ΘΕΡΜΟΧΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΣ Έννιες πυ πρέπει να γνωρίζετε: Α θερμδυναμικός νόμς ενθαλπία θερμχωρητικότητα Θέμα ασκήσεως. Πρσδιρισμός θερμχωρητικότητας θερμιδμέτρυ. Πρσδιρισμός θερμότητς εξυδετερώσεως ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση. Πρσδιρισμός θερμότητας εξυδετερώσεως ασθενύς ξές (ή βάσης) από ισχυρή βάση (ή ξύ) και θερμότητας ιντισμύ ασθενύς ηλεκτρλύτη Θεωρία Η θερμχημεία ασχλείται με τις θερμικές μεταβλές πυ συνδεύυν τις χημικές αντιδράσεις (ως απτέλεσμα της μετατρπής της χημικής ενέργειας σε θερμότητα) ή τις φυσικχημικές μεταβλές (μεταβλές φάσεων διάλυση κ.α.) και τν υπλγισμό θερμδυναμικών ιδιτήτων από θερμιδμετρικές μετρήσεις όπως της μεταβλής της ενθαλπίας αντιδράσεως. Σε μια απειρστή μεταβλή πυ πραγματπιείται σε υδρστατικό σύστημα πρώτς θερμδυναμικός νόμς γράφεται: U = q V (1) όπυ q και V η θερμότητα και τ έργ αντίστιχα πυ ανταλλάσσνται σε μια «ινεί» στατική διεργασία. Η εισαγωγή της έννιας της ενθαλπίας Η στην σχέση (1) δίνει την: = q + V (2) Εάν κατά την διάρκεια της διεργασίας η πίεση διατηρείται σταθερή έχμε: = q (3) δηλ. μόνν σε ισβαρείς διεργασίες η μεταβλή της ενθαλπίας τυ συστήματς ισύται με την απρρφύμενη από τ σύστημα θερμότητα. Στις ινεί στατικές διεργασίες όπυ εκτός από τ παραγόμεν υπό τυ συστήματς έργ V υπεισέρχεται και επιπρόσθετ έργ w* (π.χ. πρσφέρεται ηλεκτρικό έργ) η εξίσωση (1) γράφεται : U = q - V - w* (4) από την πία πρκύπτει η σχέση: Η = q - w* (5) Εάν η διεργασία διεξάγεται όχι μόνν ισβαρώς αλλά και αδιαβατικά η εξίσωση (5) γράφεται: Η = w* (6) Οι εξισώσεις (3) και (6) απτελύν την βάση της θερμιδμετρίας και χρησιμπιύνται στην μέτρηση της θερμότητας στις διάφρες μεταβλές. Από τν ρισμό της θερμχωρητικότητας υπό σταθερά πίεση C : q C (7) και από την σχέση (3) έχμε: = C (8) πυ χρησιμπιείται στα πειράματα της θερμιδμετρίας για τν πρσδιρισμό της μεταβλής της ενθαλπίας φυσικχημικής μεταβλής. Στην αντίδραση 8-1
8-2 ν 1 A 1 + ν 2 Α 2 +.. =.. + ν k - 1 Α k-1 + ν k Α k (9) όπυ ν στιχειμετρικός αριθμός πυ δείχνει τν αριθμό των γραμμμρίων χημικύ είδυς Α πυ συμμετέχει στην αντίδραση συμβατικά ρίζεται τ πρόσημ των στιχειμετρικών συντελεστών των αντιδρώντων ως αρνητικό και των πρϊόντων ως θετικό. Η μεταβλητή πρόδυ της αντιδράσεως ξ ρίζεται από την σχέση: (10) όπυ η αύξηση (ή ελάττωση ) τυ αριθμύ των γραμμμρίων τυ χημικύ είδυς Α κατά μία απειρστή διεργασία. Η ξ είναι εκτατική ιδιότητα πυ έχει διαστάσεις πσύ υσίας και η τιμή της κυμαίνεται μεταξύ 0 m 0 όπυ δείκτης διατρέχει μόν τα αντιδρώντα. Όπως πρκύπτει από την (10) αριθμός των γραμμμρίων των αντιδρώντων χημικών ειδών σε χρόν t δίνεται από την σχέση: = o +ν Δξ (11) όπυ o αριθμός γραμμμρίων σε χρόν t = 0. Εάν η ενθαλπία εκφρασθεί από την συνάρτηση = (ξ) έχμε: (12) Η εξίσωση αυτή υπό σταθερά πίεση και θερμκρασία γράφεται: (13) όπυ η μερική παράγωγς (14) νμάζεται διαφρική ενθαλπία αντιδράσεως και είναι εντατική ιδιότητα. Όμως j j (15) όπυ η μερική γραμμμριακή ενθαλπία των συστατικών πυ συμμετέχυν στην αντίδραση σύμφωνα με την σχέση ρισμύ: j (16) Από τις εξισώσεις (14) (15) έχμε : = ν (17) Εάν η αντίδραση πρχωρήσει κατά Δξ = 1 γραμμμόρι (πυ συμβλίζεται ως Δξ = ξ + = 1 mol) τότε η διαφρά της ενθαλπίας μεταξύ δύ καταστάσεων υπό την αυτήν πίεση και θερμκρασία νμάζεται λκληρωτική ενθαλπία αντιδράσεως ΔΗ ρίζεται από την εξίσωση: (18)
δηλ. η ΔΗ είναι η μεταβλή της ενθαλπίας κατά την πρόδ της αντιδράσεως κατά 1 mol (ξ + = 1 mol). Σύμφωνα με τν ρισμό της (δηλ. υπό ΡΤ = σταθ.) έχμε: Δ = q και για τν λόγ αυτό η λκληρωτική ενθαλπία αντιδράσεως νμάζεται θερμότητα αντιδράσεως. Η θερμότητα η πία εκλύεται σε μια αντίδραση εξαρτάται όχι μόνν από τις συνθήκες υπό τις πίες πραγματπιείται η αντίδραση (πίεση και θερμκρασία) αλλά και από τις πσότητες των αντιδρώντων σωμάτων και την κατάσταση στην πία ευρίσκνται τα αντιδρώντα σώματα. Οι μεταβλές στην πίεση ελάχιστα επιδρύν στην τιμή της ΔΗ (ή της ανηγμένης ανά mol ) εν αντιθέσει πρς την θερμκρασία η πία ως εκ τύτυ θα πρέπει να αναγράφεται ως δείκτης στν συμβλισμό της ΔΗ (ή ). Η θερμκρασία όμως επηρεάζει και την κατάσταση υπό την πία τα αντιδρώντα ή τα πρϊόντα συμμετέχυν στην αντίδραση. Κατά την αντίδραση για παράδειγμα Η 2 και Ο 2 πρς σχηματισμό ύδατς στυς 25 C τα μεν Η 2 και Ο 2 ευρίσκνται στην αέρια φάση (g) ενώ τ Η 2 Ο στην υγρή(l). Οι πληρφρίες αυτές αναφέρνται σε μια θερμχημική αντίδραση η πία σύμφωνα μ αυτά γράφεται: Η 2 (g) + ½ Ο 2 (g) = Η 2 Ο(l) 25 C = -285.83 kj/mol Eάν τ σχηματιζόμεν Η 2 Ο είναι στην αέρια φάση η θερμχημική αντίδραση γράφεται: Η 2 (g) + ½ Ο 2 (g) = Η 2 Ο(g) 25 C = -241.82 kj/mol όπυ η διαφρά των 44.01 kj/mol αφρά την θερμότητα εξατμίσεως ενός mol Η 2 Ο στυς 25 C. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι συμβλισμός 25 C αφρά στην διαφρά της ενθαλπίας 1 mol υγρύ ύδατς και τυ αθρίσματς των ενθαλπιών 1 mol αερίυ Η 2 και ½ mol αερίυ Ο 2 στυς 25 C δηλ.: ΔΗ 25 C = Η2 Ο(l) [ Η2 (g) Η ½ Ο2 (g) όπυ η αρνητική τιμή υπδηλώνει ότι κατά τν σχηματισμό τυ ύδατς από τα στιχεία τυ εκλύεται θερμότητα. Η ενθαλπία σχηματισμύ ενώσεως f αφρά την αντίδραση σχηματισμύ 1 mol της ενώσεως από τα στιχεία της και γι αυτό αναφέρεται ως γραμμμριακή ενθαλπία σχηματισμύ. Δεδμένυ ότι η ενθαλπία σχηματισμύ f εξαρτάται από την πίεση και την θερμκρασία f (ΡΤ) και ι συνθήκες των αντιδρώντων συστατικών και των πρϊόντων της αντιδράσεως είναι πλλές φρές διαφρετικές είναι απαραίτητ να ληφθύν κάπιες καταστάσεις αναφράς ως πρς τις πίες θα συγκρίννται ι ενθαλπίες των χημικών ενώσεων ή στιχείων και ι πίες νμάζνται καννικές καταστάσεις. Η καννική καταστάση στιχείυ ή χημικής ενώσεως: ) αντιστιχεί σε πίεση 1 ba (=100 ka) για στερεά υγρά και αέρια. Τα αέρια στην πίεση αυτή θα πρέπει να συμπεριφέρνται ιδανικά. Η θερμκρασία (298.15 K ή άλλη) αναφέρεται ως δείκτης στην ΔΗ f ή f. Η ενθαλπία μιας χημικής ενώσεως στην καννική της κατάσταση (πυ συμβλίζεται f ) είναι συνεπώς συνάρτηση της θερμκρασίας και μόνν f = f (). ) Κάθε στιχεί στην σταθερότερη μρφή πυ εμφανίζει υπό πίεση 1 ba έχει γραμμμριακή ενθαλπία μηδέν και νμάζεται καννική γραμμμριακή ενθαλπία τυ στιχείυ δηλ. f (298.15) = 0 Οι περισσότερες καννικές γραμμμριακές ενθαλπίες των στιχείων ή ενώσεων αναφέρνται στυς 298.15 Κ όμως αυτό δεν είναι απαραίτητ και η κατάσταση αναφράς μπρεί να επιλεγεί και σε άλλη θερμκρασία. Η ενθαλπία αντιδράσεως είναι η μεταβλή τυ αθρίσματς των ενθαλπιών σχηματισμύ των πρϊόντων από αυτό των αντιδρώντων. = f (πριόντα)- f (αντιδρώντα) (19) Συνεπώς σύμφωνα με την εξίσωση (16) η καννική ενθαλπία αντιδράσεως είναι τ άθρισμα των γινμένων των στιχειμετρικών συντελεστών επί τις καννικές ενθαλπίες σχηματισμύ των στιχείων ή των ενώσεων πυ συμμετέχυν στην αντίδραση δηλ. o = Σν I (20) Θερμότητα εξυδετερώσεως Η θερμότητα κατά την αντίδραση εξυδετερώσεως διαλύματς ξές από βάση πρσδιρίζεται σύμφωνα με την εξίσωση (8): q = mc ΔΤ όπυ C = mc δηλ. από την μεταβλή της θερμκρασίας πυ επέρχεται κατά την αντίδραση και την θερμχωρητικότητα τυ όλυ συστήματς εφόσν η αντίδραση πραγματπιείται ισβαρώς. Η θερμότητα αυτή εκλύεται κατά την αντίδραση των υδργνϊόντων με τα υδρξυλιόντα πρς σχηματισμό τυ ελάχιστα διιστάμενυ ύδατς. Απτελεί δηλ. την θερμότητα σχηματισμύ τυ ύδατς. Η ενθαλπία εξυδετερώσεως ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση πυ διίστανται πλήρως στα 8-3
διαλύματα τυς είναι ανεξάρτητη από τν τύπ τυ ξές ή της βάσεως διότι απλά φείλεται στην αντίδραση των υδργνϊόντων με τα υδρξυλιόντα για τν σχηματισμό τυ Η 2 Ο. Η + + ΟΗ Η 2 Ο f = 55.9 kj/mol Παράδειγμα : Στην αντίδραση εξυδετερώσεως Η + και ΟΗ πρς σχηματισμό ύδατς Η + (υδατ. )+ ΟΗ - (υδατ.) = Η 2 Ο (l) 0-229.9-285.83 όπυ ι τιμές κάτω από την αντίδραση είναι ι καννικές ενθαλπίες σχηματισμύ των στιχείων και των χημικών ενώσεων στυς 25 C εκφρασμένες σε kj/mol η ενθαλπία αντιδράσεως είναι: = (-285.83-(0-229.9)) kj/mol = -55.93 kj/mol = -13.36 kcal/mol (όπυ 1 cal = 4.184 J). Στην ιδιαίτερη αυτή περίπτωση η ενθαλπία αντιδράσεως απτελεί την ενθαλπία εξυδετερώσεως. Αντίθετα κατά την εξυδετέρωση ασθενύς ξές ή βάσεως παρατηρύνται απκλίσεις από την τιμή αυτή πυ φείλνται στην πρόσθετη θερμική συνεισφρά για την διάσταση των μρίων τυ ξές ή της βάσεως. Στην περίπτωση αυτή τ ασθενές ξύ π.χ. C 3 COO διίσταται κατά την εξίσωση: C 3 COO C 3 COO + Η + (πυ χαρακτηρίζεται από την ενθαλπία ιντισμύ ιν ) και ακλυθεί η αντίδραση εξυδετερώσεως: Η + +ΟΗ Η 2 Ο Συνεπώς ιν = f Πείραμα Πρσδιρισμός θερμχωρητικότητας θερμιδμέτρυ Ο πρσδιρισμός της θερμχωρητικότητας τυ θερμιδμέτρυ στηρίζεται στην ανταλλαγή θερμότητας κατά την ανάμειξη δύ πστήτων ύδατς διαφρετικής θερμκρασίας. Τ πσόν της θερμότητας πυ απδίδει τ θερμό ύδωρ απρρφάται από τ ψυχρό ύδωρ τ θερμιδόμετρ και τα άλλα εμβαπτιζόμενα εξαρτήματα (αναδευτήρας θερμόμετρ κ.α.). Από την μεταβλή της θερμκρασίας την μάζα των δύ πστήτων ύδατς και την ειδική θερμχωρητικότητα τυ ύδατς πρσδιρίζεται η θερμχωρητικότητα τυ θερμιδμέτρυ. Τ θερμιδόμετρ (δχεί Dewa) πλένεται και στεγνώνεται. Εντός τυ δχείυ Dewa φέρνται 250 ml ύδατς θερμκρασίας περιβάλλντς. Η λήψη γίνεται με κύλινδρ των 250 ml και φέρνται σε πτήρι ζέσεως τ πί ζυγίζεται πριν και μετά την ρίψη τυ ύδατς πρς εύρεση της μάζας τυ. Στ ύδωρ τυ δχείυ Dewa βυθίζνται αναδευτήρας και τ θερμόμετρ. Αναμένεται να σταθερπιηθεί η θερμκρασία τυ ύδατς (Τ 1 ) και μετρείται ακριβώς. Παράλληλα σε πτήρι ζέσεως θερμαίννται 300 ml ύδατς σε θερμκρασία 50 C περίπυ. Από αυτό λαμβάννται με κύλινδρ 250 ml και φέρνται σε πτήρι ζέσεως. Ζυγίζνται και καταγράφεται ακριβώς η θερμκρασία τυ ύδατς (Τ 2 ) με τ θερμόμετρ τυ θερμιδμέτρυ τ πί επανατπθετείται στ θερμιδόμετρ. Ταχύτατα τ θερμό ύδωρ ρίπτεται εντός τυ θερμιδμέτρυ υπό συνεχή ανάδευση και καταγραφή της θερμκρασίας τυ έως ότυ η θερμκρασία παραμένει σταθερή ή ρυθμός μεταβλής της είναι σταθερός. Για ακριβέστερα απτελέσματα τ πείραμα επαναλαμβάνεται. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην εύρεση της θερμχωρητικότητας τυ θερμιδμέτρυ χρησιμπιείται συνλικά ίδις όγκς ύδατς πρς αυτόν των διαλυμάτων πυ θα χρησιμπιηθύν στ πείραμα εξυδετερώσεως (βλ. δηγίες πειράματς εξυδετερώσεως). 8-4
Πρσδιρισμός θερμότητας εξυδετερώσεως ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση Εντός πτηρίυ ζέσεως φέρνται με σιφώνι 400 ml διαλύματς NaO 0.25 M. Ζυγίζνται και ρίπτνται εντός τυ θερμιδμέτρυ (δχεί Dewa). Λαμβάνεται τ απόβαρ τυ πτηρίυ ζέσεως και υπλγίζεται τ βάρς της βάσεως. Στ διάλυμα βυθίζεται επίσης μηχανικός αναδευτήρας. Θέτμε σε λειτυργία τν αναδευτήρα και αφήνεται τ σύστημα να έλθει σε θερμική ισρρπία (περίπυ 10 m). Παράλληλα φέρνται σε πτήρι ζέσεως 100 ml ξές 1 Μ ζυγίζνται και λαμβάνεται η θερμκρασία τυς με τ θερμόμετρ τυ θερμιδμέτρυ πυ ακλύθως εκπλύνεται στεγνώνεται και τπθετείται στ θερμιδόμετρ. Τίθεται σε λειτυργία τ χρνόμετρ και μετρείται η θερμκρασία τυ διαλύματς ανά 30 s. Μετά από πάρδ 3 m περίπυ ρίπτεται τ διάλυμα τυ ξές σ αυτό της βάσεως υπό την συνεχή και χωρίς διακπή λήψη των μετρήσεων χρόνυ- θερμκρασίας έως ότυ η θερμκρασία μένει σταθερή ή ρυθμός μεταβλής της είναι σταθερός. Πρσδιρισμός θερμότητας εξυδετερώσεως ασθενύς ξές (ή βάσεως) από ισχυρή βάση (ή ξύ) Ακλυθείται η ίδια πρεία πυ αναφέρεται στην πρηγύμενη περίπτωση (εξυδετέρωση ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση). Απτελέσματα-Υπλγισμί Πρσδιρισμός θερμχωρητικότητας θερμιδμέτρυ Εφόσν η ανάμιξη θερμύ και ψυχρύ ύδατς πραγματπιείται σε αδιαβατικό θερμιδόμετρ βάσει τυ α θερμδυναμικύ νόμυ έχμε: q 1 + q 2 + q θ = 0 (1) όπυ q 1 η θερμότητα πυ απρρφά τ ψυχρό ύδωρ q 2 η θερμότητα πυ απδίδει τ θερμό ύδωρ και q θ η θερμότητα πυ απρρφά τ θερμιδόμετρ και τα άλλα εξαρτήματα πυ έρχνται σε επαφή με τ ύδωρ κατά την ανάμιξη. Δεδμένυ ότι τ πείραμα γίνεται ισβαρώς έχμε: q 1 = m 1 c ( f 1 ) = m 1 c Δ 1 (2) q 2 = m 2 c ( f 2 ) = m 2 c Δ 2 (3) q θ = C θ ( f 1 ) = C θ Δ 1 (4) όπυ m 1 m 2 η μάζα τυ ψυχρύ και θερμύ ύδατς αντίστιχα 1 2 η αρχική θερμκρασία τυ ψυχρύ και θερμύ ύδατς αντίστιχα f η τελική θερμκρασία c η ειδική θερμχωρητικότητα τυ ύδατς και C θ η μέση θερμχωρητικότητα τυ θερμιδμέτρυ. Η εξίσωση (1) βάσει των (2) (3) (4) γράφεται: m 1 c ( f 1 ) + m 2 c ( f 2 ) + C θ ( f 1 ) = 0 και λύνντας ως πρς C θ έχμε: f 2 C m c m c m m c f 2 2 1 2 1 (5) 1 1 Επεξεργασία μετρήσεων 1. Σημειώνετε τις αρχικές θερμκρασίες 1 και 2 τυ ψυχρύ και θερμύ ύδατς και τις μάζες m 1 m 2 αντίστιχα. 2. Αναγράφετε σε πίνακα τις μετρήσεις πυ ελήφθησαν κατά την πρσθήκη τυ θερμύ ύδατς στ ψυχρό και παραστήσετε γραφικά την Τ= f(t). Πρσδιρίζετε την τελική θερμκρασία f πυ αντιστιχεί στν χρόν ανάμιξης των δύ πστήτων ύδατς στην πρέκταση της ευθείας πυ ρίζυν ι μετά την ανάμιξη τιμές της 8-5
θερμκρασίας. Εάν η θερμκρασία μετά την ανάμειξη λαμβάνει αμέσως σταθερές τιμές δεν απαιτείται γραφική παράσταση. 3. Υπλγίζετε την θερμχωρητικότητα τυ θερμιδμέτρυ από την εξίσωση(5). Σημείωση: Η ειδική θερμχωρητικότητα τυ ύδατς λαμβάνεται ίση πρς c = 1 cal/g Κ Πρσδιρισμός θερμότητας εξυδετερώσεως ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση Τ πσόν της θερμότητας πυ εκλύεται κατά την αντίδραση εξυδετερώσεως (q) αφενός απρρφάται από τ θερμιδόμετρ αφετέρυ από τ ίδι τ διάλυμα τυ ξές και της βάσεως. Εάν τα διαλύματα πριν την ανάμιξη έχυν την ίδια θερμκρασία Τ 1 η θερμότητα αντιδράσεως είναι: q = ΔΗ = [m 1 c + m 2 c ] ( f 1 ) + C θ ( f 1 )] (6) όπυ m 1 m 2 η μάζα της βάσεως και τυ ξές αντίστιχα ενώ c είναι η ειδική θερμχωρητικότητα πυ θεωρείται ότι έχει την ίδια τιμή για τ ξύ και την βάση στα αραιά διαλύματα. Εάν ι θερμκρασίες τυ ξές και της βάσεως είναι διαφρετικές (π.χ. 1. > 2 ) δεχόμεθα ότι κατά την ανάμειξη τ θερμότερ αντιδραστήρι απδίδει πσόν θερμότητας στ ψυχρότερ και στ θερμιδόμετρ και εν συνεχεία αντιδρύν. Συνεπώς η θερμκρασία πυ έχυν η βάση τ ξύ και τ θερμιδόμετρ κατά την έναρξη της αντιδράσεως βρίσκεται από την σχέση: m 1 c ( 1 ) + m 2 c ( 2 ) + C θ ( 1 ) = 0 από την πία έχμε: m1c C 1 m2c2 0 (7) m1c C m2c Εάν f είναι η τελική θερμκρασία τυ συστήματς (μετά την αντίδραση) η θερμότητα πυ εκλύεται δίνεται από την εξίσωση: q = m 1 c ( f o ) + m 2 c ( f o ) + C θ ( f o ) (8) Η διαφρική ενθαλπία αντιδράσεως υπλγίζεται από την σχέση: = ΔΗ /Δξ (εκφράζεται σε J/mol ή cal/mol) (9) όπυ η μεταβλή τυ βαθμύ πρόδυ Δξ δίνεται όπως είδαμε παραπάνω από την σχέση: Δξ = ( 1 1 )/ ν 1 Δεδμένυ ότι η αντίδραση: Cl + NaO NaCl + 2 O πρχωρεί πλήρως πρς τα πρϊόντα έχμε: για τ διάλυμα NaO (400 ml συγκεντρώσεως 0.25 Μ) ν 1 = 1 1 = 0 1 o = 4000.25/1000 = 0.1 άρα Δξ = 0.1 mol για τ διάλυμα Cl (100 ml συγκεντρώσεως 1 Μ) ν 2 = 1 2 = 0 2 o = 1001.0/1000 = 0.1 άρα Δξ = 0.1 mol ενώ για τ 2 O και τ NaCl έχμε: ν 3 = ν 4 = 1 3 = 4 = 0.1 3 o = 4 o = 0 άρα Δξ = 0.1 mol. Επμένως: = ΔΗ /Δξ= ΔΗ /0.1 mol Επεξεργασία μετρήσεων 1. Αναγράφετε την αρχική θερμκρασία τυ ξές και της βάσεως κατά την αρχική θερμική ισρρπία. 2. Αναγράφετε σε πίνακα τις τιμές πυ ελήφθησαν κατά την αντίδραση εξυδετερώσεως. 3. Παριστάνετε γραφικά την Τ = f(t) και πρσδιρίσετε την μεταβλή της θερμκρασίας. 8-6
4. Υπλγίζετε την εκλυόμενη κατά την αντίδραση θερμότητα σύμφωνα με την εξίσωση (6) και την ενθαλπία της αντιδράσεως (πυ απτελεί την ενθαλπία σχηματισμύ f τυ Η 2 Ο) σύμφωνα με την (9). Συγκρίνετε τ απτέλεσμα μ αυτό της βιβλιγραφίας. Σημείωση: Η ειδική θερμχωρητικότητα τυ ξές και της βάσεως στα αραιά διαλύματα λαμβάνεται ίση με αυτήν τυ ύδατς c = 1 cal/g Κ. Πρσδιρισμός θερμότητας εξυδετερώσεως ασθενύς ξές (ή βάσης) από ισχυρή βάση (ή ξύ) Τα απτελέσματα παρυσιάζνται όπως στην περίπτωση εξυδετερώσεως ισχυρύ ξές από ισχυρή βάση και υπλγίζεται η ενθαλπία της αντιδράσεως ΔΗ και η αντίστιχη. Τέλς υπλγίζεται η ενθαλπία ιντισμύ ιν από την σχέση: ιν = (ασθενύς) (ισχυρύ) (Σημείωση: Η (ισχυρύ) πυ υπλγίσθηκε στ πρηγύμεν πείραμα συμπίπτει με την ενθαλπία σχηματισμύ f τυ 2 O). 8-7