Διαταραχές νερού και ηλεκτρολυτών

Σχετικά έγγραφα
Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Νεφρική ρύθμιση όγκου αίματος και εξωκυτταρίου υγρού. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

Νεφρική ρύθμιση Καλίου, Ασβεστίου, Φωσφόρου και Μαγνησίου. Βασίλης Φιλιόπουλος Νεφρολόγος Γ.Ν.Α «Λαϊκό»

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, ΓΝΑ «Λαϊκό»

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών Χ. Ν. Σκαλιώτη

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές των αλκοολικών. Γεώργιος Τουλκερίδης, Νεφρολόγος, Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας, Κύπρος

Ο νεφρώνας είναι το πιο σημαντικο μερος των νεφρων υγρα και ηλεκτρολυτες

ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΑ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ / ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ

ΥΓΡΑ & ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ ΝΙΚΟΣ ΓΑΒΑΛΑΚΗΣ «ΤΖΑΝΕΙΟ» ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΕΚΠΑ. Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ. Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, ΓΝΑ «Λαϊκό»

Περιεχόμενα. 1. Εισαγωγή Εισαγωγή Σημασία των νεφρών στη ζωή Βιβλιογραφία Δομή και λειτουργία των νεφρών...

Διουρητικά και νεφροπάθειες

Ηλεκτρολύτες. Ν. Ζάβρας Παιδοχειρουργός

Επιπτώσεις της αλκάλωσης στους μύες, τα νεύρα και το έντερο. Μαρία Τσιάτσιου Νεφρολόγος, Επιμελήτρια Β Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής

Εισαγωγή στη νοσολογία νεφρικών παθήσεων και των ηλεκτρολυτικών διαταραχών Χ.Ν.ΣΚΑΛΙΩΤΗ

ΜΑΘΗΜΑ: ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Μεταβολική Αλκάλωση. Μάριος Παπασωτηρίου.

Οι ηλεκτρολυτικές διαταραχές είναι συχνές. Απαιτείται έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. για την καλύτερη έκβαση των ασθενών

Μεταβολική Αλκάλωση. ph >7,4 [ΗCO 3- ] > 24 meq/l

Θεραπεία μεταβολικής αλκάλωσης. Ντουνούση Ευαγγελία Λέκτορας Νεφρολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

ΜΑΘΗΜΑ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Σχέση ωσμωτικής πίεσης-ωσμωτικότητας-ώσμωσης. Ωσμωτικότητα πλάσματος

ηλικία περιεκτικότητα σε λίπος φύλο

ΟΞΕΙΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ

σ αυτό τον τόπο όλα είναι καμωμένα από πέτρα από πέτρα η γη, από πέτρα κι άνθρωποι οι χαρές και οι λύπες από πέτρα σκληρή Καλημέρα!

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Ισοζύγιο νερού και ηλεκτρολυτών. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα

Ρύθµιση του ισοζυγίου Νατρίου και Νερού

ΠΑΘΟΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗΣ ΑΛΚΑΛΩΣΗΣ- ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ ΔΕΝ ΑΝΤΙΡΡΟΠΟΥΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΤΗ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ;

Διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με υποκαλιαιμία

Διαταραχές ισοζυγίου του καλίου. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΜΗΝΑΣΙΔΟΥ Ε.

ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ. Λειτουργία των νεφρών. Συμπτώματα της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ

Διαγνωστική και Θεραπευτική προσέγγιση του ασθενή με Μεταβολική Οξέωση

ΥΠΟΚΑΛΙΑΙΜΙΑ-ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΙΜΙΑ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Σ. ΓΟΥΜΕΝΟΣ Αναπληρωτής Καθηγητής Νεφρολογίας Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών

Διαταραχές της ομοιοστασίας του Καλίου σε συγκεκριμένες νοσολογικές οντότητες (αλκοολισμός, ηπατική νόσος, καρδιακή ανεπάρκεια, φάρμακα, λευχαιμίες)

Στρογγυλό τραπέζι IV Ηλεκτρολυτικές διαταραχές σε διάφορες καταστάσεις

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Μ Ε Τ Α Π Τ Υ Χ Ι Α Κ Ο Π Ρ Ο Γ Ρ Α Μ Μ Α Φ Ρ Ο Ν Τ Ι Δ Α Σ Τ Ο Σ Α Κ Χ Α Ρ Ω Δ Η Δ Ι Α Β Η Τ Η

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗΣ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΩΝ

Αλγόριθμος για την αιτιολογική διάγνωση της υπο- υπερνατριαιμίας. Γ. Λιάμης Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Εκτάκτως ανήσυχα πόδια

Υγρά και Ηλεκτρολύτες

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Σωληναριακή επαναρρόφηση Πύκνωση Αραίωση ούρων Ρύθμιση ωσμωτικότητας

Σωληναριακή επαναρρόφηση Πύκνωση Αραίωση ούρων Ρύθμιση ωσμωτικότητας

Υγρά και Ηλεκτρολύτες

Διάγνωση - Διαφορική διάγνωση μεταβολικής αλκάλωσης

Χρήση των τύπων αντιρροπήσεων των διαταραχών της οξεοβασικής ισορροπίας

Διαταραχές όγκου και βασικών ηλεκτρολυτών

Παρεντερική χορήγηση υγρών Ποιο διάλυµα σε ποιόν ασθενή; Θεοδόσιος Φιλιππάτος Παθολόγος Επικουρικός Ιατρός ΠΓΝΙ

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Λειτουργία νεφρικών σωληναρίων. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

Εργαστήριο Πειραματικής Φυσιολογίας, Ιατρική Σχολή ΑΠΘ, Διευθυντής: Καθηγητής κ. Γεώργιος Ανωγειανάκις

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

Φυσιολογία-Ι. Ουροποιητικό σύστημα. Β. Στεργίου Μιχαηλίδου Επίκουρη Καθηγήτρια Εργ. Πειραματικής Φυσιολογίας

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ Ι ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Φωτεινή Μάλλη

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΟ/ΥΠΕΡ ΚΑΛΙΑΙΜΙΑ ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΙΜΙΧΟΔΗΜΟΣ, ΕΠΙΚ. ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΝΕΦΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Οξεοβασική ισορροπία. Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αναπληρωτής Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας-Πνευμονολογίας ΕΚΠΑ

Ανθρώπινο σώμα: 1200 gr Ca. 99% στα οστά και τα δόντια Το υπόλοιπο βρίσκεται στους ιστούς

ΥΠΕΡΟΣΜΩΤΙΚΟ ΜΗ ΚΕΤΩΝΙΚΟ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟ ΚΩΜΑ. Φροντίδα στο Σακχαρώδη Διαβήτη- Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Τμήματος

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Παθοφυσιολογία Ι

ΩΣΜΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΦΡΟΙ

Ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας από τους νεφρούς

Διαταραχές Ύδατος Ηλεκτρολυτών Oξεία Νεφρική Βλάβη Χρόνια Νεφρική Νόσος ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΙΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ Ι ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 6 Η ΚΑΛΙΟ & ΜΑΓΝΗΣΙΟ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΥΠΕΡΚΑΛΙΑΜΙΑ

Εισαγωγή στη Φυσιολογία: Το κύτταρο και γενική φυσιολογία, 1

Πρακτικές οδηγίες χρήσης του πρωτοκόλλου της διαβητικής κετοξέωσης.

Η σημασία του ph των ούρων και των ηλεκτρολυτών (ορού και ούρων) στη διερεύνηση των οξεοβασικών διαταραχών

ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΚΕΤΟΞΕΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΚΟΤΡΩΝΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΟΣ Γ.Ν.Θ. ΆΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΟΞΕΟΒΑΣΙΚΗ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ

Εκτίμηση αερίων αίματος στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Ασημάκος Ανδρέας Πνευμονολόγος-Εντατικολόγος Α Πανεπιστημιακή Κλινική Εντατικής Θεραπείας

ΕΤΗΣΙΟ ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΝΑΤΡΙΟ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟ ΟΞΙΝΟ/DEMO Ενέσιμο διάλυμα 4% και 8%

Οξείες μεταβολικές καταστάσεις στο σακχαρώδη διαβήτη. Αικατερίνη Λαυρεντάκη Νοσηλεύτρια, ΤΕΠ, Γ.Ν. Ηρακλείου «Βενιζέλειο»

HΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΥΔΑΤΟΣ - ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΩΝ

ΚΑΡΔΙΟΝΕΦΡΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΑΥΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ Ε.Σ.Υ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ Γ.Ν.

Παιδιατρική Ι. Ενότητα 22: Αφυδάτωση και διαταραχές ηλεκτρολυτών. Οξεοβασική ισορροπία

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟΥ

Ισοζύγιο νατρίου στην αιμοκάθαρση

Νεφρολογική Κλινική Α.Π.Θ. ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΗ ΑΛΚΑΛΩΣΗ. Στρατής Κασιμάτης. Νεφρολόγος, «Ιπποκράτειο» Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης

ΥΓΡΑ & ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ (ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ)

Συµπύκνωση αραίωση ούρων

Κεφάλαιο 29 ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

Καταπληξία. Δημήτριος Τσιφτσής ΤΕΠ ΓΝ Νικαίας

Άνδρας77 ετώνμεδύσπνοια, οιδήματακαιυποκαλιαιμία. Διαφορική Διάγνωση

Στρατής Κασιμάτης Νεφρολόγος, Γ.Ν. Θεσσαλονίκης «Ιπποκράτειο»

αντιρροπήσεις μηχανισμοί, όρια, ολοκλήρωση Μηνασίδης Ηλίας Νεφρολόγος 424 ΓΣΝΕ ΜΧΑ «ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ»

Παράρτημα III. Τροποποιήσεις των σχετικών παραγράφων της περίληψης των χαρακτηριστικών του προϊόντος και των φύλλων οδηγιών χρήσης

Ασημίνα Γαλλή-Τσινοπούλου Αν. Καθηγήτρια Παιδιατρικής-Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας Δ Παιδιατρική Κλινική ΑΠΘ Νοσοκομείο Παπαγεωργίου

Υποογκαιµία - shock. Ετήσιο µετεκπαιδευτικό σεµινάριο υγρών, ηλεκτρολυτών και οξεοβασικής ισορροπίας. Βλάστη Κοζάνης 25-26/9/2009

Γυναίκα 50 ετών με σακχαρώδη διαβήτη τύπου Ι εισάγεται με ιστορικό από 48ωρου ανορεξίας, δύσπνοιας και κεφαλαλγίας. Το σάκχαρο αίματος ήταν 550mg/dl

Transcript:

Διαταραχές νερού και ηλεκτρολυτών Σ. Μαρινάκη Νεφρολογική Κλινική και Μονάδα Μεταμόσχευσης Νεφρού Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Λαϊκό Νοσοκομείο 30.03.2016

Υγρά(Νερό) Διαταραχές Υποογκαιμία Ιστική ισχαιμία (shock) Εγκέφαλος, νεφροί, καρδιά, μύες κ.λ.π. Υπερογκαιμία Αγγειακή συμφόρηση Καρδιακή κάμψη-πνευμονικό οίδημα Συμφόρηση ήπατος, ασκίτης Περιφερικό οίδημα Διαταραχές ωσμωτικότητας πλάσματος Υπερνατριαιμία Υπονατριαιμία εγκέφαλος

Ηλεκτρολύτες Διαταραχές νατρίου Υπονατριαιμία Υπερνατριαιμία Διαταραχές καλίου Υποκαλιαιμία Υπερκαλιαιμία Διαταραχές ασβεστίου Υπασβεστιαιμία Υπερασβεστιαιμία Διαταραχές μαγνησίου Υπομαγνησιαιμία Υπερμαγνησιαιμία

Κατανομή Νερού Διαμέρισμα (L) % Σωματικού βάρους (kg) Ολικό νερό σώματος 60% Ενδοκυττάριο 40% Εξωκυττάριο 20% Πλάσμα 4% Διάμεσο 16% Περιεκτικότητα διαφόρων ιστών σε νερό Οστά 25% Λίπος 20% Μύες 80% Πλάσμα 92%

Ημερήσια παραγωγή διαφόρων υγρών Όγκος (L/ημ.) Σίελος 1.5 Χολή 0.5 Γαστρικό υγρό 2.5 Παγκρεατικό υγρό 0.7 Λεπτό έντερο 1.5 Διάρροια 1-1.5 Ιδρώτας 0-3 Αναπνοή 0.85* *0.5 ml/kg ΣΒ/h

Συγκέντρωση ηλεκτρολυτών στο πλάσμα meq/l Na + 136-146 (140) K + 3.5-5.5 (4.5) Cl - 98-106 (100) Ca ++ 4.2-5.2 (4.8) Mg ++ 1.2-2.2 (1.8) HCO - 3 24 Ωσμωτικότητα 280-295 mosm/kg

Συγκέντρωση ηλεκτρολυτών στα διάφορα υγρά του σώματος meq/l Na + K + H + Cl - HCO - 3 Σίελος 30 20 0 31 15 Γαστρικό υγρό 15 10 90 110 0 Χολή 140 5 0 105 40 Παγκρεατικό υγρό Λεπτό έντερο 140 5 0 60 90 120 5 0 110 35 Διάρροια 130 10 0 95 20 Ιδρώτας 50 5 0 50 0

Απώλεια υγρών - Διαταραχές Υποογκαιμία Γαστρικό υγρό Υποχλωραιμική μεταβολική αλκάλωση Λεπτό έντερο Μεταβολική οξέωση Υποκαλιαιμία Διάρροια Υποκαλιαιμική μεταβολική οξέωση Ιδρώτας Υπερνατριαιμία (υποκαλιαιμία)

Ρυθμιστής του εξωκυτταρίου όγκου υγρών Νεφροί Αποβολή ή κατακράτηση Na και νερού Υποογκαιμία επαναρρόφησης Na και νερού Υπερογκαιμία επαναρρόφησης Na και νερού

Διαταραχές του όγκου Υποογκαιμία Αληθής (απώλεια υγρών) Ενδαγγειακή υποογκαιμία με περιφερική υπερυδάτωση (αδυναμία διαχείρησης υγρών) συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια σήψη ηπατική ανεπάρκεια (κίρρωση) Υπερογκαιμία

Αίτια υποογκαιμίας (Ι) Κυκλοφορικό Αιμορραγία Διαφυγή ενδαγγειακού υγρού σ. Crush Τραύματα Ειλεός Παγκρεατίτιδα Περιτονίτιδα Πεπτικό πρόσληψη υγρών Έμετοι Ρινογαστρικοί καθετήρες Διάρροιες Εντεροδερματικά συρίγγια, παροχετεύσεις Αιμορραγία

Αίτια υποογκαιμίας (ΙΙ) Δέρμα θερμοκρασία σώματος Εγκαύματα Ανοικτά τραύματα/μεγάλες εξαιρέσεις Νεφροί Διουρητικά Ωσμωτική διούρηση Διαμεσοσωληναριακές νόσοι (διαταραχές συμπύκνωσης ούρων) Μεταποφρακτική πολυουρία Ανεπάρκεια επινεφριδίων

Διάγνωση υποογκαιμίας Ιστορικό (χρόνια ή οξέα νοσήματα,φάρμακα, ΔΙΨΑ) Φυσική εξέταση Ορθοστατική υπόταση Μη διαγραφή σφαγιτίδων σε ύπτια θέση, σε 45 κλίση σπαργή δέρματος Ξηρότητα βλεννογόνων, γλώσσας ρυθμός διούρησης Εργαστηριακά ευρήματα Βαθμός υποογκαιμίας

Διάγνωση υποογκαιμίας / Εργαστηριακά Ορός Αιμοσυμπύκνωση ( Ht) λευκωματίνη ουρία/κρεατινίνη > 40 Ούρα Ε.Β., ωσμωτικότητα Na + < 20mEq/L Cl - < 20mEq/L ευρήματα Κλασματική απέκκριση Na (FeNa) < 1%

Αίτια Αυξημένη πρόσληψη υγρών Μειωμένη αποβολή Συνδυασμός (!) Υπερογκαιμία Μη συχνή σε φυσιολογικά άτομα Δυνατότητα των νεφρών να αποβάλουν μεγάλες ποσότητες Na + και νερού Καταστάσεις Νεφρική ανεπάρκεια Συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια Υπεραλδοστερονισμός Ιατρογενής

Ρύθμιση υγρών Ιδιαίτερα σημαντική Νεφροπαθείς Καρδιοπαθείς Ασθενείς με αιμοδυναμική αστάθεια Διαβητικοί Ηλικιωμένοι Ασθενείς με πνευμονική νόσο, κίρρωση ήπατος

Ισοζύγιο υγρών Ρύθμιση υγρών Καταγραφή προσλαμβανόμενων / αποβαλλόμενων Κατάσταση ενδαγγειακούόγκου Φυσική εξέταση Κεντρική φλεβική πίεση Έλεγχος αιμάτωσης ιστών Ουρία, κρεατινίνη Λοιπός εργαστηριακός έλεγχος Ηλεκτρολύτες αίματος και ούρων ΗΚΓ Rο θώρακα Χορηγούμενα υγρά = απώλειες + ούρα + άδηλος αναπνοή

Ηλεκτρολυτικές διαταραχές Νάτριο Κάλιο Ασβέστιο Μαγνήσιο

Νάτριο Μείζον κατιόν του εξωκυττάριου υγρού Ευθύνεται μαζί με τα συνοδά ανιόντα για το 90% της ωσμωτικότητας του εξωκυττάριου υγρού Φυσιολογική συγκέντρωση Να+= 135-145mEq/lt Οι διαταραχές του Na + στο αίμα εκφράζουν κατά κύριο λόγο διαταραχές του νερού

Νάτριο

Νάτριο Οι νεφροί μπορούν να τροποποιήσουν την απέκκριση νατρίου μέσω δράσης της αλδοστερόνης στο άπω εσπειραμένο σωληνάριο Επίδραση αλδοστερόνης: επαναρρόφησης Να + / απέκκριση Κ + Κολπικό νατριουρητικό πεπτίδιο (ANP) : απέκκρισης Να+ αγγειοδιαστολή προσαγωγού αρτηριδίου έκκρισης ρενίνης,αλδοστερόνης παροχής αίματος στη μυελώδη μοίρα

Απέκκριση / Επαναρρόφηση νερού = Αραίωση / Συμπύκνωση ούρων Κύρια ορμόνη: αντιδιουρητική (ADH) (υποθάλαμος) Σε καταστάσεις υπερυδάτωσης Ο αυξημένος εξωκυττάριος όγκος επιδρά στους ωσμωυποδοχείς του υποθαλάμου προκαλώντας μείωση της έκκρισης της ADH χαμηλά επίπεδα ADH αποβολή μεγάλης ποσότητας αραιών, υπότονων ούρων Σε αφυδάτωση / μειωμένη πρόσληψη νερού αύξηση της έκκρισης ADH υψηλά επίπεδα ADH αποβολή μικρής ποσότητας πυκνών, υπερωσμωτικών ούρων

Απέκκριση / Επαναρρόφηση νερού = Αραίωση / Συμπύκνωση ούρων Η ωσμωτικότητα του πλάσματος έχει πολύ μικρές διακυμάνσεις (στενό εύρος) Σπειραματικό διήθημα: ισοωσμωτικό με πλάσμα (285-295mOsm/kg) Ελάχιστος όγκος ούρων για την απέκκριση των συσσωρευμένων μεταβολιτών: 500-700ml/24h (υποχρεωτικός ελάχιστος όγκος ούρων) Ο νεφρός έχει τη δυνατότητα μεγάλης τροποποίησης της ωσμωτικότητας των ούρων, ανάλογα με τις διακυμάνσεις στην πρόσληψη υγρών maxosm=1200 mosm/kg Η λοιπή ποσότητα νερού του σπειραματικού διηθήματος επαναρροφάται στα σωληνάρια

Απέκκριση / Επαναρρόφηση νερού = Αραίωση / Συμπύκνωση ούρων Φυσιολογικά ADH με στέρηση ύδατος / ADH σε αυξημένη πρόσληψη νερού Παθολογικά Σύνδρομο απρόσφορης έκκρισης ADH (SIADH) παθολογικά ADH για τα δεδομένα ενυδάτωσης Άποιος διαβήτης (νεφρογενής, κεντρικός) παθολογικά ADH Υποωσμωτική πολυουρία με υψηλή ωσμωτικότητα πλάσματος

Υπονατριαιμία Να πλάσματος<135meq/lt Υποογκαιμία Ευογκαιμία Υπερογκαιμία Αίτια Ψευδής υπονατριαιμία Υπερλιπιδαιμία Υπερλευκωματιναιμία Υπερχολερυθριναιμία Γλυκίνη Μαννιτόλη

Υπονατριαιμία με υποογκαιμία(αληθής) Απώλεια νατρίου και νερού με απώλεια νατρίου μεγαλύτερη της απώλειας νερού Αίτια Νεφροί Εξωνεφρικές απώλειες Na + ούρων > 20mgEq/L Na + ούρων < 20mgEq/L Οξεία σωληναριακή βλάβη Διουρητικά Ανεπάρκεια αλατοκορτυκοειδών Ωσμωτική διούρηση Απώλεια HCO - 3 Γαστρεντερικό Διαφυγή υγρών Εγκαύματα Παγκρεατίτιδα Περιτονίτιδα Εντερική απόφραξη

Υπονατριαιμία με υπερογκαιμία (από «αραίωση») του ολικού νατρίου του σώματος Μεγαλύτερη αύξηση του νερού Συνήθως ενδαγγειακή αφυδάτωση και περίσσεια υγρών στον τρίτο χώρο Αίτια Νεφρωσικό σύνδρομο Κίρρωση ήπατος Καρδιακή ανεπάρκεια Ιατρογενής

Υπονατριαιμία - Ευογκαιμία Φυσιολογικό ολικό νάτριο σώματος ολικό νερό σώματος Αίτια έκκριση ADH (SIADH) Υποθυρεοειδισμός Ανεπάρκεια γλυκοκορτικοειδών Ψυχογενής πολυδιψία

Υπονατριαιμία Κλινικές Εκδηλώσεις Βαρύτητα Ρυθμός ανάπτυξης / ηλικία < 120mEq/L Κεντρικό νευρικό σύστημα Αρχικά αδυναμία, ναυτία, κεφαλαλγία, υπνηλία Σύγχυση Σπασμοί Κώμα

Υπονατριαιμία - Αντιμετώπιση Ρυθμός διόρθωσης Κατάσταση όγκου Ρυθμός διόρθωσης (!)Ταχεία διόρθωση Απομυελινωτικές βλάβες στη γέφυρα Μέχρι 10-12 meq/l την πρώτη ημέρα Εξαίρεση Σπασμός ή άλλες σοβαρές νευρολογικές εκδηλώσεις οφειλόμενες στην υπονατριαιμία 1.5-2mEq/L/h για 3-4 h

Υπονατριαιμία - Υπερογκαιμία Περίσσεια νερού Στέρηση νερού Αφαίρεση νερού Διουρητικά Με ή χωρίς υπέρτονο NaCl

Υπονατριαιμία - Ευογκαιμία Αιτιολογική αντιμετώπιση

Υπερνατριαιμία Απώλεια νερού Να πλάσματος >150mEq/lt Συνήθως σε άτομα που δε μπορούν να εκφράσουν το αίσθημα της δίψας ή δεν έχουν πρόσβαση σε νερό Άδηλες απώλειες Ιδρώτας, εγκαύματα, πυρετός Νεφρικές απώλειες Κεντρικός άποιος διαβήτης Νεφρογενής άποιος διαβήτης Ωσμωτική διούρηση

Απώλεια νερού Υπερνατριαιμία Απώλειες από το γαστρεντερικό Ωσμωτική διάρροια Απώλεια νερού στα κύτταρα Σπασμοί, ραβδομυόλυση σύνδρομο διαμερίσματος Ιατρογενής Υπερχορήγηση υπέρτονου NaCl ή HCO 3

Υπερνατριαιμία Κλινικές εκδηλώσεις Βαρύτητα Ρυθμός ανάπτυξης Οξεία υπερνατριαιμία Κυτταρική αφυδάτωση Συρρίκνωση εγκεφαλικών κυττάρων, εγκεφαλική αιμορραγία, θρομβώσεις, σύγχυση, κώμα, σπασμοί Χρόνια υπερνατριαιμία Καλή ανοχή

Υπερνατριαιμία - Αντιμετώπιση Αίτιο, βαρύτητα και ταχύτητα εγκατάστασης Κατάσταση εξωκυτταρίου όγκου Ποτέ δεν διορθώνουμε γρήγορα την υπερνατριαιμία, ιδιαίτερα όταν είναι χρόνια Κίνδυνος εγκεφαλικού σπασμών, μόνιμων εγκεφαλικών βλαβών, θάνατος Ρυθμός διόρθωσης: 0.5mEq/L/h ή 12mEq/L/ημέρα

Αντιμετώπιση υπερνατριαιμίας Περιορισμός Na Χορήγηση υπότονων υγρών Πρόσληψη νερού

ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΚΑΛΙΟΥ Το κύριο ενδοκυττάριο κατιόν 98 % ενδοκυττάρια 2 % εξωκυττάρια Επίπεδα Κ+ στο πλάσμα 3,5 5,0 meq/lt

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΙΟΝΤΩΝ ΚΑΛΙΟΥ Σχετικά υψηλή ενδοκυττάρια συγκέντρωση ιόντων Κ+ Διατήρηση του όγκου του κυττάρου Ρύθμιση ενδοκυττάριου ph Ρύθμιση ενδοκυττάριας ενζυμικής δραστηριότητας Σύνθεση DNA και πρωτεϊνών Κυτταρική ανάπτυξη

Σχετικά χαμηλή εξωκυττάρια συγκέντρωση ιόντων Κ+ Απαραίτητη για την διατήρηση κλίσης συγκέντρωσης ιόντων Κ+ εκατέρωθεν των κυτταρικών μεμβρανών Διατηρεί το μεμβρανικό δυναμικό διεγέρσιμων / μη διεγέρσιμων κυττάρων ή της εξωκυττάριας συγκέντρωσης Κ+ σοβαρές διαταραχές στην λειτουργία των σκελετικών και του καρδιακού μυός

ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΚΑΛΙΟΥ 1. ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ Κ+ πρόσληψη απέκκριση Απέκκριση 90 95 % νεφροί 5 10 % έντερο 2. ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ Κ+ κατανομή Κ+ ενδοκυττάρια

ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΚΑΛΙΟΥ Το προσλαμβανόμενο από την τροφή κάλιο μετακινείται και αποθηκεύεται παροδικά στο ενδοκυττάριο διαμέρισμα πριν απεκκριθεί από τους νεφρούς

Ενδοκυττάρια κατανομή Καλίου Κατανομή καλίου στα ενδοκυττάρια διαμερίσματα: μυϊκό ήπαρ οστά ερυθροκύτταρα Μετακίνηση ακόμα και 1% του ενδοκυττάριου Κ+ μεταβολή έως και κατά 50 % στην εξωκυττάρια συγκέντρωσή του

Είσοδος Κ+ στον οργανισμό Τροφή απορρόφηση από λεπτό + παχύ έντερο Κατεστραμμένοι ιστοί κυκλοφορία Προσωρινή μετακίνηση των 4/5 του εισερχομένου Κ+ ενδοκυττάρια (ταχεία αντιρρόπηση 1 ώρα) Αποφυγή δυνητικά θανατηφόρας υπερκαλιαιμίας μέχρι να γίνει νεφρική απέκκριση (6 12 ώρες)

Μετακίνηση Κ+ εντός των κυττάρων Ορμόνες Οξεοβασική ισορροπία Μεταβολές εξωκυττάριας ωσμωτικότητας Ορμόνες Ινσουλίνη Αλδοστερόνη β-αδρενεργικοί αγωνιστές (αδρεναλίνη) Μετακίνηση Κ+ ενδοκυττάρια μέσω αντλίας Na+ / Κ+ Υποκαλιαιμική δράση

Οξεοβασική ισορροπία οξυαιμία υπερκαλιαιμία Ανταλλαγή ενδοκυττάριου Κ+ με εξωκυττάριο Η+ (παρόλο που δεν υπάρχει μεταφορική πρωτεΐνη που να ρυθμίζει την ανταλλαγή αυτή) Αντίστροφα: αλκαλιαιμία υποκαλιαιμία

Μεταβολές εξωκυττάριας ωσμωτικότητας Αύξηση εξωκυττάριας ωσμωτικότητας υπερκαλιαιμία (μετακίνηση και Κ+ μαζί με νερό προς τον εξωκυττάριο χώρο)

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΦΡΟ - διήθησης Συνδυασμός - επαναρρόφησης - απέκκρισης

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΝΕΦΡΟ χαμηλή διαιτητική πρόσληψη Κ+ οι νεφροί απεκκρίνουν μόνο το 1 3 % του διηθούμενου Κ+ το ισοζύγιο θα μπορούσε να διατηρείται και μόνο με διήθηση / επαναρρόφηση αυξημένη διαιτητική πρόσληψη Κ+ η νεφρική απέκκριση μπορεί να υπερβεί και το 150% του διηθούμενου φορτίου

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΦΡΩΝΑ (Α) σε συνθήκες χαμηλής πρόσληψης Κ+ (Β) σε συνθήκες υψηλής πρόσληψης Κ+ Η διαιτητική πρόσληψη Κ+ τροποποιεί την νεφρική διαχείριση Κ+ στην απεκκριτική μοίρα του νεφρώνα (άπω καλιοεκκριτικό σύστημα) Το εγγύς σωληνάριο επαναρροφά συνεχώς το διηθούμενο Κ+ ενώ ο άπω νεφρώνας μπορεί να επαναρροφά ή να απεκκρίνει Κ+ ανάλογα με την διαιτητική πρόσληψη ( υπό την επίδραση της αλδοστερόνης)

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΛΙΟΥ ΑΠΟ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΕΦΡΩΝΑ Εγγύς 80 % επαναρρόφηση διηθούμενου Κ+ Αγκύλη Henle 10 % επαναρρόφηση διηθούμενου Κ+ Άπω Ακόμα και σε φυσιολογικές συνθήκες το Κ+ που εμφανίζεται στα ούρα είναι αυτό που απεκκρίνεται στον άπω νεφρώνα

ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΑΠΕΚΚΡΙΣΗΣ ΚΑΛΙΟΥ Τελική ρύθμιση της απέκκρισης / επαναρρόφησης Κ+ Αποτέλεσμα δύο ή περισσότερων αλληλεπιδρώντων παραγόντων που δρουν ανταγωνιστικά ή συνεργικά

Αίτια Υποκαλιαιμίας Ανακατανομή K + μεταξύ εξωκυτταρίου και ενδοκυτταρίου υγρού (είσοδος στα κύτταρα) Νεφρικές απώλειες K + ούρων > 20mEq/L Εξωνεφρικές απώλειες K + ούρων < 20mEq/L

Υποκαλιαιμία Ανακατανομή Αίτια Ινσουλίνη Γλυκόζη Αλκάλωση β2 αγωνιστές Χορήγηση Β12

Υποκαλιαιμία Νεφρικές απώλειες (K + ούρων >20mEq/L) Συχνότερα αίτια Διουρητικά Υπεραλδοστερονισμός σ. Cushing Όγκοι εκκρίνοντες ρενίνη

Υποκαλιαιμία Εξωνεφρικές απώλειες (K ορού < 20mEq/L) Διάρροιες Υπακτικά Νευρογενής ανορεξία Λαχνώδες αδένωμα ορθού

Υποκαλιαιμία Κλινικά συμπτώματα Νευρομυικό Αδυναμία, κράμπες, τετανία, παράλυση Πεπτικό Δυσκοιλιότητα, Ειλεός Καρδιά Αρρυθμίες Νεφροί Πολυουρία/πολυδιψία Μεταβολική αλκάλωση

Υποκαλιαιμία - Αντιμετώπιση Αιτιολογική Συμπτωματική Χορήγηση καλίου Από του στόματος, ενδοφλεβίως Μεγάλη φλέβα Μεγάλη αραίωση Αργά Ενδοφλέβια χορήγηση καλίου

Υπερκαλιαιμία Ψευδοϋπερκαλιαιμία Παρατεταμένη ισχαιμική περίδεση άκρου Αιμόλυση Λευκοκυττάρωση (> 500000) Θρομβοκυττάρωση Ανακατανομή K + από το ενδοκυττάριο στο εξωκυττάριο υγρό (έξοδος Καλίου από τα κύτταρα) Αυξημένη πρόσληψη Ιατρογενής Αίτια Μειωμένη νεφρική αποβολή

β2 ανταγωνιστές Υπερκαλιαιμία Ανακατανομή Υπεργλυκαιμία Οξέωση Ιστική νέκρωση, μαζική ιστική καταστροφή Ραβδομυόλυση σ. λύσης όγκων αιμορραγία

Υπερκαλιαιμία Μειωμένη νεφρική αποβολή Οξεία νεφρική βλάβη με ολιγουρία Αποφρακτική ουροπάθεια Φάρμακα α-μεα Μη στερινοειδή αντιφλεγμονώδη Καλιοσυντηρητικά διουρητικά Αναστολείς καλσινευρίνης Χρόνια νεφρική νόσος (τελικά στάδια)

Υπερκαλιαιμία Κλινικά Συμπτώματα Μείωση του δυναμικού ηρεμίας των κυτταρικών μεμβρανών Μυική αδυναμία K + > 8mEq/L Διαταραχές στην καρδιακή αγωγιμότητα K + : 6mEq/L : οξυκόρυφα Τ Βράχυνση QT διαστήματος K + : 8mEq/L : Διεύρυνση QRS K + : 10mEq/L : Εξαφάνιση P επάρματος K + : 12mEq/L : Συγχώνευση του Τ με το QRS

Υπερκαλιαιμία Αντιμετώπιση Μυική αδυναμία +ΗΚΓ αλλοιώσεις Επείγουσα κατάσταση Ανταγωνισμός της δράσης στις μεμβράνες Χορήγηση Ca ++ Μεταφορά K + μέσα στα κύτταρα Διττανθρακικά Ινσουλίνη + Γλυκόζη β2 αγωνιστές Απομάκρυνση του K + Διουρητικά Ιοντοανταλλακτικές ρητίνες Αιμοκάθαρση

Ασβέστιο Νευρομυική διεγερσιμότητα Πήξη αίματος Οστικός μεταβολισμός Ενζυματική λειτουργία Κατανομή 50% : πρωτεΐνες πλάσματος 5% : άλλα ανιόντα 45% : Ιονισμένο ή ελεύθερο κλάσμα ασβεστίου

Ασβέστιο

Υπασβεστιαιμία Υπολευκωματιναιμία 1g% αλβουμίνης συνδέει 0.8mg% ασβεστίου 0.8 x (αλβουμίνη): το βαθμό της υπασβεστιαιμίας που οφείλεται στην υπολευκωματιναιμία Ιονισμένο ασβέστιο : δεν μεταβάλλεται Μετά από παραθυρεοειδεκτομή Μειωμένη εντερική απορρόφηση επίπεδα βιταμίνης D σ. δυσαπορρόφησης βαριά ηπατική νόσος Νεφρική ανεπάρκεια

Υπασβεστιαιμία Κλινικές Εκδηλώσεις Βαρύτητα και διάρκεια Νευρομυικό σύστημα Αυξημένα τενόντια αντανακλαστικά Θετικά σημεία Chvostek, Trousseau(χείρα μαιευτήρα) Μυικές κράμπες Τετανία Καρδιαγγειακό σύστημα Υπόταση Κοιλιακή μαρμαρυγή ΗΚΓ αλλοιώσεις Παράταση QT διαστήματος

Υπασβεστιαιμία - Αντιμετώπιση Ήπια υπασβεστιαιμία Από του στόματος Ca ++ Βαρειά, οξεία, συμπτωματική υπασβεστιαιμία* Ενδοφλέβια χορήγηση 2-4 amp. Γλυκονικού Ca ++ (10ml 10%) σε 10 λεπτά Βραδεία συνεχής έγχυση Γλυκονικού Ca ++ 1mg/ml σε διάλυμα γλυκόζης 5% με ρυθμό 75 100 ml/h *Μετά παραθυρεοειδεκτομή + βιτ D

Μαγνήσιο Ενδοκυττάριο κατιόν 20-30% συνδέεται με πρωτεΐνες Υπομαγνησιαιμία Απώλειες από το πεπτικό σ. δυσαπορρόφησης Διάρροια Υπακτικά Νεφρικές απώλειες Μετά παραθυρεοειδεκτομή Καθήλωση στα οστά Μειωμένη πρόσληψη

Υπομαγνησιαιμία Κλινικές εκδηλώσεις Υπασβεστιαιμία Αντιμετώπιση Παρεντερική χορήγηση Mg 2SO4 σε ρυθμό μέχρι 100 meqmg/12ωρο