ΤΥΧΑΙΑ ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΑ. 1. 0 F(x) 1, x n. 2. Η F είναι μη φθίνουσα και δεξιά συνεχής ως προς κάθε μεταβλητή. 3.



Σχετικά έγγραφα
ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΕΣ ΤΥΧΑΙΕΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ

ΤΥΧΑΙΑ ΙΑΝΥΣΜΑΤΑ. Στατιστική Συµπερασµατολογία Ι, Κ. Πετρόπουλος. Τµήµα Μαθηµατικών, Πανεπιστήµιο Πατρών

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ (Συνέχεια)

Τυχαίες Μεταβλητές Γεώργιος Γαλάνης Κωνσταντίνα Παναγιωτίδου

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ (Συνέχεια)

ΤΥΧΑΙΑ ΙΑΝΥΣΜΑΤΑ. Θεωρία Πιθανοτήτων και Στοχαστικές ιαδικασίες, Κ. Πετρόπουλος. Τµ. Επιστήµης των Υλικών

Τυχαία Διανύσματα και Ανεξαρτησία

P (A B) = P (AB) P (B) P (A B) = P (A) P (A B) = P (A) P (B)

Pr (a X b, c Y d) = c. f XY (x, y) dx dy, (15.1) Pr ((X, Y ) R) = f XY (x, y) dx dy. (15.2)

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ (Συνέχεια)

3. ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΚΑΤΑΝΟΜΩΝ

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ

ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Μέρος IV. Πολυδιάστατες τυχαίες μεταβλητές. Πιθανότητες & Στατιστική 2017 Τμήμα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής, Παν. Ιωαννίνων Δ15 ( 1 )

Βιομαθηματικά BIO-156

Αριθµητικά χαρακτηριστικά µιάς τυχαίας µεταβλητής

Μέρος ΙΙ. Τυχαίες Μεταβλητές

c(x 1)dx = 1 xf X (x)dx = (x 2 x)dx = 2 3 x3 x 2 x 2 2 (x 1)dx x 2 f X (x)dx = (x 3 x 2 )dx = 2 4 x4 2 3 x3

Επισκόπηση ύλης Πιθανοτήτων Μέρος ΙΙ. M. Kούτρας

X 1 X 2. X d X = 2 Y (x) = e x 2. f X+Y (x) = f X f Y (x) = f X (y)f Y (x y)dy. exp. exp. dy, (1) f X+Y (x) = j= σ2 2) exp x 2 )

Επισκόπηση ύλης Πιθανοτήτων: Μέρος ΙΙ. M. Kούτρας

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑΣ

1.1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ

ΒΑΣΙΚΕΣ ΙΑΚΡΙΤΕΣ ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ (Συνέχεια)

ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ I Παντελής Δημήτριος Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών

ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΗ ΠΑΛΙΝΔΡΟΜΙΣΗ

Ορίζουμε την τυπική πολυδιάστατη κανονική, σαν την κατανομή του τυχαίου (,, T ( ) μεταξύ τους ανεξάρτητα. Τότε

Συνεχείς Κατανομές. Κώστας Γλυκός ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ. Ασκήσεις για ΑΕΙ και ΤΕΙ. Kglykos.gr. σε Συνεχείς Κατανομές. τεχνικές. 30 ασκήσεις.

ΘΕΩΡΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ Ι (ΝΠΣ) ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ Ι (ΠΠΣ) Φεβρουάριος 2010

Βιομαθηματικά BIO-156. Τυχαίες μεταβλητές Κατανομές Πιθανοτήτων. Ντίνα Λύκα. Εαρινό Εξάμηνο, 2017

Κατανομές Πιθανοτήτων. Γεωργία Φουτσιτζή, Καθηγήτρια, Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Ακαδ.

Θεωρία Πιθανοτήτων & Στατιστική

ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ - ΜΕΣΗ ΤΙΜΗ

ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ Ι ΙΑΣΤΑΤΩΝ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

c(2x + y)dxdy = 1 c 10x )dx = 1 210c = 1 c = x + y 1 (2xy + y2 2x + y dx == yx = 1 (32 + 4y) (2x + y)dxdy = 23 28

Λύσεις 4ης Ομάδας Ασκήσεων

ΤΜΗΜΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ & ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Pr(10 X 15) = Pr(15 X 20) = 1/2, (10.2)

3. Κατανομές πιθανότητας

Περίληψη ϐασικών εννοιών στην ϑεωρία πιθανοτήτων

Περιεχόμενα. Ιδιότητες του cov(x, Y) Ιδιότητες των εκτιμητών Παράδειγμα. 1 Συσχέτιση Μεταβλητών. 2 Εκτιμητές και κατάλοιπα

17/10/2016. Στατιστική Ι. 3 η Διάλεξη

Τμήμα Τεχνολόγων Γεωπόνων-Κατεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας Εφαρμοσμένη Στατιστική Μάθημα 4 ο :Τυχαίες μεταβλητές Διδάσκουσα: Κοντογιάννη Αριστούλα

Τυχαίες Μεταβλητές (τ.µ.)

Στατιστική Συμπερασματολογία

Μέση Τιµή. Έστω Χ τ.µ. και f Χ (x) ησ.π. ήσ.π.π. της Χ Μέση ή αναµενόµενη τιµή της Χ είναι ο αριθµός: αν η Χ είναι διακριτή, και αν η Χ είναι συνεχής.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Πιθανότητες. Συναρτήσεις πολλών μεταβλητών Διδάσκων: Επίκουρος Καθηγητής Κωνσταντίνος Μπλέκας

ΤΥΠΟΛΟΓΙΟ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗΣ

Τυχαίες Μεταβλητές. Ορισμός

cov(x, Y ) = E[(X E[X]) (Y E[Y ])] cov(x, Y ) = E[X Y ] E[X] E[Y ]

Δηλαδή η ρητή συνάρτηση είναι πηλίκο δύο ακέραιων πολυωνύμων. Επομένως, το ζητούμενο ολοκλήρωμα είναι της μορφής

P(200 X 232) = =

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΑ

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΙΙ

12xy(1 x)dx = 12y. = 12 y. = 12 y( ) = 12 y 1 6 = 2y. x 6x(1 x)dx = 6. dx = 6 3 x4

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΘΕΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. Το 1ο Θέμα στις πανελλαδικές εξετάσεις

4. Απαγορεύεται η χρήση υπολογιστή χειρός. Απαγορεύεται η χρήση κινητού, και ως υπολογιστή χειρός.

Στατιστική. Ενότητα 2 η : Τυχαίες μεταβλητές, Συναρτήσεις Κατανομής Πιθανότητας. Γεώργιος Ζιούτας Τμήμα Χημικών Μηχανικών Α.Π.Θ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

Τυχαία μεταβλητή (τ.μ.)

Τυχαία μεταβλητή είναι μία συνάρτηση ή ένας κανόνας που αντιστοιχίζει ένα αριθμό σε κάθε αποτέλεσμα ενός πειράματος.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ - ΤΜΗΜΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2008 ΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ :

Χρονικές σειρές 3 Ο μάθημα: Βασικές στοχαστικές διαδικασίες Μη στάσιμες χρονοσειρές Εαρινό εξάμηνο Τμήμα Μαθηματικών ΑΠΘ

Var(X 1 + X 2 ) = σ 2 X 1. E(Y ) = np (3) xf X (x) xp(x = x) (x 1 + x 2 )f X1 X 2. x 1 f X1 X 2. (x 1, x 2 ) + x 2 f X1 X 2. (x 1, x 2 ) + x 1,x 2

p(x, y) = 1 (x + y) = 3x + 6, x = 1, 2 (x + y) = 3 + 2y, y = 1, 2, 3 p(1, 1) = = 2 21 p X (1) p Y (1) = = 5 49

Να εξετάσετε αν είναι συναρτήσεις πυκνότητας πιθανότητας, κι αν είναι να υπολογίσετε τη συνάρτηση κατανομής πιθανότητας F x (x).

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ Τµήµα Επιστήµης Υπολογιστών. HY-217: Πιθανότητες - Χειµερινό Εξάµηνο 2015 ιδάσκων : Π. Τσακαλίδης

Διμεταβλητές κατανομές πιθανοτήτων

ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ

Θεωρία Πιθανοτήτων, εαρινό εξάμηνο Λύσεις του όγδοου φυλλαδίου ασκήσεων.

Διάλεξη 5: Συνέχεια συναρτήσεων και όρια στο άπειρο

Αναγνώριση Προτύπων Ι

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΥΧΑΙΩΝ ΜΕΤΑΒΛΗΤΩΝ

Στην περίπτωση της συνεχούς Τ.Μ. η μάζα πιθανότητας σε κάθε σημείο είναι μηδέν.

Αναλογικές και Ψηφιακές Επικοινωνίες

f(y) dy = b a dy = b a x f(x) dx = b a dx = x 2 = b2 a 2 2(b a) b a dx = = (a2 + ab + b 2 )(b a) 3(b a)

10ο Φροντιστηριο ΗΥ217 - Επαναληπτικό

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ

Π Α Ν Ε Λ Λ Η Ν Ι Ε Σ Μ Α Θ Η Μ Α Τ Ι Κ Α I E Π Α Λ

ΕΞEΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΜΑΡΤΙΟΣ 2003 Λ Υ Σ Ε Ι Σ Τ Ω Ν Α Σ Κ Η Σ Ε Ω Ν ΜΕΡΟΣ Α

xp X (x) = k 3 10 = k 3 10 = 8 3

ΤΥΧΑΙΕΣ ΜΕΤΑΒΛΗΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΜΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΩΝ - ΑΣΚΗΣΕΙΣ. αλλού

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ ΣΧΟΛΗ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ

Κεφάλαιο 3 ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ. 3.1 Η έννοια της παραγώγου. y = f(x) f(x 0 ), = f(x 0 + x) f(x 0 )

Ολοκληρωτικός Λογισμός

HMY 795: Αναγνώριση Προτύπων

Δειγματοληψία. Πρέπει να γνωρίζουμε πως πήραμε το δείγμα Το πλήθος n ij των παρατηρήσεων σε κάθε κελί είναι τ.μ. με μ ij συμβολίζουμε την μέση τιμή:

Στατιστική. Εκτιμητική

n i P(x i ) P(X = x i ) = lim

2. Στοιχεία Πολυδιάστατων Κατανοµών

ΘΕΜΑ Α Α1. Έστω f μια συνάρτηση ορισμένη σε ένα διάστημα Δ. Αν F είναι μια παράγουσα της f στο Δ, να αποδείξετε ότι:

S T (x) = exp. (α) m n q x = m+n q x m q x. (β) m n q x = m p x m+n p x. (γ) m n q x = m p x n q x+m. tp x = S Tx (t) = S T (x + t) { x+t

Όταν η s n δεν συγκλίνει λέμε ότι η σειρά αποκλίνει.

Άσκηση 1: Λύση: Για το άθροισμα ισχύει: κι επειδή οι μέσες τιμές των Χ και Υ είναι 0: Έτσι η διασπορά της Ζ=Χ+Υ είναι:

Π Κ Τ Μ Ε Μ Λύσεις των ασκήσεων

Βασικά μαθηματικά εργαλεία

Ανάλυση Δεδομένων με χρήση του Στατιστικού Πακέτου R

ΣΤΟΧΑΣΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ & ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ 1o Τμήμα (Α - Κ): Αμφιθέατρο 4, Νέα Κτίρια ΣΗΜΜΥ Θεωρία Πιθανοτήτων & Στοχαστικές Ανελίξεις - 2

ΑΣΚΗΣΕΙΣ: ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

Transcript:

ΤΥΧΑΙΑ ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΑ Έστω Χ = (Χ 1,,Χ ) T τυχαίο διάνυσμα (τ.δ). Ονομάζουμε συνάρτηση κατανομής πιθανότητας (σ.κ.π.) του τ.δ. Χ την: F(x) = P(X 1 x 1,, X x ), x = (x 1,,x ) T 1. 0 F(x) 1, x.. Η F είναι μη φθίνουσα και δεξιά συνεχής ως προς κάθε μεταβλητή. 3. lim F(x) = 0 (i = 1,, ) και F(+,,+) = 1. x i. 4. P (α < X β ) = F(β, β..., β ) F(α, β..., β )... F(β, β..., β, α ) i=1 i i i 1 1 1-1 1 3 1 - -1 1 + F(α, α, β..., β )+...+F(β, β..., β, α, α )...+(-1) F(α, α,..., α ) 0. i) Διακριτά Τυχαία Διανύσματα: Ένα τ.δ. Χ = (Χ 1,,Χ ) T καλείται διακριτό αν παίρνει με πιθανότητα 1 πεπερασμένο ή αριθμήσιμο σύνολο τιμών {x 0, x 1,.} δηλαδή: P(X {x 0, x 1,...}) = P( X= x ) = P(X = x,...,x = x ) = 1. k 1 k1 k k=0 k= 0 Η συνάρτηση f(x k ) = P(X = x k ), k = 0, 1,, καλείται συνάρτηση μάζας πιθανότητας (σ.μ.π.) του τ.δ. Χ ή, από κοινού σ.μ.π. των τ.μ. Χ 1,,Χ και έχει τις ακόλουθες ιδιότητες: 1. f(x k ) 0, k = 0, 1,,. f( xk ) = 1. k= 0 Η περιθώρια συνάρτηση μάζας πιθανότητας μιας εκ των συνιστωσών του τ.δ. Χ, έστω της X i, δίνεται αθροίζοντας την από κοινού σ.μ.π. για όλες τις δυνατές τιμές των άλλων συνιστωσών. Δηλαδή: f (x ) = P(X = x,...,x = x ). Xi ki 1 k1 k k 1=0 k i-1=0 k i+1=0 k =0 Τέλος οι τ.μ. Χ 1,, Χ είναι ανεξάρτητες αν και μόνο αν: f(x) = P(X = x) = f X (x i i) x {x 0, x 1,.}. i=1 Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα 1

ii) Συνεχή Τυχαία Διανύσματα: Ένα τ.δ. Χ=(Χ 1,,Χ ) T καλείται συνεχές αν υπάρχει πραγματική συνάρτηση f με πεδίο ορισμού το : 1. f(x) 0, x.. f( x)d x = 1. Η συνάρτηση f καλείται συνάρτηση πυκνότητας πιθανότητας (σ.π.π.) του τ.δ. Χ ή από κοινού σ.π.π. των τ.μ. Χ 1,,Χ. Ισχύουν οι εξής σχέσεις: F(x) = P(X 1 x 1,, X x ) = x1 x y y f( )d, F(x 1,..,x ) f(x) =, όπου η μικτή παράγωγος υπάρχει. x x 1 Η περιθώρια συνάρτηση πυκνότητας πιθανότητας μιας εκ των συνιστωσών του τ.δ. Χ, έστω της X i, δίνεται ολοκληρώνοντας την από κοινού σ.π.π. για όλες τις δυνατές τιμές των άλλων συνιστωσών. Δηλαδή f X (x i ) = f( x)dx1 dxi-1dx i+1 dx. i + + Τέλος οι τ.μ Χ 1,, Χ είναι ανεξάρτητες αν και μόνο αν: f(x) = f X (x i i), x i=1. Δεσμευμένες Κατανομές: α) Έστω Χ, Υ διακριτές τ.μ. με από κοινού σ.μ.π. f(x i, y j ), i, j = 0, 1,. Ορίζουμε τη δεσμευμένη σ.μ.π. της διακριτής τ.μ. X, όταν γνωρίζουμε ότι η τ.μ. Υ έχει την τιμή y j, j = 0, 1,..., ως: f (x i y j ) = f(x i,y j), f (y ) j όπου f είναι η περιθώρια σ.μ.π. της τ.μ.. β) Έστω Χ, Υ συνεχείς τ.μ. με από κοινού σ.π.π. f(x,y), x, y. Ορίζουμε την δεσμευμένη σ.π.π. της συνεχούς τ.μ. X, όταν Υ = y ως: f (x y) = όπου f είναι η περιθώρια σ.π.π. της. f(x,y), f (y) Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα

Παρατήρηση: Έστω ότι το συνεχές τ.δ. (Χ,Υ) Τ ακολουθεί τη διμεταβλητή Κανονική κατανομή, δηλαδή: X X X (1 ρ ) σx σxσ σ 1 1 (x μ ) (x μ )(y μ ) (y μ ) f(x,y) = exp ρ +. πσ σ 1 ρ Τότε η περιθώρια σ.π.π. της τ.μ. X είναι η N( μ X, είναι η N( μ, σ ). σ X ) και η περιθώρια σ.π.π. της τ.μ. Επιπρόσθετα η δεσμευμένη σ.π.π. της τ.μ. X, όταν γνωρίζουμε ότι η τ.μ. Υ έχει πάρει την τιμή y, είναι η N( μ X +ρ(y-μ ) σ X / σ, σ Χ (1-ρ )), ενώ η δεσμευμένη σ.π.π. της, όταν γνωρίζουμε ότι η τ.μ. X έχει την τιμή x, είναι η N( μ +ρ(x-μ X ) σ / σ X, σ Υ (1- ρ )). Παράμετροι Πολυπαραμετρικών Κατανομών: α) Έστω Χ, Υ διακριτές τ.μ. με από κοινού σ.μ.π. f(x i, y j ), i, j = 0,1,. Αν z = g(x,y) είναι μια συνεχής συνάρτηση, τότε η μέση τιμή της τ.μ. Ζ = g(x,) είναι: E[Z] = i=0 j=0 g(x, y)f(x, y), i j i j με την προϋπόθεση ότι η διπλή σειρά συγκλίνει απολύτως. β) Έστω Χ, Υ συνεχείς τ.μ. με από κοινού σ.π.π. f(x,y), x, y. Αν z = g(x,y) είναι μια συνεχής συνάρτηση, τότε η μέση τιμή της τ.μ. Z = g(x,) δίνεται από: E[Z] = E[g(X, )] = g(x,y)f(x,y)dxdy, με την προϋπόθεση ότι το διπλό ολοκλήρωμα συγκλίνει απολύτως. Θεώρημα. Έστω Χ, Υ ανεξάρτητες τ.μ. με πεπερασμένες μέσες τιμές E[X], E[]. Τότε Ε[ΧΥ] = Ε[Χ]Ε[Υ]. Το αντίστροφο δεν ισχύει γενικά. Έστω X, τ.μ. με πεπερασμένες μέσες τιμές συνδιακύμανση των τ.μ. X, την ποσότητα εφόσον υπάρχει η ως άνω μέση τιμή. Cov(X, ) = E[(X-μ X )(-μ Υ )], Cov(X, c) = 0. Cov(X, ) = Cov(, X). Cov(X+, Z) = Cov(X, Z) + Cov(, Z). Cov(αΧ+β, γ+δ) = αγcov(x, ). Cov(X, Χ) = V[X]. μ X = E[X], μ Υ = Ε[Υ]. Ορίζουμε ως Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα 3

Πρόταση. Αν η συνδιακύμανση Cov(X, ) είναι πεπερασμένη τότε: Cov(X, ) = Ε[ΧΥ] Ε[Χ]Ε[Υ]. Όταν Cov(X, ) = 0 οι τ.μ. X, καλούνται ασυσχέτιστες. Άμεση συνέπεια της παραπάνω πρότασης είναι ότι αν X, ανεξάρτητες τότε X, ασυσχέτιστες. Το αντίστροφο δεν ισχύει γενικά, όμως ισχύει το παρακάτω. Θεώρημα. Αν οι X, έχουν από κοινού σ.π.π. τη διμεταβλητή Κανονική και είναι ασυσχέτιστες, τότε είναι και ανεξάρτητες. Θεώρημα. Έστω Χ, Υ τ.μ. με E[X ], E[ ] <. Τότε: V[X+] = V[X] + V[] + Cov(X, ), ή γενικότερα: V[αX+β] = α V[X] + β V[] + αβ Cov(X, ), με α, β. Αν Χ, Υ ασυσχέτιστες τότε: V[X ± ] = V[X] + V[]. Αν Χ, Υ τ.μ. με πεπερασμένες διασπορές τότε ορίζουμε ως συντελεστή συσχέτισης αυτών την ποσότητα: Cov(X, ) ρ ρ(x,) Corr(X,) =. V[X]V[] -1 ρ 1 (όταν ρ < 0 οι τ.μ. X, καλούνται αρνητικά συσχετισμένες, όταν ρ > 0 οι τ.μ. X, καλούνται θετικά συσχετισμένες, ενώ όταν ρ = 0 οι X, είναι ασυσχέτιστες), ρ(x,x) = 1, ρ(x, ), αν αγ > 0, ρ(αx+β, γ+δ) = -ρ(x, ), αν αγ < 0. Δεσμευμένη Μέση Τιμή και Δεσμευμένη Διασπορά: α) Έστω Χ, Υ διακριτές τ.μ. και f (x i y j ), i = 0,1,, η δεσμευμένη σ.μ.π. της X δεδομένου ότι = y j, j = 0,1. Τότε η δεσμευμένη μέση τιμή της X δεδομένου ότι = y j ορίζεται από τη σχέση: μ (y)=e[=y]= xf (x y), j j i i j i=0 με την προϋπόθεση ότι η σειρά συγκλίνει απολύτως. Όμοια ορίζουμε τη δεσμευμένη μέση τιμή της Υ δεδομένου ότι X = x i, i = 0,1,. Περαιτέρω, αν z = g(x,y) μια συνεχής συνάρτηση τότε η δεσμευμένη μέση τιμή της διακριτής τ.μ. Z = g(x,), δεδομένου ότι = y j, δίδεται από την σχέση: Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα 4

μ (y) = E[Z = y] = g(x,y)f (x y), Z j j i j i j i=0 με την προϋπόθεση ότι η σειρά συγκλίνει απολύτως. Εφόσον υπάρχει η δεσμευμένη μέση τιμή μ (y j) μπορούμε να ορίσουμε ανάλογα τη δεσμευμένη διασπορά της X δεδομένου ότι = y. Συγκεκριμένα έχουμε: σ (y ) = V[X = y ] = E[{X μ (y )} = y ], j j j j με την προϋπόθεση ότι υπάρχει η δεσμευμένη μέση τιμή στο δεξιό μέλος. Όμοια ορίζουμε τη δεσμευμένη διασπορά σ (x i ). X β) Έστω Χ, Υ συνεχείς τ.μ. και f (x y) η δεσμευμένη σ.π.π. της X δεδομένου ότι = y. Τότε η δεσμευμένη μέση τιμή της X δεδομένου ότι = y ορίζεται από τη σχέση: μ (y)=e[=y]= xf (x y)dx, με την προϋπόθεση ότι το ολοκλήρωμα συγκλίνει απολύτως. Όμοια ορίζουμε τη δεσμευμένη μέση τιμή μ (x). - j Περαιτέρω, αν z = g(x, y) μια συνεχής συνάρτηση, τότε η δεσμευμένη μέση τιμή της τ.μ. Z = g(x, ), δεδομένου ότι = y, δίδεται από τη σχέση: (y)=e[z =y]= g(x,y)f (x y)dx, μz - με την προϋπόθεση ότι το ολοκλήρωμα συγκλίνει απολύτως. Εφόσον πάλι υπάρχει η δεσμευμένη μέση τιμή μ (y) μπορούμε να ορίσουμε ανόλογα τη δεσμευμένη διασπορά της X δεδομένου ότι = y. Συγκεκριμένα έχουμε: σ (y) = V[X = y] = E[{X μ (y)} = y], με την προϋπόθεση ότι υπάρχει η μέση τιμή στο δεξιό μέλος. Όμοια ορίζουμε την σ (x). X Η καμπύλη με εξίσωση y = μ X (x) καλείται καμπύλη παλινδρόμησης της πάνω στην X. Παρατήρηση: Παρατηρούμε ότι η δεσμευμένη μέση τιμή της τ.μ. Χ δεδομένου ότι = y είναι σύμφωνα με τα παραπάνω μια πραγματική συνάρτηση του y. Για τη διακριτή π.χ. περίπτωση η συνάρτηση αυτή ορίζεται για κάθε Υ = y j, j = 0,1 και αντιστοιχεί στο σημείο y j τον πραγματικό αριθμό μ Χ Υ (y j ). Έτσι η ποσότητα W = E[] είναι μια διακριτή τυχαία μεταβητή η οποία παίρνει την τιμή μ Χ Υ (y j ) όταν Υ= y j με πιθανότητα P(=y j ), j=0,1,. Ως εκ τούτου η W= E[Z Υ] = E[g(X,) Υ] είναι μια διακριτή τυχαία μεταβλητή με τιμές και κατανομή που καθορίζονται από τις Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα 5

τιμές και την κατανομή της διακριτής τ.μ. Υ. Ανάλογα συμπέρασμα προκύπτουν και στη συνεχή περίπτωση, καθώς επίσης και σ ότι αφορά στη δεσμευμένη διασπορά. Θεώρημα. Έστω Χ, Υ τ.μ. Εάν E[X] <, τότε E[X] = E[E[]], και αν E[X ] <, τότε V[X] = E[V[]]+V[E[]]. 1. Ε[α 1 Χ 1 + α Χ ] = α 1 Ε[Χ 1 Υ] + α Ε[Χ Υ], α 1, α.. Αν Χ = h() τότε Ε[Χ Υ] = h(). 3. Αν Χ, Υ ανεξάρτητες τ.μ. τότε Ε[Χ Υ] = Ε[Χ]. 4. Ανισότητα Cauchy Schwarz: {Ε[ΧΥ Ζ]} Ε[Χ Ζ]Ε[Υ Ζ]. Δ.Φουσκάκης - Τυχαία Διανύσματα 6