Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO

Σχετικά έγγραφα
Problemas y cuestiones de electromagnetismo

Exercicios de Física 02b. Magnetismo

Exercicios de Física 02a. Campo Eléctrico

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO. F = m a

ELECTROMAGNETISMO Problemas PAAU

24/10/06 MOVEMENTO HARMÓNICO SIMPLE

PAU XUÑO 2011 FÍSICA

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

EXERCICIOS AUTOAVALIABLES: RECTAS E PLANOS. 3. Cal é o vector de posición da orixe de coordenadas O? Cales son as coordenadas do punto O?

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2015 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Código: 25 PAU XUÑO 2014 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Física P.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

PAAU (LOXSE) Setembro 2006

PAU XUÑO 2015 FÍSICA

Tema: Enerxía 01/02/06 DEPARTAMENTO DE FÍSICA E QUÍMICA

PAU XUÑO 2012 FÍSICA

Tema 4 Magnetismo. 4-5 Lei de Ampere. Campo magnético creado por un solenoide. 4-1 Magnetismo. Experiencia de Oersted

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

PROBA DE AVALIACIÓN DO BACHARELATO PARA O ACCESO Á UNIVERSIDADE (ABAU) CONVOCATORIA DE XUÑO Curso

Exame tipo. C. Problemas (Valoración: 5 puntos, 2,5 puntos cada problema)

PAU SETEMBRO 2013 FÍSICA

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

PAU XUÑO 2014 FÍSICA

Física A.B.A.U. GRAVITACIÓN 1 GRAVITACIÓN

INTERACCIÓNS GRAVITATORIA E ELECTROSTÁTICA

PAAU (LOXSE) Setembro 2009

Ano 2018 FÍSICA. SOL:a...máx. 1,00 Un son grave ten baixa frecuencia, polo que a súa lonxitude de onda é maior.

FISICA 2º BAC 27/01/2007

PAU Xuño 2011 FÍSICA OPCIÓN A

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018

Código: 25 XUÑO 2014 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAU SETEMBRO 2014 FÍSICA

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

EXERCICIOS DE SELECTIVIDADE DE FÍSICA CURSO

Código: 25 SETEMBRO 2013 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

EXERCICIOS DE REFORZO: RECTAS E PLANOS

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

Física P.A.U. ÓPTICA 1 ÓPTICA

IX. ESPAZO EUCLÍDEO TRIDIMENSIONAL: Aplicacións ao cálculo de distancias, áreas e volumes

Código: 25 PAU XUÑO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

FÍSICA. = 4π 10-7 (S.I.)).

PAU Xuño Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2018 FÍSICA

PAAU (LOXSE) Xuño 2002

PAU XUÑO 2016 FÍSICA

FISICA 2º BACH. CURSO 99-00

PAU XUÑO Código: 25 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PAAU (LOXSE) Xuño 2006

Código: 25 MODELO DE EXAME ABAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Indución electromagnética

Procedementos operatorios de unións non soldadas

Tema 3. Espazos métricos. Topoloxía Xeral,

Física P.A.U. VIBRACIÓNS E ONDAS 1 VIBRACIÓNS E ONDAS

FÍSICA. = 9, kg) = -1, C; m e

Código: 25 XUÑO 2012 PAU FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

PROBLEMAS E CUESTIÓNS DE GRAVITACIÓN

PAU XUÑO 2010 MATEMÁTICAS II

FÍSICA. ) xiran arredor da Terra con órbitas estables de diferente raio sendo r A. > m B

FÍSICA. 2.- Cando se bombardea nitróxeno 14 7 N con partículas alfa xérase o isótopo 17 8O e outras partículas. A

XEOMETRÍA NO ESPAZO. - Se dun vector se coñecen a orixe, o módulo, a dirección e o sentido, este está perfectamente determinado no espazo.

EJERCICIOS DE VIBRACIONES Y ONDAS

Exercicios de Física 01. Gravitación

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

FÍSICA OPCIÓN 1. ; calcula: a) o período de rotación do satélite, b) o peso do satélite na órbita. (Datos R T. = 9,80 m/s 2 ).

PAU XUÑO 2010 FÍSICA

Proba de Avaliación do Bacharelato para o Acceso á Universidade XUÑO 2017 FÍSICA

LUGARES XEOMÉTRICOS. CÓNICAS

1. Un saltador de trampolín, mentras realiza o seu salto manten constante: A/ O momento de inercia. B/ A velocidad angular. C/ O momento angular.

PAU Setembro 2010 FÍSICA

Probas de acceso a ciclos formativos de grao superior CSPEB03. Código. Proba de. Física

Física e química 4º ESO. As forzas 01/12/09 Nome:

ELECTROTECNIA. BLOQUE 1: ANÁLISE DE CIRCUÍTOS (Elixir A ou B) A.- No circuíto da figura determinar o valor da intensidade na resistencia R 2

PAAU (LOXSE) Setembro 2004

MEDIDAS EXPERIMENTAIS DE DIVERSOS CAMPOS MAGNÉTICOS Xosé Peleteiro Salgado Área de Física Aplicada. Facultade de Ciencias. Ourense

EXERCICIOS DE ÁLXEBRA. PAU GALICIA

Física e Química 4º ESO

PAU XUÑO 2012 MATEMÁTICAS II

PROBLEMAS CUESTIONS 1.

VII. RECTAS E PLANOS NO ESPAZO

ENERXÍA, TRABALLO E POTENCIA

1. Formato da proba [CS.PE.B03]

A circunferencia e o círculo

ln x, d) y = (3x 5 5x 2 + 7) 8 x

Exercicios de Física 03b. Ondas

Exercicios de Física 03a. Vibracións

Tema 1. Espazos topolóxicos. Topoloxía Xeral, 2016

Química P.A.U. ÁCIDOS E BASES 1 ÁCIDOS E BASES

Exercicios de Física 04. Óptica

ÓPTICA- A LUZ Problemas PAAU

PAU. Código: 25 SETEMBRO 2012 FÍSICA OPCIÓN A OPCIÓN B

Materiais e instrumentos que se poden empregar durante a proba

a) Ao ceibar o resorte describe un MHS, polo tanto correspóndelle unha ecuación para a elongación:

Eletromagnetismo. Johny Carvalho Silva Universidade Federal do Rio Grande Instituto de Matemática, Física e Estatística. ...:: Solução ::...

ESTRUTURA ATÓMICA E CLASIFICACIÓN PERIÓDICA DOS ELEMENTOS

TRIGONOMETRIA. hipotenusa L 2. hipotenusa

PAU XUÑO 2011 MATEMÁTICAS II

MATEMÁTICAS. (Responder soamente a unha das opcións de cada bloque temático). BLOQUE 1 (ÁLXEBRA LINEAL) (Puntuación máxima 3 puntos)

Métodos Matemáticos en Física L4F. CONDICIONES de CONTORNO+Fuerzas Externas (Cap. 3, libro APL)

Resorte: estudio estático e dinámico.

A proba constará de vinte cuestións tipo test. As cuestións tipo test teñen tres posibles respostas, das que soamente unha é correcta.

Transcript:

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 1 ELECTROMAGNETISMO PROBLEMAS CAMPO ELECTROSTÁTICO 1. Dúas cargas eléctricas de 3 mc están situadas en A(4, 0) e B(-4, 0) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(0, 5) e en D(0, 0). b) O potencial eléctrico nos mesmos puntos C e D. c) O traballo para trasladar q' = -1 mc desde C a D. Datos: K = 9 10⁹ N m² C ²; 1 mc = 10 ³ C (P.A.U. Xuño 09) Rta.: a) E C = 1,03 10⁶ j N/C; E D = 0; b) V C = 8,43 10⁶ V; V D = 1,35 10⁷ V c) W(ext.) = -5,1 10³ J 2. Tres cargas de +3 μc están situadas equidistantes entre se sobre unha circunferencia de radio 2 m. Calcula: a) O potencial eléctrico no centro da circunferencia. b) O vector campo eléctrico no mesmo punto. c) O traballo para traer unha carga q' = 1 μc desde o infinito ao centro da circunferencia. Dato: K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Xuño 12) Rta.: a) V = 4,05 10⁴ V; b) E O = 0; c) W(ext.) = 4,05 10 ² J 3. Tres cargas eléctricas puntuais de 10 ⁶ C atópanse situadas nos vértices dun cadrado de 1 m de lado. Calcula: a) A intensidade do campo e o potencial electrostático no vértice libre. b) Módulo, dirección e sentido da forza do campo electrostático sobre unha carga de -2 10 ⁶ C situada no devandito vértice. c) O traballo realizado pola forza do campo para trasladar a devandita caga desde o vértice ao centro do cadrado. Interpreta o signo do resultado. Dato: K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Set. 13) Rta.: a) E = 1,72 10⁴ N/C, diagonal cara a fóra; V = 2,44 10⁴ V; b) F = 0,03 4 N, diagonal cara ao centro; c) W E = 0,02746 J 4. Tres cargas de -2, 1 e 1 µc están situadas nos vértices dun triángulo equilátero e distan 1 m do centro do mesmo. a) Calcula o traballo necesario para levar outra carga de 1 µc desde o infinito ao centro do triángulo. b) Qe forza sufrirá a carga unha vez que estea situada no centro do triángulo? c) Razoa se nalgún punto dos lados do triángulo pode existir un campo electrostático nulo. Dato: K = 9 10⁹ N m² C² (P.A.U. Xuño 16) Rta.: a) W = 0; b) F = 0,02740 N cara á carga negativa 5. Dadas tres cargas puntuais q₁ = 10 ³ µc en (-8, 0) m, q₂ = 10 ³ µc en (8, 0) m e q₃ = 2 10 ³ µc en (0, 8) m. Calcula: a) O campo e o potencial eléctricos en (0, 0) b) A enerxía electrostática. c) Xustifica que o campo electrostático é conservativo. Datos: 1 µc = 10 ⁶ C; K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Set. 07) Rta.: a) E O = 0,282 i 0,282 j N/C; V O = 2,25 V; b) E = -5,63 10 ¹⁰ J 6. En dous dos vértices dun triángulo equilátero de 2 cm de lado sitúanse dúas cargas puntuais de +10 µc cada unha. Calcula: a) O campo eléctrico no terceiro vértice. b) O traballo para levar unha carga de 5 µc desde o terceiro vértice ata o punto medio do lado oposto. c) Xustifica por que non necesitas coñecer a traxectoria no apartado anterior. Datos: K = 9 10⁹ N m² C ²; 1 µc = 10 ⁶ C (P.A.U. Xuño 08) Rta.: a) E C = 3,90 10⁸ N/C, na bisectriz cara ao exterior; b) W(ext.) = 45,0 J

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 2 7. Dúas cargas puntuais iguais q = 1 µc están situadas nos puntos A(5, 0) e B(-5, 0). Calcula: a) O campo eléctrico nos puntos C(8, 0) e D (0, 4) b) A enerxía para trasladar unha carga de -1 µc desde C a D. Datos: 1 µc = 10 ⁶ C, K = 9 10⁹ N m² C ². As coordenadas en metros. (P.A.U. Set. 06) Rta.: a) E C = 1,05 10³ i N/C; E D = 2,74 10² j N/C; b) ΔE = 8,81 10 ⁴ J 8. Tres cargas puntuais de 2 µc sitúanse respectivamente en A(0, 0), B(1, 0) e C(1/2, 3/2). Calcula: a) O campo eléctrico nos puntos D(1/2, 0) e F(1/2, 1/(2 3)) b) O traballo para trasladar unha carga q'= 1 µc de D a F. c) Con este traballo, aumenta ou diminúe a enerxía electrostática do sistema? Datos: As coordenadas en metros, K = 9 10⁹ N m² C ²; 1 µc = 10 ⁶ C (P.A.U. Xuño 07) Rta.: a) E D = -2,40 10⁴ j N/C; E F = 0; b) W D F (exterior) = W D F (campo) = 7 10 ⁴ J 9. Unha carga q de 2 mc está fixa no punto A(0, 0), que é o centro dun triángulo equilátero de lado 3 3 m. Tres cargas iguais Q están nos vértices e a distancia de cada carga Q a A é 3 m. O conxunto está en equilibrio electrostático. Calcula: a) O valor de Q. b) A enerxía potencial de cada carga Q. c) A enerxía posta en xogo para que o triángulo rote 45 arredor dun eixe que pasa por A e é perpendicular ao plano do papel. K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Xuño 11) Rta.: a) Q = -3,46 mc; b) E = 2,07 10⁴ J; c) ΔE = 0 10. Dúas cargas puntuais iguais de +2 μc atópanse nos puntos (0, 1) m e (0, -1) m. Calcula: a) O vector campo e o potencial electrostático no punto (-3, 0) m. b) Calcula o traballo necesario para trasladar unha carga de +3 μc desde o infinito ao citado punto. Se no punto (-3, 0) m abandónase unha carga de -2 μc e masa 1 g: c) Calcula a súa velocidade na orixe de coordenadas. DATO: K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Set. 14) Rta.: a) E = -3,42 10³ i N/C; V = 1,14 10⁴ V; b) W(ext.) = -W(campo) = 0,03 42 J; c) v = 9,92 i m/s 11. Dúas cargas puntuais negativas iguais, de -10 ³ µc, atópanse sobre o eixe de abscisas, separadas unha distancia de 20 cm. A unha distancia de 50 cm sobre a vertical que pasa polo punto medio da liña que as une, colócase unha terceira partícula (puntual) de +10 ³ µc de carga e 1 g de masa, inicialmente en repouso. Calcula: a) O campo e potencial eléctrico creado polas dúas primeiras na posición inicial da terceira. b) A velocidade da terceira carga ao chegar ao punto medio da liña de unión entre as dúas primeiras. Datos: 1 µc = 10 ⁶ C, K = 9 10⁹ N m² C ² (só se considera a interacción electrostática) (P.A.U. Xuño 04) Rta.: a) E = 67,9 N/C vertical cara ao eixe de abscisas. V = -35,3 V; b) v = -0,017 j m/s 12. Tres cargas eléctricas de +1 μc, están nos puntos A(-1, 0), B(0, 2) e C(0, -2) (metros). Calcula en D(0, 0) e en F(2, 0): a) O campo eléctrico. b) O potencial eléctrico. c) Se en D(0, 0) colócase unha terceira carga q de +1 μc e de 10 g de masa, sometida só á acción electrostática das outras tres, calcula a velocidade coa que chega ao punto F(2, 0) K = 9 10⁹ N m² C ²; 1 μc = 10 ⁶ C (P.A.U. Xuño 10) Rta.: a) E D = 9,0 10³ i N/C; E F = 2,6 10³ i N/C; b) V D = 1,8 10⁴ V; V F =9,4 10³ V; c) v = 1,31 m/s 13. Dúas cargas eléctricas de +8 μc están situadas en A(0, 0,5) e B(0, -0,5) (en metros). Calcula: a) O campo eléctrico en C(1, 0) e en D(0, 0) b) O potencial eléctrico en C e en D. c) Se unha partícula de masa m = 0,5 g e carga q = -1 μc sitúase en C cunha velocidade inicial de 10³ m/s, calcula a velocidade en D. Datos: K = 9 10⁹ N m² C ², 1 μc = 10 ⁶ C. Nota: só interveñen forzas eléctricas. (P.A.U. Set. 12) Rta.: a) E C = 1,03 10⁵ i N/C; E D = 0; b) V C = 1,29 10⁵ V; V D = 2,88 10⁵ V; c) v D = -1,00 10³ i m/s

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 3 14. Unha carga puntual Q ocupa a posición (0, 0) do plano XY no baleiro. Nun punto A de o eixe X o potencial é V = -100 V e o campo eléctrico é E = -10 i N/C (coordenadas en metros): a) Calcula a posición do punto A e o valor de Q. b) Determina o traballo necesario para levar un protón desde o punto B(2, 2) ata o punto A. c) Fai unha representación gráfica aproximada da enerxía potencial do sistema en función da distancia entre ambas as cargas. Xustifica a resposta. Dato: Carga do protón: 1,6 10 ¹⁹ C; K = 9 10⁹ N m² C ² (P.A.U. Set. 11) Rta.: a) r A = (10,0, 0) m; Q = -1,11 10 ⁷ C; b) W = -4,05 10 ¹⁷ J 15. Dúas láminas condutoras con igual carga e signo contrario están colocadas horizontalmente e separadas 5 cm. A intensidade do campo eléctrico no seu interior é 2,5 10⁵ N C ¹. Unha micropinga de aceite cuxa masa é 4,90 10 ¹⁴ kg, e con carga negativa, está en equilibrio suspendida nun punto equidistante de ambas as placas. a) Razoa cal das dúas láminas está cargada positivamente. b) Determina a carga da micropinga. c) Calcula a diferenza de potencial entre as láminas condutoras. Dato: g = 9,8 m s ² (P.A.U. Set. 15) Rta.: b) q = 1,92 10 ¹⁸ C; c) ΔV = 1,25 10⁴ V 16. Unha esfera metálica de masa m = 8 g e carga q = 7 μc, colga dun fío de 10 cm de lonxitude situado entre dúas láminas metálicas paralelas de cargas iguais e de signo contrario. Calcula: a) O ángulo que forma o fío co vertical se entre as láminas existe un campo electrostático uniforme de 2,5 10³ N/C. b) A tensión do fío nese momento. c) Se as láminas descárganse, cal será a velocidade da esfera ao pasar pola vertical? Dato: g = 9,8 m/s² (P.A.U. Xuño 14) Rta.: a) α = 12,6 ; b) T = 0,08042 N; c) v = 0,217 m/s CAMPO MAGNÉTICO 1. Un protón con velocidade v = 5 10⁶ i m/s penetra nunha zona onde hai un campo magnético B = 1 j T. a) Debuxa a forza que actúa sobre o protón e deduce a ecuación para calcular o radio da órbita. b) Calcula o número de voltas nun segundo. c) Varía a enerxía cinética do protón ao entrar nesa zona? Datos: mₚ = 1,67 10 ²⁷ kg; qₚ = 1,6 10 ¹⁹ C (P.A.U. Xuño 13) m v Rta.: a) R = ; b) N = Media volta en 3,28 10 ⁸ s q B senφ 2. Un protón cunha enerxía cinética de 20 ev móvese nunha órbita circular perpendicular a un campo magnético de 1 T. Calcula: a) O radio da órbita. b) A frecuencia do movemento. c) Xustifica por que non se consome enerxía neste movemento. Datos: mₚ = 1,67 10 ²⁷ kg; qₚ = 1,6 10 ¹⁹ C; 1 ev = 1,6 10 ¹⁹ J (P.A.U. Xuño 14) Rta.: a) R = 6,46 10 ⁴ m; b) f = 1,52 10⁷ voltas/s 3. Un protón acelerado por unha diferenza de potencial de 5000 V penetra perpendicularmente nun campo magnético uniforme de 0,32 T. Calcula: a) A velocidade do protón. b) O radio da órbita que describe e o número de voltas que dá en 1 segundo. Datos: mₚ = 1,67 10 ²⁷ kg, qₚ = 1,60 10 ¹⁹ C (Fai un debuxo do problema) (P.A.U. Xuño 05) Rta.: a) v = 9,79 10⁵ m/s; b) R = 3,2 cm; N = 4,9 10⁶ voltas/s 4. Unha partícula con carga 0,5 10 ⁹ C móvese con v = 4 10⁶ j m/s e entra nunha zona onde existe un campo magnético B = 0,5 i T: a) Qe campo eléctrico E hai que aplicar para que a carga non sufra ningunha desviación? b) En ausencia de campo eléctrico calcula a masa se o radio da órbita é 10 ⁷ m.

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 4 c) Razoa se a forza magnética realiza algún traballo sobre a carga cando esta describe unha órbita circular. (P.A.U. Set. 07) Rta.: a) E = 2,00 10⁶ k N/C; b) m = 6,25 10 ²⁴ kg 5. Acelérase unha partícula alfa mediante unha diferenza de potencial de 1 kv, penetrando a continuación, perpendicularmente ás liñas de indución, nun campo magnético de 0,2 T. Acha: a) O radio da traxectoria descrita pola partícula. b) O traballo realizado pola forza magnética. c) O módulo, dirección e sentido dun campo eléctrico necesario para que a partícula alfa non experimente desviación algunha ao seu paso pola rexión na que existen os campos eléctrico e magnético. Datos: m α = 6,68 10 ²⁷ kg; q α = 3,2 10 ¹⁹ C (P.A.U. Set. 13) Rta.: a) R = 3,2 cm; b) W B = 0; c) E = 6,2 10⁴ V/m 6. Un electrón é acelerado por unha diferenza de potencial de 1000 V, entra nun campo magnético B perpendicular á súa traxectoria, e describe unha órbita circular en T = 2 10 ¹¹ s. Calcula: a) A velocidade do electrón. b) O campo magnético. c) Qe dirección debe ter un campo eléctrico E que aplicado xunto con B permita que a traxectoria sexa rectilínea? Datos: qₑ = -1,6 10 ¹⁹ C; mₑ = 9,1 10 ³¹ kg (P.A.U. Xuño 08) Rta.: a) v = 1,88 10⁷ m/s; b) B = 1,79 T 7. Dous condutores rectos, paralelos e longos están situados no plano XY e paralelos ao eixe Y. Un pasa polo punto (10, 0) cm e o outro polo (20, 0) cm. Ambos conducen correntes eléctricas de 5 A no sentido positivo do eixe Y. a) Explica a expresión utilizada para o cálculo do vector campo magnético creado por un longo condutor rectilíneo con corrente I. b) Calcula o campo magnético no punto (30, 0) cm c) Calcula o campo magnético no punto (15, 0) cm Dato: μ₀ = 4 π 10 ⁷ (S.I.) (P.A.U. Xuño 09) Rta.: b) B = -15 10 ⁶ k T; c) B = 0 8. Dous fíos condutores rectos moi longos e paralelos (A e B) con correntes I A = 5 A e I B = 3 A no mesmo sentido están separados 0,2 m. Calcula: a) O campo magnético no punto medio entre os dous condutores (D) b) A forza exercida sobre un terceiro condutor C paralelo os anteriores, de 0,5 m e con I C = 2 A e que pasa por D. Dato: μ₀ = 4 π 10 ⁷ S.I. (P.A.U. Set. 06) Rta.: a) B = 4,0 10 ⁶ T perpendicular aos fíos ; b) F = 4,0 10 ⁶ N cara á 9. a) Indica cal é o módulo, dirección e sentido do campo magnético creado por un fío condutor recto percorrido por unha corrente e realiza un esquema que ilustre as características de devandito campo. Considérese agora que dous fíos condutores rectos e paralelos de gran lonxitude transportan a súa respectiva corrente eléctrica. Sabendo que a intensidade dunha das correntes é o dobre que a da outra corrente e que, estando separados 10 cm, atráense cunha forza por unidade de lonxitude de 4,8 10 ⁵ N m ¹, b) calcula as intensidades que circulan polos fíos. c) Canto vale o campo magnético nun punto situado entre os dous fíos, a 3 cm do que transporta menos corrente? Dato: μ₀ = 4 π 10 ⁷ N A ² (P.A.U. Xuño 15) Rta.: b) I₁ = 3,46 A; I₂ = 6,93 A; c) B = 3,3 μt INDUCIÓN ELECTROMAGNÉTICA 1. Unha bobina cadrada e plana (S = 25 cm²) construída con 5 espiras está no plano XY:

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 5 a) Enuncia a lei de Faraday - Lenz. b) Calcula a f.e.m. media inducida se aplícase un campo magnético en dirección do eixe Z, que varía de 0,5 T a 0,2 T en 0,1 s. c) Calcula a f.e.m. media inducida se o campo permanece constante (0,5 T) e a bobina xira ata colocarse no plano XZ en 0,1 s. (P.A.U. Xuño 07) Rta.: b) ε = 0,038 V; c) ε = 0,063 V CUESTIÓNS CAMPO ELECTROSTÁTICO. 1. Disponse de varias cargas eléctricas puntuais. Se nun punto do espazo próximo ás cargas o potencial eléctrico é nulo: A) Pode haber campo eléctrico nese punto. B) As liñas do campo córtanse nese punto. C) O campo non é conservativo. (P.A.U. Xuño 13) 2. Dúas cargas distintas Q e q, separadas unha distancia d, producen un potencial cero nun punto P situado entre as cargas e na liña que as une. Isto quere dicir que: A) As cargas deben ter o mesmo signo. B) O campo eléctrico debe ser nulo en P. C) O traballo necesario para traer unha carga desde o infinito ata P é cero. (P.A.U. Xuño 15) 3. Explica cal das seguintes afirmacións é verdadeira: A) Non se realiza traballo cando unha carga eléctrica trasládase entre dous puntos dunha superficie equipotencial. B) As liñas de forza do campo electrostático son pechadas. C) As liñas As liñas de forza sempre se cortan. (P.A.U. Set. 16) 4. Se o fluxo do campo eléctrico a través dunha superficie gaussiana que rodea a unha esfera condutora cargada e en equilibrio electrostático é Q / ε₀, o campo eléctrico no exterior da esfera é: A) Cero B) Q / (4 π ε₀ r²) C) Q / ε₀ (P.A.U. Set. 05) 5. No interior dunha esfera condutora cargada: A) O potencial non é nulo. B) A carga non é nula. C) O campo eléctrico non é nulo. (P.A.U. Xuño 16, Set. 15) 6. No interior dun condutor esférico cargado e en equilibrio electrostático cúmprese: A) O potencial e o campo aumentan desde o centro ata a superficie da esfera. B) O potencial é nulo e o campo constante. C) O potencial é constante e o campo nulo. (P.A.U. Xuño 05) 7. Un condutor macizo de forma esférica recibe unha carga eléctrica Cal das seguintes afirmacións é verdadeira?: A) A carga distribúese por todo o condutor.

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 6 B) O potencial é cero en todos os puntos do condutor. C) No interior do condutor non hai campo electrostático. (P.A.U. Set. 14) 8. Se unha carga de 1 µc móvese entre dous puntos da superficie dun condutor separados 1 m (cargado e en equilibrio electrostático), cal é a variación de enerxía potencial que experimenta esta carga?: A) 9 kj B) Depende do potencial do condutor. C) Cero. K = 9 10⁹ N m² C ²; 1 µc = 10 ⁶ C (P.A.U. Set. 08) 9. Dúas esferas de radio R con cargas +Q e -Q, teñen os seus centros separados unha distancia d. A unha distancia d /2 (sendo d /2 >> R); cúmprese: A) O potencial é cero e o campo electrostático 4 K Q d ² B) O potencial é cero e o campo electrostático 8 K Q d ² C) O potencial é 4 K Q d ¹ e o campo cero. (P.A.U. Xuño 12) 10. Dadas dúas esferas condutoras cargadas e de diferente radio, con cargas Q A e Q B, se ponse en contacto: a) Iguálanse as cargas nas dúas esferas. b) Iguálanse os potenciais das esferas. c) Non ocorre nada. (P.A.U. Set. 09) CAMPO MAGNÉTICO. 1. Un campo magnético constante B exerce unha forza sobre unha carga eléctrica: A) Se a carga está en repouso. B) Se a carga móvese perpendicularmente a B. C) Se a carga móvese paralelamente a B. (P.A.U. Set. 12) 2. Cando unha partícula cargada móvese dentro dun campo magnético, a forza magnética que actúa sobre ela realiza un traballo que sempre é: A) Positivo, se a carga é positiva. B) Positivo, sexa como sexa a carga. C) Cero. (P.A.U. Xuño 16) 3. Analiza cal das seguintes afirmacións referentes a unha partícula cargada é verdadeira e xustifica por que: A) Se móvese nun campo magnético uniforme, aumenta a súa velocidade cando se despraza na dirección das liñas do campo. B) Pode moverse nunha rexión na que existe un campo magnético e un campo eléctrico sen experimentar ningunha forza. C) O traballo que realiza o campo eléctrico para desprazar esa partícula depende do camiño seguido. (P.A.U. Set. 11) 4. Un protón e unha partícula α (q α = 2 qₚ; m α = 4 mₚ) penetran, coa mesma velocidade, nun campo magnético uniforme perpendicularmente ás liñas de indución. Estas partículas: A) Atravesan o campo sen desviarse. B) O protón describe unha órbita circular de maior radio. C) A partícula alfa describe unha órbita circular de maior radio. (P.A.U. Set. 14)

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 7 5. Unha partícula cargada atravesa un campo magnético B con velocidade v. A continuación, fai o mesmo outra partícula coa mesma v, dobre masa e tripla carga, e en ambos os casos la traxectoria é idéntica. Xustifica cal é a resposta correcta: A) Non é posible. B) Só é posible se a partícula inicial é un electrón. C) É posible nunha orientación determinada. (P.A.U. Xuño 11) 6. Unha partícula cargada e con velocidade u, introdúcese nunha rexión do espazo onde hai un campo eléctrico e un campo magnético constantes. Se a partícula móvese con movemento rectilíneo uniforme débese a que os dous campos: A) Son da mesma dirección e sentido. B) Son da mesma dirección e sentido contrario. C) Son perpendiculares entre se. (P.A.U. Set. 09) 7. Nunha rexión do espazo hai un campo eléctrico e un campo magnético ambos os uniformes da mesma dirección pero de sentidos contrarios. En devandita rexión abandónase un protón con velocidade inicial nula. O movemento de protón é: A) Rectilíneo uniforme. B) Rectilíneo uniformemente acelerado. C) Circular uniforme. (P.A.U. Set. 16) 8. Unha partícula cargada penetra nunha rexión onde existe un campo magnético uniforme perpendicular á velocidade da partícula. O radio da órbita descrita: A) Aumenta se aumenta a enerxía cinética da partícula. B) Aumenta se aumenta a intensidade do campo magnético. C) Non depende da enerxía cinética da partícula. (P.A.U. Xuño 15) 9. Indica, xustificando a resposta, cal das seguintes afirmacións é correcta: A) A unidade de indución magnética é o weber (Wb). B) O campo magnético non é conservativo. C) Dous condutores rectos paralelos e indefinidos, polos que circulan correntes I₁ e I₂ en sentido contrario, atráense. (P.A.U. Set. 15) 10. Un cable recto de lonxitude l e corrente i está colocado nun campo magnético uniforme B formando con el un ángulo θ. O módulo da forza exercida sobre devandito cable é: A) i l B tg θ B) i l B sen θ C) i l B cos θ (P.A.U. Set. 05) 11. Un fío recto e condutor de lonxitude l e corrente I, situado nun campo magnético B, sofre unha forza de módulo I l B: A) Se I e B son paralelos e do mesmo sentido. B) Se I e B son paralelos e de sentido contrario. C) Se I e B son perpendiculares. (P.A.U. Set. 08) 12. As liñas de forza do campo magnético son: A) Sempre pechadas. B) Abertas ou pechadas dependendo do imán ou bobina. C) Abertas como as do campo eléctrico. (P.A.U. Set. 13)

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 8 13. Cal das seguintes afirmacións é correcta?: A) A lei de Faraday - Lenz di que a f.e.m. inducida nunha espira é igual ao fluxo magnético Φ B que a atravesa. B) As liñas do campo magnético B para un condutor longo e recto son circulares arredor do mesmo. C) O campo magnético B é conservativo. (P.A.U. Xuño 14) 14. As liñas do campo magnético B creado por unha bobina ideal: A) Nacen no cara norte e morren no cara sur da bobina. B) Son liñas pechadas sobre se mesmas que atravesan a sección da bobina. C) Son liñas pechadas arredor da bobina e que nunca a atravesan. (P.A.U. Xuño 06) 15. Dous fíos paralelos moi longos con correntes eléctricas I e I ' estacionarias e do mesmo sentido: A) Atráense entre se. B) Repélense entre se. C) Non interaccionan. (P.A.U. Xuño 06) 16. Disponse dun fío infinito recto e con corrente eléctrica I. Unha carga eléctrica +q próxima ao fío movéndose paralelamente a el e no mesmo sentido que a corrente: A) Será atraída. B) Será repelida. C) Non experimentará ningunha forza. (P.A.U. Xuño 04) 17. Por dous condutores paralelos e indefinidos, separados unha distancia r, circulan correntes en sentido contrario de diferente valor, unha o dobre da outra. A indución magnética anúlase nun punto do plano dos condutores situado: A) Entre ambos os condutores. B) Fose dos condutores e do lado do condutor que transporta máis corrente. C) Fose dos condutores e do lado do condutor que transporta menos corrente. (P.A.U. Set. 14) INDUCIÓN ELECTROMAGNÉTICA. 1. Indúcese corrente en sentido horario nunha espira en repouso se: A) Achegamos o polo norte ou afastamos o polo sur dun imán rectangular. B) Afastamos o polo norte ou achegamos o polo sur. C) Mantemos en repouso o imán e a espira. 2. Se se achega o polo norte dun imán recto ao plano dunha espira plana e circular: A) Prodúcese en a espira unha corrente inducida que circula en sentido antihorario. B) Xérase un par de forzas que fai rotar a espira. C) a espira é atraída polo imán. (P.A.U. Set. 15) (P.A.U. Set. 06) 3. Unha espira rectangular está situada nun campo magnético uniforme, representado polas frechas da figura. Razoa se o amperímetro indicará paso de corrente: A) Se a espira xira arredor do eixe Y. B) Se xira arredor do eixe X. C) Se desprázase ao longo de calquera dos eixos X ou Y.

Física P.A.U. ELECTROMAGNETISMO 9 (P.A.U. Set. 04) Y 4. Unha espira está situada no plano XY e é atravesada por un campo magnético constante B en dirección do eixe Z. Indúcese unha forza electromotriz: A) Se a espira móvese no plano XY. B) Se a espira xira arredor dun eixe perpendicular a a espira. C) Se anúlase gradualmente o campo B. (P.A.U. Set. 12) 5. Segundo a lei de Faraday - Lenz, un campo magnético B induce forza electromotriz nunha espira plana: A) Se un B constante atravesa ao plano da espira en repouso. B) Se un B variable é paralelo ao plano da espira. C) Se un B variable atravesa o plano da espira en repouso. A X (P.A.U. Xuño 10) 6. Para construír un xerador elemental de corrente alterna cunha bobina e un imán (fai un esbozo): A) A bobina xira con respecto ao campo magnético B. B) A sección da bobina desprázase paralelamente a B. C) A bobina está fixa e é atravesada por un campo B constante. (P.A.U. Set. 10) 7. Unha espira móvese no plano XY, onde tamén hai unha zona cun campo magnético B constante en dirección +Z. Aparece en a espira unha corrente en sentido antihorario: A) Se a espira entra na zona de B. B) Cando sae desa zona. C) Cando se despraza por esa zona. (P.A.U. Set. 16, Xuño 11) Cuestións e problemas das Probas de Acceso á Universidade (P.A.U.) en Galicia. Respostas e composición de Alfonso J. Barbadillo Marán.