify True Γραφική της λύσης για διάφορες τιµές του χρόνου: Plot@Evaluate@8temp@x, 0.01D, temp@x, 0.2D, temp@x, 0.6D, temp@x, 1.5D<D, 8x, 6, 6<D
26 26 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb ü β' τρόπος "D; := 1 < x < 1, 100, 0D fhat@λ_d = FourierTransform@f@xD, x, λd uhat@λ_, t_d = fhat@λd ExpA λ 2 te π -tλ2 sinhλl λ π sinhλl λ u@x_, t_d = InverseFourierTransform@uhat@λ, td, λ, xd 50ÂHlogHÂ x-âl-loghâ xâl-loghx-1lloghx1ll π Manipulate@ Plot@u@x, td, 8x, 6, 6<, Ticks AutomaticD, 8t, 0, 0.05, 0.05 ê1000<d t
27 Manaras_Nikolaos_ergasia5.nb 27 graphs = Table@ Plot@u@x, td, 8x, 6, 6<, PlotRange 80, 101<, Ticks > 88 2, 2<, 80, 105<<D, 8t, 0, 15<D; HowToShow = Partition@graphs, 4D; Show@GraphicsArray@HowToShowDD Plot@u@x, 0D, 8x, 6, 6<, PlotRange 80, 101<, Ticks > 88 2, 2<, 80, 105<<D Αναφορές - Πηγές è Σ. Τραχανάς, "Μερικές ιαφορικές εξισώσεις", ΠΕΚ,2007 è Γ. άσιος, "Μερικές ιαφορικές εξισώσεις", 1994 Υπεύθυνη ήλωση Βεβαιώνω ότι είµαι συγγραφέας αυτής της εργασίας και ότι κάθε βοήθεια την οποία είχα για την προετοιµασία της είναι πλήρως αναγνωρισµένη και αναφέρεται στην εργασία στην ενότητα Αναφορές/Πηγές. Επίσης έχω αναφέρει τις όποιες πηγές από τις οποίες έκανα χρήση δεδοµένων, ιδεών ή λέξεων, είτε αυτές αναφέρονται ακριβώς είτε παραφρασµένες. Επίσης βεβαιώνω ότι αυτή η εργασία προετοιµάστηκε από εµένα προσωπικά ειδικά για τη συγκεκριµένη Θεµατική Ενότητα ΜΣΜ61 «Υπολογιστικές Μέθοδοι και Λογισµικό στα Μαθηµατικά». Ηµεροµηνία υποβολής: 10/04/2011 Τόπος:Θεσσαλονίκη Ο ηλών Νικόλαος Μανάρας (Α.Μ )
Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις
Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Μαθηματικών Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις Χειμερινό εξάμηνο ακαδημαϊκού έτους 14-15, Διδάσκων: Α.Τόγκας ο φύλλο προβλημάτων Ονοματεπώνυμο - ΑΜ: Πρόβλημα 1. Για κάθε μια από τις
= λ. u t = u xx UT = U T T T = U U. Οσον αφορά τη χρονική εξίσωση έχουμε. T + λt =0 T (t) =e λt. ενώ για τη χωρική
Prìlhm Το φυσικό πρόβλημα είναι: τοίχος σε επαφή με λουτρό θερμοκρασίας T = αριστερά και μονωμένος δεξιά, με αρχική θερμοκρασία T =.Θέτουμεu(x, t) = U(x)T (t), οπότεu t = UT και u xx = U T, και προχωράμε
κι επιβάλλοντας τις συνοριακές συνθήκες παίρνουμε ότι θα πρέπει
Πρόβλημα 22. Θεωρούμε το ακόλουθο πρόβλημα συνοριακών τιμών για τη εξίσωση του Laplace u + u = 0, 1 < < 1, 1 < < 1, u(, 1) = f(), u(, 1) = 0, u( 1, ) = 0, u(1, ) = 0. α) Σωστό ή λάθος; Αν f( ) = f() είναι
(ii) x[y (x)] 4 + 2y(x) = 2x. (vi) y (x) = x 2 sin x
ΕΥΓΕΝΙΑ Ν. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ «ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙΙ» ΠΑΤΡΑ 2015 1 Ασκήσεις 1η ομάδα ασκήσεων 1. Να χαρακτηρισθούν πλήρως
() 1 = 17 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ LEGENDRE Ορισµοί
SECTION 7 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ LEGENDRE 7. Ορισµοί Οι συναρτήσεις που ικανοποιούν τη διαφορική εξίσωση Legere ( )y'' y' + ( + )y καλούνται συναρτήσεις Legere τάξης. Η γενική λύση της διαφορικής εξίσωσης του Legere
Λύση Εξίσωσης Laplace: Χωρισμός Μεταβλητών
Λύση Εξίσωσης Laplace: Χωρισμός Μεταβλητών Δομή Διάλεξης Μέθοδος χωριζόμενων μεταβλητών σε καρτεσιανές συν/νες (οριακές συνθήκες σε επίπεδο). Μέθοδος χωριζόμενων μεταβλητών σε σφαιρικές συν/νες (οριακές
c 2 t 2 = 0 (5) t = 0 (6)
15 Απριλίου 2011 (ΔΕΜΠ) Πολλά σημαντικά επιστημονικά προβλήματα στο χώρο της φυσικής περιγράφονται από διαφορικές εξισώσεις με μερικές παραγώγους (ΔΕΜΠ). Συνήθως το φυσικό φαινόμενο που μελετάμε παριστάνεται
ΜΔΕ Άσκηση 6 Α. Τόγκας
Πρόβλημα 15. Για κάθε μια αό τις ακόλουθες αρχικές τιμές θερμοκρασίας i) να βρεθεί η λύση στην μορφή μια σειράς Fourier της εξίσωσης της θερμότητας με εριοδικές συνοριακές συνθήκες u t = u x x < x
KΕΦΑΛΑΙΟ 2. H εξίσωση θερµότητας.
Εισαγωγή KΕΦΑΛΑΙΟ H εξίσωση θερµότητας Εστω Ω είναι ανοικτό σύνολο του µε γνωστή θερµοκρασία στο σύνορό του Ω κάθε χρονική στιγµή και γνωστή αρχική θερµοκρασία σε κάθε σηµείο του Ω Τότε οι φυσικοί νόµοι
Παραδείγµατα σχέσεων διασποράς Παραπάνω, φαίνεται η απόκριση ενός διηλεκτρικού µέσου σε
Παραδείγµατα σχέσεων διασποράς Παραπάνω, φαίνεται η απόκριση ενός διηλεκτρικού µέσου σε ηλεκτροµαγνητικό κύµα κυκλ. Συχνότητας ω. Παρατηρούµε ότι η πολωσιµότητα του µέσου εξαρτάται µε την εκφραση 2.42
88x Ø 0, y Ø 0<, 8x Ø 0, y Ø 32<, 8x Ø 12, y Ø 8<, 8x Ø 28, y Ø 0<<
2η Γραπτή Εργασία Νικόλαος Μανάρας (Α.Μ. 52209). Άσκηση 7, σελ. 8 "Mathematica & Εφαρµογές" Στ. Τραχανά ü Ποιοτική µελέτη δυναµικού συστήµατος. Περίπτωση της "επικράτησης του ισχυρότερου". Να γίνει ποιοτική
ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012 ΘΕΜΑΤΑ Α
ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 0 ΘΕΜΑΤΑ Α Θέµα ο. Να βρεθεί (α) η γενική λύση yy() της διαφορικής εξίσωσης y' y + καθώς και (β) η µερική λύση που διέρχεται από το σηµείο y(/). (γ) Από ποια σηµεία του επιπέδου
4η Γραπτή Εργασία. Άσκηση 1. (2 µονάδες) ü Άσκηση 22 σελ.105. cosx 0 x π L Ÿ Lê2
4η Γραπτή Εργασία Νικόλαος Μανάρας (Α.Μ. 509) Άσκηση 1. ( µονάδες) ü Άσκηση σελ.105 Έστω η συνάρτηση f(x) = sinx στο διάστηµα (-, ). Η συνάρτηση f είναι παραγωγίσιµη στο R και η παράγωγός της cosx 0 x
x(t) 2 = e 2 t = e 2t, t > 0
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών HY-215: Εφαρµοσµένα Μαθηµατικά για Μηχανικούς Εαρινό Εξάµηνο 216-17 ιδάσκοντες : Γ. Στυλιανού, Γ. Καφεντζής Λυµένες Ασκήσεις σε Σήµατα και Συστήµατα Ασκηση
ΕΥΣΤΑΘΕΙΑ ΙΑΤΟΙΧΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ. Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑ ΙΑΤΟΙΧΙΣΜΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica ρ. Νίκος Θεµελής Νοέµβριος 009 Σκοπός των σηµειώσεων
Κεφαλαιο 7: Η ΜΠΣ για ελλειπτικά προβλήματα με μη-ομαλές λύσεις
Κεφαλαιο 7: Η ΜΠΣ για ελλειπτικά προβλήματα με μη-ομαλές λύσεις Όπως είδαμε μέχρι τώρα η ομαλότητα της ακριβούς λύσης επηρεάζει τις εκτιμήσεις σφάλματος με τέτοιο τρόπο ώστε ολα όσα αποδείξαμε ισχύουν
Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις
Πανειστήμιο Πατρών, Τμήμα Μαθηματικών Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις Χειμερινό εξάμηνο ακαδημαϊκού έτους 17-18, Διδάσκων: Α.Τόγκας 3ο φύλλο ροβλημάτων Ονοματεώνυμο - ΑΜ: ΜΔΕ 3ο φύλλο ροβλημάτων Α. Τόγκας
_Toc90831498 1. ΑΘΡΟΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ MATHEMATICA. 2 2. ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΟ MATHEMATICA. 3
_Toc9083498. ΑΘΡΟΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΝΟΜΕΝΑ ΣΤΟ MATHEMATICA.. ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΟ MATHEMATICA. 3 3. ΣΕΙΡΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΣΤΟ MATHEMATICA. 8 4. ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ MATHEMATICA. 5. ΌΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ
Κ. Χριστοδουλίδης: Μαθηµατικό Συµπλήρωµα για τα Εισαγωγικά Μαθήµατα Φυσικής Παράγωγος. x ορίζεται ως
Κ Χριστοδουλίδης: Μαθηµατικό Συµπλήρωµα για τα Εισαγωγικά Μαθήµατα Φυσικής 5 Παράγωγος Παράγωγος Η παράγωγος της συνάρτησης f f () στο σηµείο f ( ) lim 0 ορίζεται ως f ( + ) f ( ) () Παράγωγοι ανώτερης
Μερικές ιαφορικές Εξισώσεις
Μερικές ιαφορικές Εξισώσεις Ζούπας Ανδρέας Τµήµα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πολυτεχνική Σχολή, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Λεωφόρος Αθηνών, Πεδίο Άρεως, Βόλος 38334 7 Ιουνίου 14 Περιεχόµενα 1 Εισαγωγή. 3 1.1 Γενικές
Χρησιµοποιούµε διαφορετικές εντολές ανάλογα µε τον τρόπο που περιγράφεται η επιφάνεια που µελετάµε. Έτσι έχουµε τις παρακάτω περιπτώσεις:
trisdiastatesparastaseis.nb 9.3 Τρισδιάστατες Γραφικές Παραστάσεις Υπάρχει αρκετή οµοιότητα στις εντολές και στις επιλογές για την γραφική παράσταση επιφανειών και καµπυλών στο χώρο, µε τις αντίστοιχες
KΕΦΑΛΑΙΟ 3. H κυµατική εξίσωση.
3 Εισαγωγή KΕΦΑΛΑΙΟ 3 H κυµατική εξίσωση Θα αναζητήσουµε το µαθηµατικό νόµο που διέπει την ταλάντωση ελαστικού νήµατος/χορδής για µικρές κατακόρυφες µετατοπίσεις Yποθέτουµε ότι η χορδή έχει οµοιόµορφη
Κλασική Ηλεκτροδυναμική Ι
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Κλασική Ηλεκτροδυναμική Ι ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ Διδάσκων: Καθηγητής Ι. Ρίζος Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε
Διαφορικές Εξισώσεις.
Διαφορικές Εξισώσεις. Εαρινό εξάμηνο 215-16. Λύσεις ενδέκατου φυλλαδίου ασκήσεων. 1. Λύστε το πρόβλημα συνοριακών συνθηκών u xx + u yy =, u(x, ) = u(x, π) =, u(, y) =, u(a, y) = sin 2y + 4 sin 5y, < x
Κλασική Ηλεκτροδυναμική
Κλασική Ηλεκτροδυναμική Ενότητα 7: Εξίσωση Laplace σε σφαιρικές συντεταγμένες Ανδρέας Τερζής Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Φυσικής Σκοποί ενότητας Σκοπός της ενότητας είναι να μελετήσει και να επιλύσει
Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις
Πανεπιστήμιο Πατρών, Τμήμα Μαθηματικών Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις Χειμερινό εξάμηνο ακαδημαϊκού έτους 24-25, Διδάσκων: Α.Τόγκας ο φύλλο προβλημάτων Ονοματεπώνυμο - ΑΜ: ΜΔΕ ο φύλλο προβλημάτων Α. Τόγκας
y 1 (x) f(x) W (y 1, y 2 )(x) dx,
Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ασκήσεις - 07/1/017 Μέρος 1ο: Μη Ομογενείς Γραμμικές Διαφορικές Εξισώσεις Δεύτερης Τάξης Θεωρούμε τη γραμμική μή-ομογενή διαφορική εξίσωση y + p(x) y + q(x) y = f(x), x
ΛΥΣΕΙΣ 6 ης ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΛΗ 12,
ΛΥΣΕΙΣ 6 ης ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΠΛΗ, - Οι παρακάτω λύσεις των ασκήσεων της 6 ης εργασίας που καλύπτει το µεγαλύτερο µέρος της ύλης της θεµατικής ενότητας ΠΛΗ) είναι αρκετά εκτεταµένες καθώς έχει δοθεί αρκετή έµφαση
(i) f(x, y) = xy + iy (iii) f(x, y) = e y e ix. f(z) = U(r, θ) + iv (r, θ) ; z = re iθ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ (ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ) 6 Νοεμβρίου 07 Αναλυτικές συναρτήσεις Άσκηση (i) Δείξτε ότι η συνάρτηση f(z) είναι αναλυτική σε χωρίο D του μιγαδικού επιπέδου εάν και μόνο εάν η if(z) είναι αναλυτική
Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )
Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ 3.1 Η έννοια της παραγώγου Εστω y = f(x) µία συνάρτηση, που συνδέει τις µεταβλητές ποσότητες x και y. Ενα ερώτηµα που µπορεί να προκύψει καθώς µελετούµε τις δύο αυτές ποσοτήτες είναι
ΦΥΣ Διαλ.33 1 KYMATA
ΦΥΣ 131 - Διαλ.33 1 KYMATA q Κύµατα εµφανίζονται σε συστήµατα µε καταστάσεις ισορροπίας. Τα κύµατα είναι διαταραχές από τη θέση ισορροπίας. q Τα κύµατα προκαλούν κίνηση σε πολλά διαφορετικά σηµεία σε ένα
ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ Σεπτέµβριος 2006
ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ Σεπτέµβριος 006 Θέµα ο. Για την διαφορική εξίσωση + ' =, > 0 α) Να δειχτεί ότι όλες οι λύσεις τέµνουν κάθετα την ευθεία =. β) Να βρεθεί η γενική λύση. γ) Να βρεθεί και να σχεδιαστεί
ΑΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ/ ΣΤΕΦ 3//7/2013 ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ
ΑΤΕΙ ΠΕΙΡΑΙΑ/ ΣΤΕΦ 3//7/013 ΤΜΗΜΑ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΤΗΣ: ΒΑΡΣΑΜΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΩΡΕΣ ΑΣΚΗΣΗ 1 Σώμα μάζας m=0.1 Kg κινείται σε οριζόντιο δάπεδο ευθύγραμμα με την
ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΘΕΜΑ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ α) Η f ( ) έχει πραγµατικό µέρος φανταστικό µέρος u( x, y) x y = και v( x, y) = ( x + y xy), όπου = x+
ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΛΥΣΕΙΣ 3 ης. Άσκηση 1. , z1. Παρατηρούµε ότι: z0 = z5. = + ) και. β) 1 ος τρόπος: Έστω z = x+ iy, x, = x + y.
ΛΥΣΕΙΣ ης ΓΡΑΠΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ Άσκηση 6 6 Λύση: α) 7z + z (cosπ + isi π ) π+ kπ π+ kπ Κατά συνέπεια z (cos + isi ), k,,, 5 Παίρνουµε τις ρίζες 6 6 z (cos + isi ) ( + i ) + i, π π 6 6 6 z (cos + isi ) (cos
Fourier Analysis of Waves
Exercises for the Feynman Lectures on Physics by Richard Feynman, Et Al. Chapter 36 Fourier Analysis of Waves Detailed Work by James Pate Williams, Jr. BA, BS, MSwE, PhD From Exercises for the Feynman
Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 6 (λύσεις)
Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 6 (λύσεις) Λουκάς Βλάχος και Μανώλης Πλειώνης Άσκηση 1: (α) Να προσεγγισθεί η τιµή του e µε ακρίβεια 0.001. (ϐ) Να προσεγγισθεί ο ln µε ακρίβεια 0.1. Λύση : Αν ξεκινήσουµε
Επίλυση Δ.Ε. με Laplace
Επίλυση Δ.Ε. με Laplace Ν. Παπαδάκης 24 Οκτωβρίου 2015 Ν. Παπαδάκης Επίλυση Δ.Ε. με Laplace 24 Οκτωβρίου 2015 1 / 78 Περιεχόμενα 1 Παρουσίαση Προβλήματος Επίλυση διαϕορικής εξίσωσης Ορισμός Άλλες μορϕή
website:
Αλεξάνδρειο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ιδρυμα Θεσσαλονίκης Τμήμα Μηχανικών Αυτοματισμού Μαθηματική Μοντελοποίηση Αναγνώριση Συστημάτων Μαάιτα Τζαμάλ-Οδυσσέας 6 Μαρτίου 2017 1 Εισαγωγή Κάθε φυσικό σύστημα
= 1. z n 1 = z z n = 1. f(z) = x 0. (0, 0) = lim
ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ & ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ 1η Σειρά Ασκήσεων στη Μιγαδική Ανάλυση 1. Να λυθεί η εξίσωση: 4 1 + 3i. Λύση. Επειδή 1 + 3i e πi/3, οι λύσεις της εξίσωσης 4 1 + 3i
Λύσεις στο Επαναληπτικό Διαγώνισμα 2
Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης Απειροστικός Λογισμός ΙΙ Γ. Καραγιώργος ykarag@aegean.gr Λύσεις στο Επαναληπτικό Διαγώνισμα 2 Για τυχόν παρατηρήσεις, απορίες ή λάθη που θα βρείτε, στείλτε μου
Λύσεις των ϑεµάτων, ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ Ι, 3/2/2010
Λύσεις των ϑεµάτων, ΑΠΕΙΡΟΣΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ Ι, 3//00 Θέµα ( µονάδα) Θεωρούµε το σύνολο B = {x Q : x < 5}. είξτε ότι sup B = 5. Απάντηση : Για να δείξουµε ότι sup B = 5 αρκεί να δειχθεί ότι α) Το 5 είναι
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα Δρ. Δημήτριος Ευσταθίου Επίκουρος Καθηγητής Σειρά Fourier Ορθοκανονικές Συναρτήσεις Στοεδάφιοαυτόθαδιερευνήσουμεεάνκαικάτωαπό
Μαθηµατικό Παράρτηµα 2 Εξισώσεις Διαφορών
Γιώργος Αλογοσκούφης, Δυναµική Μακροοικονοµική, Αθήνα 206 Μαθηµατικό Παράρτηµα 2 Εξισώσεις Διαφορών Στο παράρτηµα αυτό εξετάζουµε τις ιδιότητες και τους τρόπους επίλυσης εξισώσεων διαφορών. Oι εξισώσεις
Σειρές Fourier και Προβλήματα Συνοριακών Τιμών
Κεφάλαιο 9 Σειρές Fourier και Προβλήματα Συνοριακών Τιμών Στο κεφάλαιο αυτό θα μελετήσουμε αναπτύγματα συναρτήσεων σε σειρές Fourier και την εφαρμογή τους στην επίλυση προβλημάτων συνοριακακών τιμών (ΠΣΤ)
~ 1 ~ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
~ ~ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 04 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΘΕΜΑ α) Δείτε στις «Σημειώσεις Μιγαδικού Λογισμού» β) Η συνάρτηση f ( ) γράφεται f x y + x + y x y + x + y xy ( ) ( ) ( ) ( ) Το πραγματικό και
ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
[] ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΘΕΜΑ α) Δείτε στις «Σημειώσεις Μιγαδικού Λογισμού» σελ β) Ας είναι ux (, ) = x+ cos( π ) και vx (, ) = cos( π x) το πραγματικό και το φανταστικό μέρος
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2009 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΑ-ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26
Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica
ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΣΧΟΛΗ ΝΑΥΠΗΓΩΝ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Σηµειώσεις για το πρόγραµµα Mathematica Νίκος Θεµελής Νοέµβριος 008 Σκοπός του φυλλαδίου είναι να παρέχει βασικές γνώσεις για την χρήση
Έντυπο Yποβολής Αξιολόγησης ΓΕ
Έντυπο Yποβολής Αξιολόγησης ΓΕ O φοιτητής συμπληρώνει την ενότητα «Υποβολή Εργασίας» και αποστέλλει το έντυπο σε δύο μη συρραμμένα αντίγραφα (ή ηλεκτρονικά) στον Καθηγητή-Σύμβουλο. Ο Καθηγητής-Σύμβουλος
Εισαγωγή. Κεφάλαιο Διαφορικές εξισώσεις
Κεφάλαιο Εισαγωγή Θα παρουσιάσουμε τις διαφορικές εξισώσεις και τα αντίστοιχα προβλήματα αρχικών και συνοριακών τιμών που θα συναντήσουμε στα επόμενα κεφάλαια. Επίσης, θα δούμε ορισμένες ιδιότητες και
KΕΦΑΛΑΙΟ 2. H εξίσωση θερμότητας.
1 Εισαγωγή KΕΦΑΛΑΙΟ H εξίσωση θερμότητας Εστω είναι ανοικτό σύνολο του με γνωστή θερμοκρασία στο σύνορό του κάθε χρονική στιγμή και γνωστή αρχική θερμοκρασία σε κάθε σημείο του Τότε οι φυσικοί νόμοι μας
ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΟΡΙΣΜΟΙ: διαφορές των αγνώστων συναρτήσεων. σύνολο τιμών. F(k,y k,y. =0, k=0,1,2, δείκτη των y k. =0 είναι 2 ης τάξης 1.
ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΟΡΙΣΜΟΙ: Οι Εξισώσεις Διαφορών (ε.δ.) είναι εξισώσεις που περιέχουν διακριτές αλλαγές και διαφορές των αγνώστων συναρτήσεων Εμφανίζονται σε μαθηματικά μοντέλα, όπου η μεταβλητή παίρνει
- 1 2π. - z2 2. ii = True
1η Γραπτή Εργασία Νικόλαος Μανάρας (Α.Μ. 52209) Άσκηση 1η ü Ερώτηµα (α) f@z_d:= 1 2π 1 2 z2 p =Table@8n, D@f@zD, 8z, n
Μ Ε: Αναλυτικό Πρόγραµµα- Υλη Μαθήµατος 2017
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 Μ Ε: Αναλυτικό Πρόγραµµα- Υλη Μαθήµατος 2017 Αντικείµενο του µαθήµατος είναι η µελέτη Μερικών ιαφορικών Εξισώσεων. Τον όρο Μερική ια- ϕορική Εξίσωση ϑα συµβολίζουµε µε (Μ Ε). Η ιστοσελίδα του
Στο κεφάλαιο που ακολουθεί θα ασχοληθούμε με την ( μη ομογενή ) εξίσωση Helmholtz σε D χωρικές διαστάσεις :
Η Εξίσωση Helmholtz Στο κεφάλαιο που ακολουθεί θα ασχοληθούμε με την ( μη ομογενή εξίσωση Helmholtz σε χωρικές διαστάσεις : ( + k Ψ ( r f( r ( k (6 Η εξίσωση αυτή συνοδεύεται (συνήθως από συνοριακές συνθήκες
Ενότητα 5: Ακρότατα συναρτησιακών μιας συνάρτησης. Νίκος Καραμπετάκης Τμήμα Μαθηματικών
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ Ενότητα 5: Ακρότατα συναρτησιακών μιας συνάρτησης Νίκος Καραμπετάκης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons.
Συνήθεις ιαφορικές Εξισώσεις, Απαντήσεις-Παρατηρήσεις στην Εξέταση Περιόδου Σεπτεµβρίου.
Συνήθεις ιαφορικές Εξισώσεις, Απαντήσεις-Παρατηρήσεις στην Εξέταση Περιόδου Σεπτεµβρίου. Ανδρέας Ζούπας 22 Ιανουαρίου 203 Οι λύσεις απλώς προτείνονται και σαφώς οποιαδήποτε σωστή λύση είναι αποδεκτή! Θέµα-
Δυναμική Μηχανών I. Διάλεξη 8. Χειμερινό Εξάμηνο 2013 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ
Δυναμική Μηχανών I Διάλεξη 8 Χειμερινό Εξάμηνο 23 Τμήμα Μηχανολόγων Μηχ., ΕΜΠ Ανακοινώσεις To μάθημα MATLAB/simulink για όσους δήλωσαν συμμετοχή έως χθες θα γίνει στις 6//24: Office Hours: Δευτέρα -3 μμ,
Φθίνουσες ταλαντώσεις
ΦΥΣ 111 - Διαλ.39 1 Φθίνουσες ταλαντώσεις q Οι περισσότερες ταλαντώσεις στη φύση εξασθενούν (φθίνουν) γιατί χάνεται ενέργεια. q Φανταστείτε ένα σύστημα κάτω από μια δύναμη αντίστασης της μορφής F = bυ
Μαθηµατικα Γενικης Παιδειας Γ Λυκειου
Μαθηµατικα Γενικης Παιδειας Γ Λυκειου 1 ιαφορικός Λογισµός Θέµα 1. ίνεται η συνάρτηση = ln(x 1)+1. α ) Να ϐρεθεί το πεδίο ορισµού της f. ϐ ) Να ϐρεθεί η f και το πεδίο ορισµού της. γ ) Να µελετηθεί η f
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ η Ερώτηση Γνωρίζουµε πως η κυµατοσυνάρτηση είναι η λύσης της κυµατικής εξίσωσης, που περιγράφει το µέγεθος της ιαταραχής, ( rt, ) r. Ψ= σε κάθε χρονική στιγµή, t, και σε κάθε θέση
Λύσεις στο επαναληπτικό διαγώνισμα 3
Τμήμα Μηχανικών Οικονομίας και Διοίκησης Απειροστικός Λογισμός ΙΙ Γ. Καραγιώργος ykarag@aegean.gr Λύσεις στο επαναληπτικό διαγώνισμα Διπλά Ολοκληρώματα Άσκηση (Υπολογισμός διπλού ολοκληρώματος- Αλλαγή
ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο 1
ΘΕΩΡΙΑ ΑΡΙΘΜΩΝ Λυσεις Ασκησεων - Φυλλαδιο ιδασκοντες: Α. Μπεληγιάννης - Σ. Παπαδάκης Ιστοσελιδα Μαθηµατος : http://users.uoi.gr/abeligia/numbertheory/nt.html Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 03 Ασκηση. είξτε ότι
ΘΕΩΡΙΑ: Έστω η οµογενής γραµµική διαφορική εξίσωση τάξης , (1)
1 ΘΕΩΡΙΑ: Έστω η οµογενής γραµµική διαφορική εξίσωση τάξης (1) όπου οι συντελεστές είναι δοσµένες συνεχείς συναρτήσεις ορισµένες σ ένα ανοικτό διάστηµα. Ορισµός 1. Ορίζουµε τον διαφορικό τελεστή µέσω της
u x = 2uu y u y = 0 ϕ x = x t h (t), ϕ xx = x2 t 3 h (t) και ϕ y = y t h (t), ϕ yy = y2 t 3 h (t). t 2 h (t) + x2
ΣΧΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ & ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΟΜΕΑΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ Εξετάσεις στη Μιγαδική Ανάλυση ΟΜΑΔΑ: Β 9 Ιουνίου, 07 Θ. αʹ) Αν το G είναι ένας τόπος, δηλαδή ένα ανοικτό και συνεκτικό σύνολο στο
10 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ
SECTION 0 ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΙΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΙΣ 0. Ορισµοί Συνήθης διαφορική εξίσωση (Σ Ε) καλείται µια εξίσωση της µορφής f [y (n), y (n ),..., y'', y', y, x] 0 όπου y', y'',..., y (n ), y (n) είναι οι παράγωγοι
Επίλυση Προβληµάτων Αρχικών / Συνοριακών Τιµών Μεταδόσεως Θερµότητας
Επίλυση Προβληµάτων Αρχικών / Συνοριακών Τιµών Μεταδόσεως Θερµότητας Τα προβλήµατα µεταδόσεως θερµότητας (ή θερµικής αγωγιµότητας heat conduction), µε την υπόθεση ισχύος του νόµου Fourier, διέπονται από
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ ιδάσκων : Ε. Στεφανόπουλος 12 ιουνιου 2017
Πανεπιστηµιο Πατρων Πολυτεχνικη Σχολη Τµηµα Μηχανικων Η/Υ & Πληροφορικης ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΙΙ ιδάσκων : Ε. Στεφανόπουλος 12 ιουνιου 217 Θ1. Θεωρούµε την συνάρτηση f(x, y, z) = 1 + x 2 + 2y 2 z. (αʹ) Να ϐρεθεί
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ «ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ» ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 1) ΕΡΓΑΣΙΑ 4 Ηµεροµηνία αποστολής στον φοιτητή: 18 Φεβρουαρίου 005. Τελική ηµεροµηνία αποστολής από τον φοιτητή: Μαρτίου
Κεφάλαιο 5ο: Επίλυση εξισώσεων και συστηµάτων
Equations-Systems.nb Κεφάλαιο 5ο: Επίλυση εξισώσεων και συστηµάτων 5. Επίλυση εξισώσεων Το Mathematica διαθέτει αρκετές συναρτήσεις για την επίλυση εξισώσεων. Αυτές είναι: Solve[eqn, x] επιλύνει την εξίσωση
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα Δρ. Δημήτριος Ευσταθίου Επίκουρος Καθηγητής Φυσική Σημασία του Μετασχηματισμού Fourier Ο μετασχηματισμός Fourier
Δομή Διάλεξης. Εύρεση ακτινικού μέρους εξίσωσης Schrödinger. Εφαρμογή σε σφαιρικό πηγάδι δυναμικού απείρου βάθους. Εφαρμογή σε άτομο υδρογόνου
Κεντρικά Δυναμικά Δομή Διάλεξης Εύρεση ακτινικού μέρους εξίσωσης Schrödinger Εφαρμογή σε σφαιρικό πηγάδι δυναμικού απείρου βάθους Εφαρμογή σε άτομο υδρογόνου Ακτινική Συνιστώσα Ορμής Έστω Χαμιλτονιανή
x(t) = 2 + cos(2πt) sin(πt) 3 cos(3πt) cos(θ + π) = cos(θ). (3)
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών HY-5: Εφαρµοσµένα Μαθηµατικά για Μηχανικούς Εαρινό Εξάµηνο 5-6 ιδάσκοντες : Γ. Στυλιανού, Γ. Καφεντζής Λυµένες Ασκήσεις - Σειρές Fourier. Να σχεδιάσετε το
ΦΥΕ34 Λύσεις 5 ης Εργασίας
ΦΥΕ3 Λύσεις 5 ης Εργασίας ) Έστω αρµονικό κύµα της (εκθετικής) µορφής: F( x, t) i( kx ωt+ ϕ ) = Ae. Παραγωγίζοντας βρίσκουµε: = iωf( x, t) t = ikf( x, t) x Παραγωγίζοντας αυτές τις δύο σχέσεις µία ακόµη
ΠΑΡΟΡΑΜΑΤΑ ΕΚΔΟΣΗ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018
ΝΙΚΟΛΑΟΣ M. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ: «Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις & Μιγαδικές Συναρτήσεις: Θεωρία και Εφαρμογές» η Έκδοση, Αυτοέκδοση) Αθήνα, ΜΑΡΤΙΟΣ 06, Εξώφυλλο: ΜΑΛΑΚΟ, ΕΥΔΟΞΟΣ: 5084750, ISBN: 978-960-93-7366-
Η f(x) y είναι συνεχής στο [0, 2α], σαν διαφορά των συνεχών f(x) και y = 8αx 8α 2
1994 ΘΕΜΑΤΑ 1. ίνεται η συνάρτηση f()=,. Α) Αν ε είναι η εφαπτοµένη της γραφικής παράστασης C της συνάρτησης f στο σηµείο Μ(α, α ), α >, να βρείτε το εµβαδόν του χωρίου που περικλείεται από τη C, την ευθεία
ΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ. Π.Π. ΓΕΛ Βαρβακείου Σχολής. 27 Ἀπριλίου Τµήµατα Τεχνολογικής : Ζ4. ιάρκεια : 3 ώρες
Π.Π. ΓΕΛ Βαρβακείου Σχολής ΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Γ ΚΑΤ/ΝΣΗΣ 7 Ἀπριλίου 5 Τµήµατα Τεχνολογικής : Ζ4 ιάρκεια : 3 ώρες Λυγάτσικας Ζήνων - 7 Ἀπριλίου 5 . α ) Εστω µια συνάρτηση f, η οποία είναι συνεχής
Αριθµητική Ανάλυση. ιδάσκοντες: Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης ΕΚΠΑ. 16 Ιανουαρίου 2015
Αριθµητική Ανάλυση ιδάσκοντες: Καθηγητής Ν. Μισυρλής, Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης ΕΚΠΑ 16 Ιανουαρίου 2015 ιδάσκοντες:καθηγητής Ν. Μισυρλής,Επίκ. Καθηγητής Φ.Τζαφέρης Αριθµητική (ΕΚΠΑ) Ανάλυση 16 Ιανουαρίου
Κεφάλαιο 1: Προβλήµατα τύπου Sturm-Liouville
Κεφάλαιο : Προβλήµατα τύπου Stur-Liouvie. Ορισµός προβλήµατος Stur-Liouvie Πολλές τεχνικές επίλυσης µερικών διαφορικών εξισώσεων βασίζονται στην αναγωγή της µερικής διαφορικής εξίσωσης σε συνήθεις διαφορικές
Διαφορικές Εξισώσεις.
Διαφορικές Εξισώσεις. Εαρινό εξάμηνο 05-6. Λύσεις δεύτερου φυλλαδίου ασκήσεων.. Βρείτε όλες τις λύσεις της εξίσωσης Bernoulli x y = xy + y 3 καθορίζοντας προσεκτικά το διάστημα στο οποίο ορίζεται καθεμιά
2.4. Ασκήσεις σχολικού βιβλίου σελίδας A Οµάδας
.4 Ασκήσεις σχολικού βιβλίου σελίδας 4 45 A Οµάδας. Μια σφαιρική µπάλα χιονιού αρχίζει να λειώνει. Η ακτίνα της, που ελαττώνεται δίνεται σε cm από τον τύπο r = 4 t, όπου t ο χρόνος σε sec. Να βρείτε το
Αρµονικοί ταλαντωτές
Αρµονικοί ταλαντωτές ΦΥΣ 131 - Διαλ.30 2 Αρµονικοί ταλαντωτές q Μερικά από τα θέµατα που θα καλύψουµε: q Μάζες σε ελατήρια, εκκρεµή q Διαφορικές εξισώσεις: d 2 x dt 2 + K m x = 0 Ø Mε λύση της µορφής:
Διαφοριϰές Εξισώσεις (ΜΕΜ 271) Λύσεις Θεμάτων Εξέτασης Ιούνη 2019
Διαφοριϰές Εξισώσεις ΜΕΜ 71 Λύσεις Θεμάτων Εξέτασης Ιούνη 19 Εστω η μη γραμμιϰή διαφοριϰή εξίσωση ρώτης τάξης Α 1. Δείξτε ότι η διαφοριϰή εξίσωση δεν είναι αϰριβής. Λύση. Η αντίστοιχη διαφοριϰή μορφή είναι
Εισαγωγή στις Φυσικές Επιστήμες (ΦΥΕ14) Περίοδος ΕΡΓΑΣΙΑ 1 η. Τότε r r b c. και ( )
Εισαγωγή στις Φυσικές Επιστήμες (ΦΥΕ4) Περίοδος 8-9 ΕΡΓΑΣΙΑ η Θέμα (μονάδες ) i. Δείξτε ότι ( a b) c a ( b c ) + b( a c ). a b c+ c a b+ b c a ii. Δείξτε την ταυτότητα Jacobi : ( ) ( ) ( ) Απάντηση i.
ưƪƶƭʈƪƶ ƩƭƧĭƳƵƭƮƪƶ ƪƲƭƶƻƶƪƭƶ & ưƭīƨʃƭʈƪƶ ƶƹʊƨƶʒƭƶƪƭƶ:
& i iii & :, 2016 Πρόλογος vii Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια εισαγωγική προσέγγιση στη θεωρία των Μερικών Διαφορικών Εξισώσεων και των Μιγαδικών Συναρτήσεων. Στις μέρες μας οι Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις
ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ. ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010 ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ. =. Οι πρώτες µερικές u x y
ΜΙΓΑ ΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΡΑΠΤΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΛΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ ΘΕΜΑ α) Καταρχήν θα µελετήσουµε την συνάρτηση f Η f γράφεται f ( ) = ( x + )( x ) ( x ) ή ακόµα f ( ) = u( x,
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα
Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Σερρών Τμήμα Πληροφορικής & Επικοινωνιών Σήματα και Συστήματα Δρ. Δημήτριος Ευσταθίου Επίκουρος Καθηγητής ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ LAPLACE Αντίστροφος Μετασχηματισμός Laplace Στην
A2. ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ-ΚΛΙΣΗ-ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ
A. ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ-ΚΛΙΣΗ-ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ d df() = f() = f (), = d d.κλίση ευθείας.μεταβολές 3.(Οριακός) ρυθµός µεταβολής ή παράγωγος 4.Παράγωγοι βασικών συναρτήσεων 5. Κανόνες παραγώγισης 6.Αλυσωτή παράγωγος 7.Μονοτονία
(x(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2,y(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2,z(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2) =0 x y z. div A =0
1 Pìblhma 1 α) gad = (x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2 = (x(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2,y(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2,z(x 2 + y 2 + z 2 ) 1/2) β) = div = x x + y y + z z =3 cul = x y z γ) Εχουμε A = ω x ω y ω z x y z =(ω yz
Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 8 (λύσεις)
Ασκήσεις Γενικά Μαθηµατικά Ι Οµάδα 8 (λύσεις) Λουκάς Βλάχος και Μανώλης Πλειώνης Άσκηση : (α) Να υπολογισθεί το γενικευµένο ολοκλήρωµα (x+)(x 2 +) (ϐ) Να υπολογισθεί το ολοκλήρωµα f(x) f(x)+f(x+) για κάθε
Εισαγωγή στην Ανάλυση και Προσοµοίωση Δυναµικών Συστηµάτων
Εισαγωγή στην Ανάλυση και Προσοµοίωση Δυναµικών Συστηµάτων Control Systems Laboratory Περιγραφή Δυναµικών Συστηµάτων Εξίσωση µεταβολής όγκου Η µεταβολή όγκου ισούται µε τη παροχή υγρού Q που σχετίζεται
ΦΥΕ14-5 η Εργασία Παράδοση
ΦΥΕ4-5 η Εργασία Παράδοση.5.9 Πρόβληµα. Συµπαγής οµογενής κύλινδρος µάζας τυλιγµένος µε λεπτό νήµα αφήνεται να κυλίσει από την κορυφή κεκλιµένου επιπέδου µήκους l και γωνίας φ (ϐλέπε σχήµα). Το ένα άκρο
Μερικές ιαφορικές Εξισώσεις
Μερικές ιαφορικές Εξισώσεις Ζούπας Ανδρέας Τµήµα Μηχανολόγων Μηχανικών, Πολυτεχνική Σχολή, Πανεπιστήµιο Θεσσαλίας, Λεωφόρος Αθηνών, Πεδίο Άρεως, Βόλος 38334 7 Ιουνίου 214 Περιεχόµενα 1 Εισαγωγή. 3 1.1
Τίτλος Μαθήματος: Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι
Τίτλος Μαθήματος: Συνήθεις Διαφορικές Εξισώσεις Ι Ενότητα: Βασικά θεωρήματα για τις γραμμικές Σ.Δ.Ε. Όνομα Καθηγητή: Χρυσή Κοκολογιαννάκη Τμήμα: Μαθηματικών Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται
= R{(a + jb)e j2π 3 4 t } (6) a + jb = j2.707 = e j π (7) A = (9) f 0 = 3 4
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών HY-5: Εφαρµοσµένα Μαθηµατικά για Μηχανικούς Εαρινό Εξάµηνο 7-8 ιδάσκοντες : Γ. Στυλιανού, Γ. Καφεντζής εύτερη Σειρά Ασκήσεων - Λύσεις Ηµεροµηνία Ανάθεσης
και A = 1 Το πρόβλημα των μη ομογενών συνοριακών συνθηκών.
Στις δύο διαστάσεις αφετηρία είναι η σχέση r + r r r A r + q r q Grr (, = ln ln L L (6 από την οποία μπορούμε να προσδιορίσουμε ότι και επομένως R R q = r, L r = L και A = r (7 r + r r r Grr (, = ln rr
Έντυπο Υποβολής Αξιολόγησης Γ.Ε.
Έντυπο Υποβολής Αξιολόγησης Γ.Ε. O φοιτητής συμπληρώνει την ενότητα «Υποβολή Εργασίας» και αποστέλλει το έντυπο σε δύο μη συρραμμένα αντίγραφα (ή ηλεκτρονικά) στον Καθηγητή-Σύμβουλο. Ο Καθηγητής-Σύμβουλος
Πανεπιστήµιο Κρήτης - Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. Απειροστικός Λογισµός Ι. ιδάσκων : Α. Μουχτάρης. Απειροστικός Λογισµός Ι - 3η Σειρά Ασκήσεων
Πανεπιστήµιο Κρήτης - Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών Απειροστικός Λογισµός Ι ιδάσκων : Α. Μουχτάρης Απειροστικός Λογισµός Ι - η Σειρά Ασκήσεων Ασκηση.. Ανάπτυξη σε µερικά κλάσµατα Αφου ο ϐαθµός του αριθµητή
Κεφάλαιο 8. Συνοριακά προβλήµατα. και uy = vx. Αρα. και uyy = vxy. , οπότε αθροίζοντας κατά µέλη τις παραπάνω εξισώσεις προκύπτει ότι uxx
Κεφάλαιο 8 Συνοριακά προβλήµατα 81 Aρµονικές συναρτήσεις Ορισµός 81 Εστω E είναι ανοικτό σύνολο και f : E είναι πραγµατική συνάρτηση δύο µεταβλητών και y Θα λέµε ότι η f είναι αρµονική στο E αν έχει συνεχείς