Παθοφυσιολογία της Διαβητικής Δυσλιπιδαιμίας



Σχετικά έγγραφα
Μετεκπαιδευτικά μαθήματα Β Προπαιδευτικής Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης Νοέμβριος 2011

Υπολειπόμενος καρδιαγγειακός κίνδυνος. Πώς υπολογίζεται, πώς αντιμετωπίζεται

Πρωτογενής πρόληψη των καρδιαγγειακών IFG

Η σημασία της ρύθμισης μεταβολικών παραμέτρων στην πρόληψη και αντιμετώπιση των επιπλοκών του διαβήτη: Γλυκαιμική ρύθμιση

Διαβητική Δυσλιπιδαιμία

Αντιμετώπιση Διαβητικής Δυσλιπιδαιμίασ με συνδυασμούς υπολιπιδαιμικών φαρμάκων

Eίναι τελικά ο διαβήτης ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου; Η αλήθεια για τον πραγματικό καρδιαγγειακό κίνδυνο στον ΣΔ τύπου 2

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ι. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ Καθηγητής Καρδιολογίας Α.Π.Θ.

Μεταβολισμός λιπιδίων Δυσλιποπρωτειναιμίες. Μαρίνα Νούτσου Διευθύντρια Β Πανεπιστημιακή Παθολογική Κλινική Διαβητολογικό Κέντρο ΓΝΑ Ιπποκράτειο

Υπερλιπιδαιµίες Μεταβολισµός λιπιδίων. Μαρίνα Νούτσου Επιµελήτρια Α Παν. Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Αθήνας

Μεικτή αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία: βελτιώνοντας το συνολικό λιπιδαιμικό προφίλ

Μακροαγγειακές επιπλοκές και παράγοντες κινδύνου. Συνύπαρξη και ο ρόλος τους στην αιτιοπαθογένεια και στη βαρύτητα του Διαβητικού Ποδιού.

Διαβήτης και Στεφανιαία Νόσος

Συµβάλλει η γλυκόζη στην αθηρωµάτωση ;

Δεν υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων. Δεν έχω λάβει αμοιβή από οποιαδήποτε φαρμακευτική εταιρεία

ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΑΣΘΕΝΗ ΥΨΗΛΟΥ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ ΕΝΑΝΤΙ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΜΕ ΜΕΙΚΤΗ ΑΘΗΡΟΓΟΝΟ

OLD HOUSE DETAIL IOANNINA

Άλλα φάρμακα για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών: Εzetimibe / φιμπράτες / colesevelam / ω-3 λιπαρά οξέα

Σακχαρώδης Διαβήτης : Ισοδύναμο στεφανιαίας νόσου

ΔΙΑΒΗΤΗΣ και ΟΦΘΑΛΜΟΣ

DECODE σχετικός κίνδυνος θνητότητας από κάθε αίτιο σε µη διαβητικά άτοµα

Times and the Medical Evidence

Θεραπευτικές παρεμβάσεις για την επίτευξη του στόχου της LDL χοληστερόλης στο διαβητικό ασθενή

HDL-χοληστερόλη παραμένει ακόμα θεραπευτικός στόχος; Δημήτριος Β. Κιόρτσης Ενδοκρινολόγος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Ιωαννίνων

Θεραπευτική αντιμετώπιση της στον στατίνες φιμπράτες συνδυασμός

Διαβητική περιφερική αρτηριοπάθεια και νευροπάθεια Οφέλη από τη ρύθμιση των λιπιδίων. Σ. Λιάτης

11 ο Κλινικό Φροντιστήριο ΕΜΠΑΚΑΝ

Σακχαρώδης Διαβήτης και καρδιαγγειακός κίνδυνος. Τριαντ. Π. Διδάγγελος

Ο ΕΤΟΙΜΟΣ ΣΤΑΘΕΡΟΣ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ ΠΡΑΒΑΣΤΑΤΙΝΗΣ ΜΕ ΦΑΙΝΟΦΙΜΠΡΑΤΗ ΜΩΥΣΗΣ ΕΛΙΣΑΦ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΝΕΟΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΧΑΜΗΛΗΣ HDL ΣΤΗΝ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΜΩΥΣΗΣ ΕΛΙΣΑΦ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Η ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗ 30mg ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ: Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ 4 ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΤΙΥΠΕΡΤΑΣΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΣΕ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ

Μεταβολισµός λιπιδίων υσλιποπρωτειναιµίες

Υπολιπιδαιμική αγωγή σε ασθενείς με χρόνια νεφρική νόσο

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

How to treat: Ασθενής με στεφανιαία νόσο και δυσλιπιδαιμία

gr

Η Αξία της Αυτομέτρησης στο Σακχαρώδη Διαβήτη

Μεταβολικό Σύνδροµο (NCEP) -2ος ορισµός

Επιδημιολογικά. Ηλίας Ν. Μυγδάλης. Β Παθολογική Κλινική και ιαβητολογικό Κέντρο, Γενικό Νοσοκομείο ΝΙΜΤΣ, Αθήνα

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΕΙΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Γ.

Δυσλιπιδαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Κατανοώντας τον σηµαντικό ρόλο της LDLc στην πρόληψη των καρδιαγγειακών συµβαµάτων Ανασκόπηση βιβλιογραφίας

ΔΙΑΒΗΤΙΚΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ(ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ(

ΜΙΚΤΗ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ: ΜΕΓΙΣΤΗ ΔΟΣΗ ΣΤΑΤΙΝΗΣ Ή ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΔΟΣΗ ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΝΙΚΟΤΙΝΙΚΟ ΟΞΥ Ή ΦΑΙΝΟΦΙΜΠΡΑΤΗ;

Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

Favors statin Years After Baseline

Δυσλιπιδαιμία και θρόμβωση. Από την παθοφυσιολογία στη θεραπεία

Δυσλιπιδαιμίες αντιμετώπιση. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας ΑΠΘ Α Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική ΑΠΘ, Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ

ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ

Μια κριτική ματιά στην κλινική. μελέτη GRIPHON

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΤΗΡΙΑΚΗΣ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΣΕ ΕΙ ΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ: ΥΠΕΡΛΙΠΙ ΑΙΜΙΑ

HDL και αθηρωµατική νόσος: Από την Επιδηµιολογία στη Βιολογία και στην κλινική πράξη Δηµήτρης Καρδάσης, PhD

Νεότερα φάρμακα για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών. Μπιλιανού Ελένη Καρδιολόγος Τζάνειο Ν.Πειραιά

Η παχυσαρκία επιβαρυντικός ή βοηθητικός παράγοντας. Π.Α. Κυριάκου Καρδιολόγος Διευθύντρια ΕΣΥ Διδάκτωρ ΑΠΘ Γ Καρδιολογική κλινική, ΙΓΠΝΘ

Ρύθμιση της γλυκόζης αίματος ή επίτευξη πολλαπλών θεραπευτικών στόχων?

Θεραπευτικός αλγόριθμος για την αντιμετώπιση των δυσλιπιδαιμιών Ελληνικές οδηγίες

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Μ. ΧΑΝΤΑΝΗΣ Διευθυντής Καρδιολογίας Τζάνειο Νοσοκομείο Πειραιάς

ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΛΙΠΟΠΡΩΤΕЇΝΩΝ

AS, F, A F CS A, F, AS

Ι. Παπαδόπουλος Παθολόγος Συνεργάτης Διαβητολογικού Ιατρείου Κωνσταντοπούλειο Νοσοκομείο Ν. Ιωνίας

2003: : % 12-15%

ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΠΛΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑΒΗΤΟ-ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ (DIABESITY) Α. Γαλλή-Τσινοπούλου

Ρύθμιση υπεργλυκαιμίας και καρδιαγγειακός κίνδυνος Δρ. Χρήστος Μανές

Πρόληψη Τ2 σακχαρώδη διαβήτη. Δρ. Δημήτρης Δημητρίου Παθολόγος-Διαβητολόγος Λεμεσός

Μεταβολικό Σύνδροµο και Σεξουαλική δραστηριότητα. ά ς ό ς.. ής ί ς ή ή ά ώ ά ής ί ς ά

Νεότερα φάρμακα : antiangptl3

Υπεργλυκαιμία και καρδιαγγειακός κίνδυνος

Ασθενής που εμφανίζει μυαλγίες κατά τη χορήγηση στατινών

Σακχαρώδης Διαβήτης: Highlights 2015

Αθηρωµάτωση- Στεφανιαία νόσος. Μαρίνα Νούτσου Επιµελήτρια Α Παν. Παθολογικής Κλινικής Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Αθήνας

ΑΝΤΙΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗΣ ΔΙΑΒΗΤΗΣ.

H σημασία της Υπολιπιδαιμικής Αγωγής στη Μείωση του Καρδιαγγειακού Κινδύνου

Αντιμετώπιση δυσλιπιδαιμιών. Κωνσταντίνος Τζιόμαλος Λέκτορας Παθολογίας

Π.ΠΑΣΧΟΣ, Ε.ΜΠΕΚΙΑΡΗ, Ε.ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ, Μ. ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗ, Α. ΤΣΑΠΑΣ, Κ. ΠΑΛΕΤΑΣ

ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ «ΑΤΤΙΚΟΝ»

ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ: «Πώς επιτυγχάνω καλή ρύθμιση στις δύσκολες περιπτώσεις: Σχέδιο δράσης» ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

ΧΡΗΣΤΟΣ Ν. ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟΣ ΙΑΤΡΕΙΟ ΥΠΕΡΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΠΙΔΙΩΝ ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΛΙΝΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ Γ.

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΑΝΟΙΚΤΑ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ. Γενική Ιατρική

Ινσουλινοθεραπεία (Βασική +ΑΔ)

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΤΑΤΙΝΗ ΤΙ; Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΙΚΤΗΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ

Μοντέλα πρόγνωσης. του Σακχαρώδη Διαβήτη. Ηλιάδης Φώτης. Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας-Διαβητολογίας ΑΠΘ Α ΠΡΠ, Νοσοκοµείο ΑΧΕΠΑ

Β-αναστολείς στην ανεπίπλεκτη υπέρταση: Έχουν θέση? ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ MD, MSc, PhD Διευθυντής ΕΣΥ Καρδιολογικής Κλινικής Γ.Ν.

Θεραπεία της υπερτριγλυκεριδαιµίας. Σε ποιους και γιατί

ΥΠΕΡΤΑΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑ

Κώστας Παλέτας. Μη Φαρµακευτικές Παρεµβάσεις στην υπέρταση. Παχυσαρκία και Υπέρταση. Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ

Υπέρταση και Διατροφή

Προσαρµογές και οφέλη από την εφαρµογή προγραµµάτων άσκησης σε άτοµα µε χρόνιες παθήσεις

Αναθεωρημένες Ελληνικές κατευθυντήριες οδηγίες για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της δυσλιπιδαιμίας

Ασθενής με σακχαρώδη διαβήτη και αρτηριακή υπέρταση Τι το νεότερο το 2017; Πετίδης Κωνσταντίνος Παθολόγος Β ΠΠ Κλινική ΑΠΘ

Β Πανεπιστηµιακή Παθολογική Κλινική

Ασθενής με αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο & δυσλιπιδαιμία. Σαββόπουλος Χρήστος Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας ΑΠΘ

Μεικτή δυσλιπιδαιμία: Ο έλεγχος της LDL-C είναι αρκετός; Οφέλη της συνδυαστικής θεραπείας

PCI ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ

Αντιαιµοπεταλιακή αγωγή στο Σακχαρώδη Διαβήτη. Ιωάννα Ζωγράφου Παθολόγος Διαβητολόγος Επιµελήτρια Α ΕΣΥ Ιπποκράτειο Νοσοκοµείο Θεσσαλονίκης

ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΑΤΟΡΒΑΣΤΑΤΙΝΗΣ 30mg, ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ ΥΠΕΡΧΟΛΗΣΤΕΡΟΛΑΙΜΙΑ

Δρ. Απόστολος Ι. Δουγαλής Παθολόγος, Επιµελητής Α Νοσοκοµείο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ, παράρτηµα ΠΑΝΑΓΙΑ

Διαφωνία στη «Συμφωνία Ειδικών» για τους PCSK9 αναστολείς σε υπερχοληστερολαιμία Τετάρτη, 06 Ιουλίου :08

ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΕΥΘΗΝΤΗΡΙΩΝ. ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΛΙΠΙΔΑΙΜΙΑΣ Θεραπεύοντας με βάση τις αποδείξεις

Transcript:

Παθοφυσιολογία της Διαβητικής Δυσλιπιδαιμίας Βασίλης Aθυρος,, MD, FESC, FASA, FACS Ιατρεία Αθηροσκλήρωσης και Μεταβολικού Συνδρόμου, Β Προπαιδευτική Παθολογική Κλινική Α.Π.Θ., Ιπποκράτειο Νοσοκομείο, Θεσσαλονίκη.

Συσχέτιση αθηροσκλήρωσης και αντίστασης στην ινσουλίνη Υπέρταση Παχυσαρκία Υπερινσουλιναιμία Αντίσταση στην ινσουλίνη Διαβήτης Υπερτριγλυκεριδαιμία Μικρά-πυκνά LDL Χαμηλή HDL-X Υπερπηκτικότητα Αθηροσκλήρωση

Αντίσταση στην ινσουλίνη Κλινικά στοιχεία Κοιλιακή παχυσαρκία TΡ + HDL-Χ Δυσανεξία στη γλυκόζη Υπέρταση Αθηροσκλήρωση

Δυσλιπιδαιμία στο Σύνδρομο Αντίστασης στην Ινσουλίνη και το Σ. Διαβήτη Αυξημένα ΤΡ Ελαττωμένη HDL-Χ Μικρά πυκνά LDL σωματίδια

Dyslipidemias in Adults with Diabetes Framingham Heart Study Increased cholesterol Normal 14% MEN DM 13% WOMEN Normal DM 21% 24% Increased LDL 11% 9% 16% 15% Decreased HDL 12% 21% 10% 25% Increased triglycerides 9% 19% 8% 17% Garg A et al. Diabetes Care 1990;13:153-169.

Mean Plasma Lipids at Diagnosis of Type 2 Diabetes - UKPDS Number of Pts TC (mg/dl) LDL-C (mg/dl) HDL-C (mg/dl) TG (mg/dl) MEN Type 2 Control 2139 52 213 205 139 132 39** 43 159* 103 WOMEN Type 2 Control 1574 143 224 217 151* 135 43* 55 159* 95 * P<0.001, ** P<0.02 comparing type 2 vs. controll UKPDS Group. Diabetes Care 1997;20:1683-1687.

Relation Between Insulin Resistance and Hypertriglyceridemia Plasma TG (mg/dl) 625 500 400 300 200 100 r = 0.73 P < 0.0001 100 200 300 400 500 600 Insulin Response to Oral Glucose* * Total area under 3-hour response curve (mean of 2 tests). Olefsky JM et al. Am J Med. 1974;57:551-560.

HDL-C (mg/dl) Association Between Hyperinsulinemia and Low HDL-C 60 50 40 30 P<0.005 Hyperinsulinemic Normoinsulinemic P<0.005 20 Nonobese Obese Reaven GM. In: LeRoith D et al., eds. Diabetes Mellitus. Philadelphia: Lippincott-Raven,1996:509-519.

Mechanisms Relating Insulin Resistance and Dyslipidemia Fat Cells FFA Liver IR X Insulin

Mechanisms Relating Insulin Resistance and Dyslipidemia Fat Cells FFA Liver IR X TG Apo B VLDL VLDL Insulin

Mechanisms Relating Insulin Resistance and Dyslipidemia Fat Cells FFA Liver CE IR X TG Apo B VLDL VLDL (CETP) TG HDL (hepatic lipase) Apo A-1A Insulin Kidney

Mechanisms Relating Insulin Resistance and Dyslipidemia Fat Cells FFA Liver CE IR X Insulin TG Apo B VLDL CE VLDL (CETP) LDL (CETP) TG TG HDL S-D LDL (hepatic lipase) Apo A-1A Kidney (lipoprotein or hepatic lipase)

Δυσλιπιδαιμία στο Διαβήτη Αυξημένα Τριγλυκερίδια VLDL Ελαττωμένα HDL Aπo A-I LDL και μ-π LDL Aπo B

Normal LDL-C C Levels in People with Diabetes Can Be Misleading... Small, Dense LDL-C C Particles Are More Atherogenic No diabetes LDL particles Diabetes LDL particles apob LDL-C Small, dense LDL with more apob Normal LDL-C level Lower CHD risk Normal LDL-C level, however: Number of LDL particles Concentration of apob Higher Austin MA, Edwards KL Curr Opin Lipidol 1996;7:167-171; Austin MA et al JAMA 1988;260:1917-1921; Sniderman AD et al Diabetes Care 2002;25:579-582.

Μικρά πυκνά LDL και ΣΝ: Πιθανοί αθηρογενετικοί μηχανισμοί Αυξημένη οξείδωση Αυξημένη διαπερατότητα ενδοθηλίου Μετουσίωση απο B Ελαττωμένη συνάφεια με τον LDL υποδοχέα Συσχέτιση με αντίσταση στην ινσουλίνη Συσχέτιση με υψηλά TΡ καιχαμηλήhdl Austin MA et al. Curr Opin Lipidol 1996;7:167-171.

Χαρακτηριστικά φαινότυπου Β των LDL σωματιδίων Συσχετίζεται με : Αυξημένα ΤΡ, VLDL, IDL και χαμηλή HDL 2 ΤριπλάσιοκίνδυνοΣΝγιαταίδιαεπίπεδαLDL-X Συχνότητα 25% 30% του πληθυσμού Κληρονομείται με επικρατούντα χαρακτήρα Ελαττωμένη έκφανση σε άνδρες 20 ετών και προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

ΥΠΕΡΤΡΙΓΛΥΚΕΡΙΔΑΙΜΙΑ & ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΗ ΝΟΣΟΣ Άμεση επίδραση των πλούσιων σε TP λιποπρωτεϊνών στη διαδικασία της αθηρωμάτωσης Υπερτριγλυκεριδαιμία Μικρές πυκνές LDL Επίδραση στις θρομβωτικές παραμέτρους HDL CHOL Αυξημένη μεταγευματική λιπαιμία

Υπερτριγλυκεριδαιμία και κίνδυνος στεφανιαίας νόσου στο ΣΔ: Σχετιζόμενες διαταραχές Δημιουργία μικρών-πυκνών LDL σωματιδίων Ελάττωση της HDL-Χ Συσσώρευση υπολειμμάτων χυλομικρών Συσσώρευση υπολειμμάτων VLDL Υπερπηκτικότητα PAI-1 παράγοντα VIIc Μετατροπή προθρομβίνης σε θρομβίνη

PROCAM Study: MI-Incidence Incidence according to LDL-C, ΗDL-C C and triglycerides

Impact of TG Levels on Relative Risk of CHD: Framingham Heart Study 3.0 2.5 Men Women RR 2.0 1.5 1.0 0.5 0.0 50 100 150 200 250 300 350 400 TG (mg/dl) Castelli WP. Can J Cardiol. 1988;4:5A-10A.

Putative Mechanism for Increased Atherosclerosis in Type 2 Diabetes Dyslipidemia Hypertension Hyperinsulinemia/insulin resistance Hemostatic abnormalities Hyperglycemia AGE proteins Oxidative stress AGE = advanced glycation end products Adapted from Bierman EL. Arterioscler Thromb. 1992;12:647-656.

Incidence of MI during a 7-Year 7 Follow-up in a Finnish Population Fatal or Non-fatal MI (%) 50 40 30 20 10 0 18.8 Prior MI P<0.001 3.5 No prior MI Nondiabetic subjects (n=1373) 45.0 Prior MI P<0.001 20.2 No prior MI Diabetic subjects (n=1059) Haffner SM et al. N Engl J Med 1998;339:229-234.

UK Prospective Diabetes Study: Προτεραιότητες για την ελάττωση του Κ/Α κινδύνου (μακροαγγειοπάθεια) 1 LDL χοληστερόλης 2. Αρτηριακής Πίεσης 3. Καπνίσματος 4. HDL χοληστερόλης 5. HbA 1C Turner RC et al. BMJ 1998; 316: 823-828 828

Διαταραχή ισοζυγίου πήξης-ινωδόλυσης σε ασθενείς με Σ. Διαβήτη Προδιάθεση για θρόμβωση - Υπερσυγκολητηκότητα αιμοπεταλίων - Αυξημένοι προ-θρομβογόνοι παράγοντες - Ελάττωση συγκέντρωσης και δραστικότητας αντιθρομβογόνων παραγόντων Προδιάθεση για πλημμελή ινωδόλυση - Ελαττωμένη δραστικότητα t-pa - Αυξημένο PAI-1 - Ελάττωση 2 -αντιπλασμίνης Sobel BE. Circulation 1996;93:1613-1615.

Lipid Guidelines for Patients with Diabetes American Diabetes Association Guidelines Patients with diabetes need lipid-lowering therapy because effective management of blood glucose only modestly improves plasma levels of LDL-C or HDL-C. Dietary therapy Drug treatment Adults with diabetes LDL goal initiation level initiation level Without CHD <100 mg/dl 100 mg/dl 130 mg/dl With CHD <100 mg/dl 100 mg/dl 100 mg/dl...people with type 2 diabetes typically have a preponderance of smaller, denser, LDL particles, which possibly increases atherogenicity. American Diabetes Association Diabetes Care 2002;25(suppl 1):S33-S49 American Diabetes Association Diabetes Care 2002;25(suppl 1):S74-S77

NCEP ATP III: 2004 Updated LDL-C Goals, Treatment Cutpoints Risk Category LDL-C Goal Initiate TLC Consider Drug Therapy Lower risk: 0 1 risk factor <160 mg/dl 160 mg/dl 190 mg/dl Moderate risk: 2 2 risk factors (10-year risk<10%) <130 mg/dl 130 mg/dl 160 mg/dl Moderately high risk: 2 2 risk factors (10-year risk 10% 20%) <130 mg/dl optional: <100 mg/dl 130 mg/dl 130 mg/dl (100 129 129 mg/dl: consider drug options) High risk: CHD or CHD risk equivalents * (10-year risk >20%) <100 mg/dl optional: <70 mg/dl 100 mg/dl 100 mg/dl (<100 mg/dl: consider drug options)

Φάρμακα για την αντιμετώπιση της δυσλπιδαιμίας του διαβήτη Επίδραση σε λιπίδια Πρώτης Γραμμής Φάρμακα Στατίνες Φιμπράτες LDL-X HDL-X ΤΡ Νικοτινικό In diabetic patients, nicotinic acid should be restricted to <2g/day. Short-acting nicotinic acid is preferred. American Diabetes Association. Diabetes Care 2000;23(suppl 1):S57-S60.

Diabetes Care 2000;23(suppl 1):S57-S60. Προτεραιότητες στην αντιμετώπιση της διαβητικής δυσλιπιδαιμίας Ελάττωση LDL-X - Πρώτη επιλογή: Στατίνες - Δεύτερη επιλογή : Φαινοφιμπράτη Αύξηση HDL-X - ΑΤΖ - Έλεγχος γλυκαιμίας - Νικοτινικό ή φιμπράτες Ελάττωση ΤΡ - Έλεγχος γλυκαιμίας πρώτη προτεραιότητα - Φιμπράτες - Νικοτινικό - Στατίνες σε υψηλές δόσεις

6% 4% 2% FIELD: Primary Endpoint Composite CHD death or nonfatal MI at 5 Years (% of treatment arm) 5,2% p=0.16 5,9% The primary composite endpoint of CHD death or non-fatal MI was not significantly lower in the fenofibrate group compared to the placebo group. 0% Fenofibrate Placebo www. Clinical trial results.org

FIELD: Primary Endpoint CHD death or nonfatal MI at 5 year follow-up (% of treatment arm) 4% 2% 0% P=0.01 4,2% P=0.22 3,2% 2,2% 1,9% CHD Death Non-fatal MI Fenofibrate Placebo www. Clinical trial results.org CHD death was not significantly different between treatment groups Nonfatal MI was significantly lower in the fenofibrate group compared with the placebo group.

FIELD Eye substudy: Summary Sub-study findings: -79% first laser therapy p=0.0004-79% 2-step progression, p=0.004 (existing retinopathy) -64% macular oedema p=0.09-34% combined end-point p=0.022 (laser, macular oedema, 2-step progression)

Collaborative Atorvastatin Diabetes Study (CARDS): Study Design Patient population Men and women aged 40-75 years Type 2 diabetes (defined by 1985 WHO criteria) At least 1 additional risk factor for CVD No history of prior CVD 2838 patients Atorvastatin 10 mg (n=1428) Placebo (n=1410) 5 years Trial stopped at 3.9 years, 2 years earlier than expected Primary efficacy end point Time to first occurrence of acute CHD events, coronary revascularization, or stroke Colhoun HM et al. Lancet. 2004;364:685-696.

CARDS: 37% ελάττωση πρωτογενούς τελικού σημείου 15 10 Αθροιστική συχνότητα 5 (%) Ελάττωση σχετικού κινδύνου 37% P = 0.001 Placebo 127 Ατορβαστατίνη 83 Placebo Ατορβαστατίνη 0 0 1 2 3 4 Χρόνια 4.75 1410 1351 1306 1022 651 305 1428 1392 1361 1074 694 328 Colhoun HM et al. Lancet 2004;364:685-96.

Intensive Multiple Risk Factor Management in Patients with Type 2 Diabetes: STENO-2 Primary Composite Endpoint* (%) 60 50 40 30 20 10 0 N=160; follow-up = 7.8 years Conventional Therapy Months of Follow-up Intensive Therapy 0 12 24 36 48 60 72 84 96 48% Relative Risk Reduction 20% Absolute Risk Reduction Aggressive treatment of : Microalbuminuria with ACEIs, ARBs, or combination Hypertension Hyperglycemia Dyslipidemia Secondary prevention of CVD Primary composite endpoint: conventional therapy (44%) and intensive therapy (24%). * Death from CV causes, nonfatal MI, CABG, PCI, nonfatal stroke, amputation, or surgery for peripheral atherosclerotic artery disease. Behavior modification and pharmacologic therapy. Gaede P et al. N Eng J Med 2003;348:383-393. 393.